Impius Infelix : Seu Tres Maledictiones Peccatoris / Ab A. R. P. Claudio Texier ... Per Adventum Parisiis Prædicatæ, ... Post plures editiones Ex Gallico idiomate in Latinum translatæ ab A. R. P. Hermanno Settelin. Augustae Vindelicorum [u.a.] : Bencard, 1695
Content
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Illustrations
- PDF Title page
- PDF Reverendissimo & Amplissimo Domino, Domino Francisco, Imperialis Monasterii Ochsenhusani Abbati Vigilantissimo, Archi-Episcopalis Universitatis Salisburgensis ac Benedictino-Svevicæ Congregationis Præsidi Dignissimo, & c. Domino Meo Gratioso.
- PDF Index Materiarum & Punctorum singulorum Sermonum.
- PDF 1 Sermo Primus. Ad Auditores præviè disponendos.
- PDF 3 Auditori Christiano tres qualitates sunt necessariæ, ut fructuosè audiat Verbum Dei.
- PDF 3 Prima est, veram concipere ideam Prædicatoris Evangelici & Actionis, quam in prædicatione exercet.
- PDF 7 Secunda est, habere intentionem conformem isti ideæ.
- PDF 12 Tertia est, non habere ullam intentionem huic ideæ diformem.
- PDF 28 II. Sermo. Intentio Generalis.
- PDF 29 Deus effundit tres maledictionum species, super impium. 1. Ei maledicit in bonis externis. 2. In potentiis animæ. 3. In virtutibus ipsius apparentibus. In morte, & post mortem illius.
- PDF 29 Deus effundit supra justos tria pariter genera benedictionum oppositarum trinis maledictionibus peccatoris.
- PDF 31 Sicut Amor Dei est fons benedictionum, ita odium est causa maledictionum. 1. Odium Dei consideratur in suis principiis. Deus odit peccatum. Nihil odit propriè præter peccatum.
- PDF 32 Hoc odium est inseparabile à natura Dei.
- PDF 34 2. Deus odit peccatum odio abominationis aut aversionis, & odio inimicitiæ, seu vindictæ.
- PDF 38 3. Odium Dei consideratur in suo principali effectu.
- PDF 39 Deus per odium aversionis privat peccatores paternâ suâ Providentiâ, quam gerit erga justos.
- PDF 42 Per odium vindictæ destinat eisdem mala & pænas juxta criminum ipsorum exigentiam.
- PDF 47 Prima Pars Materiæ Maledictionum super bona exteriora.
- PDF 47 III. Sermo. Impius Maledictus in bonis suis.
- PDF 49 1. Deus peccatorem privat benedictionibus suæ providentiæ per odium aversionis, quod gerit erga peccatorem.
- PDF 61 Idem destruit bona fortunæ illius, eum feriendo maledictione per odium inimicitiæ.
- PDF 64 2. Quamvis Deus relinquat impio bona, carent tamen benedictione; peccator premitur egestate in ipsa rerum abundantiâ.
- PDF 72 IV. Sermo. Impius Maledictus in suo honore.
- PDF 74 1. Deus privat peccatorem gratiâ sanctificante, quæ est fundamentum gloriæ essentialis in homine.
- PDF 80 2. Deus privat insuper peccatorem honore ipsius accidentali; Omnis honor, quem exteriùs recipit, non habet, nisi falsam splendoris alicujus apparentiam.
- PDF 83 3. Deus destruit falsum honorem, & consundit superbiam impii.
- PDF 87 V. Sermo. Impius Maledictus in suis liberis.
- PDF 88 1. Deus punit liberos turpi egestate in odium parentum ipsorum.
- PDF 93 2. Extinguit illos repentinâ morte.
- PDF 101 3. Permittit ut liberi fiant parentibus pejores & vitiosiores.
- PDF 104 VI. Sermo. Impius Maledictus in sua prosperitate.
- PDF 107 1. Prosperitas impii ordinariè est fons malorum, & infortuniorum.
- PDF 118 2. Hæc sæpius causa est damnationis ipsius æternæ.
- PDF 125 VII. Sermo. Impius Maledictus in suâ adversitate.
- PDF 145 Secunda Pars Maledictonum super potentias Animæ.
- PDF 145 VIII. Sermo. Impius Maledictus in suo intellectu.
- PDF 148 Peccator habet intellectum excæcatum. 1. Quia negligit, & respuit lumina gratiæ per omissionem vitiosam & ignorantiam crassam.
- PDF 152 2. Quia obscurat, & destruit mentis suæ oculos per ignorantiam, affectatam & malitiosam, indulgendo suis passionibus.
- PDF 157 3. Quia Deus illum excæcat per justam quandam vindictam negativè, occasionaliter, & permissivè.
- PDF 162 IX. Sermo. Impius Maledictus in suo ratione Fidei opposita.
- PDF 164 Impius concipit animum fortem cujus tamen debilitas, ac cæcitas apparet ex hoc, quòd. 1. Fidelis insistat principiis certis & indubitatis , libertinus è contra rationi obnoxiæ errori.
- PDF 172 2. Quòd fidelis sustentetur Auctoritatibus urgentibus, testimoniis valde ponderosis: impius verò adhæreat opinionibus particularibus, à nemine, nisi liberæ fidei & perversis hominibus approbatis & conconfirmatis.
- PDF 178 3. Quòd fidelis perseveret firmus in suis cognitionibus per morum innocentiam, vitæ suæ integritatem. Impius autem semper dubius fluctuet ob inordinationem suarum passionum; & à Deo relictus.
- PDF 181 X. Sermo. Impius Maledictus in servitute suarum passionum.
- PDF 182 1. Homo justus possidet veram libertatem.
- PDF 187 Permanentem & acceptissimam.
- PDF 188 2. Impius verâ servitute opprimitur.
- PDF 190 3. Ista servitus est perpetua & crudelissima.
- PDF 197 XI. Sermo. Impius Maledictus in remorsibus suæ Conscientiæ.
- PDF 220 Tertia Pars Maledictionum super virtutes apparentes.
- PDF 220 XII. Sermo. Impius Maledictus in sua fide.
- PDF 222 Fides sine bonis operibus est maledicta & reprobata à Deo. Necessitas fidei bonis operibus connexæ desumitur. 1. Ex natura & qualitate veræ fidei, quæ ut meritoria sit, sociari debet charitari.
- PDF 229 2. Ex fine, ob quem Deus nobis donavit fidem.
- PDF 238 XIII. Sermo. Impius Maledictus in suâ spe.
- PDF 239 Spes peccatoris est falsa & maledicta à Deo, quia 1. Impius non habet timorem Dei, sine quo recipere nequit primam gratiam ad sui conversionem necessariam.
- PDF 248 2. Etsi impius reciperet gratiam, nihil tamen ei prodesset, nam carens timore Dei privatus est duabus principalibus virtutibus, quæ conferunt efficaciam gratiæ, sc. solicitudine, seu cura salutis, & fortitudine.
- PDF 254 XIV. Sermo. Impius Maledictus in sua Pœnitentiá sine dolore.
- PDF 255 Dolor impii est falsus dolor, ejus falsitas deducitur. 1. Ex ipsâ natura & proprietatibus veri doloris.
- PDF 266 2. Ex motivis, quæ debent excitare istum dolorem.
- PDF 272 XV. Sermo. Impius Maledictus in sua Pœnitentia sine proposito se emendandi.
- PDF 274 Pœnitentiæ comes esse debet mutatio vitæ, hujus mutationis necessitas sumitur ex natura pœnitentiæ. 1. Consideratæ, prout est virtus.
- PDF 283 2. Consideratæ prout est Sacramentum.
- PDF 286 XVI. Sermo. Impius maledictus in sua Pœnitentia sine satisfactione.
- PDF 287 Pœnitentiæ debet copulari satis factio operum, eoqùod 1. Pœnitentia debeat reparare gloriam Dei offensi.
- PDF 296 2. Quòd sit medicina, quæ debet sanare morbos animi.
- PDF 300 XVII. Sermo. Impius Maledictus in sua Pœnitentia usque ad horam mortis dilata.
- PDF 301 Pœnitentia & confessio in hora mortis peracta à peccatore in malitia habituato, est saluti inutilis & à Deo maledicta. 1. Hæc veritas probata est àb Authoritate Ecclesiæ loquentis per ora Pontificum, Conciliorum & SS. Doctorum, sectantis testimonia utriusque testamenti.
- PDF 307 Duabus item rationibus frequentibus. 2. Vera Pœnitentia sine prævia dispositione in horâ mortis fieri nequit, cùm sit difficillima, impediatur ab hostibus potentissimis, ejúsque peccator nullum habeat usum.
- PDF 313 3. Ad veram conversionem ex parte Dei requiritur gratia, ex parte hominis cooperatio gratiæ. Quò difficilior est conversio, eò gratia debet esse major & cooperatio extraordinaria. Sine miraculo itáque hanc gratiam non obtinet in horâ mortis.
- PDF 316 Quòd si consequeretur istiam gratiam, non apparet, quomodo corresponderet gratiæ acceptæ.
- PDF 323 XVIII. Sermo. Impius Maledictus in suâ morte.
- PDF 324 Primum malum impii est interventio subitaneæ mortis.
- PDF 338 Secunda Maledictio est tristitia & horror quidam, præcipitans eum in desperationem.
- PDF 341 XIX. Sermo. Impius Conversus in inferno.
- PDF 343 Ista maledictio consistit in his. 1. Intellectus & voluntas ipsius se affigunt considerationi Dei, ut summum est bonum, de quo vix unquam congitavit antea.
- PDF 346 2. Cognoscit seipsum, ac videtis enormitatem suorum scelerum cum pœnitentia dolorifica, sed inutili.
- PDF 352 3. Non versatur amplius inter delitias, sed inter supplicia & tormenta infinita.
- PDF 357 XX. Sermo. Pro Festo Conceptionis Beatissimæ Virginis.
- PDF 360 Beatissima Virgo similis est Civitati Dei; Conceptio ipsius fundamentis Sacræ hujus Civitatis. Excellentia horum fundamentorum desumitur: 1. E nobilitate fundi, cui illa sunt imposita, quæque sunt in montibus sanctis, id est meritis infinitis Christi Jesu collocata.
- PDF 368 2. Ex thesauris istorum fundamentorum, hoc est, gratiarum ac privilegiorum Virgini in Conceptione sua concessorum.
- PDF 377 XXI. Sermo. Pro Nativitate Domini nostri Jesu Christi.
- PDF 377 Christus natus consideratus ut Deus miraculosè conversus.
- PDF 380 1. Ex Deo in hominem. Et hæc conversio exigit nostras admirationes.
- PDF 384 2. Ex judice in Patrem. Et hæc conversio exigit nostras laudes & gratiarum actiones.
- PDF 387 3. Ex Deo offenso in Deum pœnitentem. Et hæc conversio exigit nostram imitationem.
- PDF 393 XXII. Sermo. Pro Festo S. Stephani Protomartyris.
- PDF 393 S. Stephanus plenus gratiâ & fortitudine faciebat prodigia magna.
- PDF 397 1. Prodigium fortitudinis Spiritûs quæ ei promeruit Coronam Doctoratûs.
- PDF 402 2. Prodigium fortitudinis Charitatis, quæ ei procuravit coronam Confessorum.
- PDF 406 3. Prodigium fortitudinis animi, quæ capiti ipsius imposuit Coronam Martyrii.
- PDF 414 XXIII. Sermo. Pro Festo S. Joannis Evangelistæ.
- PDF 414 S. Joannes fuit discipulus, quem diligebat Jesus.
- PDF 417 1. Testimonia amoris Jesu erga S. Joannem.
- PDF 426 2. Reciprocatio amoris S. Joannis, qui videns se plus diligi, etiam plus diligebat Jesum.
- PDF 434 XXIV. Sermo. Pro Festo Circumcisionis Domini.
- PDF 434 Jesus exinanitus & exaltatus.
- PDF 437 1. Exinanitio Jesu circumcisi descendentis in abyssum humilitatis per 4. gradus humiliationis.
- PDF 445 2. Exaltatio Jesu per gloriam sui Nominis quod est magnum ob causam illius, qui id tribuit.
- PDF 446 Magnum ob causam illius, quod idem significat.
- PDF 449 Magnum in admirandis suis effectibus.
- PDF Index Materiarum præcipuarum.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine