Inhalt

•  
  PDF Tomvs Primvs
•  
  PDF  Vorderdeckel
•  
  PDF  Vorsatz
•  
  PDF  Titelblatt
•  
  PDF  Index Librorvm, Capitvm Et Argvmentorvm Tomi Primi Opvscvlorvm D. Ioannis Iusti Lanspergij Carthusiani.
•  
  PDF  Druckermarke
•  
  PDF 1 Invictissimo, Potentissimo, Ac Christianissimo Principi Et Domino. D. Carolo Eivs Nominis Qvinto, Romanorvm Imperatori semper Augusto, Germaniæ, Hispaniarum, Hungariæ &c. Regi, Domino suo clementissimo F. Ioannes Iustus Lanspergius Carthusianus, nomine & vice Catholicorum omnium, ac probè Christianorum, qui in verè Christiana fide in natione Germanica constantes permanent, gratiam & pacem in Domino nostro Iesu Christo precatur & optat quamplurimam.
•  
  PDF 7 Demonstratio, quænam sit reuera Euangelica religio, & quid de monasterijs ac eorundem incolis sentiendum sit liber vnus
•  
  PDF 7 Ad quid sit homo conditus, & quæ sit reuera Euangelica vita, quinam item hodie se Eua[n]gelicos vocant. Caput 1.
•  
  PDF 8 De bonis operibus, quænam præcipua sint & Deo propinquiora: in quibus item religio versetur. Cap. II.
•  
  PDF 8 Quod omnes boni Christiani religiosi possint appellari, & potissimum hi, qui statum aliquem suscipiunt ad hoc ordinatum; & vt in eo spiritualibus exercitijs quisq[ue] vacare debeat Cap. III.
•  
  PDF 9 Vtî semper in mundo status aliqui extiterint in quibus specialius ex bona voluntate Deo seruire licuit, supra quàm ex mandatorum Dei aliquis tenetur. Cap. IV.
•  
  PDF 10 Quod olim monastica, vita qualis in veteri testamento, fuerit, & nomenclatura tamen cœnobiorum, monachorumq[ue] non extiterit, quia ille status ipso nomine antiquior existit. Cap. V.
•  
  PDF 10 Quod religiosorum status non semper consimilis fuerit; quomodo neq[ue] nunc quoq[ue] ordines omnes per omnia concordant. Cap. VI.
•  
  PDF 11 Quod status monasticus vetustus sit, & incrementum à Samuelis, Eliæ, & Prophetarum tempore acceperit. Cap. VII.
•  
  PDF 12 Quod vita Apostolorum & Sanctorum in Hierusalem in principio fidei fuerit, qualis nu[n]c est monastica. Cap. VIII.
•  
  PDF 14 Quod quando vita communis iuxta institutionem Apostolorum, propemodum interierat, quasi post liminio sub S. Marco in Alexandria & in multis alijs locis restituta sit. Ca. IX.
•  
  PDF 15 Quod S. Augustinus vitam Apostolorum, primorumq[ue] Christianorum in Africa inter suos Canonicos instaurauerit. Cap. X.
•  
  PDF 16 Quod post S. Augustinum alij perplures vitam monasticam multi alijs locis exuscitauerint. Cap. XI.
•  
  PDF 16 Quod tam multiplices religiosorum ordines in tribus illis votis, à Christo contra tres illas maximas peccatorum causas propositis, consentiant. Cap. XII.
•  
  PDF 18 Discipulum esse Christi, vt sit perfectius multò, quam esse Christianum simpliciter: superbia quanam ex radice pullulet: vota tria monastica vtî Christus seruârit. Cap. XIII.
•  
  PDF 18 Quod omnes religiosi ordines primitus à Deo per homines sint instituti. Cap. XIV.
•  
  PDF 19 Quod religiosi solitarij, non inutiles, sed valdè fructuosi omnibus hominibus sint. Cap. XV.
•  
  PDF 21 Quod religiosi, maximè verò qui se totos à mundo sequestrauerunt, nunquam non à bonis honorati fuerint. Cap. XVI.
•  
  PDF 21 Quod monasteria dirui, vel perire non debeant permitti, & quod boni propter malos in proposito religioso, malè audire non debeant. Cap. XVII.
•  
  PDF 22 Quod monachi siue moniales apostatæ coram Deo votifragi & pereiuri sint, & ipsorum criminis sint participes, qui ipsos iuuant & defendunt. Cap. XVIII.
•  
  PDF 22 Quod hæreticis non sit credendum, qui peruersè scripturas contra explanationem Ecclesiæ interpretantur, & quod continentia non sit impossibilis seruatu. Cap. XIX.
•  
  PDF 24 Quod ex nobis ipsis nihil, ex Deo, verò omnia ad animæ nostræ salutem possimus. Cap. XX.
•  
  PDF 25 Quod religiosi bonis operibus nauent operam, nec tamen salutem suam in bonis operibus constituant. Cap. XXI.
•  
  PDF 26 Quod Christi & Sanctorum arcta via fuerit, quam monastici homines imitari nituntur & Lutherani fugiunt. Cap. XXII.
•  
  PDF 27 Quod religiosum in monasterijs propositu[m], non prohibentum, sed consulendum & protegendum sit, vt rectè conseruetur, vnde tantum boni ipsum retinentibus exoritur. Cap. XXIII.
•  
  PDF 28 Ad quod religiosum propositum, ipsum amplectentes ducat, & quod istius propositi no[n] sit culpa, si in eo multi malæ vitæ videantur. Cap. XXIV.
•  
  PDF 29 De veritate, antiquitate, incremento, habitu, votis, cæremonijs & exercitijs monasticæ religionis &c. Dialogus.
•  
  PDF 29 Lectori Pio Salvtem.
•  
  PDF 32 Cur monachi passim apud malos ludibrio habeantur. Cap. I.
•  
  PDF 34 Cur monachi sese singulari habitu contega[n]t. Cap. II.
•  
  PDF 38 Num cucullus religiosa sit vestis. Cap. III.
•  
  PDF 40 Vtrumne canones monastici & tria vota ey Euangelio profecta sint. Cap. IV.
•  
  PDF 43 Vt corrigi oporteat eos, qui inter religiosos non religiosè viuunt. Cap. V.
•  
  PDF 47 An status monasticus & Christianus duo diuersi sint status; & de discrimine monasticæ vitæ & vulgarium Christianorum. Cap. VI.
•  
  PDF 50 Num monasticæ vitæ homines sint otiosi, & de cantione chorali. Cap. VII.
•  
  PDF 53 Cuiusmodi otiosos reprehendat D. Paulus, & de tyrannide eorum qui se Euangelicos voca[n]t. Cap. VIII.
•  
  PDF 56 Num cænobia in paupertate degant. Cap. IX.
•  
  PDF 58 Cur votum religiosi Deo nuncupent. Cap. X.
•  
  PDF 60 De cæremonijs monachorum, num in Eua[n]gelio sint traditæ. Cap. XI.
•  
  PDF 62 Quod Lutherus malè egerit, quemadmodum fructus eius declarant: & vnde illius impostura facilè aduertatur. Cap. XII.
•  
  PDF 63 Num bona opera meritoria sint, & beatitudinis præmium à Deo recipient. Cap. XIII.
•  
  PDF 68 Opera bona quam sint necessaria ad salute[m]: vtq[ue] ex sola fide Christum agnouisse, minimè constituat aliquem Christianum. Cap. XIV.
•  
  PDF 69 Cuiusmodi nouum sit Euangelium, quiq[ue] illud amplectantur. Cap. XV.
•  
  PDF 71 Vtrum pro se scripturam Lutherus ad suæ doctrinæ probationem habeat, & de prodigijs illius. Cap. XVI.
•  
  PDF 74 Quod ex Lutheri secta plures aliæ multô peiores exsurrexerint, & vtrum constitutiones Ecclesiæ cum scriptura conueniant. Cap. XVII.
•  
  PDF 76 Optima institutio ad bonam Christianamq[ue] degendam vitam. Cap. XVIII.
•  
  PDF 77 Vtî quis ex Lutheranismi hæresi ad sanam mentem reductus, vitam moresq[ue] conuertere debeat. Cap. XIX.
•  
  PDF 82 Epistolarum Paræneticarum liber. I.
•  
  PDF 82 Præfativncvla.
•  
  PDF 84 Trahi à Deo ad monasticen, quanta sit gratia, quiq[ue] is, suum institutum auspicari, à quibus item sibi cauere, quomodo quoq[ue] vocationem diuinam attendere debeat. Epist. I.
•  
  PDF 87 Amoris priuati quæ incommoda: persecutionem omnem superandi, pacemq[ue] veram obtinendi quæ sit ratio; piisq[ue] quam sit necessarium exerceri. Epist. II.
•  
  PDF 90 Mors charorum, quàm sit discretè plangenda: morte bona defungi quàm sit optabile: qua[n]ta post mortem felicem sequantur in cælis gaudia. Epist. III.
•  
  PDF 93 Tendere in Deum quid sit, quomodoq[ue] quisq[ue] conniti id debeat: exercitijs cuiusmodi præcipuè religiosus ac Prælatus se occupare debeat. Epist. IV.
•  
  PDF 95 In seculo quot sint, quæ à via salutis impediant occasiones: monastici instituti encomiu[m]: mundum relinquere quid sit, quoq[ue] pacto id liceat. Epist. V.
•  
  PDF 97 Monasticum institutum auspicaturus, quænam obseruare debeat: nominis Carthusianus literæ, quid mysticè innuant. Epist. VI.
•  
  PDF 101 Vt is qui ex voragine peccatorum vocatur ad monasticum institutum, debeat suam auspicari vitam. Epist. VII.
•  
  PDF 102 Tyro Carthusianus quinam sese in cella per dies singulos, iuxta externum & internum gerere debeat hominem. Epist. VIII.
•  
  PDF 105 Quibusnam technis nitatur diabolus subuertere Christi tyronem, vtq[ue] sola obedientia per abnegationem & mortificationem, sit spes spiritualis profectus. Epist. IX.
•  
  PDF 110 Vti nouellus tyro sese in externis obseruantijs Ordinis, & internis exercitijs institutisq[ue] gerere debeat. Epist. X.
•  
  PDF 114 Homini exteriori, interioriq[ue] reformando, quænam sint necessaria, & tyroni qui libri legendi: orationis mentalis quanta vtilitas. Epist. XI.
•  
  PDF 117 Nouitio vtî à Dei timore auspicandum, quanto studio horas persoluere, B. Mariæ gaudia venerari, solitudinem silentiumq[ue] excolere debeat. Epist. XII.
•  
  PDF 121 Armis quibusnam spiritui instabilitatis in assumpto vitæ monasticæ instituto resistendum sit. Epist. XIII.
•  
  PDF 123 Ad Christum si quis vult venire, necesse est vt eadem via qua Christus, ambulet, quæ est omnimoda propriæ voluntatis abnegatio. Epist. XIV.
•  
  PDF 123 Vt is qui monasticum institutum concepit animo, opere per feruentem orationem ad Deum, & suam operam perficere possit. Epist. XV.
•  
  PDF 124 In ingressu religionis quisnam scopus ob oculos constitue[n]dus: quomodo, quosue mores mutare tyro cœnobita debeat. Epist. XVI.
•  
  PDF 125 Stipendia præcipua militum Christi quæ sint: infirmitates corporum cur permittantur à Deo: mali homines quam sint bonis frugi feri. Epist. XVII.
•  
  PDF 126 Gloriæ vanæ & animi distractionibus quomodo resistendum: passiones naturales vtî differenter vel sentiantur, vel non sentiantur: exercitijs internæ vitæ quatenus insistendum; quæq[ue] internæ vitæ studioso sint cauenda. Epist. XVIII.
•  
  PDF 129 Pax vera in omnibus quærenda, amicitia humana non magni facienda; quo pacto item Deo confidendum sit. Epist. XIX.
•  
  PDF 130 Vt in monastica religione quis constitutus præcipuè quinque obseruare, modo velit suæ vocationi satisfacere, debeat. Epist. XX.
•  
  PDF 132 Orationis continuus vsus qui obtineri possit, & quænam septem in Christi vita & passione meditanda sint. Epist. XXI.
•  
  PDF 135 Vt professionem monasticam facturus pr[a]eparare, seseq[ue] Deo vnire, seculo & sibi morti debeat Epist. XXII.
•  
  PDF 137 Vt is qui sese monastico instituto dedidit, B. Virginem Mariam venerari debeat, & quasnam decem petitiones illi porrigere. Epist. XXIII.
•  
  PDF 140 Vtî nouiter inuestitus debeat agnoscere & efflare spiritum instabilitatis, & vitam instituere: denique quibus inditijs probetur nouitiorum defectio, siue profectio spiritualis. Epist. XXIV.
•  
  PDF 143 Fundamentum spirituale ingressurus religionem, cuiusmodi iacere, quæq[ue] huic superstruere debeat. Epist. XXV.
•  
  PDF 146 B. Virgo, & cor Christi quanta in veneratione habenda ab ijs, qui vitam suam corrigere volunt. Epist. XXVI.
•  
  PDF 147 Vtî nouellus Carthusianus feliciter incepta prosequi, à quibus sibi cauere, & quo omnia sua exercitia destinare debeat. Epist. XXVII.
•  
  PDF 151 Qui scopus, quisue religionis finis ab eo, qui monachus cupit fieri, quærendus. Epist. XXVIII
•  
  PDF 153 Otium inutile quantoperè fugiendum: Christi vitæ vtî monachus sese conformare, propriaq[ue] concupiscentias abnegare debeat. Epist. XXIX.
•  
  PDF 155 Vitî is qui in monastica religione solenni voto sese constrinxit, vitam suam auspicari, & iuxta vocationis suæ normam viuere debeat; quæq[ue] eum possint ab eiusmodi viuendi genere auocare, & quomodo vitanda sint. Epist. XXX.
•  
  PDF 159 Vt nemo ex leuibus signis de culpis internis facilè iudicandus fit, quiq[ue] aliorum facta sint in saniorem sententiam trahenda. Epist. XXXI.
•  
  PDF 161 Vt cœnobita suæ vocationis obliuiscens pœnitensq[ue] reuocari possit ad sanam mentem: occasiones instabilitatis, & quanta mala immortificatio adferat. Epist. XXXII.
•  
  PDF 165 Mentes à Deo auersas reuocandi modus insignis: pœnæ infernales quàm inexplicabiles; vti & gaudia superna ineffabilia. Epist. XXXIII
•  
  PDF 168 Infirmitas coporalis vtî accipienda sit: qua[m] patientissime Sancti quiq[ue] passi sint: vt animæ prosit, infirmitas corporis: afflictiones vt sint refrigeria: locus vt ex tentatione aut ægritudine non sit mutandus. Epist. XXXIV.
•  
  PDF 171 Quo pacto Deo in monastico instituto seruiturus, ab abnegatione propriæ voluntatis & sensus per discretum feruorem incipere debeat. Epist. XXV.
•  
  PDF 172 Congratulatur fratri è mortis periculo erepto, eumq[ue] hortatur ad constantiam & obedientiam. Epist. XXXVI.
•  
  PDF 173 Contra instabilitatem & distractionem inter Dei laudes, remedium. Epist. XXXVII.
•  
  PDF 177 Vt sit vtendum recreationibus & remedijs sanitatis. Epist. XXXVIII.
•  
  PDF 178 Vt tyro Christi debeat sese dare ad libertatem spiritus, timoribus & scrupulis conscientiæ nimijs resistere, & Deo confidere. Epist. XXXIX.
•  
  PDF 179 Scopus monasticæ vitæ quis quid de monasterijs, eorum regulis, vestitu, cæterisq[ue] eorum cœremonijs sentiendam sit. Epist. XL.
•  
  PDF 181 Vt quisq[ue] syncerè simpliciterq[ue] ambulare erga proximos debeat: opera nostra quemnam ad scopum dirige[n]da sint: puritas simplicitasq[ue] animi, quo pacto obtineri possit. Epist. XLI.
•  
  PDF 185 Monasticæ institutionis scopus quis esse debeat, quomodo, & per quænam pietatis exercitia promouendus. Epist. XLII.
•  
  PDF 189 Epistolarum Paræneticarum Liber Secundus.
•  
  PDF 189 In D. Ioannis Ivsti, Lanspergii Carthvsiani, Librvm Secvndvm Epistolarvm Paræneticarum, Præfatio.
•  
  PDF 192 In prælatione quanta discretione, zelo, lenitate opus sit in subditis regendis: infirmiores item lenitate ducere, proteruiores austeritate zeloq[ue] iustitiæ arcere, abususq[ue] abrogare vtî præsidens debeat. Epist. XLIII.
•  
  PDF 195 Perfectio spiritualis vitæ, vtî iuxta octo quædam consilia, obstineatur. Epist. XLIV.
•  
  PDF 197 Monasticæ perfectioni quænam sint necessaria: creaturarum speculatio vt sit loco vehiculi ad Deum, exercitium amoris quotidie cuiusmodi adsumendum, quomodoq[ue] mente sit iugiter orandum Epist. XLV.
•  
  PDF 203 Exercitium deuotionis, diuiniq[ue] amoris, cuius in præcedenti epistola fit mentio, ex Iesu Christi passione beneficijsq[ue] conflatum, & in articulos 72. digestum, septem item horis, quas Canonicas vocant, applicatum.
•  
  PDF 215 Obitus Sanctorum vt non sit nimiè plorandus: in omni desolatione vtî Deo innitendum: amor noster vt à creaturis sit ad Deum transferendus: corpus vt sit discretè regendum: lachrymis nimijs atque mœrore vt sit abstinendum. Epist. XLVI.
•  
  PDF 218 Afflictiones quo animo ferendæ, præcipuè quæ ex suscepto monasticæ instituto exoriuntur: confessiones clanculariæ quæ faciendæ: cibus potusq[ue] quo pacto sumendus, vtq[ue] naturæ debili succurrendu[m]. Epist. XLVII.
•  
  PDF 222 Vocari ad monasticam religionem in innocentia, quam sit felix seductio: Gaudia mundi quantum distent à spiritualibus: votum vt non obstet libero arbitrio: quanto sit votum encomio euehe[n]dum: instabilitas quosnam magis vexet. Epist. XLVIII.
•  
  PDF 225 Discretione quanta opus sit Deo in monastica religione consecratis, in vsu præcipuè corporalium necessitatum: abstinentiam indiscretam vt suadeat diabolus: Obedientia abnegatioq[ue] proprij consilij quam sit religiosis necessaria: natura item infirmis quomodo edomanda absque periculo. Epist. XLIX.
•  
  PDF 228 Quid Virgo quæuis, vt ab Aeterna Sapientia desponsari mereatur, agere, quonam item pacto sponsi cœlestis beneficia recolere, illiq[ue] gratias debeat referre. Epist. L.
•  
  PDF 230 Vt virgines Deo consecratæ Christo sponso cœlesti militare, sanctitati mentis & corporis operam nauare, amoremq[ue] suum omnem in quemnam maximoperè transfundere debeant. Epist. LI.
•  
  PDF 232 In puellari teneraq[ue] ætate ad monasticum institutum vocari, quanta sit diuini numinis gratia. Epist. LII.
•  
  PDF 232 Vtî per creaturarum venustatis contemplationem, liceat ad creatoris cognitionem, contemplationem, amoremq[ue] conscendere. Epist. LIII.
•  
  PDF 235 Vulnera Iesu Christi, quo pacto honoranda sint: quas item virtutes ex eisdem exugere liceat. Epist. LIV.
•  
  PDF 237 Deum in nobis esse, nosq[ue] in Deo per quænam indicia probetur: charitas Dei vtî in nobis probetur per fraternum amorem: mala item quanta inuidia ac odium in nos congerant. Epist. LV.
•  
  PDF 239 Pax cordis inter aduersa & quosuis euentus quînam obtineri possit: quare Deus permittat amicos suos alijs exerceri & discruciari. Epist. LVI.
•  
  PDF 240 Exercitium tutissimum probatissimumq[ue] pertingendi ad fundamentum omnium virtutum, scilicet humilitatem. Epist. LVII.
•  
  PDF 241 Vtî vita spiritualis sit inchoanda: exercitia corporalia pariter ac mentalia quomodo exercitanda: naturæ item necessaria qua discretione suscipienda: quiq[ue] ad proximum suum quisq[ue] se gerere debeat. Epist. LVIII.
•  
  PDF 268 Enchiridion Christianæ militiæ ad nouitatem vitæ perfectè instituens.
•  
  PDF 268 Praefatio.
•  
  PDF 271 Abnegatio sui quænam sit, quomodo, & quibus ea assumenda, exercendaq[ue] sit. Cap. I.
•  
  PDF 272 Fuga seculi, quàm sit necessaria, & abstractio vitæ quomodo sit sectanda. Cap. II.
•  
  PDF 273 Modus, statusq[ue] strenuè Deo seruiendi vt sit necessariò cuiq[ue] deligendus. Cap. III.
•  
  PDF 273 De constanti, firmoq[ue] proposito vit[a]e melioris tenenda. Cap. IV.
•  
  PDF 275 Scopus omnium actionum quisnam ob oculos constituendus: vt abnegatio sui sola, Dei comprobet fidelem discipulum: quo pacto denique quis à salubri proposito collapsus, renouare debeat spiritum suum. Cap. V.
•  
  PDF 278 Peccatorum, vt sint occasiones fugiendæ. Cap. VI.
•  
  PDF 278 Discretio quanta sit virtus, & quatenus eam in omnibus seruare necessarium sit. Cap. VII.
•  
  PDF 279 Gula quinam per abstinentiam frenetur, vtq[ue] in cibo & potu quisq[ue] se, ne Deus offendatur habeat. Cap. VIII.
•  
  PDF 281 Exercitia quænam Deo deuotus quisq[ue] inter comedendum & bibendum frequentare, & lectionem aliquam sacram ob oculos præfigere debeat. Cap. IX.
•  
  PDF 282 Modus, situsq[ue] inter dormiendum quis obseruandus, qu[a]eue exercitia in lecto constitutuo adsumere, ruminareq[ue] debeat. Cap. X.
•  
  PDF 284 Lectio quorumnam librorum, siue freque[n]tanda, siue fugienda sit Dei famulis. Cap. XI.
•  
  PDF 284 Deuotio vera quænam sit, & quomodo ea exercenda: deuotio item sensibilis quo pacto sit periculosa, quatenusq[ue] à Deo petenda, ac in ipsum trahenda. Cap. XII.
•  
  PDF 286 Orationi, vt debitè fiat, quænam sint acco[m]moda, quæ hominem ad eam præparent, vocali item orationi & cantionibus, quæ fiunt in Ecclesijs, qui nos præparemus, ac insistamus. Cap. XIII.
•  
  PDF 290 Arma validissima vt sint orationes ad vsum tentationum: vti quæue tentationes vincantur sui humiliatione ac resignatione, quæ item superentur pia contemptione. Cap. XIV.
•  
  PDF 293 Dissidentiæ circa fidem, displicentiæq[ue] ad proximum tentationibus quomodo resistendum sit: vtq[ue] pia exercitia, nullaq[ue] bona opera ob quasuis tentationes sint omittenda. Cap. XV.
•  
  PDF 296 Scopus quisnam omni operi exercitioq[ue] præfigendus. Opera cuncta vt modo perfectissimo fiant, corpus discretè quî regendum: quæ item intentio triplex sit nobis necessaria. Cap. XVI.
•  
  PDF 299 Solitarius quomodo sese in cella, seu domo exercere debeat: duplex item solitudo quanto studio exercenda sit. Cap. XVII.
•  
  PDF 301 Sensuum externorum refrenatio ac disciplina quam fit necessaria ad cordis puritatem, quantaq[ue] mala adferat eorum lasciuia. Cap. XVIII.
•  
  PDF 301 Lingua quare, quantoq[ue] studio sit frenanda: quantaq[ue] item mala effrenis locutio adferat. Cap. XIX.
•  
  PDF 304 Quæsitio sui quantoperè sit vitanda. Cap. XX.
•  
  PDF 304 Gloria vana quanta sit diligentia vitanda. Cap. XXI.
•  
  PDF 305 Singularitas bona quantoperè obseruanda, mala item singularitas quanta mala aduehat, quomodoq[ue] vitanda sit. Cap. XXII.
•  
  PDF 306 Scandalum quibus modis contingat quantoperè noceat, honestas morum quosnam deceat: superbia item vt se sub zeli specie palliet. Cap. XXIII.
•  
  PDF 307 Charitati fraternæ quænam aduersentur: canon charitatis qui sit, pax item cum proximo qui seruanda sit. Cap. XXIV.
•  
  PDF 310 Vtî quisq[ue] sese erga proximum suum gerere, eius mores patienter ferre, offensum sibi denuo placare debeat: denique quonam modo quisq[ue] se ad osores ac detractores suos habere debeat. Cap. XXV.
•  
  PDF 312 Iudicium temerarium quanto studio, quoue pacto vitandum sit, quomodo item nos erga delinquentes habere debeamus. Cap. XXVI.
•  
  PDF 313 Intentio vt in omni re, verbo, & opere discutienda sit, tempus quoduis quam fructuosè expendendum: inclinationes propriæ vt interrogandæ sint, quid item cor liberum efficiat. Cap. XXVII.
•  
  PDF 315 Confessio vt sit recta, quænam exigat: quomodo animus ad eam sit discutiendus: quo item pacto ea peracta, propositum bonum sit resumendum. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 316 Mortificatio vitiorum, sensualitatis, delectationumq[ue] quam sit cuique necessario adsumenda: quomodo item ea quoque cum fructu exerceri debeat. Cap. XXIX.
•  
  PDF 317 Labor & pugna aduersus vitia propria qua[m] sit vtilis: voluntas propria ac curiositas sensualitatis, quomodo sint mortificanda. Cap. XXX.
•  
  PDF 319 Tentationes, adflictionesq[ue] quantum sanctis profecerint: illorum vita cuiusmodi fuerit: mortificationis item vitiorum, quantus sit fructus ac merces. Cap. XXXI.
•  
  PDF 321 Ad perfectionem vitæ aspirans vtî Dei adiutorio semper inniti, de suis viribus diffidere, sese Deo nudè resignare, desideriumq[ue] proficiendi nunquam intermittere debeat. Cap. XXXII.
•  
  PDF 324 Perfectioni vitæ quænam tria sint necessaria cum primis: obedientia quam debeat fore velox: quomodo item cogitationes sint spiritualibus patribus nude detegendæ. Cap. XXXIII.
•  
  PDF 325 Virtutes quonam sint pacto acquirendæ: Humilitas vt sola humiliatione obtineatur: Puritas cordis quam sit necessaria, quomodo item obtineatur. Cap. XXXIV.
•  
  PDF 328 Humilitatem, suiq[ue] humiliationem vt quis obtinere possit, quænam facienda: humilitas vera quæ sit, quantaq[ue] sit bonitas Dei erga homines. Cap. XXXV.
•  
  PDF 331 Humilitatem quantoperè sancti quiq[ue] coluerint, quænam illi aduersentur: vtq[ue] correptus quis sese gerere debeat. Cap. XXXVI.
•  
  PDF 333 Humilitas non modo, verùm cæteræ quoque virtutes quonam facili pacto obtineri possint: obtrectationes, vituperia, laudesq[ue] aliorum vti humilis reuera nil curabit. Cap. XXXVII.
•  
  PDF 335 Abnegatio voluntatis propriæ, vt in omnibus tuto eligenda: quomodo eaexence[n]da. Iudicium item proprij intellectus, vt pælatorum indicio substernendum. Cap. XXXVIII.
•  
  PDF 337 Obedientia quibusnam, & quando studio præstanda: vtq[ue] omnibus alijs exercitijs ea sit anteferenda. Cap. XXXIX.
•  
  PDF 340 Reuerentiam quantam teneamur nostris exhibere prælatis. Cap XL.
•  
  PDF 340 Resignatio sui omnigena quam sit cuiq[ue] necessaria Pertinacia proprij sensus quam sit detestanda, atque Dei prouidentiæ omnia co[m]mittere debeamus. Cap XLI.
•  
  PDF 342 Extra diuinam nihil est voluntatem appetendum. Cap. XLII.
•  
  PDF 342 Patientia ac mitias in quibus, ad quos, & propter quid seruari debeat. Cap. XLIII.
•  
  PDF 345 Benignitas quanta erga cunctos serua[n]da sit: vtq[ue] læto hilariq[ue] vultu omnia molesta excipienda sint à quolibet homine. Cap. XLIV.
•  
  PDF 345 Solicitudo animi, erga res quascunq[ue] siue infirmitates corporis, siue alioru[m] suspitiones, aut timorem vanum, vt sit maximoperè fugie[n]da. Cap. XLV.
•  
  PDF 348 Puritas cordis quibus modis acquiratur, custodiaturq[ue] quænam illam maculent, cogitationibus itidem ingruentibus nociuis quomodo obsistendum. Cap. XLVI.
•  
  PDF 351 Pax cordis ac quies mentes quomodo acquirantur conseruenturq[ue], & quænam illis aduersentur. Cap. XLVII.
•  
  PDF 353 Quies libertasq[ue] mentis per quænam media redintegretur, serueturúe. Cap. XLVIII.
•  
  PDF 354 Gratiæ Deo semper agendæ, tam in aduersis quam prosperis quomodo sint. Cap. XLIX.
•  
  PDF 356 Beatissima Virgo Maria quomodo venera[n]da sit, inuocandaq[ue] in cunctis necessitatibus & periculis: quibus item exercitijs, studijs, quibusúe temporibus sit potissimum honoranda ac amanda. Cap. L.
•  
  PDF 358 Passionem Iesu vtî quotidie meditari exerceriq[ue] in ea quisque debeat sese. Vulnera quinque Christi quibus modis veneranda sint: vtq[ue] sanctoru[m] vita sub oculos constituenda. Cap. LI.
•  
  PDF 360 Missæ sacrificio quam sit deuotè reuere[n]terq[ue] seruiendum: vti quotidie communica[n]dum ad minus spiritualiter. Cap. LII.
•  
  PDF 361 Exercitium ad cor Iesu quotidie seruandum quod. Cap. LIII.
•  
  PDF 361 Cauenda vt sit præsumptio omnis, & quod in Dei sola sit misericordia sperandum. Cap. LIV.
•  
  PDF 362 Statuta quindecim à Deo, deuoto necessario obseruanda quæ sint. Cap. LV.
•  
  PDF 364 Quatuor alio pio homini necessaria quæ sint. Cap. LVI.
•  
  PDF 365 Mors vti iugiter ob oculos constituenda: quiq[ue] nos quotidie pr[a]eparare ad ea[m] debeamus, qualem item fructum eiusmodi præparatio in nobis efficiat.
•  
  PDF 366 Excessus, negligentiæq[ue] quibus remedijs curandæ, quantoq[ue] studio verbis nostris inuigilare debeamus. Cap. LVIII.
•  
  PDF 367 Propositum emendationis vitæ, vt subinde instaurandum sit. Cap. LIX.
•  
  PDF 368 Vtî quisq[ue] iuxta suam vocationem viuere, diuinasq[ue] laudes, reliquaq[ue] sua debita, ad quæ ex suo statu obligatur, pendere debeat. LX.
•  
  PDF 369 Vtî & quando quisque suam conscientiam discutere, atque cum Deo denuo in gratiam redire debeat. Cap. LXI.
•  
  PDF 369 Deuotio vera in quibus consistat, quibusq[ue] modis ea sit fouenda Cap. LXII.
•  
  PDF 371 De duodecim defectibus homini pio valdè pernitiosis. Cap. LXIII.
•  
  PDF 371 Decem puncta perfectionis. Cap. LXIV.
•  
  PDF 372 De sex sedulitatibus seu indulgentijs. Cap. LXV.
•  
  PDF 372 Claru[m] speculum & amabile exemplar quod nobis præmonstrauit Dominus Iesus Christus, quodq[ue] à nobis vicissim exigit. LXVI.
•  
  PDF 373 Epilogus eorum quæ dicta sunt, præcipua quædam quæ initio in vsum frequentiorem nouo sunt vertenda tyroni, repetens. Cap. LXVII.
•  
  PDF 378 Enchiridion istud quam sit necessariu[m] nouo Christi tyroni. Cap. LXVIII.
•  
  PDF 379 Alphabetum aureum erudissimo iuxta ac sanctissimo viro D. Ioanni Taulero à suo magistro traditum iuxta quod se regeret, in nouitate ambulans vitæ, per D. Ioa[n]nem Lanspergium cognomento Iustum, è germanico idiomate latine donatum. Cap. LXIX.
•  
  PDF 380 Tria sunt iuxta D. Ioannem Thaulerum ad proficiendum spiritu necessaria. Cap. LXX.
•  
  PDF 380 Duo alia eximia. Cap. LXXI.
•  
  PDF 381 Basis vitæ spiritualis. Cap. LXXII.
•  
  PDF 381 Viri cuiusdam deuoti co[n]tra vitia capitalia, sententia & decretum. Cap. LXXIII.
•  
  PDF 382 Speculum Christianæ perfectionis, easum scilicet virtutum, quæ homini Christiano necessariæ sunt, summam in se complectens.
•  
  PDF 382 Lectori Candido Ivxta ac pio, interpres huius libelli, quam plurimam precatur salutem.
•  
  PDF 383 D. Ioannis Ivsti Lanspergii, Carthvsiani, in Speculum Christianæ perfectionis, Præfatio.
•  
  PDF 385 Flagitia hominum quorundam hoc te[m]pore quam sint grauia, quomodo ea curanda sint du[m] tempus est: quamq[ue] periculosè conuerso differatur vsque ad mortem. Cap. I.
•  
  PDF 387 Conuersio vera ad Deum quî fieri debeat: pœnitendi modus verus quis, quibusq[ue] peccata facilè dimittantur. Cap. II.
•  
  PDF 388 Quænam sint quæ penè cunctos impediunt, quo minus ad perfectionis Christianæ metum pertingant. Cap. III.
•  
  PDF 393 Mortificatio vitiorum omnium qua[m] sit necessaria: quomodo ea, & in quibus fieri debeat: imago item Christi vtî in vtroque homine gestanda sit. Cap. IV.
•  
  PDF 395 Gratiæ Dei vtî in homine locus aptandus, quomodo illi collaborandum: lingua, oculi, mens qui custodienda: perfectionis item omnis basis quæ sit. Cap. V.
•  
  PDF 396 Vitia quænam sint origo omnium maloru[m]: quomodo ea mortificanda sint, quantusq[ue] fructus spectetur ex eorum victoria. Cap. VI.
•  
  PDF 398 Humilitas vera quæ sit, vtq[ue] eam obtinere conseruareq[ue] liceat: quàm item nihil sine illa prosit, & è quibusnam eam discamus. Cap. VII.
•  
  PDF 403 Abnegatio voluntatis propriæ quàm sit necessaria: quænam ea reuera sit: quæ item exigat, & perfectionis qua[n]tæ sit occasio. Cap. VIII.
•  
  PDF 406 Charitas fraterna quomodo probetur: quàm sit an necessaria: misericordia cuiusmodi in alios exercenda: quantis item periculis sese subijcit, qui alios temerè iudicat. Cap. IX.
•  
  PDF 408 Quomodo vita & passio Saluatoris meditanda sunt & imitanda. Cap. X.
•  
  PDF 411 De magna vtilitate tribulationis. Cap. XI.
•  
  PDF 415 Amor Dei vt sit scopus omnium operum, exercitiorum, & eorum quæ patimur, quiq[ue] præceptum dilectionis sit intelligendum. Cap. XII.
•  
  PDF 416 Anima rationalis qualis sit: vtq[ue] iuxta diuersas operationes varia sortiatur nomina. Cap. XIII.
•  
  PDF 417 Vires animæ quomodo purgentur, ac ad Deum conuertantur. Cap. XIV.
•  
  PDF 418 Creaturarum varietas, venustas, operantioq[ue], vti nos ad Deum cognoscendum amantumq[ue] alliciant. Cap. XV.
•  
  PDF 420 Deus qualis sit in seipso, qualis in creaturis: quid item sint in Deo altitudo, longitudo, latitudo, sublimitas & profundum. Cap. XVI.
•  
  PDF 422 Bonitas, liberalitas, amabilitas, exorabilitas quæ in Deo, & quàm sint incompræhensibilis perfectionis. Cap. XVII.
•  
  PDF 423 Voluntas quænam dicatur bona: quomodo ea probetur, quantæ sit efficaciæ: quænam item Dei amorem impediant. Cap. XVIII.
•  
  PDF 424 Exercitio quonam liceat pertingere ad Dei ardentem amorem: & quæ ad illum requirantur necessarias. Cap. XIX.
•  
  PDF 430 Puritas cordis quomodo acquiratur, conseruetur, vtq[ue] sine ea nihil Deo placere possit. Cap. XXII.
•  
  PDF 431 Affectus quomodo mundandus & ornandus, & per nuditatem simplificandus. Cap. XXIII.
•  
  PDF 432 Voluntas Dei vt in cunctis quærenda & sequenda, & quomodo quisque in omnibus sese obseruare debeat. Cap. XXIV.
•  
  PDF 433 Quomodo in operibus externis Deum in mente conseruare debeamus. Cap. XXV.
•  
  PDF 435 Quomodo natura omnibus quibus se suumq[ue] commodum spectat, interire debet & mori. Cap. XXVI.
•  
  PDF 436 De varijs amicorum Dei tribulationibus. Cap. XXVII.
•  
  PDF 438 Quomodo omnia nudè sint accipienda de manu Dei. Cap. XXVIII.
•  
  PDF 439 De firma in Deum fiducia. Cap. XXIX.
•  
  PDF 440 De vita continuè interna. Cap. XXX.
•  
  PDF 441 Quomodo quis à vitijs conuertatur ad Deum. Cap. XXXI.
•  
  PDF 442 De venerabilis Sacramenti Eucharistiæ sumptionem. Cap. XXXII.
•  
  PDF 446 Quomodo Deus assiduè sit laudandus. Cap. XXXIII.
•  
  PDF 448 Alloquiorum libri primi pars I, ad animam quamcunque adhuc in peccatis constitutam, nondum conuersam, internum Iesu Christi alloquium.
•  
  PDF 448 Praefatio.
•  
  PDF 449 Anima Christiana, quantam Deo contumeliam irroget, dæmonibus ludum festumq[ue] efficiat perseuerando in peccatis: stipendia diabolicæ seruitutis quæ sint, quàm item benignè recipiat Deus animas ad se reuertentes. Can. I.
•  
  PDF 450 Vita[m] protrahere in peccatis quàm sit turpè & periculosum: quàm sit e diuerso honorificu[m] sese à peccatis conuertere ad Deum. Can. II.
•  
  PDF 450 Peccata quænam sequa[n]tur calamitates: virtutum sectatoribus quanta in cœlis reposita sint præmia: quænam reuerrenti animæ ad Deum relinquenda sint. Can. III.
•  
  PDF 451 Sine Dei gratia sicut prisci Sancti, parum aut nihil potuerunt, sic nec nos aliquid possumus: cur Deus subinde rogatus dare differat: Deus cur suos tentationibus exerceat, orationesq[ue] nostras vtî exaudiat. Can. IV.
•  
  PDF 452 Christus quam lætus occurrat animæ ad se reuertenti: qua[m] dulciter eam consoletur: quanti is animas fecerit, quanta pro eis passus sit: vtî etiam eas Patri cœlesti offerat. Can. V.
•  
  PDF 453 Animæ ex seruitio peccatorum, quantum sibimet damnum intulêre: Deo hostiq[ue] seruire, quantum discrimen: pœnitentia item dilata, quàm multos sefellit. Can. VI.
•  
  PDF 453 Pœnitentia cur acceleranda sit: dolor de peccatis quando sit vanus, quamq[ue] contritio vera sit hodie rarissima: emendatio item vsq[ue] ad mortem protelata, quam sit omnium periculosissima. Can. VII.
•  
  PDF 455 Vtî anima sese ad confessionem peccatoru[m] animare, dæmonemq[ue] ac verecundiam superbam superare debeat: quænam item faciant facilè peccata deserere. Can. VIII.
•  
  PDF 455 Alloquiorum Iesu Christi ad animam quamcunque peccatricem, se ad suum Creatorem, sponsum & amatorem reuerti cupientem, libri I. pars. II.
•  
  PDF 455 Praefatio.
•  
  PDF 456 Quod ad vitam emendatiorem incipienti necessaria sit generalis confessio, & quænam ad eam necessario requira[n]tur: dolor item qualis in confessione sit necessarius. Can. I.
•  
  PDF 457 Dæmonum suggestiones erga animam reuerti gestientem, quæ sint, quomodo eædem contemnendæ sint: aduersus desperationes remedium quodnam adhibendum sit: pietas ite[m] Dei quanta erga animam ad se reuertentem. Can. II.
•  
  PDF 458 Contritio pro peccatis sensibilis, quàm sit vtilis ad abolitionem peccatorum: quînam ea exerceri debeat: quàm item sit eadem accepta Deo. Can. III.
•  
  PDF 459 Quomodo dolor, amor, fiduciaq[ue] ad Deum simul crescunt. Can. IV.
•  
  PDF 459 De scrupulis iterandæ confessionis, exercitium item peccatricis, sed conuersæ animæ, cuiusmodi fore debeat. Can. V.
•  
  PDF 460 Quomodo recolenda sint peccata. Can. VI.
•  
  PDF 461 Quomodo satisfaciendum sit pro peccatis. Can. VII.
•  
  PDF 461 Certis horis diei debet examinari conscientia Can. VIII.
•  
  PDF 462 De continua repræhensione suijpsius. Can. IX.
•  
  PDF 462 Verecunda superba quæ sit: propter quæ debeat quisque meritò erubescere, & in quibusnam debeat homo seipsum continuè repræhendere. Can. X.
•  
  PDF 464 Quod actionum, exercitiorum ac studioru[m] omnium certus aliquis scopus ac finis sit præfigendus. Can. XI.
•  
  PDF 464 Paritas cordis & charitas, vt sit finis vitæ spiritualis. Can. XII.
•  
  PDF 464 Vt cuncta quæ puritati cordis aduersantur, respuenda sint: quo item eadem puritas referenda sit. Can XIII.
•  
  PDF 465 Quomodo obtinenda sit puritas cordis. Can. XIV.
•  
  PDF 466 Quæ ad miniculentur ad cordis puritatem. Can. XV.
•  
  PDF 467 Quod ratione debemus regi ac præueniri. Can. XVI.
•  
  PDF 469 Quomodo seruetur puritas cordis. Can. XVII.
•  
  PDF 469 Iesu Christi ad spo[n]sam suam, hoc est, quamlibet animam sibi deuotam epistola, siue alloquia, quæ non aliud atque diuinæ sunt inspirationes, quæ homini sui cognitionem infundunt, atque ad veræ pietatis perfectionem instituunt.
•  
  PDF 475 Alloquiorum Iesu Christi ad quamuis animam fidelem, sibique deuotam, lib. i. pars III.
•  
  PDF 475 Praefatio.
•  
  PDF 476 Desiderijs, prauisq[ue] sensualitatis propensionibus vtî sit morie[n]dum: sensus item quam sint arctè custodiendi. Can. I.
•  
  PDF 477 Lingua vtî sit custodienda, ne Deus proximusue offendatur: sile[n]tium duplex quî obseruandum sit. Can. II.
•  
  PDF 477 Vita abstracta vtî eligenda, quamq[ue] sit ea ad vitam interna[m] necessaria: aliorum obseruare defectus vtî maximoperè sit fugeindum. Can. III.
•  
  PDF 478 Iudicium temerarium quantoperè vitandum: vtî quisque erga proximum sese gerere, verecundiam sectari, pacem item veram quænam adducant. Can. IV.
•  
  PDF 479 Vitia singula quatenus profliganda: tentationum tumultus omnes quonam remedio absque negotio prosternantur: scopus quisnam in tentationibus præfigendus. Can. V.
•  
  PDF 480 Humilitate & optione quantis in luctamine contra vitia opus sit: tentatio carnis quam sit quibusdam importuna & varia: quæ sint aduersus eam præsentia remedia. Can. VI.
•  
  PDF 482 Tentationes quàm sint bon[a]e voluntati molestæ: præmium quantum maneat eis, qui tentationibus probè resistunt; quamq[ue] sit præclarum multifariam tentari. Can. VII.
•  
  PDF 483 Tentationum occasiones quorundam fugiendas: sensus membraq[ue] corporis quanto sint studio à quauis curiositate arcenda. Can. VIII.
•  
  PDF 484 Spirituales, blasphemæq[ue] tentationes, vtî sint vincendæ. [Can. IX.]
•  
  PDF 485 Cauenda quatenus sit omnis inuidia. Can. X.
•  
  PDF 485 Singularitas quænam cauenda; quænam ite[m] seruatu necessaria. Can. XI.
•  
  PDF 486 Matrem suam cur Deus à mortalibus honorari voluerit: vt eam thesaurariam omnis gratiæ constituerit: quamq[ue] terribiliter ipsius co[n]temptum vlciscatur. Can. XII.
•  
  PDF 487 Deuotio sensibilis quo spectet: vt ea neminem efficiat sanctiorem: quæ item sit deuotio vera & laudabilis. Can. XIII.
•  
  PDF 488 Eucharistiæ Sacramentum quanta cum deuotione & reuerentia sumendum: quam veraciter Christus in ea existat: quomodo item electi Dei circa hoc probentur. Can. XVIII.
•  
  PDF 489 Discretio quàm in cunctis necessaria sit: vt omnia ex discretione superiorum facienda: natura item quam discretè sit regenda, & vtî quidam eam indiscretè destruant. Can. XV.
•  
  PDF 490 Sponsa fidelis vtî & in quibus sponso suo Christo Iesu conformari debeat. Can. XVI.
•  
  PDF 490 Paupertas Christi quanta fuerit: quinam ea sit consideranda ac imitanda: quæ item eidem aduersentur. Can. XVII.
•  
  PDF 491 Sentire de seipso vt quisque debeat humiliter; & vt humilitas à Deo petenda sit præcipue Ca[n]. XVIII.
•  
  PDF 492 Humilitas vera quæ sit, & quomodo obtineatur: causæ quænam sint humilitatis: humiliatio item quam sit necessaria. Can. XIX.
•  
  PDF 494 Laudes, vituperia, iudiciaq[ue] hominu[m] quam vilifacienda: quo item eadem destinanda sint: amicis item Dei proprium quodnam esse soleat. Can. XX.
•  
  PDF 496 Obedientia quantæ sit præcellentiæ quomodq[ue] & quibus ea sit exhibenda, vtq[ue] simpliciter nos Prælatis proprijs subijciamus: voluntas item propria quanto studio semper & vbiq[ue] persequenda sit Can. XXI.
•  
  PDF 497 Voluntas propria quanta mala in nobis operetur; vtq[ue] ea exuenda fit; & vti ipsa omniu[m] malorum & afflictionum sit causa Can. XXII.
•  
  PDF 498 Amici nostri veri vt sint ij qui nos persequuntur & affligunt: relictio, abnegatioq[ue] nostri ipsorum quænam bona in nobis operentur: tristari quas ob causas solum debeamus Can. XXIII.
•  
  PDF 500 Vtî à nobis ipsis deficientes solius Dei prouidentiæ nos & omnia committere debeamus; quænam item nobis bonitatem insinuent Can. XXIV.
•  
  PDF 501 Aduersitatum omnium causa quæ sit: quo animo eas ferre oporteat: quænam item afflictos consolari debeant Can. XXV.
•  
  PDF 503 Vt ea quæ patimur nobis solis imputemus: Christi vita, mors, passio, vt in aduersis ob oculos constituamus [Can. XXVI.]
•  
  PDF 504 Consolationem nullam desiderandam in quibusuis aduersis perfectio item amicorum Dei alitissima quæ sit Can. XXVII.
•  
  PDF 505 Mittate patientiaq[ue] quantis opus sit in cunctis afflictionibus: voluntas item nostra vt in omnibus fiat, quid curandum præcipue Can. XXVIII.
•  
  PDF 505 Proximus quisque vtî sit casto amore prosequendus: alios temerè iudicare quàm animæ noxium: delinquentes item, quo animo sint arguendi. Can. XXXIX.
•  
  PDF 506 Puritati internæ quantoperè studendum: cogitationes ciuismodi solæ sint fouendæ: mens item quî iugiter in Deum subleuanda. Can. XXX.
•  
  PDF 507 Vti omnia Dei dona sint purè in ipsum referenda: cor vt ab omni amore impuro serua[n]dum: natura quinam mortificanda: sui item diligens obseruatio quantorum bonorum sit occasio. Can. XXXI.
•  
  PDF 509 Quomodo instinctus diuinus sit obseruandus, & gratia non negligenda: exercitia quæna[m] quisque adsumere debeat: cuiusmodi ite[m] perfectione[m] quisq[ue] desidcrare debeat. Can. XXXII.
•  
  PDF 510 Dona gratiæ, beneficiaq[ue] Dei, quinam proximis communicare debeam[u]s: necessitatibus proximorum vtî succurrendum ex charitate. Can. XXXIII.
•  
  PDF 511 Paupertas spiritus quomodo obti[n]eatur: qualis quisque debeat fore in oculis proprijs: iniuriam item quamnam solam curare debeamus. Can. XXXIII.
•  
  PDF 512 Amore Dei quanto anima fidelis iuflammari debeat: amori Dei quid proprium: Deus cur vult amari; vtî item amor non sit otiosus, & vt is in infinitum crescere possit. Can. XXXV.
•  
  PDF 515 Zelus diuinæ laudis & honoris qua[n]tus inesse debeat animæ amanti; quantoq[ue] studio execrari debeat omne peccatum: laus item Dei vt sit arrha salutis æternæ. Can. XXXVI.
•  
  PDF 516 Laus quænam Deo præcunctis placeat. Can. XXXVII.
•  
  PDF 517 Exercitium amoris diuinæq[ue] laudis quale esse debeat: quid sub occupationibus externis, spiritus hominis agere, quoue iugiter sese occupare debeat. Can. XXXVIII.
•  
  PDF 518 Nuditas interna quænam necessaria: vitæ Christi vtî anima se conformet: quas item solas imagines assumere debeat: vitæ abstractæ quæ necessaria sint. Can. XXXIX.
•  
  PDF 520 Vti anima fidelis in prædictis institutionibus sese indies exercere, easq[ue] velut speculum ob oculos interiores iugiter constituere debeat. Can. XL.
•  
  PDF 521 Alloquiorum Iesu Christi Sponsi ad quam libet animam sibi fidelem liber II. pars. I. complectens in se, Vtî anima Deo deuotæ Christi Iesu debeat vitæ passionibusq[ue] conformari
•  
  PDF 521 Praefatio.
•  
  PDF 522 De sui abnegatione, cruceq[ue] varia patienter sufferenda Can. I.
•  
  PDF 523 De meditatione Dominicæ passionis proficere volenti quàm sit necessaria vitæ passionisq[ue] Christi meditatio ac imitatio: meditationis item modus quis omnîum sit fructuosissimus. Can. II.
•  
  PDF 524 Passionem Domini trifariam posse meditari. Can. III.
•  
  PDF 525 Fructus quinam ex meditatione passionis Christi consurgant. Can. IV.
•  
  PDF 526 Moriturus, vt ex passione Christi sua debita soluere, seseq[ue] ad mortem præparare, vulnera item Christi animæ suæ vehementer imprimere, secureq[ue] mori vtî debeat quisque. Can. V.
•  
  PDF 526 Crux quæ, quomodoue sit cuique quotidie portanda: vsus creaturarum quî sumendus: sensualitatiq[ue] quî moriendum. Can. VI.
•  
  PDF 527 Christus cruci adfixus quomodo sit contemplandus & imitandus: mori seculo vti contingat: via crucis vt sit sola via ad vitam. Can. VII.
•  
  PDF 529 Crux quænam sit incipientium, & quam sit illa subinde moesta, vtque patienter ea ferenda sit. Can. VIII.
•  
  PDF 530 Crux proficientium, hoc est tribulationum & afflictionum, quam sit amicis Dei aliquando grauis: cur item Deus suos electos hic multifariam afflictet. Can. IX.
•  
  PDF 531 Crucem quamnam quisque ferre, naturam suam discrete affligere, obedientiæq[ue] iugum quam libenter ferre debeat, cunctisq[ue] alijs exercitijs anteferre. Can. X.
•  
  PDF 532 Crux omnium grauissima quæ sit: quam patienter ea portanda, ad quantam item perfectionem gloriamq[ue] ea perducat. Can. XI.
•  
  PDF 534 Exercitium animæ deuotum ac pium. Can. XII.
•  
  PDF 535 Amor priuatus & pestifer quæ mala in homine efficiat, & vt is per intentionem rectam & castam castigandus sit. Can. XIII.
•  
  PDF 536 Amor inordinatus ad creaturas, vt oculum mentis excæcet, quiq[ue] is mortificandus sit. Can. XIV.
•  
  PDF 536 Sensualitas immortificata quanta damna animæ inferat, quomodoq[ue] ea per continentiam omnium sensuum rectificanda sit. Can. XV.
•  
  PDF 536 Vt omnis superbia per profundam humilitatem mortificanda sit, & quomodo eadem obtineri possit, & quid obtenta efficiat Can. XVI.
•  
  PDF 537 Vt cordis amaritudo per synceram charitatem extinguenda sit; & quænam ea charitas exigat. Can. XVII.
•  
  PDF 537 Proprietas voluntatis, sensus, consilij & iuditij, quantis damnis homines afficiat, quiq[ue] eadem per sui abnegationem omnimodam sit extirpenda. Can. XVIII.
•  
  PDF 538 De intellectus profundi, curiosi & superbi nocumentis; quiq[ue] idem simplificandus sit: quo item omne humanum studium, lectio librorum, & scientia referenda sint. Can. XIX.
•  
  PDF 538 Mentis humanæ impuritas, instabilitas neglectusq[ue], quam sit cuiq[ue] nociuus; quomodoq[ue] eadem reformanda & in Deum eleuanda, fit. Can. XX.
•  
  PDF 539 Tepiditas proficientis vitæ, vt complures misere decipiat; & vtî per exercitium diuini amoris spiritus hominis inflammandas sit. Can. XXI.
•  
  PDF 540 Alloquiorum Iesu Christi ad suam spo[n]sam, quæ vel ex professione, vel proposito libero statuit Christo Sponso suo in castitate carnis ac spiritus militare secundi lib. pars. II.
•  
  PDF 540 Praefatio.
•  
  PDF 541 Virginitas quid sit: virginibus quænam vitanda, quamq[ue] ea multifariam oppugnetur. Can. I.
•  
  PDF 542 Virginitas quænam amissa recuperetur. Can. II.
•  
  PDF 543 Amorem quam purum Deus à sponsa sua requirat. Can. III.
•  
  PDF 544 Virginitatis virtus & præcellentia quanta. Can. IV.
•  
  PDF 544 Virginitas cur non sit præcepta sed consulta Can. V.
•  
  PDF 546 Charitas quam debeat virginibus fore familiaris. Can. VI.
•  
  PDF 547 Virginitas amissa, vtse castitates solari debeat. Can. VII.
•  
  PDF 548 Virginibus quænam summè, ne tantum lilium amittant, seruanda; quæq[ue] virtutes illis cumprimis sint necessariæ. Can. VIII.
•  
  PDF 549 Voluntatis diuinæ cognitio quam sit cunctis necessaria virginibus. Can. IX.
•  
  PDF 549 Mens virginis à quibusnam mundanda sit, quibusq[ue] rebus studendum. Can. X.
•  
  PDF 550 Humilitas quam sit virginibus necessaria. Can. XI.
•  
  PDF 550 Gratitudo quantum exornet virginitatem. Can. XII.
•  
  PDF 550 Perseuerantia virginibus quàm sit necessaria. Can. XIII.
•  
  PDF 551 Sensuum custodia virginibus quàm sit necessaria. Can. XVI [i. e. XIV].
•  
  PDF 552 Vestium ornatus curiosus quàm sit virginibus vitandus. Can. XV.
•  
  PDF 553 Gula quantopere virginibus fugienda. Can. XVI.
•  
  PDF 553 Loquacitas quàm sit virginibus exitialis. Can. XXVII.
•  
  PDF 554 Temporis præsentis quanta sit habenda ratio virginibus cunctis. Can. XVIII.
•  
  PDF 556 Alloquiorum Iesu Christi ad quamlibet animam sibi deuotam II. libri pars III. complectens in se, Vtî scilicet puritas cordis, veraq[ue] Euangelica simplicitas obtinenda sint.
•  
  PDF 556 Subtilitas & curiositas humani intellectus, quantum incautis imponat, & vera humilitas quînam obtineatur. Can. I.
•  
  PDF 556 Humiliatio, suiq[ue] dimissio quam sit necessaria; quomodoq[ue] honore vel iniuria affectus quisque sese habere debeat. Can. III.
•  
  PDF 558 Gratiæ quomodo & pro quibus sint Deo agendæ. Can. IV.
•  
  PDF 558 Tentationibus varijs diuersorum vitiorum quînam resistendum, quomodo item ex eis meritum colligere liceat. Can. V.
•  
  PDF 560 Loqui quonam pacto, quando, vbiúe liceat. Can. VI.
•  
  PDF 560 Exterioris hominis, & custodiæ mortificationiq[ue] sensualitatis ac passionum, quatenus inuigilandum. Can. VII.
•  
  PDF 561 Intellectus suus cuiq[ue] vt sit captiuandus & simplificandus: quæ item sit Euangelica simplicitas, & quomodo eam acquirere liceat. Can. VIII.
•  
  PDF 563 Natura post diuersorum exercitia virtutum spiritui alioquin subiecta, quomodo discrete prudenterq[ue] regenda sit. Can IX.
•  
  PDF 565 Alloquiorum Iesu Christi ad quamlibet animam Christianam libri II. pars IV. complectens Institutionem succinctam. Tam de morte, quid videlicet ea sit, vndi, vbi & quando ortum cœperit, & quotuplex sit, quomodoq[ue] sese quis ad eam disponere deceat.
•  
  PDF 565 Praefatio.
•  
  PDF 566 Mors quid fit, quotuplex, quibusq[ue] sit formidanda. Can. I.
•  
  PDF 568 Mortis origo quæ sit. Can. II.
•  
  PDF 569 Mors vt per Christum destructa, & lapsus primorum parentum reparatus sit. Can. III.
•  
  PDF 570 De quibusdam periculosissimis ægrotantiu[m] tentationibus. Can. IV.
•  
  PDF 571 Remedia præstantissima, contra præfatas dæmonum tentationes. Can. V.
•  
  PDF 573 Mors quam sit amara, deq[ue] signis quibusdam mortem corporis præcedentibus. Can. VI.
•  
  PDF 574 Effectus præmdeditatæ mortis. Can. VII.
•  
  PDF 576 Mors vt Sanctis sit in desiderio, & à quantis malis liberet. Can. VIII.
•  
  PDF 576 Mortis conditio iustis, Deiq[ue] amicis non timenda. Can. IX.
•  
  PDF 577 Boni vt à malis in morte discernantur. Can. X.
•  
  PDF 578 Consilium suauissimum ad feliciter moriendum, & vera pœnitentia vnde. Can. XI.
•  
  PDF 578 Monita salubria ad bene moriendum Can. XII.
•  
  PDF 579 Exercitijs quibusnam sese Dei familiares amici quotidie ad felicem mortem præpararint; & quonam pacto in eiusmodi exercitijs eosdem imitari licebit. Can. XIII.
•  
  PDF 581 Modus alius quo se quisque ad mortem pr[a]eparare possit, Can. XIV.
•  
  PDF 581 Consilium tempore mortis instantis. Can. XV.
•  
  PDF 581 Exercitium quo mane, aut quandocunq[ue] volueris, Deo effundas cor tuum pro bona morte Can. XVI.
•  
  PDF 582 Exercitium quo infirmus seipsum suspirijs atque gemitibus (quia aliud vix potest) Deo resignet atque commendet, & vt eidem coniungi mereatur, feruenter desideret. Precatio ad Patrem cœlestem, & oblatio Christi meritorumq[ue] eius. Can. XVII.
•  
  PDF 583 Precatio ad Filium. Can. XVIII.
•  
  PDF 584 Protestatio seu testamentum quoddam, Christiano cuilibet iam iam merituro, vel dictu vel cogitatu non inutile. Can. XIX.
•  
  PDF 585 Exercitium triplex pium, authenticum atque diuinitus reuelatum, quo æger vbi à sensibus, vsuq[ue] loquelæ deficere incipit, à circumstantibus muniendus, Deoq[ue] commendandus erit. Can. XX.
•  
  PDF 586 Quænam potissimum in agone constitutorum auribus sint inclamanda. Can. XXI.
•  
  PDF 587 Precationes deuotæ ac piæ, quibus comme[n]dandus diuinæ misericordiæ erit in extremis vitæ constitutus à circum adsistentibus, posteaquam Ecclesiæ Catholicæ Sacramentis munitus fuerit. Can. XXII.
•  
  PDF 600 Iesu Christi Saluatoris mundi Epistola seu alloquium, cunctis Christifidelibus, hoc est, ijs qui vitam suam iuxta præscriptum Euangelicum instituere, atque ad virtutum charitatisque Dei & proximi perfectionem anhelant, destinatum.
•  
  PDF 600 Praefatio.
•  
  PDF 601 Einleitung
•  
  PDF 603 Canon, regula, siue fraternitas, hoc est, Institutio succincta D. N. Iesu Christi, ijs qui in virtutibus paruum adhuc fecêre profectum, vtputa incipientibus potissimum, præscripta.
•  
  PDF 606 Exercitium seu inter Sanctæ Crucis.
•  
  PDF 606 Canon, regula, siu fraternitas, hoc est: Institutio succincta altera, ijs qui spiritu feruentiore ad perfectionem virtutum Christiformium anhelant, potissimum præscripta
•  
  PDF 610 Missa pro mundi peccatorumq[ue] reconciliatione
•  
  PDF 612 Methodus ad veram Christianamque pertingendi Theosophiam, & quæna[m] quemnuis ab eiusdem adeptione præpediant.
•  
  PDF 612 Præfatio Authoris.
•  
  PDF 614 Theologia mystica quæ sit
•  
  PDF 614 Philosophiæ mundanæ quanta sit futilitas
•  
  PDF 614 Theosophia quàm sit occulta, sed facilis
•  
  PDF 615 Theosophiam acquirendi modus
•  
  PDF 615 Theosophia vt in pace & silentio acquiratur
•  
  PDF 616 Theosophia vtî humilitate acquiratur
•  
  PDF 616 Theosophia vti minimè sit obscura
•  
  PDF 616 Theosophia quantæ præstantiæ
•  
  PDF 616 Theosophia vt sit omnium scientiarum sublimissima.
•  
  PDF 617 Theosophia quam sit opulenta
•  
  PDF 617 Theosophia quantum ditet ornetq[ue] animam rationalem
•  
  PDF 619 Soliloquium animæ fidelis, præsentis vitæ exilium, miserias, &c. gementis, & ad cœlestia anxiè vehementerque aspirantis.
•  
  PDF 619 Christiano Pioqve Lectori, Salutem.
•  
  PDF 621 Vti amans anima corpus suum onerosum, tenebrosum inimicumq[ue] quæratur fore impedimento, quominus dilecto perfectè frui liceat Cap. I.
•  
  PDF 622 Vtî amans anima se resignet, desideretq[ue] per pœnas martyrij exui molestijs corporis, suoq[ue] amato coniugi Cap. II.
•  
  PDF 622 Vtî amans anima humiliter supplicet corpruptibili corpore eximi, adq[ue] superna gaudia peruenire. Cap. III.
•  
  PDF 623 Vtî amans anima mundum huncce fallacem deploret: in quantas item calamitates per proroparentum præuaricationem inciderimus vniuersi. Cap. IV.
•  
  PDF 624 Vtî amans anima præsentis vitæ calamitates deploret: mundi huius vitia quanta inualuerint, quibusq[ue] peccatis potissimu[m] seculares homines irretiti teneantur. Cap. V.
•  
  PDF 624 Vtî amans anima quorundam religiosorum vitia defleat: vtq[ue] pro sui ex cunctis malis liberatione cum Deo vnione supplicet Ca. VI.
•  
  PDF 625 Vtî amans anima cælestis Hierusalem contempletur gloriam, vtq[ue] eius decorem desideret vehementer. Cap. VII.
•  
  PDF 626 Vtî amans anima mirè rapiatur ex contemplatione quatuor elementorum, luminumq[ue] cælestium corporum ad notitiam amoremq[ue] mansionum cælicarum. Cap. VIII.
•  
  PDF 628 Vtî amans anima ordines singulos angelicorum spirituum contemplando miretur, eorundem officia, beatitudinemq[ue] compendio perstringens. Cap. IX.
•  
  PDF 629 Vtî amans anima cælestis patriæ ciuiu[m] gaudia contempletur: cantica item laudesq[ue], qualia exhibeantur à sacris virginibus præcipuè matre virginum sanctissma V. Maria. Cap. X.
•  
  PDF 630 Vtî amans anima sacratissimæ Virginis Mariæ excellentiam, beatitudinem, pulchritudinemq[ue] contempletur maximam. Cap. XI.
•  
  PDF 631 Vtî amans anima contempletur beatissima[m] Mariam Dei matrem angelicis spiritibus, sanctisq[ue] cunctis in cælis prælatam, cælestemq[ue] curiam sua beatitudine illustrantem. Cap. XII.
•  
  PDF 631 Vtî amans anima cœlestis Hierusalem beatitudinem, ordinesq[ue] sanctorum contempletur, illorumq[ue] felicitati co[n]gratuletur. Cap. XIII.
•  
  PDF 632 Vtî amans anima Sanctoru[m], præcipuè Virginu[m] aureola[m] triplice[m] co[n]templetur. Cap. XIV.
•  
  PDF 633 Vtî amans anima sensus suos vires[ue] excitet omnes ad contemplationem amoremq[ue] cælestis sponsi. Cap. XV.
•  
  PDF 634 Vtî amans anima contempletur Dei perfectiones gloriamq[ue], creaturarum omnium perfectiones & gloriam in immensum excellere Cap. XVI.
•  
  PDF 635 Vtî amans anima contempletur Dei Sanctorumq[ue] felicitatem, & æternam pacem, ac in cælestibus stabilitionem. Cap. XVII.
•  
  PDF 636 Vtî amans anima contempletur animarum Sanctarum diuitias inæstimabiles; vtî Deus potestatiue dominetur in Sanctis suis, vtq[ue] omnem suam potestatem & gloriam ab ipso accipiant. Cap. XVIII.
•  
  PDF 637 Vtî amans anima contempletur diuinam illam insuper ac omnimodis potestatem: & vt omnis creata potentia ab illa primaria simpliciter dependeat. Cap. XIX.
•  
  PDF 638 Vtî amans anima diuinam incompræhensibilitatem non intelligendo miretur: atq[ue] illam potius simpliciter credendo, quàm perscruta[n]do curiosè venerari oporteat. Cap. XX.
•  
  PDF 638 Vtî amans anima simpliciter ea credere profiteatur, quæ per Christi, sanctorum vitam & doctrinam in sacris literis commendata sunt. Cap. XXI.
•  
  PDF 639 Vtî amans anima Christi Iesu virtutes, præcipuè humilitatem contempletur. Ca. XXII
•  
  PDF 640 Vtî amans anima beatitudinem Sanctorum quam de Christi Iesu concipiunt humanitate glorificatam, contempletur. Cap. XXIII.
•  
  PDF 641 Vtî amans anima sanctorum gaudia ex temporis æternitate ac felicitate contempletur Cap. XXIV.
•  
  PDF 642 Vtî amans anima ad diuinam vocem, hoc est, internam inspirationem ac illuminatione[m] inardescat. Cap. XXV.
•  
  PDF 643 Vtî amans anima Deo satiari, in illumq[ue] transformari desideret. Cap. XXIII [i. e. XXVI].
•  
  PDF 643 Vtî amans anima odore diuini altaris, hoc est, deifici amorosissimiq[ue] diuini cordis suauitate attracta, cuncta mutabilia transcendere, ibiq[ue] suam requiem constituere desideret. Cap. XXVII.
•  
  PDF 645 Vtî amans anima beatorum æternam felicitatem co[n]templetur, Deumq[ue] laudat, illiq[ue] co[n]iungi summoperè anhelat Cap. XXXIII.
•  
  PDF 646 Gaudia supernæ beatitudinis summatim explicat. Cap. XXIX.
•  
  PDF 647 Verba authoris ad quamlibet fidelem amantemq[ue] animam. [Cap. XXX.]
•  
  PDF  Index Rervm Et Verborvm, Qvæ Hoc Tomo Primo Opvscvlorvm Ioan. Ivsti Lanspergij continentur.
•  
  PDF  Vorsatz
•  
  PDF  Rückdeckel
•  
  PDF  Rücken
•  
  PDF  Vorderschnitt
•  
  PDF Orationibvs Variis, Et Ignitis aspirationum iaculis ad Deum, Deiparam Virginem Mariam, cæterosq[ue] Sanctos