Cureau De Lachambre, Pierre: Consilia || Salomonis, || Sive || Collecta Salomonis || Axiomata : Maxime Necessaria Homini, ut se ipsum sapienter dirigat ; E Gallico In Latinum versa, revisa & amplicata per Auctorem, cum Indicibus necessariis. Coloniæ Agrippinæ : Widenfeldt ; de Berges, 1694
Content
- PDF Continuatio || Consiliorum || Sapientiæ, || Sive || Axiomatum || Salomonis
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Deo Trino Et Vni.
- PDF Præfatio.
- PDF Reflexio Præliminaris Complectitur posteriora Verba Salomonis.
- PDF Tabula Textuum Salomonis, Ex quibus desumptæ sunt Regulæ, quæ in hoc Opusculo continentur.
- PDF 1 Regula I. Optavi & datus est mihi sensu: invocavi & venit in me Spiritus sapientiæ. Venerunt autem mihi omnia bona pariter cum illa. Sap. 7.
- PDF 11 II. Stultus illudet peccatum, & inter Iustos morabitur gratia. Prov. 14.
- PDF 22 III. Donec aspiret dies & inclinentur umbræ, vadam ad montem myrrhæ & ad collem thuris. Cant. 4.
- PDF 31 IV. Vadam ad collem thuris. Cant. 4.
- PDF 36 V. Generositatem illius glorificat, contubernium habens Dei. Sap. 8.
- PDF 52 VI. Fons vitæ eruditio possidentis. Prov. 16.
- PDF 61 VII. Dabit illi scientiam Sanctorum, honestavit illum in laboribus. Sap. 10.
- PDF 71 VIII. Mundum tradidit disputationi eorum, ut non inveniat homo opus, quod operatus est Deus ab initio usque ad finem. Eccl. 3.
- PDF 79 IX. Curam habe de bono nomine, hoc enim magis permanebit tibi, quàm mille thesauri pretiosi & magni. Eccl. 41.
- PDF 88 X. Coacervavi mihi argentum & aurum, & substantias Regum, ac Provinciarum: Omnia quæ desider averunt oculi mei, non negavi eis: & vidi in omnibus vanitatem & afflictionem animi. Eccl. 2.
- PDF 96 XI. Mendicitatem & divitias ne dederis mihi. Prov. 33.
- PDF 104 XII. Magnificavi opera mea: adificavi mihi domos: supergressus sum opibus omnes qui ante me fuerunt. Eccl. 2.
- PDF 111 XIII. Vidi servos in equis, & Principes ambulantes super terram quasi servos. Eccl. 10.
- PDF 117 XIV. Vnusquisque in arte sua sapiens est. Eccl. 38.
- PDF 125 XV. Multi pacifici sint tibi, & Consiliarius sit tibi unus de mille. Eccl. 38.
- PDF 133 XVI. Facta sum coram eo quasi pacem reperiens. Cant. 8.
- PDF 144 XVII. Mulierem fortem quis inveniet? procul & de ultimis finibus pretium ejus. Prov. 31.
- PDF 154 XVIII. Salus animæ melior est omni auro & argento: & corpus validum, quàm census immensus. Eccl. 30.
- PDF 160 XIX. Utere, quasi homo frugi, his quæ tibi apponuntur. Eccl. 31.
- PDF 164 XX. Si dormieris non timebis: quiesces & suavis erit somnus tuus. Prov. 3.
- PDF 177 XXI. Non habet amaritudinem conversatio illius, nec tædium convictus illius. Sap. 8.
- PDF 189 XXII. Proposui hanc adducere mihi ad convivendum, sciens quoniam mecum communicabit de bonis. Sap. 8.
- PDF 195 XXIII. Erit allocutio cogitationis meæ & tædii mei. Sap. 8.
- PDF 203 XXIV. Veni dilecte mi, egrediamur in agrum, commoremur in villis. Cant. 7.
