PDF [Pars Prima]
PDF Continens I. Viam Perfectionis. II. Castellum Animæ siue septem Mansiones. III. Exclamationes, vel Meditationes animæ ad Deum suum ...
PDF Vorderdeckel
PDF Vorsatz
PDF Titelblatt
PDF Ad Lectorem.
PDF I. Via Perfectionis, ad suarum Monialium petitionem conscripta. Itemque Monita & Documenta eiusdem S. Matris.
PDF Interpres Lectori.
PDF Generale Libri Totius Argvmentvm. F. P. Luisius Legionensis.
PDF Protestatio S. Matris De Vniverso Hoc Opere Svo.
PDF Proœmium.
PDF Caput I. Refert causas quæ ad monasterium hoc adeo strictum & arctum fundandum ipsam mouerint.
PDF Caput II. Ostendit, religiosos de corporalibus neceßitatibus, sollicitos esse non debere, & quantum in paupertate boni situm sit
PDF Caput III. Prosequitur Materiam primo capite cæptam, & monet suas, vt Deum identidem pro ijs orent, qui pro Ecclesiæ incolumitate laborant.
PDF Caput IV. Inculcat regularum obseruantiam, & tria alia ad vita[m] spiritualem imprimis facientia, proponit.
PDF Caput V. Prosequitur coeptum de confessarijs sermonem, & exponit, quanti eos doctos esse referat.
PDF Caput VI. Prosequitur materiam de amore perfecto.
PDF Caput VII. Prosequitur eandem de amore spirituali materiam, & quædam, quibus ad eum perueniamus, monit a suggerit.
PDF Caput VIII. Ostendit quam bonu[m] sit, ab omni re creata tum interius tum exterius nos sequestrare.
PDF Cap. IX. Ostendit quantum bonum sit; vt qui mundum deseruerunt etiam consanguineos fugiant
PDF Caput X. Ostendit non esse satis vt nos abstrahamus , ab eo, quod iam dictum est, nisi etiam nos à ipsis abstrahamus
PDF Caput XI. Prosequitur mortificationum materiam, & de ea agit quæ in morbis exercenda est.
PDF Cap. XII. Oste[n]dit verum Dei amatorem, vitam & honorem paruifacere debere.
PDF Caput XIII. Prosequitur mortificationis materiam, & ait religiosam vt ad veram rationem perueniat, debere fugere omnes mundanas rationes.
PDF Cap. XIV. Ostendit multum interesse, nullam earum ad professionem admittere quarum spiritus rebus prædictis contrarius est.
PDF Caput XV. Ostendit multum boni inesse in eo, vt quis se videns etia[m] innocentem & sine culpa condemnari, non excuset.
PDF Caput XVI. Ostendit quodnam discrimen eße debeat inter perfectionem vitæ contemplatiuorum, & eorum quibus oratio mentalis sufficit; & quomodo anima negotijs distracta, subinde à Deo ad perfectam contemplationem extollatur.
PDF Caput XVII. Ostendit non omnes animas ad contemplationem aptas; aliquas etiam valde sero ad eam pertingere.
PDF Caput XVIII. Prosequitur eandem materiam, & dicit contemplatiuorum laborem maiorem esse, quam actiuorum.
PDF Caput XIX. Incipit tractare de oratione, & cum ijs agere qui intellectu discurrere nequeunt.
PDF Caput XX. Ostendit in via orationis nunquam deesse consolationes, consulitque suis monialibus, vt hisce de rebus semper illarum colloquia sint.
PDF Caput XXI. Ostendit quanti referat, vt quis firmo cum proposito in oratione se exercere incipiat, & omnes Diaboli difficultates parum moretur.
PDF Caput XXII. Declarat quid sit oratio mentalis.
PDF Caput XXIII. Ostendit multum referre, eum qui per viam orationis semel ingredi cæpit no[n] retrogrediatur, dicit que magna cum resolutione ei se applica[n]dum esse
PDF Caput XXIV. Ostendit quomodo oratio vocalis perfecte fieri poßt, & quam sit cu[m] mentali compatibilis;
PDF Caput XXIV [i. e. XXV]. Ostendit valde vtile animæ esse vocalem orationem perfecte facere & quomodo per illam Deus sæpe ad supernaturalia sustollat.
PDF Caput XXVI. Præscribit modum cogitationis recolligendæ.
PDF Caput XXVII. Agit de magno amore, que[m] in primis orationis Dominicæ verbis Dominus nobis oste[n]dit; qua[n]tiq[ue] referat q[uæ] filiæ Dei esse volu[n]t prosapia[m] sua[m] nihil curare.
PDF Caput XXVIII. Declarat quid sit oratio recollectionis & media quædam proponit quibus quis eidem assuescat.
PDF Caput XXIX. Tradit alia media perueniendi ad orationem recollectionis, docetq[ue] nihil curandum esse, quod prælatos nobis fauentes habeamus.
PDF Caput XXX. Ostendit qua[n]ti referat intelligere ea quæ in oratione petuntur. Declarat quoq[ue] hæc orationis Dominicæ verba, Sanctificetur nomen tuum.
PDF Caput XXXI. Prosequitur eandem materia[m] & declarat quid sit oratio quietis; & ipsam tenentibus quædam monita præscribit.
PDF Caput XXXII. Agit de hisce orationis Dominicæ verbis, Fiat voluntas tua.
PDF Caput XXXIII. Ostendit quam necessarium sit id nobis Dominum dare, quod in hisce orationis dominicæ verbis, Panem nostrum quotidianum da nobis hodie, ab eo petimus.
PDF Caput XXXIV. Prosequitur eandem materiam.
PDF Caput XXXV. Concludit eandem materiam, cum quadam ad Deum patrem exclamatione & alloquio.
PDF Caput XXXVI. Exponit verba hæc, Et dimitte nobis debita nostra.
PDF Caput XXXVII. Ostendit orationis Dominicalis dignitatem.
PDF Caput XXXVIII. Ostendit quam serio Patrem cælestem rogare nos oporteat, vt nobis dignetur concedere id quod hisce verbis; Et ne nos inducas in tentationem, sed libera nos à malo, petimus.
PDF Caput XXXIX. Prosequitur eandem materiam, variaque contra tentationes remedia præscribit.
PDF Caput XL. Ostendit cum amore & timore semper incedendum inter tam multas tentationes
PDF Caput XLI. Agit de timore Dei & quomodo venialia peccata nos cauere oporteat
PDF Caput XLII. Exponit postrema hæc verba, sed libera nos à malo.
PDF Monita Et Docvmenta, A Sancta Matre Teresa De Iesv Monialibus suis tradita.
PDF II. Tractatus, Castellvm Animæ, siue Septem Maniones, dictus.
PDF S. M. Teresæ De Iesv Ad Lectorem Præloqvivm.
PDF Mansio Prima.
PDF Mansio Secunda.
PDF Mansio Tertia.
PDF Mansio Quarta.
PDF Mansio Quinta.
PDF Mansio sexta
PDF Caput I. Docet quomodo Domino maiores gratias facere, incipiente, maiores etiam fiant labores, & quomodo se gerant in his illi, qui ad mansionem hanc iam peruenerunt.
PDF Caput II. Agit de quibusdam modis, quibus anima[m] Deus expergefacere solet,
PDF Cap. III. Pergit in eade[m] materia, & oste[n]dit quomodo Deus anima[m] cu[m] ei placuerit alloquatur, simul admonet, quomodo in hoc nos gerere debeamus, ac ne iudicij proprij ductum sequamur.
PDF Cap. IV. Exponit quomodo Deus in oratione animam suspendat, per raptum, extasin & excessum.
PDF Cap. V. Continuat eande[m] materia[m], & quanda[m] raptus speciem describit; Declarat deniq[ue] aliquid de hac gratia, qua[m] suaui & sapido quoda[m] modo D[omi]n[u]s co[n]cedit.
PDF Cap. VI. Loquitur de effectu quoda[m], qui ex oratione sequitur; Agit deinde de alia quada[m] gratia qua[m] Deus animæ præstat, quo ea[m] suis laudib[us] faciat occupari.
PDF Cap. VII. Ostendit quæ sit pœna, quam animæ quibus Dominus eas gratias confert de suis peccatis sentiunt. Dicit præterea quantus error sit, quod animæ quantum libet spirituales Christi humanitatem, paßionem & vitam, nec non matrem ac reliquos sanctos, præ oculis se habere non assuescant,
PDF Cap. VIII. Oste[n]dit quomodo Deus per visione[m] intellectuale[m] se animæ co[m]municet, deinde quosna[m] illa, cu[m] vera est, effectus operetur. Deniq[ue] quanto hæ gratiæ silentio premendæ sint.
PDF Cap. IX. Declarat quomodo Dominus, animæ per visionem imaginariam communicet; monet autem suas caueant, ne per hanc conduci viam desiderent.
PDF Cap. X. Agit de alijs gratiarum generibus, quas animæ Deus longè alio modo præstat, & de fructu qui inde consequitur.
PDF Cap. XI. Agit de desiderijs quibusdam Deo fruendis, quæ Deus animæ dat; adeo intensis vt etiam vitæ amittendæ periculum ei creent.
PDF Mansio septima
PDF Cap. I. Loquitur de magnis gratiis, quas Deus eis præstat animabus, quæ iam in septimam mansionem sunt ingressæ, deinde aliquam inter spiritum & animam esse differentiam.
PDF Cap. II. Prosequitur eandem materiam, & deinde ostendit quæ sit inter vnionem spiritualem & matrimonium spirituale differentia,
PDF Caput III. Agit de præstantibus quibusdam effectibus quos oratio hæc prædicta causatur
PDF Caput IV. Concludit hanc materiam, ostendens, quid sibi videatur Dominus, hoc impendio tantarum gratiarum in animam, spectare, quamq[ue] necessarium sit, Mariam & Martham coniugi & iunctas incedere.
PDF III. Exclamationes, vel Meditationes animæ ad Deum suum.
PDF Index Rervm Memorabilivm
PDF Leerseiten
PDF Vorsatz
PDF Rückdeckel
PDF Rücken