Avla ... Thesavrorvm Dei In Passione D. N. Iesv Christi Effusorum ad Resvrrectionem Mvltorum / Demonstrante Admodum Reverendo, Prænobili & Amplissimo Viro ac Domino D. Georgio Ab Eyschen SS. Theol. Licentiato .... Coloniæ : Bvsævs ; Coloniæ : Krafft, 1655 : Avla III.(1655-). 1657
Content
- PDF Avla I.
- PDF Avla II.
- PDF Avla III.
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Serenissimo Ac Reverendissimo Principi Ac Domino Francisco Sacri Romani Imperii Principi. Barri, Geldriæ, Calabriæ, [...]
- PDF Censvura Ordinarii.
- PDF 1 Caput XXII.
- PDF 1 §. 1. Appropinquabat autem dies festus Azymorum, qui dicitur Pascha. v. 1.
- PDF 5 §. 2. Et quærebant Principes Sacerdotes & Scriba, quomodo Iesum interficerent. v. 2.
- PDF 6 §. 3. Timebunt vero plebem. v. 2.
- PDF 7 §. 4. Intrauit autem Satanas in Iudam qui cognominabatur Iscariotes vnum de duodecim. v. 3.
- PDF 7 §. 5. Et abiit & locutus est cum principibus Sacerdotum & Magistratibus quemadmodum traderet illum. v. 4.
- PDF 8 §. 6. Et gauisi sunt. v. 5.
- PDF 8 §. 7. Et pacti sunt pecuniam illi dare. v. 5.
- PDF 9 §. 8. Et spopondit. v. 6.
- PDF 9 §. 9. Et quærebat opportunitatem vt traderet eum sine turbis. v. 7.
- PDF 10 §. 10. Venit autem dies azymorum, in qua necesse erat occidi Pascha. v. 7.
- PDF 11 §. 11. Et misit Petrum & Ioannem dicens: euntes parate nobis Pascha, ut manducemus. v. 8.
- PDF 12 §. 12. At illi dixerunt: vbi vis paremus? v. 9.
- PDF 12 §. 13. Et dixit ad eos: Ecce introeuntibus vobis in Civitatem, occurret vobis homo quidam amphoram aquæ portans. v. 10.
- PDF 13 §. 14. Sequimini eum in domum, in quam intrat. v. 10.
- PDF 13 §. 15. Et dicetis patri familias domus. v. 11.
- PDF 14 §. 16. Dicit tibi Magister. v. 11.
- PDF 15 §. 17. Vbi est diuersorium? v. 11.
- PDF 15 §. 18. Vbi Pascha cum discipulis meis manducem. v. 11.
- PDF 16 §. 19. Et ipse vobis ostendet cœnaculum magnum stratum. v. 12.
- PDF 17 §. 20. Et ibi parate. v. 12.
- PDF 17 §. 21. Euntes autem inuenerunt sicut dixit illis. v. 13.
- PDF 18 §. 22. Et parauerunt pascha. v. 13.
- PDF 19 §. 23. Et cum facta esset hora discubuit. v. 14.
- PDF 19 §. 24. Et duodecim Apostoli cum eo. v. 14.
- PDF 20 §. 25. Et ait, desiderio desideraui hoc pascha manducare vobiscum antequm patiar. v. 15.
- PDF 21 §. 26. Antequam patiar. v. 15.
- PDF 23 §. 27. Dico enim vobis, quia ex hoc non manducabo illud, donec impleatur in regno Dei. v. 16.
- PDF 24 §. 28. Et accepto calice gratias egit & dixit: Accipite & diuidite inter vos. v. 17.
- PDF 24 §. 29. Dico enim vobis, quod non bibam de generatione vitis donec regnum Dei veniat, v. 18.
- PDF 25 §. 30. Et accepto pane. v. 19.
- PDF 25 §. 31. Gratias egit. v. 19.
- PDF 27 §. 33. Et fregit. v. 19.
- PDF 28 §. 34. Et dedit eis. v. 19.
- PDF 29 §. 35. Dicens: Hoc est corpus meum. v. 19.
- PDF 31 §. 36. Quod pro vobis datur. v. 19.
- PDF 32 §. 37. Hoc facite in meam commemorationem. v. 9.
- PDF 33 §. 38. Similiter & Calicem post quam canauit. v. 20.
- PDF 34 §. 39. Dicens: Hic Calix nouum testamentum in sanguine meo. v. 20.
- PDF 36 §. 40. Hic est calix novum testamentum in sanguine meo, qui pro vobis sundetur. v. 20.
- PDF 37 §. 41. Veruntamen ecce manus tradentis me, mecum est in mensa. v. 21.
- PDF 38 §. 42. Et quidem filius hominis secundum quod definitum est, vadit. v. 22.
- PDF 38 §. 43. Veruntamen væ homini illi per quem tradetur. v. 22.
- PDF 40 §. 44. Et ipsi cæperunt quærere inter se quis esset ex eis qui hoc facturus esset. v. 23.
- PDF 41 §. 45. Facta est autem contentio inter illos quis eorum videretur esse maior. v. 24.
- PDF 41 §. 45. [i.e. 46.] Dixit autem eis Reges gentium dominantur eorum & qui potestatem habent super eos benefici vocantur. v. 25.
- PDF 42 §. 47. Vos autem non sic. v. 26.
- PDF 43 §. 48. Sed qui est maior inter vos fiat sicut minor. v. 26.
- PDF 44 §. 48. [i.e. 49.] Et qui præcessor est, sicut ministrator. v. 26.
- PDF [i.e. 45] §. 50. Nam quis maior est qui recumbit, in qui ministrat? nonne qui recumbit? v. 27.
- PDF 46 §. 51. Ego autem in medio vestrum sum sicut qui ministrat. v. 27.
- PDF 47 §. 52. Vos autem estis qui permansistis mecum in tentationibus meis. v. 28.
- PDF 47 §. 52. Et ego dispono vobis sicut disposuit mihi pater regnum. v. 28.
- PDF 48 §. 53. Vt edatis & bibatis super mensam meam in regno meo. v. 28.
- PDF 49 §. 54. Et sedeatis super thronos. v. 28.
- PDF 49 §. 55. Iudicantes duodecim tribus Israel. v. 30.
- PDF 51 §. 56. Ait autem dominus. v. 31.
- PDF 53 §. 57. Simoni: Simon, Simon. Ecce Satanas expetiuit vos, ut cribraret sicut triticum. v. 31.
- PDF 54 §. 58. Ego autem rogavi pro vt te non deficiat fides tua. v. 32.
- PDF 55 §. 59. Et tu, aliquando conuersus, confirma fratres tuos. v. 32.
- PDF 57 §. 60. Qui dixit ei: Domine, tecum paratus sum, & in carcerem & in mortem ire. v. 33.
- PDF 58 §. 61. At ille dixit; dico tibi Petre non cantabit hodie gallus donec abneges nosse me. v. 34.
- PDF 58 §. 62. Et dixit eis, quando misi vos fine sacculo & pera, nunquid aliquid defuit vobis? v. 35.
- PDF 61 §. 63. At illi dixerunt Nihil. v. 36.
- PDF 61 §. 64. Dixit ergo eis: sed nunc qui habet sacculum tollat, similiter & peram. v. 36.
- PDF 63 §. 65. Et qui non habet, vendat tunicam suam & emat gladium. v. 36.
- PDF 63 §. 66. Dico enim vobis, quoniam adhuc hoc, quod scriptum est oportet impleri in me. v. 37.
- PDF 64 §. 67. Et cum iniquis deputatus est. v. 37.
- PDF 65 §. 68. Etenim ea, quæ sunt de me finem habent. v. 37.
- PDF 65 §. 69. At illi dixerunt: Domine, Ecce duo gladii hic. v. 37.
- PDF 66 §. 70. At ille dixit: satis est. v. 37.
- PDF 67 §. 71. Satis est. v. 37.
- PDF 72 §. 72. Et egressus ibat. v. 39.
- PDF 73 §. 73. Ibat secundum consuetudinem. v. 39.
- PDF 74 §. 74. In montem Oliuarum. v. 39.
- PDF 74 §. 75. Secuti sunt autem illum & discipuli. v. 39.
- PDF 75 §. 76. Et cum peruenissent ad locum. v. 40.
- PDF 75 §. 77. Dixit illis orate, ne intretis in tentationem. v. 40.
- PDF 76 §. 78. Et ipse avulsus est ab eis, quantum iactus lapidis. v. 41.
- PDF 76 §. 79. Et positis genibus orabat. v. 41.
- PDF 79 §. 80. Dicens: Pater, si vis, transfer calicem istum à me. v. 42.
- PDF 79 §. 81. Veruntamen non mea sed tua voluntas fiat. v. 42.
- PDF 80 §. 82. Apparuit autem illi Angelus de cœlo confortanseum. v. 43.
- PDF 80 §. 83. Et factus in agonia. v. 43.
- PDF 81 §. 84. Prolixius orabat. v. 43.
- PDF 81 §. 85. Et factus est sudor eius, sicut guttæ Sanguinis eius decurrentis in terram. v. 44.
- PDF 82 §. 86. Et cum surrexisset ab oratione. v. 45.
- PDF 83 §. 87. Et venisset ad discipulos suos. v. 45.
- PDF 83 §. 88. Invenit eos dormientes prætristitia. v. 45.
- PDF 84 §. 89. Et ait illis: Quid dormitis? v. 46.
- PDF 84 §. 90. Surgite. v. 46.
- PDF 85 §. 91. Orate, ne intretis in tentationem. v. 46.
- PDF 85 §. 92. Adhuc eo loquente, Ecce turba, & qui vocabatur Iudas. v. 47.
- PDF 86 §. 93. Vnus de duodecim antecedabat eos. v. 47.
- PDF 86 §. 94. Et appropinquabat Iesv, vt osculetur eum. v. 47.
- PDF 87 §. 95. Iesus autem dixit illi Iuda osculo filium hominis tradis! v. 48.
- PDF 88 §. 96. Videntes autem hi, qui circa ipsum erant, quod futurum erant, quod futurum erat, dixerunt: Damine si percutimus in gladio? v. 49.
- PDF 88 §. 97. Et percußit vnus ex illis seruum Principis Sacerdotum. v. 50.
- PDF 89 §. 98. Et amputauit Auriculam eius dextram. v. 50.
- PDF 89 §. 99. Respondens autem Iesus ait eis; sinite vsque huc. v. 51.
- PDF 90 §. 100. Et cum tetigisset auriculam eius sanauit eum. v. 51.
- PDF 90 §. 101. Dixit autem Iesvs ad eos qui venerunt ad se Principes Sacerdotum & Magistratus templi, & Seniores. v. 52.
- PDF 91 §. 102. Quasi ad latronem existis cum gladijs & fustibus. v. 52.
- PDF 91 §. 103. Cum quotidie vobiscum fuerim in templo. v. 53.
- PDF 92 §. 104. Non extendistis manus in me. v. 53.
- PDF 93 §. 105. Sed hæc est hora vestra, & potestas tenebrarum. v. 35 [53].
- PDF 93 §. 106. Comprehendentes autem eum. v. 54.
- PDF 93 §. 107. Duxerunt ad Domum principis sacerdotum. v. 54.
- PDF 94 §. 108. Petrus vero sequebataur à longe. v. 54.
- PDF 94 §. 109. Accenso autem igne in atrio. v. 55.
- PDF 95 §. 110. Et circum sedentibus illis. v. 55.
- PDF 95 §. 111. Erat Patrus in medio eorum. v. 56.
- PDF 95 §. 112. Quem cum vidisset ancilla quædam sedentem ad lumen. v. 56.
- PDF 96 §. 113. Et eum fuisset intuita, dixit. v. 57.
- PDF 96 §. 114. Et hic cum illo erat. v. 57.
- PDF 97 §. 115. At ille negavit eum. v. 57.
- PDF 97 §. 115 [116]. Dicens mulier, non novi illum. v. 57.
- PDF 97 §. 117. Et post pusillum, alius videns illum. v. 58.
- PDF 98 §. 118. Et tu de illis es. v. 58.
- PDF 98 §. 119. Petrus vero ait: ô homo non sum. v. 58.
- PDF 98 §. 120. Et intervallo facto quasi horæ unius, alius quidam affirmabat, dicens: Verè & hic cum illo erat. 59.
- PDF 99 §. 121. Nam & Gallilæus est. v. 59.
- PDF 99 §. 122. Et ait Petrus, O homo nescio quid dicis. v. 60.
- PDF 100 §. 123. Et continuo ad huc eo loquente cantavit gallus. v. 60.
- PDF 100 §. 124. Et conversus Dominus respexit respexit Petrum. v. 61.
- PDF 100 §. 125. Et recordatus est Petrus verbi Domini sicut dixerat. v. 61.
- PDF 101 §. 126. Priusquam gallus cantet, ter me negabis. v. 61.
- PDF 101 §. 127. Et egressus foras. v. 61.
- PDF 101 §. 128. Fleuit amarè. v. 61.
- PDF 102 §. 129. Et viri qui tenebant illum. v. 62.
- PDF 102 §. 130. Illudebant ei, cædentes. v. 63.
- PDF 103 §. 131. Et velauerunt eum. v. 64.
- PDF 103 §. 132. Et percutiebant faciem eius. v. 64.
- PDF 103 §. 133. Et interogabant eum. v. 64.
- PDF 104 §. 134. Dicentes prophetiza. v. 64.
- PDF 104 §. 135. Quis est, qui te percußit? v. 64.
- PDF 105 §. 136. Et alia multa blasphemantes, dicebant in eum. v. 65.
- PDF 105 §. 137. Et vt factus est dies. v. 66.
- PDF 106 §. 138. Conuenerunt Seniores populi & Principes Sacerdotum & Scribæ. v. 66.
- PDF 106 §. 139. Et duxerant illum in concilium suum. v. 66.
- PDF 107 §. 140. Dicentes: si tu es Christus, dic nobis. v. 66.
- PDF 107 §. 141. Et ait illis, fi vorbis dixero, non credetis mihi. v. 67.
- PDF 107 §. 142. Si autem interrogauero, non respondebitis. v. 68.
- PDF 108 §. 143. Neque dimittetis. v. 68.
- PDF 108 §. 44 [i.e. 144]. Ex hoc autem erit filius hominis sedens à dextris virtutis Dei. v. 69.
- PDF 109 §. 145. Dixerunt ergo omnes ei: Tu ergo es filius Dei? v. 70
- PDF 109 §. 146. Qui ait; vos dicitis quia ego sum. v. 70.
- PDF 109 §. 147. At illi dixerunt; quid adhuc defider amus testimonium? v. 71.
- PDF 110 §. 148. Ipsi enim audivimus de ore eius. v. 71.
- PDF 110 Caput XXIII.
- PDF 110 §. 149. Et surgens omnis multitudo eorum, duxerunt illum ad Pilateum. v. 1.
- PDF 112 §. 150. Cœperunt autem illum accusare. v. 2.
- PDF 112 §. 151. dicentes: hunc invenimus sub vertentem gentem nostram. v. 2.
- PDF 113 §. 152. Et prohibentem tributæ dari Cæsari. v. 2
- PDF 114 §. 153. Et dicentem, se Christum Regem esse. v. 2.
- PDF 114 §. 154. Pilatus autem interrogavit eum, dicens. v. 3.
- PDF 115 §. 155. Tu es Rex Iudæorum? v. 3.
- PDF 115 §. 156. At, ille respondens, ait, Tu dicis. v. 3.
- PDF 116 §. 157. Ait autem Pilatus ad principes sacerdotum & turbas. v. 4.
- PDF 116 §. 158. Nihil invenio causæ in hoc homine. v. 4.
- PDF 116 §. 159. At illi invalescebant, diecentes. v. 5.
- PDF 117 §. 160. Commouet populum docens per vniuersam Iudæam, à Galilæa, vsque hac. v. 5.
- PDF 117 §. 161. Pilatus autem audiens, Galilæam interrogauit, si Galilaus esset. v. 6.
- PDF 118 §. 162. Et vt cognouit, quia de Herodis potestate erat, remisit eum ad Herodem. v. 7.
- PDF 118 §. 163. Qui & ipse Hierosolymis erat istis diebus. v. 7.
- PDF 119 §. 164. Herodes autem viso Iesu gauisus est valde. v. 8.
- PDF 119 §. 165. Erat enim cupiens ex multo tempore videre eum. v. 8.
- PDF 120 §. 166. Eo quod audierat multa de eo. v. 8.
- PDF 120 §. 167. Et sperabat signum aliquod videre, ab eo. v. 8.
- PDF 121 §. 168. Interrogabat autem eum multis sermonibus. v. 9.
- PDF 121 §. 169. At ipse nihil illi respondebat. v. 9.
- PDF 121 §. 170. Stabant autem Principes Sacerdotum & Scribæ. v. 10.
- PDF 121 §. 171. Constanter accusantes eum. v. 10
- PDF 122 §. 172. Spreuit autem illum Herodes cum exercitu suo. v. 11.
- PDF 122 §. 173. Et illusit. v. 11.
- PDF 123 §. 174. Indutum veste alba. v. 11.
- PDF 124 §. 175. Et remisit ad Pilatum. v. 11.
- PDF 124 §. 176. Et facti sunt amici Herodes & Pilatus ipsa die nam antea erant inimici ad inuicem. v. 12.
- PDF 125 §. 177. Pilatus autem convocatis principibus sacerdotum & magistratibus & plebe. v. 13.
- PDF 126 §. 178. Dixit ad illos obtulistis mihi hunc hominem quasi avertentem populum. v. 14.
- PDF 127 §. 179. Et ecce, ego coram vobis interrogans. v. 14.
- PDF 127 §. 180. Nullam causam invenio in homine iusto. v. 14.
- PDF 127 §. 181. Ex his, in quibus eum accusatis. v. 14.
- PDF 128 §. 182. Sed neque Herodes. v. 15.
- PDF 128 §. 183. Non remisi vos ad illum v. 15.
- PDF 128 §. 184. Et ecce, nihil dignum morte actum est ei. v. 15.
- PDF 129 §. 185. Emendatum ergo, illum dimittam. v. 16.
- PDF 129 §. 186. Necesse autem habebat dimittere eis per diem festum, unum. v. 17.
- PDF 130 §. 187. Exclam avit autem simul universa turba. v. 17.
- PDF 131 §. 188. Tolle hunc. v. 18.
- PDF 131 §. 189. Et dimitte nobis Barabbam. v. 18.
- PDF 132 §. 190. Qui erat propter seditionem quandam factam in civitate, & homicidium missus in carcerem. v. 19.
- PDF 132 §. 191. Iterum autem Pilatus locutus est ad eos, volens dimittere Iesum. v. 20.
- PDF 133 §. 192. At illi succlamabant. v. 21.
- PDF 133 §. 193. Dicentes: crucifige, cucifige eum. v. 21.
- PDF 134 §. 194. Ille autem tertio dixit ad illos. v. 22.
- PDF 134 §. 195. Quid enim mali fecit. v. 22.
- PDF 135 §. 196. Nullam causam mortis inuenio in eo. v. 22.
- PDF 135 §. 197. Corripiam ergo illum. v. 22.
- PDF 136 §. 198. Et dimittam. v. 22.
- PDF 136 §. 199. At illi instabant vocibus magnis postulantas, vt crucifigeretur. v. 23.
- PDF 136 §. 200. Et inualescebant voces eorum. v. 23.
- PDF 137 §. 201. Et Pilatus adiudicauit fieri petitionem ipsorum. v. 24.
- PDF 137 §. 202. Dimisit autem eum qui propter homicidium & seditionem missus fuerat at in carcerem, quem petebant. v. 21.
- PDF 138 §. 203. Iesum autem tradidit voluntati eorum. v. 25.
- PDF 138 §. 204. Et cum ducerent eum. v. 26.
- PDF 139 §. 205. Apprehenderunt quendam Simonem Cyrenensem venientem de Villa. v. 26.
- PDF 139 §. 206. Et imposuerunt ei crucem portare post Iesum. v. 26.
- PDF 140 §. 207. Sequebatur autem illum turba multa populi. v. 27.
- PDF 141 §. 208. Et mulierum. v. 27.
- PDF 141 §. 209. Quæ plangebant & lamentabantur eum. v. 27.
- PDF 142 §. 210. Conversus autem ad illas Iesus. v. 28.
- PDF 142 §. 211. Filiæ Ierusalem. v. 20 [28].
- PDF 143 §. 212. Nolite flere super me v. 28.
- PDF 143 §. 213. Sed super vosmit ipsas flete. v. 28.
- PDF 144 §. 214. Et super filios vestros. v. 28.
- PDF 144 §. 215. Quoniam ecce venient dies. v. 29.
- PDF 145 §. 216. In quibus dicens Beatæ steriles & ventres quæ non genuerunt. v. 29.
- PDF 145 §. 217. Et vberæ quæ non lactaverunt. v. 29.
- PDF 146 §. 218. Tunc incipient dicere montibus cadite super nos, & collibus operite nos. v. 30.
- PDF 146 §. 219. Quia, si in viridi hæc faciunt, in arido quid fiet? v. 31.
- PDF 147 §. 220. Ducebantur & alii duo nequam cum eo ut interficerentur. v. 32.
- PDF 147 §. 221. Vt interficerentur. v. 32.
- PDF 148 §. 222. Et post quàm venerunt in locum qui vocatur Calvaria v. 33.
- PDF 148 §. 223. Ibi Crucifixerunt eum. v. 33.
- PDF 150 §. 224. Et latrones vnum à dextris alterum à finistris. v. 33.
- PDF 151 §. 225. Iesus autem dicebat: Pater dimitte illis non enim sciunt quid faciunt. v. 34.
- PDF 151 §. 226. Non enim sciunt quid faciunt. v. 34.
- PDF 152 §. 227. Diuidentes vero vestimenta eius. v. 34.
- PDF 152 §. 228. Miserunt fortes. v. 34.
- PDF 153 §. 229. Et stabat populus spectans. v. 35.
- PDF 154 §. 230. Et deridebant eum principes cum eis. v. 35.
- PDF 154 §. 231. Dicentes: Alios falvos. v. 35.
- PDF 155 §. 232. Se salvum faciat. v. 35.
- PDF 156 §. 233. Si hic est Christus Dei electus. v. 35.
- PDF 156 §. 234. Illudebant autem ei & milites, accedentes. v. 36.
- PDF 157 §. 235. Et acetum offerentes ei. v. 36.
- PDF 157 §. 236. Et dicentes: si tu es Rex ludæorum saluum te fac. v. 37.
- PDF 158 §. 237. Erat autem & superscriptio scripta super eum literis Græcis & Latinis & Hæbraicis. v. 38.
- PDF 159 §. 238. Hic est Rex Iudæorum. v. 38.
- PDF 160 §. 239. Vnus autem ex his, qui pendebat latronibus blasphemauit eum. v. 39.
- PDF 160 §. 240. Dicens, si tu es Christus, salvum fac teipsum & nos. v. 39.
- PDF 161 §. 241. Respondens autem alter increpabat eum. v. 40.
- PDF 161 §. 242. Dicens, neque tu times Deum. v. 40.
- PDF 162 §. 243. Qui in eadem damnatione es? v. 40.
- PDF 163 §. 244. Et nos quidem iusti. v. 41.
- PDF 163 §. 245. Nam digna factis recipimus. v. 41.
- PDF 164 §. 246. Hic vero nihil mali geßit. v. 41.
- PDF 164 §. 247. Et dicebant ad Iesum: Domine, memento mei. v. 42.
- PDF 165 §. 248. Memento mei cum veneris in regnum tuum. v. 42.
- PDF 166 §. 249. Et dixit illi Iesus. v. 43.
- PDF 167 §. 250. Amen dico tibi hodie meum eris in Paradiso. v. 43.
- PDF 168 §. 251. Erat autem fere hora sexta. v. 44.
- PDF 169 §. 252. Et tenebræ factæ sunt. v. 44.
- PDF 170 §. 253. In universam terram usque in horam Nonam. v. 44.
- PDF 170 §. 254. Et sol obscuratus est. v. 45.
- PDF 172 §. 255. Et velum templi scissum est medium. v. 45.
- PDF 172 §. 256. Et clamans voce magna Iesus ait. v. 46.
- PDF 173 §. 257. Pater in manus tuas commendo spiritum meum. v. 46.
- PDF 174 §. 258. Et hæc dicens exspirauit. v. 46.
- PDF 174 §. 259. Videns autem Centurio, quod factum fuerat, glorisficauit Deum. v. 47.
- PDF 175 §. 260. Dicens: vere hic homo iustus erat. v. 47.
- PDF 176 §. 261. Et omnis turba eorum qui simul aderant ad spectaculum istud, & videbant quæ fiebant, percutientes pectora sua reuertebantur. v. 48.
- PDF 177 §. 262. Stabant autem omnes noti eius â longe. v. 49.
- PDF 178 §. 263. Et ecce vir, nomine Ioseph qui erat decurio, & vir bonus & iustus. v. 50.
- PDF 179 §. 264. Hic non consenserat consilio & æctibus eorum. v. 51.
- PDF 180 §. 265. Ab Arimathæa ciuitate Iudeæ, qui & ipse expectabat regnum Dei. v. 51.
- PDF 180 §. 266. Hic acceßit ad Pilatum. v. 52.
- PDF 181 §. 267. Et petijt Corpus Iesu. v. 52.
- PDF 182 §. 268. Et de positum involuit. v. 53.
- PDF 182 §. 269. Involuit Sindone. v. 53.
- PDF 183 §. 270. Et posuit illum in monumento. v. 53.
- PDF 184 §. 271. In monumento. v. 53.
- PDF 184 §. 272. Exciso, in quo nundum quisquam positus fuerat. v. 53.
- PDF 185 §. 273. Et dies erat parasceves. v. 34 [54].
- PDF 186 §. 274. Et saboathum illucescebat. v. 54.
- PDF 186 §. 276. Viderunt monumentum. v. 55.
- PDF 187 §. 277. Et quemadmodum positum erat Corpus ejus. v. 55.
- PDF 187 §. 278. Et revertentes paraverunt aromata & vnguenta. v. 56.
- PDF 188 §. 279. Et Sabbatho quidem fituerunt, secundum mandatum. v. 56.
- PDF Ad Locvtio Svprema Ad Serenissimum Principem Franciscvm, Verdunensem Episcopum, & c. Lotharingiæ Ducem, Clementissimum in vita mea Dominum meum, & post mortem semper memorandum.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
- PDF Avla IV.