- PDF 210 XXV. Donum & pax est electio ejus. Sap. 3.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
- PDF [Hauptbd.]
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Illustrations
- PDF Title page
- PDF Annotation
- PDF Æviterno Deo, Incarnatæ Sapientiæ, Summo Spiritui, Perfectissimæ Trinitati.
- PDF Approbatio.
- PDF Censura Ordinarii.
- PDF Præfatio.
- PDF Index.
- PDF 1 Pars Prima Complectitur Regulas Salomonis magis necessarias pro Homine ad suam propriam personam benè regendam.
- PDF 1 Articulus Primus De Regimine Conscientiæ.
- PDF 1 Regula I. Faciendi plures libros, nullus est finis. Finem loquendi omnes pariter audiamus. Deum time, & mandata ejus observa. Hoc est omnis homo. Eccl. 12.
- PDF 3 2 In timore tuo sit tibi gloriatio, & omnis narratio tua in præceptis Altissimi. Eccl. 9.
- PDF 5 3 Vanitas vanitatum, universa vanitas & afflictio spiritus. Eccl. 1.
- PDF 12 4 Cuncta quæ fiunt, adducit Dominus in judicium, sive bonum, sive malum sit. Eccl. 12. Timor Domini principium Sapientiæ, Prov. I.
- PDF 17 5 Impius cum in profundum venerit, contemnit. Prov. 18.
- PDF 18 6 Ut scivi, quoniam aliter non possum esse contiens, nisi Deus det, adii Dominum, & deprecatus sum illum ex totis præcordiis meis. Sap. 8.
- PDF 23 7 Habe fiduciam in Domino ex toto corde tuo. In omnibus viis tuis cogita illum, & ipse diriget gressus tuos. Prov. 3.
- PDF 27 8 Esto misericors, & eris tu velut Altissimi filius. Eccl. 4.
- PDF 31 9 Superbum sequitur humilitas, spiritum humile[m] suscipiet gloria. Prov. 20.
- PDF 38 10 Non contristabit Iustum, quidquid ei acciderit. Prov. 12.
- PDF 46 Articulus II. De Regimine Rationis.
- PDF 46 Regula I. Veritatem eme, & noli vendere sapientiam. Prov. 23.
- PDF 54 2 Ne sis sapiens apud te ipsum. Time Dominum, & recede à malo. Prov. 3.
- PDF 56 3 Altiora te ne quæsieris, & fortiora te, ne scrutatus fueris. Eccl. 3.
- PDF 58 4 Ne innitaris prudentiæ tuæ.
- PDF 61 5 Sapientia clamitat in summis excelsisq[ue] Verticibus, supra viam, in mediis semitis stans, juxta porta Civitatis in ipsis foribus loquitur. O viri ad vos clamito, & vox mea ad filios hominum. Prov. 8.
- PDF 65 6 Est via quæ videtur homini recta, & novissima ejus ducunt ad mortem. Prov. 16. 25.
- PDF 69 7 In cogitationibus Impii, interrogatio erit. Sap. I.
- PDF 72 8 Via stulti recta in oculis ejus, qui autem sapiens est, audit consilia. Prov. 12.
- PDF 74 9 Quando submiserit vocem suam, ne credideris ei, quoniam septem nequitiæ sunt in corde illius. Prov. 26.
- PDF 78 10 Qui ambulat simpliciter, ambulat confidenter, qui autem depravat vias suas, manifestus erit. Prov. 10.
- PDF 80 11 Sapiens timet & declinat à malo, stultus transilit, & confidit. Prov. 14.
- PDF 81 12 Astutus omnia agit cum consilio, qui autem fatuus est, aperiet stultitiam. Prov. 13.
- PDF 85 13 Qui mentis est duræ, corruet in malum. Prov. 24.
- PDF 89 Articulus III. De Regimine Cordis & Passionum.
- PDF 89 Regula I. Cogitatum habe in præceptis Altissimi, & ipse dabit tibi cor. Eccl. 6.
