Peltanus, Theodor Anton: DE TRIBVS BONORVM || operum generibus,|| ELEEMOSYNA,|| IEIVNIO ET ORATIONE;|| deq́ue eorundem operum vi, vsu, & || ratione, LIBRI TRES,|| AVCTORE || THEODORO [...]. Ingolstadii : Apud Davidem Sartorivm, 1580
Content
PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Title page
PDF Serenissimo Principi Ac Domino, D. Gvilielmo Comiti Palatino Rheni, Vtrivsqve Bauariæ Duci, Patrono benigniss. Theodorvs Peltanvs de Societate Iesv Theologus S.P.D.
PDF Ad Lectorem Præfatio.
PDF Table of contents
PDF 1 Capitvm Omnivm Et Singvlorvm Libri de eleemosyna synopsis. [Liber Primus.]
PDF 1 Capitis Primi Periocha. De eleemosyna, ieiunio, & oratione generatim & secundùm se absolutè.
PDF 8 Secvundi. De iis, quæ ad intrinsecam eleemosynæ rationem, vulgatamq[ue] eiusdem diuisionem pertinent.
PDF 15 Tertii. De eleemosynarum vi, cùm in mal depulsione, tum in boni quoque procuratione.
PDF 28 Qvarti. De eleemosynæ neceßitate, siue de eo, quòd eleemosyna generatim accepta interdum cadat in præceptum.
PDF 33 Qvinti. De extremæ egestatis casu, (hoc enim occurrente præceptum eleemosynarium obligare communiter dicitur). Discutitur hîc quoque, num hic casus absolutam donationem semper exigat, an verò locationem, aut mutuationem interdum quoque admittat.
PDF 42 Sexti. De periculoso illorum statu, qui personæ superflua in egenos etiam infra extremam egestatem constitutos, vel in alias pias causas non erogant.
PDF 55 Septimi. De iis, qui eleemosynam donare possunt, vel non possunt.
PDF 66 Octavi. De rebus, quas in eleemosynam erogare licet, vel non licet.
PDF 76 Noni. De iis, quibus eleemosynaria præsidia salubriter administrantur, vel non administrantur.
PDF 97 De illorum argumentis & rationibus, qui voluntariam religiosorum hominum mendicitatem oppugnant.
PDF 118 Vndecimi. De præcipuis fructuosæ eleemosynæ conditionibus, déque delectu & ordine, qui in eleemosynarum distributione obseruandus videtur.
PDF 129 Capitvm Omnivm Et Singvlorvm Libri de Ieiunio synopsis. [Liber Secvndvs.]
PDF 129 Capitis Primi Periocha. Ieiunium cum abstinentia non rectè confundi; rectè autem in liberu[m] & necessarium; & hoc rursum in naturale, Mosaicum, & Ecclesiasticum deduci.
PDF 134 Secvndi. Nullum alimenti genus ex se immundum, naturaliue, aut Euangelica lege inhibitum esse.
PDF 139 Tertii. Ciborum delectum Dei verbo non esse contrarium, nec heri natum; sed antiquißimum, diuinisq[ue] scripturis per omnia consentaneum.
PDF 149 Qvarti. Iam inde ab Apostolorum ætate vsque ad hoc præsens æuum aliquem semper ciborum delectum in Christi Ecclesia extitisse.
PDF 156 Qvinti. Quæ Aeriani, cæterique, qui cum illis faciunt, contra ciborum delectum obiiciunt, ea nihil verè & efficaciter probare.
PDF 173 Sexti. Ieiunium ab Ecclesia indictum, constare non posse, si sæpius quàm semel interdiu corpus reficiatur.
PDF 181 Septimi. Qui Ecclesiastico ritu ieiunant, vel non prandere, sed tantùm cœnare; vel solito tardiùs prandere.
PDF 192 Octavi. Non vnam ieiuniorum omnium rationem, neque parem eorundem obligationem esse, sed quorundam maiorem, aliorum minorem.
PDF 201 Noni. Inter communia ieiunia, quodcunque tandem spectare lubeat, principem locum obtinere ieiunium Quadragesimæ.
PDF 213 Decimi. Quatuor temporum, & quarundam præterea vigiliarum ieiunium heri non esse natum, sed vnà cum Ecclesia inchoatum.
PDF 225 Vndecimi. Ieiunia cùm in boni procuratione, tum in mali rursum depulsione insigni vi pollere, fructusq[ue] si pio castoq[ue] animo suscipiantur & perficiantur, admirabiles de se fundere.
PDF 250 Dvodecimi. Non omne ieiunium esse liberum, tametsi per modum absoluti præcepti nihil in nouo Testamento de illius ratione cautum extet.
PDF 260 Decimitertii. Ex Scripturis & Patribus euidens esse, non ea solùm legis vim obtinere, adeoq[ue] in foro conscientiæ obligare, quæ Devs per seipsum proximè decernit, aut præcipit: Verùm ea etiam, quæ per legitimos Ecclesiæ vel Reipub. Magistratus iniungit.
PDF 278 Decimiqvarti. Vanas eorum rationes & argumenta esse, qui omnem humanis legibus vim & auctoritatem abrogant.
PDF 295 Decimiqvinti. Ecclesiasticorum ieiuniorum legem non solùm obligare ad pœnam, verùm etiam ad culpam, et si non semper ad mortiferam.
PDF 304 Decimisexti. Argumenta & rationes, quibus ætatis huius sectarij ieiunij legem oppugnant, vel oppugnare certè possent, nihil euincere.
PDF 325 Decimiseptimi. Quo docetur non omnes, qui Ecclesiastica ieiunia soluunt, præuaricatæ legis reatu constringi, sed eos solùm, qui citra legitimam causam illud faciunt.
PDF 341 Capitvm Omnivm Et Singvlorvm Libri de Oratione synopsis. [Liber Tertivs.]
PDF 341 Capitis Primi Periocha. De deuotione eiusdemq[ue] causis & effectis.
PDF 347 Secvndi. De oratione secundùm se, eiusdemq[ue] partibus.
PDF 355 Tertii. De orationis qualitate, quantitate, forma, cæterisq[ue] eiusdem comitibus & circumstantiis.
PDF 379 Qvarti. De orationis vi cùm pro se, tum pro aliis quoque fusæ.
PDF 411 Quinti. De præparatione aliisq[ue] nonnullis, quæ orationis vim, si adsint, promouere nata sunt.
PDF 424 Sexti. De attentione, quatenus ad obtinendum præcipuos orationis effectus, vel explendum orationis præceptum est necessaria.
PDF 442 Septimi. De orationis neceßitate & erroribus, qui de hac neceßitate quandoque extitere, & alicubi etiamnum extant.
PDF 460 Octavi. De iniustis illorum querelis & calumnis, qui horarum Canonicarum rationem & vsum oppugnant.
PDF 483 Noni. De cantu Ecclesiastico, iniquóque illorum studio, qui illum veluti rem insulsam & superstitiosam impugnant.
PDF 497 Decimi. De iis, quibus orare conuenit, vel non conuenit.
PDF 510 Vndecimi. De iis, quorum auxilium implorare licet, vel non licet.
PDF 539 Dvodecimi. De iis, pro quibus orandum, vel non orandum est.
PDF 552 Decimitertii Et Postremi. Quid orandum petendum sit, quidue honestè & licitè peti poßit.
PDF Rervm Locorvmqve Illvstriorvm Totivs Operis Index.
PDF Errata, quæ in contextum irrepserunt, sic corrige.
PDF Quæ verò in marg. annot. ad hunc modum.
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine