Opvs De Ivdiciis Divinis, Qvae Devs In Hoc Mvndo Exercet : Accessit index concionatorius in omnes totius anni dies Dominicos & Festos, ab ipso Auctore confectus / Conscriptum & diuisum in quatuor Tomos A Georgio Stengelio Societatis Iesv Theologo. Ingolstadii : Hænlin, 1651 : Tomvs Primvs. 1651
Inhalt
- PDF Tomvs Primvs
- PDF Vorderdeckel
- PDF Vorsatz
- PDF Titelblatt
- PDF Invictissimo Et Avgvstissimo Cæsari Ferdinando III. Romanorvm Imperatori Germaniae, Hvngariae, Bohemiæ, Dalmatiæ, Croatiæ, Sclavoniæ, &c. ...
- PDF Facvltas R. P. Prouincialis.
- PDF I In Omnes De Ivdiciis Dei, Qvæ In Hoc Mvndo Exercet, Tractationes. Prooemivm.
- PDF LXXI Jndex Capitvm Et Paragraphorvm Tomi Primi.
- PDF LXXXVIII Index Capitvm Et Paragraphorvm Tomi Secvndi.
- PDF CX Jndex Capitvm Et Paragraphorvm Tomi Tertii.
- PDF CXXIX Index Capitvm Et Paragraphorvm Tomi Qvarti.
- PDF CL Ad Lectorem.
- PDF CLIII Index Earvm Rervm Qvæ Ex His Qvatvor Tomis Potervnt Vtiliter Svmi Pro Concionibvs Dominicarvm Totivs Anni.
- PDF CCXXVI Index Rervm, Qvæ Ex His Qvatvor Tomis Potervnt Vtiliter Svmi, Pro Concionibvs Festorvm Totivs Anni.
- PDF Titelblatt
- PDF 1 Capvt I. Ingressus in hoc argumentum, quo ostenditur, quocumque loco, & tempore, etiam Dominica Paßionis, Christum, velut serpentem in cruce aspectum, magnam homini occasionem afferre, de diuinis judicijs cogitandi.
- PDF 1 §. 1. Aulici & Religiosi colloquium de imagine Christi in cruce pendentis, Num ea sit justitiæ & judicij diuini signum?
- PDF 2 2. Thermuthin aspidem ab Ægyptijs judicioru[m] caussa cultam & nutrita[m].
- PDF 2 3. Melitenses olim in eadem opinione fuisse.
- PDF 2 4. Bestias non suo ingenio, aut judicio, sed diuina vi im[m]ittendi ad homines plectendos.
- PDF 2 5. Etiam Sanctos & innoce[n]tes à bestijs lædi, aut occidi. Et cur?
- PDF 3 6. Christum serpenti comparatum.
- PDF 3 7. Cur Christus serpenti comparetur?
- PDF 3 8. Christo serpenti salutari honore[m] esse deferendum.
- PDF 4 9. In Christo judicium bonæ electionis esse.
- PDF 4 10. In quale judiciu[m] venerit Christus in hunc Mundum?
- PDF 4 11. Lumen à Christo allatum quo modo bonos à malis discernat?
- PDF 5 12. Christus judicatus terrorem incutit judicandis.
- PDF 5 13. Quid Christus in cruce moneat mortales judicandos?
- PDF 5 14. S. Augustinus, alijq[ue] Sancti, quàm ex ipsa Christi passione tremendu[m] fore olim judicem Christum didicerint?
- PDF 6 15. Cuius judicij mentionem fecerit ipse Christus in sua passione?
- PDF 7 Capvt II. De nomine, & diuersis generibus judiciorum, quidq[ue] diuinus oculus significet?
- PDF 7 §. 1. Quid judicium sit, apud Grammaticos, Philosophos, Theologos?
- PDF 7 2. Iudicare idem aliqua[n]do esse, quod secernere, damnare.
- PDF 7 3. Iudicari, actu justitiæ, nocentes & innocentes.
- PDF 8 4. Iudicare D. Basilius docet esse aliquando, idem quod discutere, aliquando idem, quod damnare.
- PDF 8 5. In Deo esse summam & judicandi & justitiæ vim, quam non semper differat in supremum judicium; sed etiam quotidie in hac vita exerceat.
- PDF 8 6. Iudicium Dei pro justitia & justa Dei gubernatione, & pro omni re qua Deus prouidentissimè facit, accipiendum.
- PDF 9 7. Iudiciorum diuersitas à triplici genere judicum.
- PDF 9 8. Iudiciorum diuersitas à triplici genere judicandorum.
- PDF 10 9. Iudicioru[m] diuersitas, apud Iudæos, à numero Iudicum, cui triplici generi, etiam diuina judicia æquiparantur.
- PDF 10 10. Iudicium Dei, tamquam regimen Dei. considerandum.
- PDF 11 11. Virga[m] oculata[m] apud Ægyptios, esse judicia Dei omnia videntis.
- PDF 11 12. Argum oculeum, & cælum stellatum imaginem esse Dei omnia videntis.
- PDF 12 Capvt III. Idem esse judicare, quod gubernare. Et quàm incomprehensibilia sint judicia consiliaq[ue] Dei, Mundu[m] gubernantis?
- PDF 12 §. 1. Iudicare idem esse, quod gubernare, & judices fuisse gubernatores.
- PDF 12 2. Regimen Dei, esse judicium Dei justum, etiamsi ratio justitiæ homines lateat. Et cur ludicia Dei Abyssus vocentur?
- PDF 13 3. Iudicia Dei, quia incomprehensibilia, ideò mirabilia fieri.
- PDF 14 4. Exempla judiciorum Dei occultoru[m] in Iacob & Esau, in Iosepho Patriarcha, in custodibus Petri & Pauli.
- PDF 14 5. Alia ex Euangelio exempla inscrutabilium judiciorum Dei. Et multa inscrutabilia esse; quia cognitio creaturarum multis modis cedit scientiæ Dei.
- PDF 15 6. Cognitionem humanam diuinæ cedere, ratione objecti.
- PDF 16 7. Cognitionem humanam diuinâ inferiorem esse, ratione claritatis.
- PDF 16 8. Cognitionem humanam diuinæ non posse esse parem, ratione medij.
- PDF 16 9. Cognitionem humanam distare à diuina, ratione moræ in cognosce[n]do.
- PDF 16 10. Cognitionem humanam diuin[a]e postponi, ratione certitudinis.
- PDF 16 11. Cognitionem humana[m] non esse æternam, sicut est Dei; & obliuioni obnoxiam.
- PDF 17 12. Cognitionem humanam no[n] esse immutabilem, sicut est diuina.
- PDF 17 13. Cognitionem humanam no[n] esse simplicem, sicut est scientia Dei, & tantùm aduentitiam.
- PDF 17 14. Cognitionem humanam esse tantùm stillam æternæ scientiæ.
- PDF 17 15. Ob has caussas meritò nos nostrum judicium, & nostram cognitionem diuinæ sapientiæ submittere.
- PDF 18 16. Quàm malè agant, qui contra Dei gubernationem murmurant?
- PDF 18 17. Multorum operum Domini caussas in altera demu[m] vita patefaciendas.
- PDF 18 Capvt IV. Licitum & vtile esse, vt subinde diuinoru[m] judiciorum caussas indagemus.
- PDF 18 §. 1. Iudicia Dei approbanda, etiamsi eorum ratio lateat.
- PDF 19 2. Tantam esse Dei bonitate[m], vt sua consilia subinde suis amicis paterfaciat.
- PDF 19 3. Beatissimæ Virgini Dei Matri Incarnationis arcanum patefactum.
- PDF 20 4. Qui non curiosè, sed piè consilia Dei indagant, quem fructu[m] referant?
- PDF 20 5. Licet caussam judicioru[m] Dei ignoremus, non tamen eum accusandum esse.
- PDF 20 6. Neq[ue] seminatorem, neq[ue] Apostolos intellexisse, cur vnum semen huc aliud illuc ceciderit; & tamen justas eius rei caussas fuisse.
- PDF 21 7. Nesciri sæpe humanitus, sciri diuinitus, cur quidam fines suos non assequantur.
- PDF 22 8. Cur quædam non nubere cupientes à Deo impediantur?
- PDF 23 9. Cur aliæ volentes nubere, nubere à Deo non sinantur?
- PDF 23 10. Cur quida[m] Religione[m] ingredi optantes, id non impetrent.
- PDF 23 11. Cur alij aliud destinantes, ad Religionem vocentur; aut ad statum dignitate carentem?
- PDF 24 12. Omnes hominum casus à Deo, non sine justa causa permitti, quam non curiosi, sed pij indagatores possint deprehendere.
- PDF 24 13. Si judiciorum Dei caussas non possumus rimari, debere nos tamen eas, cum humilitate admirari.
- PDF 25 14. Petendam esse à Deo gratiam, vt eius judicia intelligamus.
- PDF 26 Capvt V. Scientiæ, & justitiæ fundamenta, quibus omnium diuinorum judiciorum æquitas explicatur.
- PDF 26 §. 1. Chosrois machina, mundi gubernationem exprimens.
- PDF 26 2. Mundi superioris inferiorisq[ue] & Dei per Angelorum ministeria Mundum regentis descriptio.
- PDF 28 3. Quorum vox sit, Deum non curare Mundum?
- PDF 28 4. Deu[m] omnia in Mundo videre.
- PDF 29 5. Nihil esse tam minutum, quod Deus non videat.
- PDF 29 6. Impijs & pijs prodesse, si cogitent, à Deo omnia videri.
- PDF 30 7. In Deo justitiam esse.
- PDF 30 8. Quotuplex, & qualis sit in Deo justitia?
- PDF 30 9. Quo modo justitia commutatiua in Deo esse possit?
- PDF 32 10. Quàm verax sit Deus, & quantam id fiduciam pariat?
- PDF 33 11. In Deo etiam esse justitiam distributiuam.
- PDF 33 12. Alexandri Scoti duplex corona, quid significârit?
- PDF 34 13. Quid Pij II. Pontificis portenderit corona?
- PDF 34 14. Quantûm homines excitet justitia Dei distributiua?
- PDF 35 15. Quantum timorem incutiat justitia Dei vindicatiua?
- PDF 36 Capvt VI. Ipsâ bonitate Dei Iudicia Dei fieri probatiora & illustriora.
- PDF 36 §. 1. Immensam Dei bonitatem inde patere, quòd Filij sui occisoribus ignouerit.
- PDF 37 2. Deum non justitiæ, sed misericordiæ, immò misericordiaru[m] Patrem esse.
- PDF 38 3. Deo proprium esse, misereri, immò summam in eo esse bonitatem.
- PDF 39 4. Cleme[n]tiam Dei esse bonitatis eius argumentum.
- PDF 40 5. Deum ita bonum esse, vt etiam in ira sit clemens.
- PDF 40 6. Nulla re Deu[m] magis offendi, quàm si de misericordia eius desperetur.
- PDF 41 7. Deum homine in finities esse clementiorem, in Carpi Episcopi historia demonstratur.
- PDF 42 8. Stupenda Dei misericordia S. Gertrudi ostensa.
- PDF 43 Capvt VII. Miseria non videntium Deum omnia videntem.
- PDF 43 §. 1. Miseria quanta sit, cæcum esse?
- PDF 44 2. Longè maiorem miseria[m] esse, mentis cæcitatem.
- PDF 44 3. Deum solem, solem mundi oculum cur aliqui dixerint?
- PDF 44 4. Hunc solem, qui non vident, vel vident, quàm miseri, aut beati?
- PDF 45 5. Quàm magnum sit beneficium, si cui Deus mentis oculos aperiat?
- PDF 45 6. Quibus modis impetretur, vt videamus omnia videntem: & eius rei admirabile exemplum.
- PDF 47 7. Deum erga liberales liberalem, vbiq[ue] esse præsentem, & omnia videre.
- PDF 47 8. Peccatorem nusquam ire posse, quin à Deo videatur.
- PDF 48 9. Præsentiam Dei cognitam efficax esse remedium contra peccatum.
- PDF 49 10. Eadem præsentia, & efficacia fusiùs explicatur.
- PDF 50 11. S. Ephræm memoriâ præsentia diuinæ mulierem conuertit.
- PDF 51 12. Idcirco multos lice[n]tiùs peccare, quia putant se ab hominibus non videri, cùm tamen à Deo videantur.
- PDF 52 13. Allici multos ad peccandum, si putent se non videri.
- PDF 53 14. A multis ibi fidem Catholicam lædi, vbi se putant à Catholicis non videri.
- PDF 53 15. Omnis generis scelera crescere, ob absentiam aliorum, cùm tamen præsens sit vbique Deus.
- PDF 54 16. Varij modi, quibus Deus solet esse præsens, & quid ex ea consideratione consequatur?
- PDF 55 Capvt VIII. Deum non solùm vbique esse, & omnia videre, ac regere, sed etiam beneficentia[m] gratiamq[ue] pariter exercere in mundo debere: & quis inde fructus hauriatur?
- PDF 55 §. 1. Credendum, Deum non tantùm omnia videre, sed etia[m] prouidere.
- PDF 56 2. Gratiam & iram, clementiam & justitiam in Deo esse simul.
- PDF 56 3. Stoicorum error, de ira Dei sine gratia, refutatur.
- PDF 57 4. Alios metu, alios spe gubernandos esse.
- PDF 58 5. Apud quos, & quid efficiat timor?
- PDF 59 6. Seueritatem misericordia temperandam.
- PDF 59 7. Iustitiæ & Misericordiæ, Timoris & Amoris harmonia.
- PDF 60 Capvt IX. Exempla prouidentißimæ in homines diuinæ bonitatis.
- PDF 60 §. 1. Tentatio, sollicitudo, & oblocutio hominum, pro pane quotidiano, quo modo curanda?
- PDF 61 2. Dei suos alentis exempla è diuinis litteris petita.
- PDF 61 3. S. Frontonius, spe diuinæ prouidentiæ, septuaginta viros in desertum trahit.
- PDF 62 4. Tentatio fratrum, metu famis.
- PDF 63 5. S. Frontonij, ad fame tentatos, exhortatio.
- PDF 64 6. Ex diffidentia in Deum, fames fit malesuada.
- PDF 65 7. Angelus diuitem admonet, vt seruis Dei, fame laborantibus, succurrat.
- PDF 66 8. Sollicitudo, apud homines magna, apud Deum s[a]epe non satis magna.
- PDF 66 9. Quàm seriam sollicitudinem, in exeque[n]dis mandatis suis Deus exigat?
- PDF 67 10. Camelorum, in summa inedia, absq[ue] Duce, co[m]meatum Dei seruis portantium, prodigiosum iter.
- PDF 68 11. Fluctuans eleemosynæ dator, miraculoso camelorum reditu, prouidentiaq[ue] Numinis, mirificè recreatur, & confirmatur.
- PDF 69 12. Deo mancipati, Deo potissimùm curam culinæ debent relinquere.
- PDF 70 13. Sæculares quoque, escæ non nim iam debent curam habere; nec putare, tempus pœnitentiæ ad se nihil pertinere.
- PDF 71 Capvt X. Aliunde maximè relictos, à Deo maximè curari, ostenditur exemplis veteris Testamenti.
- PDF 71 §. 1. Nec nihil, nec omnia curare homines debere.
- PDF 71 2. Auxilia etiam in alijs, spem in solo Deo ponendam.
- PDF 72 3. Dei erga mundum magnum & parnum, cura monstratur.
- PDF 72 4. Vbi alij desunt, Deum non deesse.
- PDF 73 5. Lepida historia femin[a]e, ab alijs minùs curatos, magis curantis.
- PDF 74 6. Cura Dei erga Adamum, Noë, Agar, & Isaac Patriarcham.
- PDF 75 7. Dei pro Patriarcha Iacob cura.
- PDF 75 8. Patriarcha Ioseph à fratribus derelictus, à Deo adjutus.
- PDF 75 9. Israëlitæ contra Ægyptios, prodigiosè defensi.
- PDF 77 10. Ad terra[m] conuersos, à cælo deferi.
- PDF 78 11. Luculentum Dei, in rebus desperatis, per vidua[m] succurrentis, exemplu[m].
