Content
PDF [Pars Prima] PDF Front cover PDF Endsheet PDF Schmutztitel PDF Title page PDF Illvstrissimo Comiti Ac Domino, D. Stanislao Lvbomirscio, Comiti In Visnicz, Svpremo Regni Poloniae Pocillatori, Capitaneo Sandomiriensi, Scepusiensi, Bialocerkieuiensi, Dobczycensi, &c. PDF Contenta Hoc Opere. PDF Approbatio R. P. Antonii Possevini Societatis Iesv Theologi. PDF Approbatio Illvstriss. Et Reverendiss. Cæsaris Cardinalis Baronij. PDF Approbatio R. P. F. M. Ioannis De Lerma Ordinis S. Benedicti, Prioris S. Pauli Barcinone. PDF Alia Censvra R. P. F. Lvisii Legionensis Ordinis S. Augustini, Madriti. PDF Index Capitvm PDF I. Testimonia virorum Doctrina ac Sanctitate Illustrium, quibus S. Matris Teresæ de Iesv spiritum approbarunt, co[m]mendarunt, laudarunt: Ex operibus R. P. Didaci Iepes ordinis S. Hieronymi, Episcopi Taraconensis, & Philippi II. Hispaniarum Regis olim Confessarij. PDF Introduction PDF §. 1. De Sanctitate & Perfectione Vitæ, Sanctæ Matris Teresa de Iesu semper omnes bene senserunt. PDF §. 2. Primvm Testimonivm Virorvm Gravivm Et Doctorum, qui S. M. Teresæ de Iesu spiritum approbarunt. PDF §. 3. Testimonivm Virorvm Sanctorvm, Qvi Sanctæ Matris vitam & libros iudicio suo approbarunt. PDF Testimonia Qvæ Deipsa S. Matre Iam Mortva data sunt. §. 4. PDF Bvlla Canonizationis Sanctæ Teresæ Virginis Tam Fratrvm, Qvam Monialivm Carmelitarum Discalceatorum fundatricis. PDF Testimonia Virorvm Gravivm Ac Doctorvm De auctoritate doctrinæ, librorum & scriptorum S. M. Teresæ de Iesu, à P. Thoma de Iesu Religioso Discalceato collecta. §. 5. PDF §. 6. Omnia Qvæ His Libris Scripta Svnt, Spiritv sancto dictante & dirigente scripta videri. PDF §. 7. De Frvctv Qvem Sanctæ Matris Teresæ Libri Fecere, peccatores inueteratos conuertendo, eos qui orationis studio non tenebantur, ad eam pelliciendo, tepidis feruorem instillando, feruidos denique lectione sua ad perfectionem incitando. PDF II. Vita S. Matris Teresæ De Iesv, quam sua ipsamet manu, iussu Confessarij sui, scripsit. Sub finem adduntur quædam, ex Schedis S. Matris collecta per R. P. F. Mag. Luisium Legionensem Ord. S. August. PDF Præfatio M. F. Luisii Legionensis PDF Proœmium S. Matris PDF Caput I. Ostendit quomodo Dominus animam ipsius, iam inde à pueritia ad virtutum exercitium excitarit, & quantu[m] huc conferat, parentes ipsos pietati studere PDF Caput II. Narrat quomodo prædictas virtutes perdere inceperit, quantique referat in adolescentia, cum pijs, & virutibus deditis personis habere commercium PDF Cap. III. Declarat quomodo bonoru[m] conuersatione pia in se desideria denuo redierint, & qua illa[m] Dominus via ad cognitione[m] erroris in quo hactenus egisset, perduxerit PDF Caput IV. Narrat quomodo Domini ope sibiipsi in habitu sumendo vim fecerit; quamque multos eius maiestas ei morbos dare cæperit PDF Caput V. Graues quos habuit prosequitur morbos, nec non patientiam, quam in ijs sibi Dominus dedit: & quomodo è malis eliciat bonum PDF Caput VI. Narrat quantum Deo debuerit, quod illi in ta[n]tis cruciatibus bonam cum illius voluntate conformitatem dederit; & quod gloriosum Iosephum in Patronum & Aduocatum delegerit, quamque hoc sibi profuerit PDF Caput VII. Quibus modis gratias, quas à Deo acceperat, amiserit; quam malam vitam agere cæperit, quantumque inde periculi & noxæ sequatur, quod fœminarum monasteria arcte clausa non sint. PDF Caput VIII. Narrat quam ei bonum fuerit, orationem prorsus non intermisisse ne animam perderet; quamq[ue] ea præstans remediu[m] sit, ad, quæ amissa sunt, recuperanda; suadet omnibus, vt ei sedent, tantumque in ea ait bonum contineri vt, esto in ea non perseuerent, magnum nihilominus bonum sit, aliquo saltem tempore pretiosum hoc monile habere. PDF Caput IX. Refert quibus animam eius medijs Deus excitare, & aliquid ei, in tam spißis tenebris lumen dare, & virtutes eius ad eum non offendendu[m] corroborare cæperit. PDF Caput X. Incipit referre gratias, quas à Domino in oratione accipiebat, & qua in renos ipsos adiuuare possimus, ac quanti referat intelligere gratias quas Dominus nobis præstat, rogat eum cui hæc mittit, vt quæ post hac scriptura est secreta maneant, cum quas Dominus ei præstat gratias, ita particulatim enarrare iubeatur. PDF Caput XI. Aperit quid in causa sit, cur perfecte quis in breui tempore Deum non amet, quod comparatione quada[m] declarare incipit simul quatuor orationis gradus constituendo, hoc autem loco de primo gradu loqui incipit, qui tractatus incipientibus, & gustum in oratione non habentibus perutilis erit. PDF Caput. XII. Primum hunc statum explicare pergens, ostendit quousq[ue] è nobis ipsis cum Dei gratia & auxilio peruenire poßimus: quantumque noceat ante spiritum ad res supernaturales, & extraordinarias attollere velle, quam eum huc Deus moueat, & deuebat. PDF Cap. XIII. Hunc primum statum adhuc prosequitur & quandam circa tentationes, quas diabolus subinde immittere solet, insrtuctionem suggerit, ac nonnulla addit monita huc mire facientia. PDF Cap. XIV. Secundum orationis gradum declarare incipit, quando scilicet Deus animam particularioribus quibusdam gustibus iam perfundit. Ideo eos declarat, vt significet hos, iam supernaturales esse PDF Cap. XV. Eandem prosequitur materiam, & aliqua orationis huius, quam quietis vocant, tenenda præcepta aßignat. Ostendit item multas reperiri animas, quæ ad hoc orationis genus perueniant, paucas autem quæ vlterius ascendant. Quæ autem hic tractantur necessaria imprimis sunt & vtilia. PDF Cap. XVI. Agit de tertio orationis gradu, in quo sublimia quædam puncta declarat, & quid anima, quæ huc peruenit, poßit; necnon affectus quos magnæ hæ gratiæ Dei causantur. Erunt hæc, vt quis mentem ad Deum laudandum discat eleuare simul, & consolationem eius, qui huc peruenit. PDF Cap. XVII. In eade[m] materia tertij huius orationis grad[us] pergit, & effectus; quos hic operatur, nec no[n] da[m]nu[m], q[uod] ab imaginatione & memoria hic prouenit p[ro]sequitur PDF Cap. XVIII. Agit de quarto orationis genere, & excellenti quoda[m] modo declarare incipit, qua[n]ta in dignitate Deus anima[m]; quæ hunc ad statu[m] peruenit; co[n]stituat. PDF Cap. XIX. Prosequitur eande[m] materiam, & declarare incipit quos gradus hic orationis in anima fructus, & affectus operetur, suadet quam maxime, ne quis retrocedat, & licèt post acceptam hanc gratiam relabatur ne propterea orationis vsum intermittat; Ostendit quoq[ue] quanta ex huius intermißione damna sequa[n]tur. PDF Cap. XX. Declarat quæ sit inter vnionem & raptum differentia, item quid sit raptus addit aliquid de bono, quod illa anima adipiscitur, quam sua bonitate Dominus ad raptum euebit; nec non de effectibus quos in ea hic operatur. PDF Cap. XXI. Prosequitur vltimum orationis gradum; Ostenditque quam graue sit animæ, quæ ad hunc peruenit, iterum inter hominis in mundo viuere, & quantam ei lucem Dominus det ad eius technas & imposturas prospiciendas. PDF Cap. XXII. Ostendit quam securum ac tutum pro contemplatiuis sit, spiritum ad res altas non sustollere; si is à Domino non sustollatur, & quod ad altißimam contemplationem, ipsa Christi Domini humanitas viam sternat. Declarat quoq[ue], quo in errore ipsa ad aliquod tempus hæserit. PDF Cap. XXIII. Pergit in vitæ suæ narratione & quomodo se maiori perfectioni & quibus medijs dare cæperit. PDF Cap. XXIV. Prosequitur eandem materiam & narrat quomodo ex quo obedire cæpit, anima eius profecerit. PDF Cap. XXV. Declarat quomodo Dei ad animam locutio, quæ sine strepitu, & facile fit; intelligenda sit, ac quænam in ea latere poßint illusiones; & vndenam cognosci poterit, quando illa vera erit. PDF Cap. XXVI. Prosequitur eande[m] materia[m]; & narrat quæna[m] sibi hac in re timore[m] abstulerint, ipsa[m]q[ue] credere facere[n]t, no[n] esse nisi bonu[m] spiritu[m] qui cu[m] ipsa loqueretur. PDF Cap. XXVII. Declarat alium modum quo Dominus animam doceat, & suam ei voluntate[m], ratione quada[m] admirabili sine vlla prorsus locutione, patefaciat. PDF Cap. XXVIII. Refert singulares, quas ei Dominus præstitit gratias, & quomodo ei prima vice apparuerit; simus declarat, quid sit visio imaginaria: nec non magnos effectus, & signa, quæ ipsa cum à Deo venit, post se relinquit, describit. PDF Cap. XXIX. Prosequitur eandem materiam quam cæpit, & singulares quasdam quas à Deo accepit, gratias refert: & quid sibi Dominus, ad se securum reddendam, & sibi contradicentibus respondendum, dixerit. PDF Cap. XXX. Redit ad vitæ suæ narratione[m], & refert quomodo D[omi]n[u]s labores ei[us] multu[m] im[m]inuerit; Narrat quoq[ue] quas aliqua[n]do te[n]tationes, & interiores afflictiones passa sit. PDF Cap. XXXI. Recenset exterioes quasdam tentationes, & repræsentationes sibi à dæmone factas; nec non tormenta quædam sibi ab eo illata suggerit adhæc salutaria quæda[m] monita, ad cautela[m] & vtilitate[m] eoru[m], qui in perfectionis via ambula[n]t. PDF Cap. XXXII. Narrat quomodo D[omi]n[u]s ea[m], quoda[m] te[m]pore in spiritu in quodam inferni loco, quem suis ipsa peccatis promeruerat, ponere voluerit, quid ibi viderit describit. Deinde refert quomodo monasteriu[m] S. Ioseph, eo quo modo est loco, fundatu[m] sit. PDF Cap. XXXIII. Prosequitur narratione[m] de fundatione monasterij S. Iosephi: refert quomodo iussa sit à cpto desistere, quo tempore rem intermiserit: quas in ea passa sit difficultates: quo ipsam denique modo Dominus in illis consolatus sit PDF Cap. XXXIV. Refert conueniens tunc temporis fuisse, vt ex vrbe discederet, & qua de causa & quomodo à Prælato ad illustrem quandam mulierem missa fuerit: vt ipsam consolaretur & quid ibi contigerit PDF Cap. XXXV. Prosequitur narrationem de fundatione monasterii S. Iosephi, simulque declarat quibus Deus modis, sanctam in eo paupertatem seruari iusserit: ac qua de causa à nobili illa matrona decesserit. PDF Cap. XXXVI. Prosequitur eandem materiam & refert quomodo tandem monasterium S. Iosephi perfectum sit: & fundatu[m] quanta quoq[ue], habitu à religiosis assumpto, orta sint obloquia & persecutiones, & qua[n]tas ipsa passa molestias, & quomodo deniq[ue] victrix à Domino facta fuerit. PDF Cap. XXXVII. Agit de effectib[us] sibi adhærere solitis du[m] aliq[uam] ei D[omi]n[u]s gratia[m] dedisset, docetq[ue] quomodo p[ro]cura[n]du[m], qua[n]tiq[ue] facie[n]du[m] ad alique[m] altiore[m] gloriæ gradu[m] asce[n]dere. PDF Cap. XXXVIII. Narrat insignes quasda[m] gratias quas ei D[omi]n[u]s, tu[m] in arcanis no[n]nullis cæli ei patefacie[n]dis, tu[m] in aliis illustrib. visionib[us] reuelationib[us] ipsi exhibitis: præstitit. PDF Cap. XXXVIIII. Prosequitur eandem materiam, & eximias sibi à Domino præstitas gratias recenset. PDF Cap. XL. Pergit in recensendis gratiis sibi à Domino præstitis. Et vitæ eius quam descripsit narratio & discursus finitur. PDF III. Liber Fundationum Monasteriorum Monialium Discalceatarum à S. M. Teresa de Iesv, illarum Fundatrice, conscripus. PDF Title page PDF Table of contents PDF Prologvs. PDF Cap. I. Declarat qua occasione de fundatione Monasterij in Medina del Campo & aliis agi cœptu[m] sit. PDF Cap. II. Agit de adue[n]tu Patris generalis in Abula[m], & quid illius adue[n]tu co[n]tigerit. PDF Cap. III. Declarat quibus modis de Monasterio S. Iosephi Metinæ Campi fundando agi cœptum sit PDF Cap. IV. Agit de gratiis no[n]nullis, quas horu[m] monasterioru[m] Monialibus D[omi]n[u]s elargitur simulque præpositas monet, & docet, quomodo in illis je gerere debeant. PDF Cap. V. Proponit nonnulla quo ad orationem monita PDF Cap. VI. Docet quæ hominibus spiritualibus euenire poßint damna ex eo, quod non intelligant, quando spiritui eos resistere oporteat. Agit quoque de intensis, quæ anima habet ad sacram communionem accedendi desiderijs PDF Cap. VII. Narrat quomodo cum Melancholicis monialibus sit agendum. PDF Cap. VII [i. e. VIII]. Præscribit monita q[uae]da[m] & docume[n]ta, quo ad reuelationes & visiones. PDF Cap. IX. Narrat quomodo Metina Campi egressa sit, ad Conuentum Malagonensem à S. Iosepho dictum fundandum. PDF Cap. X. Agit de Fundatione Domus Vallisoletanæ, à conceptione B. Virginis de Monte Carmelo, cognominatæ. PDF Cap. XI. Agit de vita & morte monialis cuiusdam; Beatricis nu[n]cupatæ cuius vita & morstalis fuit; vt memoriam fieri dignum. PDF Cap. XII. Narrat quomodo & quo authore primum Fratrum, primogeniam regulam seruantium, Monasterium anno Domini M.D.LVIII. cœperit. PDF Cap. XIII. Prosequitur cœptam de primi Discalceatoru[m] Carmelitarum conuentus fundatione narrationem. De vita quoque eorum, & fructu quem ibi dominus facere incipiebat. PDF Cap. XIV. Agit de Fundatione Conuentus Toletani à S. Iosepho denominati qui anno MD.LIX. erectus est. PDF Cap. XV. Agit de nonnullis rebus, quæ in hoc Toletano conuentu, ad laudem & gloriam Dei contigerunt. PDF Cap. XVI. Agit de duorum monasteriorum, vnius Discalceatorum, alterius Discalceatarum, eodem anno M.D.LXIX. Pastranæ erectorum fundatione. PDF Cap. XVII. Agit de Monasterij Salmaticensis, à S. Iosepho denominati, & anno M.D.LXX. erecti fundatione: simul & monta quædam Præpositis tradit. PDF Cap. XVIII. Prosequitur coeptam de fundatione Conuentus Salmantini S. Iosepho dedicati narrationem. PDF Cap. XIX. Agitur de fundatione monasterij B. Virginis annuntiatæ, quæ Albæ Tormesiæ anno M.D.LXXI. peracta est. PDF Cap. XX. Describitur fundatio conuentus S. Iosephi Segobisie[n]sis; erecta ea est anno M.D.LXXIII. PDF Cap. XXI. Fundatio Veasensis, à S. Iosepho Saluatoris nominata, & anno M.D.LXXIV. die S. Matthiæ instituta describitur. PDF Cap. XXII. Tractat de cœpta fundatione cænobij Hispale[n]sis, à S. Iosepho denominati: in quo anno M.D.LXXV. Dominica SS. Trinittatis sacroru[m] dictæ sunt primitiæ. PDF Cap. XXIII. Eamdem materiam prosequitur. PDF Cap. XXIV. Describit eam vlterius, & quid passæ sint sorores antequam propriam domum haberent. PDF Cap. XXV. Rursus de eadem tractat, de prima quæ ibidem habitum assumpsit, Moniali nonnulla traduntur. quæ sanè inprimis notatu digna sunt. PDF Cap. XXVI. Carauacensis fundatio traditur, in quam anno M.D.LXXVI. Sacramentum Altaris primum illatum est. huic à glorioso S. Iosepho nomen est. PDF Cap. XXVII. Villanouana de la Xara fundatio quomodo sit peracta. PDF Cap. XXVIII. Palentinæ fundationis quæ fuerit occasio nomen ei à S. Iosepho B. Virginis de platea, quæ anno MD.LXXX. die S. Regis Dauid peracta. PDF Cap. XXIX. Soriensis conuentus initia traduntur, quod anno M.D.LXXXI. fundatum. Primum sacrum ipso S. P. N. E. lisæi die in eo celebratum. PDF Cap. XXX. Incipit loqui de fundatione S. Iosephi & S. Annæ in ciuitate Burgensis. Primum Missæ sacrificium oblatum die 19. Aprilis, Dominica in Albis, anno M.D.LXXXII. PDF Conceptus Amoris diuini super quædam Cantici Canticorum verba à S. M. Teresia conscripti, &c. PDF Cap. I. Quam difficile sit sacrarum literarum, maximè Cantici Canticorum sensum intelligere &c. PDF Cap. II. Nouem pacis falsæ, amoris imperfecti, & orationis illusoriæ modi proponuntur. PDF Cap. III. De vera pace, de Amore Dei, & vnione cum Christo, quæ ex oratione nascitur, &c. PDF Cap. IV. De dulci, suaui, & delicioso Dei amore, qui inde prouenit, quod Deus in anima, per orationem quietis, quæ per vbera Dei repræsenta[n]tur, habitet. PDF Cap. V. De amore constanti, securo, & stabili, qui inde nascitur, quod se anima à diuinitatis vmbra protextam videat PDF Cap. VI. De amore forti, suspensionis, & raptuum &c. PDF Cap. VII. De Amore Dei vtili, qui summus Amoris est gradus, & is duas habet partes. PDF Tractatus de Ratione visitandi Conuentus Monialium Discalceatarum Ordinis Carmelitani. PDF Septe[m] meditat. in Orat: Dominica[m], per 7. dies hebdomad[a]e distribut[a]e. PDF Cantio S. Matris Theresiæ Qva cor suum ignitis erga Sponsum suum desiderijs plenum exhalare solebat. PDF Druckerlaubnis PDF Endsheet PDF Back cover PDF Spine PDF Continens I. Viam Perfectionis. II. Castellum Animæ siue septem Mansiones. III. Exclamationes, vel Meditationes animæ ad Deum suum ... PDF Front cover PDF Endsheet PDF Title page PDF Ad Lectorem. PDF I. Via Perfectionis, ad suarum Monialium petitionem conscripta. Itemque Monita & Documenta eiusdem S. Matris. PDF Interpres Lectori. PDF Generale Libri Totius Argvmentvm. F. P. Luisius Legionensis. PDF Protestatio S. Matris De Vniverso Hoc Opere Svo. PDF Proœmium. PDF Caput I. Refert causas quæ ad monasterium hoc adeo strictum & arctum fundandum ipsam mouerint. PDF Caput II. Ostendit, religiosos de corporalibus neceßitatibus, sollicitos esse non debere, & quantum in paupertate boni situm sit PDF Caput III. Prosequitur Materiam primo capite cæptam, & monet suas, vt Deum identidem pro ijs orent, qui pro Ecclesiæ incolumitate laborant. PDF Caput IV. Inculcat regularum obseruantiam, & tria alia ad vita[m] spiritualem imprimis facientia, proponit. PDF Caput V. Prosequitur coeptum de confessarijs sermonem, & exponit, quanti eos doctos esse referat. PDF Caput VI. Prosequitur materiam de amore perfecto. PDF Caput VII. Prosequitur eandem de amore spirituali materiam, & quædam, quibus ad eum perueniamus, monit a suggerit. PDF Caput VIII. Ostendit quam bonu[m] sit, ab omni re creata tum interius tum exterius nos sequestrare. PDF Cap. IX. Ostendit quantum bonum sit; vt qui mundum deseruerunt etiam consanguineos fugiant PDF Caput X. Ostendit non esse satis vt nos abstrahamus , ab eo, quod iam dictum est, nisi etiam nos à ipsis abstrahamus PDF Caput XI. Prosequitur mortificationum materiam, & de ea agit quæ in morbis exercenda est. PDF Cap. XII. Oste[n]dit verum Dei amatorem, vitam & honorem paruifacere debere. PDF Caput XIII. Prosequitur mortificationis materiam, & ait religiosam vt ad veram rationem perueniat, debere fugere omnes mundanas rationes. PDF Cap. XIV. Ostendit multum interesse, nullam earum ad professionem admittere quarum spiritus rebus prædictis contrarius est. PDF Caput XV. Ostendit multum boni inesse in eo, vt quis se videns etia[m] innocentem & sine culpa condemnari, non excuset. PDF Caput XVI. Ostendit quodnam discrimen eße debeat inter perfectionem vitæ contemplatiuorum, & eorum quibus oratio mentalis sufficit; & quomodo anima negotijs distracta, subinde à Deo ad perfectam contemplationem extollatur. PDF Caput XVII. Ostendit non omnes animas ad contemplationem aptas; aliquas etiam valde sero ad eam pertingere. PDF Caput XVIII. Prosequitur eandem materiam, & dicit contemplatiuorum laborem maiorem esse, quam actiuorum. PDF Caput XIX. Incipit tractare de oratione, & cum ijs agere qui intellectu discurrere nequeunt. PDF Caput XX. Ostendit in via orationis nunquam deesse consolationes, consulitque suis monialibus, vt hisce de rebus semper illarum colloquia sint. PDF Caput XXI. Ostendit quanti referat, vt quis firmo cum proposito in oratione se exercere incipiat, & omnes Diaboli difficultates parum moretur. PDF Caput XXII. Declarat quid sit oratio mentalis. PDF Caput XXIII. Ostendit multum referre, eum qui per viam orationis semel ingredi cæpit no[n] retrogrediatur, dicit que magna cum resolutione ei se applica[n]dum esse PDF Caput XXIV. Ostendit quomodo oratio vocalis perfecte fieri poßt, & quam sit cu[m] mentali compatibilis; PDF Caput XXIV [i. e. XXV]. Ostendit valde vtile animæ esse vocalem orationem perfecte facere & quomodo per illam Deus sæpe ad supernaturalia sustollat. PDF Caput XXVI. Præscribit modum cogitationis recolligendæ. PDF Caput XXVII. Agit de magno amore, que[m] in primis orationis Dominicæ verbis Dominus nobis oste[n]dit; qua[n]tiq[ue] referat q[uæ] filiæ Dei esse volu[n]t prosapia[m] sua[m] nihil curare. PDF Caput XXVIII. Declarat quid sit oratio recollectionis & media quædam proponit quibus quis eidem assuescat. PDF Caput XXIX. Tradit alia media perueniendi ad orationem recollectionis, docetq[ue] nihil curandum esse, quod prælatos nobis fauentes habeamus. PDF Caput XXX. Ostendit qua[n]ti referat intelligere ea quæ in oratione petuntur. Declarat quoq[ue] hæc orationis Dominicæ verba, Sanctificetur nomen tuum. PDF Caput XXXI. Prosequitur eandem materia[m] & declarat quid sit oratio quietis; & ipsam tenentibus quædam monita præscribit. PDF Caput XXXII. Agit de hisce orationis Dominicæ verbis, Fiat voluntas tua. PDF Caput XXXIII. Ostendit quam necessarium sit id nobis Dominum dare, quod in hisce orationis dominicæ verbis, Panem nostrum quotidianum da nobis hodie, ab eo petimus. PDF Caput XXXIV. Prosequitur eandem materiam. PDF Caput XXXV. Concludit eandem materiam, cum quadam ad Deum patrem exclamatione & alloquio. PDF Caput XXXVI. Exponit verba hæc, Et dimitte nobis debita nostra. PDF Caput XXXVII. Ostendit orationis Dominicalis