Conciones, Siue Conceptvs Theologici Ac Praedicabiles, In Omnes Totivs Anni Dominicas : Opvs Novvm Figvris, Allegoriis, Similibvs Ex Sacris profanisq[ue] Scriptoribus plenißimum, cum occurrentium fidei controuersiarum tractatione.De quatuor Hominum nouissimis / Avctore R.D. Petro Bessaeo SS. Theologiae Doctore. Regi Christianissimo Galliarum, &c. à Concionibus: Interprete D. Matthia Martinetz. Coloniae Agrippinae : Kinchius, 1620 : Tomus Quartus. 1620
Inhalt
- PDF Tomvs Primvs
- PDF Jn Omnes Totivs Anni Dominicas Æstivas, à Festo Pentecostes vsque ad Aduentum
- PDF De Sanctorum Festiuitatibus Annitotius
- PDF De quatuor Hominum nouissimis
- PDF Vorderdeckel
- PDF Vorsatz
- PDF Titelblatt
- PDF Approbatio.
- PDF Carmen ad Librum.
- PDF Argvmentvm In Conciones Adventvales De Qvatvor hominis nouissimis.
- PDF Index Locorvm Præcipvorvm S. Scriptvræ, Qvi Hoc Tomo de quatuor nouissimis explicantur.
- PDF 1 Dominica 1. Aduentus. Tota Concio est de memoria Mortis, in qua primum proponit, quomodo Deus iusserit Iudæis vt in cineres animaliu[m] immolatorum loco mundo reponerent, qui variis immunditiis tollendis deseruirent, nullam aliam ob causam, quam vt hoc modo designaret ac doceret, mortis recordationem esse frænum, quo homines à peccatis coercerentur. Narrat deinde Principium quorundam exempla, qui mortalitatem suam variis modis sibi ob oculos poni curarunt. Postremo varios affectus eius relati declarat.
- PDF 15 Feria 2. post Dom. 1. Aduentus. In hac tractatur, quid sit ipsa mors, variisq[ue]; rebus, vt aspidi, latroni, furi, tortori, & duci castrensi comparatur, mundus autem prato fiorido, & syluæ similis ponitur. Varia deinde epitheta mortis & tituli proponuntur, deque eius potentia multa dicuntur, quodque Deus non fit eius autor, sed peccatum, multis probatur.
- PDF 26 Feria 3 post Domin. 1. Aduentus. Causa mortis requiritur ac aperitur. Cumq[ue]; multi eam hominibus aguatam crediderint, concludit non fuisse morituros nec corpore, nec anima, nisi peccassent, ideoque solum peccatum esse mortis caussam. Digressione deinde facta, multa de fœlicitate status innocentiæ & hominis creatione differit, & de miseria eius agit, in [quam] post peccatum perpetratum delapsus est.
- PDF 39 Dom 4. post Dom. 1. Aduentus. Hominem per peccatum gratia Dei destitutum, iam necessario morti esse obnoxium, nullum que aduersus eam esse priuilegiu[m], eo quod ex contrariis elementis cum conster, naturaliter etiam morti subiectus sit, ideoque neminem prorsus ab ea esse immunem.
- PDF 51 Feria 5. post Dom. 1. Aduentus. Mortem, nemini suum aduentum ante denunciare, sed proditorie instat furis & latronis hora incerta aduenite. Agit deinde de præparatione ad eam, ne possit esse perniciosa, quod exemplo lupi eleganter probat.
- PDF 63 Feria 6. post Dom. 1. Aduentus. Proponit ea, quæ moribundis euenire sole[n]t, corporis nimirum varios dolores, peccatorum acerbam memoriam, dæmonum horribiles aspectus, ipsiusq[ue]; etiam animæ afflictiones, quę omnia talia sunt, vt Christus ipse licet innocens, animam tamen Patri suo cœlesti commendauerit.
- PDF 76 Sabbato post Dom. 1. Aduentus. Vt eumque hæc predicta se habeant, mortem nihilominus non esse metuendam declarat, sed piis, quibus sit quasi carceris custos, & auditum iis faciat ad fœlicitatem æternam, ac proinde optandam, quod exe[m]plis etiam gentilium confirmat.
- PDF 86 Domin. 2. Aduentus. Extremi iudicij memoriam semper in mente habendam, exemplo Anachoretæ cuiusdam & S. Hieronymi docet, eiusq[ue] rei vtilitatem pluribus proponit.
- PDF 96 Feria 2. post Dom. 2. Aduent. De signis quæ antecedent iudicium extremum, in Sole, Luna & stellis differit, eiusque rei rationem prolixereddit. Exponit autem & mystice hæc signa de Christo, Sole, Luna B. Virgine, & stellis seu Sanctis.
- PDF 107 Feria 3. post Domin. 2 Aduentus.Declarat quam horribilis futura sit dies judicij, quales eam præcessuræ tempestates, vt dies belli idcirco vocari possit ac nocti comparari.
- PDF 117 Feria 4. post Dom. 2. Aduentus. De ipso iudice Christo, Deo & homine agit, qui tunc erit terribilis valde, ac proinde primus cius aduentus cum hoc secundo comparatur, & vtriusque quanta sit differentia ostenditur. Deinde de cruce in iudicio apparituta, & impiis terrifica & aduersaria differit.
- PDF 131 Feria 5. post Dom. 2. Aduentus. Omnes omnino homines in iudicio comparituros supra vallem Iosaphat in aëte, etia[m] paruulos sine baptismo mortuos.
- PDF 143 Feria 6. post Dom. 2. Aduentus. De seuerissimo examine quo iudicandi examinabuntur, agit, in quo Christus Ludimagistro ac Doctori, iudicandi vero studiosis per classes distributis comparantur, deque examine Religiosoru[m], Sacerdotum & aliorum agitur.
- PDF 156 Sabbato post Dom. 2. Aduentus. Agitur de sententia post examen peractum, primum in pios, deinde in impios proferenda. Deumque proniorem ad præmia quam supplicia inferenda ostendit Pauca deinde de igne infernali & æterno differuntur.
- PDF 168 Domin. 3. Aduentus. Cogitationem infernalium suppliciorum no[n] modo necessariam, verum etiam vtilissimam esse declarat, eo quod potentissime homines à vitiis absterreant. Contra vero eorum obliuionem caussam esse plurimorum peccatorum.
- PDF 179 Feria 2. post Dom. 3. De quinque locis seu animarum receptaculis post hanc vitam agit, nimirum de cœlo, inferno, lymbo Patrum, paruulorum sine baptismo aut circumcisione mortuorum, & purgatorio. De ipso autem inferno differit teterrimum esse & horribilissimum, eumque sub terra.
- PDF 187 Feria 3. post Dom. 3. De ipsis inferni tormentis agit, miserimoq[ue] damnatorum statu, quorum quidam grauius cruciabuntur, quam ipsi dæmones.
- PDF 198 Feria 4. post Dom. 3. De pœna sensuum differit, quos omnes grauissime torquendos demonstrat. Deinde de igne infernali, & quomodo in animam agat, prolixius disputat; quodque dæmones nunc non omnes sint in inferno, post iudicium tamen omnes illuc allegandi, etsi etia nunc non sint sine tormentis.
- PDF 208 Feria 5. post Dom. 3. De damnatorum miseria, ob grauissimam pœnam damni agit, & de verme conscientiæ.
- PDF 217 Feria 6. post Dom. 3. De æternitate infernalium pœnarum disputar, & ostendit omnino nunquam finiendas, nec vllam spem redemptionis superesse damnatis contra Origenem, qui olim contrarium sensit. Esse igitur æternitatem pœnarum infernalium articulum fidei, & æquissimam. Postremo agit de eo, quomodo damnatorum corpora non consumantur aut corrumpantur in igne.
- PDF 226 Sabbato post Domin. 3. De damnatorum infelici forte, quorum numerus ingens sit, & nullis viuorum precibus iuuari possint, nec vero viui pro iis orare debeant.
- PDF 236 Domin. 4. Aduentus. Gloriam cœlestem mente comprehendi non posse eiusque memoriam efficax esse remedium contra peccata, & quoscunq[ue] labores huius vitæ, idque exemplis Moysis & S. Stephani probatur.
- PDF 247 Feria 2. post Dom. 4. Cœli situs descriptio, nomina, & amplitudo, itemque pulchritudo prolixe & pulchre depingitur.
- PDF 258 Feria 3. post Dom. 4. Aduentus. Agitur de Beatis, eorumque fœliciti forte, qua[m] tria commendabilem faciunt. Gaudia cœli æterna esse, vnde beati excidere nunqua[m] possint, cum peccare non possint, contra Origenem. Non esse omnium beatorum eandem gloriam, quod procedit ex aureolis, quæ nonnullis Sanctorum datæ sunt deque ipsis aureolis disputat.
- PDF 271 Feria 4. post Domin. 4. Beatorum gloriam consistere in visione diuinæ maiestatis, ad quam tamen gloriæ lumen necessarium, cuiusque excellentia in duobus consistat. Hinc fieri vt Sancti nihil ignorent, & cognitio illorum quotidie crescat, & quomodo if fieri possit.
- PDF 282 Feria 5. post Domin. 4. De corporum beatitudine, Christi Humanitatem apertissime à Beatis videndam fore. De corporum resurrectione, & qualis illa futura. Non fore in cœlo cæcos, aut claudos, aut vitiosos. De quatuor dotibus glorificatiorum corporum.
- PDF 292 Feria 6. post Domin. 4. Cœlestem gloriam longissime superare omnes mundi delicias, cu[m] mundus hic nil sit nisi inopia, & punctum tantum si cœlo co[n]feratur, nec animam fatiare posse. Plura deinde de mundi vanitate, & cœli pulchritudine addit, cum anacephalæosi dictorum, quatuor Nouissimis.
- PDF Jndex Sev Loci Commvnes Rervm Præcipvarvm In Hac Parte Aduentali contentarum.
- PDF Vorsatz
- PDF Rückdeckel
- PDF Rücken