Sortes, Qvibvs, Ne Temere Cadant, Temperandis; Vel, Si Temere Dvcvntvr, Castigandis, Divini Ivdicii Æqvitas Semper Adest / Avthore Georgio Stengelio Soc. Iesv Theologo. Ingolstadii : Haenlin, 1645
Inhalt
- PDF Vorderdeckel
- PDF Vorsatz
- PDF Titelblatt
- PDF Serenissimo Et Reverendissimo Prinicipi Ac Dn. Dn. Sigismvndo Francisco Archidvci Avstriæ, Dvci Bvrgvndiæ, Styriæ, Carinthiae, Carniolae, &c. Comiti Habspvrgi, Tyrolis, & Goritiae, &c. Landgravio Alsatiae, &c.
- PDF Præfatio.
- PDF 1 Sortes, Qvibvs, Ne Temere Cadant, Temperandis; Vel, si temerè ducuntur, caftigandis Divini Ivdicii Æqvitas semper adest.
- PDF 1 Capvt. I. De varietate sortium & sortientiu[m].
- PDF 1 §. 1. Sortium descriptio & genera.
- PDF 3 §. 2. Regum eligendorum, vrbium oppugnandarum, aliorumque negotiorum sorte suscipiendorum alij modi.
- PDF 5 §. 3. Quinam homines, aut quæ gentes sortes vsurparint? siue apud profanos, siue apud sacros scriptores? idq[ue] siue liticè, siue illicite
- PDF 8 §. 4. Multos pios, pie imitatos esse factum Apostolorum Matthiam sorte eligentium: & cur Apostoli Matthiam elegerint sorte?
- PDF 9 §. 5. S. Basilius de vitæ duce solicitus, Euangelij de venditione bonorum, velut sortiaria lectitione, ad perfectionem directus.
- PDF 11 §. 6. S. Augustinus fluctuans, fortuita apertione Epistolarum S. Pauli, & S. Antonius Euangelij lectione improuisa conuersi.
- PDF 14 §. 7. S. Ignatius Loyola, itidem inopinata librorum lectione, ad meliora ductus.
- PDF 15 §. 8. Menstruorum sanctoru[m] fortitio à B. Francisco Borgia primo in societatem Iesu, inde in sodalitates Marianas introducta.
- PDF 16 §. 9. Candelæ diutiùs ardentis sorte primus Aragonum rex Iacobus est appellatus; quem pium modum impiè & superstitiosè imitantur aniculæ, in diuturniore prolium vita diuinanda.
- PDF 18 §. 10. Apostolorum patrocinium sortiendi exemplum & antiquitas in S. Andrea Apostolo, repudiato quidem, & tamen propitio.
- PDF 21 §. 11. S. Elisabethæ in S. Ioanne Apostolo, & aliorum in alijs Apostolis, patronorum loco, sortiendis, modi.
- PDF 22 §. 12. Sors à cantu fortuito, atq[ue] à cerua, & belli, & vadi, diuinitus Clodoueo data.
- PDF 24 §. 13. Sors viæ capta, per ceruum à S. Ita, mulam à S. Ignatio Loyola; sicut & Balaam ab asina monitus, & Philisthæi à vaccis arcam trahentibus eruditi.
- PDF 27 §. 14. S. Bennonis, & S. Maurilij prodigiosus reditus, sorte & indicio clauium repertarum.
- PDF 37 Capvt. II. Quænam exploratio diuinæ voluntatis, per sortes, aut quæ sors sit licita?
- PDF 37 §. 1. Etsi non semper illicita, periculosa tamen sortitio.
- PDF 37 §. 2. Industrias quasdam, sortium instar, adhibitas aut adhiberi solitas, non esse damnandas, si quidem, sine malo dolo, aut malo fine, adhibeantur.
- PDF 40 §. 3. Non omnes sortes damnandas, ne multos Sanctos, immo Deum ipsum damnemus.
- PDF 41 §. 4. Sortes, iussu diuino, meritò vsurpatas. Et earum exempla è veteri lege.
- PDF 44 §. 5. Sortes etiam diuino instinctu monstratas rectè vsurpari, sitamen rectè examinentur; exemple S. Augustini, apertione libri, Dei voluntatem discentis.
- PDF 46 §. 6. S.Franciscus, sorte vsus, vt vt sciret, quid Deo gratißimum exhibere posset. Et qualis ca sors fuerit?
- PDF 47 §. 7. Sortes magni momenti, non sine neceßitate adhibendæ. Et quando ijs, in selectu personarum, vsus S. Augustinus, quando S. Ignatius Loyola?
- PDF 48 §. 8. Non sine debita reuerentia, aut precibus adhibendæ sortes.
- PDF 51 §. 9. S. Basilium, Augustinum, Franciscum, ante sortes, orasse, & de Francisci Caietani, per sortes, vocatione ad societate[m] Iesv
- PDF 54 §. 10. Libri apertione, velut ominata sorte, se consolatur S. Gregorius Turonensis.
- PDF 55 §. 11. SS. Menstruorum sortitione multos vtiliter moneri, de moribus emendandis; aut quod mortem in procinctu habeant, quam subesse non arbitrarentur. Et cautela circa menstruorum Sanctorum abusum.
- PDF 62 §. 12. Quænam sortes diuisoriæ licitæ sint, & quibus conditionibus?
- PDF 65 §. 13. Sitné licitus ille contractus sortis, qui vulgo Fortunæ vrna solet appellari?
- PDF 67 Capvt. III. Quàm peruersè Deum in Sortibus imitetur, Dei simus Cacodæmon?
- PDF 67 §. 1. In sortibus magna cautela opus.
- PDF 68 §. 2. Sortes non idcirco imitandas, quia veteri testamento, aut à quibusdam Sanctis fueru[m]t vsurpatæ.
- PDF 69 §. 3. Illicitas esse, in nono Testamento, sortes, quibus, sine peculiari Dei dispensatione, aut instinctu, res occultæ, futuraq[ue] vitiose indagantur.
- PDF 71 §. 4. Sortem, in dubio iuris, non facti, & sine præiudicio tertij, esse adhibendam.
- PDF 72 §. 5. Sortem consultoriam etiam olim rariùs adhibitam, quam diuisoriam; nunc maximè esse cauendam.
- PDF 74 §. 6. Sortiendi varia genera, implicitum cum cacodæmone pactum inuoluentia, & hinc illicita.
- PDF 77 §. 7. Quantus, in virgæ sortibus, Dei simius sit Cacodæmon?
- PDF 78 §. 8. E nominibus, aut libris sortes diuinatoiriæ quam vanæ quàmq[ue] impiæ sint, & a quibus magnatibus vsurpatæ?
- PDF 82 §. 9. Quid apud Iudæos, Ephod, Sacerdotale, stola hieratica, epomis, diplois, Rationale, Vrim & Thummim fuerint, in quibus Dominum consulebant?
- PDF 84 §. 10. Gemma miraculosa, inter nocentem & innocentem, vel obscuritate, vel claritate, discrimen inspiciendum præbens.
- PDF 86 §. 11. Acherontica simia speculorum sortes imitata, quàm in grandia pericula stolidos mortales conijciat?
- PDF 91 §. 12. Sortibus diabolicis subinde homines vera cognoscere, vt postea falsis magis credant: eosdemq[ue], si è multis falsißimis coniecturis, tantùm vna verum attingat, illa[m] iactare, mendacijsq[ue] reliquis omnibus veniam dare.
- PDF 93 §. 13. Deum, in pœnam superstitionis, subinde permittere, vt superstitiosis fiat, sicut crediderunt.
- PDF 95 Capvt. IX. An Deus aliquoru[m] innocentiam, vel iustitiam declaret, qui aduersarios suos ad vallem Iosaphat citant, aut qui ad diuinum iudicium prouocant?
- PDF 95 §. 1. Ad iudicium Dei prouocantium diuersæ sortes.
- PDF 96 §. 2. Caussæ, ob quas ad Deum summè oppressi, licitè poßint prouocare.
- PDF 98 §. 3. Eoru[m], qui ad iudiciu[m] Dei appellauerunt, è veteri Testamento exempla.
- PDF 99 §. 4. Noui Testamenti exempla diuinum iudicium minitantia, aut postulantia.
- PDF 101 §. 5. S. Stanislai Martyris, & S. Fridolini mortuos, ad ciuile iudicium è sepulchris vocantium historiæ, docentes, multò magis viuos posse à Sanctis ad diuinum iudicium citari.
- PDF 103 §. 6. S. Benno Episcopus iniuriosum Marchionem ad diuinum se sistere tribunal iubet; nec sine effectu.
- PDF 105 §. 7. Gualteri Burgensis, itemq[ue] Roberti Grossetest, ad diuinum iudicium Indices magnos vocantium vindicata iniuria.
- PDF 107 §. 8. B. Eustachius Abbas Agrestiu[m] calumniatorem diuino conuadatus vadimonio Beatum Columbanum defendit.
- PDF 108 §. 9. Ad diuini iudicij examen citatos meritò compauescere, & emendari debere, nec ridere citationem, aut citantes. exemplo Hannoniæ Comitis, & Hiberniæ Proregis.
- PDF 112 §. 10. Adolescentem vi è religione rapiens, à Iudice negligente & iniusto non damnatus, ad diuinæ iustitiæ sententiam euocantus, risum amarum amara morte luit.
- PDF 114 §. 11. Voluisse quide[m] Deum ordinariè hominibus futura esse incerta; sæpe tamen etia[m] profuisse, vt de hora mortis certiores reddere[n]tur.
- PDF 117 §. 12. Menuercum Episcopum iudicium Dei intentantem ridens in iudicium rapitur: Burchardus Episcopus, & Mehingerus abbas arbitrium litis de decimis; ad Deum secum afferunt, subita morte extincti.
- PDF 119 Capvt. V. An etiam se mutuò amantium, simúlq[ue]; mori orantium preces licitæ, & quando illæ; sicut & citationes supra dictæ exaudiantur, vel non exaudiantur?
- PDF 119 §. 1. Heriberto Eremitæ Cuthbertus, ex amore, secum mori impetrat.
- PDF 121 §. 2. Cur aliquis sibi, & quando poßit, vel non poßit, mortem ex amore desiderare?
- PDF 124 §. 3. Mortem vita fuisse gratiorem testati sunt unus à Mutio abbate, & alter à S. Fortunato Episcopo in vitam reuocatus.
- PDF 126 §. 4. Nulli iniuriam fieri, si ad mortalem vitam reuocetur; cu[m] id ei prodesse poßit.
- PDF 127 §. 5. Posse quidem vnum pro alterius, admeliorem, vitam, transitu orare; sed hîc cautelâ opus esse.
- PDF 128 §. 6. Qui alios ad diuinam tribunal citant, id ex odio aut vindicta facere non debere.
- PDF 129 §. 7. Ab innocentibus, & sibi nibil conscijs, non esse metuendas eiuscemodi desperatorum citationes.
- PDF 131 Capvt VI. Ob eiuscemodi citationes à Deo exauditas; magno diuinorum iudiciorum metu affici debere alijs iniuriosos, cuiuscunque status aut conditionis sint.
- PDF 131 §. 1. Iudices iniustos, meritò metuere posse. si quis, ab illis, ad supremu[m] iudice[m] appellet.
- PDF 133 §. 2. Dux immitis, à milite citatus, ad diuinu[m] tribunal, dicto die, & hora, moritur.
- PDF 134 §. 3. Britanniæ Dux à fratre interfecto citatus, ad Dei tribunal, se sistere cogitur.
- PDF 136 §. 4. In hostem immitis, ad Deum Iudicem, in ius vocatus, præscripto die, è vita atque ad Iudicem discedit.
- PDF 137 §. 5. Damnatus Eques Auratus ad mortem, prouocat ad Iudicem supremum, & post se trahit damnatoren.
- PDF 138 §. 6. Rex Ferdinandus inauditos damnans, exemplo suo docet, esse qui etiam reges malè iudicantes iudicet.
- PDF 139 §. 7. Cardinales ab Episcopo, ad alterius vita iudicium venire iußi, experiuntur non ridendos esse gemitus iniustè oppressorum.
- PDF 141 §. 8. Imperator Otho à filio ad diuinum Prætorem euocatus, inde sententiam accipit, vnde ius stabat.
- PDF 143 §. 9. Eques Neapolitan[us], contra Clemente[m] VI. & Philippum Pulchrum ius è cælo petit.
- PDF 144 §. 10. Ius sæpe orari, contra potentes, & exorari, ad certa tempora, & temporum momenta.
- PDF 146 §. 11. Innocentum orationem ita potentem esse, vt Deo quodammodo manus inijciat, si illi velint iustitiæ calcatore[m] in ius deducere.
- PDF 148 §. 12. Orationes iustoru[m], quantam, apud Deum vim habeant, etia[m] in ipsius naturæ leges?
- PDF 150 §. 13. Accîdi multis vitam, vt contra eos iure agant, qui in hac vita iniuria affecti sunt.
- PDF 151 §. 14. Quinam maximè formidare debeant, ne illis, coram Numine summo, de iure concurrendum sit?
- PDF 154 §. 15. Infami calumnia interfectus innocens, summo iure experitur, adesse cælestem vindictam calumniam falsò iurantibus.
- PDF 157 §. 16. Metuendum illis vehementer, ne in ius adire, apud Deum, cogantur, qui alios per catumniam malitiamq[ue] petunt.
- PDF 159 Capvt. VII. Prouocationes ad diuinum tribunal factas, non facile imitandas esse.
- PDF 159 §. 1. Non illico omnia imitanda esse, quæ deSanctis, in impiorum terrorem, recensentur.
- PDF 160 §. 2. Cur læsi non facilè debeant, ad diuinum tribunal, alios inuitare?
- PDF 162 §. 3. Aliæ caussæ, ob quas tutum non est, ad Superos iudices appellare; etsi id per se illicitum non sit.
- PDF 163 §. 4. Quando sit peccatum mortale, alium è vita hac, ad cæleste tribunal citare; & cur, etiam extra casus eiuscemodi, sit abstinendum? quidq[ue] earum loco vsurpandu[m]?
- PDF 164 §. 5. SS. Scripturæ intempestiuis appellationibus obnunciantes.
- PDF 166 §. 6. Vindicandi animus, qui non necessarijs apellationibus inesse potest, SS. litteris aduersus.
- PDF 167 §. 7. Vindictæ cupiditas, quæ appellationibus eiuscemodi facilè interuenit, Dei exemplo contraria est.
- PDF 169 §. 8. Quàm sit à Sanctoru[m] exemplis alienum, iniustis vindicijs ac sacrantis alijs iudicium Dei petere?
- PDF 170 §. 9. Peccato proximum esse, si non est in peccato, quisquis eiuscemodi iudicijs vult peccatum, in altero, sine iusta caussa, vindicari.
- PDF 172 §. 10. Etsi vindictam innocentes no[n] petant, non tamen idcirco securos esse oportere innocentum oppreßores.
- PDF 173 §. 11. Iniurijs ipsis vindictam de cælo postulantibus, Deum vindicem habere illum, qui, exemplo Sidonij Apollinaris, vindicta[m] nullam expetit.
- PDF 178 §. 12. Exempo Nantini, multos, etiam no[n] citatos, iu hac vita, ad tribunal tamen Dei, vel à mortuis citari.
- PDF 181 §. 13. Sine cura esse posse iniustè vexatos. etiamsi aduersarios suos in ius secum ire diuinum non iubeant, in hac vita.
- PDF 182 §. 14. Sine cura esse non posse iniustè vexantes, etiamsi iniustè vexati, eos in hac vita, non iubeant secum in ius diuinu[m] ambulare.
- PDF Index Capitvm Et Paragraprorvm.
- PDF Index Rervm Memorabilivm. Prior Nvmervs Capvt, Alter Paragraphvm Designat.
- PDF Mantissa. Pro capitis primi Paragrapho decimo, post verba Cæsarij, addenda.
- PDF Vorsatz
- PDF Rückdeckel
- PDF Rücken