Content

•  
  PDF  Front cover
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF  Bibelzitat
•  
  PDF  Divo Patriarchæ Ignatio.
•  
  PDF 1 [Semestre Primum.]
•  
  PDF 1 1. Januarij. Omnia ad majorem Dei Gloriam! Hæc, & his æquivalentia verba trecentis septuaginta sex vicibus repetit in suis Constitutionibus S. P. Ignatius. S uar. to. 4. de Relig. lib. 8. c. 6. n. 1.
•  
  PDF 2 2. Januarij. Hæc prima sit agendorum regula: sic Deo fide, quasi rerum successus omnis à te, nihil à Deo penderet: ita tamen iis operam omnem admove, quasi tu nihil, Deus omnia solus sit facturus. S. Ignat. ap. Nolarci.
•  
  PDF 3 3. Januarij. Oleum perdit & operam, qui aliorum mores emendaturus non incipit à se ipso. S. Ignat. apud Barto. l. 4. $. 36.
•  
  PDF 4 4. Januarij. Non mutat mores cœli mutatio: nisi se imperfectus deserat, vix erat alibi, quàm isthic melior. S. Ignat. apud Bart. l. 4. §. 36.
•  
  PDF 5 5. Januarij. Juvenum virtutu periculosa negotia perperam creduntur. S. Ignat. apud Bart. lib. 4. §. 37.
•  
  PDF 6 6. Januarij. Rarum aliquod & eximium facinus sexcentis vulgaribus longissimè antecellit. S. Ignat. apud Bart. l. 4. §. 17.
•  
  PDF 7 7. Januarij. Vnusquique persuasum habeat: tantùm se in spiritrualibus profecturum, quantùm ab amore sui, & commodi proprii affectione sese subtraxerit. S. Ignat. apud Bart. l. 4. §. 22.
•  
  PDF 8 8. Januarij. Non potest fieri quid dignum Deo, quin vel mundus tumultuetur, vel infernus turbas creat. S. Ignat. apud Nolar.
•  
  PDF 9 9. Januarij. Multò ardentiùs insistendum homini interiori domando, quàm corpori, & frangendis animi motibus, quàm ossibus. S. Ignat. apud Bart. l. 4. §. 12.
•  
  PDF 10 10. Januarij. Liberalis est Deus, è manibus illius accipio, quæ non invenio in manibus hominum, si nihil hi dederint, accepturus sum à Deo omnia, S. Ignat. vitæ l. 4. §. 23.
•  
  PDF 11 11. Januarij. Proprium Divinæ bonitati est ea solertiùs defendere, quæ à diabolo acriùs oppugnantur. S. Ignat. in Hist. Soc. P. I. l. 9.
•  
  PDF 12 12. Januarij. Nisi charitati, & humanitati comes eas veritas, jam nec charitas, nec Humanitas fuerit, sed fraus, & vanitas. S. Ignat. apud Bart. l. 4. fol. 381.
•  
  PDF 13 13. Januarij. Quantò arctius se quis Deo astrinxerit, & liberaliorem erga summam Majestatem præstiterit, tantò eum in se liberaliorem experietur. S. Ignat. Con. p. 3. n. 1.
•  
  PDF 14 14. Januarij.. Ille Religiosi nomen implere se credat, qui integrè non solùm à sæculo liber fuerit, sed etiam à se ipso. S. Ignat. vitæ l. 3. §. 38.
•  
  PDF 15 15. Januarij. O mi Deus! si te nôssent homines! S. Ignat. vitæ l. 4. c. 28.
•  
  PDF 16 16. Januarij. Vanitatis, & inanis gloriæ vitium ex ignorantia, & cæco sui amore, nascitur. S. Ign. vitæ l. 4. c. 4.
•  
  PDF 25 17. Januarij. Relinquere Deum propter Deum, magnum lucri spiritualis compendium est, nullum dispendium. S. Ignat. apud Bart. l. 4. §. 37.
•  
  PDF 26 18. Januarij. Ad quem virtutis gradum piger per multos annos non potest pervenire, eò modicâ temporis intercapedine diligens mirabiliter volat. S. Ignat. in epist. de perfect.
•  
  PDF 27 19. Januarij. Intolerabilis tum mihi vita foret, si quid in anima mea humanum, & non omni ex parte divinum latere, comperirem. S. Ignat. vitæ l. 4. §. 5.
•  
  PDF 28 20. Januarij. Non tantùm Dei habenda est ratio, sed etiam hominum, propter Deum. S. Ignat. vitæ l. 3. n. 27.
•  
  PDF 29 21. Januarij. Si fieri posset, ut amans Deum absque sua culpa damnaretur, faciliùs pœnas omnes inferni toleraret, quàm blasphemias, quibus damnati Deum execrantur, audiret. S. Ignat. apud Bart. l. 2. §. 27.
•  
  PDF 30 22. Januarij. Ita homo quandoque patitur à diabolo, ut de mentis exiisse potestate videretur: inde fit interdum natura adscribi, morbo nonnumquam, quod tentationi esses adscribendum. S. Ignat. in reg. de discret. spir.
•  
  PDF 31 23. Januarij. Plus plerumque latet periculi in minimis peccatis contemnendis, quàm in maximis. S. Ignat. apud Ribaden. l. 5. c.7.
•  
  PDF 32 24. Januarij. Nihil diu præponderat veritati; oppugnari quidem potest, expugnari non potest. S. Ignat. ap. Nolarci.
•  
  PDF 32 25. Januarij. Diabolus, cùm adoriri quempiam, exagitaréque infestius cupit, nocturnum termpus maximè observat. S. Ignat. in Exercit.
•  
  PDF 33 26. Januarij. Abstinere à litibus non solùm liberale est, & Christianâ pace dignum, sed & fructuosum. S. Ignat. vitæ l. 4. §. 7.
•  
  PDF 34 27. Januarij. Periculi plenum est, unâ omnes viâ cogere ad profectum; pejùs alios ex se metiri. S. Ignat. in vita.
•  
  PDF 35 28. Januarij. Si qua à Deo creata sunt bona omnia in una, & in altera lance carcer, catenæ, probra locarentur; illa præ istis momentum habere deberent nullum. S. Ignat. apud Ribaden. l. 5. c. 10.
•  
  PDF 36 29. Januarij. Perpetua felicitati non fidendum: túmque metuendum maximè, cûm ad nutum fluunt omnia. S. Ignat. in hist. Soc. l. 14. n .9.
•  
  PDF 37 30. Januarij. Certis in causis silere, quàm loqui præstat: nec vindice opus est stylo, ubi sui ipsius vindex est veritas. S. Ignat. in hist Soc. l. 15. n. 44.
•  
  PDF 38 31. Januarij. Si quid rogeris, quod noxium credis, illud cura: ut & quod postuletur neges, & cum, qui postulat, amicum serves. S. Ignat. apud Nolarci.
•  
  PDF 39 1. Februarii. Æger valentium conatus tutò remittat, æquitate animi, & patientiâ compensare contentus, laborans corpusculum non frangat. S. Ignat. ap. Nol.
•  
  PDF 40 2. Februarii. Qui aliis utilis esse cupit, sibi multùm priùs vacare debet: ardeat prior domi charitate, qui amat alios inflammare. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 41 3. Februarii. Quibus in domibus suda semper, & immota dominatur tranquillitas, ibi multùm sit, nisi vitia nidulentur. S. Ignat. apud Bart. l. 3. §. 36.
•  
  PDF 42 4. Februarii. Malè ponitur in precum assiduitate studium, quod in domandis affectibus collocandum erat. S. Ignat. vitæ l. 3. §. 12.
•  
  PDF 43 5. Februarii. Absit, vel nocte una sub eodem tecto cùm illo commorari, cujus animam gravi peccato noxiam noveris. S. Ignat. vitæ l. 4. n. 35.
•  
  PDF 44 6. Februarii. Curas in mensem, vel annum imminentem mittis? heu me! unde tibis ram diuiturnæi vitæ fiducia? S. Ignat. vitæ l. 4. §. 30.
•  
  PDF 45 7. Februarii. Cùm quis impugnatur, semper habeat, à quo sustentetur. S. Ignat. ap. Ribad. l. 5. c. 10.
•  
  PDF 46 8. Februarii. Si vis scire, quid à te velit Deus, omni te primùm affectu & in alterutram partem propensione exuas, necesse est. S. Ignat. in Exercit. hebdom. 2.
•  
  PDF 47 9. Februarii. Nunquam agas vel loquaris, nisi priùs, an id placeat Deo, prosit tibi, ædificationíque futurum sit proximo, cogitaveris. S. Ignat. ap. Lyr.
•  
  PDF 48 10. Februarii. Grandia in Dei obsequio præstare qui desiderat, ante omnia caveat, ne nimiùm sapiat. S. Ignat. in vitæ. l. 4. §. 22.
•  
  PDF 49 11. Februarii. Prudentia non parentis esse debet, sed imperantis. S. Ignat.
•  
  PDF 50 12. Februarii. In domo ritè ordinatâ senes juventutem, juvenes vivere debent senectutem, ut ex illis juvenum alacritas, ex his senum maturitas exigatur. S. Ignat. vitæ. l. 3. §. 13.
•  
  PDF 51 13. Februarii. Plùs exquisita Prudentia cum mediocri sanctitate, quàm cum minori prudentiâ major sanctitas. S. Ignat. vitæ l. 5. c. 10.
•  
  PDF 52 14. Februarii. Vineæ Domini operarii altero tantùm pede terræ insistere, altero ad iter urgendum sublevato esse debent. S. Ignat. in Epist. Gosw. Nikl.
•  
  PDF 52 15. Februarii. Possidenti Deum, etiamsi nihil habeat, nihil deest. S. Ignat. apud bart. l. 4. §. 35.
•  
  PDF 53 16. Februarii. Etiamsi nullo superaddito laus Deo par foret, ad majorem tamen Christi imitationem eligenda potiùs cum eo foret paupertas, contemptus, & insipientiæ titulus, quàm opes, honores, & doctrina existimatio. S. Ignat. vitæ l. 3. c. 3.
•  
  PDF 54 17. Februarii. Quidquid in secreto loqueris, ita profer, ac si toti hominum communitati loquerereris. S. Ignat. apud Nolarci.
•  
  PDF 55 18. Februarii. Qui Religiosi Ordinis homines ad procurationem divini obsequii adhibent cum detrimento eorum regulæ, arborem destruunt, ut fructum inde carpant. S. Ignat. apud Bart. l. 3. §. 46.
•  
  PDF 56 19. Februarii. Quiquis amat felicem rei à se agendæ finem imponere, se ipsum negotio, non negotium sibi accomodet, est necesse. S. Ignat. apud Ribaden. l. 5. c. 11.
•  
  PDF 57 20. Februarii. Experimento didici, ultra modum longis contemplationibus addictos, plùs patere dæmonum præstigiis, ac reddi intractabiles. S. Ignat. apud Bart.
•  
  PDF 58 21. Februarii. Valentior nunquam contra nos evadit hostis tartareus, quàm, cùm secretò ac clanculùm operatur. S. Ignat. in exerc.
•  
  PDF 59 22. Februarii. Vel unicum impedivisse peccatum, pro omnibus totius etiam vitæ laboribus & curis satis magnum impensæ operæ pretium est. S. Ignat. apud Biderm. l. 1. c. 17.
•  
  PDF 60 23. Februarii. Pete à Deo gratiam, ut multum pætiaris, nam cui hoc tribuit, multum tribuit: in hoc uno plurima ejus benefica continentur. S. Ignat. apud Bart. l 4.
•  
  PDF 61 24. Februarii. Debet sana communitas se tueri, & totius integratem maturâ partium corruptarum amputatione conservare, priusquam ex iis vitium trahat, quod sanum est. S. Ignat. vit l. 3. n. 20.
•  
  PDF 62 25. Februarii. Pluris facienda est propriæ voluntatis abnegatio, quàm mortuorum suscitatio. S. Ignat. ap. Nol.
•  
  PDF 63 26. Februarii. Si à Deo expetenda sunt signa, & plura & clariora expetenda sunt de solis præceptis servandis, quàm de servandis consiliis. S. Ignat. apud Guartem. c. 22
•  
  PDF 64 27. Februarii. Difficilior ad virtutem genius, si seipsus fortiter expugnet, duplò meritis auctior evadet præ illis, quibus lene ac lentum ingenium nihil facessit negotii. S. Ignar. ap. Bart. l. 4. §. 12.
•  
  PDF 65 28. Februarii. Quisquis inter homines agere, versaríque tutus desiderat, summi planè momenti id esse ducat, ut æquus sit omnibus, obnoxius nemini.
•  
  PDF 66 29. Februarii. Si te Deus faciat multa pati, signum habe, quòd te velit facere magnum Sanctum. S. Ignat. apud Bart. l. 4.
•  
  PDF 67 1. Martij. Qui se, suásque rationes Dei obsequio postponet, huic Deus multò consulit meliùs, quàm potuisset ipse consulere sibi, si Dei obsequium suis rationibus postponere voluisset. S. Ignat. ap. Bart.
•  
  PDF 68 2. Martij. Longè ad infirma ei est descendendum quisquis eniti ad sublimia velit. S. Ignat. apud Ribaden. l. 5. c. 3.
•  
  PDF 69 3. Martij. Si vel ex gradûs, in quo stat, authoritate, vel ex officii, quod gerit, debito mundum reformare quis vellet, is à se incipiat est necesse. S. Ignat. apud Bart. l. 4. §. 36.
•  
  PDF 70 4. Martij. Si quando calumnias ab improbis, vel ignaris in te congeri observa veris, Deum ora, ut avertat, ne quando mala de te dicantur, & vera dicantur
•  
  PDF 71 5. Martij. Prudentiæ tuæ statuendum relinquo, præstetné terrenis omnibus nunc illud opponere: Quid prodest homini? an verò postea brevi frustra ejulare: Quid profuit? S. Ignat. vitæ l. 2. n. 2.
•  
  PDF 72 6. Martij. Qui mundum contempsit, statuæ similem esse oportet, quæ nec lacernâ indui recusat, nec purpurâ, quâ priùs ornabatur, detrectat spoliari. S. Ignat. ap. Lancic.
•  
  PDF 73 7. Martij. Minus de scientiâ, plus de virtute. S. Ignat. apud Bart. l. 5. c. 8.
•  
  PDF 74 8. Martij. Vniversum mel, quod colligi potest ex floribus hujus mundi, tantam non habet dulcedinem, quantam habet Domini Jesv fel & acetum. S. Ignat. apud Bart.
•  
  PDF 74 9. Martij. Si mihi totius mundi aurum suppeteret, non adjuvarem vel obulo illum, qui suâ culpâ se religione indigmum reddidit. S. Ignat. ap. Bart. l. 3. §. 19.
•  
  PDF 76 10. Martij. Id tibi principium esto, ut sermonis quidem ingressum facilè concedas aliis terrena sapientibus, exitum verò tibi reserves, ut acceptum qualecunque sermonis metallum auro tingere coneris. S. Ignat. apud Bart. l. 4. §. 36.
•  
  PDF 77 11. Martij. Propter nostram in spiritualibus rebus acediam consolatione divinâ meritò privamur. S. Ignat. de discret. spirit.
•  
  PDF 78 12. Martij. Plus unâ horâ Manresæ Deo Magistro discitur, quàm quidquid ubique Doctorum est, tradere potuisset. S. Ignat. vitæ l. 1. §. 14.
•  
  PDF 79 13. Martij. Nullum lignum aptius est excitando foco amoris Deo, quàm lignum sanctæ crucis. S. Ignat. apud Bart. l. 4.
•  
  PDF 80 14. Martij. Servitutis, aut quæ mihi ante oculos ponitur, mortis timorem in minimis pono, unus Numinis offendendi timor me coërcet. S. Ignat. vitæ l. 1. §. 24.
•  
  PDF 81 15. Martij. Nulla est tranquillitate ipsâ pejor tempestas, nec ullum adversariorum genus periculosius, quàm adversariis crere. S. Ignat. apud Bart. l. 2. §. 18.
•  
  PDF 82 16. Martij. Nihil suavius est., quàm amare Deum, sed ita, ut ex amore illius multa patiaris. S. Ignat. vitæ l. 1. n. 33.
•  
  PDF 83 17. Martij. Tantò plus sperandum in Deo, quantò res magis videntur desperata: ubi deficiunt humana, ibi præstò sunt auxilia divina. S. Ignat. vitæ l. 4. n. 2.
•  
  PDF 83 18. Martij. Quem labor. tenet alienæ salutis occupatum, efficaciùs eum semper modestia humilis, quàm authoritas juverit, vincétque cædendo citiùs, quàm pugnando. S. Ignat. vitæ l. 4. f. 384.
•  
  PDF 84 19. Martij. Pluris tibi sit cujusvis hominis salus, quàm thesauri omnes universi mundi. S. Ignat. apud Ribaden. l. 5. c. 8.
•  
  PDF 85 20. Martij. Tuntùm valet res, quantùm illam Deus fecit valere. S. Ignat. apud Barto. l. 4. §. 35.
•  
  PDF 86 21. Martij. Bonos bene malos malè valere gaudeo: illi ut integris ad Dei gloriam utantur viribus; isti, ut multiplicatis infirmitatibus ad Deum compellantur. S. Ignat. apud Ribad. 2. 5. c. 10.
•  
  PDF 87 22. Martij. Si vel catalum tibi Deus præfecerit, tu non recusa: libenter illum Ducem vitæque magistrum. Deo authore, sequere. S. Ignat. ap. Nigron. de nec. spir. cap. 5. §. 57.
•  
  PDF 88 23. Martij. Expedit nihil differre in crastinum, quod hodie præstare possis. S. Ignat. apud Bartol. l. 4.
•  
  PDF 89 24. Martij. Longè meliùs est obtinere unicum granum alicujus boni cum securitate, quàm centum cum periculo sautis. S. Ignat. ap. Bart. l. 4. §. 35.
•  
  PDF 90 25. Martij. Incredibilis est solatii: quoties divinis epulis accumbimus, toties non Christi tantùm, sed & Matris ejus sanctissimâ carne nos pasci. S. Ignat. ap. Lyræ.
•  
  PDF 91 26. Martij. Amorem tui solum, Deus! cum gratia tuæ mihi dones, & dives sum satis, nec quidquam ultra posco. S. Ignat. in orat. sibi familiari.
•  
  PDF 92 27. Martij. Nulla res creata potest talem lætitiam in anima creare, quæ possit æquare gaudium Spiritûs Sancti. S. Ignat. apud Ribaden. l. 5. c. 10.
•  
  PDF 39 [i.e. 93] 28. Martij. Heu! quàm sordet mihi terra, dum cœlum aspicio. S. Ignat. apud Bart. l. 4. §. 28.
•  
  PDF 94 29. Martij. Qui multùm metuit homines, grande aliquid pro Deo nunquam conficiet. S. Ignat. vitæ l.4.
•  
  PDF 95 30. Martij. Vt rudis atque informis stipes non suspicatur fingi se posse statuam, quæ pro artis miraculo celebretur, sed statuarius videt, quid ex illo fieri valeat: sic multi qui vix aliquid de Christiano sapere videntur, nn intelligunt, se posse Dei manu in sanctos efformari, nisi manui hujus artificis se opponant. S. Ignat. vitæ l. 4.
•  
  PDF 96 31. Martij. Qui obliviscitur sui, & suorum commodorum propter obsequium Dei, habet vigilem pro se Deum. S. Ignat. apud Barto. l. 4. §. 35.
•  
  PDF 97 1. Aprilis. In splendidis, & bene cultis sui contemptus, omnisque excellentiæ, & existimationis conculcatio corporis maceratione & prior & potior esse debet. S. Ignat. in vit. apud Bart
•  
  PDF 98 2. Aprilis. Vt in salutem animarum efficaces sint naturæ dotes, interiori virtutis impulsu eas ægi oportet, indéque vires ad rem bene gerendam ducere. S. Ign. apud Bart. l. 4.
•  
  PDF 99 3. Aprilis. Cum omnibus quidem sed cum inferioribus præcipuè oportet esse in loquendo parcos, patientes in audiendo. Patulæ dandæ sunt aures, dum ille sensus animi sui omnes expressisse videatur. S. Ignat. Hist. Soc. l. 3. n. 48.
•  
  PDF 100 4. Aprilis. Hæc sola ambitio justa est, Deum diligere, & in ejus amoris pretium in amando crescere. S. Ignat. ap. Bart. l. 4. n. 26.
•  
  PDF 101 5. Aprilis. Ad hominum benevolentiam divini obsequii causâ colligendam, omnibus omniæ fieri, est necesse: nulla enim re æquè ac morum, studiorúmque similitudine animi capiuntur. S. Ignat. ap. Nolarc.
•  
  PDF 102 6. Aprilis. Non reputare se debet Christi amicum, qui animas non fovet, quas ille fuso sanguine redemit. S. Ignat. ib.
•  
  PDF 103 7. Aprilis. Imperium magis impatiens, quàm disciplinæ cupidum, arguit castigatio justò frequentior. S. Ignat. vitæ l. 3. n. 36.
•  
  PDF 104 8. Aprilis. Fallendi temporis causâ ad te venientibus, de morte, e judicio, similibúsque austeris, quæ istiusmodi hominum, quamvis insurduerint, mordaciter aures radunt, occurre: ita tibi & illis consules; vel enim redibunt meliores, vel sufferando tibi tempori deinceps abstinebunt. S. Ignat. vitæ l. 4. §. 20.
•  
  PDF 105 9. Aprilis. Mira mundo pax mecum est, dum, linguæ Ignarus patriæ, bellum mundo tantisper non moveo: fine, possim in campum prodire, videbis in me totam urbem illico surgere, me verò undiq[ue] pugnantem. S. Ignat. vitæ l. 2. n. 18.
•  
  PDF 106 10. Aprilis. Nequaquam detractum crede pietatis studio, quod naturæ necessitati conceditur. S. Ignat. in Hist. Soc. p. 1. l. 1. n. 30.
•  
  PDF 107 11. Aprilis. Ad vineam Domini suis laboribus excolendam iturus, humilitate suiq[ue] contemptu viam sibi ad ardua, atque excelsa disponat, tum enim reliquum ædificium tuto surget, si humilitatis fundamento sit innixium. S. Ignat. apud Bart. l. 4. §. 2.
•  
  PDF 108 12. Aprilis. Non ideo pane Angelorum abstinendum, quòd molliores non experiamur sensus: foret enim hoc perinde, ac qui vellet inediâ perire, quòd pane mellito careat. S. Ignat. vitæ l. 4.
•  
  PDF 109 13. Aprilis. Ille beatè vivit, qui, quoad fieri potest, & in in Deo mentem, & Deum in mente versat assiduò. S. Ignat. vitæ l. 3. n. 1.
•  
  PDF 110 14. Aprilis. Quos robusto pectore, & virtute masculâ solidos comperimus, ut habemus chariores, ita exilibus etiam de nævis severiùs veniunt castgandi. S. Ignat. vitæ l. 3. n. 36.
•  
  PDF 111 15. Aprilis. Nec sordidum, atque incompositum in te quidquam patere, sed & affectatam diligentiam, quæ mollius aliquid, & arrogantiùs sapit, procul habe. S. Ignat. apud Bart. l. 4.
•  
  PDF 112 16. Aprilis. Operarius non ad aurum, tractandam, sed lutum venisse se cogitet, acuátque in sui custodiâ curam, ne in se admittat scabiem, quam ex aliis satagit defricare. S. Ignat. vitæ l. 4.
•  
  PDF 113 17. Aprilis. Cave cujusquam factum criminis damnare, spectanda mens est proximi, quæ sæpe proba est, & innocens, licèt exterior facti species deterior videatur. S. Ignat. apud Bart. l. 4. f. 387.
•  
  PDF 114 18. Aprilis. Non cuique utiliùs est, quod per se est optimum; sed quid præsentibus rerum concurrentium momentis cuique maximè conducat, observandum. S. Ignat. vitæ l. 4.
•  
  PDF 115 19. Aprilis. Nec quantavis in pecuniæ difficultate sumptui ulli parcendum, ne quid decumbentium cura desideret. S. Ignat. apud Nolar.
•  
  PDF 116 20. Aprilis. Nec tantùm è cœli, siderúmque aspectu sed etiam tenuis herbulæ, reíque cujuslibet tenuissimæ conspectu confestim in Dei amorem novit evolare, qui Deum novit. S. Ignat. apud Maff. l. 3. c. 1.
•  
  PDF 117 21. Aprilis. Ama etiam perditissimos: ama residuam in iis Christi fidem, si, & hac cærent, ama virtutes, quibus destituuntur: ama sanctam, quam gerunt, imaginem; ama Christi sanguinem, quo redemptos credis. S. Ignat. apud Bart. n. 20.
•  
  PDF 118 22. Aprilis. Mundi contemptum Christi causâ professus patriam in mundo habet nullam, quam agnoscat pro sua. S. Ignat. vitæ, l. 1. n. 7.
•  
  PDF 119 23. Aprilis. Si contingat te pati, quidquid Deus velle, aut hujus permissu dæmon inferre possit, speranda tamen in Deo victoria. S. Ignat. apud Quartem. in Gl.
•  
  PDF 120 24. Aprilis. Nolo in iis, qui præsunt, animi motus, ira potissimùm extinctos, planéque mortuos, sed probè domitos. S. Ignat. vitæ l. 3. n. 36.
•  
  PDF 121 24. Aprilis. Quidquid aliunde, quàm à Deo & ratione Instituti tui dictatur, tentatio est, suspecta res esto. S. Ignat. apud Nolar.
•  
  PDF 122 26. Aprilis. Non minus miraculum est, videre mœstum Religiosum, qui aliud non quærit, quàm Deum, quàm videre lætum, qui omnia alia quærit præter Deum. S. Ignat. apud Trinkel. in exercit.
•  
  PDF 123 27. Aprilis. Hominem usu rationis præditum non solùm ita frænare convenit passiones, ne verbo, factóve erumpant in publicum; sed etiam ita regere: ut nihil ex impetu, omnia ex ratione operetur. S. Ignat. apud Maff.
•  
  PDF 124 28. Aprilis. Cavete, ne filii hujus sæculi majori curâa, & sollicitudine in caducarum rerum, quàm vos æternarum assecutionem incumbant. S. Ignat. Epist. de perf.
•  
  PDF 125 29. Aprilis. Meliùs est parùm bene fundatum, & durabile, quàm multum incertum, & malè securum; S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 126 30. Aprilis. Quidquid sine voluntate, aut consensu animæ moderatoris fit, vanæ gloriæ deputabitur, non mercedi. S. Ignat. in Epist. de obed.
•  
  PDF 217 [i.e. 127] 1. Maji. In ferendo de legendis rebus judicio, hærendum non est in fuco, quem præferunt, sed prospiciendum: quò definant. S. Ignat. apud Nolar.
•  
  PDF 128 2. Maji. Duplici nos viâ instituit Deus, unâ per se, quæ quia occulta, ideo ignota, alterâ instrui per hominem sinit. S. Ignat. apud Bart. l. 1. f. 22.
•  
  PDF 129 3. Maji. Præstat beatitudinis incertum vivere, & Deo interim, ac proximorum saluti servire, quàm certum ejusdem gloriæ statim mori. S. Ignat. apud Biderm. l. 2. c. 3.
•  
  PDF 130 4. Maji. In rebus humanis minùs acuratè versari, jure forsan ignoverit quispiam, at immortali Deo servire negligenter, id verò nullo pacto ferendum est. S. Ignat. apud Maff. l. 2. c. 3.
•  
  PDF 131 5. Maji. Deus perspicax trapezita, magis ab operibus, quàm à verbis amorem æstimat. S. Ignat. in contempl. de amore Dei.
•  
  PDF 132 6. Maji. Tria sunt indubia Religiosæ domûs rite institutæ iudiciæ: si clausura, si munditia, si lex silentii exactè observetur. S. Ignat. apud Lancic. opusc. 5. c. 4.
•  
  PDF 133 7. Maji. Contra id vitium capessenda sunt arma, quô te præcipuè urgeri sentis, nec ante canendum receptui, quàm illud, Deo duce, debellaveris. S. Ignat. apud Maff. l. 3. c. 1.
•  
  PDF 134 8. Maji. Quisquis occultè improbus eoa inter vitam degit; qui probitate delectantur, multo illic tempore durare non potest. S. Ignat. apud Bartol. l. 4. §. 37.
•  
  PDF 135 9. Maji. Quem iræ vexat intemperies, malè se aliorum consuetudini subtrahit: hæc enim vitia non fugiendo, sed resistendo vincuntur. S. Ignat. in Exer.
•  
  PDF 136 10. Maji. Mulierum, etiam earum, quæ spirituales sunt, vitanda familiaritas, quarum è consuetudine vel sumus sequitur, vel flamma. S. Ignat. apud Barto. l. 4.
•  
  PDF 137 11. Maji. Angelos in juvandis proximis oportet imitari, qui in procuranda hominum salute nullum prætermittunt genus industriæ, ex successu autem, quiscunque sit, nihil beatæ suæ, æternæq[ue] pacis amittunt. S. Ignat apud Ribaden. l. 5. c. 11.
•  
  PDF 138 12. Maji. Malo Dei servos virtute præstare, quam numero, & re magis ipsâ, quàm nomine, cultúque distingui. S. Ign. in Hist. Soc. l. 5.
•  
  PDF 139 13. Maji. Eamus alacriter, securi, crucem quæcunq[ue] ferenda sit, sine Christo minimè futuram, ejúsq[ue] præsidium adfore semper nobis hostium omnium conjuratione potentius. S. Ignat. apud Bart. l. 2.
•  
  PDF 140 14. Maji. Vestis tua, ut quadret, sit honesta, sit ad usum loci, in quo vivis, accommodata, sit statûs tui professioni congrua. S. Ignat. vitæ l. 3. f. 211.
•  
  PDF 141 15. Maji. Si pulsu pravorum affectum insolenti animum ad scelus caco-dæmon prioritet, remediis quoque insolitis spontaneæ afflictionis, præter consuetas, occurrendum. S. Ignat. apud Barto. l. 3. f. 218.
•  
  PDF 142 16. Maji. Caveant, qui regunt, ne suos aspiritate à se faciant alienos: vel suspicio severitatis nocet. S. Ignat. ap. Bart. l. 3. f. 265.
•  
  PDF 142 17. Maji. Religionem ingressurus sciat: non fore sibi perpetuam, & quietam illic sedem, nisi pede conjunctim utroq[ue], voluntate nimirum, & judicio limen transiliat. S. Ign. ibid. l. 3. f. 270.
•  
  PDF 143 18. Maji. Fovendo infirmo quidquid peculii adest, impendatur; nos qui recte valemus, si alia non suppetant, duro pane facilè vivemus. S. Ignat. apud Bart. l. 3. f. 274.
•  
  PDF 144 19. Maji. Tantâ in Deum niti oportet fiduciâ, ut mare ipsum, si navis deesset, nuda se in tabula superaturum credat. S. Ignat. ap. Maff.
•  
  PDF 145 20. Maji. Cùm superior aliquid tibi præcipit, non vetat te prudentiâ uti. S. Ignat. vitæ l. 3. l. 281.
•  
  PDF 146 21. Maji. Miraculum sanè fuerit maximum, si desit Deus sua ope iis, qui sua ejus amore reliquerunt. S. Ign. apud Bart. l. 4. f. 345.
•  
  PDF 147 22. Maji. In eum dives gradum enitatur, ut possessor sit eorum, quæ possidet, nec ab iis possideri se sinat. S. Ignat. apud Nolarci c. ult.
•  
  PDF 148 23. Maji. Precandi studio deditis par periculum faciunt successus, & ariditas: illo proclive est, ut animus intumescat; hâc facilè ad tædium provocatur. S. Ignat. apud bart. l. 4. f. 379.
•  
  PDF 149 24. Maji. Non sumus domini corporis, sed Deus; ideo ejus afflictiones unâ singulis mensurâ dividi non possunt. S. Ignat. ap. Bart. l. 4. f. 381.
•  
  PDF 150 25. Maji. Vsitatum est dæmoni, foris, quàm domi res potiùs gerere: contrà Deus interiùs magis, quàm exterius hominem elaborat, & excolit. S. Ignat. ibid. f. 383.
•  
  PDF 151 26. Maji. Impugnaturus hominem dæmon primùm circumspicit, quâ parte debilior, quáve neglectior sit: eò machinas admovet, illic impressionem facit. S. Ignat. apud Bart. l. 4. f. 382.
•  
  PDF 152 27. Maji. Quæ retrò sunt, quæso, in gratiam Jesu Christi obliviscimini, & quasi nunc primò tam longum iter susciperetis, virtutis viam indefesso progressu alacriter metimini. S. Ignat. ep. ad Hisp.
•  
  PDF 153 28. Maji. Certum est pigros, quòd se ipsos non vincant, nec ad animi pacem, nec ad perfectam unquam virtutis possessionem venire, cum tamen diligentes utrumque paucis diebus facilè consequantur. S. Ignat. ep. ad Hisp.
•  
  PDF 154 29. Maji. Si in bello generosiùs miles pugnat, ut futilem gloriam & exuvias collifat, quàm vos, ut de vobis victoriâ strenuè partâ æternam gloriam in cœlesti regno consecuti triumphetis, Christi militium nec nomen, nec animos impletis. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 155 30. Maji. Illos in cælo pretiosissima corona manet, qui opera sua omni, quâ possunt, agunt diligentiâ, nec enim sufficit opera per se bona facere, sed bene facere. S. Ignat. ap. Nolar.
•  
  PDF 156 31. Maji. Præter omnia velim unumquemque vestrum cum zelo gloriæ Dei, proximorúmque salutis, Jesu Christi Salvatoris nostri puro, & sincero amore lucere. S. Ignat. Epist. de perf.
•  
  PDF 157 1. Junii. Ad quem finem vocati estis, ad eum infractis animis enitimini, cùm tot ejus causâ vobis à Deo auxilia, & instrumenta suppetant. S. Ignat. apud Bart. l. 4. 328.
•  
  PDF 158 2. Junii. Quanta illorum paucitas, qui sanguinis Jesu pretio ad salutem utantur? S. Ignat. ibidem.
•  
  PDF 159 3. Junii. Nec duntaxat invicem vos perpetuò diligere, & amare debetis, sed amorem illum in omnes communicare. S. Ignat. ibid. f. 331.
•  
  PDF 160 4. Junii. Paucissimi sunt, qui inteligant, quid illis Deus faceret, si otos se ei permitterent. S. Ignat. ibid. §. 36.
•  
  PDF 160 5. Junii. Qui inviti, ac dissentientes, actu tamen jussa præsidium exequuntur, inter vilissima mancipia sunt numerandi. S. Ignat. apud Maff. l. 3. c. 7.
•  
  PDF 161 6. Junii. Sicut viribus corporis, & animi abusi sumus, ut contra Dei legem faceremus, ita recuperatâ per pœnitentiam gratiâ, iisdem viribus ad vitæ emendationem utamur. S. Ignat. apud Orland. p. 1. l. 5. n. 7.
•  
  PDF 162 7. Junii. Vt omnes lucrifaciat sapiens hominum piscator, omnibus attemperare se debet, licèt minor conatui fructus respondeat. S. Ignat. in vita l. 5. c. 11.
•  
  PDF 163 7. Junii. Vbi secundo cursu fluunt omnia, suscipio sit, an non illic parùm felix sit Divini obsequii cursus? S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 164 9. Junii. Mos spontaneæ mortificationis palàm extra ordinem susceptæ utiliter prohibentur: tum ut meminerint præstare victimis obedientiam, tum ne se inaniter efferant. S. Ignat. in Hist. Soc. p. 1. l. 11. n. 6.
•  
  PDF 165 10. Junii. Iisdem contra dæmonem utendum est armis ad salutem, quibus ile abutitur ad nostram perniciem. S. Ignat. in His. Soc. l. 3. v. 48.
•  
  PDF 166 11. Junii. Quos naturæ bonitas ad amplam fortunam in sæculo erat provectura, hi quoq[ue] in Dei gloriæ strenuè proferenda successus habent uberiores. S. Ignat. apud Bart. l. c. 1.
•  
  PDF 167 12. Junii. Tempestas absque nostra culpa in nos sæviens est quædam futuri, & secuturi brevi proventús significatio. S. Ignat. in Hist. Soc. p. 1. l. 11. n. 60.
•  
  PDF 168 13. Junii. Persecutio flabellum est, quo virtus nostra excitetur, si illa, quod absit, deficiat, marcescet inde, nec rite munere suo perfungetur. S. Ignat apud Corn. à Lap. in prophet. ma. c. 13.
•  
  PDF 169 14. Junii. Domine, ecquid ego volo? aut quid velle possum extra te? S. Ignat. apud Ribaden. l. 5. c. 1.
•  
  PDF 170 15. Junii. Qui voluntate solùm obediunt, repugnante ratione, uno tantùm pede in Religione versantur. S. Ignat. apud Maff.
•  
  PDF 171 16. Junii. Cum intimo, maximóque dolore videte, in quanta ubiq[ue] gentium ignoratione Deus versetur. S. Ignat. apud Bart. l. 4.
•  
  PDF 172 17. Junii. Omni contentione laborandum, ut id, quod sequimur, assequamur, & perfectionis viam ingressi, perveniamus ad id. quod perfectissimum est. S. Ignat. apud Lancic.
•  
  PDF 173 18. Junii. Nulla est bestia super terram dæmone efferacior, acrior, & pertinacior in hominem, ut cum pernicie nostra, malignæ, obstinatæque mentis suæ desiderium adimpleat. S. Ignat. de spir. dignit.
•  
  PDF 174 19. Junii. Cum nullo mortalium licèt pessimo de rebus Dei sermo miscetur, quin plurimùm inde lucri referatur. S. Ignat. apud Nad. 3. Julii.
•  
  PDF 175 20. Junii. Nunquam tantis aures ditandæ sunt promissis, quin facta valeant ipsis ex æquo respondere. S. Ignat. apud Bart. l. 4. f. 281.
•  
  PDF 176 21. Junii. Nimium alienorum defectuum odium plus alienationis animi gignit, quàm emendationis: juvátque ad fugandos potiùs alios, qam juvandos. S. Ignat. in Comp. vitæ.
•  
  PDF 177 22. Junii. In afflictionum genere præferendæ sunt illæ,quæ sensum inferunt acrionem, ssed damnum levius; his enim corpus & molestiùs, & durabiliùs affligitur. S. Ignat. in vita apud Maff.
•  
  PDF 177 23. Junii. Nihil agendum, aut scribendum, unde rancor, aut amaror aliquis nasci possit. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 178 24. Junii. Magnum dæmoni gaudium est, anima inconsultò procedens, sinè fræno illius, à quo regi deberet; quantò enim talis altiùs enititur, tantò graviùs ruet. S. Ignat. apud Nolar.
•  
  PDF 179 25. Junii. Oportet parum loqui, & multùm audire. S. Ignat. apud Bart. l. 4.
•  
  PDF 180 26. Junii. Qui Deum secum fert in corde, circumfert secum paradysum. S. Ignat. in compend. vitæ.
•  
  PDF 181 27. Junii. Compendiosissima, & ferè sola ad sanctitatem via est, abhorrere ab omnibus, quæ mundus amat, & amplectitur. S. Ignat. in Exam. c. 4.
•  
  PDF 182 28. Junii. Mensura profectûs ex vultu, gestibus, naturæ facilitate, aut amore solitudinis malè sumitur, cùm à vi, quam sibi quisque infert, sit desumenda. S. Ignat. ap. Maff.
•  
  PDF 183 29. Junii. Quantò utilior est ferventis conversatio cum extermis, si bona sit, tantò damnosior est, si dissoluta sit. S. Ign. ap. Nolar. c. ult.
•  
  PDF 184 30. Junii. Magna in proficiendo utilitas est: amicum habuisse, cui defectuum tuorum te monere sit indultum. S. Ign. in comp. vitæ.
•  
  PDF Semestre Secundum.
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF 187 1. Julii. Boni Religiosi munus est: ad Dei, non Principiis obsequium homines promovere, ut ostendat, se optimè fecisse, talem eligendo Dominum. S. Ign. ap. Maff. l. 3. c. 1.
•  
  PDF 188 2. Julii. Bonus animarum venator multa debet dissimulare, quasi nesciat; factus pòst dominus voluntatis, flectere virtutis tyronem poterit, quo libuerit. S. Ignat. ap. Bart. l. 4.
•  
  PDF 188 3. Julii. Heu quantùm decipiuntur! qui se spiritu plenos rati, animarum gubernationem ambiunt. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 189 4. Julii. Res plena periculi est, uno omnes calle velle cogere ad perfectionem: quàm varia, quámque multiplicia sint Spiritûs sancti dona talis non intelligit. S. Ignat. apud Quart.
•  
  PDF 190 5. Julii. Nulla res mundo magìs despicabiles facit Religiosos, quàm si varias secti per partes inter se dividantur. S. Ign. ap. Bart.
•  
  PDF 191 6. Julii. Magnum, rarum tamen arteficium est: agere multa, agere cum multis, & tamen nec à sw, nec à Deo unquam recedere. S. Ignat. apud Quart. in Gl.
•  
  PDF 192 7. Julii. Virtus, & vita Sanctitas non tantùm apud Deum, sed & apud homines vel omnia possunt, vel multum. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 193 8. Julii. Conatus conatu, consuetudine consuetudo, quasi clavus clavo, retundatur. S. Ignat. apud Maff.
•  
  PDF 194 9. Julii. Propter remotam spem multa in obsequium Dei faciendi inconsultè negligitur præsens occasio: fiet enim, ut hæc omittatur, & altera non obtineatur. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 195 10. Julii. Dum pusillanimes dæmon animo cogitationes affundit, hic acceptorum jam à Deo beneficiorum memoriâ est erigendus. S. Ignat. ap. Bart. l. 4.
•  
  PDF 196 11. Julii. Si te dæmon ad peccandum impellere nequeat, gaudet fecisse molestiam, & animi serenitatem minuisse. S. Ignat. de discr. spir.
•  
  PDF 197 12. Julii. Tanti Deus rem quamlibet æstimare solet, quantùm se aliquid tanquam instrumentum ad bene operandum Deo conjungit. S. Ign. ap. Bart. l. 1. n. 16.
•  
  PDF 198 13. Julii. Orationi deditus, nec ariditate dejiciatur, nec extollatur in consolatione: aridus recordetur gratiarum, quibus fruitus est, devotus reputet hanc esse â Deo elëemosynam gratis datam. S. Ignat. ap. Bart.
•  
  PDF 199 14. Julii. Animarum saluti addictos ità oportet laborare, ut non tantùm Deo, sed & hominibus propter Deum se gratos faciant, & divini honoris zelum ex proximi profectu moderentur. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 200 15. Julii. Erga sceleratos eo pacto te gere, quo, pia mater jacentis filii miseratione se macerat, blanditúrque illi sedulitate haud paulò delicatiori, quàm sano, & valenti. S. Ign. ap. Bart.
•  
  PDF 201 16. Julii. Ne in rerum propriarum deliberatione nos amor propius in transversum agat, considerandæ illæ sunt tanquam ad alios, non ad nos spectantes, ut sic veritas, non affectus judicium ferat. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 202 17. Julii. Nec discursu, nec rationibus ullis tantùm erdimur, quantùm humili ad Deum recursu. S. Ignat. apud Nolar.
•  
  PDF 203 18. Julii. Pusillanimitas tua dæmonem audaciorem facit: sicut fœmina tunc solùm sunt audaces, cùm æmulos viderint effœminatos. S. Ignat. in Exerc.
•  
  PDF 204 19. Julii. Vt correctio locum habeat, debet esse vel authoritas in corrigente, vel amor cognitus in corrigendo. S. Ignat. apud Bart.
•  
  PDF 205 20. Julii. Qui sua propter Deum deserere non movetur, cuncta tamen ad eum referat, ac licèt multa, minoris semper sint uno, quod necessarium esse Christus pronunciat. S. Ignat. apud Bart. f. 378.
•  
  PDF 206 21. Julii. Par Deo reddenda est ratio, si delitiis in culpam aliquam emolliatur corpus, etsi illud severitate nimiâ enervetur, licèt hæc divini honoris, & meriti causâ suscepta videatur. S. Ignat. apud Bart. l. 4. f. 38.
•  
  PDF 207 22. Julii. Quantò quis oculatior est in scrutandis aliorum defectibus, tantò est in suis agnoscendis negligentior. S. Ignat. apud Bart.
•  
  PDF 208 23. Julii. Multos famæ, & virtutis commendatio à viro gravi profecta plùs, quam virtus ipsa, ad sui amorem invitat. S. Ignat. apud Bart.
•  
  PDF 209 24. Julii. Parvuli etiam donis, & bellariis, tanquam tenera animalcula iis, quæ arrident, possunt ad officia virtutis animari. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 210 25. Julii. Præstat prece, vel pretio, quàm litibus obtinere, quod intendis. S. Ignat. apud Ribad. in vita.
•  
  PDF 211 26. Julii. Mortificationi danda quidem utrique est opera, eo tamen discrimine, ut interiori præcipuè, perpetuò, atque ab omnibus; exteriori, quantùm & rerum, & personæ & temporis conditio exigit. S. Ignat. apud Bart. l. 3. f. 218.
•  
  PDF 212 27. Julii. Quod in principio facilè aboleri potuisset, diuturnitate temporis, & operis iteratione redditur irremediabile. S. Ignat. apud eund.
•  
  PDF 213 28. Julii. Attendamus tantùm divinis obsequiis, Deus nobis ultro, quæ opportuna fuerint providebit. S. Ignat. apud Bart. f. 345.
•  
  PDF 213 29. Julii. Qui domitos habet affectus, plus unius quadrantis meditatione fructûs assequetur, quàm crudus aliquis plurium. S. Ignat. apud Ribad.
•  
  PDF 214 30. Julii. Maledicorum ora graviorum virorum testimoniis sunt diluenda, & benefactis os loquentium iniqua obstruendum. S. Ignat. apud Nolar.
•  
  PDF 215 31. Julii. Nec optatum, nec jucundum magis quidquam accidere potest, quàm pro Christo, proximíque salute mori. S. Ignat. apud Nad. in Glor. S. Ignat.
•  
  PDF 216 1. Augusti. In bonis vestris, sanctísque exercitiis ab omni tepore, ac pigritia tanquam ab hoste capitali abhorrente. S. Ignat. in epist. de perf.
•  
  PDF 217 2. Augusti. Qui vel nobilitate generis, aut doctrinæ, ingeniíve commendatione excellunt, ii, præ cæteris in sui abnegatione exercitati esse debent, aliàs graviùs nocituri, quàm ignobiles, & ineruditi. S. Ignat. apud Bart. l. 4.
•  
  PDF 218 3. Augusti. Vi bonum, quod sit omittatur, sæpius dæmon invitat ad majus; quod tamen deinde novis difficultatibus objectis impedit, ne fiat. S. ignat. de discr. spir.
•  
  PDF 220 4. Augusti. Ità subditos tractet Superior, ut sinè gemitibus vivant alacres, & Deo serenâ mente serviant. S. Ignat. apud Nolar.
•  
  PDF 220 5. Augusti. Ità vetus homo mortificandus est in virtutis tyrocino, ne novus moriatur. S. Ignat. apud Bart.
•  
  PDF 222 6. Augusti. Res potissimum publicæ, ut plurimum oculos, & judicia subituræ, non inchoentur, nisi media ad finem deducendi sint prævisa. S. Ignat. apud Martini in Nov.
•  
  PDF 223 7. Augusti. Errores, si, ùt humanum est, in aliis occurrunt: speculum tibi sint, è quibus videas, quid in te deformitatis tollere debeas. S. Ignat. apud Ribad.
•  
  PDF 224 8. Augusti. Quisque seipsum priùs approbet, tum facilè in aliorum mentibus sui approbationem ingeret. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 225 9. Augusti. Ità agenda sunt omnia, ut quæsita laus ab actuione procul absit; ejusmodi tamen sint, quæ justo reprehendi non possint. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 226 10. Augusti. Integra priùs personæ habenda cognitio, quàm te in ejus immittas amicitiam. S. Ignat. apud Ribad.
•  
  PDF 227 11. Augusti. Heu! quantùm non de libertate tantùm, sed & authoritate, nominísque existimatione amittit, qui munera accipit. S. Ignat. apud Ribad.
•  
  PDF 228 12. Augusti. Nec in affectu, nec in dejectione animi vehementi quidquam statuendum; sed ubi recesserit fervor, eligendum, quod matura ratio, non quæ impetus suaserit. S. Ignat. de elect.
•  
  PDF 229 13. Augusti. Ità componendus est homo interior, ut ex illo compositio promanet in exteriorem. S. Ignat. ap. Nolar.
•  
  PDF 230 14. Augusti. Mundum reformaturus à seipso incipiat, secus oleum ac operam perditurus S. Ign. ap. bart. l. 4. §. 36.
•  
  PDF 231 15. Augusti. Si scelus proximi nimiùm evidens bonæ mentis excusationem non admittit, non delinquentem, sed tentationis violentiam damna, cui, aut pejùs, aut pariter cessurus fuisse. S. Ignat. apud Bart. f. 387.
•  
  PDF 232 16. Augusti. In curanda proximi salute authoritas necessaria est, sed ea, quæ de vana illa mundi authoritate nihil participet. S. Ign. apud eund.
•  
  PDF 233 27. [i.e. 17.] Augusti. Ab omni quidem pertinacia procul esto, rei bene cœptæ tamen ità insiste, ne turpi fugâ, aut quasi desperation fatiscas. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 234 18. Augusti. Parùm interest, si mundo negligenter servias; hoc verò intolerabile est, Deo cum negligentia servire. S. Ignat. ap. Maff.
•  
  PDF 235 19. Augusti. Rarus foret, qui defectus suos undequaque agnosceret, nisi Deus ei specialiter revelaret. S. Ignat. ap. Martin.
•  
  PDF 236 20. Augusti. Animarum curatores nullâ re magìs, quàm spiritu egent, ne, dum aliorum salutem curant, de sua periclitentur. S. Ignat. ap. Ripad. l. 7. c. 17.
•  
  PDF 237 21. Augusti. Nolo, & volo non habitant in hac domo. S. Ig. apud Bart. l. 3. n. 27.
•  
  PDF 238 22. Augusti. Si corpus valetudinis prætextu molestiam queritur, non est audiendum spe liberationis, sed mutatione æqualis molestiæ elidendum. S. Ignat. apud Bart. l. 3. f. 218.
•  
  PDF 239 23. Augusti. Cum sæcularibus præstat manè de rebus ad salutem pertinentibus, profana post meridiem tractare. S. Ignat. ap. Ribad.
•  
  PDF 240 24. Augusti. Propter aliquem abusum, nihil, quod ex se malum non sit, est abolendum: aliàs magnis divinæ gloriæ incrementis via præcluderetur. S. Ign. ap. Gonzal. de Cam. in M. S.
•  
  PDF 241 25. Augusti. Plùs ad animarum curam facit uncia sanctitatis cum præclara sanitate corporis, quàm præclara sanctitas cum uncia sanitatis. S. Ign. ap. Lyræ. f. 353.
•  
  PDF 242 26. Augusti. Posuítne te Deus in mundo, ut hìc viveres, quasi cœlum, & infernus non esset? vel salvari res est tam facilis, ut eam ne curare quidem sit opus? S. Ignat. epist. ad Eccl.
•  
  PDF 243 27. Augusti. Si nunc moriendum foret quid nobis fieret? quam rationem opum, gratiarum tot, & sociorum per te periturorum dabis? S. Ignat. ad eund.
•  
  PDF 244 28. Augusti. Jam metum omnem tollit dæmon, ne cadas, nunc auget, ut cedas, utrumque in perniciem tuam. S. Ignat. apud Nolar.
•  
  PDF 245 29. Augusti. Nunquam contradicere debes cuiquam, sive cum ratione, sive contra: semper verò complecti, quod aliis probatur. S. Ign. ap. Lyræ in anteloq.
•  
  PDF 246 30. Augusti. Quod in libris infecum est veneno, longissimè serpit, nisi principis occurratur. S. Ignat. ap. Ribad. l. 5. c. 10.
•  
  PDF 247 31. Augusti. Commodis suis implicitos non convenit de animæ rebus statim adoriri, quod foret hamum sinè esca, & illiciis jactare. S. Ignat. apud Bartol. l. 4. n. 20.
•  
  PDF 248 1. Septembis. Viri eximiâ virtute, licèt tenui ad juvandos proximos doctrinâ, suis eloqueter concionantur, vel aspectu sui validiùs persuadent probitatem, quàm possent dicendi peritiâ quàm maximè instructi. S. Ignat. apud. Bart. f. 388.
•  
  PDF 249 2. Septembris. Si parùm domiti naturæ impetus verba, factáve à nobis frequenter excutiant ab eo, quod profitemur, aliena: tàm diu sunt duriùs castigandi, dum nobis obtemperent. S. Ignat. vitæ l. 3. f. 218.
•  
  PDF 250 3. Septembris. Ab omnibus opta cognosci, tam intus quàm foris. S. Ignat. apud Lyr. in antel.
•  
  PDF 250 4. Septembris. Ne sis communis omnibus, neque familiaris; sed consule spiritum, ad quem te magìs impellat. S. Ign. ibid.
•  
  PDF 251 5. Septembris. Desidera stultus haberi ab omnibus, ut sapiens habearis à Deo. S. Ignat. ap. Lyr. ib.
•  
  PDF 252 6. Septembris. Optimus parendi modus est, ut obienda[m] alacritate, nec imperii summi necessitatem, nec mandati denunciationem expectes. S. Ignat. in Testam.
•  
  PDF 253 7. Septembris. Errores quàmprimùm tollere debet Superior, ne si semel. iterúmve conniveat, mos in legem transeat. S. Ignat. apud Bart.
•  
  PDF 254 8. Septembris. Vince te ipsum: si enim te viceris, splendidiorem in cœlo, quàm alii, qui mitiori sunt ingenio, coronam adipiscêris. S. Ignat. ad Edmund. Auger.
•  
  PDF 255 9. Septembris. Asperitas in eos qui imbecillæ virtutis sunt, minimè adhibenda, ne mali multò plùs nascitura inde diffidentia pariat, quàm exspectari possit de reprehensione acerba boni. S. Ignat. apud Bart. l. 3. n. 36.
•  
  PDF 256 10. Septembris. Contra quotidianas dæmonis insidias par est, quotidianas statis horis agere vigilias, in se descendere, dicta omnia, facta, & cegitatus coram Deo diligentissimè reputare. S. Ignat. apud Lyr. l. 2. c. 6.
•  
  PDF 257 11. Septembris. Si quid in crastinum per te sponsum sit, id hodierno potiùs persolvatur, quàm differatur. S. Ignat. apud Orlandin. l. 3. c. 49.
•  
  PDF 258 12. Septembris. Si quis populari commercio Principes, & Magistratus particulatim reprehendit, plus damni & scadali generat, quàm ponat remedii. S. Ignat. apud Ribad. l. 5.
•  
  PDF 259 13. Septembris. Agenda prævidere, & acta in censuram vocare, sunt fidissimæ rectè agendi regulæ. S. Ignat. apud Martinium.
•  
  PDF 260 14. Septembris. Qui se errâsse comperit, non cadat animo: etiam errores prosunt ad sanitatem. S. Ignat. apud P. Lud. de Cam.
•  
  PDF 261 15. Septembris. Nec corporis, nec passionum mortificatio differenda est in senium, quod & incertum est, & severitatem non partitur. S .Ignat. apud Nolarci.
•  
  PDF 262 16. Septembris. Estò, & homines, & rationes omnes suadeant, nulli negotio dandum est initium, nisì priùs Deus per preces consulatur. S. Ignat. apud Lyræ.
•  
  PDF 263 17. Septembris. Meditatio, & cum Deo communicatio liberæ naturæ vires stringit, & impetus frænat. S. Ignat. apud Lyræ.
•  
  PDF 264 18. Septembris. Si vis in amore proficere, loquere de amore. Vt enim flammam ventus, sic pia colloquia suscitant charitatem. S. Ignat. Epist. 15. April. 1543. datâ.
•  
  PDF 265 19. Septembris. Volenti nihil difficilè, maximè ex iis, quæ fieri debent ex amore. S. ignat. ad Garz.
•  
  PDF 266 20. Septembris. Qui Deum habet, cùm hic sine sua voluntate perdi non possit, nihil ei triste accidere potest: quidquid enim doloris est, oritur ex amisso, vel amittendo bono. S. Ignat. in Epist. 20. Janu. 1554. data.
•  
  PDF 267 21. Septembris. Dum illis servio, qui sunt servi Domini mei, censeo me Domino ipsi obsequium præstare. S. Ignat. Epist. ad Joan. Avila.
•  
  PDF 268 22. Septembris. Plurimas nobis Deus gratias ultrò largiretur, nisì perserva nostra voluntas liberalitati ejus obicem poneret. S. Ignat. apud bart.
•  
  PDF 269 23. Septembris. Dei imaginis, quam pretioso sanguine unigeniti Filii sui redemit, utilitate, emolumentóque gaudere communi omnes obligatore tenemur. S. Ignat. Epist. ad Hispan.
•  
  PDF 270 24. Septembris. Vt rerum maximarum tractatio è voto fluat, vilissima præmittenda sunt opera, ut sic pro magnis ejus auxilium imploretur, qui humilibus dat gratiam. S. Ignat. apud Ribaden.
•  
  PDF 271 25. Septembris. Summa Dei bonitas, immensus amor, charitásque paterna ad perfectionem nobis sponte largiendam, quàm nos ad eam vestigandam, paratior est. S. Ignat. Epist. ad Hispan.
•  
  PDF 272 26. Septembris. Ex tepore pariter, & fervore nimio morbi animi proficiscuntur. S. Ignat. in Epist. Hispan.
•  
  PDF 273 27. Septembris. Rarum est bonorum Operariorum genus, qui quarant, non quæ sua sunt. sed quæ Jesu Christi. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 274 28. Septembris. Sæpe usuvenit aliorum operas nostri gratiâ impediri, cùm nostras aliis præstare deberemus. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 275 29. Septembris. Vnius casus cæteris est terrori, & multorum fervori in via virtutis teporem aspergit. S. Ignat. Epist. ad Hispan.
•  
  PDF 276 30. Septembris. Sentio ego in corde musicam, sed sinè voce, audio harmoniam, sed sinè sono; tam jucundam tamen sentio, ut nihil ei in mundo comparari possit. S. Ignat. apud Bart. l. 4. f. 27.
•  
  PDF 277 1. Octobris. Si rara vobis, & inventu difficilis discretio videbitur, per obedientiam, ad quam confugiendum, ejus defectum ad securitatem supplete. S. Ign. Ep. ad Hispan.
•  
  PDF 278 2. Octobris. Dum multa onera supra vires accumulantur, calcaria quidem, nullum autem frænum indomito equo, intractabilique aptatur. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 279 3. Octobris. Multùm solâ laboris pro animabus suscipiendi intentione præstatis. S. Ign. ibid.
•  
  PDF 280 4. Octobris. Tum ad percipienda, tum ad communicanda dona Sancti Spiritûs multis partibus. litteris bona vita antecedit. S. Ign. ibid.
•  
  PDF 281 5. Octobris. Ratio juvandi proximi (quæ longè, ac latè patet) sanctis desideriis, precibúsque continetur. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 282 6. Octobris. Ite, & mundum accendite universum. S. Ignat. apud Cardin. Ludovis.
•  
  PDF 283 7. Octobris. Quem tanta, quanta vos serviendi Deo obobligatio devincit, vulgari labore, & famulatu non est contentus. S. Ignat. Epist. ad Hispan.
•  
  PDF 284 8. Octobris. Quantum salus, & innocentia subit discrimen in mediis procellis, & tempestatibus iis, quas nunc bonorum & opum, nunc honoris & gloriæ, nunc voluptatum avidissimus turbo excitat. S. Ignat. epist. ad Hispan.
•  
  PDF 285 9. Octobris. Jure sperandum est, quòd cum spiritualibus, temporalia quoque incrementa non sinè amplificatione provenient. S. Ignat. Epist. ad Regem Abyss.
•  
  PDF 286 10. Octobris. Elegit vos Deus, ne vestrum animum humanæ res viles, & labiles irretitum tenerent, & vestrum cor in varias partes distractum occuparent.
•  
  PDF 287 11. Octobris. Mundities si modesta sit, & gravis, ut compositi, ornatíque animi testus est, ità nimia, quæ placendi studio plerumque sumitur, neglectuis habenda. S. Ignat. apud Bart.
•  
  PDF 288 12. Octobris. Qui sincero oculo cœlum aspicit, caliginem terrenorum meliùs videt: licèt enim hæc speciem aliquam fulgoris affundant, lucem illis omnem cœli splendor adimit. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 289 13. Octobris. Inter pium, & vanum hominem ea est differentia: ille abstinet terrenis, & abundat spiritualibus solatiis; iste delectatur sensualibus, & cruciatur internis. S. Ignat. apud Nolarc.
•  
  PDF 290 14. Octobris. Malus ipse facilè alios suspectos habet; ùt, qui vertigine laborat, credit omnia commoveri; non horum, sed humanorum in suo capite inquietorum vitio. S. Ignat. ap. Maff.
•  
  PDF 291 15. Octobris. Divulsum à corpore membrum neque motum, neque sensum, neque omnino vitam à corpore suo accipit. S. Ignat. apud Orland. l. 15. n. 196.
•  
  PDF 292 16. Octobris. Hoc inter felicitatem humanam, & Christi crucem interest, quòd illa gustata fastiditur;hæc quò plùs est pota. majorem sitim accendit. Ignat. apid Ribaden.
•  
  PDF 293 17. Octobris. Debent nobis corporis excusationes semper esse suspectæ, quippe fugam luboris, fictâ debilitate virium, prætexere soliti. S. Ignat. apud Bart. l. 3. f. 218.
•  
  PDF 294 18. Octobris. Magnum agit amor proprius; oculos mentis persæpe fascinat, ut putemus impossibilia, quæ, si lucem veram admitterent, facilè pateret, facilia fuisse, imò, & necessaria. S. Ignat. ap. eundem.
•  
  PDF 295 19. Octobris. Tanta est divinæ consolationis abundantia, ut ejus dulcedo non animam solùm afficiat, sed & in corpus redundet. S. Ignat. apud Bart.
•  
  PDF 296 20. Octobris. Cùm objectum amoris infinitum est, semper in amando proficere, & perfici licet. S. Ignat. Epist. 15. April. 1543.
•  
  PDF 297 21. Octobris. Voluntariæ paupertatis amator statuam induat, ut eodem vultu lacernam sustineat, quo byssum, & purpuram accepiset. S. Ignat. apud Maff.
•  
  PDF 298 22. Octobris. Dum operam virtuti navatis, simul saluti proximi consulitis. S. Ignat. Epist. ad Hisp.
•  
  PDF 299 23. Octobris. Justo etiam adversa inimica sortis tela proficua fiunt, nocendo prosunt: non secus, ac si gemmea grando vineam foliis privet, & ditet thesauro meliori. S. Ignat. apud bart.
•  
  PDF 300 24. Octobris. O mi Deus! O summum bonum! quomodo me tam fœdum peccatorum toleras? S. Ignat. apud Ribad.
•  
  PDF 301 25. Octobris. Perfectionis amans tantùm humiitate abundare debet, quantùm lampas oleo: illâ redundent interiora, luceant exteriora, & quamcunque vertatur in partem, se insinuet. S. Ignat. ad S. Magdal. de Paz.
•  
  PDF 302 26. Octobris. Si quas in te Dei gratias vides, cogita; gemmas & aurum esse aurifice Dei bonitate, ligno rogum merito clementer inductas. S. Ignat. apud Eund.
•  
  PDF 303 27. Octobris. Præstat violentâ manu vitâ exturbari, quàm vanitati vivere. S. Ignat. apud Nolarci.
•  
  PDF 304 28. Octobris. Licèt ipsâ naturâ judicii assensus feratur in id, quod sibi veri speciem præbet, tamen multis in rebus, in quibus videlicet cognitæ veritatis evidentia vim illi non infers, potest voluntatis pondere in hanc potiùs, quàm illam partem inclinari. S. Ignat. Epist. ad. Hisp.
•  
  PDF 305 29. Octobris. Quòd si pax, & tranquillitas animi quaritur, certè hac non fruetur is, qui habet intra se causam perturbationis, atque tumultûs. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 306 30. Octobris. Divina liberalitas de suo abunde supplet lucrum, quod videt suâ causâ contemni. S. Ignat. l. 3. n. 7.
•  
  PDF 307 31. Octobris. Modò non desit vobis humilitas, non desit mansuetudo, non decrit utique Deo benignitas ad vos adjuvandos. S. Ignat. Epist. ad Hispan.
•  
  PDF 308 1. Novembris. Non abundantia scientiæ, sed sensus, & gustus rerum interior, desiderium animæ explere solet. S. Ignat. in ann. Exerc.
•  
  PDF 309 2. Novembris. Si regula, & moderatio absit, bonum in malum desinit, & virus in vitium. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 310 3. Novembris. Frequens eseet dæmoni hoc agere, ut præfixum meditationi, vel orationi temporis spatium decurtetur. S. Ignat. in ann. Exerc.
•  
  PDF 311 4. Novembris. Tantò majorem quisque faciat progressum spiritualis vitæ, quantò magis ab amicis, notísque omnibus, ab omni rerum humanarum sollicitudine sese abduxerit. S. Ignat. in ann. Exercit.
•  
  PDF 312 5. Novembris. Nulla debet haberi ratio, num qui præest, maximus sit, an mediocris, an minimus? hæ enim distinctio vim tollit obedientia. S. Ignat. in Testam.
•  
  PDF 313 6. Novembris. Quò propriùs aliquis accedit, eò meliùs ad suscipienda bonitatis divinæ dona disponitur. S. Ignat. in ann. Exercit.
•  
  PDF 314 7. Novembris. Christianus unusquisque pius esse debet promptiore animo sententiam, seu propositionem obscuram alterius in bonam trahere partem, quàm damnare. S. Ignat. in Exerc.
•  
  PDF 315 8. Novembris. Quotiescunque alienum patefacimus defectum, nostrum ipsorum vitium commonstramus. S. Ignat. in Exam.
•  
  PDF 316 9. Novembris. Quòd si quis improvidè aliquid elegit, quod non licet retractare, reliquum est, ut ubi cum cœpit pœnitere facti, electionis damnum probitate evitæ, & operum solertiâ compenset. S. Ignat. de regul. elect.
•  
  PDF 317 10. Novembris. Modestia sufficiens incitamentum, imò exhortatio sit ex solo intuitu quemlibet componendi. S. Ignat. apud. Ribad.
•  
  PDF 318 11. Novembris. Eligentem convenit se examinare, an affectio, quam erga rem aliquam habet, ex solius Dei amore, & intuitu proficiscatur. S. Ignat. in regul. elect.
•  
  PDF 319 12. Novembris. Proprium est Dei, & Angeli cujusque boni veram infundere spiritualem animæ lætitiam. S. Ignat. in reg. discret.
•  
  PDF 320 13. Novembris. Scrupulus per tempus aliquod, dum præsertim recens est, vitæ melioris institutio, animam rebus spiritualibus vacantem nonparum juvat. S. Ignat. de scrup.
•  
  PDF 321 14. Novembris. Sicut damnosum est primates coram populo allatrare, atque proscindere. ità privatim admonere eos, qui, si velint, mederi malo possint, operæ pretium est. S. Ignat. ad sentien. cum Eccl.
•  
  PDF 322 15. Novembris. Ecclesiæ Catholicæ ità conformes esse debemus, ut, si quid, quod oculis nostris apparet album, nigrum illa esse definiverit, debemus itidem, quòd nigrum sit, pronuntiare. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 323 16. Novembris. Quantò exactius superiores res omnes internas, & externas suorum noverint, tantò majori cum diligentia, amore, & sollicitudine juvare eos poterunt. S. Ignat. in Exam.
•  
  PDF 324 17. Novembris. Exoptanda est sermonis gratia ad agendum cum proximis necessaria. S. Ignat. p. 1. c. 2.
•  
  PDF 325 18. Novembris. Ad unionem ex utraque parte juvabit omnis rerum temporalium contemptus, in quibus sui amor gravissimus hujus unionis, ac boni universalis hostis errare solet. S. Ign. p. 8. c. 1.
•  
  PDF 326 19. Novembris. In tentatione accersenda est spes, & cogitatio adfuturæ brevì consolationis: præsertim si per sanctos conatus desolationis conatus sensim frangatur. S. Ignat. in exerc.
•  
  PDF 327 20. Novembris. Qui cum facultate præest, videat, ne charitatis particularis affectus, universali noceat. S. Ignat. p. 1. c. 3.
•  
  PDF 328 21. Novembris. In terris mora violentus labor est, nisì plùs in cœlo, & in Deo per amorem, quàm in terris, & tecum verseris; ut solis radii tam diu extra solem effulgent, & vivunt, quàm diu in sole vivunt. S. Ignat. apud Bart. l. 4. n. 30.
•  
  PDF 329 22. Novembris. Observante desolatione agitur homo à maligno spiritu, cujus instigatione nihil unquam rectè conficitur. S. Ignat. in dign. Spir.
•  
  PDF 330 23. Novembris. Verè prudentis est, suæ ipsisu prudentiæ minimè fidere, præsertim in rebus suis, quarum homines animo perturbato ferè boni judices esse non possunt. S. Ignat. in Epist. ad Hispan.
•  
  PDF 331 24. Novembris. Magis timendus est Religioso timor paupertatis, quàm ipsa paupertas. S. Ignat. apud Bartol. l. 4.
•  
  PDF 332 25. Novembris. Quò interiorum viros spirituales ad consuetudinem, ac familiaritatem admiseris, eò majorem capies in Domino voluptatem. S. Ignat. apud Orland. l. 15. n. 110.
•  
  PDF 333 26. Novembris. Providentia amantissimi Patris nostri, & sapientissimi medici, quos maximè amat, & quàm citissimè post hanc vitam deducere vult ad æternam felicitatem, eos tantò magìs purgat in hoc sæculo. S. Ignat. inep. 20. Jan. 1552.
•  
  PDF 334 27. Novembris. Hoc familiare nobis deberet esse, ut Deum in omnibus rebus præsentem cerneremus & mentes nostra non in oratione solùm ad cœlum attolleremus. S. Ignat. vitæ l. 5. c. 1.
•  
  PDF 335 28. Novembris. Illud imprimis cogitandum: quid à nobis Deus in judicio exiget? quamnam rerùm rationem reposcet? ut ad ejus judicium, non ad nostrum sensum vitam componamus. S. Ign. vitæ l. 5. c. 10
•  
  PDF 337 29. Novembris. Via evitandi tribulationes, & afflictiones mentis in hoc mundo est, ut conemur conformare penitùs voluntatem nostram voluntati Dei. S. Ignat. in epist. 20. Jan. 1554.
•  
  PDF 338 30. Novembris. Experientia docere solet, quòd, ubi sunt multæ contradictiones, ibi sequatur major fructus. S. Ign. in epist. 14. Julii, 1556.
•  
  PDF 339 1. Decembris. Si quam dæmon conscientiam invenit delicatam, mulltò delicatiorem efficere nititur, & in extremum quendam redigere anxietatis gradum, ut sic miserè turbatum à profectu spirituali tandem dejiciat. S. Ign. de scrup.
•  
  PDF 340 2. Decembris. Vsu ipso, & experientiâ docemur, non ignavos, & tepidos, sed ardentes, & gnavos in obsequio divino animi pace, & tranquillitate potiri. S. Ignat. Epist. ad Hispan.
•  
  PDF 341 3. Decembris. In conversatione primi spiritûs, quasi omnis vita est Religiosorum cætuum. S. Ignat. apud Orland. l. 6. n. 34.
•  
  PDF 342 4. Decembris. Quantò magìs se reperit anima segregatam, & solitariam, tantò aptiorem se ipsam reddit ad quærendum, attingendúmq[ue] Creatorem. S. Ign. in ann. Exercit.
•  
  PDF 343 5. Decembris. Magnus est eorum eror, quos amor sui obcæcavit, obedientes existimare se, cùm superiorem ad id, quod ipsimet volunt, aliquâ ratione pertraxerint. S. Ign. in epist. de obed.
•  
  PDF 344 6. Decembris. Vt anima progredi valeat in via spirituali, ad illius partis oppositum, necesse est, tendat, inquam inimicus tentat pertrahere. S. Ignat. in Exerc.
•  
  PDF 345 7. Decembris. Hostis ille noster nullâ re magìs charitatem extinguit, quàm immodico, & inconsiderato in virtute progressu. S. Ignat. epist. ad Hispan.
•  
  PDF 346 8. Decembris. Plùs Maria dolet Vnigenitum peccato offendi ab hominibus, quàm doluerit, eundem crucifigi. S. Ignat. apud Nadasi. in an. Mar. n. 670.
•  
  PDF 347 9. Decembris. Superiori, nec si prudentiâ, bonitate, cæterísve quibuslibet divinis donis ornatus, instructúsque sit, propterea obtemperandum est, sed ob id solùm, quòd vices Dei gerat. S. Ignat. in epist. de perf.
•  
  PDF 348 10. Decembris. Illos sibi quisque ad imitandum proponat, quos diligentiâ insignes, & magnanimitate videbit. S. Ign. in epist. de perf.
•  
  PDF 349 11. Decembris. Difficiliùs est apiritum comprimere, quàm carnem affligere. S. Ignat. apud Orland.
•  
  PDF 350 12. Decembris. Negligentia, & tepiditas semper mæstos pariunt ignavo labores. S. Ignat. in Epist. de perfect.
•  
  PDF 351 13. Decembris. Certum omnino sit, Deum semper esse ad liberalitatem paratum, modò altam in nobis, profundámque humilitatem inveniat. S. Ignat. in Epist. ad Hispan.
•  
  PDF 352 14. Decembris. Multa, sæpe etiam bona omitti, & quæ agenda non fuissent, modò peccatum non sint, committi possunt, ob hominum, quibus prodesse volumus, jidicium. S. Ignat. apud Ribaden.
•  
  PDF 353 15. Decembris. Audire faciliùs est, quàm loqui. S. Ignat. apud Nolarci.
•  
  PDF 354 16. Decembris. Malè credit Judex accusanti, nisì audito accusato hunc reum inveniat. S. Ignat. ibid.
•  
  PDF 355 17. Decembris. Inconsulto Deo aggrediendum est nihil. S. Ignat. apud Ludo. Gonza.
•  
  PDF 356 18. Decembris. Suâ semper veritas luce splendet, ubi mendacium tenebris offunditur, sed his castigandis sola rei præsentia sufficit. S. Ignat. apud Bart. l. 2. f. 174.
•  
  PDF 358 19. Decembris. Huic quàm maximè invigiletis; alter de altero in bonitate sentientes, ut utrique invicem diligamus. S. Ignat. apud Bart. l. 3. f. 250.
•  
  PDF 359 20. Decembris. Cui inutilis benignitas extitit, utilis ejus exemplo cæteris sit severitas. S. Ignat. apud Ribaden. l. 5. c. 7.
•  
  PDF 360 21. Decembris. Nullus quidem, ii tamen offendendi minimè, qui, si adversarii forent, possent nostrum in divino obsequio, & salutis publicæ studio, cursum impedire. S. Ignat. in Hist. Soc. l. 16. n. 122.
•  
  PDF 361 22. Decembris. Ità pœnitendum, ut in corde contritio, in ore confessio, & in opere sit satisfactio. S. Ignat. in MS. Catech.
•  
  PDF 362 23. Decembris. Omnem ordinem, & eligendi formam Spiritus Sanctus, qui ad electionem movet, facile supplet. S. Ignat. p. 8. c. 6. n. 5.
•  
  PDF 363 24. Decembris. Innocentia vitæ, ac sanctimonia, multùm quidem per se valet, & cæteris recus omnibus longè præcellit, sed nisì cum prudentia, agendíque cum hominibus modo sit conjuncta, manca erit, atque infirma. S. Ignat. vitæ l. 5. c. 10
•  
  PDF 364 25. Decembris. Viles, abjectos, imbelles eos, ignavósque putate, si vel unus in aula reperiatur, qui ut terreni Principis favorem aucupetur, ipsius nutibus diligentiùs, quàm vos, ut gratiosi apud cœlestem Regem evadatis. S. Ignat. apud Bart. l. 4. f. 328.
•  
  PDF 366 26. Decembris. Omnia tua dicta, & facta in vulgus emanabunt, cogita ea, quæ in tenebris dixisti, in lucem proferenda. S. Ignat. in hist. Soc. l. 13. n. 55.
•  
  PDF 367 27. Decembris. Nimìum cauti in rebus divinis rarò magna, atque heroica aggrediuntur: his namque manum non applicat, qui minutam quamlibet difficultatem, quæ occurrere posset, formidat. S. Ign. apud Nolar. c. ult.
•  
  PDF 368 28. Decembris. Discussis, decretísque jam rebus, nox ultimum dare debet consilium. S. Ign. ap. Bart. l. 3. n. 35.
•  
  PDF 369 29. Decembris. Otìum malorum omnium origo, quoad ejus fieri poterit, locum non habeat. S. Ignat. p. 3. c. 1. n. 6.
•  
  PDF 370 30. Decembris. Sicut magnam in Cælo reportat mercedem, qui conatur expellere cogitationem pravam: ità magno se periculo in gravia mala labendi exponit, qui bonis inspirationibus non assentitur. S. Ignat. apud Nolar. c. ult.
•  
  PDF 371 31. Decembris. Sit laus, & Gratia Deo Creatori nostro, ex cujus infinita liberalitate, & munificentia bonorum omnium ratio, gratiáque redundat. S. Ignat. in Epist. ad Hispan.
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Back cover
•  
  PDF  Spine