![]()
Content
![]()
PDF Ab anno MCLXXXI. ad annum MCCCXIV.![]()
PDF Ab anno DCCCLXXII. ad annum DCCCCIX.![]()
PDF Ab anno MCCCXVI. ad annum MCCCCXXIII.![]()
PDF Ab anno MCCCCXLVII. ad annum MDXXVII.![]()
PDF Ab anno DCCCCX. ad annum MLXXIII.![]()
PDF Ab anno MCXVIII. ad annum MCLXXIX.![]()
PDF Front cover![]()
PDF Endsheet![]()
PDF Title page![]()
PDF Index Conciliorvm Qvae In Hoc Tomo XXVII. Continentvr.![]()
PDF Index Epistolarvm.![]()
PDF Vita Et Epistolae Gelasii Papae II.![]()
PDF Concilivm Capvanvm, Qvo Henricvs V. Rex Germaniae, quartusque eius nominis imperator, vna cum Mauritio Burdino antipapa, qui se Gregorium VIII. nominabat, excommunicatur, anno Domini MCXVIII. tempore Gelasii papae II.![]()
PDF Concilivm Coloniense, Qvo Per Cononem Legatvm Sedis apostolicae, excommunicatio in Henricum regem lata promulgatur, anno Domini MCXVIII. tempore Gelasii papae II.![]()
PDF Concilivm Frideslariense, Contra Imperatorem Henricvm, anno MCXVIII. sub Gelasio II.![]()
PDF Concilivm Viennense, A Gelasio Secvndo Celebratvm anno Domini MCXIX.![]()
PDF Vita Et Epistolae Callisti Papae II.![]()
PDF Concilivm Rhemense, Propter Investitvras Ecclesiasticas, excommunicationem Henrici imperatoris, aliasque causas a Gelasio secundo indictum, sed tempore Callisti secundi celebratum anno Domini MCXIX.![]()
PDF Concilivm Lateranense I. Generale Svb Callisto II. Svmmo Pontifice.![]()
PDF Concilivm Neapolitanvm In Samaria Avctoritate Gvaremvndi Hierosolymitani patriarchae ad reformandos mores ecclesiae celebratum, in praesentia Balduini Hierosolymorum regis, anno Domini MCXX. tempore Callisti papae II.![]()
PDF Concilivm Romanvm I. Qvo Cassinensis Monasterii Abbas Oderisius consecratur, eiusdemque monachi a querela episcoporum absoluuntur, anno Domini MCXXII. tempore Callisti papae II.![]()
PDF Concilivm Romanvm II. Qvo Ob Restitvtam In Comitiis Vvormatiensibus inuestituram ecclesiasticam pax inter pontificem & imperatorem inita confirmatur, anno Domini MCXXIII. tempore Callisti papae II.![]()
PDF Concilivm Tolosanvm Avctoritate Callisti Papae Contra quosdam haereticos monachos, in bona ecclesiae & sacramenta ecclesiae blasphemos, celebratum anno Domini MCXXIV.![]()
PDF Vita Et Epistolae Honorii Papae II.![]()
PDF Concilivm Londoniense I. Avctoritate Ioannis De Crema cardinalis & apostolicae sedis legati indictum, quo sexaginta patres, ad reformandos prauos ecclesiae mores, sequentia capitula ediderunt nono Septembris, anno Domini MCXXV. tempore Honorii papae II.![]()
PDF Concilivm Trecense, Qvo Templariis Militibvs, Anno Svae institutae religionis nono, vna cum regula assignatus est habitus albus, anno Domini MCXXVII. tempore Honorii papae II.![]()
PDF Concilivm Londoniense II. Pro Reformandis Moribvs Ecclesiae celebratum in Anglia anno Domini MCXXVII. tempore Honorii papae II.![]()
PDF Concilivm Ravennate, Qvo Aqvileiensis Et Venetiarvm patriarchae depositi sunt, anno MCXXVIII. tempore Honorii papae II.![]()
PDF Vita Et Epistolae Innocentii Papae II.![]()
PDF Epistola I. Innocentii Papae II. Ad Rainaldvm Rhemensem, Hvgonem Rothomagensem Hvgonem Tvronensem, archiepiscopos, eorumque suffraganeos.![]()
PDF Epistola II. Innocentii Papae II. Ad Lotharivm Et Richizam. Concedit allodium terrarum comitissae Mathildae.![]()
PDF Epistola III. Innocentii Papae II. Ad Attonem Episcopvm Pistoriensem. De immunitate ecclesiae Pistoriensi concessa.![]()
PDF Svbscriptiones.![]()
PDF Epistola IV. Innocentii Papae II. Ad VVilielmvm Hierosolymitanvm Patriarcham. In causa Tyriae dioecesis.![]()
PDF Epistola V. Innocentii Papae II. Ad VVilielmvm Hierosolymitanvm. Eiusdem argumenti.![]()
PDF Epistola VI. Innocentii Papae II. Ad Gerardvm Tripolitanvm, R. Tortosanvm Et H. Byblitanvm Epsicopos. Eiusdem argumenti.![]()
PDF Epistola VII. Innocentii Papae II. Ad Radvlphvm Patriarcham Antiochenvm. Eiusdem argumenti.![]()
PDF Epistola VIII. Innocentii Papae II. Ad Baldvinvm Berycensem, Bernardvm Sidoniensem, Et Ioannem Ptolemaidensem episcopos. Eiusdem argumenti.![]()
PDF Epistola IX. Innocentii Papae II. Ad Rogerivm Siciliae Regem. Regium titulum illi ab Honorio concessum confirmat.![]()
PDF Epistola X. Innocentii Papae II. Ad Henricvm Senonensem Et Rainaldvm Rhemensem. De Abailardo & Arnaldo damnatis, & monasterio includendis, librisque eorum comburendis.![]()
PDF Epistola XI. Innocentii Papae II. Ad Samsonem Rhemensem, Henricvm Senonensem, Et Bernardvm Abbatem Claraeuallensem.![]()
PDF Epistola XII. Innocentii Papae II. Ad Stephanvm Sancti Memmii Abbatem. De priuilegiis eiusdem monasterii.
![]()
PDF Concilivm Claromontanvm Innocentii Papae Avctoritate Indictvm, quo Anacletus antipapa & inuasor sedis apostolicae condemnatur, anno Domini MCXXX.![]()
PDF Concilivm Stampense Contra Anacletvm Antipapam, congregatum anno Domini MCXXX. tempore Innocentii II.![]()
PDF Concilivm Iotrense Ob Sanctvm Thomam Sancti Victoris Parisiensis priorem occisum, pro iustitia congregatum, anno MCXXX. Innocentii papae II.![]()
PDF Concilivm Rhemense Avctoritate Innocentii Papae II. Rhemis indictum, quo pseudopontifex Anacletus vna cum schismaticis fautoribus excommunicatur anno MCXXXI.![]()
PDF Concilivm Leodiense Avctoritate Innocentii Papae indictum, quo Halberstadensis episcopus pristino honori restituitur, & antipapa Anacletus condemnatur, anno Domini MCXXXI.![]()
PDF Concilivm Mogvntinvm In Cavsa Brvnonis Argentinensis episcopi celebratum anno Domini MCXXXI. tempore Innocentii papae II.![]()
PDF Concilivm Placentinvm Adversvs Anacletvm Psevdopapam celebratum anno MCXXXII. sub Innocentio papa secundo.![]()
PDF Concilivm Pisanvm Contra Psevdopapam Indictvm anno Domini MCXXXIV. tempore Innocentii papae secundi.![]()
PDF Concilivm Svessionense Avctoritate Legati Sedis Apostolicae contra Petrum Abailardum sub Ludouico seniore Francorum rege celebratum ante annum Domini MCXXXVI. quo Ludouicus rex e viuis excessit.![]()
PDF Concilivm Northamtoniense In Anglia Celebratvm Anno Domini MCXXXVIII. tempore Innocentii papae secundi, & Stephani regis.![]()
PDF Concilivm Londoniense Svb Praesidio Alberici Ostiensis episcopi, apostolicae sedis legati, celebratum in Anglia anno MCXXXVIII. tempore Innocentii papae II.![]()
PDF Concilivm Lateranense II. Generale Svb Innocentio II. Svmmo Pontifice.![]()
PDF Concilivm VVintoniense I. Pro Immvnitate Ecclesiastica, conntra regem Stephanum, qui castella ecclesiae inuaserat, & episcopos nonnullos carceribus mancipauerat, celebratum anno Domini MCXXXIX. tempore Innocentii papae secundi.![]()
PDF Concilivm Senonense Contra Petrvm Abailardvm celebratum in praesentia Ludouici regis iunioris anno Domini MCXL. tempore Innocentii papae II.![]()
PDF Concilivm VVintoniense II. In Cavsa Anglicani Regni Celebratvm anno Domini MCXLII. tempore Innocentii papae II.![]()
PDF Concilivm Antiochenvm Contra Radvlphvm Patriarcham Antiochenum sub praesidio Alberici Ostiensis archiepiscopi, & apostolicae sedis legati, celebratum anno Domini MCXLII. tempore Innocentii papae II.![]()
PDF Concilivm Hierosolymitanvm Svb Eivsdem Legati Apostolici praesidio contra Armeniorum in fide errores celebratum sub Innocentio papae II. circa annum Domini MCXLIII.![]()
PDF Vita Caelestini Papae II.![]()
PDF Concilivm Londoniense Contra Sacrilegos Rervm Et personarum ecclesiasticarum violatores celebratum anno Domini MCXLIII. sub Caelestino papa II.![]()
PDF Vita Et Epistolae Lvcii Papae II.![]()
PDF Vita Et Epistolae Evgenii Papae III.![]()
PDF Concilivm Vizeliacvm Pro Expeditione Contra Tvrcas in Burgundia celebratum anno Domini MCXLV. tempore Eugenii papae III.![]()
PDF Concilivm Carnotense Pro Expeditione In Terram Sanctam suscipienda indictum anno Domini MCXLVI. sub Eugenio papa III.![]()
PDF Concilivm Parisiense Contra Gilbertvm Porretanvm Pictauensem episcopum congregatum anno Domini MCXLVII. tempore Eugenii papae III.![]()
PDF Concilivm Rhemense Contra Eon Haereticvm, qui dicebat se esse Filium Dei, per quem omnis oratio concluditur, cum dicimus: Per eum qui venturus est: item contra assertiones Giliberti Porretani Pictauensis episcopi, aliisque de causis indictum & celebratum anno Domini MCXLVIII. tempore Eugenii papae III.![]()
PDF Concilivm Trevirense In Cavsa Sanctae Hildegardis abbatissae in monte sancti Ruperti celebratum anno Domini MCXLVIII. tempore Eugenii papae III.![]()
PDF Concilivm Floridi In Gallia, Ob Cavsam diuortii inter Ludouicum Francorum regem & Eleonoram filiam ducis Aquitaniae, anno MCLI. sub Eugenio papa III.![]()
PDF Vita Anastasii Papae IV.![]()
PDF Vita Et Epistolae Hadriani Papae IV.![]()
PDF Vita Et Epistolae Alexandri Papae III.![]()
PDF Epistola I. Alexandri Papae III. Ad Gerardvm Episcopvm Et Canonicos Bononienses. De legitima sui electione.![]()
PDF Epistola II. Alexandri Papae III. Ad Arnvlphvm Lexoviensem Episcopvm. De rebus in Conciliabulo Papiensi gestis.![]()
