Vita B. Matris Teresæ, De Iesv Fvndatricis Monasteriorvm Monialivm & Fr. Carmelitarum discalciatorum ex prima regula / [Francisco de Ribera.] translata ex lingua Hispanica in Italicam Per Reverendiss. Joannem Frranciscvm [sic!] Bordonium, congregationis oratorij Archiep. & vicelegatum Auinionis, Nunc verò ex Italica in Latinam translata, Per R. P. Antonivm Kerbekivm Louaniensem, S. Th. Doct. Ord. Eremitarum S. Augustini ... Moguntiæ : Albinus, 1603
Inhalt
- PDF Vorderdeckel
- PDF Vorsatz
- PDF Titelblatt
- PDF Reverendissimo Ac Jllvstriss. Principi Domino, Dn. Ioanni Adamo, S. Sedis Moguntinӕ Archiepiscopo, Sacri Romani Imperii, per Germaniam Archicancellario Principi Electori, &c. Domino suo clementissimo.
- PDF Ad Lectorem.
- PDF In Commendationem Vitӕ B. Virginis Et Matris Teresӕ Fvndatricis Monialium & Fr. Carmelitarum discalciatorum ... Proœmium scriptum à Valentino Levchtio Doct. Theol.
- PDF Sanctissimo Et beatißimo Patri Clementi octauo.
- PDF Approbatio Illvstrissimi Et Reverendissimi Domini Cardinalis Baronij
- PDF Epistola Admodvm Reverendi P. Antonii Posseuini Societatis Jesv, Ad R. P. Bartholomӕvm Mirandam Magistrum sacri Palatij.
- PDF Imperatrici Nostrӕ Dominӕ. Prouincialis & ordo Carmelitarum discalciatorum.
- PDF Illustrationen
- PDF Vita Matris Teresӕ.
- PDF 1 Cap. I. In quo tractatus quomodo Deus illam, dum adhuc puella esset, ad virtutem excitauerit, & quid in eo prӕstent parentes virtutibus prӕditi.
- PDF 5 Cap. II. Refert quomodo paulatim prӕdictas virtutes perdiderit, & quantum iuuat in adolescentia, cum bonis & virtute prӕditis conuersari.
- PDF 12 Cap. III. Tractatur quomodo bonorum conuersatio fuerit causa, quo in ipsa bona desideria creuerint, & qualiter Deus incœperit illam illuminare, & viderit in quantum fuit decepta.
- PDF 16 Cap. IV. In quo tractatur, quomodo illam Deus adiuuerit, sibi ipsi vim inferendo, vt habitum reciperet, & de multis infirmitatibus in quas incidit.
- PDF 25 Cap. V. Sequuntur magnӕ infirmitates, quas habuit, nec non patientia quam Deus ipsi concessit, & quomodo ex malis nostris eliceat bonum, vt videre est ex eo, quod in illo loco ipsi euenit, ad quem recuperandӕ sanitatis causa sese contulerat.
- PDF 33 Cap. VI. Tractatur in quantu[m] fuerit Deo obligata, dando ipsi in omnibus pœnis patientiӕ donum, & quomodo Sanctum Iosephum pro suo aduocato elegerit, & quanrtum vtilitatis inde receperit.
- PDF 40 Cap. VII. In quo tractatur, quibus modis paulatim gratiam sibi à Domino datam perdiderit, & qualem vitam peccatis subiectam tenere incœperit, & refert, quam sit damnosum in monasterio monialium non seruari clausuram.
- PDF 57 Cap. VIII. Tractatur quomodo benè fecerit non discedendo totaliter ab oratione, quo animam perderet, & quam sit excellens remedium ad recuperandum, quod perditum est, & licet quandoque contingat, vt intermittatur, consilium dat, vt illa reassumatur.
- PDF 64 Cap. IX. Tractatur quibus medijs Deus inceperit eius animam excitare, & illuminare, in tantis tenebris, & dare gratiam ipsum deinceps non offendendi.
- PDF 69 Cap. X. In quo incipit manifestare gratias sibi à Deo in oratione concessas, & tractat de eo in quo nosmetipsos adiuuare possumus: & quanti sit momenti cognoscere gratias quas à Deo recipimus. Rogat vt, cui scribit, nolit reuelare quӕ deinceps narrabit, quodque tantum illa scribit ex particulari mandato sibi imposito.
- PDF 77 Cap. XI. In quo tractatur vnde proueniat defectus, quod Deus non diligitur, & incipit per comparationem quatuor graduum orationis, & de primo tractat, qui est pro incipientibus & illis qui in oratione gustum non habent.
- PDF 88 Cap. XII. In quo sequitur primus status, & dicit quousq[ue] nos per Dei gratiam per nosmetipsos peruenire possumus, & quàm magnum sit damnum, quando spiritum nostrum ad res supernaturales & extraordinarias extollere volumus.
- PDF 94 Cap. XIII. In quo tractat de primo statu, ponendo quӕdam quӕ animaduerti debent contra quasdam tentationes, quas Diabolus quandoque proponere solet, & sunt magnӕ vtilitatis.
- PDF 109 Cap. XIV. In quo tractatur secundus gradus orationis, qui est, quando anima gustus magis particulares sentire incipit, vt cognoscantur quod sint dona supernaturalia, & est notatu dignum.
- PDF 118 Cap. XV. Prosequitur eandem materiam, & aliqua ponit ad maiorem cautelam, dicendo quomodo anima sese in oratione quietis gerere debeat: tractat qualiter multӕ inueniantur animӕ, quӕ eo perueniunt, vt hanc orationem possidea[n]t, paucӕ verò quӕ vlterius progrediuntur, sunt admodum vtilia & necessaria.
- PDF 127 Cap. XVI. In quo tractatur de tertio orationis gradu & altissima quӕdam tractat, quidque anima possit, quando eousque peruenire potest: & quales sint eius effectus, quos eiusmodi gratiӕ efficiunt. Sunt multum ad propositum, vt spiritus eleuetur ad laudandum Deum, & est pro consolatione eorum, qui hucusque peruenient.
- PDF 132 Cap. XVII. In quo prosequitur prӕcedente[m] materiam tertij orationis gradus, & finem imponit declarando effectus quos facit, referendo damnu[m] quod memoria & imaginatio causant.
- PDF 138 Cap. XVIII. In quo tractatur de quarto orationis gradu, & declarare incipit excellentem dignitatem, qua[m] Dominus in anima ponit, quando est in hoc statu. Potest multum confortare illos, qui de oratione tractant, & student ad eiusmodi statum peruenire, poteaquam in hac vita haberi potest, licet non ex merito sed solum ex bonitate diuina. Debet legi cum multa consideratione & attentione.
- PDF 148 Cap. XIX. In quo continuatur prӕcedens materia, & incipit declarare effectus, quos anima in hoc orationis gradu producit. Persuadet ne retrogrediatur, et dato quod etia[m] post ha[n]c orationem caderet, non tamen ideo oratione[m] intermittat, refere[n]do damna inde subsecutura, & est serio & attente notandum, quia magnam debilib. & peccatorib. prӕbet co[n]solationem.
- PDF 159 Cap. XX. In quo tractatur differentia, quӕ est inter vnionem, & raptum, & delcarat quid sit raptus, nec non quoddam refert bonum quod anima possidet, quam Dominus per suam bonitatem sibi vnit, ipsiusq[ue] effectus describit, & est doctrina admodum admirabilis.
- PDF 175 Cap. XXI. In quo vltimum orationis prosequitur gradum, eundemque absoluit. Refert quid anima in hoc gradu sentit, quando in se redit, vt in mundo viuat, & tractat quomodo anima illuminatur in cognoscendo huius mundi fallaciam, & est doctrina admodum singularis.
- PDF 179 Cap. XXII. In quo tractatur quàm sit pro contemplatiuis via secura dum eorum intellectum ad altiora non extollunt, visi à Domino eleuetur: nec non quomodo Christi humanitas optimum sit medium pro maiori contemplatione. Refert prӕterea illusionem quandam in qua aliquamdiu fuit, & est capitulum maximӕ vtilitatis.
- PDF 186 Cap. XXIII. In quo vitӕ suӕ cursum prosequitur, & tractare incipit maiorem perfectionem & quibus medijs, & est vtile illis qui de gubernatione animarum, quӕ sunt in oratione perfectӕ tractant, vt sciant quomodo in principio gubernari debeant, nec non de vtilitate, quӕ prouenit ex gubernatione, qui eas bene dirigere possunt.
- PDF 194 Cap. XXIV. In quo prosequitur materiam prӕcedentem, & dicit quomodo eius anima paulatim profecerit postquam incœpit obedire, & quàm parum iuuerit gratiӕ Dei resistere, & quomodo sua Maiestas paulatim maiorem illi concesserit.
- PDF 197 Cap. XXV. In quo describitur modus, quo Deus cum anima loquitur, licet non audiatur, & refert aliquot illusiones, quӕ hic fieri possunt, & quomodo cognoscantur quando fiunt, & est materia admodum vtilis, qui ad hunc orationis gradum peruenerunt, & optimè declaratur, & in se magnam continet doctrinam.
- PDF 208 Cap. XXVI. In quo eandem prosequitur materiam, & declarat quo medio timorem perdiderit, & affirmat quod fuerit Spiritus bonus, qui ei loquebatur.
- PDF 212 Cap. XXVII. In quo tractatur de alio modo, quo Deus animam instruit, & sine eo quod loquitur, facit modo quodam admirabili, vt eius intelligatur voluntas. Tractat prӕterea declarando quandam visionem, & gratiam sibi à Domino factam, & est hoc capitulum notatu dignunm.
- PDF 222 Cap. XXVIII. In quo tractat[ur] quomodo prima vice illi Dominus apparuerit, nec non refert gratias quas eidem concessit; declarat quӕ sit visio imaginatiua eiusque effectus & signa quӕ remanent quando est à Deo, & est prӕsens capitulum vtile & notatu dignum.
- PDF 230 Cap. XXIX. Prosequitur materia[m] inceptam, & refert nonnullas gratias magni momenti, sibi exhibitas, nec non quӕdam alia à Domino dicta, ipsam reddendo secura[m], vt contradicentibus respondere posset.
- PDF 238 Cap. XXX. In quo vitӕ suӕ discursum prosequitur, nec non refert quomodo Deus remedium adhibuerit quando in maximis esset molestijs, & quomodo, S. Pater Petrus Alcantarus Ordinis S. Francisci ad illam venerit. Tractat prӕterea nonnullas tentationes grauissimas & molestias interiores quas aliquando passa fuit.
- PDF 241 Cap. XXXI. In quo tractat aliquas tentationes exteriores & reprӕsentationes à Dӕmonio ipsi factas, & de tormentis quibus ab ipso afficiebatur, & nonnulla alia refert ad cautelam illis, qui per viam perfectionis progrediuntur.
- PDF 248 Cap. XXXII. In quo tractatur quo modo Dominus voluerit illam cum spiritu ponere in quodam inferni loco, quem propter eius peccata promeruerat, & incipit referre quomodo constructum sit monasterium Sancti Iosephi in quo illa manet.
- PDF 256 Cap. XXXIII. Prosequitur materiam prӕdictam, de fundatione scilicet monasterij Sancti Iosephi.
- PDF 264 Cap. XXXIV. In quo tractatur quomodo ex mandato sui superioris accedere debuerit quandam Dominam in afflictione constitutam, vt eandem consolaretur.
- PDF 264 Cap. XXXV. Tractatur hic de fundatione prӕdicti monasterij Sancti Iosephi. Refert modum quo Dominus voluit paupertatem in eo seruari, & ob quam causam à prӕdicta Domina discesserit & alia quӕdam, quӕ ipsi euenerunt.
- PDF 268 Cap. XXXVI. In quo prosequitur quomodo fuerit conclusum, vt monasterium Sancti Iosephi fundaretur, & refert contradictiones & persecutiones quas sustinuit quando nonnullӕ religiosӕ habitum suscepissent, & qualiter Dominus illam ex omnibus ad maiorem suam gloriam cum victoria liberauerit.
- PDF 279 Cap. XXXVII. In quo describit effectus, qui remanere solent quando Dominus alicui suum fauorem concedit.
- PDF 283 Cap. XXXVIII. In quo singulares quasdam refert gratias ipsi à Domino factas, quӕdam secreta cœlestia demonstrando, nec non visionum & reuelationum quarundam effectus, quos in anima operabantur.
- PDF 289 Cap. XXXIX. Prosequitur singulares gratias sibi à Domino concessas.
- PDF 294 Cap. XL. Prosequitur referre gratias ipsi à Domino concessas ad multorum instructionem, quӕ eius principalis fuit intentio, vltra obedientiam ex qua hӕc describit. In hoc capitulo vitӕ suӕ discursum absoluit, sint omnia ad gloriam & laudem Dei omnipotentis Amen.
- PDF 302 Epistola B. Matris Teresӕ scripta Patri suo Confessario ex cuius ma[n]dato prӕcedentia scripsit.
- PDF In Gratiam Lectoris, declaratio supra epistolam lectori in principio scriptam.
- PDF Errata.
- PDF Leerseiten
- PDF Vorsatz
- PDF Rückdeckel
- PDF Rücken