Unius Necessarii pars .... Ubi agitur De Amore Dei / A P. Benedicto Rogaccio, è Societate Jesu. Pragae : Collegio Societatis Jesu : Univ. Carolo-Ferdinandeae, 1721 : Pars III. 1721
Content
- PDF Ubi agitur De Cognitione Dei
- PDF Ubi agitur De Effectibus
- PDF Ubi agitur De Amore Dei
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Bibelzitat
- PDF Michael Angelus Tamburinus, Præpositus Generalis Societatis Jesu.
- PDF Imprimatur
- PDF Protestatio Authoris.
- PDF Index Capitum.
- PDF 1 Proœmium.
- PDF 13 Cap. I. Perfectum Dei amorem non solis affectibus debere esse contentum, sed ad omnia se insuper virtutis opera extendere, quibus magìs gratificari Deo possit: déque duabus conditionibus, ad id præstandum ei necessariis: alterâ, ut diversis à se omnibus, nempe humanis, & terrenis amoribus validior sit in anima; alterâ, ut nullum ex hujusmodi aliis amoribus secum commorari in anima patiatur, sed omnes, quantùm potest, indè abigat.
- PDF 41 Cap. II. Deum esse à nobis amandum plùs omnibus aliis rebus, plúsque etiam, quàm nos ipsos amemus.
- PDF 62 Cap. III. In quo posita sit, & quanta esse debeat exuperatio amoris erga Deum, præ amore erga nos ipsos. Tres proponuntur illius gradus: déque primo agitur: qui est, quo vis bono spoliari, & quid vis malorum pati citiùs velle, quàm Deum gravi culpa offendere.
- PDF 80 Cap. IV. De secundo gradu Amoris Dei super omnia, voluntate nimirum, gravissima quævis mala potiùs subeundi, quàm eum vel perlevi ulla culpa offendendi.
- PDF 98 Cap. V. De amando Deo plùs nobismet ipsis, usque ad tertium, eúmque supremum hujusce exuperationis gradum: it à nempe, ut nullius sive boni, sive mali nostri respectu prætermittamus quidquam agere, quod ipsi esse gratius noverimus.
- PDF 118 Cap. VI. Quàm facilè hallucinari nos contingat circa Dei placitum: quantáque idcirco sedulitate certam in quovis nostro actu perspiciendi rationem debeamus scrutari.
- PDF 147 Cap. VII. Obedientiæ virtutem unicam viam esse, qua in omnibus certissimè reperiri voluntas Dei possit.
- PDF 198 Cap. VIII. Repræsentatur in nonnullis exemplis perfectio, quam in obedientia exercenda assequi possumus.
- PDF 213 Cap. IX. Non amari Deum summa, & tota vi ab homine, qui, licèt faciat ejus gratiâ, quidquid potest; non desiderat, plùs ei adhuc gratificari, quàm possit.
- PDF 238 Cap. X. Ad divini amoris perfectionem requiri, ut non modò præcipuus, sed & unicus amor animæ sit.
- PDF 268 Cap. XI. Non excludi à puro, perfectóque unius Dei amore complurium quoque aliarum rerum amores: dummodo hæ non merè propter se ipsas, sed propter Deum potiùs amentur.
- PDF 291 Cap. XII. Amorem sanctissimæ Humanitatis Christi, Deiparæ que Virginis, & reliquorum Cælituum nullo pacto adversari perfectæ charitati erga Deum: imò ex ea veriùs per necessariam derivationem profluere.
- PDF 314 Cap. XIII. Ad perfectum Dei amorem spectare, ut ejus gratiâ universum quoque hominum genus ametur.
- PDF 352 Cap. XIV. Quàm egregia complures Dei famuli prædictæ adversùs proximos charitatis documenta exhibuerint.
- PDF 372 Cap. XV. Amorem divinum exigere, ut inimicos peculiariter diligamus.
- PDF 406 Cap. XVI. Exempla, in quibus prædicta exercitationes charitatis erga inimicos luculentiùs apparent.
- PDF 425 Cap. XVII. Esse aliquem hominis erga se amorem rectum, quèmque perfectus Dei amor non excludat, imò veriùs præscribat.
- PDF 460 Cap. XVIII. Quinam nostri amor sit pravus, & perfecto Dei amori contrarius: déque duplici arte, ad eum in nobis extinguendum idonea.
- PDF 473 Cap. XIX. Explicatur propositarum artium prior, vilis nempe, imò nulla æstimatio honorum præsentium, ad quorum cupidinem à perverso nostri amore incitamur.
- PDF 494 Cap. XX. Exponitur altera pars, prostigando rerum terrenorum amori utilis: perpetuus nempe usus, ubique contra ipsum tendendi, per abdicationem omnium, quæ ipse appetit, & consectationem omnium, quæ ipse aversatur.
- PDF 518 Cap. XXI. Quantum Dei amor ab amore opum terrenarum dissideat: quoque pacto hominem ad has repudiandas impellat.
- PDF 551 Cap. XXII. Incitari ab amore Dei animam, ut, quæcunque corpori amica sunt, fugiat, &, quæcunque invisa consectetur.
- PDF 576 Cap. XXIII. Qualis, & quanta esse debeat hominis, qui perfectè Deum diligit, adversùs suum corpus severitas.
- PDF 594 Cap. XXIV. Ad perfectum Dei amorem necessariò requiri, ut reprimamus voluntatem propriam, imò ut illâ etiam nos omnino abdicemus.
- PDF 632 Cap. XXV. Ad perfectum Dei amorem necessariò requiri, ut mens hominis supervacua omni cupiditate, & delectatione purgetur.
- PDF 659 Cap. XXVI. Volenti Deum perfectè diligere, proscribendam ex animo, ac mente bonam omnem æstimationem sui esse.
- PDF 691 Cap. XXVII. Perfectum Dei amorem exigere, ut non modò vanam omnem nostri æstimationem penitùs à mente ablegemus; sed etiam studeamus quàm abjectissimè de nobis sentire, omniúmque nos mortalium contemptissimos ducere.
- PDF 721 Cap. XXVIII. Proprium esse hominis, qui perfectè Deum amat, ut à nemine amari, & in pretio haberi, sed omnibus potiùs contemptui, & fastidio esse velit.
- PDF 737 Cap. XXIX. Quomodo, & quatenus anima Deum amans, hominum æstimationem, amorémque vitare, & contemptum, atque aspernationem quærere debeat.
- PDF 777 Cap. XXX. Insignia quædam aversi ab humana æstimatione, & gloria animi exempla.
- PDF 801 Cap. XXXI. Num ad summam divini amoris perfectionem attineat, circa interiora etiam bona amori sui ipsius repugnare: fugiendo, quidquid naturæ hominis esto sanctum, ac spirituale arrideat. Et sententia negans statuitur.
- PDF 844 Cap. XXXII. Rationes, quibus eadem sententia superiori capite oppugnata est, diluuntur.
- PDF 862 Cap. XXXIII. Num Dei amor, ubi ad summam perfectionem evasit totam unus occupare animam debeat, omnêmque etiam æternæ beatitudinis, gratiæque sanctificantis, & Christianarum virtutum, & cujuscunque demum boni, quod Deus ipse non est, ab ea amorem excludere.
- PDF 880 Cap. XXXIV. Epilogus, & conclusio totius operis.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
- PDF Appendix Unius Necessarii, Summatim recolligens