PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Title page
PDF Serenissimo Et Reverendissimo Prinicipi Ac Dn. Dn. Sigismvndo Francisco Archidvci Avstriæ, Dvci Bvrgvndiæ, Styriæ, Carinthiae, Carniolae, &c. Comiti Habspvrgi, Tyrolis, & Goritiae, &c. Landgravio Alsatiae, &c.
PDF Præfatio.
PDF Sortes, Qvibvs, Ne Temere Cadant, Temperandis; Vel, si temerè ducuntur, caftigandis Divini Ivdicii Æqvitas semper adest.
PDF Capvt. I. De varietate sortium & sortientiu[m].
PDF §. 1. Sortium descriptio & genera.
PDF §. 2. Regum eligendorum, vrbium oppugnandarum, aliorumque negotiorum sorte suscipiendorum alij modi.
PDF §. 3. Quinam homines, aut quæ gentes sortes vsurparint? siue apud profanos, siue apud sacros scriptores? idq[ue] siue liticè, siue illicite
PDF §. 4. Multos pios, pie imitatos esse factum Apostolorum Matthiam sorte eligentium: & cur Apostoli Matthiam elegerint sorte?
PDF §. 5. S. Basilius de vitæ duce solicitus, Euangelij de venditione bonorum, velut sortiaria lectitione, ad perfectionem directus.
PDF §. 6. S. Augustinus fluctuans, fortuita apertione Epistolarum S. Pauli, & S. Antonius Euangelij lectione improuisa conuersi.
PDF §. 7. S. Ignatius Loyola, itidem inopinata librorum lectione, ad meliora ductus.
PDF §. 8. Menstruorum sanctoru[m] fortitio à B. Francisco Borgia primo in societatem Iesu, inde in sodalitates Marianas introducta.
PDF §. 9. Candelæ diutiùs ardentis sorte primus Aragonum rex Iacobus est appellatus; quem pium modum impiè & superstitiosè imitantur aniculæ, in diuturniore prolium vita diuinanda.
PDF §. 10. Apostolorum patrocinium sortiendi exemplum & antiquitas in S. Andrea Apostolo, repudiato quidem, & tamen propitio.
PDF §. 11. S. Elisabethæ in S. Ioanne Apostolo, & aliorum in alijs Apostolis, patronorum loco, sortiendis, modi.
PDF §. 12. Sors à cantu fortuito, atq[ue] à cerua, & belli, & vadi, diuinitus Clodoueo data.
PDF §. 13. Sors viæ capta, per ceruum à S. Ita, mulam à S. Ignatio Loyola; sicut & Balaam ab asina monitus, & Philisthæi à vaccis arcam trahentibus eruditi.
PDF §. 14. S. Bennonis, & S. Maurilij prodigiosus reditus, sorte & indicio clauium repertarum.
PDF Capvt. II. Quænam exploratio diuinæ voluntatis, per sortes, aut quæ sors sit licita?
PDF §. 1. Etsi non semper illicita, periculosa tamen sortitio.
PDF §. 2. Industrias quasdam, sortium instar, adhibitas aut adhiberi solitas, non esse damnandas, si quidem, sine malo dolo, aut malo fine, adhibeantur.
PDF §. 3. Non omnes sortes damnandas, ne multos Sanctos, immo Deum ipsum damnemus.
PDF §. 4. Sortes, iussu diuino, meritò vsurpatas. Et earum exempla è veteri lege.
PDF §. 5. Sortes etiam diuino instinctu monstratas rectè vsurpari, sitamen rectè examinentur; exemple S. Augustini, apertione libri, Dei voluntatem discentis.
PDF §. 6. S.Franciscus, sorte vsus, vt vt sciret, quid Deo gratißimum exhibere posset. Et qualis ca sors fuerit?
PDF §. 7. Sortes magni momenti, non sine neceßitate adhibendæ. Et quando ijs, in selectu personarum, vsus S. Augustinus, quando S. Ignatius Loyola?
PDF §. 8. Non sine debita reuerentia, aut precibus adhibendæ sortes.
PDF §. 9. S. Basilium, Augustinum, Franciscum, ante sortes, orasse, & de Francisci Caietani, per sortes, vocatione ad societate[m] Iesv
PDF §. 10. Libri apertione, velut ominata sorte, se consolatur S. Gregorius Turonensis.
PDF §. 11. SS. Menstruorum sortitione multos vtiliter moneri, de moribus emendandis; aut quod mortem in procinctu habeant, quam subesse non arbitrarentur. Et cautela circa menstruorum Sanctorum abusum.
PDF §. 12. Quænam sortes diuisoriæ licitæ sint, & quibus conditionibus?
PDF §. 13. Sitné licitus ille contractus sortis, qui vulgo Fortunæ vrna solet appellari?
PDF Capvt. III. Quàm peruersè Deum in Sortibus imitetur, Dei simus Cacodæmon?
PDF §. 1. In sortibus magna cautela opus.
PDF §. 2. Sortes non idcirco imitandas, quia veteri testamento, aut à quibusdam Sanctis fueru[m]t vsurpatæ.
PDF §. 3. Illicitas esse, in nono Testamento, sortes, quibus, sine peculiari Dei dispensatione, aut instinctu, res occultæ, futuraq[ue] vitiose indagantur.
PDF §. 4. Sortem, in dubio iuris, non facti, & sine præiudicio tertij, esse adhibendam.
PDF §. 5. Sortem consultoriam etiam olim rariùs adhibitam, quam diuisoriam; nunc maximè esse cauendam.
PDF §. 6. Sortiendi varia genera, implicitum cum cacodæmone pactum inuoluentia, & hinc illicita.
PDF §. 7. Quantus, in virgæ sortibus, Dei simius sit Cacodæmon?
PDF §. 8. E nominibus, aut libris sortes diuinatoiriæ quam vanæ quàmq[ue] impiæ sint, & a quibus magnatibus vsurpatæ?
PDF §. 9. Quid apud Iudæos, Ephod, Sacerdotale, stola hieratica, epomis, diplois, Rationale, Vrim & Thummim fuerint, in quibus Dominum consulebant?
PDF §. 10. Gemma miraculosa, inter nocentem & innocentem, vel obscuritate, vel claritate, discrimen inspiciendum præbens.
PDF §. 11. Acherontica simia speculorum sortes imitata, quàm in grandia pericula stolidos mortales conijciat?
PDF §. 12. Sortibus diabolicis subinde homines vera cognoscere, vt postea falsis magis credant: eosdemq[ue], si è multis falsißimis coniecturis, tantùm vna verum attingat, illa[m] iactare, mendacijsq[ue] reliquis omnibus veniam dare.
PDF §. 13. Deum, in pœnam superstitionis, subinde permittere, vt superstitiosis fiat, sicut crediderunt.
PDF Capvt. IX. An Deus aliquoru[m] innocentiam, vel iustitiam declaret, qui aduersarios suos ad vallem Iosaphat citant, aut qui ad diuinum iudicium prouocant?
PDF §. 1. Ad iudicium Dei prouocantium diuersæ sortes.
PDF §. 2. Caussæ, ob quas ad Deum summè oppressi, licitè poßint prouocare.
PDF §. 3. Eoru[m], qui ad iudiciu[m] Dei appellauerunt, è veteri Testamento exempla.
PDF §. 4. Noui Testamenti exempla diuinum iudicium minitantia, aut postulantia.
PDF §. 5. S. Stanislai Martyris, & S. Fridolini mortuos, ad ciuile iudicium è sepulchris vocantium historiæ, docentes, multò magis viuos posse à Sanctis ad diuinum iudicium citari.
PDF §. 6. S. Benno Episcopus iniuriosum Marchionem ad diuinum se sistere tribunal iubet; nec sine effectu.
PDF §. 7. Gualteri Burgensis, itemq[ue] Roberti Grossetest, ad diuinum iudicium Indices magnos vocantium vindicata iniuria.
PDF §. 8. B. Eustachius Abbas Agrestiu[m] calumniatorem diuino conuadatus vadimonio Beatum Columbanum defendit.
PDF §. 9. Ad diuini iudicij examen citatos meritò compauescere, & emendari debere, nec ridere citationem, aut citantes. exemplo Hannoniæ Comitis, & Hiberniæ Proregis.
PDF §. 10. Adolescentem vi è religione rapiens, à Iudice negligente & iniusto non damnatus, ad diuinæ iustitiæ sententiam euocantus, risum amarum amara morte luit.
PDF §. 11. Voluisse quide[m] Deum ordinariè hominibus futura esse incerta; sæpe tamen etia[m] profuisse, vt de hora mortis certiores reddere[n]tur.
PDF §. 12. Menuercum Episcopum iudicium Dei intentantem ridens in iudicium rapitur: Burchardus Episcopus, & Mehingerus abbas arbitrium litis de decimis; ad Deum secum afferunt, subita morte extincti.
PDF Capvt. V. An etiam se mutuò amantium, simúlq[ue]; mori orantium preces licitæ, & quando illæ; sicut & citationes supra dictæ exaudiantur, vel non exaudiantur?
PDF §. 1. Heriberto Eremitæ Cuthbertus, ex amore, secum mori impetrat.
PDF §. 2. Cur aliquis sibi, & quando poßit, vel non poßit, mortem ex amore desiderare?
PDF §. 3. Mortem vita fuisse gratiorem testati sunt unus à Mutio abbate, & alter à S. Fortunato Episcopo in vitam reuocatus.
PDF §. 4. Nulli iniuriam fieri, si ad mortalem vitam reuocetur; cu[m] id ei prodesse poßit.
PDF §. 5. Posse quidem vnum pro alterius, admeliorem, vitam, transitu orare; sed hîc cautelâ opus esse.
PDF §. 6. Qui alios ad diuinam tribunal citant, id ex odio aut vindicta facere non debere.
PDF §. 7. Ab innocentibus, & sibi nibil conscijs, non esse metuendas eiuscemodi desperatorum citationes.
PDF Capvt VI. Ob eiuscemodi citationes à Deo exauditas; magno diuinorum iudiciorum metu affici debere alijs iniuriosos, cuiuscunque status aut conditionis sint.
PDF §. 1. Iudices iniustos, meritò metuere posse. si quis, ab illis, ad supremu[m] iudice[m] appellet.
PDF §. 2. Dux immitis, à milite citatus, ad diuinu[m] tribunal, dicto die, & hora, moritur.
PDF §. 3. Britanniæ Dux à fratre interfecto citatus, ad Dei tribunal, se sistere cogitur.
PDF §. 4. In hostem immitis, ad Deum Iudicem, in ius vocatus, præscripto die, è vita atque ad Iudicem discedit.
PDF §. 5. Damnatus Eques Auratus ad mortem, prouocat ad Iudicem supremum, & post se trahit damnatoren.
PDF §. 6. Rex Ferdinandus inauditos damnans, exemplo suo docet, esse qui etiam reges malè iudicantes iudicet.
PDF §. 7. Cardinales ab Episcopo, ad alterius vita iudicium venire iußi, experiuntur non ridendos esse gemitus iniustè oppressorum.
PDF §. 8. Imperator Otho à filio ad diuinum Prætorem euocatus, inde sententiam accipit, vnde ius stabat.
PDF §. 9. Eques Neapolitan[us], contra Clemente[m] VI. & Philippum Pulchrum ius è cælo petit.
PDF §. 10. Ius sæpe orari, contra potentes, & exorari, ad certa tempora, & temporum momenta.
PDF §. 11. Innocentum orationem ita potentem esse, vt Deo quodammodo manus inijciat, si illi velint iustitiæ calcatore[m] in ius deducere.
PDF §. 12. Orationes iustoru[m], quantam, apud Deum vim habeant, etia[m] in ipsius naturæ leges?
PDF §. 13. Accîdi multis vitam, vt contra eos iure agant, qui in hac vita iniuria affecti sunt.
PDF §. 14. Quinam maximè formidare debeant, ne illis, coram Numine summo, de iure concurrendum sit?
PDF §. 15. Infami calumnia interfectus innocens, summo iure experitur, adesse cælestem vindictam calumniam falsò iurantibus.
PDF §. 16. Metuendum illis vehementer, ne in ius adire, apud Deum, cogantur, qui alios per catumniam malitiamq[ue] petunt.
PDF Capvt. VII. Prouocationes ad diuinum tribunal factas, non facile imitandas esse.
PDF §. 1. Non illico omnia imitanda esse, quæ deSanctis, in impiorum terrorem, recensentur.
PDF §. 2. Cur læsi non facilè debeant, ad diuinum tribunal, alios inuitare?
PDF §. 3. Aliæ caussæ, ob quas tutum non est, ad Superos iudices appellare; etsi id per se illicitum non sit.
PDF §. 4. Quando sit peccatum mortale, alium è vita hac, ad cæleste tribunal citare; & cur, etiam extra casus eiuscemodi, sit abstinendum? quidq[ue] earum loco vsurpandu[m]?
PDF §. 5. SS. Scripturæ intempestiuis appellationibus obnunciantes.
PDF §. 6. Vindicandi animus, qui non necessarijs apellationibus inesse potest, SS. litteris aduersus.
PDF §. 7. Vindictæ cupiditas, quæ appellationibus eiuscemodi facilè interuenit, Dei exemplo contraria est.
PDF §. 8. Quàm sit à Sanctoru[m] exemplis alienum, iniustis vindicijs ac sacrantis alijs iudicium Dei petere?
PDF §. 9. Peccato proximum esse, si non est in peccato, quisquis eiuscemodi iudicijs vult peccatum, in altero, sine iusta caussa, vindicari.
PDF §. 10. Etsi vindictam innocentes no[n] petant, non tamen idcirco securos esse oportere innocentum oppreßores.
PDF §. 11. Iniurijs ipsis vindictam de cælo postulantibus, Deum vindicem habere illum, qui, exemplo Sidonij Apollinaris, vindicta[m] nullam expetit.
PDF §. 12. Exempo Nantini, multos, etiam no[n] citatos, iu hac vita, ad tribunal tamen Dei, vel à mortuis citari.
PDF §. 13. Sine cura esse posse iniustè vexatos. etiamsi aduersarios suos in ius secum ire diuinum non iubeant, in hac vita.
PDF §. 14. Sine cura esse non posse iniustè vexantes, etiamsi iniustè vexati, eos in hac vita, non iubeant secum in ius diuinu[m] ambulare.
PDF Index Capitvm Et Paragraprorvm.
PDF Index Rervm Memorabilivm. Prior Nvmervs Capvt, Alter Paragraphvm Designat.
PDF Mantissa. Pro capitis primi Paragrapho decimo, post verba Cæsarij, addenda.
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine