Erzbischöfliche Akademische Bibliothek Paderborn / Discursus Prædicabiles, Sive Viridarium Sacrarum Concionum

jump to main content

Discursus Prædicabiles, Sive Viridarium Sacrarum Concionum : A Dominica In Albis Usque Ad Dominicam Adventus, ex plantis Sacræ Scripturæ, Doctrina SS. Patrum, aliorúmque Auctorum, tam sacrorum quam profanorum ad [...] / Opera Adm. R.P.M. Augustini Paoletti SS. Theologiæ Doctoris Eximii, Ordinis Eremitarum S. August. Provinciæ Senensis Prioris Provincialis, Viri communis boni promovendi studiosissimi... Coloniae : Demen, 1677

Content

PDF 10 Dominica Secunda Post Pascha. Ego sum Pastor bonus, bonus Pastor animam suam dat pro ovibus suis. Joan. 10. cap. Argumentum. Bonus prælatus se totum impendere debet etiam cum periculo vitæ pro bono subditorum, & omni diligentia conari debet, ut subditos ad pascua salutis deducat.

PDF 18 Dominica Tertia Post Pascha. Modicum & non videbitis me, & iterum modicum, & videbitis me. Joan. 16. Argumentum. Deus adeo fervens est & diligens, ut nec momentum exspectet dum nobis benefacere vult, è contra nos desides sumus in ejus servitio, cum tamen ferventes esse deberemus.

PDF 26 Dominica Quarta Post Pascha. Expedit vobis ut ego vadam, si enim non abiero paraclitus non veniet ad vos, si autem abiero, mittam eum ad vos. Joann. cap. 16. Argumentum. Nihil magis nos excitat ad bene operandum quam spes præmii nobis promissi, ideo enim & Apostoli non sunt tristati dum Christus ascendit, & alii maximas difficultates superarunt.

PDF 34 Dominica Quinta Post Pascha. Vsque modo non petistis quicquam in nomine meo; petite, & accipietis. Joan. cap. 16. Argumentum. Oratio adeò est potens, ut ipso verbo Dei sanguine Christi imò ipso Deo potentior sit, semper impetrat, debet fieri in nomine Christi, & ut oportet.

PDF 41 Festvm Ascensionis. Dominus quidem Iesus postquam locutus est eis assumptus est in cœlum, & sedet à dextris Dei. D. Marc. cap. 16. Argumentum. Omnia opera Dei sint portentosa, sed maxime ejus Ascenso, quia in illa vestigia sua monti Oliveti impressit, & ex affectu, quem erga suos hhabuit illibenter quasi ab eis discessit, quia seipso major illa esse factus videtur, & Angeli obstupuerunt.

PDF 49 Dominica Sexta Post Pascha. Cum venerit Paraclitus, quem ego mittam vobis à Patre Spiritum veritatis, qui à Patre procedit, ille testimonium perhibebit de me, & vos testimonium perhibebitis, quia ab initio mecum estis. Joan. cap. 15. Argumentum. Ostenditur contra Iudæos ex Scripturis Vnitas essentiæ, & Trinitas personarum, Messiam, Deum & hominem venisse, legem veterem desiisse.

PDF 57 Dominica Pentecostes. Paraclitus autem Spiritus Sanctus, quem mittet Pater in nomine meo, ille vos docebit omnia, & suggeret vobis omnia, quæcunque dixero vobis: Non turbetur cor vestrum, neque formidet. Joan. cap. 14. Argumentum. Spiritus Sanctus consolatur personas afflictas, opera imperfecta complet, ac pusillanimes animat.

PDF 65 Dominica Sanctissimæ Trinitatis. Data est mihi omnis potestas in cælo, & in terra. Euntes ergodocete omnes gentes baptizantes eos in nomine Patris, & Filii, & Spiritus sancti. Matth. 28. Argumentum. Mysterium Sanctissimæ Trinitatis declaratur, & ostenditur multos credere iilud speculativè, sed non practicè, etiam ostenditur quàm utilis sit devotio erga illud.

PDF 73 Dominica Infra Octavam C[o]rporis Christi. Homo quidam fecit cœnam magnam, & vocavit multos. Luc. cap. 14. Argumentum. Ostenditur excellentia Eucharistiæ, eaque beatitudini comparatur, imò suo modo præfertur.

PDF 82 Dominica Tertia Post Pentecosten. Quis ex vobis homo qui habet centum oves, & si perdiderit unam ex illis, nonne dimittit nonaginta novem in deserto, & vadit, &c. Luc. cap. 15. Argumentum. Perseverantia in bonis operibus commendatur, nam sine perseverantia nulla sunt, & quotidie in virtutibus proficiendum est, quantumvis aliquis diu vixerit.

PDF 91 Dominica Quarta Post Pentecosten. Concluserunt piscium multitudinem copiosam, rumpebatur autem rete eorum, & impleveverunt ambas naviculas, ita ut pene mergerentur. Luc. cap. 5. Argumentum. Excessus in quolibet genere ostenduntur esse novici, hinc suadetur ut necessariis ac mediocritatecontenti simus.

PDF 100 Dominica Quinta Post Pentecosten. Si offers munus tuum ad Altare, & recordatus sueris quia frater tuus habet aliquid adversus te, relinque ibi munus tuum ante altare, & vade prius reconciliari fratri tuo. S. Matth. cap. 5. Argumentum. Concordia Deo est gratissima, & nobis utilis.

PDF 108 Dominica Sexta Post Pentecosten. Misereor super turbam, quia ecce jam triduo sustinent me, nec habent quod manducent. D. Marc. cap. 8. Argumentum. Ostenditur quàm magna sit Dei misericordia, & quod magis inclinetur ad effectus misericordiæ, quàm ad rigorem justitiæ.

PDF 116 Dominica Septima Post Pentecosten. Non omnis, qui dicit Domine, Domine, intrabit in regnum cœlorum, sed, qui fecit voluntatem Patrus mei, &c. Matth. cap. 7. Argumentum. Ostenditur Christianum debere facere bona opera, & qui illa non facit hypocrita & à Deo condemnabitur.

PDF 125 Dominica Octava Post Pentecosten. Homo qidam erat dives, qui habebat villicum, hic diffamatus est apud eum, quasi dissipasset bona illius, Luc. cap. 16. Argumentum. Ostenditur honorem proprium, & famam proximi debere conservari; ille conservandus est actionibus bonis hæc per non propalationem defectuum, sed sub pallio secreti absconsionem.

PDF 133 Dominica Nona Post Pentecosten. Cùm appropinquaret Jesvs Jerosolymam, vidit civitatem, flevit super illam. Luc. 19. Argumentum. Deus gravius fert injurias su[...], quàm sibi irrogatas. Primo dum nostris magis compatitur, quàm suis; secundò dum suas magis tolerat, quàm nostras, tertiò dum severius nostras castigat, quàm suas.

PDF 141 Dominica Decima Post Pentecosten. Omnis qui se exaltat humiliabitur, & qui se humiliat exaltabitur, Luc. cap. 8. Argumentum. Ostenditur quam stupenda sint portenta sanctæ humilitatis, dum humiles exaltat.

PDF 150 Dominica Undecima Post Pentecosten. Dum transiret Dominus per medios fines Tyri, surdos fecit audire, & mutos loqui. D. Marc. cap. 7. Argumentum. Ostenditur quam utilis sit gratitudo.

PDF 158 Dominica Duodecima Post Pentecosten. Homo quidam descendebat ab Jerusalem in Jericho, & incidit in latrones, &c. Samaritanus autem quidam iter faciens venit secus eum, & videns eum misericordia motus. D. Luc. cap. 10. Argumentum. Ostenditur quam sint Angeli custodes diligentes vigilantes in nostra custodia, & quantâ compassione ducantur, ut nobis succurrant in nostris adversitatibus.

PDF 166 Dominica Decima Tertia Post Pentecosten. Cum ingrederetur Jesvs quoddam castellum, occurrerunt decem viri leprosi, qui steterunt à longe, levaverunt vocem dicentes, &c. Luc. cap. 17. Argumentum. Ostenditur, quod peccatores à iustis, & sanctis debeant degere separati, quia societas prava est periculosa.

PDF 174 Dominica XIV. Post Pentecosten. Non potestis duobus Dominis servire; Deo & Mammonæ. D. Matth. cap. 6. Argumentum. Ostenditur quam novicæ sint divitiæ & quod homo possit illas tenere, sed non debeat illis servire, verum multi sunt, qui pluris illas æstimant quam Deum.

PDF 182 Dominica XV. Post Pentecosten. Ibat Iesvs in civitatem, quæ vocatur Naim, & ibant cum eo discipuli ejus, & turba copiosa. Luc. 7. Argumentum. Ostenditur quam nociva sit curiositas.

PDF 190 Dominica XVI. Post Pentecosten. Cum intraret Jesvs in domum cujusdam Principis Pharisæorum. Sabbatho manducare panem, &c. Et ecce quidam hydropicus erat ante illum. D. Luc. cap. 14. Argumentum. Avari vilipenduntur, quia sunt insatiabiles, cùm enim habeat naturam hydropicorum, qui quo plus bibunt, eo magis cauitur sitis, nunquam dicunt suffficit.

PDF 198 Dominica XVII. Post Pentecosten. Accesserunt ad Jesvm Pharisæi, & interrogavit eum unus ex eis legis Doctor tentans eum: magister, quod est mandatum magnum in lege? D. Matth. cap. 22. Argumentum. Malorum est proprietas pallio sanctitatis propria commoda velare.

PDF 206 Dominica XVIII. Post Pentecosten. Confide fili remittuntur tibi peccata tua. Argumentum. Ostenditur eum, qui vult curare animam ab infirmitate peccati, debere tollere radicem occasionis.

PDF 214 Dominica Decima Nona Post Pentecosten. Simile est regnum cœlorum homini Regi, qui fecit nuptias filio suo. Matth. 22. Argumentum. Homines adeò cæci sunt, ut perjora eligant, meliora negligant, temporalia æternis præserant.

PDF 222 Dominica XX. Post Pentecosten. Vade, filius tuus vivit, credit ipse, & domus ejus tota. Joan. 4. Argumentum. Ostenditur quam sit potens exemplum bonum & malum.

PDF 230 Dominica XXI. Post Pentecosten. Serve nequam, omne debitum dimisi tibi, quoniam rogasti me: & tradidit eum tortoribus, quoadusque redderet universum debitum. D. Matth. cap. 18. Argumentum. Ex idæa culpæ Deus flagellum pœna format, ex originali copia peccati vindicta imitatur figuram, & juxta gravitatem culpæ, percutit qualitas flagelli.

PDF 238 Dominica XXII. Post Pentecosten. Magister, scimus, quia verax es, & viam Dei in veritate doces, non est tibi cura de aliquo, non respicis personam hominem. Die ergo nobis: Licet censum dare Cæsari, an non? Matth. 22. Argumentum. Ostenditur Judices, Advocatos, Procuratores non debere esse injustos, nec partiales, neque debere aliquem in faciem respicere.

PDF 246 Dominica XXIII Post Pentecosten. Loquente Iesu ad turbas, ecce unus princeps accessit, & adorabat eum dicens: Domine filia mea modò defuncta est. Matth. cap. 9. Argumentum. Ostenditur quàm sit efficax oratio, ac Deo grata, & quod spem nostram in Deo collocare debeamus.

PDF 254 Dominica XXIV. Post Pentecosten. Cum videritus abominationem desolationis, quæ dicta est à Daniele Prophetâ, stantem in loco sancto, qui legit intelligat. D. Matth. cap. 24. Argumentum. Deus antequam castiget, primò nos monet per signa, vel ne habeamus causam nos excusandi, vel ut per fugam supplicia evadamus.