- PDF 80 12. Aliud in alia Heroide, quæ & Deipar[a]e Mariæ figura fuit, in summo discrimine, miserentis Dei exemplum.
- PDF 82 Capvt XI. Aliunde relictorum Deo maiorem curam esse, etia[m] noui Testamenti exemplis, hoc est, ex Incarnationis, Paßionis, & missionis S. Spiritûs mysterio ostenditur.
- PDF 82 §. 1. Status hominis in justitia originali existentis.
- PDF 82 2. Cur homini libertas arbitrij à Conditore data?
- PDF 83 3. In quanta homo mala, per peccatum lapsus sit?
- PDF 84 4. Solus Deus hominem à peccato liberare potuit. Et cur?
- PDF 85 5. Admirandum Dei pro hominibus ta[m] sceleratis, humanam naturam suscipientis consilium.
- PDF 87 6. Incomprehensibile diuinæ bonitatis judicium esse, in mysterio Incarnationis.
- PDF 89 7. Passio Christi, & S. Spiritûs missio, quantum beneficium?
- PDF 91 Capvt XII. Alijs noui Testamenti exemplis, ante oculos ponitur mirabile iudicium Dei, quo ipse succurrit, quando alius nemo succurrit.
- PDF 91 §. 1. Beatissimam Dei Matre[m] Angelus, apud Iosephum, defendit.
- PDF 92 2. Magi, peculiari diuina cura, ad præsepe ducti.
- PDF 93 3. Christus Herodi, Petrus carceri per Angelum, ereptus.
- PDF 94 4. Devs etiam cùm dormire videtur, pro nobis vigilat; quod exemplo, in naui, dormientis Christi, planu[m] fit.
- PDF 95 5. D. Catharinæ Senensi Christus maximè adfuit, cùm maximè abesse videretur.
- PDF 97 6. Hæmorrhoissa à medicis desperata ad Christum confugiens sanatur.
- PDF 97 7. Hæmorrhoiss[a]e exemplo Reliquias sacras, tamquam diuinitus salutares, esse venerandas.
- PDF 99 8. Etiam de aliorum sanctoru[m] veste virtus exit, quæ morbos sanat.
- PDF 100 9. Mirabilis potentia Christi, in hominibus persanandis, quos nulla vis alia sanitati restituere potuit.
- PDF 102 Capvt XIII. Deum tum in omni, tum etiam in pecuniaria neceßitate, egentibus mirabiliter subuenire.
- PDF 102 §. 1. Vbinam spes nostra potissimùm sit ponenda?
- PDF 102 2. Devs omnia est omnibus.
- PDF 103 3. A Consanguineis deserti, â Deo non deseruntur.
- PDF 104 4. Opificu[m] instructio, vt ditescant.
- PDF 104 5. Cur, & quo miraculo. Christus staterem è pisce dederit?
- PDF 105 6. B. Virgo per Angelum, egenti Monasterio aurum mittit.
- PDF 106 7. B. Virgo pecuniam suppeditat B. Hermanno.
- PDF 107 8. Vbi verum Fortunati marsupium reperiatur?
- PDF 108 9. S. Ignatij Loyolæ in Deu[m] fiducia.
- PDF 108 10. Iterum pecunia S. Ignatio, â Deo mittitur.
- PDF 108 11. Virginibus contra inopiam & infamiam, succurrit virgo virginu[m].
- PDF 109 12. Fabula dantis, quod auferre volebat, & historia accipientis, quòd templi adeundi causâ, à labore abestineret.
- PDF 110 13. Deo fidens inuenit, quod nimis solicitus negligit.
- PDF 111 14. Vtilissima pecuni[a]e, per piam vsuram augendæ, ars, dare pauperibus.
- PDF 112 15. Vberrim[a]e co[m]pensata eleemosyna.
- PDF 113 16. Vxores quantum viris possint prodesse?
- PDF 113 17. Non malis, sed bonis artibus, pecunias esse quærendas.
- PDF 114 Capvt XIV. Diuinæ bonitatis iudicia, in Sacramento Baptismi & Confirmationis, gratiaq[ue] diuinâ, mirabiliter suppeditatis.
- PDF 114 §. 1. Saulo fidei, Eunucho baptismi gratia quàm insperatô oblata?
- PDF 115 2. Fides & miraculosus baptismus, à Petro Apostolo custodibus, in carcere, ministrantur.
- PDF 115 3. Misericordiæ opere baptismus à peccatrice impetratus.
- PDF 117 4. Bonitas diuina, etiam in operibus, quibus de condigno nihil debetur, remunerandis.
- PDF 117 5. Nulli, ob opera à se pr[a]estita, pr[a]esu[m]ptuosè agendu[m], nulli desperandu[m] esse.
- PDF 118 6. Genesij mimi mira conuersio & baptismus.
- PDF 120 7. Philemonis triplex baptismus.
- PDF 121 8. Ad Confirmationis Sacramentum Chrisma diuinitus augetur.
- PDF 122 9. Confirmations Sacramentum non esse negligendum.
- PDF 123 Capvt XV. Prouidentiæ iudicijq[ue] diuini Bonitas, in spirituali SS. Eucharistiæ alimento mirificè subministrato, declaratur. vbi etiam docetur, quàm grata sit Deo, spiritualis Communio?
- PDF 123 §. 1. Epulum Eucharisticum desiderabile.
- PDF 123 2. Eucharistia ab homine negata, à Deo concessa & data.
- PDF 124 3. Missa mirabiliter SS. Eucharistia morituris.
- PDF 126 4. Desiderio Eucharistiæ quantam vim inesse docuerit D. Franciscus.
- PDF 126 5. Desiderium S. Communionis, Communionem mereri, ostendit S. Laurentius Iustinianus.
- PDF 127 6. Desiderio SS. Eucharistiam attraxit Monachus.
- PDF 127 7. S. Catharina Senensis desiderio Eucharistiæ Eucharistiâ potitur.
- PDF 128 8. Realis & spiritualis Communionis differentia.
- PDF 130 9. Onuphrio, singulis Dominicis diebus, Angelus SS. Eucharistia[m] ministrat.
- PDF 131 10. Bertrandæ desiderium co[m]municandi diuinitus impletum.
- PDF 132 11. Angelorum manibus quinam SS. Eucharistiam acceperint?
- PDF 133 12. Christi manu, humilib[us], & aliunde destitutis, SS. Eucharistia ministrata.
- PDF 134 13. S. Spiritus, & S. Thomas Apostolus, SS. Eucharistiam præbe[n]tes: itemq[ue] dignè & indignè communicantium discrimen.
- PDF 135 14. Quàm grauiter pecce[n]t indignè communicantes?
- PDF 135 15. Magnam in Deum spe[m] incendit, cura Dei erga derelictos.
- PDF 136 16. Etiam in temporalium rerum cura Deo nitendum esse.
- PDF 137 Capvt XVI. Cur amicos suos parcè ac frugaliter, inimicos autem lautè permittat viuere Deus?
- PDF 137 §. 1. Diuersa Dei & hominum, homines in conuiuijs tractandi, ratio.
- PDF 137 2. S. Cuthberto ac socijs alendis Deus, per aquilam, piscem mittit.
- PDF 138 3. Frugalissimum S. Pauli & Antonij Eremitarum conuiuium.
- PDF 140 4. Præmia & pœn[a]e jeiuniu[m] quadragesimale obseruantiu[m], aut violantiu[m].
- PDF 141 5. Friuolæ excusationes, jeiunia præcepta detrectantium.
- PDF 142 6. Eremitæ à pueris & Angelis panis tantùm, sed miraculosè fertur.
- PDF 143 7. Natura & castitas paucis, superbia & luxus abundantiâ gaudent.
- PDF 144 8. Saturitatis atque intemperantiæ incommoda & turpitudo.
- PDF 145 9. Quàm longè melior sit condicio pauperum, condicione diuitum?
- PDF 146 10. Canis & porci fabula, macilentis & pinguibus accommodata.
- PDF 147 11. Diuitijs pretiosior paupertas.
- PDF 148 12. Viri à ciborum luxu abstinentes.
- PDF 149 13. Feminæ lautiorum ciborum abstinentiam docentes.
- PDF 150 14. Intemperantiâ pereuntes.
- PDF 151 Capvt XVII. Quàm prodigiosâ liberalitate Deus seruis suis, maximeq[ue] Religiosis prouideat tempore neceßitatis?
- PDF 151 §. 1. Diuites à Deo inanes dimitti.
- PDF 151 2. Esurientes impleri bonis à Deo.
- PDF 152 3. Deum suos pascere, Scripturæ exemplis docetur.
- PDF 153 4. Farina D. Benedictio diuinit[us] missa.
- PDF 153 5. Idem Diuus oleum dando, oleum accipit.
- PDF 154 6. Dando no[n] perdi opes, sed augeri.
- PDF 155 7. Iter agentibus PP. Dominicanis, quomodo Deus prospexerit?
- PDF 156 8. Eadem PP. Franciscanis accidisse.
- PDF 157 9. S. Sabæ, quo modo, in necessitate, à Deo fuerit prouisum?
- PDF 157 10. S. Ignatio Loyol[a]e quàm prouidè succurrerit Deus?
- PDF 159 11. S. Franciscum de Paula, in ædificando Cœnobio, quibus prodigijs adjuuerit Deus?
- PDF 160 12. Per eumde[m] Sanctum in alendis mortalibus diuinæ pote[n]tiæ vis oste[n]sa.
- PDF 161 13. S. Felix vuâ, miraculosâ reficiens, vicissim ipse quàm sit miraculosè refectus?
- PDF 163 14. S. Lydvvinæ liberalitas diuinæ liberalitate compensata.
- PDF 165 15. In mari nauigantib[us] aqua dulcis suppeditata.
- PDF 166 16. Mirabiles naturæ, aut Dei fontes.
- PDF 167 Capvt XVIII. Aliunde desertis Dei seruis, etiam delicias apponi.
- PDF 167 §. 1. Quæ à Deo sunt, suauiora sunt.
- PDF 168 2. Ficus Eremitæ, ac vuæ ab Angelo allatæ.
- PDF 169 3. Panis, oliuæ, poma, herbæ dulces seruis Dei diuinitus ministratæ.
- PDF 169 4. Mannæ suauitas.
- PDF 170 5. Eremitæ, in miraculoso pane, suum meritum, & peccatu[m] ostenditur.
- PDF 172 6. Quàm noxia sit securitas putantium, se à tentatione securos.
- PDF 174 7. Vitæ religiosæ suauitas, acquisita, vel perdita.
- PDF 175 Capvt XIX. Alia diuinæ, erga Dei seruos, dulcedinis exempla.
- PDF 175 §. 1. Varij modi, quibus Deus homines alit.
- PDF 175 2. Nicolai Heluetij victus.
- PDF 176 3. SS. Eucharistiæ percepta mira dulcedo.
- PDF 177 4. Christus hordeaceum panem vulneri intinctum reddit suauem.
- PDF 177 5. Amara in dulcedinem verti, Deum amantibus.
- PDF 178 6. Cibi vice, Deo sacra Virgo, dulcedinem percipit diuinam.
- PDF 178 7. Aegroto agricol[a]e De[us] fraga mittit.
- PDF 178 8. Aegroto Petro Canisio aduolat auicula in cibum futura.
- PDF 179 9. Seruorum Dei magna, Mundi parua dulcedo.
- PDF 180 10. Fames mater saporis, cibos co[n]dit.
- PDF 181 11. Animi lætitia in minoribus sæpe maior, quàm in magnis.
- PDF 181 12. Diuitum æquè malis, ac nummis carent pauperes.
- PDF 182 Capvt XX. Non solùm Religiosos, & peculiares Dei sermos, sed & sæculares prodigiosè curatos & pastos.
- PDF 182 §. 1. Nihil deesse timentibus Deum.
- PDF 182 2. Magis curari à Deo, qui Deum magis curant.
- PDF 183 3. Obsessæ ciuitatis insperatum auxilium.
- PDF 183 4. Mulieri per Propheta[m] prospectu[m].
- PDF 183 5. Apostolis à Christo pisces prouisi.
- PDF 184 6. Pauperibus in Natali Christi, epulum, & quæ ad illud pertinebant, mira dispositione Dei, & Francisci à Puero Iesv paratum.
- PDF 185 7. Bos emptus se ipsu[m] sistit emptori.
- PDF 186 8. Bos datus pauperibus, illico compensatur.
- PDF 187 9. Mercatoris in pauperes liberalitas compensata; illiberalitas punita.
- PDF 188 10. Principum promissa, in Deo stabilienda.
- PDF 189 11. Dei in extrema fame, notabilis misericordia.
- PDF 192 Capvt XXI. Mirabile judicium Dei, per simplicißimos sæpe efficientis, quod per sapientes, sperari non potuisset.
- PDF 192 §. 1. Dei ars est, contraria è contrarijs elicere.
- PDF 192 2. Innocentis Monachi ridicula simplicitas, malitiosissimi Nobilis iniquitati opponitur.
- PDF 193 3. Religiosi malignè à sæcularibus obseruantur.
- PDF 194 4. Astutia à simplicitate superatur.
- PDF 195 5. Cur Deus quibusdam frænum laxet in Religiosos, itemq[ue] cur per simplices sæpe plus efficiat, quàm per mundi sapientes?
- PDF 196 6. Deiparæ Virginitas à simplici Fratre Aegidio defensa.
- PDF 197 7. Sapie[n]tia diuina paruulis reuelata.
- PDF 198 8. S. Augustinus à paruulo eruditus.
- PDF 198 9. Præcedentis historiæ veritas trutinata.
- PDF 199 10. Amphilochij simplicissimi profunda & audax sapientia.
- PDF 199 11. Quo modo Amphilochius Imperatoris filium salutârit?
- PDF 200 12. Quo modo vicissim tractârit Imperator Amphilochium?
- PDF 200 13. Imperator ab Amphilochio veniam petens.
- PDF 201 14. Quantum esset sæpe emolumentum; si, qui possunt, Principibus auderent veritatem ingerere?
- PDF 202 15. Spiridonis Episcopi simplicitate mysterium SS. Trinitatis defensum.
- PDF 204 16. Ipsos sapientes à simplicibus erudiri.
- PDF 204 Capvt XXII. Per bestias, etiam illas, à quibus alioqui cauemus, Deum nonnumquam succurrere, & miranda exhibere.
- PDF 204 §. 1. Homines à bestijs nutriti, vel ducti per inuia.
- PDF 205 2. Hortus à serpente, non Hesperidum, sed verè defensus, homines ab aquilis & coruis adiuti.
- PDF 206 3. Niuibus inclusum, mirabili magisterio, docent serpentes nutrimentum quærere.
- PDF 207 4. Cur noxia animalia co[n]diderit Deus?
- PDF 208 5. Inaudita leonum ac luporum obedientia.
- PDF 210 6. Insignis aquilæ & lupi gratitudo.
- PDF 211 7. Aristomenem aquila portat, vulpes cauea liberat.
- PDF 212 8. Omnia homini seruire, si Deus velit.
- PDF 213 9. Cur bestiæ hominibus cœperint nocere?
- PDF 214 10. Bestias etiam nocendo prodesse.
- PDF 215 Capvt XXIII. Mirabile diuinæ æquitatis & bonitatis, per lupos, auxilia facientis exemplu[m].
- PDF 215 §. 1. Sequentis historiæ Author laudatus.
- PDF 215 2. Lupus adolescentem, ex arcto carcere, & valida latronum manu, Dei prouidentia missus, liberat.
- PDF 223 Capvt XXIV. Quid non sit, aut quid sit, Fortvna, Casvs, Fatvm? & in his omnibus Deum dominari.
- PDF 223 §. 1. Nullum Fortunæ, aut Fati auxilium adiungi posse Deo.
- PDF 223 2. Ethnicoru[m], Fortunam Deam credentium, fabulosa opinio.
- PDF 224 3. Christianorum quoq[ue] nonnullorum vanæ de fortuna persuasiones.
- PDF 225 4. Nomen & Numen Fortunæ vnde ortum, & à quibus oppugnatum?
- PDF 225 5. Lactantij de Fortunæ assertoribus sententia.
- PDF 226 6. Vniuersum mundum non à fortuna, sed à diuina Prouidentia regi.
- PDF 227 7. Fortu[na]e pro Deo habit[a]e refutatio.
- PDF 228 8. Fortnuam atque fortuita, ob hominum occultas rerum causas ignorantium opinionem, ita dici, ratione autem Dei omnia prouidentis, nihil esse fortuitum.
- PDF 229 9. Quid ex vera Aristotelis, ac Philosophorum rectè sapientium sententia: sit Fortuna & Casus?
- PDF 230 10. Quodnam sit inter Fortunam, & Casum discrimen?
- PDF 230 11. Nullum in Mundo Casum contingere, nullam Fortunam mutari, sine diuinæ Sapientiæ dispositione.
- PDF 231 12. Cur Devs subinde, in diuinis litteris, loquatur, per modu[m] dubitantis?
- PDF 232 13. Neque homines semper dubitare, quando per modum dubitantiu[m] loquuntur.
- PDF 233 Capvt XXV. Remedium Patientiæ est, scire Casus à Deo esse; quibus hominem vel extollit, vel deprimit.
- PDF 233 §. 1. Aequiùs ferri ea, quæ à Deo, quàm quæ à Fortuna putantur esse profecta.
- PDF 233 2. Quàm malè quidam Fortunam, Casus, aut Fata accusent?
- PDF 234 3. Iosephi Patriarchæ & Saulis regis Fortuna à Deo gubernata.
- PDF 236 4. Casu vsus Devs, ad artem medicam & vrbem erigendam; sicut & ad S. Martinum miraculosè sanandu[m].
- PDF 236 5. Casu pictor impetrat, quod arte atq[ue] ingenio non potuit. Cur?
- PDF 237 6. Casu iaculati, diuina manu directi.
- PDF 237 7. Præter suam, sed non præter Dei mentem, Plus efficit versus Abbas, quàm destinat.
- PDF 238 8. Deus, per Nouitium temerè loquentem, senem facit seria cogitante[m].
- PDF 238 9. S. Bernardo obuiam missus Clericus, à Deo sibi obuiam missum Bernardum experitur.
- PDF 239 10. Monetus casu dicta, consilio Dei vtiliter excepit.
- PDF 240 11. Diuinum Iacobi Fortunati è Casu omen.
- PDF 240 12. Kenelmi mors & Caussa, casu pariter & miraculo patefacta.
- PDF 241 13. Gregorij Pontificis VII. & Conradi II. Imperatoris futur[a]e potestatis à Deo ominosus & efficax casus.
- PDF 241 14. Mirabilis Casus sartoris, furtum, miraculosâ scripturâ prodentis.
- PDF 243 Capvt XXVI. Casuum fortunatorum & infortunatorum aliæ caussæ aliaq[ue] exempla, vicissitudinem inconstantiamq[ue] docentia humanæ felicitatis.
- PDF 243 §. 1. Cur Devs tot aduersos, in terris, casus esse velit?
- PDF 244 2. Fortunæ rota & rerum humanarum instabilitas, quàm vtibilis sit, vt sapere discamus?
- PDF 245 3. Fortunæ inconstantia metu[m] modestiamq[ue] felicibus inijcit, miseros aute[m] in spem vocat secutur[a]e mutationis.
- PDF 246 4. Fortunæ remedium est, mala sua non putare maiora esse malis alioru[m].
- PDF 247 5. Sapientum est, omnem Mundi felicitatem suspectam habere.
- PDF 248 6. Hugolini Girardesci infelicissima felicitas.
- PDF 249 7. Duorum Coniugum felicissima infelicitas.
- PDF 252 8. Pertinax Polycratis felicitas quàm tristem sortita sit exitum?
- PDF 252 9. In aquas lapsa, feliciter reddita.
- PDF 253 10. Co[m]tus, seu stupe[n]dus Fortun[a]e baculus à S. Colu[m]ba Pauperi alendo datus.
- PDF 256 Capvt XXVII. Nihil fato vulgi, aut alicui neceßitati stellarum esse adscribendum.
- PDF 256 §. 1. Eosdem plerumque esse Fatorum & Fortunæ adoratores.
- PDF 257 2. Nullam à Fato esse necessitatem, neq[ue] stellas in libera mortalium negotia dominari.
- PDF 258 3. D. Ambrosij contra fatales stellas argumenta & rationes.
- PDF 259 4. D. Augustini, itemq[ue] D. Chrysostomi luculenta contra fatu[m] exempla.
- PDF 260 5. Quantum rationi repugnent, qui putant stellas, veluti Parcas quasdam fatalia nentes, arbitrij libertatem strangulare?
- PDF 262 6. Quàm multi Astrologorum sese stultitijs falli sinant?
- PDF 263 7. Varioru[m] de stella à Magis, in Oriente, visa, vel errores, vel opiniones.
- PDF 263 8. In Christi horoscopo, mysteria Christi videri non potuisse.
- PDF 264 9. Potiùs Christum stellæ, quam stellam Christi fatum fuisse.
- PDF 265 10. De stella cum Christo oritura, vaticinium Balaam.
- PDF 266 11. De excellentiâ stellæ, quæ Magis apparuit.
- PDF 267 12. Magorum exemplo, per astra & Creaturas, ad Deu[m] esse ascendendu[m].
- PDF 267 13. Fati necessitas, cum quantâ impietate ac pernicie asseratur?
- PDF 268 14. Ludouici Landgrauij exemplo, Scioli docentur, à præscientia Dei, contra arbitrij libertatem, non esse argumentandum.
- PDF 269 15. A Fati necessitate omnibus ferè operibus humanis gula[m] interstringi.
- PDF 270 16. Quo sensu Fatalis necessitas tolerari, aut tamqua[m] vera explicari possit?
- PDF 271 17. Suspectum Patribus & periculosum Fati nomen quo bono intellectu possit nominari?
- PDF 273 Capvt XXVIII. Rectas esse vias, etiam cùm Deus per mirabiles hominem Casus & varias vtriusq[ue] fortunæ ambages, deducit, illustri historia docetur.
- PDF 273 §. 1. Ambagiosas quoque vias, per quas hominem ducit Deus, esse rectas.
- PDF 274 2. Conradi. II. Imp: seuera Iustitia, & Lupoldi metus ac fuga.
- PDF 275 3. Lupoldi Comitis eiusque filij Henrici, admirabilis Fortuna, & afflicti casus incertique euentu læto certóque à Numine terminati.
- PDF 281 Capvt XXIX. Historiæ superioris ambages & Casus, per Corollaria explicantur.
- PDF 281 §. 1. Quinam supradictum Comitem malè imitentur?
- PDF 281 2. Omnes hominum vires & conatus, contra Deum euntes, irritos fieri.
- PDF 282 3. In Comite Palatino vices alternans Fortuna.
- PDF 282 4. Sapientissimê Constituta, in terris, rerum omnium vicissitudo.
- PDF 283 5. Varij Heroes, quos in varios infestosque Casus, demisit Deus.
- PDF 285 6. In ipsius Christi vita, quanta fuerit, gloriæ, & infamiæ rerumq[ue] ceterarum vicissitudo?
- PDF 286 7. Exe[m]plo varijs Casib[us] actoru[m], nullu[m] nos Casum grauiter accipere debere.
- PDF 287 Capvt XXX. Quinam, & quanto fructu, considerarint, casus omnes, non à Fortunâ, sed à Deo mortalibus inuehi?
- PDF 287 §. 1. Cùm Devs in omni Casu adsit, nullum iustæ indignationi locu[m] esse.
- PDF 288 2. Tulipæ ad solem se pandentis, cum homine læta dumtaxat captante co[m]paratio.
- PDF 289 3. Dauidis, flagella voluntaria suscipientis, promptitudo.
- PDF 289 4. Patientia Iobi à Deo se percussum agnoscentis.
- PDF 290 5. Aduers[a]e Fortunæ summatim octo remedia recensentur.
- PDF 291 6. Tobias cæcitatem à Deo immissam agnoscit, atque eâ notitiâ tamquam Clypeo, impatientiæ authores remouet.
- PDF 292 7. Alaricus Gothorum dux, & Semei, non sine diuina voluntate, ille Romanis, iste Dauidi aduersus.
- PDF 293 8. Lupus Episcopus Attilam, vt flagellum Dei, reuerens, dum patienter acceptat, euitat, nouâ arte superandi hostes.
- PDF 294 9. Mauritij Comitis, miserias miserijs addere nolentis, misericordia.
- PDF 295 10. Deus homines casibus inuoluit, vt orandi præbat occasionem; nec statim liberat, vt orationem efficiat ardentiorem.
- PDF 296 11. Trium puerorum, Fortunæ authore[m] Deum agnoscentium, generosa patientia & fructus.
- PDF 297 Capvt XXXI. Casuum à Deo immissorum complures vtilitates spirituales.
- PDF 297 §. 1. Alia paterni amoris signa esse in filijs sæculi, alia in filijs Dei.
- PDF 297 2. Deu[m] filios suos flagellis probare.
- PDF 298 3. Fortium & magnarum mentium est, fortia & magna pati.
- PDF 299 4. Præstare filium doloris esse in hac, quàm in altera vita.
- PDF 299 5. Hydopici senis, intercute aqua, quàm in [a]eternis ignibus cruciari pr[a]eoptantis, exemplum.
- PDF 300 6. Optabilius esse, vt in hac vita secemur, & vramur, quàm in altera, exe[m]plo sancti senis, & minimè sancti epulonis.
- PDF 301 7. Aerumnosis Fortunæ Casibus, hominum insolentiam refrænari, & excitari indolem: & Catharin[a]e Aragoni[a]e. de fortuna judicium.
- PDF 302 8. Cum fortunæ bonis, auferri occasionem peccandi: & de S. Edildridæ aliorumq[ue], per vlcera & vulnera, ad veram salutem euntium exempla.
- PDF 304 9. Virtutum cos aduersitas. Itemq[ue] Fortunæ victores, esse struthioni ferrum digerenti similes, & animalibus in mari degentibus.
- PDF 305 10. Nostra infortunia cum D. Laurentij aliorumq[ue] Martyru[m] cruciatibus comparata, vix vmbram esse maloru[m].
- PDF 306 11. Nullum fuisse, cui magis bonæ felicitates huius vitæ ferè omnes aduersæ fuerint, quàm Christum gentis humanæ Reparatorem.
- PDF 307 12. Aduersis pressos, Christi exemplis roborari.
- PDF 308 13. Christianis à Saraceno Christi exemplum propositum; cuius calice consideratio, omne nobis absynthium dulcescit.
- PDF 309 14. Per aduersa viam esse ad victoriam & coronam.
- PDF 309 15. Ad omne, cum fortuna, certamen, à cælesti nos gloria, vti olim S. Adelgundem, excitari.
- PDF 310 16. Spei caussam, & velut cælestem Arrham esse, aduersis rerum vndis aduersabilem fieri.
- PDF 311 Capvt XXXII. A Fortuna excæcatis oculos aperiri, si velint considerare, quid futura, quid præsens ferat felicitas?
- PDF 311 §. 1. Futuram in cælo felicitatem præsenti longè anteponendam.
- PDF 312 2. Qua[n]ta sit futura Beatoru[m] felicitas?
- PDF 314 3. Quanta sit Mundi huius felicitas; immò quàm infelix?
- PDF 315 4. Quale sit inter Fortunam & felicitates huius vitæ discrimen? vtra[m]que magis timendam esse, quàm ipsam miseriam.
- PDF 315 5. Fortunæ humanæ debilia fundamenta.
- PDF 316 6. Fortunæ inconstans cœcitas, & cæca inconstantia.
- PDF 317 7. Quàm misera, quamq[ue] periculosa sit in diuitijs felicitas?
- PDF 317 8. A Monymo diuitias abijcere discunt, qui feliciter volunt sapere.
- PDF 318 9. Amissionem magnarum opum magno animo ferre, qui opes istas magni non faciunt, exemplo Ioannis Eleemosynarij.
- PDF 318 10. S. Bernardi, amissionem bonoru[m] beneficij loco habentis, magnanimitas.
- PDF 319 11. Honoris ac dignitatum Fortun[a]e subjectarum vanitas.
- PDF 321 12. Sanitatem corporis eiuscemodi bonum esse, vt subinde ei corporis infirmitas fuerit pr[a]elata, vt in Aegidio fuit videre, qui sagitta ictus noluit sanari.
- PDF 322 13. Sanitatem beneficium Dei esse: sed sæpe maiùs beneficium esse, jacturam sanitatis, vt in Audomaro patuit cæcitatem eligente.
- PDF 323 14. Cur Pigmenius sibi de cæcitate sit gratulatus? & quam alij cæcitatis suæ possint habere consolationem?
- PDF 323 15. Vbi vera quæri debeat felicitas?
- PDF 323 Capvt XXXIII. Quænam in Fortunæ casibus, è Seneca peti poßint, co[n]tra impatientia[m] remedia?
- PDF 323 §. 1. E quibus authoribus remedia contra Fortunam peti possint?
- PDF 324 2. Lugdunensis incendij miseranda calamitas.
- PDF 324 3. Vbique ferè fungi primo loco Fortunam & Casum, ac proinde Mundum hunc non esse compositum in seruitutem.
- PDF 325 4. Omnes Fortunæ, omnes vrbium & hominum casus animo esse pr[a]emeditandos.
- PDF 326 5. Multa post casum, altiùs surgere.
- PDF 326 6. Omnibus eadem esse, in Mundo, Fortunæ pericula, nec quemqua[m] à communi lege mortalium se se eximium debere arbitrari.
- PDF 327 7. Impatientiâ omnes casus fieri truculentiores; patientiâ aute[m] eme[n]dari.
- PDF 328 8. Eas cruces & grauamina nobis vtilissima esse, non quæ nos ipsi eligimus, sed quæ nobis à Deo imponu[n]tur.
- PDF 329 Capvt XXXIV. De varietate sortium & sortientium.
- PDF 329 §. 1. Sortium descriptio & genera.
- PDF 330 2. Regum eligendorum, vrbium oppugnandarum, aliorumq[ue] negotiorum sorte suscipendorum alij modi.
- PDF 331 3. Quinam homines, aut quæ gentes sortes vsurparunt; siue apud profanos, siue apud sacros Scriptores? idq[ue] siue licitè siue illicitè.
- PDF 332 4. Multos pios, piè imitatos esse factum Apostolorum, Mathiam sorte eligentium: & cur Apostoli Mathiam elegerint sorte?
- PDF 333 5. S. Basilius de vitæ duce solicitus, Euangelij de venditione bonoru[m], velut sortiaria lectione, ad perfectionem directus.
- PDF 333 6. Augustinus fluctuans, fortuita apertione Epistolarum S. Pauli, & S. Antonius Euangelij lectione improuisâ conuersi.
- PDF 335 7. S. Ignatius Loyola, itidem inopinatâ librorum lectione, ad meliora ductus.
- PDF 335 8. Menstruorum Sanctorum sortitio à B. Francisco Borgia primò in Societatem Iesv, inde in sodalitates Marianas introducta.
- PDF 335 9. Candelæ diutiùs ardentis sorte primus Aragonum rex Iacobus est appellatus; quem pium modum impiè & superstitiosè imitantur aniculæ, in diurturniore proliu[m] vita diuina[n]da.
- PDF 336 10. Apostolorum patrocinium sortiendi exemplum & antiquitas in S. Andrea Apostolo, repudiato quidem, & tamen propitio.
- PDF 337 11. S. Elisabethæ in S. Ioanne Apostolo- & aliorum in alijs Apostolis, Patronorum loco, sortiendis, modi.
- PDF 338 12. Sors à cantu fortuito, atque à Cerua, & belli, & vadi, diuinitus Clodoueo data.
- PDF 338 13. Sors viæ capta, per ceruum à S. Ita, mulam à S. Ignatio Loyola, sicut & Balaam ab asina monitus, & Philistæi à vaccis arca[m] trahentibus eruditi.
- PDF 340 14. S. Bennonis, & S. Maurlij prodigiosus reditus, sorte & indicio clauium repertarum.
- PDF 344 Capvt XXXV. Quænam exploratio diuina voluntatis, per sortes, aut quæ sors sit licita?
- PDF 344 §. 1. Etsi non semper illicita, periculosa tamen sortitio.
- PDF 345 2. Industrias quasdam, sortium instar, adhibitas aut adhiberi solitas, non esse damnandas, si quidem, sine malo dolo, aut malo fine adhibeantur.
- PDF 346 3. Non omnes sortes damnandas, ne multos Sanctos, immò Deum ipsum damnemus.
- PDF 346 4. Sortes, jussu diuino, meritò vsurpatas. Et earu[m] exe[m]pla è veteri lege.
- PDF 347 5. Sortes etiam diuino instictu monstratas rectè vsurpari, si tamen rectè examinentur; exemplo S. Augustini, apertione libri, Dei voluntatem discentis.
- PDF 348 6. S. Franciscus, sorte vsus, vt sciret, quid Deo gratissimum exhibere posset. Et qualis illa sors fuerit?
- PDF 348 7. Sortes magni momenti, non sine necessitate adhibendæ. Et quando ijs, in selectu personarum, vsus S. Augustinus, quando S. Ignatius Loyola?
- PDF 349 8. Non sine debita reuerentia, aut precibus adhibendæ sortes.
- PDF 350 9. S. Basilium, Augustinum, Franciscum, ante sortes, orasse, & de Francisci Caietani, per sortes, vocatione ad Societatem Iesv.
- PDF 352 10. Libri apertione, velut ominata sorte, se consolatur S. Gregorius Turonensis.
- PDF 352 11. SS. Menstruorum sortitione multos vtiliter moneri, de moribus emendandis; aut quòd mortem in procinctu habeant, quam subesse non arbitrarentur: & cautelæ circa menstruorum Sanctorum abusum.
- PDF 354 12. Quænam sortes diuisoriæ licitæ sint, & quibus condicionibus?
- PDF 356 13. Sitne licitus ille contractus sortis, qui vulgo Fortunæ vrna solet appellari?
- PDF 357 Capvt XXXVI. Quàm peruersè Deum in sortibus, imitetur Dei simius cacodæmon?
- PDF 357 §. 1. In sortibus magna cautela opus.
- PDF 357 2. Sortes non idcirco imitandas, quia veteri testamento, aut à quibusdam Sanctis fuerunt vsurpatæ.
- PDF 358 3. Illicitas esse, in nouo Testamento, sortes, quibus, sine peculiari Dei dispensatione, aut instinctu, res occultæ, futuraq[ue] vitiosè indagantur.
- PDF 358 4. Sortem, in dubio juris, non facti, & sine præjudicio Tertij, esse adhibendam.
- PDF 359 5. Sortem consultoriam etiam olim rariùs adhibitam, quàm diuisoriam; nunc maximè esse cauendam.
- PDF 360 6. Sortiendi varia genera, implicitum cum cacodæmone pactu[m] inuolentia, & hinc illicita.
- PDF 361 7. Quantus, in virg[a]e sortibus, Dei simius sit cacodæmon?
- PDF 361 8. E nominibus, aut libris sortes diuinatoriæ quàm vanæ, quamq[ue] impiæ sint, & à quibus magnatibus vsurpatæ?
- PDF 363 9. Quid apud Iudæos, Ephod. Sacerdotale, stola hieratica, Epomis, diplois, rationale, Vrim, & Thummim fuerint, in quibus Dominum consulebant?
- PDF 364 10. Gemma miraculosa inter nocentem & innocente[m], vel ob curitate, vel claritate, discrimen inspiciendum præbens.
- PDF 365 11. Achero[n]tica simia, speculorum sortes imitata, quàm in grandia pericula stolidos mortales conijciat?
- PDF 367 12. Sortibus diabolicis subinde homines vera cognoscere, vt postea falsis magis credant: eosdemq[ue] si è multis falsissimis conjecturis, tantùm vna verum attingat, illa[m] jactare, mendacijsq[ue] reliquis omnibus venia[m] dare.
- PDF 368 13. Deum, in pœnam superstitionis, subinde permittere, vt superstitiosis fiat sicut crediderunt.
- PDF 369 Capvt XXXVII. An Deus aliquorum innocentiam, vel justitiam declaret, qui aduersarios suos ad Vallem Iosaphat citant, aut qui ad diuinum judicium prouocant?
- PDF 369 §. 1. Ad judicium Dei prouoca[n]tium diuersæ sortes.
- PDF 369 2. Caussæ, ob quas ad Deum summè oppressi, licitè possint prouocare.
- PDF 370 3. Eorum, qui ad judicium Dei appellauerunt, è veteri Testamento exempla.
- PDF 371 4. Noui Testamenti exempla diuinum judicium minitantia, aut postulantia.
- PDF 371 5. S. Stanislai Martyris, & S. Fridolini, mortuos, ad ciuile judicium è sepulchris vocantium historiæ, docentes, multò magis viuos posse à Sanctis ad diuinum judicium citari.
- PDF 372 6. S. Benno Episcopus injuriosum Marchionem ad diuinum se sistere tribunal jubet; nec sine effectu.
- PDF 373 7. Gualteri Burgensis, itemq[ue] Roberti Grosset est, ad diuinum judicium judices magnos vocantium vindicata injuria.
- PDF 374 8. B. Eustachius Abbas Agrestium calumniatorumdiuino conuadatus vadimonio, beatum Columbanum defendit.
- PDF 374 9. Ad diuini judicij Exame[n] citatos meritò compauescere, & emendari debere, nec ridere citationem, aut citantes, exemplo Hannoniæ Comitis, & Hiberniæ Proregis.
- PDF 376 10. Adolescentem vi è religione rapiens, à Iudice negligente, & injusto non damnatus, ad diuinæ justitiæ sententiam euocatus, risum amarum amarâ morte luit.
- PDF 377 11. Voluisse quide[m] Deum ordinariè hominibus futura esse incerta; sæpe tamen etiam profuisse, vt de hora mortis certiores redderentur.
- PDF 378 12. Menuercum Episcopum judiciu[m] Dei intentantem ridens in judicium rapitur: Burchardus Episcopus, & Mehingerus Abbas arbitrium litis de decimis, ad Deum secum afferunt, subita morte extincti.
- PDF 379 Capvt XXXVIII. An etiam se mutuò amantium, simulq[ue] mori orantium preces licitæ, & quando illæ, sicut & citationes suprà dictæ exaudiantur, vel non exaudiantur?
- PDF 379 §. 1. Heriberto Eremitæ Cuthbertus, ex amore, secum mori impetrat.
- PDF 380 2. Cur aliquis sibi, & quando possit, vel non possit, mortem ex amore desiderare?
- PDF 381 3. Mortem vita fuisse gratiorem, testati sunt vnus à Mutio Abbate, & alter à S. Fortunato Episcopo in vitam reuocatus.
- PDF 382 4. Nulli injuriam fieri, si ad mortalem vitam reuocatur; cùm id ei prodesse possit.
- PDF 382 5. Posse quidem vnum pro alterius, ad meliorem vitam, transitu orare; sed hîc cautelâ opus esse.
- PDF 383 6. Qui alios ad diuinum tribunal cita[n]t, id ex odio aut vindicta facere non debere.
- PDF 384 7. Ab innocentibus, & sibi nihil co[n]scijs; non esse metuendas eiuscemodi desperatorum citationes.
- PDF 385 Capvt XXXIX. Ob eiuscemodi citationes à Deo exauditas, magno diuinorum judiciorum metu affici debere alijs injuriosos, cuiuscumq[ue] status aut conditionis sint.
- PDF 385 §. 1. Iudices injustos, meritò metuere posse, si quis, ab illis, ad supremum judicem appellet.
- PDF 385 2. Dux immitis à milite citatus ad diuinum tribunal, dicto die, & horâ moritur.
- PDF 386 3. Britanniæ Dux à fratre interfecto citatus, ad Dei tribunal se sistere cogitur.
- PDF 387 4. In hostem im[m]itis, ad Deum Iudicem in jus vocatus, præscripto die, è vita atq[ue] ad judicem discedit.
- PDF 387 5. Damnatus eques aurat[us] ad mortem, prouocat ad Iudicem supremum, & post se trahit damnatorem.
- PDF 387 6. Rex Ferdinandus inauditos damna[n]s, exemplo suo docet, esse qui etiam Reges malè judicantes judicet.
- PDF 388 7. Cardinales ab Episcopo, ad alterius vitæ judicium venire jussi, experiuntur non ridendos esse gemitus injustè oppressorum.
- PDF 389 8. Imperator Otho à filio ad diuinum Prætorem euocatus, inde sententiam accipit, vnde jus stabat.
- PDF 390 9. Eques Neapolitanus, contra Clementem VI. & Philippum Pulchrum jus è cælo petit.
- PDF 390 10. Ius sæpe orari, contra potentes, & exorari, ad certa tempora, & temporum momenta.
- PDF 391 11. Innocentium orationem ita potente[m] esse, vt Deo quodam modo manus inijciat, si illi velint justitiæ calcatorem in jus deducere.
- PDF 392 12. Orationes justorum, quantam apud Deum vim habeant, etiam in ipsius naturæ leges?
- PDF 393 13. Accîdi multis vitam, vt contra eos jure agant, qui in hac vita injuriâ affecti sunt.
- PDF 393 14. Quina[m] maximê formidare debeant, ne illis, coram Numine summo, de jure concurrendum sit?
- PDF 395 15. Infami calumnia interfectus innocens, summo jure experitur, adesse cælestem vindictam, calumniam falsò jurantibus.
- PDF 396 16. Metuendum illis vehementer, ne in jus adire, apud Deum, cogantur, qui alios per calumniam malitiamq[ue] petunt.
- PDF 397 Capvt XL. Prouocationes ad diuinu[m] Tribunal factas, non facilè imitandas esse.
- PDF 397 §. 1. Non illico omnia imitanda esse, qu[a]e de Sanctis, in impiorum terrorem recensentur.
- PDF 397 2. Cur læsi non facilè debeant, ad diuinum tribunal alios inuitare?
- PDF 398 3. Aliæ caussæ, ob quas tutum non est, ad Superos judices appellare; etsi id per se illicitum non sit.
- PDF 398 4. Quando sit peccatum mortale, alium è vita hac, ad cæleste tribunal citare; & cur etiam extra casus eiuscemodi sit abstinendum? quidq[ue] earum loco vsurpandum?
- PDF 399 5. SS. Scripturæ intempestiuis appellationibus obnuntiantes.
- PDF 400 6. Vindicandi animus, qui non necessarijs appellationibus inesse potest, SS. litteris aduersus.
- PDF 400 7. Vindictæ cupiditas, quæ appellationibus eiuscemodi facilè interuenit, Dei exemplo contraria est.
- PDF 401 8. Quàm sit à Sanctorum exemplis alienum, injustis vindicijs ac sacramentis alijs judicium Dei petere?
- PDF 402 9. Peccato proximum esse, si non est in peccato, quisquis eiuscemodi judicijs vult, peccatum in altero, sint justa caussa, vindicari.
- PDF 402 10. Etsi vindictam innocentes non petant, non tamen idcirco securos esse oportere innoce[n]tiu[m] oppressores.
- PDF 403 11. Iniuirjs ipsis vindictam de cælo postulantibus, Deum vindicem habere illum, qui exemplo Sidonij Apollinaris, vindictam nullam expetit.
- PDF 403 12. 13. 14. Continuatio historiæ.
- PDF 405 15. Exemplo Martini multos etiam non citatos, in hac vita, ad tribunal tamen Dei, vel à mortuis citari.
- PDF 406 16. Sine cura esse posse injustè vexatos, etiamsi aduersarios suos in jus secum ire diuinu[m] no[n] jubea[n]t, in hac vita.
- PDF 407 17. Sine cura esse non posse injustè vexantes, etiamsi injustè vexati, eos in hac vita, non jubeant secum in jus diuinum ambulare.
- PDF 408 Capvt XLI. Summa Dei, etiam in malos, bonitas, quàm immeritò no[n]nullos offendat?
- PDF 408 §. 1. Pharis[a]ei Christi bonitate offe[n]si.
- PDF 408 2. Cur Deus sæpe differat punire peccatores?
- PDF 409 3. Ex cleme[n]tia Dei, bonitas illius agnoscitur, nostra excitatur.
- PDF 409 4. Clementia Dei docet nos etiam in ingratos esse beneficos.
- PDF 410 5. Christus adulter[a]e clemens, Pharis[a]eos in ruborem dat.
- PDF 411 6. Christus Magdalenæ, contra Pharisæum, Patronus; & cur vni Deus donet, non ite[m] alteri, quod peccauit?
- PDF 412 7. Deus Patri filium prodigum recipienti similis, injustos patitur murmuratores.
- PDF 414 8. Misericordia Christi erga latronem in cruce.
- PDF 415 9. Alterius latronis conuersio.
- PDF 416 10. Magnorum peccatorum co[n]uersione perpensâ, ingredi & alios in spem veniæ peccatores.
- PDF 417 11. Quantâ patientiâ Deus, ad cordis nostri ostium, pulset, & expectet?
- PDF 417 12. Magnorum est, vt sint in aduersarios benigni.
- PDF 418 13. Luculentum diuinæ bonitatis, etiam in desperatissimos, exemplum.
- PDF 419 14. Promptiorem esse Deum ad misericordiam nobis exhibendam, quàm nos ad eam acceptandam.
- PDF 420 15. Admiranda Turcæ ad fidem nostram vocatio & conuersio.
- PDF 421 Capvt XLII. Quanta, ex consideratione Dei summè boni, summeq[ue] misericordis, etiam alioqui desperatis spes veniæ & fiduciæ addatur?
- PDF 421 §. 1. Ab alijs videri, ab alijs non videri diuinam bonitatem.
- PDF 421 2. Diuinæ misericordi[a]e & human[a]e malitiæ magnitudinem simul intuendam esse.
- PDF 422 3. Nolle Deum, vt quisquam spe veniæ deturbetur.
- PDF 422 4. Quænam genera peccantium maximè de spe decidant?
- PDF 423 5. Sanguis Christi optimum antidotum contra desperationem.
- PDF 424 6. Sanguis Martyrum quantæ sit potentiæ, ad homines à peccatis abducendos, admira[n]dos exe[m]plo ostenditur.
- PDF 424 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. Continuatio historiæ.
- PDF 431 16. Nullum esse, tantum peccatum, quod per pœnitentia[m] non possit deleri.
- PDF 433 17. Qua[n]ta sit non solùm diuinæ, sed etia[m] humanæ misericordiæ vis?
- PDF 433 18. Si Deum erga se volunt misericordem peccatores, sint ipsi misericordes erga pauperes.
- PDF 434 19. Quàm vtilis, etiam peccatoribus, sit cultus Reliquiarum?
- PDF 436 Capvt XLIII. Deum infinita sua clementia, omnes ad pœnitentiam, gratiarumq[ue] actionem inuitare.
- PDF 436 §. 1. Animæ balneum, lachrymæ pœnitentis.
- PDF 437 2. Nu[m] lachrymæ etia[m] viros decea[n]t?
- PDF 438 3. Vis lachrymarum.
- PDF 438 4. Etiam de malis bene sperandu[m].
- PDF 439 5. Sceleratissimæ filiæ, ex misericordia Dei, breuis & efficax pœnitentia.
- PDF 440 6. Sceleratissimi parentis breuis & efficax contritio.
- PDF 441 7. Quantum possit apud diuinam misericordiam, vera contritio?
- PDF 442 8. A Concionatoribus misericordiam Dei, peccatoribus, impensè inculcandam esse.
- PDF 444 9. Confessarijs, cum pœnite[n]tibus, paternè agendum esse.
- PDF 444 10. Mundum beneficijs diuinis plenum, ad gratiaru[m] actione[m] nos vocare.
- PDF 446 11. Nomen Domini, & de beneficijs, & de seipso, amabile atque admirabile esse.
- PDF 449 Jndex Rervm Et Verborvm Tomi Primi.
- PDF Vorsatz
- PDF Rückdeckel
- PDF Rücken
- PDF Tomvs Secvndvs
- PDF Tomvs Tertivs
- PDF Tomvs Quartvs