Theologia Moralis : Antehac ex probatis Auctoribus breviter concinnata / à R. P. Herman. Busenbaum Societatis Jesu, SS. Theologiæ Licentiato; Nunc pluribus partibus aucta à R. P. Claudio La Croix ejusdem Societ. Jesu, SS. Theologiæ in Universitate Coloniensi Doctore & Professore publico. Coloniæ Agrippinæ : Noethen, 1707 : Tomulus I. 1707
Content
- PDF T. 7
- PDF Tomulus II
- PDF Tomulus III
- PDF Tomulus IV
- PDF Tomulus I
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Approbatio R. P. Provincialis.
- PDF Privilegium Cӕsareum.
- PDF Speciale Privilegium Cӕsareum.
- PDF 3 Prӕfatio.
- PDF 7 Articuli 45. Joannis VVicleff damnati anno 1418. in Conc. Constantiensi, Sess. 45. Tom. 29. Concil. Regiorum pag. 617.
- PDF 10 Articuli 30. Ioannis Hus, damnati anno 1418. in Concil. Constantiensi Ses. 45. Tom. 29. Concil. Regiorum pag. 620.
- PDF 14 Articuli 41. Martini Lutheri, anno 1520. damnati à Leone X. per Bullam, Exurge Domine &c. Tom. 1. Bullarii apud Cherubinum pag. 451.
- PDF 18 Propositiones 79. Michaëlis Baji & aliorum, quas damnavit Pius V. die 1. Oct. 1567. per Constit. Ex omnibus. Quam damnationem confirmarunt Greg. XIII. die 29. Jun. 1579. per Constit. Provisionis nostrӕ: Et Urban. VIII. die 6. Martii 1641. per Bullam, in eminenti.
- PDF 28 Propositiones Jansenii, & designatio quorundam locorum, è quibus desumptӕ sunt.
- PDF 31 Innocentii D. P. Papӕ X. Decretum adversûs libros continentes propositionem, quâ asseritur ӕqualitas SS. Petri & Pauli.
- PDF 33 Alexandri Divinâ Providentiâ Papӕ VII. Decretum prius adversùs Propositiones 28. scandalosas & perniciosas in praxi. Feriâ V. die 24. Septemb. 1665.
- PDF 38 Alexandri Divinâ Providentiâ Papӕ VII. Decretum posterius adversùs Propositiones alias scandalosas & in praxi perniciosas. Feriâ V. die 18. Martii 1666.
- PDF 40 Innocentii Divinâ Providentiâ Papӕ XI. Decretum contra Propositiones 65. scandalosas & in praxi perniciosas. Feriâ V., die 2. Martii 1679.
- PDF 48 Alexandri Divinâ Providentiâ Papӕ VIII. Decretum contra duas Propositiones. Feriâ V. die 24. Augusti 1690.
- PDF 50 Decretum S. D. N. Alexandri VIII. Contra Propositiones 31. Feriâ V., die 7. Decemb. 1690.
- PDF 54 Innocentii D. P. Papӕ XI. Decretum, quo damnantur Propositiones 68. Michaëlis de Molinos. Feria V. die 28. Aug. & iterum 19. Nov. 1687.
- PDF 55 Propositiones.
- PDF 68 Constitutio S. D. N. Innocentii. XII. Quâ damnat Librum, cui titulus: Explication des Maximes des Saints, &c.
- PDF 74 Nomina & explicatio citationis abbreviatӕ prӕcipuorum Auctorum, qui in hoc aut seqq. libris referuntur.
- PDF Index Tractatuum, Capitum, Dubiorum, & Quӕstionum Libri I.
- PDF De Orthographia In hac impreßione Observata.
- PDF 1 Liber I. De Regula actuum humanorum.
- PDF 1 Tractatus I. De Regula interna sive Conscientia.
- PDF 1 Caput I. Quid Conscientia, & an sequenda.
- PDF 4 Qvӕstio I. Quale sit peccatum agere contra Conscientiam dictantem aliquid esse peccatum, non cogitando an sit grave an leve.
- PDF 6 Q. 2. Quid notandum sit circa divisionem conscientiӕ in rectam & errorneam.
- PDF 8 Q. 3. An dari possit Conscientia invincibiliter erronea, maximè circa jus naturӕ.
- PDF 8 Q. 4. An Conscientia invincibiliter erronea non tantùm excuset à peccato, sed etiam dici possit verè Conscientia & formalis regula operat[i]onis.
- PDF 9 Q. 5. An opus ex Conscientia invincibiliter erronea factum, sit etiam honestum & positivè bonum.
- PDF 16 Q. 6. An peccet formaliter, qui invincibiliter putat actum internum non esse malum, & tamen agnoscit objectum illius actûs esse malum.
- PDF 18 Q. 7. An peccet ille, qui habet legitimam excusationem, v. g. qui excusatur à missa audienda die festo, dicitque se eam audire non posse, attamen etiam se scire, quòd non audiendo peccet.
- PDF 19 Q. 8. An Conscientia vincibiliter erronea sit certa, & operantem obliget.
- PDF 20 Q. 9. An attendenda sit illa Conscientia, quӕ post actum sequitur.
- PDF 21 Caput II. De Conscientia dubia.
- PDF 21 Dubium I. Quid sit Conscientia practicè dubia, & quid in ea agendum.
- PDF 23 Q. 10. An dictamen Conscientiӕ debeat esse certum.
- PDF 32 Q. 11. Quid addi possit ad clariùs explicandam, partim naturam & species dubii, partim Conscientiam dubiam.
- PDF 36 Q. 12. Quomodo dubitans practicè debeat se resolvere, antequam operetur.
- PDF 37 Q. 13. Quid circa Conscientiam perplexam sit addendum.
- PDF 40 Q. 14. Quomodo explicetur illa regula Juris, in dubio non prӕsumitur factum sed debet probari.
- PDF 41 Dubium II. Quid agendum cum Conscientia speculativè dubia.
- PDF 45 Q. 15. Quӕnam propositiones circa materiam probabilitatis sint damnatӕ.
- PDF 46 Q. 16. Quid, & quotuplex sit opinio.
- PDF 47 Q. 17. An aliqua opinio possit esse actus prudens.
- PDF 51 Q. 18. Quid sit opinio probabilis.
- PDF 54 Q. 19. Quotuplex sit opinio probabilis.
- PDF 57 Q. 20. An omnis speculativè, etiam sit practicè probabilis.
- PDF 58 Q. 21. Quӕnam opiniones dicantur certò, probabiliter, tenuiter, dubiè probabiles.
- PDF 63 Q. 22. Quӕnam opinio dicatur probabilior.
- PDF 64 Q. 23. An opinio aliqua ideo censeri debeat probabilior, vel etiam probabilis, hoc ipso, quòd doceatur à pluribus, vel à multis.
- PDF 67 Q. 24. Quis rescire possit, & ad quem spectet judicare, an hӕc vel illa opinio sit probabilis.
- PDF 68 Q. 25. An auctoritas unius faciat opinionem esse certò probabilem.
- PDF 70 Q. 26. Quis Auctor dicatur omni exceptione major.
- PDF 75 Q. 27. An opinio hoc ipso sit probabilis, quòd deducatur ex aliis saltem probabilibus.
- PDF 77 Q. 28. An bona sit hӕc illatio, opinio illa est probabilis vel probabilior, ergo opposita est etiam probabilis.
- PDF 79 Q. 29. Quandonam sententia aliqua dicatur moraliter certa.
- PDF 82 Q. 30. Quӕnam opinio dicatur improbabilis, levis, laxa, temeraria, erronea, errori proxima, scandalosa piarum aurium offensiva, malè sonans, suspecta, sapiens hӕresin, hӕresi proxima, hӕretica, blasphema, schismatica, seditiosa, impia.
- PDF 85 Q. 31. An & quomodo possit opinio amittere vel acquirere probabilitatem.
- PDF 89 Q. 32. An Decretum Pontificis etiam possit tollere probabilitatem opinioni versanti circa materiam facti.
- PDF 109 Q. 33. Quid si opinio videatur doceri ab aliquo è SS. PP., v. g. à S. Aug., an adhuc possit definere ejus probabilitas per damnationem Pontificis vel aliter.
- PDF 112 Q. 34. Si opinio ab aliqua S. Congregatione Romӕ damnetur, an ideo amittat probabilitatem.
- PDF 115 Q. 35. An propositiones illӕ damnentur, quӕ vel continentur sub damnatis, vel inferuntur ex damnatis, vel ex quibus aliqua damnata inferri potest.
- PDF 116 Q. 36. Quomodo peccet, qui non observat Decreta facta circa propositiones damnatas.
- PDF 117 Q. 37. An promulgari debeant talia Decreta damnantia, vel ab eis appellari possit.
- PDF 119 Q. 38. Quid prӕterea notari debeat circa damnationem propositionum.
- PDF 120 Q. 39. An opiniones Contradictoriӕ possint esse simul probabiles.
- PDF 130 Q. 40. Quid sit unum motivum elidi ab altero, & quandonam hoc fiat.
- PDF 133 Q. 41. Quibus argumentis probetur licitum esse, sequi opinionem probabilem relictâ probabiliore.
- PDF 157 Q. 42. An etiam in materia Juris Divini, & naturalis.
- PDF 158 Q. 43. Quomodo formandum sit ultimum dictamen Conscientiӕ, secundùm sententias minùs probabiles.
- PDF 164 Q. 44. Quӕnam prӕterea sint, & quomodo solvantur argumenta sententiӕ rigidӕ.
- PDF 199 Q. 45. An sit licitum operari secundùm opinionem tenuiter, vel dubiè tantùm probabilem.
- PDF 200 Q. 46. An sit licitum sequi sententiam, quӕ probabiliter tantùm est probabilis.
- PDF 202 Q. 47. An licitum sit sequi opinionem extrinsecè tantùm probabilem.
- PDF 203 Q. 48. An liceat hanc, & oppositam sententiam probabilem sequi in eadem materia.
- PDF 206 Q. 49. An licitum sit operari secundùm opinionem probabilem alienam, quam tamen operans judicat esse reipsa falsam.
- PDF 212 Q. 50. An, ut aliquis licitè operetur secundùm aliquam opinionem probabilem, necesse sit hanc opinionem directam elicere, vel actu habere.
- PDF 219 Q. 51. Si motiva utrimque sint ӕquè probabilia, an intellectus possit per voluntatem applicari, ad assentiendum huic potiùs quàm illi parti.
- PDF 229 Q. 52. Si motiva pro una parte sint probabiliora, an etiam tunc intellectus possit per voluntalem applicari, ad assentiendum parti minùs probabili.
- PDF 239 Q. 53. An subditus teneatur obedire Superiori imperanti aliquid probabiliter licitum, si subdito probabilius sit illud esse illicitum.
- PDF 246 Q. 54. An Confessarius possit vel debeat contra propriam opinionem probabiliorem absolvere pœnitentem, qui tenet oppositam probabilem, & de reliquo ritè est dispositus.
- PDF 252 Q. 55. An Principes & Superiores sint tuti in Conscientia, si nudè sequantur consilia probabilia suorum Parlamentorum vel Consiliariorum.
- PDF 255 Q. 56. An sit aliquando obligatio sequendi probabiliorem relictâ probabili.
- PDF 257 Q. 57. An è contra prӕter hactenus dicta sit etiam aliunde specialis obligatio quandoque sequendi probabilem relictâ probabiliore.
- PDF 258 Q. 58. Ex quibus prӕcipuè libris vel Auctoribus solvenda sint dubia Conscientiӕ.
- PDF 260 Q. 59. Quinam prӕcipuè ex Theologis modernis consulendi sint pro solvendis dubiis conscientiӕ.
- PDF 261 Q. 60. An opiniones novӕ potiùs docendӕ & sequendӕ sint quàm antiquӕ.
- PDF 263 Dubium III. An in dubio tutior pars sit eligenda.
- PDF 267 Q. 61. An omnes opiniones sint ӕquè tutӕ, & quӕnam censeantur tutiores.
- PDF 270 Q. 62. An sit obligatio in quibusdam materiis, sequendi partem tutiorem.
- PDF 271 Q. 63. Quibus argumentis probetur licitum esse in aliis materiis sequi opinionem probabilem relictâ tutiore.
- PDF 275 Q. 64. Quӕ sint & quomodo solvantur argumenta sententiӕ contrariӕ.
- PDF 280 Q. 65. Quid notandum sit circa hoc axioma, in dubio melior est conditio possidentis.
- PDF 285 Q. 66. Pro quo censeatur esse possessio.
- PDF 286 Q. 67. An consultius sit se & alios dirigere secundùm opiniones rigidiores an secundùm benigniores.
- PDF 287 Caput III. Quid conscientia scrupulosa, & quid in ea agendum.
- PDF 289 Q. 68. Quӕ sint causӕ scrupulorum.
- PDF 290 Q. 69. An scrupuli sint utiles.
- PDF 291 Q. 70. Quandonam aliquis judicari debeat scrupulosus.
- PDF 295 Q. 71. Quid observandum sit circa directionem scrupulosi.
- PDF 296 Q. 72. Quӕnam prӕterea regulӕ servire possint scrupuloso.
- PDF 298 Q. 73. Quӕnam sint observanda, si quis circa peccata & Confessiones prӕteritas sit scrupulosus.
- PDF 300 Q. 74. Quӕnam regulӕ serviant illi qui scrupulosè angitur, ne tentationi internӕ consenserit.
- PDF 305 Q. 75. Quid illi sit agendum qui scrupulosè semper timidus est, ne cum dubio operetur.
- PDF 306 Q. 76. Quid agendum sit cum illis, qui continuò talia oggerunt Confessario, Pater me non novit; non scit, qualis sim; habet me pro scrupuloso, & non sum; non sum ita, sicut putat; non satìs me explicavi &c.
- PDF 307 Tractatus II. De Legibus.
- PDF 307 Caput I. De natura & obligatione legis.
- PDF 307 Dubium. I. Quid sit lex sive prӕceptum.
- PDF 308 Q. 77. Quis habeat potestatem condendi leges vel ferendi prӕcepta.
- PDF 310 Q. 78. Quomodo differant, lex, prӕceptum, mandatum, regula, norma, permissio.
- PDF 311 Q. 79. Quid consuetudo, & an quandoque vim legis habeat.
- PDF 313 Q. 80. An declarationes Cardinalium, regulӕ Cancellariӕ, decisiones Rotӕ habeant vim legis.
- PDF 315 Q. 81. An peccet, qui agit contra legem debitè necdum promulgatam.
- PDF 316 Q. 82. Qualis promulgatio requiratur ad legem.
- PDF 317 Q. 83. Si lex prӕcipiat aliquid pro certo tempore, vel connotet determinatum tempus, quomodo illud tempus intelligi debeat.
- PDF 321 Q. 84. Si lex vel prӕceptum non determinet tempus, quandonam impleri debeat.
- PDF 321 Q. 85. Si nova lex emanet, an firmet prӕterita.
- PDF 322 Q. 86. Quid dicendum sit in variis dubiis circa leges.
- PDF 326 Q. 87. Quid dicendum sit in dubio, vel in probabilitate, quòd legem impleverim.
- PDF 328 Dubium II. Quotuplex sit prӕceptum.
- PDF 330 Q. 88. Quid sit jus gentium.
- PDF 331 Q. 89. Quӕ lex sit pœnalis, & quid circa eam notandum.
- PDF 336 Q. 90. Quӕnam lex dici debeat favorabilis, & quӕnam odiosa.
- PDF 339 Q. 91. An verum sit, quòd lex & prӕceptum ponat actionem prӕceptam, vel prohibitam in ea virtute, quam prӕcipiens intendit, sive ex cujus motivo prӕcipit.
- PDF 347 Dubium III. An vis & substantia legis positivӕ dependeat ab acceptatione Communitatis.
- PDF 348 Q. 92. An subditi peccent, non acceptando legem.
- PDF 348 Q. 93. Quid notandum sit circa acceptationem legum, prӕsertim Ecclesiӕ.
- PDF 351 Q. 94. Quandonam licitum sit appellare à lege, vel supplicare contra illam.
- PDF 352 Q. 95. An durante tali appellatione vel supplicatione subditi debeant observare legem.
- PDF 352 Q. 96. Si Superior auditâ appellatione vel supplicatione taceat, an hoc ipso censeatur revocare legem.
- PDF 352 Q. 97. An lex alioquin invalida per hoc fiat firma, quòd subditi eam acceptent.
- PDF 353 Dubium IV. An prӕcepta etiam humana obligent sub peccato, & quali.
- PDF 355 Q. 98. An lex humana possit saltem indirectè prӕcipere vel prohibere actus merè internos.
- PDF 355 Q. 99. An lex humana possit prӕcipere vel prohibere actum externum in ordine ad actum internum, sive respiciendo internum tanquam finem, ad quem legislator ordinet externum.
- PDF 357 Q. 100. An lex humana possit directè prӕcipere vel prohibere actum mixtum ex in- & externo.
- PDF 358 Q. 101. An lex humana possit directè prӕcipere vel prohibere actus internos, & quidem solos.
- PDF 363 Q. 102. Quid advertendum sit circa verba legum.
- PDF 366 Q. 103. Unde universim colligi possit gravitas vel levitas materiӕ & obligationis respectu legum.
- PDF 373 Caput II. De subjecto, cui datur prӕceptum.
- PDF 373 Dubium I. Quӕ personӕ prӕceptis obligentur.
- PDF 375 Q. 104. An Legislator, utì alii, graviter peccet, si non observet suas leges.
- PDF 376 Q. 105. An pueri ante septennium completum teneantur legibus Ecclesiӕ.
- PDF 377 Q. 106. An pueri ante pubertatem etiam censuras incurrant.
- PDF 377 Q. 107. Quomodo peccent Clerici non observantes legem civilem.
- PDF 378 Q. 108. An peccent Superiores, maximè laici, imponentes varias leges Clericis.
- PDF 379 Q. 109. An lex possit favere alicui non subdito, vel ei, qui eam non recepit.
- PDF 380 Dubium II. An peregrini teneantur legibus sui domicilii, dum ab eo absunt.
- PDF 382 Q. 110. An teneatur servare legem, qui ideo tantùm cogitat exire è suo territorio, ut se à lege eximat.
- PDF 383 Q. 111. An peregrinus, antequam exeat è suo territorio, teneatur audire Sacrum in festo speciali sui territorii.
- PDF 384 Dubium III. An peregrini & vagi teneantur prӕceptis locorum, in quibus morantur.
- PDF 385 Q. 112. Quid dicendum sit in casu, quo est speciale prӕceptum, & in loco, è quo exit, & in loco, ad quem venit.
- PDF 386 Dubium IV. An peregrini teneantur prӕceptis Juris communis, si non sint in usu locis, ubi morantur.
- PDF 388 Caput III. De modo, quo observanda sunt prӕcepta.
- PDF 388 Dubium I. An debeant impleri ex charitate.
- PDF 388 Q. 114. Quid tenuerit aliqui circa necessitatem Charitatis pro implendis prӕceptis, & quomodo sint confutandi.
- PDF 389 Dubium II. An ad impletionem prӕceptorum requiratur intentio iis satisfaciendi.
- PDF 390 Dubium III. An satisfaciat prӕcepto, qui faciens opus expreßè intendit per illud non satisfacere.
- PDF 391 Dubium IV. An ad impletionem prӕceptorum requiratur intentio seu voluntas faciendi id, quod prӕceptum est.
- PDF 392 Q. 115. An universaliter verum sit, quod id, quo impletur prӕceptum, procedere debeat ex cognitione, voluntate & libertate operantis.
- PDF 395 Dubium V. An duplici prӕcepto uno actu, vel diversis actibus eodem tempore poßit satisfieri.
- PDF 396 Dubium VI. An qui uno actu violat plura prӕcepta, committat plura peccata.
- PDF 397 Caput IV. Quӕ excusent à transgressione prӕcepti.
- PDF 397 Dubium I. An ignorantia excuset.
- PDF 397 Q. 116. Quid sit & quotuplex ignorantia.
- PDF 399 Q. 117. Quale malum, & utrum majus malum sit ignorantia an error.
- PDF 401 Q. 118. An omnis veritas in rebus moralibus possit à nobis inveniri.
- PDF 406 Q. 119. An, non inventio veritatis quandoque fundet ejusdem inventionem in ordine ad dubia conscientiӕ solvenda.
- PDF 407 Q. 120. An dari possit ignorantia invincibilis circa leges positivas.
- PDF 408 Q. 121. An dari possit ignorantia invincibilis etiam circa jus naturӕ.
- PDF 412 Q. 122. Quӕ sint & quomodo solvantur argumenta Adversariorum.
- PDF 417 Q. 123. An ignorantia invincibilis sit inculpabilis, sive excuset à peccato.
- PDF 419 Q. 124. Quӕ sint & quomodo solvantur argumenta Adversariorum.
- PDF 429 Q. 125. Quandonam igitur ignorantia & error censeatur invincibilis & inculpabilis, aut è contrà peccatum.
- PDF 433 Q. 126. Quandonam illa, quӕ sequuntur ex ignorantia vel errore vincibili & culpabili, censeantur voluntaria & imputabilia ad culpam.
- PDF 436 Q. 127. An taxari possit quantitas diligentiӕ necessariӕ ad hoc, ut ignorantia vel error sit invincibilis & inculpabilis.
- PDF 440 Q. 128. An incurrat pœnam ignorans esse affixam transgressioni.
- PDF 442 Q. 129. An ignorantia legis vel pœnӕ annexӕ allegari possit pro excusatione in foro externo.
- PDF 443 Q. 130. An dicta de ignorantia etiam valeant de oblivione naturali.
- PDF 443 Dubium II. An metus excuset ab observatione legis.
- PDF 447 Dubium III. An excuset impotentia totius vel partis.
- PDF 448 Q. 132. Quid circa hӕc declararit Innocentius. XI.
- PDF 448 Q. 133. An lex aliqua obliget ad aliquid moraliter impossibile.
- PDF 449 Q. 134. Quando & quomodo peccet, qui se reddit impotentem, vel ponit impedimentum, vel quӕrit exemptionem à lege.
- PDF 455 Dubium IV. An excuset dispensatio.
- PDF 459 Appendix. De dispensationibus S. Pœnitentiariӕ.
- PDF 465 Q. 135. Quid circa dispensationes sit prӕterea observandum.
- PDF 478 Q. 136. Quid de prӕsumptione licentiӕ sit observandum.
- PDF 480 Q. 137. Quid de interpretatione legis sit notandum.
- PDF 482 Q. 138. Quid de Epiikia sit notandum.
- PDF 484 Q. 139. Quid notandum sit de privilegio sive gratia.
- PDF 492 Q. 140. Quid dicendum sit de privilegiis vivӕ vocis oraculo concessis.
- PDF 502 Q. 141. An cessante fine legis in aliquo particulari, etiam pro hoc particulari cesset obligatio legis.
- PDF 507 Q. 142. Quandonam universaliter cesset lex vel ejus obligatio.
- PDF 509 Q. 143. An desinat obligari, qui probabiliter judicat se non obligari lege.
- PDF 510 Appendix. De Citatione Legum.
- PDF Index Rerum, Quӕ in hoc Libro I. continentur.
- PDF Liber II. De Prӕceptis Virtutum Theologicarum.
- PDF Title page
- PDF Index Tractatuum, Capitum, Dubiorum, & Quӕstionum Libri II.
- PDF Errata
- PDF 1 Q. 1. An sit speciale prӕceptum eliciendi actus Fidei, Spei & Charitatis.
- PDF 2 Tractatus I. De prӕceptis Fidei.
- PDF 2 Caput I. Quӕ mysteria Fidei necessariò credenda sint.
- PDF 4 Q. 2. Quid notandum sit circa varias propositiones in hac materia damnatas.
- PDF 11 Q. 3. An fides omni planè homini sit ad salutem necessaria necessitate Medii.
- PDF 14 Q. 4. An & qualis fides de necessitate Medii prӕrequiratur ad justificationem; item ad meritum aliosque actus supernaturales.
- PDF 34 Q. 5. Quӕnam opponi soleant contra dicta q. prӕced., & quomodo solvantur.
- PDF 42 Q. 6. Quomodo homo, etiam rudis, instrui & induci debeat ad credendum.
- PDF 45 Q. 7. Quomodo practicè elici possit ejusmodi actus fidei.
- PDF 46 Caput II. Quando obliget prӕceptum Fidei.
- PDF 49 Q. 8. Quid notandum sit circa obligationem fidei, quando tentatio urget.
- PDF 49 Q. 9. Quid addendum sit circa [quar]tam propos. ab Inn. XI. damnatam.
- PDF 54 Q. 10. Quid addendum sit circa alias propos. hìc damnatas.
- PDF 56 Q. 11. An ille specialiter obligetur prӕcepto eliciendi fidem, qui per hӕresin vel aliud peccatum infidelitatis amisit habitum fidei.
- PDF 56 Q. 12. Quid addendum sit circa obligationem professionis fidei.
- PDF 56 Q. 13. An prӕceptum affirmativum credendi sit naturale an positivum.
- PDF 57 Caput III. An aliquando liceat exteriùs fidem veram negare aut falsam profiteri.
- PDF 62 Q. 14. Quid notandum sit circa propos. hìc damnatas.
- PDF 65 Q. 15. Quandonam prӕterea censeatur vel non censeatur quis negare fidem.
- PDF 70 Caput IV. De infidelitate & vitiis fidei oppositis.
- PDF 70 Dubium I. Quid & quotuplex sit infidelitas.
- PDF 71 Q. 16. Quandonam deficiat fides in aliquo.
- PDF 72 Q. 17. An omnes actiones infidelium sint peccata.
- PDF 73 Q. 18. An certum sit, quod infidelitas purè negativa sit inculpabilis.
- PDF 74 Q. 19. Quam potestatem habeant Ecclesia & Principes Catholici circa infideles.
- PDF 77 Dubium II. De Judaismo.
- PDF 78 Q. 20. Quomodo intelligenda sint ea, quӕ prohibentur in jure circa communicationem cum Judӕis.
- PDF 81 Dubium III. Quid sit hӕresis.
- PDF 83 Q. 21. An prӕsumi possit in Germania esse aliquos, qui sint hӕretici materiales tantùm.
- PDF 86 Q. 22. Quid observandum sit circa Matrimonia cum hӕreticis.
- PDF 89 Q. 23. An liceat famulari hӕretico.
- PDF 91 Q. 24. An licitum sit Catholico administrare officium politicum apud hӕreticos.
- PDF 91 Q. 25. An liceat Catholico promovere v. g. ad Parochiam aliquem Ministrum hӕreticum, quem putat minùs nociturum verӕ Religioni.
- PDF 92 Q. 26. An liceat hӕreticos sepelire in loco Sacro.
- PDF 93 Q. 27. An in locis, ubi viget vetus Calendarium, licitum sit festa & jejunia secundùm illud observare.
- PDF 93 Q. 28. An sit obligatio denunciandi hӕreticos formales.
- PDF 93 Q. 29. Quis possit absolvere ab hӕresi.
- PDF 94 Tractatus II. De prӕcepto Spei.
- PDF 95 Q. 30. Quanta sit necessitas Spei.
- PDF 95 Q. 31. Quomodo aliquis practicè instrui & induci debeat ad spem Theologicam.
- PDF 98 Q. 32. Quomodo practicè elici possit actus spei.
- PDF 98 Q. 33. An sit prӕsumptio, si quis ideo audaciùs peccet, quia scit Deum esse infinitè misericordem, aut quia scit se unâ confessione vel uno actu contritionis delere posse multa peccata.
- PDF 98 Q. 34. An sit prӕsumptio, si quis ideo peccet, quia simile peccatum commisit, postea unâ operâ confitendum.
- PDF 99 Q. 35. An detur parvitas materiӕ in prӕsumptione.
- PDF 99 Q. 36. Quandonam amittatur spes.
- PDF 100 Tractatus III. De prӕceptis Charitatis.
- PDF 100 Caput I. An, quando & quomodo obliget prӕceptum Charitatis Dei.
- PDF 102 Q. 37. Quid notandum sit circa propositiones hìc damnatas.
- PDF 111 Q. 38. Quid notandum sit circa propositionem, quam Alex. VIII. damnavit.
- PDF 113 Q. 39. Quomodo aliquis disponi possit ad perfectum amorem Dei.
- PDF 118 Q. 40. Quomodo practicè elici possit actus Charitatis in Deum.
- PDF 120 Q. 41. Quomodo prӕterea possit voluntas nostra exerceri in actibus amoris perfecti.
- PDF 138 Caput II. De prӕceptis Charitatis erga proximum.
- PDF 138 Dubium I. Quis ordo servandus inter personas, quӕ diliguntur.
- PDF 140 Q. 42. An teneamur proximum diligere actu interno & formali.
- PDF 142 Q. 43. An Pastor cum quocumque damno suo teneatur subvenire subdito in gravi necessitate Spirituali constituto.
- PDF 143 Q. 44. Quӕnam necessitas Spiritualis dicatur extrema gravis vel communis.
- PDF 144 Q. 45. An quis possit aliquando vitam vel bonum suum postponere vitӕ aut bono alterius privati.
- PDF 146 Q. 46. Quid debeat facere Sacerdos, si simul vocetur ad baptizandum infantem & ad absolvendum adultum, quorum alter certò morietur absque Sacramento, si postponatur alteri.
- PDF 147 Dubium II. De odio & dilectione inimicorum.
- PDF 151 Q. 47. An licitum sit trastari de vita aut gaudere de morte alterius.
- PDF 154 Q. 48. An aliquando sit obligatio petendi veniam vel se insinuandi apud offensum.
- PDF 156 Dubium III. De prӕcepto eleemosynӕ seu misericordiӕ corporalis.
- PDF 161 Q. 49. Quӕnam necessitas corporalis dicatur extrema, gravis vel communis.
- PDF 163 Q. 50. Quid ad propositionem 12. ab Inn. XI. damnatum sit addendum.
- PDF 168 Q. 51. An etiam peccet contra justitiam, qui pauperi extremè indigenti non dat eleemosynam.
- PDF 170 Q. 52. An sit obligatio gratìs dandi extremè indigenti.
- PDF 171 Dubium IV. De misericordia Spirituali seu prӕcepto correptionis fraternӕ.
- PDF 175 Q. 53. An aliquis teneatur corrigere proximum, qui mortaliter peccavit, si non sit periculum, ut relabatur.
- PDF 175 Q. 54. An spes fructûs debeat esse certa, vel sufficiat esse probabilem, ut quis teneatur corripere delinquentem.
- PDF 176 Q. 55. An ergo semper sit obligatio gravis corripiendi proximum, sil aliàs putetur in peccato moriturus.
- PDF 177 Q. 56. Si verba non juvent, an debeat vel possit proximus aliter corrigi.
- PDF 177 Q. 57. An aliquando sit gravis obligatio corripiendi solos defectus subditorum.
- PDF 177 Q. 58. An sit obligatio corripiendi eum, qui ex ignorantia peccat.
- PDF 178 Q. 59. An & quando sit obligatio denunciandi vel deferendi aliquem.
- PDF 182 Q. 60. Quale detrimentum vel cujus emolumenti amissio excuset à correptione fraterna.
- PDF 183 Dubium V. De scandalo.
- PDF 183 Articulus I. Quid, quotuplex sit, & quale peccatum.
- PDF 187 Q. 61. An sit peccatum scandali suadere minus peccatum illi, qui alioquin facturus est majus.
- PDF 188 Q. 62. An ergo etiam sine periculo scandali sit licitum aliquem inducere ad ebrietatem, ut sic impediatur aliud majus peccatum.
- PDF 189 Q. 63. An sit peccatum scandali vel injustitiӕ, suadere alicui, ut potiùs furetur Petro quàm Paulo vel potiùs diviti quàm pauperi.
- PDF 192 Q. 64. An nunquam sit mortale inducere aliquem ad veniale.
- PDF 195 Q. 65. Quomodo peccent pingentes vel exponentes imagines obscœnas.
- PDF 195 Q. 66. Quid de turpibus comœdiis sit dicendum.
- PDF 198 Articulus II. An & quomodo scandalum passivum permitti possit, aut ob illud vitandum aliquid omitti debeat.
- PDF 203 Q. 67. An sit obligatio omittendi actionem ad evitandum aliorum scandalum.
- PDF 204 Q. 68. Quid addendum sit circa denudationem colli & pectoris in mulieribus.
- PDF 206 Q. 69. Quid dicendum sit de fœminis, quӕ permittunt suî tactus vel oscula.
- PDF 207 Articulus III. An liceat alterius peccato materialiter cooperari.
- PDF 223 Index Rerum Libro II contentarum.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
- PDF Tomulus VIII. Et Ultimus