dignitatem. PDF Caput XXXVIII. Ostendit quam serio Patrem cælestem rogare nos oporteat, vt nobis dignetur concedere id quod hisce verbis; Et ne nos inducas in tentationem, sed libera nos à malo, petimus. PDF Caput XXXIX. Prosequitur eandem materiam, variaque contra tentationes remedia præscribit. PDF Caput XL. Ostendit cum amore & timore semper incedendum inter tam multas tentationes PDF Caput XLI. Agit de timore Dei & quomodo venialia peccata nos cauere oporteat PDF Caput XLII. Exponit postrema hæc verba, sed libera nos à malo. PDF Monita Et Docvmenta, A Sancta Matre Teresa De Iesv Monialibus suis tradita. PDF II. Tractatus, Castellvm Animæ, siue Septem Maniones, dictus. PDF S. M. Teresæ De Iesv Ad Lectorem Præloqvivm. PDF Mansio Prima. PDF Mansio Secunda. PDF Mansio Tertia. PDF Mansio Quarta. PDF Mansio Quinta. PDF Mansio sexta PDF Caput I. Docet quomodo Domino maiores gratias facere, incipiente, maiores etiam fiant labores, & quomodo se gerant in his illi, qui ad mansionem hanc iam peruenerunt. PDF Caput II. Agit de quibusdam modis, quibus anima[m] Deus expergefacere solet, PDF Cap. III. Pergit in eade[m] materia, & oste[n]dit quomodo Deus anima[m] cu[m] ei placuerit alloquatur, simul admonet, quomodo in hoc nos gerere debeamus, ac ne iudicij proprij ductum sequamur. PDF Cap. IV. Exponit quomodo Deus in oratione animam suspendat, per raptum, extasin & excessum. PDF Cap. V. Continuat eande[m] materia[m], & quanda[m] raptus speciem describit; Declarat deniq[ue] aliquid de hac gratia, qua[m] suaui & sapido quoda[m] modo D[omi]n[u]s co[n]cedit. PDF Cap. VI. Loquitur de effectu quoda[m], qui ex oratione sequitur; Agit deinde de alia quada[m] gratia qua[m] Deus animæ præstat, quo ea[m] suis laudib[us] faciat occupari. PDF Cap. VII. Ostendit quæ sit pœna, quam animæ quibus Dominus eas gratias confert de suis peccatis sentiunt. Dicit præterea quantus error sit, quod animæ quantum libet spirituales Christi humanitatem, paßionem & vitam, nec non matrem ac reliquos sanctos, præ oculis se habere non assuescant, PDF Cap. VIII. Oste[n]dit quomodo Deus per visione[m] intellectuale[m] se animæ co[m]municet, deinde quosna[m] illa, cu[m] vera est, effectus operetur. Deniq[ue] quanto hæ gratiæ silentio premendæ sint. PDF Cap. IX. Declarat quomodo Dominus, animæ per visionem imaginariam communicet; monet autem suas caueant, ne per hanc conduci viam desiderent. PDF Cap. X. Agit de alijs gratiarum generibus, quas animæ Deus longè alio modo præstat, & de fructu qui inde consequitur. PDF Cap. XI. Agit de desiderijs quibusdam Deo fruendis, quæ Deus animæ dat; adeo intensis vt etiam vitæ amittendæ periculum ei creent. PDF Mansio septima PDF Cap. I. Loquitur de magnis gratiis, quas Deus eis præstat animabus, quæ iam in septimam mansionem sunt ingressæ, deinde aliquam inter spiritum & animam esse differentiam. PDF Cap. II. Prosequitur eandem materiam, & deinde ostendit quæ sit inter vnionem spiritualem & matrimonium spirituale differentia, PDF Caput III. Agit de præstantibus quibusdam effectibus quos oratio hæc prædicta causatur PDF Caput IV. Concludit hanc materiam, ostendens, quid sibi videatur Dominus, hoc impendio tantarum gratiarum in animam, spectare, quamq[ue] necessarium sit, Mariam & Martham coniugi & iunctas incedere. PDF III. Exclamationes, vel Meditationes animæ ad Deum suum. PDF Index Rervm Memorabilivm PDF Leerseiten PDF Endsheet PDF Back cover PDF Spine 
