Exercitivm Perfectionis, Et Virtvtvm Christianarvm : In tres Partes distinctum / Auctore R. P. Alfonso Rodericio Vallisoletano, Soc. Iesu sacerdote. Ex Hispanico Latinum faciebat Matthias Martinez. Coloniæ Agrippinæ : Kinckius ; Coloniæ Agrippinæ : Crithius ; 1622 -
Inhalt
- PDF
[1]
- PDF
Vorderdeckel
- PDF
Vorsatz
- PDF
Titelblatt
- PDF
Divisto operis.
- PDF
Elenchvs Capitvm Qvæ Primo Tomo Exercit. Alph. Rodriqvez continentur.
- PDF
1Omnibvs Societatis Iesv Patribvs Et Fratribvs, &c. Salutem in Domino apprecatur Alphonsvs Rodericivs.
- PDF
Tractatvs Primvs. Quanti ea, quæ ad profectum nostrum spiritualem faciunt, æstimanda sint, & quantum ipsi erga eadem debeamus affici, ac de rebus nonnullis, quæ ad hoc nobis vsui futuræ sint.
- PDF
4Capvt I. Qvanti res spirituales faciendæ sint, & æstimandæ.
- PDF
8II. De affectu & desidero, quo erga virtutem ac perfectionem ferri debemus.
- PDF
12III. Ingens hoc profectus nostri desiderium, præstantißimum quoddam ad gratiam diuinam recipiendam medium, & primaria dispositio est.
- PDF
14IV. Quo quis magis & studiosius rebus spiritualibus se applicat, eò maiori erga easdem desiderio, & voluntate fertur.
- PDF
17V. Euidens argumentum est, aliquem in Dei gratia esse, si ardenti quodam studio in perfectione sui crescere & proficere concupiscat.
- PDF
18VI. Quo declaratur non proficere, deficere, non progredi, regredi esse.
- PDF
21VII. Permultum ad perfectionem consequendam confert, hominum boni anteacti obliusci, & in id, quod adhuc sibi deest, oculos coniicere.
- PDF
25VIII. Perfectioni comparandæ permultum confert, in res altas & eminentes oculos coniicere.
- PDF
30IX. Quanti referat parua magnificare, non vero ea, vt parua paruipendere.
- PDF
32X. Alia quædam prægnans affertur ratio, ob quam permagni interest parua non negligere.
- PDF
35XI. Qui profectui suo studere cupit, non eum in genere aggrediatur oportet, sed ad particularia descendat. Et quanti referat bona proposita ac desideria, quæ à Deo illi immittuntur, opere ipso exequi.
- PDF
37XII. Multum ad perfectionem assequendam conferet, nullum data opera & deliberate defectum admittere, & in cœpto feruore flaccescere.
- PDF
39XIII. Alia tria media proponuntur, ad in virtutum studio proficiendum.
- PDF
41XIV. Multum proficere volenti, conducit, si ita semper se gerat, vti primo geßit die, quo religionem est ingressus.
- PDF
44XV. Non mediocriter ad profectum conferet, si seipsum vnusquisq[ue] frequenter interroget: ad quid ad religione[m] venisti.
- PDF
47XVI. Alia quædam adferuntur motiua, quæ nobis ad in spiritu proficiendum, & perfectionem assequendam auxilio futura sunt.
- PDF
50XVII. De perseuerantia, quam in virtutis via studio habere oportet, & quid ad eam comparanda[m] nobis auxilio futuru[m] sit.
- PDF
52XVIII. Aliud in virtute proficiendi medium suggeritur, ipsæ videlicet exhortationes & colloquia spiritualia, & quomodo ex iis fructum elicuturi simus.
- PDF
Tract. II. De operum ordinariorum perfectione.
- PDF
57Cap. I. In eo perfectus & perfectio nostra sita, vt opera, quæ ordinarie & quotidie agimus, bene perfecteq[ue] peragamus.
- PDF
59II. Multum nos ad perfectioni incumbendum animare debet, quod eam in re admodum facilis Deus constituerit.
- PDF
60III. In quo operum nostrorum bonitas, ac perfectio co[n]sistat, & aliquot proponuntur media ad eadem rite ac bene agenda.
- PDF
63IV. Alia bene sua agendi ratio proponitur, ita scilicet illa agere, ac si aliud præter hoc, nobis agendum non esset.
- PDF
64V. Alius modus præscribitur, ita nimirum vnumquodq[ue] opus obire, perinde ac si id in vita nostra vltimum futurum esset.
- PDF
67VI. Aliud suggeritur opera sua bene faciendi medium, scilicet non nisi in diem præsentem intentionem figere, nec vlterius.
- PDF
69VII. Aliud proponitur medium, assuescere scil. bene perfecteq[ue] sua munia obire.
- PDF
71VIII. Quantum religiosi intersit, in via virtutis non senescere, aut delassari.
- PDF
73IX. Quanti intersit Nouitios nouitiatus sui tempus bene impendere, inq[ue] ei assuescere exercitia Religionis bene perfecteq[ue] obire.
- PDF
Tract. III. De rectitudine, & puritate intentionis, quam nostris in operibus habere debemus.
- PDF
77Cap. I. Nostris in operibus vana gloria inprimis fugienda.
- PDF
79II. In quo malitia vitii huius vanæ gloriæ consistat.
- PDF
80III. De damno, quod vana gloria secum trahit.
- PDF
82IV. Vanæ gloriæ tentatio non solum inuadit eos, qui primum incipiunt, verum etiam eos, qui in virtute proficiunt.
- PDF
83V. Ante alios, ab hoc vanæ gloriæ vitio sibi maxime cauere debent illi, quibus ex officio proximis opitulari incumbit.
- PDF
85VI. Aliquot contra vanam gloriam remedia proponuntur.
- PDF
88VII. De bono fine & intentione, quam in operibus nostris habere debemus.
- PDF
90VIII. Declaratur, quomodo actiones nostras magna rectitudine & puritate intentionis facturi simus.
- PDF
91IX. Occupationes exteriores in causa sunt, cur aliquando distrahimur, & parum proficiamus, sed quod eas, non prout oportet, peragamus.
- PDF
92X. Quam fructuosum & vtile sit, eo, quo diximus modo, opera sua agere.
- PDF
94XI. Pluribus rectitudo & puritas intentionis, quam in operibus nostris habere debemus, declaratur.
- PDF
97XII. Aliqua proponuntur signa, è quibus colligatur, vtrum quis sua pure agat propter Deum, an vero seipsum in iis quærat.
- PDF
99XIII. Quomodo in rectitudine & puritate intentionis crescere & proficere debeamus.
- PDF
102XIV. De tribus perfectionis gradibus, per quos ad magnam intentionis puritatem & feruentem perfectumq[ue] Dei amorem ascendemus.
- PDF
Tract. IV. De vnione & charitate fraterna.
- PDF
105Cap. I. De pretio, valore, & excellentia charitatis & vnionis fraternæ.
- PDF
108II. Quam hæc nobis vnio & charitas necessaria sit, & quædam eius conseruandæ media proponuntur.
- PDF
113III. Aliquot è S. Scriptura deprimuntur rationes, è quibus, quantopere ad charitatem & vnionem fraternam habendam obligemur, ostenditur.
- PDF
115IV. Qualis nostra cum fratribus vnio esse debeat.
- PDF
117V. In particulari iam ostenditur, quid vnio & charitas fraterna à nobis exigat, & quid eidem conseruandæ conducat.
- PDF
119VI. De aliis duabus rebus, quas charitas & vnio fraterna à nobis exigit.
- PDF
121VII. De alia quadam re, quam à nobis, charitas exigit, quæq[ue] ad eam conseruandam maximopere adiuuabit, scilicet fratres nostros magnifacere, & magni nos eos facere exterius verbis & re ostendere, ac denique semper honorifice de iis loqui.
- PDF
122VIII. Cauendum quam maxime est, ne cui dicamus, talis tale quid de te dixit, si præsertim res sit, quæ eum contristare, & mordere queat.
- PDF
124IX. Verba bona & leuia vnioni & charitati mutuæ seruandæ permultum conferunt, quæ vero talia non sunt, eidem destruendæ seruiunt.
- PDF
125X. Cauenda esse verba mordacia, & scommatica, quæ fratrem nostru[m] offendere, aut ad indignationem prouocare queant.
- PDF
126XI. Obstinate non esse contendendum, litigandu[m], contradicendum, reprehendendu[m], nec alia id genus oris vitia vsurpare.
- PDF
129XII. Quomodo, quibusq[ue] verbis charitatis fraternæ officium exercendum sit.
- PDF
130XIII. Quid agendum, si quando aliqua nobis oboritur cum fratre indignationis & offensionis materia.
- PDF
132XIV. Tria proponuntur monita, tunc obseruanda, cum aliqua indignandi, offensionisq[ue] nobis occasio offertur.
- PDF
135XV. De iudiciis temerariis, in quo illorum malitia, & grauitas sita sit, declaratur.
- PDF
137XVI. Recensentur causæ ac radices, è quibus temeraria iudicia pullulant, & eorundem remedia proponuntur.
- PDF
140XVII. Superiora exemplis varijs confirmantur.
- PDF
143XVIII. Alia vnionis & amicitiæ non bonæ genera adferuntur.
- PDF
145XIX. De altero amicitiarum, & vnionum non bonarum genere.
- PDF
147XX. De tertia vnionis, & associationis specie, Religioni qua[m] maxime inimica.
- PDF
Tractatus V. De oratione.
- PDF
154Cap. I. De pretio, valore, & excellentia orationis.
- PDF
155II. Quam nobis oratio necessaria sit.
- PDF
158III. Plurimis Deo nominibus deuincti sumus, quod rem, hinc adeo quidem excellentem, illinc vero tam necessariam, ita nobis facilem reddiderit.
- PDF
159IV. Duo mentalis orationis genera proponuntur.
- PDF
161V. Duo hic orandi modi S. Scripturæ verbis declarantur.
- PDF
164VI. Doctrina superior amplius declaratur.
- PDF
165VII. De oratione mentali ordinaria.
- PDF
167VIII. De neceßitate meditationis.
- PDF
169IX. De magno quodam bono & fructu, quem è meditatione elicere debemus, & ideo eam faciendam esse, vz fructum ex ea aliquem capiamus.
- PDF
171X. Alia adferuntur bona & commoda, quæ in meditatione includuntur.
- PDF
172XI. Quis modus in oratione seruandus, & quis ex eadem colligendus sit fructus, ostenditur.
- PDF
174XII. Quanti referat voluntatis actibus & affectibus iam excitatis insistere, & immorari.
- PDF
175XIII. Respondetur querelæ & expostulationi nonnullorum, dicentium, non posse se, nec scire meditari, aut intellectu discurrere.
- PDF
177XIV. Duo præscibuntur monita, quæ ad bene orationem instituendam, & fructum ex ex ea eliciendum magno nobis adiumento futura sunt.
- PDF
179XV. Quomodo intelligendum, quod vna res in oratione cordi habenda, & spectanda sit, ea, inquam, qua maxime habebimus opus, & tamdiu illi insistendum donec eam obtineamus.
- PDF
183XVI. Quomodo inter orandum dudum vni rei insistere poterimus, & traditur praxis cuiusdam modi orandi inprimis vtilis, vt nimirum ad casus particulares descendatur.
- PDF
187XVII. In ipsa mysteriorum consideratione tractim etiam nobis procedendum est, neque illa quidem superficialiter & obiter percurrenda. Aliqua proponuntur media, quæ ad hoc vsui nobis erunt.
- PDF
189XVIII. Ostenditur clare per praxin, quomodo in nostra sit manu semper bonam orationem instituere, & aliquem ex eadem fructum capere.
- PDF
192XIX. Facilia aliquot suggeruntur media, & modi, quibus adiutus homo bonam vtilemq[ue] orationem insitituet.
- PDF
197XX. Satis nobis ea esse debet oratio, quæ hactenus proposita est, nec conquerendum est, expostuladumve, quod ad aliam illam eminentiorem nequeamus pertingere.
- PDF
199XXI. Quæ sint causæ, cur in oratione distrahamur, & quæ distractionum curandarum sint remedia.
- PDF
202XXII. Aliqua alia dantur media ad attente, reuerenterq[ue] in oratione versandum.
- PDF
205XXIII. Qua se consolari re queant illi, qui in oratione à distractionibus inquietantur.
- PDF
206XXIV. De tentatione ad somnum, vnde ea proueniat, & eius curandæ remedia suggeruntur.
- PDF
207XXV. Quanti referat extraordinaria aliqua tempora seligere, vt iis amplius orationi insistamus.
- PDF
211XXVI. De fructu, quem ex his exercitiis colligere debemus.
- PDF
214XXVII. Documenta proponuntur aliqua, quæ ad maiorem ex hisce fructum, colligendum conducant.
- PDF
216XXVIII. De electione spirituali, quantique ea sit momenti, & aliqua suggeruntur eius bene fructuoseq[ue] habendæ memoria.
- PDF
Tract. VI. De præsentia Dei.
- PDF
221Cap. I. De exercitii huius præstantia, deq[ue] magnis, quæ eode[m] continentur bonis.
- PDF
224II. In quo hocce semper in Dei præsentia versandi exercitium situm sit.
- PDF
227III. De actibus voluntatis, in quibus exercitium hoc potißimum consistit, & quomodo in ijs nos exercere deeamus.
- PDF
229IV. Exercitij huius praxis amplius declaratur, nec non quidam valde facilis, fructuosus, multamq[ue] perfectionem includens in præsentia Dei ambulandi modus proponitur.
- PDF
230V. Ostenditur, in quibus hoc in Dei præsentia ambulandi, exercitium, ab aliis exercitijs differat, & ijs præcellat.
- PDF
Tract. VII. De examine conscientiæ.
- PDF
232Cap. I. Qvanti momenti sit ipsum conscientiæ examen.
- PDF
234II. Quibus de rebus particulare sit examen instituendum.
- PDF
236III. Duo magni momenti præcepta aßignantur, ad in re, de qua examen particulare instituendu[m] sit, eligenda, non errandu[m].
- PDF
238IV. Examen particulare super vna re sola instituendum esse.
- PDF
239V. Quomodo examen particulare iuxta singulas virtutum partes & gradus faciendum, & diuidendum sit.
- PDF
244VI. Materia examinis particularis, non est facile mutanda, & quamdiu ipsum de vna eademq[ue] materia instituendu[m] sit.
- PDF
246VII. Quomodo examen particulare instituendem.
- PDF
248VIII. In examine nobis est præcipue in dolore & emendationis proposito, concipiendo insistendum.
- PDF
250IX. Perutile est, aliquas ad examen austeritates ac pœnitentias adiungere.
- PDF
252X. De generali conscientiæ examine.
- PDF
255XI. Examen conscientiæ efficax esse medium ad reliqua omnia media, & documenta spiritualia opere ipso exequenda, & ideo nos spiritu minime proficere, quod non prout oportet, illud obeamus.
- PDF
Tract. VIII. De conformitate voluntatis nostræ cum diuina.
- PDF
257Cap. I. Dvo primaria ad hoc fundamenta proponuntur.
- PDF
260II. In quo secundum fundamentum amplius ac deductius declaratur.
- PDF
262III. De magnis bonis & commodis, quæ huic cum Deo voluntate conformitati includuntur.
- PDF
264IV. Hæc perfecta cum Dei voluntate conformitas, quæda[m] est in terris beatitudo.
- PDF
267V. In solo Deo plenum gaudium inuenitur, proinde qui id in aliqualibet re collocat, verum habere gaudium nequit.
- PDF
269VI. In quo alia quadam ratione ostenditur, ipsam cum Dei voluntate concordiam verum esse gaudij habendi medium.
- PDF
272VII. De aliis bonis & commodis, in hac cum Dei voluntate concordia sitis.
- PDF
275VIII. Exemplis aliquot confirmatur, quantopere Deo hoc conformitatis voluntatis nostræ cum illius voluntate exercitium placeat, & qua[n]ta in eo sita sit perfectio.
- PDF
276IX. De aliquibus rebus, quæ hoc conformitatis cum Dei voluntate exercitium facile nobis & suaue reddent.
- PDF
278X. De paterna & particulari Dei erga nos prouidentia, deq[ue] filiali fiducia, qua nos in eum confidere oportet.
- PDF
282XI. Aliqua afferuntur loca, & exemplia, è sacris literis deprompta, quæ nobis ad familiarem & filialem hanc fiduciam in Deum obtinendam vsui esse poterunt.
- PDF
287XII. Quantæ vtilitatis & perfectionis sit, orationem huic exercitio de conformanda voluntate nostra cum diuina applicare & esse nobis in eo ad particularia descendendum, donec ad tertium conformitatis gradum perueniamus.
- PDF
290XIII. De indifferentia & conformitate cum Dei voluntate, quam habere Religiosus debet, ad in eam orbis partem proficiscendum, & habitandum, ad quam à superiore destinabitur.
- PDF
294XIV. De indifferentia & concordia cum Dei voluntate, quam in qualibet officio & munere, sibi à superiore iniuncto, habere religiosus debet.
- PDF
297XV. De conformitate, quam quoad donorum ac talentorum naturalium distributionem, cum Dei voluntate nos habere par est.
- PDF
301XVI. De conformitate cum voluntate Dei, quam in morbis, & inualetudine præferre debemus.
- PDF
304XVII. Non tamen est in medicis, aut medicamentis, quam in Deo fiducia nobis collocanda, nec in infirmitate solum, verum & in alijs omnibus rebus, in ea contingere solitis, nos cum illius voluntate conformemus oportet.
- PDF
306XVIII. Confirmantur superiora aliquot exemplis.
- PDF
309XIX. Quam tam in morte quàm in vita nos præferre oporteat, cum Dei voluntate concordiam.
- PDF
311XX. Aliquot adferuntur rationes & motiua, ob quæ licite, sancteq[ue] mortem desiderare possumus.
- PDF
315XXI. In quo, quæ dicta sunt, nonnullis confirmantur exemplis.
- PDF
318XXII. Quam cum Dei voluntate conformes & concordes esse debeamus in generalibus, quas nobis immittit, calamitatibus & malis.
- PDF
320XXIII. Aptum quoddam suggeritur medium, ad labores & aduersa, quæ Dominua nobis immittit, tam particularia, quam generalia, bene & magna animi conformitate ferenda, quod est peccata nostra agnoscere & ob ea dolere.
- PDF
323XXIV. De ea quam in ariditate & desolationibus in oratione, cum Dei voluntate nos habere oportet, conformitate, & quid ariditatis, & desolationis nomine intelligamus.
- PDF
326XXV. In quo respondetur querelæ eorum, qui hasce spiritus ariditates & desolationes in oratione sentiunt.
- PDF
328XXVI. Quomodo ariditatem & desolationes in bonam quandam & vtilem orationem conuertere poßimus.
- PDF
329XXVII. Aliæ rationes ad nos in ariditatibus & desolationibus, quas in oratione sentiemus, consolandos, nosq[ue] cum Dei voluntate conformandos conducentes afferuntur.
- PDF
331XXVIII. Magna dæmonis illusio, & tentatio est, ideo orationis studium omittere, quod eam, quam diximus, desolationem & ariditatem in ea experiamur.
- PDF
333XXIX. In quo, id quod mox dictum est, exemplis confirmatur.
- PDF
335XXX. Quomodo in reliquarum virtutum ac donorum, supernaturalium distributione Dei nos voluntati conformari oporteat.
- PDF
338 [i.e. 337]XXXI. De conformitate cum voluntate Dei, quam in bonis gloriæ nos habere oportet.
- PDF
339XXXII. De conformitate, vnione & perfecto amore erga Deum, & quomodo in hoc nos exercitio exercere debeamus.
- PDF
341XXXIII. Quam hoc exercitium in sacra Scriptura serio nobis commendatur, & crebro inculcatum sit.
- PDF
342XXXIV. Quomodo hoc exercitium amplius poßit extendi, & aliis applicari.
- PDF
Vorsatz
- PDF
Rückdeckel
- PDF
Rücken
- PDF
Pars Secvnda
- PDF
Vorderdeckel
- PDF
Vorsatz
- PDF
Titelblatt
- PDF
Series Tractatvvm, Qvi Secvnda Hac Parte Continentvr.
- PDF
Lectori S.
- PDF
Index Capitvm Exercitationvm Rodriqvezii Partis Secvndæ.
- PDF
Tractatus primus de mortifiatione.
- PDF
1Cap. I. Mortificationem orationii iungendam & duo hæc sibi mutuo auxilio esse debere.
- PDF
5Cap. II. In quo consistat mortificatio, & quam necessaria illa nobis sit.
- PDF
8Cap. III. Nullum maius pœnæ genus apud Deum reperiri, quam aliquem appetitui & desiderio suo tradi vt illa sectetur.
- PDF
9Cap. IV. De sancto suiipsius odio, & spiritu mortificationis & pœnite[n]tia, quæ inde procedu[n]t.
- PDF
10Cap. V. Vtilitatem & perfectionem nostram in mortificatione sit am esse.
- PDF
12Cap. VI. Religiosis & iis præcique, qui cum proximo agunt, magis necessariam esse mortificationem.
- PDF
13Cap. VII. Duo modi mortificationis & pœnitentiæ, & qua ratione vterque à societate vsurpatus.
- PDF
19Cap. VIII. Mortificationem non esse odium, sed non solum animæ, verum etiam corporis verum amorem.
- PDF
20Cap. IX. Qui se non mortificat, non solum non spiritualem, sed ne rationalem quidem vitam viuit.
- PDF
21Cap. X. Maioris esse laboris non studere mortificationi sui ipsius, quam eidem intendere.
- PDF
24Cap. XI. Incipit Tractatus de exercitio mortificationis.
- PDF
25Cap. XII. Qua ratione in praxin deducendum exercitium mortificationis.
- PDF
27Cap. XIII. Qua ratione nos mortificare debeamus in licitis, atq[ue] etiam in necessarijs.
- PDF
30Cap. XIV. Nobis id agendum, vt in eo vitio & paßione quæ magis in nobis regnat, & turpius nos labi facit, nos præsertim mortificemur.
- PDF
31Cap. XV. Non omitte[n]das mortificationes in paruis, & quam vtiles & Deo gratæ sint huiusmodi mortificationes.
- PDF
32Cap. XVI. De malo & damno proueniente ex contemptu mortificationum in paruis.
- PDF
34Cap. XVII. In quo tria magni ponderis consilia huic materiæ seruientia ponuntur.
- PDF
36Cap. XVIII. Quam bonus, & quantumcunq[ue] in virtute profecerit homo, tamen ei semper necessarium in mortificatione exerceri.
- PDF
38Cap. XIX. De duobus medijs, quæ facile & suaue reddent mortificationis exercitium, quæ sunt vbi gratia & sanctus amor.
- PDF
40Cap. XX. De alio medio, quod facile & iucundum reddet mortificationis exercitium, quod est remunerationis spes.
- PDF
42Cap. XXI. Varijs exemplis confirmantur dicta capite præcedente.
- PDF
43Cap. XXII. De medio, quo iuuabimur, & quod reddet facile mortificationis exercitiu[m] videlicet Christi Seruatoris exemplo.
- PDF
44Cap. XXIII. De trib. mortificationis gradib.
- PDF
Tractatus secundus de modestia & silentio.
- PDF
47Cap. I. Quam necessaria sit modestia ad proximum ædificandum & ei commodandum.
- PDF
49Cap. II. Quam necessaria modestia etiam proprio nostra profectui.
- PDF
50Cap. III. De aliquorum deceptione, qui exteriora hæc parui faciunt, dicentes in his perfectionem non esse sitam.
- PDF
52Cap. IV. De silentio, deq[ue] bono & vtilitate in eo sita.
- PDF
53Cap. V. Silentium magni momenti medium esse ad discendum orare.
- PDF
55Cap. VI. Silentium singulare medium esse vt quis proficiat, & ad perfectionem perueniat.
- PDF
56Cap. VII. Non tristem & melancholicam, sed valde hilarem vitam ei esse, qui in modestia, silentio & solitudine agit.
- PDF
57Cap. VIII. De circumstantiis in loquendo obseruandis.
- PDF
60Cap. IX. De murmurationis & detractionis vitio.
- PDF
63Cap. X. Detractiones non audiendas esse.
- PDF
64Cap. XI. Omne mendacij genus nobis fugiendum esse.
- PDF
66Cap. XII. Nobis cauendum ne iocosa, ridicula & faceta loquamur.
- PDF
68Cap. XIII. Conuersationes & colloquia nostra de Deo esse debere: Et de aliquib. mediis ad hoc vtilibus.
- PDF
70Cap. XIV. De alia valde prægnante ratione ob quam colloquia & conuersationes nostras cum proximis de Deo esse conuenit.
- PDF
Tractatus tertius de humilitate.
- PDF
72Cap. I. De humilitatis excelle[n]tia & neceßitate.
- PDF
73Cap. II. Humilitatem cæterarum virtutum esse fundamentum.
- PDF
75Cap. III. In quo specialius exponitur, omnium virtutum humilitatem esse fundamentum, enumeratis præcipuis.
- PDF
77Cap. IV. De particulari neceßitate huius virtutis, ijs qui profitentur se promouere & iuuare proximorum salutem.
- PDF
82Cap. V. De primo humilitatis gradu, qui est parui facere & humiliter de se sentire.
- PDF
83Cap. VI. De sui cognitione, radice & vnico medio necessario ad humilitatem parandam.
- PDF
84Cap. VII. De quodam magni ponderis medio, vt homo se cognoscat, & humilitatem acquirat, quod est peccatorum consideratio.
- PDF
86Cap. VIII. Quo modo nos in propria cognitione exerceri oporteat, ne animo cadamus & desperemus.
- PDF
88Cap. IX. De magno bono & vtilitate, quæ in exercitio cognitionis sui reperiuntur.
- PDF
90Cap. X. Sui cognitione[m] no[n] pusillanimitatis sed potius fortitudinis & vigoris causam esse.
- PDF
91Cap. XI. De aliis bonis & commodis, ex sui cognitionis exercitio oriundis
- PDF
92Cap. XII. Quam expediat nos cognitione propria exerceri.
- PDF
95Cap. XIII. De secundo humilitatis gradu: Declaratur in quo consistat iste gradus.
- PDF
97Cap. XIV. De quibusdam gradibus quibus ad perfectionem secundi huius humilitatis gradus nobis ascendendum
- PDF
99Cap. XV. De quarto gradu, qui est, velle contemni & vilipendi, ideoque gaudere
- PDF
102Cap. XVI. Humilitatis & reliquarum virtutum perfectione[m] in eo consistere, si quis earu[m] actus cu[m] delectatione & hilaritate exequatur: & qua[n]tum id faciat, vt quis in virtute perseueret.
- PDF
103Cap. XVII. Planius declaratur perfectio, nobis procuranda, vt secundum hunc humilitatis gradum ascendamus.
- PDF
105Cap. XVIII. De quibusdam medijs ad secundum hunc humilitatis gradum parandum, & præcique exemplo Christi.
- PDF
107Cap. XIX. De quibusdam humanis rationibus & considerationibus nobis seruientibus ad promouendam humilitatem.
- PDF
108Cap. XX. De alijs humanis rationibus vtilibus ad parandam humilitatem.
- PDF
110Cap. XXI. Vt quis ab hominibus existimetur, & magnifiat, certißimam viam esse, se virtuti & humilitati dare.
- PDF
112Cap. XXII. Humilitatem medium esse ad interiorem pacem parandam & sine illa eandem nunquam haberi.
- PDF
115Cap. XXIII. De alio efficaciorum mediorum genere, ad humilitatem parandam, quod est eiusdem exercitio.
- PDF
118Cap. XXIV. Dicta quibusdam exemplis co[n]firmantur
- PDF
121Cap XXV. De humilitatis exercitio quod in Religione habemus.
- PDF
123Cap. XXVI. Cauendum ne verba proferamus, quæ nostri laudi seruire possunt
- PDF
124Cap. XXVII. Qua ratione nos exercere debeamus in hoc secundo humilitatis gradu
- PDF
126Cap. XXVIII. Qua ratione particulare examen sumendum ex virtute humilitatis.
- PDF
130Cap. XXIX. Cum humilitate consistere posse, ab hominibus existimari & magni fieri
- PDF
134Cap. XXX. De tertio humilitatis gradu
- PDF
137Cap. XXXI. Declaratur, in quo tertius humilitatis gradus consistat.
- PDF
138Cap. XXXII. Idem fusius exponitur
- PDF
140Cap. XXXIII. Planius tertius humilitatis gradus declaratur, & inde oriri vt vere humilis se omnibus minorem existimet.
- PDF
142Cap. XXXIV. Bonos & sanctos vere se posse habere omnibus viliores, & dicere se omnium mundi peccatorum esse maximos.
- PDF
145Cap. XXXV. Hunc tertium humilitatis gradum medium esse, ad omnes tentationes supera[n]das, & omniu[m] virtutu[m] perfectione[m] parandam.
- PDF
147Cap. XXXIV. Humilitatem magnanimitati non repugnare, sed potius eius esse causam & fundamentum.t
- PDF
150Cap. XXXVII. De alijs bonis & commodis, quæ in hoc tertio humilitatis gradu reperiuntur.
- PDF
152Cap. XXXVIII. De magnis beneficijs & gratiis, quæ Deus humilibus præstat, & quid causæ, quod tam eos extollat.
- PDF
154Cap. XXXIX. Quantum conferat nos ad humilitatem dare, vt ea suppleamus, quod in virtute & perfectione deest, & cur Deus nos castiget & humiliet.
- PDF
157Cap. XL. Supra dicta aliquot exemplis confirmantur.
- PDF
Tractatus quartus de tentationibus.
- PDF
159Cap. I. In hac vita no[n] defecturas tentationes.
- PDF
161Cap. II. Alios initio conuersionis te[n]tari, alios post conuersionem.
- PDF
163Cap. III. Quid causæ sit, quod Deus velit nos tentationes habere, & de vtilitatibus, & commodis inde emanantibus.
- PDF
164Cap. IV. De alijs bonis & vtilitatib. quæ extentationibus oriuntur.
- PDF
166Cap. V. Multum tentationes prodesse, vt nos noscamus & humiliemus, & ad Deum recurramus.
- PDF
167Cap. VI. Tentatione iustos magis probari & purificari, & virtute[m] aliores radices agere.
- PDF
170Cap. VII. Tentationes hominem reddere diligentem & feruidum.
- PDF
172Cap. VIII. Sanctos & Dei seruos non solum tentationibus tristabantur, sed potius ob commodum, quod inde sentiebant, gaudebant.
- PDF
173Cap. IX. In tentationibus hominem erudiri, non solum sibi, sed & aliis.
- PDF
174Cap. X. Agitur de remediis contra tentationes, & primum de animi viribus & gaudio in illis concipiendo.
- PDF
175Cap. XI. Quam parum in nos poßit Diabolus.
- PDF
177Cap. XII. Magnum nobis animum & robur accedere debere in tentationibus, eo quod nos Deus adspiciat.
- PDF
178Cap. XIII. De duabus rationibus, vt magno animo & fiducia in tentationib. pugnemus.
- PDF
178Cap. XIV. Deum non permittere quem plus tentari, quam ferre potest, & animo non cadendum, crescente vel durante tentatione.
- PDF
180Cap XV. Sibi diffidere, omnemque in Deo spem ponere, magnum esse medium ad tentationes superandas, & quid causæ sit, quod Deus tam succurrat, qui in illo confidunt.
- PDF
181Cap. XVI. De orationeis remedio, vbi & aliquot iaculatoriæ orationes ponuntur tempori tentationum accomodatæ.
- PDF
182Cap. XVII. De duobus aliis contra tentationes remediis.
- PDF
183Cap. XVIII. De duobus alijs remedijs magni momenti, quæ sunt principijs obstare, & nunquam otiosum esse.
- PDF
184Cap. XIX. De tentationibus quæ boni specie & prætextu oriuntur & magnum esse remediu[m] contra omnes tentationes, illas huiusmodi cognosci & haberi.
- PDF
186Cap. XX. Quid nobis faciendum in turpium, & malarum cogitationum tentationibus, & de remedio contra eamdem.
- PDF
190Cap. XXI. Differenti modo differentibus te[n]tationibus resistendum.
