PDF Pars Hyemalis
PDF Pars Verna
PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Title page
PDF Index Veritatvm In Singvlos Dies, Secvndæ Partis.
PDF Dominica Septuagesimæ. De otiosis operariis in vineam mißis.
PDF Sicut nemo otiosus in vinea, sic nemo benè operatur, nisi otiosus.
PDF Nullus est labor, nisi sit in vinea Domini, & in vinea Domini nullus est labor.
PDF An oculus tuus nequam est, quia ego bonus sum? Qua parte peccator à se timorem Dei excusit, eadem Deus peccatori timorem magis incutit.
PDF Multi sunt vocati, pauci verò electi. Quæ causa est cur pauci salvi, hæc in te causa est, cur ex illis forte non fis.
PDF Aliæ his affines veritates indicantur. Hac hebdomade inchoatur historia Passionis Domini, à concilio Iudæorum contra Iesum; in eaque pergitur ad illum sermonem, quem peractâ cœnâ Dominus cum Discipulis suis habuit.
PDF Feria 2. De consilio Iudæorum contra Dominum, ubi Iudas proditionem suam aperuit. Quid nequius, quàm quod excogitavit caro & sanguis? Eccles. 17.
PDF Feria 3. De cæna Paschalis Agni secundùm legem moremque Iudæorum, qui de lege violata Christum indefinenter accusabant. Voluntatis eiusdem est, nolle afferre scandalum: & sufferre velle, si quando pravè accipitur.
PDF Feria 4, De lotione pedum. Qui se Christi exemplo non humiliat, exemplo Dæmonis humiliabitur.
PDF Feria 5. De institutione sanctissimi Sacramenti. Ingratus est tanti beneficii, qui se tantùm ex parte immolat, se totum immolante Christo.
PDF Feria 6. De proditione Iudæ manifestata à Christo Domino. Qui se existimat stare, videat ne cadat. 1. Cor. 10.
PDF Sabbato. De contentione honoris inter Apostolos orta. Licet obtineres quod ambis, non esset contendendum: at verò licet contendas, non obtinebis.
PDF Dominica Sexagesimæ. De parabola seminis seminati in terram, cuius tres partes sunt infructuosæ. Semen est verbum Dei.
PDF Nisi verbum Dei te convertat, tu pervertes verbum Dei.
PDF De primo impedimento verbi Dei. Quæ pœna timenda est in non servato deposito, hæc est timenda in verbo Dei fecus viam expositio.
PDF De secundo impedimento verbi Dei. Qui ad tempus credunt, nullo credunt tempore.
PDF Qui temporales sunt, nullius sunt temporis.
PDF De tertio impedimento Divini verbi. Inordinatæ solicitudines ita nocivæ sunt, ut illud ipsum Christi verbum, quo dicuntur alia Dei verba suffocare, suffocent.
PDF De patientia, quæ ita necessaria est ad ferendum fructum, ut nullus alioquin feratur. Qui timent pruinam, irruet super eos nix. Iob. 6. Id est, qui timent laborem in audiendo Dei verbo, incident in majorem: quantoque minus pati voluerint, ut referant fructum, tantò magis patientur ex defectu fructus.
PDF Aliæ conformes Evangelio veritates producuntur.
PDF Hac hebdomade, de Sermone Domini post cænam cum discipulis habito, ad eos roborandos in adversis.
PDF Feria 2. De futuro Petri lapsu, à Christo Domino prænuntiato. Nimia firmitas, infirmitas.
PDF Feria 3. De cavenda perturbatione animi in adversis. Quod Christus semel suis, hoc in omni semper casu, tibi dicit. Non turbetur cor tuum.
PDF Feria 4. De Christo D. ut est exemplar constantiæ, & via vera ad perfectionem. Melius ets in via claudicare, quàm præter viam fortiter ambulare. S. Aug.
PDF Feria 5. De charitate simul & constantia conjungendis ad tolerantiam adversitatum. Sic charitas & constantia simul junctæ constant, ut nisi sint simul junctæ, non sibi constent.
PDF Feria 6. De prævidendis adversitatibus. Quantùm obest adversitas improvisa, tantùm prævisa prodest.
PDF Sabbato. De oratione in nomine Salvatoris facienda, ad petendum subsidium in adversis. Nulla in adversis conquerendi est ratio, aut nulla erit conquerentis oratio.
PDF Dominica Qvinqvagesimæ. De cæco illuminato à Christo D. post colloquium de sua paßione habitum cum discipulis.
PDF Cæcutientibus in via perfectionis, lux perfecta Christus patiens.
PDF Contra impietatem temporis. Gladium evaginaverunt peccatores. Quibus armis impietas hoc tempore propugnatur, iisdem expugnatur.
PDF Nihil unquam Christiana Religio passa est gravius, quàm quod à Christianis modò patitur.
PDF Nonnullæ aliæ designantur consimiles veritates.
PDF Hac hebdomade veritates eruentur ex illa oratione, quam Christus D. ad Patrem habuit cœnaculo, & quæ refertur Ioan. 17. ad præparandos affectus, qui frequentius occurrunt exercendi meditando passionem Domini.
PDF Feria 2. De zelo clarificandi Christi Domini. Clarifica filium tuum. Scientia sine zelo, arma sine milite: zelus sine scientia, miles sine armis.
PDF Feria 3. De nostra subjectione sub potestate Christi. Dedisti ei potestatem omnis carnis. Quo magis Christo subiicimur, eò magis erigimur.
PDF Feria 4. Quæ est Cinerum. De perfecta imitatione Christi Domini in adimplenda Dei voluntate, sicut ille fideliter eam consummavit: Opus consummavi. Non quidquid Christus egit, sed quomodo.
PDF Pro Feria Quadragesimali. Nolite thesaurizare vobis thesauros in terra. Memento homo quia pulvis es, & in pulverem reverteris. Mortificandis concupiscentiis opportuna mortis memoria.
PDF Quæ viventi res fuit gratior, hæc fiet morienti gravior.
PDF Ut vita mortem ordinat, sic mors vitam.
PDF Cam jejunatis nolite fieri sicut hypocritæ tristes. Magis modò peccant, qui ne boni appareant hominibus, non jejunant; quàm olim tristes hypocritæ, qui ut boni apparerent, jejunabant.
PDF Feria 5. De cavendo mundo, pro quo Christus non orat. Quà latè patet Mundus, nihil est uspiam ita contemnendum & cavendum, quàm quod intus in te uno latet, Nempe concupiscentia, quæ facit mundum.
PDF Ad Evangelium Feriæ, de commendata Centurionis fide, ac sanato eius servo.
PDF Feria 6. De vera sanctitate, quam suis Christus orat. Sanctifica eos in veritate. Qui te à sanctitate acquirenda excusas, ex aliis acquisitis bonis te condemnas.
PDF Ad Evangelium Feriæ. De diligendis inimicis, & de justitia nostra non facienda cora[m] hominibus.
PDF Sabbato. De efficaci desiderio & cura salutis per media ordinata, sicut illam desideravit & curavit Christus mediator noster, qui propterea dicebat Patri, Pater quos dedisti mihi, volo ut ubi sum ego, & illi sint mecum, &c.
PDF Si ordinaris ad salutem mediis non uteris, mediatore Christo abuteris. Ad Evangelium Feriæ, de discipulis laborantibus in remigando.
PDF Dominica I. Qvadragesimæ. De solitudine, jejunio & tentationibus Domini. De his seorsim, nec non de triplici tentatione, quâ impetitus fuit Christus à dæmone, multa convenienter producuntur. 171. In quibus, quæ contra tentationes maximè generalis & singulariter opportuna est Veritas, declaratur fusiùs.
PDF Si tentatorem permiseris ingredi, non se permittet egredi. Facilius excluditur quàm eiicitur.
PDF Hac hebdomade de internis Christi doloribus, quos in monte olivarum vehementius ipse in animop suo concitavit.
PDF Feria 2. De tristitia Domini. Qui cum Christo dolente non dolet, nec cum ipso gaudente gaudet.
PDF Ad Evangelium Feriæ de extremo judicio, ac de operibus misericordiæ.
PDF Feria 3. De timore, anxietate, & agonia Domini. Ab imitando Christo excusantis humana[m] infirmitate[m] infirma est & nulla excusatio.
PDF Ad Evangelium Feriæ. De Domini ingressu in civitatem & intemplum, unde vendentes eiecit.
PDF Feria 4. De compaßione Christi erga homines, & de nostra erga ipsum. Frustra te Christi miseret, nisi te tui priùs misereat.
PDF Ad Evangelium Feriæ. De scribis petentibus signum è cælo, quibus Ninivitæ opponuntur, &c.
PDF Feria 5. De dolore Christi ex perituris & da[m]nandis hominibus, pro quibus frustra passurus erat. Quantò te ipsum negligis, quasi non esses cum cæteris periturus, tanto te Christus doluit præcæteris perituris.
PDF Ad Evangelium Feriæ. De Cananæa.
PDF Feria 6. De confusione Christi propter iniquitatem omnium nostrum quam Deus in eo posuit. Quæ in malo bona est confusio, in bono mala.
PDF Ad Evangelium Feriæ, De sanato paralytico in piscina. Sabbato. De dolore contritionis, quem Christus D. sensibilem habuit.
PDF Vera contritio dolorem sensibilem nec includit nec excludit. Evangelium Feriæ, idem est ac sequentis Dominicæ.
PDF Dominica 2. Quadragesimæ De Transfiguratione Domini. Hæc inter alias ex colloquio Domini cum Moyse & Elia de exceßu, quem completurus erat in Ierusalem, fusiùs exponitur.
PDF In die bona, nisi memores mala, non erit dies bona. Et in die mala, si memores bona, non erit dies mala.
PDF Hac hebdomade, quidquid in olivarum horto, dum capitur à Iudæis Dominus, gestum aut dictum fuit, recensetur.
PDF Feria 2. Discipulis à somno excitatis, appropinquantem paßionis horam & traditorem Christus denuntiat. Ecce appropinquavit hora.
PDF Si dum adest occasio, virtus abest: vix unquam virtus aderit.
PDF Ad Evangelium Feriæ. In peccato vestro moriemini.
PDF Feria 3. Suavitas & mansuetudo Domini proditorem suum alloquentis. Quò quis est mitior, eò est generorios.
PDF Ad Evangelium Feriæ. Super cathedram Moysis sederunt scribæ, &c.
PDF Feria 4. Procedit Iesus obviam suis inimicis, eosque prosternit. Qui supra mortem est, infra se videt omnia, Id est, qui sic paratus est pati & mori, ut Dominus; sic sibi mortem & adversa quæque substernit, sicut ille suos prostravit inimicos.
PDF Ad Evangelium Feriæ, de Matre filiorum Zebedæi.
PDF Feria 5. Gladio se defendi vetat Christus, cùm sit paratus bibere calicem sibi à Patre datum. Quo in cælis corona gloriæ s[u]metur vultu, hoc in terris calix sumendus est.
PDF Ad Evangelium Feriæ. De divite Epulone, & de mendico Lazaro.
PDF Feria 6. Scripturas adimplendas verbo & exemplo docet Christus. Si propter scripturas sunt adversa toleranda, sunt libenter toleranda.
PDF Ad Evangelium Feriæ. De parabola vineæ locatæ malis agricolis.
PDF Sabbato. Sinit se Christus capi & ligari. Sicut ex necessitate virtus, ita ex virtute necessitas.
PDF Ad Evangelium Feriæ. De filio prodigo.
PDF Dominica 3. Quadragesimæ. De Christo ejiciente dæmonium. Post multas ad unamquamque partem Evangelii productas veritates, hæc ad verba Christi, Qui non est mecum, contra me est, fusiùs declaratur.
PDF Quòd difficillimè credetes, te contra Christum esse; hoc est facillimum creditu, si Christo credis.
PDF Hac hebdomade, considerantur quæcunque gesta sunt per totam noctem apud Pontifices, usque ad matutinum diei sequentis, quo Christus ad Pilatum est adductus.
PDF Feria 2. Christus alapam infligenti mira mansuetudine loquitur. Quantùm fas est ira loqui, tantùm ex ira nefas.
PDF Ad Evangelium Feriæ. De prima Christi D. prædicatione in civitate Nazareth habita.
PDF Feria 3. Christus falsò accusatus nihil respondet. Qui loquendo vinceréris, silendo vincis.
PDF Ad Evangelium Feriæ. De correctione fraterna & remittendis semper iniuriis.
PDF Feria 4. Christus adjuratus à Caypha, profitetur se filium Dei. Qui audaciùs loquitur inferiori, timidiùs Superiori loquetur.
PDF Ad Evangelium Feriæ. De laudando corde potius quàm manibus.
PDF Feria 5. Christus tota nocte apud Pontificem, iniuriis exponitur. Cæteræ pugnant virtutes, sola vincit perseverantia.
PDF Ad Evangelium Feriæ. De socru petri periclitante, sanata à Christo Domino.
PDF Feria 6. Christus negantem se Petrum benignè respicit. Læsi amoris ira, quò est suavior, eò est potentior.
PDF Ad Evangelium Feriæ. De Samaritana.
PDF Sabbato. De Iudæ proditore, miserrimè pereunte: & de miro Christi silentio circa huius interitum. Qui ruinâ gaudet inimici, ruinam ejus in se trahit.
PDF Ad Evangelium Feriæ. De Muliere adultera.
PDF Dominica 4. Quadragesimæ. De quinque panibus multiplicatis, &c. Multis Evangelii partibus multæ subiiciuntur veritates, quas inter, quòd Christus se volentes Regem facere fugerit; hæc singulariter declaratur.
PDF Qui sectatur honores mundi, quos fugit Christus, à Christo fugit ad mundum.
PDF Hac hebdomade, quidquid Christus D. passus est, ex quo deductus fuit à Iudæis ad Pilatum, usque ad eius condemnationem: ubi de ferendis præsertim opprobriis agitur.
PDF Feria 2. Christus Pilato à Iudæis præsentatus & accusatus. Qui sibi innocenti factam injuriam nimis dolet, suæ ipse innocentiæ injuriam facit.
PDF Ad Evangelium Feriæ. De eiectis è templo venditoribus & nummulariis.
PDF Feria 3. Christus ab Herode spretus. Quem pro Christo sperni pudet, Christi pudet.
PDF Ad Evangelium Feriæ. Iam die festo mediante, ascendit Iesus in templum & docebat.
PDF Feria 4. Christus Barraba comparatus & postpositus. Quò quis inferior est in ordine hominum, eo superior est in Christi ordine.
PDF Ad Evangelium Feriæ. De cæco nato.
PDF Feria 5. Christus flagellatus. Quæ duo infidelem à Christo avocant, dolor & ignominia, fidelem ad Christum vocant.
PDF Ad Evangelium Feriæ. De Adolescente mortuo suscitato in civitate Naim.
PDF Feria 6. Christus per ludibrium Rex & homo dictus. Sic prudenter cavendum, ne vituperetur ministerium tuum; ut si nimis id caves, non satis caveas.
PDF Ad Evangelium Feriæ. De Lazaro infirmo, mortuo & suscitato.
PDF Sabbato. Christus à Pilato, ex humano respectu[m], condemnatus ad mortem. Humanus respectus, inhumanus Christi despectus.
PDF Ad Evangelium Feriæ. Ego sum lux mundi, &c.
PDF Dominica Passionis. Vexilia Regis Prodevnt.
PDF Nemo cum Christo candidus, nisi sit simul rubicundus. Nemo effectu candidus, nisi sit affectu rubicundus. Nemo actu satis purus, nisi actum puritatis suo sit paratus tueri sanguine, contra quodvis peccatum.
PDF Circa Evangelium (Quis ex vobis arguet me de peccato) Multæ sunt aliæ veritates.
PDF Hac hebdomade, quidquid à prætorio Pilati usque ad crucifixionem in Calvaria monte gestum est.
PDF Feria 2. Christus oblatam à Iudæis crucem accipit. Non quæsitæ cruces sunt magis exquisitæ.
PDF Huic aliæ quædam subnectuntur. Et ad Evangelium Feriæ. Quæretis me & non invenietis.
PDF Feria 3. Christus impositam tollit crucem: & depositam sinit Simoni post se tollendam. Qui sibi suas solus aptat cruces, vix unquam aptas efficiet.
PDF Ad Evangelium Feriæ. Dixerunt ad Iesum fratres eius, transi hinc, & vade in Iudæam, &c.
PDF Feria 4. Christus ad se sequentes & se plangentes conversus, futuras denuntiat pœnas non pænitentibus. Crux interdum quidem à corpore, sed nunquam ab animo deponenda.
PDF Ad Evangelium Feriæ. Quousque animam nostram tollis? Si tu es Christus, dic nobis palam, &c. De ovibus Christi.
PDF Feria 5. Quatuor dimensiones Christi crucis & nostræ. Qui à cruce suas tollit dimensiones, tollit à se suam crucem.
PDF Ad Evangelium Feriæ, de Muliere peccatrice, seu Magdalena pœnitente.
PDF Feria 6. Christus cruci affigitur. Quod petenti Christo juxta crucem non negasses, hoc à te semper petit, hoc illi semper debes, hoc illi nunquam negandum.
PDF Ad Evangelium Feriæ. De Iudæorum consilio contra Dominum: Expedit vobis, ut unus moriatur homo pro populo.
PDF Sabbato. Christus in cruce illusus. Quod novo negatur homini contra veterem: hoc indulgetur veteri contra novum.
PDF Evangelium Feriæ. De celeberrimo illo ingressu Domini in civitatem Ierusalem, De quo jam suprà, & sequenti Dominica commodiùs. Hac sancta hebdomada, de septem Christi verbis in cruce prolatis, ad perfectam omniu[m] renuntiatione[m].
PDF Dominica Palmarum. De Illustri palma & triumpho, quem Christus Dominus refert inimicis, & qui exprimitur in primo verbo in curce prolato, Pater dimitte illis.
PDF Illustrior de inimicis palma est, mori pro eis in moriantur, quàm ipsis perditis triumphare.
PDF Quæ de hodierno ingressu & triumpho Domini possunt alia memorari.
PDF Præsertim verò, duo hæc, declarantur expressiùs. Lachryma, passionis Christi vicaria.
PDF Hoc sacrum tempus Crisis est æternitatis.
PDF Feria 2. De secundo Christi verbo ad Latronem. Hodie mecum eris in Paradiso. Et de ea renuntiationis specie, quæ spectat usum sua potestatis. Impietatis genus est, pietatis cultoribus nimis commune, plura, quàm possint, velle facere; & quæ possint, non facere.
PDF Ad Evangelium. De cæna in Bethania, Ante sex dies Paschæ, vel quidvis aliud sancto tempori opportunum.
PDF Feria 3. De tertio Christi verbo. Ecce filius tuus, Ecce mater tua. Et de perfecta renuntiatione inordinati affectus erga parentes aut alias personas charas. Qui nimis suos diligit, non satis diligit.
PDF Feria 4. De quarto Christi verbo: Deus meus, Deus meus, ut quid dereliquisti me? Et de voluntaria renuntiatione cujuslibet sensibilis consolationis. Beatius est carere omni sensibili consolatione, quàm ea abundare.
PDF Feria 5. De quinto Christi verbo. Sitio. Et de interna renuntiatione desiderii cujuslibet inordinati etiam spiritualis. Sic pia etiam desideria debent esse ardentia & temperata, ut qua ratione sunt ardentia, eâdem sint & temperata.
PDF Quæ plura desideriis, decæna Domini, de sanctissimo Sacramento, seu etiam de communione, desiderari possint.
PDF Feria 6. Quæ parasceve dicitur. De sexto Christo verbo. Consummatum est. Et de absoluta consummatione, quæ supersunt in hac vita, ut consummemur cum Christo. Aut nihil hodie ages, aut sic semper ages.
PDF Item ad illa S. Apostoli verba: Qui vivunt, jam non sibi vivant: vel, Non estis vestri, empti enim estis pretio magno. Nihil est in vitæ nostræ usu minus nostrum, quàmipse vitæ usus.
PDF Vberiùs verò ad hæc S. Petri. Iesvm Nazarenum, virum approbatum à Deo in vobis, affigentes interemistis. Vel ad ista S. Pauli. Rursum crucifigentes sibimetipsis filium Dei, & ostentui habentes. Gravius est Christo pati à Peccato, quàm pro peccato.
PDF Vbi tota Dominicæ Passionis series percurritur. Ad hæc etiam, aut similia: Curramus ad propositum nobis certamen, aspicientes in Authorem fidei & Consummatorem Iesum. Sic est propositum nobis certamen in septem Christi patientis stationibus, ut qui vel unam deserat, totius militiæ sit desertor.
PDF Sabbato Sancto. De septimo Christi verbo. Pater in manus tuas commendo spiritum meum. De descensu ad inferos, de corporis sepultura. Et de postrema renuntiatione, quæ est libertatis. Nemo liberior, quàm qui minùs est liber.
PDF Dominica Resurrectionis.
PDF Dominica In Albis. De iisdem Christi D. plagis ad remedium infirmitatum nostrarum reservatis.
PDF In plagis sanitas.
PDF De iisdem rursus plagis, ad hæc Prophetæ verba; Haurietis aquas in gaudio de fontibus Salvatoris. Quantò est de peccato major tristitia, tantò est peccatoris majus gaudium de fontibus Salvatoris.
PDF Ad hæc verba Epistolæ, quæ hoc die legitur. Hæc est victoria, quæ vincit mundum, fides nostræ. Quanta olim erat fidelium gloria, mundum vincere; tanta modò est ignominia, vinci à mundo.
PDF Ad hæc verba, quæ ex S. Petro usurpat Ecclesia. Quasi modò geniti infantes, rationabiles, sine dolo. Infantes esse oportet vel bonâ vel malâ infantiâ.
PDF Hac hebdomade & tribus sequentibus, Charitatis proprietates, quæ ab Apostolo referuntur, sic ad mysteria sive apparitiones Christi resurgentis revocantur, ut his certissimis notis vera Charitas discerni possit ab amore proprio, seu zelo falso & adumbrato.
PDF Feria 2. Apparet Christus D. Beatißimæ Virgini Matri, in quâ item apparet prima Charitatis proprietas: Charitas patiens est. Quàm verè Charitas includit in se patientiam, tam verè impatiens excludit à se charitatem.
PDF Feria 3. Apparet Christus Mariæ Magdalenæ, ubi & apparet secunda Charitatis proprietas: Charitas benigna est. Si quid Charitas negat, tam benigna negando est, quàm concedendo.
PDF Feria 4. Apparet Christus alius mulieribus: & alium suæ benignæ charitatis effectum illis co[n]fert Sæpe videtur in nobis esse Charitas, & est magis carnalitas.
PDF Feria 5. Antequam Christus appareat omnibus discipulis suis, in his apparet, quòd Charitas non æmulatur. Quidquid acquiras æmulando, plus perdis quàm acquiras.
PDF Feria 6. Duo ex discipulis Petrus & Ioannes currentes ad sepulchrum ostendunt Charitatem, Quæ non agit perperam. Id est, inordinatè. Minima quævis inordinatio cordis immundi, major est maximâ quavis inordinatione hujus mundi.
PDF Sabbato. Apparet Christus seorsim Petro & Iacobo: & in his duobus Apostolis apparet charitas, Quæ non inflatur. Humilitati tuendæ tutius est vix de se, quàm vel humiliter loqui.
PDF Dominica 2. Post Pascha. Ego Svm Pastor Bonvs. Animam Meam Pono Pro Ovibus Meis.
PDF Nihil æstimatione speculativa pretiosius anima nostra: sed practicâ nihil vilius.
PDF Hac hebdomada, dum apparet Christus D. duobus discipulis peregrinantibus, apparet Charitas, Quæ non est ambitiosa.
PDF Feria 2. Christus apparens peregrinis in habitu peregrini, ostendere incipit Charitatem minimè ambitiosam. Sicut vinum novum, sic novus honor maximè temperandus.
PDF Feria 3. De familiari colloquo Christi D. cum peregrinis. Hic ascendit ad summos, qui descendit ad infimos.
PDF Feria 4. Christus de opprobriis suæ paßionis libenter audit & loquitur. Quæ sunt ambitioso detrimenta, hæc sunt humili lucra.
PDF Feria 5. Christus scripturas, quæ de ipso erant, peregrinis interpretatur. Quo gressu Charitas nobilem fugit suggestum, eodem petit ignobilem.
PDF Feria 6. Christo loquente peregrinis, inardescunt eorum corda. Colloquendo de divinis, quantò magis luces quàm ardes, tantò minùs te divina lucet charitas.
PDF Sabbato. Christus Dominus rogantibus se peregrinis ut secum maneat, acquiescit. In dubio certius est, & rationi conformius, alioru[m] rationi te conformare qua[m] propriæ.
PDF Dominica 3. Post Pascha. De tristitia & gaudio Apostolorum, ex absentia & præsentia Domini.
PDF Tres præcipuæ distinguuntur Evangelii partes, ad quas hæ distinctæ referuntur veritates. Modicum & iam non videbitis me.
PDF Vt fur de furto, sic mundus de mundo gaudet.
PDF Non te contristes contristatus, & ipsa tua tristitia jam vertetur in gaudium.
PDF Quæ à Christo est tristitia, magis jucunda est, quàm quæ à mundo jucunditas.
PDF Iterum videbo vos, & gaudebit cor vestrum, & gaudium vestrum nemo tollet à vobis. De Christo nos vidente plus esse debet gaudii, quàm de nobis Christu[m] vide[n]tibus.
PDF Quantò felicius est illud gaudium, quod nemo à te potest tollere, tantò tu infelicior, qui hoc à te tollis.
PDF Feria 2. Christo Domino apparente discipulis simul congregatis, apparet charitas, Quæ non quærit, quæ sua sunt. Charitas non quærendo sua, meliùs invenit, quàm si quæreret tantò ditior, quanto pauperior.
PDF Feria 3. Apparet iterum Christus discipulis simul congregatis, præsente Thoma, simulque apparet charitas, Quæ non irritatur. Esto appareant aliquæ irascendi causæ, multò tamen plures sunt & validiores, ne irascaris.
PDF Feria 4. Apparet Christus septem discipulis de nocte piscantibus, ubi & apparet charitas, Quæ non cogitat malum. Si charitas cogitaret malum, malum de charitate cogitari possit.
PDF Feria 5. Christus D. Petro suas pascendas oves concredit, simulque demonstrat charitatem, Quæ non gaudet super iniquitate. Gaudere super iniquitate, plerumq[ue] est iniquius, quàm ipsa[m] iniquitate[m] co[m]mittere.
PDF Feria 6. Christus D. mittens suos in universum mundum, & promittens se miraculis confirmaturum, quæ prædicarent, ostendit charitatem, Quæ congaudet veritati. Aut amandus tui contemptus, & te contemnenti congaudendum, aut non amanda charitas, Quæ congaudet veritati.
PDF Sa[b]bato. De miraculis spiritualibus quæ Charitas Domini quotidie operatur, ut ostendat se congaudere veritati. Sapienter ille, qui maluit liber peccato possideri à dæmone, quàm vel levi cum peccato liberare possessos.
PDF Dominica 4. Post Pascha. De necessario Christi discessu, & in eius vicem venturo Spiritu sancto, qui mundum arguat de peccato.
PDF Vado ad eum, qui misit me. Sicut à Deo, sic ad Deum.
PDF Cui veritati multæ affines adjunguntur.
PDF Expedit vobis ut ego vadam. Duæ iam alibi propositæ veritates huc referuntur.
PDF Si non abjero, paraclitus non veniet ad vos. Inordinata quævis affectio, licet parum sit mala, non est tamen parvum malum.
PDF Huic multæ conformes aliæ producuntur.
PDF Nec non ad illa, quæ ibidem declarantur; Cum venerit ille, arguet mundum de peccato, & de justitia, & de Iudicio.
PDF Fer. 2. Apparet quinge[n]tis Dominus in mo[n]te Galilææ, ubi & apparet Charitas, Quæ omnia credit. Non est priùs intelligendum, ut credas; sed primo credendu[m] est, ut post intelligas.
PDF Feria 3. De potestate, quam sibi Christus datam dicit, unde est illa charitas, Quæ omnia sperat. Vera fiducia confidenti nunquam infida.
PDF Feria 4. De integra observatione mandatorum, quam Christus suis commendat, & de illa Charitate, quæ idcirco omnia suffert & omnia sustinet. Aut nulla, aut tota est Charitas in agendis, sicut fides in credendis.
PDF Feria 5. De charitate, quæ non excidit, & quæ apparet in Christo remanente nobiscum, sicut promisit: Ecce ego vobiscum sum. Melius erat viam Justitiæ non introisse, quàm retroisse.
PDF Feria 6. De eadem charitate Christi Domini, quâ nobiscum semper manet in SS. Sacramente. Quàm gloriosum est Sacramento, multa in nos posse, si velimus: tam ignominiosum est pauca posse, quod nolimus.
PDF Sabbato. De eade[m] charitate Christi, quâ co[n]stanter nobiscu[m] manet per superiores & directores. Quasi peccatu[m] ariola[n]di est repugnare: & quasi scelus idololatri[a]e nolle acquiescere.
PDF Dominica 5. Post Pascha. De orationis efficacia, frequentia, & aliis proprietatibus. Si quid petieritis patrem in nomine meo, dabit vobis.
PDF Ne dicas te petere in nomine Domini, aut ne dicas te nihil obtinere.
PDF Plures huic annectuntur Veritates.
PDF Quàm verè autem unusquisque sibi poßit illud Christi applicare. Vsque modo non petistis quidquam, patet ex ipsa Oratione Dominica, cuius septem petitionibus cùm septem opponantur vitia, quæ dicuntur Capitalia, nisi ea quisque reprimat, nihil petit: quod sic paucis expressum fusè declaratur. Qui sibi non contradicit in suis malis desideriis, sibi contradicit in bonis.
PDF Hac hebdomade, conformes mysterio Ascensionis Domini considerationes & veritates ex primo capite Actuum Apostolorum eruuntur, atque his velut stimulis & motivis excitantur corda nostra, Vt Qvæ sursum sunt, quærant & sapiant, ubi Christus est in dextera Dei sedens.
PDF Feria 2. In Rogationibvs. De primo motivo cælestis desiderii, quod in cœlo nobis promissum sit Regnum Dei, de quo Christus cum discipulis loquebatur. Quantam in te vim habet desiderium Regni Cælestis, tantam tibi vim facies.
PDF Ad Evangelium de Rogationibus, multa proponuntur, quæ singulis tridui Feriis poßint deservire, & his tribus Evangelicis verbis accomodari, Petite, quærite, pulsate.
PDF Feria 3. De secundo motivo excitandi in cælum desiderii: quod ibi omnia nostra desideria compleantur. Qua ratione terrena tantùm & non cælestia desideras, eadem necesse est, ut cælestia tantùm & non terrena desideres.
PDF Feria 4. Qvæ Est Vigilia Ascensionis Domini. De tertio motivo desiderii sursum ferendi, quod illuc suspirare nos faciat, qui in nobis habitat, Spiritus sanctus. Lachrymaru[m] desce[n]sus, asce[n]sus est: quo est desce[n]sus celerior, eo & asce[n]sus velocior.
PDF Feria 5. Ascensio Domini. De quarto motivo cælestis desiderii, quòd Christus in cælum ascenderit, ibique regnet. Nemo veriùs ascendentis Christi Mytserium assequitur, quàm qui veriori desiderio ascendentem Christum sequitur.
PDF Huic roborandæ veritati sequens adjungitur. Tanti cuiusque refert se à terra terrahere, quanti ad cælum trahi.
PDF Referuntur & aliæ multæ conformes, quarum quæ postrema est, fusè declaratur; Ex his Apostoli verbis: Videte ne recusetis loquentem. Sedentem in cælo Christum, & inde nobis loquentem non audire, periculosius est, quàm dum in terris loqueretur.
PDF Feria 6. De quinto motivo excitandi in cælum desiderii, quòd tam justè debitum sit hoc desiderium, ut injusti simus & indigni cælo consequendo, nisi cælum desideremus. Sic dignum est cælum nostris desideriis, ut nisi cælum desideres, cælo sis indignus.
PDF Sabbato. De sexto motivo acuendi in cælum desiderii; quod inde gaudium spirituale redundet. Spes cæli, cælum est.
PDF Dominica Infra Octavam Ascensionis. Cum venerit paraclitus, &c. De Adventu sancti spiritus, & de adversis tolerandis multa congeruntur. Explicatur verò latiùs, quæ est huius loci maximè propria veritas.
PDF Vel nulla Christi recoletur memoria, vel nulla erit in eius cultu querimonia.
PDF Hac hebdomade, quæ in Actis Apostolorum narrantur fecisse discipuli Domini, dum ab eius Ascensione ad Pentecosten expectarent Spiritum sanctum, referuntur ad sex virtutes seu veritates, quæ non ad eundem pleniùs recipiendum disponant.
PDF Feria 2. De continuata per decem dies recollectione Apostolorum: Et de nostra instituendâ, ad recipiendum cum eis Spiritum sanctum. Nulli magis necessariò secedendum, quàm qui minùs necessariu[m] sibi putat secessu[m].
PDF Feria 3. De moderanda cura nostri officii, ad Exemplum principis Apostolorum sancti Petri. Sic internis externa sunt temperanda, ut neutrum eorum importunè, & utrumque opportunè sibi cedat.
PDF Feria 4. De perfecta obedientia quam cæteri omnes congregati S. Petro præstiterunt: & de nostra reddenda superioribus. Qui rationes inquirit obedientiæ, rationem quærit suæ in obedientiæ.
PDF Feria 5. De unanimi consensu discipulorum in Electione duodecimi Apostoli: Et de nostro similiter procurando. Qui sensu sup privato saniorem se aliis putat, sano se privat sensu.
PDF Feria 6. De ferventi oratione discipulorum: & de nostra consimili ad petendum lume[n] in dubiis. Erranti in dubiis & non oranti, nulla est erroris excusatio.
PDF Sabbato. In Vigilia Pentecostes. De perfecta discipulorum, & nostra resignatione, ad recipiendum Spiritum sanctum. Nemo paratior ad omnia Dei dona recipienda, quàm qui ad nulla sibi danda, æquè paratus est.
PDF Hac sequenti hebdomada, sic pergitur in historia Actuum Apostolorum, ut inde diebus singulis manifestetur unum è septem spiritus sancti donis, cui sua conformetur veritas. Dominica Pentecostes. De missione Spiritus sancti, & de dono Sapientiæ.
PDF Humana sapientia sic divinæ opponitur, sicut humanæ stultitia.
PDF Eodem die, in illud Apostoli. Nolite contristare Spiritum sanctum Dei. Quod nos magis lætificat, hoc magis contristat Spiritum sanctum.
PDF Peccati contra Spiritum sanctum malignitas sic est singularis, ut multis tamen peccatoribus jam sit communis.
PDF Qui peccant in Spiritum sanctum, vix peccant, quin blasphement.
PDF His adjunguntur alia, quæ generatim spectant Spiritum sanctum.
PDF Feria 2. De prima prædicatione S. Petri ad Iudæos: & de dono intellectus. Quod intellectus confert actioni, hoc actio refert intellectui.
PDF Feria 3. De primo vivendi genere nascentis Ecclesiæ, & de dono scientiæ. Qui eminentior est in hac eminenti scientia, minùs inter homines eminere cupit.
PDF Feria 4. De primo miraculo, quod refertur ab Apostolis factum, & de dono consilii. Qui cum affectu incomposito Deum consulit, non Deum sed Deo consulit. Non à Deo consilium petere, sed Deo dare velle videtur.
PDF Feria 5. De prima persecutione Apostolorum, & de dono fortitudinis. Qui non satis audet in magnis, nimis audet in parvis.
PDF Feria 6. De prima oratione publica Ecclesiæ, & de dono pietatis. Sicut pietas valet ad omnia, sic omnia valent ad pietatem.
PDF Sabbato. De prima, quæ refertur in Ecclesia, perpetrata culpa, sequentique pœna: & de dono timoris. Amori potius ab amore timendum est, quam à timore.
PDF Die 24. Febrvarii. De sancto Matthiæ Apostolo. Sicut in manu Domini, sors nostra est: sic in soi te nostra manus est Domini.
PDF Die 19. Martii. De sancto Iosepho. In 1. parte.
PDF Die 20. Martii. De S. Ioachimo Patre B. Virginis. Affinitas sanctitatis eum B. Virgine magis æstimanda, quam sanguinis.
PDF Die 21. Martii. De S. Benedicto. Inter benedictos benedicetur. Eccl. 24. Inter benedictos benedicetur, no[n] cui meliùs omnia, sed qui ex omnibus melior.
PDF Die 25. Martii. In Festo Annuntiationis B. Mariæ Virginis. Missus est Angelus Gabriel à Deo, &c. Sui quisque cultus ac pietatis in B. Virginem sæpe fidem facit majorem, in parvis quàm in magnis.
PDF Ave gratia plena. Quod cuique magis ex Virgine Matre proponi debet, est eius sanctitas: non quam sit sancta, sed quam tota sit sancta.
PDF Ecce concipies in utero, & paries filium. Non tam sibi quam nobis, Christus elegit Matrem.
PDF Quomodo fiet istud, quoniam virum non cognosco! Frustra Beatam Virginem oras, si non quæris sicut illa, quod ignoras.
PDF Quia non erit impoßibile apud Deum omne verbum. Qui dicunt se non posse quod jubentur, non possunt id dicere sine injuria Virginis Matris. Ecce ancilla Domini, &c.
PDF Talis superbi fastus est, ut ne quidem Matrem Dei veneretur.
PDF Tunc præcepit & dixit mihi Creator omnium; & qui creavit me, requievit in tabernaculo meo, & dixit mihi, in Iacob inhabita. Eccles. 24. Qui præcepit & dixit B. Virgini, ut inhabitaret in Iacob, tibi simul præcepit & dixit, ut quantùm velles illam in te inhabitare, tantùm esse velles alter Iacob.
PDF Die 2. Aprilis. De S. Francisco de Paulo. Hic erit verè maximus, qui verè est minimus.
PDF Die 25. Aprilis. De S. Marco Evangelista. Qui similis factus est Leoni in operibus suis. Fortioris est animi no[n] vinci à bonis bla[n]dientibus, qua[m] ipsa vincere mala terrentia.
PDF Die 1. Maii. De sanctis Philippo & Iacob Apostolis. Tanto tempore vobiscum sum, & non cognovistis me. Si tempus respicis comparandæ tibi virtutis, vix ullam tibi comparatam respicies.
PDF Die 3. Maii. Inventio sanctæ Crucis. Si quid fortè asperius inveniatur, de quo conquereris, de inventa cruce conquereris. Inventæ cruci tantùm quis detrahit, quantùm in pœnis murmurat.
PDF Considerationes & Veritates communes omnibus statibus.
PDF Prima consideratio. Non sine Deo statum esse deligendum. Præcipitatio animi in statu vitæ deligendo, præcipitum est animæ.
PDF Secvnda Consideratio. De non differenda status seu vocationis cognitæ acceptatione. Non evitat præcipitium sed mutat, qui ne nimis sit præceps, nimis est lentus.
PDF Tertia Consideratio. Quo die suscipitur administratio status, ut perfectè secundum Deum expleatur. Vel, quocunque die de officio ritè administrando cogitetur. Sicut à Domino quærendum est officium: ita in officio quærendus est Dominus.
PDF Qvarta Consideratio. De ordinando statu, si forte sit inordinatus. Revocanti hominem Deo ab errore viæ suæ non obsequi, pejus est, quam primò vocantem ne erraret, non sequi.
PDF Qvinta Consideratio. Quo die Pontifex consecratur. Dum consecratur Pontifex, sic affectus esse debet, ut omnes affectus habeat consecratos.
PDF Sexta Consideratio. Quo die sacri suscipiuntur Ordines. In qua sanctitate Ordinandus debet esse, debet Ordinatus semper esse.
PDF Septima Consideratio. Quo die primum celebratur Sacrum. Sacerdos sic cum Christo sacrificet, ut sit ipse sicut Christus sacrificans & sacrificium.
PDF Octava Consideratio. Quo die Religiosus sumitur habitus. Non est in novo habitu novum cordis gaudium, sed in novo corde.
PDF Index Rervm Præcipvarvm Secvndæ Partis.
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine
PDF Pars Æstiva
PDF Pars Avtvmnalis