Content
PDF Tomvs Secvndvs PDF [1] PDF Tomvs Qvartvs PDF Front cover PDF Endsheet PDF Title page PDF Index Homiliarvm Qvæ In Hoc Qvarto Tomo Continentvr. PDF Dominica Palmarum: Homilia Qvadragesimaprima. De solemni & festiuo ingressu Christi in Hierusalem. Cum appropinquaßet lesus Hierofolymis & venisset Bethphage ad montem oliueti &c. Matth. 21. PDF Svmmarivm Homiliæ XLI. Seqventis. PDF Homilia XLI. De Solemni, Et Festivo In. Gressv Christi In Hiervsalem. PDF §. 1. Vocatur hæc Hebdomada magna, maior quàm prima mundi, & orditur, sicut illa, in Dominica, in quæ lux creat a perhibetur. PDF §. 2. Inchoatur hebdomada Passionis Christi à die gloriæ, quam illi mundus attribuit, nos in seipso erudiens, talem esse ipsam. PDF §. 3. Similiter hæc hebdomada dat principium maioribus Christi mysterijs, cùm illa contineat adeo præclara, vt voluerit Dauid, quatenus oculos in illam conijciamus, sicut in vnum corum in quo se Deum Regemque omnium maximè declarauit. PDF §. 4. Huius ingressus eminentiam declarauit Iacob in filio suo Iuda: & Spiritus S. in sponsa cælesti: & Deus in obscuro quod proposuit Iob ænigmate. PDF §. 5. Cum appropinquasset Iesus Hierosolymis.Hoc ingressu it a gloriosa sua[m] Christus inchoat morte voluntariam: & apprositè it er suum incipit à Betphage. cui merit ò can- Hier.Bapt.de Lanuza Tom.IV. tant Hosanna, & ræmis illii comitantur. PDF §. 6. Ite in castellum &c. Inuenietis asina[m] &c. siquis vobis aliquid dixerit, &c. Vt Dominus oste[n]dat quod probvia spo[n]te te[n]dat ad morte[m] diuinæ[m] patefacit potestate[m] in eo, quòd duobus suis Apostolis præcipit & ordinat. PDF §. 7. Cum appropinquasset &c. Ipse moriturus venit suo motus amore, velut electrum Ezechielis: actus moltò praclarior illô, de quo filia Iephte celebratur. PDF §. 8. Imposueru[n]t vestime[n]ta sua. &c. sternebant in via: cædeba[n]t ramos, &c.: Mysterio no[n] vacant hæc duo animalia, & vestimenta, quibus populus illi occurrit, sicut in facto Iehu. PDF §. 9. Hoc totu[m] factu[m] est, vt adimplerétur scripturæ. Optimè descripsic Propheta hunc ingressum Christi, & declarat eum ad gloria[m], illius, nostrumque cesiße emolumentum. PDF §. 10. Exulta, iubila, &c. Ecce Rex tuus venit tibi. Inillis quæ scribit Euangelista huic interuenisse ingressui, declaratur totum hunc nobis profuisse. PDF §. 11. Hoc totu[m] factu[m] est. Præcipit Deus Prophetias scribi in buxo, & libris vr ilias suo tep[m]ore depromant Euangelistæ, sicut modo D. Matth. & coniunctio fiat septem Pleiadum. PDF §. 12. Exulta satis filia Sion: Iubila Hierusalem. Magis timere poterat Hierusalem quàm Sodoma: illi tamen dicit Propheta, vt exultet, designans Christi Spiritum talem esse, qualem Iacobo & Ioanni declarauit. PDF §. 13. Exulta satis, &c. Deteguntur hic Dei retributiones, quæ sunt contra iuris ordinem, retrogradient es sicut Sem & Iaphet. PDF §. 14. Exulta iubila. timore ac tremore Prophetæ ciuitates percutiebant, ad quas mittebantur. Christus autem exhilarat, ipso Sa. muele magis pacificus. PDF §. 15. Ecce. Prima ratio hilaritatis est illud Ecce: qui a iam oculis tuis præsentem habes desideratum ab exordio mundi. PDF §. 16. Ecce. Antiquorum omnia desideria in Christo terminabantur, illudque testati sunt ipsa dispositione sepulturæ suæ; & nunc cunct a complentur. PDF §. 17. Rex tuus, exulta. Rege[m] tuu[m] cernens naturale[m] ia[m] se manifest ante[m] velut germe[n] de quo Hierem. & lapis que[m] vidit Nabuchodonoser. PDF §. 28.[i.e. 18] Rex tuus. Hic Rex tuus est, ne derisores admittas, de quibus Esther ait, quod esse non habeant. & Isaias voiat pilosos. PDF §. 19. Venit tibi. Secunda lætitiæ ratio est, quòd veniat tibi, Regibus, terræ præcelsior, quorum thrones, & alas manus sustinent subditorum. PDF §. 20.Venit tibi. Christus Deus est, & thronus illius Règalis, sicut sol, ac regnum illius velut Dei: solu[m] & totaliter in nostru[m] commodum. PDF §. 21. Venit tibi. Cum tibi totus veniat, dicit tamen: Dominus his opus habet quia illud ipsum quod accipit, tibi proficit, vt declarat linteum declarat linteum de cœlo descendens. PDF §. 22. Quidquid à nobis sumpsit, nobis reddit multò perfectiùs, id agens quod mulier cum fermento. PDF §. 23. Ipse pauper, & mansuetus. Tertia lætitiæ ratio est, quòd pauper veniat: talem enim eum iusti optârunt, talisque nostræ conueniebat Redemptioni. PDF §. 24. Ipse pauper Conueniebat vt Deus laruatus veniret, sicut dixit Moysi: larua autem secretior erat paupertas. PDF §. 25. Ipse pauper, &c. Tu quoque in sanguine testamenti. Terrenis opibus inops venit Christus sed cœlestibus sic diues, vt nouumillius probat testamentum veteri superius, quod animalium sanguine firmabatur. PDF §. 