Lerna Malorvm Omnivm; Sive Gravitas, Et Damna Peccati Mortalis / Expensa, Orbiqve Proposita sermone Hispano A R.P. Francisco Arias; Latine Reddita A P. Leonardo Creder, Vtroque Societatis Jesv Sacerdote. Monachii : Wagner, 1648
Content
PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Title page
PDF Reverendissimo Et Amplissimo Antistiti Ac Domino, D. Iacobo, Coenobiorvm In Crevzlingen Et Riederen, Ordinis Can. Reg. S. Augustini Abbati, & Præposito vigilantissimo, Domino meo gratioso.
PDF Preface
PDF 2 Tractatus De grauitate peccati mortalis.
PDF 2 Capvt I. Declaratur, quid sit peccatum mortale; in quo consistat, & quomodo legi ac præceptis Dei aduersetur.
PDF 13 Cap. II. Afferuntur quædam signa, & regulæ ex diuinâ Scripturâ, Sanctorumque doctrinâ desumptæ, vnde cognoscitur, quando culpæ, sint mortalia peccata.
PDF 25 Cap. III. Ponuntur aliæ regulæ ad cognoscendum, quænam culpæ, mortalia sint peccata.
PDF 31 Cap. IV. De consensu, qui ad peccatum mortale necessarius est.
PDF 44 Cap. V. Ostenditur, totam, quæ in peccato est, malitiam homini, eiusque libero arbitrio, & non Deo, nec diuinæ illius voluntati attribuendam esse.
PDF 57 Cap. VI. Incipit tractari de rebus, in quibus peccati mortalis grauitas cognoscitur; & in primis declaratur eius grauitas, quia est contra Deum.
PDF 70 Cap. VII. Adferuntur vera, quibus ipse Deus in S. Scripturâ ostendit, quantopere sentiat iniuriam, quæ ei per peccatum mortale fit.
PDF 80 Cap. VIII. Adducuntur Euangelij testimonia, quibus nobis Christus magnam, quâ Deus per mortale peccatum afficitur, iniuriam patefecit.
PDF 91 Cap. IX. Ostenditur peccati mortalis grauitas, ex fine, propter quem Deus hominem creauit.
PDF 100 Cap. X. Ex diuinorum beneficiorum magnitudine, peccati mortalis grauitatem cognosci.
PDF 116 Cap. XI. Ex beneficio Redemptionis magis, quàm ex alijs, peccati mortalis grauitatem manifestam fieri.
PDF 129 Cap. XII. Ex odio, qui Deus peccatum mortale prosequitur, nec non ex ijs, quæ ad destruendum illud fecit, eiusdem grauitatem apparere.
PDF 138 Cap. XIII. Idem declaratur ex eo, quod Deus ad destruendum peccatum fecit, ipsum ab animabus tollendo.
PDF 145 Cap. XIV. Peccati mortalis grauitatem ex supplicijs, quibus illud Deus in hac vita vindicat, cognosci.
PDF 158 Cap. XV. Inter supplicia primarium, vnde peccati mortalis grauitas cognoscitur, esse supplicium inferni.
PDF 168 Cap. XVI. Quomodo ex his pœnis peccati mortalis grauitatem colligere debeamus.
PDF 176 Cap. XVII. Incipit tractari de malis & damnis, quæ peccatum mortale animæ infligit; ac præsertim, quomodo per illud anima à Deo separetur, eamque Deus à se repellat.
PDF 186 Cap. XVIII. Exemplo S. Scripturæ istud confirmatur.
PDF 192 Cap. XIX. De magna cæcitate, quam peccatum mortale inuehit in animam, vt non cognoscat damnum, quod accipit, nec periculum, in quo versatur.
PDF 207 Cap. XX. De cæcitate, quam adfert peccatum mortale circa breuitatem, & circa vtilitatem bonorum temporalium.
PDF 218 Cap. XXI. De damno quod importat peccatum mortale, maculando animam, eique suam pulchritudinem auferendo.
PDF 233 Cap. XXII. Quomodo per peccatum mortale diabolus intret ain animam, eam pro sua habitatione accipiat, sibique subijciat.
PDF 245 Cap. XXIII. Hominem, per peccatum mortale, seruum, ac mancipium diaboli, eiusdemque peccati fieri; & quam hæc sit mala seruitus, atque captiuitas.
PDF 257 Cap. XXIV. Peccatum mortale vitam gratiæ ab anima auferre: eamque occidere morte culpæ, quæ eandem ad æternæ mortis pœnam perducit.
PDF 269 Cap. XXV. Per peccatum mortale hominem, qui erat cibus Dei, fieri diaboli cibum.
PDF 282 Cap. XXVI. Per peccatum mortale fauores diuinos, & superabundantia auxilia; quæ Deus iustis communicat, amitti.
PDF 295 Cap. XXVII. Deum hac eadem animaduersione in cæteros peccatores vti.
PDF 302 Cap. XXVIII. Per peccatum mortale omnia præteritæ vitæ merita amitti.
PDF 315 Cap. XXIX. Per peccatum mortale amitti dignitatem, mobilitatemque, quâ quis est de stirpe Dei, eiusque per adoptionem filius.
PDF 329 Cap. XXX. Animam per peccatum mortale ad perdendum pretiosissimum donum fidei disponi.
PDF 343 Cap. XXXI. Per peccatum mortale hæreditatem cœli, & ius, ac titulum, quem iusti ad illam habent, amitti.
PDF 356 Cap. XXXII. Declarantur fauores, & auxilia, quæ nobis dant boni Angeli; & quomodo ea per peccatum mortale amittantur.
PDF 373 Cap XXXIII. Bona hæc, & fauores, quos Deus nobis per Angelos facit, magnâ ex parte per peccatum mortale amitti.
PDF 383 Cap. XXXIV. Peccatum mortale tollere animæ pacem, quietem, & consolationem, idemque inquietudinis, belli, ac tormenti causam esse.
PDF 395 Cap. XXXV. Per vnum mortale peccatum, quod homo committit, eum in multa alia peccata mortalia, & in salutis suæ diffidentiam incidere.
PDF 407 Cap. XXXVI. Propter peccatum mortale Deum permittere, vt inordinata hominum desideria, quæ in damnum & perniciem animaru[m] ipsorum redundatura sunt, impleantur.
PDF 418 Cap. XXXVII. Per peccatum mortale hominem insipientem, & brutis animalibus similem fieri.
PDF 429 Cap. XXXVIII. Peccatum mortale onus admodum graue, sarcinamque ponderosissimam animæ esse, quæ impedit eam, quo minus cor ad Deu[m], & res cœlestes eleuet.
PDF 441 Cap. XXXIX. Per peccatum mortale finiri numerum peccatorum mortalium, quæ Deus in peccatore tolerare constituit, nec non tempus, quo idem Deus illum expectare decreuit.
PDF 455 Cap XL. Peccatum mortale auferre orationi valorem, & efficaciam, quam habet ad dona, misericordiasque à Deo impetrandas.
PDF 464 Cap. XLI. Peccatum mortale hunc effectum non æqualiter in omnibus peccatoribus operari.
PDF 472 Cap. XLII. Per peccatum mortale suffragia, & spiritalia Christi, Ecclesięque bona, quæ viuis huius membris communicantur, amitti.
PDF 483 Cap. XLIII. Peccatum mortale tollere consolationem, quam Deus dat in huius vitæ tribulationibus, & ærumnis, vt cum animæ fructu tolerari possint.
PDF 496 Cap. XLIV. Per peccatum mortale consolationes, quas Deus iustis tempore mortis dare solet, amitti.
PDF 508 Cap. XLV. Declaratur, quomodo peccatum mortale causa sit malæ mortis propter ingratitudinem peccatoris.
PDF 519 Cap. XLVI. Ostenditur, peccatum mortale propter malam consuetudinem, malæ mortis cuasam existere.
PDF 531 Cap. XLVII. Per peccatum mortale amitti bona temporalia rei familiaris, sanitatis, & vitæ.
PDF 544 Cap. XLVIII. Incipit tractari de remedijs, quibus vti debemus, ne peccatum mortale incurramus, vtque inde exeamus: Et declaratur primum, quod est consideratio magni, quod Deus habet, desiderij salutis animarum nostrarum, nostræque ad ipsum, si peccauimus, conuersionis.
PDF 558 Cap. XLIX. De contritione & lacrimis, quibus deflentur peccata, eorumque venia obtinetur.
PDF 570 Cap. L. De Confessione Sacramentali, per quam anima peccatis mortalibus liberatur.
PDF 582 Cap. LI. Ostenditur, quomodo nobis ad Christi crucem confugiendum sit, vt à peccatis nos liberemus.
PDF 591 Cap. LII. De vigilantia & attentione, cum quâ viuendum, operandumque nobis est, vt nos à peccatis liberemus.
PDF 599 Cap. LIII. Ostenditur, quantum contra peccata remedium sit, attenta mortis consideratio.
PDF 611 Cap. LIV. Declaratur, quam efficax contra peccata remedium sit, ludicij particularis, quod mortem subsequitur, consideratio.
PDF 622 Cap. LV. Alia liberandi se à peccatis mortalibus media, quæ sunt occasionum, peccatorumque venialium fuga; examen conscientiæ; mortificatio, & meditatio, summatim proponuntur.
PDF Index Primvs Capitvm.
PDF Index Secvndvs Locorum S. Scripturæ, qui in hoc Tractatu explicantur.
PDF Index Tertivs Rervm.
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine