PDF Tomvs Primvs
PDF Tomvs Secvndvs
PDF Vorderdeckel
PDF Vorsatz
PDF Titelblatt
PDF Capvt I. Diuinam bonitatem pariter justam, & justitiam, etiam cùm punit; simul bonam esse.
PDF §. 1. Bonitatis & justitię in operibus Dei, arcta coniunctio.
PDF 2. Nullam remp. sine concordia; nec concordiam, sine justitia consistere.
PDF 3. Iustitiam atq[ue] religionem, sine metu; metum sine Dei ira, non custodiri.
PDF 4. Ira[m] diuina[m] ab alijs perniciosè ignorari; ab alijs vtiliter agnosci.
PDF 5. Spe & metu simul mortales esse in officio continendos.
PDF 6. Quàm malè Marcion, & Marcionitæ negauerint, Deo conuenire, vt reos plectat.
PDF 7. Diuinæ justitiæ pœnam vtilem esse, non ta[n]tùm ferenti, sed etiam facienti injuriam; seu reo, qui punitur.
PDF 8. Castigationes diuinas, tamquam ab amante, non persequente Deo, suscipiendas esse.
PDF Capvt II. Pleraque, quæ vulgò mala dicuntur, bona esse; aut in bonu[m] vsum posse adhiberi.
PDF §. 1. Cùm decuerit, Deum rerum naturis vim non inferre, multa inde necessariò existere; quæ mala putantur.
PDF 2. Ea ipsa, quæ naturæ mala censentur, bonis in bonum prouenire.
PDF 3. Bona malis nocere, mala bonis prodesse, atque hoc pacto bona fieri.
PDF 4. A mundo excæcatos secundùm facie[m] judicare, no[n] secundùm veritatem.
PDF 5. Socratis exterior vultus, & interior vistus, cum Silenis comparantur.
PDF 6. Cur Socratem Alcibiades cum Silenis comparârit? eamq[ue] comparationem in multas alias res competere.
PDF 7. Flagella & cruces visu horridas, & malas sensu, in recessu, bonas atque vtiles esse.
PDF 8. Cur Deus cùm bonus sit mala esse in Mundo sinat?
PDF 9. Quæ malis, suâ culpâ, mala co[n]tingu[n]t, ea, in diuinis oculis tamquam ex justitia orta, esse bona.
PDF 10. Quo modo mala bonis bona sint?
PDF 11. Ab hominum impatientia cælum & terram, & omnia Mundi elementa accusari, & hac accusatione Mundi Conditorem ipsum perstringi; qui tamen tam bonus est, vt doceat nos, & de peccatis bonum elicere.
PDF 12. Summarium quoddam rerum, in Mundo occurrentium, de quibus homines queruntur.
PDF Capvt III. Dei opera judiciaq[ue] etiam in Fulminibus & igne, & aëre, & reliquis iratis mundi elementis, esse laudanda.
PDF §. 1. Momorum contra mundi partes querelæ.
PDF 2. Magnam in Deum, è creatione ignis & fulminis, gloriam redundare.
PDF 3. Permitte[n]te ob justas caussas Deo, malum sæpe dæmonem esse fulminum fabricatorem, etiam in ipsa templa cadentium.
PDF 4. Fulmina Ioul & Imperatoribus appicta, vero Deo longè rectiùs conuenire.
PDF 5. Deu[m] fulmina ostendere sæpiùs, quàm mittere.
PDF 6. Cur fulmina dicantur, ignes Dei?
PDF 7. Pontiani martyrio ostenditur, ignem Deo parere, & Dei amicis parcere.
PDF 8. Ignem Dei amicis parcentem, vel nocentem, Dei nomen ac gloriam propagare.
PDF 9. Ignem quoq[ue] fulmineum sæpe magis esse ad splendorem & auctoritatem, quàm in damnum cadere.
PDF 10. Fulgor maiestatis, in fulmine non lædente, consideratus.
PDF 11. Ignis innocentibus idem, qui auro; nocentibus idem, qui stipulæ quam facilè consumit.
PDF 12. Tibicinis, & aliorum obcscœna leuiuitas fulmine punita.
PDF 13. Impurus & saltator Sacerdos, fulmine castratus.
PDF 14. Monachus fulmine, contra militis rapinam, defensus.
PDF 15. Ignem quoq[ue] & incendia parcere innocentibus, in viduæ simplicis exemplo ostenditur.
PDF Capvt IV. Æquitas bonitasq[ue] diuina, in tempestatibus, & mundi elementis, Pharaoni, Alphonsi X. alijsq[ue] luculentè ostensa.
PDF §. 1. Ignis è terra erumpentis, & fulminum vera causa fabulosę opposita.
PDF 2. Alphonsi Deum corrigentis arrogans & amens superbia.
PDF 3. Angeli, Regem per militem admonentis, vigilans cura.
PDF 4. Militis fidelitas, regis contumacia, Numinis longanimitas.
PDF 5. Altera vice pulsans, & moneri superbum regem jubens Deus, denuo repellitur.
PDF 6. Fulminum & tempestatis metu, tandem Alphonsus ad pœnitentiam adigitur.
PDF 7. Fulminum vis, Deo seruientium, tribus exemplis declaratur.
PDF 8. Pœnitentia compescit tempestatem, â qua fuerat, & ipsa Alphonso regi objecta.
PDF 9. Igne de cælo cadente punitorum complura exempla.
PDF 10. Cur aliquando fulmina & tempestates sæuiant in innocentes?
PDF 11. Cur tempestates aliquando parcant nocentibus?
PDF 12. Sanctorum meritis, ab igne intacta manere, quæ alioqui flamma vorax absumeret.
PDF 13. Fulminum naturales & spirituales vtilitates.
PDF 14. Aliæ fulminis spirituales vtilitates.
PDF 15. Ceaddæ, in tempestatibus, meditaditatio. Et timoris etiam seruilis vtilitas.
PDF Capvt V. Ventos, nubes, pluuias, pruinas, grandines, lucem & tenébras, & quidquid in aëre mali specimen habet, ab hominibus habere: ac Dei potentiam & æquitatem prædicare.
PDF §. 1. Aëris accusatores & commendatores.
PDF 2. Aëris per imbrem beneficia.
PDF 3. Iosephi Achietæ, & marci Senensis de pluuia responsum.
PDF 4. Ventorum vis & varietas.
PDF 5. Ventorum vi, contra Pharaonem, allatæ locustæ.
PDF 6. Ventus quid fecerit in mari rubro siccando.
PDF 7. Ventoru[m] dominus est solus Deus.
PDF 8. An, & cur Deus etiam magis, in ventos permittat potestatem?
PDF 9. Et nimium & nullum ventum nocere posse.
PDF 10. Tempestatum potentes feminæ punitæ & puniendæ.
PDF 11. Ipsos sæpe homines, ventoru[m] ac tempestatum, & tenebrarum esse procuratores.
PDF 12. Tenebris homines, in multis rebus etiam bonis, juuari.
PDF 13. Tenebris illuminatum S. Dionysium Areopagitam.
PDF 14. Quàm horrendæ fuerint tenebræ, quibus Ægyptij fuere puniti?
PDF 15. Quàm mirabile fuerit, inter Aegytiorum tenebras, Israelitis lucem non defuisse?
PDF 16. Luce abutentes, Dei Ince indignos esse.
PDF 17. Tenebræ Aegyptiorum, tenebris peccatorum pares, & dignæ.
PDF 18. Quàm horribiles futur[a]e sint tenebr[a]e infernales?
PDF 19. Molestiæ tenebrarum, in aëre, desiderium lucis æternæ accendunt.
PDF Capvt VI. Beneficia Dei, ab Aquis, ob quæ meritissimò eum Sancti laudauerunt, & impatientes laudare deberent.
PDF §. 1. Artificum & instrumentorum varietas & vsus.
PDF 2. Elementorum terræ & aquæ consortium mirè artificiosum & vtile.
PDF 3. Aquarum æstimatio apud Romanos.
PDF 4. Aquæ co[m]mendatio, est hostilis aquæ subductio.
PDF 5. Aqua bis à Moyse data, duplicis fontis, à Christo nascente & moriente dati, figura.
PDF 6. Alij fontes à Christo donati, Romæ, in Aegypto, in Emmaus.
PDF 7. Aqu[a]e aliquoties in vinum versæ gloria.
PDF 8. Aqua Baptismo, & Christi ipsius contractu consecrata.
PDF 9. Varius in rebus sacris, aquæ vsus spiritualis.
PDF 10. Sitis, miraculosa aquaru[m] largitione, à Sanctis restincta.
PDF 11. Martyriu[m] aquis consecuti Sancti.
PDF 12. Varię artes in aquis aut per aquas factitatæ.
PDF 13. Magni ac multi aquarum laudatores.
PDF Capvt XII. In ipsis etiam aquarum damnis periculísque, Deum & justum, & laudabilem esse.
PDF §. 1. Aquarum vituperatores esse, qui ab aquis damna sunt passi.
PDF 2. Nocumenta ab aquis illata & significata.
PDF 3. Plerumq[ue] in hominibus magis, quàm in aquis, caussam esse valetudinis offensæ.
PDF 4. Aquarum vitia, si non vtilia, saltem emendabila esse.
PDF 5. Inundationes extraordinariæ aquarum ostendunt, quantum sit beneficium ordinaria condicio aquarum, ne inundent.
PDF 6. Qua[n]tum admirati sint SS. Patres terminos aquarum à Deo positos, ne transirent fines suos?
PDF 7. Potestas etiam Sanctis quibusdam data, ad aquas, certis limitibus coërcendas.
PDF 8. Sancti etiam super fluctus ambulantes, aut pallio, vice nauis vtentes.
PDF 9. Aquarum eluuiones, etiam in aliorum vtilitatem à Sanctis cohibitæ.
PDF 10. S. Hilarionis, per signum crucis, contra exundans mare, potestas.
PDF 11. S. Sabini epistola Pado flumini scripta, quàm fuerit potens?
PDF Capvt VIII. Aquas mortalibus nocentes, esse Dei justissimè punientis instrumenta, ac sæpe etiam velut judicia, quibus mali à bonis discriminantur: sed cum judicio, & non sine delectu agnoscenda.
PDF §. 1. Aquarum exorbitantium pericula, damna, vituperia.
PDF 2. Homines ipsos primam esse caussam, vt aquis exorbita[n]tibus puniantur.
PDF 3. Generalis diluuij caussa & effect[us].
PDF 4. Quàm grauiter Aegyptiorum contumacia & impietas aquis sit punita?
PDF 5. Detestabilis Aegyptiorum potus.
PDF 6. Caussæ, ob quas Aegyptij, aquis in sanguinem versis, sint puniti.
PDF 7. Eædem aqu[a]e, eodem tempore, Aegyptijs & Israëlitis non eædem.
PDF 8. Alia judicia Dei, per aquas hominibus ostensa.
PDF 9. Aquas dari vel negari à Deo, vt discamus inimicus benefacere, sapere, orare.
PDF 10. Aquas alijs pro speculo, Gedeoni ac Hispanis, & Galliæ pro judice fuisse.
PDF 11. Aqua periurij vindex, vt malis mala, sic bona bonis.
PDF 12. Iudicia per aquam feruentem, prohibita esse.
PDF 13. Quibus formulis aut legibus, judiciu[m] superstitiosum per aquas, fuerit olim permissum?
PDF 14. Quibus de caussis judicium per aquas sit illicitum?
PDF 15. Miracula, vel quasi miracula fieri subinde etiam à non sanctis. Et quid inter verum & apparens miraculum intersit?
PDF 16. Dæmones artibus occultis, velut miraculis, fallacias struere.
PDF 17. S. Gangulphi, vxoris adulterium per aquæ judicium, deprehendentis, mirandum, non imitandu[m] exemplu[m].
PDF 18. Feruenti aquâ Fides defensâ, hæresis vsta, miraculo item mirando, non imitando.
PDF 19. Sagarum in aquis natantium, judiciariam explorationem non modò illicitam, sed etiam contra rationem esse.
PDF 20. Temerariam innocentiæ probandæ co[n]suetudinem passim inualuisse.
PDF Capvt IX. Non posse ab hominibus Deum aquis punientem accusari, cùm aquis ipsi & alios, & se ipsos plectant.
PDF §. 1. Aquas esse justitiæ & misericordiæ diuinæ instrumentum.
PDF 2. Homines aquâ punientes, & aquis puniri indignantes, quàm iniquè Deum tractent?
PDF 3. Arionis in mare jactati fabula.
PDF 4. Auaritiæ seipsam punientis speculum in ijs, qui Arionem in fluctus eiecerunt.
PDF 5. Aquis per vim aut dolu[m] interfecti.
PDF 6. Variæ feminæ, quæ præ insania, vel alios, vel seipsas aquis peremeru[n]t.
PDF 7. Viri quoque luctu insanientes, qui se aquis suffocarunt.
PDF 8. Alij viri aquis, sua sponte hausti.
PDF 9. Superbi cuiusdam & luxu diffluentis Clerici miserabilis interitus.
PDF 10. Extrema desperantium dementia cauenda.
PDF 11. Deo longè decentiùs conuenire, vt aquis plectat reos, quàm hominibus.
PDF 12. Serui aquarum metu, in mendacio deprehensi, fabula.
PDF 13. Antonini persecutio, aquarum inundatione, & alijs cladibus punita.
PDF Capvt X. Deum, vt aquarum terrarumq[ue] Dominu[m], potestatem, justitiam, prouidentiamq[ue] suam ostendere, miserando Emmanuelis Sosæ naufragio, & sæculi marisq[ue] similitudine declaratur.
PDF Capvt XI. Terra hominis gratiâ creatæ situs, quies, rotu[n]dias, inæqualitas, venustas & feracitas, laude & admiratione digna.
PDF Capvt XII. Paradisi terrestris præstantia & voluptas.
PDF Capvt XIII. An, & quo pacto Terra, plantæ, bestiaq[ue] ante & post peccatum Adami, subjectæ vel mutatæ, hominique infestæ factæ sint?
PDF §. 1. Peccato terræ maledictio inducta.
PDF 2. Paradisi in terram miseriæ mutatio, fabulâ expressa.
PDF 3. Quantum arbor scienti[a]e bonu & mali nocuerit homini, & vnde sic dicta sit?
PDF 4. Esu mortifero, homo sibi ipse mortis causa fuit.
PDF 5. An spinæ fuerint, ante hominis peccatum?
PDF 6. Ab homine, hominis malu[m] ortu[m].
PDF 7. Hominem, etiam post peccatu[m], plantis bestijsq[ue] esse superiorem.
PDF 8. Hominis in bestias dominum apparet, ex Eua serpente[m] no[n] horrente.
PDF 9. Serpentis cum Eua collocuti forma & pulchritudo.
PDF 10. Cur Deus permisserit Euam tantùm à diabolo, specie serpentis, te[n]tari?
PDF 11. Ius hominis in bestias & dominium, post peccatum, ita quidem mansisse, vt tamen non manserit eadem securitas.
PDF Capvt XIV. Quantum homini, etiam post peccatum Adami, in omnis generis bestias, dominium, quantaq[ue] potestas relicta sit?
PDF §. 1. Sanctis quibusdam contra serpentes, dracones & leones potestas diuinitus data.
PDF 2. In leones, lupos, vrsos, & crocodilos vis à Deo, non ab astris concessa.
PDF 3. Mira vis in volucres Sanctis diuinitus concessa.
PDF 4. Potestas diuorum in aquatilia.
PDF 5. Hominis alioquin inermis & nudi, in animalia etiam naturalis potestas.
PDF 6. Dominiu[m] hominis in Elepha[n]tes.
PDF 7. Ceruorum docilitas.
PDF 8. Luporum, vrsorum, tigridrum, leonumq[ue] mira cicuratio.
PDF 9. Variarum belluarum in curribus trahendis vsus.
PDF 10. Nec ante oculos pennatorum frustra rete spargi.
PDF 11. Aues ad cantum & sermonem instructæ
PDF 12. Bestiarum ad venatum, ad litteras deferendas, ad concordiam mirabilis disciplina.
PDF 13. Aquilarum succursus, & disciplinæ capacitas.
PDF 14. Serpentes hominibus innoxij & subjecti.
PDF 15. Serpentum & draconum stupenda cicuratio.
PDF 16. Piscium quoque esse aliquam disciplinam.
PDF Capvt XV. Injustam esse, contra bestias querelam, justam autem Dei contra homines bestijs inobedientiores, ac proinde meritò puniendos.
PDF §. 1. Impatientia hominum, injustè de bestijs querentium.
PDF 2. Homines canibus ingratiores, leonibus sæuiores, injustè contrà bestias queri.
PDF 3. Hominum inobedientiam ab obedientia bestiarum in ruborem dari.
PDF 4. Exemplo bestiarum, ductorem & legem sequendos, non ducendos.
PDF 5. Hominum peccata à bestijs puniri, vt olim à muscis Pharaonem.
PDF 6. A serpentibus & leonibus puniti.
PDF 7. Vrsi malè educatos pueros punientes.
PDF 8. Amentia eorum, qui contra bestias queruntur.
PDF 9. Leonibus in pœnam & gloriam hominis, vti Deum.
PDF 10. Dominium hominis, in animalia ita imminutum esse, vt maximis minima molesta sint.
PDF 11. Cur minima animalia potiùs hominibus sinat esse molesta Deus?
PDF 12. Ranarum quanta fuerit in Ægypto plaga?
PDF 13. A ranis homines ciuitatibus expulsi.
PDF 14. Qualibus muscis Ægyptij fuerint exagitati?
PDF 15. Ob muscarum metu[m] Ethnicos muscarum deos excogitasse.
PDF 16. Apum in furem furor.
PDF 17. Apum in cubilibus defendendis potentia.
PDF 18. Cabronibus & vespis, quos fugârit Deus.
PDF 19. De muscis S. Narcissi, sacrilegos punientibus.
PDF 20. Non mirandum, homines à bestijs vexari, cùm ipsi irritent Deum.
PDF Capvt XVI. Quàm bonam Deus suis, & in Aegypto, & in Palæstina, terra[m] aßignârit seruis?
PDF Capvt XVII. Etiam alias terras bonis & laborem non fugientibus, bonas esse.
PDF Capvt XVIII. Varij modi variæq[ue] causæ, ob quas terræ elementum indolem mutat, & verò suapte natura immobile tremit.
PDF §. 1. Terram varijs modis, ob hominum peccata, reddi inutilem.
PDF 2. Terra luce & fœcu[n]ditate orbata.
PDF 3. Terra ardoribus exusta, Deo puniente.
PDF 4. Terræ motus & hiat[us] à Deo irato.
PDF 5. Terræ motu puniti etiam illi, qui suâ terrâ contenti non fuerunt.
PDF 6. Terræ aliò migrantes, vel trementes etiam prosunt.
PDF 7. Hæresis Arianæ caussa terræ trementis; cuius firmandæ modus in exemplo docetur.
PDF 8. Naturalis prædictio terræ motuu[m].
PDF 9. Diuinitus accepta notitia terræ motuum.
PDF 10. Christianorum templis parcens; Infidelium euertens, terræ motus.
PDF 11. Christi Nomen foribus præfixum in terræ motum profuit.
PDF 12. Sanctis patientibus, terra motum patitur.
PDF 13. Christi aduentum terræ motu, alijsq[ue] prodigijs confirmatum.
PDF 14. Iudæos à templo restaurando, terræ motu, alijsq[ue] malignis prodigijs impeditos esse.
PDF Capvt XIX. Ex congeminato nuntio, de nouo in vniuersa Calabria, terræ motu, à Iulio Cæsare Recupito S. Iesu conscripto, & Neapoli edito 1638. quædamnotatu digniora.
PDF Capvt XX. Vtilißima, in terræ motibus, rerum caducarum contemnendarum mortalibus exhiberi monimenta.
PDF §. 1. Quæna[m] è terræ motibus documenta sumi possint?
PDF 2. Paradisus mendax, Mu[n]di imago.
PDF 3. Terra pro Dea stultè adorata.
PDF 4. In terræ motu, terræ miseriam ac instabilitatem vel à Seneca considerari.
PDF 5. Sanctis cælo aspecto, terram sordescere.
PDF 6. Caduca in mundo omnia, cælo perdurante.
PDF 7. A terrenis gaudijs ac fugitiuis, æterna esse æstimanda.
PDF 8. Omne gaudium terr[a]e, finis vile, cæli, æternitas pretiosum facit.
PDF 9. Gaudiorum terrenorum varietàs, ad æternùm duratura nos gaudia inuitat.
PDF 10. A considerato cæli puncto, ipsos etia[m] Ethnicos, ad cælestem amplitudinem inuitatos.
PDF 11. Omnia in mundo, vtilia esse, etsi nos vtilitatem nesciamus.
PDF 12. Varij, qui creaturas corrigere, aut Dei æmulatores esse voluerunt.
PDF Capvt XXI. Origo, neceßitas & libertas Matrimoniorum.
PDF §. 1. Matrimonij principium, finis, & substantia.
PDF 2. An contrahendi matrimonij necessitas omnes obstringat?
PDF 3. Quos lex conjugij ineundi obstringat?
PDF 4. Illis, qui onus matrimonij abijcere conantur, sanctiorem virginum ac viduarum statum reclamare.
PDF 5. Virginitatem, etiam in ipso matrimonij statu, laudabiliter seruata[m].
PDF 6. Multos non modò non obstringi ad matrimonium, sed etiam obstringi ad votu[m] matrimonio contrariu[m].
PDF 7. Ioannis Caluini, contra SS. PP. & cælibatûs, præstantiam arrogans censura.
PDF 8. Magnam miseriam fore, si omnes in matrimonium dari oporteat.
PDF 9. Lutheri de cælibatu antilogia.
PDF 10. Caluini de cælibatu vertigo & inconstantia.
PDF 11. Ipsius Caluini sanctissimus cælibatus.
PDF Capvt XXII. Bono conjugali mala annexa, quæ vel impudentium querelis, vel stultoru[m] erroribus, vel castis sapientium consilijs caussam solent præbere.
PDF Capvt XXIII. De tribus matrimonij bonis, quibus conjugium honestatur, & apud Fideles acceptum, apud infideles & hæreticos quosdam detestabile redditur.
PDF Capvt XXIV. Matrimoniorum statum per se bonum esse, tamquam à Deo & natura ad prolem generandam, mutuamq[ue] opem inductum.
PDF Capvt XXV. Prouidentia Dei, homines singulari cura, in matrimonia locantis, ostenditur exemplis antiquioribus.
PDF Capvt XXVI. Iudicia Dei in matrimonijs, etiam recentioribus, prouidentißimè, conciliandis ac locupletandis, præsertim si non opes, sed virtus aspiciatur.
PDF Capvt XXVII. Cura Dei in Matrimonijs etiam conseruandis, diuinæ Scripturæ exemplis patefit.
PDF §. 1. Penes quemnam coniugum sit, ex diuina prouidentia, dominum?
PDF 2. Matrimonij diuina cura, tempore diluuij.
PDF 3. Abrahami & Saræ coniugium, in Aegypto diuinitus custoditum.
PDF 4. An Abraham sine mendacio; potuerit Sara[m] suam sorore[m] nominare?
PDF 5. Quanta matrimonij violatoribus, à Deo mala impendeant?
PDF 6. Pharaonis exemplo, adulteros terreri.
PDF 7. Forma Saræ periculosa, Abrahamo sollicitudinem injecit.
PDF 8. Abimelech cur, & quomodo ob Saram punitus?
PDF 9. Vxor Lot & Susanna, illa flammis, hæc saxis liberata.
PDF Capvt XXVIII. Eadem Dei cura prouidentiáque, in conseruandis matrimonijs, tam dæmonis, quam Sanctorum ope duplici, declaratur.
PDF Capvt XXIX. Illicitus pluralitas vxorum in quantas tricas conijciat?
PDF Capvt XXX. Cur Deus, matrimoniorum author & custos, tam multos maritos, aut tam multas vxores malas esse permittat? & quænam sint contra malas mulieres remedia?
PDF Capvt XXXI. Primum matrimonij bonum, seu fides coniugalis, quanta perfidia, quantísque adulterijs infestitur?
PDF Capvt XXXII. Prima caussa, ob quam Deus tot adulterijs perfidijsq[ue] matrimonia contaminari permittat; scilicet vt castorum coniugum fides tantò magis elucescat.
PDF §. 1. Res, juxta earum naturas, in mundo regendas.
PDF 2. Ioseph castitatem & fidem, mœchæ flagitio, illustratam esse.
PDF 3. Vbi periculum est castitatis, nec ætati, nec consuetudini fidendum.
PDF 4. Fortitudo Iosephi in adultera repellenda.
PDF 5. Quàm multa Iosephum oppugnantia non expugnârint?
PDF 6. Quàm admiranda fuerit Iosephi virtus?
PDF 7. Oculorum custodia in Iob & alijs, quàm sit laudabilis, ostendunt oculi malè emissitij.
PDF 8. Malè adulteria, inter conjuges adultèrijs compensari
PDF 9. Eubata quomodo Laide[m] luserit?
PDF 10. Alios sanitati castitatem, alios libidinem anteferre.
PDF 11. Susannæ ad peccandu[m] te[n]tationes.
PDF 12. Susannæ constantia, senum nequitiâ probata.
PDF 13. Qua[n]tum peccati horrorem habuerint homines timorati.
PDF 14. Penelope, quanta constantia fidem Vlyssi seruârit?
PDF 15. Lucretiæ quantus fuerit amor fidei coniugalis?
PDF 16. Heroica feminarum, in adulterijs repellendis, fortitudo.
PDF 17. Honestæ feminæ, pro tutela debere esse virum.
PDF 18. Feminæ alium virum nescientis, duplex & rarum exemplum.
PDF 19. Cur fida vxor, in diuinis litteris ceruę comparetur?
PDF 20. Stimuli ad fidem coniugalem seruandam.
PDF Capvt XXXIII. Secunda & tertia caussa, ob quam diuina bonitas justißimè adulteria fieri permittit, scilicet fidei diuinæ & duplicis temperantiæ defectus.
PDF Capvt XXXIV. Quanta permissorum à Deo adulteriorum caussa, vt Magistratui ciuili detur justitiæ administrandæ occasio?.
PDF Capvt XXXV. Quinta caussa, aliarum virtutum occasio, permißione adulteriorum, hominibus à Deo oblata.
PDF Capvt XXXVI. Quanta ex Zelotypiæ & iræ vitio, præsertim in matrimonijs, mala oria[n]tur?
PDF Capvt XXXVII. Sterilitas proli opposita, an matrimonio, aut coniugibus officiat?
PDF Capvt XXXVIII. Cur matrimonia abortibus contristentur?
PDF Capvt XXXIX. A prole matri, in vtero & partu, cur dolor veniat? à quo purißima Dei mater exempta fuit.
PDF Capvt XL. Quantæ parentibus, sæpe in matrimonio à liberis, & quas ob caussas, cruces enascantur?
PDF Capvt XLI. Quid sit, & quanti faciendum, tertium matrimonij bonum, seu insolubilitas?
PDF §. 1. Liberorum multitudo aliquando incommoda, & quid sit tertium matrimonij bonum?
PDF 2. Quantu[m] & vnde sit matrimonij vinculum?
PDF 3. Vinculum matrimonij à S. Augustino explicatum.
PDF 4. Matrimonium duplici sensu Sacramentum dici, & eius insolubilitas, quibus bona vel mala?
PDF 5. Infidelium matrimonium quare non sit Sacramentum?
PDF 6. Vinculu[m] matrimonij cur bonu[m]?
PDF 7. Quàm arctum fuerit, etiam apud Ethnicos matrimonij vinculu[m]?
PDF 8. Quæ vxores etiam in morte à viris noluerint separari?
PDF 9. Secundis nuptijs abstinere non quidem necessarium, sed tamen laudabile esse.
PDF 10. Blancæ se cum marito sepelientis castitas, & mirifica coniunctio.
PDF 11. Alia exe[m]pla coniugum erga mortuos, in amore constantium.
PDF 12. Amore coniugali, deformes videri formosos, & vitia excusari.
PDF 13. Artemisię erga defunctum Mausolu[m] nimius amor.
PDF 14. Forma vxori, castitatis caussâ, ablata. & mariti caussâ restituta.
PDF 15. Quomodo Ecclesia, vt sit vxori similis, sine ruga & macula esse debeat?
PDF Capvt XLII. An insolubilitas nonnullis meritò quodda[m] malum matrimonij esse videatur?
PDF Capvt XLIII. Quinam, & an rectè matrimonium adhuc magis insolubile esse optarent?
PDF Capvt XLIV. De bono viduitatis.
PDF Capvt XLV. Fructus, qui è faustis matrimonijs oriuntur.
PDF Capvt XLVI. Quis fructus etiam ex infaustis matrimonijs haustus sit, vel hauriri poßit?
PDF Capvt XLVII. Quid, & quàm varia sint monstra? & num etiam in omnibus Mundi partibus reperiantur?
PDF Capvt XLVIII. De illis elementorum monstris, quæ in dubium vocantur, vt de Pyrali, Salamandra, Phœnicce, Scylla, Charybdi, Sirenibus, piscibus foßilibus, vnicorne, Sphynge, Cantauris, &c.
PDF Capvt XLIX. Iniquas hominum de monstris & monstrosis querelas compesci ex eo, quòd monstra & monstrosi sint Dei opus, & eoru[m] irrisores diuinitas punia[n]tur.
PDF Capvt L. Vniuersum monstris ornari, Pygmæis & Gigantibus, ac enormiter fortibus; ostenditur.
PDF §. 1. Rebus monstrosis tamquam oppositis, res non monstrosas magis elucere.
PDF 2. Pygmæos ipsa deformitate sua esse gratiosos.
PDF 3. Procerus miles à pumilo, per crudele[m] jocum jussus trucidari.
PDF 4. Pumilorum gratiosa paruitas.
PDF 5. Paruitas corporis qu[a]e in nostra potestate non est, tamen vtilis est, & aliquibus nomen fecit.
PDF 6. Deu[m] per paruos magna patrasse.
PDF 7. Num totæ sint in terris Pygmæorum nationes?
PDF 8. Giganteæ staturæ homines, curiosoru[m] voluptas.
PDF 9. Gigantes esse terribiles.
PDF 10. Voluptas & vtilitas pariter de Galetio percepta.
PDF 11. E Gigantibus vt ex omnibus alijs magnis rebus, Dei gloriam magis elucere.
PDF 12. In Samsone, meliore Hercule, quanta decora donaq[ue] Dei conspecta sint?
PDF 13. Quos Poétæ finxerint mo[n]strosæ fortitudinis viros? & de Cleomede.
PDF 14. Alij prodigiosarum virium viri, Tritanus & Georgius Castriotus.
PDF 15. Deo non secus ac Aureliano, ob fortitudinem laudes dicendas.
PDF 16. Dei potentia contra potentes ostensa.
PDF 17. Impij Gigantes fulminati.
PDF 18. Milonis fortitudo quomodo superata?
PDF 19. Maximini fortitudo, & superbia dejecta.
PDF 20. Caij Matij vis, honor breuis, & vana dignitas.
PDF 21. Polydamas alter Samson, quomodo oppressus?
PDF Capvt LI. Climata Cæli, regiones terræ, imaginationes vehementes, aliæq[ue] naturales monstrorum caussæ.
PDF Capvt LII. Prima moralis monstrorum caussa, vt sint signa Dei, monere aut sanare volentis.
PDF Capvt LIII. Secunda moralis monstrorum caussa, vt sit pœna hominum ob scelera plectendorum, & qui, aut cur aliqua capitis parte, aut toto capite monstrosi nati sint?
PDF Capvt LIV. Qui, & cur, reliquis corporis membris, aut etiam toto corpore prodierint in lucem?
PDF Capvt LV. Punitorum monstrosa lepra, & monstrosa statua, è diuinis litteris explicata.
PDF Capvt LVI. Quantum ex rege Nabuchod
onosore, & ob quæ peccata, monstrum factum sit?
PDF Capvt LVII. Tertia moralis monstrorum caussa, vt non tam pœna, quàm medicina; divinoru[m]q[ue] Sacramentorum commendatio, & procuratio virtutis, conseruatioq[ue] castitatis sit.
PDF Capvt LVIII. Quanta monstrorum caussa diabolus se transfigurans, vt probet, terreat, puniat, & suam deformitatem detogat?
PDF §. 1. Variæ Dei, variæ diaboli caussæ, ob quas monstra inducunt.
PDF 2. Diaboli atrâ formâ apparentes.
PDF 3. Diabolus, Mauri specie, Dei seruos ab oratione impediens.
PDF 4. Variarum bestiarum figuræ, in quas se stygius Vertumn[us] transfigurat.
PDF 5. Acherontici Protei, versipelles ludi.
PDF 6. Diabolus draconis formâ descriptus.
PDF 7. Quibus modis dæmon apparere soleat?
PDF 8. Veræ, & phantasticæ apparitionis discrimen & modus.
PDF 9. Diabolus apparens cogitur se aliquo signo prodere.
PDF 10. Spiritus aliquando vera, aliquando ex aëre, aliaue materia facta corpora assumere.
PDF 11. Ob quas caussas tam turpis appareat superbus alioquin Spiritus?
PDF 12. Monstrorum Acheronticorum fœditas horrorem parit.
PDF 13. Vtile esse, vt subinde talia mo[n]stra terreant peccatores.
PDF Capvt LIX. Cur, & quàm monstrosos diaboli faciant eos, quos insident?
PDF Capvt LX. An & quomodo diabolus poßit creaturas in monstra conuertere?
PDF 1. Sensus quæstionis, & aduersariorum fundamenta.
PDF 2. Miræ plantarum & animalium Metamorphoses.
PDF 3. Sexuum inter se naturalis transmutatio.
PDF 4. Qui autores & quæ exempla doceant, homines in lupos aliasq[ue] bestias mutari?
PDF 5. Magarum & magorum in Thessalia transmutatio.
PDF 6. Sagæ in feles versæ.
PDF 7. Sagæ foras vectæ sub alieno Schemate vulneratæ.
PDF 8. Sagæ in vrsum, & sagi in trumcum & bouem lepida conuersio.
PDF 9. Experientijs suprà narratis quinam authores decepti sint?
PDF 10. Sensus humanos errare posse.
PDF 11. A diabolo no[n] posse homines in bestias, aut bestias in homines conuerti.
PDF 12. Varij modi, quibus malus spiritus videtur homines in bestias transmutare.
PDF 13. Multas mutationes hominum tantúm phantasticas esse.
PDF 14. Naturali vi corpori, nec in duobus simul locis positione[m], nec penetrationem dari posse.
PDF 15. Aduersariorum ratio diluitur.
PDF 16. A transmutatione sexûs, & authoritate suspectorum, non validum duci argumentum.
PDF 17. Varijs præstigijs efficere dæmonem, vt hominum in bestias mutationes veræ videantur.
PDF 18. Quænam insit in fabulis veritas?
PDF 19. Cur à Deo præstigæ dæmonum permittantur; & quænam sint contra eas remedia?
PDF 20. Magos dum illudunt, illudi, & præstigijs suis sæpe perire.
PDF Capvt LXI. Suismet homines vitijs in quales bestias transmutentur?
PDF §. 1. Vitijs homines non naturâ, sed moribus in bestias transmutari.
PDF 2. Peccatis rationem sopiri, quâ sola à brutis distamus.
PDF 3. In quasnam bestias homo malus ex Epicteti sententia vertatur?
PDF 4. Philonis, & S. Gregorij Nysseni de hominis in bestiam metamorphosi sententia.
PDF 5. D. Chrysostomi, & Isidori, eius imitatoris, de eadem re verba.
PDF 6. Clementis Alexandrini, & Senecæ judicio, luxuriantes in bestias mutari.
PDF 7. Eiusdem Clementis sententia, quos vulpibus, cicadis, &c. comparet?
PDF 8. Monstrosi superbarum feminarum sumptus.
PDF 9. Monstrosus feminarum, virorumq[ue] fucus.
PDF 10. A vitijs homines varijs bestijs similes fieri.
PDF Capvt LXII. Defectus monstrorum & naturæ plerumq[ue] aliunde compensari.
PDF Capvt LXIII. Monstrositatem omnem cessaturam apud Beatos, futuram autem, apud damnatos.
PDF §. 1. Monstrosos homines æterna vitæ capaces esse.
PDF 2. Omnibus Sanctorum membris, in resurrectione, suum decorem futurum.
PDF 3. Vt in Christo resurgente ita & in alijs Sanctis quædam vulnera tamquam virtutis testimonia mansura.
PDF 4. An, & quæ mo[n]strositates sint in damnandis mansura?
PDF 5. In Sa[n]ctis seruata substa[n]tiæ integritate, solam deformitatem perituram.
PDF 6. Qui nunc gemino, aut semiferino, alitérue monstroso sunt corpore, siue boni, siue mali, quomodo sint resurrecturi?
PDF 7. Quomodo Sa[n]cti in me[n]sura[m] ætatis plenitudinis Christi sint resurrecturi?
PDF 8. Omnia me[m]bra, & naturæ debitos humores resurge[n]tibus esse redde[n]da.
PDF 9. Vngues quoque, & capillos resurgentibus esse reddendos.
PDF 10. Quæ materia resurgentibus & an costa sit reddenda Adamo?
PDF 11. Medicina monstrosorum.
PDF 12. Qui, & cur dixerint, feminas non in suo sexu resurrecturas?
PDF 13. Feminæ, cur in suo sexu sint resurrecturæ?
PDF 14. Solutio argumentorum contra sexu[m] femineum obiectorum.
PDF 15. Ad quid sexuum & membrorum diuersitas sit resurrectura, & in cælo futura?
PDF 16. An, & quomodo resurrecturi sint, qui antè moriuntur quàm nascantur
PDF 17. Epilogus huius, de monstris & monstrosis, tractatûs, ostendens, non esse in his caussam querelarum; sed occasionrm diuinæ prouidentiæ & bonitatis admirandę.
PDF Index Rervm Et Verborvm Tomi Secvndi.
PDF Vorsatz
PDF Rückdeckel
PDF Rücken
PDF Tomvs Tertivs
PDF Tomvs Quartvs