Homiliæ Qvadragesimales Reverendissimi D.ni P. F. Hieronymi Baptistæ De Lanvza Venerabilis memoriæ Episcopi Barbastrensis & Albarrazini, Ord. FF. Præd [...] : Ex Hispanico idiomate in latinum perfectè fideliterq[ue] iuxta posteriorem omnium, nouamq[ue] editionem translatæ, & ab innumeris cùm S. Scripturæ, tùm [...] : [1] / Opera & labore admodum Venerabilis Patris P. Onesimi De Kien Iprensis Ordinis FF. Minorvm Capvcinorvm Concionatoris Prouinciæ Flandro-Belgicæ. Antverpiæ. 1649
Content
PDF Tomvs Secvndvs
PDF [1]
PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Schmutztitel
PDF Title page
PDF Perillvstri Ac Reverendissimo Domino P. Mario Ambrosio Capello Ex Ordine P. P. Prædicatorvm Iprensivm Episcopo Designato.
PDF Præfatio Ad Lectorem.
PDF Admodvm Venerabili Patri F. Onesimo De Kien Reverendissimi Domini P. F. Baptistæ De Lanvza Homilias, Ex Hispanico Idiomate, Latino, Reddenti.
PDF Maiestati Catholicæ Regi Et Domino Nostro D. Philippo Cognomine Magno.
PDF Censvra Reverendissimi Patris Avgvstini A Castro Societatis Iesv, Regiæ Maiestatis Prædicatoris, Consiliarij Tribunalis S. Generalis Inquisitionis, & Doctoris Cathedratici Politicorum in Regie Maiestatis studijs.
PDF Censvra Del Ervditissimo Señor Doctor Lvys De Casanate Arcipreste De Daroca, en la Santa Igiesi Metropolitana de Zaragoça, de Consejo del Rey nuestro Señor, y su Fiscalen el Supremo de Aragon.
PDF Censvra De Los Mvy Reverendos Padres Maestros, Y Lectores De Theologia, De La Orden De Prædicatores A Los Quales cometiò estas Homilias el Ordinatio de Zaragoca.
PDF Licentia Del Ordinario De Zaragoza Para Imprimir Estas Homilias Anandidas.
PDF Approbationes Theologorvm Qvi Demandato Ad. M. R. Di P. Generalis Hoc Opvs Perlegervnt.
PDF Facvltas AD.M R.Di P. Generalis Nos. F. Innocentvs A Calatayerone Generalis Minister I. I. Vniversi Ord. FF. Minorvm Capvcinorvm S. Fran.
PDF Approbatio Ordinarii.
PDF Svmma Privilegii.
PDF D. Michael Baptista De Lanvza.
PDF Censvræ Qvas Operi Svo Avctor Præfigit. NACH FÜNFTER S. FEHLT SEITE!
PDF Index Discvrsvvm Et Conceptvvm.
PDF Colophon
PDF Index Homiliarvm Qvadragesimalivm Qvæ Hoc Tomo Primo Continentvr.
PDF 1 Primo die Mercurij Quadragesimæ. Homilia Prima. De Ieiunio, Intentione Sancta, Eleemosyna & Cineribus. Cum autem ieiunatis nolite fieri sicut Hypocrita tristes. Matth. 6.
PDF 1 Svmmarivm Homiliæ Primæ Seqventis.
PDF 2 Homilia Prima. De Ieivnio, Intentione.
PDF 3 §. 1. Homo vt lapis in templo gloriæ, collocandus, ex triplici parte expoliri debet: quod nobis hodie Christus in Euangelio proponit.
PDF 4 §. 2. Labor primus in ordine ad nos impenditur cum ieiunio, præscindendo arborem peccati.
PDF 7 §. 3. Magno mysterio vocatur tempus quadragesimæ, tempus acceptabile, in quo melius, quàm in festo Expiationis destruitur peccatum, eiusque radix forti ieiunio constringitur, quemadmodum & illa Regis Nabuchodonosor.
PDF 10 §. 4. Ostendant nobis Niniuitæ quomodo sit agenda pœnitentia.
PDF 12 §. 5. Forte debet esse ieiunium, vt antiquitus, & discretum, vires vestras bene perpendendo secundum Prælati iudicium.
PDF 15 §. 6. Primus ieiunij effectus, est compreßio vitiorum, carnem affligendo, vt eorum radicem.
PDF 16 §. 7. Secundus ieiunij effectus est, mentem sursum erigere, ad contemplationem autem apprimè necessarium est ieiunium.
PDF 18 §. 8. Tertius ieiunij effectus est, dona à Deo consequi: cui molesti sunt, qui hoc formidant, similes Elephanti.
PDF 21 §. 9. Secundus labor: Expoliendus est homo in ordine ad Deum, in eum cor suum dirigendo, quod ipse Deus præcæteris intuetur.
PDF 25 §. 10. Non tanti Deus opus æstimat, quanti ipsum cor: est autem hoc in magnum bonum nostrum, vt poßimus facere oculorum inuentionem: sic loquitur Salomon.
PDF 28 §. 11. Ne vendideris opera tua bona oculis hominum; est enim eorum merces sine fructis vanitas, vt dixit Dauid.
PDF 29 §. 12. Prætende pro operibus tuis bonis non minorem mercedem, quam Abraham: & D. Thomas, vt te mulier illa cœlestis informat.
PDF 32 §. 13. In abscondito facito opera tua bona, sicut Christus sua, vt integra conseruentur
PDF 34 §. 14. Superabis artes, quibus infernalis Pharao conatur perdere opera tua bona, si ea ab oculis hominum abscondas, sicut Amram & Iochabed filium Moysen ab oculis Ægyptiorum.
PDF 37 §. 15. Bona opera à præstigiatoribus liberabuntur, si oculos vestros in Deum fixeritis, componentes fructuram, quam Deus statuit candelabri luminum, & Altaris aromatum.
PDF 41 §. 16. Imaginare te adstare conspectui Dei, quando teiuras, & in eum tuos desige oculos cum Dauide, & vt sancta Ezechelis animalia.
PDF 45 §. 17. Tertius labor. Expoliendus est homo in ordine ad proximum, idq[ue] eleemosynis, quibus in cælo tbesaurizatur.
PDF 47 §. 18. Posuit Deus pauperes in vectores diuitibus. Dixit hoc S. Franciscus, quod & Sancti agnouerunt.
PDF 49 §. 19. De Cineribus insurgunt in nobis anxiæ sollicitudines, quæ à somno excitent, vt muscæ Ægyptios.
PDF 53 §. 20. Omnia mors redigit in cineres, vt lapillus ille onmia metalla statuæ Nabuchodonosor.
PDF 55 §. 21. Habeatur amodo vt puluis, qui adhuc viuit, vt mortuus positus in pheretro, sicut Noë conclusus in arca.
PDF 58 §. 22. Est homo lutum sed illitum, instar Idoli; ex suorum pedum sonitu dignoscendus, sicut altera Regina uxor Regis Hieroboam.
PDF 60 Primo die Iouis Quadragesimæ. Homilia Secunda. De Centurione. Cum introisset Iesus Capharnaum, acceßit ad eum Centurio. Matthai. 8.
PDF 60 Svmmarivm Homiliæ Secvndæ Seqventis.
PDF 62 Homilia II. De Centvrione.
PDF 62 §. 1. Christus lnx vera omnes illuminat, quosdam vt lateres, alios vero velut specula: quorum vnus extitit Centurio.
PDF 64 §. 2. Prodit Ecclesia cum milite Gentili, sed sancto, qui negligentiæ vestræ rationes, cur sancti non sitis exscindat.
PDF 66 §. 3. Tribus militibus, quorum duo Hispani confundit Euangelista vestras obtentiones: inter hos censetur noster Centurio Hispanus.
PDF 68 §. 4. Acceßit Christum Centurio per Iudæorum seniiores, quòd enim per alios agis, hoc agere per te censeris.
PDF 70 §. 5. Centurio Christum verum Deum confitetur, dum ad eum accedit per sacerdotes, quales ipsi sunt mundo vniuerso.
PDF 72 §. 6. In omnilege, accesserunt laici ad Deum, per sequestros sacerdotes, etiam Balac Rex Idololatra.
PDF 74 §. 7. Verius dixeris acceßisse Centurionem ad Christum, licet dißitum, quàm illos quos præmisit medios, & qui propius cum eo sunt locuti.
PDF 76 §. 8. Centurioni placidè respondet Christus, Regulo autem asperius: quo nos docet, vt alier Eliseus, non honorare quempiam, eo utulo, quia diues, nec pauperem reiicero quia pauper.
PDF 79 §. 9. Christus expertißimus medicus diuersis morbis diuersa præscribit Medicamina: non enim omnia omnibus expediunt.
PDF 82 §. 10. A Centurione mißi legati, eiusdem inuerterunt mandatum, quos modica fidei redarguas, sed excellentioris commendes Centurionem, qui palmam eripiat Moysi & Aaroni.
PDF 85 §. 11. Conuenienter Centurio Christum appellauit Dominum: nomen Deo ab æterno proprium.
PDF 87 §. 12. Euincit Salomonem Centurio: dum indignitatem suam non domui, sed sibi adseribit: nulla enim Deo indigna, nisi quam peccatum reddit indignam.
PDF 89 §. 13. Prudentißimè orationem suam ab his verbis inchoat: Domine non sum dignus: aptißimum orationis principium.
PDF 91 §. 14. Dum se indignum, accusat, fit Deo dignus: hunc imitantur, qui dignè ad Christi Domini accedunt Sacramentum.
PDF 92 §. 15. Opera bona subsidio veniunt Centurioni tempore neceßitatis; mala verò tibi erunt obstaculo vt videre licet in mysterio Christi.
PDF 94 §. 16. Credidit Centurio Christum operari quælibet posse, solo suo verbo, vt Deus, cui hoc est proprium.
PDF 96 §. 17. Ex eo, quòd ait Centurio, consunditur Iuliani Apostatæ blasphemia; pariter S. Ioannes Euangelista verus B. Virginis filius esse declaratur.
PDF 97 §. 18. Virtutem Diuini verbi intellexit Centurio, vt alter Abraham. Optimè rem suam egit recusando, & Zachæus admittendo: nos verò virumque imitemur.
PDF 101 §. 19. Admiratione dignus fuit illius argumenti discursus, ex militari obedientia desumptus, in qua ipse viuebat Centurio.
PDF 104 §. 20. Admiratur Centurionem Christus: verè enim & realiter hunc assumpsit defectum, ipsâ morte maiorem: vt in eo Centurionem honoraret.
PDF 108 §. 21. Quâ ratione verum sit: fidem Centurionis fidei Israelitarum palmam præripere.
PDF 109 Primo die Veneris Quadragesimæ. Homilia Tertia. De dilectione Inimicorum. Audistis, quia dictum est antiquis: Diliges proximum tuum, & odio habebis inimicum tuum. Matthai. 5.
PDF 109 Svmmarivm Homiliæ Tertiæ Seqventis.
PDF 110 Homilia III. De Dilectione Inimicorvm.
PDF 111 §. 1. Prædicatores sunt dentes Ecclesiæ, quorum cura est duriores diuinæ legis morsus commanducare, vt poßint deglutiri.
PDF 112 §. 2. Est hoc præceptum difficile, & si fieri potuisset iam nunc per contrariam consuetudinem fuisset abrogatum, maximè inter Hispanos.
PDF 118 §. 3. Est hæc lex eo delectabilior cum sit Dei lex, quo duriores sunt & curdeliores leges Dæmonis.
PDF 121 §. 4. Facile est hoc præceptum, est enim scedula consignationis Dei, ex amore, quo eum diligere obligaris.
PDF 123 §. 5. Leue tibi erit inimicum diligere, non eum considerando, sed eum qui tibi hoc præcipit, ne percas vt ceruus, nec te furor occidat.
PDF 128 §. 6. Christi nomini obediunt omnia excipio cor hominis, ipso flumine Pado magis refractarium.
PDF 132 §. 7. Versatur hæc lex circa bonum honestum: Deus enim tui solicitus est nonoris actus est, offensam remittere.
PDF 135 §. 8. Hæc est fortitudo maxima, iniuriarum obliuio: vt pater in Deo & Dauide.
PDF 138 §. 9. Hæc lex, lex est Reipublicæ Dei, quocirca honorificum est ei illiam seruare, qui venit in illa.
PDF 141 §. 10. Confundit Dauid eos quivindictæ leges sectantur, Iob imitare: coronate hoc libro, & equi collo circumda hinuitum.
PDF 143 §. 11. Summo sibi Deus deputat honori, remittere iniurias, quem sancti imitantur.
PDF 146 §. 12. Viri Sancti ex remißis iniuriis cudunt sibi scuta armorum ad sui gloriam.
PDF 148 §. 13. Lex hæc vtilis est, & vindictam sumere, maius insert damnum vindicati, licet inimicum solo prosternat.
PDF 150 §. 14. Medium efficacißimum obtinendi peccatorum remißionem, est calumniarum remißio.
PDF 152 §. 15. Oratio tua veritati innitatur, & Christum audi: Quodeumque supererogaueris: & hoc quod D. Paulus Philemoni sorbit.
PDF 154 §. 16. Oleum misericordiæ vasis infundè vacuis: velut illa vidua, quo vestra soluentur debita.
PDF 155 §. 17. Qui inimico non remittit, ei Diuinæ non proderit misericordia, sicut nec Ioab cornu altaris.
PDF 159 §. 18. Huius legis obseruatione, maximum omnium obtinetur donum, quod homini Deus concedere potest, & hoc est, vt in rei veritate sit filius Dei.
PDF 160 Primo die Sabbati. Homilia Qvarta. De Apostolis in tempestate. Et cum serò esset, erat nauis in medio mari, & Iesus solus in terra. Marc.6.
PDF 160 Svmmarivm Homiliæ Qvartæ Seqventis.
PDF 161 Homilia IV. De Apostolis In Temptestate.
PDF 162 §. 1. Est hoc miraculum tam celebre, vt à millenis annis Dauid illud decantauerit , sex præclara in eo perpendens.
PDF 164 §. 2. Submersit Christus hac tempestate discipulorum ambitionem: effectus hic est tribulationum, notus in Ezechia, & quodam Monacho.
PDF 166 §. 3. Euidenti Christus discipulos eripuit periculo, quadam repugnantia commotos: non imputatur peccato illam sentire, modò obedias, sicut vaccæ.
PDF 168 §. 4. Mundus mare est, vbi vel minimus ventus demergere valet etiam sanctißimos, sicut declarant columnæ & naues in Modin.
PDF 170 §. 5. Quo quis perfectior, eo timidior, pluræ enim poßidet, quæ perdat.
PDF 172 §. 6. Vir sanctus magis timet, quia minimus ventus valet eum demergere, adde & exurere flatus vnius Dipsadis.
PDF 174 §. 7. Bellum mouet in mundo, sicut in mari merus ventus, vidit hoc Salomon, dixit hoc Dauid.
PDF 176 §. 8. Expertus est Aman esse ventum, quidquid turbat hoc mare, & confirmat Isaias bullâ aquæ.
PDF 178 §. 9. Breui tempore transeunt Apostoli ex magna Voluptate ad maiores labores. Casus est quotidianus vt dixit Cræso Salon.
PDF 181 §. 10. Spectat Christus Apostolos laborantes in remigando: Sunt enim sancti in laboribus suis illi spectaculum periucundum.
PDF 185 §. 11. Oculi Dei remigantium spectatores, in aduersitatibus suis animos ministrant & alas, multo felicius, quam intuitus struthionis.
PDF 187 §. 12. Cogites te laborantem in remigando, à Deo fixis oculis spectari; hoc quoque Iob requirebat.
PDF 188 §. 13. Prauidit Iob adhinc duobus mille annis Christum inambulantem super mare, qui nobis promittit, quod liberaturus accurret, dum nobis expedierit.
PDF 192 §. 14. Dum sperant Apostoli remedium, auget illis Christus formidinem, & credunt phantasma esse. Hic est effectus tribulationis.
PDF 195 §. 15. Vno Ego sum, illis dat fiduciam. Tenet illam, qui in eius gloriam se tribulationibus exponit, quem in illis Deus non deserit, vt diabolus mundus & caro.
PDF 200 Dominica Prima Quadragesimæ. Homilia Qvinta. De Tentatione. Ductus est Iesus in desertum à spiritu, vt tentaretur à diabolo. Matth. 4.
PDF 200 Svmmarivm Homiliæ Qvartæ Seqventis.
PDF 201 Homilia V. De Tentatione.
PDF 202 §. 1. Eo ipso quo quis se ad Dei disponit, obsequium, diadolus accedit, vt eum bello lacessat: instar illius lateris, de quo Dominus ad Ezechielem, & velut alter Pharao Israelitas persequitur.
PDF 205 §. 2. Impugnat Satan Sanctos, vt pirat a naues diuitiis onustiores, vaeuas vilesque despiciens.
PDF 187 [i.e. 207] §. 3. Congreditur, Christus, vera Aquila cum serpente, vt eum nobis confringat, proinde eius victoria nostra est, & modo cum sancti non timent.
PDF 210 §. 4. Ductus est. Ad tentationes ductus est Christus donis Spiritus S. cuius opera omnibus sunt rationibus superiora, iuxta Theologiæ disciplinam.
PDF 213 §. 5. Quicumque se temorariè tentationibus ingeßerit: prosternetur cum Dauide, quem vero Deus adillas adduxerit , victor euadet cum Ioseph.
PDF 215 §. 6. A Spiritu. Prima contra diabolum arma defensiua, est Spiritus S. gratia: quâ superantur dracones, sine qua muscæ vincunt.
PDF 218 §. 7. Cum ieiunasset. Neceßarium quoque est ieiunium, quod diabolum prosternit, vt Eleazar elephantem.
PDF 223 §. 8. Accedens tentator: Sine miraculo, ieiunium multis potest diebus protrahi. Accedit tentator ex suo munere talis, quem Dauid descripsit; & oculos requirimus Ezechelis.
PDF 223 [i.e. 227] §. 9. Accedens tentator. Turbatus diabolus, Christum tentaturus aduolat, vt eum videt fame laborantem: qualitatem attendit, vt aggrediatur.
PDF 229 §. 10. Die vt lapides & c. Grauis tentatio, defectus panis: attamen fide Deo, & serpentis attere caput: Eliseum imitare, & cancrum.
PDF 232 §. 11. Mitte te deorsum & c. Diabolus doctus est logicus in argumentando; sed eius vis finitur in loquendo & in dicendo, mitte te & c.
PDF 234 §. 12. Rursum scriptum est & c. Decipit diabolus, vt Astrologus, qui vnius tantum stellæ ovseruat influxum: tu vero vnam alteri confer.
PDF 237 §. 13. Hoc omnia tibi dabo. Tentatio prægnans, at mentitur; promittit enim multa, nec habet, nec dat aliquid.
PDF 239 §. 14. Vada Satana. Molesta fuit hæc Christo tentatio: (talibus tu quoque responde: Vade Satana.) de qua Christus, ad magnum Matris suæ Virginis solamen triumphauit.
PDF 242 Primo die Lunæ Quadragesimæ. Homilia Sexta. De extremo Iudicio. Cum venerit filius hominis in Maiestate sua, & omnes Angeli ei cum eo; &c. Matth. 25.
PDF 242 Svmmarivm Homiliæ Sextæ Seqventis.
PDF 243 Homilia VI. De Extremo Ivdicio.
PDF 245 §. 1. Sanat animæ infirmitates extremi iudicij consideratio, sicut aquæ Iodanis lepram Naaman.
PDF 248 §. 2. Est hic articulus ab exordio mundi magis explicite propositus: quo Christus finem suæ imposuit prædicationi, quem & singulariter præcepit prædicari.
PDF 252 §. 3. Tria principaliter in iudicio sunt attentenda : quæ Christus in Euangelio notat.
PDF 253 §. 4. Cum venerit. Primum attende iudicis Maiestatem: etenim nullæ erunt vires, quæ coram illa poßint subsistere.
PDF 255 §. 5. Si beatißmi tremiscant Angeli, quid aget peccator? In nihilum reducetur, & triturabitur, inquit Isaias.
PDF 258 §. 6. Filius hominis. In illa ipsa humanitate in qua Dominus est iudicatus, veniet iudicaturus, in suiipsius honorem & peccatorum confusionem.
PDF 262 §. 7. Filius hominis. Vocatur filius hominis: ex hoc enim testes contra peccatorem producet, quos quidam Sancti timuerunt.
PDF 265 §. 8. Congregabuntur ante eum. Secundum: Attende causarum discußionem: quâ se mundo purgabit. Quod Sapiens benè exposuit.
PDF 270 §. 9. Congregabuntur ante eum. Deus omnes congregabit, & malos honorum conuincet virtutibus: sicut dixerunt Henoch, Moyses & Dauid.
PDF 272 §. 10. Congregabuntur. Ad uniuersalem satisfactionem, omnia bona, omnia mala illic reuelabuntur, quod summum inferet horrorem peccatoribus.
PDF 278 §. 11. Omnes gentes. Denudabit diuina sua luce Dominus etiam abstrusißma, & minimas cordium cogitationes, in maximam malorum, nec non dæmoniorum pœnam.
PDF 281 §. 12. Omnes gentes. Etiam Sanctorum peccata reuelabuntur, in eorum tamen gloriam, ac triumphum.
PDF 283 §. 13. Segregabit oues &c. Mundus finem accipiet, omnes resurgent, diuidet illos Dominus, tristis erit hæc diuisio malis, bonis autem lætißima.
PDF 288 §. 14. Venite benedicti. Lætificabit Dominus iustos, dando eis Regnum: illud enim omnium primum creauit.
PDF 290 §. 15. Ite maledicti. Prosternet malos illis verbis, quibus eos pœnis æternis damnandos adiudicabit.
PDF 292 §. 15 [i.e. 16]. In ignem æternum: Dei particularis carnifex, est ignis æternus, omnesque suas contra malos vires exerent creaturæ.
PDF 294 §. 17. In ignem æternum. Habet hic ignis particulares proprietates, illo igne descriptas, quo Deus puniunt Ægyptios.
PDF 298 §. 18. Ibunt in supplicium; Desperatam & incurabilem eius credit salutem D. Bafilius, quem prædicta non mouent. Maueant vos.
PDF 300 Primo die Martis Quadragesimæ. Homilia Septima. De ingressu in Hierusalem. Cum intrasset Iesus Ierosolymam, commota est uniuersa ciuitas, dicens: Quis est hic? Matth. 21.
PDF 300 Svmmarivm Homiliæ Septimæ Seqventis.
PDF 301 Homilia VII. De Ingressv in Hiervsalem.
PDF 302 §. 1. Impletur hic prophetia, Habacuc, quod lux Christi operit cælos, & illuminat terram.
PDF 304 §. 2. Aspernatoria fuit hæc Iudæorum interrogatio. Zoilis enim proprium est quærere. Quis est hic?
PDF 306 §. 3. Fornax inuidiæ pectus est diabeli, proinde illam non vidit. D. Ioannes inter ea, quæ sunt in mundo.
PDF 307 §. 4. Inuidia peccatum est occultum: Ex duobu cognoscitur effectibus, cordis & linguæ commotione. Quis est hic?
PDF 309 §. 5. Videre est in Saul binos hos effectus inuidiæ, quem spiritus nequam exeruciabat.
PDF 312 §. 6. Populi dicebant. Perignorantem populum confundis Deus sapientes; & transmutat cælos, & terram.
PDF 315 §. 7. Populi dicebant. Conuincit Deus ex ore populi Principes, vt iniquos iudices. Sit autem iudex, vt sponsæ nasus.
PDF 317 §. 8. Hic est Iesus, Præmonet Principes ore populi Dominus, quod si Christum perderent, & vitam sua perderent.
PDF 320 §. 9. Propheta. In memoriam reuocat Deus his Principibus, ex ore plebis; id quod de Christo per Moysen prædixerat.
PDF 321 §. 10. Hoc egit Deus Principibus per os populi, id quod egerat per os asinæ cum Balaam.
PDF 323 §. 11. Intrauit in Templum Recta tetendit Christus ad templum, veniebat enim sacrificandus, & doctorus Episcopos, in quo errauit Theophilus Alexandrinus.
PDF 324 &. 12. Eiiciebat omnes &c. In Reipublicæ salutem, purgatur templum: hoc enim est corporis huius stromachus.
PDF 325 §. 13. Vendentes & ementes. Adductio animalium circa templum, bonum habuit principium: porro de bono educimus malum.
PDF 327 §. 14. Speluncam latronum. Latroneserant hi, quos D. Cyprianus vocat honoratos, & Amos vncinos pomorum, sanguisugas, qui perdunt Rempublicam.
PDF 329 §. 15. Speluncam latronum. Deum illi sumebant nequitiæ suæ pallium, ipsis peiores Sodomitis: suffulciunt illam virtutis ornamento.
PDF 331 §. 16. Sanauit eos. Omnes infirmos curauit Christus in templo: locus enim est omnibus misercordiæ, vt dixit Dauid.
PDF 332 §. 17. Numquam legistis: Ex ore infantium &c. Maiorem vim habuit vox infantium; quàm Danielis; quam vt talem expendit propheta rex Dauid.
PDF 335 Secundo die Mercurij Quadragesimæ. Homilia Octava. De mala generatione. Tunc responderunt ei quidam de Scribis & Pharisæis, dicentes: Magister volumus, &c. Matth. 12.
PDF 335 Svmmarivm Homiliæ Octavæ Seqventis.
PDF 336 Homilia VIII. De Mala Generatione.
PDF 337 §. 1. Obstupesce Christum retrogradi, vt olim Sol tempore Ezechiæ retrogressus est, causam inquiramus.
PDF 338 §. 2. Non commouetur Christus, eo quod signa petant, quinimo non petentes, fert molestè.
PDF 340 §. 3. Non offendit Christum, quod Magistrum vocent, nec quod multiplicata quærant signa.
PDF 341 §. 4. Accesserunt tentantes. Tentant hi Christum, vt patres eorum, quia post congestas blasphemias, ab eo requirunt beneficia: Generatio mala.
PDF 347 §. 5. Volumus signum. Christi mircula vilipendunt, & vt homines derelictos, eos Oseas deserit, igni reseruantur, vt leprosi vestimentum.
PDF 350 §. 6. Præcurrunt illi malitiâ diabolum, sicut alij meritis & sanctitate ipsos Angelos.
PDF 353 §. 7. Sicut in illis connectitur malitia stultitiæ, sic ipsum diabolum longè præcurrunt.
PDF 355 §. 8. Grauior est Pharisæorum malitia, quàm ipsius dæmonis: hoc autem patet in Iob, & Christi paßione.
PDF 356 §. 9. Generatio pratia. Pharisæi generatio præpostera, velut horologij Magister, qui vellet, vt motus solis suo se horologica conformaret.
PDF 359 §. 10. Sunt Pharisæi, generatio præpostera, Sanctorum vero recta, & sicut illa est pœnæ scaturigo, ita & hæc gloriæ pricipium.
PDF 362 §. 11. Generatio adultera. Sunt Pharisæi generatio adultera, qui sponsum ore celebrant, & amicum corde. Hyenæ Hieremiæ similes.
PDF 364 §. 12. Signum quærit. Quater signa de cæle petierunt: quæ erant talia, quæ faciliori ratione poßent adscribi diabolo.
PDF 366 §. 13. Signum non dabitur. Signa petebant, quæ admirationem tantummodo mouerent, ab intentione Christi prorsus aliena.
PDF 368 §. 14. Petit mundus signum in aëre, cuius vires sunt, sicut tauri, Christo verò sunt vnicornis.
PDF 370 §. 15. Signum Ionæ. Detrudit Christus superbos illos in profundum, qui cœlum scandere nitebantur.
PDF 371 §. 16. Viri Niniuitæ. Omnes Niniuitiæ, viri suerunt, de quorum pœnitentia, & Reginæ Saba sapientia conscribitur aptum medicinale Recipe.
PDF 374 Secundo die Iouis Quadragesimæ. Homilia Nona. De Chananæa. Egressus Iesus seceßit in partes Tyri & Sidonis, &c. Matth. 15.
PDF 374 Svmmarivm Homiliæ Nonæ Seqventis.
PDF 375 Homilia IX. De Chananæa
PDF 376 §. 1. Excitat Dominus cælesti spiritu mulieres, quando virorum deficit feruor spiritus.
PDF 377 §. 2. Est oratio, thesaurorum Dei clauis, cuius vsum nos docet mulier Chananæa.
PDF 379 §. 3. Eliæ Iudæos deserenti, corui seruierunt, & Christo gentiles, ad quorum vltimam lineam Sol iste radiauit.
PDF 380 §. 4. Egressa mulier. Egressus Christi, huius mulieris operabatur egressum, quæ, vt Onager, capta est tribulatione.
PDF 384 §. 5. Egressa. Ad faciendam orationem egredere de peccato: quia etiam alienum peccatum impedit orantem Moysen: Cur stantes oremus.
PDF 386 §. 6. Miserere. Hinc optime inchoatur oratio, & non sicut Pelagius docet, nec vult Deus virga verbera.
PDF 388 §. 7. Mei. Punit Deus parentes in filiis, & aliquando dæmonem suis appetunt filiabus.
PDF 391 §. 8. Magna huius mulieris fides, quæ Christum implorat: est enim aduersitas, vt mucro Hieremia.
PDF 394 §. 9. Non respondit. Deus nobis non respondet: vel quia illi non respondemus, vel quia dißimulat.
PDF 395 §. 10. Est pauperum oratio aroma Deo suaue fragrans, quam vt melius audiat, præcipitur in cælo silentum.
PDF 398 §. 11. Verbum. Christus mulieri via verbi non respondit, sed virtutis, vt Dauid ait.
PDF 399 §. 12. Accedentes Discipuli. Christus hoc eis negat, quod pro muliere hac requirebant, vt eius ostendat virtutem.
PDF 401 §. 13. At illa venit. Orationi necessaria est perseuerantia, licet nobis nullus respondeat.
PDF 402 §. 14. Non est bonum. Hac repulsa pouocat Christus huius mulieris fidem, quæ hortus apparet cælestis.
PDF 406 §. 15. Etiam Domine. Ex opprobrio retulit mulier misericordiam, sicut Anna & Esther.
PDF 409 §. 16. Mittere canibus. Attende, quod melior est canis vinus leone mortuo, & quòd de renebris Deus lucem educit.
PDF 412 §. 17. Etiam Domine. Christus amat & cruciat, vt Ioseph, si vero nos tribula ionem voluntarie suscipimus, vt mulier hæc, erit nobis vtilissima.
PDF 415 §. 18. Etiam Domine. Fieus simus primi floris, vt mulier hæc.
PDF 416 §. 19. Magna est fides tua. Videtur fidem hanc præferre fidei Abrahæ: Talis fides a Deo obtinet, etiam illud, quod ipse dixerat, non eße bonum hoc facere.
PDF 420 Secundo die Veneris Quadragesimæ. Holia Decima. De Paralytico apud piscinam. Erat dies festus Iudaorum & ascendit Iesus Hierosolymam. Est autem Hierosolymis probatica piscina, &c. Ioannis 5.
PDF 420 Svmmarivm Homiliæ Decimæ Seqventis.
PDF 421 Homilia X. De Paralytico Apvd Piscinam.
PDF 422 §. 1. Erexit Dominus Hierosolymam, vt in ea seipsum manifestum redderet vbi & probaticam statuit, in templi subsidium, vt Abisag quæ Dauidem foueret.
PDF 425 §. 2. Probatur Christus probaticâ superior, vt olim ipsis cœlis.
PDF 427 §. 3. Erat lies festus Iudæorum Operatur Christus hoc miraculum in festo celebriori, quo plures habeat trestes.
PDF 431 §. 4. Est Hierosolymis probatica piscina. Nullibi commodius piscina quàm circa templum, & pauperes ad eius valuas, in nostrum beneficium.
PDF 434 §. 5. Multitudo languentium. Piscina symbolum est pœnitentiæ, & tria genera infirmorum, tria sunt genera peccatorum.
PDF 438 §. 6. Qui prior & c. Diligenter accurrendum, vt Dauid, quando Angeli mouebant pijrorum cacumina.
PDF 440 §. 7. Sanabatur vnus. Angustum remedium, saluti corporis non prouidet sicut animalibus.
PDF 442 §. 8. Erat homo & c. Corpus non sanabatur, si cui erat anima infirma; nec mare sedabatur, Iona naui non eiecto.
PDF 444 §. 9. D. Ephrem ostendit Deus, quòd labores inimittit ob peccata vel oblita vel non notata sicut huic.
PDF 446 §. 10. Triginta & octo annos. Ad trigintæ & octo annorum paralysim, leuiora sufficiunt delicta.
PDF 449 §. 11. Hunc cum vidisset. Pauperculum vidit: hoc enim ei proprium est, & miseri, qua ratione & cuius vult.
PDF 451 §. 12. Vis sanus fieri. Si tunolueris, non te sanabit Deus, qui dicitur ludere cum hominibus.
PDF 455 §. 13. Non sanaris: quia non vis absoluta voluntate, vt mulier prægnans, de qua Ezechias.
PDF 458 §. 14. Hominem non habeo. Qui confidit in homine, non sanatur: pauperem enim fugit, vt aues, & animalia ex arbore deuolant concidente.
PDF 459 §. 15. Magnus hominum, defectus, multos vocat Deus mulieres, & de hoc conqueritur Amos, & admiratur Hieremias.
PDF 462 §. 16. Surge, tolle, & c. Hic Christi elucet potestas, & quem ille eurat, securus est, quando eris & tu talis?
PDF 464 §. 17. Sanat Christus hunc paralyticum illo verbo: Surge, tolle & c. Idem quoque tibi præcipit in tuam salutem.
PDF 469 §. 18. Noli amplius & c. Caue peccati recidiuam, ne tibi quid peius conting at, vt Ozæ, & illis, de quibus loquuntur D. Bonauentura; & D. Gregorius.
PDF 472 §. 19. Ne deterius & c. Aptè declarat Hieremias deterius illis aliquid contingere, qui ad peccata semel à Deo remißa, reuertuntur.
PDF 475 Secundo die Sabbati Qudragesimæ. Homilia Vndecima. De Transfiguratione Domini. Assumpsit Iesus Petrum & Iacobum & Ioannem fratrem eius & duxit montem excelsum, &c. Matth. 17.
PDF 475 Svmmarivm Homiliæ Vndecimæ Seqventis.
PDF 477 Homolia XI. De Transfigvratione Domini.
PDF 478 §. 1. Vtilis est cœlestis gloriæ prædicatio, sicut Apostolis retis mißio, ad dexteram, Abisag Dauidi, & regni somnia Ioseph.
PDF 480 §. 2. Assumpsit Iesus & c. Ostendit Apostostolis gloriam suam, sicut Ezechieli templum, vt populum excitet ad pœnitentiam.
PDF 482 §. 3. Valde proficuam ordinauit Deus, Dauidi cælestis gloriæ contemplationem, & hanc nobis defiderat D. Paulus Apostolus.
PDF 484 §. 4. In baptismo cælorum efficimur candidati: quod Abbas Moyes docuit poni nostrarum fundamentum actionum.
PDF 488 §. 5. In montem excelsum & c. Vt bonis cælestibusiperfruaris secede, & similis esto piscibus, qui pennulas habent, quos Deus vt mundos habet.
PDF 491 §. 6. Tranfiguratus est & c. In oratione, Christus transfiguratur, hæc tibi figuram præstabit meliorem.
PDF 492 §. 7. Christus se transfigurat, suarum demonstrans radium diuitiarum, sed sub humanitate absonditarum.
PDF 493 §. 8. Resplenduit & c. Conceßit Christus in carnem suam defluere Diuinitatis suæ splendorem, quasi qui cortinas arcæ contraheret.
PDF 496 §. 9. Tranfiguratus est. Transfigurauit se Christus transiens de figura matris ad figuram Patris.
PDF 498 §. 10. Conceßit, vt animæ gloria deflueret in corpus, sicut aquæ Iordanis.
PDF 500 §. 11. Gloriæ nobis breuiter speciem ostendit, qua in cæloæ perfruemur, conuiuium de quo Isaias.
PDF 501 §. 12. Cæli gaudia breuiter Propheta declarauit illa tamen non nominans.
PDF 503 §. 13. Magnitudinem cæli Empyreinos docet hæc siderum cælorumque magnitudo, vt quasi fidem excedat, quod de ea dicunt Astrologi.
PDF 505 §. 14. Gloriæ cælestis bona satiant appetitum quem terrana magis accendunt.
PDF 508 §. 15. Illic erit gaudium impermixtum, quale hic nullum reperitur, sed pænis permixtum.
PDF 511 §. 16. Tantum est cæli gaudium vt melius dicatur, quod homo intret in illud, quam ipsum in hominem.
PDF 513 §. 17. Dessoluetur vinculum, de quo Prophepheta grauitatis carnis, quæ quatuor dotibus præfulgebit, quas numerat Apostolus.
PDF 515 §. 18. Habebit corpus dotem claritatis, quam Apostolus dicit gloriam, & alias tres dotes, impaßibilitatis, subtilitatis, & agilitatis.
PDF 517 §. 19. Præcipitabitur mors in infernum, occidendo nec occidens.
PDF 518 §. 20. Bonum est. Quia illam gloriam non meditaris, illam non desideras, illam recogita, vt Iacob patriam suam.
PDF Colophon
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine
PDF Vorderschnitt
PDF Tomvs Qvartvs
PDF Tomvs Tertivs