Impius Infelix : Seu Tres Maledictiones Peccatoris / Ab A. R. P. Claudio Texier ... Per Adventum Parisiis Prædicatæ, ... Post plures editiones Ex Gallico idiomate in Latinum translatæ ab A. R. P. Hermanno Settelin. Augustae Vindelicorum [u.a.] : Bencard, 1695
Content
PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Illustrations
PDF Title page
PDF Reverendissimo & Amplissimo Domino, Domino Francisco, Imperialis Monasterii Ochsenhusani Abbati Vigilantissimo, Archi-Episcopalis Universitatis Salisburgensis ac Benedictino-Svevicæ Congregationis Præsidi Dignissimo, & c. Domino Meo Gratioso.
PDF Index Materiarum & Punctorum singulorum Sermonum.
PDF 1 Sermo Primus. Ad Auditores præviè disponendos.
PDF 3 Auditori Christiano tres qualitates sunt necessariæ, ut fructuosè audiat Verbum Dei.
PDF 3 Prima est, veram concipere ideam Prædicatoris Evangelici & Actionis, quam in prædicatione exercet.
PDF 7 Secunda est, habere intentionem conformem isti ideæ.
PDF 12 Tertia est, non habere ullam intentionem huic ideæ diformem.
PDF 28 II. Sermo. Intentio Generalis.
PDF 29 Deus effundit tres maledictionum species, super impium. 1. Ei maledicit in bonis externis. 2. In potentiis animæ. 3. In virtutibus ipsius apparentibus. In morte, & post mortem illius.
PDF 29 Deus effundit supra justos tria pariter genera benedictionum oppositarum trinis maledictionibus peccatoris.
PDF 31 Sicut Amor Dei est fons benedictionum, ita odium est causa maledictionum. 1. Odium Dei consideratur in suis principiis. Deus odit peccatum. Nihil odit propriè præter peccatum.
PDF 32 Hoc odium est inseparabile à natura Dei.
PDF 34 2. Deus odit peccatum odio abominationis aut aversionis, & odio inimicitiæ, seu vindictæ.
PDF 38 3. Odium Dei consideratur in suo principali effectu.
PDF 39 Deus per odium aversionis privat peccatores paternâ suâ Providentiâ, quam gerit erga justos.
PDF 42 Per odium vindictæ destinat eisdem mala & pænas juxta criminum ipsorum exigentiam.
PDF 47 Prima Pars Materiæ Maledictionum super bona exteriora.
PDF 47 III. Sermo. Impius Maledictus in bonis suis.
PDF 49 1. Deus peccatorem privat benedictionibus suæ providentiæ per odium aversionis, quod gerit erga peccatorem.
PDF 61 Idem destruit bona fortunæ illius, eum feriendo maledictione per odium inimicitiæ.
PDF 64 2. Quamvis Deus relinquat impio bona, carent tamen benedictione; peccator premitur egestate in ipsa rerum abundantiâ.
PDF 72 IV. Sermo. Impius Maledictus in suo honore.
PDF 74 1. Deus privat peccatorem gratiâ sanctificante, quæ est fundamentum gloriæ essentialis in homine.
PDF 80 2. Deus privat insuper peccatorem honore ipsius accidentali; Omnis honor, quem exteriùs recipit, non habet, nisi falsam splendoris alicujus apparentiam.
PDF 83 3. Deus destruit falsum honorem, & consundit superbiam impii.
PDF 87 V. Sermo. Impius Maledictus in suis liberis.
PDF 88 1. Deus punit liberos turpi egestate in odium parentum ipsorum.
PDF 93 2. Extinguit illos repentinâ morte.
PDF 101 3. Permittit ut liberi fiant parentibus pejores & vitiosiores.
PDF 104 VI. Sermo. Impius Maledictus in sua prosperitate.
PDF 107 1. Prosperitas impii ordinariè est fons malorum, & infortuniorum.
PDF 118 2. Hæc sæpius causa est damnationis ipsius æternæ.
PDF 125 VII. Sermo. Impius Maledictus in suâ adversitate.
PDF 145 Secunda Pars Maledictonum super potentias Animæ.
PDF 145 VIII. Sermo. Impius Maledictus in suo intellectu.
PDF 148 Peccator habet intellectum excæcatum. 1. Quia negligit, & respuit lumina gratiæ per omissionem vitiosam & ignorantiam crassam.
PDF 152 2. Quia obscurat, & destruit mentis suæ oculos per ignorantiam, affectatam & malitiosam, indulgendo suis passionibus.
PDF 157 3. Quia Deus illum excæcat per justam quandam vindictam negativè, occasionaliter, & permissivè.
PDF 162 IX. Sermo. Impius Maledictus in suo ratione Fidei opposita.
PDF 164 Impius concipit animum fortem cujus tamen debilitas, ac cæcitas apparet ex hoc, quòd. 1. Fidelis insistat principiis certis & indubitatis , libertinus è contra rationi obnoxiæ errori.
PDF 172 2. Quòd fidelis sustentetur Auctoritatibus urgentibus, testimoniis valde ponderosis: impius verò adhæreat opinionibus particularibus, à nemine, nisi liberæ fidei & perversis hominibus approbatis & conconfirmatis.
PDF 178 3. Quòd fidelis perseveret firmus in suis cognitionibus per morum innocentiam, vitæ suæ integritatem. Impius autem semper dubius fluctuet ob inordinationem suarum passionum; & à Deo relictus.
PDF 181 X. Sermo. Impius Maledictus in servitute suarum passionum.
PDF 182 1. Homo justus possidet veram libertatem.
PDF 187 Permanentem & acceptissimam.
PDF 188 2. Impius verâ servitute opprimitur.
PDF 190 3. Ista servitus est perpetua & crudelissima.
PDF 197 XI. Sermo. Impius Maledictus in remorsibus suæ Conscientiæ.
PDF 220 Tertia Pars Maledictionum super virtutes apparentes.
PDF 220 XII. Sermo. Impius Maledictus in sua fide.
PDF 222 Fides sine bonis operibus est maledicta & reprobata à Deo. Necessitas fidei bonis operibus connexæ desumitur. 1. Ex natura & qualitate veræ fidei, quæ ut meritoria sit, sociari debet charitari.
PDF 229 2. Ex fine, ob quem Deus nobis donavit fidem.
PDF 238 XIII. Sermo. Impius Maledictus in suâ spe.
PDF 239 Spes peccatoris est falsa & maledicta à Deo, quia 1. Impius non habet timorem Dei, sine quo recipere nequit primam gratiam ad sui conversionem necessariam.
PDF 248 2. Etsi impius reciperet gratiam, nihil tamen ei prodesset, nam carens timore Dei privatus est duabus principalibus virtutibus, quæ conferunt efficaciam gratiæ, sc. solicitudine, seu cura salutis, & fortitudine.
PDF 254 XIV. Sermo. Impius Maledictus in sua Pœnitentiá sine dolore.
PDF 255 Dolor impii est falsus dolor, ejus falsitas deducitur. 1. Ex ipsâ natura & proprietatibus veri doloris.
PDF 266 2. Ex motivis, quæ debent excitare istum dolorem.
PDF 272 XV. Sermo. Impius Maledictus in sua Pœnitentia sine proposito se emendandi.
PDF 274 Pœnitentiæ comes esse debet mutatio vitæ, hujus mutationis necessitas sumitur ex natura pœnitentiæ. 1. Consideratæ, prout est virtus.
PDF 283 2. Consideratæ prout est Sacramentum.
PDF 286 XVI. Sermo. Impius maledictus in sua Pœnitentia sine satisfactione.
PDF 287 Pœnitentiæ debet copulari satis factio operum, eoqùod 1. Pœnitentia debeat reparare gloriam Dei offensi.
PDF 296 2. Quòd sit medicina, quæ debet sanare morbos animi.
PDF 300 XVII. Sermo. Impius Maledictus in sua Pœnitentia usque ad horam mortis dilata.
PDF 301 Pœnitentia & confessio in hora mortis peracta à peccatore in malitia habituato, est saluti inutilis & à Deo maledicta. 1. Hæc veritas probata est àb Authoritate Ecclesiæ loquentis per ora Pontificum, Conciliorum & SS. Doctorum, sectantis testimonia utriusque testamenti.
PDF 307 Duabus item rationibus frequentibus. 2. Vera Pœnitentia sine prævia dispositione in horâ mortis fieri nequit, cùm sit difficillima, impediatur ab hostibus potentissimis, ejúsque peccator nullum habeat usum.
PDF 313 3. Ad veram conversionem ex parte Dei requiritur gratia, ex parte hominis cooperatio gratiæ. Quò difficilior est conversio, eò gratia debet esse major & cooperatio extraordinaria. Sine miraculo itáque hanc gratiam non obtinet in horâ mortis.
PDF 316 Quòd si consequeretur istiam gratiam, non apparet, quomodo corresponderet gratiæ acceptæ.
PDF 323 XVIII. Sermo. Impius Maledictus in suâ morte.
PDF 324 Primum malum impii est interventio subitaneæ mortis.
PDF 338 Secunda Maledictio est tristitia & horror quidam, præcipitans eum in desperationem.
PDF 341 XIX. Sermo. Impius Conversus in inferno.
PDF 343 Ista maledictio consistit in his. 1. Intellectus & voluntas ipsius se affigunt considerationi Dei, ut summum est bonum, de quo vix unquam congitavit antea.
PDF 346 2. Cognoscit seipsum, ac videtis enormitatem suorum scelerum cum pœnitentia dolorifica, sed inutili.
PDF 352 3. Non versatur amplius inter delitias, sed inter supplicia & tormenta infinita.
PDF 357 XX. Sermo. Pro Festo Conceptionis Beatissimæ Virginis.
PDF 360 Beatissima Virgo similis est Civitati Dei; Conceptio ipsius fundamentis Sacræ hujus Civitatis. Excellentia horum fundamentorum desumitur: 1. E nobilitate fundi, cui illa sunt imposita, quæque sunt in montibus sanctis, id est meritis infinitis Christi Jesu collocata.
PDF 368 2. Ex thesauris istorum fundamentorum, hoc est, gratiarum ac privilegiorum Virgini in Conceptione sua concessorum.
PDF 377 XXI. Sermo. Pro Nativitate Domini nostri Jesu Christi.
PDF 377 Christus natus consideratus ut Deus miraculosè conversus.
PDF 380 1. Ex Deo in hominem. Et hæc conversio exigit nostras admirationes.
PDF 384 2. Ex judice in Patrem. Et hæc conversio exigit nostras laudes & gratiarum actiones.
PDF 387 3. Ex Deo offenso in Deum pœnitentem. Et hæc conversio exigit nostram imitationem.
PDF 393 XXII. Sermo. Pro Festo S. Stephani Protomartyris.
PDF 393 S. Stephanus plenus gratiâ & fortitudine faciebat prodigia magna.
PDF 397 1. Prodigium fortitudinis Spiritûs quæ ei promeruit Coronam Doctoratûs.
PDF 402 2. Prodigium fortitudinis Charitatis, quæ ei procuravit coronam Confessorum.
PDF 406 3. Prodigium fortitudinis animi, quæ capiti ipsius imposuit Coronam Martyrii.
PDF 414 XXIII. Sermo. Pro Festo S. Joannis Evangelistæ.
PDF 414 S. Joannes fuit discipulus, quem diligebat Jesus.
PDF 417 1. Testimonia amoris Jesu erga S. Joannem.
PDF 426 2. Reciprocatio amoris S. Joannis, qui videns se plus diligi, etiam plus diligebat Jesum.
PDF 434 XXIV. Sermo. Pro Festo Circumcisionis Domini.
PDF 434 Jesus exinanitus & exaltatus.
PDF 437 1. Exinanitio Jesu circumcisi descendentis in abyssum humilitatis per 4. gradus humiliationis.
PDF 445 2. Exaltatio Jesu per gloriam sui Nominis quod est magnum ob causam illius, qui id tribuit.
PDF 446 Magnum ob causam illius, quod idem significat.
PDF 449 Magnum in admirandis suis effectibus.
PDF Index Materiarum præcipuarum.
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine