Ephemeris Ecclesiastica Concionatorvm Hoc Est Considerationes Methodicæ Sev Veritates Practicæ : Ex Vita Domini Jesu, Sanctorumque Gestis In Singulos anni dies mira facilitate & solertia distributæ ... ; Cum indicibus necessariis : Pars Qvarta. Pars Avtvmnalis / Authore R. P. Juliano Haynevfve Societatis Jesu Sacerdote. Coloniæ Agrippinæ. 1665
Content
PDF Pars Hyemalis
PDF Pars Verna
PDF Pars Æstiva
PDF Pars Avtvmnalis
PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Title page
PDF Index Veritatvm In Singvlos Dies. Quartæ Partis.
PDF 1 Dominica XV. Post Pentecosten, De Adolescente, filio Viduæ suscitato.
PDF 1 Adolescenti frequentiùs Mors cogitanda quam Seni.
PDF 5 Sicut à peccato, sic à peccati reliquiis resurgendum.
PDF 6 Aliæ indicantur opportunæ Evangelio. Hac Hebdomada, facto initio ab Interrogatione Domini. Quid de se sentiant homines, ad sequentem historiæ seriem considerantur humana Iudicia, plurimum à Divinis dissidere, atque ut Divina humanis præferantur, proponendæ Veritates potissimùm suadent. Feria 2. Quem dicunt homines esse filium hominis? Humana de nobis judicia sic sunt humané audienda, ut non tamen humanitùs audiantur.
PDF 7 Nisi se quisquis aptè Christo conformet, sibi Christum ineptè conformabit.
PDF 8 Tu es Christus filius Dei. Nisi diligentera advertas, ore facta confessio, factis à te negatur.
PDF 9 Feria 3. Non sapis ea quæ dei sunt, sed ea quæ hominum. Qui meliùs de pœnis sentiunt, hi minùs pœnas sentiunt.
PDF 12 Feria 4. Si quis vult venire post me, abneget semet ipsum, &c. Nihil est in abnegatione rationabilius, quàm quod in illa videtur minùs rationabile.
PDF 14 Feria 5. De Transfiguratione Domini. Domine bonum est nos hic esse. Sinec in ipso cœlesti gustu sistendum est, longè minus in sensuali.
PDF 17 Feria 6. De expulso dæmone quem Apostoli non potuerunt ejicere. Quod monet Sapiens: Eris eruditus in omnibus: aut eris contra Dæmonem rudis in omnibus.
PDF 19 Sabbato. Didrachma soluit Christus. Quod Exactores à Christo semel, hoc semper ab Illo exigunt, qui sub spe veniæ peccant liberius.
PDF 20 Qua unâ re potissimùm à majori divino cultu avocamur: eadem potius ad Eum advocandi essemus.
PDF 22 Dominica 16. De Hydropico sanato. Observant eum.
PDF 22 Quanto inter probos putatur Invidia levior, tanto est sæpe gravior.
PDF 24 Qui paratus est servare omnia sibi observanda, paratus etiam est in omnibus observari.
PDF 24 Vel è contra. Qui non est paratus observari in omnibus, non est paratus observare omnia sibi observanda.
PDF 27 Hydropisis animi Concupiscentia quò sibi est indeulgentior, sibi est dirior.
PDF 31 Multa inde alia producuntur, conformiter Evangelio. Hac Hebdomada: De Infantia Christiana cuius partes quædam sunt, quæ inde occurrunt ex Evangelio consideranda. Feria. 2. Nisi conversi fueritis, & efficiamini sicut parvuli, &c. Aut baptismalis servanda est Innocentia, aut per Infantiam spirituale[m] revocanda.
PDF 32 Nisi ab omni cupiditate voluntas sicut ab omni errore Intellectus verè convertatur, vix ulla est vera Conversio.
PDF 33 Non est ætas maturior Infantia Christiana.
PDF 35 Feria 3. Qui minor est inter vos, hic major est. Quam verè Christus est inter omnes homines, tam certò qui minor est inter nos omnes, hic major est.
PDF 37 Feria 4. Si peccaverit in te frater tuus, vade & corripe eum. Si quis corripi noluerit, hoc ipso magis est corripiendus.
PDF 39 Feria 5. De condonandis iniuriis non septies, sed septuagies septies. Si semel sunt condionandæ Injuriæ, sunt semper condonandæ. Vel nullas umquam rectè voles condonare injurias, vel semper omnes condonare voles.
PDF 41 Feria 6. De humilitate ad cæteras comparata virtutes. Cum feceritis omnia, quæ præcepta sunt, vobis, dicite servi inutiles sumus, quod debuimus fatiore, fecimus. Lic. 17. Interrogatus quid primum in præceptis Christianæ Religionis observandum, quid secundum, quid tertium? Responde cum S. Augustino Humilitatem.
PDF 43 Sabbato. De commotione Apostolorum contra Samaritas, Vis dicimus ut ignis, &c. Non in commotione Dominus, & non in Igne Dominus.
PDF 46 Dominica 17. De magno Charitatis mandato, & de Christo D.
PDF 47 Non quantum, sed ex quanto fiat quidquid fit, quærit Deus.
PDF 48 Diminutio cupiditatis, augmentum est Charitatis. Augmentum cupidatis est diminutio Charitatis.
PDF 49 Cupiditas non refrænata, rapina quædam est in holocausto & sacrilegium.
PDF 49 In levi quidem cupiditate pars aliqua nostri cordis detrahitur: In gravi autem totum Cor Deo perit. Hac hebdomada, occasione Adolescentis vocati à Christo ad perfectionem, & nolentis sequi vocantem. multa contra inordinatos affectus circa divitias, & reliqua temporalia producuntur.
PDF 51 Feria 2. Vnum tibi deest. Verendum, ne quod deest ad perfectionem, desit etiam ad salutem.
PDF 53 Feria 3. Vade, vende quæ habes. Hoc amanti cœlum paupertas est, quod amanti terram, divitiæ.
PDF 56 Feria 4. Cum audisset Adolescens, abiit tristis. Animo inordinatè affecto ad res creatas, angustiæ sunt undique.
PDF 58 Feria 5 Quam difficile qui pecunias habent in regnum Dei introibunt! Quanto id minus verum putant divites, quod de ipsis Christus dixerit, tantò id magis verum est putandum.
PDF 59 Non sit à Christo divitibus difficultas regni cœlorum, sed illam sibi faciunt divites contra ipsum Christum.
PDF 59 Quanta est facilitas divitiarum ut amentur, tanta est difficultas divitum ut salventur.
PDF 59 Nisi dives divitias faciat bonas, divitiæ malum facient divitem.
PDF 59 Aut cœlum perit divitiis, aut emitur.
PDF 61 Non minus errat malus dives qui se excusat quod divitiæ non sint malæ; quàm si quis accusaret divitem, quasi sint malæ divitiæ.
PDF 62 Quantumque sint necessariæ & licitæ divitiæ, nunquam est tamen necessarium & licitum, velle esse divitem sicut omnes volunt.
PDF 62 Odiasas facit divitias non solum paupertatis amor sed timor: Si timetur inopia, magis timenda copia.
PDF 62 Si quod futurum est in æterna vita fieret in præsenti, nemo dubitaret pauperem esse divite ditiorem.
PDF 63 Non est tam certum ad salutem servare sibi aliquid quod dones pauperibus, quàm talem esse pauperem qui nec sibi nec aliis quidquam server.
PDF 64 Vix se ullus talem putat divitem, qualis in Evangelio improbatur; Et vix tamen ullus est qui non sit talis.
PDF 66 Feria 6. Ecce nos reliquimus omnia, &c. Nulli melius sunt omnia, quàm omnia relinquenti.
PDF 67 Plura dat Christo qui dat omnia licet pauca & vilia, quàm qui multa & pretiosa, non datis omnibus.
PDF 67 Væ Religioso non relinquenti omnia.
PDF 68 Sua omnia meliùs relinquit qui se relinquit non relictis suis bonis, quàm qui sua bona relinqueret se non relicto.
PDF 68 Ne terrearis difficultate relinquendi omnia, minor est difficultas omnia relinquenti, quàm partem aliquam.
PDF 69 Sabbato. De promißo Centuplo relinquentibus omnia. Qui se dicit omnia reliquisse nec contentus vivit, mentitur aut mendacem facit Christum.
PDF 72 Dominica 18. De Sanato Paralytico.
PDF 73 Quod sanati corporis erat indicium, ferre lectum à quo ferebatur, hoc est sanati animi si regat appetitum à quo regebatur.
PDF 73 Remittuntur tibi peccata tua. Nulla nisi primaria satis esse potest cura de pecatis evitandis. Hac hebdomada, De rebus opportunè agendis, & actionibus recte in Deum dirigendis agitur; ex parabola de oriosis operariis in vineam missis; & de occulto itinere Domini in urbem ad Festum Scenopeiga.
PDF 77 Feria 2. Quid hic statis tota die otiosi. Nihil est magis nostrum quam tempus: Et nihil est minùs nostrum.
PDF 78 Nihil est nobis tempore vilius, quo tamen nihil est pretiosus.
PDF 79 Feria 3. Erunt novißimi primi. Quod fervori tempus negat, hoc Fervor affert tempori.
PDF 81 Feria 4. Tempus meum nondum advenit. Sic est omni negotio tempus & opportunitas, ut nisi adsit tempus & opportunitas, vix ullum fiat negotium.
PDF 84 Feria 5. Si quis voluerit voluntatem eius facere, &c. Si non agis quod velit Deus, hoc unum infame habes quod respondeas, Nolo, non placet.
PDF 88 Feria 6. Nolite judicare secundum faciem. Apparet quàm sis ipse judicandus, qui de rebus ut apparent, judicas.
PDF 91 Sabbato. Si qui sitit ventat ad me. Qui vel uni creaturæ nimis adhæret, duo mala facit de quibus Creator: Me dereliquerunt fontem aquæ vivæ, &c.
PDF 94 Dominica 19. Parabola Regis invitantis ad nuptias filii sui. Et de veste nuptiali.
PDF 96 Non propter vestem nuptiæ sed vestis propter nuptias. Hac Hebdomada, De cohibendo temerario iudicio, de cavendis peccatis, & mundanis affectibus, in capitè octavo Ioannis.
PDF 99 Feria. 2. Accusant Iudæi mulierem adulteram.
PDF 100 Qui falso proximum accusat animo, licet verè, non minus tamen peccat quàm qui falsi accusat.
PDF 100 Malo zelo bonum facere pejus ex se est, quàm bono zelo malum perpetrare.
PDF 101 Quò peccatum zelo perdendum est, hoc peccator est salvandus.
PDF 101 Sic peccator perdendus est, ut peccatum, non peccator pereat.
PDF 101 Homo peccator sic est perdendus, ut non homo sed peccator perdatur.
PDF 101 Accusantis lingua velut novacula: nisi sit illi tanta suæ linguæ cura, quanta est suæ manus curanti vulnus, tortorem agit non medicum.
PDF 102 Non est bona Severitas, nisi cum esset mala Suavitas.
PDF 102 Nemo bene alium arguit qui non est paratus argui, &c.
PDF 103 Vix alius est malus minùs excusabilis, quàm qui malè accusat alium.
PDF 103 Major perspicuitas in alienis, major in suis cæcitas: Et major in suis cæcitas major perspicuitas in alienis.
PDF 104 Si Iustus est prior accusator sui, quantò magis injustus?
PDF 104 Non multum distat in vitio, vel decipere posse vel decipi Christianum.
PDF 105 Feria 3. Ego sum Lux mundi. Qui mundi lucem Christum confiteris, & mundum potius quàm Christum sequeris, palpas in meridie.
PDF 107 Feria 4. Neque me scitis, neque Patrem meum. Quidquid de Christo se scire dicant Impii & mundani, Christum nescire dicendi sunt.
PDF 111 Feria 5. In peccato vestro moriemini. Illud mundanis præcipuè tremendum est verbum, In peccato vestro moriemini.
PDF 116 Feria 6. Omnis qui facit peccatum servus est peccati. Vnde est in servo peccati, servitus suavior, inde est in seipsa durior.
PDF 120 Sabbato. Et vos inhonorastis me. Si cum nostris vitiis nostræ virtutes comparentur, plus nostris vitiis inhonoratur Dominus, quàm nostris virtutibus honoretur.
PDF 123 Dominica 20. De filio Reguli sanato.
PDF 123 Potentes potenter tormenta patientur: Et fortioribus fortior instat cruciatio.
PDF 126 Qui non magis salutem filii quàm sanitatem amat, non amat filium.
PDF 128 Divina licet præcepta certis Parentes erga filios non ligent verbis, non minùs tamen Parentes obligantur.
PDF 128 Incipiebat enim mori. Ex Patre vulnus est, quo mori filius incipit.
PDF 132 Nisi signa & prodigia videritis, non creditis. Major est insania non credere Christo Christo quàm Christum.
PDF 133 Credidit Ipse, & domus eius tota. Qualis paterfamilias, talis tota plerumque familia. Si quid à tuis velis, primùm à te
PDF 134 Qualis est Intellectus, talis & reöiqua tota intellectualis creatura. Hac hebdomada, Historia Cæci nati, unde ad Divina lumina fideliter acceptanda, & in effectum adducenda differitur.
PDF 136 Feria 2. Neque hic peccavit, nec parentes eius, &c. In tenebris quies, decendum què cum lobo: In tenebris stravi lectulum meum.
PDF 139 Feria 3. Fecit lutum ex sputo, &c. Qui conferendæ dimittit medium Gratiæ, mediam is amittit & meliorem Gratiam.
PDF 142 Feria 4. Ille homo qui dicitur Iesus lutum fecit, &c. Vera gratitudo in tenebris apparet clarius quam in lumine.
PDF 146 Feria 5. Tu quid dicis de Illo? Ille autem dixit, quia Propheta est. Cos bonæ libertatis, mala libertas, &c.
PDF 148 Feria 6. Numquid & vos vultis eius Discipuli fieri? Aut sis æquus dispensator, aut iniquus didissipator.
PDF 152 Sabbato. Credo Domine, & procidens adoravit eum. Volenti bonum & differenti, præstaret nolle quàm differe.
PDF 153 Dominica 21. Parabola debitoris decem millium talentorum.
PDF 153 Quidquid profers ne parcas aliis, contra te profers ne parcat tibi Deus.
PDF 156 Patientia habe in me. Divinæ debemus patientiæ quod non extrema quæque patimur.
PDF 158 Redde quod debes. Vel non erat tibi petenda debitorum remissio, vel non erat aliis deneganda.
PDF 159 Videntes conservi quæ siebant, contrstati sunt valde, &c. Quo quis minùs videt suum crimen, eò magis videtur ab aliis. Quò magis crimen videtur, eò minus debet tolerari. Qui crimen videt & tolerat, videtur esse reus, nec tolerabitur.
PDF 160 Serve nequam, omne debitum dimisi tibi, &c. Si Deum imitari nolumus in reddendo aliis bono quod nobis facit: nos Deus imitabitur in reddendo nobis malo quod aliis facimus.
PDF 161 Iratus Dominus eius tradidit eum Tortoribus, &c. Peccatum quodlibet magis semper ac magis est timendum. Hac Hebdomada, Dominus se Pastorem bonum ostendit unde conformes Veritates eruuntur.
PDF 162 Feria 2. Proprias oves vocat nominatim, & educit eas. Dominus regit me, & nihil mihi deerit: Si quod creditur necessarium petenti desit, credendum est potius non illud esse necessarium quàm quod petenti desit.
PDF 166 Feria 3. Per me si quis introierit salvabitur, &c. pascua inveniet. Pascentur agni juxta ordinem suum. Is.5. Sic insuo quisque pascitur ordine, ut nisi suo quisque se servet in ordine non pascatur.
PDF 170 Feria 4. Ego sum Pastor bonus. Mercenarius fugit, & lupus rapit oves. Quem Christus protegit si ab hoste vincatur, non est victoris virtus, sed victi vitium.
PDF 173 Feria 5. Cognosco meas, & cognoscunt me meæ. Difficilem quantum vis tui curam, hæc si verba cures, facilem reddent: Cognovit me meus Pastor, & ego novi eum.
PDF 176 Feria 6. Et animam meam pono pro ovibus meis. Qui animam suam pro mea Christus posuit, tanti æstimabilem fecit animam meam, quanti suam.
PDF 180 Sabbato. Oves meæ vocem meam audiunt. Sicut Imaginem aut Faciem Christi, sic eius Vocem fidellis anima reveretur.
PDF 182 Semel locutum esse Christum, fidelisatis est animæ ut Vocem ejus semper audiat & sequatur.
PDF 184 Dominica 22. Abeuntes Pharizæi concilium inierunt ut caperent Iesum in sermone.
PDF 184 Deus non irridetur. Ipse deludet Illusiores. Prov. 5.
PDF 188 Magister scimus quia verax es, &c. Adulator magis timendus quàm Calumniator.
PDF 189 In omnibus sumentes scutum fidei. Ephes. 6. Hoc Evangelicæ fidei scutum est, quod sit Christus verax. Sic est porrò sumendum in omnibus hoc scutum fidei, ut nisi sumas in omnibus, jam non sit scutum fidei.
PDF 194 Cujus est imago hæc? Ad peccatricis animæ resipiscentia[m], multùm valet hæc quæstio, Cuhus est imago hæc?
PDF 196 Sicut portavimus Imaginem terreni hominis, portemus & Imaginem Cœlestis. 1. Cor. 15.
PDF 200 Non aliter in nobis formatur Imago Christi, quàm si nos in eandem Imaginem transformemur.
PDF 203 Reddite quæ sunt Cæsaris Cæsari, &c. Nisi reddantur Cælati quæ sunt Cæsaris, non reddentur Deo quæ sunt Dei.
PDF 206 No[n] reddes Deo quæ Dei sunt, si quid Cæsari vel cuiqua[m] reddas non propret Deu[m]. Hac hebdomada, consideranda occurrunt Caput undecimum Matthæi & decimum Lucæ, ex quibus quomodo sit componendus animus inter adversa & prospera demonstratur.
PDF 209 Feria 3. Væ tibi Corozani! Væ tibi Bethsaida! Qui sibi non cavent in prosperis, sunt illi stulti de quibus Sapiens. Prosperitas stultorum perdet illos. Prov. 1.
PDF 212 Feria 3. Reversi sunt Septuaginta duo cum gaudio, &c. Erras, nisi rosum errorem reputes. Deciperis nisi credas gaudium decipi.
PDF 214 Feria 4. In ipsa hora exultavit in Spiritu sancto, &c. Quàm facile est gaudere in prosperis, tam difficile est verè gaudere.
PDF 214 Perfecti gaudii perfectum exemplar, Christus gaudens.
PDF 216 Sic est gaudendum in Domino, ut in eo solo sit gaudendum.
PDF 216 Quale in prosperis fuerit gaudium, probatur in adversis.
PDF 217 Non est muinus malum non gaudere bono gaudio, quàm gaudere malo.
PDF 217 Sic serviendum Domino in lætitia, ut si non lætetur in Domino servus, non lætetur in servo Dominus.
PDF 219 Feria 5. Venite ad me omnes qui laboratis, &c. Sic laborantes Christus reficit, non ut labor ipsis deficiat, sed ne ipsi laborantes labori suo deficiant.
PDF 222 Feria 6. Tollite jugum meum super vos, &c. Jugum Christi insuave, ferendum esset; quantò magis suavè?
PDF 226 Sabbato. Discite à me quia mitis sum & humilis corde. Sic mitis & humilis invenit requiem, ut nisi simul sit mitis & humilis, non sit quietus.
PDF 228 Dominica 23. De sanata muliere Hæmarhoissa: Et de suscitata puella mortua:
PDF 228 Ex aliis locis referuntur multæ Veritates & fusius explanantur: Ac præsertim ad Illam quæ de suscitatione mortuæ traditur, adhibetur observatio valde notanda de duplici statu quarundam animarum, quarum quæ putantur viventes in carne, non vivunt, sed sunt mortuæ: & quae npn putantur mortuæ dum Christum in se suscipiunt, magis ac magis moriuntur. Hæc etiam verba: Non est mortua puella sed dormit, in duplicem oppositum sensum appositè Religiosis novitiis applicantur.s
PDF 230 Accessus Christi, recessus mundi. Qui mundum sibi retinet, Christum non obtinet. Hac hebdomada quæ diversa occurrunt ad Vnum illud tendunt de qui Dominus apud Martham.
PDF 243 Feria 2. Porrò unum est necessarium. Veritas Veritatum his contenta Christi verbis.
PDF 246 Feria 3. Stulti! nonne qui fecit quod deforis est, etiam id quod deintus est, fecit?
PDF 248 Feria 4. Homo, quis me constituit Iudicem aut divisorem inter vos? Nemo militans Deo implicat se negotiis sæcularibus.
PDF 232 [i.e. 252] Feria 5. Anima, habes multa bona posita in annos plurimos, &c. Non solum avarus est qui cupit aliena, sed qui cupidius servat sua; Servat autem cupidiùs qui sibi soli servat.
PDF 256 Feria 6. Nisi pœnitentiam habueritis, omnes similiter peribitis. Non avertes periculum nisi advertas diligentius.
PDF 258 Sabbato. De ficu infructuosa, & de muliere incurvata. Mens incurvata, mens infructuosa.
PDF 261 Dominica 24. Nisi sit ultima.
PDF 261 Repetenda est Consideratio ex 1. parte, pro numero Dominicarum quæ supersunt ex celebrandis post Epiphaniam; consulendumque Directorium. Hac hebdomada, concurrunt quæ sequuntur in Evangelica serie, ad hunc finem, ut nos totos Christo dedamus. Feria 2. Homo quidam fecit cænam magnam & vocavit multos. Sicut nullis cæna est nisi vocatis, sic nulli vocantur à Domino nisi ad cænam.
PDF 261 Quocumque nos Christus vocet, quasi ad cænam vocat sive convivium.
PDF 264 Feria 3. Si quis venit ad me, & non odit patrem suum, &c. non potest meus esse discipulus. Hoc est esse Christi discipulum, solius esse Christi.
PDF 266 Feria 4. De ove perdita, quæsita & inventa. Nunquam magis eris tuus, quàm cum minùs eris tuus ut sis totus Christi.
PDF 268 Feria 5. De filio prodigo. Qui se à Christo subducit ut fœliciùs vivat miserius ipso misero prodigo.
PDF 274 Feria 6. De malo divited, & bono paupere Lazaro. Quam detestantur omnes sortem divitis Epulonis, eam pene omnes consectantur.
PDF 281 Sabbato. De vidua importuna Iudici: Vindica me de adversario meo. Si nos ita Deus non vindicat de adversariis sicut Judex viduam, nos ita Deum non oramus sicut Vidua Judicem.
PDF 284 Dominica 25.
PDF 284 Prout occurret ex Directione officii, ut suprâ est monitum. Hac hebdomada, De Lazaro suscitato, tum sequente Concilio Iudæorum contra Dominum; ac de Matre filiorum Zebedæi, & Cæco illuminato. Feria 2. De Lazaro infirmante. Infirmaitas hæc non est ad mortem, sed pro gloria Dei. Qui non libenter infirmatur pro Dei gloria, & graviùs infirmatur, & contra Dei gloriam.
PDF 286 Feria 3. De lazaro mortuo. Quo minùs accepta mors est, eò magis acceptanda.
PDF 286 Quod gravius in morte est malum, non ita effugies fugiendo mortem quàm acceptando.
PDF 292 Feria 4. De Lazaro suscitato, Lazare veni foras. Sicut nonnisi per Christum vivis, sic nonnisi propter ipsum vivas.
PDF 294 Si quid est in rerum natura Christo difficile, natura est hominis in peccato indurati.
PDF 300 Feria 5. De Concilio Iudæorum. Expedit vobis ut unus moriatur homo, &c. Non minùs expedit ad salutem ut vetus homo moriatur nobis, quàm ut novus Homo moreretur pro nobis.
PDF 304 Feria 6. Dic ut sedeant hi duo filii, &c. Sic perendus à Deo status, ut non quem quisque velit Deus donet: sed quem Deus donet, quisque velit.
PDF 308 Sabbato. De Cæco illuminato prope Iericho. Quid tibi vis faciam? Perversè cæcus est à quo sit quærendum potiùs, quid sibi velit fieri, quam cum Apostolo quærat, Domine quid me vis facere?
PDF 311 Dominica 26.
PDF 311 Quæcumque occurrat ex regulis divini officii, nisi sit ultima. petenda est Dominicis post Epiph. Hac hebdomada, Ierosolymam celeberrimo apparatu ingreditur Dominus, unde quæ spectant ad Devotionem, præsertim expenduntur. Feria 2. De Zacchæo, qui quærebat videre Iesum quis esset. Inventus etiam & cognitus Dominus semper et quærendus: Quærite Dominum & confirmamini: Quærite faciem eius semper. Ps. 10.
PDF 315 Feria 3. De Cæna in Bethania. Et domus impleta est ex odore unguenti. Nullis parcendum bonis, ut Christi bonus odor simus.
PDF 320 Feria 4. Iußi à Domino discipuli ad se adducere pullum asinæ, fecerunt sicut illis præceperat Iesus. Quod in aliis virtutibus magis esse posset vituperabile, hoc est in Obedientia magis laudabile.
PDF 323 Feria 5. Ozanna filio David, &c. Nisi cor, Lingua & Manus ad Devotionem simul conspirent, Ipsa expirabit Devotio.
PDF 327 Feria 6. Ex ore Infantium & lactentium perfecisti laudem. Sic sibi Christus placet in pueris, ut si pueros imitentur Viri, magis sibi Christus in viris placeat.
PDF 330 Sabbato. De quibusdam Gentilibus Philippo dicentibus. Domine, volumus Iesum videre. Si forte times Mediatorem Christum, non ille timet alios Mediatores.
PDF 330 Tot ipse tibi exhibet, si velis adhibendos, quot habet Sanctos.
PDF 334 Dominica 27.
PDF 334 Ut suprà est monitum, secundum regulas divini officii. Hac hebdomada, postremum apud Iudæos Dominus habet Sermonem, qui totus eò dirigitur ut sibi caveant á iactura Gratiarum quibus abutuntur. Feria 2. De sicu maledicta, & ejectis è Templo Venditoribus. Maledictus qui facit opus Domini fraudulenter, Ierem. 48. Facit autem fraudulenter qui facit negligenter.
PDF 338 Feria 3. Parabola de duobus filiis à Patre in vineam ire iussis. Licet non facias semper quod proponis, semper est tamen proponendum quod facias.
PDF 340 Quàm pudendum tibi esset si quod promittis homini non solveres, tam impudenter agis si quod promittis Deo non exoluas.
PDF 343 Feria 4. Parabola de vinea locata malis Agricolis. Verebuniur filium meum. Cùm sit iste omnis fructus ut auferatur peccatum, non veretur Filium Dei, qui peccare non veretur.
PDF 347 Malos malè perdet. Malos quidem omnes perdet Deus, sed non malè omnes, nisi qui benè perdi nolint. Tam porrò bonum est malis bene perdi, quàm malè perdi malum est.
PDF 350 Cum audissent Pharizæi parabolas eius, cognoverunt quod de ipsis diceret. Tam facile est malis in aliena se persona nosse, quàm in sua difficile.
PDF 352 Feria 5. Omnia quæcunque dixerint vobis servate & facite: Secundum opera verò eorum nolite facere. Si non facis quod doceris quia hoc docent non faciunt, tam falsò te excusas quàm verè illi à Domino accusantur.
PDF 355 Feria 6. Serpentes genimina Viperarum, &c. De prudenti Zelo in arguendis aliis, ne dum arguuntur, de ipsis detrahatur. In arguendis aliis nisi prudentiam serpentis adhibeas, serpentis virus exhibebis.
PDF 358 Sabbato. De Templi destructione quam prædicit Dominus. Chara Deo anima si chara esse definit, tantò evadit vilior, quantò erat charior.
PDF 362 Dominica 28. Seu postrema post Pentecosten,
PDF 362 Quantacunque sit numero, De signis destruendæ Civitatis, & extremi appropinquantis Iudicii. Cum videritis abominationem desolationis, &c. Quiquid abominandum desolatæ civitati acciderit, nulla tam gravis abominatio desolationis, quàm lethale peccatum.
PDF 363 Qui legit, intelligat. Qui quod legit, intelligere negligit, negligentiæ suæ pœnas legit.
PDF 366 Tunc parebit signum filii hominis in cœlo, & tunc plangent omnes, &c. Quàm apertè parebit signum Crucis in Judicio, tam apertè patebit cur plangant judicandi.
PDF 368 Nemo magis confundetur, quam qui peccat ne condundatur.
PDF 370 Ab arbore fici discite parabolam. Non tantum quod sit Judicium ab arbore fici discendum est, sed quod sit valdè tremendum.
PDF 371 Cœlum & terra transibunt; Verba autem mea non transibunt. Humana verba quàm sunt incerta, tam certa sunt & timenda Divina. Hac Hebdomada, quod superest considerandum ex verbis & factis Domini, Ad ejus usque passionem, totum refertur ad Vigilantiam in nobis excitandam.
PDF 375 Feria 2. Vigilate ergo, quia nescitis qua hora Dominus vester venturus sit. Si sola solùm Ratio, vel si solus Christus sufficeret, quantò magis simul Christus & Ratio?
PDF 378 Feria 3. Et vos similes hominibus expectantibus Dominum suum. Qui non est semper paratus, nunquam est paratus.
PDF 382 Feria 4. Hoc autem scitote, quoniam si sciret Paterfamilias qua hora fur veniret, vigilaret, &c. Qui non observat durem, observatur à fure & capitur. Sicut á fare sic à fine vitæ timendum est. Vel omni hora vigilandum, vel nulla vigilatur.
PDF 384 Feria 5. Parabola de decem Virginibus. Perpetuata est quædam mentis Virginitas, perpetua Vigilantia.
PDF 387 Feria 6. Parabola de Talentis. Temperamenti regendi parata Ratio, parata ratio est reddendi Deo talenti.
PDF 390 Sabbato. Separabit eos ab invicem sicut Pastor segregat oves ab hædis. Qui nunc Pastorem tuum agnoscis Christum, tunc christus suam non agnoscet ovem.
PDF 391 Et statuet oves quidem à dextris suis, hædos autem à sinistris. Qui nunc à dextris volunt statui, tunc à sinistris statuentur.
PDF 391 Qui nunc primi esse volunt, tunc erunt infimi.
PDF 392 Amen dico vobis, quamdiu fecisti uni, &c. Dum te à dando excusas, magis accusas.
PDF 393 Et ibunt hi in supplicium æternum: Iusti autem in vitam æternam. Quod ageres judicatus si posses, hoc ipsum debes agere judicandus.
PDF 393 Si rectè affectus esses, quo affectu esses vel in æternam vitam vel in æternum supplicium, hoc ipso dare gaudetes, vel non dare timeres quod dandum est.
PDF 393 Finem loquendi pariter omnes audiamus: Deum time & mandata ejus observa, Hoc est enim omnis homo, &c. Eccl. 12.
PDF 395 Veritates Practicæ. Ad Dies Festos Sanctorvm Qvi incidvnt In Hanc Quartam Partem.
PDF 395 Die 1. Septembris. In Nativitate Beatæ Mariæ Virginis. Quæ est ista quæ progreditur quasi Aurora consurgens? Quàm sit nobis colenda nascens Virgo plus una monstrat Angelorum admiratio, quàm multa eorum ratio.
PDF 399 De Dominio B. Virginis, ex Nomine Mariæ quod Dominam significat. Non est servus qui Domino suo plus debeat & minus reddat, quàm tu Christo & Virgini Matri.
PDF 403 Arrogantiam & superbiam detestor. Prov. 8. Tàm proprium Mariæ dicitur superbiam detestari, quàm proprium illi est Mariæ nomen, seu quàm propriè Maria dicitur Domina.
PDF 404 De alai nominis mariæ significatione, qua Mare amarum dicitur. Plorat Maria nascens sicut cæteri, sed non quamobrem cæteri. Si quamobrem ploret Maria nascens quæritur, plus Illa cæteris omnibus plorasse reperitur.
PDF 408 Si est Maria Refugium Peccatorum, ut quo passu ad Illam Peccatores confugiunt, à peccatis refugiant.
PDF 409 Die 14. Septembris. In Festo Exaltationis sanctæ Crucis. Exaltabo signum meum. Isa. 49. Dicenti Domino se Crucem suam exaltaturum, tam contradicit superbus, quàm se exaltat.
PDF 414 Die 21. Septembris. In Festo S. Matthæi Apostoli. Similitudo vultus eorum, facies hominis, &c. Quis sit Homo novus & Evangelicus ex Matthæo cognoscitur, velut homo ex facie.
PDF 417 Die 29. Septembris. In Festo S. Michaelis Archangeli. Quis Deus similis tui? Quis ut Deus? Qui ex pugnando dæmoni Michaëlis est gladius, noster est, si nostra hæc verba facimus, Quis ut Deus?
PDF 423 Die 1. Octobris. Ecce ego mitto Angelum meum qui prædicat te, observa eum, &c. Non est minus observandus à nobis Angelus, quàm servandi sumus ab angelo. Nisi autem diligenter advertas, tunc minus illum observas cùm magis esset observandus.
PDF 425 Frustra prædicit Angelus, nisi sequaris: Nisi viam cum illo tenueris, nec te custodiet in via, nec in locum paratum te introducet.
PDF 426 Die 4. Octobris. In Festo S. Francisci. Quid sunt plagæ ista in medio manuum tuarum? Sunt certa signa quibus in S. Francisco agnoscas & in te exprimas veram Sanctitatem, seu Evangelicam Perfectionem.
PDF 434 Die 6. Octobris. In Festo S. Brunonis. Ecce elongavi fugiens, & mansi in solitudine. Quo magis inter homines eò minor homo. Quò minùs inter homines fueris, eò major homo evades.
PDF 438 Die 15. Octobris. In Festo S. Teresiæ. Vna mulier Hebræa confusionem fecit in domo Regis Nabuchodonosoris. Aut pati, aut mori, vel confundi. Aut pati, aut mori cum S. Teresia, vel confundi an Ea, quod nolis pati. Quam confusionem Juditha fecit in domo Nabuchodonosor, hanc Teresia fecit in universo mundo, qui nil volebat pati.
PDF 443 Die 18. Octobris. In Festo S. Lucæ. Cujus laus est in Evangelio per omnes Ecclesias. Quæ laus Sanctorum est in Evangelio maxima, laus est Sancto Laucæ maximè propria.
PDF 446 Die 28. Octobris. In Festo S. Vrsulæ. Multæ filiæ congregaverunt divitias, Tu supergressa es universas. Ad congregandas Cœli divitias nihil aptius, quam aptum fieri ad congregandas Cœlo animas.
PDF 452 Die 28. Octobris. In festo SS. Apostolorum Simonis & Iudæ. Ecce Simon Frater vester, &c. Consilium & Fortitudo rebus benè agendis sic conveniunt, ut nisi simul conveniant, res nulla benè agatur. Quæ simul juncta se juvant, disjuncta se destruunt.
PDF 455 Die 1. Novembris. In Festo SS. Omnium. Quæ variæ proponuntur Veritates ad quadruplex Caput referuntur.
PDF 467 Die 2. Novembris. In Commemoratione fidelium Defunctorum. Miseremini mei, miseremini mei saltem vos amici mei, &c. Job.1. Miseriùs est animæ neganti misericordiam quam poscenti.
PDF 467 Sicut à pœnis quas Boni patiuntur, cognoscuntur Beatorum gaudia: sic á Beatorum gaudiis cognosci possunt pœnæ quas Boni patiantur.
PDF 468 Incredulitatis est vel Crudelitatis nimiæ, non misereri petentium misericordiam Animarum.
PDF 472 Die 21. Novembris. In Festo S. Martini. Expoliavit se Ionathas tunica, &c. Momentum illud ex quo pendet æternitas, sæpe momentum tale est quo se sua Martinus expoliavit tunica. Sæpe momentum illud est, in quo petitur Eleëmosyna. Sæpe momentum illud est, in quo de uno Virtutis actu statim agendo agitur.
PDF 476 Die 21. Novembris. In Festo Præsentationis B. Mariæ Virginis. Adducentur Regi Virgines post eam. Psalm. 44. Nemo est qui possit omni modo quod fecit B. Virgo facere: sed nemo est qui non possit suo modo quod Illa fecit.
PDF 477 Id est, se offere & præsentare. Proxima ejus afferuntur tibi. Hoc ipso quo afferuntur & offeruntur Deo, proximæ fiunt B. Virginis.
PDF 477 Non se præsentat cum præsentata Virgine qui se magis in præsens offert, quàm in futurum tempus.
PDF 476 [i.e. 478] Die 25. Novembris. In Festo S. Catharinæ Virginis & Martyris. Corona aurea expressa signo Sanctitatis, & gloria honoris, & opus Virtutis seu fortitudinis. Eccles. 45. De triplici aureola quam promeruit S. Catharina ut Martyr, Virgo & Doctrix, variæ proponuntur Veritates, jam alibi expositæ quibus hæ tres novæ adjunguntur.
PDF 480 Quot peccavit in Virginem Martyrem Tyrannus vitiis, tot Illam pluribus adauxit martyris & coronis.
PDF 481 Ne quemquam pudeat ab errote recedere, ac cedere Veritati. Non enim minus est gloriosum in hoc certamine vinci, quàm vincere.
PDF 482 Quàm gloriosa est victoria finiti certaminis, tam metuendum est ne certamen non sit finitum: Victori sæpe gravius à voctoria certamen nascitur, quàm dum certaret ut vinceret.
PDF Index Rervm Præcipvarvm Qvartæ Partis.
PDF Colophon
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine