Content

•  
  PDF  Front cover
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Title page
•  
  PDF  Octo subsequentium librorum huius operis argumenta.
•  
  PDF  Ad Illvstrissimvm Principem Ac Dominvm, D. Ioannem VVilhelmum, Ducem Iuliæ, Cliuiæ & Montium, Administratorem Episcopatus Monasteriensis: Comitem Marchiæ & Rauenspurgi, Dominum in Rauenstein, &c. Principem suum clementissimum, Tilmanni Bredenbachij in Collationes suas sacras. Præfatio.
•  
  PDF  In commendationem Sacrarum Collationum Reuerendi, & longè doctissimi D. Tilmanni Bredenbachij, S. Theologi[a]e Doctoris, insignis Coloniensis Ecclesi[a]e apud D. Gereonem Canonici, Carmen Encomiasticum, Authore Ioanne à Bruhezen, Ecclesi[a]e Metrop. Traiectens. Decano.
•  
  PDF  Catalogus Authorum, quibus in Collationibus sacris vsi sumus.
•  
  PDF 1 Lib. I. De varijs illustribus historijs & miraculis, quæ sparsim ab historiographis alijsq[ue] authenticus authoribus referuntur, de Ven. Sacramento SS. Eucharistiæ.
•  
  PDF 1 Cap. 1. De prædio ab infestatione malignoru[m] spirituum liberato per oblationem sacrficij corporis Christi.
•  
  PDF 2 2. De Vvindekindo Saxoniæ duce, qui sub sacrificio Missæ vidit speciem elegantis pueruli in Eucharistia: quo miraculo commotus, Christianam religionem amplecitur, Mindensis Episcopatus prima iaciens fundamenta.
•  
  PDF 5 3. De quodam cuius vincula soluebantur in captiuitate, quotiens ab eius coniuge oblatæ fuissent hostiæ pro animæ eius absolutione.
•  
  PDF 6 4. Exemplum memorabile per omnia simile superiori.
•  
  PDF 8 5. De quodam cuius vincula soluebantur tempore, quo pro illo offerebatur Sacrificium Missæ.
•  
  PDF 9 6. De Baracanauta salutarem hostiam SS. Eucharistiæ à naufragio liberato.
•  
  PDF 11 7. De Cassio Narniensi Episcopo, quotidianas Deo hostias offerente.
•  
  PDF 15 8. De quibusdam indignè Eucharistiam sumentib. & pœnis miraculosè illis inflictis.
•  
  PDF 18 9. De clerico quodam qui nolens agnoscere veritatem corporis Christi in S. Eucharistia, vindicta tandem diuina, iuxta imprecationem S. Malachiæ correptus, agnouit errorem, Ecclesiæq[ue] reconciliatus Catholicæ moritur.
•  
  PDF 20 10. De Eucharistia ob matronæ cuiusdam in credulitatem, in carnem mutata, recursúsque per orationes sancti Gregorij in panem conuersa.
•  
  PDF 21 11. De quodam infirmo, qui audito sacrificio Missæ per D. Anselmum peracto, à diuturno languore sanatus est.
•  
  PDF 22 12. De quodam, qui prohibente Episcopo ausus fuit S. Eucharistiam percipere, ac de diuina eius vltione.
•  
  PDF 26 13. Quomodo S. Guduualus assiduè sacrificium Missæ obtulerit, & sacrficanti Angeli apparuerint.
•  
  PDF 27 14. De puero Iudæo, qui cum reliquias Eucharistiæ percepisset, mirificè in igneo & cande[n]ti furno saluus conseruatus est.
•  
  PDF 29 15. De sancta Eucharistia à Donatistarum Episcopis canibus proiecta, & quomodo canes diuina vltione in rabiem acti, eosdem dominos suos laniauerunt, & de Ampulla Chrismatis è fenestra proiecta, quæ ne frangeretur, Angelica manu suscepta est.
•  
  PDF 30 16. De sacro corporali (cui in treme[n]dis imperijs imponitur corpus Dominicum) flammis obiecto, in quod ignis vim suam exercere non potuit.
•  
  PDF 31 17. De miraculosa monasterij Tuitiensis ab eodem incendio protectione.
•  
  PDF 32 18. Quomodo corpus Christi vnà cum Pixide lignea, in asseruabatur, incendio circumquaque sæuiente, intactum permanserit.
•  
  PDF 34 19. De Serapione, qui no[n] potuit mori, nisi percepta Eucharistia.
•  
  PDF 36 20. Quomodo Satyrus D. Ambrosii frater Eucharistiam collo appensam habens, in naufragio incolumis seruatur.
•  
  PDF 37 21. De veritate corporis Christi in Eucharistia. De Eucharistia in puerulum mutata, itemque in carnem sanguine cruentatam, propter quendam incredulum.
•  
  PDF 39 22. Quomodo tempore sacrficij Missæ, locus altari vicinus Angelorum choris plenus sit, atque huiusmodi angelorum multitudinem à quodam conspectam esse.
•  
  PDF 40 23. De ijs qui ex hac vita emigraturi, pura conscientia Eucharistiam participant, ab Angelis deducuntur, propter reuerentiam tanti Sacramenti.
•  
  PDF 41 24. De muliere, qu[æ] in sume[n]da Eucharistia virum fallere volens, panem vulgarem loco Eucharistiæ ex composito sumens, eundem in lapidem conuersum persensit.
•  
  PDF 42 25. Quomodo Euthymium sacrificantem, lux immensa complectitur, cum astante sibi Domitiano, & quomodo Euthymius angelos se cum sacrificio ministrantes viderit.
•  
  PDF 43 26. Quomodo Agapetus Pontifex Romanus mutum & claudum peractis Missarum solennijs, à terra erigit, eidemq[ue] post porrectu[m] corpus Dominicim, vsum linguæ restituit.
•  
  PDF 44 27. Quod Plegilus presbyter inter Missarum solemnia videt Christum in forma pueri in Eucharistia.
•  
  PDF 47 28. Quomodo mulier dæmoniaca liberatur per D. Bernardum, qui sacram patenam, cui corpus Dominicum imposuerat, obsessæ capiti superimponens per terribilem creatoris præsentiam dæmonem migrare compellit.
•  
  PDF 50 29. De S. Eucharistia, quæ à terra suapte virtute sublimata, per aera ferebatur in altare, ibidemq[ue] in specie venustissimi pueri apparuit, ac deinde in faciem Christi spineam habentis coronam, & cruentatam transformata est.
•  
  PDF 51 30. De quodam sartore, qui nolens reuerentiam exhibere S. Eucharistiæ, ait araneam reuerentia digniorem, moxq[ue] de alto culmine tecti, ingens & horrida visu aranea ad os blasphemi directo filo peruenit.
•  
  PDF 52 31. Quomodo sacrilegus quidam Paulus Form, Ciborium cum S. Eucharistia Iudæo cuidam vendidit, qui cum pugione eam pungeret, tandem sanguinis guttæ ex ea emanarunt, pluraq[ue] alia stupenda circa eandem S. Eucharistiam contigerunt.
•  
  PDF 55 32. Qomodo S. Maria de Oegnies in sacramentis Baptismi, S. Eucharistiæ et extremæ vnctionis multa admiranda viderit.
•  
  PDF 56 33. De Aquitaniæ duce, qui schismatis author, à D. Bernardo rogatus & monitus, nec acquiescens, tandem à D. Bernardo peracta sacrificij consecratione, in præsentia S. Eucharistiæ acrioribus verbis & communicationibus compellatus, epilepsia diuinitus corripitur, & mox acquiescens, sibi restituitur.
•  
  PDF 61 34. Quomodo Ecclesia ex terræmotu corruens, omnes opprimit, excepto sacerdote celebrante, & duobus ministrantibus.
•  
  PDF 61 35. De Osvualdo Mulser, qui in sacra opinione nolens communi laicorum hostia contentus esse, sed maiorum, quæ sacerdotes celebrantes vtuntur, requirens, miraculosè repressus est.
•  
  PDF 63 36. De hostia tertio ab altari diuinitus proiecta eò quod cimice esset contaminata, ideoq[ue] tremendis mysterijs inepta.
•  
  PDF 64 37. De S. Eucharistia, quæ cum à Diacono ad Ecclesiam portaretur, elapsa est ex sacra turricula & per aera ferebatur vsq[ue] ad altare, nec portari, nec tangi sustinuit ab eo propter vitæ eius continentiam.
•  
  PDF 65 38. De vltione diuina in sacerdotem diuina mysteria temerè tractantem.
•  
  PDF 66 39. De quibusdam laicis Missæ sacrficiu[m] in ciuitate Goudana per ludibrium celebrantibus, eorumq[ue] diuina vltione.
•  
  PDF 67 40. De Michaele Imperat. diuina mysteria per ludibrium repræsentante, eiusq[ue] funesto interitu.
•  
  PDF 69 41. Quod in priuatis domibus sacra mysteria non fiant sine licentia antistitis.
•  
  PDF 70 42. De eo qui in domo vel suburbano prædio, Ecclesiasticum ministerium celebrauerit sine Clericis, dominium amittit, & Ecclesiæ applicatur.
•  
  PDF 71 43. De insigni miraculo, quod pueris Apamiensibus contigit, qui ruri verba consecrationis ioco protulerunt.
•  
  PDF 74 44. De quibusdam portiunculis sacræ Eucharistiæ quæ omnes miraculosè culmos & spicas germinauerunt, quo miraculo multi adiecti sunt Catholicæ Ecclesiæ.
•  
  PDF 77 Lib. II. Historicæ narratione, de immaculata Dei genitrice, eiusque mirificis operationibus.
•  
  PDF 77 Cap. 1. Historia memorabilis de Martyrio Andreæ de Chio, qui in summis doloribus constitutus, implorata Dei Genitricis ope, mirificè confortatus est, & pristinæ integritati restitutus.
•  
  PDF 89 2. De Ioanne Damasceno insigni cultore sacratissimæ virginis, cui cum propter iniquam proditionis suspicionem dextera esset abscissa, eandem D. Virgo implorata, eidem restituit.
•  
  PDF 92 3. Notabilis Historia: Quomodo Theophylus Oeconomus abnegata fide se dæmoni obstrinxerit, & per B. virginis inuocationem ac pœnitentiam Syngrapham à dæmone recuperauit.
•  
  PDF 95 4. De Maria Ægyptiaca, quæ per beatam Mariam adiuta, & ad meliorem vitam conuersa, pœnitentiæ speculum impudicis omnibus præbuit.
•  
  PDF 97 5. De muliere Laudunensi per beatam Mariam in medijs flammis illæsa conseruata.
•  
  PDF 98 6. De Hildephonso, cui apparens Deipara, vestem, qua in rediuiua vteretur, donauit.
•  
  PDF 98 7. De Ruperto Abbate Tuitiensi, qui à B. Maria precibus impetrauit docile ingenium, et diuinorum intelligentiam.
•  
  PDF 99 8. De duobus hominibus Anconæ per Deiparam mirabiliter & integrè restitutis.
•  
  PDF 100 9. De Nestorij hæretici & Mariomastigis pœna, ac dira vltione.
•  
  PDF 101 10. De Abbate Cyriaco, qui à virgine Deipara reprehensus est, quod Nestorij libros, licet ignoranter, domi suæ seruaret.
•  
  PDF 103 11. De Constantino Copronimo Cæsare ob illatam Mariæ iniuriam horrendè castigato.
•  
  PDF 103 12. De vindicata diuinitus quorundam in virginem matrem blaspemia.
•  
  PDF 105 13. De Gaiano Mimo, qui ob suas in B. Mariam blasphemias semel atque iterum monitus est, ac tandem grauiter punitus.
•  
  PDF 106 14. De præfecto Tyberij Cæsaris à B. Maria correpto, quod blasphemo faueret, & de pœna Anatolij in Christum & Mariam blasphemi.
•  
  PDF 107 15. De Musa puella quæ post apparitionem B. Virginis nouum hominem induit, & paulò post sanctè moriens, videt Deiparam virginibus speciosis stipatam, cui se vocanti, mox è corpore emigrans illa coniungitur.
•  
  PDF 109 16. De impio Iudæo suum filium in fornace[m] ardentem conijciente, ob odium fidei Christianæ, quem B. Virgo in medijs flammis illæsum conseruauit.
•  
  PDF 111 17. Quomodo Deipara virgo Ioanni Patritio Romano & Liberio Pontifici apparuerit, et miraculo per niuem ostenso, locum nouo templo struendo demonstrauit.
•  
  PDF 112 18. De Imperatoribus Constantinopolitanis, Andronico iuniore et seniore, quomodo senior Andronicus clamore hostium perculsus, cora[m] imagine Deiparæ virginis peruolutus, mox præsentem virginis opem persenserit.
•  
  PDF 113 19. De imagine B. virginis per Lucam Euangelistam depicta, eademq[ue] iussu Gregorij Magni Romæ in supplicatione circumgestata, miracùlosaq[ue] liberatione subsecuta.
•  
  PDF 114 20. De quodam Cyprio, qui imagine[m] Deiparæ viola[n]s, meritas luit suæ impietatis pœnas.
•  
  PDF 115 21. De Ioanne Anachoreta, qui se virgini Deiparæ apud imaginem eius commendans, post reditum candelam semper ardentem inuenit.
•  
  PDF 116 22. De imagine virginis Deiparæ, quam ne monachus veneraretur, dæmon dissuadere studet, promittens deinceps ab eo impugnando destituturum.
•  
  PDF 118 23. Quomodo dæmon per duos profugos Iudæos hortatur Leonem Isaurum Imp. vt imagines Christi, ac B. Mariæ vbique ex templis eliminet.
•  
  PDF 119 24. De Constaninopolitanis, qui à Saracenis obsessi, Deiparæ imaginem in publicam processionem adducentes, S. virginis patrocinio liberantur.
•  
  PDF 121 25. De Basilio Magno, qui populo in templo virginis precante, vidit S. Mercurium à B. Maria missum ad Iulianum Cæsarem occidendum.
•  
  PDF 123 26. De quadam matrona Lutherana, quæ sacro assumptæ virginis matris die volens balneum sibi parari; miraculosa ædium suarum conflagratione diuinitùs punita est, lignis ad balneum congestis penitus inconbustis.
•  
  PDF 124 27. De puella quadam nobili cum alijs quibusdam à dæmone obsessis apud imaginem B. virginis Ippisuuichij liberatis.
•  
  PDF 126 28. A puerperis D. virginem rectè inuocari, & quomodo puerpera quædam Beatæ virginis venerationem non sustinens, diuinitùs punita sit.
•  
  PDF 127 29. De quadam puerpera D. virginem per blasphemiam scrofam appellante, quæ mox diuinam persentiens vltionem, nigellas vno infelici partu edidit scrofulas.
•  
  PDF 129 30. Exemplum memorabile de quodam molitore, qui posteaquam toto triennio per Paralysin omnium mambrorum suorum officio destitueretur, tandem à beata Dei Genitrice visitatus, & paulò post curatus est.
•  
  PDF 131 31. Iudæus quidam irruens in sanctum Grabatum, quo corpus exanime sacratissimæ virginis deportabatur, diuinitùs abscissione manuum punitur, idemq[ue] post actam pœnitentiam sanatur.
•  
  PDF 133 32. De Ioanne Zimisca Imperat. cui D. virgo victoriam contra Rossos per S. Martyrem Theodorum obtinuit, & de gratitudine Zimiscæ erga sanctum Theodorum, & B. virginem.
•  
  PDF 134 33. De mirabili visione fratris cuiusdam Carthusiani, quem à dæmonibus grauiter angustiatum, virgo mater ab eorum impetu vindicauit, & quædam eum documenta obseruare monuit.
•  
  PDF 138 Lib. III. Insignes & iucundæ historiæ de mirabilibus quibusdam, quæ circa venerandas Christi Seruatoris, Deiparæ virginis. SS. Apostolorum aliorumq[ue] Sanctorum imagines antiquitùs co[n]tigisse, probatißimi authores referunt, & nostro seculo contigerunt.
•  
  PDF 138 De authoritate huius historiæ.
•  
  PDF 167 Cap. 1. [i.e. 2.] De imagine Christi seruatoris, quem mulier hæmorrhoissa à Christo Domino curata erexit, eiusq[ue] miraculis, item de imaginibus Apostolorum Petri & Pauli.
•  
  PDF 168 2. [i.e. 3.] Quomodo Constantinus Imper. apparentibus sibi noctu Petro & Paulo Apostolis, à corporis & animæ lepra liberatus, Christiq[ue] fide[m] professus sit.
•  
  PDF 173 3. [i.e. 4.] De imagine S. Pauli Apostoli, quam frequenter intuebatur Chrysostomus, & de S. Paulo Apostolo in specie eiusdem imaginis cum D. Chrysostomo colloquente.
•  
  PDF 175 4. [i.e. 5.] De Constantino Magno, qui cum militiæ vexillum signo sanctæ Crucis insignisset, nemo vnqua[m] huius signi minister, vel ex vulnere mortuus, vel captiuitatis cladem perpessus est.
•  
  PDF 177 5. [i.e. 6.] De passione imaginis Domini nostri Iesu Christi in Beritho vrbe Syriæ crucifixæ.
•  
  PDF 190 6. [i.e. 7.] De imagine Christi telo traiecto.
•  
  PDF 192 7. [i.e. 8.] De imagine D. Stephani Protomartyris diuinitùs allata, & quid per illam picturam Deus insinuare voluerit hominibus.
•  
  PDF 193 8. [i.e. 9.] De cœmiterio S. Priscillæ Virginis Romæ anno 1578. in Iulio inuento. De antiquissimis de eodem picturis, & altari, & bis mille sepulturis.
•  
  PDF 196 9. [i.e. 10.] De Leone Armenio Imperatore, quibus imposturis inductis sit, vt oppngnaret venerandas imagines.
•  
  PDF 198 10. [i.e. 11.] De ligno Crucis quod Rex Osvualdus co[n]tra Barbaros pugnaturus, erexerat, inter innumera sanitatum miracula quidam adolescens fit brachij languore curatus.
•  
  PDF 201 11. [i.e. 12.] Quomodo lignea crucis Christi imago sagitta sauciata sanguinem emisit.
•  
  PDF 202 12. [i.e. 13.] De quodam Aleatore, qui pecunijs amissis desperabundus imaginem crucis saxo ferit, quæ sanguinem emisit: Aleator ipse diuina vltione horrendè punitus.
•  
  PDF 203 13. [i.e. 14.] De quodam Constantino imaginem Dei Genitricis violante eiusq[ue] diuina vltione.
•  
  PDF 204 14. [i.e. 15.] De funesto illorum interitu, qui imaginem S. Simeonis mirifici deturbare conati sunt.
•  
  PDF 206 15. [i.e. 16.] De quodam Saraceno qui cum sagittam eiaculatus esset in imaginem S. Theodori, sanguis ex ea profluxit, ipse verò cum alijs Saracenis infeliciter perijt.
•  
  PDF 207 16. [i.e. 17.] De quodam, qui cum taxillarum lusu re[m] perdidisset, imagines B. Virginis & S. Alberti inuasit, ex quibus sanguis profluxit, author sceleris fulmine ictus.
•  
  PDF 208 17. [i.e. 18.] De Imaginibus Christi Crucifixi, & D. virginis, aliorumq[ue] sanctorum prope Moguntiam, anno 1383. à quodam vulneratis, ex quibus sanguis vbertim profluxit, et de funesto istius Iconomachi ineritu.
•  
  PDF 212 18. [i.e. 19.] De muliere ab ineunte ætate clauda, quæ cum in Ecclesia Embricensi coram imagine Deiparæ virginis prouoluta oraret, membroru[m] integritatem consecuta est.
•  
  PDF 213 19. [i.e. 20.] De quodam, qui Augustæ Vindelicorum imaginem D. virginis matris violans in furias actus interijt.
•  
  PDF 214 20. [i. e. 21.] Ex violata D. Virginis genitricis imagine lac & sanguis profluxit, Iconomachus fluxu[m] sistere non valens, seipsum submergit.
•  
  PDF 215 21. [i.e. 22.] De Iconomacho quodam D. Virginis imaginem deturbante, & à Deiparæ virginis puero Iesu seuerè punito.
•  
  PDF 216 22. [i.e. 23.] De imagine Virginis Deiparæ, quæ nulla Iconomachorum vi aut rabie deturbari potuit.
•  
  PDF 217 23. [i.e. 24.] De tribus Deiparæ virginis imaginibus,ab incendio circumquaque grassante diuintùs conseruatis.
•  
  PDF 218 24. [i.e. 25.] De puella quæ voto ante imaginem Deiparæ facto, à diuturna infirmitate conualuit: ipsa verò imago iam ante ex nimia vetustate caduca.
•  
  PDF 219 25. [i.e. 26.] Romæ in templo D. Antonij conspicitur imago hominis ardentis depicta.
•  
  PDF 220 26. [i.e. 27.] Quomodo apud Embricam quidam imaginem D. Antonij inuadens, & pedibus con culca[n]s, horribili totius corporis incendio, et morte diuinitus sit punitus.
•  
  PDF 221 27. [i.e. 28.] Quomodo in ciuitate Hassellensi Gosiis templi imagines circa noctem confringere volentibus, omnium lucernarum lumina bis teruè miraculosè esse extincta.
•  
  PDF 222 28. [i.e. 29.] De Gosiis statuam D. Antonij inuadentibus, & diuina eorundem vindicta.
•  
  PDF 223 29. [i.e. 30.] De tribus militibus Hugonotis, qui statuam D. Antonij inuadentes, horrenda morte perierunt.
•  
  PDF 226 Lib. IIII. De mirificis operationib. quorundam illustrium Sanctorum.
•  
  PDF 226 Cap. 1. Miraculum sanè memorabile diuinitus declaratu[m] in homine quodam flammis miserè exusto, & tum in vita admirabiliter conseruato.
•  
  PDF 233 2. Quomodo B. Magdalena Eliam Monachum Dominicanum in seruitio B. Magdalenæ tepescentem, ad perseuerantiam animauit, suæq[ue] vitæ seriem eidem Eliæ commemorauit.
•  
  PDF 240 3. De Innocentia fœmina diuinitus à Cancro curata.
•  
  PDF 242 4. De cœco, quodam ad corpora sanctorum martyrum Protasii & Geruasii illuminato.
•  
  PDF 242 5. De Innocentio ex aduocato suis, aliorumque precibus apud Carthaginem miraculosè curato.
•  
  PDF 246 6. De Adolescente dæmoniaco ad memoriam SS. Martyrum Geruasij & Prothasij portato, & ibidem cum multis alijs sanato.
•  
  PDF 248 7. De virgine per lachrymas presbyteri à dæmone liberata: Item de Adolescente à dæmone liberato per vnicam Episcopi orationem: atque item de Florentino Hipponensia à XX. martyribus miraculosè vestito.
•  
  PDF 249 8. De muliere cœca, quæ postquam flores ad reliquias sancti Stephani obtulit, & eosdem oculis admouit, visum recepit. Item de Lucillo Episcopo, qui cum reliquias eiusdem Martyris portasset, à fistula miraculose curatus est.
•  
  PDF 250 9. De Euchario Presbytero, qui per memoriam sancti Stephani à calculo liberatus, & posteà mortuus, ope eiusdem martyris, cum de memoria eius reportata, superq[ue] iacentis corpus missa esset ipsius Presbyteri tunica suscitatus est.
•  
  PDF 250 10. De Martiali gentili, qui infirmus cum Baptismum & fidem Christianam repudiaret, per generi sui orationes apud memoriam sancti Stephani deuotè fusas, Baptismi gratiam magno cum desiderio percepit.
•  
  PDF 251 11. De tribus mortuis per inuocationem sancti Stephani Prothomartyris resuscitatis.
•  
  PDF 252 12. De varijs sancti Stephani miraculis: Item de Patronia clariss. fœmina per eundem martyrem curata, deq[ue] superstitiosa annuli cuiusdam gestatione, & miraculo circa annulum patrato.
•  
  PDF 255 13. De decem fratribus, qui maledicto matris horribili quatiebantur tremore membrorum, quorum duo ad memoriam S. Stephani venientes, oratione ibidem fusa, liberati sunt.
•  
  PDF 261 14. De populo Rhemensi, qui sæuiente lue in guinaria, assumptam de S. Remigij sepulchro pallam cum crucibus & cereis per omnes vrbis vices religiosè circumferentes, immunes ab ea peste permanserunt.
•  
  PDF 262 15. De Fortunato Episcopo Turonensi, & Felice Episcopo Tarnisano, qui oculorum dolore apud altarium B. Martini liberati sunt.
•  
  PDF 264 16. De virtutibus viri Dei Hospitij pœna inuadentium illum, ac miraculosa eorundem per S. Hospitium curatione.
•  
  PDF 266 17. De Theodelinda Regina, quæ Basilicam construxit in honorem S. Ioannis Baptistæ, ac de voto Longobardorum S. Ioanni facto, quodque omnes S. Baptistæ patronicinium inuocantes, illæsi suorumq[ue] aduersariorum victores extiterunt.
•  
  PDF 268 18. De confessione sacramentali ipsi S. Ioanni facta & miraculo ad sepulchrum S. Ioannis ad preces confessæ mulieris patrato, ipsoq[ue] peccato propter S. Ioannem deleto.
•  
  PDF 270 19. De Narcisso Episcopo Hierosolymorum, qui aquam vertit in oleum, & dum criminis falsò insimulatur, vindicta diuina vltione in testes periuros, per ea ipsa quæ sibi in periurijs imprecati erant maledicta moritur.
•  
  PDF 272 20. De cessatione pestis per honorem D. Sebastiano impensum.
•  
  PDF 273 21. De paruulo, qui Cathecumenus mortuus est.
•  
  PDF 274 22. De sanctis, quoru[m] corpora sacra Coloniæ requiescunt, quomodo noctu visi sunt circumire mœnia ciuitatis eamq[ue] contra vim hostium obsidentium munire & protegere.
•  
  PDF 275 23. Quomodo Iudas Macchabæus contra Nicanoris amplissimum exercitum cum pauci dimicaturus, vidit Oniam Pontificem orare pro populo Iudæorum, & deinde Ieremiam gladium sibi porrigentem, quo deiecturus esset aduersarios.
•  
  PDF 278 24. Cosroe Sergiopolim obsidente, innumerabiles propugnatores supra vrbem apparent, quo cognito Chosroes obsidionem soluit.
•  
  PDF 280 25. De D. Petro Apostolo, qui mœniorum Romanorum partem tuendam suscipiens, ab hostium impetu liberam conseruauit.
•  
  PDF 281 26. De Chunis in Gallias prorumpentibus, & quomodo S. Seruatius Tungrorum Episcopus precatus sit Deum , & SS. Apostolos, negentem illam Barbaram Gallias vastare permitterent.
•  
  PDF 283 27. Quomodo Beatus Stephanus protomayrtyr visus est apud SS. Apostolos Petru[m] et Paulu[m] intercedere pro vrbe Metensi, in qua reliquiæ S. Stephani requiescunt.
•  
  PDF 284 28. Quomodo Aurelia ciuitas ab Attilæ & Hunnorum obsidione liberata sit per Anianum sanctissimum eiusdem ciuitatis Episcopum, omnes obsessos ad orationem hortantem.
•  
  PDF 285 29. De quodam Arnolfo, qui bellum contra Romanos gerens, B. Sabini martyris præsidio miraculosè adiutus est.
•  
  PDF 287 30. De Adimaro Podiensi Episcopo, qui expugnata iam à Christianis vrbe Hierosolymitana, cu[m] diu ante defunctus esset, visus est in sancto ciuitate, priusquam muros ascendens, reliquos ad ingressum vrbis animauit.
•  
  PDF 288 31. De Christianis in Antiochia obsessis, & per apparitionem B. Andreæ, & lanceam seruatoris Christi, præmissoq[ue] ieiunio, precibusq[ue] & sacrificijs mirabiliter rore cœlesti confortatis, & de hostibus triumphum referentibus.
•  
  PDF 291 32. Quomodo ipse Gregorius Turonenis adhuc puer, liberatus sit à febre per S. Illidium.
•  
  PDF 292 33. De veneratione catenarum, & gladij Principis Apostolorum Petri.
•  
  PDF 303 34. De miraculis ad sepulchrum S. Euphemiæ, & oleo in vrna eius mirifico & άλεξιφαρμάχω, odoreq[ue] ad monumentum eius suauissimo.
•  
  PDF 305 35. De S. Euergislo Episcopo Coloniensi, qui accedens ad memoriam S. Gereonis, & sociorum eius, dolore capitis liberatus est.
•  
  PDF 306 36. Exemplum memorabile de eodem Euergislo Episcopo Colon.
•  
  PDF 307 37. De S. Vrsula & sodalibus eius, quam benignè suffagentur illis in morte, qui viuentes ipsas pio honore & cultu prosequuntur.
•  
  PDF 309 38. Quomodo D. Lindanus voto D. Apolloniæ facto, à dentium dolore, & frater eius voto D. Machato facto, à claudicationis periculo liberatus est.
•  
  PDF 310 39. Quomodo idem D. Lindanus adhuc puer à parentib. suis fraternitati S. Huperti asscriptus, à rabido cane ipsum puerum prætercurrente, miraculosè intactus permanserit.
•  
  PDF 312 40. De admirabili pœna violantis festum S. Mariani.
•  
  PDF 313 41. Quomodo D. Clemens iam in D. Petri Apostoli discipulatum admissus, matrem Mattedium fratres Faustinum & Faustum, ac denique patrem Faustinianum, admirabili casu à se inuicem multis annis diuulsos, atque in peregrina loca dispersos, tandem summo suo suorumque gaudio eos agnouerit, & complexus sit.
•  
  PDF 347 Lib. V. De sacrosanctis Ecclesijs, & immunitate, potestate ac dignitate Ecclesiastica, & quæ circa rerum sacrarum, & sacerdotum violatores memorabilia contigerunt.
•  
  PDF 347 Cap. 1. De priuilegio & immunitate sacerdotum apud Ægyptios, temporibus Iosephi & Pharaonis.
•  
  PDF 351 2. De Alexandro Magno, qui pontificem iudæorum pontificalibus vestimentis indutum, reuerenter accedit.
•  
  PDF 352 3. Quomodo Barbari Gothi Romam inuadentes, eamque deprædantes, sacris Ecclesiis, omnibusque Christianis ad eas confugientibus reuerenter pepercerint, & sacra Ecclesiæ vasa intacta & inuiolata, solemni defensione publicè ad Ecclesiam cum hymnis deportari curarint.
•  
  PDF 356 4. Quomodo illi Gentilium sacerdotum priuilegia violantes, diuinitus puniuntur.
•  
  PDF 356 5. De horrendo interitu Choræ & sociorum eius, Moysi & Aaroni, sacerdotibus à Deo ordinatis, rebellantibus.
•  
  PDF 359 6. De sacerdotum consecratione, & sacerdotibus honorandis.
•  
  PDF 360 7. De filijs Samuelis, declinantibus post auaritiam, accipientibus munera, & peruertentibus iudicium, &c.
•  
  PDF 363 8. Quomodo Saul & Doeg sacerdotes Nobe interficientes (alijs ministris id scelus detrecta[n]tibus) seipsos posteà interemerunt.
•  
  PDF 364 9. Ieroboam amoto antiquo & vero Dei cultu, constituit sacerdotes de extremis populi, reprehenditur à viro Dei, &c.
•  
  PDF 366 10. De funesto interitu impiæ reginæ Iesabel, quæ occidit prophetas Domini & Eliæ mortem erat interminata.
•  
  PDF 368 11. De rege Ioas, qui thesauros templi temerè surripiens, à seruis interficitur. Item de Osia Rege, qui volens adolere incensum, monitusq[ue] à sacerdotibus, non esse hoc sui muneris, & contemnens, lepra percutitur.
•  
  PDF 369 12. De pœna Nabuchodonosoris regis, qui abstulit vasa domus Dei, & funesto casu Balthasaris regis, qui sacris vasis cum vxoribus & concubinis suis temulentus abutebatur.
•  
  PDF 371 13. Quomodo Rex Antiochus ob prophanatum et spoliatum templum Hierosolymitanum, varijs malis ac doloribus afflictus, miserrima morte interijt.
•  
  PDF 378 14. Quomodo Alcimus præcipiens destrui muros domus sancti interioris, admirabili plagarepentè diuinitus percutitur.
•  
  PDF 379 15. Quomodo Helidorus missus ad rapiendos templi thesauros, sacerdotibus Deum inuocantibus, diuinitùs flagellatur, rursusq[ue] Oniæ summi sacerdotis precibus liberatur.
•  
  PDF 383 16. Quomodo Andronicus Oniam Pontifice[m] dolo occidens posteà purpura exutus, totamque per ciuitatem circunductus, in eodem loco, in quo Oniam interfecerat, occiditur.
•  
  PDF 384 17. Lysimachus multis in templo commissis sacrilegijs, ante ærarium interficitur. Calisthenes, cum sacras ianuas incendisset, incendio consumitur.
•  
  PDF 385 18. De funesto interitu Menelai sacrilegi.
•  
  PDF 386 19. De Nicanore, qui iurabat se templum domini libero patri dedicaturum, & Deum sabbati authorem spernebat, eiusq[ue] interitu.
•  
  PDF 388 20. Valens Imperat. exilij libello contra Basilium scripto, subscribere volens, nullam exarare potuit literam, calamo diuinitus confracto, et manu tremore concussa.
•  
  PDF 389 21. Quomodo cubicularius Valentis Imper. ob malè tractatum Aphraatem, Orthodoxos in vera religione confirmantem, mente captus feruentibus balnei aquis suffocatur.
•  
  PDF 389 22. Exempla aliquot reuerentiæ & dignitatis sacerdotalis.
•  
  PDF 393 23. De libertate Episcopi Oeniandi erga Imperatorem Anast.
•  
  PDF 394 24. Quomodo Theophilus Imp. veniam & salutem piorum sacerdotum precibus à Deo impetrat.
•  
  PDF 394 25. Quomodo Bernardus Episcopus Halberstadiensis Othoni Magno Imper. volenti Episcopatu transferre, resistit, coniectus ab Imperatore in vincula, magna animi constantia Imperatorem excommunicat, qui pastoris sententia[m] reueritus eum carceribus laxat.
•  
  PDF 396 26. De translatione corporis D. Iohannis Chrysostomi, & quibusdam admirandis operibus, quæ in ea translatione contigerunt & quomodo Imper. Theodosius se gesserit erga defunctum Chrysostomum.
•  
  PDF 400 27. Quomodo Theodosius Imperator ob cæde[m] Thessalonicæ excitatam ab Ambrosio excommunicatus, paret, discitq[ue] Imperatoris & sacerdotis differentiam ab Ambrosio.
•  
  PDF 405 [i.e. 406] 28. Quomodo Innocentij pontificis Max. epistol. ad Arcadium Imp. qua eundem ob Ioannem Chrysost. in exilium eiectum, grauissimè obiurgat, & anathemate percellit, eademq[ue] pœna in alios eiusdem immanitatis consortes, animaduertit.
•  
  PDF 408 29. Qua authoritate vsus sit Leo Episcopus Agatens. in Gomacharium comitem agrum, Ecclesiæ eius inuadentem, & de diuina in Gomacharium vltione.
•  
  PDF 411 30. De Ignatio Patriarcha Constantinopolitano, qui cum Bardam Cæsarem filij sui coniugem fœdissimo incestu polluentem vehementer argueret, à solio deiectus, crudelissimeq[ue] tractatus, tandem honorifice in thronum suum restituitur, &c.
•  
  PDF 414 31. De virtute Ecclesiasticæ excommunicationis, & quomodo Gregorius Magnus mortuum absoluit.
•  
  PDF 415 32. Quidam Eccles. ab Episcopo excommunicatus, cum intereà pro Christo martyriu[m] subiret, corona & præmio martyrij antequam ab ipso Episcopo absolueretur, frui non potuit.
•  
  PDF 416 33. De virtutibus Seueri sacerdotis, cuius precibus & lachrymis defunctus quidam ad inferos à dæmonibus deductus, vitæ restitutus est, & pœnitentiæ tempus & gratiam adeptus, tandem feliciter ad Dominum migrat.
•  
  PDF 418 34. Quomodo Iustina Imperatrix Arriana Ecclesiarum statum perturbans, & exilia sacerdotibus interminans, Ambrosii precibus, ieiuniis & vigilijs ita retunditur, vt quæ illa sacerdotibus exilia præparauerat, prima cum filio sortiretur.
•  
  PDF 420 35. De imanissima crudelitate, qua tempore Iuliani Imperatoris quidam in sacerdotes sæuierunt, deq[ue] illorum diuina vltione.
•  
  PDF 421 36. Quomodo Anastasius Imperator in Ecclesiam Catholicam, eisq[ue] Antist. crudelis, diuinitus punitur.
•  
  PDF 422 37. De onore sacerdotij, & D. Leone Pontifice, ac summa circunspectione adhibenda in manuum impositione.
•  
  PDF 423 38. De admiraili virtute aquæ ab Episcopo benedictæ, & per Diaconum aspersæ.
•  
  PDF 425 39. De virtute maledictionis sacerdotalis in quosdam chorizantes sub diuino officio vigiliæ Natiuitatis Dominicæ.
•  
  PDF 426 40. De horrore Anathematis Ecclesiastici, ac de Almifico Episcopo Moguntino, patrem suu[m] Othonem Imper. coniugio canonibus vetito copulatum excommunicantem, et de lamentabili Othonis, excommuncationem contemnentis interitu.
•  
  PDF 428 41. De S. Niceto Episcopo Treuerensi, quanta authoritate sacerdotij sui dignitate vsus sit apud regem, collaterales regis ob ipsorum facinora à communione segregatos, à Missarum solemnijs remouerit, ac dæmoniacum signo crucis sanauerit.
•  
  PDF 430 42. De Epiphanio Cypri Episcopo, quomodo mendicus mortuum se simulans, verè mortuus sit, exemplo suo docens, illos qui Dei sacerdotibus, ac per hos Deo illudunt seipsos fallere.
•  
  PDF 431 43. De Euarico rege Gothorum, qui cum in sacerdotes, clericos & Ecclesias Dei sæuiret, diuina vltione percussus est.
•  
  PDF 432 44. De gestis Longobardi regis Chuneberti offensi mandato, equus in domitus Episcopo tributus, mansuescit.
•  
  PDF 433 45. De Alahi duce Tridentinorum Ecclesiasticorum omnium hoste eiusq[ue] funesto interitu.
•  
  PDF 436 46. De quodam Ecclesiasticorum, & Ecclesiarum oppressore, qui vsibiliter à diabolo raptus, per aera subuectus est, stupentibus qui aderant vniuersis.
•  
  PDF 440 47. De apparitione cuiusdam militis, qui Ecclesiam ornamentis & vestimentis sacerdotalibus in bello, vt fit, spoliauerat, eiusq[ue] pœnis, earu[m]demq[ue] remedijs.
•  
  PDF 448 48. De Choriberto rege, qui res Ecclesiast. inuasit, eiusq[ue] diuina vltione.
•  
  PDF 449 49. De pœna violantium Ecclesiam, & reliquias S. Alexandrini martyris.
•  
  PDF 450 50. De Childerico, qui Episcopo Franconi villam Ecclesiast. iniquo iudicio extorsit, eiusq[ue] diuina vltione ac delicti sui agnitione.
•  
  PDF 452 51. De Iuliano auunculo Iuliani Aug. qui cum præciosa vasa abstulisset, Ecclesias clausisset, & clericos omnes effugasset, admirabile[m] Dei vindictam expertus est.
•  
  PDF 453 52. De Iulianp præfecto, qui impudenter contra sacrum altare minxit. & de Felice & Elpidio, sacrilegis, eorúmque horrendo interitu.
•  
  PDF 455 53. De Proclo Arriano ex Pallis altarium, camisias sibi & femoralia faciente, turpissima morte diuinitus consumitur.
•  
  PDF 455 54. Quomodo casula D. Bennonis dæmon fugatur & de pœna Marchionis Misnensis Ecclesiasticam libertatem violantis.
•  
  PDF 457 55. De fure, qui paupercularu[m] sanctimonialiu[m] aluearia furat[us], i[n]felici morte subitò interijt.
•  
  PDF 458 56. De quibusdam seruis, qui cum armati ad Ecclesiam confugerent, ibiq[ue] diuinas cæremonias impedirent, clericum quoque trudicarent, ta[n]dem seipsos interemerunt.
•  
  PDF 459 57. De exitu Leonis Imperatoris, rem Deo sacratem vsurpantis.
•  
  PDF 459 58. Quomodo Paganus quidam sepulchrum S. Helij Episcopi spoliare instituens, ab ipso sancto tam diu extensis lacertis constringitur, donec à populo deprehenderetur, qui tandem eme[n]datus incolumis dimittitur.
•  
  PDF 460 59. Quomodo vasa sacra & vestes sacræ non possunt pignorari vel alienari, præterquam in redemptionem capituorum, alias ab Episcopo vel Oeconomo Ecclesiæ vendicantur, omni exceptione remota.
•  
  PDF 462 60. Alter casus, quo vasa sacra Ecclesia vendi possunt, contrarium facientes, pœnis legitimis subiacent.
•  
  PDF 462 61. Quomodo res religiosas effectas illegitimè contrectantes, tene[n]tur crimine læsæ religio[n]is.
•  
  PDF 462 62. De pœnis violantium sepulchra, aut corpora vel reliquias.
•  
  PDF 463 63. Quomodo irruens in Ecclesiam & ministros capitali sententiæ subiacet.
•  
  PDF 464 64. De pœnis eorum, qui Episcopos, clericos, aut ministros Eccles. iniurijs afficiunt, & diuina ministeria conturbant, aut celebrari prohibent, & de modo celebrandi litanias, & pœnis eas concutientium.
•  
  PDF 465 65. Quare violans priuilegia Ecclesiæ, punitur in quinque liberis auri.
•  
  PDF 466 66. De varijs pœnis violantium priuilegia & libertatem Ecclesiasticam.
•  
  PDF 468 67. Priuilegia Ecclesiarum confirmantur inducta in contrarium tolluntur, & eleemosynæ consultæ dari iubentur.
•  
  PDF 469 68. Imperator Constantinus Magnus leges pro honore et immuitate sacerdotum sanciuit, annonam illis suppeditauit ignominiam illoru[m] suo paludamento se obtecturum aiebat.
•  
  PDF 470 69. Quomodo oporteat Episcopos & cæteros clericos ad ordinationem perduci: Item de sacerdotij dignitate & vtilitate in Rep. & quales debeant Episcopos cooptari.
•  
  PDF 473 70. De coelibatus & castitate sacerdotum & clericorum, & poena co[n]trahentiu[m] nuptias.
•  
  PDF 474 71. De sacerdotum & Episcoporum officio et quare Ecclesia ad sacerdotium & Episcopatum non nisi continentes admittat.
•  
  PDF 476 72. Quare habitus Deo dicatarum virginu[m] non debet ludibrio exagitari sub pœna corporalis supplicij & exilij.
•  
  PDF 477 73. Grauissimus D. Chrysost. locus contra illos qui temerè pastores & Sacerdotes Dei contemnunt.
•  
  PDF 485 Lib. VI. De virtute liberalitatis, hospitalitatis & beneficentiæ in pauperes, & quomodo Deus etiam in hac vita sæpenumerò maximis præmijs & beneficijs affecerit illos, qui his virtutibus præcelluerunt.
•  
  PDF 485 Cap. 1. De Tyberij II. Imp. liberalitate in pauperes, & quomodo Deus ha[n]c eius liberalitatem etia[m] in hac vita mirabiliter reco[m]pensauerit.
•  
  PDF 488 2. De Euagrio Philosopho, qui cum defunctus esset, miraculosè testatus est, se pro auro in pauperes erogato, centuplum à Christo recepisse.
•  
  PDF 490 3. De S. Paulino Nolanæ ciuitatis Episcopo, eiusq[ue] in captiuos & pauperes admirabili liberalitate, qui cum se pro alijs in seruitutem dedisset, cum multis alijs libertati restitutus est.
•  
  PDF 494 4. De Theophanio comite misericordiæ actibus dedito, eiusq[ue] felici & sancto transitu.
•  
  PDF 496 5. De quodam patrefamilias, qui cum tota domo sua hospitalitatem exercens tandem meruit ipsum Christum Dominum hospitio suscipere.
•  
  PDF 497 6. De quodam Elemone eleemosynario, quomodo Troilum Episcopum auarum ad liberalitatem & misericordiam induxerit, deq[ue] præmijs illorum qui in pauperes sunt liberales.
•  
  PDF 500 7. Memorabilis historia de Petro Publicano, qui prius immisericors & durus erga pauperes admirabilem, induit misericordiam & liberalitatem.
•  
  PDF 507 8. De lliberalitate Ioannis Eleemosynarij in pauperes, eius morte, & quomodo imperator eius ligneo lecto vsus sit.
•  
  PDF 508 9. De clerico Bigamo, qui Ioanni Patriarchæ in pennuria constituto ingentem copiam frumentorum & auri obtulit, vt Diaconus ordinaretur, & à Ioanne repulsus est.
•  
  PDF 511 10. Exemplum de eo, quod qui simplum dat propter Deum, centuplum recipit in hoc sæculo.
•  
  PDF 513 11. De Ioanne Eleemosynario, quanta humanitate vsus sit erga qandam pauperculam, atque item erga inopem quendam adolescentem.
•  
  PDF 514 12. De Testamento S. Ioannis Eleemosynarij.
•  
  PDF 515 13. De hospitalitate S. Gregorij quodq[ue] liberalitate sua in pauperes meruerit à Deo peruehi ad summum sacerdotium.
•  
  PDF 520 14. De Caroli Flandriæ comitis & martyris admiranda in pauperes liberalitate, martyrio & miraculis eiusdem.
•  
  PDF 522 15. De vxore Imperatoris Theodosii Placilla, eiusq[ue] virtutibus, magna in pauperes pietate.
•  
  PDF 524 16. De horrenda quadam dæmonis voce in die sacra Pe[n]tecostes, & liberalitate Henrici III. Imp. in pauperes.
•  
  PDF 525 17. De S. Helenæ Imperatricis in religiosas virg. pietate & humili ministerio.
•  
  PDF 525 18. De Leonis IX. Pontif. Max. in pauperes pietate, & miraculo leprosu[m] patrato.
•  
  PDF 526 19. De Osvualdo Rege, cum in pauperes & peregrinos esset liberalissimus, dextera eius ab Episcopo Aidano benedicitur, quæ & postmodum defuncto iam Osvualdo mansit, incorrupta.
•  
  PDF 527 20. De muliere Christiana, quæ eleemosynis virum gentilem Christo lucrifecit, & pecunias in pauperes erogatas sextuplicatas, admirabili diuinæ prouidentiæ modo recepit.
•  
  PDF 531 21. Quare propter cessationem consuetæ eleemosynæ vniuersum monasterij triticum corruptum, & in mare proiectum est.
•  
  PDF 533 22. De Zenone Imper. viro Eleemosynario.
•  
  PDF 533 23. De quodam viro Constantinopolitano nobilissimo, cui pater moriens, Dominum Iesum Christum reliquit curatorem, facultatibus suis penè omnibus, filio consentiente, in pauperes erogatis.
•  
  PDF 535 24. De Ecdicij senatoris liberalitate in pauperes, et diuina in eum, omnemq[ue] eius posteritatem remuneratione.
•  
  PDF 536 25. De Magorum dæmonimagia, hominem in pauperes liberalem non posse à magicis fortibus offendi.
•  
  PDF 539 26. Quomodo Martinus cum pauperi chlamidis suæ partem dedisset, nocte sequenti Christum ea vestitum conspicit.
•  
  PDF 541 27. De insigni liberalitate virginis huius Lyduuinæ in pauperes, de crumena Iesu, quæ nunquam exhauriebatur, ac de gloria ac dignitate eleemosynarum apud Deum.
•  
  PDF 546 28. Quare pietas (cuius magna pars est beneficentia in pauperes) promissionem habeat vitæ præsentis & futuræ.
•  
  PDF 555 Lib. VII. De veteribus & neotericis hæreticis, & quæ circa illos miranda contigerunt.
•  
  PDF 555 Cap. 1. De Cirola Arranorum Episcopo, qui ægerrimè ferens, Catholicos Episcopos virtutibus & miraculis clarere.
•  
  PDF 560 2. De quodam Episcopo hæreticorum, qui adornata fraude hominem illuminare volens, excœcauit.
•  
  PDF 561 3. Quomodo Iohannes Caluinus quendam Bruleum Ostunensem, promissis vitæ subsidijs induxerit, vt mortuum se simularet, qui tandem cum ex composito per Caluinum resuscitandus esset, diuina vltione percussus, verè mortuus apparuit.
•  
  PDF 564 4. De quodam concionatore Euangelico in Polonia, qui stipendo quendam Matthæum nomine induxit, vt se mortuu[m] simularet, quem concionator vole[n]s per fictum miraculum excitare, mortuum inuenit.
•  
  PDF 565 5. Quomodo Lutherus mortuum excitare conatur, sed frustrà.
•  
  PDF 567 6. De miraculis Dauidis Georgij, & Anabaptistarum Monasterien, quodq[ue] homines idiotæ apud Anabaptistas literas callea[n]t, resipiscentes, denuò vt a[n]tea sint idiotæ et literaru[m] ignari.
•  
  PDF 568 7. Quomodo Macarius in Ægypto, ad hæresin Eunomij refutandam, defunctu[m] à morte excitat Eunomiano, quodam hæretico, qui idem se facturum iactauerat. fugam arripiente.
•  
  PDF 571 8. Quomodo Valentis Imp. Arriani filiu[m] infirmu[m] Baslilius curauerit, Arrianis verò postea eundem curare volentibus, idem mortuus sit.
•  
  PDF 573 9. De Episcopo quodam Arriano, qui cum Ecclesiam peteret quam suo errori dedicaret, negatamq[ue] illam sibi irrumpere vellet, cœcitate percussus est.
•  
  PDF 574 10. De iudicio fidei Christianæ, à Catholicis simul & hæreticis ad arbitrium martyris Euphemiæ defunctæ relato, quæ per illustre miraculu[m] hæretica prauitate reiecta, orthodoxorum sente[n]tiam approbat.
•  
  PDF 576 11. De quodam Henrico Lutherano Tornaci combusto, qui sequenti nocte socijs in carcere titus ardens apparuit.
•  
  PDF 576 12. De horrendo obitu cuiusdam Hermanni Lutherani monachi apostatæ.
•  
  PDF 577 13. Quomodo Petrus Bruleus concionator Sacramentarius Tornaci per murum fune dimissus inopinatam Dei persentit vltionem.
•  
  PDF 578 14. De varijs morborum generibus, & horre[n]da morte Ioan. Caluini hæresiarchæ.
•  
  PDF 582 15. De inconstantia Caluini in sua doctrina mirisq[ue] in ea varianda dolis ac technis.
•  
  PDF 584 16. Quomodo quidam Lutheranus cum taurum furatus esset, liberatus metu faciendæ exomologesis, tandem alterum furatus, suspensus sit.
•  
  PDF 585 17. De Aldeberto hæretico, de nequitia eius, & quomodo circa confessionem sacramentalem se gesserit.
•  
  PDF 587 18. Quomodo hæretici nostri temporis carentes capite ad Patriarcham Constantinopolitanum sua dogmata miserint, ab illoq[ue] in communionem recipi postulauit, & quomodo istorum doctrina ab illo sit repudiata.
•  
  PDF 593 19. Quomodo Caluinaini solicitauerint supremum Bassam Turcicum, pro aixilio, & quomodo ipsimet professi sint suam religionem Mahumetanæ proximam, Bassa verò Turcicus istud leue hominum genus detestatus sit, suoq[ue] patrocinio indignos iudicauerit.
•  
  PDF 598 20. Quomodo Arriani obtenta ab Imp. Valente Ecclesia Catholicorum, interuentu Baslilij Magni diuinitùs ab Ecclesia repulsi sint, forib. Ecclesiæ per preces Catholicorum miraculosè parentib. ijsdemq[ue] ad preces Arrianoru[m] clausis.
•  
  PDF 602 21. De quodam hæretico presbytero, qui in conuinio consignatione ciborum præuertere volens Catholicum presbyterum, illiq[ue] illudere vtione diuina percussus interijt.
•  
  PDF 604 22. De Catholica religione per miraculum confirmata contra presbyterum Arrianum.
•  
  PDF 606 23. De hæresi Monothelitarum, quæ cum in sexta Synodo Consta[n]tinopolitana damnata esset, aranearum telæ in medio populi miraculosè ceciderunt, & cur multi in hæreses incidant.
•  
  PDF 611 24. De Anastasio Arriano quodam Episcopo, contraritum Ecclesiæ quendam baptizante, aqua baptismi diuinitùs euanescit. Idem in Iudæo fraudulento accidit.
•  
  PDF 612 25. Quomodo exorta apd Consta[n]tinopolim temporib. Theodosij quæstione, de resurrectione mortuorum, Deus mirificè veritatem insinuauit, resuscitatis è somno septem dormientibus, qui 372. annos dormierunt.
•  
  PDF 616 26. Admiranda viso Theophanis de pœnis ac damnatione illorum, qui se segrega[n]t à Catholica et Apost. Ecclesia ad quascunq[ue] hæreses.
•  
  PDF 618 27. Simile exemplum de pœnis ac damnatione hæreticorum nostri temporis.
•  
  PDF 621 28. Exemplum de hæreticis quibusdam nostræ ætatis, qui quæcunq[ue] in mentem veniebant etiam flagitia carnalia, Spiritus sancti opera esse iactabant.
•  
  PDF 623 29. De Olimpio Arriano qui cum Catholicis insultarent SS. Trinitatem confitentibus, admirabili pœna diuinitùs percussus interijt.
•  
  PDF 626 30. De Arrianis hæreticis, qui magnas et portentosas calumnias confinxerint in Athanasium.
•  
  PDF 631 31. De Athanasio quomodo adhuc puer existens, cum alijs coetanis suis iimtatus sit Episcopum, & mysteria Ecclesiastica, speiq[ue] et expectationis suæ hoc pacto specimen dederint.
•  
  PDF 633 32. De Michaele Stifelio concionatore Euangelico, qui suis rusticis vaticinabatur diem iudicij fore 1533. 3. Octob. rusticis interim obsonantibus tanquam cras motituris, vt in prouerbio est.
•  
  PDF 637 33. Quomodo Ioannes Campanus hæreticus, in ducato Cliuensi rusticis persuaserit, ne seminarent aut colerent agros, imò potiùs eosdem ve[n]derent, & molliter sese tractarent, eo quod instaret dies iudicij.
•  
  PDF 638 34. De quodam pseudomoyse, qui Iudæos in Creta induxit, vt neglectis facultatibus et possessionibus suis, se sectarentur, se. n. illos per mare in promissionis terram ducturum.
•  
  PDF 640 35. Quomodo dæmon in specie equitis, quendam Petrum Fischeru[m] inuitauerit ad militandu[m] Pricipi Auriaco, dicens se præfectum duarum cohortium Goesicarum principi militantiu[m].
•  
  PDF 645 36. De dæmone qui exorcizandus ex quada[m] matrona, astantium nomina edebat, vitiaq[ue] exprobrabat, exceptis illis, quæ per confessionem sacerdoti factam erant expiata, et quomodo idem dæmo[n] visus sit i[n]teresse co[n]cioni Caluinisticæ.
•  
  PDF 646 37. Dæmoniacos & Lunaticos apud Gheela[m] Brabantiæ & Amstelredami anno 1566 agentes eo tempore, quo Gœsii templa vastarunt, fuisse à dæmonijs liberatos, nimirum spiritib. illis malignis, circa turbas per Goesios iam excitatos occupatis & conspirantibus.
•  
  PDF 650 38. Quomodo Caluinistæ in Anglia, & Goesij in Belgio, in confractione imaginum, omnibus eiectis, solis diaboli & latronum imaginibus pepercerunt. Ne videlicet par in parem imperium exercere, & satanas satanam eijcere videretur.
•  
  PDF 652 39. Dæmoniacos et lunaticos, qui diuino benedicio multis retro annis apud Gheelam Brabantiæ, vbi corpus S. Dymnæ requiescit, tandem liberari consueuerunt, eo die quo Martinus Lutherus defunctus est, suis hospitibus ad horas aliquot exoneratos fuisse.
•  
  PDF 654 40. Mart. Luth. vole[n]s dæmone[m] exorcizare, ab ipso dæmo[n]e in summas anguistias redigitur.
•  
  PDF 655 41. Quomodo Maximilianus I. Imp viderit dæmonem corporali forma Martini Lutheri humeris insidentem in comitijs Augustianis prædicens se mortuo illum multas turbas in toto imperio excitaturum.
•  
  PDF 657 42. De puella dæmoniaca, quæ Augustæ Vindelicorum Lutheranæ doctrinæ præconibus ad exorcizandum oblata, illisq[ue] nihil proficientibus, tandem à Catholico Parocho liberata est.
•  
  PDF 662 43. De altera puella dæmoniaca in ducati Iuliacensi, quam sacrificus quidam Lutheranus cum liberare vellet, miris dirisq[ue] modis à dæmone exceptus est: puella vero à Franciscano Catholico, tribus dæmonijs eiectis, curata est.
•  
  PDF 665 44. Quod vxor præsidis Antiocheni dysenteria simul & hæresi laborans, cum ad hæreticos co[n]fugeret, pro remedio illis nihil conferre valentibus, tandem Ioannis Chrysost. consilio, aspersione aquæ benedictæ curatur, & à morbo, ab hæresi.
•  
  PDF 667 45. De quodam Lutherano, qui se deuouendo, inficians, vera esse quæ dicebantur à monacho Catholico, subitanea morte percussus est.
•  
  PDF 668 46. De Anabaptista quodam, qui supplicio affictus matri suæ apparuit, indicans se perpetuò damnatum.
•  
  PDF 669 47. De concionatore Caluinista, qui ad populum concionaturus, præsente muliere catholica, quæ eo die sacram Eucharistiam perceperat, diuinitùs obmutuit.
•  
  PDF 670 48. Quomodo pueri quidam contemptis et omissis cæremonijs sacri baptismi baptizati, in morbum incidunt quibus cæremonijs postmodu[m] adhibitis conualescunt.
•  
  PDF 671 49. De infirmo quodam, qui multis hæreticis ipsum alloque[n]tibus, solius pastoris Catholici vocem & verba intelligere potuit.
•  
  PDF 671 50. De puero qui à patre Caluiniano, ad præconem Caluinistam vt baptizaretur delatus, repentè mortuus apparuit, relatusq[ue] ad puerpera[m] Catholicam miraculosè reuixit.
•  
  PDF 672 51. De puero à matre catholica ignare patre Caluinista baptizato, qui cum ad Caluininanu[m] baptisma adduceretur, præco baptizaturus diuinitùs obmutuit.
•  
  PDF 673 52. De capitaneo quodam haeretico, qui monacho catholico mortem interminatus ad hora[m] duodecimam, ipse ante illam ipsam horam admirabili casu confessus est.
•  
  PDF 675 53. De quodam hæretico in sacrum Ecclesiæ Kerpensis baptisterium oletum faciente, diuinitùs excœcato, & mox capto ac suspenso.
•  
  PDF 676 54. De muliere Nouesiana Hæretica quæ plurimis annis templi ingressu abstinens, eò quod laquearia & columnæ ex calce & lapidibus (vt irridens Esslesia[m] dictitabat) confectæ essent, ta[n]dem Deo vindice columna corruente, oppressa est.
•  
  PDF 678 55. De funesto intertitu exercitus Goesici in septimana sancta carnibus vescentis, & genio indulgentis.
•  
  PDF 680 56. De senatore Geneuensi, qui cum supremi altaris lapidem ad patibuli locum transtulisset, vt damnati in illo plecterentur, primus in eodem decollatus est.
•  
  PDF 681 57. De matrona Geneuensi, quæ Deiparam virginem & sacerdotes irridens, prolemq[ue] suam à sacerdote baptizari nolens, mortuam sobolem postridie enixa est.
•  
  PDF 681 58. De duobus viatoribus, quorum alter alterum cruce se signantem contra vim potestatis, irridens, fulmine interijt.
•  
  PDF 682 59. De hæretico SS. Eucharistiam violante ex qua cum copiosus sanguis proflueret, hæretticus ad Cathol. fidem conuersus est.
•  
  PDF 685 60. Memorabilis historia de quodam hæretico in SS. Eucharistiam blasphemo, eiusq[ue] horrendo interitu.
•  
  PDF 688 61. De quodam Antuerpiensi in Ven. Patres societatis Iesu recenter vrbe eiectos contumelioso, eiusq[ue] diuina vltione.
•  
  PDF 688 62. De quibusdam factiosis, qui cum sacris Litanijs et sacerdotibus insultassent, deq[ue] eorum exilio festum diem agerent, diuinam persenserunt vltionem.
•  
  PDF 689 63. De quodam hæretico in sacri ieiunij religionem, & tremendum sacrificium contumelioso, eiuqs[ue] funesto interim.
•  
  PDF 690 64. De quodam hæretico præcone Euangelico in Ecclesiæ Cathol. cæremonias et eieuatione[m] SS. Eucharistiæ contumelioso, eiusq[ue] vltione diuina.
•  
  PDF 691 Lib. VIII. De iucundis & terribilibus quorundam visionibus.
•  
  PDF 691 Cap. 1. Quomodo D. Gregorius Magnus nos exhortatur, vt tempestiuè à peccatis resipiscamus.
•  
  PDF 693 2. Idem de horribili morte Chysaorij, exhortans vt tempestiuè ad meliorem vitæ statum nos componamus.
•  
  PDF 695 3. De visione cuiusdam, qui commissorum pœnitentiam differens, moriturus, vidit dæmones codicem adferentes, in quo omnia sua peccata conscripta inuenit.
•  
  PDF 698 4. De quodam qui ad castigatiorem vitam conuerti differens, licet sæpius admonitus, vidit deputatum sibi apud inferos pœnarum locum.
•  
  PDF 700 5. De mirabili visione cuiusdam Curmæ Tulliensis.
•  
  PDF 703 6. De homine quodam, qui extrusus è carcere rursusq[ue] in eum intrusus, inferna se loca adiuisse enarrauit.
•  
  PDF 708 7. De obitu Christinæ Mirabilis, quid post obitum viderit, & quomodo vitæ restituta, admirabilem pœnitentiam pro animabus defunctorum egerit.
•  
  PDF 726 8. De Dritelmo in prouincia Nordan Hu[m]brorum, qui à mortuis resurgens, multa & tremenda et desideranda, quæ viderat narrauit.
•  
  PDF 735 9. De quodam fabro defuncto, ac vitæ restituto.
•  
  PDF 737 10. De alio quodam ibidem defuncto, & resuscitato.
•  
  PDF 740 11. De Ebroino tyranno post mortem à daemonibus ad ollam Volcaniam delato.
•  
  PDF 741 12. De Theodorico rege Arriano post mortem ad insulam Liparim in ollam Vulcaniam delato.
•  
  PDF 742 13. De Vvaltero de Mere, qui vidit Archiepiscopum N. deferri ad montem Heclam cuius visionis occasione, ipse postmodum religiosissima[m] duxit vitam.
•  
  PDF 743 14. De Ætnae montis & Heclæ terribilibus incendijs.
•  
  PDF 745 15. De Dedone Archiepiscopo Magdeburgensi, qui patrocinante D. Virgine Maria obtinens scientiæ donum & Archiepiscopatum, monitisq[ue] D. Virginis resistens, & in Archiepiscopatu flagitiosè viuens, seuerè punitur.
•  
  PDF 756 16. De admirabili visone Imper. Manricij, qui ob excessus suos rogauit Deum, vt hic potius quam in futuro reciperet, deq[ue] eius supplicijs.
•  
  PDF 750 [i.e. 759] 17. De Stephano quodam per errorem è corpore educto, ac postea in illud reuerso, deq[ue] illius atque alterius cuiusdam militis admirabili visione.
•  
  PDF 763 18. De quodam Gennadio, dubitante aliqu[n]do, an aliqua esset vita post mortem, qui admirabili in somnis visione hoc errore liberatus est.
•  
  PDF 765 19. De miraculo, quo fides resurrectionis probata est contra quendam de ea dubitante, & co[n]tra hæreticos circa annum Domini 1111. grassantes, ac dicentes: quomodo corpus Dominicum post resurrectionem verum fuerit, quod clausis ad discipulos ianuis introiuit.
•  
  PDF 767 20. Quomodo defunctus anxio filio apparet in somnis, et de chirographo certiorem reddit.
•  
  PDF 768 21. Quomodo Eulogio Rhetori de loco Ciceronis obscuro sollicito, in somnis apparet, exponens illi quod non intelligebat.
•  
  PDF 768 22. Ludouicus Granatensis concione 1. de S. Dominico, F. Romanus Theologus Dominicanus apparet D. Thomæ Aquinati, ad quæstiones quasdam illius respondet, atq[ue] vt in sua vocatione perseueret hortatur.
•  
  PDF 769 23. Quod D. Fridericus N. defunctus Romæ sub crepusculum matutinim apparet D. Eisengreinio in somnis, & locum Salomonis admirabili doctrina exponit.
•  
  PDF 772 24. De Sisulpho, cui D. Martinus apparens exponit, cur infirmates, & hostium grassationes populum affligit.
•  
  PDF 773 25. Quomodo S. Agnes admirabili decore parentibus ad tumulum eius per noctantibus apparuerut: & Constantia regina in visione admonita, sanitatem pristinam miraculose recuperauerit.
•  
  PDF 776 26. De admirabili quadam visione S. Gertrudis, & exacta omnium malorum bonorumq[ue] operum retributione.
•  
  PDF 778 27. Quàm exacte patent cogitationes & actiones humanæ coram Deo & omnibus sanctis, & quomodo stigmata peccatorum etiam per pœnitentiam deletorum, apparebunt non ad ignominiam, sed ad laudem, & gloriam diuinæ misericordiæ.
•  
  PDF 781 28. Quomodo diuinæ pietatis animæ necdu[m] plenè purgatæ ipsæmet ob reuerentiam diuinæ maiestatis se subducunt amplexibus spo[n]si, donec perfectè mundentur.
•  
  PDF 782 29. Quod sine tribulatione & molestia regnum Dei obtineri non potest.
•  
  PDF 783 30. Quod adhuc viue[n]tes sunt felicissimi.
•  
  PDF 784 31. De admirabili & iucunda visione B. Tagionis Episcopi in Basilica SS. Apostolorum Petri & Pauli Romæ.
•  
  PDF 787 32. De S. præsulæ Bonito, qui orationis causa in Ecclesia pernoctans à D. virgine ad sacris operandum inuitatur, & ab eadem admirabilis veste donatur.
•  
  PDF 789 33. De iucunda & amabilii visione Henrici Imperatoris, quam habuit Romæ in Ecclesia B. Mariæ maioris.
•  
  PDF 790 34. Quomodo Anselmus in extasin raptus, vidit mundi pericula, & veri monachatus felicissimam securitatem.
•  
  PDF 792 35. Grassante pestilentia Abbas Eappa cum monachis suis ieiunijs & orationibus insistunt, moxq[ue] puerulo cuidam decumbenti appare[n]t Petrus & Paulus Apostoli, monasterij liberationem, & pueri felicem post diuinor[m] mysterioru[m] participationem excessum prædicentes.
•  
  PDF 796 36. De visione quadam mirabili S. Annonis Archiepiscopi Coloniensis.
•  
  PDF 799 37. De Salutio Episcopo defuncto, ad cœlos deducto, corporiq[ue] rursum restituto, deq[ue] eius doctrina & virtutibus.
•  
  PDF 805 38. De felici transitu seruuli paralytici, eius eleemosynis & patientia, & fragrantissimo odore in morte eius.
•  
  PDF 807 39. De admirabili visione Vguetini quonda[m] Canonici.
•  
  PDF 825 40. Historia recens de admiranda cuiusdam defuncti apparitione, excepta ex literis Ven. D. Ioannis N. ex qua eluscescit auitæ & Catholicæ religionis veritas, & quantoperè defuntis prosint suffragia viuorum.
•  
  PDF 829 41. De quodam Arnoldo Huberto, qui post triduana[m] extasin admiranda se vidisse testatus, venientes ad se erudiebat ad pietatem.
•  
  PDF 831 Candido Lectori T. Bredenbachius salutem.
•  
  PDF  Capitvm Librorvm Collationvm Sacrarvm Tomi Primi Index.
•  
  PDF  Propter Exemplaris obscuritatem irrepserunt quædam errata, quorum nonnulla obiter animaduersa subiecimus.
•  
  PDF  Candido Lectori T. Bredenbachius S.
•  
  PDF  Endsheet
•  
  PDF  Back cover
•  
  PDF  Spine