Disputationes|| ROBERTI BELLAR-||MINI E SOCIETATE IESV,|| DE CONTROVERSIIS CHRISTIANAE|| FIDEI, ADVERSVS HVIVS TEM-||poris Hæreticos,|| : Tribus Tomis comprehensæ.||DE SVMMO PON=||TIFICE,|| QVINQVE LIRBRIS|| EXPLICATA.||. Ingolstadii : Sartorius, 1599 : PRIMI TOMI|| TERTIA|| CONTROVER-||SIA GENERALIS,||. [1599]
Inhalt
- PDF DE VERBO DEI|| scripto & non scripto,|| QVATVOR LIBRIS|| EXPLICATA.||
- PDF DE CHRISTO CAPITE|| TOTIVS ECCLESIAE,|| QVINQVE LIBRIS|| explicata.||
- PDF DE SVMMO PON=||TIFICE,|| QVINQVE LIRBRIS|| EXPLICATA.||
- PDF Vorderdeckel
- PDF Vorsatz
- PDF Titelblatt
- PDF 1 Index Librorvm et Capitvm.
- PDF 9 Praefatio In Libros De Svmmo Pontifice, Habita In Gymnasio Romano, anno [M]. [D]. LXXVII.
- PDF 27 Liber Primvs, De Romani Pontificis Ecclesiastica Hierarchia. Præfatio in Libros de summo Pontifice.
- PDF 27 Cap. I. Proponitur quæstio, Quodnam sit optimum regimen?
- PDF 29 II. Probatur prima propositio, Quòd Monarchia simplex, simplici Aristocratiæ & Dimocratiæ præstet.
- PDF 39 III. Quod Monarchia Aristocratiæ & Dimocratiæ admixta vtilior sit in hac vita, quàm simplex Monarchia.
- PDF 41 IV. Quod circumstantiis exclusis, Monarchia simplex absolutè & simpliciter excellat.
- PDF 43 V. Proponitur secunda quæstio, Debeat ne Ecclesiasticum regimen esse Monarchicum?
- PDF 44 VI. Quod Ecclesiæ gubernatio non sit Dimocratia.
- PDF 50 VII. Quod non sit Ecclesiasticum regimen penes Principes seculares.
- PDF 57 VIII.Quod non sit Ecclesiasticum regimen præcipuè penes Episcopos.
- PDF 62 IX. Quod regimen Ecclesiasticum præcipuè Monarchicum esse debeat.
- PDF 81 X. Proponitur tertia quæstio, & probatur Petri Monarchia ex loco Euangelij. Matth.16.
- PDF 90 XI. Quid sit super petram ædificari Ecclesiam. Matth. 16.
- PDF 93 XII. Quis sit ille cui dicitur; Tibi dabo claues. Matth. 16.
- PDF 109 XIII. Quid intelligatur per claues. Matth. 16.
- PDF 113 XIV. Soli Petro esse à Christo dictum; Pasceoues meas. Ioan.21.
- PDF 116 XV. Quid significet pasce. Ioan.21.
- PDF 119 XVI. Quod illis verbis Ioan.21. Oues meas, vniuersa Ecclesia significata sit.
- PDF 129 XVII. Explicatur prima prærogatiua S.Petri, ex mutatione nominis.
- PDF 131 XVIII. Explicatur secunda prærogatiua ex modo quo ab Euangelistis Apostoli numerantur.
- PDF 134 XIX. Explicantur quatuor aliæ prærogatiuæ ex Euangelio S. Matthai.
- PDF 136 XX. Explicantur tres aliæ prærogatiua ex Euangelio S. Lucæ.
- PDF 138 XXI. Explicantur aliæ duæ ex Euangelio S. Ioannis.
- PDF 139 XXII. Explicantur aliæ nouem prærogatiuæ ex Actis Apostolorum, & epistola ad Galatas.
- PDF 143 XXIII. Proponuntur aliæ prærogatiuæ ex variis auctoribus.
- PDF 148 XXIV. Tres vltimæ prærogatiuæ in medium adferuntur.
- PDF 154 XXV. Testimoniis Patrum Græcorum & Latinorum confirmatur primatus Petri.
- PDF 161 XXVI. Diluitur argumentum ex comparatione Petri cum Iacobo.
- PDF 164 XXVII. De comparatione Petri cum Paulo.
- PDF 169 XXVIII. Refellitur obiectio, ex quindecim peccatis sancti Petri à Magdeburgensibus concinnata.
- PDF 176 Liber Secvndvs, De summo Pontifice.
- PDF 176 Cap. I. Proponitur quæstio, An B. Petrus Romæ fuerit, ibidemq[ue] existens mortuus sit?
- PDF 178 II. Quòd Petrus Romæ fuerit.
- PDF 184 III. S. Petrum Romæ mortuum esse.
- PDF 190 IV. Petrum Romæ vsque ad mortem Episcopum fuisse.
- PDF 195 V. Soluitur argumentum primum hæreticorum.
- PDF 199 VI. Soluitur secundum argumentum.
- PDF 202 VII. Soluuntur alia quinque argumenta.
- PDF 205 VIII. Soluuntur alia octo argumenta.
- PDF 207 IX. Soluitur decimum sextum argumentum.
- PDF 209 X. Soluitur decimum septimum argumentum.
- PDF 210 XI. Soluitur vltimum argumentum.
- PDF 211 XII. Romanum Pontificem Petro succedere in Ecclesiastica Monarchia; probatur ex diuino iure & ratione successionis.
- PDF 220 XIII. Idem probatur ex Conciliis.
- PDF 225 XIV. Idem probatur ex testimoniis summorum Pontificum.
- PDF 234 XV. Idem probatur ex Patribus Græcis.
- PDF 238 XVI. Idem probatur ex Patribus Latinis.
- PDF 247 XVII. Idem probatur ex origine & antiquitate primatus.
- PDF 259 XVIII. Idem probatur ex auctoritate, quam exercuit Romanus Pontifex in alios Episcopos.
- PDF 267 XIX. Idem probatur ex legibus, dispensationibus, & censuris.
- PDF 271 XX. Idem probatur ex Vicariis Papæ.
- PDF 272 XXI. Idem probatur ex iure appellationum.
- PDF 275 XXII. Soluuntur argumenta Nili de iure appellationum.
- PDF 277 XXIII. Soluitur argumentum primum Lutheranorum.
- PDF 278 XXIV. Soluuntur alia tria argumenta.
- PDF 281 XXV. Soluitur argumentum vltimum.
- PDF 292 XXVI. Idem probatur ex eo, quòd summus Pontifex à nemine iudicatur.
- PDF 296 XXVII. Soluuntur argumenta Nili.
- PDF 303 XXVIII. Soluuntur obiectiones Caluini.
- PDF 305 XXIX. Soluuntur alia nouem argumenta.
- PDF 312 XXX. Soluitur argumentum vltimum, & tractatur quæstio, An Papa hæreticus deponi possit.
- PDF 318 XXXI. Idem probatur ex nominibus, quæ Romano Pontifici tribui solent.
- PDF 328 Liber Tertivs, De summo Pontifice.
- PDF 328 Cap. I. Proponitur Disputatio de Antichristo.
- PDF 332 II. Antichristum certum quendam hominem futurum.
- PDF 339 III. Ostenditur Antichristum nondum venisse.
- PDF 347 IV. Explicatur prima Demonstratio, quòd nondum venerit Antichristus.
- PDF 351 V. Explicatur secunda Demonstratio.
- PDF 355 VI. Explicatur tertia Demonstratio.
- PDF 360 VII. Explicatur quarta Demonstratio.
- PDF 363 VIII. Explicatur quinta Demonstratio.
- PDF 368 IX. Explicatur sexta Demonstratio.
- PDF 370 X. De Nomine Antichristi.
- PDF 377 XI. De Charactere Antichristi.
- PDF 381 XII. De Generatione Antichristi.
- PDF 386 XIII. De Sede Antichristi.
- PDF 395 XIV. De Doctrina Antichristi.
- PDF 404 XV. De Miraculis Antichristi.
- PDF 407 XVI. De Regno & Præliis Antichristi.
- PDF 411 XVII. De Gog & Magog.
- PDF 418 XVIII. Refelluntur deliramenta hæreticorum, quibus non tam probant, quàm impudenter affirmant, Papam esse Antichristum.
- PDF 421 XIX. Refelluntur nugæ Synodi Smalchaldicæ Lutheranorum.
- PDF 425 XX. Refelluntur Caluini mendacia.
- PDF 427 XXI. Refelluntur mendacia Illyrici.
- PDF 438 XXII. Refelluntur ineptiæ Tilemanni.
- PDF 441 XXIII. Refelluntur mendacia Chytræi.
- PDF 461 XXIV. Refutantur argumenta Caluini & Illyrici, qui probare conantur, Papam non esse amplius Episcopum. vbi etiam refellitur fabula de Ioanne Papa fœmina.
- PDF 469 Liber Qvartvs, De potestate spirituale summi Pontificis.
- PDF 469 Cap. I. Quòd Papa sit summus Iudex in controuersiis fidei & morum diiudicandis.
- PDF 472 II. Proponitur quæstio, Sitne certum Papæ iudicium?
- PDF 475 III. Statuitur prima propositio de infallibili iudicio summi Pontificis.
- PDF 485 IV. De Romana Ecclesia particulari.
- PDF 489 V. De decretis morum.
- PDF 491 VI. De Pontifice, vt est particularis quædam persona.
- PDF 491 VII. Soluuntur obiectiones ex ratione petitæ.
- PDF 496 VIII. De erroribus qui falsò adscribuntur summis Pontificibus, Petro, Lino, Anacleto, Thelesphoro, Victori, Zephyrino, Vrbano, Pontiano, Cornelio & Marcellino, qui non solùm Pontifices, sed etiam Martyres fuerunt.
- PDF 503 IX. De iis quæ Liberio & Felici II. obiiciuntur.
- PDF 510 X. De Siricio, Innocentio, & aliis septem Pontificibus.
- PDF 518 XI. De Honorio I.
- PDF 529 XII. De aliis septem Pontificibus.
- PDF 535 XIII. De Gregorio VII.
- PDF 544 XIV. De ceteris Pontificibus, quibus error in fide falsò tribuitur.
- PDF 553 XV. Proponitur quæstio, An summus Pontifex habeat iurisdictionem verè coactiuam, ita vt possit leges condere, quæ obligent in conscientia, & iudicare ac punire transgressores?
- PDF 557 XVI. Probatur testimoniis verbi Dei, posse Pontifices veras leges condere.
- PDF 572 XVII. Soluuntur argumenta aduersarioru[m] ex Scripturæ testimoniis ducta.
- PDF 578 XVIII. Soluitur argumentum ex comparatione legum.
- PDF 582 XIX. Soluitur argumentum ductum ab exemplis.
- PDF 583 XX. Soluuntur argumenta duo desumpta exratione conscientiæ.
- PDF 585 XXI. Soluitur argumentum ex Patribus.
- PDF 589 XXII. Proponitur quæstio postrema, An Christus iurisdictionem Ecclesiasticam soli Pontifici summo immediatè contulerit.
- PDF 590 XXIII. Apostolos à Christo iurisdictionem omnem accepisse.
- PDF 592 XXIV. Episcopos omnes à Papa iurisdictionem accipere.
- PDF 595 XXV. Soluuntur argumenta aduersariorum.
- PDF 599 Liber Qvintvs, De potestate Pontificis temporali.
- PDF 599 Cap. I. Proponitur quæstio de potestate temporali.
- PDF 601 II. Papam non esse Dominum totius mundi.
- PDF 603 III. Papam non esse Dominum totius orbis Christiani.
- PDF 606 IV. Papam non habere vllam temporalem iurisdictionem directè.
- PDF 611 V. Soluuntur argumenta contraria.
- PDF 619 VI. Papam habere temporalem potestatem indirectè.
- PDF 622 VII. Rationibus probatur Theologorum sente[n]tia.
- PDF 627 VIII. Idem probatur exemplis.
- PDF 634 IX. Non pugnare cum verbo Dei, vt vnus homo sit princeps Ecclesiasticus & Politicus simul.
- PDF 638 X. Soluuntur argumenta contraria.
- PDF De Translatione Imperii Romani A Græcis Ad Francos, Adversvs Matthiam Flaccivm Illyricvm, Libri Tres.
- PDF 643 Svmma Libri Primi. Romanum Imperium à Græcis ad Francos summi Pontificis auctoritate translatum.
- PDF 645 Liber Primvs. Argvmentvm Et Partitio Totivs Libri.
- PDF 647 Cap. I. Contradictiones duodecim Illyrici detegit.
- PDF 654 II. Mendacia viginti eiusdem Illyrici refellit.
- PDF 675 III. Prolegomena aduersarij confutat, & eam controuersiam explicat, quæ fuit Hadriano Summo Pontifici cu[m] Friderico Ænobardo Imperatore.
- PDF 691 IV. Testimoniis Historicorum supra triginta demonstrat, Imperium Romanum summi Pontificis auctoritate ad Francos à Græcis esse tra[n]slatum.
- PDF 702 V. Testimoniis duodecim Principum idem confirmat.
- PDF 709 VI. Idem asserit testiminiis septem summorum Pontificum.
- PDF 711 VII. Imperium Romanum non esse à Francis acquisitum iure belli.
- PDF 726 VIII. Non accepisse Carolum Magnum à Deo immediatè Imperij dignitatem.
- PDF 728 IX. Imperium Romanum non esse deuolutum ad Carolum Magnum iure succeßionis hæreditariæ
- PDF 743 X. Imperium Romanum non esse delatum ad Francos auctore Senatu Populóue Romano.
- PDF 747 XI. Imperium Romanum non fuisse à Græco Imperatore Carolo Magno traditum.
- PDF 756 XII. Summum Pontificem iure suo Romanum imperium transferre potuisse, ac reipsa ad Francos transtulisse.
- PDF 768 XIII. Obiectiones Illyrici dissoluit, aut iam antè dissolutas demonstrat.
- PDF 780 Liber Secvndvs. Svmma. Successionem explicat Caroli Magni.
- PDF 780 Cap. I. Succeßionem explicat Caroli Magni.
- PDF 782 II. Othonem I. non autem Henricum aut Chunradum, Imperatorem primum ex gente Saxonum fuisse demonstrat.
- PDF 786 III. Eunde[m] Othonem à Summo Pontifice Iohanne XII. ad Imperium prouectum ostendit.
- PDF 787 IV. Obiectiones Illyrici diluit.
- PDF 796 Liber Tertivs. Svmma. Septem Electores Imperij à Romano Pontifice constitutos.
- PDF 796 Cap. I. Electores ante Gregorij X. Pontificis & Friderici II. Imperatoris tempora designatos.
- PDF 801 II. Obiectiones Onuphrij refellit.
- PDF 807 III. Electores Imperij non ab Othone III. Imperatore, sed à Gregorio V. Pontifice Maximo institutos ostendit.
- PDF 813 IV. Obiectiones Illyrici dissoluit, ac mendacia plurima auctoris eiusdem detegit, & redarguit.
- PDF Vorsatz
- PDF Rückdeckel
- PDF Rücken
- PDF DE CONCILIIS, ET|| ECCLESIA MILITANTE,|| QVATVOR LIRBRIS|| COMPREHENSA.||
- PDF DE MEMBRIS ECCLE-||SIAE MILITANTIS,|| TRIBVS LIBRIS|| EXPLICATA.||
- PDF De Ecclesia, Qvæ Est in Pvrgatorio
- PDF DE ECCLESIA|| TRIVMPHANTE,|| TRIBVS LIBRIS|| EXPLICATA.||
- PDF IN ROBERTI|| BELLARMINI SOCIETA-||TIS IESV, PRIMVM TOMVM|| CONTROVERSIARVM,|| Duplex Index:||
- PDF De Sacramentis In Genere
- PDF De Baptismo Et Confirmatione
- PDF IN ROBERTI|| BELLARMINI SOCIETA-||TIS IESV, SECVNDVM TOMVM|| CONTROVERSIARVM,|| TRIPLEX INDEX:||
- PDF DE SACRAMENTO|| POENITENTIAE.|| QVATVOR LIBRIS COM-||REHENSA.||
- PDF De|| EXTREMA VNCTIO-||NE, ORDINE, ET MATRI-||MONIO.|| SINGVLIS LIBRIS EX-||PLICATA.||