Inhalt

•  
  PDF Ab anno MCLXXXI. ad annum MCCCXIV.
•  
  PDF Ab anno DCCCLXXII. ad annum DCCCCIX.
•  
  PDF Ab anno MCCCXVI. ad annum MCCCCXXIII.
•  
  PDF Ab anno MCCCCXLVII. ad annum MDXXVII.
•  
  PDF Ab anno DCCCCX. ad annum MLXXIII.
•  
  PDF Ab anno MCXVIII. ad annum MCLXXIX.
•  
  PDF  Vorderdeckel
•  
  PDF  Vorsatz
•  
  PDF  Titelblatt
•  
  PDF  Index Conciliorvm Qvae In Hoc Tomo XXVII. Continentvr.
•  
  PDF  Index Epistolarvm.
•  
  PDF 1 Vita Et Epistolae Gelasii Papae II.
•  
  PDF 8 Epistola I. Gelasii Papae II. Ad Gallos. Mandat vt se contra Mauritium Bracarensem episcopum, ab Henrico imperatore in sedem intrusum pseudopapam, arment.
•  
  PDF 9 Epistola II. Gelasii Papae II. Ad Bernardvm Toletanvm Episcopvm Hispaniae Primatem.
•  
  PDF 10 Epistola III. Gelasii Papae II. Ad Clervm Et Plebem Romanam. Commendat eorum constantiam aduersus intrusum pseudopapam.
•  
  PDF 10 Epistola IV. Gelasii Papae II. Ad Gvaltervm Ravennatem Archiepiscopum. Illius electionem post schisma eiuratum confirmat, eique pallium cum aliis iuribus concedit.
•  
  PDF 12 Epistola V. Gelasii Papae II. Ad Exercitvm Christianorvm Civitatem Caesaravgvstanam Obsidentem. Omnibus ad eum aliquid conferentibus indulgentiam largitur.
•  
  PDF 15 Concilivm Capvanvm, Qvo Henricvs V. Rex Germaniae, quartusque eius nominis imperator, vna cum Mauritio Burdino antipapa, qui se Gregorium VIII. nominabat, excommunicatur, anno Domini MCXVIII. tempore Gelasii papae II.
•  
  PDF 15 Concilivm Coloniense, Qvo Per Cononem Legatvm Sedis apostolicae, excommunicatio in Henricum regem lata promulgatur, anno Domini MCXVIII. tempore Gelasii papae II.
•  
  PDF 16 Concilivm Frideslariense, Contra Imperatorem Henricvm, anno MCXVIII. sub Gelasio II.
•  
  PDF 16 Concilivm Viennense, A Gelasio Secvndo Celebratvm anno Domini MCXIX.
•  
  PDF 16 Vita Et Epistolae Callisti Papae II.
•  
  PDF 20 Epistola I. Callisti Papae II. Ad Adalbertvm Mogvntinvm Archiepiscopvm.
•  
  PDF 20 Epistola II. Callisti Papae II. Ad Stephanvm Abbatem Cisterciensem. Cisterciensis monasterii capitula confirmat.
•  
  PDF 22 Epistola III. Callisti Papae II. Ad Canonicos Viennenses. Antiqua Viennensis ecclesiae priuilegia confirmat.
•  
  PDF 24 Epistola IV. Callisti Papae II. Ad Episcopos Et Clervm Galliae.
•  
  PDF 24 Epistola V. Callisti Papae II. Ad Henricvm Imperatorem.
•  
  PDF 24 Epistola VI. Callisti Papae II. Ad Pelagivm Bracarensem Episcopvm.
•  
  PDF 25 Epistola VII. Callisti Papae II. Ad Ottonem Bambergensem Episcopvm Pomeranorvm Apostolvm. De priuilegiis Bambergensi ecclesiae concessis.
•  
  PDF 27 Epistola VIII. Callisti Papae II. Ad Evmdem. Eiusdem argumenti.
•  
  PDF 28 Concilivm Rhemense, Propter Investitvras Ecclesiasticas, excommunicationem Henrici imperatoris, aliasque causas a Gelasio secundo indictum, sed tempore Callisti secundi celebratum anno Domini MCXIX.
•  
  PDF 32 Concilivm Lateranense I. Generale Svb Callisto II. Svmmo Pontifice.
•  
  PDF 32 Historia Eivsdem Concilii.
•  
  PDF 35 Epistolae Callisti Papae II.
•  
  PDF 37 Concilii Lateranensis Generalis A Callisto Papa II. Celebrati Canones.
•  
  PDF 43 Restitvtio Investitvrarvm Ab Henrico Imperatore Facta.
•  
  PDF 44 Concessio Callisti Papae II. Henrico Imperatori Facta.
•  
  PDF 44 In Concilivm Lateranense I. Oecvmenicvm Sev Vniversale Nonvm approbatum, trecentorum & amplius episcoporum pro pace & concordia inter ecclesiam & imperium ineunda celebratum, anno Domini MCXXII. in quadragesima tempore Callisti papae secundi, & Henrici imperatoris V.
•  
  PDF 48 Concilivm Neapolitanvm In Samaria Avctoritate Gvaremvndi Hierosolymitani patriarchae ad reformandos mores ecclesiae celebratum, in praesentia Balduini Hierosolymorum regis, anno Domini MCXX. tempore Callisti papae II.
•  
  PDF 49 Concilivm Romanvm I. Qvo Cassinensis Monasterii Abbas Oderisius consecratur, eiusdemque monachi a querela episcoporum absoluuntur, anno Domini MCXXII. tempore Callisti papae II.
•  
  PDF 50 Concilivm Romanvm II. Qvo Ob Restitvtam In Comitiis Vvormatiensibus inuestituram ecclesiasticam pax inter pontificem & imperatorem inita confirmatur, anno Domini MCXXIII. tempore Callisti papae II.
•  
  PDF 51 Concilivm Tolosanvm Avctoritate Callisti Papae Contra quosdam haereticos monachos, in bona ecclesiae & sacramenta ecclesiae blasphemos, celebratum anno Domini MCXXIV.
•  
  PDF 51 Vita Et Epistolae Honorii Papae II.
•  
  PDF 54 Epistola I. Honorii Papae II. Ad Petrvm Clvniacensem Abbatem. De Pontii inuasoris obitu & sepultura.
•  
  PDF 54 Epistola II. Honorii Papae II. Ad Tyrios. Significat se Vvilielmum Tyri archiepiscopum electum, & a patriarcha Hierosolymitano consecratum, pallio donasse.
•  
  PDF 55 Epistola III. Honorii Papae II. Ad Gvaremvndvm Hierosolymitanvm Archiepiscopvm. Eiusdem argumenti.
•  
  PDF 55 Epistola IV. Honorii Papae II. Ad Regem Daniae. Ipsi Gregorium legatum suum commendat.
•  
  PDF 56 Concilivm Londoniense I. Avctoritate Ioannis De Crema cardinalis & apostolicae sedis legati indictum, quo sexaginta patres, ad reformandos prauos ecclesiae mores, sequentia capitula ediderunt nono Septembris, anno Domini MCXXV. tempore Honorii papae II.
•  
  PDF 57 Capitvla Concilii Londiniensis.
•  
  PDF 61 Concilivm Trecense, Qvo Templariis Militibvs, Anno Svae institutae religionis nono, vna cum regula assignatus est habitus albus, anno Domini MCXXVII. tempore Honorii papae II.
•  
  PDF 62 Regvla Pavpervm Commilitonvm Christi templique Salomonici.
•  
  PDF 62 Prologvs.
•  
  PDF 64 Incipit Regvla Pavpervm Commilitonvm Sanctae Civitatis.
•  
  PDF 64 I. Qualiter diuinum officium audiant.
•  
  PDF 65 II. Quot orationes dominicas, si Dei seruitium audire nequiuerint, dicant.
•  
  PDF 65 III. Quid agendum pro fratribus defunctis.
•  
  PDF 66 IV. Capellani victum & vestitum tantum habeant.
•  
  PDF 66 V. De militibus defunctis qui sunt ad terminum.
•  
  PDF 66 VI. Vt nullus frater remanens oblationem faciat.
•  
  PDF 67 VII. De immoderata statione.
•  
  PDF 67 VIII. De refectione conuentus.
•  
  PDF 67 IX. De lectione.
•  
  PDF 67 X. De carnis reflectione.
•  
  PDF 68 XI. Qualiter manducare milites debeant.
•  
  PDF 68 XII. Vt aliis diebus duo aut tria leguminum fercula sufficiant.
•  
  PDF 68 XIII. Quo cibo sexta feria reficere oportet.
•  
  PDF 68 XIV. Post refectionem semper gratias referant.
•  
  PDF 69 XV. Vt decimus panis semper eleemosynario detur.
•  
  PDF 69 XVI. Vt collatio sit in arbitrio magistri.
•  
  PDF 69 XVII. Vt finitis Completis silentium teneatur.
•  
  PDF 70 XVIII. Vt fatigati ad Matutinas non surgant.
•  
  PDF 70 XIX. Vt communitas victus inter fratres seruetur.
•  
  PDF 70 XX. De qualitate & modo vestimenti.
•  
  PDF 71 XXI. Quod famuli vestimenta alba, hoc est pallia, non habeant.
•  
  PDF 71 XXII. Quod milites remanentes tantum alba habeant.
•  
  PDF 71 XXIII. Vt pellibus agnorum vtantur.
•  
  PDF 72 XXIV. Vt vetusta armigeris diuidantur.
•  
  PDF 72 XXV. Cupiens optima deteriora habeat.
•  
  PDF 72 XXVI. Vt quantitas & qualitas vestimentorum seruetur.
•  
  PDF 72 XVII. Vt dator pannorum in primis aequalitatem seruet.
•  
  PDF 72 XXVIII. De superfluitate capillorum.
•  
  PDF 72 XXIX. De rostris & laqueis.
•  
  PDF 73 XXX. De numero equorum & armigerorum.
•  
  PDF 73 XXXI. Nullus armigerum gratis seruientem feriat.
•  
  PDF 73 XXXII. Qualiter ad tempus remanentes recipiantur.
•  
  PDF 74 XXXIII. Quod nullus iuxta propriam voluntatem incedat.
•  
  PDF 74 XXXIV. Si licet ire per villam sine iussu magistri.
•  
  PDF 74 XXXV. Si licet eum ambulare solum.
•  
  PDF 74 XXXVI. Vt nullus nominatim quod ei necessarium erit quaerat.
•  
  PDF 75 XXXVII. De frenis & calcaribus.
•  
  PDF 75 XXXVIII. Tegimen in hastis & clypeis non habeatur.
•  
  PDF 75 XXXIX. De licentia magistri.
•  
  PDF 75 XL. De mala & saco.
•  
  PDF 76 XLI. De lectione literarum.
•  
  PDF 76 XLII. De fabulatione propriarum culparum.
•  
  PDF 76 XLIII. De quaestu & acceptione.
•  
  PDF 77 XLIV. De manducariis equorum.
•  
  PDF 77 XLV. Vt cambiare vel quaerere nullus audeat.
•  
  PDF 77 XLVI. Vt nullus auem cum aue capiat, nec cum capiente incedat.
•  
  PDF 77 XLVII. Vt nullus feram arcu vel balista percutiat.
•  
  PDF 77 XLVIII. Vt leo semper feriatur.
•  
  PDF 78 XLIX. De omni re super vos quaesita iudicium audite.
•  
  PDF 78 L. Vt haec regula in omnibus teneatur.
•  
  PDF 78 LI. Quod licet omnibus militibus professis terram & homines habere.
•  
  PDF 78 LII. Vt de male habentibus cura peruigil habeatur.
•  
  PDF 79 LIII. Vt infirmis necessaria semper dentur.
•  
  PDF 79 LIV. Vt alter alterum ad iram non prouocet.
•  
  PDF 79 LV. Quomodo fratres coniugati habeantur.
•  
  PDF 79 LVI. Vt amplius sorores non habeantur.
•  
  PDF 80 LVII. Vt fratres templi cum excommunicatis non participent.
•  
  PDF 80 LVIII. Qualiter milites saeculares recipiantur.
•  
  PDF 80 LIX. Vt omnes fratres ad secretum consilium non vocentur.
•  
  PDF 80 LX. Quod cum silentio orare debeant.
•  
  PDF 81 LXI. Vt fidem seruientium accipiant.
•  
  PDF 81 LXII. Vt pueri quamdiu sunt parui non accipiantur inter fratres templi.
•  
  PDF 81 LXIII. Vt senes semper venerentur.
•  
  PDF 81 LXIV. De fratribus qui per diuersas prouincias proficiscuntur.
•  
  PDF 82 LXV. Vt victus aequaliter omnibus distribuatur.
•  
  PDF 82 LXVI. Vt milites templi decimas habeant.
•  
  PDF 83 LXVII. De leuibus & grauibus culpis.
•  
  PDF 83 LXVIII. Qua culpa frater non amplius recipiatur.
•  
  PDF 83 LXIX. Vt a paschali solennitate vsque ad festum omnium sanctorum vnam camisiam lineam tantum sumere habeat.
•  
  PDF 84 LXX. Quot & quales panni in lecto sint necessarii.
•  
  PDF 84 LXXI. De vitanda murmuratione.
•  
  PDF 84 LXXII. Vt omnium mulierum fugiantur oscula.
•  
  PDF 85 Concilivm Londoniense II. Pro Reformandis Moribvs Ecclesiae celebratum in Anglia anno Domini MCXXVII. tempore Honorii papae II.
•  
  PDF 86 Capitvla.
•  
  PDF 88 Concilivm Ravennate, Qvo Aqvileiensis Et Venetiarvm patriarchae depositi sunt, anno MCXXVIII. tempore Honorii papae II.
•  
  PDF 88 Vita Et Epistolae Innocentii Papae II.
•  
  PDF 90 Epistola I. Innocentii Papae II. Ad Rainaldvm Rhemensem, Hvgonem Rothomagensem Hvgonem Tvronensem, archiepiscopos, eorumque suffraganeos.
•  
  PDF 91 Epistola II. Innocentii Papae II. Ad Lotharivm Et Richizam. Concedit allodium terrarum comitissae Mathildae.
•  
  PDF 92 Epistola III. Innocentii Papae II. Ad Attonem Episcopvm Pistoriensem. De immunitate ecclesiae Pistoriensi concessa.
•  
  PDF 93 Svbscriptiones.
•  
  PDF 94 Epistola IV. Innocentii Papae II. Ad VVilielmvm Hierosolymitanvm Patriarcham. In causa Tyriae dioecesis.
•  
  PDF 95 Epistola V. Innocentii Papae II. Ad VVilielmvm Hierosolymitanvm. Eiusdem argumenti.
•  
  PDF 96 Epistola VI. Innocentii Papae II. Ad Gerardvm Tripolitanvm, R. Tortosanvm Et H. Byblitanvm Epsicopos. Eiusdem argumenti.
•  
  PDF 97 Epistola VII. Innocentii Papae II. Ad Radvlphvm Patriarcham Antiochenvm. Eiusdem argumenti.
•  
  PDF 97 Epistola VIII. Innocentii Papae II. Ad Baldvinvm Berycensem, Bernardvm Sidoniensem, Et Ioannem Ptolemaidensem episcopos. Eiusdem argumenti.
•  
  PDF 98 Epistola IX. Innocentii Papae II. Ad Rogerivm Siciliae Regem. Regium titulum illi ab Honorio concessum confirmat.
•  
  PDF 100 Epistola X. Innocentii Papae II. Ad Henricvm Senonensem Et Rainaldvm Rhemensem. De Abailardo & Arnaldo damnatis, & monasterio includendis, librisque eorum comburendis.
•  
  PDF 100 Epistola XI. Innocentii Papae II. Ad Samsonem Rhemensem, Henricvm Senonensem, Et Bernardvm Abbatem Claraeuallensem.
•  
  PDF 101 Epistola XII. Innocentii Papae II. Ad Stephanvm Sancti Memmii Abbatem. De priuilegiis eiusdem monasterii.
•  
  PDF 102 Concilivm Claromontanvm Innocentii Papae Avctoritate Indictvm, quo Anacletus antipapa & inuasor sedis apostolicae condemnatur, anno Domini MCXXX.
•  
  PDF 102 Concilivm Stampense Contra Anacletvm Antipapam, congregatum anno Domini MCXXX. tempore Innocentii II.
•  
  PDF 104 Concilivm Iotrense Ob Sanctvm Thomam Sancti Victoris Parisiensis priorem occisum, pro iustitia congregatum, anno MCXXX. Innocentii papae II.
•  
  PDF 111 Concilivm Rhemense Avctoritate Innocentii Papae II. Rhemis indictum, quo pseudopontifex Anacletus vna cum schismaticis fautoribus excommunicatur anno MCXXXI.
•  
  PDF 113 Concilivm Leodiense Avctoritate Innocentii Papae indictum, quo Halberstadensis episcopus pristino honori restituitur, & antipapa Anacletus condemnatur, anno Domini MCXXXI.
•  
  PDF 114 Concilivm Mogvntinvm In Cavsa Brvnonis Argentinensis episcopi celebratum anno Domini MCXXXI. tempore Innocentii papae II.
•  
  PDF 115 Concilivm Placentinvm Adversvs Anacletvm Psevdopapam celebratum anno MCXXXII. sub Innocentio papa secundo.
•  
  PDF 115 Concilivm Pisanvm Contra Psevdopapam Indictvm anno Domini MCXXXIV. tempore Innocentii papae secundi.
•  
  PDF 116 Concilivm Svessionense Avctoritate Legati Sedis Apostolicae contra Petrum Abailardum sub Ludouico seniore Francorum rege celebratum ante annum Domini MCXXXVI. quo Ludouicus rex e viuis excessit.
•  
  PDF 118 Concilivm Northamtoniense In Anglia Celebratvm Anno Domini MCXXXVIII. tempore Innocentii papae secundi, & Stephani regis.
•  
  PDF 119 Concilivm Londoniense Svb Praesidio Alberici Ostiensis episcopi, apostolicae sedis legati, celebratum in Anglia anno MCXXXVIII. tempore Innocentii papae II.
•  
  PDF 120 Concilivm Lateranense II. Generale Svb Innocentio II. Svmmo Pontifice.
•  
  PDF 123 Canones Concilii Lateranensis Generalis Ab Innocentio Papae II. Celebrati.
•  
  PDF 133 Epistola Innocentii Papae II.
•  
  PDF 134 In Concilivm Lateranense II. Oecvmenicvm Sive Vniversale X. approbatum, mille circiter patrum, pro iure cleri contra Anacletum & Victorem antipapas eorumque fautores celebratum, anno Domini MCXXXIX. tempore Innocentii papae II. & Conradi regis Germaniae, Nota.
•  
  PDF 137 Concilivm VVintoniense I. Pro Immvnitate Ecclesiastica, conntra regem Stephanum, qui castella ecclesiae inuaserat, & episcopos nonnullos carceribus mancipauerat, celebratum anno Domini MCXXXIX. tempore Innocentii papae secundi.
•  
  PDF 141 Concilivm Senonense Contra Petrvm Abailardvm celebratum in praesentia Ludouici regis iunioris anno Domini MCXL. tempore Innocentii papae II.
•  
  PDF 146 Rescriptvm Innocentii Papae.
•  
  PDF 148 Concilivm VVintoniense II. In Cavsa Anglicani Regni Celebratvm anno Domini MCXLII. tempore Innocentii papae II.
•  
  PDF 150 Concilivm Antiochenvm Contra Radvlphvm Patriarcham Antiochenum sub praesidio Alberici Ostiensis archiepiscopi, & apostolicae sedis legati, celebratum anno Domini MCXLII. tempore Innocentii papae II.
•  
  PDF 153 Concilivm Hierosolymitanvm Svb Eivsdem Legati Apostolici praesidio contra Armeniorum in fide errores celebratum sub Innocentio papae II. circa annum Domini MCXLIII.
•  
  PDF 154 Vita Caelestini Papae II.
•  
  PDF 155 Concilivm Londoniense Contra Sacrilegos Rervm Et personarum ecclesiasticarum violatores celebratum anno Domini MCXLIII. sub Caelestino papa II.
•  
  PDF 156 Vita Et Epistolae Lvcii Papae II.
•  
  PDF 157 Epistola I. Lvcii Papae II. Ad Petrvm Clvniacensem Abbatem. De sua aegritudine, & treuga cum rege Siciliae inita.
•  
  PDF 158 Epistola II. Lvcii Papae II. Ad Regem Conradvm. De sua oppressione: & ipsum ad patrocinium ecclesiae Romanae inuitat.
•  
  PDF 159 Epistola III. Lvcii Papae II. Ad Raymvndvm Toletanvm. De primatu Toletanae ecclesiae.
•  
  PDF 159 Vita Et Epistolae Evgenii Papae III.
•  
  PDF 166 Epistola I. Evgenii Papae III. Ad Lvdovicvm Regem Galliarvm. De expeditione in terram sanctam suscipienda.
•  
  PDF 169 Epistola II. Evgenii Papae III. Ad Theobaldvm Cantvariensem Archiepiscopvm. De controuersia inter Cantuariensem archiepiscopum & Bernardum episcopum sancti Dauidis de iure metropolitico.
•  
  PDF 170 Epistola III. Evgenii Papae III. Ad Hildegardem Abbatissam. Monet eam vt per humilitatem studeat donum prophetiae conseruare.
•  
  PDF 170 Epistola IV. Evgenii Papae III. Ad Vniversvm Clervm Romanvm. Vt capellani promittant obedientiam rectoribus titulorum, siue ecclesiarum.
•  
  PDF 171 Epistola V. Evgenii Papae III. Ad Archipresbytervm Titvli Sancti Marci.
•  
  PDF 171 Epistola VI. Evgenii Papae III. Ad Conradvm Regem Romanorvm. Eum Hierosolymis reuersum, ob tribulationes ipsi & exercitui eius irrogatas, consolatur.
•  
  PDF 173 Epistola VII. Evgenii Papae III. Ad Egelbertvm Episcopvm Et Canonicos Bambergensis Ecclesiae. De Henrici imperatoris sanctitate, miraculis & canonizatione.
•  
  PDF 174 Epistola VIII. Evgenii Papae III. Ad Episcopos Germaniae. Improbat translationem episcopi Cicensis in Magdeburgensem archiepiscopatum translati.
•  
  PDF 176 Epistola IX. Evgenii Papae III. Ad Canonicos Sancti Petri Romae. De quarta parte oblationum ipsis concessa.
•  
  PDF 178 Svbscriptiones.
•  
  PDF 179 Epistola X. Evgenii Papae III. Ad Arnoldvm Archiepiscopvm Coloniensem. De iurium & priuilegiorum multorum archiepiscopo & metropolitanae ecclesiae Coloniensis presbyteris canonicis ante diu concessorum confirmatione.
•  
  PDF 181 Concilivm Vizeliacvm Pro Expeditione Contra Tvrcas in Burgundia celebratum anno Domini MCXLV. tempore Eugenii papae III.
•  
  PDF 182 Concilivm Carnotense Pro Expeditione In Terram Sanctam suscipienda indictum anno Domini MCXLVI. sub Eugenio papa III.
•  
  PDF 184 Concilivm Parisiense Contra Gilbertvm Porretanvm Pictauensem episcopum congregatum anno Domini MCXLVII. tempore Eugenii papae III.
•  
  PDF 187 Concilivm Rhemense Contra Eon Haereticvm, qui dicebat se esse Filium Dei, per quem omnis oratio concluditur, cum dicimus: Per eum qui venturus est: item contra assertiones Giliberti Porretani Pictauensis episcopi, aliisque de causis indictum & celebratum anno Domini MCXLVIII. tempore Eugenii papae III.
•  
  PDF 187 Assertiones Giliberti Porretani Pictauiensis episcopi.
•  
  PDF 187 Fidei Symbolvm Contra praecedentes errores Giliberti.
•  
  PDF 188 Canones Concilii Rhemensis.
•  
  PDF 202 Epistola Gavfredi Monachi Ad Episcopvm Albanensem. De rebus gestis in causa Giliberti Porretani.
•  
  PDF 213 Concilivm Trevirense In Cavsa Sanctae Hildegardis abbatissae in monte sancti Ruperti celebratum anno Domini MCXLVIII. tempore Eugenii papae III.
•  
  PDF 215 Concilivm Floridi In Gallia, Ob Cavsam diuortii inter Ludouicum Francorum regem & Eleonoram filiam ducis Aquitaniae, anno MCLI. sub Eugenio papa III.
•  
  PDF 215 Vita Anastasii Papae IV.
•  
  PDF 216 Vita Et Epistolae Hadriani Papae IV.
•  
  PDF 219 Epistola I. Hadriani Papae IV. Ad Henricvm II. Angliae Regem. Concedit priuilegium ad Hiberniam occupandam.
•  
  PDF 221 Epistola II. Hadriani Papae IV. Ad Fridericvm Imperatorem. De non vindicata iniuria Lundoniensi archiepiscopo illata conqueritur.
•  
  PDF 223 Epistola III. Hadriani Papae IV. Ad Episcopos Galliae Et Germaniae. Petit Fridericum corrigi, & ad restitutionem honoris induci.
•  
  PDF 225 Epistola IV. Hadriani Papae IV. Ad Fridericvm Imperatorem. Hadrianus episcopus seruus seruorum Dei dilecto filio Friderico, &c.
•  
  PDF 226 Rescriptvm Imperatoris Friderici Ad Hadrianvm Papam. Pro confirmatione electi Rauennensis.
•  
  PDF 228 Epistola V. Hadriani Papae IV. Ad Evmdem. Respondet superiori: & Guidoni Rauennati archiepiscopo confirmationem denegat.
•  
  PDF 229 Epistola VI. Hadriani Papae IV. Ad Evmdem. De duplici iniuria sedi apostolicae per ipsum illata.
•  
  PDF 230 Epistola VII. Hadriani Papae IV. Ad Basilivm Archiepiscopvm Thessalonicensem. Pro Graecorum concordia.
•  
  PDF 232 Epistola VIII. Hadriani Papae IV. Ad VVilielmvm Regem Siciliae. De titulo regni, aliisque priuilegiis ab eo per vim & metum extortis.
•  
  PDF 233 Epistola IX. Hadriani Papae IV. Ad Rectores Romanae Fraternitatis. Arnaldus haeresiarcha Eugenii III. tempore, praeter alia execranda quae aduersus Romanam ecclesiam praesumpserat, clericos cardinalibus subditos ab iis diuellere laborauit: ad eiusmodi ergo inuentum diabolicum, quod inualuerat, auferendum, decernit Hadrianus papa vt capellani promittant obedientiam rectoribus titulorum.
•  
  PDF 234 Vita Et Epistolae Alexandri Papae III.
•  
  PDF 238 Epistola I. Alexandri Papae III. Ad Gerardvm Episcopvm Et Canonicos Bononienses. De legitima sui electione.
•  
  PDF 242 Epistola II. Alexandri Papae III. Ad Arnvlphvm Lexoviensem Episcopvm. De rebus in Conciliabulo Papiensi gestis.
•  
  PDF 243 Epistola III. Alexandri Papae III. Ad Clervm Angliae. De canonizatione sancti Eduardi regis Angliae.
•  
  PDF 244 Epistola IV. Alexandri Papae III. Ad Thomam Cantvariensem Archiepiscopvm. Iura & priuilegia eius confirmat.
•  
  PDF 244 Epistola V. Alexandri Papae III. Ad Evmdem. Contra regis persecutionem inchoatam illum conrifmat; & simul admonet, ne quid contrarium libertati ecclesiasticae regi indulgeat.
•  
  PDF 246 Epistola Thomae Archiepiscopi Cantvariensis Ad Alexandrvm Papam.
•  
  PDF 247 Epistola VI. Alexandri Papae III. Ad Thomam Cantvariensem Et Reliqvos Angliae Episcopos.
•  
  PDF 248 Epistola VII. Alexandri Papae III. Ad Thomam Cantvariensem Archiepiscopvm. Eum a iuramento de consuetudinibus Anglicanis, de quibus infra in Clarendonensi Concilio, immunitati ecclesiasticae repugnantibus obersuandis absoluit.
•  
  PDF 248 Epistola VIII. Alexandri Papae III. Ad Evmdem. De munere legationis apostolicae Cantuariensi concedi solito, Eboracensi episcopo ad instantiam regis sine praeiudicio Cantuariensis concesso.
•  
  PDF 250 Epistola IX. Alexandri Papae III. Ad Evmdem. Eum angustiis pressum consolatur.
•  
  PDF 250 Epistola X. Alexandri Papae III. Ad Henricvm Regem Angliae. De immunitate ecclesiastica non violanda: & clericis ad tribunal saeculare non trahendis.
•  
  PDF 252 Epistola XI. Alexandri Papae III. Ad Thomam Archiepiscopvm Cantvariensem. Significat eum non teneri damnatione Conciliabuli apud Northamtonam celebrati.
•  
  PDF 253 Epistola XII. Alexandri Papae III. Ad Gilbertvm Episcopvm Londoniensem. Mandat illi vt pergat Henricum Angliae regem monere ad deuotionem Romanae ecclesiae exhibendam, eiusque iura tuendum, & Thomam Cantuariensem in fauorem & gratiam recipiendum.
•  
  PDF 254 Epistola XIII. Alexandri Papae III. Ad Evmdem. De Cantuariensi ecclesia.
•  
  PDF 256 Epistola XIV. Alexandri Papae III. Ad Thomam Archiepiscopvm Cantvariensem. Munus apostolicae legationis ei iniungit.
•  
  PDF 257 Epistola Thomae Archiepiscopi Cantvariensis Ad Londoniensem Omnesqve Sibi Svbditos Angliae Episcopos. Auctoritate apostolica consuetudines Anglicanas damnat.
•  
  PDF 259 Epistola XV. Alexandri Papae III. Ad Thomam Archiepiscopvm Cantvariensem. Sententiam contra Anglicanas consuetudines & eorum defensores latam confirmat.
•  
  PDF 260 Epistola XVI. Alexandri Papae III. Ad Evmdem. De consuetudinibus Anglicanis a se confirmari petitis.
•  
  PDF 260 Epistola XVII. Alexandri Papae III. Ad Omnes Episcopos Angliae. Eiusdem argumenti.
•  
  PDF 261 Epistola XVIII. Alexandri Papae III. Ad Thomam Cantvariensem Archiepiscopvm. De legatione in Angliam missa.
•  
  PDF 263 Epistola XIX. Alexandri Papae III. Ad Henricvm Regem Angliae. Eiusdem argumenti.
•  
  PDF 264 Epistola XX. Alexandri Papae III. Ad Lvdovicvm VII. Regem Francorvm. De legatione per Franciam Thomae archiepiscopo Cantuariensi commissa.
•  
  PDF 265 Epistola XXI. Alexandri Papae III. Ad VVilielmvm Et Oddonem Legatos. Vt pro bono ecclesiae reges Francorum & Angliae concordentur, & in Anglia de statu regni & ecclesiae sine scitu Thomae Cantuariensis nihil agant.
•  
  PDF 267 Epistola XXII. Alexandri Papae III. Ad Eosdem. Significat nihil iurium ademptum esse Thomae Cantuariensi archiepiscopo.
•  
  PDF 268 Epistola XXIII. Alexandri Papae III. Ad Thomam Archiepiscopvm Cantvariensem. Regem humilitatae vinci consulit.
•  
  PDF 269 Epistola XXIV. Alexandri Papae III. Ad VVilielmvm Et Oddonem Legatos. Vt eos qui propter defensionem rerum ecclesiae per Cantuariensem excommunicati fuerant ad satisfactionem debitam praestandam compellant: quos si renuerint, eos iterum excommunicent.
•  
  PDF 270 Epistola XXV. Alexandri Papae III. Ad Thomam Archiepiscopvm Cantvariensem. Significat se Gratianum cum quodam notario ablegasse ad regem, petiturum ne iura ecclesiae violet, & cum eodem Thoma reconcilietur.
•  
  PDF 272 Epistola XXVI. Alexandri Papae III. Ad Henricvm Regem Angliae. Eiusdem argumenti.
•  
  PDF 273 Epistola XXVII. Alexandri Papae III. Ad Evmdem.
•  
  PDF 274 Epistola XXVIII. Alexandri Papae III. Decretalis Ad Omnes Episcopos Angliae.
•  
  PDF 275 Epistola XXIX. Alexandri Papae III. Ad Henricvm II. Regem Angliae. Duritiem exprobrat, & minatur censuram, nisi Thomam recipiendo pareat.
•  
  PDF 276 Epistola XXX. Alexandri Papae III. Ad Henricvm Regem Angliae. Vt auctoritas archiepiscopi Cantuariensis suspensa esset, quousque a rege pacem consecutus esset.
•  
  PDF 278 Epistola XXXI. Alexandri Papae III. Ad Thomam Archiepiscopvm Cantvariensem. Suspensionem suae commissionis apostolicae reuocat.
•  
  PDF 279 Epistola XXXII. Alexandri Papae III. Ad Soldanvm Iconii. Ipsum baptizari cupientem in fide instruit.
•  
  PDF 288 Epistola XXXIII. Alexandri Papae III. Ad Rogerivm Archiepiscopvm Eboracensem. Inhibet illi ne coronet filium regis, cum id debeatur Cantuariensi.
•  
  PDF 288 Epistola XXXIV. Alexandri Papae III. Ad Evmdem. Propter coronationem Henrici a diuinis suspenditur, &c.
•  
  PDF 289 Epistola XXXV. Alexandri Papae III. Ad Gilbertvm Episcopvm Londoniensem.
•  
  PDF 290 Epistola XXXVI. Alexandri Papae III. Ad VVilielmvm Episcopvm Senonensem Apostolicae Sedis Legatvm. Purgat calumniam illam, qua dicebatur suo mandato Londoniensem episcopum absolutum esse.
•  
  PDF 291 Epistola XXXVII. Alexandri Papae III. Ad Thomam Archiepiscopvm Cantvariensem. Alteram calumniam, qua dicebatur mandato pontificis filium regis ab Eboracensi archiepiscopo coronatum esse, diluit.
•  
  PDF 292 Epistola XXXVIII. Alexandri Papae III. Ad Rogervm Eboracensem Archiepiscopvm Et Hvgonem Dvnelmensem Episcopvm. De praedicta coronatione.
•  
  PDF 295 Epistola XXXIX. Alexandri Papae III. Ad Senonensem Et Rothomagensem Episcopos. Vt efficiant sub poena censurarum compleri pacem quam rex Angliae verbis promisit.
•  
  PDF 296 Epistola XL. Alexandri Papae III. Ad Thomam Cantvariensem Archiepiscopvm. De censura in regem ferenda, nisi plenam pacem cum restitutione possessionum praestet.
•  
  PDF 297 Epistola XLI. Alexandri Papae III. Ad Henricvm Angliae Regem. Eiusdem argumenti.
•  
  PDF 298 Epistola XLII. Alexandri Papae III. Ad Bitvricensem Archiepiscopvm, Et Nivernensem Episcopvm. Vt ipsi Londoniensem & Saresberiensem episcopos a Thoma excommunicatos absoluant.
•  
  PDF 299 Epistola XLIII. Alexandri Papae III. Ad Monachos Cantvariensis Ecclesiae. De canonizatione sancti Thomae Cantuariensis.
•  
  PDF 300 Epistola XLIV. Alexandri Papae III. Ad Omnes Fideles.
•  
  PDF 301 Epistola XLV. XLVI. & XLVII. Alexandri Papae III. Ad Petrvm Cassinatem, Ad Cantvariensem, Et Ad Eboracensem Episcopos. De rebus Venetiis gestis.
•  
  PDF 302 Epistola XLVIII. Alexandri Papae III. Ad Indorvm Regem, Qvem Vvlgo Preto-Ioannem Vocant. Commendat illi Philippum fidei praedicatorem.
•  
  PDF 304 Epistola XLIX. Alexandri Papae III. Ad Hvgonem. De praedicto libro ad se misso gratias agit: eique conuersionem imperatoris Constantinopolitani commendat.
•  
  PDF 305 Epistola L. Alexandri Papae III. Ad Omnes Episcopos. Eos ad Concilium generale Lateranense conuocat.
•  
  PDF 305 Epistola LI. Alexandri Papae III. Ad VVilielmvm Archiepiscopvm Senonensem. Contra Petrum Lombardum, dicentem Christum, vt est homo, non esse aliquid.
•  
  PDF 306 Epistola LII. Alexandri Papae III. Ad Philippvm Coloniensem Archiepiscopvm. Coloniensis ecclesiae iura ac priuilegia confirmantur.
•  
  PDF 309 Epistola LIII. Alexandri Papae III. Ad Clericos Alexandrinae Ecclesiae. De nouo episcopo ipsis concesso vel aliunde translato.
•  
  PDF 310 Epistola LIV. Alexandri Papae III. Ad Eosdem. Eiusdem argumenti.
•  
  PDF 311 Epistola LV. Alexandri Papae III. Ad Episcopos Scotiae. Confirmat sententiam legati apostolici, qua ille Ioannem legitime electum confirmauit, & Hugonem a rege in episcopatum sancti Andreae intrusum deposuit.
•  
  PDF 312 Epistola LVI. Alexandri Papae III. Ad Episcopos Scotiae. Hugonis in episcopatum sancti Andreae intrusi excommunicationem confirmat.
•  
  PDF 313 Epistola LVII. Alexandri Papae III. Ad VVilielmvm Regem Scotiae. Mandat ei vt Ioannem legitime electum & confirmatum sancti Andreae episcopum patiatur suo officio quiete fungi, alioquin regnum interdicto, regem excommunicatione plectendum.
•  
  PDF 314 Epistola LVIII. Alexandri Papae III. Ad Casimirvm Dvcem Poloniae. Nonnullas constitutiones circa bona ecclesiae editas confirmat.
•  
  PDF 315 Epistola LIX. Alexandri Papae III. Ad Omnes Principes. Hortatur eos ad subsidium terrae sanctae.
•  
  PDF 318 Epistola LX. Alexandri Papae III. Ad Omnes Praelatos. Eiusdem argumenti.
•  
  PDF 319 Epistola LXI. Alexandri Papae III. Ad Richardvm Cantvariensem Archiepiscopvm, Et Ad Svffraganeos Eivs Reddita. De pace inter se & Fridericum imperatorem inita.
•  
  PDF 320 Epistola LXII. Alexandri Papae III. Ad Rogervm Eboracensem Archiepiscopvm, Et Hvgonem Dvnelmensem Episcopvm. Eiusdem argumenti.
•  
  PDF 322 Epistola LXIII. Alexandri Papae III. Ad Rogervm VVigorniensem Episcopvm. Pro electo ecclesiae sancti Augustini Cantuariensis.
•  
  PDF 323 Conciliabvlvm Papiense A Friderico Imperatore, adeoque illegtima auctoritate, indictum, meritoque ab Alexandro declinatum & reprobatum, quo Victori III. antipapae schismatico contra Alexandrum III. legitime & canonice electum pontificatus Romanae ecclesiae adiudicatur, anno Domini MCLX. initio pontificatus Alexandri papae.
•  
  PDF 324 Acta Concilii Papiensis.
•  
  PDF 329 Epistola Imperatoris. De Victoris electione.
•  
  PDF 331 Epistola Praesidentivm Concilio Hincinde Directa.
•  
  PDF 335 Epistola Bambergensis Episcopi. De eadem re.
•  
  PDF 337 Epistola Canonicorvm Sancti Petri Romae. Pro parte Victoris.
•  
  PDF 341 Epistola Alexandri Papae III. Ad Arnvlphvm Lexoviensem Episcopvm. Refert de hoc Conciliabulo quae prae pudore schismatici silentio praeterierunt.
•  
  PDF 345 Ad Archiepiscopos Et Episcopos Galliae.
•  
  PDF 350 Concilivm Anglicvm Episcoporvm Northmanniae apud Nouum mercatum celebratum, de receptione papae Alexandri, & refutatione Victoris antipapae, anno Domini MCLXI. tempore Alexandri papae III.
•  
  PDF 350 Concilivm Belvacense.
•  
  PDF 351 Conciliabvlvm Lavdense Qvo In Praesentia Imperatoris Friderici I. intrusus antipapa Octauianus, Victor III. dictus, recipitur, anno Donini MCLXI. sub Alexandro III.
•  
  PDF 352 Concilivm Londoniense, Qvo Thomas, Theobaldo defuncto, electus est Cantuariensis archiepiscopus anno MCLXII. sub Alexandro III.
•  
  PDF 352 Concilivm Tvronense, Qvo Victor Antipapa eiusque fautores schismatici, iudicio 17. cardinalium, & 124. episcoporum excommunicati fuerunt, anno MCLXIII. sub Alexandro III. Sermo Habitvs In Concilio Tvronensi.
•  
  PDF 363 Titvli Canonvm Concilii Tvronensis.
•  
  PDF 363 Praefatio.
•  
  PDF 363 Canones.
•  
  PDF 363 I. Vt praebendae quaelibet non recipiant sectiones.
•  
  PDF 364 II. Clericis vsurae prohibentur.
•  
  PDF 364 III. Vt laici ecclesiastica non vsurpent.
•  
  PDF 365 IV. Vt cuncti Albigensium haereticorum consortium fugiant.
•  
  PDF 366 V. Vt sacerdotes annuo precio ad regendas ecclesias non conducantur.
•  
  PDF 366 VI. Vt clerici auaritiam fugiant.
•  
  PDF 367 VII. Vt decani vel archipresbyteri ad causas ecclesiasticas terminandas ab episcopis non constituantur.
•  
  PDF 367 VIII. Vt religiosi saecularia studia vitent.
•  
  PDF 368 IX. Inualidas esse haereticorum ordinationes.
•  
  PDF 370 Conciliabvlvm Clarendonense, Qvo Decem & sex capitula consuetudinum, vt vocabant, Anglicanarum, aequitati & ecclesiasticae immunitati repugnantia, confirmata sunt anno Domini MCLXIV. tempore Alexandri papae III.
•  
  PDF 379 Conciliabvlvm Northamtoniense In Anglia celebratum, quo Thomas archiepiscopus Cantuariensis de periurio per regem accusatus, eo quod Anglicanas consuetudines, quas iurauerat, non obseruasset, condemnatus fuit anno MCLXIV. sub Alexandro papa III.
•  
  PDF 385 Concilivm Lateranense Qvo Fridericvs Imperator excommunicatur, & per sententiam imperio priuatur anno Christi MCLXVIII. sub Alexandro papa III.
•  
  PDF 387 Concilivm Casselanvm In Hibernia De Reformandis istius ecclesiae moribus celebratum anno Domini MCLXXI. sub Alexandro papa III.
•  
  PDF 388 Concilivm Abrincatense, Qvo Henricvs II. Rex Angliae a sacrilega nece sancti Thomae Cantuariensis, antea per legatos absolutus, secundo absoluitur, & iurato promittit iterum quae iam ante promiserat: item decreta quaedam per legatos apostolicos constituta, quae mores ecclesiae concernunt, promulgantur anno MCLXXII. sub Alexandro papa III.
•  
  PDF 389 Charta Absolvtionis Domini Regis.
•  
  PDF 392 Decreta per Theodinum & Albertum cardinales apud Abrincas promulgata.
•  
  PDF 394 Concilivm Londoniense, Qvo VXIII. Canonibvs Constitvtis, iudicata est causa Richardi Cantuariensis & Eboracensis acrhiepiscoporum, anno MCLXXV. sub Alexandro papa III.
•  
  PDF 394 Canones Concilii Londoniensis.
•  
  PDF 402 Concilivm Gallicanvm Qvo Albigenses Haeretici in Gallia vocati, conuicti, & condemnati sunt, anno Domini MCLXXVI. tempore Alexandri papae III.
•  
  PDF 413 Concilivm Venetvm, Qvo Alexander Papa Et Fridericus imperator reconciliantur, & antipapa cum suis, quos ordinauerat, deponitur, anno Domini MCLXXVII. tempore Alexandri papae III.
•  
  PDF 426 Literae Principvm.
•  
  PDF 434 Concilivm Lateranense Generale Svb Alexandro III. Svmmo Pontifice.
•  
  PDF 434 Historia Concilii.
•  
  PDF 437 Epistola Alexandri Papae III. Ad Episcopos Per Tvsciam Constitvtos.
•  
  PDF 438 Concilii Lateranensis Generalis, Sub Alexandro III. summo pontifice, Decreta.
•  
  PDF 438 Titvli Capitvlorvm.
•  
  PDF 439 Capitvla.
•  
  PDF 439 I. De electione summi pontificis.
•  
  PDF 440 II. De abolendis ordinationibus ab antipapis introductis.
•  
  PDF 440 III. Quales debeant esse qui eligendi sunt ad regimen ecclesiae.
•  
  PDF 442 IV. Qualiter praelati debeant cum subiectis hospitare.
•  
  PDF 443 V. Ne aliquis ordinetur sine certo titulo.
•  
  PDF 444 VI. Qualiter praelati debeant proferre sententiam in subiectos.
•  
  PDF 445 VII. Ne noui census imponantur ecclesiis.
•  
  PDF 446 VIII. Ne ecclesiasitca beneficia alicui promittantur antequam vacent.
•  
  PDF 447 IX. De ecclesia interdicta, & interdictorum sepultura.
•  
  PDF 449 X. Ne monachus vel alius religiosus recipiatur sub precio.
•  
  PDF 450 XI. Ne clerici in sacris ordinibus constituti focarias habeant.
•  
  PDF 450 XII. Ne clerici praesumant saeculares procurationes suscipere.
•  
  PDF 451 XIII. & XIV. Ne aliquis multas habeat ecclesias.
•  
  PDF 452 XV. De testamentis clericorum.
•  
  PDF 453 XVI. De ordinatione ecclesiarum.
•  
  PDF 454 XVII. De praesentatione clericorum.
•  
  PDF 454 XVIII. Vt praelati prouideant magistris scholarum necessaria.
•  
  PDF 455 XIX. Ne laici imponant ecclesiis onera.
•  
  PDF 456 XX. Ne torneamenta fiant.
•  
  PDF 457 XXI. De treuguis seruandis.
•  
  PDF 457 XXII. De pace seruanda.
•  
  PDF 458 XXIII. Leprosi sibimet ipsis priuatam habeant ecclesiam & coemeterium.
•  
  PDF 458 XXIV. Prohibentur Christiani ne seruiant Saracenis.
•  
  PDF 459 XXV. Ne manifestus vsurarius recipiatur ad communionem altaris.
•  
  PDF 460 XXVI. Ne Christiani habitent cum Iudaeis vel Saracenis.
•  
  PDF 460 XXVII. De haereticis.
•  
  PDF 463 In Concilivm Lateranense III. Oecvmenicvm Et Vniversale Vndecimvm approbatum, trecentorum episcoporum, pro reformanda in fide & moribus ecclesia, contra haereses Catharorum, (quos VValdenses & Albigenses alii appellant) & schismaticos ab antipapis ordinatos celebratum anno Domini MCLXXIX. tempore Alexandri papae III. & Friderici imperatoris I.
•  
  PDF 466 Licet de vitanda discordia, &c.
•  
  PDF 476 Appendix Ad Concilivm Lateranense Praecedens.
•  
  PDF 477 Index Eorvm Qvae In Lateranensis Synodi praecedentis appendice comprehenduntur.
•  
  PDF 505 De Simonia.
•  
  PDF 505 I. Ne praelati vices suas ad terminandas causas sub annuo precio committant.
•  
  PDF 506 II. Ne sacerdos sub annuo precio ecclesiarum regimen suscipiat.
•  
  PDF 506 III. Quod pro exceßibus corrigendis, aut criminibus puniendis, & quod pro examinatione aquae vel ignis, a clericis vel laicis poena pecuniaria non debet exigi: & quod pro exactione pecuniae, non debent personae suspendi, nec ecclesiae interdici: & quod a vicariis non debet pecunia exigi, vt eis diuina permittatur celebrare.
•  
  PDF 507 IV. Quod episcopus ab ecclesia, quam consecrat, potest exigere procurationem moderata[m], & nihil aluud.
•  
  PDF 507 V. Quod in collectione denariorum beati Petri, ecclesiae vel personae grauari non debent.
•  
  PDF 507 VI. Quod ecclesiae vel personae grauari non debent.
•  
  PDF 507 VII. Ne praelati in presbyteros tallias & indebitas exactiones exercere, vel eos irrationabiliter grauare, vel inhoneste tractare, aut sine capituli sui iudicio suspendere, aut eorum ecclesias interdicto subiicere praesumant: & quod vnus duas maiores maiores ecclesias non debet habere, quarum vna poßit ei sufficere: & quod non debet aliquis sine ordine iudiciario excommunicari.
•  
  PDF 508 VIII. Episcopus ecclesias, quas de manibus laicorum eripuit, nouis non debet exactionibus praegrauare.
•  
  PDF 508 IX. Quod a praelatis non debent subditi viliter & inhoneste tractari, vel indebitis exactionibus vel procurationibus grauari: nec eorum ecclesiae, sine manifesta ratione, & causa rationabili, interdicto supponi.
•  
  PDF 509 X. Quod ab iis qui ad religionem transire voluerint, non debet aliqua pecunia exigi: nec prioratus vel capellania annua distractione vendi: nec ab eo, cui regimen ecclesiaru[m] committitur, pro ipsarum commißione precium peti: nec pro sepultura, vel chrismatis & olei perceptione, vlla alicuius precii exactio debet exerceri.
•  
  PDF 509 XI. Ne quis clericos vel laicos pro suis exceßibus poena pecuniaria mulctare,siue pro examinatione ignis vel aquae, pecuniam extorquere: aut pro indebita exactione pecuniae, personas suspendere, aut ecclesias interdicere praesumat: neque ad ecclesias visitandas, nisi semel in anno, aliquis accedat: nisi forte talis emerserit causa, ob quam oporteat eas saepius visitare: & etiam cum ea moderantia hominum & equitaturarum, quod qui in eis morantur, non debeant exinde merito querulari.
•  
  PDF 510 XII. Quod ecclesia vel cauea subter ipsam facta, nec emi potest, nec redimi.
•  
  PDF 510 XIII. Quod si qui, vt electioni alicuius consentirent, praemium vel aliquod beneficium receperint, & hoc manifestum sit, aut exterius confeßi inuite vel legitime conuicti fuerint, ab altaris ministerio perpetuo sunt depone[n]di. Si autem manifestum non sit, nec confeßi, nec conuicti fuerint, & tamen postea laborent infamia, eis canonica debet purgatio indici: in qua si defecerint, tamquam tanti sceleris auctores, sunt puniendi.
•  
  PDF 511 XIV. Non esse alicui dandam ecclesiam intuitu operae.
•  
  PDF 512 XV. Quod si qui ecclesias simoniace fuerint adepti, & hoc sit notorium, eis debent priuari. Si vero notorium non sit nec publicum, & tamen postea laborent infamia, cum violentia manu vel vi, canonica sui ordinis debet eis purgatio indici: in qua si defecerint, beneficiis perpetuo debent carere acquisitis. Talesque personae in purgatione debent recipi, de quibus verisimile sit quod non debeant alicuius rei obte[n]tu peierare.
•  
  PDF 512 XVI. Quod pro regimine scholarum nihil debet praestari.
•  
  PDF 513 XVII. Quod pro licentia docendi nihil debet exigi aut promitti: promissum vero, remitti: solutum, debet reddi. Si autem huius prohibitionis occasione distulerit quis magistros congruos in locis congruis ordinare, praelatus ex officio suo ibidem poterit viros idoneos instructioni praeficere animarum.
•  
  PDF 513 XVIII. Item de eodem.
•  
  PDF 514 De Dolo Et Contvmacia & calumnia alterius partium punienda.
•  
  PDF 514 I. Quod in ecclesiasticis personis & negotiis rigor nimius non debet exerceri, si propter hoc iustitia non periclitatur.
•  
  PDF 514 II. Quod victus victori in causis propriis, vbi forte, sicut cautum est, pro absente sententia feratur, debet condemnari.
•  
  PDF 514 III. Quod si quis causa rei seruandae in posseßionem missus fuerit, & alius intra annum posseßionem secundum formam iuris non intrauerit, licet postea veritate tacita, literas a sede apostolica de recuperanda posseßione impetrauerit, de proprietate tantum est audiendus.
•  
  PDF 515 IV. Item de eodem.
•  
  PDF 516 V. Quod ob peremptorium in die prima citationis factum, vbi magna vrgeat neceßitas, potest appellari.
•  
  PDF 516 De Decimis Praestandis.
•  
  PDF 516 I. Quod decimae pro temporalibus non sunt commutandae.
•  
  PDF 517 II. Quod de prouentibus molendinorum & piscariarum, & de feno & lana decimae debent persolui.
•  
  PDF 517 III. Quod decimae de feno equitio, pomis, pyris, & apibus, & omni fructu cum integritate debent persolui.
•  
  PDF 518 IV. Quod seruientibus & mercenariis de frugibus non decimatis debita non debent impendi, & quod de nutrimentis animalium decimae debent praestari.
•  
  PDF 518 De Conivgatis Et Sponsis monasterium ingressis, vel ingredi volentibus.
•  
  PDF 518 I. Quod post legitimum consensum de praesenti, licitum est alteri, altero etiam repudiante, monasterium ingredi, & altero in saeculo remanente, si vna caro non sunt effecti.
•  
  PDF 518 II. Qui inuita vxore monasterium ingressus est, ea petente ad eam debet redire: sed & ea mortua, in saeculo poterit remanere, sed aliam non potest accipere.
•  
  PDF 519 III. Non debet vir sine vxore, vel vxor sine coniuge ad religionem conuolare, nisi qui remanent tam senex sit, quod sine suspicione poßit in saeculo commorari.
•  
  PDF 519 IV. Si quis absque licentia vxoris monasterium sit ingressus, ea non vouente continentiam, ab episcopo poterit reuocari.
•  
  PDF 519 V. Si quis habitum religionis susceperit, nondum vero professus est, & postmodum vxorem duxerit, non est cogendus ab ea recedere, & ad religionem transire.
•  
  PDF 520 VI. Quod non recipitur illius viri apud Deum conuersio, cuius sequitur coniugalis foederis prostitutio: nec vllus ad sacros ordines est promouendus, nisi ab vxore continentiam profitente fuerit absolutus.
•  
  PDF 520 VII. Quod vxoratus, nisi vxor eius profiteatur continentiam, & sibi velamen imposuerit, non debet ordinari.
•  
  PDF 520 VIII. Quod si vir & vxor per carnis commixtionem vna caro non sint effecti, potest aliter sine altero conuerti, & alter in saeculo remanere.
•  
  PDF 521 IX. Quod viro religionis habitum assumente, si vxor suspicione careat, quod volet ad secunda vota migrare, continentiam professa, poterit cum filiis & familia remanere. Si autem talis non fuerit, a saecularium hominum conuersatione debet se remouere: nec aliquis vxorem tonsurare, & cum ea praesumat habitare.
•  
  PDF 522 X. Quod post votum simplex, metu interposito factum, permittitur contrahere matrimonium.
•  
  PDF 522 De Sponsalibvs Et Matrimonio contracto siue contrahendo.
•  
  PDF 522 I. Quod si quis vxore inscia, aliam sibi matrimonio copulauerit, non potest postea ab ea recedere inuita, ne de dolo suo videatur lucrum reportare.
•  
  PDF 523 II. Qui fidem dedit de aliqua ducenda, si eam cognouit, & aliam postea acceperit, non est ab ea separandus, sed de fidei laesione poenitentia iniungenda.
•  
  PDF 523 III. Si qui infra annos matrimonio aptos fuerint desponsati, a pactione nuptiali non possunt recedere, & ad aliud matrimonium conuolare.
•  
  PDF 523 IV. Nullus consanguineorum alterius sponsam aetati nubili aptam, aliquando potest sibi matrimonio copulare.
•  
  PDF 523 V. Qui sub conditione aliquam desponsauerit, non potest eam postea relinquere, quamuis conditio non extiterit.
•  
  PDF 524 VI. Quod pubes dicendus est, qui talis est, vt iam poßit procreare.
•  
  PDF 524 VII. Quod si quis aliquam infra septimum annum desponsauerit, potest matrimonium cum matre eius postea contrahere, cum desponsationes & matrimonia ante septimum annum fieri non poßint, nisi postea consensus interuenerit: & filii ab ea suscepti, a paterna vel materna hereditate non debent prohiberi.
•  
  PDF 525 VIII. Quod si qui mutuo consensu se adinuicem receperint, dicentes, Ego te in meam, &, ego te in meum recipio: licet alter eorum alii postea se copulauerit, debet ab eo vel ab ea separari, licet carnalis commixtio inter eos fuerit subsecuta.
•  
  PDF 526 IX. Quod qui habitum religionis suscepit, si profeßionem non fecit, & aliquam sibi postea matrimonio copulauerit: non est cogendus ab ea recedere, & ad ecclesiam redire.
•  
  PDF 526 X. Si vir dixerit mulierem ab eo cognitam, & ipsa negauerit, standum est viri veritati, si id affirmauerit iuramento: & si ipsa nubili aetate proxima, alicui fuerit desponsata, non licet alicui de consanguinitate viri eam ducere in vxorem: nec fas est sponso, aliquam de consanguinitate puellae matrimonio sibi copulare.
•  
  PDF 527 XI. Matrimonia canonice contracta, non esse leuitate aliqua dissoluenda.
•  
  PDF 527 XII. Quod qui iurauit se aliquam ducturum, si postea ad alienas partes se transtulerit ea incognita, liberum erit mulieri ad alia vota transire. Et quod sponsalia, sed non matrimonia, in conditionis euentum recte contrahantur.
•  
  PDF 528 XIII. Quod si aliquis vi compulsus, aliquam sibi matrimonio copulauerit, & eam non cognouerit, & aliam postea susceperit, non est cogendus ad prima[m] redire.
•  
  PDF 529 XIV. Quod adulterium adulterio compensatur.
•  
  PDF 529 XV. Quod si aliquis aliquam sibi copulauerit, & postea compererit ei coniunctam prima vel secunda linea, vtraque debet perpetuo carere. Si autem in tertio vel supra se gradu contigerint, a secu[n]da debet separari, & primae adhaerere.
•  
  PDF 530 XVI. Quod si quis vxore viuente aliam acceperit, vel de ea ducenda ei fidem dederit: ab eius consortio perpetuo debet prohiberi.
•  
  PDF 530 XVII. Quod si pari consensu contractum sit matrimonium, & vir ea incognita aliam duxerit, & eam cognouerit: secunda relicta, primae debet adhaerere. Quamquam mulieri desponsatae & incognitae liceat ad religione[m] transire, aliam tamen non potest in vxorem sibi copulare.
•  
  PDF 530 XVIII. Quod si quis aliquam nubili aetati aptam, in suam receperit, licet postea ab alio desponsetur & cognoscatur, debet primo restitui.
•  
  PDF 531 XIX. Quod qui prohibentur coniungi, si postea sese coniunxerint, possunt excommunicari, quousque de matrimonio cognoscatur.
•  
  PDF 531 XX. Quod partibus absentibus veritas non potest plenarie inquiri: & quod ad eum, a quo appellatum est, causa non debet remitti.
•  
  PDF 531 XXI. Quod si quis pendente lite matrimoniali aliam acceperit, & postea inter ipsum & primam diuortium fuerit celebratum, potest cum secunda remanere. Et quod non est dicendus consensus de praesenti, licet verbis praesentibus exprimatur, qui ex arbitrio dependet alieno.
•  
  PDF 532 XXII. Quod si quis aliquam desponsauerit, & eam non cognouerit, si postea aliquis eam acceperit & cognouerit, cum eo debet remanere.
•  
  PDF 533 XXIII. De eo quod
•  
  PDF 533 XXIV. Quod ob coeundi impoßibilitatem non debet fieri diuortium.
•  
  PDF 533 XXV. Quod non licet vxorem dimittere sine manifesta causa fornicationis: & tunc, ipsa viuente, tenetur continere.
•  
  PDF 534 XXVI. Quod licet diuina officia prohibeantur, baptisma tamen paruulorum, & poenitentia morientium non debet prohiberi.
•  
  PDF 535 XXVII. Quod qui vnam sororem desponsauerit, si eam non cognouerit, potest aliam sororem sibi matrimonio copulare.
•  
  PDF 536 XXVIII. Secundum matrimonium solenne primo clandestino praeiudicat: & matrimonium contra interdictum ecclesiae contractum tenet etiam post appellationem.
•  
  PDF 537 XXIX. Si puberes contraxerint sponsalia, postea reclamantes non sunt audiendi: sed si ambo impuberes & reclamauerint, sunt audiendi: si vero alter pubes, alter impubes, & impubes reclamauerit, est audiendus.
•  
  PDF 538 XXX. Quod non potest vir & mulier matrimonium suum accusare, nec alii, si octodecim annis tacuerint.
•  
  PDF 538 XXXI. Actu extrinseco matrimonium praesumitur adimpleri.
•  
  PDF 538 XXXII. Eorum qui post motam quaestionem, vel ab accusatoribus consanguinitatem didicerunt, testimonium non valere. Nominandae sunt etiam personae, & gradus ex vtroque latere distinguendi, nec nisi per iudices discretos, & pacem habentes, debet causa pertractari.
•  
  PDF 540 XXXIII. Qui de matrimonio contrahendo fidem dederunt, commonendi sunt eam seruare.
•  
  PDF 540 De Potestate Ivdicvm Delegatorvm, & de variis literis diuersis temporibus impetratis.
•  
  PDF 540 I. Licet inhibita fuerit appellatio, a secundo tamen delegato ad primum delegantem potest appellari.
•  
  PDF 540 II. Accusatores, & eorum fautores iustitiam impedientes, ecclesiastica debent censura coerceri.
•  
  PDF 541 III. Quod pro varietate literarum, in executione iudicibus est supersedendum.
•  
  PDF 541 IV. Quod non est standum sententiae, quae manifestam continet iniquitatem.
•  
  PDF 541 V. Iudex delegatus alii vices suas committere potest.
•  
  PDF 542 VI. Causae, quae intra certum terminum decidendae committuntur, nisi de communi consensu prorogetur, eo elapso expirat mandatum. Et qui ad hortationem iudicis delegati venire neglexerit, secundum iudicis arbitrium poterit puniri.
•  
  PDF 542 VII. Cum iurisdictio delegatur, omnia videntur delegata, quae faciunt ad iurisdictionem.
•  
  PDF 542 VIII. Iudex delegatus causam appellatione remota commissam alii non potest committere re. ap.
•  
  PDF 543 IX. Quod priores literae derogant posterioribus, nisi intentio prioris commißionis in posterioribus habeatur. Quod etiamsi causa consensu partium alteri fuerit delegata, & alter ignorante altero, tacita priori commissione, eam alii impetrauerit committi, propter dolum & fraudem debet alter in expensis condemnari.
•  
  PDF 543 X. Quod iudex delegatus suam executionem potest demandare.
•  
  PDF 543 XI. Item de eodem, & si quis ei restiterit, potest eum coercere.
•  
  PDF 544 XII. Quod ad iustam ordinarii commonitionem causa delegata debet diferri, & papa propterea consuli.
•  
  PDF 544 XIII. Quod non secundum formam in literis expressam, sed secundum rigorem iustitiae est in causa procedendum.
•  
  PDF 544 XIV. De eo quod supra 6. Causae: & si iudex aliter fecerit, & fines mandati excesserit, eius iurisdictio expirat.
•  
  PDF 544 XV. Quod delegatus secundum priores literas potest in causa procedere, nisi expreßim in posterioribus contineatur, causam ipsam ab eius examine subtractam.
•  
  PDF 545 XVI. Quod qui semel officio suo functus est, de cetero eius iurisdictio cessat.
•  
  PDF 545 XVII. Quod absens causa studii vel peregrinationis, vel alia certa causa ante citationem excusatur, & de eo quod supra 6. Causae.
•  
  PDF 546 XVIII. Quod haec conditio, si preces veritate nitantur, est subintelligenda, etsi non apponatur.
•  
  PDF 547 XIX. Quod iudex potest terminum appellationis abbreuiare, & si intra terminum non fuerit appellationem prosecutus, appellantem prosequi appellationem compellere potest, vel coram se iudicio stare debet.
•  
  PDF 547 XX. Quod iudex delegatus maior est eo, cuius causam suscepit terminandam: & si rebellis fuerit, poterit eum punire.
•  
  PDF 548 XXI. Quod etiamsi aliquis praestito iuramento iudicio sisti fuerit absolutus, & statim in vocem appellationis proruperit, non est aliquatenus audiendus.
•  
  PDF 548 XXII. Quod morte mandatoris, lite non contestata, finitur mandatum.
•  
  PDF 549 De Testibvs Cogendis Vel Non.
•  
  PDF 549 I. Quod vocatus ad testimonium perhibendum, nisi venerit, est coercendus.
•  
  PDF 549 II. Quod post publicationem attestationum, testes non debent produci.
•  
  PDF 550 III. Quod religiosi in propriis causis a ferendo testimonio non sunt expellendi.
•  
  PDF 550 IV. Quod testis super crimine conuictus non est audiendus.
•  
  PDF 550 V. Scripta authentica, si in scriptura testes decesserint, robur non habent, nisi per manum publicam sint authenticata, aut authenticatum habuerint sigillum,
•  
  PDF 550 VI. Testis ob crimen contra eum ciuiliter probatum, a testimonio repellitur, sed non aliter punitur.
•  
  PDF 550 VII. Quod ad ferendum testimonium nullus sit cogendus, nisi timore aduersae partis se subtraxerit: & quod laicus a clerico in causam tractus, in foro forensi est conueniendus.
•  
  PDF 551 VIII. Laicus contra clericum testimonium non potest perhibere, nisi suam vel suorum prosequatur iniuriam: sed nec tunc potest eum accusare.
•  
  PDF 551 IX. Quod non sunt testes vltra tertiam productionem producendi.
•  
  PDF 551 X. Quod dicta testium benigne debent interpretari, ne de periurio notentur.
•  
  PDF 552 XI. Quod in causa filiationis contra communem viciniae opinionem standum est verbo viri & mulieris.
•  
  PDF 552 XII. Quod post testium renuntiationem in causa appellationis, super nouis articulis testes sunt admittendi.
•  
  PDF 553 XIII. Quod licet iuramentis contrauenire.
•  
  PDF 553 XIV. Quod qui personatui renuntiat, & pernsionem soluit, non potest inniti institutioni.
•  
  PDF 554 XV. Quod priuilegium, quod super re litigiosa impetratur, non valet.
•  
  PDF 555 XVI. Quod testes sunt compellendi.
•  
  PDF 555 XVII. Quod testes duplex debent praetsare iuramentum.
•  
  PDF 555 XVIII. De eo quod supra capite 3. Cum nuntius.
•  
  PDF 555 XIX. Quod testes debent moneri, non cogi.
•  
  PDF 556 XX. Quod iudices debent intrare vbi testes degunt, si decrepiti fuerint.
•  
  PDF 556 XXI. Quod testes purgationis secundum propriam conscientiam iurare debent.
•  
  PDF 556 XXII. Quod qui fornicarias habent, ecclesiastico debent beneficio spoliari: & quod latrones, & raptores, & de periurio conuicti, non possunt testimonium perhibere.
•  
  PDF 558 XXIII. Quod testes ad accusationem matrimonii non sunt admittendi, qui tempore contracti matrimonii consanguinitatem scientes siluerunt.
•  
  PDF 558 De Secvndis Nvptiis.
•  
  PDF 558 I. Quod non debet benedictio iterari.
•  
  PDF 558 II. Quod sine infamia mulier infra tempus luctus nubere potest.
•  
  PDF 559 De Appellationibvs.
•  
  PDF 559 I. Quod non debet inquiri, cuiusmodi actio intendatur, sed primo rei veritas inquiratur.
•  
  PDF 559 II. Quod appellatio de omni grauamine non est admittenda.
•  
  PDF 559 III. Quod vbi sub praetextu appellationis noscitur crimen committendum, non est appellans defendendus.
•  
  PDF 560 IV. Quod religiosus, ne castigetur appellans, non audietur.
•  
  PDF 560 V. Quod frustratoriae dilationis causa appellaris non audietur, & quod morbo consimili labora[n]tes in testimonium non admittuntur.
•  
  PDF 561 VI. De eo quod supra cap. proximo, & quod iudex poterit terminum abbreuiare, infra quem nisi appellationem fuerit appellans prosecutus, tenet sententia contra eum lata: & quod raptor & alienae rei detentor, & fornicator, nisi sit manifestum, appellans audietur.
•  
  PDF 561 VII. Quod tenet excommunicatio post appellationem ante interpositam.
•  
  PDF 562 VIII. Quod si iter arreptum fuerit ante accusationem factam, non est in causa procedendum.
•  
  PDF 562 IX. Quod appellationi super incidenti quaestione factae, si sine ea principalis quaestio non poßit terminari, est deferendum: & quod appel. inhib. etiam de falsa suggestione appellari non posßit.
•  
  PDF 562 X. Quod appellationi, pro qualicumque fiat causa leui, est deferendum: & de eo qui
•  
  PDF 563 XI. Quod si causa appellantis re. committitur licet aliquod speciale mandatum habuerit, vbi ei libere liceat appellare: non est tamen audiendus, quia speciale mandatum derogat generali.
•  
  PDF 563 XII. Quod vbi inhibita est appellatio, ibi & recusatio: & quod tunc incipit, cum iudices susceperint mandatum.
•  
  PDF 564 XIII. Quod qui violentas manus in clericum iniecerit, appellans non audietur.
•  
  PDF 564 XIV. Quod in criminibus notoriis non est deferendum appellationi, & de eo quod supra 7. Cum sit.
•  
  PDF 565 XV. Quod si quis ab aliquo appellauerit pro aliqua re, & postea coram eodem super alia conueniatur, potest eum velut suspectum euitare.
•  
  PDF 565 XVI. De eo quod supra 12. cap. Super eo.
•  
  PDF 565 XVII. Quod si quis appellauerit, nisi sit appellans religiosus, est audiendus.
•  
  PDF 565 XVIII. Quof delegatus potest accusari.
•  
  PDF 566 XIX. Quod appellans metu literarum, quas scit impetratas, non est audiendus.
•  
  PDF 566 XX. De eo quod supra 3. capite, Quod vero.
•  
  PDF 567 XXI. Quod de facto excommunicatus, licet non de iure, de facto absolui poßit.
•  
  PDF 567 XXII. Quod literae, pendente appellatione, impetrari non valent.
•  
  PDF 568 XXIII. Quod si cuius posseßio post appellationem fuerit turbata, archiepiscopus potest emendare.
•  
  PDF 568 XXIV. Quod archiepiscopus post appellationem potest excessus corrigere, de quibus non appellatur.
•  
  PDF 569 XXV. Quod religiosi pro euitanda disciplina appellantes non sunt audiendi.
•  
  PDF 569 XXVI. Quod super re spirituali ad saecularem iudicem non est appellandum.
•  
  PDF 570 XXVII. Quod qui publica laborat infamia, testibus deficientibus, ad purgationem est cogendus: & quod pro inimicitia vel manifesta causa suspicionis, potest ordinarius euitari.
•  
  PDF 570 XXVIII. Quod obtentu appellationis non potest quis excusari, quin ad vocationem cardinalis debeat venire.
•  
  PDF 571 XXIX. Quod qui iurant iudicio sisti, & postea appellant, compellendi seruare quae iurant, vel intra quadraginta dies prosequi appellationem.
•  
  PDF 571 XXX. De eo quod supra 24. cap. Significauit.
•  
  PDF 572 XXXI. De eo quod supra 9. cap. Super eo.
•  
  PDF 572 XXXII. De eo quod supra 22. cap. Ex literis. Et quod non reiicitur, qui volens posseßionem ingredi, vi repellitur incontinenti.
•  
  PDF 574 Vt Actor Respondeat Ei Qvem conuenit.
•  
  PDF 574 I. Quod actor ei quem conuenit, super aliis negotiis in eodem iudicio tenetur respondere.
•  
  PDF 575 II. De eodem.
•  
  PDF 575 De Eo Qvi Consangvineam Vxoris suae, vel sponsam patris sui, vel consanguineam sponsae propriae cognouit.
•  
  PDF 575 I. Quod qui matrem vel sororem vel filiam vxoris suae cognouerit, debet sine coniugio perpetuo permanere, & ipsa.
•  
  PDF 576 II. Quod si quis puellam non septennem desponsauerit, & postea eius matrem in vxorem duxerit, non sunt separandi.
•  
  PDF 576 III. Quod si filius patris sponsam cognouerit, pater vero eam non, ea viuente aliam poterit habere.
•  
  PDF 577 IV. Quod qui sponsa intacta matrem eius cognouit cum alia matrimonium contrahere, & illa alii nubere potest.
•  
  PDF 578 V. Quod vxore viuente, maritus sciens cum alia legitime contrahere non potest.
•  
  PDF 578 VI. Quod qui sponsa intacta, eius consanguineam cognouit, ipsa eum petente, debet absolui.
•  
  PDF 578 VII. De eo quod supra I. capite, Si quis.
•  
  PDF 579 VIII. Quod qui sponsa intacta, tamen eam cognoscere tentauerit, & consobrinam eius postmodum duxerit, ab ea est separandus.
•  
  PDF 579 De Religiosis Viris Decimas ex priuilegio non praestantibus, & de priuilegio abutentibus.
•  
  PDF 579 I. Quod non possunt religiosi sine auctoritate episcopi, portiones vel antiquos reditus minuere, vel parochias diuidere.
•  
  PDF 580 II. Quod religiosi ex praediis conductis decimas soluere debent.
•  
  PDF 580 III. Quod religiosi de laboribus quos propriis manibus vel sumptibus colunt, & de animalium nutrimentis, a decimarum praestatione sunt immunes.
•  
  PDF 581 IV. Pacificam posse fieri compositionem super decimis.
•  
  PDF 582 V. Fratribus Cisterciensis ordinis, Templariis, Hospitalariis, laborum suorum decimas indulgeri cunctis de noualibus.
•  
  PDF 582 VI. De praediis, traditis rusticis ad excolendum, monachos debere decimas dare.
•  
  PDF 583 VII. De eo quod supra 3. capite, Fraternitatem.
•  
  PDF 583 VIII. De eo quod supra 3. cap. Fraternitatem: & quod summus pontifex dicit praeter solitum, ab eo debet exponi.
•  
  PDF 583 IX. Monasteria de suis praediis decimas non debent praestare.
•  
  PDF 584 X. Monachis non alias decimas quam de noualibus indulgendas.
•  
  PDF 585 XI. Priuilegium sequens, priori non deroget conuentioni.
•  
  PDF 586 XII. Monachi decimas dare debent de praediis, de quibus prius dabantur.
•  
  PDF 586 XIII. & XIV. Abbas non debet detinere quae ad episcopum pertinent, nisi auctoritate Romani vel sui pontificis.
•  
  PDF 587 XV. A clericis non sunt decimae indistincte exigendae.
•  
  PDF 587 XVI. Clerici a clericis non debent decimas exigere, sed illi eis tenentur soluere, qui ab eius spiritualia percipiunt.
•  
  PDF 587 De Illis Qvi Incidvnt In Canonem datae sententiae, vel incidere videntur: & qui sint ad sedem apostolicam propter absolutionem mittendi.
•  
  PDF 587 I. Qui ignoranter manus violentas iniecerit in clericum, excusatur.
•  
  PDF 588 II. Non possunt per abbatem absolui, qui ante religionem susceptam in Canonem datae sententiae inciderunt.
•  
  PDF 588 III. Qui viros religiosos laeserunt, apostolico conspectui se debent praesentare: & de eo quod supra capite, pro Christo.
•  
  PDF 588 IV. Religiosi, sicut alii, pro violenta manuum iniectione in clericos, sunt euitandi.
•  
  PDF 588 V. Tam mandantes quam malefactores, pro violenta manuum iniectione in clericos, sicut excommunicati sunt euitandi.
•  
  PDF 589 VI. Qui in fratres Templi violentas manus iniiciunt, sunt excommunicati.
•  
  PDF 589 VII. Si clerici impuberes sese inuicem percusserint, vel puberes ex iocosa leuitate, & magistri discipulos causa correctionis, non incidunt in Canonem datae sententiae.
•  
  PDF 590 VIII. Religiosi sese inuicem percutientes, a suo abbate vel episcopo possunt absolui.
•  
  PDF 590 IX. Qui praetextu officii clericum laeserit vel vulnerauerit, ab episcopo suo potest absolui.
•  
  PDF 590 X. Qui clericum vim inferentem laedit repellendo, vel cum matre vel sorore inuehitur, vel etiam filia, non incidit in Canonem datae sententiae.
•  
  PDF 591 XI. Qui conuersis violentas manus iniiciunt, sunt excommunicati.
•  
  PDF 591 XII. Qui sui iuris non sunt, vel etiam mulieres, si in clericum violentas manus iniecerint, ab episcopo suo possunt absolui: & delicati qui magnum laborem sustinere nequeunt, possunt excusari quo minus ad apostolicam sedem mittantur pro violenta manuum iniectione.
•  
  PDF 591 XIII. Qui incidunt in Canonem datae sententiae, si sine periculo Romanum pontificem adire nequiuerint, ab episcopo suo possunt absolui.
•  
  PDF 592 De Ivre Patronatvs Et Clericorvm institutionibus.
•  
  PDF 592 I. Rectorem ecclesiae suae, in illa debere residere, nisi iusta causa subsit, vno etiam praesentato & non instituto, alium post praesentatum & institutum praeferri.
•  
  PDF 592 II. Conceßio laici super ecclesia, sine consensu, episcopi, est inutilis, etiam collegio facta.
•  
  PDF 593 III. De eo quod supra 13. capite, Relatum.
•  
  PDF 593 IV. Si qui aduocationes ecclesiarum acquisierunt, vt ad easdem filios & nepotes praesentent, eis possunt spoliari.
•  
  PDF 593 V. Firmarii vetitiam esse praesentationem.
•  
  PDF 594 VI. Si ecclesia non vacans alicui a patrono concedatur, postea ea vacante alio instituto, posterior praeferri debet, & laicus etiam loco religioso ius patronatus licite potest conferre.
•  
  PDF 594 VII. Secundum patronorum traditiones, ecclesiarum ordinationes non sunt mutandae.
•  
  PDF 595 VIII. Si a patrono clericus episcopo idoneus fuerit praesentatus, & postmodum alius aeque idoneus: episcopi relinquitur arbitrio, quis alteri praeferatur. Verum si collegium vel religiosa persona praesentauerit, qui prior tempore, potior est in iure.
•  
  PDF 596 IX. Longa praesciptio robur dat conceßioni a laico factae sine episcopali auctoritate.
•  
  PDF 596 X. Emptionis titulo non debet ius patronatus acquiri.
•  
  PDF 596 XI. Conceßio ecclesiarum viuentibus personis facta, est euacua[n]da.
•  
  PDF 597 XII. Per episcopum potest in ecclesia persona institui, si cuius ordinatio propter controuersiam laicorum differatur.
•  
  PDF 597 XIII. Si fundus ematur, ius patronatus acquiritur.
•  
  PDF 597 XIV. Ius patronatus licite potest ordinari.
•  
  PDF 598 XV. Filii ecclesias a parentibus fundatas non debent auctoritate propria detinere, nec aliis conferre.
•  
  PDF 598 XVI. Ius patronatus annexum est spirituali, & ideo non potest vendi.
•  
  PDF 599 XVII. De eodem.
•  
  PDF 599 XVIII. Nullus ecclesiam vel quod ecclesiastici iuris est, monasteriis vel canonicis sine episcopi auctoritate potest conferre.
•  
  PDF 599 XIX. Episcopi personas debent admittere idoneas in ecclesiis, in quibus adepti sunt praesentationes.
•  
  PDF 599 XX. Qui ab eo praesentatus creditur, & ab ordinario instituitur, licet alius postea patronatus ius euicerit, non est propter hoc ab ecclesia destituendus, & de eo quod supra 11. c. Ea quae; & de eo quod supra 6. cap. Illud in fine.
•  
  PDF 600 XXI. Jn ecclesiis quarum ordinatio differtur, ab episcopo debet eoconomus constitui.
•  
  PDF 600 XXII. Episcopi debent instituere, patroni consentire.
•  
  PDF 601 XXIII. Quod episcopi consensus subsequens potest sufficere.
•  
  PDF 601 XXIV. Personae ecclesiarum, in quibus monachi habent ius praesentandi, monachis de temporalibus, episcopi de spiritualibus debent respondere.
•  
  PDF 602 XXV. Renuntiatio ecclesiarum in manibus episcopi fieri debet, non patroni.
•  
  PDF 602 XXVI. Defensor appellans audietur.
•  
  PDF 603 De Vsvris.
•  
  PDF 603 I. Non admittitur dispensatio, vt accipiantur vsurae.
•  
  PDF 603 II. Contractus vsuram continet, licet ex forma sic transeatur.
•  
  PDF 603 III. Fructus in sortem sunt computandi.
•  
  PDF 604 IV. Quod vsurae sub iuramento promissae, sunt soluendae.
•  
  PDF 604 V. Vsurae ante interdictum vel post perceptae, sunt soluendae.
•  
  PDF 605 VI. Nullus ad vsuras soluendas est cogendus, nisi ad earum teneatur solutionem.
•  
  PDF 605 VII. Fructus redituum in sortem sunt computandi.
•  
  PDF 606 VIII. Sorte recepta, pignus est restituendum.
•  
  PDF 606 IX. Clericus vsuras accipiens, nisi vbi de manu laicali beneficium ecclesiae redimat, officii sui periculum debet sustinere.
•  
  PDF 606 X. De eo quod supra 8. capite, Nihilo minus.
•  
  PDF 607 De Ivramentis Servandis.
•  
  PDF 607 I. Non est contra iuramentum veniendum, nisi vergat ad interitum salutis.
•  
  PDF 607 II. Contra iuramentum ex causa licite potest veniri.
•  
  PDF 608 III. Qui iurant, compellendi sunt iuramentum seruare.
•  
  PDF 608 IV. Clerici pro periurio ecclesiis perpetuo debent priuari.
•  
  PDF 608 V. Non debent ecclesias regere, qui crimine periurii sunt irretiti.
•  
  PDF 609 VI. De eo quod supra 4. c. Tua nos.
•  
  PDF 609 VII. Compulsus iurare, debet absolui.
•  
  PDF 609 De Clericis Matrimonio Copvlatis, & aliis fornicarias habentibus.
•  
  PDF 609 I. Clerici concubinas habentes, eas compelli possunt abiurare.
•  
  PDF 610 II. Clerici in subdiaconatu & supra, qui infra quadraginta dies post commonitionem fornicarias non remouerint, ecclesiastico beneficio debent priuari.
•  
  PDF 610 III. Simplex beneficium clerico potest concedi coniugato.
•  
  PDF 611 IV. Subdiaconorum, de quorum incontinentia timetur, matrimonium est dißimulandum.
•  
  PDF 611 V. Pro bono pacis, quod est illicitum dißimulatur.
•  
  PDF 612 VI. Clerici qui citra subdiaconatum matrimonium contrahunt, ab vxoribus non debent separari, nisi de communi consensu ad religionem voluerint transire. Si vero in subdiaconatu & supra ad matrimonium conuolauerint, vxoribus inuitis debent segregari.
•  
  PDF 612 VII. Sacerdotes qui vxores ad commonitionem episcopi dimittere nolunt, officio & beneficio possunt priuari.
•  
  PDF 613 VIII. Clerici, siue in sacris ordinibus constituti, siue infra, nolentes dimittere fornicarias, beneficio possunt priuari.
•  
  PDF 613 IX. Si sacerdos fornicariam non dimiserit, debet suspendi: & quousque eam dimittat, in suspensione permanere.
•  
  PDF 613 X. De eo quod supra 2. cap. Sicut; & de eo quod supra capite octauo, Si autem.
•  
  PDF 614 XI. De eodem.
•  
  PDF 614 XII. Episcopus potest eum absoluere, qui clericum vulnerauit.
•  
  PDF 614 XIII. Minus malum, vt maius vitetur, est tolerandum.
•  
  PDF 615 XIV. Permittitur subdiacono cuidam contrahere matrimonium.
•  
  PDF 615 XV. Sacerdos non debet tabernas frequentare.
•  
  PDF 616 De Ordinatione Filiorvm sacerdotum, & eisdem in ecclesiis paternis non tolerandis.
•  
  PDF 616 I. Non debet aliquis permitti habere ecclesiam, in qua pater eius proxime ministrauit.
•  
  PDF 616 II. Filii sacerdotum non debent ad ordines admitti, nisi in monasterio vel canonica regulari vita fuerint probati.
•  
  PDF 617 III. Non debet aliquis in ecclesia, in qua pater eius ministrauit, ministrare.
•  
  PDF 617 IV. De eodem.
•  
  PDF 617 V. Si episcopus scienter in paterna ecclesia aliquem instituit vel ignoranter, dum ad eamdem ipsum postea ordinauerit, potest in ea remanere.
•  
  PDF 618 VI. Si filius sacerdotis ad sacros ordines fuerit promotus, potest ecclesiastici beneficii obtinere portionem.
•  
  PDF 618 VII. Quilibet ab ecclesia, in qua pater eius personatum habuit, est excludendus.
•  
  PDF 618 VIII. Filius in patris ecclesia potest institui, si media interceßit persona.
•  
  PDF 619 IX. Filius paternam potest ecclesiam habere, si pater eius eiusdem ecclesiae vicarius perpetuus non fuerit vel persona.
•  
  PDF 619 X. Si quis cum aliquo per literas summi pontificis dispensauit, per posteriores literas non debet actum irritari.
•  
  PDF 620 De Ivdaeis, Et Ne Christiani eorum mancipia fiant.
•  
  PDF 620 I. Judaei ad baptismum non sunt compellendi: sed si voluerint, absque calumnia Christiani efficiantur. Nullus etiam eos sine iudicio vulnerare, vel eis res suas auferre, vel eorum solennitates perturbare praesumat.
•  
  PDF 621 II. Non debet clericus ad saecularem iudicem trahi, nec debet aliquis Iudaeis seruire, nec nutrices Christianas eis licet habere, aut obstetrices.
•  
  PDF 622 III. Iudaeis quocumque titulo non licet parochias occupare, nec a Christianis sunt eis homagia praestanda.
•  
  PDF 623 IV. Iudaei Christiana mancipia non debent habere.
•  
  PDF 623 De Monachis Et Monialibvs Sine probatione receptis, & in probatione positis recedere volentibus.
•  
  PDF 623 I. Habitus religionis ante decimumquartum annum susceptus, quomodo licite potest relinqui.
•  
  PDF 624 II. Qui habitum religionis ante profeßionem deserunt, in saecularibus non debent ecclesiis admitti.
•  
  PDF 624 III. Qui habitum non suscepit, nec profeßionem fecit, licet de suscipiendo coram episcopo votum fecerit, si postea vxorem duxerit, non est cogendus eam dimittere, & ad ecclesiam cui se deuouit, redire.
•  
  PDF 625 De Spoliatis Restitvendis Vel Non.
•  
  PDF 625 I. Qui spoliatus renuntiauit ecclesiae, etsi eam pluries abiurauerit, est restituendus.
•  
  PDF 625 II. Idiotae personae non discretae peremptorias reprobant exceptiones.
•  
  PDF 626 III. Iudices debent ad locum venire, in quo facilius partes possunt esse praesentes.
•  
  PDF 626 IV. Si spoliatus quis renuntiauerit ecclesiae, licet id iuramento firmauerit, nullum exinde generatur ei praeiudicium.
•  
  PDF 628 V. Prius est de violenta eiectione, quam de canonica institutione, agendum.
•  
  PDF 628 VI. In possessorio iudicio criminis obiectio non retardat principalis causae executionem.
•  
  PDF 629 VII. Quae vi & metu facta sunt, in irritum debent reuocari.
•  
  PDF 629 VIII. Spoliatus debet restitui, licet ei obiiciatur, quod filius fuerit sacerdotis proxime ministrantis, vel quod inde soluerit pensionem.
•  
  PDF 629 IX. Qui violento succedit possessori, velut ipse potest conueniri.
•  
  PDF 629 De Ivramento Calvmniae.
•  
  PDF 629 I. Clerici non debent praestare iuramentum de calumnia, nec aliud, praelato inconsulto.
•  
  PDF 631 II. In causis super rebus spiritualibus non ets iuramentum de calumnia praestandum.
•  
  PDF 631 III. Neque praestatur iuramentum de calumnia ab hiis qui causam sciant.
•  
  PDF 631 IV. Religiosi debent sibi oeconomum statuere, qui iuramentum de calumnia valeat subire.
•  
  PDF 632 V. Iuramentum de calumnia a quocumque est praestandum.
•  
  PDF 632 VI. Qui debitum vel acceßiones initiatur, iuramentum de calumnia debet praestare.
•  
  PDF 633 De Excessibvs Episcoporvm contra suos archidiaconos, & archidiaconorum contra suos episcopos.
•  
  PDF 633 I. Episcopus potest institutiones ab archidiacono post prohibitionem factas irritare.
•  
  PDF 633 II. Non licet alicui sub obtentu alicuius consuetudinis, sanctorum patrum transgredi institutiones, nec sine licentia episcopi curam committere animarum.
•  
  PDF 633 III. Non licet archidiacono ecclesias vacantes occupare & detinere.
•  
  PDF 634 IV. Consuetudines ecclesiarum archidiaconis debitae, ab episcopo non possunt minui, sed eis debent integrae conseruari.
•  
  PDF 634 V. Vno archidiaconatu debet omnis esse contentus.
•  
  PDF 635 Qvibvs Et Qvando Et Infra Qvam aetatem ecclesiasticum beneficium conferatur.
•  
  PDF 635 I. Non nisi his qui aetatem habent & scientiam, ecclesiae sunt conferendae.
•  
  PDF 635 II. Nemini infra decimumquartum annum constituto, ecclesiae personatus vel regimen est concedendus.
•  
  PDF 636 III. De eodem; & quod nullus quasi iure hereditario debet in paterna ecclesia collocari.
•  
  PDF 636 IV. Si minor quindecim annis ante Concilium celebratum in ecclesia fuit institutus, non est ab ea amouendus.
•  
  PDF 636 V. Ad personatum parochialis ecclesiae, non nisi subdiaconus debet admitti, vel supra, nisi ex dispensatione.
•  
  PDF 637 De Dispositione Clericorvm, & de dispensatione circa eosdem facta.
•  
  PDF 637 I. Fauore religionis admittitur, qui alias non admitteretur.
•  
  PDF 637 II. In ordine simoniace acquisito quomodo potest quis tolerari.
•  
  PDF 638 III. Qui literas summi pontificis falsauit, in monasterium districtae religionis debet detrudi, officio & beneficio spoliatus.
•  
  PDF 638 IV. Confeßio super crimine coram iudice saeculari facta, clerico non praeiudicat: nec si aliquis pro suis exceßibus sit depositus, saeculari iudici est tradendus.
•  
  PDF 638 V. Clericus qui duellum sponte obtulit, vel oblatum susceperit, de rigore est deponendus.
•  
  PDF 639 VI. Sacerdos qui in duello partem digiti amisit, non debet tolerari.
•  
  PDF 639 VII. Sacerdos qui puerum causa disciplinae percusserit, ita quod expirauerit, est deponendus.
•  
  PDF 639 VIII. Qui decimas vel ecclesiarum dispositiones laico in saeculo manenti concesserit, est deponendus.
•  
  PDF 639 IX. Qui furtiue ordinem diaconi suscepit, nisi sub anathemate facta esset prohibitio, potest promoueri in sacerdotem.
•  
  PDF 640 X. Clerici excommunicati vel interdicti, qui ante absolutionem diuina celebrare praesumpserint, perpetuo sunt deponendi.
•  
  PDF 640 XI. Qui in conflictu vbi homines interfecti sunt, lapides proiecit: si neminem percußit, potest in ordine tolerari.
•  
  PDF 640 XII. Actio vt causa clerico imputatur.
•  
  PDF 641 XIII. Sacerdos post perpetratum homicidium quomodo potest in ordine sustineri.
•  
  PDF 641 XIV. Actionem mortis clerico non imputari.
•  
  PDF 641 XV. Presbyter propter membri deformitatem prohibetur celebrare.
•  
  PDF 642 XVI. Clerici, habitu relicto in crimine deprehensi, per ecclesiasticam iustitiam non debe[n]t liberari.
•  
  PDF 642 XVII. Clerici non debent esse ministri vel procuratores laicorum: quod si fecerint, & pro aliquibus capiantur, indignum est eis ab ecclesia subueniri.
•  
  PDF 642 XVIII. Officium potest exequi episcopus, qui loco tantum renuntiauit.
•  
  PDF 643 XIX. Neque serui neque spurii sunt ordinandi, nec aliquis seruilis conditionis.
•  
  PDF 643 XX. Qui in remotis partibus sunt ordinati, eorum literas debent habere, qui eis manus imponunt: & incogniti per aliquod tempus debent esse in suspenso, vt de eorum actibus alii instruantur.
•  
  PDF 643 XXI. Officium diacono reddi potest, qui alium vulnerauit.
•  
  PDF 644 XXII. Inuito praelato non debet subditus promoueri. Non in sublimitate graduum, sed amplitudine meritorum, regnum Dei acquiritur.
•  
  PDF 644 XXIII. Diebus dominicis non licet alicui, nisi summo pontifici, in subdiaconum aliquem ordinare, nec in vigilia pentecostes.
•  
  PDF 645 XXIV. Extra quatuor temporum ieiunia non sunt aliqui ad sacros ordines promouendi.
•  
  PDF 645 XXV. Licite potest quis in diebus dominicis aut aliis festiuis aliquos ad minores ordines promouere.
•  
  PDF 645 XXVI. Clerici ignota sigilla de ordinatione deferentes, non sunt admittendi.
•  
  PDF 646 Ne Clericvs Et Monachvs saecularibus se immisceat negotiis; & de regula religiosorum.
•  
  PDF 646 I. Monachi non debent vilas ad firmam tenere vel ecclesias.
•  
  PDF 646 II. Religiosi ad legendas leges & confectiones physicas ponderandas de suis claustris non debent exire.
•  
  PDF 647 III. Monachi non debent causa lucri negotiari, vel a laicis firmas habere, vel laici ecclesias ad firmam tenere.
•  
  PDF 647 IV. Clericis non licet causam sanguinis agitare: clerici etiam comam nutrientes, ab archidiaconis tondeantur vel inuiti.
•  
  PDF 647 V. Fratres sine proprio debent viuere, priori profeßionem facere, crucem non debent accipere, in hospitalibus possunt oratorium construere, episcopi licentia non requisita.
•  
  PDF 648 VI. Monachi de claustro exeuntes redire tenentur ad monasteria, in quibus fecerunt profeßionem.
•  
  PDF 649 VII. Monachi non regulariter viuentes, per alterius ordinis institutionem debent puniri.
•  
  PDF 649 De Pactionibvs Licitis Et Illicitis in rebus ecclesiasticis.
•  
  PDF 649 I. Sub anno censu vsque ad certum terminum potest ecclesia teneri ad firmam.
•  
  PDF 649 II. Propter ingratitudinem, quod actum est reuocatur.
•  
  PDF 650 III. Inter ecclesiasticas personas super decimis transactio facta, rata perpetuo debet persistere & inconuulsa.
•  
  PDF 651 IV. Nulli concedendae sunt ecclesiae, vbi alii nominatim succedant.
•  
  PDF 651 V. Transactio per abbatem vel priorem cum literis ratihabitionis conuentus facta, rata debet permanere.
•  
  PDF 651 VI. Transactio super controuersia ecclesiae facta, quae speciem continet simoniae, in irritum debet reuocari.
•  
  PDF 652 VII. Decimae ablatae, sine diminutione sunt restituendae.
•  
  PDF 652 VIII. Non debet aliquis pensionem ecclesiae soluere, vt facilius ad suos transferatur.
•  
  PDF 653 IX. Clericus sine auctoritate episcopi non potest ecclesiam constituere censualem.
•  
  PDF 653 X. Compositio coram extraordinario delegato facta, si non est iuri contraria, ab episcopo non debet irritari: sed census ob hanc absque auctoritate episcopi solutus, vitam soluentis non excedit.
•  
  PDF 653 XI. Sine dioecesani, vel officialium suorum auctoritate, ecclesiae non sunt occupandae.
•  
  PDF 654 XII. Collusores beneficiis, de quibus collusum est, debent spoliari.
•  
  PDF 654 XIII. Canonem auctoritate episcopi & iuramento interueniente constitutum, soluendum.
•  
  PDF 655 XIV. Filii personatum, vel alii qui in ecclesias se vacantes intrudunt, non possunt eas sub appellationis obtentu occupare.
•  
  PDF 656 XV. Super re sacra in litigium deducta transigi non potest.
•  
  PDF 656 De Alienatione Rervm Ecclesiae, & earumdem reparatione.
•  
  PDF 656 I. Res ecclesiae pignori obligatae, a filio vel haerede obligantis, ecclesiae debent resarciri.
•  
  PDF 656 II. Personae debent ecclesias reparare.
•  
  PDF 657 III. Posseßio ecclesiae sub conditione donata, non potest nisi in casu reuocari.
•  
  PDF 657 IV. Terras de siluis extirpatas, eis a quibus sunt extirpatae, potest episcopus concedere ad annuum censum tenendas.
•  
  PDF 657 V. Clerici de his, quae intuitu ecclesiae acquisierunt, nullum de iure possunt facere testamentum.
•  
  PDF 657 VI. Si clericus a Kalendis Martii vsque ad Kalendas Nouembris decesserit, dispositionem fructuum allius anni pro sua voluntate poterit habere.
•  
  PDF 658 VII. Non licet conditionem ecclesiae facere deteriorem, nec licet colonum expensis factis in fundo ecclesiae defraudari.
•  
  PDF 658 VIII. Clerici de mobilibus per ecclesiam adeptis non possunt condere testamentum.
•  
  PDF 658 IX. De reditibus ecclesiae episcopi debita pro vtilitate ecclesiae contracta, sunt persoluenda.
•  
  PDF 659 Vni Plvra Ecclesiastica Beneficia non committenda, nec vnum inter plures diuidendum, & de in beneficio sibi assignato non residentibus.
•  
  PDF 659 I. Qui in duabus ecclesiis praebendam habet, ab ea tantum poterit communia exigere, cui in propria voluerit persona deseruire.
•  
  PDF 659 II. Qui sufficiens ecclesiasticum habuerit beneficium, si de alio literas summi pontificis obtinuerit, prioris beneficii non facta mentione, dignum est, eum a iudicibus non exaudiri.
•  
  PDF 660 III. Qui duas habet ecclesias, si altera fuerit spoliatus, non est restituendus.
•  
  PDF 660 IV. Nec dignitatum permutatio, nec praebendarum diuisio est facienda.
•  
  PDF 660 V. Qui in diuersis ecclesiis curam habet animarum, vicarius non potest esse in aliena.
•  
  PDF 661 VI. Praelati non debent clericos a scholis reuocare.
•  
  PDF 661 VII. Non debet archidiaconus praebenda carere in ecclesia, in qua est archidiaconus.
•  
  PDF 662 VIII. Archidiaconus vno archidiaconatu debet esse contentus.
•  
  PDF 662 IX. Seruientes fratribus hospitalis, suos non debent reditus amittere.
•  
  PDF 662 De Excommvnicatis.
•  
  PDF 662 I. De Excommunicati, si excommunicationis causa tacita, priuilegium meruerint absolutionis, cogendi sunt redire: sed si dubium fuerit, & veritatem sint confeßi, poterit eis purgatio de hoc indici.
•  
  PDF 663 II. Contra appellationem ab aduersario interpositam, potest iudex alium absoluere, praestita tamen iudicio sisti cautione.
•  
  PDF 663 III. De eodem.
•  
  PDF 663 IV. Sententia post appellationem lata, neminem ligat. Sed si ante appellationem fuerit quis excommunicatus, praestita cautione iudicio sisti, potest eum archiepiscopus absoluere.
•  
  PDF 664 V. Hospitalarii non debent nominatim in excommunicatione defunctos in Christianorum coemeterio sepelire.
•  
  PDF 664 VI. Nominatim excommunicatus non est in hospitio recipiendus. De coemeteriis etiam vel ecclesiis vel ecclesiasticis quibuslibet posseßionibus non sunt tenseriae praestandae, & multa alia quae in decretis continentur.
•  
  PDF 667 VII. Sententia excommunicationis vel interdicti sine satisfactione congrua non est relaxanda.
•  
  PDF 667 De Conivngendis Filiis Ante vel post compaternitatem genitis.
•  
  PDF 667 I. Geniti ante vel post compaternitatem, in matrimonio possunt coniungi, excepta persona per qua[m] venitur ad compaternitatem.
•  
  PDF 668 II. Malignantibus non debet dolus vel fraus patrocinari.
•  
  PDF 668 Qvi Filii Sint Legitimi, Et De exactione dotium post diuortium; & ad quem pertineat huius causae cognitio.
•  
  PDF 668 I. Ante matrimonium geniti, per matrimonium post contractum fiunt legitimi.
•  
  PDF 669 II. Post diuortium dotem esse restituendam.
•  
  PDF 669 III. Non est exheredandus, quicumque ante desponsationem est natus.
•  
  PDF 669 IV. Ad regem, non ad ecclesiam, pertinet, de rebus hereditariis iudicare.
•  
  PDF 670 V. Nati ante diuortium vel concepti filii vel filiae, sunt legitimi.
•  
  PDF 671 De Raptoribvs Ecclesiarvm & violatoribus: quando etiam post peractam poenitentiam neganda sepultura ecclesiastica, nisi satisdent de anno restituendo.
•  
  PDF 671 I. Raptori rerum ecclesiasticarum, nisi ablata restituat, vel de restituendo cautionem dederit, poenitentia est deneganda: & si talis decesserit, clerici eius sepulturae non debent interesse.
•  
  PDF 672 II. Heredes de parentum exceßibus satisfacere tenentur.
•  
  PDF 672 III. Pro furibus & latronibus iniuriando occisis, non est orandum.
•  
  PDF 673 De Poenitentia.
•  
  PDF 673 I. Delicti qualitas & quantitas, aetas delinquentis & scientia, sensus & conditio, in poenitantia sunt respicienda. Conatus etiam non minus, quam effectus est puniendus.
•  
  PDF 674 II. Secreto delicto secreta debetur poenitentia.
•  
  PDF 675 III. Peregrinationis votum redimi potest.
•  
  PDF 675 IV. Quod nullus a non suo iudice potest ligari vel absolui: nec alicui a non suo episcopo remißio dari.
•  
  PDF 676 De Sententiis Et Interlocvtionibvs.
•  
  PDF 676 I. Sententia a propriis iudicibus lata, posterioribus praeiudicat.
•  
  PDF 676 II. Posseßione alicui adiudicata, non sufficit pignus dari.
•  
  PDF 676 III. Lis sopita non debet resuscitari.
•  
  PDF 676 IV. Non licet archidiaconis in aliquos sententiam promulgare.
•  
  PDF 677 V. Si sententia feratur iniqua, debet euacuari.
•  
  PDF 677 De Leprosis.
•  
  PDF 677 I. Valet conceßio viuente persona facta, dummodo fuerit lepra percussus. Testes etiam moneri debent, non cogi.
•  
  PDF 677 II. Vxores viros suos leprosos, & viri vxores sequi debent, vel illis viuentibus continentiam seruare.
•  
  PDF 678 III. Vxores propter lepram non sunt dimittendae, sed illis petentibus debet debitum reddi: leprosi etiam matrimonium licite possunt contrahere.
•  
  PDF 678 IV. Rectoribus ecclesiarum lepra percußis dandus est coadiutor, qui curam habeat animarum.
•  
  PDF 679 De Praescriptionibvs.
•  
  PDF 679 I. Quadragenaria praescriptio, nisi in casu, locum obtinet in ecclesiis.
•  
  PDF 679 II. In iudicio finium regundorum vterque est actor & reus. Proniora etiam sunt iura ad absoluendum, quam ad condemnandum, excepta causa liberali.
•  
  PDF 679 III. Praescriptio triennalis ecclesiae sufficit.
•  
  PDF 680 IV. Liberum vnicuique, iuri suo renuntiare.
•  
  PDF 680 V. Nulla antiquorum dierum posseßio, malae fidei possessorem liberat, quantum ad eum, nisi resipuerit.
•  
  PDF 681 VI. Quadraginta annorum praescripto seruatur.
•  
  PDF 681 VII. Contra tricennalem praescriptionem nullius vox est audienda.
•  
  PDF 681 VIII. Limites parochiarum non praescribuntur.
•  
  PDF 682 De Vicariis Monachorvm & aliorum.
•  
  PDF 682 I. Vicarii a monachis non sunt recipiendi sine honestae sustentationis aßignatione.
•  
  PDF 682 II. Persona succedens non potest vicarium a praedecessore institutum remouere, vel eius minuere constitutam portionem.
•  
  PDF 682 III. Vicarii in vicariis suis alios constituere non possunt.
•  
  PDF 682 IV. Si vicarii, qui fide vel iuramento prius sunt obligati, contra personas se erexerint personatum petentes: vicaria debent spoliari, & de cetero in eodem episcopatu non debent admitti ad officii executionem.
•  
  PDF 683 V. Qui sufficientem habet in vicaria aliqua sustentationem, aliam petens non exaudietur.
•  
  PDF 683 VI. Nullus debet plures habere vicarias.
•  
  PDF 684 De Electionibvs Et Electorvm potestate.
•  
  PDF 684 I. Electus ante confirmationem electionis de rebus ecclesiae disponendi nullam habet facultatem.
•  
  PDF 684 II. Electio illius, qui nuper schismate abiurato, ad vnitatem ecclesiae rediit, si a schismatico vllum ordinem accepit, nisi aliud impediat, debet confirmari.
•  
  PDF 684 III. Filius canonici, etiam maculas in oculo habens, potest in episcopum eligi & ordinari.
•  
  PDF 685 IV. Munere alterius interueniente committitur simonia.
•  
  PDF 686 V. Electio in episcopum translata, rata debet esse & confirmata.
•  
  PDF 686 De Interpretatione Verborvm & rescriptorum.
•  
  PDF 686 I. Cum aliqua sub disiunctione mandantur, alterum sufficit.
•  
  PDF 686 II. Constitutiones nouae, negotiis dant formam futuris.
•  
  PDF 687 III. Ad communem verbi intelligentiam in ambiguis est recurrendum.
•  
  PDF 687 IV. Literae impetratae contra monachos Cisterciensis ordinis, non valent, nisi in literis mentio ordinis Cisterciensis habeatur.
•  
  PDF 688 V. Si filum literarum summi pontificis fuerit fractum, non est secundum illas in causa procedendum.
•  
  PDF 688 VI. Ad hoc vt literae posteriores sint reuocatoriae, necesse est vt in illis sit mentio de priore commißione.
•  
  PDF 689 VII. Si super aliqua causa literae prius impetrentur, & postea aliae, non facta mentione priorum, iudicibus, donec Romanum pontificem consulant, est supersedendum.
•  
  PDF 689 VIII. Literae per quas actor minores reditus petit, si in illis nomen suae dignitatis supprimit, nullum ius debent obtinere.
•  
  PDF 689 IX. Si aliquis auctoritate priorum voluerit agentem repellere, quia in posterioribus priorum non est facta mentio, si eis dolo vti postposuit, non erit audiendus.
•  
  PDF 690 De Exceptionibvs.
•  
  PDF 690 I. Licet causa sub certa forma terminanda sit commissa, nihilo minus rationabiliter exceptio est admittenda.
•  
  PDF 690 II. Sententia contra vicarium lata, si alieno nomine poßidet, non ei cuius nomine poßidet, praeiudicat.
•  
  PDF 691 III. Appallatio inter litigantes tantum est inhibita.
•  
  PDF 691 De Sepvltvris Et Mortvorvm voluntatibus.
•  
  PDF 691 I. Licet vnicuique, vbi voluerit eligere sepulturam.
•  
  PDF 692 II. Liberum est vnicuique, vbi voluerit, sepulturam eligere, dum tamen tertia pars iudicii sui illi ecclesiae conferatur, a qua caelesti pabulo est refectus.
•  
  PDF 692 III. Propter debitum, defuncti differtur sepultura.
•  
  PDF 693 IV. Monachi non debent auctoritate propria mortuos in coemeterio suo sepelire.
•  
  PDF 693 V. Heredes iussa testatoris tenentur adimplere.
•  
  PDF 693 De Praeeminentia Londinensis & Eboracensis, & de priuilegiis generaliter & specialiter indultis, & de eorum abusu & confirmationibus.
•  
  PDF 693 I. Qui prioris est ordinationis, prior est habendus.
•  
  PDF 694 II. Neuter ab altero debet exigere profeßionem.
•  
  PDF 695 III. Vniuersae causae suffraganeorum Cantuariensis quamuis non iure metropolitico, legationiis tamen obtentu ad eum transferri possunt, licet ad eum non sit appellatum.
•  
  PDF 695 IV. Extra prouinciam causa potest delegari.
•  
  PDF 696 V. Interdicti, quamuis non nominatim excommunicati, ab Hospitalariis possunt sepeliri, &c.
•  
  PDF 697 VI. Si quis contra priuilegia Romanae ecclesiae pro aliis indulta, venire praesumpserit, si qua pro se sint indulta, ea amittere meretur. Hospitalarii etiam nullo modo debent praegrauari vel molestari.
•  
  PDF 697 VII. Non licet episcopis Hospitalarios excommunicare vel interdicere, vel eorum oratoria.
•  
  PDF 697 VIII. Et qui in fraternitate Hospitalari est receptus, nisi interdictus fuerit vel nominatim excommunicatus, Christiana non denegetur sepultura.
•  
  PDF 698 IX. Non licet Hospitalariis vel aliis priuilegium suum excedere, quia priuilegium meretur amittere, qui praecepto abuti praesumit.
•  
  PDF 698 X. Non valet priuilegium de re litigiosa impetratum: si autem tempore priuilegii impetrati res litigiosa non fuerit, non licet alicui contra illud venire, nisi speciali interueniente mandato.
•  
  PDF 698 De Sponsalibvs Secvndo.
•  
  PDF 698 I. Qui fidem de aliqua ducenda dedit, si eam postea cognouerit carnaliter, licet aliam matrimonio postmodum sibi copulauerit, primae adhaerere debet: quia carnalis commixtio facit matrimonium, vbi prius nullum fuit.
•  
  PDF 699 II. Contrahere non potest quis cum ea matrimonium, quam viro viuente polluerit adulterio.
•  
  PDF 699 III. De eodem, & quod multum delinquit, qui fidem violat.
•  
  PDF 700 IV. Simplex votum, matrimonium impedit contrahendum, sed non dirimit contractum.
•  
  PDF 700 V. Vir & mulier non sunt vna caro, nisi per carnalem commixtionem.
•  
  PDF 700 VI. Mulier, quae se nupturam iurauit, vt nubat non est cogenda. Illa vero, cuius vir cum matre adulterium vel incestum commisit, non viro suo carnaliter coniungi, nec eo viuente cum alio matrimonium contrahere valebit.
•  
  PDF 701 VII. Matrimonia seruorum a dominis non sunt irritanda, cum nullus a sacramentis ecclesiae sit amouendus.
•  
  PDF 701 VIII. Qui aliquam lege Canonum duxit, licet non secundum patriae suae legem vel illius, non est propterea ab ea separandus.
•  
  PDF 701 De Potestate Ivdicivm Secvndo.
•  
  PDF 701 I. Episcopus sententiam a delegato latam potest confirmare, sed eam tenetur executioni mandare, reseruata sibi sententia diffinitiua.
•  
  PDF 702 II. Non debet causa de crimine alicui committi terminanda, nisi personae appareant, quae velint personam criminosi impetere. Nec licet alicui ecclesiasticum beneficium habenti, matrimonium contrahere.
•  
  PDF 702 III. Vnus in causa potest procedere, si id contineatur in mandato, lites etiam, quae concordia vel iudicio terminantur, non debent suscitari.
•  
  PDF 702 IV. De saeculari feudo non pertinet ad ecclesiam iudicare.
•  
  PDF 703 VI.
•  
  PDF 704 De Ivre Patronatvs.
•  
  PDF 704 I. Quod ius patronatus non potest vendi.
•  
  PDF 704 II. Si curator ecclesias illas, quas habet in custodia, aliquibus contulerit, poterit huius donatio reuocari.
•  
  PDF 705 III. Non licet delegato aliquem instituere, eo, ad quem institutio pertinet, inscio vel reclamante. Nullis etiam, nisi illis inter quos causa committitur, appellationis beneficium est sublatum.
•  
  PDF 705 IV. Causa patronatus quia ecclesiasticis causis est connexa, non nisi per ecclesiasticum iudicem valet expediri.
•  
  PDF 705 V. Prior conceßio abbatis, conuentu sciente & non contradicente facta, secundae praeiudicat, licet conuentus suu[m] exprimat consensum.
•  
  PDF 706 VI. Non licet canonicis regularibus vel monachis, rectoribus ecclesiarum suarum decedentibus, eas occupare vel censum augere.
•  
  PDF 706 VII. Promißio de ecclesia non vacante facta, nihil firmitatis habebit.
•  
  PDF 707 VIII. Si quis timore mortis habitum religionis assumpserit, licite poterit ad saeculum redire.
•  
  PDF 708 IX. Clericus ex dono militis ecclesiam vendicare non potest, sed tantum ius patronatus.
•  
  PDF 709 X. Si alicui de prima vacante ecclesia promißio fuerit facta, si ea vacante aliud postea ad eam fuerit praesentatus, non debet propter hoc eius institutio retardari.
•  
  PDF 709 De Pactionibvs Secvndo.
•  
  PDF 709 I. Pactio a praedecessore facta successorem non ligat, nisi auctoritate summi pontificis fuerit confirmata. Illi etiam ecclesiae ab his decimae persoluendae, qui ab ea ecclesiastica percipiunt sacramenta.
•  
  PDF 710 II. Transactio inter accusatum & accusatores super crimine facta, nullum robur debet obtinere.
•  
  PDF 711 III. Libello citationis ante obitum delegantis proposito, lite post eius obitum contestata, potest in causa procedere delegatus. Qui etiam ad producendos testes inducias postulauit, videtur appellationi renuntiare.
•  
  PDF 712 Pars 40.
•  
  PDF 712 I. Appellationi de rebus modicis factae, quae scilicet infra summam viginti marcarum subsistunt, non est deferendum; sed vt intra fines iudices qui suspicione careant, eligat, appellans est cogendus: a quibus si quis partium crediderit appellandum, ad archiepiscopum vel primatem vocem appellationis emittat.
•  
  PDF 713 II. Literae a tribus mensibus ante obitum delegantis impetratae, eumdem debent tempore successoris sortiri effectum, quem, si adhuc ille viueret, habere debuissent.
•  
  PDF 713 III. Si literae in narratione facti non in suspecto loco fuerint abrasae, non debent propter hoc falsae iudicari. Si vero de appellatione inhibita in prioribus, in posterioribus non sit mentio facta, posteriores in irritum sunt reuocandae.
•  
  PDF 715 IV. Si mulier a consanguineo viri sui fuerit polluta, & veneficum periculum & alias vitae insidias viro machinata, potest inter eos diuortii sententia promulgari, ita vt vir ea mortua licentiam habeat aliam ducendi in vxorem. Ipsa vero sine spe coniugii perpetuo remanebit.
•  
  PDF 716 V. Si qui pro euacuando mandato apostolico ante citationem appellauerint, aut alios in posseßionem rei litigiosae induxerint, vel se malitiose subtraxerint, non est eorum appellationi deferendum: sed illi qui in posseßione sunt, licet in rescripto non comprehendantur, auctoritate eius conueniri possunt.
•  
  PDF 716 VI. Qui in aegritudine ad loca religiosa se transtulerint, si in ipsa aegritudine decesserint, cogi possunt & debent, vt personis vel ecclesiis, a quibus pabulum receperunt salutis, canonicam relinquant portionem.
•  
  PDF 716 VII. Super re sacra & litigiosa transigi non potest. Alias autem litigantes amicabiliter componere possunt.
•  
  PDF 717 VIII. Iudex delegatus tam ordinarium quam alium ad efficiendum id quod mandat, cogere potest: & si obedire noluerit, eum poterit punire.
•  
  PDF 717 IX. Spontaneae abiurationis exceptio sine causae cognitione non est admittena: & probatio spontaneam negantis renuntiationem, est recipienda.
•  
  PDF 718 X. Si sacerdos occulte aliquos coniunxerit, ab officio triennio suspendi debet, quoniam non sunt occulte matrimonia contrahenda.
•  
  PDF 718 XI. Si in executione mandati fraus interuenerit, non potest executor de toto negotio cognoscere: sed debet incidens quaestio ad sedem apostolicam referre.
•  
  PDF 718 XII. Clericus a laico praesentatus, si ab episcopo non fuerit institutus, & appellauerit; licet alius postmodum intrusus fuerit, ab ecclesia debet amoueri, & alius institui.
•  
  PDF 719 XIII. Si causa, appellatione remota, si commissa, & altera pars appellauerit, non est appellationi deferendum, nisi appellans ante citationem iter arripuerit ad sedem apostolicam veniendi. Item, si iudex super suggestum falsi probationes audire noluerit, appellans audietur. Item ab vno iudicum appellatione remota, in causa procedi non potest, nisi hoc in literis specialiter contineatur.
•  
  PDF 719 XIV. Quod nullus ad ecclesiastica beneficia est admittendus, nisi sit electus, & quod filii personarum citra sacros ordines constitutarum, parentibus in ecclesiasticis succedere possunt, si tamen merita suffragantur.
•  
  PDF 720 XV. Monachi Cisterciensis ordinis non debent villas, molendina, ecclesias, altaria poßidere, fidelitates & hominia suscipere, rusticos & tributarios tenere, nec operam adhibere, vt termini posseßionum eorum dilatentur.
•  
  PDF 721 XVI. Qui praestito iuramento iudicio sisti beneficium absolutionis obtinuit, nisi infra annum appellationem fuerit prosecutus, in pristinam potest sententiam detrudi, & non obstante apostolico iudicio, ecclesiae stare compelli.
•  
  PDF 721 XVII. Variantis verbum, testimonium reprobatur.
•  
  PDF 721 XVIII. Potest quis ius quod habuit, suo amittere facto.
•  
  PDF 722 XIX. Is qui praesidet, potest votum dispensare.
•  
  PDF 722 XX. Ne quis dicat, Christum non esse aliquid secundum quod homo.
•  
  PDF 722 Pars 50.
•  
  PDF 722 I. Si res precii modici, quae scilicet animum accipientis allicere vel inuertere non solet, pro electione alicuius vel pro pallio alicui deferendo data fuerit, non propter hoc committitur simonia, nisi interueniat pactum. Item, puer qui a parentibus pecunia interueniente ecclesiae offertur, ab eadem ad tempus debet remoueri: sed postmodum non solum ad aliam, sed etiam ad illam potest assumi.
•  
  PDF 725 II. Judex potest appellantibus terminum prosequendae appellationis praefigere, vel eos compellere iudicio ecclesiae sisti: vel si noluerint, potest eos, appellatione remota, excommunicare.
•  
  PDF 725 III. Propter occultum delictum non est aliquis a promotione repellendus.
•  
  PDF 725 IV. Si quis matrem vxoris suae cognouerit, si id occultum sit, non est ab vxore inscia propter hoc separandus.
•  
  PDF 726 V. Licet quis sororem vxoris suae cognouerit, non debet propter hoc ab vxore separari.
•  
  PDF 726 VI. Episcopus cum clerico daemones inuocante misericorditer agere potest.
•  
  PDF 727 VII. Clerici infra subdiaconatus ordinem constituti, matrimonia contrahentes, ecclesiastico possunt beneficio spoliari: sed si de bonis suis aliqua ecclesiis contulerint, ad ipsos redire debent.
•  
  PDF 727 VIII. In legatis testamento ecclesiae relictis duo vel tres sufficiunt testes.
•  
  PDF 727 IX. Ecclesiae licite potest sub conditione donari.
•  
  PDF 728 X. Si puer habitum religionis susceperit, & eum voti poenituerit, infra 14. annum habitum relinquere potest, & ad saeculum redire, dum tamen a parentibus non sit oblatus, nec id vnquam ratum habuerit.
•  
  PDF 728 XI. Ecclesia non debet propter alicuius appellationem debitis obsequiis defraudari: canonici etiam saeculares debitam in ecclesiis tenentur facere residentiam.
•  
  PDF 729 XII. Ab itinere Hierosolymitano potest quis absolui.
•  
  PDF 730 XIII. Si quis habitum religionis metu mortis susceperit, licite habitum relinquere potest, nisi id aliquando ratum habuerit.
•  
  PDF 731 XIV. Quod laicus non est in accusationem clerici admittendus. Item, si quis aliquem accusauerit, frater illius non potest postmodum accusare. Item, purgatores alicuius, honesti debent esse & bonae opinionis, vitamque illius, quem purgare debent, cognoscere & conuersationem.
•  
  PDF 731 XV. A voto potest quis absolui, dum tamen eleemosynis redimatur.
•  
  PDF 732 XVI. Monachi in accusationem abbatum suorum sunt admittendi, eisque de monasterio expensae necessariae debent administrari. Item contra confirmationem summi pontificis non est aliquatenus iudicandum, nisi nouum emerserit mandatum, aut certum sit, ipsam per falsam suggestionem impetratam.
•  
  PDF 732 XVII. Clandestina matrimonia a contrahentibus publicata, ab ecclesia sunt recipienda: genitique in tali matrimonio, sunt legitimi.
•  
  PDF 733 XVIII. Institutiones vel destitutiones sine fratrum consilio non sunt faciendae.
•  
  PDF 733 XIX. De eodem, & quod in confirmationibus absentium nomina non sunt scribenda.
•  
  PDF 734 XX. Testamenta coram presbytero, vel tribus vel duobus aliis facta, rata sunt & firma.
•  
  PDF 735 XXI. Ecclesia adulterio polluta, per adspersionem aquae benedictae debet reconciliari: & propter peccatum vnius, aliis purgatio est indicenda.
•  
  PDF 735 XXII. Sacerdos infirmum vno tantum praesente clerico, vel etiam solus, inungere potest. Item, festum beati Matthiae in anno bissextili, in primo vel secundo die potest celebrari. Item, mulier a viro suo pro crimine aliquatenus non est separanda, nisi vbi eam ad maleficia transire contigerit; de viro similiter statuentes.
•  
  PDF 736 XXIII. Si vero ad alienas partes se transtulerit, ibique per decennium moram fecerit, & redire noluerit, poterit inter ipsum & vxorem eius diuortium celebrari, sed proles ante diuortium procreata est legitima.
•  
  PDF 737 XXIV. Raptor dici non debet, qui mulieris habuerit consensum: & post carnis commixtionem matrimonium est perfectum.
•  
  PDF 737 XXV. Ea quae propter filium proprium, quem interemerat, a viro est abiurata, eidem viro debet restitui, & ei de commisso poenitentia indici.
•  
  PDF 738 XXVI. Confeßio coacta non valet. Item, cum causa duobus committitur, sententia vnius non valet.
•  
  PDF 739 XXVII. Si quis aliquem interfecerit, ab altaris ministerio debet cessare.
•  
  PDF 739 XXVIII. Propter naturalem frigiditatem, vel alia maleficia, legitime coniuncti non sunt separandi. Item, qui non est aptus debitum reddere vxori, ad matrimonium contrahendum aptus minime reputatur.
•  
  PDF 740 XXIX. Ad arctiorem religionem licitum est transire. Item, licet inter aliquos publica & notoria sit parentela, non possunt tamen ab inuicem absque iudicio ecclesiae separari. Licet notorium sit & publicum, aliquem cognatam suam duxisse, si non appareant aliqui qui velint matrimonium impetere, non sunt separandi, nisi in primo vel secundo gradu consanguinitatis sint coniuncti. Decimae a laicis iure hereditario non possunt poßideri.
•  
  PDF 741 XXX. De eucharistia in ore mulieris in carnem versa.
•  
  PDF 742 XXXI. Licitum est a sponsalitiis recedere, & ad vitam contemplatiuam venire. Si quis aliquam petat in vxorem, cuius viri consanguineam se cognouisse dicat, non est inter eos matrimonium contrahendum, nisi sit iuramento firmatum.
•  
  PDF 743 XXXII. Si mulier iudicio ecclesiae ab aliquo sit separata, & alii sine contradictione ecclesiae matrimonio copulata, non potest secundus vir ab ea recedere, licet prior vir viuat.
•  
  PDF 743 XXXIII. Clerici obtentu patronatus ab ecclesiis canonice acquisitis non sunt amouendi.
•  
  PDF 743 XXXIV. Non est ius patronatus vel ecclesiasticum beneficium, nisi requisita episcopi licentia, in foro saeculari ab aliquo vendicandum.
•  
  PDF 744 XXXV. Laicus ecclesiam spolians est excommunicandus.
•  
  PDF 744 XXXVI. Ecclesia iudicat aliqem diris quaestionibus subiiciendum.
•  
  PDF 745 XXXVII. Appellationibus, vt Iudaei Christiana mancipia habeant, factis non est aliquatenus deferendum. Item, non licet Iudaeis nouas constituere synagogas, aut altiores, aut ampliores facere, aut preciosiores.
•  
  PDF 746 XXXVIII. Lite pendente nihil est innouandum.
•  
  PDF 746 XXXIX. A clericis & presbyteris, quamuis fornicariis, quamdiu ab ecclesia tolerantur, licite diuina officia audiuntur, & alia ecclesiastica recipiuntur sacramenta.
•  
  PDF 747 XL. Vbi quis percipit spiritualia, ibi dare debet temporalia.
•  
  PDF 747 XLI. Decimae noualium ecclesiae, in cuius parochia territorium est, persolui debent. Item, laici a clericis vel conuersis decimas de laboribus suis exigere non debent. Item, qui a colonis tertiam vel quartam partem laborum ante solutionem decimarum recipiu[n]t, decimam de portione sua, scilicet quod colonus de sua, persoluere tenetur.
•  
  PDF 748 XLII. Si quis per verba de praesenti aliquam desponsauerit, licet ea incognita aliam acceperit & cognouerit, ab ea debet separari, & primae adhaerere. Si vero promißio facta est tantum de futuro, de violatione iuramenti poenitentia est iniungenda. Item, lite pendente nihil est innouandum. Jtem, matrimonium contra interdictum ecclesiae factum, est irritandum. Item, matrimonium praetextu minoris aetatis non est dissoluendum, cum malitia suppleat aetatem. Item, matrimonium vi contractum, nisi postmodum ...
•  
  PDF 749 XLIII. In dubiis, viciniae fama est inquirenda: & quod instrumentum ab eo cognitum qui officium gerebat, ratum & firmum est habendum.
•  
  PDF 749 XLIV. Iuramentum a iurantibus ad inuicem potest remitti.
•  
  PDF 749 XLV. Non baptizatus, vel confirmatus, in baptismo vel chrismate alium in filium suscipiere non potest.
•  
  PDF 749 XLVI. Presbyter ordinatus non baptizatus, debet baptizari, & iterum ordinari; & omnes ab eo baptizati.
•  
  PDF 750 XLVII. Mulier a viro separata, dotem debet habere, & post annum alium potest accipere virum.
•  
  PDF 750 XLVIII. Qui eodem crimine est infectus, contra alium non potest testificari, cum nulli de se confesso, aduersus alium in eodem crimine sit credendum.
•  
  PDF 751 XLIX. Iudicio ecclesiae potest quis poena pecuniaria mulctari, & quaestionibus subiici duris.
•  
  PDF 751 L. Licet aliquis confiteatur, ante matrimonium se vxorem fratris sui cognouisse, nisi hoc publicum sit & notorium, non est propter hoc inter eos diuortium celebrandum. Item, Saracenus mulierem tenens Christianam, est puniendus, & ipsa similiter.
•  
  PDF 752 LI. Iudicio aquae frigidae purgatus, si fama laborat, & testes non appareant, iterum se debet purgare; quoniam in ecclesiasticis iudicia inhibita sunt peregrina. Item, purgatores debent iurare, quia purgatum credunt verum iurasse.
•  
  PDF 752 LII. Interdicti vel excommunicati si diuina praesumpserint officia celebrare, perpetuo sunt deponendi, nisi multitudo sit in causa. Multi vero sunt quadraginta.
•  
  PDF 753 LIII. Si excommunicatus lecto aegritudinis detineatur, & propinqui eius pro eo satisfecerint, Christianam poterit & debet habere sepulturam.
•  
  PDF 753 LIV. Vbi praetextu appellationis crimen noscitur committendum, non est appellationi deferendum. Item, si excommunicatus praestito iuramento iudicio ecclesiae sisti, fuerit absolutus, statim appellans per eamdem sententiam compelli potest vel appellationem prosequi, vel iudicio ecclesiae stare.
•  
  PDF 753 LV. Appellationi de omni grauamine interpositae non est deferendum. Si vero de omni grauamine, quod in vna causa potest contingere, fuerit appellatum, est supersedendum.
•  
  PDF 754 LVI. Sacerdos sciens aliquem reum criminis, ad instantiam illius qui damnum passus est, potest eum excommunicare, non tamen potest eum a publicis officiis remouere.
•  
  PDF 754 LVII. Seruus, nisi sit manumissus, non est ordinandus. Si vero aliqua calliditate fuerit ordinatus, est deponendus, dominoque restituendus.
•  
  PDF 755 LVIII. Jmpetitus de simonia, iurare debet, quod nec ipse, nec alius pro eo, se sciente, precium dedit. Jtem, purgatores debent iurare, quod credunt ipsum verum iurasse.
•  
  PDF 755 LIX. Res ecclesiastica iure hereditario non potest poßideri.
•  
  PDF 755 LX. Subdiaconus matrimonium contrahens, non potest promoueri, nec in subdiaconatu tolerari, nisi habitum susceperit religionis: in minoribus tamen ordinibus potest ministrare.
•  
  PDF 756 LXI. Filii clericorum, siue geniti sint in sacerdotio, siue non, in ecclesiasticis rebus patribus primo loco succedere non possunt. Si vero vnus plures ecclesias, quas pater eius tenuerat, sit adeptus, vna, dum tamen sifficiat, debet esse contentus.
•  
  PDF 756 LXII. Posteriores literae prioribus praeiudicant, si non sint veritate tacita impetratae.
•  
  PDF 757 LXIII. Qui, cum non esset sacerdos, Missam publice celebrare praesumpsit, non potest postmodum ad sacerdotium promoueri, sed ei potest de misericordia beneficium ecclesiasticum aßignari.
•  
  PDF 758 LXIV. Si sponsalia inter aliquos sint contracta, & alter ante carnis commixtionem lepram incurrerit, non est alter ad consummandam maritalem copulam cogendus. Si mulier consortium viri propter haeresin declinauit, ea scilicet intentione, vt eum ab errore conuerteret, eo reuertente, cogenda est matrimonium redintegrare: Si vero iudicio ecclesiae fuerit separata, ad recipiendum eum non est cogenda. Mulier, quemadmodum & vir, liberam sibi potest praeligere sepulturam. Vbi non inuenitur aliquid diffinitum, ...
•  
  PDF 758 LXV. Si quis diaconus ordine postposito, officium presbyteri susceperit, si id non ex malitia fecerit, competenti tempore ei potest diaconatus ordo impendi, & postmodum poterit in officio sacerdotis permanere.
•  
  PDF 759 LXVI. Si quis fuerit infamatus, accusatoribus deficientibus, debet se purgare.
•  
  PDF 759 LXVII. Metropolitanus iure metropolitico causas audire non potest, nisi per appellatione[m] ad eum defera[n]tur. Si vero legatus fuerit, vniuersas causas legationis obtentu, licet ad eum per appellationem deferantur, poterit audire.
•  
  PDF 761 Lectori Benevolo Bartholomaevs Poin, Salvtem.
•  
  PDF  Buchschmuck
•  
  PDF  Vorsatz
•  
  PDF  Rückdeckel
•  
  PDF  Rücken
•  
  PDF Ab anno MDLX. ad annum MDCXXIII.
•  
  PDF Ab anno MCCCCXXXVIII. ad annum MCCCCXL.
•  
  PDF Synodvs Nicæna II. Generalis. Sub Hadriano papa I. anno DCCLXXXVII.
•  
  PDF Ab anno DCCLXXXVII. ad annum DCCCXVI.
•  
  PDF Ab anno DCCCXVII. ad annum DCCCLV.
•  
  PDF Concilivm Florentinvm Generale. Sub Eugenio papa IV. annis MCCCCXXXVIII. & MCCCCXXXIX.
•  
  PDF Ab anno MLXXIII. ad annum MCXVI.
•  
  PDF Concilivm Basileense. Sub Eugenio papa IV. ab anno MCCCCXXXI. ad annum MCCCCXLII.
•  
  PDF Continens Orationes Qvatvor In Concilio Basileensi Recitatas
•  
  PDF Ab anno DCCCLXVII. ad annum DCCCLXXI.
•  
  PDF Continens Indices Qvatvor, I. Conciliorvm. II. Pontificvm. III. Decretorvm. IV. Miscellaneorvm
•  
  PDF Ab anno MDXXXIV. ad annum MDLV.
•  
  PDF Ab anno DLIII. ad annum DLXXVII.
•  
  PDF Ab anno DCXLIX. ad annum DCLXXVI.
•  
  PDF Ab anno DCCLXXII. ad annum DCCLXXXVII.
•  
  PDF Ab anno DCLXXVIII. ad annum DCLXXXII.
•  
  PDF Ab anno DCLXXXIII. ad annum DCCLXXI.
•  
  PDF Ab anno CCCXLVII. ad annum CCCCI.
•  
  PDF Ephesini Concilii Generalis Pars III. Sub Cælestino papa I. anno CCCCXXXI.
•  
  PDF Ab anno DLXXVII. ad annum DXC.
•  
  PDF Ab anno DXXIII. ad annum DL.
•  
  PDF Ab anno CCCCLXXXIII. ad annum DXX.
•  
  PDF Ab anno CCCXIV. ad annum CCCXLVI.
•  
  PDF Ephesini Concilii Generalis Pars I. Et II. Sub Cælestino papa I. anno CCCCXXXI.
•  
  PDF Ab anno CCCCII. ad annum CCCCXXX.
•  
  PDF Ab anno CCCCLI. ad annum CCCCLXXV.
•  
  PDF Ab anno CCCCXXXII. ad annum CCCCLI.
•  
  PDF Concilivm Calchedonense Generale Vsqve Ad Actionem VIII. Sub Leone papa I. anno CCCCLI.
•  
  PDF Ab anno XXXIV. ad annum CCCXIII.