Ephemeris Ecclesiastica Concionatorvm Hoc Est Considerationes Methodicæ Sev Veritates Practicæ : Ex Vita Domini Jesu, Sanctorumque Gestis In Singulos anni dies mira facilitate & solertia distributæ ... ; Cum indicibus necessariis. Pars Verna : A Dominica Septuagesimae, ad Dominicam SS. Trinitatis / Authore R. P. Juliano Haynevfve Societatis Jesu Sacerdote. Coloniæ Agrippinæ : Busæus, 1665 : Pars Secvnda(1665-). 1665
Content
- PDF Pars Hyemalis
- PDF Pars Verna
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Index Veritatvm In Singvlos Dies, Secvndæ Partis.
- PDF 1 Dominica Septuagesimæ. De otiosis operariis in vineam mißis.
- PDF 1 Sicut nemo otiosus in vinea, sic nemo benè operatur, nisi otiosus.
- PDF 3 Nullus est labor, nisi sit in vinea Domini, & in vinea Domini nullus est labor.
- PDF 3 An oculus tuus nequam est, quia ego bonus sum? Qua parte peccator à se timorem Dei excusit, eadem Deus peccatori timorem magis incutit.
- PDF 5 Multi sunt vocati, pauci verò electi. Quæ causa est cur pauci salvi, hæc in te causa est, cur ex illis forte non fis.
- PDF 9 Aliæ his affines veritates indicantur. Hac hebdomade inchoatur historia Passionis Domini, à concilio Iudæorum contra Iesum; in eaque pergitur ad illum sermonem, quem peractâ cœnâ Dominus cum Discipulis suis habuit.
- PDF 9 Feria 2. De consilio Iudæorum contra Dominum, ubi Iudas proditionem suam aperuit. Quid nequius, quàm quod excogitavit caro & sanguis? Eccles. 17.
- PDF 12 Feria 3. De cæna Paschalis Agni secundùm legem moremque Iudæorum, qui de lege violata Christum indefinenter accusabant. Voluntatis eiusdem est, nolle afferre scandalum: & sufferre velle, si quando pravè accipitur.
- PDF 15 Feria 4, De lotione pedum. Qui se Christi exemplo non humiliat, exemplo Dæmonis humiliabitur.
- PDF 17 Feria 5. De institutione sanctissimi Sacramenti. Ingratus est tanti beneficii, qui se tantùm ex parte immolat, se totum immolante Christo.
- PDF 19 Feria 6. De proditione Iudæ manifestata à Christo Domino. Qui se existimat stare, videat ne cadat. 1. Cor. 10.
- PDF 22 Sabbato. De contentione honoris inter Apostolos orta. Licet obtineres quod ambis, non esset contendendum: at verò licet contendas, non obtinebis.
- PDF 25 Dominica Sexagesimæ. De parabola seminis seminati in terram, cuius tres partes sunt infructuosæ. Semen est verbum Dei.
- PDF 25 Nisi verbum Dei te convertat, tu pervertes verbum Dei.
- PDF 27 De primo impedimento verbi Dei. Quæ pœna timenda est in non servato deposito, hæc est timenda in verbo Dei fecus viam expositio.
- PDF 29 De secundo impedimento verbi Dei. Qui ad tempus credunt, nullo credunt tempore.
- PDF 29 Qui temporales sunt, nullius sunt temporis.
- PDF 31 De tertio impedimento Divini verbi. Inordinatæ solicitudines ita nocivæ sunt, ut illud ipsum Christi verbum, quo dicuntur alia Dei verba suffocare, suffocent.
- PDF 33 De patientia, quæ ita necessaria est ad ferendum fructum, ut nullus alioquin feratur. Qui timent pruinam, irruet super eos nix. Iob. 6. Id est, qui timent laborem in audiendo Dei verbo, incident in majorem: quantoque minus pati voluerint, ut referant fructum, tantò magis patientur ex defectu fructus.
- PDF 35 Aliæ conformes Evangelio veritates producuntur.
- PDF 36 Hac hebdomade, de Sermone Domini post cænam cum discipulis habito, ad eos roborandos in adversis.
- PDF 36 Feria 2. De futuro Petri lapsu, à Christo Domino prænuntiato. Nimia firmitas, infirmitas.
- PDF 37 Feria 3. De cavenda perturbatione animi in adversis. Quod Christus semel suis, hoc in omni semper casu, tibi dicit. Non turbetur cor tuum.
- PDF 39 Feria 4. De Christo D. ut est exemplar constantiæ, & via vera ad perfectionem. Melius ets in via claudicare, quàm præter viam fortiter ambulare. S. Aug.
- PDF 42 Feria 5. De charitate simul & constantia conjungendis ad tolerantiam adversitatum. Sic charitas & constantia simul junctæ constant, ut nisi sint simul junctæ, non sibi constent.
- PDF 44 Feria 6. De prævidendis adversitatibus. Quantùm obest adversitas improvisa, tantùm prævisa prodest.
- PDF 46 Sabbato. De oratione in nomine Salvatoris facienda, ad petendum subsidium in adversis. Nulla in adversis conquerendi est ratio, aut nulla erit conquerentis oratio.
- PDF 48 Dominica Qvinqvagesimæ. De cæco illuminato à Christo D. post colloquium de sua paßione habitum cum discipulis.
- PDF 48 Cæcutientibus in via perfectionis, lux perfecta Christus patiens.
- PDF 50 Contra impietatem temporis. Gladium evaginaverunt peccatores. Quibus armis impietas hoc tempore propugnatur, iisdem expugnatur.
- PDF 56 Nihil unquam Christiana Religio passa est gravius, quàm quod à Christianis modò patitur.
- PDF 60 Nonnullæ aliæ designantur consimiles veritates.
- PDF 60 Hac hebdomade veritates eruentur ex illa oratione, quam Christus D. ad Patrem habuit cœnaculo, & quæ refertur Ioan. 17. ad præparandos affectus, qui frequentius occurrunt exercendi meditando passionem Domini.
- PDF 60 Feria 2. De zelo clarificandi Christi Domini. Clarifica filium tuum. Scientia sine zelo, arma sine milite: zelus sine scientia, miles sine armis.
- PDF 62 Feria 3. De nostra subjectione sub potestate Christi. Dedisti ei potestatem omnis carnis. Quo magis Christo subiicimur, eò magis erigimur.
- PDF 64 Feria 4. Quæ est Cinerum. De perfecta imitatione Christi Domini in adimplenda Dei voluntate, sicut ille fideliter eam consummavit: Opus consummavi. Non quidquid Christus egit, sed quomodo.
- PDF 66 Pro Feria Quadragesimali. Nolite thesaurizare vobis thesauros in terra. Memento homo quia pulvis es, & in pulverem reverteris. Mortificandis concupiscentiis opportuna mortis memoria.
- PDF 70 Quæ viventi res fuit gratior, hæc fiet morienti gravior.
- PDF 71 Ut vita mortem ordinat, sic mors vitam.
- PDF 73 Cam jejunatis nolite fieri sicut hypocritæ tristes. Magis modò peccant, qui ne boni appareant hominibus, non jejunant; quàm olim tristes hypocritæ, qui ut boni apparerent, jejunabant.
- PDF 77 Feria 5. De cavendo mundo, pro quo Christus non orat. Quà latè patet Mundus, nihil est uspiam ita contemnendum & cavendum, quàm quod intus in te uno latet, Nempe concupiscentia, quæ facit mundum.
- PDF 79 Ad Evangelium Feriæ, de commendata Centurionis fide, ac sanato eius servo.
- PDF 79 Feria 6. De vera sanctitate, quam suis Christus orat. Sanctifica eos in veritate. Qui te à sanctitate acquirenda excusas, ex aliis acquisitis bonis te condemnas.
- PDF 82 Ad Evangelium Feriæ. De diligendis inimicis, & de justitia nostra non facienda cora[m] hominibus.
- PDF 83 Sabbato. De efficaci desiderio & cura salutis per media ordinata, sicut illam desideravit & curavit Christus mediator noster, qui propterea dicebat Patri, Pater quos dedisti mihi, volo ut ubi sum ego, & illi sint mecum, &c.
- PDF 85 Si ordinaris ad salutem mediis non uteris, mediatore Christo abuteris. Ad Evangelium Feriæ, de discipulis laborantibus in remigando.
- PDF 86 Dominica I. Qvadragesimæ. De solitudine, jejunio & tentationibus Domini. De his seorsim, nec non de triplici tentatione, quâ impetitus fuit Christus à dæmone, multa convenienter producuntur. 171. In quibus, quæ contra tentationes maximè generalis & singulariter opportuna est Veritas, declaratur fusiùs.
- PDF 87 Si tentatorem permiseris ingredi, non se permittet egredi. Facilius excluditur quàm eiicitur.
- PDF 89 Hac hebdomade de internis Christi doloribus, quos in monte olivarum vehementius ipse in animop suo concitavit.
- PDF 89 Feria 2. De tristitia Domini. Qui cum Christo dolente non dolet, nec cum ipso gaudente gaudet.
- PDF 91 Ad Evangelium Feriæ de extremo judicio, ac de operibus misericordiæ.
- PDF 92 Feria 3. De timore, anxietate, & agonia Domini. Ab imitando Christo excusantis humana[m] infirmitate[m] infirma est & nulla excusatio.
- PDF 94 Ad Evangelium Feriæ. De Domini ingressu in civitatem & intemplum, unde vendentes eiecit.
- PDF 94 Feria 4. De compaßione Christi erga homines, & de nostra erga ipsum. Frustra te Christi miseret, nisi te tui priùs misereat.
- PDF 96 Ad Evangelium Feriæ. De scribis petentibus signum è cælo, quibus Ninivitæ opponuntur, &c.
- PDF 97 Feria 5. De dolore Christi ex perituris & da[m]nandis hominibus, pro quibus frustra passurus erat. Quantò te ipsum negligis, quasi non esses cum cæteris periturus, tanto te Christus doluit præcæteris perituris.
- PDF 98 Ad Evangelium Feriæ. De Cananæa.
- PDF 99 Feria 6. De confusione Christi propter iniquitatem omnium nostrum quam Deus in eo posuit. Quæ in malo bona est confusio, in bono mala.
- PDF 101 Ad Evangelium Feriæ, De sanato paralytico in piscina. Sabbato. De dolore contritionis, quem Christus D. sensibilem habuit.
- PDF 103 Vera contritio dolorem sensibilem nec includit nec excludit. Evangelium Feriæ, idem est ac sequentis Dominicæ.
- PDF 104 Dominica 2. Quadragesimæ De Transfiguratione Domini. Hæc inter alias ex colloquio Domini cum Moyse & Elia de exceßu, quem completurus erat in Ierusalem, fusiùs exponitur.
- PDF 105 In die bona, nisi memores mala, non erit dies bona. Et in die mala, si memores bona, non erit dies mala.
- PDF 107 Hac hebdomade, quidquid in olivarum horto, dum capitur à Iudæis Dominus, gestum aut dictum fuit, recensetur.
- PDF 107 Feria 2. Discipulis à somno excitatis, appropinquantem paßionis horam & traditorem Christus denuntiat. Ecce appropinquavit hora.
- PDF 108 Si dum adest occasio, virtus abest: vix unquam virtus aderit.
- PDF 109 Ad Evangelium Feriæ. In peccato vestro moriemini.
- PDF 110 Feria 3. Suavitas & mansuetudo Domini proditorem suum alloquentis. Quò quis est mitior, eò est generorios.
- PDF 112 Ad Evangelium Feriæ. Super cathedram Moysis sederunt scribæ, &c.
