Opera S. Matris Teresae De Iesv Carmelitarvm Discalceatorum et Discalceatarum Fundatricis : Jn duas partes distinctaContinens I. Viam Perfectionis. II. Castellum Animæ siue septem Mansiones. III. Exclamationes, vel Meditationes animæ ad Deum suum ... / Studio et opera Mathiae Martinez Middelburgij Ex Hispanico sermone in latinum conuersa. Coloniæ Agrippinæ : apud Ioannem Kinckium, XX/MD/Anno - II/XX/M.DC : Pars Secvnda. Anno M.DC.XXVII.
Content
- PDF [Pars Prima]
- PDF Continens I. Viam Perfectionis. II. Castellum Animæ siue septem Mansiones. III. Exclamationes, vel Meditationes animæ ad Deum suum ...
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Ad Lectorem.
- PDF 1 I. Via Perfectionis, ad suarum Monialium petitionem conscripta. Itemque Monita & Documenta eiusdem S. Matris.
- PDF 1 Interpres Lectori.
- PDF 4 Generale Libri Totius Argvmentvm. F. P. Luisius Legionensis.
- PDF 4 Protestatio S. Matris De Vniverso Hoc Opere Svo.
- PDF 4 Proœmium.
- PDF 6 Caput I. Refert causas quæ ad monasterium hoc adeo strictum & arctum fundandum ipsam mouerint.
- PDF 8 Caput II. Ostendit, religiosos de corporalibus neceßitatibus, sollicitos esse non debere, & quantum in paupertate boni situm sit
- PDF 12 Caput III. Prosequitur Materiam primo capite cæptam, & monet suas, vt Deum identidem pro ijs orent, qui pro Ecclesiæ incolumitate laborant.
- PDF 16 Caput IV. Inculcat regularum obseruantiam, & tria alia ad vita[m] spiritualem imprimis facientia, proponit.
- PDF 22 Caput V. Prosequitur coeptum de confessarijs sermonem, & exponit, quanti eos doctos esse referat.
- PDF 25 Caput VI. Prosequitur materiam de amore perfecto.
- PDF 28 Caput VII. Prosequitur eandem de amore spirituali materiam, & quædam, quibus ad eum perueniamus, monit a suggerit.
- PDF 34 Caput VIII. Ostendit quam bonu[m] sit, ab omni re creata tum interius tum exterius nos sequestrare.
- PDF 36 Cap. IX. Ostendit quantum bonum sit; vt qui mundum deseruerunt etiam consanguineos fugiant
- PDF 38 Caput X. Ostendit non esse satis vt nos abstrahamus , ab eo, quod iam dictum est, nisi etiam nos à ipsis abstrahamus
- PDF 41 Caput XI. Prosequitur mortificationum materiam, & de ea agit quæ in morbis exercenda est.
- PDF 43 Cap. XII. Oste[n]dit verum Dei amatorem, vitam & honorem paruifacere debere.
- PDF 47 Caput XIII. Prosequitur mortificationis materiam, & ait religiosam vt ad veram rationem perueniat, debere fugere omnes mundanas rationes.
- PDF 50 Cap. XIV. Ostendit multum interesse, nullam earum ad professionem admittere quarum spiritus rebus prædictis contrarius est.
- PDF 52 Caput XV. Ostendit multum boni inesse in eo, vt quis se videns etia[m] innocentem & sine culpa condemnari, non excuset.
- PDF 54 Caput XVI. Ostendit quodnam discrimen eße debeat inter perfectionem vitæ contemplatiuorum, & eorum quibus oratio mentalis sufficit; & quomodo anima negotijs distracta, subinde à Deo ad perfectam contemplationem extollatur.
- PDF 59 Caput XVII. Ostendit non omnes animas ad contemplationem aptas; aliquas etiam valde sero ad eam pertingere.
- PDF 62 Caput XVIII. Prosequitur eandem materiam, & dicit contemplatiuorum laborem maiorem esse, quam actiuorum.
- PDF 65 Caput XIX. Incipit tractare de oratione, & cum ijs agere qui intellectu discurrere nequeunt.
- PDF 72 Caput XX. Ostendit in via orationis nunquam deesse consolationes, consulitque suis monialibus, vt hisce de rebus semper illarum colloquia sint.
- PDF 75 Caput XXI. Ostendit quanti referat, vt quis firmo cum proposito in oratione se exercere incipiat, & omnes Diaboli difficultates parum moretur.
- PDF 79 Caput XXII. Declarat quid sit oratio mentalis.
- PDF 82 Caput XXIII. Ostendit multum referre, eum qui per viam orationis semel ingredi cæpit no[n] retrogrediatur, dicit que magna cum resolutione ei se applica[n]dum esse
- PDF 84 Caput XXIV. Ostendit quomodo oratio vocalis perfecte fieri poßt, & quam sit cu[m] mentali compatibilis;
- PDF 87 Caput XXIV [i. e. XXV]. Ostendit valde vtile animæ esse vocalem orationem perfecte facere & quomodo per illam Deus sæpe ad supernaturalia sustollat.
- PDF 88 Caput XXVI. Præscribit modum cogitationis recolligendæ.
- PDF 92 Caput XXVII. Agit de magno amore, que[m] in primis orationis Dominicæ verbis Dominus nobis oste[n]dit; qua[n]tiq[ue] referat q[uæ] filiæ Dei esse volu[n]t prosapia[m] sua[m] nihil curare.
- PDF 95 Caput XXVIII. Declarat quid sit oratio recollectionis & media quædam proponit quibus quis eidem assuescat.
- PDF 100 Caput XXIX. Tradit alia media perueniendi ad orationem recollectionis, docetq[ue] nihil curandum esse, quod prælatos nobis fauentes habeamus.
- PDF 103 Caput XXX. Ostendit qua[n]ti referat intelligere ea quæ in oratione petuntur. Declarat quoq[ue] hæc orationis Dominicæ verba, Sanctificetur nomen tuum.
- PDF 106 Caput XXXI. Prosequitur eandem materia[m] & declarat quid sit oratio quietis; & ipsam tenentibus quædam monita præscribit.
- PDF 113 Caput XXXII. Agit de hisce orationis Dominicæ verbis, Fiat voluntas tua.
- PDF 118 Caput XXXIII. Ostendit quam necessarium sit id nobis Dominum dare, quod in hisce orationis dominicæ verbis, Panem nostrum quotidianum da nobis hodie, ab eo petimus.
- PDF 121 Caput XXXIV. Prosequitur eandem materiam.
- PDF 126 Caput XXXV. Concludit eandem materiam, cum quadam ad Deum patrem exclamatione & alloquio.
- PDF 129 Caput XXXVI. Exponit verba hæc, Et dimitte nobis debita nostra.
- PDF 133 Caput XXXVII. Ostendit orationis Dominicalis dignitatem.
- PDF 135 Caput XXXVIII. Ostendit quam serio Patrem cælestem rogare nos oporteat, vt nobis dignetur concedere id quod hisce verbis; Et ne nos inducas in tentationem, sed libera nos à malo, petimus.
- PDF 140 Caput XXXIX. Prosequitur eandem materiam, variaque contra tentationes remedia præscribit.
- PDF 143 Caput XL. Ostendit cum amore & timore semper incedendum inter tam multas tentationes
- PDF 147 Caput XLI. Agit de timore Dei & quomodo venialia peccata nos cauere oporteat
- PDF 151 Caput XLII. Exponit postrema hæc verba, sed libera nos à malo.
- PDF 155 Monita Et Docvmenta, A Sancta Matre Teresa De Iesv Monialibus suis tradita.
- PDF 159 II. Tractatus, Castellvm Animæ, siue Septem Maniones, dictus.
- PDF 159 S. M. Teresæ De Iesv Ad Lectorem Præloqvivm.
- PDF 161 Mansio Prima.
- PDF 161 Caput I. Agit de animarum nostrarum pulchritudine & dignitate. Ad hæc quantum ex eo, quod illum intelligamus, donaque & gratias quas à Deo recipimus cognoscamus, boni ac commodi consequi poßimus. Denique demonstrat, Castelli huius portam esse orationem
- PDF 165 Caput II. Ostendit quam fœda res sit anima in mortalis peccati statu agens, ac præterea obiter agit de sui ipsius cognitione.
- PDF 174 Mansio Secunda.
- PDF 174 Caput vnicum; Declarat quantum in perseuerantia momenti situm sit, vt ad vlteriores mansiones pertingatur; quantum hic diabolus bellum moueat.
- PDF 180 Mansio Tertia.
- PDF 180 Caput I. Ostendit quam parum securitatis habere poßimus, quamdiu in hoc exilio viuimus: ad hæc semper cum timore nobis ambulandum esse.
- PDF 184 Caput II. Eandem prosequitur materiam, agitque de ariditatibus in oratione occurrere solutis, deinde quam nos ipsos necesse sit probemus: Demum Dominum probare eos qui ad hanc mansionem iam peruenire.
- PDF 191 Mansio Quarta.
- PDF 191 Caput I. Agit de differentia, quæ est inter gaudia & gustus in oratione haberi solitos. Refert deinde voluptatem quam habuit, quod intellexerit cogitationem & intellectum inter se differre
- PDF 196 Caput II. Eandem prosequitur materiam, ac similitudines quadam ostendit, quid sint gustus; & quomodo eos ipsi consequi, nullatenus procurando, debeamus.
- PDF 200 Cap. III. Declarat quid sit oratio recollectionis, deinde eius prosequitur effectus
- PDF 208 Mansio Quinta.
- PDF 208 Caput I. Incipit exponere quomodo anima in oratione Deo se vniat; ostendit deinde quibus è signis colligi queat, nullam hic fraudem subesse
- PDF 213 Caput II. Prosequitur eandem materiam, orationem vnionis subtili quadam similitudine declarat, & effectus, qui post illam in anima manent:
- PDF 219 Caput III. Co[n]tinuat eande[m] materiam, Et tractat de altero quodam vnionis genere, ad qua[m] cu[m] Dei fauore pertingere potest, qua[n]tumq[ue] ad hoc dilectio proximi prosit
- PDF 224 Caput IV. Pergit in eadem materia, hoc orationis genus particularius declarans. Ostendit quanti referat, circumspectè & discretè in hac via procedere propter fallacias dæmonis.
- PDF 229 Mansio sexta
- PDF 229 Caput I. Docet quomodo Domino maiores gratias facere, incipiente, maiores etiam fiant labores, & quomodo se gerant in his illi, qui ad mansionem hanc iam peruenerunt.
- PDF 235 Caput II. Agit de quibusdam modis, quibus anima[m] Deus expergefacere solet,
- PDF 239 Cap. III. Pergit in eade[m] materia, & oste[n]dit quomodo Deus anima[m] cu[m] ei placuerit alloquatur, simul admonet, quomodo in hoc nos gerere debeamus, ac ne iudicij proprij ductum sequamur.
- PDF 246 Cap. IV. Exponit quomodo Deus in oratione animam suspendat, per raptum, extasin & excessum.
- PDF 253 Cap. V. Continuat eande[m] materia[m], & quanda[m] raptus speciem describit; Declarat deniq[ue] aliquid de hac gratia, qua[m] suaui & sapido quoda[m] modo D[omi]n[u]s co[n]cedit.
- PDF 258 Cap. VI. Loquitur de effectu quoda[m], qui ex oratione sequitur; Agit deinde de alia quada[m] gratia qua[m] Deus animæ præstat, quo ea[m] suis laudib[us] faciat occupari.
- PDF 263 Cap. VII. Ostendit quæ sit pœna, quam animæ quibus Dominus eas gratias confert de suis peccatis sentiunt. Dicit præterea quantus error sit, quod animæ quantum libet spirituales Christi humanitatem, paßionem & vitam, nec non matrem ac reliquos sanctos, præ oculis se habere non assuescant,
- PDF 271 Cap. VIII. Oste[n]dit quomodo Deus per visione[m] intellectuale[m] se animæ co[m]municet, deinde quosna[m] illa, cu[m] vera est, effectus operetur. Deniq[ue] quanto hæ gratiæ silentio premendæ sint.
- PDF 276 Cap. IX. Declarat quomodo Dominus, animæ per visionem imaginariam communicet; monet autem suas caueant, ne per hanc conduci viam desiderent.
- PDF 283 Cap. X. Agit de alijs gratiarum generibus, quas animæ Deus longè alio modo præstat, & de fructu qui inde consequitur.
- PDF 286 Cap. XI. Agit de desiderijs quibusdam Deo fruendis, quæ Deus animæ dat; adeo intensis vt etiam vitæ amittendæ periculum ei creent.
- PDF 291 Mansio septima
- PDF 291 Cap. I. Loquitur de magnis gratiis, quas Deus eis præstat animabus, quæ iam in septimam mansionem sunt ingressæ, deinde aliquam inter spiritum & animam esse differentiam.
- PDF 296 Cap. II. Prosequitur eandem materiam, & deinde ostendit quæ sit inter vnionem spiritualem & matrimonium spirituale differentia,
- PDF 300 Caput III. Agit de præstantibus quibusdam effectibus quos oratio hæc prædicta causatur
- PDF 306 Caput IV. Concludit hanc materiam, ostendens, quid sibi videatur Dominus, hoc impendio tantarum gratiarum in animam, spectare, quamq[ue] necessarium sit, Mariam & Martham coniugi & iunctas incedere.
- PDF 314 III. Exclamationes, vel Meditationes animæ ad Deum suum.
- PDF Index Rervm Memorabilivm
- PDF Leerseiten
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine