Erzbischöfliche Akademische Bibliothek Paderborn / Ubi agitur De Amore Dei

jump to main content

Unius Necessarii pars ... : Pars III.. Ubi agitur De Amore Dei / A P. Benedicto Rogaccio, è Societate Jesu. Pragae. 1721

Content

PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Title page
PDF Bibelzitat
PDF Michael Angelus Tamburinus, Præpositus Generalis Societatis Jesu.
PDF Imprimatur
PDF Protestatio Authoris.
PDF Index Capitum.
PDF 1 Proœmium.
PDF 13 Cap. I. Perfectum Dei amorem non solis affectibus debere esse contentum, sed ad omnia se insuper virtutis opera extendere, quibus magìs gratificari Deo possit: déque duabus conditionibus, ad id præstandum ei necessariis: alterâ, ut diversis à se omnibus, nempe humanis, & terrenis amoribus validior sit in anima; alterâ, ut nullum ex hujusmodi aliis amoribus secum commorari in anima patiatur, sed omnes, quantùm potest, indè abigat.
PDF 41 Cap. II. Deum esse à nobis amandum plùs omnibus aliis rebus, plúsque etiam, quàm nos ipsos amemus.
PDF 62 Cap. III. In quo posita sit, & quanta esse debeat exuperatio amoris erga Deum, præ amore erga nos ipsos. Tres proponuntur illius gradus: déque primo agitur: qui est, quo vis bono spoliari, & quid vis malorum pati citiùs velle, quàm Deum gravi culpa offendere.
PDF 80 Cap. IV. De secundo gradu Amoris Dei super omnia, voluntate nimirum, gravissima quævis mala potiùs subeundi, quàm eum vel perlevi ulla culpa offendendi.
PDF 98 Cap. V. De amando Deo plùs nobismet ipsis, usque ad tertium, eúmque supremum hujusce exuperationis gradum: it à nempe, ut nullius sive boni, sive mali nostri respectu prætermittamus quidquam agere, quod ipsi esse gratius noverimus.
PDF 118 Cap. VI. Quàm facilè hallucinari nos contingat circa Dei placitum: quantáque idcirco sedulitate certam in quovis nostro actu perspiciendi rationem debeamus scrutari.
PDF 147 Cap. VII. Obedientiæ virtutem unicam viam esse, qua in omnibus certissimè reperiri voluntas Dei possit.
PDF 198 Cap. VIII. Repræsentatur in nonnullis exemplis perfectio, quam in obedientia exercenda assequi possumus.
PDF 213 Cap. IX. Non amari Deum summa, & tota vi ab homine, qui, licèt faciat ejus gratiâ, quidquid potest; non desiderat, plùs ei adhuc gratificari, quàm possit.
PDF 238 Cap. X. Ad divini amoris perfectionem requiri, ut non modò præcipuus, sed & unicus amor animæ sit.
PDF 268 Cap. XI. Non excludi à puro, perfectóque unius Dei amore complurium quoque aliarum rerum amores: dummodo hæ non merè propter se ipsas, sed propter Deum potiùs amentur.
PDF 291 Cap. XII. Amorem sanctissimæ Humanitatis Christi, Deiparæ que Virginis, & reliquorum Cælituum nullo pacto adversari perfectæ charitati erga Deum: imò ex ea veriùs per necessariam derivationem profluere.
PDF 314 Cap. XIII. Ad perfectum Dei amorem spectare, ut ejus gratiâ universum quoque hominum genus ametur.
PDF 352 Cap. XIV. Quàm egregia complures Dei famuli prædictæ adversùs proximos charitatis documenta exhibuerint.
PDF 372 Cap. XV. Amorem divinum exigere, ut inimicos peculiariter diligamus.
PDF 406 Cap. XVI. Exempla, in quibus prædicta exercitationes charitatis erga inimicos luculentiùs apparent.
PDF 425 Cap. XVII. Esse aliquem hominis erga se amorem rectum, quèmque perfectus Dei amor non excludat, imò veriùs præscribat.
PDF 460 Cap. XVIII. Quinam nostri amor sit pravus, & perfecto Dei amori contrarius: déque duplici arte, ad eum in nobis extinguendum idonea.
PDF 473 Cap. XIX. Explicatur propositarum artium prior, vilis nempe, imò nulla æstimatio honorum præsentium, ad quorum cupidinem à perverso nostri amore incitamur.
PDF 494 Cap. XX. Exponitur altera pars, prostigando rerum terrenorum amori utilis: perpetuus nempe usus, ubique contra ipsum tendendi, per abdicationem omnium, quæ ipse appetit, & consectationem omnium, quæ ipse aversatur.
PDF 518 Cap. XXI. Quantum Dei amor ab amore opum terrenarum dissideat: quoque pacto hominem ad has repudiandas impellat.
PDF 551 Cap. XXII. Incitari ab amore Dei animam, ut, quæcunque corpori amica sunt, fugiat, &, quæcunque invisa consectetur.
PDF 576 Cap. XXIII. Qualis, & quanta esse debeat hominis, qui perfectè Deum diligit, adversùs suum corpus severitas.
PDF 594 Cap. XXIV. Ad perfectum Dei amorem necessariò requiri, ut reprimamus voluntatem propriam, imò ut illâ etiam nos omnino abdicemus.
PDF 632 Cap. XXV. Ad perfectum Dei amorem necessariò requiri, ut mens hominis supervacua omni cupiditate, & delectatione purgetur.
PDF 659 Cap. XXVI. Volenti Deum perfectè diligere, proscribendam ex animo, ac mente bonam omnem æstimationem sui esse.
PDF 691 Cap. XXVII. Perfectum Dei amorem exigere, ut non modò vanam omnem nostri æstimationem penitùs à mente ablegemus; sed etiam studeamus quàm abjectissimè de nobis sentire, omniúmque nos mortalium contemptissimos ducere.
PDF 721 Cap. XXVIII. Proprium esse hominis, qui perfectè Deum amat, ut à nemine amari, & in pretio haberi, sed omnibus potiùs contemptui, & fastidio esse velit.
PDF 737 Cap. XXIX. Quomodo, & quatenus anima Deum amans, hominum æstimationem, amorémque vitare, & contemptum, atque aspernationem quærere debeat.
PDF 777 Cap. XXX. Insignia quædam aversi ab humana æstimatione, & gloria animi exempla.
PDF 801 Cap. XXXI. Num ad summam divini amoris perfectionem attineat, circa interiora etiam bona amori sui ipsius repugnare: fugiendo, quidquid naturæ hominis esto sanctum, ac spirituale arrideat. Et sententia negans statuitur.
PDF 844 Cap. XXXII. Rationes, quibus eadem sententia superiori capite oppugnata est, diluuntur.
PDF 862 Cap. XXXIII. Num Dei amor, ubi ad summam perfectionem evasit totam unus occupare animam debeat, omnêmque etiam æternæ beatitudinis, gratiæque sanctificantis, & Christianarum virtutum, & cujuscunque demum boni, quod Deus ipse non est, ab ea amorem excludere.
PDF 880 Cap. XXXIV. Epilogus, & conclusio totius operis.
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine

PDF Appendix Unius Necessarii, Summatim recolligens