Theologia Moralis : Antehac ex probatis Auctoribus breviter concinnata / à R. P. Herman. Busenbaum Societatis Jesu, SS. Theologiæ Licentiato; Nunc pluribus partibus aucta à R. P. Claudio La Croix ejusdem Societ. Jesu, SS. Theologiæ in Universitate Coloniensi Doctore & Professore publico. Coloniæ Agrippinæ : Noethen, 1707 : Tomulus II. 1707
Content
- PDF T. 7
- PDF Tomulus II
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Index Tractatuum, Capitum, Dubiorum, Quæstionum, quæ sunt in Libri III. Parte I.
- PDF 1 Liber III. De Præceptis Decalogi & Ecclesiæ.
- PDF 1 Pars I. De septem primis præceptis Decalogi.
- PDF 1 Qvæstio 1. An præcepta Dei observari possint, detúrque gratia sufficiens ad illa observanda.
- PDF 4 Tractatus I. De 1. Præcepto Decalogi.
- PDF 4 Caput I. De superstitione & speciebus ejus.
- PDF 4 Dubium I. Quid sit & quotuplex.
- PDF 6 Dubium II. De Divinatione.
- PDF 13 Dubium III. Quid & quotuplex sit idololatria.
- PDF 14 Q. 3. Quid notandum sit circa imagines & circa cultus varios hominum vel rerum sacrarum.
- PDF 22 Q. 4. An sit idololatria credere dæmoni, aut eum interrogare, si loquatur ex obsesso.
- PDF 23 Dubium IV. Quid & quotuplex sit vana observantia, & unde colligatur.
- PDF 27 Q. 5. Quas præterea regulas tradant AA. pro dignoscenda vana observantia.
- PDF 39 Q. 6. Si mulier sit suspecta, an licitum sit per immersionem in aquam explorare, an sit saga.
- PDF 40 Dubium V. Quid sit maleficium, & quomodo poßit tolli.
- PDF 46 Caput II. De irreligiositate ejusque speciebus.
- PDF 46 Dubium I. Quid sit Tentatio Dei.
- PDF 48 Q. 10. An sit tententio Dei, si petas, ut Deus manifestet voluntatem suam aliquo miraculo.
- PDF 48 Q. 11. An sit tentatio Dei, offerre se ad Martyrium.
- PDF 49 Dubium II. Quid & quotuplex sit sacrilegium.
- PDF 54 Dubium III. De simonia.
- PDF 54 Articulus I. Quid sit & quotuplex.
- PDF 59 Q. 13. An simonia bene dividatur in eam, quæ est Juris Divini seu naturalis, & in eam, quæ est Juris humani seu Ecclesiastici.
- PDF 60 Q. 14. Quid notandum sit circa simoniam mentalem.
- PDF 63 Q. 15. An sit simonia mentalis, si spirituale intendatur vel fiat principaliter propter temporale, aut contrà.
- PDF 65 Q. 16. Quid notandum circa simoniam confidentialem.
- PDF 68 Q. 17. Quomodo in materia Beneficiorum con[con]trahatur simonia communis.
- PDF 77 Q. 18. Quibus præterea modis contrahatur simonia in materia Beneficiorum.
- PDF 90 Q. 19. An sit simonia dicere, confer mihi Beneficium, intercede pro me &c. & ero tibi gratus.
- PDF 91 Q. 20. Quænam hìc veniant sub nomine Beneficii.
- PDF 94 Q. 21. Cur Beneficiorum permutatio propriâ authoritate facta sit simonia.
- PDF 97 Q. 22. An omnis permutatio rei spiritualis cum spirituali sit simoniaca.
- PDF 98 Q. 23. An vendere Beneficium Ecclesiasticum sit simonia Juris Divini seu naturalis.
- PDF 100 Q. 24. An sit etiam injustitia dare Beneficium aut aliud spirituale pro pretio temporali.
- PDF 101 Q. 25. An ergo Beneficia Ecclesiastica nihil in se habeant, quod possit esse vendibile absque simonia vel injustia.
- PDF 102 Q. 26. An sit simonia vendere vel locare jus Decimas aut fructus Beneficiorum.
- PDF 103 Q. 27. An sit simonia vendere vel elocare jus Patronatûs.
- PDF 106 Q. 28. An sit simonia, pro Beneficio pecuniam dare patrono hæretico.
- PDF 108 Q. 29. Quomodo hìc licitum sit vexam redimere.
- PDF 115 Q. 30. An sit simonia, si quis pecunîa emat titulum Ordinationis.
- PDF 115 Q. 31. An sit simonia vendere vel elocare res benedictas, consecratas aliasque similes.
- PDF 118 Q. 32. An sit simonia dare pretium pro Sacramento, precibus, cantu spirituali: item pro obligatione faciendi, aliquid spirituale.
- PDF 120 Q. 33. An sit simonia dare vel accipere pretium pro exercitio virtutis vel actu aliquo bono.
- PDF 122 Q. 34. An sit simonia accipere pretium pro actionibus Jurisdictionis vel functionis spiritualis.
- PDF 126 Q. 35. Quandonam committatur simonia, si pretium detur pro omissione aliqua.
- PDF 127 Q. 36. An sit simonia docere Theologiam pro pretio.
- PDF 129 Q. 37. An sit simonia emere jus sepulturæ vel sepulturam in sacro.
- PDF 131 Q. 38. An sit simonia dare vel accipere pecuniam pro ingressu in Religionem.
- PDF 132 Q. 39. An consuetudo excuset à simonia.
- PDF 135 Q. 40. Quid censeri debeat in dubio.
- PDF 135 Q. 41. An in simonia detur parvitas materiæ.
- PDF 137 Articulus II. Quæ sit pœna simoniæ.
- PDF 138 Q. 42. Quid sit simonia fictâ, & an per eam incurrantur pœnæ.
- PDF 140 Q. 43. An simonia mentalis inducat pœnas.
- PDF 140 Q. 44. An per simonam tantùm materialem incurrantur pœnæ juris.
- PDF 141 Q. 45 Quid dicendum sit, si simonia per tertium tantùm sit commissa.
- PDF 144 Q. 46. An per simoniam conventionalem necdum realiter completam incurrantur pœnæ juris.
- PDF 145 Q. 47. An pœnæ juris incurrantur per simoniam juris Ecclesiastici tantùm.
- PDF 146 Q. 48. Quid præterea sit addendum circa pœnas simoniæ communis.
- PDF 148 Q. 49. Quid addendum sit circa pœnas simoniæ confidentialis.
- PDF 150 Q. 50. Si actus, in quo simonia committitur, sit invalidus, an pœnæ Juris incurrantur.
- PDF 150 Q. 51. An metus gravis excuset, ut quis possit retinere Beneficium, alioqui propter simoniam dimittendum.
- PDF 151 Q. 52. An Papa possit incurrere simoniam & pœnas.
- PDF 152 Q. 53. Quis dispensare possit in pœnis simoniæ.
- PDF 154 Q. 54. An Papa sanet vitium simoniæ, si in Bulla confirmationis dicat se supplere omnes defectus, v. g. in electione commissos.
- PDF 154 Q. 55. Quid notandum circa Judicem, accusatorem, testes & litem in causa simoniæ.
- PDF 155 Articulus III. An & cui sit restituendum simoniacè acceptum.
- PDF 159 Tractatus II. De 2. præcepto Decalogi.
- PDF 159 Caput I. Quid & quotuplex sit blasphemia.
- PDF 163 Q. 57. Si quis contra homines & jumenta iratus enunciet Sanguinem Christi, Sacramenta &c., quandonam censeri debeat peccare mortaliter.
- PDF 164 Q. 58. An sit blasphemia, vel quomodo peccet, qui ex joco sæpe effutit verba blasphema: item qui verbis scripturæ utitur ad res profanas.
- PDF 165 Q. 59. An Cajus blasphemet, qui, ut ne blasphemet, dimidiat vel parum immutat verba.
- PDF 165 Q. 60. An Titius blasphemet dicens se ad Dei gloriam velle, v. g. inebriare se.
- PDF 165 Q. 61. An sit blaspemia, si quis dicat, stultus es, quamvìs haberes Deum Patrem.
- PDF 166 Q. 62. An peccet, qui ebrium vel stultum vel puerum rationis usu non utentem inducit ad blasphemandum.
- PDF 166 Caput. II. De juramento.
- PDF 166 Dubium I. Quid sit juramentum.
- PDF 169 Q. 63. Quod modis fiat juramentum.
- PDF 170 Q. 64. Quandonam præterea censeatur quis jurare vel non jurare.
- PDF 172 Q. 65. An falsò jurans reipta juret.
- PDF 172 Q. 66. An omne juramentum falsum etiam sit blasphemia.
- PDF 172 Dubium II. Quotuplex sit juramentum.
- PDF 173 Q. 67. An juramentum assertorium essentialiter differat à promissorio, etiam in ratione juramenti.
- PDF 174 Dubium III. An & quomodo sit licitum jurare.
- PDF 177 Q. 68. An sit licitum jurare circa rem malam.
- PDF 177 Q. 69. An sit mortale jurare se facturum rem, quam jurans scit esse moraliter impossibilem.
- PDF 178 Q. 70. An sit licitum jurare rem, quam tantùm probaliter judico esse veram.
- PDF 179 Q. 71. Quanta adhiberi debeat diligentia in inquirenda veritate, antequam jurari possit.
- PDF 179 Q. 72. An cives vi & injusto bello subjugati possint invasoribus præstare generale juramentum fidelitatis.
- PDF 180 Q. 73. Si Cajus subordinet Titium Procuratorem, ut pro se falsò juret, uter illorum sit perjurus vel incurrat pœnas perjurii.
- PDF 180 Q. 74. Quomodo peccet, qui jurat habens consuetudinem jurandi.
- PDF 182 Dubium IV. An in juramento uti liceat æquivocatione.
- PDF 183 Q. 75. An sit licitum jurare sine animo jurandi, aut cum animo non implendi vel se non obligandi.
- PDF 187 Q. 76. Quid notandum sit circa alias propositiones hìc damnatas.
- PDF 195 Q. 77. An simulatio vel dissimulatio sit licita.
- PDF 197 Q. 78. Quomodo excusentur mercatores, qui dicunt, vel etiam jurant, se non posse tali pretio merces vendere; item merces sibi pluris constare, cùm tamen neutrum in rigore sit verum.
- PDF 198 Q. 79. An complementa sint mendacia.
- PDF 199 Dubium V. Quæ & quanta sit obligatio juramenti promissorii.
- PDF 203 Q. 80. An in juramento falso detur parvitas materiæ.
- PDF 205 Q. 81. Utra obligatio sit major, voti an juramenti.
- PDF 206 Q. 82. Quomodo juramenta sint interpretanda.
- PDF 208 Q. 83. An verum sit, quod juramentum sequatur naturam actûs, cui adjicitur.
- PDF 208 Q. 84. An juramentum illicitum possist obligare.
- PDF 210 Q. 85. An qui fictò juravit, seu nolens se obligare, reipsa obligetur.
- PDF 211 Q. 86. An juramentum obliget, si opponatur priori juramento.
- PDF 212 Q. 87. An juramentum alteri factum obliget, si hoc, quod jurasti obstet fini perfectiori.
- PDF 213 Q. 88. An juramentum obliget, quo quis jurat non revelare artem, v. g. curandi podagram.
- PDF 214 Q. 89. An qui juravit non revelare secretum, si à judice vocetur in testem, possit dicere veritatem.
- PDF 214 Q. 90. Si quis alteri nescienti promittat & juret se daturum aliquid, an obligetur.
- PDF 215 Q. 91. Si moroso debitori jurasti rem mutuò acceptam reddere, an tenearis.
- PDF 216 Q. 92. Si reus ad tempus emissus jurarit se rediturum in carcerem, an ad hoc teneatur.
- PDF 217 Q. 93. Ad quid teneatur, qui juravit nunquam, v. g. ludere chartis vel nunquam bibere vinum.
- PDF 217 Q. 94. Quomodo obligatio juramenti dicatur esse personalis.
- PDF 219 Q. 95. Si ad me dicas, adjuro te in virtute Dei, per nomen Dei, per salutem tuam &c. an tenear.
- PDF 219 Dubium VI. Quibus casibus excusetur ab obligatione, qui in promissorio juramento obligationem contraxit.
- PDF 223 Dubium VII. Quomodo obligatio juramenti tollatur per irritationem, dispensationem, commutationem & remißionem.
- PDF 226 Caput III. De voto.
- PDF 226 Dubium I. Quid sit votum & quotuplex.
- PDF 228 Q. 98. An propositum firmum sit votum vel inducat aliquam obligationem.
- PDF 228 Q. 99. Per quid propositum distinguatur à promissione.
- PDF 229 Dubium II. Quæ requiratur voti deliberatio & intentio.
- PDF 233 Q. 100. An voveat, qui sic dicit, ô Domine redde mihi sanitatem, & vivam castè.
- PDF 233 Q. 101. An ad obligationem contrahendam requiratur, ut vovens sciat, quid sit vovere.
- PDF 236 Q. 102. Quomodo peccet, qui vovet fictè vel absque deliberatione.
- PDF 237 Q. 103. Quid præterea notandum sit circa errorem in fine voti.
- PDF 238 Q. 104. Qualis debeat esse circumstantia, cujus ignorantia vel error possit invalidare votum.
- PDF 239 Q. 105. An plena libertas requiratur ad omne votum.
- PDF 240 Q. 106. Quid dicendum sit in variis dubiis circa vota.
- PDF 246 Dubium III. Quæ requiratur materiam voti.
- PDF 249 Q. 107. An votum de re partim possibili partim impossibili, partim apta partim inepta sit validum.
- PDF 250 Q. 108. An votum nunquam peccandi sit de materia apta.
- PDF 251 Q. 109. Quid ergo dicendum sit de voto vitandi omnia etiam venialia.
- PDF 252 Q. 110. Ad quid teneatur, qui vovit confiteri omnia venialia.
- PDF 252 Q. 111. Quid præterea notandum sit circa materiam voto aptam vel meliorem.
- PDF 260 Q. 112. Quomodo peccet, qui vovet illicata, vel indifferentia, vel ob malum finem; aut qui talia vota exequitur.
- PDF 261 Dubium IV. Quæ & quanta sit obligatio voti.
- PDF 266 Q. 113. Quæ sint regulæ generales, & quomodo ex illis discernenda sit obligatio voti.
- PDF 281 Q. 114. Ad quid teneatur, qui vovit nunquam ampliùs ludere, v. g. chartis.
- PDF 284 Q. 115. Ad quid teneatur, qui vovit non bibere vinum.
- PDF 286 Q. 116. Quomodo obligatio voti, conditionati sit explicanda.
- PDF 289 Q. 117. Quid dicendum sit de voto pœnali.
- PDF 291 Q. 118. An votum per alium impleri possit vel debeat.
- PDF 293 Q. 119. Quo ordine veniant solvenda, debita, vota, legata.
- PDF 293 Dubium V. Quot modis tollatur obligatio voti.
- PDF 295 Q. 120. An votum castitatis aut Religionis obliget, si ille, qui vovit, sit ita proclivis in luxuriam, ut ipsi salubrius sit inire Matrimonium.
- PDF 295 Dubium VI. De voti irritatione.
- PDF 295 Articulus I. An & quomodo tollatur obligatio voti per directam irritationem.
- PDF 297 Q. 121. Per quid irritatio differat à dispensatione voti.
- PDF 298 Q. 122. An Papa vel alii Prælati Ecclesiæ possint directè irritare vota Christianorum.
- PDF 298 Q. 123. An Superior possit propria vota irritare.
- PDF 299 Q. 124. Quid præterea sit addendum ad meliùs intelligendam naturam irritationis.
- PDF 305 Q. 125. An qui vovit non petere dispensationem à voto, possit petere irritationem aut commutationem, vel contrà.
- PDF 305 Q. 126. An votum non utendi irritatione vel dispensatione sit irritabile aut dispensabile.
- PDF 306 Articulus II. Quis vota indirectè poßit irritare.
- PDF 308 Dubium VII. Quid sit voti commutatio.
- PDF 310 Q. 128. Quid circa hanc votorum commutationem sit præterea notandum.
- PDF 318 Q. 129. An votum factum in favorem tertii possit commutari.
- PDF 320 Dubium VIII. Quid sit dispensatio & qui poßint dispensare in votis.
- PDF 322 Q. 130. An Superior, si rogetur & possit, teneatur dispensare in votis.
- PDF 323 Q. 131. Quid præterea circa dispensationem votorum sit notandum.
- PDF 324 Q. 132. Quid circa vota reservata sit notandum.
- PDF 329 Q. 133. Quid specialiter notandum sit circa votum castitatis.
- PDF 333 Q. 134. Quid circa votum Religionis sit notandum.
- PDF 334 Q. 135. Quid circa votum trium peregrinationum sit notandum.
- PDF 335 Tractatus III. De tertio & quarto præcepto.
- PDF 335 Caput I. Quid tertium præceptum. Memento, ut diem Sabbati sanctifices.
- PDF 335 Q. 136. An præceptum observandi festa obliget sub mortali.
- PDF 336 Dubium I. Quæ opera tum hoc præcepto tum ab Ecclesia prohibeantur.
- PDF 339 Q. 137. Quænam præterea opera censeantur servilia.
- PDF 342 Q. 138. An peccet mortaliter, qui die festo mandat sex famulis, ut singuli unâ horâ laborent.
- PDF 344 Dubium II. Quæ causæ excusent ab observatione Festorum, ob quas opera prohibita liceant.
- PDF 346 Q. 139. Quid notandum sit circa dispensationem pro labore in die festo.
- PDF 347 Q. 140. Quid circa consuetudinem.
- PDF 347 Q. 141. Quomodo pietas excuset.
- PDF 348 Q. 142. An charitas excuset laborantem pro paupere.
- PDF 348 Q. 143. Ad quæ præterea se extendat excusatio propter necessitatem.
- PDF 350 Q. 144. Quomodo aliquis ratione temporis excusetur à mortali.
- PDF 351 Q. 145. Quid notandum circa Forensia.
- PDF 354 Dubium III. Quæ opera festis diebus præcipiantur.
- PDF 358 Q. 146. An satisfaciat præcepto Missæ, qui partes illius simul audit.
- PDF 359 Q. 147. An opinio, quæ dicit satisfieri, si successivè audiantur duæ medietates, sit adhuc probabilis.
- PDF 361 Q. 148. Quinam obligentur ad Missam.
- PDF 364 Q. 149. Quibus diebus sit audienda.
- PDF 365 Q. 150. Qualis Missa sit audienda.
- PDF 366 Q. 151. Quo tempore audiri debeat.
- PDF 366 Q. 152. Quo loco audiri debeat.
- PDF 369 Q. 153. Quænam requirantur, ut quis satisfaciat præcepto.
- PDF 369 Q. 154. Qualis intentio requiratur.
- PDF 372 Q. 155. Qualis præsentia corporalis.
- PDF 374 Q. 156. Qualis assistentia.
- PDF 375 Q. 157. Qualis attentio.
- PDF 383 Q. 158. Quandonam peccetur graviter vel leviter non audiendo totam Missam, sive omittendo partem.
- PDF 388 Dubium IV. An sit obligatio audiendi Missam in parochia Dominicis & festis majoribus.
- PDF 394 Dubium V. Quæ excusent an auditione Sacri.
- PDF 403 Caput II. De 4. præcepto. Honora patrem &c.
- PDF 403 Dubium I. Ad quid teneantur liberi erga parentes.
- PDF 405 Q. 160. An liceat filio optare, vel gaudere de morte patris, propter commodum sibi inde proveniens.
- PDF 406 Q. 161. Quid addendum sit circa obligationem filii jam in statu Religioso professi, si parentes egeant.
- PDF 406 Dubium II. Ad quid teneantur parentes erga filios.
- PDF 409 Q. 162. Quid notandum sit circa obligationem alendi vel aliter juvandi proles, aut proximè agnatos.
- PDF 411 Q. 163 Si dubitetur, quis è duobus sit pater, à quo proles sit alenda.
- PDF 413 Dubium III. Ad quid teneantur Tutores & Curatores, qui parentum sunt loco.
- PDF 415 Dubium IV. Quæ obligatio dominorum & famulorum, aliorumque Superiorum & inferiorum erga se invicem.
- PDF 417 Q. 164. An Superiores Religiosi graviter peccare possint dissimulando leves defectus subditorum.
- PDF 418 Dubium V. Quid teneantur conjuges erga se mutuò vi hujus præcepti.
- PDF 420 Q. 165. Quid sit circa alimentationem conjugis notandum.
- PDF 421 Q. 166. An uxori adulteræ debeantur alimenta, pars acquisitorum, restitutio dotis, saltem per hæredes, si maritus obierit.
- PDF 424 Q. 167. Cui conjux teneatur primò subvenire.
- PDF 427 Q. 168. Quis viro teneatur primò subvenire.
- PDF 428 Q. 169. Quomodo liceat marito uxorem percutere.
- PDF 429 Dubium. VI. Quæ obligatio parochorum erga suos.
- PDF 430 Q. 170. Quomodo parochus teneatur residere.
- PDF 436 Q. 171. An parochus teneatur ad curam per seipsum.
- PDF 438 Q. 172. Quæ sit obligatio parochi tempore morborum & belli.
- PDF 441 Q. 173. An parochus teneatur aliquando Missam offerre pro parochianis.
- PDF 442 Q. 174. Quæ sit obligatio parochi circa conciones.
- PDF 443 Q. 175. Quandonam potissimùm ratione officii sui graviter peccet parochus.
- PDF 445 Dubium VII. Quæ obligatio Præceptorum & Discipulorum.
- PDF 446 Tractatus IV. De 5. & 6. præcepto.
- PDF 446 Caput I. Quid 5. præcepto prohibeatur. Non occides.
- PDF 446 Dubium I. An aliquando liceat occidere vel mutilare seipsum.
- PDF 458 Dubium II. An & quomodo liceat occidere malefactorem.
- PDF 458 Q. 177. An marito liceat occidere uxorem in adulterio deprehensam.
- PDF 460 Q. 178. An banniti, publici grassatores, vel criminosi possint ubique & ab unoquoque occidi.
- PDF 463 Dubium III. An liceat occidere iniquum aggressorem.
- PDF 466 Q. 179. Quid notandum sit circa aliquas propositiones hìc damnatas.
- PDF 472 Q. 180. Quid addendum sit circa alias, propositiones hìc damantas.
- PDF 476 Q. 181. Quid præterea sit addendum circa occisionem aggressoris.
- PDF 481 Dubium IV. An aliquando liceat occidere innocentem.
- PDF 483 Q. 182. Quid circa abortum sit dicendum.
- PDF 487 Q. 183. Si quis cum bestia se miscuerit, an licitum sit bestiam mactare.
- PDF 487 Q. 184. Si iniquus aggressor objiciat infantem quasi pro scuto, an liceat hunc occidere.
- PDF 488 Q. 185. An fœminæ & pueri innocentes emissi ex urbe obsessa, possint ab obsidentibus repelli in urbem, in qua vitæ periculum subibunt.
- PDF 488 Dubium V. De duello & bello.
- PDF 488 Articulus I. Quid sit & an liceat duellum.
- PDF 490 Q. 186. An sit licitum acceptare duellum.
- PDF 490 Q. 187. An duellum liceat ultra casus à Busenb. notatos.
- PDF 493 Q. 188. Quale sit illud duellum, quod ab Ecclesia sub pœnis prohibetur.
- PDF 496 Q. 189. Quæ sint poœnæ statutæ ratione duellorum, & quinam eas incurrant.
- PDF 505 Articulus II. An & quousque liceat bellum.
- PDF 514 Articulus III. Quid in bello justo liceat.
- PDF 520 Caput II. De 6. & 9. præcepto: Non mœchaberis; Non concupisces.
- PDF 521 Dubium I. An & quanta peccata sint oscula, amplexus, verba obscœna & similia extra Matrimonium.
- PDF 524 Q. 192. An osculum carnale & sensibile sit peccatum mortale.
- PDF 529 Q. 193. Quid sit delectatio speculativa, quid practica; & an semper sint mortale.
- PDF 531 Q. 194. Quid præterea sit notandum circa aspectus, oscula, tactus, turpiloquia quoad solutos.
- PDF 534 Q. 195. Quid circa illos sit addendum, qui sunt aut fuerunt in Matrimonio; item circa habentes sponsalia.
- PDF 534 Q. 196. An detur parvitas in materia venerea.
- PDF 537 Q. 197. An sit peccatum, si voluntas in motibus Venereis habeat se negativè.
- PDF 537 Q. 198. Quæ generaliter sint remedia contra luxuriam.
- PDF 538 Dubium II. Quæ sint species luxuriæ consummatæ naturales.
- PDF 541 Q. 199. Quid hìc sit addendum.
- PDF 542 Q. 200. In quo consistat virginitas, & quando amittatur.
- PDF 543 Dubium III. Quæ sint species luxuriæ consummatæ contra naturam.
- PDF 545 Dubium IV. An aliquando liceat procurare pollutionem.
- PDF 559 Tractatus V. De 7. præcepto. Non furtum facies.
- PDF 559 Caput I. De furto.
- PDF 559 Dubium I. Quid sit furtum & quale peccatum.
- PDF 561 Q. 206. Quid notandum sit circa naturam furti & rapinæ.
- PDF 564 Q. 207. Quæ sint species furti.
- PDF 565 Q. 208. An furetur, qui rem aufert domino vidente & non contradicente; aut si putetur esse contentus.
- PDF 566 Q. 209. An ille furetur, qui pro statu suo servando facit in vestitu, victu, famulitio &c. expensas, quibus solvendis scit esse imparem.
- PDF 566 Q. 210. An ille præsumi possit esse fur, qui rem alienam accipit vel in cujus domo res aliena invenitur.
- PDF 567 Q. 211. An licitum sit furari in gravi vel extrema necessitate.
- PDF 571 Q. 212. An occulta compensatio sit furtum.
- PDF 583 Q. 213. An famulantes possint dominis suis occultè surripere aliquid ad compensandum labo[bo]rem, cui putant non respondere æqualem mercedem.
- PDF 587 Dubium II. Quid sit quantitas notabilis ad mortale peccatum.
- PDF 603 Dubium III. Quàm graviter peccet, qui multa minuta furta committit.
- PDF 612 Dubium IV. Quid in genere notandum sit de furto domesticorum & amicorum.
- PDF 615 Q. 216. Quid præterea notandum sit circa furta domesticorum.
- PDF 616 Q. 217. Quænam dicantur bona conjugum dotalia, paraphernalia, antiphernalia, propria, communia; & quid circa ea possint maritus & uxor.
- PDF 621 Q. 218. Quænam dicantur bona filiorum-familias castrensia, quasi-castrensia, adventitia, profectitia; & quid circa ea possint tales filii.
- PDF 623 Q. 219. Quid addendum sit circa furta filiorum.
- PDF 625 Q. 220. An filio, in domo paterna laboranti debeatur salarium; & possit illud occultè sibi compensare, si negetur, vel si pudeat petere.
- PDF 627 Q. 221. Quid circa famulos sit addendum.
- PDF 627 Q. 222. Quid liceat illi, cui committitur, ut emat, vendat, solvat, negotietur pro altero.
- PDF Index Rerum.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
- PDF Tomulus III
- PDF Tomulus IV
- PDF Tomulus I
- PDF Tomulus VIII. Et Ultimus