PDF Epistola III. Alexandri Papae III. Ad Clervm Angliae. De canonizatione sancti Eduardi regis Angliae.![]()
PDF Epistola IV. Alexandri Papae III. Ad Thomam Cantvariensem Archiepiscopvm. Iura & priuilegia eius confirmat.![]()
PDF Epistola V. Alexandri Papae III. Ad Evmdem. Contra regis persecutionem inchoatam illum conrifmat; & simul admonet, ne quid contrarium libertati ecclesiasticae regi indulgeat.![]()
PDF Epistola Thomae Archiepiscopi Cantvariensis Ad Alexandrvm Papam.![]()
PDF Epistola VI. Alexandri Papae III. Ad Thomam Cantvariensem Et Reliqvos Angliae Episcopos.![]()
PDF Epistola VII. Alexandri Papae III. Ad Thomam Cantvariensem Archiepiscopvm. Eum a iuramento de consuetudinibus Anglicanis, de quibus infra in Clarendonensi Concilio, immunitati ecclesiasticae repugnantibus obersuandis absoluit.![]()
PDF Epistola VIII. Alexandri Papae III. Ad Evmdem. De munere legationis apostolicae Cantuariensi concedi solito, Eboracensi episcopo ad instantiam regis sine praeiudicio Cantuariensis concesso.![]()
PDF Epistola IX. Alexandri Papae III. Ad Evmdem. Eum angustiis pressum consolatur.![]()
PDF Epistola X. Alexandri Papae III. Ad Henricvm Regem Angliae. De immunitate ecclesiastica non violanda: & clericis ad tribunal saeculare non trahendis.![]()
PDF Epistola XI. Alexandri Papae III. Ad Thomam Archiepiscopvm Cantvariensem. Significat eum non teneri damnatione Conciliabuli apud Northamtonam celebrati.![]()
PDF Epistola XII. Alexandri Papae III. Ad Gilbertvm Episcopvm Londoniensem. Mandat illi vt pergat Henricum Angliae regem monere ad deuotionem Romanae ecclesiae exhibendam, eiusque iura tuendum, & Thomam Cantuariensem in fauorem & gratiam recipiendum.![]()
PDF Epistola XIII. Alexandri Papae III. Ad Evmdem. De Cantuariensi ecclesia.![]()
PDF Epistola XIV. Alexandri Papae III. Ad Thomam Archiepiscopvm Cantvariensem. Munus apostolicae legationis ei iniungit.![]()
PDF Epistola Thomae Archiepiscopi Cantvariensis Ad Londoniensem Omnesqve Sibi Svbditos Angliae Episcopos. Auctoritate apostolica consuetudines Anglicanas damnat.![]()
PDF Epistola XV. Alexandri Papae III. Ad Thomam Archiepiscopvm Cantvariensem. Sententiam contra Anglicanas consuetudines & eorum defensores latam confirmat.![]()
PDF Epistola XVI. Alexandri Papae III. Ad Evmdem. De consuetudinibus Anglicanis a se confirmari petitis.![]()
PDF Epistola XVII. Alexandri Papae III. Ad Omnes Episcopos Angliae. Eiusdem argumenti.![]()
PDF Epistola XVIII. Alexandri Papae III. Ad Thomam Cantvariensem Archiepiscopvm. De legatione in Angliam missa.![]()
PDF Epistola XIX. Alexandri Papae III. Ad Henricvm Regem Angliae. Eiusdem argumenti.![]()
PDF Epistola XX. Alexandri Papae III. Ad Lvdovicvm VII. Regem Francorvm. De legatione per Franciam Thomae archiepiscopo Cantuariensi commissa.![]()
PDF Epistola XXI. Alexandri Papae III. Ad VVilielmvm Et Oddonem Legatos. Vt pro bono ecclesiae reges Francorum & Angliae concordentur, & in Anglia de statu regni & ecclesiae sine scitu Thomae Cantuariensis nihil agant.![]()
PDF Epistola XXII. Alexandri Papae III. Ad Eosdem. Significat nihil iurium ademptum esse Thomae Cantuariensi archiepiscopo.![]()
PDF Epistola XXIII. Alexandri Papae III. Ad Thomam Archiepiscopvm Cantvariensem. Regem humilitatae vinci consulit.![]()
PDF Epistola XXIV. Alexandri Papae III. Ad VVilielmvm Et Oddonem Legatos. Vt eos qui propter defensionem rerum ecclesiae per Cantuariensem excommunicati fuerant ad satisfactionem debitam praestandam compellant: quos si renuerint, eos iterum excommunicent.![]()
PDF Epistola XXV. Alexandri Papae III. Ad Thomam Archiepiscopvm Cantvariensem. Significat se Gratianum cum quodam notario ablegasse ad regem, petiturum ne iura ecclesiae violet, & cum eodem Thoma reconcilietur.![]()
PDF Epistola XXVI. Alexandri Papae III. Ad Henricvm Regem Angliae. Eiusdem argumenti.![]()
PDF Epistola XXVII. Alexandri Papae III. Ad Evmdem.![]()
PDF Epistola XXVIII. Alexandri Papae III. Decretalis Ad Omnes Episcopos Angliae.![]()
PDF Epistola XXIX. Alexandri Papae III. Ad Henricvm II. Regem Angliae. Duritiem exprobrat, & minatur censuram, nisi Thomam recipiendo pareat.![]()
PDF Epistola XXX. Alexandri Papae III. Ad Henricvm Regem Angliae. Vt auctoritas archiepiscopi Cantuariensis suspensa esset, quousque a rege pacem consecutus esset.![]()
PDF Epistola XXXI. Alexandri Papae III. Ad Thomam Archiepiscopvm Cantvariensem. Suspensionem suae commissionis apostolicae reuocat.![]()
PDF Epistola XXXII. Alexandri Papae III. Ad Soldanvm Iconii. Ipsum baptizari cupientem in fide instruit.![]()
PDF Epistola XXXIII. Alexandri Papae III. Ad Rogerivm Archiepiscopvm Eboracensem. Inhibet illi ne coronet filium regis, cum id debeatur Cantuariensi.![]()
PDF Epistola XXXIV. Alexandri Papae III. Ad Evmdem. Propter coronationem Henrici a diuinis suspenditur, &c.![]()
PDF Epistola XXXV. Alexandri Papae III. Ad Gilbertvm Episcopvm Londoniensem.![]()
PDF Epistola XXXVI. Alexandri Papae III. Ad VVilielmvm Episcopvm Senonensem Apostolicae Sedis Legatvm. Purgat calumniam illam, qua dicebatur suo mandato Londoniensem episcopum absolutum esse.![]()
PDF Epistola XXXVII. Alexandri Papae III. Ad Thomam Archiepiscopvm Cantvariensem. Alteram calumniam, qua dicebatur mandato pontificis filium regis ab Eboracensi archiepiscopo coronatum esse, diluit.![]()
PDF Epistola XXXVIII. Alexandri Papae III. Ad Rogervm Eboracensem Archiepiscopvm Et Hvgonem Dvnelmensem Episcopvm. De praedicta coronatione.![]()
PDF Epistola XXXIX. Alexandri Papae III. Ad Senonensem Et Rothomagensem Episcopos. Vt efficiant sub poena censurarum compleri pacem quam rex Angliae verbis promisit.![]()
PDF Epistola XL. Alexandri Papae III. Ad Thomam Cantvariensem Archiepiscopvm. De censura in regem ferenda, nisi plenam pacem cum restitutione possessionum praestet.![]()
PDF Epistola XLI. Alexandri Papae III. Ad Henricvm Angliae Regem. Eiusdem argumenti.![]()
PDF Epistola XLII. Alexandri Papae III. Ad Bitvricensem Archiepiscopvm, Et Nivernensem Episcopvm. Vt ipsi Londoniensem & Saresberiensem episcopos a Thoma excommunicatos absoluant.![]()
PDF Epistola XLIII. Alexandri Papae III. Ad Monachos Cantvariensis Ecclesiae. De canonizatione sancti Thomae Cantuariensis.![]()
PDF Epistola XLIV. Alexandri Papae III. Ad Omnes Fideles.![]()
PDF Epistola XLV. XLVI. & XLVII. Alexandri Papae III. Ad Petrvm Cassinatem, Ad Cantvariensem, Et Ad Eboracensem Episcopos. De rebus Venetiis gestis.![]()
PDF Epistola XLVIII. Alexandri Papae III. Ad Indorvm Regem, Qvem Vvlgo Preto-Ioannem Vocant. Commendat illi Philippum fidei praedicatorem.![]()
PDF Epistola XLIX. Alexandri Papae III. Ad Hvgonem. De praedicto libro ad se misso gratias agit: eique conuersionem imperatoris Constantinopolitani commendat.![]()
PDF Epistola L. Alexandri Papae III. Ad Omnes Episcopos. Eos ad Concilium generale Lateranense conuocat.![]()
PDF Epistola LI. Alexandri Papae III. Ad VVilielmvm Archiepiscopvm Senonensem. Contra Petrum Lombardum, dicentem Christum, vt est homo, non esse aliquid.![]()
PDF Epistola LII. Alexandri Papae III. Ad Philippvm Coloniensem Archiepiscopvm. Coloniensis ecclesiae iura ac priuilegia confirmantur.![]()
PDF Epistola LIII. Alexandri Papae III. Ad Clericos Alexandrinae Ecclesiae. De nouo episcopo ipsis concesso vel aliunde translato.![]()
PDF Epistola LIV. Alexandri Papae III. Ad Eosdem. Eiusdem argumenti.![]()
PDF Epistola LV. Alexandri Papae III. Ad Episcopos Scotiae. Confirmat sententiam legati apostolici, qua ille Ioannem legitime electum confirmauit, & Hugonem a rege in episcopatum sancti Andreae intrusum deposuit.![]()
PDF Epistola LVI. Alexandri Papae III. Ad Episcopos Scotiae. Hugonis in episcopatum sancti Andreae intrusi excommunicationem confirmat.![]()
PDF Epistola LVII. Alexandri Papae III. Ad VVilielmvm Regem Scotiae. Mandat ei vt Ioannem legitime electum & confirmatum sancti Andreae episcopum patiatur suo officio quiete fungi, alioquin regnum interdicto, regem excommunicatione plectendum.![]()
PDF Epistola LVIII. Alexandri Papae III. Ad Casimirvm Dvcem Poloniae. Nonnullas constitutiones circa bona ecclesiae editas confirmat.![]()
PDF Epistola LIX. Alexandri Papae III. Ad Omnes Principes. Hortatur eos ad subsidium terrae sanctae.![]()
PDF Epistola LX. Alexandri Papae III. Ad Omnes Praelatos. Eiusdem argumenti.![]()
PDF Epistola LXI. Alexandri Papae III. Ad Richardvm Cantvariensem Archiepiscopvm, Et Ad Svffraganeos Eivs Reddita. De pace inter se & Fridericum imperatorem inita.![]()
PDF Epistola LXII. Alexandri Papae III. Ad Rogervm Eboracensem Archiepiscopvm, Et Hvgonem Dvnelmensem Episcopvm. Eiusdem argumenti.![]()
PDF Epistola LXIII. Alexandri Papae III. Ad Rogervm VVigorniensem Episcopvm. Pro electo ecclesiae sancti Augustini Cantuariensis.
![]()
PDF Conciliabvlvm Papiense A Friderico Imperatore, adeoque illegtima auctoritate, indictum, meritoque ab Alexandro declinatum & reprobatum, quo Victori III. antipapae schismatico contra Alexandrum III. legitime & canonice electum pontificatus Romanae ecclesiae adiudicatur, anno Domini MCLX. initio pontificatus Alexandri papae.![]()
PDF Concilivm Anglicvm Episcoporvm Northmanniae apud Nouum mercatum celebratum, de receptione papae Alexandri, & refutatione Victoris antipapae, anno Domini MCLXI. tempore Alexandri papae III.![]()
PDF Concilivm Belvacense.![]()
PDF Conciliabvlvm Lavdense Qvo In Praesentia Imperatoris Friderici I. intrusus antipapa Octauianus, Victor III. dictus, recipitur, anno Donini MCLXI. sub Alexandro III.![]()
PDF Concilivm Londoniense, Qvo Thomas, Theobaldo defuncto, electus est Cantuariensis archiepiscopus anno MCLXII. sub Alexandro III.![]()
PDF Concilivm Tvronense, Qvo Victor Antipapa eiusque fautores schismatici, iudicio 17. cardinalium, & 124. episcoporum excommunicati fuerunt, anno MCLXIII. sub Alexandro III. Sermo Habitvs In Concilio Tvronensi.![]()
PDF Conciliabvlvm Clarendonense, Qvo Decem & sex capitula consuetudinum, vt vocabant, Anglicanarum, aequitati & ecclesiasticae immunitati repugnantia, confirmata sunt anno Domini MCLXIV. tempore Alexandri papae III.![]()
PDF Conciliabvlvm Northamtoniense In Anglia celebratum, quo Thomas archiepiscopus Cantuariensis de periurio per regem accusatus, eo quod Anglicanas consuetudines, quas iurauerat, non obseruasset, condemnatus fuit anno MCLXIV. sub Alexandro papa III.![]()
PDF Concilivm Lateranense Qvo Fridericvs Imperator excommunicatur, & per sententiam imperio priuatur anno Christi MCLXVIII. sub Alexandro papa III.![]()
PDF Concilivm Casselanvm In Hibernia De Reformandis istius ecclesiae moribus celebratum anno Domini MCLXXI. sub Alexandro papa III.![]()
PDF Concilivm Abrincatense, Qvo Henricvs II. Rex Angliae a sacrilega nece sancti Thomae Cantuariensis, antea per legatos absolutus, secundo absoluitur, & iurato promittit iterum quae iam ante promiserat: item decreta quaedam per legatos apostolicos constituta, quae mores ecclesiae concernunt, promulgantur anno MCLXXII. sub Alexandro papa III.![]()
PDF Concilivm Londoniense, Qvo VXIII. Canonibvs Constitvtis, iudicata est causa Richardi Cantuariensis & Eboracensis acrhiepiscoporum, anno MCLXXV. sub Alexandro papa III.![]()
PDF Concilivm Gallicanvm Qvo Albigenses Haeretici in Gallia vocati, conuicti, & condemnati sunt, anno Domini MCLXXVI. tempore Alexandri papae III.![]()
PDF Concilivm Venetvm, Qvo Alexander Papa Et Fridericus imperator reconciliantur, & antipapa cum suis, quos ordinauerat, deponitur, anno Domini MCLXXVII. tempore Alexandri papae III.![]()
PDF Concilivm Lateranense Generale Svb Alexandro III. Svmmo Pontifice.![]()
PDF Historia Concilii.![]()
PDF Epistola Alexandri Papae III. Ad Episcopos Per Tvsciam Constitvtos.![]()
PDF Concilii Lateranensis Generalis, Sub Alexandro III. summo pontifice, Decreta.![]()
PDF In Concilivm Lateranense III. Oecvmenicvm Et Vniversale Vndecimvm approbatum, trecentorum episcoporum, pro reformanda in fide & moribus ecclesia, contra haereses Catharorum, (quos VValdenses & Albigenses alii appellant) & schismaticos ab antipapis ordinatos celebratum anno Domini MCLXXIX. tempore Alexandri papae III. & Friderici imperatoris I.![]()
PDF Appendix Ad Concilivm Lateranense Praecedens.![]()
PDF Index Eorvm Qvae In Lateranensis Synodi praecedentis appendice comprehenduntur.![]()
PDF De Simonia.![]()
PDF I. Ne praelati vices suas ad terminandas causas sub annuo precio committant.![]()
PDF II. Ne sacerdos sub annuo precio ecclesiarum regimen suscipiat.![]()
PDF III. Quod pro exceßibus corrigendis, aut criminibus puniendis, & quod pro examinatione aquae vel ignis, a clericis vel laicis poena pecuniaria non debet exigi: & quod pro exactione pecuniae, non debent personae suspendi, nec ecclesiae interdici: & quod a vicariis non debet pecunia exigi, vt eis diuina permittatur celebrare.![]()
PDF IV. Quod episcopus ab ecclesia, quam consecrat, potest exigere procurationem moderata[m], & nihil aluud.![]()
PDF V. Quod in collectione denariorum beati Petri, ecclesiae vel personae grauari non debent.![]()
PDF VI. Quod ecclesiae vel personae grauari non debent.![]()
PDF VII. Ne praelati in presbyteros tallias & indebitas exactiones exercere, vel eos irrationabiliter grauare, vel inhoneste tractare, aut sine capituli sui iudicio suspendere, aut eorum ecclesias interdicto subiicere praesumant: & quod vnus duas maiores maiores ecclesias non debet habere, quarum vna poßit ei sufficere: & quod non debet aliquis sine ordine iudiciario excommunicari.![]()
PDF VIII. Episcopus ecclesias, quas de manibus laicorum eripuit, nouis non debet exactionibus praegrauare.![]()
PDF IX. Quod a praelatis non debent subditi viliter & inhoneste tractari, vel indebitis exactionibus vel procurationibus grauari: nec eorum ecclesiae, sine manifesta ratione, & causa rationabili, interdicto supponi.![]()
PDF X. Quod ab iis qui ad religionem transire voluerint, non debet aliqua pecunia exigi: nec prioratus vel capellania annua distractione vendi: nec ab eo, cui regimen ecclesiaru[m] committitur, pro ipsarum commißione precium peti: nec pro sepultura, vel chrismatis & olei perceptione, vlla alicuius precii exactio debet exerceri.![]()
PDF XI. Ne quis clericos vel laicos pro suis exceßibus poena pecuniaria mulctare,siue pro examinatione ignis vel aquae, pecuniam extorquere: aut pro indebita exactione pecuniae, personas suspendere, aut ecclesias interdicere praesumat: neque ad ecclesias visitandas, nisi semel in anno, aliquis accedat: nisi forte talis emerserit causa, ob quam oporteat eas saepius visitare: & etiam cum ea moderantia hominum & equitaturarum, quod qui in eis morantur, non debeant exinde merito querulari.![]()
PDF XII. Quod ecclesia vel cauea subter ipsam facta, nec emi potest, nec redimi.![]()
PDF XIII. Quod si qui, vt electioni alicuius consentirent, praemium vel aliquod beneficium receperint, & hoc manifestum sit, aut exterius confeßi inuite vel legitime conuicti fuerint, ab altaris ministerio perpetuo sunt depone[n]di. Si autem manifestum non sit, nec confeßi, nec conuicti fuerint, & tamen postea laborent infamia, eis canonica debet purgatio indici: in qua si defecerint, tamquam tanti sceleris auctores, sunt puniendi.![]()
PDF XIV. Non esse alicui dandam ecclesiam intuitu operae.![]()
PDF XV. Quod si qui ecclesias simoniace fuerint adepti, & hoc sit notorium, eis debent priuari. Si vero notorium non sit nec publicum, & tamen postea laborent infamia, cum violentia manu vel vi, canonica sui ordinis debet eis purgatio indici: in qua si defecerint, beneficiis perpetuo debent carere acquisitis. Talesque personae in purgatione debent recipi, de quibus verisimile sit quod non debeant alicuius rei obte[n]tu peierare.![]()
PDF XVI. Quod pro regimine scholarum nihil debet praestari.![]()
PDF XVII. Quod pro licentia docendi nihil debet exigi aut promitti: promissum vero, remitti: solutum, debet reddi. Si autem huius prohibitionis occasione distulerit quis magistros congruos in locis congruis ordinare, praelatus ex officio suo ibidem poterit viros idoneos instructioni praeficere animarum.![]()
PDF XVIII. Item de eodem.
![]()
PDF De Dolo Et Contvmacia & calumnia alterius partium punienda.![]()
PDF I. Quod in ecclesiasticis personis & negotiis rigor nimius non debet exerceri, si propter hoc iustitia non periclitatur.![]()
PDF II. Quod victus victori in causis propriis, vbi forte, sicut cautum est, pro absente sententia feratur, debet condemnari.![]()
PDF III. Quod si quis causa rei seruandae in posseßionem missus fuerit, & alius intra annum posseßionem secundum formam iuris non intrauerit, licet postea veritate tacita, literas a sede apostolica de recuperanda posseßione impetrauerit, de proprietate tantum est audiendus.![]()
PDF IV. Item de eodem.![]()
PDF V. Quod ob peremptorium in die prima citationis factum, vbi magna vrgeat neceßitas, potest appellari.
![]()
PDF De Decimis Praestandis.![]()
PDF De Conivgatis Et Sponsis monasterium ingressis, vel ingredi volentibus.![]()
PDF I. Quod post legitimum consensum de praesenti, licitum est alteri, altero etiam repudiante, monasterium ingredi, & altero in saeculo remanente, si vna caro non sunt effecti.![]()
PDF II. Qui inuita vxore monasterium ingressus est, ea petente ad eam debet redire: sed & ea mortua, in saeculo poterit remanere, sed aliam non potest accipere.![]()
PDF III. Non debet vir sine vxore, vel vxor sine coniuge ad religionem conuolare, nisi qui remanent tam senex sit, quod sine suspicione poßit in saeculo commorari.![]()
PDF IV. Si quis absque licentia vxoris monasterium sit ingressus, ea non vouente continentiam, ab episcopo poterit reuocari.![]()
PDF V. Si quis habitum religionis susceperit, nondum vero professus est, & postmodum vxorem duxerit, non est cogendus ab ea recedere, & ad religionem transire.![]()
PDF VI. Quod non recipitur illius viri apud Deum conuersio, cuius sequitur coniugalis foederis prostitutio: nec vllus ad sacros ordines est promouendus, nisi ab vxore continentiam profitente fuerit absolutus.![]()
PDF VII. Quod vxoratus, nisi vxor eius profiteatur continentiam, & sibi velamen imposuerit, non debet ordinari.![]()
PDF VIII. Quod si vir & vxor per carnis commixtionem vna caro non sint effecti, potest aliter sine altero conuerti, & alter in saeculo remanere.![]()
PDF IX. Quod viro religionis habitum assumente, si vxor suspicione careat, quod volet ad secunda vota migrare, continentiam professa, poterit cum filiis & familia remanere. Si autem talis non fuerit, a saecularium hominum conuersatione debet se remouere: nec aliquis vxorem tonsurare, & cum ea praesumat habitare.![]()
PDF X. Quod post votum simplex, metu interposito factum, permittitur contrahere matrimonium.
![]()
PDF De Sponsalibvs Et Matrimonio contracto siue contrahendo.![]()
PDF I. Quod si quis vxore inscia, aliam sibi matrimonio copulauerit, non potest postea ab ea recedere inuita, ne de dolo suo videatur lucrum reportare.![]()
PDF II. Qui fidem dedit de aliqua ducenda, si eam cognouit, & aliam postea acceperit, non est ab ea separandus, sed de fidei laesione poenitentia iniungenda.![]()
PDF III. Si qui infra annos matrimonio aptos fuerint desponsati, a pactione nuptiali non possunt recedere, & ad aliud matrimonium conuolare.![]()
PDF IV. Nullus consanguineorum alterius sponsam aetati nubili aptam, aliquando potest sibi matrimonio copulare.![]()
PDF V. Qui sub conditione aliquam desponsauerit, non potest eam postea relinquere, quamuis conditio non extiterit.![]()
PDF VI. Quod pubes dicendus est, qui talis est, vt iam poßit procreare.![]()
PDF VII. Quod si quis aliquam infra septimum annum desponsauerit, potest matrimonium cum matre eius postea contrahere, cum desponsationes & matrimonia ante septimum annum fieri non poßint, nisi postea consensus interuenerit: & filii ab ea suscepti, a paterna vel materna hereditate non debent prohiberi.![]()
PDF VIII. Quod si qui mutuo consensu se adinuicem receperint, dicentes, Ego te in meam, &, ego te in meum recipio: licet alter eorum alii postea se copulauerit, debet ab eo vel ab ea separari, licet carnalis commixtio inter eos fuerit subsecuta.![]()
PDF IX. Quod qui habitum religionis suscepit, si profeßionem non fecit, & aliquam sibi postea matrimonio copulauerit: non est cogendus ab ea recedere, & ad ecclesiam redire.![]()
PDF X. Si vir dixerit mulierem ab eo cognitam, & ipsa negauerit, standum est viri veritati, si id affirmauerit iuramento: & si ipsa nubili aetate proxima, alicui fuerit desponsata, non licet alicui de consanguinitate viri eam ducere in vxorem: nec fas est sponso, aliquam de consanguinitate puellae matrimonio sibi copulare.![]()
PDF XI. Matrimonia canonice contracta, non esse leuitate aliqua dissoluenda.![]()
PDF XII. Quod qui iurauit se aliquam ducturum, si postea ad alienas partes se transtulerit ea incognita, liberum erit mulieri ad alia vota transire. Et quod sponsalia, sed non matrimonia, in conditionis euentum recte contrahantur.![]()
PDF XIII. Quod si aliquis vi compulsus, aliquam sibi matrimonio copulauerit, & eam non cognouerit, & aliam postea susceperit, non est cogendus ad prima[m] redire.![]()
PDF XIV. Quod adulterium adulterio compensatur.![]()
PDF XV. Quod si aliquis aliquam sibi copulauerit, & postea compererit ei coniunctam prima vel secunda linea, vtraque debet perpetuo carere. Si autem in tertio vel supra se gradu contigerint, a secu[n]da debet separari, & primae adhaerere.![]()
PDF XVI. Quod si quis vxore viuente aliam acceperit, vel de ea ducenda ei fidem dederit: ab eius consortio perpetuo debet prohiberi.![]()
PDF XVII. Quod si pari consensu contractum sit matrimonium, & vir ea incognita aliam duxerit, & eam cognouerit: secunda relicta, primae debet adhaerere. Quamquam mulieri desponsatae & incognitae liceat ad religione[m] transire, aliam tamen non potest in vxorem sibi copulare.![]()
PDF XVIII. Quod si quis aliquam nubili aetati aptam, in suam receperit, licet postea ab alio desponsetur & cognoscatur, debet primo restitui.![]()
PDF XIX. Quod qui prohibentur coniungi, si postea sese coniunxerint, possunt excommunicari, quousque de matrimonio cognoscatur.![]()
PDF XX. Quod partibus absentibus veritas non potest plenarie inquiri: & quod ad eum, a quo appellatum est, causa non debet remitti.![]()
PDF XXI. Quod si quis pendente lite matrimoniali aliam acceperit, & postea inter ipsum & primam diuortium fuerit celebratum, potest cum secunda remanere. Et quod non est dicendus consensus de praesenti, licet verbis praesentibus exprimatur, qui ex arbitrio dependet alieno.![]()
PDF XXII. Quod si quis aliquam desponsauerit, & eam non cognouerit, si postea aliquis eam acceperit & cognouerit, cum eo debet remanere.![]()
PDF XXIII. De eo quod![]()
PDF XXIV. Quod ob coeundi impoßibilitatem non debet fieri diuortium.![]()
PDF XXV. Quod non licet vxorem dimittere sine manifesta causa fornicationis: & tunc, ipsa viuente, tenetur continere.![]()
PDF XXVI. Quod licet diuina officia prohibeantur, baptisma tamen paruulorum, & poenitentia morientium non debet prohiberi.![]()
PDF XXVII. Quod qui vnam sororem desponsauerit, si eam non cognouerit, potest aliam sororem sibi matrimonio copulare.![]()
PDF XXVIII. Secundum matrimonium solenne primo clandestino praeiudicat: & matrimonium contra interdictum ecclesiae contractum tenet etiam post appellationem.![]()
PDF XXIX. Si puberes contraxerint sponsalia, postea reclamantes non sunt audiendi: sed si ambo impuberes & reclamauerint, sunt audiendi: si vero alter pubes, alter impubes, & impubes reclamauerit, est audiendus.![]()
PDF XXX. Quod non potest vir & mulier matrimonium suum accusare, nec alii, si octodecim annis tacuerint.![]()
PDF XXXI. Actu extrinseco matrimonium praesumitur adimpleri.![]()
PDF XXXII. Eorum qui post motam quaestionem, vel ab accusatoribus consanguinitatem didicerunt, testimonium non valere. Nominandae sunt etiam personae, & gradus ex vtroque latere distinguendi, nec nisi per iudices discretos, & pacem habentes, debet causa pertractari.![]()
PDF XXXIII. Qui de matrimonio contrahendo fidem dederunt, commonendi sunt eam seruare.
![]()
PDF De Potestate Ivdicvm Delegatorvm, & de variis literis diuersis temporibus impetratis.![]()
PDF I. Licet inhibita fuerit appellatio, a secundo tamen delegato ad primum delegantem potest appellari.![]()
PDF II. Accusatores, & eorum fautores iustitiam impedientes, ecclesiastica debent censura coerceri.![]()
PDF III. Quod pro varietate literarum, in executione iudicibus est supersedendum.![]()
PDF IV. Quod non est standum sententiae, quae manifestam continet iniquitatem.![]()
PDF V. Iudex delegatus alii vices suas committere potest.![]()
PDF VI. Causae, quae intra certum terminum decidendae committuntur, nisi de communi consensu prorogetur, eo elapso expirat mandatum. Et qui ad hortationem iudicis delegati venire neglexerit, secundum iudicis arbitrium poterit puniri.![]()
PDF VII. Cum iurisdictio delegatur, omnia videntur delegata, quae faciunt ad iurisdictionem.![]()
PDF VIII. Iudex delegatus causam appellatione remota commissam alii non potest committere re. ap.![]()
PDF IX. Quod priores literae derogant posterioribus, nisi intentio prioris commißionis in posterioribus habeatur. Quod etiamsi causa consensu partium alteri fuerit delegata, & alter ignorante altero, tacita priori commissione, eam alii impetrauerit committi, propter dolum & fraudem debet alter in expensis condemnari.![]()
PDF X. Quod iudex delegatus suam executionem potest demandare.![]()
PDF XI. Item de eodem, & si quis ei restiterit, potest eum coercere.![]()
PDF XII. Quod ad iustam ordinarii commonitionem causa delegata debet diferri, & papa propterea consuli.![]()
PDF XIII. Quod non secundum formam in literis expressam, sed secundum rigorem iustitiae est in causa procedendum.![]()
PDF XIV. De eo quod supra 6. Causae: & si iudex aliter fecerit, & fines mandati excesserit, eius iurisdictio expirat.![]()
PDF XV. Quod delegatus secundum priores literas potest in causa procedere, nisi expreßim in posterioribus contineatur, causam ipsam ab eius examine subtractam.![]()
PDF XVI. Quod qui semel officio suo functus est, de cetero eius iurisdictio cessat.![]()
PDF XVII. Quod absens causa studii vel peregrinationis, vel alia certa causa ante citationem excusatur, & de eo quod supra 6. Causae.![]()
PDF XVIII. Quod haec conditio, si preces veritate nitantur, est subintelligenda, etsi non apponatur.![]()
PDF XIX. Quod iudex potest terminum appellationis abbreuiare, & si intra terminum non fuerit appellationem prosecutus, appellantem prosequi appellationem compellere potest, vel coram se iudicio stare debet.![]()
PDF XX. Quod iudex delegatus maior est eo, cuius causam suscepit terminandam: & si rebellis fuerit, poterit eum punire.![]()
PDF XXI. Quod etiamsi aliquis praestito iuramento iudicio sisti fuerit absolutus, & statim in vocem appellationis proruperit, non est aliquatenus audiendus.![]()
PDF XXII. Quod morte mandatoris, lite non contestata, finitur mandatum.
![]()
PDF De Testibvs Cogendis Vel Non.![]()
PDF I. Quod vocatus ad testimonium perhibendum, nisi venerit, est coercendus.![]()
PDF II. Quod post publicationem attestationum, testes non debent produci.![]()
PDF III. Quod religiosi in propriis causis a ferendo testimonio non sunt expellendi.![]()
PDF IV. Quod testis super crimine conuictus non est audiendus.![]()
PDF V. Scripta authentica, si in scriptura testes decesserint, robur non habent, nisi per manum publicam sint authenticata, aut authenticatum habuerint sigillum,![]()
PDF VI. Testis ob crimen contra eum ciuiliter probatum, a testimonio repellitur, sed non aliter punitur.![]()
PDF VII. Quod ad ferendum testimonium nullus sit cogendus, nisi timore aduersae partis se subtraxerit: & quod laicus a clerico in causam tractus, in foro forensi est conueniendus.![]()
PDF VIII. Laicus contra clericum testimonium non potest perhibere, nisi suam vel suorum prosequatur iniuriam: sed nec tunc potest eum accusare.![]()
PDF IX. Quod non sunt testes vltra tertiam productionem producendi.![]()
PDF X. Quod dicta testium benigne debent interpretari, ne de periurio notentur.![]()
PDF XI. Quod in causa filiationis contra communem viciniae opinionem standum est verbo viri & mulieris.![]()
PDF XII. Quod post testium renuntiationem in causa appellationis, super nouis articulis testes sunt admittendi.![]()
PDF XIII. Quod licet iuramentis contrauenire.![]()
PDF XIV. Quod qui personatui renuntiat, & pernsionem soluit, non potest inniti institutioni.![]()
PDF XV. Quod priuilegium, quod super re litigiosa impetratur, non valet.![]()
PDF XVI. Quod testes sunt compellendi.![]()
PDF XVII. Quod testes duplex debent praetsare iuramentum.![]()
PDF XVIII. De eo quod supra capite 3. Cum nuntius.![]()
PDF XIX. Quod testes debent moneri, non cogi.![]()
PDF XX. Quod iudices debent intrare vbi testes degunt, si decrepiti fuerint.![]()
PDF XXI. Quod testes purgationis secundum propriam conscientiam iurare debent.![]()
PDF XXII. Quod qui fornicarias habent, ecclesiastico debent beneficio spoliari: & quod latrones, & raptores, & de periurio conuicti, non possunt testimonium perhibere.![]()
PDF XXIII. Quod testes ad accusationem matrimonii non sunt admittendi, qui tempore contracti matrimonii consanguinitatem scientes siluerunt.
![]()
PDF De Secvndis Nvptiis.![]()
PDF De Appellationibvs.![]()
PDF I. Quod non debet inquiri, cuiusmodi actio intendatur, sed primo rei veritas inquiratur.![]()
PDF II. Quod appellatio de omni grauamine non est admittenda.![]()
PDF III. Quod vbi sub praetextu appellationis noscitur crimen committendum, non est appellans defendendus.![]()
PDF IV. Quod religiosus, ne castigetur appellans, non audietur.![]()
PDF V. Quod frustratoriae dilationis causa appellaris non audietur, & quod morbo consimili labora[n]tes in testimonium non admittuntur.![]()
PDF VI. De eo quod supra cap. proximo, & quod iudex poterit terminum abbreuiare, infra quem nisi appellationem fuerit appellans prosecutus, tenet sententia contra eum lata: & quod raptor & alienae rei detentor, & fornicator, nisi sit manifestum, appellans audietur.![]()
PDF VII. Quod tenet excommunicatio post appellationem ante interpositam.![]()
PDF VIII. Quod si iter arreptum fuerit ante accusationem factam, non est in causa procedendum.![]()
PDF IX. Quod appellationi super incidenti quaestione factae, si sine ea principalis quaestio non poßit terminari, est deferendum: & quod appel. inhib. etiam de falsa suggestione appellari non posßit.![]()
PDF X. Quod appellationi, pro qualicumque fiat causa leui, est deferendum: & de eo qui![]()
PDF XI. Quod si causa appellantis re. committitur licet aliquod speciale mandatum habuerit, vbi ei libere liceat appellare: non est tamen audiendus, quia speciale mandatum derogat generali.![]()
PDF XII. Quod vbi inhibita est appellatio, ibi & recusatio: & quod tunc incipit, cum iudices susceperint mandatum.![]()
PDF XIII. Quod qui violentas manus in clericum iniecerit, appellans non audietur.![]()
PDF XIV. Quod in criminibus notoriis non est deferendum appellationi, & de eo quod supra 7. Cum sit.![]()
PDF XV. Quod si quis ab aliquo appellauerit pro aliqua re, & postea coram eodem super alia conueniatur, potest eum velut suspectum euitare.![]()
PDF XVI. De eo quod supra 12. cap. Super eo.![]()
PDF XVII. Quod si quis appellauerit, nisi sit appellans religiosus, est audiendus.![]()
PDF XVIII. Quof delegatus potest accusari.![]()
PDF XIX. Quod appellans metu literarum, quas scit impetratas, non est audiendus.![]()
PDF XX. De eo quod supra 3. capite, Quod vero.![]()
PDF XXI. Quod de facto excommunicatus, licet non de iure, de facto absolui poßit.![]()
PDF XXII. Quod literae, pendente appellatione, impetrari non valent.![]()
PDF XXIII. Quod si cuius posseßio post appellationem fuerit turbata, archiepiscopus potest emendare.![]()
PDF XXIV. Quod archiepiscopus post appellationem potest excessus corrigere, de quibus non appellatur.![]()
PDF XXV. Quod religiosi pro euitanda disciplina appellantes non sunt audiendi.![]()
PDF XXVI. Quod super re spirituali ad saecularem iudicem non est appellandum.![]()
PDF XXVII. Quod qui publica laborat infamia, testibus deficientibus, ad purgationem est cogendus: & quod pro inimicitia vel manifesta causa suspicionis, potest ordinarius euitari.![]()
PDF XXVIII. Quod obtentu appellationis non potest quis excusari, quin ad vocationem cardinalis debeat venire.![]()
PDF XXIX. Quod qui iurant iudicio sisti, & postea appellant, compellendi seruare quae iurant, vel intra quadraginta dies prosequi appellationem.![]()
PDF XXX. De eo quod supra 24. cap. Significauit.![]()
PDF XXXI. De eo quod supra 9. cap. Super eo.![]()
PDF XXXII. De eo quod supra 22. cap. Ex literis. Et quod non reiicitur, qui volens posseßionem ingredi, vi repellitur incontinenti.
![]()
PDF Vt Actor Respondeat Ei Qvem conuenit.![]()
PDF De Eo Qvi Consangvineam Vxoris suae, vel sponsam patris sui, vel consanguineam sponsae propriae cognouit.![]()
PDF I. Quod qui matrem vel sororem vel filiam vxoris suae cognouerit, debet sine coniugio perpetuo permanere, & ipsa.![]()
PDF II. Quod si quis puellam non septennem desponsauerit, & postea eius matrem in vxorem duxerit, non sunt separandi.![]()
PDF III. Quod si filius patris sponsam cognouerit, pater vero eam non, ea viuente aliam poterit habere.![]()
PDF IV. Quod qui sponsa intacta matrem eius cognouit cum alia matrimonium contrahere, & illa alii nubere potest.![]()
PDF V. Quod vxore viuente, maritus sciens cum alia legitime contrahere non potest.![]()
PDF VI. Quod qui sponsa intacta, eius consanguineam cognouit, ipsa eum petente, debet absolui.![]()
PDF VII. De eo quod supra I. capite, Si quis.![]()
PDF VIII. Quod qui sponsa intacta, tamen eam cognoscere tentauerit, & consobrinam eius postmodum duxerit, ab ea est separandus.
![]()
PDF De Religiosis Viris Decimas ex priuilegio non praestantibus, & de priuilegio abutentibus.![]()
PDF I. Quod non possunt religiosi sine auctoritate episcopi, portiones vel antiquos reditus minuere, vel parochias diuidere.![]()
PDF II. Quod religiosi ex praediis conductis decimas soluere debent.![]()
PDF III. Quod religiosi de laboribus quos propriis manibus vel sumptibus colunt, & de animalium nutrimentis, a decimarum praestatione sunt immunes.![]()
PDF IV. Pacificam posse fieri compositionem super decimis.![]()
PDF V. Fratribus Cisterciensis ordinis, Templariis, Hospitalariis, laborum suorum decimas indulgeri cunctis de noualibus.![]()
PDF VI. De praediis, traditis rusticis ad excolendum, monachos debere decimas dare.![]()
PDF VII. De eo quod supra 3. capite, Fraternitatem.![]()
PDF VIII. De eo quod supra 3. cap. Fraternitatem: & quod summus pontifex dicit praeter solitum, ab eo debet exponi.![]()
PDF IX. Monasteria de suis praediis decimas non debent praestare.![]()
PDF X. Monachis non alias decimas quam de noualibus indulgendas.![]()
PDF XI. Priuilegium sequens, priori non deroget conuentioni.![]()
PDF XII. Monachi decimas dare debent de praediis, de quibus prius dabantur.![]()
PDF XIII. & XIV. Abbas non debet detinere quae ad episcopum pertinent, nisi auctoritate Romani vel sui pontificis.![]()
PDF XV. A clericis non sunt decimae indistincte exigendae.![]()
PDF XVI. Clerici a clericis non debent decimas exigere, sed illi eis tenentur soluere, qui ab eius spiritualia percipiunt.
![]()
PDF De Illis Qvi Incidvnt In Canonem datae sententiae, vel incidere videntur: & qui sint ad sedem apostolicam propter absolutionem mittendi.![]()
PDF I. Qui ignoranter manus violentas iniecerit in clericum, excusatur.![]()
PDF II. Non possunt per abbatem absolui, qui ante religionem susceptam in Canonem datae sententiae inciderunt.![]()
PDF III. Qui viros religiosos laeserunt, apostolico conspectui se debent praesentare: & de eo quod supra capite, pro Christo.![]()
PDF IV. Religiosi, sicut alii, pro violenta manuum iniectione in clericos, sunt euitandi.![]()
PDF V. Tam mandantes quam malefactores, pro violenta manuum iniectione in clericos, sicut excommunicati sunt euitandi.![]()
PDF VI. Qui in fratres Templi violentas manus iniiciunt, sunt excommunicati.![]()
PDF VII. Si clerici impuberes sese inuicem percusserint, vel puberes ex iocosa leuitate, & magistri discipulos causa correctionis, non incidunt in Canonem datae sententiae.![]()
PDF VIII. Religiosi sese inuicem percutientes, a suo abbate vel episcopo possunt absolui.![]()
PDF IX. Qui praetextu officii clericum laeserit vel vulnerauerit, ab episcopo suo potest absolui.![]()
PDF X. Qui clericum vim inferentem laedit repellendo, vel cum matre vel sorore inuehitur, vel etiam filia, non incidit in Canonem datae sententiae.![]()
PDF XI. Qui conuersis violentas manus iniiciunt, sunt excommunicati.![]()
PDF XII. Qui sui iuris non sunt, vel etiam mulieres, si in clericum violentas manus iniecerint, ab episcopo suo possunt absolui: & delicati qui magnum laborem sustinere nequeunt, possunt excusari quo minus ad apostolicam sedem mittantur pro violenta manuum iniectione.![]()
PDF XIII. Qui incidunt in Canonem datae sententiae, si sine periculo Romanum pontificem adire nequiuerint, ab episcopo suo possunt absolui.
![]()
PDF De Ivre Patronatvs Et Clericorvm institutionibus.![]()
PDF I. Rectorem ecclesiae suae, in illa debere residere, nisi iusta causa subsit, vno etiam praesentato & non instituto, alium post praesentatum & institutum praeferri.![]()
PDF II. Conceßio laici super ecclesia, sine consensu, episcopi, est inutilis, etiam collegio facta.![]()
PDF III. De eo quod supra 13. capite, Relatum.![]()
PDF IV. Si qui aduocationes ecclesiarum acquisierunt, vt ad easdem filios & nepotes praesentent, eis possunt spoliari.![]()
PDF V. Firmarii vetitiam esse praesentationem.![]()
PDF VI. Si ecclesia non vacans alicui a patrono concedatur, postea ea vacante alio instituto, posterior praeferri debet, & laicus etiam loco religioso ius patronatus licite potest conferre.![]()
PDF VII. Secundum patronorum traditiones, ecclesiarum ordinationes non sunt mutandae.![]()
PDF VIII. Si a patrono clericus episcopo idoneus fuerit praesentatus, & postmodum alius aeque idoneus: episcopi relinquitur arbitrio, quis alteri praeferatur. Verum si collegium vel religiosa persona praesentauerit, qui prior tempore, potior est in iure.![]()
PDF IX. Longa praesciptio robur dat conceßioni a laico factae sine episcopali auctoritate.![]()
PDF X. Emptionis titulo non debet ius patronatus acquiri.![]()
PDF XI. Conceßio ecclesiarum viuentibus personis facta, est euacua[n]da.![]()
PDF XII. Per episcopum potest in ecclesia persona institui, si cuius ordinatio propter controuersiam laicorum differatur.![]()
PDF XIII. Si fundus ematur, ius patronatus acquiritur.![]()
PDF XIV. Ius patronatus licite potest ordinari.![]()
PDF XV. Filii ecclesias a parentibus fundatas non debent auctoritate propria detinere, nec aliis conferre.![]()
PDF XVI. Ius patronatus annexum est spirituali, & ideo non potest vendi.![]()
PDF XVII. De eodem.![]()
PDF XVIII. Nullus ecclesiam vel quod ecclesiastici iuris est, monasteriis vel canonicis sine episcopi auctoritate potest conferre.![]()
PDF XIX. Episcopi personas debent admittere idoneas in ecclesiis, in quibus adepti sunt praesentationes.![]()
PDF XX. Qui ab eo praesentatus creditur, & ab ordinario instituitur, licet alius postea patronatus ius euicerit, non est propter hoc ab ecclesia destituendus, & de eo quod supra 11. c. Ea quae; & de eo quod supra 6. cap. Illud in fine.![]()
PDF XXI. Jn ecclesiis quarum ordinatio differtur, ab episcopo debet eoconomus constitui.![]()
PDF XXII. Episcopi debent instituere, patroni consentire.![]()
PDF XXIII. Quod episcopi consensus subsequens potest sufficere.![]()
PDF XXIV. Personae ecclesiarum, in quibus monachi habent ius praesentandi, monachis de temporalibus, episcopi de spiritualibus debent respondere.![]()
PDF XXV. Renuntiatio ecclesiarum in manibus episcopi fieri debet, non patroni.![]()
PDF XXVI. Defensor appellans audietur.
![]()
PDF De Vsvris.![]()
PDF De Ivramentis Servandis.![]()
PDF De Clericis Matrimonio Copvlatis, & aliis fornicarias habentibus.![]()
PDF I. Clerici concubinas habentes, eas compelli possunt abiurare.![]()
PDF II. Clerici in subdiaconatu & supra, qui infra quadraginta dies post commonitionem fornicarias non remouerint, ecclesiastico beneficio debent priuari.![]()
PDF III. Simplex beneficium clerico potest concedi coniugato.![]()
PDF IV. Subdiaconorum, de quorum incontinentia timetur, matrimonium est dißimulandum.![]()
PDF V. Pro bono pacis, quod est illicitum dißimulatur.![]()
PDF VI. Clerici qui citra subdiaconatum matrimonium contrahunt, ab vxoribus non debent separari, nisi de communi consensu ad religionem voluerint transire. Si vero in subdiaconatu & supra ad matrimonium conuolauerint, vxoribus inuitis debent segregari.![]()
PDF VII. Sacerdotes qui vxores ad commonitionem episcopi dimittere nolunt, officio & beneficio possunt priuari.![]()
PDF VIII. Clerici, siue in sacris ordinibus constituti, siue infra, nolentes dimittere fornicarias, beneficio possunt priuari.![]()
PDF IX. Si sacerdos fornicariam non dimiserit, debet suspendi: & quousque eam dimittat, in suspensione permanere.![]()
PDF X. De eo quod supra 2. cap. Sicut; & de eo quod supra capite octauo, Si autem.![]()
PDF XI. De eodem.![]()
PDF XII. Episcopus potest eum absoluere, qui clericum vulnerauit.![]()
PDF XIII. Minus malum, vt maius vitetur, est tolerandum.![]()
PDF XIV. Permittitur subdiacono cuidam contrahere matrimonium.![]()
PDF XV. Sacerdos non debet tabernas frequentare.
![]()
PDF De Ordinatione Filiorvm sacerdotum, & eisdem in ecclesiis paternis non tolerandis.![]()
PDF I. Non debet aliquis permitti habere ecclesiam, in qua pater eius proxime ministrauit.![]()
PDF II. Filii sacerdotum non debent ad ordines admitti, nisi in monasterio vel canonica regulari vita fuerint probati.![]()
PDF III. Non debet aliquis in ecclesia, in qua pater eius ministrauit, ministrare.![]()
PDF IV. De eodem.![]()
PDF V. Si episcopus scienter in paterna ecclesia aliquem instituit vel ignoranter, dum ad eamdem ipsum postea ordinauerit, potest in ea remanere.![]()
PDF VI. Si filius sacerdotis ad sacros ordines fuerit promotus, potest ecclesiastici beneficii obtinere portionem.![]()
PDF VII. Quilibet ab ecclesia, in qua pater eius personatum habuit, est excludendus.![]()
PDF VIII. Filius in patris ecclesia potest institui, si media interceßit persona.![]()
PDF IX. Filius paternam potest ecclesiam habere, si pater eius eiusdem ecclesiae vicarius perpetuus non fuerit vel persona.![]()
PDF X. Si quis cum aliquo per literas summi pontificis dispensauit, per posteriores literas non debet actum irritari.
![]()
PDF De Ivdaeis, Et Ne Christiani eorum mancipia fiant.![]()
PDF De Monachis Et Monialibvs Sine probatione receptis, & in probatione positis recedere volentibus.![]()
PDF De Spoliatis Restitvendis Vel Non.![]()
PDF I. Qui spoliatus renuntiauit ecclesiae, etsi eam pluries abiurauerit, est restituendus.![]()
PDF II. Idiotae personae non discretae peremptorias reprobant exceptiones.![]()
PDF III. Iudices debent ad locum venire, in quo facilius partes possunt esse praesentes.![]()
PDF IV. Si spoliatus quis renuntiauerit ecclesiae, licet id iuramento firmauerit, nullum exinde generatur ei praeiudicium.![]()
PDF V. Prius est de violenta eiectione, quam de canonica institutione, agendum.![]()
PDF VI. In possessorio iudicio criminis obiectio non retardat principalis causae executionem.![]()
PDF VII. Quae vi & metu facta sunt, in irritum debent reuocari.![]()
PDF VIII. Spoliatus debet restitui, licet ei obiiciatur, quod filius fuerit sacerdotis proxime ministrantis, vel quod inde soluerit pensionem.![]()
PDF IX. Qui violento succedit possessori, velut ipse potest conueniri.
![]()
PDF De Ivramento Calvmniae.![]()
PDF De Excessibvs Episcoporvm contra suos archidiaconos, & archidiaconorum contra suos episcopos.![]()
PDF Qvibvs Et Qvando Et Infra Qvam aetatem ecclesiasticum beneficium conferatur.![]()
PDF De Dispositione Clericorvm, & de dispensatione circa eosdem facta.![]()
PDF I. Fauore religionis admittitur, qui alias non admitteretur.![]()
PDF II. In ordine simoniace acquisito quomodo potest quis tolerari.![]()
PDF III. Qui literas summi pontificis falsauit, in monasterium districtae religionis debet detrudi, officio & beneficio spoliatus.![]()
PDF IV. Confeßio super crimine coram iudice saeculari facta, clerico non praeiudicat: nec si aliquis pro suis exceßibus sit depositus, saeculari iudici est tradendus.![]()
PDF V. Clericus qui duellum sponte obtulit, vel oblatum susceperit, de rigore est deponendus.![]()
PDF VI. Sacerdos qui in duello partem digiti amisit, non debet tolerari.![]()
PDF VII. Sacerdos qui puerum causa disciplinae percusserit, ita quod expirauerit, est deponendus.![]()
PDF VIII. Qui decimas vel ecclesiarum dispositiones laico in saeculo manenti concesserit, est deponendus.![]()
PDF IX. Qui furtiue ordinem diaconi suscepit, nisi sub anathemate facta esset prohibitio, potest promoueri in sacerdotem.![]()
PDF X. Clerici excommunicati vel interdicti, qui ante absolutionem diuina celebrare praesumpserint, perpetuo sunt deponendi.![]()
PDF XI. Qui in conflictu vbi homines interfecti sunt, lapides proiecit: si neminem percußit, potest in ordine tolerari.![]()
PDF XII. Actio vt causa clerico imputatur.![]()
PDF XIII. Sacerdos post perpetratum homicidium quomodo potest in ordine sustineri.![]()
PDF XIV. Actionem mortis clerico non imputari.![]()
PDF XV. Presbyter propter membri deformitatem prohibetur celebrare.![]()
PDF XVI. Clerici, habitu relicto in crimine deprehensi, per ecclesiasticam iustitiam non debe[n]t liberari.![]()
PDF XVII. Clerici non debent esse ministri vel procuratores laicorum: quod si fecerint, & pro aliquibus capiantur, indignum est eis ab ecclesia subueniri.![]()
PDF XVIII. Officium potest exequi episcopus, qui loco tantum renuntiauit.![]()
PDF XIX. Neque serui neque spurii sunt ordinandi, nec aliquis seruilis conditionis.![]()
PDF XX. Qui in remotis partibus sunt ordinati, eorum literas debent habere, qui eis manus imponunt: & incogniti per aliquod tempus debent esse in suspenso, vt de eorum actibus alii instruantur.![]()
PDF XXI. Officium diacono reddi potest, qui alium vulnerauit.![]()
PDF XXII. Inuito praelato non debet subditus promoueri. Non in sublimitate graduum, sed amplitudine meritorum, regnum Dei acquiritur.![]()
PDF XXIII. Diebus dominicis non licet alicui, nisi summo pontifici, in subdiaconum aliquem ordinare, nec in vigilia pentecostes.![]()
PDF XXIV. Extra quatuor temporum ieiunia non sunt aliqui ad sacros ordines promouendi.![]()
PDF XXV. Licite potest quis in diebus dominicis aut aliis festiuis aliquos ad minores ordines promouere.![]()
PDF XXVI. Clerici ignota sigilla de ordinatione deferentes, non sunt admittendi.
![]()
PDF Ne Clericvs Et Monachvs saecularibus se immisceat negotiis; & de regula religiosorum.![]()
PDF De Pactionibvs Licitis Et Illicitis in rebus ecclesiasticis.![]()
PDF I. Sub anno censu vsque ad certum terminum potest ecclesia teneri ad firmam.![]()
PDF II. Propter ingratitudinem, quod actum est reuocatur.![]()
PDF III. Inter ecclesiasticas personas super decimis transactio facta, rata perpetuo debet persistere & inconuulsa.![]()
PDF IV. Nulli concedendae sunt ecclesiae, vbi alii nominatim succedant.![]()
PDF V. Transactio per abbatem vel priorem cum literis ratihabitionis conuentus facta, rata debet permanere.![]()
PDF VI. Transactio super controuersia ecclesiae facta, quae speciem continet simoniae, in irritum debet reuocari.![]()
PDF VII. Decimae ablatae, sine diminutione sunt restituendae.![]()
PDF VIII. Non debet aliquis pensionem ecclesiae soluere, vt facilius ad suos transferatur.![]()
PDF IX. Clericus sine auctoritate episcopi non potest ecclesiam constituere censualem.![]()
PDF X. Compositio coram extraordinario delegato facta, si non est iuri contraria, ab episcopo non debet irritari: sed census ob hanc absque auctoritate episcopi solutus, vitam soluentis non excedit.![]()
PDF XI. Sine dioecesani, vel officialium suorum auctoritate, ecclesiae non sunt occupandae.![]()
PDF XII. Collusores beneficiis, de quibus collusum est, debent spoliari.![]()
PDF XIII. Canonem auctoritate episcopi & iuramento interueniente constitutum, soluendum.![]()
PDF XIV. Filii personatum, vel alii qui in ecclesias se vacantes intrudunt, non possunt eas sub appellationis obtentu occupare.![]()
PDF XV. Super re sacra in litigium deducta transigi non potest.
![]()
PDF De Alienatione Rervm Ecclesiae, & earumdem reparatione.![]()
PDF I. Res ecclesiae pignori obligatae, a filio vel haerede obligantis, ecclesiae debent resarciri.![]()
PDF II. Personae debent ecclesias reparare.![]()
PDF III. Posseßio ecclesiae sub conditione donata, non potest nisi in casu reuocari.![]()
PDF IV. Terras de siluis extirpatas, eis a quibus sunt extirpatae, potest episcopus concedere ad annuum censum tenendas.![]()
PDF V. Clerici de his, quae intuitu ecclesiae acquisierunt, nullum de iure possunt facere testamentum.![]()
PDF VI. Si clericus a Kalendis Martii vsque ad Kalendas Nouembris decesserit, dispositionem fructuum allius anni pro sua voluntate poterit habere.![]()
PDF VII. Non licet conditionem ecclesiae facere deteriorem, nec licet colonum expensis factis in fundo ecclesiae defraudari.![]()
PDF VIII. Clerici de mobilibus per ecclesiam adeptis non possunt condere testamentum.![]()
PDF IX. De reditibus ecclesiae episcopi debita pro vtilitate ecclesiae contracta, sunt persoluenda.
![]()
PDF Vni Plvra Ecclesiastica Beneficia non committenda, nec vnum inter plures diuidendum, & de in beneficio sibi assignato non residentibus.![]()
PDF I. Qui in duabus ecclesiis praebendam habet, ab ea tantum poterit communia exigere, cui in propria voluerit persona deseruire.![]()
PDF II. Qui sufficiens ecclesiasticum habuerit beneficium, si de alio literas summi pontificis obtinuerit, prioris beneficii non facta mentione, dignum est, eum a iudicibus non exaudiri.![]()
PDF III. Qui duas habet ecclesias, si altera fuerit spoliatus, non est restituendus.![]()
PDF IV. Nec dignitatum permutatio, nec praebendarum diuisio est facienda.![]()
PDF V. Qui in diuersis ecclesiis curam habet animarum, vicarius non potest esse in aliena.![]()
PDF VI. Praelati non debent clericos a scholis reuocare.![]()
PDF VII. Non debet archidiaconus praebenda carere in ecclesia, in qua est archidiaconus.![]()
PDF VIII. Archidiaconus vno archidiaconatu debet esse contentus.![]()
PDF IX. Seruientes fratribus hospitalis, suos non debent reditus amittere.
![]()
PDF De Excommvnicatis.![]()
PDF I. De Excommunicati, si excommunicationis causa tacita, priuilegium meruerint absolutionis, cogendi sunt redire: sed si dubium fuerit, & veritatem sint confeßi, poterit eis purgatio de hoc indici.![]()
PDF II. Contra appellationem ab aduersario interpositam, potest iudex alium absoluere, praestita tamen iudicio sisti cautione.![]()
PDF III. De eodem.![]()
PDF IV. Sententia post appellationem lata, neminem ligat. Sed si ante appellationem fuerit quis excommunicatus, praestita cautione iudicio sisti, potest eum archiepiscopus absoluere.![]()
PDF V. Hospitalarii non debent nominatim in excommunicatione defunctos in Christianorum coemeterio sepelire.![]()
PDF VI. Nominatim excommunicatus non est in hospitio recipiendus. De coemeteriis etiam vel ecclesiis vel ecclesiasticis quibuslibet posseßionibus non sunt tenseriae praestandae, & multa alia quae in decretis continentur.![]()
PDF VII. Sententia excommunicationis vel interdicti sine satisfactione congrua non est relaxanda.
![]()
PDF De Conivngendis Filiis Ante vel post compaternitatem genitis.![]()
PDF Qvi Filii Sint Legitimi, Et De exactione dotium post diuortium; & ad quem pertineat huius causae cognitio.![]()
PDF De Raptoribvs Ecclesiarvm & violatoribus: quando etiam post peractam poenitentiam neganda sepultura ecclesiastica, nisi satisdent de anno restituendo.![]()
PDF De Poenitentia.![]()
PDF De Sententiis Et Interlocvtionibvs.![]()
PDF De Leprosis.![]()
PDF De Praescriptionibvs.![]()
PDF De Vicariis Monachorvm & aliorum.![]()
PDF De Electionibvs Et Electorvm potestate.![]()
PDF De Interpretatione Verborvm & rescriptorum.![]()
PDF I. Cum aliqua sub disiunctione mandantur, alterum sufficit.![]()
PDF II. Constitutiones nouae, negotiis dant formam futuris.![]()
PDF III. Ad communem verbi intelligentiam in ambiguis est recurrendum.![]()
PDF IV. Literae impetratae contra monachos Cisterciensis ordinis, non valent, nisi in literis mentio ordinis Cisterciensis habeatur.![]()
PDF V. Si filum literarum summi pontificis fuerit fractum, non est secundum illas in causa procedendum.![]()
PDF VI. Ad hoc vt literae posteriores sint reuocatoriae, necesse est vt in illis sit mentio de priore commißione.![]()
PDF VII. Si super aliqua causa literae prius impetrentur, & postea aliae, non facta mentione priorum, iudicibus, donec Romanum pontificem consulant, est supersedendum.![]()
PDF VIII. Literae per quas actor minores reditus petit, si in illis nomen suae dignitatis supprimit, nullum ius debent obtinere.![]()
PDF IX. Si aliquis auctoritate priorum voluerit agentem repellere, quia in posterioribus priorum non est facta mentio, si eis dolo vti postposuit, non erit audiendus.
![]()
PDF De Exceptionibvs.![]()
PDF De Sepvltvris Et Mortvorvm voluntatibus.![]()
PDF De Praeeminentia Londinensis & Eboracensis, & de priuilegiis generaliter & specialiter indultis, & de eorum abusu & confirmationibus.![]()
PDF I. Qui prioris est ordinationis, prior est habendus.![]()
PDF II. Neuter ab altero debet exigere profeßionem.![]()
PDF III. Vniuersae causae suffraganeorum Cantuariensis quamuis non iure metropolitico, legationiis tamen obtentu ad eum transferri possunt, licet ad eum non sit appellatum.![]()
PDF IV. Extra prouinciam causa potest delegari.![]()
PDF V. Interdicti, quamuis non nominatim excommunicati, ab Hospitalariis possunt sepeliri, &c.![]()
PDF VI. Si quis contra priuilegia Romanae ecclesiae pro aliis indulta, venire praesumpserit, si qua pro se sint indulta, ea amittere meretur. Hospitalarii etiam nullo modo debent praegrauari vel molestari.![]()
PDF VII. Non licet episcopis Hospitalarios excommunicare vel interdicere, vel eorum oratoria.![]()
PDF VIII. Et qui in fraternitate Hospitalari est receptus, nisi interdictus fuerit vel nominatim excommunicatus, Christiana non denegetur sepultura.![]()
PDF IX. Non licet Hospitalariis vel aliis priuilegium suum excedere, quia priuilegium meretur amittere, qui praecepto abuti praesumit.![]()
PDF X. Non valet priuilegium de re litigiosa impetratum: si autem tempore priuilegii impetrati res litigiosa non fuerit, non licet alicui contra illud venire, nisi speciali interueniente mandato.
