Institutiones Dialecticæ : ex probatissimis Aristotelis et Rami Interpretibvs Stvdiose conscriptæ, variisq[ue] exemplis in usum Illustris Pædagogii Giesseni illustratæ / à Cunrado Theodorico, Philosophiæ Moralis Professore & Pædagogiarcha. Giessæ Hessorum : Hampel, 1611
Content
PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Title page
PDF Illustri Et Generoso Domino, Dn. Michaeli à Freyberg, Lib. Baroni in Justingen & Oepffingen/ [et]c.
PDF Illustris Et Generose Dn. Baro, Nobiles item & optimæ spei adolescentes,
PDF CL. V. Cunrado Theodorico, Philosophiæ Practicæ Profess. & illustris Pædagogii Giesseni Rectori, Logicas Institutiones edenti.
PDF 1 Præcognita Sive ΠΡΟΘΕΩΡΙΑ De Svbiecto Dialecticæ.
PDF 4 De Prædicabilibus.
PDF 5 I. Genus.
PDF 7 II. Species
PDF 8 III. Individuum
PDF 9 IV. Differentia
PDF 11 V. Proprium.
PDF 12 VI. Accidens
PDF 17 Prædicamenta.
PDF 18 I. Substantia.
PDF 20 II. Quantitas
PDF 21 III. Qualitas
PDF 26 IV. Relatio
PDF 28 V. Actio
PDF 29 VI. Passio
PDF 29 VII. Quando
PDF 30 IIX. Ubi
PDF 30 IX. Situs
PDF 31 X. Habitus
PDF 34 Libri Primi Dialecticæ, De Inventione.
PDF 34 Caput I. De Definitione Dialecticæ.
PDF 37 Caput II. De Divisione Dialecticæ; & Inventionis ac Argumenti Definitione.
PDF 43 Caput III. De Argumenti distributione.
PDF 47 Caput IV. Cavsa.
PDF 50 Caput V. Efficiens Procreans Et Conservans.
PDF 54 Caput VI. Efficiens Sola Et Cum Aliis.
PDF 63 Caput VII. Efficiens Per Se Et per Accidens.
PDF 75 Caput VIII. Materia est causa, ex qua res (qualiscunq[ue]) est (sit, existit, constat, facta est, fiet,)
PDF 82 Caput IX. Forma est causa, per quam res est, id quod est.
PDF 89 Caput X. Finis est causa, cujus gratiâ ( propter quam) res est.
PDF 95 Caput XI. Effectum est argumentum absolutè consentaneum, quod ex causis existit.
PDF 101 Caput XII. Subjectum est argumentum modo quodam consentaneum, cui aliquid adjungitur.
PDF 106 Caput XIII. Adjunctum est argumentum modo quodam consentaneum, cui aliquid subjicitur.
PDF 115 Caput XIV. Dissentanea sunt argumenta simplicia, quæ à re, quam arguunt, dissentiunt.
PDF 121 Caput XV. Opposita sunt argume[n]ta dissentanea, quę ratione & re dissentiunt.
PDF 128 Caput XVI. Contraria sunt argumenta. Opposita, quorum unum unitantùm opponitur.
PDF 137 Caput XVII. Adversa sunt contraria affirmantia, quæ inter se velut è regione perpetuò adversantur.
PDF 140 Caput XVIII. Contraria Negantia sunt, quorum alterum ait, alterum negat idem.
PDF 145 Caput XIX. Privantia sunt contraria negantia, quorum alterum negat in eo tantùm subjecto, in quo affirmatum suapte naturâ inest.
PDF 151 Caput XX. Comparata sunt argumenta prima, quæ inter se compara[n]tur (seu, quæ ad invicem in aliquo conferuntur.)
PDF 155 Caput XX. [i.e. XXI.] Tabella comparatorum.
PDF 161 Caput XXII. Imparia sunt argumenta comparata, quorum quantitas non est una.
PDF 164 Caput XXIII. Minora sunt argumenta impartia, quorum quantitas (in comparatione) exceditur (minor & remissior est.)
PDF 168 Caput XXIV. Comparata in Qualitate sunt, quæ qualitatis ratione comparantur.
PDF 174 Caput XXV. Dissimilia sunt argume[n]ta comparata, quorum qualitas est diversa (dissimilis, non eadem, non una).
PDF 177 Caput XXVI. Orta argumenta sunt, quæ perinde sunt ad id quod arguunt, sicut prima unde oriuntur.
PDF 184 Caput XXVII. Notatio est argumentum ortum, quo nomina rebus imposita interpretamur. Seu: Notatio est nominis interpretatio.
PDF 189 Caput XXVIII. Orta Pealia sunt, in quibus arguendi vis consistit in rebus ipsis: quæq[ue]; ex plurimis argumentis primis oriuntur: Vnde, & dicuntur composita.
PDF 195 Caput XXIX. Distributio est vel primaria: vel secundaria.
PDF 203 Caput XXX. Distributio ex effectis est, cùm partes sunt effecta totius: hoc est, cùm totum quod distribuitur, est causa, partes verò distribuentes sunt effecta.
PDF 212 Caput XXXI. Distributio secundaria est, quæ oritur ex argumentis modo quodam consentaneis.
PDF 214 Caput XXXII. Distributio es Adjunctis est, cùm partes sunt adjuncta, totum verò subjectum. Seu: cùm subjectum dividitur per adjuncta.
PDF 216 Caput XXXIII. Definitio est (argumentum ortum reale) explicans quid res (definitum) sit. Græcè dicitur οϱλμος.
PDF 223 Caput XXXIV. Definitio Imperfecta est, quæ ex aliis quibusvis argumentis rem describit. Vnde & Descriptio apellatur.
PDF 225 Caput XXXV. Testimonium est argumentum inartificiale, quod non sua natura, sed assumpta artificialis alicujus argumenti vi arguit.
PDF 230 Caput XXXVI. Testimonium humanum est, quod hominem autorem habet.
PDF 236 Tabella Axiomatum.
PDF 237 Dialecticæ Liber Secundus, Critice.
PDF 237 Caput I. Judicii & Axiomatis Definitio.
PDF 245 Caput II. Axiomatis Divisio; Affirmatum & Negatum, &c.
PDF 248 Caput III. Axioma verum, Necessarium, Contingens, Falsum.
PDF 255 Caput IV. Axioma universale ac speciale.
PDF 260 Caput V. Axioma simplex.
PDF 262 Caput VI.
PDF 263 Caput VII. Compositi Divisio, & Copulatum.
PDF 266 Caput IIX.
PDF 268 Caput X. Segregativum, Discretum.
PDF 270 Caput XI.
PDF 273 Caput XII.
PDF 276 Caput XIII.
PDF 278 Caput XIV.
PDF 284 Tabella Doctrinæ Syllogisticæ.
PDF 285 Caput XV. Syllogismi definitio, & partes.
PDF 305 Caput XVI. Syllogismi Distributio eiusdemq[ue] affectiones.
PDF 310 Caput XVII. Prima Figura.
PDF 318 Caput XVIII.
PDF 323 Caput XIX.
PDF 329 Caput XX.
PDF 338 Caput XXI.
PDF 347 Caput XXII.
PDF 354 Caput XXIII.
PDF 362 Caput XXIV.
PDF 363 Caput XXV.
PDF 369 Caput XXVI.
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine