Homiliæ Qvadragesimales Reverendissimi D.ni P. F. Hieronymi Baptistæ De Lanvza Venerabilis memoriæ Episcopi Barbastrensis & Albarrazini, Ord. FF. Præd [...] : Ex Hispanico idiomate in latinum perfectè fideliterq[ue] iuxta posteriorem omnium, nouamq[ue] editionem translatæ, & ab innumeris cùm S. Scripturæ, tùm [...] / Opera & labore admodum Venerabilis Patris P. Onesimi De Kien Iprensis Ordinis FF. Minorvm Capvcinorvm Concionatoris Prouinciæ Flandro-Belgicæ. Antverpiæ : Lesteens, 1649 : Tomvs Qvartvs(1649-). 1649
Content
- PDF Tomvs Secvndvs
- PDF [1]
- PDF Tomvs Qvartvs
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Index Homiliarvm Qvæ In Hoc Qvarto Tomo Continentvr.
- PDF 1 Dominica Palmarum: Homilia Qvadragesimaprima. De solemni & festiuo ingressu Christi in Hierusalem. Cum appropinquaßet lesus Hierofolymis & venisset Bethphage ad montem oliueti &c. Matth. 21.
- PDF 1 Svmmarivm Homiliæ XLI. Seqventis.
- PDF 3 Homilia XLI. De Solemni, Et Festivo In. Gressv Christi In Hiervsalem.
- PDF 3 §. 1. Vocatur hæc Hebdomada magna, maior quàm prima mundi, & orditur, sicut illa, in Dominica, in quæ lux creat a perhibetur.
- PDF 8 §. 2. Inchoatur hebdomada Passionis Christi à die gloriæ, quam illi mundus attribuit, nos in seipso erudiens, talem esse ipsam.
- PDF 12 §. 3. Similiter hæc hebdomada dat principium maioribus Christi mysterijs, cùm illa contineat adeo præclara, vt voluerit Dauid, quatenus oculos in illam conijciamus, sicut in vnum corum in quo se Deum Regemque omnium maximè declarauit.
- PDF 17 §. 4. Huius ingressus eminentiam declarauit Iacob in filio suo Iuda: & Spiritus S. in sponsa cælesti: & Deus in obscuro quod proposuit Iob ænigmate.
- PDF 21 §. 5. Cum appropinquasset Iesus Hierosolymis.Hoc ingressu it a gloriosa sua[m] Christus inchoat morte voluntariam: & apprositè it er suum incipit à Betphage. cui merit ò can- Hier.Bapt.de Lanuza Tom.IV. tant Hosanna, & ræmis illii comitantur.
- PDF 24 §. 6. Ite in castellum &c. Inuenietis asina[m] &c. siquis vobis aliquid dixerit, &c. Vt Dominus oste[n]dat quod probvia spo[n]te te[n]dat ad morte[m] diuinæ[m] patefacit potestate[m] in eo, quòd duobus suis Apostolis præcipit & ordinat.
- PDF 27 §. 7. Cum appropinquasset &c. Ipse moriturus venit suo motus amore, velut electrum Ezechielis: actus moltò praclarior illô, de quo filia Iephte celebratur.
- PDF 31 §. 8. Imposueru[n]t vestime[n]ta sua. &c. sternebant in via: cædeba[n]t ramos, &c.: Mysterio no[n] vacant hæc duo animalia, & vestimenta, quibus populus illi occurrit, sicut in facto Iehu.
- PDF 34 §. 9. Hoc totu[m] factu[m] est, vt adimplerétur scripturæ. Optimè descripsic Propheta hunc ingressum Christi, & declarat eum ad gloria[m], illius, nostrumque cesiße emolumentum.
- PDF 35 §. 10. Exulta, iubila, &c. Ecce Rex tuus venit tibi. Inillis quæ scribit Euangelista huic interuenisse ingressui, declaratur totum hunc nobis profuisse.
- PDF 38 §. 11. Hoc totu[m] factu[m] est. Præcipit Deus Prophetias scribi in buxo, & libris vr ilias suo tep[m]ore depromant Euangelistæ, sicut modo D. Matth. & coniunctio fiat septem Pleiadum.
- PDF 41 §. 12. Exulta satis filia Sion: Iubila Hierusalem. Magis timere poterat Hierusalem quàm Sodoma: illi tamen dicit Propheta, vt exultet, designans Christi Spiritum talem esse, qualem Iacobo & Ioanni declarauit.
- PDF 44 §. 13. Exulta satis, &c. Deteguntur hic Dei retributiones, quæ sunt contra iuris ordinem, retrogradient es sicut Sem & Iaphet.
- PDF 46 §. 14. Exulta iubila. timore ac tremore Prophetæ ciuitates percutiebant, ad quas mittebantur. Christus autem exhilarat, ipso Sa. muele magis pacificus.
- PDF 49 §. 15. Ecce. Prima ratio hilaritatis est illud Ecce: qui a iam oculis tuis præsentem habes desideratum ab exordio mundi.
- PDF 52 §. 16. Ecce. Antiquorum omnia desideria in Christo terminabantur, illudque testati sunt ipsa dispositione sepulturæ suæ; & nunc cunct a complentur.
- PDF 55 §. 17. Rex tuus, exulta. Rege[m] tuu[m] cernens naturale[m] ia[m] se manifest ante[m] velut germe[n] de quo Hierem. & lapis que[m] vidit Nabuchodonoser.
- PDF 58 §. 28.[i.e. 18] Rex tuus. Hic Rex tuus est, ne derisores admittas, de quibus Esther ait, quod esse non habeant. & Isaias voiat pilosos.
- PDF 62 §. 19. Venit tibi. Secunda lætitiæ ratio est, quòd veniat tibi, Regibus, terræ præcelsior, quorum thrones, & alas manus sustinent subditorum.
- PDF 65 §. 20.Venit tibi. Christus Deus est, & thronus illius Règalis, sicut sol, ac regnum illius velut Dei: solu[m] & totaliter in nostru[m] commodum.
- PDF 68 §. 21. Venit tibi. Cum tibi totus veniat, dicit tamen: Dominus his opus habet quia illud ipsum quod accipit, tibi proficit, vt declarat linteum declarat linteum de cœlo descendens.
- PDF 71 §. 22. Quidquid à nobis sumpsit, nobis reddit multò perfectiùs, id agens quod mulier cum fermento.
- PDF 75 §. 23. Ipse pauper, & mansuetus. Tertia lætitiæ ratio est, quòd pauper veniat: talem enim eum iusti optârunt, talisque nostræ conueniebat Redemptioni.
- PDF 78 §. 24. Ipse pauper Conueniebat vt Deus laruatus veniret, sicut dixit Moysi: larua autem secretior erat paupertas.
- PDF 80 §. 25. Ipse pauper, &c. Tu quoque in sanguine testamenti. Terrenis opibus inops venit Christus sed cœlestibus sic diues, vt nouumillius probat testamentum veteri superius, quod animalium sanguine firmabatur.
- PDF 83 §. 26. Ipse pauper. Tu quoque in sanguine testamenti. Perpende quàm diues sit legatisnoui sui testamenti omnibus promulgati, quod sanguine suo & morte confirmauit.
- PDF 87 §. 27. Venit tibi mansuetus. Ostendit Regem esse promißum ipsa mansuetudo, qua venit mitissimus: non sicut Monarchæ in vemis furiosis, & bestijs designati crudelibus.
- PDF 92 §. 28. Mansuetus. Cum Mansuetudine venit: etenim illa mundum sibi subij iet, est que vermis ligni tenerrimus.
- PDF 95 §. 29. Mansuetus. Mansuetudo arma sunt quibus suos vestit milites, quos Propheta Michæas vocal septem Pastores, & octo Christos.
- PDF 97 §. 30. Mansuetus. Ostendit Zacharias Hierumsalem Prophet am promissum mansuetum, Moysi simitem, & Supplicium tacitè innuit nisiillum recipiant.
- PDF 100 §. 31. Mansuetus Tibivenit mansuetus si illum recipias, quàm rigurosus eris silacesseris eu[m] iniurijs, & crucifixeris, vt ait Apostolus.
- PDF 102 §. 32. Qui præcedebant, & qui sequeba[n]t, dicebant: Hosanna. Triumphum hunc gloriosum offecerunt populi cantica, canticis similia transitus colummæ per mare rubrum.
- PDF 104 §. 33. Ex ore infantium & lactentium perfecisti laudem, &c. Vltimam laudibus Christi perfectionem infantes addiderunt loquendo, quibus initium dederant etiam infantes, at moriendo.
- PDF 108 Feria II. Hebdomadæ sanctæ: Homilia Qvadragesimasecvnda. De oratione in horto, & agonia, ac sudore sanguineo. Factus in agonia prolixius or abat, & factus est sudor eius ficut gutta sanguinis decurrentis in terram. Luc. 22.
- PDF 108 Svmmarivm Homiliæ XLII. Seqventis.
- PDF 111 Homilia XLII. De Oratione In Horto, Et Agonia, Ac Svdore Sangvineo.
- PDF 112 §. 1. Consideranda mors est Redemptoris, vt tolerata pro te ita in particulari, sicut ea vituli pro reconciliatione Prodigi.
- PDF 115 §. 2. Celebratur Christi passio cum lacrymis, & non Martyrum: horum etenim vt transacta, illius verò vt præsens attenditur.
- PDF 117 §. 3. Mortem Christus pro te pertulit in particulari; vt autem illam pro te in singulari offerret, seceßit in hortum oraturus.
- PDF 120 §. 4. Operetur in te Christi mors primò æcerbiorem multò luctum, quàm filiæ Iephte & Iosiæ: quandoquidem præterquam quòd molestior fuerit, tibi etiam tota cefferit ad salutem.
- PDF 123 §. 5. Perpende secundò ex hac Christi morte malitiæ peccati grauit atem: est etenim balæna, cuius nunc larua detegitur.
- PDF 126 §. 6. Mors hæc aperit debiti grauit atem, infirmitatem poudusque peccati, sicut templum Ezechielis. Illam eo modo, quo sponsa, applica.
- PDF 128 §. 7. Si propter peccatum pro quo Dei filius venit satisfacturus, cum illi proprium non sit necesse posit, erga illum tantum Deus ostendat iustuiæ rigorem, licet filius suus sit: quid erit in hominibus, qui per proprium peccatum quod contra diuinam committunt Maiestatem eius se redunt inimicos?
- PDF 131 §. 8. Tertiò nostram roborat fiduciam: cum nobis Christus hæc omnia concedat merita, muliò efficaciùs quàm Bercellai sua Chamaam filio suo consignauit.
- PDF 135 §. 9. In hac passione Thymiama reperitur, quod nobis reliquit miro artifico confectum quo pectus Patris aterni mitigetur.
- PDF 140 §. 10. Tandem adesto gratus, sitque tibi Christus crucifixus liber memorialis, illo dignior, quem Persæ circumferebant.
- PDF 141 §. 11. Hymno dicto exierunt. Absolutâ cœnâ cecinit Christus magnum Alleluya: actio fuit hac ita insolita, vt nobu est mysteriosa.
- PDF 144 §. 12. Hymno dicto. Christus principium passioni sua dedit, cantando: in amoris sui significatioem, & mysterium illud operatur profundum quod D. Bernardus exposuit.
- PDF 147 §. 13. Egressus est Iesus trans torrentem Cedron. Dum Christus egreditur de Hierusalem liberam permittit ludæis facultatem peruersa sua exequendi desideria, quibus in suam lapsi sunt perditionem.
- PDF 149 §. 14. Transtorrentem Cedron. Mysterium in ipso nomine continet hic torrens, quo declaratur grissuum Saluatoris obscuritas.
- PDF 152 §. 15. Trans torrentem Cedron. Torens hic Christus præfigurat, transijt illum, sicut Dauid: quamuis non ficut ille fugiens, sed ostendens à sapientia vinci malitiam.
- PDF 155 §. 16. Cœpit pauere, & tædere, & mœstus esse. Ingressus est Christus bortum, in quo fructus collegit pomorum, pauorem, tædium & mastitiam. Hos admiremur affectus.
- PDF 158 §. 17. Cœpit pauere, &c. Voluntariè Dominus hos suscepit affectus, ipsosque excitauit maiori veritate, quàm ventos Æolus.
- PDF 161 §. 18. Tristis est anima mea vsque ad mortem. Mortalem Christo tristitiam attulerunt peccata & perditio ludæ, suique populi nostra ex se illum contristant, vt declarat D. Hieron.
- PDF 164 §. 19. Tristis est anima mea, &c. Contristauit Dominum populi sui Iudæque perditio, sicut Absalonis Dauid. Netu illum contristaueris.
- PDF 167 §. 20. Tristis est anima mea, &c. Tristitiam assumpsit Christus in pœnarum suarum augmentum, quas it a desiderabat vt ad illarum passionem maius effecerit miraculum, quàm illud Iordanis.
- PDF 170 §. 21. Assumpsit Christus quod illi poßet augere cruciatus: ad hoc in cruce bibit acetum, non vero vinum myrrhatum.
- PDF 173 §. 22. Quia mors timore cruciat, illum Christus in summo gradu aßumpsit: illam ille præcedebat sicut armiger Goliath.
- PDF 175 §. 23. Iob vt vates illustratus in seipso timoris præmisit symbolum , quo Christus hic angustatur.
- PDF 176 §. 24. Tristis est anima mea. Timorem hunc & mortis tristitiam Christus assumpsit, vt illam nobis auferret: ostendens se unicornem de quo Dauid.
- PDF 179 §. 25. Messait Dominus in horto tristitiam, & timorem, quem seminauit Adam, quo nos ab illis reddidit immunes sicut in Maltha seu insula Melitensi à viperis, & patet in D. Andrea & alijs Sanctis.
- PDF 182 §. 26. Pater si posibile est, &c. Postulans Christus non bibere calicem, quem optauerat, ostendit quanta eius erat amaritudo.
- PDF 184 §. 27. Orani-. Christus tristitiâ absorptus recurrens ad orationem, docet nos illam mœroris & tristitiæ esse remedium, quo sibi Dauid & Iob subsidio fuerunt.
- PDF 188 §. 28. Multi Sancti & Sanctæ laboribus & mœstitià pusillanimes ad orationem pro remedio recurrerunt, quam composit am nobis tradiderunt.
- PDF 190 §. 29. Et ipse auulfus est ab eis. Ab alijs Christus oraturus secessit, docens ad orationem requiri solitudinem, passeres fugando sacrificium Abrahæ perturbantes.
- PDF 192 §. 30. Ad solitudinem se recipit sponsa Dei orationi vacatura, secundum insignem doctrinam, dignamque spiritu D. Bernardi.
- PDF 193 §. 31. Positis gentibus procidit in faciem suam. Pronus & genuflexus orat Redemptor noster, licer Dauid sedens orauerit, & sacerdotes stantes deprecentur manibus eleuatis, quod mysterio non vacat.
- PDF 196 §. 32. Ita Christus Patrem in oratione reueritus est, vt sicut dicit D. Chrysostomus meruerit, vt Pater illum similiter reuereretur.
- PDF 199 §. 33. Pater mi: Abba pater. Orat, Deum appellans Patrem vt fiduciam in nostris excitet orationibus; & cum lacrymis, quæ illam adaugent: mysticum est illud: Abba pater.
- PDF 202 §. 34. Fiat voluntas tua. Tuam in orando resigna voluntatem: est enim sacrificium gratum hoc & molestum, in quo, teste D. Hieronymo, vera curuantur genua.
- PDF 205 §. 35. Venit ad Discipulos suos, &c. Et iterum abijt & orauit. Exurgens Christus aboratione, & veniens ad discipulos suos, instruit Patros familias; & rediens ad orationem; docet necessariam in ea esse perseuer antiam.
- PDF 207 §. 36. Perseuera in oratione percutiens cum Eliseo Iordanem, eamque quam suadet Christus, adhibe violentiam, & quam D. Ambros. in Chananæa perpendit.
- PDF 209 §. 37. Iterum orauit eunden sermonem dicens. Iisdem verbis orauit Dominus: Non necesse est illa variare, sed exemplo Anne orare, & cicadam Dauid imitari.
- PDF 210 §. 38. Apparuit ei Angelus confortans eum. Mittitur à Patre Angelus confortans: etenim oratio semper habet effectum: vt in D. Paulo considerat D. Chrystost.
- PDF 213 §. 39. Consortans eum. Ostium Dominus in se conclusit solatio partis inferioris: vnde misit illi Pater Angelum consortatorem. Mysterium latet hic profundißimæ Theologiæ.
- PDF 217 §. 40. Consortauit Angelus Saluatorem, sicut Ionathas Dauidem, & impletur Moysi vaticinium.
- PDF 219 §. 41. Factus in agonia prolixius orabat, & factus est sudor eius sicut guttæ sa[n]guinis. Agonia[m] passus est Dominus: primò ex concideratione scelerum in se irruentium impetu grautori, quàm saxa præcelsæturris, velrupes montis altißimi.
- PDF 222 §. 42. Secundo: agoniam sudoremque sanguineum contritio cordis eius excitauit: mare dixeris, in quo demersasunt peccata, sicut in Ægypto locustæ.
- PDF 225 §. 43. Tertio: processit hæc agonia sudorque sanguineus ex verecundiæ de peccatis, quibus se cernebat grauatum, que probatur ipso præcedente timore efficacior: notate mysterium.
- PDF 226 §. 44. Tandem hanc agoniam sudoremque prouocauit sanguineum cordis robur, quod inuictus ille dux declarauit: illud amoru ignis vt ceram, de qua Dauid, liquefecit, & quasi in terebintho, de qua Sapiens, operatus est.
- PDF 230 Feria III. Hebdomadæ sanctæ: Homilia Qvadragesimatertia. De negatione & lacrymis D. Petri. Et conuersus Dominus respexit Petrum: & recordatus est Petrus verbi Domini &c. & egressus foras fleuit amare. Luc. 22.
- PDF 230 Svmmarivm Homiliæ XLIII. Seqventi.
- PDF 232 Homilia XLIII. De Negatione Et Lacrymis D. Petri.
- PDF 233 §. 1. Mala permittit Deus ad multorum frugem bonorum, messemque colligit de femente diaboli: nunc benè dicimus, quòd de petra oleum eduxerit.
- PDF 236 §. 2. Posuit Christus D. Petrum & Paulum sicut Salomon comumnas Lacbin & Booz, quibus in peccatoribus spem excitet indulgentiæ.
- PDF 239 §. 3. Duo Summi Pontifices Aaron & Petrus graues fuerunt peccatores: vt eorum magnitudo miseriarum, blandos eos redderet & misericordes.
- PDF 242 §. 4. Passus est Dominus cadere Petrum, vt Zelum eius mitigaret, & alios eadem mensurâ metiretur, quâ ipse mensus fuerat.
- PDF 244 §. 5. Fuge occasiones, in quibus nec ipse Petrus Pontifex vniuersalis, nec ipse Dauid Magister generalis firmi permanserunt.
- PDF 247 §. 6. Perseuerantia in bono donum est Dei, & turpiùs cades, quàm D. Petrus, si ille manum sustollat.
- PDF 249 §. 7. Meritò timent sancti tantationes: vigilate & orate, vt non intretis inillas.
- PDF 252 §. 8. Hanc attendas historiam, vt ex pœnitentia D. Petri tuam addiscas cum qua désponsandus, sicut Dauid cum Abisag.
- PDF 255 §. 9. Tecum paratus sum & in carcerem & in mortem ire. Animan meam pro te ponam, &c. Et si omnes scandalizati fuerint in te, &c. Triplicauit sua promissa Petrus: sed his omnibus contradixit Christus, & clarè patet, quomodo nobisipsis mentiamur.
- PDF 258 §. 10. Etsi omnes scandalizati fuerint in te, &c. Indicarunt primò Euangelistæ causam lapsus Petri: fiduciam scilicet ammam dese, & quòd ceteros antecelleret.
- PDF 261 §. 11. Quantò quis distinctius naturalem suam agnoscit infirmitatem, tantò se fortiùs ad gratiam disponit, & reipsa est dispositus, quando se claudum videt, vt Iacob.
- PDF 263 §. 12. Sequebatur Petrus à longè. Eo ipso quo se Petrus à Domino elongat, deseruet eius animus, intratque paupertas, quam Deus dixit esse ceti præcursorem.
- PDF 267 §. 13. A longe. Timuit Petrus, & lapsus est, vt miles pusillanimis, & tu quoque corrues, si rimori cedas.
- PDF 268 §. 14. Stabat Petrus foris, &c. & dixit atius discipulus anciliæ ostiariæ & introduxit Petrum. Secundò: declarant Euangelistæ lapsum Petri trina negatione in palatio contigisse Caiphæ, loco proprio ad negandam veritatem.
- PDF 272 §. 15. Dixit Petro ancilla ostiaria, &c. Prima negatio fúit in ipso ingressu ad simplex ancillæ verbum. Time tu tentationem, quamuis leuis videatur.
- PDF 274 §. 16. Sedebat Petrus ad prunas. Negatio secunda fuit eum interrogantibus ministris inter quos Petrus in atrio Sedebat: indignus tanto Prælato locus.
- PDF 276 §. 17. Rursum qui adstabant, &c. Interuallo facto quasi horæ vnus, &c. & vnius ex seruis Pontificis: Nonne ego te vidi, &c. Tertia negatio facta est in eudem atrio, tantòque grauior, quia iuramento & anathematismis confirmabatur.
- PDF 278 §. 18. Negauit: Non sum: Nescio hominem istum, &c Licet peccatum illud circumstantias habe at diminuriuas suit tamen in sua specie, & in multiplicatione grauissimum: nam ad trium ancillarum inquisitionem, tertiò negauit.
- PDF 281 §. 19. Negauit cum iuramento, &c. Cœpit anathematizare, & iurare, &c. Negationem periuris & execrationibus aggrauauit, ex quo Christus eandem pœnam pertulit, quam Iob de suo Præside, potuitque de illo, sicut de Cyro, conqueri.
- PDF 284 §. 20. Contristârunt Christum hæ neagtiones vsque ad mortem & videtur de Petro timeri potuisse; quod Daniel de Rege Nabuchodonosor.
- PDF 287 §. 21. Conuersus Dominus respexit Petrum: Tertium declaratur; qualiter Petrum in se reuersus sit es secundo galli cantu; & conceptu Domini illum intuentis.
- PDF 289 §. 22. Respexit Petrum. Respexit Dominus Petrum spiritualiter & corporaliter operatus est id quod sol in luna passa Eclypsim, & anigma à Salomone propositum.
- PDF 291 §. 23. Recordatus est Petrus, &c. Etat Petrus it a obliuiosus, qualem illum describit Spiritus S. in nauclero vi tempestaris deiecto.
- PDF 292 §. 24. Et egressus Petrus foras, fleuit amare. Illæ lacrymæ verius fluunt de oculis Christi, quam Petri, qui creant in illo Arcturum & Oriona.
- PDF 295 §. 25. Fleuit amarè. Ecce qualiter Deus aquas vocet maris superfascicalum suum, & time ne hoc in te non operetur, sicut timuit Petrus de Simône Mago.
- PDF 298 §. 26. Egressus foras Petrus. Attende in Petro exemplar pœnitentiæ: fuerunt eius lacrymæ aquæ Iordanis, & gallus id quod anseres Romæ.
- PDF 301 §. 27. Cœpit flere. Non destitit Petrus à ploratu vt faciunt peccatores: similes canibus, & loti denuo cadauer contingunt.
- PDF 303 §. 28. Quod aduertimus in Christo moriente, & resurgente quo humanam prodit infirmitatem; & virtutem testatur diuinam: idem in D. Petro insigni mysterio considerandum.
- PDF 306 Feria IV. Hebdomadæ sanctæ: Homilia Qvadragesimaqvarta. De conuersione boni Latronis. Dicebat ad Iesum: Domine, memento mei &c. Hodie mecum eris in paradiso. Luc. 23.
- PDF 306 Svmmarivm Homiliæ Qvadrag. Qvartæ Seqventis.
- PDF 307 Homilia XLIV. De Conversione Boni Latronis.
- PDF 308 §. 1. Ostendit se Christus in hoc actu, Dominum esse scientiarum: quia propriis inimicorum machinis ipsos superat.
- PDF 310 §. 2. Primò intenderunt Iudæi Christi nominis ignominiam: vt inter latrones crucifixm, & ipse latro censeretur.
- PDF 312 §. 3. Secundo suum in Christum iustificare conatisunt facinus coram oculis totius vniuersi.
- PDF 313 §. 4. Tertio: nisi sunt Christum scommatibus & opprobriis affligere; post tot illata vulnera: sicut Iob contigit & Tobiæ.
- PDF 315 §. 5. Vnus autem de his, qui pendebant latronibus. Superauit Christus diabolum propriâ illius Lancea, sicut Banaias Ægyptium virtutem suam ostendens diuinam.
- PDF 317 §. 6. Vnus autem. Prouidet Dominus vnum contra vnum cuisidiabolus Iudam eriquerit, ipse diabolo latronem eripit.
- PDF 320 §. 7. Vnus autem de his. Substituit Christus hunc latronem in locum Petri majori veritate, quam dij locustam in locum primæ fidei quæ rupta fuerat.
- PDF 321 §. 8. Latro fungitur officio D. Petri, fratrem suum confirmans, illi proponens quod vates Abdias Edom.
- PDF 324 §. 9. Discernit latro in paritate pœnæ, disparitatem causæ, ad eximiam Christi gloriam.
- PDF 327 §. 10. Hic vero nihil mali gessit. Modò Deus educit de tenebris lucem, sicut in principio mundi, vt cum illuminet.
- PDF 329 §. 11. Memento mei, Domine, dum veneris. Magna est huius latronis pœnitentia, docet que nos talem agere, nostras pœnas fatentes esse egitimas.
- PDF 331 §. 12. Memento mei Domine. Tam excellens est huius Latronis fides, vt in aliquo vincat Patriarcharum imo & Abrahæ fidem.
- PDF 334 §. 13. Spes eius perfecta est, quæ promißum meretur multò nobilius, quàm quod Dominus spopondit Phinees.
- PDF 337 §. 14. Tam ardens fuit eius charitas, vt velut Phœnix exarserit, fuitque humilitas eius profunda.
- PDF 338 §. 15. Amen dico tibi: Hodie mecum eris in paradiso. Ostendit se Christus Deum ex eo quo probat solem non esse Deum & verbum Isaiæ abbreuiatum, & ab Apostolo prædicatum.
- PDF 342 §. 16. Hodie mecum eris in paradiso. Hoc præstat Dominus latroni beneficinm quod Dauid Berzellai: non illud attendas velim, quo pœnitentiam in vlimum vitæ diem procrastines.
- PDF 346 Feria V. Hebdomadæ sanctæ: Homilia Qvadragesimaqvinta. In die Cœnæ Domini. Ante diem festum Paschæ. sciens Iesus, quia venit bora eius, vt transeat ex hoc mundo ad Patrem, cum dilexisset suos &c. Ioan.13.
- PDF 346 Svmmarivm Hom. Qvadragesimæ Qvintæ Seqve.
- PDF 347 Homilia XLV. De Lotione Pedvm. Et Institvtione V. Sacramenti.
- PDF 348 §. 1. Hodie Deus perfecte formam assumpsit serui pedes lauans & instituens venerabile Sacramentum, vt nobis omnia sua bona communicaret.
- PDF 350 §. 2. Ante diem festum Paschæ &c. Misit aquam in peluim, & cœpit lauare &c. Admiratur D. Petrus Dominum in forma serui, & malaciam patitur in pelui aquarum, magis quam in mari nauigautes.
- PDF 352 §. 3. Quod ego facio, tu nescis modo &c. Sunt opera Christi capilli quos sponsa dixie excelsos, quales sunt elatæ palmarum, & nigros quasi coruus.
- PDF 355 §. 4. Cœpit lauare pedes discipulorum. Lotio pedum actus fuit humilitatis, quo superbia deprimeretur, sicut arca colles sublimes: per hoc facit ventis pondus.
- PDF 358 §. 5. Cœpit lauare pedes &c. Lotio pedum actus fuit etiam amoris, quo pedibus hominum ommes suas prostrauit diuitias illos magis obligans, quam losephum Putifar.
- PDF 361 §. 6. Instituens SS. Sacramentum contraiis satisfecit duobus amoris affectibus: egreßum suum ex hoc mundo ingreßui suo conformans.
- PDF 364 §. 7. Secundo: Sumpsit Dominus formam serui instituens SS. Sacramentum, vt in nobis omnia sua bona exmaniret, melius quam Isaac in Iacob.
- PDF 368 §. 8. Hic se Deus contrahit & extendit, vt dixit Osee, & inuitat rusticos, & peregrinos, & nobiles omnes simul, melius quam Ioseph.
- PDF 371 §. 9. Domine, tu mihi lauas &c. Hæc duo Christi opera prædixit Isaias tam admirabili musterio, vt magis Evangelista, quam Propheta esse videatur.
- PDF 374 §. 10. Scitis quid fecerim vobis? Duæs ædificaturus virtutes humilitatem, & charitatem statuit Christus hæc duo opera, velut fundamentum.
- PDF 377 §. 11. Accessit amor ad vltimum, pedes lauando Iudæ, illique SS. tribuendo Sacramentum, insigniori miraculo, quam vnio fucritignis & glaciei Ægypto.
- PDF 381 In die Parasceues: Homilia Qvadragesimasexta. De passione & morte Domini. Egressus est Iesus trans torrentem Cedron. Ioan. 18.
- PDF 381 Svmmarivm Homiliæ Qvadrag. Sextæ Seqventis.
- PDF 385 Homilia XLVI. De Passione Et Morte Domini.
- PDF 386 §. 1. In Passione Dei appendit Deus imaiorem partem beneficiorum, quæ bominibus contulit: quæ quia talis est semper habita fuit à multis eorum vt mysterium creditu difficile, & eius intelligentia fidelibus tantum reseruata perfectioribus, vt iat D. Paulus.
- PDF 390 §. 2. Probatur eße maximum beneficiorum Dei. mysterium Passionis eius, ex amore, quo feruens se ad illam obtulit, quia hic reuelatur latitudo, longitudo, sublimitas & profundum eiusdem, quod ex solis obscuratione, quo tempore patiebatur, asserebatur.
- PDF 394 §. 3. Effecit amor Christi, vt beneficium commune moriendi pro omnibus, proprium esset singulis bominibus: & ita per omnes transist pænas singulis debitas eorum peccatis. Vt autem tibi proficiat, illam considera, tanquam pro te solo toleratam.
- PDF 396 §. 4. Sentite vt proprios, quos Christus perpeßus est, dolores pro peccatis vestris, & ita colligetis vt ilitatem ex Paßionis Christi meditatione.
- PDF 398 §. 5. Vt Paßionis illius meditatione afficiaris, posuit in illa Dominus sub acerbitate cius & doloribus dulce salutis nostræ remedium: materia hæc ea est, in qua multum potest noster proficere intellectus, & voluntas allectari.
- PDF 402 §. 6. Ne in superficie moreris historiæ Passonis mortisque Christi, sed illam considera vt Evangelium, at que on illa reperies magnalia virtutis Dei, quæ tuum excitabunt intellectum, sanctosque in voluntate elicient affectus.
- PDF 405 §. 7. Quia Dei virtus manifestatura erat meritum adeo sublime in opere nostræ Redemptionis, formam accipiendo serui paßus est, vt quatenus Paßioni suæ daretur principium, eum Iudas venderet, sicut fratres Ioseph eum vendiderunt pretio viliori.
- PDF 410 §. 8. Cantando Christus nostram incipit redemptionem, quia opus est amoris, pergit ad montem Oliueti; quia illam misericordia motus operatus est, & angustauit seipsum in horto Gethsemani (transiens torrentem Cedron): quia sacrificari debebat ad diuinæ iustitiæ satisfactionem.
- PDF 414 §. 9. Ad impletionem oraculi Zachariæ permisit Deus Apostolorum scandalum circa Passionem mortemque Christi: & ille hortum ascendens, illud ipsis proponit quo præmoneat illos, & Ressurrectionis suæ promißione confirmet.
- PDF 418 §. 10. In oratione qua Dominus æternum suum rogauit Patrem iam Passionem suam ingressus, omnium statuum hominibus ostendit ipsam esse medium abtenendi à Deo dona ad victoriam de omnigenis referendam tentationibus.
- PDF 422 §. 11. Laxauit Christus timori mortis suæ frœna quantum possibile fuit quando illam sibi in oratione proponebat: quia elegit eam pati eo modo, qui sibi erat acerbior vt declarat D. Augustinis.
- PDF 425 §. 12. Inea forma orationis, quam Christus obtulit Patri, nulla fuit oppositio sapientiæ: quam intellectus illius habebat de suæ mortis infallibilitate, nec quoad affectus, quibus eam voluntas appetebat: sed modum declarauit quo diabolum confudit circa diuinæ suæ personæ cognitionem.
- PDF 427 §. 13. In coniunctione familiæ ministrorum Pontificum & cohortis Imperatoris Romani ad capiendum Christum, ordinauit Spiritus S. omnipotentiæ eius confessionem & redemptionis meritum, quod omnibus cederet in beneficium, Iudæis & gentilibus: quia vt dixit Apostolus, nulla futura erat inter Græcos Iudæosque distinclio.
- PDF 429 §. 14. Osculo salutat Iudas Dominum, aitque illi. Aue: quia in hoc verbo principium accepit hominum cum Deo reconciliatio. Et ita principio nostræ redemptionis finis correspondent, tametsi modis diversis.
- PDF 434 §. 15. Vt certius milites Christum agnoscerent, ipse prodit obuiam illis capere quærentibus, & voce illa ego sum, omnes pro sternit in terram, sicut Samson Philistæos mandibula, & armigero suo Ionathas.
- PDF 437 §. 16. Deiecit milites in terram metus quem de Christo perceperunt: processit hic ex lucis radiis de oculis eius Diuinis elucentibus, & efficacia verbi Ego sum, licet summa prolati suauitate.
- PDF 440 §. 17. In tribus patefecit Dominus suam omnipotentiam, postquam militibus vires ad surgendum tribuisset: in cæcitate, qua illum licet sibi præsentem, non agnoscunt: in confessione qua Saluatorem illum fatentur, vocantes eum Iesum: atque in eo quod obediant, liberos, permittentes abire discipulos, sicut illis præceperat.
- PDF 447 §. 18. Hora vocatur Domini in qua traditus fuit in mortem: quia mors eius subiecta fuit eius sapientiæ, voluntati & potentiæ, & hor a similiter fuit militum & ministrorum: omnium profutura erat saluti, & quia in ipsa dedit illis potestatem, vt mortem eius executioni mandarent.
- PDF 450 §. 19. Cum facultatem Christus ministris dedisset vt eum caperent dicens. Hæc est hora vestra; omnes discipuli relicto eo fugerunt etiam ipsi maxime familiares; quiæ nostræ redemptionis: opus erat soli Domino reseruatum qui teste Propheta, Torcular solus ipse calcaret.
- PDF 452 §. 20. Quamuis Christus potuerit infinita sua præualere potentia, vt akias fecit, nunc quando capitur potestatem concessit vt euus ligarent, quo nos ab illis eriperet laqueis quos Adam nobis promeruit.
- PDF 454 §. 21. Ostendit se Christus verum Deum in patientia qua pertulit alapam sibi â milite inflictam in domo Pontificis.
- PDF 457 §. 22. Præclarius opus fuit quod conuenire non potuerint testimonia testium contra cum productorum, quam quod Deus linguas eorum confuderit, qui Turrim Babelerigere conabantur.
- PDF 458 §. 22. [i.e. 23] Vt animos ministrorum prouoraret ad opprobria, quibus Christum in domo Potificis Caipha affecerunt, illum hic vt blasphemum accusat, zelumique præfert honoris Dei, propria scindens vestimenta. Per hoc finem sus præsignauit Pontificatus.
- PDF 461 §. 24. Serio Pilatus Christi causam indagauit quatenus constaret quod nullam ipse morti suæ dedisset, sed vt per eam Regnum fundaret omnino cœleste, sicut lamina præfigurauit hyacinthina in Mitra summi Sacerdotis.
- PDF 465 §. 25. In omnibus tribunalibus Caiphæ Pilati & Herodis, ad quæ Deus Christum trahi voluit, eius declaratur innocentia, vt patebit in eorum singulis cuentibus.
- PDF 468 §. 26. Mors Christi sacrisicium fuit pro cunctis mundi sceleribus: idcirco permisit Deus vt Pilatus legis transgrederetur limites in verberibus quibus iussit Christum flagellari, & quod capiti eius imponi mandaucrit coronam septuaginta duabus spinis horridam eumque in conspectum populi foras produxerit, exclamans: Ecce homo.
- PDF 471 Sabbato Sancto: Homilia Qvadrasimaseptima. De martyrio & doloribus SS. Virginis & Matris Mariæ, Stabat iuxta crucem Iesu mater eius Maria. Ioan.19.
- PDF 471 Svmmarivm Homil. Qvadragesimæ Septime Seqvent.
- PDF 473 Homilia XLVII. De Martyrio Et Doloribvs SS. Virginis Et Materis Mariæ.
- PDF 474 §. 1. Ne Virgini SS. donum deesset Martyrij, quod est eminentißimum quod Deus electis suis concedit, illud ipsi concessit, & conprebendit in doloribus quos vidit filium patientem in SS. Passione sua ac morte.
- PDF 476 §. 2. Dolor quem sensit in corde suo Virgo, dum vidit Christum extremis adeo cruciatibus morientem, reddidit Martyrium eins ceterorum Martyrum Martyrio excellentius.
- PDF 478 §. 3. Cum esset adeo sublimisea cognitio, quam habuit Virgo SS. de Passione & morte Christi, & amor adeo intensus quo illum diligebat, eundem in animasua dolorem sensit, quem in suo Christus corpore tolerauit.
- PDF 481 §. 4. Ex vinuer sali omnium creaturarum tristitia in morte Christi, collige quanta fuerit asstictio cordis SS. Matris eins: quæ non plorans, acerbius eam quam omnes illæ persensir.
- PDF 483 §. 5. Locum non cesit D. Virgo delliquio animi, quando Christum vidit in cruce quatenus sensibus maners exitatis dolore sentiret tantò fæniorem.
- PDF 485 §. 6. Maximum est argumentum sanctitatis B. Virginis, quod tot inter tribulationes ac pœnas, quibus cor eius affligebatur perseueraret & in earu[m] staret toleratione constantissima.
- PDF 488 §. 7. Luctantur in corde Virginis amor quo fertur in Christum vt viuat, & conformitas voluntatis suæ cum æterni Pætris volumtate, vt moriatur: & hæc cor eius lucta configit iisdem doloribus quos Christus in horto patiebatur.
- PDF 490 §. 8. Intolerabilem excitat parentibus dolorem videre filios suos morientes: vt autem B. Virgini hic non subtraheretur dolor, disponit Deus vt Christus in cruce, ipsa spectante, moriatur.
- PDF 492 §. 9. Probatur maximu[m] in Virgine fuissse eius dolorem, quod filium suum viderit morientem; etenim talisintuitus affigit amplius materna pectora, & multo magis huius Virginis, quæ reliquas matres longe superabat.
- PDF 495 §. 10. Quia Christus filius erat solius matris suæ SS. illum easeruentius quam omnes matres suos, diligebat: vnde suit in illa dolor ex eius morte molestior.
- PDF 496 §. 11. Ita vicina adstat Virgo Domina nostra cruci filij sui, vt in ipsa videatur crucifixa, eosdem in corde suo persentiens cruciatus, quos Christus in corpore tolerabat, vt non haberet quo se verteret solarium inuentura.
- PDF 498 §. 12. Christus B. Virgine titulum non ad scribit matris, quando illi de cruce loquieur quantenus Martyrium eius simile foret illi quod ipsi patiebatur ab æterno Patresuo destitutus.
- PDF 500 §. 13. Quamuis omnem spirauerit crudelitatem, quidquid inimici Christi corpori intulerunt, quo sæuius illum torquerent, singularis attamen fuit ictus lanceæ ille næm que Virginis pectus transfodit.
- PDF 503 §. 14. Renouant B. Virgini dolores saora Passionis instrumenta, quando (dum de cruce deponitur) Ioseph & Nicodemus hæc illi consignant.
- PDF 506 §. 15. Recipit in sinum suum Virgo sanctissima corpus filij sui emortum. Nonam notemus doloris eius circumstantiam.
- PDF 508 §. 16. Sepeliut Virgo filij sui corpus dolore vulnerata, quod pra illa sui hominum turba aromatibus vngit pretiosis in signum summe venerationis.
- PDF 510 §. 17. Christus Dominus sepulchro tumulatur alieno: etenim non fuit, sed nostræ mors, cuius domus est sepulchrum.
- PDF 512 Dominica Paschatis: Homilia Qvadragesimaoctava. De gloriosa resurrectione Domini. Maria Magdalene & Iacobi & Salome emerunt aromata, vt venientes vagerent Iesum. Marc. 16.
- PDF 512 Svmmarivm Homil. Qvadragesimæ Octavæ Sequent.
- PDF 513 Homilia XLVIII. Dominica Passchatis. De gloriosa Resurrectione Domini.
- PDF 514 §. 1. Resurgens Christus desiniuit & confirmauit fidem argumento longè fortiori quàm Sacerdotium Aaronis virgæ illius germinatione.
- PDF 517 §. 2. Christus in Resurrectione sua primariam comprehenderat personæ suæ confirmationem: vnde fuit illa necessaria.
- PDF 521 §. 3. Duodecim circumstantiæ notantur in Iona, & omnes plenæ mysterijs, quibus Christi Resurrectio significetur.
- PDF 523 §. 4. Conueniunt Christo septem illæ primæ circumstantia in Iona præfiguratæ.
- PDF 525 §. 5. Descendit Dominus ad inferos aliô longe modô, quàm Ionas ad cauernas pelagi profundißimas.
- PDF 527 §. 6. Descendit Dominus ad omnes inferni carceres sed diuersimiodè ad hos & alios.
- PDF 528 §. 7. Non potuit mors Christum digerere sicut nec cetus Ionam: vnde de ventre eius egressus est secum SS. Patres de limbo educens.
- PDF 530 §. 8. Multi Sancti cum Christo surrexerunt & quinam illi suerint declaratur.
- PDF 531 §. 9. Christus Resurrectionem suam legitimè probauit apparens in monte Galilææ.
- PDF 533 §. 10. Primò omnium apparuit Dominus Matri suæ Sanctissimæ à moruis rediuinus.
- PDF 535 Feria secunda Paschatis: Homilia Qvadragesimanona. Resurrectionis Domini. Duo ex discipulis Iesu ibant ipsa die in castellum, quod est in spatio stadiorum sexagint &c. Luc. 24.
- PDF 535 Svmmarivm Homiliæ Qvadragesimænonæ Seqventis.
- PDF 536 Homilia XLIX. Feria II. Paschatis.
- PDF 537 1. §. [i.e. §. 1.] Quia in Psalmo sexagesimo septimo decantatur triumphus Resurrectionis Christi, timet fugitque diabolus dum cantatur.
- PDF 539 §. 2. Tria declarat Dauid quibus triumphus Resurrectionis Domini redditur illustrisstimus.
- PDF 540 §. 3. Supremum opus Christi, quo se Deum manifestauit. fuit suiipsius resuscitatio.
- PDF 542 §. 4. Opus hoc Iacob eleganter descripsit somno leonis.
- PDF 545 §. 5. Excellentissime per Resurrectionem Christus de diabolo triumphauit, quem ita confregit, vt ipsemet D. Antonio testatur.
- PDF 548 §. 6. Optime declarauit D. Paulus rationem qua Christus de dæmone triumphauit, quem exposuit irrisioni.
- PDF 549 §. 7. Resurgens Christus de morte triumphauit, mortuam eam relinquens conquassatam.
- PDF 550 §. 8. Gloriose triumphauit Christus de Iudæis, eorum machinas vt fumum dissoluens.
- PDF 552 §. 9. Præfiguratus fuit Christi de Iudæis triumphus, in triumpho Samsonis de Philistæis.
- PDF 554 §. 10. Impletur oraculum Isaiæ, quod Deus diuitem procurabit ad Christi mortem qui fuit Ioseph ab Arimathia.
- PDF 556 §. 11. Hic liquido constat, quod ait Isaias: dabit impios pro sepultura Christi.
- PDF 558 §. 12. Victoria Resurrectionis Domini eo dirigitur, vt iusti exultent, & cum eo hilares epulentur.
- PDF 561 §. 13. Finem imponit Prædicator officio suo denarium Dei dans: ipse namque est, cuidebent Auditores reddere illum cum vsura: vt autem hoc congruenter digneque faciant, pro illis Prædicator intercedit.
- PDF 566 In Sesto Inuentionis S. Crucis: Homilia Qvinqvagesima. Sicut Moyses exaltauit serpentem in deserto, ita exaltari oportet filium hominis. Ioan. 3.
- PDF 566 Svmmarivm Homilliæ Qvinqvagesimæ Seqventis.
- PDF 568 Homilia L. In Festo Inventionis Sanctæ Crucis.
- PDF 569 §. 1. Christus in Cruce Ecclesiæ suæ fundauit ædificum & quidquid in eo boni commendatur: eo modo quo pro maiori securitate fundauerat super mare totam vniuersi machinam.
- PDF 570 §. 2. Maiori proprietate vocatur Crux Christi arbor vitæ spiritualis Ecclesiæ, quàm illa quam Deus plantauit in paradiso ad vitæ corporeæ conseruationem.
- PDF 571 §. 3. Compulerunt Deum peccata & sacrilegæ populi sui murmarationes, vt eosomnes deleret per serpentes ignitos, quos immisit. Quamuis dum ad eum per pœnitentiam recurrunt, eis contra morsus remedium festinè prouideat.
- PDF 572 §. 4. Serpens æneus iubente Deo per Moysen in stipite erectus in remedium morsuum ignitorum serpentium virtute viguit sanandi: quia symbolum fuit Christi in Cruce exaltati.
- PDF 574 §. 5. Exaltatio nominis Christi eiusque sacratißimi gloria corporis arbori S. Crucis innitebatur, sicut ea quam fecit in stipite serpentis ænei exaltatio.
- PDF 575 §. 6. Ex Christi Domini exaltatione in Cruce regnum accepit principium, quod dixit Isaias ex quatuor terræ partibus efformandum.
- PDF 576 §. 7. Moriens in cruce Christus eam ad tantum extulit gradum, vt ex staiu maxime vili & abteco, quo apud homines in mundo laborabat, digna reddita sit summa adoratione soli Deo conuenienti.
- PDF 577 §. 8. In gratitudinem quod Crux medium fuerit eminentißimæ Christi exaltationis, illam ipse Saluator ita exaltauit, vt ipsa sublimius etiam per absolutam Dei potentiam neque at exaltari.
- PDF 578 §. 9. Ad ampliorem Crucis gloriam, tanto illa tempore durabit, quanto gloriosum Dei regnum; quia ab vtroque Sanctorum gloria dependet & beatitudo.
- PDF 580 §. 10. Crucis signum in altum erectum. Primò: significat te per ipsam debere tuam assequi saluationem, sicut per ipsam Christus suum assecutus est regnum. Secundo: tetotum esse Christi. Tertiò: ipsam esse contrainimicos tuos forte propugnaculum.
- PDF 583 §. 11. Crux perpetuus est Prædicator nobis indicans quæ facienda conueniant. Nobis etiam exponit quid sit peccatum, qualis sit amor Dei: nec non docet nos patientiam, obedientiam, pietatem amoremque inimicorum.
- PDF Index Copiosvs Sacræ Scriptvræ. In Qvo Loca signantur S. Scriptvræ, maximè ad propositum exposita, declarata, & explicata his quatuor Tomis Homiliarum.
- PDF Index Materiarvm, Quæ his quatuor Tomis continentur.
- PDF Index Adagiorvm Et Formvlarvm Lo Qvendi Hispanicarvm
- PDF Ad Lectorem.
- PDF Colophon
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
- PDF Vorderschnitt
- PDF Tomvs Tertivs