![]()
PDF De Sponsalibvs Secvndo.![]()
PDF I. Qui fidem de aliqua ducenda dedit, si eam postea cognouerit carnaliter, licet aliam matrimonio postmodum sibi copulauerit, primae adhaerere debet: quia carnalis commixtio facit matrimonium, vbi prius nullum fuit.![]()
PDF II. Contrahere non potest quis cum ea matrimonium, quam viro viuente polluerit adulterio.![]()
PDF III. De eodem, & quod multum delinquit, qui fidem violat.![]()
PDF IV. Simplex votum, matrimonium impedit contrahendum, sed non dirimit contractum.![]()
PDF V. Vir & mulier non sunt vna caro, nisi per carnalem commixtionem.![]()
PDF VI. Mulier, quae se nupturam iurauit, vt nubat non est cogenda. Illa vero, cuius vir cum matre adulterium vel incestum commisit, non viro suo carnaliter coniungi, nec eo viuente cum alio matrimonium contrahere valebit.![]()
PDF VII. Matrimonia seruorum a dominis non sunt irritanda, cum nullus a sacramentis ecclesiae sit amouendus.![]()
PDF VIII. Qui aliquam lege Canonum duxit, licet non secundum patriae suae legem vel illius, non est propterea ab ea separandus.
![]()
PDF De Potestate Ivdicivm Secvndo.![]()
PDF De Ivre Patronatvs.![]()
PDF I. Quod ius patronatus non potest vendi.![]()
PDF II. Si curator ecclesias illas, quas habet in custodia, aliquibus contulerit, poterit huius donatio reuocari.![]()
PDF III. Non licet delegato aliquem instituere, eo, ad quem institutio pertinet, inscio vel reclamante. Nullis etiam, nisi illis inter quos causa committitur, appellationis beneficium est sublatum.![]()
PDF IV. Causa patronatus quia ecclesiasticis causis est connexa, non nisi per ecclesiasticum iudicem valet expediri.![]()
PDF V. Prior conceßio abbatis, conuentu sciente & non contradicente facta, secundae praeiudicat, licet conuentus suu[m] exprimat consensum.![]()
PDF VI. Non licet canonicis regularibus vel monachis, rectoribus ecclesiarum suarum decedentibus, eas occupare vel censum augere.![]()
PDF VII. Promißio de ecclesia non vacante facta, nihil firmitatis habebit.![]()
PDF VIII. Si quis timore mortis habitum religionis assumpserit, licite poterit ad saeculum redire.![]()
PDF IX. Clericus ex dono militis ecclesiam vendicare non potest, sed tantum ius patronatus.![]()
PDF X. Si alicui de prima vacante ecclesia promißio fuerit facta, si ea vacante aliud postea ad eam fuerit praesentatus, non debet propter hoc eius institutio retardari.
![]()
PDF De Pactionibvs Secvndo.![]()
PDF Pars 40.![]()
PDF I. Appellationi de rebus modicis factae, quae scilicet infra summam viginti marcarum subsistunt, non est deferendum; sed vt intra fines iudices qui suspicione careant, eligat, appellans est cogendus: a quibus si quis partium crediderit appellandum, ad archiepiscopum vel primatem vocem appellationis emittat.![]()
PDF II. Literae a tribus mensibus ante obitum delegantis impetratae, eumdem debent tempore successoris sortiri effectum, quem, si adhuc ille viueret, habere debuissent.![]()
PDF III. Si literae in narratione facti non in suspecto loco fuerint abrasae, non debent propter hoc falsae iudicari. Si vero de appellatione inhibita in prioribus, in posterioribus non sit mentio facta, posteriores in irritum sunt reuocandae.![]()
PDF IV. Si mulier a consanguineo viri sui fuerit polluta, & veneficum periculum & alias vitae insidias viro machinata, potest inter eos diuortii sententia promulgari, ita vt vir ea mortua licentiam habeat aliam ducendi in vxorem. Ipsa vero sine spe coniugii perpetuo remanebit.![]()
PDF V. Si qui pro euacuando mandato apostolico ante citationem appellauerint, aut alios in posseßionem rei litigiosae induxerint, vel se malitiose subtraxerint, non est eorum appellationi deferendum: sed illi qui in posseßione sunt, licet in rescripto non comprehendantur, auctoritate eius conueniri possunt.![]()
PDF VI. Qui in aegritudine ad loca religiosa se transtulerint, si in ipsa aegritudine decesserint, cogi possunt & debent, vt personis vel ecclesiis, a quibus pabulum receperunt salutis, canonicam relinquant portionem.![]()
PDF VII. Super re sacra & litigiosa transigi non potest. Alias autem litigantes amicabiliter componere possunt.![]()
PDF VIII. Iudex delegatus tam ordinarium quam alium ad efficiendum id quod mandat, cogere potest: & si obedire noluerit, eum poterit punire.![]()
PDF IX. Spontaneae abiurationis exceptio sine causae cognitione non est admittena: & probatio spontaneam negantis renuntiationem, est recipienda.![]()
PDF X. Si sacerdos occulte aliquos coniunxerit, ab officio triennio suspendi debet, quoniam non sunt occulte matrimonia contrahenda.![]()
PDF XI. Si in executione mandati fraus interuenerit, non potest executor de toto negotio cognoscere: sed debet incidens quaestio ad sedem apostolicam referre.![]()
PDF XII. Clericus a laico praesentatus, si ab episcopo non fuerit institutus, & appellauerit; licet alius postmodum intrusus fuerit, ab ecclesia debet amoueri, & alius institui.![]()
PDF XIII. Si causa, appellatione remota, si commissa, & altera pars appellauerit, non est appellationi deferendum, nisi appellans ante citationem iter arripuerit ad sedem apostolicam veniendi. Item, si iudex super suggestum falsi probationes audire noluerit, appellans audietur. Item ab vno iudicum appellatione remota, in causa procedi non potest, nisi hoc in literis specialiter contineatur.![]()
PDF XIV. Quod nullus ad ecclesiastica beneficia est admittendus, nisi sit electus, & quod filii personarum citra sacros ordines constitutarum, parentibus in ecclesiasticis succedere possunt, si tamen merita suffragantur.![]()
PDF XV. Monachi Cisterciensis ordinis non debent villas, molendina, ecclesias, altaria poßidere, fidelitates & hominia suscipere, rusticos & tributarios tenere, nec operam adhibere, vt termini posseßionum eorum dilatentur.![]()
PDF XVI. Qui praestito iuramento iudicio sisti beneficium absolutionis obtinuit, nisi infra annum appellationem fuerit prosecutus, in pristinam potest sententiam detrudi, & non obstante apostolico iudicio, ecclesiae stare compelli.![]()
PDF XVII. Variantis verbum, testimonium reprobatur.![]()
PDF XVIII. Potest quis ius quod habuit, suo amittere facto.![]()
PDF XIX. Is qui praesidet, potest votum dispensare.![]()
PDF XX. Ne quis dicat, Christum non esse aliquid secundum quod homo.
![]()
PDF Pars 50.![]()
PDF I. Si res precii modici, quae scilicet animum accipientis allicere vel inuertere non solet, pro electione alicuius vel pro pallio alicui deferendo data fuerit, non propter hoc committitur simonia, nisi interueniat pactum. Item, puer qui a parentibus pecunia interueniente ecclesiae offertur, ab eadem ad tempus debet remoueri: sed postmodum non solum ad aliam, sed etiam ad illam potest assumi.![]()
PDF II. Judex potest appellantibus terminum prosequendae appellationis praefigere, vel eos compellere iudicio ecclesiae sisti: vel si noluerint, potest eos, appellatione remota, excommunicare.![]()
PDF III. Propter occultum delictum non est aliquis a promotione repellendus.![]()
PDF IV. Si quis matrem vxoris suae cognouerit, si id occultum sit, non est ab vxore inscia propter hoc separandus.![]()
PDF V. Licet quis sororem vxoris suae cognouerit, non debet propter hoc ab vxore separari.![]()
PDF VI. Episcopus cum clerico daemones inuocante misericorditer agere potest.![]()
PDF VII. Clerici infra subdiaconatus ordinem constituti, matrimonia contrahentes, ecclesiastico possunt beneficio spoliari: sed si de bonis suis aliqua ecclesiis contulerint, ad ipsos redire debent.![]()
PDF VIII. In legatis testamento ecclesiae relictis duo vel tres sufficiunt testes.![]()
PDF IX. Ecclesiae licite potest sub conditione donari.![]()
PDF X. Si puer habitum religionis susceperit, & eum voti poenituerit, infra 14. annum habitum relinquere potest, & ad saeculum redire, dum tamen a parentibus non sit oblatus, nec id vnquam ratum habuerit.![]()
PDF XI. Ecclesia non debet propter alicuius appellationem debitis obsequiis defraudari: canonici etiam saeculares debitam in ecclesiis tenentur facere residentiam.![]()
PDF XII. Ab itinere Hierosolymitano potest quis absolui.![]()
PDF XIII. Si quis habitum religionis metu mortis susceperit, licite habitum relinquere potest, nisi id aliquando ratum habuerit.![]()
PDF XIV. Quod laicus non est in accusationem clerici admittendus. Item, si quis aliquem accusauerit, frater illius non potest postmodum accusare. Item, purgatores alicuius, honesti debent esse & bonae opinionis, vitamque illius, quem purgare debent, cognoscere & conuersationem.![]()
PDF XV. A voto potest quis absolui, dum tamen eleemosynis redimatur.![]()
PDF XVI. Monachi in accusationem abbatum suorum sunt admittendi, eisque de monasterio expensae necessariae debent administrari. Item contra confirmationem summi pontificis non est aliquatenus iudicandum, nisi nouum emerserit mandatum, aut certum sit, ipsam per falsam suggestionem impetratam.![]()
PDF XVII. Clandestina matrimonia a contrahentibus publicata, ab ecclesia sunt recipienda: genitique in tali matrimonio, sunt legitimi.![]()
PDF XVIII. Institutiones vel destitutiones sine fratrum consilio non sunt faciendae.![]()
PDF XIX. De eodem, & quod in confirmationibus absentium nomina non sunt scribenda.![]()
PDF XX. Testamenta coram presbytero, vel tribus vel duobus aliis facta, rata sunt & firma.![]()
PDF XXI. Ecclesia adulterio polluta, per adspersionem aquae benedictae debet reconciliari: & propter peccatum vnius, aliis purgatio est indicenda.![]()
PDF XXII. Sacerdos infirmum vno tantum praesente clerico, vel etiam solus, inungere potest. Item, festum beati Matthiae in anno bissextili, in primo vel secundo die potest celebrari. Item, mulier a viro suo pro crimine aliquatenus non est separanda, nisi vbi eam ad maleficia transire contigerit; de viro similiter statuentes.![]()
PDF XXIII. Si vero ad alienas partes se transtulerit, ibique per decennium moram fecerit, & redire noluerit, poterit inter ipsum & vxorem eius diuortium celebrari, sed proles ante diuortium procreata est legitima.![]()
PDF XXIV. Raptor dici non debet, qui mulieris habuerit consensum: & post carnis commixtionem matrimonium est perfectum.![]()
PDF XXV. Ea quae propter filium proprium, quem interemerat, a viro est abiurata, eidem viro debet restitui, & ei de commisso poenitentia indici.![]()
PDF
