Content
PDF Front cover PDF Endsheet PDF Title page PDF Serenissimo Principi Ac Domino Domino Ferdinando Carolo Archidvci Avstriæ, Dvci Bv[r]gvndiæ, Styriæ, Carinthiæ, Carniolae, &c. Comiti Habspvrgi, Tyrolis, & Garitiae &c. Landgravio Alsatiae, &c. Principi, Ac Domino Svo Clementissimo. PDF Præfatio. PDF Sapientissima Dei Mvndvm Regentis Gvbernatio, Ex Qva Pendent Qvæ Vvulgo In Casv Atque Fortvna, Avt Fato esse putantur. PDF Capvt I. Quid no[n] sit, aut sit Fortuna, Casus, Fatu[m]? & in his omnibus Deu[m] dominari. PDF § 1. Nullum fortunæ aut fati auxilium adiungi posse Deo. PDF §. 2. Ethnicorum Fortunam Deam credentium fabulosa opinio. PDF §. 3. Christianorum quoq[ue] nonnullorum vanæ de fortuna persuasiones. PDF §. 4. Nomen & Numen fortuna vnde ortu[m], & à quibus oppugnatu[m]? PDF §. 5. Lactantij de Fortunæ assertorib[us] sententia. PDF §. 6. Vniuersum mundum non à fortuna, sed à divina Prouidentia regi. PDF §. 7. Fortunæ pro Dea habitæ refutatio. PDF §. 8. Fortuna[m] atq[ue] fortuita, ob hominum occultas rerum causas ignorantiu[m] opinionem, ita dici, ratione autem Dei omnia prouidentis, nihil esse fortuitum. PDF §. 9. Quid, ex vera Aristotelis, ac Philosophorum rectè sapientium sententia, sit Fortuna & Casus? PDF §. 10. Quodnam sit inter Fortunam, & Casum, discrimen? PDF §. 11. Nullum in Mundo casum contingere, nullam Fortunam mutari, sine diuinæ sapientiæ dispositione. PDF §. 12. Cur Deus subinde, in diuinis litteris, loquatur, per modum dubitantis? PDF §. 13. Neq[ue] homines semper dubitare, quando per modum dubitantium loquuntur. PDF Capvt II. Remedium patientiæ est, scire Casus à Deo esse; quibus hominem vel extollit, vel deprimit. PDF §. 1. Æquiùs ferri ea, quæ à Deo, quàm quæ à Fortuna putantur esse profecta. PDF §. 2. Quàm malè quidam Fortunam, Casus, aut Fata accusent? PDF §. 3. Iosephi Patriarchæ & Saulis regis Fortuna à Deo gubernata. PDF §. 4. Casu vsus Deus, ad artem medicam & vrbem erigendam; sicut & ad S. Martinu[m] miraculosè sanandum. PDF §. 5. Casu pictor impetrat, quod arte atque ingenio non potuit. cur? PDF §. 6. Casu iaculati, diuina manu directi. PDF §. 7. Præter suam, sed non præter Dei mentem, plus efficit versu, Abbas, quam destinat. PDF §. 8. Deus, per Nouitium temerè loquentem, senem facit seria cogitantem. PDF §. 9. S. Bernardo obuiam missus clericus, à Deo sibi obuiam missum Bernardu[m] experitur. PDF §. 10. Monetus casu dicta, consilio Dei vtiliter excepit. PDF §. 11. Diuinu[m] Iacobi Fortunati è casu omen. PDF §. 12. Kenelmi mors & causa, casu pariter & miraculo patefacta. PDF §. 13. Gregorij Pontificis. VII. & Conradi II. Imperatoris futuræ potestatis à Deo ominosus & efficax casus. PDF §. 14. Mirabilis casus Sartoris, furtum, miraculosâ scriptura, prodentis. PDF Capvt. III. Casuum fortunatorum & infortunatorum aliæ caussæ, aliaque exempla, vicissitudinem inconstantiámque docentia humanæ felicitatis. PDF Capvt. IV. Nihil Fato vulgi, aut alicui necessitati stellarum esse ascribendum. PDF §. 1. Eosdem plerumq[ue] esse Fatorum & Fortunæ adoratores. PDF §. 2. Nullam à Fato esse neceßitatem, neq[ue] stellas in libera mortaliu[m] negotia dominari. PDF §. 3. D. Ambrosij contra fatales stellas argumenta & rationes. PDF §. 