26. Ipse pauper. Tu quoque in sanguine testamenti. Perpende quàm diues sit legatisnoui sui testamenti omnibus promulgati, quod sanguine suo & morte confirmauit. PDF §. 27. Venit tibi mansuetus. Ostendit Regem esse promißum ipsa mansuetudo, qua venit mitissimus: non sicut Monarchæ in vemis furiosis, & bestijs designati crudelibus. PDF §. 28. Mansuetus. Cum Mansuetudine venit: etenim illa mundum sibi subij iet, est que vermis ligni tenerrimus. PDF §. 29. Mansuetus. Mansuetudo arma sunt quibus suos vestit milites, quos Propheta Michæas vocal septem Pastores, & octo Christos. PDF §. 30. Mansuetus. Ostendit Zacharias Hierumsalem Prophet am promissum mansuetum, Moysi simitem, & Supplicium tacitè innuit nisiillum recipiant. PDF §. 31. Mansuetus Tibivenit mansuetus si illum recipias, quàm rigurosus eris silacesseris eu[m] iniurijs, & crucifixeris, vt ait Apostolus. PDF §. 32. Qui præcedebant, & qui sequeba[n]t, dicebant: Hosanna. Triumphum hunc gloriosum offecerunt populi cantica, canticis similia transitus colummæ per mare rubrum. PDF §. 33. Ex ore infantium & lactentium perfecisti laudem, &c. Vltimam laudibus Christi perfectionem infantes addiderunt loquendo, quibus initium dederant etiam infantes, at moriendo. PDF Feria II. Hebdomadæ sanctæ: Homilia Qvadragesimasecvnda. De oratione in horto, & agonia, ac sudore sanguineo. Factus in agonia prolixius or abat, & factus est sudor eius ficut gutta sanguinis decurrentis in terram. Luc. 22. PDF Svmmarivm Homiliæ XLII. Seqventis. PDF Homilia XLII. De Oratione In Horto, Et Agonia, Ac Svdore Sangvineo. PDF §. 1. Consideranda mors est Redemptoris, vt tolerata pro te ita in particulari, sicut ea vituli pro reconciliatione Prodigi. PDF §. 2. Celebratur Christi passio cum lacrymis, & non Martyrum: horum etenim vt transacta, illius verò vt præsens attenditur. PDF §. 3. Mortem Christus pro te pertulit in particulari; vt autem illam pro te in singulari offerret, seceßit in hortum oraturus. PDF §. 4. Operetur in te Christi mors primò æcerbiorem multò luctum, quàm filiæ Iephte & Iosiæ: quandoquidem præterquam quòd molestior fuerit, tibi etiam tota cefferit ad salutem. PDF §. 5. Perpende secundò ex hac Christi morte malitiæ peccati grauit atem: est etenim balæna, cuius nunc larua detegitur. PDF §. 6. Mors hæc aperit debiti grauit atem, infirmitatem poudusque peccati, sicut templum Ezechielis. Illam eo modo, quo sponsa, applica. PDF §. 7. Si propter peccatum pro quo Dei filius venit satisfacturus, cum illi proprium non sit necesse posit, erga illum tantum Deus ostendat iustuiæ rigorem, licet filius suus sit: quid erit in hominibus, qui per proprium peccatum quod contra diuinam committunt Maiestatem eius se redunt inimicos? PDF §. 8. Tertiò nostram roborat fiduciam: cum nobis Christus hæc omnia concedat merita, muliò efficaciùs quàm Bercellai sua Chamaam filio suo consignauit. PDF §. 9. In hac passione Thymiama reperitur, quod nobis reliquit miro artifico confectum quo pectus Patris aterni mitigetur. PDF §. 10. Tandem adesto gratus, sitque tibi Christus crucifixus liber memorialis, illo dignior, quem Persæ circumferebant. PDF §. 11. Hymno dicto exierunt. Absolutâ cœnâ cecinit Christus magnum Alleluya: actio fuit hac ita insolita, vt nobu est mysteriosa. PDF §. 12. Hymno dicto. Christus principium passioni sua dedit, cantando: in amoris sui significatioem, & mysterium illud operatur profundum quod D. Bernardus exposuit. PDF §. 13. Egressus est Iesus trans torrentem Cedron. Dum Christus egreditur de Hierusalem liberam permittit ludæis facultatem peruersa sua exequendi desideria, quibus in suam lapsi sunt perditionem. PDF §. 14. Transtorrentem Cedron. Mysterium in ipso nomine continet hic torrens, quo declaratur grissuum Saluatoris obscuritas. PDF §. 15. Trans torrentem Cedron. Torens hic Christus præfigurat, transijt illum, sicut Dauid: quamuis non ficut ille fugiens, sed ostendens à sapientia vinci malitiam. PDF §. 16. Cœpit pauere, & tædere, & mœstus esse. Ingressus est Christus bortum, in quo fructus collegit pomorum, pauorem, tædium & mastitiam. Hos admiremur affectus. PDF §. 17. Cœpit pauere, &c. Voluntariè Dominus hos suscepit affectus, ipsosque excitauit maiori veritate, quàm ventos Æolus. PDF §. 18. Tristis est anima mea vsque ad mortem. Mortalem Christo tristitiam attulerunt peccata & perditio ludæ, suique populi nostra ex se illum contristant, vt declarat D. Hieron. PDF §. 19. Tristis est anima mea, &c. Contristauit Dominum populi sui Iudæque perditio, sicut Absalonis Dauid. Netu illum contristaueris. PDF §. 20. Tristis est anima mea, &c. Tristitiam assumpsit Christus in pœnarum suarum augmentum, quas it a desiderabat vt ad illarum passionem maius effecerit miraculum, quàm illud Iordanis. PDF §. 21. Assumpsit Christus quod illi poßet augere cruciatus: ad hoc in cruce bibit acetum, non vero vinum myrrhatum. PDF §. 22. Quia mors timore cruciat, illum Christus in summo gradu aßumpsit: illam ille præcedebat sicut armiger Goliath. PDF §. 23. Iob vt vates illustratus in seipso timoris præmisit symbolum , quo Christus hic angustatur. PDF §. 24. Tristis est anima mea. Timorem hunc & mortis tristitiam Christus assumpsit, vt illam nobis auferret: ostendens se unicornem de quo Dauid. PDF §. 25. Messait Dominus in horto tristitiam, & timorem, quem seminauit Adam, quo nos ab illis reddidit immunes sicut in Maltha seu insula Melitensi à viperis, & patet in D. Andrea & alijs Sanctis. PDF §. 26. Pater si posibile est, &c. Postulans Christus non bibere calicem, quem optauerat, ostendit quanta eius erat amaritudo.
PDF §. 27. Orani-. Christus tristitiâ absorptus recurrens ad orationem, docet nos illam mœroris & tristitiæ esse remedium, quo sibi Dauid & Iob subsidio fuerunt. PDF §. 28. Multi Sancti & Sanctæ laboribus & mœstitià pusillanimes ad orationem pro remedio recurrerunt, quam composit am nobis tradiderunt. PDF §. 29. Et ipse auulfus est ab eis. Ab alijs Christus oraturus secessit, docens ad orationem requiri solitudinem, passeres fugando sacrificium Abrahæ perturbantes. PDF §. 30. Ad solitudinem se recipit sponsa Dei orationi vacatura, secundum insignem doctrinam, dignamque spiritu D. Bernardi. PDF §. 31. Positis gentibus procidit in faciem suam. Pronus & genuflexus orat Redemptor noster, licer Dauid sedens orauerit, & sacerdotes stantes deprecentur manibus eleuatis, quod mysterio non vacat. PDF §. 32. Ita Christus Patrem in oratione reueritus est, vt sicut dicit D. Chrysostomus meruerit, vt Pater illum similiter reuereretur. PDF §. 33. Pater mi: Abba pater. Orat, Deum appellans Patrem vt fiduciam in nostris excitet orationibus; & cum lacrymis, quæ illam adaugent: mysticum est illud: Abba pater. PDF §. 34. Fiat voluntas tua. Tuam in orando resigna voluntatem: est enim sacrificium gratum hoc & molestum, in quo, teste D. Hieronymo, vera curuantur genua. PDF §. 35. Venit ad Discipulos suos, &c. Et iterum abijt & orauit. Exurgens Christus aboratione, & veniens ad discipulos suos, instruit Patros familias; & rediens ad orationem; docet necessariam in ea esse perseuer antiam. PDF §. 36. Perseuera in oratione percutiens cum Eliseo Iordanem, eamque quam suadet Christus, adhibe violentiam, & quam D. Ambros. in Chananæa perpendit. PDF §. 37. Iterum orauit eunden sermonem dicens. Iisdem verbis orauit Dominus: Non necesse est illa variare, sed exemplo Anne orare, & cicadam Dauid imitari. PDF §. 38. Apparuit ei Angelus confortans eum. Mittitur à Patre Angelus confortans: etenim oratio semper habet effectum: vt in D. Paulo considerat D. Chrystost. PDF §. 39. Consortans eum. Ostium Dominus in se conclusit solatio partis inferioris: vnde misit illi Pater Angelum consortatorem. Mysterium latet hic profundißimæ Theologiæ. PDF §. 40. Consortauit Angelus Saluatorem, sicut Ionathas Dauidem, & impletur Moysi vaticinium. PDF §. 41. Factus in agonia prolixius orabat, & factus est sudor eius sicut guttæ sa[n]guinis. Agonia[m] passus est Dominus: primò ex concideratione scelerum in se irruentium impetu grautori, quàm saxa præcelsæturris, velrupes montis altißimi. PDF §. 42. Secundo: agoniam sudoremque sanguineum contritio cordis eius excitauit: mare dixeris, in quo demersasunt peccata, sicut in Ægypto locustæ. PDF §. 43. Tertio: processit hæc agonia sudorque sanguineus ex verecundiæ de peccatis, quibus se cernebat grauatum, que probatur ipso præcedente timore efficacior: notate mysterium. PDF §. 44. Tandem hanc agoniam sudoremque prouocauit sanguineum cordis robur, quod inuictus ille dux declarauit: illud amoru ignis vt ceram, de qua Dauid, liquefecit, & quasi in terebintho, de qua Sapiens, operatus est. PDF Feria III. Hebdomadæ sanctæ: Homilia Qvadragesimatertia. De negatione & lacrymis D. Petri. Et conuersus Dominus respexit Petrum: & recordatus est Petrus verbi Domini &c. & egressus foras fleuit amare. Luc. 22. PDF Svmmarivm Homiliæ XLIII. Seqventi. PDF Homilia XLIII. De Negatione Et Lacrymis D. Petri. PDF §. 1. Mala permittit Deus ad multorum frugem bonorum, messemque colligit de femente diaboli: nunc benè dicimus, quòd de petra oleum eduxerit. PDF §. 2. Posuit Christus D. Petrum & Paulum sicut Salomon comumnas Lacbin & Booz, quibus in peccatoribus spem excitet indulgentiæ. PDF §. 3. Duo Summi Pontifices Aaron & Petrus graues fuerunt peccatores: vt eorum magnitudo miseriarum, blandos eos redderet & misericordes. PDF §. 4. Passus est Dominus cadere Petrum, vt Zelum eius mitigaret, & alios eadem mensurâ metiretur, quâ ipse mensus fuerat. PDF §. 5. Fuge occasiones, in quibus nec ipse Petrus Pontifex vniuersalis, nec ipse Dauid Magister generalis firmi permanserunt. PDF §. 6. Perseuerantia in bono donum est Dei, & turpiùs cades, quàm D. Petrus, si ille manum sustollat. PDF §. 7. Meritò timent sancti tantationes: vigilate & orate, vt non intretis inillas. PDF §. 8. Hanc attendas historiam, vt ex pœnitentia D. Petri tuam addiscas cum qua désponsandus, sicut Dauid cum Abisag. PDF §. 9. Tecum paratus sum & in carcerem & in mortem ire. Animan meam pro te ponam, &c. Et si omnes scandalizati fuerint in te, &c. Triplicauit sua promissa Petrus: sed his omnibus contradixit Christus, & clarè patet, quomodo nobisipsis mentiamur. PDF §. 10. Etsi omnes scandalizati fuerint in te, &c. Indicarunt primò Euangelistæ causam lapsus Petri: fiduciam scilicet ammam dese, & quòd ceteros antecelleret. PDF §. 11. Quantò quis distinctius naturalem suam agnoscit infirmitatem, tantò se fortiùs ad gratiam disponit, & reipsa est dispositus, quando se claudum videt, vt Iacob. PDF §. 12. Sequebatur Petrus à longè. Eo ipso quo se Petrus à Domino elongat, deseruet eius animus, intratque paupertas, quam Deus dixit esse ceti præcursorem. PDF §. 13. A longe. Timuit Petrus, & lapsus est, vt miles pusillanimis, & tu quoque corrues, si rimori cedas. PDF §. 14. Stabat Petrus foris, &c. & dixit atius discipulus anciliæ ostiariæ & introduxit Petrum. Secundò: declarant Euangelistæ lapsum Petri trina negatione in palatio contigisse Caiphæ, loco proprio ad negandam veritatem. PDF §. 15. Dixit Petro ancilla ostiaria, &c. Prima negatio fúit in ipso ingressu ad simplex ancillæ verbum. Time tu tentationem, quamuis leuis videatur. PDF §. 16. Sedebat Petrus ad prunas. Negatio secunda fuit eum interrogantibus ministris inter quos Petrus in atrio Sedebat: indignus tanto Prælato locus. PDF §. 17. Rursum qui adstabant, &c. Interuallo facto quasi horæ vnus, &c. & vnius ex seruis Pontificis: Nonne ego te vidi, &c. Tertia negatio facta est in eudem atrio, tantòque grauior, quia iuramento & anathematismis confirmabatur. PDF §. 18. Negauit: Non sum: Nescio hominem istum, &c Licet peccatum illud circumstantias habe at diminuriuas suit tamen in sua specie, & in multiplicatione grauissimum: nam ad trium ancillarum inquisitionem, tertiò negauit. PDF §. 19. Negauit cum iuramento, &c. Cœpit anathematizare, & iurare, &c. Negationem periuris & execrationibus aggrauauit, ex quo Christus eandem pœnam pertulit, quam Iob de suo Præside, potuitque de illo, sicut de Cyro, conqueri. PDF §. 20. Contristârunt Christum hæ neagtiones vsque ad mortem & videtur de Petro timeri potuisse; quod Daniel de Rege Nabuchodonosor. PDF §. 21. Conuersus Dominus respexit Petrum: Tertium declaratur; qualiter Petrum in se reuersus sit es secundo galli cantu; & conceptu Domini illum intuentis. PDF §. 22. Respexit Petrum. Respexit Dominus Petrum spiritualiter & corporaliter operatus est id quod sol in luna passa Eclypsim, & anigma à Salomone propositum. PDF §. 23. Recordatus est Petrus, &c. Etat Petrus it a obliuiosus, qualem illum describit Spiritus S. in nauclero vi tempestaris deiecto. PDF §. 24. Et egressus Petrus foras, fleuit amare. Illæ lacrymæ verius fluunt de oculis Christi, quam Petri, qui creant in illo Arcturum & Oriona. PDF §. 25. Fleuit amarè. Ecce qualiter Deus aquas vocet maris superfascicalum suum, & time ne hoc in te non operetur, sicut timuit Petrus de Simône Mago. PDF §. 26. Egressus foras Petrus. Attende in Petro exemplar pœnitentiæ: fuerunt eius lacrymæ aquæ Iordanis, & gallus id quod anseres Romæ. PDF §. 27. Cœpit flere. Non destitit Petrus à ploratu vt faciunt peccatores: similes canibus, & loti denuo cadauer contingunt. PDF §. 28. Quod aduertimus in Christo moriente, & resurgente quo humanam prodit infirmitatem; & virtutem testatur diuinam: idem in D. Petro insigni mysterio considerandum. PDF Feria IV. Hebdomadæ sanctæ: Homilia Qvadragesimaqvarta. De conuersione boni Latronis. Dicebat ad Iesum: Domine, memento mei &c. Hodie mecum eris in paradiso. Luc. 23. PDF Svmmarivm Homiliæ Qvadrag. Qvartæ Seqventis. PDF Homilia XLIV. De Conversione Boni Latronis. PDF §. 1. Ostendit se Christus in hoc actu, Dominum esse scientiarum: quia propriis inimicorum machinis ipsos superat. PDF §. 2. Primò intenderunt Iudæi Christi nominis ignominiam: vt inter latrones crucifixm, & ipse latro censeretur. PDF §. 3. Secundo suum in Christum iustificare conatisunt facinus coram oculis totius vniuersi. PDF §. 4. Tertio: nisi sunt Christum scommatibus & opprobriis affligere; post tot illata vulnera: sicut Iob contigit & Tobiæ. PDF §. 5. Vnus autem de his, qui pendebant latronibus. Superauit Christus diabolum propriâ illius Lancea, sicut Banaias Ægyptium virtutem suam ostendens diuinam. PDF §. 6. Vnus autem. Prouidet Dominus vnum contra vnum cuisidiabolus Iudam eriquerit, ipse diabolo latronem eripit. PDF §. 7. Vnus autem de his. Substituit Christus hunc latronem in locum Petri majori veritate, quam dij locustam in locum primæ fidei quæ rupta fuerat. PDF §. 8. Latro fungitur officio D. Petri, fratrem suum confirmans, illi proponens quod vates Abdias Edom. PDF §. 9. Discernit latro in paritate pœnæ, disparitatem causæ, ad eximiam Christi gloriam. PDF §. 10. Hic vero nihil mali gessit. Modò Deus educit de tenebris lucem, sicut in principio mundi, vt cum illuminet. PDF §. 11. Memento mei, Domine, dum veneris. Magna est huius latronis pœnitentia, docet que nos talem agere, nostras pœnas fatentes esse egitimas. PDF §. 12. Memento mei Domine. Tam excellens est huius Latronis fides, vt in aliquo vincat Patriarcharum imo & Abrahæ fidem. PDF §. 13. Spes eius perfecta est, quæ promißum meretur multò nobilius, quàm quod Dominus spopondit Phinees. PDF §. 14. Tam ardens fuit eius charitas, vt velut Phœnix exarserit, fuitque humilitas eius profunda. PDF §. 15. Amen dico tibi: Hodie mecum eris in paradiso. Ostendit se Christus Deum ex eo quo probat solem non esse Deum & verbum Isaiæ abbreuiatum, & ab Apostolo prædicatum. PDF §. 16. Hodie mecum eris in paradiso. Hoc præstat Dominus latroni beneficinm quod Dauid Berzellai: non illud attendas velim, quo pœnitentiam in vlimum vitæ diem procrastines. PDF Feria V. Hebdomadæ sanctæ: Homilia Qvadragesimaqvinta. In die Cœnæ Domini. Ante diem festum Paschæ. sciens Iesus, quia venit bora eius, vt transeat ex hoc mundo ad Patrem, cum dilexisset suos &c. Ioan.13. PDF Svmmarivm Hom. Qvadragesimæ Qvintæ Seqve. PDF Homilia XLV. De Lotione Pedvm. Et Institvtione V. Sacramenti. PDF §. 1. Hodie Deus perfecte formam assumpsit serui pedes lauans & instituens venerabile Sacramentum, vt nobis omnia sua bona communicaret. PDF §. 2. Ante diem festum Paschæ &c. Misit aquam in peluim, & cœpit lauare &c. Admiratur D. Petrus Dominum in forma serui, & malaciam patitur in pelui aquarum, magis quam in mari nauigautes. PDF §. 3. Quod ego facio, tu nescis modo &c. Sunt opera Christi capilli quos sponsa dixie excelsos, quales sunt elatæ palmarum, & nigros quasi coruus. PDF §. 4. Cœpit lauare pedes discipulorum. Lotio pedum actus fuit humilitatis, quo superbia deprimeretur, sicut arca colles sublimes: per hoc facit ventis pondus. PDF §. 5. Cœpit lauare pedes &c. Lotio pedum actus fuit etiam amoris, quo pedibus hominum ommes suas prostrauit diuitias illos magis obligans, quam losephum Putifar. PDF §. 6. Instituens SS. Sacramentum contraiis satisfecit duobus amoris affectibus: egreßum suum ex hoc mundo ingreßui suo conformans. PDF §. 7. Secundo: Sumpsit Dominus formam serui instituens SS. Sacramentum, vt in nobis omnia sua bona exmaniret, melius quam Isaac in Iacob. PDF §. 8. Hic se Deus contrahit & extendit, vt dixit Osee, & inuitat rusticos, & peregrinos, & nobiles omnes simul, melius quam Ioseph. PDF §. 9. Domine, tu mihi lauas &c. Hæc duo Christi opera prædixit Isaias tam admirabili musterio, vt magis Evangelista, quam Propheta esse videatur. PDF §. 10. Scitis quid fecerim vobis? Duæs ædificaturus virtutes humilitatem, & charitatem statuit Christus hæc duo opera, velut fundamentum. PDF §. 11. Accessit amor ad vltimum, pedes lauando Iudæ, illique SS. tribuendo Sacramentum, insigniori miraculo, quam vnio fucritignis & glaciei Ægypto. PDF In die Parasceues: Homilia Qvadragesimasexta. De passione & morte Domini. Egressus est Iesus trans torrentem Cedron. Ioan. 18. PDF Svmmarivm Homiliæ Qvadrag. Sextæ Seqventis. PDF Homilia XLVI. De Passione Et Morte Domini. PDF §. 1. In Passione Dei appendit Deus imaiorem partem beneficiorum, quæ bominibus contulit: quæ quia talis est semper habita fuit à multis eorum vt mysterium creditu difficile, & eius intelligentia fidelibus tantum reseruata perfectioribus, vt iat D. Paulus. PDF §. 2. Probatur eße maximum beneficiorum Dei. mysterium Passionis eius, ex amore, quo feruens se ad illam obtulit, quia hic reuelatur latitudo, longitudo, sublimitas & profundum eiusdem, quod ex solis obscuratione, quo tempore patiebatur, asserebatur. PDF §. 3. Effecit amor Christi, vt beneficium commune moriendi pro omnibus, proprium esset singulis bominibus: & ita per omnes transist pænas singulis debitas eorum peccatis. Vt autem tibi proficiat, illam considera, tanquam pro te solo toleratam. PDF §. 4. Sentite vt proprios, quos Christus perpeßus est, dolores pro peccatis vestris, & ita colligetis vt ilitatem ex Paßionis Christi meditatione. PDF §. 5. Vt Paßionis illius meditatione afficiaris, posuit in illa Dominus sub acerbitate cius & doloribus dulce salutis nostræ remedium: materia hæc ea est, in qua multum potest noster proficere intellectus, & voluntas allectari. PDF §. 6. Ne in superficie moreris historiæ Passonis mortisque Christi, sed illam considera vt Evangelium, at que on illa reperies magnalia virtutis Dei, quæ tuum excitabunt intellectum, sanctosque in voluntate elicient affectus. PDF §. 7. Quia Dei virtus manifestatura erat meritum adeo sublime in opere nostræ Redemptionis, formam accipiendo serui paßus est, vt quatenus Paßioni suæ daretur principium, eum Iudas venderet, sicut fratres Ioseph eum vendiderunt pretio viliori. PDF §. 8. Cantando Christus nostram incipit redemptionem, quia opus est amoris, pergit ad montem Oliueti; quia illam misericordia motus operatus est, & angustauit seipsum in horto Gethsemani (transiens torrentem Cedron): quia sacrificari debebat ad diuinæ iustitiæ satisfactionem. PDF §. 9. Ad impletionem oraculi Zachariæ permisit Deus Apostolorum scandalum circa Passionem mortemque Christi: & ille hortum ascendens, illud ipsis proponit quo præmoneat illos, & Ressurrectionis suæ promißione confirmet. PDF §. 10. In oratione qua Dominus æternum suum rogauit Patrem iam Passionem suam ingressus, omnium statuum hominibus ostendit ipsam esse medium abtenendi à Deo dona ad victoriam de omnigenis referendam tentationibus. PDF §. 11. Laxauit Christus timori mortis suæ frœna quantum possibile fuit quando illam sibi in oratione proponebat: quia elegit eam pati eo modo, qui sibi erat acerbior vt declarat D. Augustinis. PDF §. 12. Inea forma orationis, quam Christus obtulit Patri, nulla fuit oppositio sapientiæ: quam intellectus illius habebat de suæ mortis infallibilitate, nec quoad affectus, quibus eam voluntas appetebat: sed modum declarauit quo diabolum confudit circa diuinæ suæ personæ cognitionem. PDF §. 13. In coniunctione familiæ ministrorum Pontificum & cohortis Imperatoris Romani ad capiendum Christum, ordinauit Spiritus S. omnipotentiæ eius confessionem & redemptionis meritum, quod omnibus cederet in beneficium, Iudæis & gentilibus: quia vt dixit Apostolus, nulla futura erat inter Græcos Iudæosque distinclio. PDF §. 14. Osculo salutat Iudas Dominum, aitque illi. Aue: quia in hoc verbo principium accepit hominum cum Deo reconciliatio. Et ita principio nostræ redemptionis finis correspondent, tametsi modis diversis. PDF §. 15. Vt certius milites Christum agnoscerent, ipse prodit obuiam illis capere quærentibus, & voce illa ego sum, omnes pro sternit in terram, sicut Samson Philistæos mandibula, & armigero suo Ionathas. PDF §. 16. Deiecit milites in terram metus quem de Christo perceperunt: processit hic ex lucis radiis de oculis eius Diuinis elucentibus, & efficacia verbi Ego sum, licet summa prolati suauitate. PDF §. 17. In tribus patefecit Dominus suam omnipotentiam, postquam militibus vires ad surgendum tribuisset: in cæcitate, qua illum licet sibi præsentem, non agnoscunt: in confessione qua Saluatorem illum fatentur, vocantes eum Iesum: atque in eo quod obediant, liberos, permittentes abire discipulos, sicut illis præceperat. PDF §. 18. Hora vocatur Domini in qua traditus fuit in mortem: quia mors eius subiecta fuit eius sapientiæ, voluntati & potentiæ, & hor a similiter fuit militum & ministrorum: omnium profutura erat saluti, & quia in ipsa dedit illis potestatem, vt mortem eius executioni mandarent. PDF §. 19. Cum facultatem Christus ministris dedisset vt eum caperent dicens. Hæc est hora vestra; omnes discipuli relicto eo fugerunt etiam ipsi maxime familiares; quiæ nostræ redemptionis: opus erat soli Domino reseruatum qui teste Propheta, Torcular solus ipse calcaret. PDF §. 20. Quamuis Christus potuerit infinita sua præualere potentia, vt akias fecit, nunc quando capitur potestatem concessit vt euus ligarent, quo nos ab illis eriperet laqueis quos Adam nobis promeruit. PDF §. 21. Ostendit se Christus verum Deum in patientia qua pertulit alapam sibi â milite inflictam in domo Pontificis. PDF §. 22. Præclarius opus fuit quod conuenire non potuerint testimonia testium contra cum productorum, quam quod Deus linguas eorum confuderit, qui Turrim Babelerigere conabantur. PDF §. 22. [i.e. 23] Vt animos ministrorum prouoraret ad opprobria, quibus Christum in domo Potificis Caipha affecerunt, illum hic vt blasphemum accusat, zelumique præfert honoris Dei, propria scindens vestimenta. Per hoc finem sus præsignauit Pontificatus. PDF §. 24. Serio Pilatus Christi causam indagauit quatenus constaret quod nullam ipse morti suæ dedisset, sed vt per eam Regnum fundaret omnino cœleste, sicut lamina præfigurauit hyacinthina in Mitra summi Sacerdotis. PDF §. 25. In omnibus tribunalibus Caiphæ Pilati & Herodis, ad quæ Deus Christum trahi voluit, eius declaratur innocentia, vt patebit in eorum singulis cuentibus. PDF §. 26. Mors Christi sacrisicium fuit pro cunctis mundi sceleribus: idcirco permisit Deus vt Pilatus legis transgrederetur limites in verberibus quibus iussit Christum flagellari, & quod capiti eius imponi mandaucrit coronam septuaginta duabus spinis horridam eumque in conspectum populi foras produxerit, exclamans: Ecce homo. PDF Sabbato Sancto: Homilia Qvadrasimaseptima. De martyrio & doloribus SS. Virginis & Matris Mariæ, Stabat iuxta crucem Iesu mater eius Maria. Ioan.19. PDF Svmmarivm Homil. Qvadragesimæ Septime Seqvent. PDF Homilia XLVII. De Martyrio Et Doloribvs SS. Virginis Et Materis Mariæ. PDF §. 1. Ne Virgini SS. donum deesset Martyrij, quod est eminentißimum quod Deus electis suis concedit, illud ipsi concessit, & conprebendit in doloribus quos vidit filium patientem in SS. Passione sua ac morte. PDF §. 2. Dolor quem sensit in corde suo Virgo, dum vidit Christum extremis adeo cruciatibus morientem, reddidit Martyrium eins ceterorum Martyrum Martyrio excellentius. PDF §. 3. Cum esset adeo sublimisea cognitio, quam habuit Virgo SS. de Passione & morte Christi, & amor adeo intensus quo illum diligebat, eundem in animasua dolorem sensit, quem in suo Christus corpore tolerauit. PDF §. 4. Ex vinuer sali omnium creaturarum tristitia in morte Christi, collige quanta fuerit asstictio cordis SS. Matris eins: quæ non plorans, acerbius eam quam omnes illæ persensir. PDF §. 5. Locum non cesit D. Virgo delliquio animi, quando Christum vidit in cruce quatenus sensibus maners exitatis dolore sentiret tantò fæniorem. PDF §. 6. Maximum est argumentum sanctitatis B. Virginis, quod tot inter tribulationes ac pœnas, quibus cor eius affligebatur perseueraret & in earu[m] staret toleratione constantissima. PDF §. 7. Luctantur in corde Virginis amor quo fertur in Christum vt viuat, & conformitas voluntatis suæ cum æterni Pætris volumtate, vt moriatur: & hæc cor eius lucta configit iisdem doloribus quos Christus in horto patiebatur. PDF §. 8. Intolerabilem excitat parentibus dolorem videre filios suos morientes: vt autem B. Virgini hic non subtraheretur dolor, disponit Deus vt Christus in cruce, ipsa spectante, moriatur. PDF §. 9. Probatur maximu[m] in Virgine fuissse eius dolorem, quod filium suum viderit morientem; etenim talisintuitus affigit amplius materna pectora, & multo magis huius Virginis, quæ reliquas matres longe superabat. PDF §. 10. Quia Christus filius erat solius matris suæ SS. illum easeruentius quam omnes matres suos, diligebat: vnde suit in illa dolor ex eius morte molestior. PDF §. 11. Ita vicina adstat Virgo Domina nostra cruci filij sui, vt in ipsa videatur crucifixa, eosdem in corde suo persentiens cruciatus, quos Christus in corpore tolerabat, vt non haberet quo se verteret solarium inuentura. PDF §. 12. Christus B. Virgine titulum non ad scribit matris, quando illi de cruce loquieur quantenus Martyrium eius simile foret illi quod ipsi patiebatur ab æterno Patresuo destitutus. PDF §. 13. Quamuis omnem spirauerit crudelitatem, quidquid inimici Christi corpori intulerunt, quo sæuius illum torquerent, singularis attamen fuit ictus lanceæ ille næm que Virginis pectus transfodit. PDF §. 14. Renouant B. Virgini dolores saora Passionis instrumenta, quando (dum de cruce deponitur) Ioseph & Nicodemus hæc illi consignant. PDF §. 15. Recipit in sinum suum Virgo sanctissima corpus filij sui emortum. Nonam notemus doloris eius circumstantiam. PDF §. 16. Sepeliut Virgo filij sui corpus dolore vulnerata, quod pra illa sui hominum turba aromatibus vngit pretiosis in signum summe venerationis. PDF §. 17. Christus Dominus sepulchro tumulatur alieno: etenim non fuit, sed nostræ mors, cuius domus est sepulchrum. PDF Dominica Paschatis: Homilia Qvadragesimaoctava. De gloriosa resurrectione Domini. Maria Magdalene & Iacobi & Salome emerunt aromata, vt venientes vagerent Iesum. Marc. 16. PDF Feria secunda Paschatis: Homilia Qvadragesimanona. Resurrectionis Domini. Duo ex discipulis Iesu ibant ipsa die in castellum, quod est in spatio stadiorum sexagint &c. Luc. 24. PDF Svmmarivm Homiliæ Qvadragesimænonæ Seqventis. PDF Homilia XLIX. Feria II. Paschatis. PDF 1. §. [i.e. §. 1.] Quia in Psalmo sexagesimo septimo decantatur triumphus Resurrectionis Christi, timet fugitque diabolus dum cantatur. PDF §. 2. Tria declarat Dauid quibus triumphus Resurrectionis Domini redditur illustrisstimus. PDF §. 3. Supremum opus Christi, quo se Deum manifestauit. fuit suiipsius resuscitatio. PDF §. 4. Opus hoc Iacob eleganter descripsit somno leonis. PDF §. 5. Excellentissime per Resurrectionem Christus de diabolo triumphauit, quem ita confregit, vt ipsemet D. Antonio testatur. PDF §. 6. Optime declarauit D. Paulus rationem qua Christus de dæmone triumphauit, quem exposuit irrisioni. PDF §. 7. Resurgens Christus de morte triumphauit, mortuam eam relinquens conquassatam. PDF §. 8. Gloriose triumphauit Christus de Iudæis, eorum machinas vt fumum dissoluens. PDF §. 9. Præfiguratus fuit Christi de Iudæis triumphus, in triumpho Samsonis de Philistæis. PDF §. 10. Impletur oraculum Isaiæ, quod Deus diuitem procurabit ad Christi mortem qui fuit Ioseph ab Arimathia. PDF §. 11. Hic liquido constat, quod ait Isaias: dabit impios pro sepultura Christi. PDF §. 12. Victoria Resurrectionis Domini eo dirigitur, vt iusti exultent, & cum eo hilares epulentur. PDF §. 13. Finem imponit Prædicator officio suo denarium Dei dans: ipse namque est, cuidebent Auditores reddere illum cum vsura: vt autem hoc congruenter digneque faciant, pro illis Prædicator intercedit. PDF In Sesto Inuentionis S. Crucis: Homilia Qvinqvagesima. Sicut Moyses exaltauit serpentem in deserto, ita exaltari oportet filium hominis. Ioan. 3. PDF Svmmarivm Homilliæ Qvinqvagesimæ Seqventis. PDF Homilia L. In Festo Inventionis Sanctæ Crucis. PDF §. 1. Christus in Cruce Ecclesiæ suæ fundauit ædificum & quidquid in eo boni commendatur: eo modo quo pro maiori securitate fundauerat super mare totam vniuersi machinam. PDF §. 2. Maiori proprietate vocatur Crux Christi arbor vitæ spiritualis Ecclesiæ, quàm illa quam Deus plantauit in paradiso ad vitæ corporeæ conseruationem. PDF §. 3. Compulerunt Deum peccata & sacrilegæ populi sui murmarationes, vt eosomnes deleret per serpentes ignitos, quos immisit. Quamuis dum ad eum per pœnitentiam recurrunt, eis contra morsus remedium festinè prouideat. PDF §. 4. Serpens æneus iubente Deo per Moysen in stipite erectus in remedium morsuum ignitorum serpentium virtute viguit sanandi: quia symbolum fuit Christi in Cruce exaltati. PDF §. 5. Exaltatio nominis Christi eiusque sacratißimi gloria corporis arbori S. Crucis innitebatur, sicut ea quam fecit in stipite serpentis ænei exaltatio. PDF §. 6. Ex Christi Domini exaltatione in Cruce regnum accepit principium, quod dixit Isaias ex quatuor terræ partibus efformandum. PDF §. 7. Moriens in cruce Christus eam ad tantum extulit gradum, vt ex staiu maxime vili & abteco, quo apud homines in mundo laborabat, digna reddita sit summa adoratione soli Deo conuenienti. PDF §. 8. In gratitudinem quod Crux medium fuerit eminentißimæ Christi exaltationis, illam ipse Saluator ita exaltauit, vt ipsa sublimius etiam per absolutam Dei potentiam neque at exaltari. PDF §. 9. Ad ampliorem Crucis gloriam, tanto illa tempore durabit, quanto gloriosum Dei regnum; quia ab vtroque Sanctorum gloria dependet & beatitudo. PDF §. 10. Crucis signum in altum erectum. Primò: significat te per ipsam debere tuam assequi saluationem, sicut per ipsam Christus suum assecutus est regnum. Secundo: tetotum esse Christi. Tertiò: ipsam esse contrainimicos tuos forte propugnaculum. PDF §. 11. Crux perpetuus est Prædicator nobis indicans quæ facienda conueniant. Nobis etiam exponit quid sit peccatum, qualis sit amor Dei: nec non docet nos patientiam, obedientiam, pietatem amoremque inimicorum. PDF Index Copiosvs Sacræ Scriptvræ. In Qvo Loca signantur S. Scriptvræ, maximè ad propositum exposita, declarata, & explicata his quatuor Tomis Homiliarum. PDF Index Materiarvm, Quæ his quatuor Tomis continentur. PDF Index Adagiorvm Et Formvlarvm Lo Qvendi Hispanicarvm PDF Ad Lectorem. PDF Colophon PDF Endsheet PDF Back cover PDF Spine PDF Vorderschnitt PDF Tomvs Tertivs 