- PDF
191Cap. XXII. De aliquot magni momenti monitis tentationis tempore necessarijs.
- PDF
Tractatus quintus de nimio affectu in parentes.
- PDF
194Cap. I. Quam Religioso conducat visitationes parentum, & profectiones in patria[m] fugere.
- PDF
198Cap. II. Religioso etiam cauendum, ne à consanguineis visitetur, quantum fieri poterit, & de communicatione per literas.
- PDF
199Cap. III. Etiam prædicationis titulo Religioso fugiendum consanguineorum commercium, & profectionem in patriam.
- PDF
200Cap. IV. Nihil Religioso magis cauendum, quam ne se cognatorum negociis implicet.
- PDF
202Cap. V. Prædicata no[n]nullis exe[m]plis robora[n]tur
- PDF
204Cap. VI. De aliis malis & damnis, quorum affectus in cognatos causa est: & qua ratione Christus seruator noster illa fugere docuerit.
- PDF
205Cap. VII. Qua ratione tentatio hæc titulo non solum pietatis, sed & obligationis velari solet & de remedio contra eamdem.
- PDF
Tractatus sextus de tristitia & lætitia.
- PDF
207Cap. I. De magnis da[m]nis ex trisititia fluunt.
- PDF
209Cap. II. Aliquot adferuntur rationes, ob quas nobis Deo cum lætitia seruiendum.
- PDF
211Cap. III. Culpas ordinarias quibus obnoxii sumus non sufficere, vt lætitiam auferant.
- PDF
212Cap. IV. De tristitiæ radicibus & causis, earumque remediis.
- PDF
214Cap. V. Ad orationem recurrere, magnum & efficax remedium esse ad tristitiam profligandam.
- PDF
215Cap. VI. De consueta & ordinaria quadam tristitiæ radice, quæ est, quod Deo quis, vt debet non inseruiat, & de magna lætitia, quam bona conscientia secum adducit.
- PDF
217Cap. VII. Aliquam bonam & sanctam esse tristitiam.
- PDF
Tractatus septimus de thesauro & magnis bonis, quæ possidemus in Christo, & modo obseruando in meditatione eius passionis, & fructu inde percipiendo.
- PDF
221Cap. I. De thesauro & magnis bonis, quæ in Christo habemus.
- PDF
227Cap. II. Quam vtilis & Deo grata sit Paßionis Christi Seruatoris nostri meditatio.
- PDF
228Cap. III. De modo in Christi Seruatoris nostri paßionis meditatione obseruandi & de compaßionis affectu inde eruendo.
- PDF
230Cap. IV. De doloris affectu, & peccatorum nostrorum contritione, quæ ex Domini nostri Iesu Christi paßionis meditatione eruenda.
- PDF
232Cap. V. De diuini amoris affectu.
- PDF
234Cap. VI. De gratitudinis & gratiarum actionis affectu.
- PDF
236Cap. VII. De admirationis & spei affectibus.
- PDF
238Cap. VIII. De Christi imitatione, quæ nobis ex mysterioru[m] eius meditatione collige[n]da est.
- PDF
240Cap. IX. In quo quibusdam exemplis confirmatur quam vtile & Deo gratum sit se paßionis Christi seruatoris nostri meditatione exercere.
- PDF
Tractatus octauus de Sacro-Sancta Communione & sancto Missӕ sacrificio.
- PDF
242Cap I. De inæstimabili beneficio & ingenti amore, quod Dominus noster nobis hoc Diuinu[m] Sacramentum instituendo exhibuit.
- PDF
245Cap. II. De excellentiis & miraculis, quæ fides dictat, nobis de hoc sanctißimo & diuino sacramento credenda esse.
- PDF
429 [i.e. 249]Cap. III. Incipit agere de præparatione, quam excellentia & huius sanctißimi sacramenti dignitas requirit.
- PDF
250Cap. IV. De munditie & puritate non solum mortalium, sed & venialium criminum, qua ad sacrosanctam Communionem nobis accedendum est.
- PDF
252Cap. V. De alia magis particulari dispositione & præparatione, qua ad sanctißimum hoc sacramentum nobis accedendum est.
- PDF
253Cap. VI. In quo aliæ considerationes & modi se ad sacram communionem præparandi vtiles ponuntur.
- PDF
255Cap. VII. Quid nobis post diuini huius sacramenti sumptionem seruandum, & qualis esse gratiarum actio debeat.
- PDF
256Cap. VIII. De alio modo gratiarum actionis.
- PDF
257Cap. IX. De fructu ex sancta Communione colligendo.
- PDF
259Cap. X. De sacræ communionis frequentationem magnum esse contra omnes tentationes remedium, præsertim ad conseruandam castitatem.
- PDF
260Cap. XI. De alio principali fructu, ex sancta communione nobis colligendo, qui est nos Deo vnire, & in Christum transformare.
- PDF
261Cap. XII. De alio principali fructu est sancta communione colligendo, qui est nos integre Deo offerre, & in eius nos manus resignare. Et de præparatione & gratiarum actione, quæ hic nobis facienda est.
- PDF
264Cap. XIII. Quid causæ sit, quod quamuis tam mirandus faciat effectus hoc diuinum sacramentum, aliqui tamen, qui hoc frequentant, non sentiant.
- PDF
269Cap. XIV. De sancto Missæ sacrificio.
- PDF
273Cap. XV. Qua ratione Missa audienda sit.
- PDF
278Cap. XVI. De aliquibus exemplis ad Missæ deuotionem pertinentibus, quibus ad illam quotidie audiendam & dicendam excitemur, & de reuerentia in Missa necessaria.
- PDF
Vorsatz
- PDF
Rückdeckel
- PDF
Rücken
- PDF
Pars Tertia
- PDF
Vorderdeckel
- PDF
Vorsatz
- PDF
Titelblatt
- PDF
Licentia R. P. Generalis Claudius Aquauiua, Societatis Iesu Præpositus Generalis.
- PDF
Approbatio Censoris.
- PDF
Lectori Salvtem.
- PDF
Elenchvs Tractatuum, qui in tertia huius operis parte comprehenduntur.
- PDF
Index Capitvm, Qvæ In Tractatibvs Hvivs Tertiæ partis continentur.
- PDF
Admodvm Reverendo Dn. Joanni Schvtz, Domus S. Ioannis Baptistæ Canonicorum Regularium apud Aquenses sacro Præsidi, eiusdemq[ue] Ordinis per Germaniam Commissario generali, &c. Domino suo & amico, ...
- PDF
Facultas R. P. Provincialis.
- PDF
Approbatio.
- PDF
Facvltas R. P. Provincialis.
- PDF
Censvra.
- PDF
Ad Religiosos Societatis Iesv.
- PDF
I. De fine & instituto Societatis Iesu, deque aliquibus mediis ad eum consequendum peropportunis, quæ omnibus vsu venire & prodesse possunt.
- PDF
1Cap. I. Quis Societatis Iesu finis, quod institutum.
- PDF
4II. Quam sit hoc animarum conuertendarum studium excellens, quantique meriti ac valoris.
- PDF
7III. Studium hoc & propositum omnibus in genere sociis proprium est, atque adeo omnes, etsii sacerdotes non sint, magnam in eo partem habent.
- PDF
11IV. Quam ad hunc finem necessarium sit, solidum ante virtutum fundamentum ponere.
- PDF
15V. Vt proximo prosimus, nobis ipsis obesse, aut salutem propriam negligere non debemus; quin imo propter ea impensius in proprium profectum incumbendum.
- PDF
19VI. Cauendum nobis est & aliud quoddam extremum: nimirum, per speciem nobis ipsis attendendi, omnem proximi curam abiicere.
- PDF
24VII. Aliquot suggeruntur remedia iuuandæ pusillanimitati nonnullorum, qui quod suiipsorum perditionem & damnationem timeant, & proximos iuuare refugiunt.
- PDF
28VIII. De primo medio ad fructum inter proximos faciendum: bona inquam & sancta vita.
- PDF
33IX. De secundo proximi iuuandi medio, oratione videlicet.
- PDF
36X. De tertio, proximis succurrendi medio, zelo scilicet animarum.
- PDF
39XI. Quam zelus hic efficax sit ad proximum iuuandum curadumq[ue], ratio.
- PDF
40XII. De tribus rebus, quæ nos ad zelum habendum incitare poterunt.
- PDF
42XIII. Quis bonus vtriusque sit zelus, qui Deo placeat, quis non.
- PDF
46XIV. Aliud quoddam, ad bene ministeria nostra obeunda, medium proponitur, videlicet, interiora animæ, non vero exteriora, quæ deforis videntur, respicere.
- PDF
48XV. Aliud proximo subueniendi medium suggeritur: nimirum nobis ipsis diffidere, omnem vero fiduciam in Deum ponere.
- PDF
53XVI. Quam sit hoc Deo confidendi medium efficax, ad beneficia & gratias ab eo recipiendas.
- PDF
56XVII. Quantopere Deo displiceat diffidentia.
- PDF
57XVIII. Non est nobis aut animo deficiendum, aut spes omnis abiicienda, si perexiguum in proximo à nobis fieri videamus.
- PDF
II. De essentialibus religionis votis, ac de ingentibus, quæ illa continentur, bonis.
- PDF
63Cap. I. Tota Religiosi perfectio in perfecta integraq[ue] votorum paupertatis, castitatis, & obedientiæ, quæ concipit, obseruantia consistit.
- PDF
65II. Cur hæc vota fiant & confirmentur.
- PDF
66III. Alia bona & commoda recensentur, quæ ex hac sui vota obligatione consequuntur.
- PDF
68IV. Cur sancti Patres secundi Baptismi aut Martyrii nomine vocent traditionem illam, qua quis se Religioni per tria hæc vota dedicat, & consignat.
- PDF
69V. Adeo libertas hominis per vota non tollitur, & imminuitur, vt etiam perficiatur.
- PDF
71VI. De singularibus, quæ in religioso statu sunt, bonis: deq[ue] gratitudine, quam Deo propterea, quod ad eum nos vocarit, debemus.
- PDF
77VII. Eadem, quæ capite superiori, materia deducitur.
- PDF
78VIII. De votorum renouatione, quæ in Societate Iesu vsurpatur, deque fructu qui ex ea spectatur.
- PDF
81IX. Idem, quod capite priori, pertractatur.
- PDF
III. De voto paupertatis.
- PDF
84Cap. I. Votum paupertatis, Euangelicæ perfectionis est fundamentum.
- PDF
86II. De incomparabili præmio, quo pauperes spiritu à Deo Opt. Max. donantur.
- PDF
88III. Non solum in altera vita, verum etiam in hac, pauperes spiritu remuneratur Deus.
- PDF
90IV. In quo paupertas spiritus consistat.
- PDF
93V. De Religiosis, qui cum maioris momenti res dimiserint, in religione erga minutias ac reculas afficiuntur.
- PDF
95VI. De tribus gradibus paupertatis.
- PDF
96VII. Aliqua ad paupertatem spiritus consequendam, eamque conseruandam media suggeruntur.
- PDF
99VIII. Aliud suggeritur medium, quod nobis ad paupertatem spiritus obtinendam, & ad in eadem manendum, mirificè conducet.
- PDF
101IX. In quo ea quæ dicta sunt, exemplis confirmantur.
- PDF
103X. Ad quid, & quomodo paupertatis voto Religiosus obligetur.
- PDF
105XI. Ostenditur, contra paupertatis votum esse, sine superioris venia aliunde quid accipere vel dare, esto id de domo acceptum non esset.
- PDF
107XII. Descenditur ad casus aliquos particulares, voto paupertatis contrariantes.
- PDF
110XIII. Cuidam respondetur obiectioni, per quod materia hæc mirificè illustratur.
- PDF
113XIV. Votum paupertatis obligat ad peccatum mortale, & quæ requiratur quantitas, vt peccatum mortale dici eius prauaricatio possit.
- PDF
114XV. Num pecuniam sine licentia accipere, Religioso licitum ad eandem in pia opera distribuendam; & quando in hoc contra paupertatis votum peccatutus sit.
- PDF
117XVI. In quo, quæ dicta sunt, exemplis quibusdam confirmantur.
- PDF
IV. De virtute castitatis.
- PDF
120Cap. I. De excellentia virtutis Castitatis, & gradibus, quibus ad eius perfectionem ascendendum est.
- PDF
122II. Ad Castitatem conseruandam requiritur mortificatio & accurata sensuum, ac præsertim oculorum, custodia.
- PDF
124III. In hac virtute castitatis inprimis, parua magni sunt facienda.
- PDF
125IV. In confessione potißimum, magni faciendum omne id, quod aliquo modo castitati contradicat.
- PDF
127V. Quam vehemens & periculosa sit paßio amoris, & quantopere es axtimenda.
- PDF
129VI. Aliquot suggeruntur contra tentationes inhonestos remedia.
- PDF
132VII. Pœnitentia & mortificatio carnis accomodatißima & primaria est contra hanc tentationem medicina.
- PDF
135VIII. De aliis contra carnales, turpesque cogitationes remedium.
- PDF
137IX. De timore Dei.
- PDF
141X. De ingentibus, quæ in hoc Dei timore continentur, bonis.
- PDF
142XI. Superiora exemplis quibusdam confirmantur.
- PDF
V. De virtute obedientiӕ.
- PDF
145Cap. I. De Excellentia virtutis obedientiæ.
- PDF
148II. Quantopere nobis obedientia virtus sit necessaria.
- PDF
150III. De primo obedientia gradu.
- PDF
153IV. De secundo obedientia gradu.
- PDF
155V. De tertio obedientiæ gradu.
- PDF
157VI. De obedientia cœca.
- PDF
160VII. De obedientia, quam in rebus spiritualibus nos præferre oportet.
- PDF
134 [i.e. 164]VIII. In quo quod dictum est, exemplis confirmatur.
- PDF
167IX. Vnde sinistra contra obedientiam, iudicia in mente enascantur, & quibus aduersus ea mediis vtendum sit.
- PDF
171X. Tres rationes, cur superioribus obediri velit Apostolus declarantur.
- PDF
176XI. Primarium quoddam & efficax ad virtutis huius obedientiæ perfectionem assequendum medium proponitur videlicet in superiore Christo Domino obedire.
- PDF
178XII. Medium hoc, quo Superiori paretur, sicuti Christo, ad obedientiæ virtutem assequendam per necessarium est.
- PDF
181XIII. De aliis eximiis bonis, quæ in hoc superiori, tanquam Christo Domino, obediendi modo, continentur.
- PDF
182XIV. Iniuriam, quæ superiori irrogatur & contra eum conceptam murmurationem Deus tanquam propriam reputat.
- PDF
184XV. Obedientia non excludit, quo minus quid superiori à subdito possit proponi, & quis in proponendo modus seruandus sit.
- PDF
189XVI. De nimia de iis, quæ ad corpus spectant solicitudine: & quantopere in his omnis fugienda sit singularitas.
- PDF
192XVII. Respondetur obiectioni & scrupulo dicentis, quod homini suæ valetudinis habenda sit ratio.
- PDF
198 [i.e. 196]XVIII. In quo ea, quæ iam dicta sunt, exemplis stabiliuntur.
- PDF
VI. De obseruantia Regularum.
- PDF
198Cap. I. Quam insigne Dei beneficium sit & gratia, quod nos regulis quibusdam obuallarit ac munierit.
- PDF
220 [i.e. 200]II. Perfectio in ipsa Regularum obseruatione consistit.
- PDF
201III. Regulæ nostræ ad mortale peccatum nequaquam obligante hinc tamen occasionem sumere ad eas facile transgrediendas non oportet.
- PDF
203IV. Non propterea quod leue quid per Regulam præscribitur excusatur eam infringens, imo potius accusatur.
- PDF
205V. Quam graue damnum sequatur ex eo, quod Regulæ parui fiant, tametsi in rebus minimis ac leuibus.
- PDF
207VI. De ingentibus donis, quæ è Regularum obseruantia & æstimatione sequuntur, etsi alio quin circa res paruas ea versentur.
- PDF
209VII. In quo, quod dictum est, aliquibus exemplis confirmatur.
- PDF
211VIII. De aliis quibusdam rebus, quæ regularum, infringendarum esse solent causa: & quod aduersus illas adhibendum remedium.
- PDF
214IX. De aliis mediis, quæ ad Regularu[m] obseruantiam non paru[m] nobis co[n]ferent.
- PDF
VII. Quam se quisque superioribus & Patribus spiritualibus clare & liquido aperire debeat, integram & planam illis conscientiæ rationem reddendo.
- PDF
218Cap. I. Quanti momenti ac neceßitatis sit, sincere nos cum superioribus nostris agere.
- PDF
222II. Quanta quiete & consolatione mentis fruatur, qui superiori, ac Patri suo spirituali totu[m] se reuelat, & quanta hac in re bona & co[m]moda includa[n]tur.
- PDF
225III. Suas superiori vel Patri spirituali tentationes aperire, efficacissima est ad eas superandas ratio.
- PDF
228IV. Non idcirco minus suas quis Patri spirituali tentationes patefacere debet, quod quæ illis aduersus illus suggesturus est remedia, ia[m] se nosse putet.
- PDF
229V. Nemo ideo sua Præposito reuelare omittat, quod tenuia ea & exilia sibi esse videantur.
- PDF
231VI. Difficultatibus, quæ claritatem hanc impedire solent, iam ordine satis fit.
- PDF
233VII. Primariæ difficultati, quæ sinceram hanc retectionem impedit, satis fit.
- PDF
237VIII. Difficultati Superiori etiam alia ratione & modo respondetur.
- PDF
238IX. Multum Deo debemus, quod ipsam conscientiæ retectionem in Societate adeo nobis facilem & suauem reddiderit: & quænam facilitatis huius & suauitatis sint causæ.
- PDF
240X. Quis in conscientiæ ratione reddenda nobis seruandus modus.
- PDF
244XI. In quo nonnullis respondetur dubiis, quæ ex antedictis resultant.
- PDF
VIII. De correctione fraterna.
- PDF
249Cap. I. Correctio signum amoris est, & quantum ea boni contineat.
- PDF
251II. Causa, cur correctio non æquo animo admittatur, vnica est superbia.
- PDF
253III. Quæ sequi incommoda & damna nota sint ex eo, quod correptio in bonam partem non accipiatur.
- PDF
254IV. Quanti referat, correctioni monitioniq[ue] auscultare.
- PDF
257V. In quo supradicta, aliquibus confirmantur exemplis.
- PDF
258VI. De Regula & Constitutione, quam in Societate habemus, de fratrum nostrorum defectibus immediate ipsi superiori aperiendis.
- PDF
264VII. Aliquot, quoad hanc materiam, permagni momenti monita præscibuntur.
- PDF
Index Rervm Præcipvarvm, Quæ In Hoc Volvmine continentur.
- PDF
Index Locorvm Sacræ Scriptvræ, Qvi In Hac Prima Parte Pavlo Plvribus explicantur, omissis aliis multis, qui obiter indicantur.
- PDF
Index Locorvm Sacræ Scriptvræ, Qvæ Hac Secvnda Parte Exponvntvr, Omissis multis aliis, quæ solum obiter attinguntur.
- PDF
Index Locorvm Sacræ Scriptvræ, Qvi In Hac Tertia Parte Particularius exponuntur, omissis multis aliis, quæ nonnisi in transcursu declarantur.
- PDF
Vorsatz
- PDF
Rückdeckel
- PDF
Rücken