Content
PDF Tomvs Primvs PDF Front cover PDF Endsheet PDF Title page PDF Invictissimo Et Avgvstissimo Cæsari Ferdinando III. Romanorvm Imperatori Germaniae, Hvngariae, Bohemiæ, Dalmatiæ, Croatiæ, Sclavoniæ, &c. ... PDF Facvltas R. P. Prouincialis. PDF In Omnes De Ivdiciis Dei, Qvæ In Hoc Mvndo Exercet, Tractationes. Prooemivm. PDF Jndex Capitvm Et Paragraphorvm Tomi Primi. PDF Index Capitvm Et Paragraphorvm Tomi Secvndi. PDF Jndex Capitvm Et Paragraphorvm Tomi Tertii. PDF Index Capitvm Et Paragraphorvm Tomi Qvarti. PDF Ad Lectorem. PDF Index Earvm Rervm Qvæ Ex His Qvatvor Tomis Potervnt Vtiliter Svmi Pro Concionibvs Dominicarvm Totivs Anni. PDF Index Rervm, Qvæ Ex His Qvatvor Tomis Potervnt Vtiliter Svmi, Pro Concionibvs Festorvm Totivs Anni. PDF Title page PDF Capvt I. Ingressus in hoc argumentum, quo ostenditur, quocumque loco, & tempore, etiam Dominica Paßionis, Christum, velut serpentem in cruce aspectum, magnam homini occasionem afferre, de diuinis judicijs cogitandi. PDF Capvt II. De nomine, & diuersis generibus judiciorum, quidq[ue] diuinus oculus significet? PDF §. 1. Quid judicium sit, apud Grammaticos, Philosophos, Theologos? PDF 2. Iudicare idem aliqua[n]do esse, quod secernere, damnare. PDF 3. Iudicari, actu justitiæ, nocentes & innocentes. PDF 4. Iudicare D. Basilius docet esse aliquando, idem quod discutere, aliquando idem, quod damnare. PDF 5. In Deo esse summam & judicandi & justitiæ vim, quam non semper differat in supremum judicium; sed etiam quotidie in hac vita exerceat. PDF 6. Iudicium Dei pro justitia & justa Dei gubernatione, & pro omni re qua Deus prouidentissimè facit, accipiendum. PDF 7. Iudiciorum diuersitas à triplici genere judicum. PDF 8. Iudiciorum diuersitas à triplici genere judicandorum. PDF 9. Iudicioru[m] diuersitas, apud Iudæos, à numero Iudicum, cui triplici generi, etiam diuina judicia æquiparantur. PDF 10. Iudicium Dei, tamquam regimen Dei. considerandum. PDF 11. Virga[m] oculata[m] apud Ægyptios, esse judicia Dei omnia videntis. PDF 12. Argum oculeum, & cælum stellatum imaginem esse Dei omnia videntis. PDF Capvt III. Idem esse judicare, quod gubernare. Et quàm incomprehensibilia sint judicia consiliaq[ue] Dei, Mundu[m] gubernantis? PDF §. 1. Iudicare idem esse, quod gubernare, & judices fuisse gubernatores. PDF 2. Regimen Dei, esse judicium Dei justum, etiamsi ratio justitiæ homines lateat. Et cur ludicia Dei Abyssus vocentur? PDF 3. Iudicia Dei, quia incomprehensibilia, ideò mirabilia fieri. PDF 4. Exempla judiciorum Dei occultoru[m] in Iacob & Esau, in Iosepho Patriarcha, in custodibus Petri & Pauli. PDF 5. Alia ex Euangelio exempla inscrutabilium judiciorum Dei. Et multa inscrutabilia esse; quia cognitio creaturarum multis modis cedit scientiæ Dei. PDF 6. Cognitionem humanam diuinæ cedere, ratione objecti. PDF 7. Cognitionem humanam diuinâ inferiorem esse, ratione claritatis. PDF 8. Cognitionem humanam diuinæ non posse esse parem, ratione medij. PDF 9. Cognitionem humanam distare à diuina, ratione moræ in cognosce[n]do. PDF 10. Cognitionem humanam diuin[a]e postponi, ratione certitudinis. PDF 11. Cognitionem humana[m] non esse æternam, sicut est Dei; & obliuioni obnoxiam. PDF 12. Cognitionem humanam no[n] esse immutabilem, sicut est diuina. PDF 13. Cognitionem humanam no[n] esse simplicem, sicut est scientia Dei, & tantùm aduentitiam. PDF 14. Cognitionem humanam esse tantùm stillam æternæ scientiæ. PDF 15. Ob has caussas meritò nos nostrum judicium, & nostram cognitionem diuinæ sapientiæ submittere. PDF 16. Quàm malè agant, qui contra Dei gubernationem murmurant? PDF 17. Multorum operum Domini caussas in altera demu[m] vita patefaciendas. PDF Capvt IV. Licitum & vtile esse, vt subinde diuinoru[m] judiciorum caussas indagemus. PDF §. 1. Iudicia Dei approbanda, etiamsi eorum ratio lateat. PDF 2. Tantam esse Dei bonitate[m], vt sua consilia subinde suis amicis paterfaciat. PDF 3. Beatissimæ Virgini Dei Matri Incarnationis arcanum patefactum. PDF 4. Qui non curiosè, sed piè consilia Dei indagant, quem fructu[m] referant? PDF 5. Licet caussam judicioru[m] Dei ignoremus, non tamen eum accusandum esse. PDF 6. Neq[ue] seminatorem, neq[ue] Apostolos intellexisse, cur vnum semen huc aliud illuc ceciderit; & tamen justas eius rei caussas fuisse. PDF 7. Nesciri sæpe humanitus, sciri diuinitus, cur quidam fines suos non assequantur. PDF 8. Cur quædam non nubere cupientes à Deo impediantur? PDF 9. Cur aliæ volentes nubere, nubere à Deo non sinantur? PDF 10. Cur quida[m] Religione[m] ingredi optantes, id non impetrent. PDF 11. Cur alij aliud destinantes, ad Religionem vocentur; aut ad statum dignitate carentem? PDF 12. Omnes hominum casus à Deo, non sine justa causa permitti, quam non curiosi, sed pij indagatores possint deprehendere. PDF 13. Si judiciorum Dei caussas non possumus rimari, debere nos tamen eas, cum humilitate admirari. PDF 14. Petendam esse à Deo gratiam, vt eius judicia intelligamus. PDF Capvt V. Scientiæ, & justitiæ fundamenta, quibus omnium diuinorum judiciorum æquitas explicatur. PDF Capvt VI. Ipsâ bonitate Dei Iudicia Dei fieri probatiora & illustriora. PDF Capvt VII. Miseria non videntium Deum omnia videntem. PDF §. 1. Miseria quanta sit, cæcum esse? PDF 2. Longè maiorem miseria[m] esse, mentis cæcitatem. PDF 3. Deum solem, solem mundi oculum cur aliqui dixerint? PDF 4. Hunc solem, qui non vident, vel vident, quàm miseri, aut beati? PDF 5. Quàm magnum sit beneficium, si cui Deus mentis oculos aperiat? PDF 6. Quibus modis impetretur, vt videamus omnia videntem: & eius rei admirabile exemplum. PDF 7. Deum erga liberales liberalem, vbiq[ue] esse præsentem, & omnia videre. PDF 8. Peccatorem nusquam ire posse, quin à Deo videatur. PDF 9. Præsentiam Dei cognitam efficax esse remedium contra peccatum. PDF 10. Eadem præsentia, & efficacia fusiùs explicatur. PDF 11. S. Ephræm memoriâ præsentia diuinæ mulierem conuertit. PDF 12. Idcirco multos lice[n]tiùs peccare, quia putant se ab hominibus non videri, cùm tamen à Deo videantur. PDF 13. Allici multos ad peccandum, si putent se non videri. PDF 14. A multis ibi fidem Catholicam lædi, vbi se putant à Catholicis non videri. PDF 15. Omnis generis scelera crescere, ob absentiam aliorum, cùm tamen præsens sit vbique Deus. PDF 16. Varij modi, quibus Deus solet esse præsens, & quid ex ea consideratione consequatur? PDF Capvt VIII. Deum non solùm vbique esse, & omnia videre, ac regere, sed etiam beneficentia[m] gratiamq[ue] pariter exercere in mundo debere: & quis inde fructus hauriatur? PDF Capvt IX. Exempla prouidentißimæ in homines diuinæ bonitatis. PDF §. 1. Tentatio, sollicitudo, & oblocutio hominum, pro pane quotidiano, quo modo curanda? PDF 2. Dei suos alentis exempla è diuinis litteris petita. PDF 3. S. Frontonius, spe diuinæ prouidentiæ, septuaginta viros in desertum trahit. PDF 4. Tentatio fratrum, metu famis. PDF 5. S. Frontonij, ad fame tentatos, exhortatio. PDF 6. Ex diffidentia in Deum, fames fit malesuada. PDF 7. Angelus diuitem admonet, vt seruis Dei, fame laborantibus, succurrat. PDF 8. Sollicitudo, apud homines magna, apud Deum s[a]epe non satis magna. PDF 9. Quàm seriam sollicitudinem, in exeque[n]dis mandatis suis Deus exigat? PDF 10. Camelorum, in summa inedia, absq[ue] Duce, co[m]meatum Dei seruis portantium, prodigiosum iter. PDF 11. Fluctuans eleemosynæ dator, miraculoso camelorum reditu, prouidentiaq[ue] Numinis, mirificè recreatur, & confirmatur. PDF 12. Deo mancipati, Deo potissimùm curam culinæ debent relinquere. PDF 13. Sæculares quoque, escæ non nim iam debent curam habere; nec putare, tempus pœnitentiæ ad se nihil pertinere. PDF Capvt X. Aliunde maximè relictos, à Deo maximè curari, ostenditur exemplis veteris Testamenti. PDF §. 1. Nec nihil, nec omnia curare homines debere. PDF 2. Auxilia etiam in alijs, spem in solo Deo ponendam. PDF 3. Dei erga mundum magnum & parnum, cura monstratur. PDF 4. Vbi alij desunt, Deum non deesse. PDF 5. Lepida historia femin[a]e, ab alijs minùs curatos, magis curantis. PDF 6. Cura Dei erga Adamum, Noë, Agar, & Isaac Patriarcham. PDF 7. Dei pro Patriarcha Iacob cura. PDF 8. Patriarcha Ioseph à fratribus derelictus, à Deo adjutus. PDF 9. Israëlitæ contra Ægyptios, prodigiosè defensi. PDF 10. Ad terra[m] conuersos, à cælo deferi. PDF 11. Luculentum Dei, in rebus desperatis, per vidua[m] succurrentis, exemplu[m]. PDF 12. Aliud in alia Heroide, quæ & Deipar[a]e Mariæ figura fuit, in summo discrimine, miserentis Dei exemplum. PDF Capvt XI. Aliunde relictorum Deo maiorem curam esse, etia[m] noui Testamenti exemplis, hoc est, ex Incarnationis, Paßionis, & missionis S. Spiritûs mysterio ostenditur. PDF Capvt XII. Alijs noui Testamenti exemplis, ante oculos ponitur mirabile iudicium Dei, quo ipse succurrit, quando alius nemo succurrit. PDF §. 1. Beatissimam Dei Matre[m] Angelus, apud Iosephum, defendit. PDF 2. Magi, peculiari diuina cura, ad præsepe ducti. PDF 3. Christus Herodi, Petrus carceri per Angelum, ereptus. PDF 4. Devs etiam cùm dormire videtur, pro nobis vigilat; quod exemplo, in naui, dormientis Christi, planu[m] fit. PDF 5. D. Catharinæ Senensi Christus maximè adfuit, cùm maximè abesse videretur. PDF 6. Hæmorrhoissa à medicis desperata ad Christum confugiens sanatur. PDF 7. Hæmorrhoiss[a]e exemplo Reliquias sacras, tamquam diuinitus salutares, esse venerandas. PDF 8. Etiam de aliorum sanctoru[m] veste virtus exit, quæ morbos sanat. PDF 9. Mirabilis potentia Christi, in hominibus persanandis, quos nulla vis alia sanitati restituere potuit. PDF Capvt XIII. Deum tum in omni, tum etiam in pecuniaria neceßitate, egentibus mirabiliter subuenire. PDF §. 1. Vbinam spes nostra potissimùm sit ponenda? PDF 2. Devs omnia est omnibus. PDF 3. A Consanguineis deserti, â Deo non deseruntur. PDF 4. Opificu[m] instructio, vt ditescant. PDF 5. Cur, & quo miraculo. Christus staterem è pisce dederit? PDF 6. B. Virgo per Angelum, egenti Monasterio aurum mittit. PDF 7. B. Virgo pecuniam suppeditat B. Hermanno. PDF 8. Vbi verum Fortunati marsupium reperiatur? PDF 9. S. Ignatij Loyolæ in Deu[m] fiducia. PDF 10. Iterum pecunia S. Ignatio, â Deo mittitur. PDF 11. Virginibus contra inopiam & infamiam, succurrit virgo virginu[m]. PDF 12. Fabula dantis, quod auferre volebat, & historia accipientis, quòd templi adeundi causâ, à labore abestineret. PDF 13. Deo fidens inuenit, quod nimis solicitus negligit. PDF 14. Vtilissima pecuni[a]e, per piam vsuram augendæ, ars, dare pauperibus. PDF 15. Vberrim[a]e co[m]pensata eleemosyna. PDF 16. Vxores quantum viris possint prodesse? PDF 17. Non malis, sed bonis artibus, pecunias esse quærendas. PDF Capvt XIV. Diuinæ bonitatis iudicia, in Sacramento Baptismi & Confirmationis, gratiaq[ue] diuinâ, mirabiliter suppeditatis. PDF §. 1. Saulo fidei, Eunucho baptismi gratia quàm insperatô oblata? PDF 2. Fides & miraculosus baptismus, à Petro Apostolo custodibus, in carcere, ministrantur. PDF 3. Misericordiæ opere baptismus à peccatrice impetratus. PDF 4. Bonitas diuina, etiam in operibus, quibus de condigno nihil debetur, remunerandis. PDF 5. Nulli, ob opera à se pr[a]estita, pr[a]esu[m]ptuosè agendu[m], nulli desperandu[m] esse. PDF 6. Genesij mimi mira conuersio & baptismus. PDF 7. Philemonis triplex baptismus. PDF 8. Ad Confirmationis Sacramentum Chrisma diuinitus augetur. PDF 9. Confirmations Sacramentum non esse negligendum. PDF Capvt XV. Prouidentiæ iudicijq[ue] diuini Bonitas, in spirituali SS. Eucharistiæ alimento mirificè subministrato, declaratur. vbi etiam docetur, quàm grata sit Deo, spiritualis Communio? PDF §. 1. Epulum Eucharisticum desiderabile. PDF 2. Eucharistia ab homine negata, à Deo concessa & data. PDF 3. Missa mirabiliter SS. Eucharistia morituris. PDF 4. Desiderio Eucharistiæ quantam vim inesse docuerit D. Franciscus. PDF 5. Desiderium S. Communionis, Communionem mereri, ostendit S. Laurentius Iustinianus. PDF 6. Desiderio SS. Eucharistiam attraxit Monachus. PDF 7. S. Catharina Senensis desiderio Eucharistiæ Eucharistiâ potitur. PDF 8. Realis & spiritualis Communionis differentia. PDF 9. Onuphrio, singulis Dominicis diebus, Angelus SS. Eucharistia[m] ministrat. PDF 10. Bertrandæ desiderium co[m]municandi diuinitus impletum. PDF 11. Angelorum manibus quinam SS. Eucharistiam acceperint? PDF 12. Christi manu, humilib[us], & aliunde destitutis, SS. Eucharistia ministrata. PDF 13. S. Spiritus, & S. Thomas Apostolus, SS. Eucharistiam præbe[n]tes: itemq[ue] dignè & indignè communicantium discrimen. PDF 14. Quàm grauiter pecce[n]t indignè communicantes? PDF 15. Magnam in Deum spe[m] incendit, cura Dei erga derelictos. PDF 16. Etiam in temporalium rerum cura Deo nitendum esse. PDF Capvt XVI. Cur amicos suos parcè ac frugaliter, inimicos autem lautè permittat viuere Deus? PDF §. 1. Diuersa Dei & hominum, homines in conuiuijs tractandi, ratio. PDF 2. S. Cuthberto ac socijs alendis Deus, per aquilam, piscem mittit. PDF 3. Frugalissimum S. Pauli & Antonij Eremitarum conuiuium. PDF 4. Præmia & pœn[a]e jeiuniu[m] quadragesimale obseruantiu[m], aut violantiu[m]. PDF 5. Friuolæ excusationes, jeiunia præcepta detrectantium. PDF 6. Eremitæ à pueris & Angelis panis tantùm, sed miraculosè fertur. PDF 7. Natura & castitas paucis, superbia & luxus abundantiâ gaudent. PDF 8. Saturitatis atque intemperantiæ incommoda & turpitudo. PDF 9. Quàm longè melior sit condicio pauperum, condicione diuitum? PDF 10. Canis & porci fabula, macilentis & pinguibus accommodata. PDF 11. Diuitijs pretiosior paupertas. PDF 12. Viri à ciborum luxu abstinentes. PDF 13. Feminæ lautiorum ciborum abstinentiam docentes. PDF 14. Intemperantiâ pereuntes. PDF Capvt XVII. Quàm prodigiosâ liberalitate Deus seruis suis, maximeq[ue] Religiosis prouideat tempore neceßitatis? PDF §. 1. Diuites à Deo inanes dimitti. PDF 2. Esurientes impleri bonis à Deo. PDF 3. Deum suos pascere, Scripturæ exemplis docetur. PDF 4. Farina D. Benedictio diuinit[us] missa. PDF 5. Idem Diuus oleum dando, oleum accipit. PDF 6. Dando no[n] perdi opes, sed augeri. PDF 7. Iter agentibus PP. Dominicanis, quomodo Deus prospexerit? PDF 8. Eadem PP. Franciscanis accidisse. PDF 9. S. Sabæ, quo modo, in necessitate, à Deo fuerit prouisum? PDF 10. S. Ignatio Loyol[a]e quàm prouidè succurrerit Deus? PDF 11. S. Franciscum de Paula, in ædificando Cœnobio, quibus prodigijs adjuuerit Deus? PDF 12. Per eumde[m] Sanctum in alendis mortalibus diuinæ pote[n]tiæ vis oste[n]sa. PDF 13. S. Felix vuâ, miraculosâ reficiens, vicissim ipse quàm sit miraculosè refectus? PDF 14. S. Lydvvinæ liberalitas diuinæ liberalitate compensata. PDF 15. In mari nauigantib[us] aqua dulcis suppeditata. PDF 16. Mirabiles naturæ, aut Dei fontes. PDF Capvt XVIII. Aliunde desertis Dei seruis, etiam delicias apponi. PDF §. 1. Quæ à Deo sunt, suauiora sunt. PDF 2. Ficus Eremitæ, ac vuæ ab Angelo allatæ. PDF 3. Panis, oliuæ, poma, herbæ dulces seruis Dei diuinitus ministratæ. PDF 4. Mannæ suauitas. PDF 5. Eremitæ, in miraculoso pane, suum meritum, & peccatu[m] ostenditur. PDF 6. Quàm noxia sit securitas putantium, se à tentatione securos. PDF 7. Vitæ religiosæ suauitas, acquisita, vel perdita. PDF Capvt XIX. Alia diuinæ, erga Dei seruos, dulcedinis exempla. PDF Capvt XX. Non solùm Religiosos, & peculiares Dei sermos, sed & sæculares prodigiosè curatos & pastos. PDF Capvt XXI. Mirabile judicium Dei, per simplicißimos sæpe efficientis, quod per sapientes, sperari non potuisset. PDF Capvt XXII. Per bestias, etiam illas, à quibus alioqui cauemus, Deum nonnumquam succurrere, & miranda exhibere. PDF Capvt XXIII. Mirabile diuinæ æquitatis & bonitatis, per lupos, auxilia facientis exemplu[m]. PDF Capvt XXIV. Quid non sit, aut quid sit, Fortvna, Casvs, Fatvm? & in his omnibus Deum dominari. PDF §. 1. Nullum Fortunæ, aut Fati auxilium adiungi posse Deo. PDF 2. Ethnicoru[m], Fortunam Deam credentium, fabulosa opinio. PDF 3. Christianorum quoq[ue] nonnullorum vanæ de fortuna persuasiones. PDF 4. Nomen & Numen Fortunæ vnde ortum, & à quibus oppugnatum? PDF 5. Lactantij de Fortunæ assertoribus sententia. PDF 6. Vniuersum mundum non à fortuna, sed à diuina Prouidentia regi. PDF 7. Fortu[na]e pro Deo habit[a]e refutatio. PDF 8. Fortnuam atque fortuita, ob hominum occultas rerum causas ignorantium opinionem, ita dici, ratione autem Dei omnia prouidentis, nihil esse fortuitum. PDF 9. Quid ex vera Aristotelis, ac Philosophorum rectè sapientium sententia: sit Fortuna & Casus? PDF 10. Quodnam sit inter Fortunam, & Casum discrimen? PDF 11. Nullum in Mundo Casum contingere, nullam Fortunam mutari, sine diuinæ Sapientiæ dispositione. PDF 12. Cur Devs subinde, in diuinis litteris, loquatur, per modu[m] dubitantis? PDF 13. Neque homines semper dubitare, quando per modum dubitantiu[m] loquuntur. PDF Capvt XXV. Remedium Patientiæ est, scire Casus à Deo esse; quibus hominem vel extollit, vel deprimit. PDF §. 1. Aequiùs ferri ea, quæ à Deo, quàm quæ à Fortuna putantur esse profecta. PDF 2. Quàm malè quidam Fortunam, Casus, aut Fata accusent? PDF 3. Iosephi Patriarchæ & Saulis regis Fortuna à Deo gubernata. PDF 4. Casu vsus Devs, ad artem medicam & vrbem erigendam; sicut & ad S. Martinum miraculosè sanandu[m]. PDF 5. Casu pictor impetrat, quod arte atq[ue] ingenio non potuit. Cur? PDF 6. Casu iaculati, diuina manu directi. PDF 7. Præter suam, sed non præter Dei mentem, Plus efficit versus Abbas, quàm destinat. PDF 8. Deus, per Nouitium temerè loquentem, senem facit seria cogitante[m]. PDF 9. S. Bernardo obuiam missus Clericus, à Deo sibi obuiam missum Bernardum experitur. PDF 10. Monetus casu dicta, consilio Dei vtiliter excepit. PDF 11. Diuinum Iacobi Fortunati è Casu omen. PDF 12. Kenelmi mors & Caussa, casu pariter & miraculo patefacta. PDF 13. Gregorij Pontificis VII. & Conradi II. Imperatoris futur[a]e potestatis à Deo ominosus & efficax casus. PDF 14. Mirabilis Casus sartoris, furtum, miraculosâ scripturâ prodentis. PDF Capvt XXVI. Casuum fortunatorum & infortunatorum aliæ caussæ aliaq[ue] exempla, vicissitudinem inconstantiamq[ue] docentia humanæ felicitatis. PDF Capvt XXVII. Nihil fato vulgi, aut alicui neceßitati stellarum esse adscribendum. PDF §. 1. Eosdem plerumque esse Fatorum & Fortunæ adoratores. PDF 2. Nullam à Fato esse necessitatem, neq[ue] stellas in libera mortalium negotia dominari. PDF 3. D. Ambrosij contra fatales stellas argumenta & rationes. PDF 4. D. Augustini, itemq[ue] D. Chrysostomi luculenta contra fatu[m] exempla. PDF 5. Quantum rationi repugnent, qui putant stellas, veluti Parcas quasdam fatalia nentes, arbitrij libertatem strangulare? PDF 6. Quàm multi Astrologorum sese stultitijs falli sinant? PDF 7. Varioru[m] de stella à Magis, in Oriente, visa, vel errores, vel opiniones. PDF 8. In Christi horoscopo, mysteria Christi videri non potuisse. PDF 9. Potiùs Christum stellæ, quam stellam Christi fatum fuisse. PDF 10. De stella cum Christo oritura, vaticinium Balaam. PDF 11. De excellentiâ stellæ, quæ Magis apparuit. PDF 12. Magorum exemplo, per astra & Creaturas, ad Deu[m] esse ascendendu[m]. PDF 13. Fati necessitas, cum quantâ impietate ac pernicie asseratur? PDF 14. Ludouici Landgrauij exemplo, Scioli docentur, à præscientia Dei, contra arbitrij libertatem, non esse argumentandum. PDF 15. A Fati necessitate omnibus ferè operibus humanis gula[m] interstringi. PDF 16. Quo sensu Fatalis necessitas tolerari, aut tamqua[m] vera explicari possit? PDF 17. Suspectum Patribus & periculosum Fati nomen quo bono intellectu possit nominari? PDF Capvt XXVIII. Rectas esse vias, etiam cùm Deus per mirabiles hominem Casus & varias vtriusq[ue] fortunæ ambages, deducit, illustri historia docetur. PDF Capvt XXIX. Historiæ superioris ambages & Casus, per Corollaria explicantur. PDF §. 1. Quinam supradictum Comitem malè imitentur? PDF 2. Omnes hominum vires & conatus, contra Deum euntes, irritos fieri. PDF 3. In Comite Palatino vices alternans Fortuna. PDF 4. Sapientissimê Constituta, in terris, rerum omnium vicissitudo. PDF 5. Varij Heroes, quos in varios infestosque Casus, demisit Deus. PDF 6. In ipsius Christi vita, quanta fuerit, gloriæ, & infamiæ rerumq[ue] ceterarum vicissitudo? PDF 7. Exe[m]plo varijs Casib[us] actoru[m], nullu[m] nos Casum grauiter accipere debere. PDF Capvt XXX. Quinam, & quanto fructu, considerarint, casus omnes, non à Fortunâ, sed à Deo mortalibus inuehi? PDF §. 1. Cùm Devs in omni Casu adsit, nullum iustæ indignationi locu[m] esse. PDF 2. Tulipæ ad solem se pandentis, cum homine læta dumtaxat captante co[m]paratio. PDF 3. Dauidis, flagella voluntaria suscipientis, promptitudo. PDF 4. Patientia Iobi à Deo se percussum agnoscentis. PDF 5. Aduers[a]e Fortunæ summatim octo remedia recensentur. PDF 6. Tobias cæcitatem à Deo immissam agnoscit, atque eâ notitiâ tamquam Clypeo, impatientiæ authores remouet. PDF 7. Alaricus Gothorum dux, & Semei, non sine diuina voluntate, ille Romanis, iste Dauidi aduersus. PDF 8. Lupus Episcopus Attilam, vt flagellum Dei, reuerens, dum patienter acceptat, euitat, nouâ arte superandi hostes. PDF 9. Mauritij Comitis, miserias miserijs addere nolentis, misericordia. PDF 10. Deus homines casibus inuoluit, vt orandi præbat occasionem; nec statim liberat, vt orationem efficiat ardentiorem. PDF 11. Trium puerorum, Fortunæ authore[m] Deum agnoscentium, generosa patientia & fructus. PDF Capvt XXXI. Casuum à Deo immissorum complures vtilitates spirituales. PDF §. 1. Alia paterni amoris signa esse in filijs sæculi, alia in filijs Dei. PDF 2. Deu[m] filios suos flagellis probare. PDF 3. Fortium & magnarum mentium est, fortia & magna pati. PDF 4. Præstare filium doloris esse in hac, quàm in altera vita. PDF 5. Hydopici senis, intercute aqua, quàm in [a]eternis ignibus cruciari pr[a]eoptantis, exemplum. PDF 6. Optabilius esse, vt in hac vita secemur, & vramur, quàm in altera, exe[m]plo sancti senis, & minimè sancti epulonis. PDF 7. Aerumnosis Fortunæ Casibus, hominum insolentiam refrænari, & excitari indolem: & Catharin[a]e Aragoni[a]e. de fortuna judicium. PDF 8. Cum fortunæ bonis, auferri occasionem peccandi: & de S. Edildridæ aliorumq[ue], per vlcera & vulnera, ad veram salutem euntium exempla. PDF 9. Virtutum cos aduersitas. Itemq[ue] Fortunæ victores, esse struthioni ferrum digerenti similes, & animalibus in mari degentibus. PDF 10. Nostra infortunia cum D. Laurentij aliorumq[ue] Martyru[m] cruciatibus comparata, vix vmbram esse maloru[m]. PDF 11. Nullum fuisse, cui magis bonæ felicitates huius vitæ ferè omnes aduersæ fuerint, quàm Christum gentis humanæ Reparatorem. PDF 12. Aduersis pressos, Christi exemplis roborari. PDF 13. Christianis à Saraceno Christi exemplum propositum; cuius calice consideratio, omne nobis absynthium dulcescit. PDF 14. Per aduersa viam esse ad victoriam & coronam. PDF 15. Ad omne, cum fortuna, certamen, à cælesti nos gloria, vti olim S. Adelgundem, excitari. PDF 16. Spei caussam, & velut cælestem Arrham esse, aduersis rerum vndis aduersabilem fieri. PDF Capvt XXXII. A Fortuna excæcatis oculos aperiri, si velint considerare, quid futura, quid præsens ferat felicitas? PDF §. 1. Futuram in cælo felicitatem præsenti longè anteponendam. PDF 2. Qua[n]ta sit futura Beatoru[m] felicitas? PDF 3. Quanta sit Mundi huius felicitas; immò quàm infelix? PDF 4. Quale sit inter Fortunam & felicitates huius vitæ discrimen? vtra[m]que magis timendam esse, quàm ipsam miseriam. PDF 5. Fortunæ humanæ debilia fundamenta. PDF 6. Fortunæ inconstans cœcitas, & cæca inconstantia. PDF 7. Quàm misera, quamq[ue] periculosa sit in diuitijs felicitas? PDF 8. A Monymo diuitias abijcere discunt, qui feliciter volunt sapere. PDF 9. Amissionem magnarum opum magno animo ferre, qui opes istas magni non faciunt, exemplo Ioannis Eleemosynarij. PDF 10. S. Bernardi, amissionem bonoru[m] beneficij loco habentis, magnanimitas. PDF 11. Honoris ac dignitatum Fortun[a]e subjectarum vanitas. PDF 12. Sanitatem corporis eiuscemodi bonum esse, vt subinde ei corporis infirmitas fuerit pr[a]elata, vt in Aegidio fuit videre, qui sagitta ictus noluit sanari. PDF 13. Sanitatem beneficium Dei esse: sed sæpe maiùs beneficium esse, jacturam sanitatis, vt in Audomaro patuit cæcitatem eligente. PDF 14. Cur Pigmenius sibi de cæcitate sit gratulatus? & quam alij cæcitatis suæ possint habere consolationem? PDF 15. Vbi vera quæri debeat felicitas? PDF Capvt XXXIII. Quænam in Fortunæ casibus, è Seneca peti poßint, co[n]tra impatientia[m] remedia? PDF Capvt XXXIV. De varietate sortium & sortientium. PDF §. 1. Sortium descriptio & genera. PDF 2. Regum eligendorum, vrbium oppugnandarum, aliorumq[ue] negotiorum sorte suscipendorum alij modi. PDF 3. Quinam homines, aut quæ gentes sortes vsurparunt; siue apud profanos, siue apud sacros Scriptores? idq[ue] siue licitè siue illicitè. PDF 4. Multos pios, piè imitatos esse factum Apostolorum, Mathiam sorte eligentium: & cur Apostoli Mathiam elegerint sorte? PDF 5. S. Basilius de vitæ duce solicitus, Euangelij de venditione bonoru[m], velut sortiaria lectione, ad perfectionem directus. PDF 6. Augustinus fluctuans, fortuita apertione Epistolarum S. Pauli, & S. Antonius Euangelij lectione improuisâ conuersi. PDF 7. S. Ignatius Loyola, itidem inopinatâ librorum lectione, ad meliora ductus. PDF 8. Menstruorum Sanctorum sortitio à B. Francisco Borgia primò in Societatem Iesv, inde in sodalitates Marianas introducta. PDF 9. Candelæ diutiùs ardentis sorte primus Aragonum rex Iacobus est appellatus; quem pium modum impiè & superstitiosè imitantur aniculæ, in diurturniore proliu[m] vita diuina[n]da. PDF 10. Apostolorum patrocinium sortiendi exemplum & antiquitas in S. Andrea Apostolo, repudiato quidem, & tamen propitio. PDF 11. S. Elisabethæ in S. Ioanne Apostolo- & aliorum in alijs Apostolis, Patronorum loco, sortiendis, modi. PDF 12. Sors à cantu fortuito, atque à Cerua, & belli, & vadi, diuinitus Clodoueo data. PDF 13. Sors viæ capta, per ceruum à S. Ita, mulam à S. Ignatio Loyola, sicut & Balaam ab asina monitus, & Philistæi à vaccis arca[m] trahentibus eruditi. PDF 14. S. Bennonis, & S. Maurlij prodigiosus reditus, sorte & indicio clauium repertarum. PDF Capvt XXXV. Quænam exploratio diuina voluntatis, per sortes, aut quæ sors sit licita? PDF §. 1. Etsi non semper illicita, periculosa tamen sortitio. PDF 2. Industrias quasdam, sortium instar, adhibitas aut adhiberi solitas, non esse damnandas, si quidem, sine malo dolo, aut malo fine adhibeantur. PDF 3. Non omnes sortes damnandas, ne multos Sanctos, immò Deum ipsum damnemus. PDF 4. Sortes, jussu diuino, meritò vsurpatas. Et earu[m] exe[m]pla è veteri lege. PDF 5. Sortes etiam diuino instictu monstratas rectè vsurpari, si tamen rectè examinentur; exemplo S. Augustini, apertione libri, Dei voluntatem discentis. PDF 6. S. Franciscus, sorte vsus, vt sciret, quid Deo gratissimum exhibere posset. Et qualis illa sors fuerit? PDF 7. Sortes magni momenti, non sine necessitate adhibendæ. Et quando ijs, in selectu personarum, vsus S. Augustinus, quando S. Ignatius Loyola? PDF 8. Non sine debita reuerentia, aut precibus adhibendæ sortes. PDF 9. S. Basilium, Augustinum, Franciscum, ante sortes, orasse, & de Francisci Caietani, per sortes, vocatione ad Societatem Iesv. PDF 10. Libri apertione, velut ominata sorte, se consolatur S. Gregorius Turonensis. PDF 11. SS. Menstruorum sortitione multos vtiliter moneri, de moribus emendandis; aut quòd mortem in procinctu habeant, quam subesse non arbitrarentur: & cautelæ circa menstruorum Sanctorum abusum. PDF 12. Quænam sortes diuisoriæ licitæ sint, & quibus condicionibus? PDF 13. Sitne licitus ille contractus sortis, qui vulgo Fortunæ vrna solet appellari? PDF Capvt XXXVI. Quàm peruersè Deum in sortibus, imitetur Dei simius cacodæmon? PDF §. 1. In sortibus magna cautela opus. PDF 2. Sortes non idcirco imitandas, quia veteri testamento, aut à quibusdam Sanctis fuerunt vsurpatæ. PDF 3. Illicitas esse, in nouo Testamento, sortes, quibus, sine peculiari Dei dispensatione, aut instinctu, res occultæ, futuraq[ue] vitiosè indagantur. PDF 4. Sortem, in dubio juris, non facti, & sine præjudicio Tertij, esse adhibendam. PDF 5. Sortem consultoriam etiam olim rariùs adhibitam, quàm diuisoriam; nunc maximè esse cauendam. PDF 6. Sortiendi varia genera, implicitum cum cacodæmone pactu[m] inuolentia, & hinc illicita. PDF 7. Quantus, in virg[a]e sortibus, Dei simius sit cacodæmon? PDF 8. E nominibus, aut libris sortes diuinatoriæ quàm vanæ, quamq[ue] impiæ sint, & à quibus magnatibus vsurpatæ? PDF 9. Quid apud Iudæos, Ephod. Sacerdotale, stola hieratica, Epomis, diplois, rationale, Vrim, & Thummim fuerint, in quibus Dominum consulebant? PDF 10. Gemma miraculosa inter nocentem & innocente[m], vel ob curitate, vel claritate, discrimen inspiciendum præbens. PDF 11. Achero[n]tica simia, speculorum sortes imitata, quàm in grandia pericula stolidos mortales conijciat? PDF 12. Sortibus diabolicis subinde homines vera cognoscere, vt postea falsis magis credant: eosdemq[ue] si è multis falsissimis conjecturis, tantùm vna verum attingat, illa[m] jactare, mendacijsq[ue] reliquis omnibus venia[m] dare. PDF 13. Deum, in pœnam superstitionis, subinde permittere, vt superstitiosis fiat sicut crediderunt. PDF Capvt XXXVII. An Deus aliquorum innocentiam, vel justitiam declaret, qui aduersarios suos ad Vallem Iosaphat citant, aut qui ad diuinum judicium prouocant? PDF §. 1. Ad judicium Dei prouoca[n]tium diuersæ sortes. PDF 2. Caussæ, ob quas ad Deum summè oppressi, licitè possint prouocare. PDF 3. Eorum, qui ad judicium Dei appellauerunt, è veteri Testamento exempla. PDF 4. Noui Testamenti exempla diuinum judicium minitantia, aut postulantia. PDF 5. S. Stanislai Martyris, & S. Fridolini, mortuos, ad ciuile judicium è sepulchris vocantium historiæ, docentes, multò magis viuos posse à Sanctis ad diuinum judicium citari. PDF 6. S. Benno Episcopus injuriosum Marchionem ad diuinum se sistere tribunal jubet; nec sine effectu. PDF 7. Gualteri Burgensis, itemq[ue] Roberti Grosset est, ad diuinum judicium judices magnos vocantium vindicata injuria. PDF 8. B. Eustachius Abbas Agrestium calumniatorumdiuino conuadatus vadimonio, beatum Columbanum defendit. PDF 9. Ad diuini judicij Exame[n] citatos meritò compauescere, & emendari debere, nec ridere citationem, aut citantes, exemplo Hannoniæ Comitis, & Hiberniæ Proregis. PDF 10. Adolescentem vi è religione rapiens, à Iudice negligente, & injusto non damnatus, ad diuinæ justitiæ sententiam euocatus, risum amarum amarâ morte luit. PDF 11. Voluisse quide[m] Deum ordinariè hominibus futura esse incerta; sæpe tamen etiam profuisse, vt de hora mortis certiores redderentur. PDF 12. Menuercum Episcopum judiciu[m] Dei intentantem ridens in judicium rapitur: Burchardus Episcopus, & Mehingerus Abbas arbitrium litis de decimis, ad Deum secum afferunt, subita morte extincti. PDF Capvt XXXVIII. An etiam se mutuò amantium, simulq[ue] mori orantium preces licitæ, & quando illæ, sicut & citationes suprà dictæ exaudiantur, vel non exaudiantur? PDF §. 1. Heriberto Eremitæ Cuthbertus, ex amore, secum mori impetrat. PDF 2. Cur aliquis sibi, & quando possit, vel non possit, mortem ex amore desiderare? PDF 3. Mortem vita fuisse gratiorem, testati sunt vnus à Mutio Abbate, & alter à S. Fortunato Episcopo in vitam reuocatus. PDF 4. Nulli injuriam fieri, si ad mortalem vitam reuocatur; cùm id ei prodesse possit. PDF 5. Posse quidem vnum pro alterius, ad meliorem vitam, transitu orare; sed hîc cautelâ opus esse. PDF 6. Qui alios ad diuinum tribunal cita[n]t, id ex odio aut vindicta facere non debere. PDF 7. Ab innocentibus, & sibi nihil co[n]scijs; non esse metuendas eiuscemodi desperatorum citationes. PDF Capvt XXXIX. Ob eiuscemodi citationes à Deo exauditas, magno diuinorum judiciorum metu affici debere alijs injuriosos, cuiuscumq[ue] status aut conditionis sint. PDF §. 1. Iudices injustos, meritò metuere posse, si quis, ab illis, ad supremum judicem appellet. PDF 2. Dux immitis à milite citatus ad diuinum tribunal, dicto die, & horâ moritur. PDF 3. Britanniæ Dux à fratre interfecto citatus, ad Dei tribunal se sistere cogitur. PDF 4. In hostem im[m]itis, ad Deum Iudicem in jus vocatus, præscripto die, è vita atq[ue] ad judicem discedit. PDF 5. Damnatus eques aurat[us] ad mortem, prouocat ad Iudicem supremum, & post se trahit damnatorem. PDF 6. Rex Ferdinandus inauditos damna[n]s, exemplo suo docet, esse qui etiam Reges malè judicantes judicet. PDF 7. Cardinales ab Episcopo, ad alterius vitæ judicium venire jussi, experiuntur non ridendos esse gemitus injustè oppressorum. PDF 8. Imperator Otho à filio ad diuinum Prætorem euocatus, inde sententiam accipit, vnde jus stabat. PDF 9. Eques Neapolitanus, contra Clementem VI. & Philippum Pulchrum jus è cælo petit. PDF 10. Ius sæpe orari, contra potentes, & exorari, ad certa tempora, & temporum momenta. PDF 11. Innocentium orationem ita potente[m] esse, vt Deo quodam modo manus inijciat, si illi velint justitiæ calcatorem in jus deducere. PDF 12. Orationes justorum, quantam apud Deum vim habeant, etiam in ipsius naturæ leges? PDF 13. Accîdi multis vitam, vt contra eos jure agant, qui in hac vita injuriâ affecti sunt. PDF 14. Quina[m] maximê formidare debeant, ne illis, coram Numine summo, de jure concurrendum sit? PDF 15. Infami calumnia interfectus innocens, summo jure experitur, adesse cælestem vindictam, calumniam falsò jurantibus. PDF 16. Metuendum illis vehementer, ne in jus adire, apud Deum, cogantur, qui alios per calumniam malitiamq[ue] petunt. PDF Capvt XL. Prouocationes ad diuinu[m] Tribunal factas, non facilè imitandas esse. PDF §. 1. Non illico omnia imitanda esse, qu[a]e de Sanctis, in impiorum terrorem recensentur. PDF 2. Cur læsi non facilè debeant, ad diuinum tribunal alios inuitare? PDF 3. Aliæ caussæ, ob quas tutum non est, ad Superos judices appellare; etsi id per se illicitum non sit. PDF 4. Quando sit peccatum mortale, alium è vita hac, ad cæleste tribunal citare; & cur etiam extra casus eiuscemodi sit abstinendum? quidq[ue] earum loco vsurpandum? PDF 5. SS. Scripturæ intempestiuis appellationibus obnuntiantes. PDF 6. Vindicandi animus, qui non necessarijs appellationibus inesse potest, SS. litteris aduersus. PDF 7. Vindictæ cupiditas, quæ appellationibus eiuscemodi facilè interuenit, Dei exemplo contraria est. PDF 8. Quàm sit à Sanctorum exemplis alienum, injustis vindicijs ac sacramentis alijs judicium Dei petere? PDF 9. Peccato proximum esse, si non est in peccato, quisquis eiuscemodi judicijs vult, peccatum in altero, sint justa caussa, vindicari. PDF 10. Etsi vindictam innocentes non petant, non tamen idcirco securos esse oportere innoce[n]tiu[m] oppressores. PDF 11. Iniuirjs ipsis vindictam de cælo postulantibus, Deum vindicem habere illum, qui exemplo Sidonij Apollinaris, vindictam nullam expetit. PDF 12. 13. 14. Continuatio historiæ. PDF 15. Exemplo Martini multos etiam non citatos, in hac vita, ad tribunal tamen Dei, vel à mortuis citari. PDF 16. Sine cura esse posse injustè vexatos, etiamsi aduersarios suos in jus secum ire diuinu[m] no[n] jubea[n]t, in hac vita. PDF 17. Sine cura esse non posse injustè vexantes, etiamsi injustè vexati, eos in hac vita, non jubeant secum in jus diuinum ambulare. PDF Capvt XLI. Summa Dei, etiam in malos, bonitas, quàm immeritò no[n]nullos offendat? PDF §. 1. Pharis[a]ei Christi bonitate offe[n]si. PDF 2. Cur Deus sæpe differat punire peccatores? PDF 3. Ex cleme[n]tia Dei, bonitas illius agnoscitur, nostra excitatur. PDF 4. Clementia Dei docet nos etiam in ingratos esse beneficos. PDF 5. Christus adulter[a]e clemens, Pharis[a]eos in ruborem dat. PDF 6. Christus Magdalenæ, contra Pharisæum, Patronus; & cur vni Deus donet, non ite[m] alteri, quod peccauit? PDF 7. Deus Patri filium prodigum recipienti similis, injustos patitur murmuratores. PDF 8. Misericordia Christi erga latronem in cruce. PDF 9. Alterius latronis conuersio. PDF 10. Magnorum peccatorum co[n]uersione perpensâ, ingredi & alios in spem veniæ peccatores. PDF 11. Quantâ patientiâ Deus, ad cordis nostri ostium, pulset, & expectet? PDF 12. Magnorum est, vt sint in aduersarios benigni. PDF 13. Luculentum diuinæ bonitatis, etiam in desperatissimos, exemplum. PDF 14. Promptiorem esse Deum ad misericordiam nobis exhibendam, quàm nos ad eam acceptandam. PDF 15. Admiranda Turcæ ad fidem nostram vocatio & conuersio. PDF Capvt XLII. Quanta, ex consideratione Dei summè boni, summeq[ue] misericordis, etiam alioqui desperatis spes veniæ & fiduciæ addatur? PDF §. 1. Ab alijs videri, ab alijs non videri diuinam bonitatem. PDF 2. Diuinæ misericordi[a]e & human[a]e malitiæ magnitudinem simul intuendam esse. PDF 3. Nolle Deum, vt quisquam spe veniæ deturbetur. PDF 4. Quænam genera peccantium maximè de spe decidant? PDF 5. Sanguis Christi optimum antidotum contra desperationem. PDF 6. Sanguis Martyrum quantæ sit potentiæ, ad homines à peccatis abducendos, admira[n]dos exe[m]plo ostenditur. PDF 7. 8. 9. 10. 11. 12. 13. 14. 15. Continuatio historiæ. PDF 16. Nullum esse, tantum peccatum, quod per pœnitentia[m] non possit deleri. PDF 17. Qua[n]ta sit non solùm diuinæ, sed etia[m] humanæ misericordiæ vis? PDF 18. Si Deum erga se volunt misericordem peccatores, sint ipsi misericordes erga pauperes. PDF 19. Quàm vtilis, etiam peccatoribus, sit cultus Reliquiarum? PDF Capvt XLIII. Deum infinita sua clementia, omnes ad pœnitentiam, gratiarumq[ue] actionem inuitare. PDF §. 1. Animæ balneum, lachrymæ pœnitentis. PDF 2. Nu[m] lachrymæ etia[m] viros decea[n]t? PDF 3. Vis lachrymarum. PDF 4. Etiam de malis bene sperandu[m]. PDF 5. Sceleratissimæ filiæ, ex misericordia Dei, breuis & efficax pœnitentia. PDF 6. Sceleratissimi parentis breuis & efficax contritio. PDF 7. Quantum possit apud diuinam misericordiam, vera contritio? PDF 8. A Concionatoribus misericordiam Dei, peccatoribus, impensè inculcandam esse. PDF 9. Confessarijs, cum pœnite[n]tibus, paternè agendum esse. PDF 10. Mundum beneficijs diuinis plenum, ad gratiaru[m] actione[m] nos vocare. PDF 11. Nomen Domini, & de beneficijs, & de seipso, amabile atque admirabile esse. PDF Jndex Rervm Et Verborvm Tomi Primi. PDF Endsheet PDF Back cover PDF Spine PDF Tomvs Secvndvs PDF Tomvs Tertivs PDF Tomvs Quartvs 