- PDF 98 2 Omni custodia serva Cor tuum, quoniam ab ipso vita procedit. Prov. 4.
- PDF 104 3 Sortitus sum animam bonam, & veni ad corpus incoinquinatum. Sap. 8.
- PDF 106 4 Melior est patiens Viro forti, & qui dominatur animo suo, expugnatore urbium. Prov. 16.
- PDF 114 5 Vapor virtutis Dei, & emanatio claritatis Omnipotentis, Candor lucis æternæ, speculum Dei Majestatis. Sap. 7.
- PDF 117 6 Zelus & iracundia minuunt dies, & ante tempus senectam adducet cogitatus. Eccl. 30.
- PDF 119 7 Fatuus statim indicat iram suam, qui autem dissimulat injuriam, callidus est. Prov. 12.
- PDF 121 8 Spiritum ad irascendum facilem quis poterit sustinere? Prov. 18.
- PDF 125 9 Noli quærere à Rege cathedram honoris. Eccl. 7.
- PDF 128 10 Tristitiam non des animæ tuæ, & affligas temetipsum in consilio tuo.
- PDF 131 11 Averte faciem tuam à muliere compta. Eccl. 5.
- PDF 134 12 Homo sapiens attendit ab inertia. Eccl. 18.
- PDF 136 13 Avocare & lude, & age conceptiones tuas, & non in delictis. Eccl. 32.
- PDF 144 Articulus Quartus. Pro Regimine linguæ.
- PDF 144 Regula I. Responsio mollis frangit iram, sermo durus suscitat furorem. Prov. 18.
- PDF 153 2 Sapiens in verbis se ipsum amabilem facit. Eccl. 20.
- PDF 156 3 Sapientia absconsa, & thesaurus invisus, quæ utilitas in utrisque. Eccl. 20.
- PDF 158 4 Ori tuo facito ostia, & seras auribus tuis, & attende, ne fortè labaris in lingua. Eccl. 28.
- PDF 161 5 Qui prius respondet quam audiat, stultum se esse demonstrat. Prov. 18.
- PDF 162 6 Noli esse citatus in lingua tua, & remissus in operibus tuis. Eccl. 4.
- PDF 163 7 Non omni homini cor tuum manifestes. Eccl. 8.
- PDF 167 8 Fatuus in risu exaltat vocem suam: Sapiens vix tacitè ridebit. Eccl. 21.
- PDF 168 Pars Secvnda. Complectitur Regulas Salomonis pro homine, erga alios se bene regendi.
- PDF 168 Articulus Primus. De Regimine sui ergà propriam Uxorem.
- PDF 168 Regula I. Mulier bona, pars bona, dabitur Viro pro factis bonis. Eccl. 26.
- PDF 169 2 Mulieris bonæ beatus Vir; numerus enim annorum illius duplex. Eccl. 26.
- PDF 171 3 Domus & divitiæ dantur à parentibus, à Domino autem propriè Uxor prudens. Prov. 19.
- PDF 175 4 Ne respicias in mulieris speciem, & non concupiscas mulierem in specie. Eccl. 25.
- PDF 177 5 Sit vena tua benedicta, & lætare cum muliere adolescentiæ tuæ. Prov. 5.
- PDF 178 6 Mulier si habet primatum, contraria est Viro suo. Eccl. 25.
- PDF 180 7 Non est caput nequius super caput colubri, & non est ira super iram mulieris. Eccl. 25.
- PDF 182 8 In medio proximorum ingemiscit vir ejus, & audiens suspirat modicum. Eccl. 25.
- PDF 184 Articulus II. De Regimine sui erga proprias Proles.
- PDF 184 Regula I. Nam & ego filius fui Patris mei, tenellus & unigenitus coram matre mea, & docebat me, atque dicebat: suscipiat verba mea cor tuum, posside sapientiam. Prov. 4
- PDF 188 2. Qui diligit filium, instanter erudit. Eccl. 30.
- PDF 190 3. Qui docet filium suum, laudabitur in illo, & in medio Domesticorum gloriabitur. Eccl. 30.
- PDF 191 4. Quid docet filium, in medio amicorum gloriabitur. Eccl. 30.
- PDF 193 5. Equus indomitus evadit durus, & filius remissus evadit præceps. Eccl. 30.
- PDF 194 6. Lacta filium tuum, & paventem te faciet: lude cum illo & contristabit te. Eccl. 30.
- PDF 196 7. Ne corrideas illi, nec doleas: & in novissimo dentes tui obstupescent. Eccl. 30.
- PDF 197 8. Curva cervicem ejus in juventute, ne fortè induret & non credat tibi. Eccl. 30.
- PDF 199 9. Filio, mulieri, & fratri non despotestatem in vita tua, & non dederis illi professionem, ne fortè pœniteat te. Eccl. 33.
- PDF 200 Articulus III De Regimine sui erga proprium Famulitium.
- PDF 200 Regula I. Iugum & lorum curvant collum durum: & servum inclinant operationes assiduæ. Eccl. 33.
- PDF 202 2. Panis, & disciplina, & opus servo. Eccl. 33.
- PDF 203 3. Si non obaudierit, curva illum compedibus; verum sine judicio facias nihil. Eccl. 33.
- PDF 205 4. Si est tibi servus fidelis, sit tibi quasi anima tua, quasi fratrem, sic eum tracta. Eccl. 33.
- PDF 207 5. Ne lædas servum in veritate operantem, & dantem animam suam. Eccl. 7.
- PDF 208 6. Noli laborare, ut ditêris, sed prudentiæ tuæ pone modum. Prov. 23.
- PDF 211 Articulus IV. De sui Regimine erga Amicos.
- PDF 211 Regula I. Amicus fidelis protectio fortis, qui autem invenit illum, invenit thesaurum. Eccl. 6.
- PDF 213 2. Beatus qui invenit amicum verum, & qui narrat justitias auri audienti. Dilige proximum, & conjugere fide cum illo. Eccl. 25. & 27.
- PDF 215 3. Amico fideli nulla est comparatio, & non est ponderatio auri & argenti, contra bonitatem fidei illius. Eccl. 6.
- PDF 216 4. Amicus fidelis medicamentum vita & immortalitatis, qui metuit Dominum, inveniet eum. Eccl. 6.
- PDF 218 5. Si possides amicum, in tentatione posside illum, & ne facilè credas ei. Eccl. 6.
- PDF 219 6. Est enim Amicus secundùm tempus, & non permanebit in die tribulationis. Eccl. 6.
- PDF 220 7. Et est Amicus mensæ, & non permanebit in die necessitatis. Eccl. 6.
- PDF 222 8. Et est Amicus, qui odium & rixam, & convitia denudabit. Eccl. 6.
- PDF 223 9. Amicus si permanserit fixus, erit tibi quasi coæqualis, & in domesticis tuis fiducialiter aget. ibid.
- PDF 224 10. Ne derelinquas Amicum antiquum: novus enim non erit similis illi. Eccl. 9.
- PDF 226 11. Ante mortem benèfac amico. Eccl. 14.
- PDF 228 12. Noli prævaricari in Amicum, pecuniam differentem. Eccl. 7.
- PDF 229 13. Perde pecuniam propter fratrem, & amicum tuu[m], & non abscondas illam sub lapide in perditionem. Eccl. 29.
- PDF 230 14. Qui denudat arcana Amici, fidem perdit, & non inveniet Amicum ad animam suam. Eccl. 27.
- PDF 231 15. Ad Amicum si aperueris od triste, ne timeas, est enim concordatio.
- PDF 234 16. Homo homini reservat iram, & à Deo quærit medelam. Eccl. 28.
- PDF 236 17. Abstine à lite & minues peccata. Eccl. 28.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine