Content
PDF Tomvs Primvs PDF Front cover PDF Endsheet PDF Title page PDF Index Librorvm, Capitvm Et Argvmentorvm Tomi Primi Opvscvlorvm D. Ioannis Iusti Lanspergij Carthusiani. PDF Printers Mark PDF Invictissimo, Potentissimo, Ac Christianissimo Principi Et Domino. D. Carolo Eivs Nominis Qvinto, Romanorvm Imperatori semper Augusto, Germaniæ, Hispaniarum, Hungariæ &c. Regi, Domino suo clementissimo F. Ioannes Iustus Lanspergius Carthusianus, nomine & vice Catholicorum omnium, ac probè Christianorum, qui in verè Christiana fide in natione Germanica constantes permanent, gratiam & pacem in Domino nostro Iesu Christo precatur & optat quamplurimam. PDF Demonstratio, quænam sit reuera Euangelica religio, & quid de monasterijs ac eorundem incolis sentiendum sit liber vnus PDF Ad quid sit homo conditus, & quæ sit reuera Euangelica vita, quinam item hodie se Eua[n]gelicos vocant. Caput 1. PDF De bonis operibus, quænam præcipua sint & Deo propinquiora: in quibus item religio versetur. Cap. II. PDF Quod omnes boni Christiani religiosi possint appellari, & potissimum hi, qui statum aliquem suscipiunt ad hoc ordinatum; & vt in eo spiritualibus exercitijs quisq[ue] vacare debeat Cap. III. PDF Vtî semper in mundo status aliqui extiterint in quibus specialius ex bona voluntate Deo seruire licuit, supra quàm ex mandatorum Dei aliquis tenetur. Cap. IV. PDF Quod olim monastica, vita qualis in veteri testamento, fuerit, & nomenclatura tamen cœnobiorum, monachorumq[ue] non extiterit, quia ille status ipso nomine antiquior existit. Cap. V. PDF Quod religiosorum status non semper consimilis fuerit; quomodo neq[ue] nunc quoq[ue] ordines omnes per omnia concordant. Cap. VI. PDF Quod status monasticus vetustus sit, & incrementum à Samuelis, Eliæ, & Prophetarum tempore acceperit. Cap. VII. PDF Quod vita Apostolorum & Sanctorum in Hierusalem in principio fidei fuerit, qualis nu[n]c est monastica. Cap. VIII. PDF Quod quando vita communis iuxta institutionem Apostolorum, propemodum interierat, quasi post liminio sub S. Marco in Alexandria & in multis alijs locis restituta sit. Ca. IX. PDF Quod S. Augustinus vitam Apostolorum, primorumq[ue] Christianorum in Africa inter suos Canonicos instaurauerit. Cap. X. PDF Quod post S. Augustinum alij perplures vitam monasticam multi alijs locis exuscitauerint. Cap. XI. PDF Quod tam multiplices religiosorum ordines in tribus illis votis, à Christo contra tres illas maximas peccatorum causas propositis, consentiant. Cap. XII. PDF Discipulum esse Christi, vt sit perfectius multò, quam esse Christianum simpliciter: superbia quanam ex radice pullulet: vota tria monastica vtî Christus seruârit. Cap. XIII. PDF Quod omnes religiosi ordines primitus à Deo per homines sint instituti. Cap. XIV. PDF Quod religiosi solitarij, non inutiles, sed valdè fructuosi omnibus hominibus sint. Cap. XV. PDF Quod religiosi, maximè verò qui se totos à mundo sequestrauerunt, nunquam non à bonis honorati fuerint. Cap. XVI. PDF Quod monasteria dirui, vel perire non debeant permitti, & quod boni propter malos in proposito religioso, malè audire non debeant. Cap. XVII. PDF Quod monachi siue moniales apostatæ coram Deo votifragi & pereiuri sint, & ipsorum criminis sint participes, qui ipsos iuuant & defendunt. Cap. XVIII. PDF Quod hæreticis non sit credendum, qui peruersè scripturas contra explanationem Ecclesiæ interpretantur, & quod continentia non sit impossibilis seruatu. Cap. XIX. PDF Quod ex nobis ipsis nihil, ex Deo, verò omnia ad animæ nostræ salutem possimus. Cap. XX. PDF Quod religiosi bonis operibus nauent operam, nec tamen salutem suam in bonis operibus constituant. Cap. XXI. PDF Quod Christi & Sanctorum arcta via fuerit, quam monastici homines imitari nituntur & Lutherani fugiunt. Cap. XXII. PDF Quod religiosum in monasterijs propositu[m], non prohibentum, sed consulendum & protegendum sit, vt rectè conseruetur, vnde tantum boni ipsum retinentibus exoritur. Cap. XXIII. PDF Ad quod religiosum propositum, ipsum amplectentes ducat, & quod istius propositi no[n] sit culpa, si in eo multi malæ vitæ videantur. Cap. XXIV. PDF De veritate, antiquitate, incremento, habitu, votis, cæremonijs & exercitijs monasticæ religionis &c. Dialogus. PDF Lectori Pio Salvtem. PDF Cur monachi passim apud malos ludibrio habeantur. Cap. I. PDF Cur monachi sese singulari habitu contega[n]t. Cap. II. PDF Num cucullus religiosa sit vestis. Cap. III. PDF Vtrumne canones monastici & tria vota ey Euangelio profecta sint. Cap. IV. PDF Vt corrigi oporteat eos, qui inter religiosos non religiosè viuunt. Cap. V. PDF An status monasticus & Christianus duo diuersi sint status; & de discrimine monasticæ vitæ & vulgarium Christianorum. Cap. VI. PDF Num monasticæ vitæ homines sint otiosi, & de cantione chorali. Cap. VII. PDF Cuiusmodi otiosos reprehendat D. Paulus, & de tyrannide eorum qui se Euangelicos voca[n]t. Cap. VIII. PDF Num cænobia in paupertate degant. Cap. IX. PDF Cur votum religiosi Deo nuncupent. Cap. X. PDF De cæremonijs monachorum, num in Eua[n]gelio sint traditæ. Cap. XI. PDF Quod Lutherus malè egerit, quemadmodum fructus eius declarant: & vnde illius impostura facilè aduertatur. Cap. XII. PDF Num bona opera meritoria sint, & beatitudinis præmium à Deo recipient. Cap. XIII. PDF Opera bona quam sint necessaria ad salute[m]: vtq[ue] ex sola fide Christum agnouisse, minimè constituat aliquem Christianum. Cap. XIV. PDF Cuiusmodi nouum sit Euangelium, quiq[ue] illud amplectantur. Cap. XV. PDF Vtrum pro se scripturam Lutherus ad suæ doctrinæ probationem habeat, & de prodigijs illius. Cap. XVI. PDF Quod ex Lutheri secta plures aliæ multô peiores exsurrexerint, & vtrum constitutiones Ecclesiæ cum scriptura conueniant. Cap. XVII. PDF Optima institutio ad bonam Christianamq[ue] degendam vitam. Cap. XVIII. PDF Vtî quis ex Lutheranismi hæresi ad sanam mentem reductus, vitam moresq[ue] conuertere debeat. Cap. XIX. PDF Epistolarum Paræneticarum liber. I. PDF Præfativncvla. PDF Trahi à Deo ad monasticen, quanta sit gratia, quiq[ue] is, suum institutum auspicari, à quibus item sibi cauere, quomodo quoq[ue] vocationem diuinam attendere debeat. Epist. I. PDF Amoris priuati quæ incommoda: persecutionem omnem superandi, pacemq[ue] veram obtinendi quæ sit ratio; piisq[ue] quam sit necessarium exerceri. Epist. II. PDF Mors charorum, quàm sit discretè plangenda: morte bona defungi quàm sit optabile: qua[n]ta post mortem felicem sequantur in cælis gaudia. Epist. III. PDF Tendere in Deum quid sit, quomodoq[ue] quisq[ue] conniti id debeat: exercitijs cuiusmodi præcipuè religiosus ac Prælatus se occupare debeat. Epist. IV. PDF In seculo quot sint, quæ à via salutis impediant occasiones: monastici instituti encomiu[m]: mundum relinquere quid sit, quoq[ue] pacto id liceat. Epist. V. PDF Monasticum institutum auspicaturus, quænam obseruare debeat: nominis Carthusianus literæ, quid mysticè innuant. Epist. VI. PDF Vt is qui ex voragine peccatorum vocatur ad monasticum institutum, debeat suam auspicari vitam. Epist. VII. PDF Tyro Carthusianus quinam sese in cella per dies singulos, iuxta externum & internum gerere debeat hominem. Epist. VIII. PDF Quibusnam technis nitatur diabolus subuertere Christi tyronem, vtq[ue] sola obedientia per abnegationem & mortificationem, sit spes spiritualis profectus. Epist. IX. PDF Vti nouellus tyro sese in externis obseruantijs Ordinis, & internis exercitijs institutisq[ue] gerere debeat. Epist. X. PDF Homini exteriori, interioriq[ue] reformando, quænam sint necessaria, & tyroni qui libri legendi: orationis mentalis quanta vtilitas. Epist. XI. PDF Nouitio vtî à Dei timore auspicandum, quanto studio horas persoluere, B. Mariæ gaudia venerari, solitudinem silentiumq[ue] excolere debeat. Epist. XII. PDF Armis quibusnam spiritui instabilitatis in assumpto vitæ monasticæ instituto resistendum sit. Epist. XIII. PDF Ad Christum si quis vult venire, necesse est vt eadem via qua Christus, ambulet, quæ est omnimoda propriæ voluntatis abnegatio. Epist. XIV. PDF Vt is qui monasticum institutum concepit animo, opere per feruentem orationem ad Deum, & suam operam perficere possit. Epist. XV. PDF In ingressu religionis quisnam scopus ob oculos constitue[n]dus: quomodo, quosue mores mutare tyro cœnobita debeat. Epist. XVI. PDF Stipendia præcipua militum Christi quæ sint: infirmitates corporum cur permittantur à Deo: mali homines quam sint bonis frugi feri. Epist. XVII. PDF Gloriæ vanæ & animi distractionibus quomodo resistendum: passiones naturales vtî differenter vel sentiantur, vel non sentiantur: exercitijs internæ vitæ quatenus insistendum; quæq[ue] internæ vitæ studioso sint cauenda. Epist. XVIII. PDF Pax vera in omnibus quærenda, amicitia humana non magni facienda; quo pacto item Deo confidendum sit. Epist. XIX. PDF Vt in monastica religione quis constitutus præcipuè quinque obseruare, modo velit suæ vocationi satisfacere, debeat. Epist. XX. PDF Orationis continuus vsus qui obtineri possit, & quænam septem in Christi vita & passione meditanda sint. Epist. XXI. PDF Vt professionem monasticam facturus pr[a]eparare, seseq[ue] Deo vnire, seculo & sibi morti debeat Epist. XXII. PDF Vt is qui sese monastico instituto dedidit, B. Virginem Mariam venerari debeat, & quasnam decem petitiones illi porrigere. Epist. XXIII. PDF Vtî nouiter inuestitus debeat agnoscere & efflare spiritum instabilitatis, & vitam instituere: denique quibus inditijs probetur nouitiorum defectio, siue profectio spiritualis. Epist. XXIV. PDF Fundamentum spirituale ingressurus religionem, cuiusmodi iacere, quæq[ue] huic superstruere debeat. Epist. XXV. PDF B. Virgo, & cor Christi quanta in veneratione habenda ab ijs, qui vitam suam corrigere volunt. Epist. XXVI. PDF Vtî nouellus Carthusianus feliciter incepta prosequi, à quibus sibi cauere, & quo omnia sua exercitia destinare debeat. Epist. XXVII. PDF Qui scopus, quisue religionis finis ab eo, qui monachus cupit fieri, quærendus. Epist. XXVIII PDF Otium inutile quantoperè fugiendum: Christi vitæ vtî monachus sese conformare, propriaq[ue] concupiscentias abnegare debeat. Epist. XXIX. PDF Vitî is qui in monastica religione solenni voto sese constrinxit, vitam suam auspicari, & iuxta vocationis suæ normam viuere debeat; quæq[ue] eum possint ab eiusmodi viuendi genere auocare, & quomodo vitanda sint. Epist. XXX. PDF Vt nemo ex leuibus signis de culpis internis facilè iudicandus fit, quiq[ue] aliorum facta sint in saniorem sententiam trahenda. Epist. XXXI. PDF Vt cœnobita suæ vocationis obliuiscens pœnitensq[ue] reuocari possit ad sanam mentem: occasiones instabilitatis, & quanta mala immortificatio adferat. Epist. XXXII. PDF Mentes à Deo auersas reuocandi modus insignis: pœnæ infernales quàm inexplicabiles; vti & gaudia superna ineffabilia. Epist. XXXIII PDF Infirmitas coporalis vtî accipienda sit: qua[m] patientissime Sancti quiq[ue] passi sint: vt animæ prosit, infirmitas corporis: afflictiones vt sint refrigeria: locus vt ex tentatione aut ægritudine non sit mutandus. Epist. XXXIV. PDF Quo pacto Deo in monastico instituto seruiturus, ab abnegatione propriæ voluntatis & sensus per discretum feruorem incipere debeat. Epist. XXV. PDF Congratulatur fratri è mortis periculo erepto, eumq[ue] hortatur ad constantiam & obedientiam. Epist. XXXVI. PDF Contra instabilitatem & distractionem inter Dei laudes, remedium. Epist. XXXVII. PDF Vt sit vtendum recreationibus & remedijs sanitatis. Epist. XXXVIII. PDF Vt tyro Christi debeat sese dare ad libertatem spiritus, timoribus & scrupulis conscientiæ nimijs resistere, & Deo confidere. Epist. XXXIX. PDF Scopus monasticæ vitæ quis quid de monasterijs, eorum regulis, vestitu, cæterisq[ue] eorum cœremonijs sentiendam sit. Epist. XL. PDF Vt quisq[ue] syncerè simpliciterq[ue] ambulare erga proximos debeat: opera nostra quemnam ad scopum dirige[n]da sint: puritas simplicitasq[ue] animi, quo pacto obtineri possit. Epist. XLI. PDF Monasticæ institutionis scopus quis esse debeat, quomodo, & per quænam pietatis exercitia promouendus. Epist. XLII. PDF Epistolarum Paræneticarum Liber Secundus. PDF In D. Ioannis Ivsti, Lanspergii Carthvsiani, Librvm Secvndvm Epistolarvm Paræneticarum, Præfatio. PDF In prælatione quanta discretione, zelo, lenitate opus sit in subditis regendis: infirmiores item lenitate ducere, proteruiores austeritate zeloq[ue] iustitiæ arcere, abususq[ue] abrogare vtî præsidens debeat. Epist. XLIII. PDF Perfectio spiritualis vitæ, vtî iuxta octo quædam consilia, obstineatur. Epist. XLIV. PDF Monasticæ perfectioni quænam sint necessaria: creaturarum speculatio vt sit loco vehiculi ad Deum, exercitium amoris quotidie cuiusmodi adsumendum, quomodoq[ue] mente sit iugiter orandum Epist. XLV. PDF Exercitium deuotionis, diuiniq[ue] amoris, cuius in præcedenti epistola fit mentio, ex Iesu Christi passione beneficijsq[ue] conflatum, & in articulos 72. digestum, septem item horis, quas Canonicas vocant, applicatum. PDF Obitus Sanctorum vt non sit nimiè plorandus: in omni desolatione vtî Deo innitendum: amor noster vt à creaturis sit ad Deum transferendus: corpus vt sit discretè regendum: lachrymis nimijs atque mœrore vt sit abstinendum. Epist. XLVI. PDF Afflictiones quo animo ferendæ, præcipuè quæ ex suscepto monasticæ instituto exoriuntur: confessiones clanculariæ quæ faciendæ: cibus potusq[ue] quo pacto sumendus, vtq[ue] naturæ debili succurrendu[m]. Epist. XLVII. PDF Vocari ad monasticam religionem in innocentia, quam sit felix seductio: Gaudia mundi quantum distent à spiritualibus: votum vt non obstet libero arbitrio: quanto sit votum encomio euehe[n]dum: instabilitas quosnam magis vexet. Epist. XLVIII. PDF Discretione quanta opus sit Deo in monastica religione consecratis, in vsu præcipuè corporalium necessitatum: abstinentiam indiscretam vt suadeat diabolus: Obedientia abnegatioq[ue] proprij consilij quam sit religiosis necessaria: natura item infirmis quomodo edomanda absque periculo. Epist. XLIX. PDF Quid Virgo quæuis, vt ab Aeterna Sapientia desponsari mereatur, agere, quonam item pacto sponsi cœlestis beneficia recolere, illiq[ue] gratias debeat referre. Epist. L. PDF Vt virgines Deo consecratæ Christo sponso cœlesti militare, sanctitati mentis & corporis operam nauare, amoremq[ue] suum omnem in quemnam maximoperè transfundere debeant. Epist. LI. PDF In puellari teneraq[ue] ætate ad monasticum institutum vocari, quanta sit diuini numinis gratia. Epist. LII. PDF Vtî per creaturarum venustatis contemplationem, liceat ad creatoris cognitionem, contemplationem, amoremq[ue] conscendere. Epist. LIII. PDF Vulnera Iesu Christi, quo pacto honoranda sint: quas item virtutes ex eisdem exugere liceat. Epist. LIV. PDF Deum in nobis esse, nosq[ue] in Deo per quænam indicia probetur: charitas Dei vtî in nobis probetur per fraternum amorem: mala item quanta inuidia ac odium in nos congerant. Epist. LV. PDF Pax cordis inter aduersa & quosuis euentus quînam obtineri possit: quare Deus permittat amicos suos alijs exerceri & discruciari. Epist. LVI. PDF Exercitium tutissimum probatissimumq[ue] pertingendi ad fundamentum omnium virtutum, scilicet humilitatem. Epist. LVII. PDF Vtî vita spiritualis sit inchoanda: exercitia corporalia pariter ac mentalia quomodo exercitanda: naturæ item necessaria qua discretione suscipienda: quiq[ue] ad proximum suum quisq[ue] se gerere debeat. Epist. LVIII. PDF Enchiridion Christianæ militiæ ad nouitatem vitæ perfectè instituens. PDF Praefatio. PDF Abnegatio sui quænam sit, quomodo, & quibus ea assumenda, exercendaq[ue] sit. Cap. I. PDF Fuga seculi, quàm sit necessaria, & abstractio vitæ quomodo sit sectanda. Cap. II. PDF Modus, statusq[ue] strenuè Deo seruiendi vt sit necessariò cuiq[ue] deligendus. Cap. III. PDF De constanti, firmoq[ue] proposito vit[a]e melioris tenenda. Cap. IV. PDF Scopus omnium actionum quisnam ob oculos constituendus: vt abnegatio sui sola, Dei comprobet fidelem discipulum: quo pacto denique quis à salubri proposito collapsus, renouare debeat spiritum suum. Cap. V. PDF Peccatorum, vt sint occasiones fugiendæ. Cap. VI. PDF Discretio quanta sit virtus, & quatenus eam in omnibus seruare necessarium sit. Cap. VII. PDF Gula quinam per abstinentiam frenetur, vtq[ue] in cibo & potu quisq[ue] se, ne Deus offendatur habeat. Cap. VIII. PDF Exercitia quænam Deo deuotus quisq[ue] inter comedendum & bibendum frequentare, & lectionem aliquam sacram ob oculos præfigere debeat. Cap. IX. PDF Modus, situsq[ue] inter dormiendum quis obseruandus, qu[a]eue exercitia in lecto constitutuo adsumere, ruminareq[ue] debeat. Cap. X. PDF Lectio quorumnam librorum, siue freque[n]tanda, siue fugienda sit Dei famulis. Cap. XI. PDF Deuotio vera quænam sit, & quomodo ea exercenda: deuotio item sensibilis quo pacto sit periculosa, quatenusq[ue] à Deo petenda, ac in ipsum trahenda. Cap. XII. PDF Orationi, vt debitè fiat, quænam sint acco[m]moda, quæ hominem ad eam præparent, vocali item orationi & cantionibus, quæ fiunt in Ecclesijs, qui nos præparemus, ac insistamus. Cap. XIII. PDF Arma validissima vt sint orationes ad vsum tentationum: vti quæue tentationes vincantur sui humiliatione ac resignatione, quæ item superentur pia contemptione. Cap. XIV. PDF Dissidentiæ circa fidem, displicentiæq[ue] ad proximum tentationibus quomodo resistendum sit: vtq[ue] pia exercitia, nullaq[ue] bona opera ob quasuis tentationes sint omittenda. Cap. XV. PDF Scopus quisnam omni operi exercitioq[ue] præfigendus. Opera cuncta vt modo perfectissimo fiant, corpus discretè quî regendum: quæ item intentio triplex sit nobis necessaria. Cap. XVI. PDF Solitarius quomodo sese in cella, seu domo exercere debeat: duplex item solitudo quanto studio exercenda sit. Cap. XVII. PDF Sensuum externorum refrenatio ac disciplina quam fit necessaria ad cordis puritatem, quantaq[ue] mala adferat eorum lasciuia. Cap. XVIII. PDF Lingua quare, quantoq[ue] studio sit frenanda: quantaq[ue] item mala effrenis locutio adferat. Cap. XIX. PDF Quæsitio sui quantoperè sit vitanda. Cap. XX. PDF Gloria vana quanta sit diligentia vitanda. Cap. XXI. PDF Singularitas bona quantoperè obseruanda, mala item singularitas quanta mala aduehat, quomodoq[ue] vitanda sit. Cap. XXII. PDF Scandalum quibus modis contingat quantoperè noceat, honestas morum quosnam deceat: superbia item vt se sub zeli specie palliet. Cap. XXIII. PDF Charitati fraternæ quænam aduersentur: canon charitatis qui sit, pax item cum proximo qui seruanda sit. Cap. XXIV. PDF Vtî quisq[ue] sese erga proximum suum gerere, eius mores patienter ferre, offensum sibi denuo placare debeat: denique quonam modo quisq[ue] se ad osores ac detractores suos habere debeat. Cap. XXV. PDF Iudicium temerarium quanto studio, quoue pacto vitandum sit, quomodo item nos erga delinquentes habere debeamus. Cap. XXVI. PDF Intentio vt in omni re, verbo, & opere discutienda sit, tempus quoduis quam fructuosè expendendum: inclinationes propriæ vt interrogandæ sint, quid item cor liberum efficiat. Cap. XXVII. PDF Confessio vt sit recta, quænam exigat: quomodo animus ad eam sit discutiendus: quo item pacto ea peracta, propositum bonum sit resumendum. Cap. XXVIII. PDF Mortificatio vitiorum, sensualitatis, delectationumq[ue] quam sit cuique necessario adsumenda: quomodo item ea quoque cum fructu exerceri debeat. Cap. XXIX. PDF Labor & pugna aduersus vitia propria qua[m] sit vtilis: voluntas propria ac curiositas sensualitatis, quomodo sint mortificanda. Cap. XXX. PDF Tentationes, adflictionesq[ue] quantum sanctis profecerint: illorum vita cuiusmodi fuerit: mortificationis item vitiorum, quantus sit fructus ac merces. Cap. XXXI. PDF Ad perfectionem vitæ aspirans vtî Dei adiutorio semper inniti, de suis viribus diffidere, sese Deo nudè resignare, desideriumq[ue] proficiendi nunquam intermittere debeat. Cap. XXXII. PDF Perfectioni vitæ quænam tria sint necessaria cum primis: obedientia quam debeat fore velox: quomodo item cogitationes sint spiritualibus patribus nude detegendæ. Cap. XXXIII. PDF Virtutes quonam sint pacto acquirendæ: Humilitas vt sola humiliatione obtineatur: Puritas cordis quam sit necessaria, quomodo item obtineatur. Cap. XXXIV. PDF Humilitatem, suiq[ue] humiliationem vt quis obtinere possit, quænam facienda: humilitas vera quæ sit, quantaq[ue] sit bonitas Dei erga homines. Cap. XXXV. PDF Humilitatem quantoperè sancti quiq[ue] coluerint, quænam illi aduersentur: vtq[ue] correptus quis sese gerere debeat. Cap. XXXVI. PDF Humilitas non modo, verùm cæteræ quoque virtutes quonam facili pacto obtineri possint: obtrectationes, vituperia, laudesq[ue] aliorum vti humilis reuera nil curabit. Cap. XXXVII. PDF Abnegatio voluntatis propriæ, vt in omnibus tuto eligenda: quomodo eaexence[n]da. Iudicium item proprij intellectus, vt pælatorum indicio substernendum. Cap. XXXVIII. PDF Obedientia quibusnam, & quando studio præstanda: vtq[ue] omnibus alijs exercitijs ea sit anteferenda. Cap. XXXIX. PDF Reuerentiam quantam teneamur nostris exhibere prælatis. Cap XL. PDF Resignatio sui omnigena quam sit cuiq[ue] necessaria Pertinacia proprij sensus quam sit detestanda, atque Dei prouidentiæ omnia co[m]mittere debeamus. Cap XLI. PDF Extra diuinam nihil est voluntatem appetendum. Cap. XLII. PDF Patientia ac mitias in quibus, ad quos, & propter quid seruari debeat. Cap. XLIII. PDF Benignitas quanta erga cunctos serua[n]da sit: vtq[ue] læto hilariq[ue] vultu omnia molesta excipienda sint à quolibet homine. Cap. XLIV. PDF Solicitudo animi, erga res quascunq[ue] siue infirmitates corporis, siue alioru[m] suspitiones, aut timorem vanum, vt sit maximoperè fugie[n]da. Cap. XLV. PDF Puritas cordis quibus modis acquiratur, custodiaturq[ue] quænam illam maculent, cogitationibus itidem ingruentibus nociuis quomodo obsistendum. Cap. XLVI. PDF Pax cordis ac quies mentes quomodo acquirantur conseruenturq[ue], & quænam illis aduersentur. Cap. XLVII. PDF Quies libertasq[ue] mentis per quænam media redintegretur, serueturúe. Cap. XLVIII. PDF Gratiæ Deo semper agendæ, tam in aduersis quam prosperis quomodo sint. Cap. XLIX. PDF Beatissima Virgo Maria quomodo venera[n]da sit, inuocandaq[ue] in cunctis necessitatibus & periculis: quibus item exercitijs, studijs, quibusúe temporibus sit potissimum honoranda ac amanda. Cap. L. PDF Passionem Iesu vtî quotidie meditari exerceriq[ue] in ea quisque debeat sese. Vulnera quinque Christi quibus modis veneranda sint: vtq[ue] sanctoru[m] vita sub oculos constituenda. Cap. LI. PDF Missæ sacrificio quam sit deuotè reuere[n]terq[ue] seruiendum: vti quotidie communica[n]dum ad minus spiritualiter. Cap. LII. PDF Exercitium ad cor Iesu quotidie seruandum quod. Cap. LIII. PDF Cauenda vt sit præsumptio omnis, & quod in Dei sola sit misericordia sperandum. Cap. LIV. PDF Statuta quindecim à Deo, deuoto necessario obseruanda quæ sint. Cap. LV. PDF Quatuor alio pio homini necessaria quæ sint. Cap. LVI. PDF Mors vti iugiter ob oculos constituenda: quiq[ue] nos quotidie pr[a]eparare ad ea[m] debeamus, qualem item fructum eiusmodi præparatio in nobis efficiat. PDF Excessus, negligentiæq[ue] quibus remedijs curandæ, quantoq[ue] studio verbis nostris inuigilare debeamus. Cap. LVIII. PDF Propositum emendationis vitæ, vt subinde instaurandum sit. Cap. LIX. PDF Vtî quisq[ue] iuxta suam vocationem viuere, diuinasq[ue] laudes, reliquaq[ue] sua debita, ad quæ ex suo statu obligatur, pendere debeat. LX. PDF Vtî & quando quisque suam conscientiam discutere, atque cum Deo denuo in gratiam redire debeat. Cap. LXI. PDF Deuotio vera in quibus consistat, quibusq[ue] modis ea sit fouenda Cap. LXII. PDF De duodecim defectibus homini pio valdè pernitiosis. Cap. LXIII. PDF Decem puncta perfectionis. Cap. LXIV. PDF De sex sedulitatibus seu indulgentijs. Cap. LXV. PDF Claru[m] speculum & amabile exemplar quod nobis præmonstrauit Dominus Iesus Christus, quodq[ue] à nobis vicissim exigit. LXVI. PDF Epilogus eorum quæ dicta sunt, præcipua quædam quæ initio in vsum frequentiorem nouo sunt vertenda tyroni, repetens. Cap. LXVII. PDF Enchiridion istud quam sit necessariu[m] nouo Christi tyroni. Cap. LXVIII. PDF Alphabetum aureum erudissimo iuxta ac sanctissimo viro D. Ioanni Taulero à suo magistro traditum iuxta quod se regeret, in nouitate ambulans vitæ, per D. Ioa[n]nem Lanspergium cognomento Iustum, è germanico idiomate latine donatum. Cap. LXIX. PDF Tria sunt iuxta D. Ioannem Thaulerum ad proficiendum spiritu necessaria. Cap. LXX. PDF Duo alia eximia. Cap. LXXI. PDF Basis vitæ spiritualis. Cap. LXXII. PDF Viri cuiusdam deuoti co[n]tra vitia capitalia, sententia & decretum. Cap. LXXIII. PDF Speculum Christianæ perfectionis, easum scilicet virtutum, quæ homini Christiano necessariæ sunt, summam in se complectens. PDF Lectori Candido Ivxta ac pio, interpres huius libelli, quam plurimam precatur salutem. PDF D. Ioannis Ivsti Lanspergii, Carthvsiani, in Speculum Christianæ perfectionis, Præfatio. PDF Flagitia hominum quorundam hoc te[m]pore quam sint grauia, quomodo ea curanda sint du[m] tempus est: quamq[ue] periculosè conuerso differatur vsque ad mortem. Cap. I. PDF Conuersio vera ad Deum quî fieri debeat: pœnitendi modus verus quis, quibusq[ue] peccata facilè dimittantur. Cap. II. PDF Quænam sint quæ penè cunctos impediunt, quo minus ad perfectionis Christianæ metum pertingant. Cap. III. PDF Mortificatio vitiorum omnium qua[m] sit necessaria: quomodo ea, & in quibus fieri debeat: imago item Christi vtî in vtroque homine gestanda sit. Cap. IV. PDF Gratiæ Dei vtî in homine locus aptandus, quomodo illi collaborandum: lingua, oculi, mens qui custodienda: perfectionis item omnis basis quæ sit. Cap. V. PDF Vitia quænam sint origo omnium maloru[m]: quomodo ea mortificanda sint, quantusq[ue] fructus spectetur ex eorum victoria. Cap. VI. PDF Humilitas vera quæ sit, vtq[ue] eam obtinere conseruareq[ue] liceat: quàm item nihil sine illa prosit, & è quibusnam eam discamus. Cap. VII. PDF Abnegatio voluntatis propriæ quàm sit necessaria: quænam ea reuera sit: quæ item exigat, & perfectionis qua[n]tæ sit occasio. Cap. VIII. PDF Charitas fraterna quomodo probetur: quàm sit an necessaria: misericordia cuiusmodi in alios exercenda: quantis item periculis sese subijcit, qui alios temerè iudicat. Cap. IX. PDF Quomodo vita & passio Saluatoris meditanda sunt & imitanda. Cap. X. PDF De magna vtilitate tribulationis. Cap. XI. PDF Amor Dei vt sit scopus omnium operum, exercitiorum, & eorum quæ patimur, quiq[ue] præceptum dilectionis sit intelligendum. Cap. XII. PDF Anima rationalis qualis sit: vtq[ue] iuxta diuersas operationes varia sortiatur nomina. Cap. XIII. PDF Vires animæ quomodo purgentur, ac ad Deum conuertantur. Cap. XIV. PDF Creaturarum varietas, venustas, operantioq[ue], vti nos ad Deum cognoscendum amantumq[ue] alliciant. Cap. XV. PDF Deus qualis sit in seipso, qualis in creaturis: quid item sint in Deo altitudo, longitudo, latitudo, sublimitas & profundum. Cap. XVI. PDF Bonitas, liberalitas, amabilitas, exorabilitas quæ in Deo, & quàm sint incompræhensibilis perfectionis. Cap. XVII. PDF Voluntas quænam dicatur bona: quomodo ea probetur, quantæ sit efficaciæ: quænam item Dei amorem impediant. Cap. XVIII. PDF Exercitio quonam liceat pertingere ad Dei ardentem amorem: & quæ ad illum requirantur necessarias. Cap. XIX. PDF Puritas cordis quomodo acquiratur, conseruetur, vtq[ue] sine ea nihil Deo placere possit. Cap. XXII. PDF Affectus quomodo mundandus & ornandus, & per nuditatem simplificandus. Cap. XXIII. PDF Voluntas Dei vt in cunctis quærenda & sequenda, & quomodo quisque in omnibus sese obseruare debeat. Cap. XXIV. PDF Quomodo in operibus externis Deum in mente conseruare debeamus. Cap. XXV. PDF Quomodo natura omnibus quibus se suumq[ue] commodum spectat, interire debet & mori. Cap. XXVI. PDF De varijs amicorum Dei tribulationibus. Cap. XXVII. PDF Quomodo omnia nudè sint accipienda de manu Dei. Cap. XXVIII. PDF De firma in Deum fiducia. Cap. XXIX. PDF De vita continuè interna. Cap. XXX. PDF Quomodo quis à vitijs conuertatur ad Deum. Cap. XXXI. PDF De venerabilis Sacramenti Eucharistiæ sumptionem. Cap. XXXII. PDF Quomodo Deus assiduè sit laudandus. Cap. XXXIII. PDF Alloquiorum libri primi pars I, ad animam quamcunque adhuc in peccatis constitutam, nondum conuersam, internum Iesu Christi alloquium. PDF Praefatio. PDF Anima Christiana, quantam Deo contumeliam irroget, dæmonibus ludum festumq[ue] efficiat perseuerando in peccatis: stipendia diabolicæ seruitutis quæ sint, quàm item benignè recipiat Deus animas ad se reuertentes. Can. I. PDF Vita[m] protrahere in peccatis quàm sit turpè & periculosum: quàm sit e diuerso honorificu[m] sese à peccatis conuertere ad Deum. Can. II. PDF Peccata quænam sequa[n]tur calamitates: virtutum sectatoribus quanta in cœlis reposita sint præmia: quænam reuerrenti animæ ad Deum relinquenda sint. Can. III. PDF Sine Dei gratia sicut prisci Sancti, parum aut nihil potuerunt, sic nec nos aliquid possumus: cur Deus subinde rogatus dare differat: Deus cur suos tentationibus exerceat, orationesq[ue] nostras vtî exaudiat. Can. IV. PDF Christus quam lætus occurrat animæ ad se reuertenti: qua[m] dulciter eam consoletur: quanti is animas fecerit, quanta pro eis passus sit: vtî etiam eas Patri cœlesti offerat. Can. V. PDF Animæ ex seruitio peccatorum, quantum sibimet damnum intulêre: Deo hostiq[ue] seruire, quantum discrimen: pœnitentia item dilata, quàm multos sefellit. Can. VI. PDF Pœnitentia cur acceleranda sit: dolor de peccatis quando sit vanus, quamq[ue] contritio vera sit hodie rarissima: emendatio item vsq[ue] ad mortem protelata, quam sit omnium periculosissima. Can. VII. PDF Vtî anima sese ad confessionem peccatoru[m] animare, dæmonemq[ue] ac verecundiam superbam superare debeat: quænam item faciant facilè peccata deserere. Can. VIII. PDF Alloquiorum Iesu Christi ad animam quamcunque peccatricem, se ad suum Creatorem, sponsum & amatorem reuerti cupientem, libri I. pars. II. PDF Praefatio. PDF Quod ad vitam emendatiorem incipienti necessaria sit generalis confessio, & quænam ad eam necessario requira[n]tur: dolor item qualis in confessione sit necessarius. Can. I. PDF Dæmonum suggestiones erga animam reuerti gestientem, quæ sint, quomodo eædem contemnendæ sint: aduersus desperationes remedium quodnam adhibendum sit: pietas ite[m] Dei quanta erga animam ad se reuertentem. Can. II. PDF Contritio pro peccatis sensibilis, quàm sit vtilis ad abolitionem peccatorum: quînam ea exerceri debeat: quàm item sit eadem accepta Deo. Can. III. PDF Quomodo dolor, amor, fiduciaq[ue] ad Deum simul crescunt. Can. IV. PDF De scrupulis iterandæ confessionis, exercitium item peccatricis, sed conuersæ animæ, cuiusmodi fore debeat. Can. V. PDF Quomodo recolenda sint peccata. Can. VI. PDF Quomodo satisfaciendum sit pro peccatis. Can. VII. PDF Certis horis diei debet examinari conscientia Can. VIII. PDF De continua repræhensione suijpsius. Can. IX. PDF Verecunda superba quæ sit: propter quæ debeat quisque meritò erubescere, & in quibusnam debeat homo seipsum continuè repræhendere. Can. X. PDF Quod actionum, exercitiorum ac studioru[m] omnium certus aliquis scopus ac finis sit præfigendus. Can. XI. PDF Paritas cordis & charitas, vt sit finis vitæ spiritualis. Can. XII. PDF Vt cuncta quæ puritati cordis aduersantur, respuenda sint: quo item eadem puritas referenda sit. Can XIII. PDF Quomodo obtinenda sit puritas cordis. Can. XIV. PDF Quæ ad miniculentur ad cordis puritatem. Can. XV. PDF Quod ratione debemus regi ac præueniri. Can. XVI. PDF Quomodo seruetur puritas cordis. Can. XVII. PDF Iesu Christi ad spo[n]sam suam, hoc est, quamlibet animam sibi deuotam epistola, siue alloquia, quæ non aliud atque diuinæ sunt inspirationes, quæ homini sui cognitionem infundunt, atque ad veræ pietatis perfectionem instituunt. PDF Alloquiorum Iesu Christi ad quamuis animam fidelem, sibique deuotam, lib. i. pars III. PDF Praefatio. PDF Desiderijs, prauisq[ue] sensualitatis propensionibus vtî sit morie[n]dum: sensus item quam sint arctè custodiendi. Can. I. PDF Lingua vtî sit custodienda, ne Deus proximusue offendatur: sile[n]tium duplex quî obseruandum sit. Can. II. PDF Vita abstracta vtî eligenda, quamq[ue] sit ea ad vitam interna[m] necessaria: aliorum obseruare defectus vtî maximoperè sit fugeindum. Can. III. PDF Iudicium temerarium quantoperè vitandum: vtî quisque erga proximum sese gerere, verecundiam sectari, pacem item veram quænam adducant. Can. IV. PDF Vitia singula quatenus profliganda: tentationum tumultus omnes quonam remedio absque negotio prosternantur: scopus quisnam in tentationibus præfigendus. Can. V. PDF Humilitate & optione quantis in luctamine contra vitia opus sit: tentatio carnis quam sit quibusdam importuna & varia: quæ sint aduersus eam præsentia remedia. Can. VI. PDF Tentationes quàm sint bon[a]e voluntati molestæ: præmium quantum maneat eis, qui tentationibus probè resistunt; quamq[ue] sit præclarum multifariam tentari. Can. VII. PDF Tentationum occasiones quorundam fugiendas: sensus membraq[ue] corporis quanto sint studio à quauis curiositate arcenda. Can. VIII. PDF Spirituales, blasphemæq[ue] tentationes, vtî sint vincendæ. [Can. IX.] PDF Cauenda quatenus sit omnis inuidia. Can. X. PDF Singularitas quænam cauenda; quænam ite[m] seruatu necessaria. Can. XI. PDF Matrem suam cur Deus à mortalibus honorari voluerit: vt eam thesaurariam omnis gratiæ constituerit: quamq[ue] terribiliter ipsius co[n]temptum vlciscatur. Can. XII. PDF Deuotio sensibilis quo spectet: vt ea neminem efficiat sanctiorem: quæ item sit deuotio vera & laudabilis. Can. XIII. PDF Eucharistiæ Sacramentum quanta cum deuotione & reuerentia sumendum: quam veraciter Christus in ea existat: quomodo item electi Dei circa hoc probentur. Can. XVIII. PDF Discretio quàm in cunctis necessaria sit: vt omnia ex discretione superiorum facienda: natura item quam discretè sit regenda, & vtî quidam eam indiscretè destruant. Can. XV. PDF Sponsa fidelis vtî & in quibus sponso suo Christo Iesu conformari debeat. Can. XVI. PDF Paupertas Christi quanta fuerit: quinam ea sit consideranda ac imitanda: quæ item eidem aduersentur. Can. XVII. PDF Sentire de seipso vt quisque debeat humiliter; & vt humilitas à Deo petenda sit præcipue Ca[n]. XVIII. PDF Humilitas vera quæ sit, & quomodo obtineatur: causæ quænam sint humilitatis: humiliatio item quam sit necessaria. Can. XIX. PDF Laudes, vituperia, iudiciaq[ue] hominu[m] quam vilifacienda: quo item eadem destinanda sint: amicis item Dei proprium quodnam esse soleat. Can. XX. PDF Obedientia quantæ sit præcellentiæ quomodq[ue] & quibus ea sit exhibenda, vtq[ue] simpliciter nos Prælatis proprijs subijciamus: voluntas item propria quanto studio semper & vbiq[ue] persequenda sit Can. XXI. PDF Voluntas propria quanta mala in nobis operetur; vtq[ue] ea exuenda fit; & vti ipsa omniu[m] malorum & afflictionum sit causa Can. XXII. PDF Amici nostri veri vt sint ij qui nos persequuntur & affligunt: relictio, abnegatioq[ue] nostri ipsorum quænam bona in nobis operentur: tristari quas ob causas solum debeamus Can. XXIII. PDF Vtî à nobis ipsis deficientes solius Dei prouidentiæ nos & omnia committere debeamus; quænam item nobis bonitatem insinuent Can. XXIV. PDF Aduersitatum omnium causa quæ sit: quo animo eas ferre oporteat: quænam item afflictos consolari debeant Can. XXV. PDF Vt ea quæ patimur nobis solis imputemus: Christi vita, mors, passio, vt in aduersis ob oculos constituamus [Can. XXVI.] PDF Consolationem nullam desiderandam in quibusuis aduersis perfectio item amicorum Dei alitissima quæ sit Can. XXVII. PDF Mittate patientiaq[ue] quantis opus sit in cunctis afflictionibus: voluntas item nostra vt in omnibus fiat, quid curandum præcipue Can. XXVIII. PDF Proximus quisque vtî sit casto amore prosequendus: alios temerè iudicare quàm animæ noxium: delinquentes item, quo animo sint arguendi. Can. XXXIX. PDF Puritati internæ quantoperè studendum: cogitationes ciuismodi solæ sint fouendæ: mens item quî iugiter in Deum subleuanda. Can. XXX. PDF Vti omnia Dei dona sint purè in ipsum referenda: cor vt ab omni amore impuro serua[n]dum: natura quinam mortificanda: sui item diligens obseruatio quantorum bonorum sit occasio. Can. XXXI. PDF Quomodo instinctus diuinus sit obseruandus, & gratia non negligenda: exercitia quæna[m] quisque adsumere debeat: cuiusmodi ite[m] perfectione[m] quisq[ue] desidcrare debeat. Can. XXXII. PDF Dona gratiæ, beneficiaq[ue] Dei, quinam proximis communicare debeam[u]s: necessitatibus proximorum vtî succurrendum ex charitate. Can. XXXIII. PDF Paupertas spiritus quomodo obti[n]eatur: qualis quisque debeat fore in oculis proprijs: iniuriam item quamnam solam curare debeamus. Can. XXXIII. PDF Amore Dei quanto anima fidelis iuflammari debeat: amori Dei quid proprium: Deus cur vult amari; vtî item amor non sit otiosus, & vt is in infinitum crescere possit. Can. XXXV. PDF Zelus diuinæ laudis & honoris qua[n]tus inesse debeat animæ amanti; quantoq[ue] studio execrari debeat omne peccatum: laus item Dei vt sit arrha salutis æternæ. Can. XXXVI. PDF Laus quænam Deo præcunctis placeat. Can. XXXVII. PDF Exercitium amoris diuinæq[ue] laudis quale esse debeat: quid sub occupationibus externis, spiritus hominis agere, quoue iugiter sese occupare debeat. Can. XXXVIII. PDF Nuditas interna quænam necessaria: vitæ Christi vtî anima se conformet: quas item solas imagines assumere debeat: vitæ abstractæ quæ necessaria sint. Can. XXXIX. PDF Vti anima fidelis in prædictis institutionibus sese indies exercere, easq[ue] velut speculum ob oculos interiores iugiter constituere debeat. Can. XL. PDF Alloquiorum Iesu Christi Sponsi ad quam libet animam sibi fidelem liber II. pars. I. complectens in se, Vtî anima Deo deuotæ Christi Iesu debeat vitæ passionibusq[ue] conformari PDF Praefatio. PDF De sui abnegatione, cruceq[ue] varia patienter sufferenda Can. I. PDF De meditatione Dominicæ passionis proficere volenti quàm sit necessaria vitæ passionisq[ue] Christi meditatio ac imitatio: meditationis item modus quis omnîum sit fructuosissimus. Can. II. PDF Passionem Domini trifariam posse meditari. Can. III. PDF Fructus quinam ex meditatione passionis Christi consurgant. Can. IV. PDF Moriturus, vt ex passione Christi sua debita soluere, seseq[ue] ad mortem præparare, vulnera item Christi animæ suæ vehementer imprimere, secureq[ue] mori vtî debeat quisque. Can. V. PDF Crux quæ, quomodoue sit cuique quotidie portanda: vsus creaturarum quî sumendus: sensualitatiq[ue] quî moriendum. Can. VI. PDF Christus cruci adfixus quomodo sit contemplandus & imitandus: mori seculo vti contingat: via crucis vt sit sola via ad vitam. Can. VII. PDF Crux quænam sit incipientium, & quam sit illa subinde moesta, vtque patienter ea ferenda sit. Can. VIII. PDF Crux proficientium, hoc est tribulationum & afflictionum, quam sit amicis Dei aliquando grauis: cur item Deus suos electos hic multifariam afflictet. Can. IX. PDF Crucem quamnam quisque ferre, naturam suam discrete affligere, obedientiæq[ue] iugum quam libenter ferre debeat, cunctisq[ue] alijs exercitijs anteferre. Can. X. PDF Crux omnium grauissima quæ sit: quam patienter ea portanda, ad quantam item perfectionem gloriamq[ue] ea perducat. Can. XI. PDF Exercitium animæ deuotum ac pium. Can. XII. PDF Amor priuatus & pestifer quæ mala in homine efficiat, & vt is per intentionem rectam & castam castigandus sit. Can. XIII. PDF Amor inordinatus ad creaturas, vt oculum mentis excæcet, quiq[ue] is mortificandus sit. Can. XIV. PDF Sensualitas immortificata quanta damna animæ inferat, quomodoq[ue] ea per continentiam omnium sensuum rectificanda sit. Can. XV. PDF Vt omnis superbia per profundam humilitatem mortificanda sit, & quomodo eadem obtineri possit, & quid obtenta efficiat Can. XVI. PDF Vt cordis amaritudo per synceram charitatem extinguenda sit; & quænam ea charitas exigat. Can. XVII. PDF Proprietas voluntatis, sensus, consilij & iuditij, quantis damnis homines afficiat, quiq[ue] eadem per sui abnegationem omnimodam sit extirpenda. Can. XVIII. PDF De intellectus profundi, curiosi & superbi nocumentis; quiq[ue] idem simplificandus sit: quo item omne humanum studium, lectio librorum, & scientia referenda sint. Can. XIX. PDF Mentis humanæ impuritas, instabilitas neglectusq[ue], quam sit cuiq[ue] nociuus; quomodoq[ue] eadem reformanda & in Deum eleuanda, fit. Can. XX. PDF Tepiditas proficientis vitæ, vt complures misere decipiat; & vtî per exercitium diuini amoris spiritus hominis inflammandas sit. Can. XXI. PDF Alloquiorum Iesu Christi ad suam spo[n]sam, quæ vel ex professione, vel proposito libero statuit Christo Sponso suo in castitate carnis ac spiritus militare secundi lib. pars. II. PDF Alloquiorum Iesu Christi ad quamlibet animam sibi deuotam II. libri pars III. complectens in se, Vtî scilicet puritas cordis, veraq[ue] Euangelica simplicitas obtinenda sint. PDF Subtilitas & curiositas humani intellectus, quantum incautis imponat, & vera humilitas quînam obtineatur. Can. I. PDF Humiliatio, suiq[ue] dimissio quam sit necessaria; quomodoq[ue] honore vel iniuria affectus quisque sese habere debeat. Can. III. PDF Gratiæ quomodo & pro quibus sint Deo agendæ. Can. IV. PDF Tentationibus varijs diuersorum vitiorum quînam resistendum, quomodo item ex eis meritum colligere liceat. Can. V. PDF Loqui quonam pacto, quando, vbiúe liceat. Can. VI. PDF Exterioris hominis, & custodiæ mortificationiq[ue] sensualitatis ac passionum, quatenus inuigilandum. Can. VII. PDF Intellectus suus cuiq[ue] vt sit captiuandus & simplificandus: quæ item sit Euangelica simplicitas, & quomodo eam acquirere liceat. Can. VIII. PDF Natura post diuersorum exercitia virtutum spiritui alioquin subiecta, quomodo discrete prudenterq[ue] regenda sit. Can IX. PDF Alloquiorum Iesu Christi ad quamlibet animam Christianam libri II. pars IV. complectens Institutionem succinctam. Tam de morte, quid videlicet ea sit, vndi, vbi & quando ortum cœperit, & quotuplex sit, quomodoq[ue] sese quis ad eam disponere deceat. PDF Praefatio. PDF Mors quid fit, quotuplex, quibusq[ue] sit formidanda. Can. I. PDF Mortis origo quæ sit. Can. II. PDF Mors vt per Christum destructa, & lapsus primorum parentum reparatus sit. Can. III. PDF De quibusdam periculosissimis ægrotantiu[m] tentationibus. Can. IV. PDF Remedia præstantissima, contra præfatas dæmonum tentationes. Can. V. PDF Mors quam sit amara, deq[ue] signis quibusdam mortem corporis præcedentibus. Can. VI. PDF Effectus præmdeditatæ mortis. Can. VII. PDF Mors vt Sanctis sit in desiderio, & à quantis malis liberet. Can. VIII. PDF Mortis conditio iustis, Deiq[ue] amicis non timenda. Can. IX. PDF Boni vt à malis in morte discernantur. Can. X. PDF Consilium suauissimum ad feliciter moriendum, & vera pœnitentia vnde. Can. XI. PDF Monita salubria ad bene moriendum Can. XII. PDF Exercitijs quibusnam sese Dei familiares amici quotidie ad felicem mortem præpararint; & quonam pacto in eiusmodi exercitijs eosdem imitari licebit. Can. XIII. PDF Modus alius quo se quisque ad mortem pr[a]eparare possit, Can. XIV. PDF Consilium tempore mortis instantis. Can. XV. PDF Exercitium quo mane, aut quandocunq[ue] volueris, Deo effundas cor tuum pro bona morte Can. XVI. PDF Exercitium quo infirmus seipsum suspirijs atque gemitibus (quia aliud vix potest) Deo resignet atque commendet, & vt eidem coniungi mereatur, feruenter desideret. Precatio ad Patrem cœlestem, & oblatio Christi meritorumq[ue] eius. Can. XVII. PDF Precatio ad Filium. Can. XVIII. PDF Protestatio seu testamentum quoddam, Christiano cuilibet iam iam merituro, vel dictu vel cogitatu non inutile. Can. XIX. PDF Exercitium triplex pium, authenticum atque diuinitus reuelatum, quo æger vbi à sensibus, vsuq[ue] loquelæ deficere incipit, à circumstantibus muniendus, Deoq[ue] commendandus erit. Can. XX. PDF Quænam potissimum in agone constitutorum auribus sint inclamanda. Can. XXI. PDF Precationes deuotæ ac piæ, quibus comme[n]dandus diuinæ misericordiæ erit in extremis vitæ constitutus à circum adsistentibus, posteaquam Ecclesiæ Catholicæ Sacramentis munitus fuerit. Can. XXII. PDF Iesu Christi Saluatoris mundi Epistola seu alloquium, cunctis Christifidelibus, hoc est, ijs qui vitam suam iuxta præscriptum Euangelicum instituere, atque ad virtutum charitatisque Dei & proximi perfectionem anhelant, destinatum. PDF Praefatio. PDF Introduction PDF Canon, regula, siue fraternitas, hoc est, Institutio succincta D. N. Iesu Christi, ijs qui in virtutibus paruum adhuc fecêre profectum, vtputa incipientibus potissimum, præscripta. PDF Exercitium seu inter Sanctæ Crucis. PDF Canon, regula, siu fraternitas, hoc est: Institutio succincta altera, ijs qui spiritu feruentiore ad perfectionem virtutum Christiformium anhelant, potissimum præscripta PDF Missa pro mundi peccatorumq[ue] reconciliatione PDF Methodus ad veram Christianamque pertingendi Theosophiam, & quæna[m] quemnuis ab eiusdem adeptione præpediant. PDF Soliloquium animæ fidelis, præsentis vitæ exilium, miserias, &c. gementis, & ad cœlestia anxiè vehementerque aspirantis. PDF Christiano Pioqve Lectori, Salutem. PDF Vti amans anima corpus suum onerosum, tenebrosum inimicumq[ue] quæratur fore impedimento, quominus dilecto perfectè frui liceat Cap. I. PDF Vtî amans anima se resignet, desideretq[ue] per pœnas martyrij exui molestijs corporis, suoq[ue] amato coniugi Cap. II. PDF Vtî amans anima humiliter supplicet corpruptibili corpore eximi, adq[ue] superna gaudia peruenire. Cap. III. PDF Vtî amans anima mundum huncce fallacem deploret: in quantas item calamitates per proroparentum præuaricationem inciderimus vniuersi. Cap. IV. PDF Vtî amans anima præsentis vitæ calamitates deploret: mundi huius vitia quanta inualuerint, quibusq[ue] peccatis potissimu[m] seculares homines irretiti teneantur. Cap. V. PDF Vtî amans anima quorundam religiosorum vitia defleat: vtq[ue] pro sui ex cunctis malis liberatione cum Deo vnione supplicet Ca. VI. PDF Vtî amans anima cælestis Hierusalem contempletur gloriam, vtq[ue] eius decorem desideret vehementer. Cap. VII. PDF Vtî amans anima mirè rapiatur ex contemplatione quatuor elementorum, luminumq[ue] cælestium corporum ad notitiam amoremq[ue] mansionum cælicarum. Cap. VIII. PDF Vtî amans anima ordines singulos angelicorum spirituum contemplando miretur, eorundem officia, beatitudinemq[ue] compendio perstringens. Cap. IX. PDF Vtî amans anima cælestis patriæ ciuiu[m] gaudia contempletur: cantica item laudesq[ue], qualia exhibeantur à sacris virginibus præcipuè matre virginum sanctissma V. Maria. Cap. X. PDF Vtî amans anima sacratissimæ Virginis Mariæ excellentiam, beatitudinem, pulchritudinemq[ue] contempletur maximam. Cap. XI. PDF Vtî amans anima contempletur beatissima[m] Mariam Dei matrem angelicis spiritibus, sanctisq[ue] cunctis in cælis prælatam, cælestemq[ue] curiam sua beatitudine illustrantem. Cap. XII. PDF Vtî amans anima cœlestis Hierusalem beatitudinem, ordinesq[ue] sanctorum contempletur, illorumq[ue] felicitati co[n]gratuletur. Cap. XIII. PDF Vtî amans anima Sanctoru[m], præcipuè Virginu[m] aureola[m] triplice[m] co[n]templetur. Cap. XIV. PDF Vtî amans anima sensus suos vires[ue] excitet omnes ad contemplationem amoremq[ue] cælestis sponsi. Cap. XV. PDF Vtî amans anima contempletur Dei perfectiones gloriamq[ue], creaturarum omnium perfectiones & gloriam in immensum excellere Cap. XVI. PDF Vtî amans anima contempletur Dei Sanctorumq[ue] felicitatem, & æternam pacem, ac in cælestibus stabilitionem. Cap. XVII. PDF Vtî amans anima contempletur animarum Sanctarum diuitias inæstimabiles; vtî Deus potestatiue dominetur in Sanctis suis, vtq[ue] omnem suam potestatem & gloriam ab ipso accipiant. Cap. XVIII. PDF Vtî amans anima contempletur diuinam illam insuper ac omnimodis potestatem: & vt omnis creata potentia ab illa primaria simpliciter dependeat. Cap. XIX. PDF Vtî amans anima diuinam incompræhensibilitatem non intelligendo miretur: atq[ue] illam potius simpliciter credendo, quàm perscruta[n]do curiosè venerari oporteat. Cap. XX. PDF Vtî amans anima simpliciter ea credere profiteatur, quæ per Christi, sanctorum vitam & doctrinam in sacris literis commendata sunt. Cap. XXI. PDF Vtî amans anima Christi Iesu virtutes, præcipuè humilitatem contempletur. Ca. XXII PDF Vtî amans anima beatitudinem Sanctorum quam de Christi Iesu concipiunt humanitate glorificatam, contempletur. Cap. XXIII. PDF Vtî amans anima sanctorum gaudia ex temporis æternitate ac felicitate contempletur Cap. XXIV. PDF Vtî amans anima ad diuinam vocem, hoc est, internam inspirationem ac illuminatione[m] inardescat. Cap. XXV. PDF Vtî amans anima Deo satiari, in illumq[ue] transformari desideret. Cap. XXIII [i. e. XXVI]. PDF Vtî amans anima odore diuini altaris, hoc est, deifici amorosissimiq[ue] diuini cordis suauitate attracta, cuncta mutabilia transcendere, ibiq[ue] suam requiem constituere desideret. Cap. XXVII. PDF Vtî amans anima beatorum æternam felicitatem co[n]templetur, Deumq[ue] laudat, illiq[ue] co[n]iungi summoperè anhelat Cap. XXXIII. PDF Gaudia supernæ beatitudinis summatim explicat. Cap. XXIX. PDF Verba authoris ad quamlibet fidelem amantemq[ue] animam. [Cap. XXX.] PDF Index Rervm Et Verborvm, Qvæ Hoc Tomo Primo Opvscvlorvm Ioan. Ivsti Lanspergij continentur. PDF Endsheet PDF Back cover PDF Spine PDF Vorderschnitt PDF Orationibvs Variis, Et Ignitis aspirationum iaculis ad Deum, Deiparam Virginem Mariam, cæterosq[ue] Sanctos 