4. D. Augustini, itemq[ue] D. Chrysostomi luculenta contra fatum exempla. PDF §. 5. Quantum rationi repugnent, qui putant stellas, veluti Parcas quasdam fatalia nentes, arbitrij libertatem strangulare? PDF §. 6. Quàm multi Astrologorum se se stultitijs falli sinant? PDF §. 7. Variorum de stella à Magis, in Oriente, visa, vel errores, vel opiniones. PDF §. 8. In Christi horoscopo, mysteria Christi videri non potuisse. PDF §. 9. Potiùs Christum stellæ, quàm stellam Christi fatum fuisse. PDF §. 10. De stella cum Christo oritura, vaticinium Balaam. PDF §. 11. De excellentia stellæ quæ magis apparuit. PDF §. 12. Magorum exemplo, per astra & cre[a]turas, ad Deum esse ascendendum. PDF §. 13. Fati neceßitas, cum quanta impietate ac pernicie asseratur? PDF §. 14. Ludouici Landgrauij exemplo, scioli docentur, à præscientia Dei, contra arbitrij libertatem, non esse argumentandum. PDF §. 15. A Fati neceßitate omnibus ferè operibus humanis gulam interstringi. PDF §. 16. Quo sensu Fatalis neceßitas tolerari, aut tanquam vera explicari poßit? PDF §. 17. Suspectum Patribus & periculosum Fati nomen, quo bono intellectu poßit nominari? PDF Cap. V. Rectas esse vias, etiam cum Deus per mirabiles hominem Casus & varias vtriusq[ue] fortunæ ambages, deducit, illustri historia docetur. PDF Cap. VI. Historiæ superioris ambages & Casus, per corollaria explicantur. PDF §. 1. Quinam supra dictu[m] Comitem malè imitentur? PDF §. 2. Omnes hominu[m] vires & conatus, contra Deu[m] euntes, irritos fieri. PDF §. 3. In Comite Palatino, vices alternans Fortuna. PDF §. 4. Sapientißimè constituta, in terris, rerum omnium vicißitudo. PDF §. 5. Varij heroes, quos in varios infestósq[ue] Casus, demisit Deus. PDF §. 6. In ipsius Christi vita, quanta fuerit, gloriæ & infamiæ rerúmq[ue] vicißitudo? PDF §. 7. Exemplo varijs casibus actorum, nullum nos Casum grauiter accipere debere. PDF Cap. VII. Quinam, & quanto fructu, considerârint , Casus omnes, non à Fortuna, sed à Deo mortalibus inuehi? PDF §. 1. Cum Deus in omni Casu adsit, nullum iustæ indignationi locum esse. PDF §. 2. Tulipæ ad solem se pandentis, cum homine læta duntaxat captantis comparatio. PDF §. 3. Dauidis flagella voluntaria suscipientis promtitudo. PDF §. 4. Patientia Iobi à Deo se percussum agnoscentis. PDF §. 5. Aduersæ Fortunæ summatim octo remedia recensentur. PDF §. 6. Tobias cæcitatem à Deo immissam agnoscit, atq[ue] eâ notitia, tanquam clypeo, impatientiæ authores remouet. PDF §. 7. Alaricus Gothorum Dux, & Semei non sine diuina voluntate, ille Romanis, iste Dauidi aduersus. PDF §. 8. Lupus Episcopus Attilam, vt flagellum Dei, reuerens, dum patienter acceptat, euitat; noua arte superandi hostes. PDF §. 9. Mauritij Comitis miserias miserijs addere nolentis misericordia. PDF §. 10. Deus homines Casibus inuoluit, vt orandi præbeat occasionem; nec statim liberat, vt orationem efficiat ardentiorem. PDF §. 11. Trium puerorum Fortunæ authorem Deum agnoscentium generosa patientia & fructus. PDF Cap. VIII. Casuum à Deo immissiorum complures vtilitates spirituales. PDF §. 1. Alia paterni amoris signa esse, in filijs sæculi, alia in filijs Dei. PDF §. 2. Deum filios suos flagellis probare. PDF §. 3. Fortium & magnarum mentium est, fortia & magna pati. PDF §. 4. Præstare filium doloris esse in hac, quàm in altera vita. PDF §. 5. Hydropici senis intercute aqua, quàm æternis ignibus cruciari præoptantis. PDF §. 6. Optabilius esse, vt in hac vita secemur, & vramur, quàm in altera, exemplo sancti senis, & minimè sancti epulonis. PDF §. 7. Ærumnosis Fortunæ Casibus hominu[m] insolentia[m] refrænari, & excitari indole[m]: & Catharinæ Aragoniæ, de fortuna iudiciu[m]. PDF §. 8. Cu[m] fortunæ bonis, auferri occasione[m] pecca[n]di: & S. Edildridæ aliorumq[ue], per vlcera & vulnera, ad vera[m] salute[m] euntiu[m] exe[m]pla. PDF §. 9. Virtutum cos aduersitas, Itemq[ue] Fortunæ victores, esse Strutioni ferrum digerenti similes, & animalibus in mari degentib[us]. PDF §. 10. Nostra infortunia cum D. Laurentij, aliorúmq[ue] Martyrum cruciatibus comparata, vix vmbram esse malorum. PDF §. 11. Nullu[m] fuisse, cui magis bonæ felicitates hui[us] vitæ ferè omnes aduersæ fuerint, quàm Christum gentis humanæ reparatorem. PDF §. 12. Aduersis pressos [Christi] exe[m]plis roborari. PDF §. 13. Christianis à Saraceno Christi exemplu[m] propositum; cuius calice considerato, omne nobis absynthium dulcescit. PDF §. 14. Per aduersa viam esse ad victoriam & coronam. PDF §. 15. Ad omne, cu[m] fortuna, certame[n], à cœlesti nos gloria vti olim S. Adelgunde[m] excitari. PDF §. 16. Spei causa[m] & velut cœlestem arrha[m] esse, aduersis reru[m] vndis immersabilem fieri. PDF Capvt. IX. A. Fortuna excæcatis oculos aperiri, si velint considerare, quid futura, quid præsens ferat felicitas. PDF §. 1. Futuram in cælo felicitatem præsenti longè anteponendam. PDF §. 2. Quanta sit futura Beatoru[m] felicitas? PDF §. 3. Quantilla sit Mundi huius felicitas; immo quam infelix? PDF §. 4. Quale sit inter Fortunam & felicitatem huius vitæ discrimen? & vtramq[ue] magis timendam esse, quàm ipsam miseriam. PDF §. 5. Fortunæ humanæ debilia fundame[n]ta. PDF §. 6. Fortunæ inconstans cæcitas, & cœca inconstantia. PDF §. 7. Quàm misera, quàmq[ue] periculosa sit in diuitijs felicitas? PDF §. 8. A Monymo diuitias abijcere discunt, qui feliciter volunt sapere. PDF §. 9. Amißionem magnarum opum magno animo ferre, qui opes ipsas magni non faciunt: exemplo Ioannis Eleemosynarij. PDF §. 10. S. Bernardi amißionem bonorum beneficij loco habentis, magnanimitas. PDF §. 11. Honoris ac dignitatum Fortunæ subiectarum vanitas. PDF §. 12. Sanitatem corporis eiuscemodi bonum esse, vt subinde ei corporis infirmitas fuerit prælata, vt in Egidio fuit videre, qui sagitta ictus noluit sanari. PDF §. 13. Sanitatem beneficium Dei esse: sed sæpe maius beneficium esse, iacturam sanitatis: vt in Audomaro patuit cæcitate[m] eligente. PDF §. 14. Cur Pigmenius sibi cæcitate sit gratulatus? & quam alij cæcitatis suæ poßint habere consolationem? PDF §. 15. Vbi vera quæri debeat felicitas? PDF Capvt. X. Quæna[m] in Fortunæ casib[us], è Seneca peti possint, contra impatientia[m] remedia? PDF Index Capitvm Et Paragraphorvm. PDF Index Rervm, Et Verborvm.
PDF Epicitharisma. De misera huius vitæ felicitate. Ex Francisco Petrarcha, lib. I. cap. 108. de remedijs vtriusque Fortunæ. PDF Endsheet PDF Back cover PDF Spine 