- PDF 113 Feria 4. Procedit Iesus obviam suis inimicis, eosque prosternit. Qui supra mortem est, infra se videt omnia, Id est, qui sic paratus est pati & mori, ut Dominus; sic sibi mortem & adversa quæque substernit, sicut ille suos prostravit inimicos.
- PDF 115 Ad Evangelium Feriæ, de Matre filiorum Zebedæi.
- PDF 116 Feria 5. Gladio se defendi vetat Christus, cùm sit paratus bibere calicem sibi à Patre datum. Quo in cælis corona gloriæ s[u]metur vultu, hoc in terris calix sumendus est.
- PDF 118 Ad Evangelium Feriæ. De divite Epulone, & de mendico Lazaro.
- PDF 118 Feria 6. Scripturas adimplendas verbo & exemplo docet Christus. Si propter scripturas sunt adversa toleranda, sunt libenter toleranda.
- PDF 120 Ad Evangelium Feriæ. De parabola vineæ locatæ malis agricolis.
- PDF 121 Sabbato. Sinit se Christus capi & ligari. Sicut ex necessitate virtus, ita ex virtute necessitas.
- PDF 123 Ad Evangelium Feriæ. De filio prodigo.
- PDF 124 Dominica 3. Quadragesimæ. De Christo ejiciente dæmonium. Post multas ad unamquamque partem Evangelii productas veritates, hæc ad verba Christi, Qui non est mecum, contra me est, fusiùs declaratur.
- PDF 124 Quòd difficillimè credetes, te contra Christum esse; hoc est facillimum creditu, si Christo credis.
- PDF 126 Hac hebdomade, considerantur quæcunque gesta sunt per totam noctem apud Pontifices, usque ad matutinum diei sequentis, quo Christus ad Pilatum est adductus.
- PDF 127 Feria 2. Christus alapam infligenti mira mansuetudine loquitur. Quantùm fas est ira loqui, tantùm ex ira nefas.
- PDF 128 Ad Evangelium Feriæ. De prima Christi D. prædicatione in civitate Nazareth habita.
- PDF 129 Feria 3. Christus falsò accusatus nihil respondet. Qui loquendo vinceréris, silendo vincis.
- PDF 130 Ad Evangelium Feriæ. De correctione fraterna & remittendis semper iniuriis.
- PDF 131 Feria 4. Christus adjuratus à Caypha, profitetur se filium Dei. Qui audaciùs loquitur inferiori, timidiùs Superiori loquetur.
- PDF 133 Ad Evangelium Feriæ. De laudando corde potius quàm manibus.
- PDF 134 Feria 5. Christus tota nocte apud Pontificem, iniuriis exponitur. Cæteræ pugnant virtutes, sola vincit perseverantia.
- PDF 135 Ad Evangelium Feriæ. De socru petri periclitante, sanata à Christo Domino.
- PDF 136 Feria 6. Christus negantem se Petrum benignè respicit. Læsi amoris ira, quò est suavior, eò est potentior.
- PDF 137 Ad Evangelium Feriæ. De Samaritana.
- PDF 138 Sabbato. De Iudæ proditore, miserrimè pereunte: & de miro Christi silentio circa huius interitum. Qui ruinâ gaudet inimici, ruinam ejus in se trahit.
- PDF 139 Ad Evangelium Feriæ. De Muliere adultera.
- PDF 140 Dominica 4. Quadragesimæ. De quinque panibus multiplicatis, &c. Multis Evangelii partibus multæ subiiciuntur veritates, quas inter, quòd Christus se volentes Regem facere fugerit; hæc singulariter declaratur.
- PDF 140 Qui sectatur honores mundi, quos fugit Christus, à Christo fugit ad mundum.
- PDF 142 Hac hebdomade, quidquid Christus D. passus est, ex quo deductus fuit à Iudæis ad Pilatum, usque ad eius condemnationem: ubi de ferendis præsertim opprobriis agitur.
- PDF 142 Feria 2. Christus Pilato à Iudæis præsentatus & accusatus. Qui sibi innocenti factam injuriam nimis dolet, suæ ipse innocentiæ injuriam facit.
- PDF 144 Ad Evangelium Feriæ. De eiectis è templo venditoribus & nummulariis.
- PDF 144 Feria 3. Christus ab Herode spretus. Quem pro Christo sperni pudet, Christi pudet.
- PDF 146 Ad Evangelium Feriæ. Iam die festo mediante, ascendit Iesus in templum & docebat.
- PDF 147 Feria 4. Christus Barraba comparatus & postpositus. Quò quis inferior est in ordine hominum, eo superior est in Christi ordine.
- PDF 149 Ad Evangelium Feriæ. De cæco nato.
- PDF 149 Feria 5. Christus flagellatus. Quæ duo infidelem à Christo avocant, dolor & ignominia, fidelem ad Christum vocant.
- PDF 151 Ad Evangelium Feriæ. De Adolescente mortuo suscitato in civitate Naim.
- PDF 151 Feria 6. Christus per ludibrium Rex & homo dictus. Sic prudenter cavendum, ne vituperetur ministerium tuum; ut si nimis id caves, non satis caveas.
- PDF 153 Ad Evangelium Feriæ. De Lazaro infirmo, mortuo & suscitato.
- PDF 153 Sabbato. Christus à Pilato, ex humano respectu[m], condemnatus ad mortem. Humanus respectus, inhumanus Christi despectus.
- PDF 155 Ad Evangelium Feriæ. Ego sum lux mundi, &c.
- PDF 156 Dominica Passionis. Vexilia Regis Prodevnt.
- PDF 156 Nemo cum Christo candidus, nisi sit simul rubicundus. Nemo effectu candidus, nisi sit affectu rubicundus. Nemo actu satis purus, nisi actum puritatis suo sit paratus tueri sanguine, contra quodvis peccatum.
- PDF 158 Circa Evangelium (Quis ex vobis arguet me de peccato) Multæ sunt aliæ veritates.
- PDF 159 Hac hebdomade, quidquid à prætorio Pilati usque ad crucifixionem in Calvaria monte gestum est.
- PDF 159 Feria 2. Christus oblatam à Iudæis crucem accipit. Non quæsitæ cruces sunt magis exquisitæ.
- PDF 161 Huic aliæ quædam subnectuntur. Et ad Evangelium Feriæ. Quæretis me & non invenietis.
- PDF 161 Feria 3. Christus impositam tollit crucem: & depositam sinit Simoni post se tollendam. Qui sibi suas solus aptat cruces, vix unquam aptas efficiet.
- PDF 163 Ad Evangelium Feriæ. Dixerunt ad Iesum fratres eius, transi hinc, & vade in Iudæam, &c.
- PDF 164 Feria 4. Christus ad se sequentes & se plangentes conversus, futuras denuntiat pœnas non pænitentibus. Crux interdum quidem à corpore, sed nunquam ab animo deponenda.
- PDF 166 Ad Evangelium Feriæ. Quousque animam nostram tollis? Si tu es Christus, dic nobis palam, &c. De ovibus Christi.
- PDF 166 Feria 5. Quatuor dimensiones Christi crucis & nostræ. Qui à cruce suas tollit dimensiones, tollit à se suam crucem.
- PDF 168 Ad Evangelium Feriæ, de Muliere peccatrice, seu Magdalena pœnitente.
- PDF 169 Feria 6. Christus cruci affigitur. Quod petenti Christo juxta crucem non negasses, hoc à te semper petit, hoc illi semper debes, hoc illi nunquam negandum.
- PDF 171 Ad Evangelium Feriæ. De Iudæorum consilio contra Dominum: Expedit vobis, ut unus moriatur homo pro populo.
- PDF 172 Sabbato. Christus in cruce illusus. Quod novo negatur homini contra veterem: hoc indulgetur veteri contra novum.
- PDF 173 Evangelium Feriæ. De celeberrimo illo ingressu Domini in civitatem Ierusalem, De quo jam suprà, & sequenti Dominica commodiùs. Hac sancta hebdomada, de septem Christi verbis in cruce prolatis, ad perfectam omniu[m] renuntiatione[m].
- PDF 174 Dominica Palmarum. De Illustri palma & triumpho, quem Christus Dominus refert inimicis, & qui exprimitur in primo verbo in curce prolato, Pater dimitte illis.
- PDF 174 Illustrior de inimicis palma est, mori pro eis in moriantur, quàm ipsis perditis triumphare.
- PDF 176 Quæ de hodierno ingressu & triumpho Domini possunt alia memorari.
- PDF 177 Præsertim verò, duo hæc, declarantur expressiùs. Lachryma, passionis Christi vicaria.
- PDF 178 Hoc sacrum tempus Crisis est æternitatis.
- PDF 181 Feria 2. De secundo Christi verbo ad Latronem. Hodie mecum eris in Paradiso. Et de ea renuntiationis specie, quæ spectat usum sua potestatis. Impietatis genus est, pietatis cultoribus nimis commune, plura, quàm possint, velle facere; & quæ possint, non facere.
- PDF 183 Ad Evangelium. De cæna in Bethania, Ante sex dies Paschæ, vel quidvis aliud sancto tempori opportunum.
- PDF 184 Feria 3. De tertio Christi verbo. Ecce filius tuus, Ecce mater tua. Et de perfecta renuntiatione inordinati affectus erga parentes aut alias personas charas. Qui nimis suos diligit, non satis diligit.
- PDF 185 Feria 4. De quarto Christi verbo: Deus meus, Deus meus, ut quid dereliquisti me? Et de voluntaria renuntiatione cujuslibet sensibilis consolationis. Beatius est carere omni sensibili consolatione, quàm ea abundare.
- PDF 187 Feria 5. De quinto Christi verbo. Sitio. Et de interna renuntiatione desiderii cujuslibet inordinati etiam spiritualis. Sic pia etiam desideria debent esse ardentia & temperata, ut qua ratione sunt ardentia, eâdem sint & temperata.
- PDF 189 Quæ plura desideriis, decæna Domini, de sanctissimo Sacramento, seu etiam de communione, desiderari possint.
- PDF 189 Feria 6. Quæ parasceve dicitur. De sexto Christo verbo. Consummatum est. Et de absoluta consummatione, quæ supersunt in hac vita, ut consummemur cum Christo. Aut nihil hodie ages, aut sic semper ages.
- PDF 191 Item ad illa S. Apostoli verba: Qui vivunt, jam non sibi vivant: vel, Non estis vestri, empti enim estis pretio magno. Nihil est in vitæ nostræ usu minus nostrum, quàmipse vitæ usus.
- PDF 196 Vberiùs verò ad hæc S. Petri. Iesvm Nazarenum, virum approbatum à Deo in vobis, affigentes interemistis. Vel ad ista S. Pauli. Rursum crucifigentes sibimetipsis filium Dei, & ostentui habentes. Gravius est Christo pati à Peccato, quàm pro peccato.
- PDF 211 Vbi tota Dominicæ Passionis series percurritur. Ad hæc etiam, aut similia: Curramus ad propositum nobis certamen, aspicientes in Authorem fidei & Consummatorem Iesum. Sic est propositum nobis certamen in septem Christi patientis stationibus, ut qui vel unam deserat, totius militiæ sit desertor.
- PDF 217 Sabbato Sancto. De septimo Christi verbo. Pater in manus tuas commendo spiritum meum. De descensu ad inferos, de corporis sepultura. Et de postrema renuntiatione, quæ est libertatis. Nemo liberior, quàm qui minùs est liber.
- PDF 219 Dominica Resurrectionis.
- PDF 219 Nemo cum Christo mortuus, qui cum ipso non resurgat.
- PDF 219 Nemo cum Christo resurgit, nisi qui cum ipso sit mortuus.
- PDF 227 Hac hebdomade, dotes corporis, seu gloriosa vita Christi atque animæ nostræ simul eum eo resurgentis qualitates proponuntur, indeque veritates practicæ paradoxæque omnes eruuntur.
- PDF 227 Feria 2. De Immortalitate gloriosa vitæ Christi, atque animæ cum eo resurgentis. In morte immortalitas.
- PDF 229 Ad Evangelium Feriæ. De duobus peregrinis euntibus in castellum Emmaus.
- PDF 229 Feria 3. De impassibilitate Corporis Christi D. & animæ nostræ simul cum eo resurgentis. In patientia impassibilitas.
- PDF 231 Ad Evangelium Feriæ, de discipulis congregatis in cœnaculo, quibus apparuit Christus, januis clausis.
- PDF 231 Feria 4. De subtiltate corporis Christi, & animæ nostræ simul cum eo resurgentis. In infirmitate virtus, in impotentia potentia.
- PDF 234 Ad Evangelium Feriæ. De septem discipulis piscantibus.
- PDF 234 Feria 5. De agilitate corporis Christi D. & animæ nostræ cum eo resurg[e]ntis. In tarditate agilitas.
- PDF 236 Ad Evangelium Feriæ. De Maria Magdalena quærente Dominum in sepulchro.
- PDF 236 Feria 6. De claritate gloriosi corporis Christi D. & animæ nostræ cum eo resurgentis. In tenebris claritas.
- PDF 238 Sabbato. De plagis in corpore Christi reservatis ad perpetuam memoriam. In oblivione memoria.
- PDF 240 Ad Evangelium Feriæ. De Patro & Ioanne currentibus ad sepulchrum.
- PDF 240 Dominica In Albis. De iisdem Christi D. plagis ad remedium infirmitatum nostrarum reservatis.
- PDF 240 In plagis sanitas.
- PDF 242 De iisdem rursus plagis, ad hæc Prophetæ verba; Haurietis aquas in gaudio de fontibus Salvatoris. Quantò est de peccato major tristitia, tantò est peccatoris majus gaudium de fontibus Salvatoris.
- PDF 244 Ad hæc verba Epistolæ, quæ hoc die legitur. Hæc est victoria, quæ vincit mundum, fides nostræ. Quanta olim erat fidelium gloria, mundum vincere; tanta modò est ignominia, vinci à mundo.
- PDF 247 Ad hæc verba, quæ ex S. Petro usurpat Ecclesia. Quasi modò geniti infantes, rationabiles, sine dolo. Infantes esse oportet vel bonâ vel malâ infantiâ.
- PDF 249 Hac hebdomade & tribus sequentibus, Charitatis proprietates, quæ ab Apostolo referuntur, sic ad mysteria sive apparitiones Christi resurgentis revocantur, ut his certissimis notis vera Charitas discerni possit ab amore proprio, seu zelo falso & adumbrato.
- PDF 249 Feria 2. Apparet Christus D. Beatißimæ Virgini Matri, in quâ item apparet prima Charitatis proprietas: Charitas patiens est. Quàm verè Charitas includit in se patientiam, tam verè impatiens excludit à se charitatem.
- PDF 252 Feria 3. Apparet Christus Mariæ Magdalenæ, ubi & apparet secunda Charitatis proprietas: Charitas benigna est. Si quid Charitas negat, tam benigna negando est, quàm concedendo.
- PDF 254 Feria 4. Apparet Christus alius mulieribus: & alium suæ benignæ charitatis effectum illis co[n]fert Sæpe videtur in nobis esse Charitas, & est magis carnalitas.
- PDF 256 Feria 5. Antequam Christus appareat omnibus discipulis suis, in his apparet, quòd Charitas non æmulatur. Quidquid acquiras æmulando, plus perdis quàm acquiras.
- PDF 257 Feria 6. Duo ex discipulis Petrus & Ioannes currentes ad sepulchrum ostendunt Charitatem, Quæ non agit perperam. Id est, inordinatè. Minima quævis inordinatio cordis immundi, major est maximâ quavis inordinatione hujus mundi.
- PDF 260 Sabbato. Apparet Christus seorsim Petro & Iacobo: & in his duobus Apostolis apparet charitas, Quæ non inflatur. Humilitati tuendæ tutius est vix de se, quàm vel humiliter loqui.
- PDF 262 Dominica 2. Post Pascha. Ego Svm Pastor Bonvs. Animam Meam Pono Pro Ovibus Meis.
- PDF 262 Nihil æstimatione speculativa pretiosius anima nostra: sed practicâ nihil vilius.
- PDF 265 Hac hebdomada, dum apparet Christus D. duobus discipulis peregrinantibus, apparet Charitas, Quæ non est ambitiosa.
- PDF 265 Feria 2. Christus apparens peregrinis in habitu peregrini, ostendere incipit Charitatem minimè ambitiosam. Sicut vinum novum, sic novus honor maximè temperandus.
- PDF 267 Feria 3. De familiari colloquo Christi D. cum peregrinis. Hic ascendit ad summos, qui descendit ad infimos.
- PDF 269 Feria 4. Christus de opprobriis suæ paßionis libenter audit & loquitur. Quæ sunt ambitioso detrimenta, hæc sunt humili lucra.
- PDF 271 Feria 5. Christus scripturas, quæ de ipso erant, peregrinis interpretatur. Quo gressu Charitas nobilem fugit suggestum, eodem petit ignobilem.
- PDF 273 Feria 6. Christo loquente peregrinis, inardescunt eorum corda. Colloquendo de divinis, quantò magis luces quàm ardes, tantò minùs te divina lucet charitas.
- PDF 275 Sabbato. Christus Dominus rogantibus se peregrinis ut secum maneat, acquiescit. In dubio certius est, & rationi conformius, alioru[m] rationi te conformare qua[m] propriæ.
- PDF 277 Dominica 3. Post Pascha. De tristitia & gaudio Apostolorum, ex absentia & præsentia Domini.
- PDF 277 Tres præcipuæ distinguuntur Evangelii partes, ad quas hæ distinctæ referuntur veritates. Modicum & iam non videbitis me.
- PDF 277 Nihil tam modicè creditur quàm modicum vitæ tempus, cum nil tamen sit tam credibile.
- PDF 281 Tale est pretium hujus modicæ vitæ, ut quantò majoris vitam hanc æstimes, tantò minoris facias illius pretium.
- PDF 282 Ex modico illo, quo vivis tempore, plus etiam vitæ perdis quàm vivas.
- PDF 285 Vt fur de furto, sic mundus de mundo gaudet.
- PDF 286 Non te contristes contristatus, & ipsa tua tristitia jam vertetur in gaudium.
- PDF 288 Quæ à Christo est tristitia, magis jucunda est, quàm quæ à mundo jucunditas.
- PDF 289 Iterum videbo vos, & gaudebit cor vestrum, & gaudium vestrum nemo tollet à vobis. De Christo nos vidente plus esse debet gaudii, quàm de nobis Christu[m] vide[n]tibus.
- PDF 290 Quantò felicius est illud gaudium, quod nemo à te potest tollere, tantò tu infelicior, qui hoc à te tollis.
- PDF 291 Feria 2. Christo Domino apparente discipulis simul congregatis, apparet charitas, Quæ non quærit, quæ sua sunt. Charitas non quærendo sua, meliùs invenit, quàm si quæreret tantò ditior, quanto pauperior.
- PDF 294 Feria 3. Apparet iterum Christus discipulis simul congregatis, præsente Thoma, simulque apparet charitas, Quæ non irritatur. Esto appareant aliquæ irascendi causæ, multò tamen plures sunt & validiores, ne irascaris.
- PDF 298 Feria 4. Apparet Christus septem discipulis de nocte piscantibus, ubi & apparet charitas, Quæ non cogitat malum. Si charitas cogitaret malum, malum de charitate cogitari possit.
- PDF 301 Feria 5. Christus D. Petro suas pascendas oves concredit, simulque demonstrat charitatem, Quæ non gaudet super iniquitate. Gaudere super iniquitate, plerumq[ue] est iniquius, quàm ipsa[m] iniquitate[m] co[m]mittere.
- PDF 303 Feria 6. Christus D. mittens suos in universum mundum, & promittens se miraculis confirmaturum, quæ prædicarent, ostendit charitatem, Quæ congaudet veritati. Aut amandus tui contemptus, & te contemnenti congaudendum, aut non amanda charitas, Quæ congaudet veritati.
- PDF 305 Sa[b]bato. De miraculis spiritualibus quæ Charitas Domini quotidie operatur, ut ostendat se congaudere veritati. Sapienter ille, qui maluit liber peccato possideri à dæmone, quàm vel levi cum peccato liberare possessos.
- PDF 308 Dominica 4. Post Pascha. De necessario Christi discessu, & in eius vicem venturo Spiritu sancto, qui mundum arguat de peccato.
- PDF 308 Vado ad eum, qui misit me. Sicut à Deo, sic ad Deum.
- PDF 309 Cui veritati multæ affines adjunguntur.
- PDF 310 Expedit vobis ut ego vadam. Duæ iam alibi propositæ veritates huc referuntur.
- PDF 310 Si non abjero, paraclitus non veniet ad vos. Inordinata quævis affectio, licet parum sit mala, non est tamen parvum malum.
- PDF 312 Huic multæ conformes aliæ producuntur.
- PDF 312 Nec non ad illa, quæ ibidem declarantur; Cum venerit ille, arguet mundum de peccato, & de justitia, & de Iudicio.
- PDF 313 Fer. 2. Apparet quinge[n]tis Dominus in mo[n]te Galilææ, ubi & apparet Charitas, Quæ omnia credit. Non est priùs intelligendum, ut credas; sed primo credendu[m] est, ut post intelligas.
- PDF 315 Feria 3. De potestate, quam sibi Christus datam dicit, unde est illa charitas, Quæ omnia sperat. Vera fiducia confidenti nunquam infida.
- PDF 317 Feria 4. De integra observatione mandatorum, quam Christus suis commendat, & de illa Charitate, quæ idcirco omnia suffert & omnia sustinet. Aut nulla, aut tota est Charitas in agendis, sicut fides in credendis.
- PDF 320 Feria 5. De charitate, quæ non excidit, & quæ apparet in Christo remanente nobiscum, sicut promisit: Ecce ego vobiscum sum. Melius erat viam Justitiæ non introisse, quàm retroisse.
- PDF 323 Feria 6. De eadem charitate Christi Domini, quâ nobiscum semper manet in SS. Sacramente. Quàm gloriosum est Sacramento, multa in nos posse, si velimus: tam ignominiosum est pauca posse, quod nolimus.
- PDF 326 Sabbato. De eade[m] charitate Christi, quâ co[n]stanter nobiscu[m] manet per superiores & directores. Quasi peccatu[m] ariola[n]di est repugnare: & quasi scelus idololatri[a]e nolle acquiescere.
- PDF 328 Dominica 5. Post Pascha. De orationis efficacia, frequentia, & aliis proprietatibus. Si quid petieritis patrem in nomine meo, dabit vobis.
- PDF 328 Ne dicas te petere in nomine Domini, aut ne dicas te nihil obtinere.
- PDF 330 Plures huic annectuntur Veritates.
- PDF 330 Quàm verè autem unusquisque sibi poßit illud Christi applicare. Vsque modo non petistis quidquam, patet ex ipsa Oratione Dominica, cuius septem petitionibus cùm septem opponantur vitia, quæ dicuntur Capitalia, nisi ea quisque reprimat, nihil petit: quod sic paucis expressum fusè declaratur. Qui sibi non contradicit in suis malis desideriis, sibi contradicit in bonis.
- PDF 334 Hac hebdomade, conformes mysterio Ascensionis Domini considerationes & veritates ex primo capite Actuum Apostolorum eruuntur, atque his velut stimulis & motivis excitantur corda nostra, Vt Qvæ sursum sunt, quærant & sapiant, ubi Christus est in dextera Dei sedens.
- PDF 334 Feria 2. In Rogationibvs. De primo motivo cælestis desiderii, quod in cœlo nobis promissum sit Regnum Dei, de quo Christus cum discipulis loquebatur. Quantam in te vim habet desiderium Regni Cælestis, tantam tibi vim facies.
- PDF 336 Ad Evangelium de Rogationibus, multa proponuntur, quæ singulis tridui Feriis poßint deservire, & his tribus Evangelicis verbis accomodari, Petite, quærite, pulsate.
- PDF 337 Feria 3. De secundo motivo excitandi in cælum desiderii: quod ibi omnia nostra desideria compleantur. Qua ratione terrena tantùm & non cælestia desideras, eadem necesse est, ut cælestia tantùm & non terrena desideres.
- PDF 339 Feria 4. Qvæ Est Vigilia Ascensionis Domini. De tertio motivo desiderii sursum ferendi, quod illuc suspirare nos faciat, qui in nobis habitat, Spiritus sanctus. Lachrymaru[m] desce[n]sus, asce[n]sus est: quo est desce[n]sus celerior, eo & asce[n]sus velocior.
- PDF 342 Feria 5. Ascensio Domini. De quarto motivo cælestis desiderii, quòd Christus in cælum ascenderit, ibique regnet. Nemo veriùs ascendentis Christi Mytserium assequitur, quàm qui veriori desiderio ascendentem Christum sequitur.
- PDF 344 Huic roborandæ veritati sequens adjungitur. Tanti cuiusque refert se à terra terrahere, quanti ad cælum trahi.
- PDF 346 Referuntur & aliæ multæ conformes, quarum quæ postrema est, fusè declaratur; Ex his Apostoli verbis: Videte ne recusetis loquentem. Sedentem in cælo Christum, & inde nobis loquentem non audire, periculosius est, quàm dum in terris loqueretur.
- PDF 350 Feria 6. De quinto motivo excitandi in cælum desiderii, quòd tam justè debitum sit hoc desiderium, ut injusti simus & indigni cælo consequendo, nisi cælum desideremus. Sic dignum est cælum nostris desideriis, ut nisi cælum desideres, cælo sis indignus.
- PDF 352 Sabbato. De sexto motivo acuendi in cælum desiderii; quod inde gaudium spirituale redundet. Spes cæli, cælum est.
- PDF 355 Dominica Infra Octavam Ascensionis. Cum venerit paraclitus, &c. De Adventu sancti spiritus, & de adversis tolerandis multa congeruntur. Explicatur verò latiùs, quæ est huius loci maximè propria veritas.
- PDF 356 Vel nulla Christi recoletur memoria, vel nulla erit in eius cultu querimonia.
- PDF 358 Hac hebdomade, quæ in Actis Apostolorum narrantur fecisse discipuli Domini, dum ab eius Ascensione ad Pentecosten expectarent Spiritum sanctum, referuntur ad sex virtutes seu veritates, quæ non ad eundem pleniùs recipiendum disponant.
- PDF 358 Feria 2. De continuata per decem dies recollectione Apostolorum: Et de nostra instituendâ, ad recipiendum cum eis Spiritum sanctum. Nulli magis necessariò secedendum, quàm qui minùs necessariu[m] sibi putat secessu[m].
- PDF 361 Feria 3. De moderanda cura nostri officii, ad Exemplum principis Apostolorum sancti Petri. Sic internis externa sunt temperanda, ut neutrum eorum importunè, & utrumque opportunè sibi cedat.
- PDF 364 Feria 4. De perfecta obedientia quam cæteri omnes congregati S. Petro præstiterunt: & de nostra reddenda superioribus. Qui rationes inquirit obedientiæ, rationem quærit suæ in obedientiæ.
- PDF 366 Feria 5. De unanimi consensu discipulorum in Electione duodecimi Apostoli: Et de nostro similiter procurando. Qui sensu sup privato saniorem se aliis putat, sano se privat sensu.
- PDF 368 Feria 6. De ferventi oratione discipulorum: & de nostra consimili ad petendum lume[n] in dubiis. Erranti in dubiis & non oranti, nulla est erroris excusatio.
- PDF 370 Sabbato. In Vigilia Pentecostes. De perfecta discipulorum, & nostra resignatione, ad recipiendum Spiritum sanctum. Nemo paratior ad omnia Dei dona recipienda, quàm qui ad nulla sibi danda, æquè paratus est.
- PDF 372 Hac sequenti hebdomada, sic pergitur in historia Actuum Apostolorum, ut inde diebus singulis manifestetur unum è septem spiritus sancti donis, cui sua conformetur veritas. Dominica Pentecostes. De missione Spiritus sancti, & de dono Sapientiæ.
- PDF 373 Humana sapientia sic divinæ opponitur, sicut humanæ stultitia.
- PDF 375 Eodem die, in illud Apostoli. Nolite contristare Spiritum sanctum Dei. Quod nos magis lætificat, hoc magis contristat Spiritum sanctum.
- PDF 377 Peccati contra Spiritum sanctum malignitas sic est singularis, ut multis tamen peccatoribus jam sit communis.
- PDF 381 Qui peccant in Spiritum sanctum, vix peccant, quin blasphement.
- PDF 383 His adjunguntur alia, quæ generatim spectant Spiritum sanctum.
- PDF 384 Feria 2. De prima prædicatione S. Petri ad Iudæos: & de dono intellectus. Quod intellectus confert actioni, hoc actio refert intellectui.
- PDF 386 Feria 3. De primo vivendi genere nascentis Ecclesiæ, & de dono scientiæ. Qui eminentior est in hac eminenti scientia, minùs inter homines eminere cupit.
- PDF 388 Feria 4. De primo miraculo, quod refertur ab Apostolis factum, & de dono consilii. Qui cum affectu incomposito Deum consulit, non Deum sed Deo consulit. Non à Deo consilium petere, sed Deo dare velle videtur.
- PDF 390 Feria 5. De prima persecutione Apostolorum, & de dono fortitudinis. Qui non satis audet in magnis, nimis audet in parvis.
- PDF 393 Feria 6. De prima oratione publica Ecclesiæ, & de dono pietatis. Sicut pietas valet ad omnia, sic omnia valent ad pietatem.
- PDF 395 Sabbato. De prima, quæ refertur in Ecclesia, perpetrata culpa, sequentique pœna: & de dono timoris. Amori potius ab amore timendum est, quam à timore.
- PDF 399 Die 24. Febrvarii. De sancto Matthiæ Apostolo. Sicut in manu Domini, sors nostra est: sic in soi te nostra manus est Domini.
- PDF 401 Die 19. Martii. De sancto Iosepho. In 1. parte.
- PDF 401 Die 20. Martii. De S. Ioachimo Patre B. Virginis. Affinitas sanctitatis eum B. Virgine magis æstimanda, quam sanguinis.
- PDF 404 Die 21. Martii. De S. Benedicto. Inter benedictos benedicetur. Eccl. 24. Inter benedictos benedicetur, no[n] cui meliùs omnia, sed qui ex omnibus melior.
- PDF 406 Die 25. Martii. In Festo Annuntiationis B. Mariæ Virginis. Missus est Angelus Gabriel à Deo, &c. Sui quisque cultus ac pietatis in B. Virginem sæpe fidem facit majorem, in parvis quàm in magnis.
- PDF 409 Ave gratia plena. Quod cuique magis ex Virgine Matre proponi debet, est eius sanctitas: non quam sit sancta, sed quam tota sit sancta.
- PDF 413 Ecce concipies in utero, & paries filium. Non tam sibi quam nobis, Christus elegit Matrem.
- PDF 417 Quomodo fiet istud, quoniam virum non cognosco! Frustra Beatam Virginem oras, si non quæris sicut illa, quod ignoras.
- PDF 419 Quia non erit impoßibile apud Deum omne verbum. Qui dicunt se non posse quod jubentur, non possunt id dicere sine injuria Virginis Matris. Ecce ancilla Domini, &c.
- PDF 422 Talis superbi fastus est, ut ne quidem Matrem Dei veneretur.
- PDF 425 Tunc præcepit & dixit mihi Creator omnium; & qui creavit me, requievit in tabernaculo meo, & dixit mihi, in Iacob inhabita. Eccles. 24. Qui præcepit & dixit B. Virgini, ut inhabitaret in Iacob, tibi simul præcepit & dixit, ut quantùm velles illam in te inhabitare, tantùm esse velles alter Iacob.
- PDF 428 Die 2. Aprilis. De S. Francisco de Paulo. Hic erit verè maximus, qui verè est minimus.
- PDF 430 Die 25. Aprilis. De S. Marco Evangelista. Qui similis factus est Leoni in operibus suis. Fortioris est animi no[n] vinci à bonis bla[n]dientibus, qua[m] ipsa vincere mala terrentia.
- PDF 432 Die 1. Maii. De sanctis Philippo & Iacob Apostolis. Tanto tempore vobiscum sum, & non cognovistis me. Si tempus respicis comparandæ tibi virtutis, vix ullam tibi comparatam respicies.
- PDF 435 Die 3. Maii. Inventio sanctæ Crucis. Si quid fortè asperius inveniatur, de quo conquereris, de inventa cruce conquereris. Inventæ cruci tantùm quis detrahit, quantùm in pœnis murmurat.
- PDF 437 Considerationes & Veritates communes omnibus statibus.
- PDF 437 Prima consideratio. Non sine Deo statum esse deligendum. Præcipitatio animi in statu vitæ deligendo, præcipitum est animæ.
- PDF 439 Secvnda Consideratio. De non differenda status seu vocationis cognitæ acceptatione. Non evitat præcipitium sed mutat, qui ne nimis sit præceps, nimis est lentus.
- PDF 441 Tertia Consideratio. Quo die suscipitur administratio status, ut perfectè secundum Deum expleatur. Vel, quocunque die de officio ritè administrando cogitetur. Sicut à Domino quærendum est officium: ita in officio quærendus est Dominus.
- PDF 444 Qvarta Consideratio. De ordinando statu, si forte sit inordinatus. Revocanti hominem Deo ab errore viæ suæ non obsequi, pejus est, quam primò vocantem ne erraret, non sequi.
- PDF 446 Qvinta Consideratio. Quo die Pontifex consecratur. Dum consecratur Pontifex, sic affectus esse debet, ut omnes affectus habeat consecratos.
- PDF 449 Sexta Consideratio. Quo die sacri suscipiuntur Ordines. In qua sanctitate Ordinandus debet esse, debet Ordinatus semper esse.
- PDF 451 Septima Consideratio. Quo die primum celebratur Sacrum. Sacerdos sic cum Christo sacrificet, ut sit ipse sicut Christus sacrificans & sacrificium.
- PDF 453 Octava Consideratio. Quo die Religiosus sumitur habitus. Non est in novo habitu novum cordis gaudium, sed in novo corde.
- PDF Index Rervm Præcipvarvm Secvndæ Partis.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
- PDF Pars Æstiva
- PDF Pars Avtvmnalis
