Opera Mystica V. Ac Mystici Doctoris F. Ioannis A Crvce Primi Religiosi Discalceati Ordinis B. V. M. De Monte Carmelo Et Seraphicæ Virginis Theresiæ fidelissimi [...] / Ex Hispanico idiomate in Latinum nunc primum translata, Per R. P. F. Andream A Iesv Polonum eiusdem Ordinis Religiosum. Coloniæ Agrippinæ : Gualtherus, 1639
Content
PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Title page
PDF Elenchvs Opervm.
PDF Reverendissimo, Et Illvstrissimo S.R. Imperii Principi Ac Domino, D. Francisco Bambergensi, Et Herbipolensi Episcopo, Franciæ Orientalis Duci &c.
PDF Iesvs Maria. F. Phillippvs AS. Iacobo Præpositvs Generalis Fratrvm Carmelitarvm Discalceatorvm Congregationis S. Eliae Or.d Beatissimæ Virg. Mariæ de Monte Carmelo, ac eiusdem S. Montis Prior.
PDF Privilegivm Sacrae Caesare AE Maiestatis.
PDF Censvra Celeberrimæ Vniuersitatis Complutensis.
PDF Approbatio Eximij Doctoris Ludouici Montefinos primæ Theologiæ Cathedræ Professoris in celebri Vniuersitate Complutensi, & Facultatis Decani.
PDF Approbatio Ad. dum Reu. Patris præsentati Fr. Thomæ Daoiz Ordinis S. Dominici S. Theologiæ Profeßoris in Conuentu Sancti Thomæ Matriti, nec non Sanctæ Generalis Inquisitionis Qualificatoris.
PDF Approbatio R[di] A[dm.] P.M.F. Didaci de Campo ex Ordine D. Augustini, Qualiticatoris Generalis Inquisitionis, nec non in Archiepiscopatu Toletano Examinatoris.
PDF Censvra A[dm.] R.P. Magistri P. Francisci de Araujo Ordinis Prædicatorum Primæ Cathedræ Theologiæ Moderatoris in celeberrima vniuersitate Salmanticensi.
PDF Censvra P. Fr. Ioannis Pontij Legionensis, Theologiæ Proffessoris ex sacro ordine Minimorum, Consultoris, & Qualificatoris in Regio Senatu suprem ac vniuersalis Inquisitionis.
PDF Censvra Reuerendißimi & Illustrißimi D.D.F. Augustini Antolines, ex Ordine D. Augustini, Episcopi Ciuitatensis, Salmantic prius Primæ Cathedræ Theologiæ moderatoris, deinde Archiepiscopi S. Iacobi.
PDF Approbatio Censoris.
PDF Elogivm I. Sanctæ Virginis & Matris nostræ Theresiæ, decerptum ex Epistola, quam scripsit V. M. Annæ de Iesu Priorissæ Conuentus oppidi Veas, cum illa expostulanti, de penuria Directoris spiritualis cui animæ suæ sinus aperiret.
PDF Elogivm II. Relatum ab Eminentißimis DD. Cardinalibus de Torretz, & Ioanne Baptista Detti sacræ Rituum congregationi, in literis remissorialibus conceßis in ordine ad Canonizationem Venerab. P.F. Ioannis à Cruce &c.
PDF Elogivm III. A[dm.] R[di.] P. Ioannis de Vicunna Rectoris Collegij Societatis Iesu Vbetæ, Relatum in informationibus in ea ciuitate confectis pro Canonizatione V.P.
PDF Elogivm IV. Doctoris Francisci Mirauete Auditoris, & Decani Curiæ, & Iustitiæ Aragonum Cæsaraugustæ: viri præcipuo spiritu doctrina & pietate insignis, contentum in epistola data ad quandam personam Religiosam.
PDF Elogivm V. Illustrißimi & Reuerendißimi D.D. Fr. Antonij Perez Episcopi Vrgellæ, Operum V.P. Fr. Ioannis à Cruce, contentum in Epistola missa ad V.M. Annam de Iesu, Fundatricem Monialium Carmelitarum Discalceatarum in Gallia & Belgio.
PDF Ex Elogiis Illvstrivm in Carpetania Scriptorum Viri Nobilis D. Thomæ Tammaio de Vargas Historiographi Regij. Ioannes de la Cruz.
PDF Candido Lectori Interpres.
PDF Compendivm Vitae Venerabilis Patris Fratris Ioannis a Crvce.
PDF §. II. Adolescentia & studia litterarum.
PDF §. III. Habitum Ordinis Carmelitarum induit.
PDF §. IV. Primus in Reformatione calceos deposuit.
PDF §. V. Mirabilia Abulæ operatur.
PDF §. VI. Vincula, carceris custodia, exitus.
PDF §. VII. Munia quæ obiuit, & conuentus quos fundauit.
PDF §. VIII. Virtutes quibus fuit exornatus.
PDF §. IX. Aliæ virtutes heroicæ.
PDF §. X. Dona Spiritus sancti & gratiæ gratis datæ.
PDF §. XI. Postremus Ioannis morbus.
PDF §. XII. Admirabilis ipsius obitus.
PDF §. XIII. Corporis effigies, sepultura, apparitiones.
PDF Ascensvs Montis Carmeli, Avctore V.P. Fr. Ioannea Crvce.
PDF Argumentum.
PDF Canciones
PDF Prooemivm.
PDF 1 Liber Primvs Ascensvs Montis Carmeli, In Qvo, Qvidnam Sit Obscvra Nox, quamque necessario per eam ad vnionem diuinam sit transeundum, agitur. Et præsertim, de Obscura sensus, ac Appetitus Nocte, & quantum ij Animæ detrimentum inferant, pertractatur.
PDF 1 Capvt I. Duo Noctium discrimina, per quas Spirituales, secundum duas hominis partes, superiorem scilicet & inferiorem transeunt, aßignat; & primum cantum proponit, ac dilucidat.
PDF 2 Capvt II. Quænam sit Noxista Obscura, per quam se Anima ad Vnionem diuinam pertransisse decantat; & quæ sint ipsius causæ, declaratur.
PDF 3 Capvt III. De prima noctis huius causa, priuatione videlicet Appetitus in rebus omnibus Tractationem incipit.
PDF 4 Capvt IV. Quam necessarium sit Animæ, Noctem hanc sensus obscuram, quæ est Appetitus mortificatio, serio transmeare, vt ad vnionem diuinam poßit proficisci.
PDF 7 Capvt V. Eandem prosequitur doctrinam, ac authoritatibus figurisq[ue] sacræ Scripturæ declarat, quàm necessarium sit Animæ, hac obscura Mortificationis Appetitus nocte, in Devm tendere.
PDF 10 Capvt VI. In quo præcipua detrimenta, quæ Appetitus Animæ inferant; Piuatiuum vnum, Positiuum alterum exponuntur, sacrarumque litterarum authoritatibus, comprobantur.
PDF 12 Capvt VII. Quomodo Appetitus cruciant Animam; quod etiam similitudinibus ac authoritatibus comprobatur.
PDF 13 Capvt VIII. Qua ratione Appetitus obtenebrant Animam, idq[ue] similitudinibus, sacrarumq[ue] literarum authoritatibus confirmatur.
PDF 16 Capvt IX. Qualiter appetitus fœdant Animam, quod similitudinibus & sacrarum literarum authoritatibus comprobatur.
PDF 18 Capvt X. Quemadmodum Appetitus tepefaciunt Animam, eamq[ue] in virtutis exercitio imbecillam reddunt. Quod similitudinibus sacræq[ue] paginæ authoritatibus comprobatur.
PDF 19 Capvt XI. Qua ratione necessarium sit, ad vnionem diuinam peruenire cupienti Animæ, vniuersis etiam minimis carere Appetitibus, demonstratur.
PDF 23 Capvt XII. In quo alteri interrogationi respondetur; cuiusnam modi sint Appetitus illi, qui ad inferenda Animæ superius descripta damna, satis sint, declarando.
PDF 25 Capvt XIII. De modo & ratione, qua vti debet Anima ad ingrediendum Noctem istam Sensus, Fide mediante.
PDF 27 Capvt XIV. In quo secundus dicti Cantus Versus, elucidatur.
PDF 29 Liber Secvndvs Ascensvs Montis Carmeli, In Qvo, De Proximo vnionis Diuinæ medio: Fide videlicet disseritur, nec non de secunda spiritus nocte, quæ secundo Cantu continetur.
PDF 29 Cancion Segvnda.
PDF 29 Sensvs.
PDF 29 Capvt I. In quo Cantus hic elucidatur.
PDF 31 Capvt II. De secunda noctis huius quæ est fides, parte seu causa tractationem incipit: duobusq[ue] probat argumentis, noctem hanc, Prima & Tertia noctis huius parte, obscuriorem esse.
PDF 31 Capvt III. Qua ratione fides sit obscura Nox respectu Animæ. Quod rationibus & sacrarum literarum authoritatibus confirmatur.
PDF 33 Capvt IV. In genere agitur, quo pacto debeat etiam Amina in obscuritate quantum in se est remanere, vt poßit commodè per fidem duci ad summam contemplationem.
PDF 36 Capvt V. Quid sit vnio Animæ cum Deo explicatur, & comparatio seu similitudo quædam proponitur.
PDF 39 Capvt VI. In quo demonstratur, tres Theologicas virtutes, tres Animæ potentias perficere debere; & quâ ratione virtutes istæ euacuant illas, ac in tenebris constituunt. Elucidantur ad hoc institutum duæ authoritates, S. Lucæ vna, Isaiæ altera.
PDF 41 Capvt VII. In quo ostendit, quam angusta sit via, quæ ducit ad vitam: quamque liberi, ac expediti debeant esse illi, quibus per eam incedendum est. Incipit etiam de Intellectus nuditate agere.
PDF 45 Capvt VIII. Qua ratione nulla Creatura, nullaque notitia, quæ intellectum humanum subire poßit, poximum vnionis diuinæ medium esse valeat, in communi demonstratur.
PDF 48 Capvt IX. Qua ratione fides sit proximum proportionatumque medium Intellectui humano, vt Anima ad vnionem diuinam valeat peruenire. Quod authoritatibus, diuinarumque scripturarum figuris comprobatur.
PDF 49 Capvt X. In quo vniuersarum appræhensionum ac intelligentiarum, quæ intellectui obijci possunt, distinctio affertur.
PDF 50 Capvt XI. De damno, ac impedimento, quod reperiri potest in apprehensionibus intellectus, per ea, quæ supernaturaliter sensibus corporeis exterioribus repræsentantur; & qualiter Anima in illis sese gerere debeat.
PDF 55 Capvt XII. In quo de apprehensionibus Imaginarijs naturalis Ordinis disputatur. Docet, quidnam eæ sint; probatque non posse eas esse medium proportionatum, ad Diuinam vnionem acquirendam: quantumcunque obsit, nescire sese ab eis, tempore competent auellere.
PDF 58 Capvt XIII. Proponuntur indicia, quæ in seipso animaduertere debet vir Spiritualis, vt intellectum ab Imaginarijs formis, ac discursibus meditationis, denudare incipiat.
PDF 60 Capvt XIV. Istorum indiciorum congruentia demonstratur: rationesque neceßitatis illorum, quæ circa ea dicta sunt aßignantur, quæ ad vlteriorem in spiritu progressum deseruiunt.
PDF 65 Capvt XV. In quo demonstrat, quomodo proficientibus, qui notitiam hanc Generalem contemplationis ingredi incipiunt, expedit interdum discursu, & operatione potentiarum naturalium vti.
PDF 66 Capvt XVI. In quo de imaginarijs apprehensionibus, quæ supernaturaliter in phantasia repræsentantur, disputatur. Demonstratur etiam non posse eas deseruire animæ, tanquam medium proximum ad Vnionem cum Deo.
PDF 71 Capvt XVII. In quo finis, ac modus, quem Deus in communicandis animæ per sensus, spiritualibus bonis habere consueuit, declaratur, Dubitationique superius propositæ satis fit.
PDF 75 Capvt XVIII. De damnis, quæ nonnulli Spiritualis vitæ magistri, animabus inferre possunt, eò quòd non recta eas ratione methodoque in dictis Visionibus regant. Et præterea quomodo illis, licet à Deo sint falli, ac decipi poßint.
PDF 77 Capvt XIX. In quo declaratur & comprobatur, quod licet visiones ac loquutiones à Deo prouenientes, in se ipsis veræ sint, possumus tamen ijs decipi. Ostenditur hoc aliquibus sacræ Scripturæ authoritatibus.
PDF 83 Capvt XX. In quo sacrarum litterarum testimonijs comprobatur, dicta verbaque diuina, licet semper sint vera, non tamen semper esse in proprijs suis causis certa, & infallibilia.
PDF 85 Capvt XXI. In quo demonstratur, qua ratione licet interdum Deus ad interrogata respondeat, minimè tamen hic cum eo agendi modus illi placeat. Probatur etiam quod licet aliquando condescendat & responsum præbeat, pluries tamen ob id indignatur.
PDF 90 Capvt XXII. In quo dubium quoddam examinatur, cur modo in lege noua non sit pernussum, aliquid à Deo supernaturali via scisatari, quem admodum in antiquo fœdere licitum erat? Est hac tractatio aliquatenus iucunda, ad Sanctæ fider nostræ arcana intelligenda. Probatur institutum S. Pauli testimonio, quod ad rem hanc dilucidatur.
PDF 97 Capvt XXIII. In quo de apprehensionibus intellectus, quæ via merè Spirituali contingunt, agere incipit. Et quidnam eæ sint declarat.
PDF 98 Capvt XXIV. In quo de duobus modis Visionum intellictualium, quæ Supernaturali via contingunt disseritur.
PDF 101 Capvt XXV. In quo de Reuelationibus disputatur, quidnam eæ siut declaratur, & quædam earum diuiso proponitur.
PDF 102 Capvt XXVI. In quo intelligentijs nudarum veritatum in intellectu disseritur, docet eas in duplici esse differentia, & qua ratione se debeat in illis gerere Anima.
PDF 107 Capvt XXVII. In quo de secundo Reuelationum genere, detectione videlicet vel manifestatione arcanorum, & occultorum mysteriorum agitur. Docetur etiam, quanam ratione vsui esse ad Vnionem cum Deo, & qua ratione illam præpedire poßint, & qualiter dæmon hac in parte grauiter decipere potest.
PDF 109 Capvt XXVIII. In quo interioribus Loquutionibus, quæ supernaturaliter Spiritui euenire possunt, agitur. Quotque modis contingant, describitur.
PDF 110 Capvt XXIX. In quo primo verborum genere, quæ interdum Spiritus recollictus in se efformare solet, disputatur. Eorum causa aßignatur, commodaque & incommoda, quæ ex illis emergere possunt, adducuntur.
PDF 114 Capvt XXX. De interioribus verbis, quæ spiritui, supernatuli via formaliter fiunt, disseritur. Admonetur etiam Anima damni, quod ea possunt inferre: & necessaria datur instructio, ad cautè circum specteque in illis, ne decipiatur, agendum.
PDF 116 Capvt XXXI. In quo de Substantialibus verbis, quæ interius spiritui fiunt, agitur, aßignatur etiam inter illa & formalia discrimen, & commoda, quæ in se continent, exponuntur: quamque resignatè ac reuerenter se in illis gerere debeat Anima, edocetur.
PDF 117 Capvt XXXII. In quo de apprehensionibus, quas intellectus, ab interioribus sentimentis, quæ supernaturaliter in anima efficiuntur, recipit, agitur; illorum causa aßignatur, & qua ratione se debeat anima in illis gerere, ne viam Diuinæ vnionis impediat; præscribitur.
PDF 120 Liber Tertivs, In Qvo De Pvrgatione, Et Actiua memoriæ voluntatisque Nocte disseritur. Instrvitvr Etiam Anima, Qva ratione sese circa duarum istarum potentiarum actus gerere debeat, vt ad Vnionem diuinam, poßit peruenire.
PDF 120 Argumentum.
PDF 121 Capvt I. In quo de naturalibus memoriæ apprehensionibus agitur: modusque eam euacuandi: vt Anima secundum istam potentiam Deo poßit vniri, præscribitur.
PDF 125 Capvt II. In quo enumerantur tria detrimenta quæ incurrit Anima, quam diu non manet in tenebris quoad notitas, & digreßiones memoriæ, proponit hoc loco primum donum.
PDF 127 Capvt III. De secundo detrimento, quod ex parte dæmonis, per naturales memoriæ apprehensiones animæ, contingere potest.
PDF 127 Capvt IV. De tertio detrimento, quod in animam per memoriæ notitias distinctas, & naturales redundat.
PDF 128 Capvt V. De commodis, quæ in animam ex obliuione & vacuitate cogitationum & notitiarum omnium, quæ naturaliter circa memoriam haberi possunt, resultant.
PDF 129 Capvt VI. In quo de secundo genere apprehensionum memoriæ, imaginarijs videlicet, & supernaturalibus notitijs disseritur.
PDF 130 Capvt VII. De damnis quæ notitiæ supernaturalium rerum inferre possunt animæ, si sese super illas reflectat. Eorum numerus proponitur, & hoc loco de primo agitur.
PDF 131 Capvt VIII. De secundo detrimentorum genere; periculo videlicet in propriam labendi æstimationem, & præsumptionem vanam.
PDF 132 Capvt IX. De tertio damno, quod redundare potest in Animam, ex parte Dæmonis per apprehensiones imaginarias memoriæ.
PDF 133 Capvt X. De quarto detrimento, quod ex supernaturalibus apprehensionibus distinctis memoria in animam resultare potest, vnionem videlicet impedire.
PDF 133 Capvt XI. De quinto damno, quod anima per formas & apprehensiones imaginarias supernaturales incurrere potest, quod est abiecte ac improprie de Deo sentire & iudicare.
PDF 134 Capvt XII. De vtilitatibus quas elicit anima separando à se Imaginatiuas apprehensiones. Respondetur etiam cuidam obiectioni, & quædam differentia, quæ inter apprehensiones imaginarias naturales, & supernaturales reperitur, demonstratur.
PDF 138 Capvt XIII. In quo de Spiritualibus notitijs, quatenus ad memoriam spectare possunt, dißeritur.
PDF 139 Capvt XIV. Vniuersalis præscribitur modus, quem spiritualis tenere debet circa istam memoriæ potentiam.
PDF 140 Capvt XV. Inchoatur tractatio de nocte obscura voluntatis. Quædam Deuteronomij authoritas adducitur, itemque alia Dauidis, postremo affectuum voluntatis diuisio adfertur.
PDF 142 Capvt XVI. De prima voluntatis affectione disserere auspicatur. Quid nam sit gaudium explicat, proponit etiam rerum in quibus voluntas delectari potest, distinctionem.
PDF 143 Capvt XVII. In quo de gaudio, quod ex rebus temporalibus percipitur, agere incipit. Docet etiam, qua ratione gaudium in illis ad Deum dirigi debeat.
PDF 145 Capvt XVIII. De danmis, quæ redundare possunt in animam ex eo, quod gaudium in temporalibus rebus constituat.
PDF 148 Capvt XIX. De vtilitatibus, quas consequitur anima ex eo, quod audium à temporalibus rebus auellat.
PDF 150 Capvt XX. Magnam esse vanitatem, in naturalibus bonis, voluntatis gaudium reponere, & qua ratione debeat illud per ea ad Deum dirigi, demonstratur.
PDF 151 Capvt XXI. De detrimentis, quæ in animam ex eo deriuantur, quód voluntatis suæ gaudium in naturalibus bonis collocet.
PDF 154 Capvt XXII. De vtilitatibus, quas elicit anima ex eo, quod gaudium in anturalibus bonis non consistat.
PDF 155 Capvt XXIII. De tertio bonorum genere, sensibilibus videlicet, in quibus voluntas affectum gaudij reponere potest, disputatur. Qualia, & quotuplicia sint, & qua ratione debeat voluntas in ijs ad Deum dirigi, ab isto gaudio sese repurgando, demonstratur.
PDF 157 Capvt XXIV. De damnis quæ patitur anima, eo quod voluntatis gaudium in sensibilibus bonis reponere velit.
PDF 158 Capvt XXV. De vtilitatibus tam spiritualibus quam temporalibus, quæ in Animam ex gaudij delectationisque sensibilium rerum abnegatione redundant.
PDF 161 Capvt XXVI. De quarto bonorum genere, moralibus scilicet, agere auspicatur, qualia ea sint, quaq[ue], ratione voluntatis in ijs gaudium sit licitum, declarat.
PDF 163 Capvt XXVII. De septem incommodis, quæ voluntatis gaudium in rebus moralibus reponendo, incurri possunt.
PDF 165 Capvt XXVIII. De vtilitatibus, quæ proueniunt Animæ ex gaudij seu delectationis à moralibus bonis separatione.
PDF 166 Capvt XXIX. In quo de quinto bonorum genere, quibus oblectari potest voluntas, id est supernaturalibus inchoatur tractatio. Qualia ea sint, ac qua ratione à Spiritualibus distinguantur, & qualiter gaudium illorum ad Deum debeat dirigi, demonstratur.
PDF 168 Capvt XXX. De damnis, quæ resultare possunt in animam ex eo, quod voluntatis gaudium in hoc bonorum genere reponat.
PDF 170 Capvt XXXI. De duobus emolumentis, quæ ex gaudij in supernaturalibus gratijs abnegatione, eliciuntur.
PDF 171 Capvt XXXII. In quo de sexto bonorum genere, quibus oblectari potest voluntas agere incipit, qualia ea sint demonstrat, primamque eorum facit diuisonem.
PDF 172 Capvt XXXIII. Agitunde spiritualibus bonis, quæ distincte intellectum memoriamque subire possunt, & qua ratione voluntas sese gerere debeat circa illorum gaudium, seu delectationem, edocetur.
PDF 173 Capvt XXXIV. De sapidis dulcibusque spiritualibus bonis, quæ distinctè in voluntate locum habere possunt, & quotuplicia ea sint.
PDF 175 Capvt XXXV. Eandem de sacris Imaginibus prosequitur materiam. Ignorantiam etiam, quandam, qua nonnullæ circa eas tenentur personæ, exponit.
PDF 177 Capvt XXXVI. Qua ratione voluntatis gaudium, seu delectatio per Sacrarum Imaginum obiecta, taliter ad Deum dirigi debeat, vt voluntas non erret, nec pereas impedimentum incurrat.
PDF 178 Capvt XXXVII. Tractationem de bonis motiuis seu prouocatiuis continuat. De oratorijs, locisq[ue] orationi dicatis, differit.
PDF 180 Capvt XXXVIII. Qua ratione templis & Oratorijs vtendum sit, spiritum per illa ad Deum dirigendo.
PDF 181 Capvt XXXIX. Eandem continuat materiam, spiritum ad interiorem recollectionem in rebus prædictis dirigendo.
PDF 181 Capvt XL. De quibusdam detrimentis, quæ incurruntij, qui rerum ac locorum deuotorum, sensibili gustui & delectationi, secundum modum iam descriptum, sese tradunt.
PDF 182 Capvt XLI. De triplici piorum locorum genere, & qua raratione circa illa sese gerere debeat voluntas.
PDF 184 Capvt XLII. De alijs orationis motiuis, multiplici videlicet ceremoniarum varietate, quibus multæ personæ vtuntur.
PDF 185 Capvt XXXXIII. Qua ratione per deuotiones istas gaudium, & fortitudo voluntatis ad Deum dirigi debeat.
PDF 187 Capvt XLIV. De secundo bonorum distinctorum genere, quibus vanè oblectari potest voluntas.
PDF 189 Obscvra Nox Animæ, Necnon Dilvcidatio Cantvvm Viam Perfectæ Vnionis Amoris Cvm Deo, qualis in hac vita obtineri potest continentium: Admirabilivm Etiam Animæ vnionem hanc adeptæ proprietatum Expositio.
PDF 189 Title page
PDF 190 Operis Argvmentvm.
PDF 191 Canciones. Cantvs.
PDF 193 Qvisnam Sit Istorvm Cantvvm Scopus.
PDF 194 Liber Primvs. In Qvo De Sensvs Nocte Disseritvr.
PDF 195 Capvt I. Proponitur primus versus, & de incipientium imperfectionibus tractatio inchoatur.
PDF 196 Capvt II. De nonnullis spiritualibus imperfectionibus quas in superbiæ materia admittunt incipientes.
PDF 198 Capvt III. De imperfectionibus, quæs incipientium nonnulli, in secundi capitalis vitij, Auaritiæ videlicet materia spiritualiter loquendo, incurrere solent.
PDF 200 Capvt IV. De alijs imperfectionibus, quibus incipientes isti, in tertio vitio, Luxuria videlicet spiritualiter accepta, obnoxij sunt.
PDF 202 Capvt V. De imperfectionibus in quas incipientes quantum ad iræ vicium spectat, labuntur.
PDF 203 Capvt VI. De imperfectionibus circa spiritualem gulam occurrentibus.
PDF 205 Capvt VII. De imperfectionibus inuidiæ, acediæque spiritualis.
PDF 206 Capvt VIII. In quo primus, primi Cantus versus exponitur: incipitque nox hæc obscura dilucidari.
PDF 208 Capvt IX. De indicijs, ex quibus agnosci poterit, spiritualem personam hac noctis, purgationisque sensitiuæ via incedere.
PDF 211 Capvt X. De modo quem seruare status istius homines in hac nocte obscura debent.
PDF 213 Capvt XI. Tres versus primi Cantus declarantur.
PDF 215 Capvt XII. De vtilitatibus, quas nox ista sensus adfert animæ.
PDF 218 Capvt XIII. De alijs vtilitatibus, quas nox ista sensus adducit animæ.
PDF 221 Capvt XIV. In quo vltimus primi cantus versus elucidatur.
PDF 223 Liber Secvndvs Noctis Obscvræ In Qvo De Intimiori Pvrgatione, quæ est secunda Spiritus Nox, disseritur.
PDF 223 Capvt I. Secundæ spiritus tractatio inchoatur. Et quonam illa tempore incipiat, edocetur.
PDF 224 Capvt II. De nonnullis quibus proficientes isti tenentur, imperfectionibus.
PDF 226 Capvt III. Annotatio pro eorum quæ sequuntur intelligentia.
PDF 227 Capvt IV. Primus proponitur Cantus & explicatur.
PDF 227 Capvt V. Primus proponitur versus, demonstrarique incipit, qualiter obscura hæc contemplatio, non solum nox sit animæ, sed etiam pœna & tormentum. Quadam nocte obscura.
PDF 230 Capvt VI. De alijs pœnarum modis, quas in ista nocte patitur anima.
PDF 232 Capvt VII. Eadem continuatur materia, de alijsque voluntatis afflictionibus & angustijs disseritur.
PDF 235 Capvt VIII. De alijs pœnis quæ in hoc statu affligunt animam.
PDF 236 Capvt IX. Qua ratione, licet nox hæc spiritum obscuret, id tamen ad eum illuminandum fiat.
PDF 240 Capvt X. Similitudine quadam purgatio ista exacte, & veluti ex fundamento explicatur.
PDF 242 Capvt XI. Primi Cantus, secundus Versus explanari incipit. Docetur etiam qua ratione vehemens diuini amoris paßio, quæ animæ confertur, sit rigidißimarum istarum angustiarum fructus.
PDF 244 Capvt XII. Horribilis hæc nox, purgatorium esse demonstratur. Et qua ratione in illa diuina sapientia illuminat homines in terris, eadem illuminatione qua purgat illuminatque Angelos in in cœlis.
PDF 246 Capvt XIII. De alijs dulcibus effectibus, quos hæc obscura contemplationis nox in anima operatur.
PDF 249 Capvt XIV. In quo tres vltimi primi Cantus Versus proponuntur & explanantur.
PDF 250 Capvt XV. Secundus Cantus, eiusque declaratio proponitur.
PDF 251 Capvt XVI. Primus proponitur Versus, & qua ratione dum anima in obscuritate iter peragit, secura incedat, demonstratur.
PDF 255 Capvt XVII. Secundus proponitur Versus, & qua ratione hæc obscura contemplatio arcana sit, demonstratur.
PDF 258 Capvt XXVIII. Qua ratione hæc sapientia secreta, sit etiam scala, demonstratur.
PDF 259 Capvt XIX. Decem scalæ mysticæ amoris diuini gradus, secundum SS. Bernardi & Thomæ doctrinam, explicari incipiunt. Quorum primi quinque proponuntur.
PDF 262 Capvt XX. Alij quinque proponuntur Amoris gradus.
PDF 263 Capvt XXI. Dictio hæc Personata: exponitur necnon colores huius animæ, in nocte ista transmutationis, enumerantur.
PDF 266 Capvt XXII. Tertius Versus Cantus secundi explanatur.
PDF 267 Capvt XXIII. Quartus exponitur Versus. Admirabile etiam describitur latibulum seu recessus, in quo in nocte ista collocatur anima, & qua ratione quamuis Dæmoni ad alios sublimißimos recessus latibulaque pateat aditus, nequaquam tamen ad istud.
PDF 270 Capvt XXIV. Cantus secundi explanatio absoluitur.
PDF 271 Capvt XXV. In quo Cantus tertius breuiter exponitur.
PDF Flamma Amoris Viva Et Cantvvm, In Qvibvs De Magis Intima Animæ Cvm Deo Vnione, In eumque transformatione agitur; explanatio.
PDF Title page
PDF 273 Proloqvivm.
PDF 276 Canciones Qve Haze El Alma En La intima Vnion con Dios. Cantvs Qvos in Intima Cvm Deo Vnione decantat anima.
PDF 277 Cantvs I.
PDF 277 Primi Cantvs Elvcidatio.
PDF 278 Versvs I. O Flamma Amoris viua.
PDF 279 Versvs II. Quæ suauiter feris.
PDF 280 Versvs III. Animæ meæ profundißimum centrum.
PDF 282 Versvs IV. Quandoquidem iam non es molesta.
PDF 283 Versvs V. Impone iam si placet finem.
PDF 284 Versvs VI. Abrumpe telam dulcis huius occursus.
PDF 287 Cantvs II.
PDF 287 Expositio.
PDF 287 Versvs I. O cauterium suaue!
PDF 288 Versvs II. O delicatam plagam.
PDF 291 Versvs III. O manum blandam! O attactum delicatum!
PDF 292 Versvs IV. Æternam qui vitam sapit.
PDF 292 Versvs V. Et omne debitum exoluit.
PDF 295 Versvs VI. Occidendo mortem in vitam transmutasti.
PDF 297 Cantvs III.
PDF 297 Explicatio.
PDF 298 Versvs I. O Lampades ignitæ!
PDF 300 Versvs II. In quarum fulgoribus.
PDF 303 Versvs III. Profundæ sensus cauernæ.
PDF 318 Versvs IV. Obscuri prius ac cœci.
PDF 320 Versvs V. & VI. In consuetis excellentijs Calorem lucemque simul, suo præbeant dilecto.
PDF 323 Cantvs IV.
PDF Canticvm Spiritvale Inter Animam Et Christvm Et Christvm Sponsvm: Vbi Mvltiplices Teneriqve Orationis, & Contemplationis affectus & effectus delarantur.
PDF Title page
PDF 331 Prologvs.
PDF 335 Canciones Entre El Alma Christo su Esposo. Cantvs Inter Animam & Christum Sponsum eius.
PDF 343 Cantvs Primvs.
PDF 347 Cantvs Secvndvs.
PDF 349 Cantvs Tertivs.
PDF 352 Cantvs Qvartvs.
PDF 353 Cantvs Qvintvs.
PDF 355 Cantvs Sextvs.
PDF 357 Cantvs Septimvs.
PDF 359 Cantvs Octavvs.
PDF 360 Cantvs Nonvs.
PDF 362 Cantvs Decimvs.
PDF 363 Cantvs Vndecimvs.
PDF 368 Cantvs Dvodecimvs.
PDF 370 Cantvs Decimvstertivs.
PDF 374 Cantvs Decimvs Qvartvs.
PDF 374 Cantvs Decimvs Qvintvs.
PDF 383 Cantvs Decimvs Sextvs.
PDF 386 Cantvs Decimvs Septimvs.
PDF 389 Cantvs Decimvs Octavvs.
PDF 393 Cantvs Decimvsnonvs.
PDF 395 Cantvs Vigesimvs.
PDF 397 Cantvs Vigesimvsprimvs.
PDF 399 Cantvs Vigesimvssecvndvs.
PDF 402 Cantvs Vigesimvstertivs.
PDF 404 Cantvs Vigesimvsqvartvs.
PDF 406 Cantvs Vigesimvsqvintvs.
PDF 407 Cantvs Vigesimvssextvs.
PDF 409 Cantvs Vigesimvsseptimvs.
PDF 412 Cantvs Vigesimvsoctavvs.
PDF 415 Cantvs Vigesimvsnonvs.
PDF 416 Cantvs Trigesimvs Et Trigesmvs Primvs.
PDF 420 Cantvs Trigesimvssecvndvs.
PDF 422 Cantvs Trigesimvstertivs.
PDF 424 Cantvs Trigesimvsqvartvs.
PDF 426 Cantvs Trigesimvsqvintvs.
PDF 428 Cantvs Trigesimvssextvs.
PDF 430 Cantvs Trigesimvsseptimvs.
PDF 433 Cantvs Trigesimvsoctavvs.
PDF 435 Cantvs Trigesimvsnonvs.
PDF 439 Cantvs Qvadragesimvs.
PDF 441 Spiritvalia Opvscvla Hactenvs Nondvm impressa.
PDF 442 Adversvs Mvndvm. Tomnino deuites damna, quæ tibi Mundus inferre potest, tribus hisce cautelis vtaris oportet.
PDF 443 Contra Dæmonem. Ribvs cautelis vti debet quisquis ad perfectionem aspirat, vt Dæmonis secundi hostis manus effugiat. quo circa notandum est, intervarias, quas Dæmon vsurpat cautelas, vt personas spirituales dcipiat, ordinariam magisque frequentem esse eam, qua subspecie boni, von verò sub specie mali, eis illudit, optime quippe nouit ille malum manifeste cognitum vix eas admissuras. [...]
PDF 445 Contra Carnem & sensualitatem. Ribus se cautelis muniat oportet, qui de se ipso ac sensualitate propria (quæ est tertius animæ hostis) desiderat reportare victoriam.
PDF 446 Sententiarivm Spiritvale V.P. F. Ioannis A Crvce Pro Religiosis sui Ordinis.
PDF 452 Exclamatio Ad Dominvm, qua V.P. finem imponit suis documentis.
PDF 453 Epistolæ Spiritvales Ven. Et. Mystici Doctoris Fratris Ioannis A Crvce Primi Carmelitæ Discalceati.
PDF 453 Epistola I. Ad religiosum quendam sibi subditum, qua illum instruit, qua ratione debeat abstrahere votuntatem à gaudio Creaturarum, & in Deo illam collocare.
PDF 455 Epistola II. Ad Moniales Carmelitas Discalceatas Oppidi Veas, vbi eas hortatur vt in silentio tam interno quàm externo operentur.
PDF 456 Epistola III. Ad Matrem Mariam à Iesu Fundatricem & Priorissam, cæterasq[ue] Religiosas Conuentus Carmelitarum Discalceatarum Caodubæ. Agit de bono Exemplo ac spiritu, quo procedendum est in fundatione monasteriorum.
PDF 457 Epistola IV. Ad eandem Matrem Priorissam Conuentus Cordubensis. Instruit eam qua ratione prouidere debeat rebus temporalibus, & spiritualibus sui Conuentus.
PDF 458 Epistola V. Ad Matrem Eleonoram à S. Gabriele Monialem Carmelitam Discalceatam in Conuentu Cordubensi. Docet eam quomodo egredi oporteat de terra & à notis ad faciendum voluntatem Dei.
PDF 458 Epistola VI. Ad Sororem Magdalenam à. S. Spiritu Monialem Carmelitam Discalceatam Cordubæ. Vbi eam confortat ad patiendum incommoda, quæ in nouis fundationibus sese offerunt.
PDF 459 Epistola VII. Ad Virginem quandam Matritensem, quæ, postmodum habitum Carmelitæ Discalceatæ induit, vixit que laudabiliter in monatsterio Arenarum. Respondet tribus ab ea quæsitis, nimirum circa peccata deflenda, meditandam Christi Domini paßionem, & gloriam Paradisi.
PDF 459 Epistola VIII. Ad D. Iohannam de Pedraca Granatæ. Instruit eam quomodo se gerat in ariditatibus & derelictionibus.
PDF 461 Epistola IX. Ad Matrem Annam de Iesu Religiosam Carmelitam Discalceatam in Conuentu Segobridæ. Vbi consolatur eam in mœrore quem sentiebat eo quod in Capitulo Generali V. P. à Prælatura liber remanserit.
PDF 461 Epistola X. Ad Matrem Eleonoram Baptistam Priorissam Conuentus Veacensis Carmelitarum Excalceatarum. Docet eam in quo consistat vita Apostolica & abrenunciatio religiosa.
PDF 462 Canciones.
PDF Index Locorvm Sacræ Scriptvræ, quæ sensu Mystico in his Operibus explicantur. Prior numerus paginam, secundus vero columnam designat.
PDF Index Rervm notabilium.
PDF Errata in hisce Operibus Beneuolus Lector sic corrigat.
PDF Phrasivm Mysticae Theologiæ V.P.F. Ioannis A Crvce Carmelitarum excalceatorum Parentis primi Elvcidatio.
PDF Title page
PDF 3 Illvstrissimo, Ac Reverendissimo D.D. Melchiori De Moscoso, Et Sandoval Episcopo Segoviensi Regio Consiliario, Ac Serenissimi Ferdinandi Hispaniarum Infantis Cardinalis Cubiculario Maximo, Frater Nicolavs A Iesv Maria Carmelita Discalceatus.
PDF 5 Approbatio P. M. Didaci de Campo Augustiniani, Qualificatoris Inquisitionis Generalis, & Examinatoris Generalis in Archiepiscopatu Toletano.
PDF 5 Censura del P. Fr. Luis Cabrera.
PDF 7 Elvcidatio Theologica.
PDF 9 Pars prima elucidationis, ea, quæ ad propositiones has in communi pertinent complectens.
PDF 9 Cap. 1. Huius libri doctrinam propter aliquorum scrupulum, districtioremve censuram non obscurari, sed potius exinde occasionaliter illustrari, & commendari.
PDF 16 Cap. 2. Securitas, vtilitas, insignisque auctoritas, & excellentia doctrinæ venerabilis parentis nostri Ioannis à Cruce ex multiplici capite demonstratur.
PDF 22 Cap. 3. Primæ obiectioni, qvæ aduersus venerabilis Patris nostri Ioannis doctrinam in communifit occurritur.
PDF 29 Cap. 4. Secunda principalis obiectio aduersus Mystici nostri Doctoris doctrinam in communi proponitur, diluitur.
PDF 32 Cap. 5. Tertiæ principali obiectioni aduersus eamdem doctrinam in communi sumptam occurrit.
PDF 37 §. 2. Horum librorum lingua vulgari vtilitas, & conuenientia demonstratur.
PDF 40 §. 3. Insignis authoritas Magistri Luisij Legionensis ad hoc propositum adducitur.
PDF 42 §. 4. Propositæ obiectionis responsio concluditur.
PDF 44 §. 5. Incidenti quæsito fit satis.
PDF 44 Cap. 6. Theologiam Mysticam, sicuti & quamlibet aliam scientiam, vel artem, proprias, acreconditas phrases, aut locutiones sibi vendi care, quarum vsus minime ab alijs in tali scientia ineruditis iudicandus, aut taxandus, sed illius professorum iudicio (dummodo de veritate constet) relinquendus est.
PDF 48 §. 2. Facultatem hanc potiori iure Theologiam Mysticam sibi vendicare ostenditur.
PDF 51 §. 3. Id ipsum exemplis à terminis imperfectis desumptis in Theologia Mystica confirmatur.
PDF 52 §. 4. Vsus terminorum dißimilium, & contrariorum in Theologia mystica exemplis ostenditur.
PDF 53 §. 5. Terminorum superperfectorum in mystica Theologia vsus ad idem demonstrandum adducitur.
PDF 54 Cap. 7. Scientiam non mediocrem, sed summam insuperque experientiam ad mysticæ Theologiæ sublimes materias, propriasque eius locutiones, ac phrases perfectè intelligendas, & sine errore iudicandas necessariam esse demonstratur.
PDF 56 §. 2. Neceßitas experientiæ præter scientiam demonstratur.
PDF 58 §. 3. Aliquando simplices personas esse sapientiores in mystica Theologia, quam alias in speculatiuis scientijs eruditas ostenditur.
PDF 59 §. 4. Quinam Theologi apti, vel inepti sint ad iudicium de rebus, ac locutionibus mysticis ferendum ex dictis concluditur.
PDF 60 Cap. 8. Hæretici, qui Illuminati dicuntur, summatim proponuntur.
PDF 61 §. 2. Prior hæreticorum, qui Illuminati dicuntur claßis, eiusque [eorumqus] ??? errores referuntur, & ex doctrina mystici nostri Doctoris, aliorumque Patrum reijciuntur.
PDF 63 §. 3. Secunda, & peior Illuminatorum claßis refertur.
PDF 64 §. 4. Tertia, & peßima Illuminatorum claßis refertur.
PDF 65 §. 5. Vltima illuminatorum claßis refertur.
PDF 67 Cap. 9. Vnde aliquorum deceptio circa sinistram suspicionem, minusque benignam censuram aliquarum propositionum venerabilis nostri Ioannis orta fuerit, declaratur.
PDF 75 Secunda pars Elucidationis, ea quæ ad propositiones in particulari pertinent, complectens.
PDF 75 Cap. 1. Prior propositio elucidatur, ac Sanctorum Patrum, illustriumq[ue] Doctorum manifestis testimonijs corroboratur.
PDF 75 §. 1. Pro elucidatione huius propositionis aliqua prænotantur.
PDF 77 §. 2. Ex doctrina tradita propositionis huius legitimus sensus ostenditur.
PDF 78 §. 3. Plura Sanctorum Patrum, & illustrium Doctorum testimonia ad propositum adducuntur.
PDF 82 §. 4. Testimonijs S.M. Nostræ Theresiæ huius propositionis elucidatio absoluitur.
PDF 83 Cap. 2. Secunda venerabilis nostri Ioannis propositio elucidatur, eamque tam quoad rem, quam quoad modum loquendi, qpud Ecclesiæ Patres, & Doctores Catholicos frequentem esse ostenditur.
PDF 83 §. 1. Legitimus huius propositionis sensus declaratur, & ex sacra Sriptura, ac Tehologia comprobatur.
PDF 86 §. 2. Sanctorum Patrum, & illustrium Doctorum testimonijs eadem doctrina, & locutio corroboratur.
PDF 90 §. 3. Illustri S.M.N. Theresiæ testimonio eadem doctrina, & locutio corroboratur.
PDF 91 Cap. 3. Tertia elucidatur propositio, eiusque doctrina, & loquendi modus pluribus Sanctorum Patrum, illustrium Doctroum testimonijs confirmatur, & illustratur.
PDF 92 §. 1. Præmittuntur quædam notatu digna.
PDF 95 §. 2. Ex dictis elucidatur prior pars huius propositionis.
PDF 96 §. 3. Testimonijs Sanctorum Patrum prædicta doctrina, & locutio comprobatur.
PDF 100 §. 4. Animaduersio circa statutam doctrinam valde notanda.
PDF 103 §. 5. Secunda propositionis pars declaratur ,& elucidatur.
PDF 104 §. 6. Pluribus S.M nostræ Theresiæ, aliorum Doctorum testimonijs comprobatur.
PDF 107 §. 7. Tacita quædam obiectio præcluditur.
PDF 108 §. 8. Animaduersio notatu digna pro debita traditæ doctrinæ intelligentia.
PDF 110 §. 9. Tertia propositionis pars elucidatur, & S.S. Patrum testimonijs corroboratur.
PDF 112 Cap. 4. Quarta & præcipua propositio elucidatur, Sanctorumque Patrum, ac illustrium Doctorum testimonijs comprobatur.
PDF 112 §. 1. Erroneus illuminatorum sensus à prædictis mystici nostri Doctoris locutionisbus pluribus, & Catholicius eius sensus comprobatur.
PDF 116 §. 2. Versus sensus prædictarum locutionum multipliciter declaratur
PDF 122 §. 3. Plura S. Patrum, & illustrium Doctorum testimonia, in quibus eadem doctrina, & locutio continetur, referuntur.
PDF 123 §. 4. Ex Theologorum doctrina, & locutione amplius eadem locutio confirmatur.
PDF 124 §. 5. Alia locutio contemplationem potius in paßione, quam actione constituens testimonijs Sanctorum Patrum, & illustrium Doctorum comprobatur.
PDF 126 §. 6. Locutio silentium contemplationi tribuens testimonijs sacra Scripturæ, & Patrum stabilitur.
PDF 127 §. 7. Nomen somni, & mortis scripturæ, & Patrum testimonijs confirmatur.
PDF 128 §. 8. Annihilationis nomen, & locutio ex sacra Scriptura, & sanctis Patribus confirmatur.
PDF 129 §. 9. Conclusio totius capitis.
PDF 130 Cap. 5. Quinta propositio elucidatur, eiusque doctrina, simul, & loquendi modus Sanctorum Patrum testimonijs illustratur.
PDF 130 §. 1. Prior pars propositionis illustratur, & Sa[n]ctorum Patrum testimonijs corroboratur.
PDF 133 §. 2. Secunda propositioinis pars elucidatur, & ex communi doctrina confirmatur.
PDF 134 §. 3. Elucidatur & confirmatur tertia propositionis pars.
PDF 135 §. 4. Vltima propositionis pars elucidatur, & ex communi Theologorum doctrina confirmatur.
PDF 137 Cap. 6. Elucidatur propositio sexta, Sanctorumq[ue] Patrum testimonijs illustratur.
PDF 138 §. 1. Declaratur, & confirmatur prior propositionis pars.
PDF 138 §. 2. Elucidatur, & Sanctorum Patrum testimonijs corroboratur secunda propositionis pars.
PDF 140 Cap. 7. Elucidatur septima propositio, Sanctorumq[ue] Patrum testimonijs co[m]probatur.
PDF 140 §. 1. Verus propositionis sensus declaratur.
PDF 141 §. 2. Alia ad idem propositum Sanctorum Patrum testimonia subiunguntur.
PDF 144 Cap. 8. Octaua propositio elucidatur, Sanctorumque Patrum, & illustrium Doctorum testimonijs illustratur.
PDF 145 §. 1. Legitimus propositionis sensus declaratur, & Sanctorum Patrum testimonijs corroboratur.
PDF 147 §. 2. Egregio S. Mat. nostræ Theresiæ testimonio, alijsque etiam Sanctorum Patrum dictis eadem doctrina confirmatur.
PDF 148 Cap. 9. Celucidatur nona propositio, Sanctorumque Patrum, ac illustrium Doctorum testimonijs corroboratur.
PDF 149 §. 1. Verus propositionis sensus ex doctrina Venerabilis nostri Ioannis manifestè demonstratur.
PDF 152 §. 2. Sanctor[um] Patrum, & illustrium Doctorum testimonijs eadem doctrina confirmatur.
PDF 153 §. 3. Doctrina mystici Doctoris amplius declaratur.
PDF 154 Cap. 10. Propositio decima elucidatur, & Sanctorum Patrum, illustriumque Doctorum testimonijs illustratur.
PDF 155 §. 1. Verus, & legitimus propositionis sensus ex ipsa mystici Ioannis nostri doctrina apertè demonstratur.
PDF 156 §. 2. Ratione, & experientia propositionis doctrina comprobatur.
PDF 158 §. 3. Testimonijs Sanctorum Patrum, & illustrium Doctorum eadem doctrina corroboratur.
PDF 160 Cap. 11. Elucidatur propositio vndecima, Sanctorumque Patrum, & illustrium Doctorum testimonijs corroboratur.
PDF 160 §. 1. Doctrina huius propositionis, Sanctorum Patrum , & illustrium Doctorum testimonijs confirmatur.
PDF 163 §. 2. Insigni S. Matris nostræ Theresiæ testimonio id ipsum demonstratur.
PDF 165 Cap. 12. Elucidatur duodecima propositio, & Sanctorum Patrum testimonio corroboratur.
PDF 166 §. 1. Verus, & legitimus propositionis sensus ex verbis mystici nostri Doctoris manifeste ostenditur.
PDF 167 §. 2. Eadem doctrina testimonijs Sanctorum Patrum & illustrium Doctorum comprobatur.
PDF 168 §. 3. Alijs Sanctorum Patrum, & Doctorum illustrium testimonijs, & exemplis eadem doctrina confirmatur.
PDF 170 Cap. 13. Propositio decimatertia elucidatur, eiusque manifestus sensus ex communi doctrina comprobatur.
PDF 172 Cap. 14. Propositio decimaquarta elucidatur, sanctorumque Patrum, & Doctorum illustrium testimonijs corroboratur.
PDF 172 §. 1. Prior propositionis pars elucidatur.
PDF 173 §. 2. Alijs Sanctorum Patrum testimonijs eadem pars confirmatur.
PDF 174 §. 3. Secunda propositionis pars declaratur, & confirmatur.
PDF 175 §. 4. Eadem secunda pars alijs Sanctorum Patrum, & illustrium Doctorum testimonijs amplius confirmatur.
PDF 177 Cap. 15 Elucidatur decimaquinta propositio, & ex communi Sanctorum Patrum, & illustrium Doctorum authoritate corroboratur.
PDF 177 §. 1. Doctrina huius propositionis quam plurimis Sanctorum Patrum, & illustrium Doctorum testimonijs comprobatur.
PDF 178 §. 2. Animaduersio notanda.
PDF 179 §. 3. Eiusdem propositionis doctrina, quo ad vltimam partem confirmatur.
PDF 182 Cap. 16. Elucidatur decimasexta propositio, eiusque legitimus sensus declaratur, Sanctorumque Patrum testimonijs corroboratur.
PDF 182 §. 1. Verus propositionis sensus declaratur.
PDF 184 §. 2. Eadem doctrina magis declaratur.
PDF 186 §. 3. Obiectio quædam diluitur.
PDF 187 §. 4. Sanctorum Patrum, & illustrium Doctorum testimonijs, eadem doctrina confirmatur.
PDF 190 Cap. 17. Elucidatur decimaseptima propositio, eiusque legitimus sensus ex communi Sanctorum Patrum doctrina demonstratur.
PDF 192 Cap. 18. Elucidatur decimaoctaua propositio, & ex dictis in tota hac elucidatione verus eius sensus aperte ostenditur.
PDF 193 Cap. 19. Propositio decima nona ex dictis declaratur, & elucidatur.
PDF 194 Cap. 20. Elucidatur vigesima propositio, & Sanctorum Patrum testimonijs corroboratur.
PDF 196 Cap. 21. Elucidatur vigesimaprima propositio, verusque eius sensus Sanctorum Patrum testimonijs corroboratur.
PDF Index Capitvm Qvæ in Hoc Libro Continentvr.
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine