jump to main content

R. P. F. Ioannis Nider Ordinis Prædicatorum Theologi De Reformatione Religiosorvm Libri Tres / Editi in lucem per R. P. F. Ioannem Bovcqvetivm Dominicanum Antuerpiensem ac Priorem Yprensem. Antverpiæ : Moretus ; Antverpiæ : Officina Plantiniana, 1611

Content

PDF 1 Cap. I. Ostendit libertatem arbitrij esse causam omnium bonorum gratiâ assistente, & eâ absente causam omnium deformitatum, per quædam exempla & auctoritates Sanctorum.
PDF 12 II. Docet quid sit conformitas in bono & in malo: quomodo per tria vitia conformantur sæculo. Et per tria dubia ostendit, quàm sit periculosum intrare Religionem deformatam.
PDF 23 III. Quòd forma sæculi est omni luto immundior, sicuti & ipsa peccata, ratione multiplici.
PDF 30 IV. Recenset XV. argumenta deformatorum Clericorum & Religiosorum, quibus se tue[n]tur, ne à forma sæculi recedant. Et primum soluit argumentum, nempe obiicientium complexionis debilitatem; ostendens contrarium.
PDF 39 V. Soluit quam obiiciunt compertam consuetudinem; ostenditq[ue] quando contra statuta Monastica excuset, & quando non.
PDF 48 VI. Soluit quando obiiciunt Prælatorum peccata; & declarat quòd proptereà reformationi eorum actiuæ nullus resistere debet.
PDF 51 VII. Quando obiiciunt reformationem esse nouitatem & singularitatem; ostendit, quæ sit bona nouitas & singularitas, & quæ sit mala.
PDF 57 VIII. Quando obiiciunt esse exspectandum cum reformatione vsque ad generalem reformationem Ecclesiæ, oste[n]dit quòd hoc sit callidè reformationem refugere.
PDF 61 IX. Soluit quando obiiciunt reformare esse Ordinem diuidere, & notam personarum in eo ponere; declaratq[ue] contrarium, scilicet, quòd hoc sit Ordinem vnire, & ædificare.
PDF 65 X. Cùm se iactant viuere, vt patres eorum, distinguit de bonis & malis patribus; & admonet ne temerariè iudicet quis de locis deformatis.
PDF 71 XI. Cùm obiiciant dispensationem eis factam; docet vbi, quando, & in quibus, & qualiter poßit fieri dispensatio, & quando non. Et mouentur tria dubia de proprietariis monachis.
PDF 83 XII. Cùm causantur necessaria in victu se no[n] habere, tradit, quomodo tunc fieri debet: & quanta confidentia sit habenda in Deo de temporalibus administrandis.
PDF 90 XIII. Cùm obiiciant status nobilitatem vel dignitatem; manifestatur, quòd proptereà acriùs & ampliùs reformationi deberent insistere.
PDF 94 XIV. Quando timent sequi in diuino officio, vel seruitio, personarum paucitatem; declarat contrarium, & quomodo hoc non sit timendum. Et quòd obsequi a amalorum, modicùm; bonorum verò, multùm Deo placent.
PDF 99 XV. Quando conqueruntur ad reformationem sequi pacis perturbationem, docet quòd duplex est pax & discordia, & quando scandalum sit timendum, & quando non.
PDF 105 XVI. Quando arguu[n]t sequi lapsum grauiore[m], & apostasiam, vel huiusmodi; ostendit quòd propter talia non semper reformatio per Prælatos prætermitti debeat.
PDF 111 XVII. Quando ostendere nituntur, quòd ex laxa vita maiora sequuntur bona, quàm ex reformatione; manifestatur multipliciter contrarium, & quanta mala sequuntur in deformatis locis, ex sumptibus in ædificiis, picturis, & huiusmodi.
PDF 119 XVIII. Quando obiiciunt modum procedendi in reformatione ineptum; panditur quanta calliditate se palliare consueuerunt vitiosi & hypocritæ: sicut faciunt Behemoth, lamia, draco, & ericius.

PDF 123 Liber Secvndvs.

PDF 270 Liber Tertivs.

PDF [393] Pro D. Catharinæ Senensis Imaginibvs Dispvtatio R. P. F. Vincentii Ivstiniani Antistii Valentini, Ordinis Prædicatorum, S. Theologiæ Professoris.