De Honore, Dignis Vel Indignis, Jvste Vel Inivste, Deo Semper Jvstissimo, Dato, Negato, Violato / Authore Georgio Stengelio Soc. Iesv Thelogo. Ingolstadii : Haenlin, 1650
Content
PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Title page
PDF Illvstrissimo Et Reverendissimo Sacri Romani Imperii Principi, Ac Domino Domino Francisco Gvilielmo Osnabrvggensi, Mindensi, Verdensi, Nvnc Etiam, Felici Avspicio, Ratisponensi Episcopo, Metropolitanæ, ...
PDF Praefatio.
PDF 1 Capvt I. Quid sit Honor, Laus, Gloria? quantum bonum? & æquè istud bonum improbis, ac probis contingere.
PDF 1 §. 1. Quid, & vnde Honor, & quomodo à Gloria differat?
PDF 4 §. 2. Quantum bonum sit Hornor? eumq[ue] excellentioribus, excellentiorem deberi.
PDF 7 §. 3. Multos contra Deum murmurare, quòd Honor æquè malis ac bonis detur, vel negetur.
PDF 10 Capvt II. An, & quo modo vel fas, vel vanum sit, Honorem gloriamué appetere?
PDF 10 §. 1. Agesilaus, & alij cur contempserint honorem?
PDF 12 §. 2. Cur Christus reprehenderit Pharisæos, ob Phlilacteria dilatata, & fimbrias magnificatas?
PDF 13 §. 3. An, & quomodo liceat Magistri, vel Patris titulum appetere, vel non appetere? & num virtus Humilitatis antiquitus fuerit cognita?
PDF 15 §. 4. Humilitatis & Magnanimitatis, tamquam eiusdem virtutis, esse, honoris appetitum refrænare.
PDF 17 §. 5. Quæ sit Magnanimi indoles circa honorem?
PDF 19 §. 6. Magnanimitatem non aduersari Christianæ humilitati.
PDF 21 §. 7. Quatuor modis gloriam appeti; sed non omnibus bene.
PDF 27 §. 8. Gloriam humanam, nequaquam, vt finem operum nostrorum, esse spectandam.
PDF 31 §. 9. Quando bonum sit, hominibus velle placere?
PDF 36 §. 10. Honorem sine alio fine appetere, esse vanorum.
PDF 39 Capvt III. Nonnulla, circa licitum, vel illicitum honoris appetitum, quæsita, quando scililicet is rationi conformis sit? quando honor negligi, vel non negligi possit? & quale in eo sit præmium, vel incitamentum virtutis?
PDF 39 §. 1. Non omne bonum bene appeti.
PDF 41 §. 2. Cur bona fama non sit negligenda?
PDF 43 §. 3. An honor, & quo modo tamquam virtutis præmium poßit appeti?
PDF 46 §. 4. Multos, ob honorem, magna, & bona facere, sed malè, si propter solum honore[m].
PDF 51 Capvt IV. Gloriam Deo debitam, Deo dandam, immò Deum in gloria appetenda imitandum.
PDF 51 §. 1. Quo modo omnia in gloriam Dei sint facienda?
PDF 54 §. 2. Cur Deus gloriam à nobis expetat?
PDF 56 §. 3. Quo modo nos, imitatione Dei, poßimus gloriam expetere?
PDF 58 Capvt V. Quando vana gloria ab hominibus appetatur? & num liceat desiderare Episcopatum?
PDF 58 §. 1. Tres vanæ gloriæ classes.
PDF 62 §. 2. Cur Episcopatus licitè peti poßit?
PDF 65 §. 3. Laborem, non honorem, in Episcopatu esse appetendum.
PDF 67 §. 4. Qui fugiant, qui ambiant regimen?
PDF 68 §. 5. Episcopatum qui fugerint?
PDF 71 Capvt VI. Deum iustè beatos, in cælo, gloria & honore; in terris autem gratia & iustitia coronasse; nec sine magnis caussis hominibus gloriæ appetitum reliquisse.
PDF 71 §. 1. Quid sit, & quanti facienda Gloria cælestis?
PDF 74 §. 2. Qua in gloria creatus sit homo?
PDF 76 §. 3. Etiam post Adami lapsum aliquid esse in homine, quod honorari poßit.
PDF 77 §. 4. Cur honoris appetitus homini insit?
PDF 79 §. 5. Vanæ gloriæ atq[ue] honoris caußâ facta aliquando in Dei honorem conuerti.
PDF 82 §. 6. Et Christi, & magnorum principum magnos honores fugientium exemplo, satius esse honoris appetitum domare.
PDF 84 §. 7. Laudis amore, & metu dedecoris, multa mala vitari, & bona fieri.
PDF 86 §. 8. Honoribus labores velut melle condiri.
PDF 89 §. 9. Honoribus homines conciliari.
PDF 91 Capvt VII. Per laudem gloriamq[ue] humanam, multos non solùm ad artes, verùm etiam ad virtutes fuisse excitato.
PDF 91 §. 1. Ab honoribus artes, & artifices inuitari.
PDF 93 §. 2. Quantopere olim Poëtæ sint honorati?
PDF 96 §. 3. Oratores, Historici &c. quantis honoribus sint cumulati?
PDF 99 §. 4. Honore industriam castimoniamq[ue] firmari.
PDF 103 §. 5. Honor cos fortitudinis.
PDF 107 §. 6. Opera nostra ad Dei honorem referenda, non autem ad propriam famam, more Ethnicorum.
PDF 110 Capvt VIII. Quibusnam honor, & qualis? præsertim Parentibus, Præceptoribus, Senioribus debeatur?
PDF 110 §. 1. Quatuordecim classes eorum, quibus honorem debemus exhibere.
PDF 113 §. 2. Quis honor Parentibus debeatur?
PDF 115 §. 3. Laconis, Elisei, & Theodosij de obseruantia erga Magistros iudicium.
PDF 118 §. 4. Alia illustria exempla eorum, qui Præceptores suos honorauerunt.
PDF 121 §. 5. Senibus, tamquam Patribus, aut Præceptoribus, aut Magistratui, honorem deberi.
PDF 124 §. 6. Varij modi, quibus Senes possunt, aut solent honorari.
PDF 131 §. 7. Senes nos esse contemnendos.
PDF 134 Capvt IX. Coniugibus, Dominis, Benefactoribus, rerum peritis, & amicis honorem deberi.
PDF 134 §. 1. Coniugibus quis honor debeatur?
PDF 136 §. 2. Seruos dominis suis honore[m] debere.
PDF 139 §. 3. Quo modo tractandi sint serui, vt Dominos suos honorent?
PDF 143 §. 4. Cur? & quo modo honorandi sint benefactores?
PDF 146 §. 5. Rerum, in quacumq[ue] re, periti, quantum sint honorati?
PDF 150 §. 6. Iurisperitorum, ac præcipuè Christophori Longolij honor.
PDF 152 §. 7. Theologoru[m], ac SS. Patrum honor.
PDF 155 §. 8. Quàm fuerint honorati Philosophi?
PDF 158 §. 9. Pulchrum ab eloquentia nomen qui sint fortiti?
PDF 159 §. 10. Amici cur honorandi?
PDF 161 Capvt X. Viduas quoque, & Magistratus, & Sacerdotes Deoq[ue] consecratos. itemq[ue] Sanctos, & omnes Christianos, præcipuè autem Deum esse summo honore prosequendum.
PDF 161 §. 1. Viduas honorandas, non lædendas esse.
PDF 163 §. 2. Cur Magistratus sit honorandus?
PDF 166 §. 3. Magistratus obedientiâ honorandos.
PDF 169 §. 4. Alij modi, quibus Magistratus solent honorari.
PDF 171 §. 5. Tam in veteri, quàm in nouo Testamento Sacerdotes fuisse eximiè honoratos.
PDF 174 §. 6. Varij Sacerdotum honores.
PDF 177 §. 7. Hostiu[m] erga Sacerdotes reuerentia.
PDF 179 §. 8. Honor Sanctis debitus, & habitus.
PDF 182 §. 9. Sancti nomine honorati, & alijs modis culti.
PDF 185 §. 10. Canonizatione culti Sancti.
PDF 187 §. 11. Varijs modis, sed maximè inuocatione Sanctos honorari.
PDF 190 §. 12. Contra inuocationem Sanctorum quàm infirma argumenta afferantur?
PDF 193 §. 13. Omnes honorandos esse.
PDF 196 §. 14. Deum ante omnia colendum atq[ue] honorandum esse.
PDF 198 Capvt XI. Cur non solùm malis, sed etiam sæpe bonis honores negari, vel auferri diuina prouidentia patiatur?
PDF 198 §. 1. Perire honorem, qui indignis tribuitur.
PDF 201 §. 2. Ob quas caussas honor indignis non sit dandus?
PDF 205 §. 3. Quas ob caussas bonis honores non conferantur?
PDF 208 §. 4. Honoratorum pericula, & status.
PDF 210 §. 5. S. Spiridonis patiens humilitas honorata.
PDF 212 §. 6. Nihil honoris vel acquirendi, vel recuperandi caußâ ambitiosè agendum.
PDF 214 §. 7. Eosdem esse iniuriarum & honorarum contemptores.
PDF 217 §. 8. Hercules Ferrariensis atroci iniuria affectus, quàm magna cum laude & vtilitate ignouerit?
PDF 228 §. 9. Religiosus cetera negligens, ob iniurias condonatas, iudicium Dei euadit.
PDF 231 Capvt XII. Cur non solùm bonos, sed etiam malos sinat honorari Devs?
PDF 231 §. 1. Ob quas caussas bonis honor sit exhibendus?
PDF 232 §. 2. In deferendis honoribus ordinem esse seruandum.
PDF 236 §. 3. Obedientiâ Deo magis, quam hominibus honor deferendus.
PDF 239 §. 4. Filij Deo vocanti potiùs, quàm parenti reuocanti pareant.
PDF 241 §. 5. Vel Ethnicos, quæ recta erant, honori suo præposuisse.
PDF 243 §. 6. Cur, ex parte hominum, indigni ad honores promoueantur?
PDF 245 §. 7. Cur, ex parte dæmonum, indigni honoribus inescentur?
PDF 248 §. 8. Cur, ex parte Dei, indigni sinantur honores capessere?
PDF 250 §. 9. Ad gloriam omnes, sed non omnes ad veram aspirare.
PDF 251 [§. 10. Vanitas eorum, qui nomina sua omnibus operibus incidunt.]
PDF 252 §. 11. Eos, qui laudem suam quærunt, sæpe indignationem mereri, in ædificijs.
PDF 255 §. 12. Gloriam humanam ijs dari sæpe. quibus alia merces, in altera vita, non manet.
PDF 258 Capvt XIII. Superbos, Calumniatores, Detractores, & omnes iniustos atque impios, meritò infamari, & aliquando etiam vtiliter rideri.
PDF 258 §. 1. Malè aliquos dolere, siquid in honore patiantur.
PDF 260 §. 2. Varij modi, quibus antiqui reos infamiâ notauerunt.
PDF 262 §. 3. Ex sacra historia superbi humiliati.
PDF 265 §. 4. Diocletiani superbia itidem à vermibus castigata.
PDF 266 §. 5. Cosrhoæ regis superbia humiliata.
PDF 269 §. 6. Confusio in pœnam.
PDF 271 §. 7. Confusio in medicinam.
PDF 273 Capvt XIV. Hypocritas detectos iustissimè, pro quæsita laude, ignominijs omnibus appeti, & concîdi.
PDF 273 §. 1. Quibus similes sint Hypocritæ?
PDF 275 §. 2. Hypocritas meritò puniri.
PDF 279 §. 3. Nostro quoq[ue] sæculo esse Hypocritas, qui puniri, ac dedecore affici mereantur.
PDF 282 §. 4. Bene credentes, sed malè fundati aduersis probantur; & agnoscuntur.
PDF 283 §. 5. Malitia simulantium pietatem.
PDF 287 §. 6. Quàm meritò Deus Hypocritas detegat, & puniat?
PDF 290 §. 7. Quàm diuersa sit mors Hypocritarum, & simpliciter Deo seruientium?
PDF 292 §. 8. Quanta sit vbiq[ue] multitudo Hypocritarum?
PDF 296 Capvt XV. An, & quibus , & quo pœnitentiæ fructu, Deus hominum quorumdam peccata, absq[ue] eorum infamia manifestet, ad clementiam suam manifestandam?
PDF 296 §. 1. Futura contingentia, & secreta cordium soli Deo nosta esse.
PDF 298 §. 2. Deum Sanctis suis multa occultu reuelare.
PDF 299 §. 3. Alijs oculis homines à Deo, alijs ab hominibus aspici.
PDF 302 §. 4. Deum inerna hominis videntem, maximè timendum esse.
PDF 305 §. 5. Non sine caussa paucis à Deo reuelari internum aliorum hominum statum.
PDF 306 §. 6. Mira peccatoris pœnitentis mutatio.
PDF 308 §. 7. Pauli Simplicis visio detecta.
PDF 309 §. 8. Peccatoris malè in templum intrantis, & bene exeuntis conuerso.
PDF 311 §. 9. Quo modo ad templum eundum, & orandum, vt exaudiamur?
PDF 314 Capvt XVI. Quantoperè iudicia hominium, in aliorum factis censendis, errare possint?
PDF 314 §. 1. Quis Ordo Cælestinarum Annuntiatarum, & quæ illius Fundatrix?
PDF 315 §. 2. Quæ Mariam Victoriam, ad opera misercordiæ exercenda, meditatio incitârit? Et quæ opera ægrotis præstiterit?
PDF 325 §. 3. Impiè agere visa, quàm piè egerit?
PDF 327 §. 4. Ad tentationes in morte patiendas, quemq[ue] se parare debere: & temerarium iudicium cauendum.
PDF 330 §. 5. Non iudicandum esse secundùm externam faciem.
PDF 331 §. 6. Temerarijs iudicijs etsi omnia sint plena, tramen ea esse contemnenda.
PDF 335 Capvt XVII. Quantis iniurijs à temerè iudicantibus; quantis beneficijs à Deo temerè iudicati innocentes afficiantur?
PDF 335 §. 1. Scripturæ exemplis docetur, sinere Deu[m] infamari innocentes, sed eosdem iterum in honorem reponere.
PDF 336 §. 2. Hospitalitas erga pauperes Christi, quam Deo grata?
PDF 338 §. 3. Opiparu[m] & ferale Comitis epulum.
PDF 341 §. 4. Facile esse errare præsertim eos, quos Zelotypia decipit.
PDF 343 §. 5. Temeritas iudicij è re nihili, vel quam ipsi facimus, hausti.
PDF 345 §. 6. Mortui loquentis atq[ue] ad vitam excitati, de innocentia, testimonium.
PDF 349 §. 7. Suspiciones adulterij inter varios innocentes coniuges natæ.
PDF 350 §. 8. Iudicia temeraria quoties, & quàm iniquè ferantur?
PDF 352 §. 9. Temerarium iudicum quàm graue sit peccatum, & cur?
PDF 353 §. 10. Temerariè iudicantes Dei Summi Iudicis iurisdictionem inuadere.
PDF 354 §. 11. Quas ob caussas Deus prohibuerit iudicia temeraria?
PDF 358 §. 12. Optimum, contra temeraria iudicia, remedium, in proprium sinum inspicere, & sua peccata considerare.
PDF 359 §. 13. Malorum esse, in se sua mala, in alijs eorum bona non videre.
PDF 362 §. 14. Multos ita cæcos esse, vt etiam temeraria iudicia iactent; quibus tamen tandem suus error quandoq[ue] ostenditur à diuina bonitate.
PDF 365 Capvt XVIII. Mirabili Dei iudicio plus prodesse reprehensiones; quàm laudes adulationesque humanas.
PDF 365 §. 1. Adulationes periculosas esse.
PDF 367 §. 2. Adulatores à Sapientibus semper fuisse, tamquam noxias bestias, repulsos.
PDF 370 §. 3. Reprehensores sapientibus charos, insipientibus exosos esse.
PDF 373 §. 4. S. Monica reprehensione ancillæ correcta.
PDF 377 §. 5. Innocenter reprehensi, & à Deo defensi Religiosi exemplum.
PDF 379 §. 6. Reprehensionem patienter ferendarum remedia.
PDF 381 §. 7. Reprehensiones prudentes, ac mansuetas esse oportere.
PDF 383 §. 8. Mirum amari laudatores, & vitari reprehensores, cùm contrarium fieri oporteret.
PDF 385 Capvt XIX. Deum non deesse innocentibus humiliatis, sed eos in tempore suo tantò gloriosiùs exaltare, idque per varia miracula.
PDF 385 §. 1. Deum antè homines humiliare, quàm exaltat.
PDF 388 §. 2. Christum ipsum multis antè modis humiliatum, quàm exaltatum fuisse.
PDF 390 §. 3. Eodem modo etiam in alijs hominibus humiliationem, ante exaltationem præceßisse.
PDF 392 §. 4. S. Brooni Episcopo macula per calumnia[m] aspersa, per S. Brigidam prodigiosè abstersa.
PDF 394 §. 5. Quàm prodigiosè fama castitatis in Britio Episcopo sit defensa?
PDF 396 §. 6. Quomodo olim innocentia sit per ignes probata?
PDF 397 §. 7. Porphyria, & S. quidam Abbas ab infamia diuinitus liberati.
PDF 399 §. 8. Castitatis, & fidei calumnia ignibus purgata.
PDF 402 §. 9. Luculenta meretricis calumnia, ingenti miraculo refutata.
PDF 409 §. 10. Alia mulieris impostura in alterius damnum excogitata, mirabili Numinis prouidentia detecta.
PDF 414 Capvt XX. Mirum Dei iudicium in agricola Voburgensi, alijsque duobus per mortem & summam infamiam, ad summam gloriam perductis.
PDF 414 §. 1. Historæ sequentis authoritas, & fides.
PDF 415 §. 2. Rustici Voburgensis sub patibulo sepulti infamia gloriosa.
PDF 432 §. 3. Mira circa hunc rusticum Dei prouidentia.
PDF 433 §. 4. Marcadelli fidelitas, & iniustum supplicium, miraculis compensata.
PDF 436 §. 5. Plurimos, per infamiam, & quidem etiam sanctißimos ad gloriam duci.
PDF 440 §. 6. Innocentis iuuenis, suspensi in patibulo miraculosa conseruatio.
PDF 444 Capvt XXI. Ephreæmo iuueni, Diacono, itemque Ioanni Eremitæ, alijsque iustè vtiliterque immissa carceris calamitas, ob aliam tamen caussam, quàm quæ eos capiendi occasio fuit.
PDF 444 §. 1. Quis qualisué fuerit S. Ephræm?
PDF 447 §. 2. Ephræm iuuenis quàm mirabili prouidentia Dei in carcerem sit coniectus?
PDF 449 §. 3. Duo alterius criminis rei, ob crimen, quod non fecerant, in carcerem coniecti sunt.
PDF 452 §. 4. Ephreæmi pueri angustia, & idem aliorum trium iustus carcer, quamuis aliam, ob caussam, quàm quæ obijciebatur illis.
PDF 454 §. 5. Ephræm inter angustias votum edit religionis.
PDF 456 §. 6. Ephræm diuinâ prouidentiâ è carcere liberatur, in quem iustißimè coniectus erat.
PDF 459 §. 7. Ob eleemosynam pauperibus negatam, tamquam latro damnatur, vir alioqui Sanctus.
PDF 461 §. 8. Iustißima Numinis prouidentia, ob occultas caussas, hominibus similes Ephræemo casus immitti.
PDF 465 §. 9. Per impatientiam mala non tolli, sed multiplicari.
PDF 467 §. 10. Omnes calamitosos se reos agnoscere debere.
PDF 470 §. 11. Alius, qui dubitauit, An Deus esset, carcere emendatus.
PDF 472 Capvt XXII. Sapientissimos quosque tam Ethnicorum, quàm Christianorum, sponte honorem fugisse, aut reliquisse.
PDF 472 §. 1. Ius ad honorem magni, honorem ipsum parui faciendum.
PDF 473 §. 2. Etnicorum in honoribus deponendis, vel etiam contemnendis generositas.
PDF 476 §. 3. Ambitionis, & ambitiosorum contemptus.
PDF 478 §. 4. Christus exemplo suo docuit honorum fugam.
PDF 480 §. 5. S. Paulus honorum fugâ clarus.
PDF 482 §. 6. Quantùm S. Hilarion, S. Franciscus, alijq[ue], & quo iure, honorem contempserint.
PDF 485 §. 7. Mirißimum odium honoris Sanctæ cuiusdam.
PDF 489 §. 8. Humilitate[m] esse caussam exaltationis, docetur exemplo eius, qui ob acum Abbas factus est.
PDF 492 Capvt XXIII. An, & quam in se esse humilitatis caussam innocentes, viri docti, iusti, pij, Sancti, Deipara, & adeò Christus ipse Dei Filius, deniq[ue] superiores ratione inferiorum, iudicare & dicere possint?
PDF 492 §. 1. Quantò quisq[ue] in terris maior, tantò se debet magis humiliare.
PDF 494 §. 2. Christus à se humilitatem disci volens, an humilitatem simulârit?
PDF 497 §. 3. Cuius reo cognitio humiles efficiat?
PDF 498 §. 4. Christi, aliorumq[ue] summa humilitas, ex summa Nihili sui agnitione.
PDF 501 §. 5. Christi summa humilitas ex summa exinanitione.
PDF 502 §. 6. Christi maxima humilitas, ex habitatione, operatione, & vestitu agnoscenda.
PDF 504 §. 7. Christi immensa humilitas in iniurijs, & despectibus perferendis.
PDF 506 §. 8. Christus, etsi peccare non potuit, tamen, vt peccator, immò tamquam latro passus, quantum hominibus peccatoribus dederit exemplum humilitatis?
PDF 510 §. 9. Præter Christum, & eius Matrem, omnes homines. tamquam peccatores, se se posse humiliare.
PDF 511 §. 10. Quanta hominibus à peccato caussa sit, se se humiliandi?
PDF 513 §. 11. Quo modo doctrina excellentes se se humiliare poßint?
PDF 516 §. 12. Omnes mortales posse fieri humiles, si se maioribus comparent.
PDF 517 §. 13. Quid etiam miraculorum patratores poßit humiles facere?
PDF 520 §. 14. Recordatio peccati remedium est humilitatis.
PDF 521 §. 15. S. Pauli exemplo, propria peccata, & alioru[m] virtutes esse ante oculos ponendas.
PDF 524 §. 16. Quibus modis poßit sibi, qui in aliqua re superior est, inferiorem pro superiore habere?
PDF 527 §. 17. Optimum humilitatis remedium Nosse Seipsvm.
PDF Index Capitvm Et Paragraphorvm.
PDF Index Rervm Memorabilivm.
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine