Lerna Malorvm Omnivm; Sive Gravitas, Et Damna Peccati Mortalis / Expensa, Orbiqve Proposita sermone Hispano A R.P. Francisco Arias; Latine Reddita A P. Leonardo Creder, Vtroque Societatis Jesv Sacerdote. Monachii : Wagner, 1648
Content
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Reverendissimo Et Amplissimo Antistiti Ac Domino, D. Iacobo, Coenobiorvm In Crevzlingen Et Riederen, Ordinis Can. Reg. S. Augustini Abbati, & Præposito vigilantissimo, Domino meo gratioso.
- PDF Preface
- PDF 2 Tractatus De grauitate peccati mortalis.
- PDF 2 Capvt I. Declaratur, quid sit peccatum mortale; in quo consistat, & quomodo legi ac præceptis Dei aduersetur.
- PDF 13 Cap. II. Afferuntur quædam signa, & regulæ ex diuinâ Scripturâ, Sanctorumque doctrinâ desumptæ, vnde cognoscitur, quando culpæ, sint mortalia peccata.
- PDF 25 Cap. III. Ponuntur aliæ regulæ ad cognoscendum, quænam culpæ, mortalia sint peccata.
- PDF 31 Cap. IV. De consensu, qui ad peccatum mortale necessarius est.
- PDF 44 Cap. V. Ostenditur, totam, quæ in peccato est, malitiam homini, eiusque libero arbitrio, & non Deo, nec diuinæ illius voluntati attribuendam esse.
- PDF 57 Cap. VI. Incipit tractari de rebus, in quibus peccati mortalis grauitas cognoscitur; & in primis declaratur eius grauitas, quia est contra Deum.
- PDF 70 Cap. VII. Adferuntur vera, quibus ipse Deus in S. Scripturâ ostendit, quantopere sentiat iniuriam, quæ ei per peccatum mortale fit.
- PDF 80 Cap. VIII. Adducuntur Euangelij testimonia, quibus nobis Christus magnam, quâ Deus per mortale peccatum afficitur, iniuriam patefecit.
- PDF 91 Cap. IX. Ostenditur peccati mortalis grauitas, ex fine, propter quem Deus hominem creauit.
- PDF 100 Cap. X. Ex diuinorum beneficiorum magnitudine, peccati mortalis grauitatem cognosci.
- PDF 116 Cap. XI. Ex beneficio Redemptionis magis, quàm ex alijs, peccati mortalis grauitatem manifestam fieri.
- PDF 129 Cap. XII. Ex odio, qui Deus peccatum mortale prosequitur, nec non ex ijs, quæ ad destruendum illud fecit, eiusdem grauitatem apparere.
- PDF 138 Cap. XIII. Idem declaratur ex eo, quod Deus ad destruendum peccatum fecit, ipsum ab animabus tollendo.
- PDF 145 Cap. XIV. Peccati mortalis grauitatem ex supplicijs, quibus illud Deus in hac vita vindicat, cognosci.
- PDF 158 Cap. XV. Inter supplicia primarium, vnde peccati mortalis grauitas cognoscitur, esse supplicium inferni.
- PDF 168 Cap. XVI. Quomodo ex his pœnis peccati mortalis grauitatem colligere debeamus.
- PDF 176 Cap. XVII. Incipit tractari de malis & damnis, quæ peccatum mortale animæ infligit; ac præsertim, quomodo per illud anima à Deo separetur, eamque Deus à se repellat.
- PDF 186 Cap. XVIII. Exemplo S. Scripturæ istud confirmatur.
- PDF 192 Cap. XIX. De magna cæcitate, quam peccatum mortale inuehit in animam, vt non cognoscat damnum, quod accipit, nec periculum, in quo versatur.
- PDF 207 Cap. XX. De cæcitate, quam adfert peccatum mortale circa breuitatem, & circa vtilitatem bonorum temporalium.
- PDF 218 Cap. XXI. De damno quod importat peccatum mortale, maculando animam, eique suam pulchritudinem auferendo.
- PDF 233 Cap. XXII. Quomodo per peccatum mortale diabolus intret ain animam, eam pro sua habitatione accipiat, sibique subijciat.
- PDF 245 Cap. XXIII. Hominem, per peccatum mortale, seruum, ac mancipium diaboli, eiusdemque peccati fieri; & quam hæc sit mala seruitus, atque captiuitas.
- PDF 257 Cap. XXIV. Peccatum mortale vitam gratiæ ab anima auferre: eamque occidere morte culpæ, quæ eandem ad æternæ mortis pœnam perducit.
- PDF 269 Cap. XXV. Per peccatum mortale hominem, qui erat cibus Dei, fieri diaboli cibum.
- PDF 282 Cap. XXVI. Per peccatum mortale fauores diuinos, & superabundantia auxilia; quæ Deus iustis communicat, amitti.
- PDF 295 Cap. XXVII. Deum hac eadem animaduersione in cæteros peccatores vti.
- PDF 302 Cap. XXVIII. Per peccatum mortale omnia præteritæ vitæ merita amitti.
- PDF 315 Cap. XXIX. Per peccatum mortale amitti dignitatem, mobilitatemque, quâ quis est de stirpe Dei, eiusque per adoptionem filius.
- PDF 329 Cap. XXX. Animam per peccatum mortale ad perdendum pretiosissimum donum fidei disponi.
- PDF 343 Cap. XXXI. Per peccatum mortale hæreditatem cœli, & ius, ac titulum, quem iusti ad illam habent, amitti.
- PDF 356 Cap. XXXII. Declarantur fauores, & auxilia, quæ nobis dant boni Angeli; & quomodo ea per peccatum mortale amittantur.
- PDF 373 Cap XXXIII. Bona hæc, & fauores, quos Deus nobis per Angelos facit, magnâ ex parte per peccatum mortale amitti.
- PDF 383 Cap. XXXIV. Peccatum mortale tollere animæ pacem, quietem, & consolationem, idemque inquietudinis, belli, ac tormenti causam esse.
- PDF 395 Cap. XXXV. Per vnum mortale peccatum, quod homo committit, eum in multa alia peccata mortalia, & in salutis suæ diffidentiam incidere.
- PDF 407 Cap. XXXVI. Propter peccatum mortale Deum permittere, vt inordinata hominum desideria, quæ in damnum & perniciem animaru[m] ipsorum redundatura sunt, impleantur.
- PDF 418 Cap. XXXVII. Per peccatum mortale hominem insipientem, & brutis animalibus similem fieri.
- PDF 429 Cap. XXXVIII. Peccatum mortale onus admodum graue, sarcinamque ponderosissimam animæ esse, quæ impedit eam, quo minus cor ad Deu[m], & res cœlestes eleuet.
- PDF 441 Cap. XXXIX. Per peccatum mortale finiri numerum peccatorum mortalium, quæ Deus in peccatore tolerare constituit, nec non tempus, quo idem Deus illum expectare decreuit.
- PDF 455 Cap XL. Peccatum mortale auferre orationi valorem, & efficaciam, quam habet ad dona, misericordiasque à Deo impetrandas.
- PDF 464 Cap. XLI. Peccatum mortale hunc effectum non æqualiter in omnibus peccatoribus operari.
- PDF 472 Cap. XLII. Per peccatum mortale suffragia, & spiritalia Christi, Ecclesięque bona, quæ viuis huius membris communicantur, amitti.
- PDF 483 Cap. XLIII. Peccatum mortale tollere consolationem, quam Deus dat in huius vitæ tribulationibus, & ærumnis, vt cum animæ fructu tolerari possint.
- PDF 496 Cap. XLIV. Per peccatum mortale consolationes, quas Deus iustis tempore mortis dare solet, amitti.
- PDF 508 Cap. XLV. Declaratur, quomodo peccatum mortale causa sit malæ mortis propter ingratitudinem peccatoris.
- PDF 519 Cap. XLVI. Ostenditur, peccatum mortale propter malam consuetudinem, malæ mortis cuasam existere.
- PDF 531 Cap. XLVII. Per peccatum mortale amitti bona temporalia rei familiaris, sanitatis, & vitæ.
- PDF 544 Cap. XLVIII. Incipit tractari de remedijs, quibus vti debemus, ne peccatum mortale incurramus, vtque inde exeamus: Et declaratur primum, quod est consideratio magni, quod Deus habet, desiderij salutis animarum nostrarum, nostræque ad ipsum, si peccauimus, conuersionis.
- PDF 558 Cap. XLIX. De contritione & lacrimis, quibus deflentur peccata, eorumque venia obtinetur.
- PDF 570 Cap. L. De Confessione Sacramentali, per quam anima peccatis mortalibus liberatur.
- PDF 582 Cap. LI. Ostenditur, quomodo nobis ad Christi crucem confugiendum sit, vt à peccatis nos liberemus.
- PDF 591 Cap. LII. De vigilantia & attentione, cum quâ viuendum, operandumque nobis est, vt nos à peccatis liberemus.
- PDF 599 Cap. LIII. Ostenditur, quantum contra peccata remedium sit, attenta mortis consideratio.
- PDF 611 Cap. LIV. Declaratur, quam efficax contra peccata remedium sit, ludicij particularis, quod mortem subsequitur, consideratio.
- PDF 622 Cap. LV. Alia liberandi se à peccatis mortalibus media, quæ sunt occasionum, peccatorumque venialium fuga; examen conscientiæ; mortificatio, & meditatio, summatim proponuntur.
- PDF Index Primvs Capitvm.
- PDF Index Secvndvs Locorum S. Scripturæ, qui in hoc Tractatu explicantur.
- PDF Index Tertivs Rervm.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine