Evropeae Historiae Societatis Iesv Pars ... / Ex Edito Romae Jtalico R. P. Danielis Bartoli è Societate Iesv, Latinâ: Interprete R. P. Ludovico Ianino ex eadem Societate. Lvgdvni : Demen, 1671
Inhalt
- PDF Anglia
- PDF Vorderdeckel
- PDF Vorsatz
- PDF Titelblatt
- PDF Patres Nostri Traditi sunt in Concilia ...
- PDF Præmonendo Lectori.
- PDF Facultas R. P. Prouincialis.
- PDF 1 Liber Primvs.
- PDF 1 Capvt Primvm. De vxoribus & liberis Henrici Octaui, eius dotes, & vitia; Ecclesiæ Anglicanæ ad eius tempora sanctitas; inde ab eo deformitas, prorsusque in aliam funesta mutatio.
- PDF 8 Capvt II. Anglia sub Eduardo VI. à schismate in hæresim lapsa; Protectoris operæ pretium. Academiæ extraneis hæreticis traditæ. Sectarum colluuies, & libido quiduis de religione credendi, & censendi.
- PDF 13 Capvt III. Protector capite truncatur. Moritur Eduardus. Dux Suffolkdiensis rebellis vincitur. Victo illo Maria regno legitimè potitur. Ab schismate, & hæresi Anglia, Religionem Catholicam repetit.
- PDF 17 Cap. IV. Mariæ succedit Elizabeth, eius in fidem Catholicam odij prima indicia. Fraudulentia quorumdam in ea fouenda. Eius ad Regnum dotes. In Ministrorum delectu sagacitas.
- PDF 20 Capvt V. Consultatio Elizabethæ de exterminanda extra Angliam religione Catholica. Pars negans. Quid hominis esset Guilelmus Cecilius, eius in oppositum rationes, & secundùm eas decretum, & executio.
- PDF 25 Capvt VI. Elizabetham Parlamentum, Ecclesiæ caput in Anglia statuit. Dux & Comes miserè pereunt. Decreti formula.
- PDF 28 Capvt VII. Episcopi Catholici disputare coguntur cum Protestantibus. Constantes in fide ærumnoso carceri mancipantur. Sacrificium Missæ exterminatur. Noua fingitur species Hierarchiæ Ecclesiasticæ. Hæreticorum externorum quos Maria damnarat, monumenta & ossa, iubet Elizabetha honorari.
- PDF 31 Capvt VIII. Discordiæ inter Protestantes molles, & Rigidos. Institutum Calvinismi Puri. Sectarum interitus, & ortus pro cuiusque commodo, & vsu facilis.
- PDF 35 Capvt IX. Mitigare Catholicis Elizabetham contendunt Principes. Exasperatur magis eorum precibus. Excommunicatur à Pio V. & Regno deponitur, exitu infelici.
- PDF 38 Capvt X. Exilia voluntaria pro fidei causa. Dotes Anglorum eximiæ: Doctor Guillelmus Alanus Duaci seminarium Anglorum colligit. Eiectum Duaco Remos illud transfert. Vnde item Regina frustra contendit illud expellere.
- PDF 41 Capvt XI. Jnstituitur Anglorum Romæ Collegium. Gregorij XIII. singularis in eos beneuolentia. Triumphat gaudio Alanus ob eam institutionem. Societatis Generalem rogat, eius in se curam suscipiat.
- PDF 45 Capvt XII. Diuersa origo, & indoles Anglorum & Vvalliorum Seminarij Rom. illorum gubernatio iussu Pontificis Societatis Jesu Præposito mandatur. Juramento alumni se dedicant obsequio Catholicæ fidei in Anglia procurandæ. Amor in eos & liberalitas Greg. XIII.
- PDF 48 Capvt XIII. Pietas & virtus Alumnorum. Exempli, & mißionum fructus in Anglia. Reginæ in illos propter hæc odium. Collegiorum huiusmodi quanta vtilitas. De hoc Romæ statuto Baronij sensus.
- PDF 53 Capvt XIV. Societas Iesu nondum Angliam ingressa, & iam in Anglia non vno carcere conclusa. Dotes Thomæ Pondo; conuersio; vita poenitentis; opera fructuosa; carcer Christi causa; victoria, de Pseudoepiscopo.
- PDF 58 Capvt XV. Pondo in carcere excipitur in Societatem Thomas Stephani primus Anglorum ex nostris in Indias missus, annos quadraginta sanctè illas excolit. Admotæ ad euertendu[m] Pondo machinæ. Aerumnæ carceris Vvisbicensis.
- PDF 61 Capvt XVI. Patientia Pondo singularis, disputatio cum hæret. Damnatio iniusta pro tribunali Exedræ stellatæ.
- PDF 65 Capvt XVII. Voluntariæ poenæ quibus Pondo vinculorum augebat molestias, post annos triginta carcere liberatur. Qualis eius deinceps viuendi ratio. Mors Angli iuuenis horrenda, vocanti Deo in Societatem, surdas aures toto quinquennio præbentis.
- PDF 69 Liber II.
- PDF 69 Capvt I. Alanus Romæ. Alani rationes ad impetrandos Angliæ suæ operarios à Mercuriano. Optarat S. Ignatius inducere Societatem in Angliam. Anglorum dotes egregiæ.
- PDF 72 Capvt II. Quæ causa fuerit mißionis Anglicæ lentiùs admittendæ; eius ipsa ex Anglia petitæ rationes; Cleri Anglicani virtus, & doctrina. Juniores illius Ministellorum vafricies tentat. Ad eam expeditionem Patres suam certatim operam deferunt. Cura illius Personio, & Campiano committitur.
- PDF 75 Capvt III. Campiani egregia indoles, ingenium, studia, euersio per Cheneum Glocestrensem, & Ordinatio in Protestantem Diaconum, resipiscentia, fuga in Belgium.
- PDF 79 Capvt IV. Studet in Seminario Duacensi. Cheneum ab hæresi reuocat. Romæ in Societatem admittitur. Jn Austria, & Bohemia strenuè laborat. Mittendus in Angliam Romam reuertitur. Ad hoc eum Alanus suis literis confirmat.
- PDF 83 Capvt V. Roberti Personij natales, studia literarum; Docendi munus Oxonij; æmulorum inuidentia; profectio in Jtaliam; ingressus in Societatem Jesu.
- PDF 87 Capvt VI. Adduntur Personio, & Campiano Romæ in Angliam Comites. Jllorum iter. Disputatio Geneuæ cum Theodoro Beza, eiúsque Discipulis.
- PDF 92 Capvt VII. Excipiuntur peramanter Seminario Remensi; corroboratur ab Alano singulariter Campianus; Golduuellus Episcopus profectionis consilium mutat? deterrentur & Patres ab eo consilo; Personius audenter & liberè pergit intrátque in Angliam; paulo post etiam Campianus, sed peculiari Dei auxilio.
- PDF 96 Capvt VIII. Georgij Gilberti virtus & merita. Campiani Londinum ingressus industriùs. Primi eius labores, & fama, & periculum. Sacerdotum coetum Personius colligit, vbi tria valdè vtilia decernuntur. Proditoris apostatæ in iis deprehendendis vana improbitas.
- PDF 102 Capvt IX. Personius operarios in diuersa partitur. Elizabethæ aduersus Iesuitas, & Seminaria formidabile edictum. Personius & Campianus seorsum singuli, rationem sui contestato denuntiatam interponunt.
- PDF 107 Capvt X. Generositas Catholicorum in excipiendis grandi suo periculo Patribus. Patrum in agendo circumspecta & solers cautio. Incrudescit maiorem in modum Catholicorum vexatio. Horum virtus in ea toleranda. Diuersus Campiani à Personio genius. Suo vterque in magnum vtitur animorum quæstum.
- PDF 116 Capvt XI. Secedit in Lancastriam & Eboracum Campianus. Prouocatoria eius denunciatio ad disputandum de Religione, quam Pondo reliquerat vulgatur magno Protestantium strepitu. Prouocat item Catholicos Episcopus Sarisberiensis. Ciarci, & Hanmeri aduersus Campianum scriptis respondet Personius. Academicis Oxoniensibus & carus, & magni nominis Campianus.
- PDF 122 Capvt XII. Liceátne Catholicis Angliæ Protestantium adire templa? Pro neganti parte scribit Personius. Narrantur Joannis Nicolai perniciosæ fraudes; à Personio primum deprehensus, sua ipsius confeßione conuincitur.
- PDF 129 Capvt XIII. Hæresis desperata, frons libri à Campiano concepti; mutati mox in libellum decem Rationum; huius æstimatores, & iudices; editur, & magno Senatus Londinensis dolore Oxonij vulgatur. Capitur Briantus, & inuicto animi robore in tormentis durat.
- PDF 135 Liber Tertivs.
- PDF 135 Capvt Primvm. Jmprobitas Georgij Eliotti qui se daturum in carcerem Campianum spopondit. Campianus Catholicorum pietate nimium expetitus, simplicitate F. Emersoni parum custoditus, illuc subit, vbi ab Eliotto inuenitur. Digreßio in artem latebrarum quibus Catholici suos occultabant Sacerdotes. Multas horas in iis frustra quæritur Campianus.
- PDF 142 Capvt II. Campianus Londinum in carcerem ducitur. Diris Eliottus procinditur, & fine misero vitam claudit. Protestantes è pulpitis in Campianum declamitant; tentat coram eius fidem Regina, sed casso conatu. Defectionem eius Londini Optomus, Valsinganus Parisiis falsò vulgant. Eius occasione Catholici aliquot coniiciuntur in vincula, ipse bis equuleo torquetur. Cuiusmodi sit ea machina.
- PDF 151 Capvt III. Campianus recens tortus, conditionibus iniquis adigitur ad disputandum cum duobus Protestantium Theologis; illius modestia, & scientia; horum confidentia, & dedecus. Quam mortem in his habuerit Rodolphus Sceruuinus. Eius carcer, tormenta, & magnanimitas, nouis artibus vexantur Catholici vt in Campiani contemptum pertrahantur.
- PDF 159 Capvt IV. Nocens fit Campianus, ex innocenti eius epistola. Reuocatur ad priuatam disputationem; de inuisibili Caluini Ecclesia; Disputationis materia; alienus Aduersariorum in disputando modus. Campiani virtus, sapientia, & victoria.
- PDF 169 Capvt V. Torquetur iterato, crudeliúsque Campianus. Aduersariorum effrons audacia, qui vulgarunt illum mitißimè habitum. Quis esset P. Jacobus Bosgrauius? eiusdem quis lapsus in frequentandis Protestantium templis; eiusdem poenitentia, & carcer. Stylus capitalium iudiciorum in Anglia.
- PDF 177 Capvt VI. Accusationes Campiani, & depulsiones. Commune omnium de illius innocentia iudicium. Damnatio eiusdem tanquam rei violatæ maiestatis: sed veram populo aperit damnationis suæ causam.
- PDF 192 Capvt VII. Londinum appellit Franciscus Dux Alenconij, ad Elizabetham sibi despondendam. Frustra se spebus meliorum Catholici solantur; imo Ducis causa Cæcilius Sacerdotum necem properari iubet. Eorum ex numero Campianus, Sceruuinus, & Briantus ad supplicium deliguntur; mors illorum, & virtus, & quæ vtrobique singularia.
- PDF 204 Capvt VIII. De Campiano Residua; fama, merita, veneratio, laudatores, Edictum Reginæ, iubens vt iustè occisus censeretur Sacerdotum Anglorum charitas crudelitate torquentium superior. Appendicibus duabus stabilitur afflictio Angliæ esse propriè in fidem Catholicam; & Kalendarium Foxij triste opus, & calamitosum.
- PDF 218 Liber Qvartvs.
- PDF 218 Capvt Primvm. Campiani mors eiúsque Sociorum, ad Societatis incrementum confert, & Seminaria Anglorum auget. Testimonia virtutum in iis florentium. Reginæ in illa odium. Variis defunctus periculis Personius ex Anglia transit in Galliam.
- PDF 223 Capvt II. Angliam Personius deserit. Augi in Nortmannia Seminarium statuit. Libros edit Catholicæ fidei; & animorum conuersioni maximè vtiles. Jncumbit sed frustra retrahendæ ab hæresi Scotiæ. Factionis origo contra Societatem motæ.
- PDF 231 Capvt III. Sacerdotum duodecim mors recens. Cottami conuersio, & vita ad eius in Angliam regressum. Proditur, capitur, custodiendus Catholico creditur qui suo illum periculo dimittit liberum. Cottamus ne quid sua causa vir optimus periclitaretur, vltro se iterum restituit carceri.
- PDF 235 Capvt IV. Quod tormenti genus Scauingeri filia? torquetur eo cruciatu Cottamus. Postea equuleo. Interrogatur de peccatis, quæ Sacerdoti olim confessus fuisset. Libertas viri sancti auditoribus monendis vt cauerent ab apostata Prædicante. Mortis illius vera causa. Eiurata sæpius ab eo vita quod ea lege deferretur, si eiuraret Obedientiam summo Pontifici debitam. Post varias cum Caluini Theologis concertationes, pro fide Catholica moritur.
- PDF 241 Capvt V. Nouæ in Anglia, & vnde, animorum messes? Quantæ frugis operarius P. Gaspar Haynuo singularia quædam, Ecclesiæ illi vtilia. Catholici nobilis, & Sacerdotis, responsum forte ac nobile.
- PDF 245 Capvt VI. Fuga, stultum consilium, ineptus exitus P. Thomæ Langdallij. Hayuuodus peiori remedio malum curans turbat Catholicos. Jussus redire in Galliam, dum reiicitur in Angliam capitur. Calumniis & vexationibus iactatus, exit honorificè vtrasque.
- PDF 250 Capvt VII. Gilberti Dotes eximiæ. Conuersio ad fidem Catholicam. Labores ad eam fulciendam. Pericula. Vitæ mortísque sanctimonia. Thomæ Darbiscir elogium breue; Eduardi, Trocmortoni; & Sacerdotis egregij Guillelmi Hartij, pro fidei causa in Anglia perempti.
- PDF 257 Capvt VIII. Camdeni iudicium, de iniquis in Catholicorum pernitiem iudiciis. Quid libri sit illud Iustitia Britanniæ ab Doctore Alano confutata; de illa contendunt Leycestrensis Comes, & Regni quæstor. Nouæ aduersus Catholicos poenæ, Sacerdotes præsertim carcere detentos. Expeditionem Anglicanam, volens suspendere Matthæi Prouincialis reiicitur, ob euidentes in oppositum rationes P. Guillelmus Vvestonus, cum fratre Emersono in Angliam subeunt, statim ipso in aditu capitur.
- PDF 259 [i. e. 265] Capvt IX. Edictiones Parlamenti nouæ aduersus Iesuitas, & alios Catholicos. Ex iis causa Religionis asseritur. Tres, & septuaginta Sacerdotes in exilium pelluntur. Hinc Elizabethæ laudata clementia. Hayuuodi iustus ardor. Huic discessui obstare nititur, Executioni mandatur exilij sententia. Falsas accusationes habet disertè prooemium sententiæ ipsius ob quas pronuntiata est.
- PDF 264 Capvt X. Guillelmi Parryi vita improba & mors peior. Machinatio fictæ coniurationis ab eo composita. Deinde proditionis veræ ad Elizabetham interficiendam. Quam proditionem dissuasisse illi P. Guillelmus Crittonus probatur. Idque testatur publicè Regina. Et mandat Crittonum è Turris custodia educi, tum suæ restitui libertati.
- PDF 271 Capvt XI. P. Ioannis Harti certamen, & victoriæ. Fidei eius integritas. Defensio aduersus Casaubonum. Mirum P. Ioannis Bennetti robur in tormentis. Responsa eiusdem generosa. Exilium reditus, mors post ann. 35. labores sanctißima.
- PDF 279 Capvt XII. Tumultus Romani Anglorum Seminarij aduersus Alanum, Seminaria, Personium, & Societatem. Patres Henricus Garnetus, & Robertus Sothuvellus Angliam subeunt. Lamentabilis Ecclesiæ illius vexatio. P. Guillelmis Vvestoni labores, pericula, & mira præter spem ab iis euasio.
- PDF 286 Capvt XIII. Vvestoni labores in subsidium animarum. Seuera vltio Protestantium vitam ducentium, falsa Catholicæ mortis fiducia. Vvestonus carcere clauditur. Antonius Babingtonus aliena fraude, coniurat cum aliis. Reginæ Scotiæ liberationem. Vvestoni potestas in malignos spiritus. Illius examen cum aliorum examine collatum.
- PDF 293 Capvt XIV. Maria Scotiæ Regina solenni iudicio capite truncatur, causæ iudicij huius quatuor. Huius mors, & virtus, etiam à Protestantibus celebratur. Societatem Iesv quanti faceret, & quantum amaret.
- PDF 298 Capvt XV. Certant Catholici Angliæ Vvestonum redimere carcere. Obstat iis fortiter. Voluptatibus animi à Deo illic refouetur. Subiectus examini, instructis sibi quæstionum ancipitum se periculosis euoluit decipulis. Cum Protestante concertans ministello, Sacerdotes confirmat duos vacillantes; Alanus sacra purpura insignitur ingens Alani de Anglicana Ecclesia decus, & meritum.
- PDF 304 Liber Qvintvs.
- PDF 304 Capvt Primvm. Claßis Hispanorum Angliæ imminet, magnisque propterea Catholici arctantur angustiis; infestum Dudleyi Leycestriæ Comitis in eos animum, & minas inexpectata mors præuertit. Vvestonus Londino Vvisbicum transfertur, obitérque desperabundum in morte Catholicum in salutis fiduciam reducit. Angliam subeunt PP. Oldcorneus, & Gerardius qui Falconerij vocabulo delusis custodiis admissus ingreditur.
- PDF 311 Capvt II. Galliæ motibus Seminarium Remense disturbatur, & Duacum transfertur. Augense penitus concidit. Fundandis aliis incumbit Personius, Vallisoleti, Hispali, & S. Audomari. Quod vltimum floret nobilitate, numero, pietate, ac literis. Moritur Vvalsinganus. Eius odia in Religionem Catholicam.
- PDF 316 Capvt III. Jnfelix exitus Puritani, Anglicanæ Ecclesiæ Reformatorem ambientis. Probrosum edictum in Sacerdotes Seminariorum. Magnitudo animi Virginis heroïnæ quæ subterraneis latebris, septem è nostris à morte seruauit.
- PDF 322 Capvt IV. Patris Thomæ Mettami carcer annorum septemdecim. Opera fructuosißima. Beata mors. Ioannis item Brushfordij.
- PDF 325 Capvt V. Nouæ à Parlamento propositæ leges aduersus Catholicos Recusantes. Horrenda vexatio tractus Borealis, & Catholicorum, maximè foeminarum in ea perferenda robur. Misera illorum conditio quos inde in Belgium malorum calamitas expulit.
- PDF 331 Capvt VI. Quis esset Cornelius, & quantus, & quanto molimine ab Consiliariis Reginæ quæsitus; quam perfide is à falso Catholico proditus. Dorotheæ Arondellæ Virginis prudentia, & generositas. Thomas Bosgrauius reuerentia erga Cornelium nobili, communem cum illo mortem assequitur. Prouocatus à Ciarco aliísque ministellis Cornelius disputat; prostratos ludibrio exponit.
- PDF 337 Capvt VII. Cornelij Examen. Causæ instructio. Generositas reiectae ab eo liberationis. Iudicium. Condemnatio. Supplicium. Quæ tunc & post hæc notanda incidêre. Vita. Eius virtutes. Apostolicus labor. Ioannes Sturtonus Baro, ei se post mortem spectandum exhibet, ad impetrandum ex eo animæ suæ subsidium.
- PDF 347 Capvt VIII. Patris Southuuelli, naturæ dotes, & gratiæ. Vocatio ad Societatem. Profectus virtutum mirabilis. Vita post regressum in Angliam. Vsque dum proditus ab impudentißima puella, in manus hostium deuenit.
- PDF 353 Capvt IX. Decies torquetur Southuuellus, multo altrocius quam in equuleo. Quamobrem in Topcliffi domo Sacerdotibus inimicißimi? quanto animi robore hostibus etiam laudato. Quam deinde tetro arctatus carcere. Quod eius causæ iudicium? quæ defensiones extra causam. Quæ mortis sententia, sanctitas, & admiratio etiam apud hostes.
- PDF 364 Capvt X. Henrici Vvalpoli ad Societatem vocatio debita Campiano; Eduardi Vvalpoli, Henrico fratri. Eduardum quia Catholicus, parens hæreditate pellit, Mater domo. Henrico quia Iesuita, in Batauia mors intentatur. Redimitur. Laborat in Seminariis. Regressus in Angliam capitur.
- PDF 369 Capvt XI. Topcliffus Londino Eboracum destinatur ad instruendam Vvalpoli causam. Concurrunt Prædicantes & Theologi ad eum à fide Catholica dimouendum; doctrina sua & constantia illos domat. Reiicit oblatam à Catholicis redemptionem mortis, & carceris.
- PDF 374 Capvt XIII. Londini Henricus quartum-decimum tortus, Eboracum reportatur ad absoluendam eius causam. In cuius extremo articulo, vitam & libertatem respuit conditione oblatam sacrilega, vt Reginam agnosceret caput Ecclesiæ Anglicanæ. Damnatur supplicio proditurum. Sanctißimè moritur, vitam sibi eandem sæpius sed conditione eadem oblatam reijciens.
- PDF 380 Capvt XIII. Patres Carolus Spinola, et Hieronymus de Angelis aliquamdiu carcere destinentur. Romam Personius, repetit ad sedandum tumultum Seminarij Anglicani. Ricardi Fuluuoodi, fidelitas & æru[m]næ in carcere Breiduuoliensi. Proditur Ioannis Ricardus. Matronæ illius hospitæ incomparabilis pietas. Capitur alibi, & quanta in altero ex duobus passus sit carcere, quanta in altero egerit.
- PDF 388 Capvt XIV. Gerardum accusat Sacerdos sceleratus; eam obrem translatus in Turrim Gerardus atrocißimè quidem, sed inuicta patientia torquetur. Sacerdos spe falsus à fide deficit.
- PDF 393 Capvt XV. Amor singularis Catholicorum, & Reuerentia in Gerardum. Horum præsidio euadit è Turri Londinensi. Londini nihilominus frequentatur, & pristina ministeria repetit. Denuo proditur. Sed proditionem, famulus eius fallit seque illum assimulas capitur, torquetur; fuga euadit, in Societatem admittitur.
- PDF 401 Capvt XVI. Mors Guillelmi Cæcilij Ecclesiæ Anglicanæ hostis acerrimi. Tumultus Seminarij Anglorum Romæ, pro Patribus Angli Catholici constanter se gerunt. Causa iuridice tractatur, & Refractarij damnantur. Archipresbyterum Anglicano Clero præficit Pontifex. De libris, vita, fluctuatione, & obitu Guillelmi Vvatsoni.
- PDF 411 Capvt XVII. De Vvisbicio iterum carcere, & sanctimonia illorum qui eo tenebantur, quamdiu inter se concordes vixere. Cruda illic insectatione vexatur Guillelmus. Defensione Sacerdotum octodecim apud summum Pontificem laudatur. Apud Consiliarios Regios calumniam passus, Londinum transfertur, & carceraria crypta ærumnosißima conditur. Infelicisßimus illorum qui eum vexauerant exitus.
- PDF 419 Capvt XVIII. Ab Secretario seu Scriba Reginæ cassa consilia. Sacerdotum & Catholicorum vexatio incrudescit. Carcer, & mors P. Rugerij Filkockij. Annæ Linæ virtutes, & merita, eiusque Germani Guillelmi Heighami, & P. D. à S. Marco ex venerabili ordine S. Benedicti.
- PDF 425 Capvt XIX. Postremum, maximè in Societatem Elizabethæ Reginæ edictum. Quod explicatur in gratiam Catholicorum Sacerdotum. Gerardus Ecclesiae & Societati Franciscum Pages lucratus eius causa comprehenditur suaque industria illum seruat. Postea Sacerdos, & iam noster captus, proditorum supplicio damnatus moritur.
- PDF 431 Liber Sextvs.
- PDF 431 Capvt Primvm. Libri argumentum. Elizabethæ morbus, & mors & anceps de iis histora. Iacobus Re Scotiæ, Rex Angliæ proclamatur. Sacerdotibus carcer exilio mutatur. De P. Vvestono, & F. Emersono.
- PDF 438 Capvt II. Vanæ spes eorum quæ sibi à nouo Rege Iacobo promissa putabant Catholici. Eius dicta in odium, facta in damnum Romanæ fidei, Catholicorum Recusantium. Londini iubet credendi formam promulgari Caluino conformen, quem profitebatur Scotia Magistrum. Colloquio interest Protestantium, & Puritanorum inter se discordium: dumque illos nequit inter se coniungere aduersus Catholicos iungit.
- PDF 447 Capvt III. Vexatione in Anglia Catholicorum augetur numerus. Ex iis pauci quidam famosam designant coniurationem quæ pulueraria dicta est, Duce Roberto Catesbyo. Eorum conditio, & causæ atrocis consilij, seclusis Sacerdotibus, & insciis concepti. Responsum ferox Londinensis Episcopi; minæ proximi Parlamenti; pax inter Angliam, & Hispaniam inita, nulla Catholicorum mentione, postremus fuit coniuratorum impulsus ad audendum.
- PDF 456 Capvt IV. Machinatio laboriosi cuniculi sub Palatio Parlamenti. Nouos Catesbyus adsciscit coniuratos. Quædam eius conficta quæstio, ex cuius responso volebat intelligi, licere diuinis legibus ex fabricato cuniculo, malorum remedia petere. Quantum in eo eiusque sociis placandis insudauerit Garnetus, quantumque propterea iis inuisus, quantùm nihilominus calumniarum passus velut socius coniurationis. Eius in oppositum gesta, & literæ.
- PDF 467 Capvt V. Coniuratio proditur; Fauukesius igni tantumnon subiecto capitur. Puritani populum suis me[n]daciis in Catholicorum proritant cædem, sapienti edicto Rex vim ab iis prohibet, liberatque insontes. Coniurati in armis. Eorum quatuor necantur. Aliorum pars fugit; pars vltro se dedit. Singularia quædam in damnatione illorum notata.
- PDF 479 Capvt. VI. Jacobus Rex suasu Cæcilij Gerardum promulgat primum socium couiurationis. Peiorem ei affingit calumniam Catholicus. Vtraque purgatur. Guillelmus Balduinus ex actis coniurationis reus; retractata coram Rege causa, innocens ab eo absoluitur. Ex quo statuitur cuiusmodi debeat actorum illorum fides esse.
- PDF 488 Capvt VII. Quam sollicitè Henricus Garnetus à Consiliariis quæreretur. Quam feliciter per annos viginti eorum manus vitat. Captus à quodam fori Ministro Tesmundus, arte, ac viribus ab eo se excutit. Catholicus nobilis, proditione Patrum Garneti, & Oldcornei se redimit. Garnetus in itinere Londinum ministelli disputationem poscentis ignorantiam dißipat. Examinatur obseruantia singulari, & claudendus carcere in turrim mittitur.
- PDF 496 Capvt VIII. Capitales accusationes Oldcorneo obiectæ. Responsa illius perfidè, & malitiosè detorta. Negatur fuisse tormentis subiectus. At is publicè contestatur se tortum quinquies, & quidem atrociter. Vvorcestrum remittitur iudicandus, & rebellium supplicio necandus. Sanctè moritur & cum eo grassator quem ex Caluinista paucas ante horas Catholicum fecerat. Singularia quædam eius vitam, mortemque spectantia. Editum in eo miraculum à S. Vvenefrida virgine & martyre.
- PDF 507 Capvt IX. Cur ab Secretis Regis Scriba falsa vulgauerit. Henricum Garnetum Examina subisse ad tria & viginti Consilio peßimo Cookeus recenset Parlamento, sed nihil probans nihil item à viris prudentibus euincit. F. Nicolaiis Ouuenius capitur, & ad mortem torquetur. Ad crudelitatis suæ defensionem Vvadeus vulgat ipsummet sibi manus intulisse. Arcanum Garneti cum Oldcorneo colloquium, vnde habentur illa ex quibus damnatus est Garnetus.
- PDF 515 Capvt X. Solenni supra morem pompa Garnetus ducitur ad audiendam causam suam coram Rege Iacobo. Laudes in eum ab aduersariis collatæ à Causabono stolidè vertuntur. Experimenta dignoscendi Abbotij. Actionis summa in sex horas à Cookeo productæ; Additorúmque illi à Comitibus Northamptoni, & Salisberiensis. Garneti modestia in refellenda culpa singularis.
- PDF 526 Capvt XII [i. e. XI]. P. Henrici Garneti defensio Iuridica. Necore confessus, nec scripto; nec testibus, nec factis conuictus damnatur. Perpetua in dictis aduersariorum pugnantia. Veræ & fictæ damnationis eius causæ. Hinc fides cuiusmodi huic, & actis causæ debeatur ex P. Ioanne Oglebyo. Damnatur ad supplicium læsæ maiestatis, & reducitur in Turim.
- PDF 544 Capvt XII. Raptatur ad locum supplicij Garnetus, populo confertum innumerabili. Eius animi tranquillum, constans profeßio Catholicæ fidei, calumniarum quibus fuerat oneratus, perspicua elucidatio. Amor in eum populi, supra morem, & sublimis de illo opinio. Eius vitæ singularia. Cruoris eius stilla in spicam fortuitam decurrens vultum eius in ea depictum reliquit.
- PDF 585 Capvt XIII. Dum necatur Londini Garnetus exit Ioannes Gerardus ex Anglia. Quæ fecit & passus est per annos octodecim. Nouo Regis edicto pelluntur Sacerdotes. Retinetur P. Strangeus, & crudeliter laniatur.
- PDF 591 Capvt XIV. Nouo fidelitatis Iuramento Iacobus obstringit Catholicos. Quam acerbè illud exegerit Eboracenis Archiepiscopus. Quid in eo egerint P. Holtbeyus, & Archiepresbyter Blackuuellus. Duobus Pauli V. diplomatis breuibus damnatur idem Iuramentum. Labitur Blackuvellus, & iurat, magno illorum periculo quos erat secum in ruinam tracturus, nisi P. Guillelmus Vvrightus obstitisset. Vvrighti carcer, discrimina, liberatio, sudores pro fide Catholica. Libri Romae scripti à Card. Bellarmino, & à Personio ...
- PDF 599 Capvt XV. Vita, & virtus Thomæ Garneti, & parentis eius Ricardi Garneti; Ille proditus, & captus mortem iuramento præfert, etiam sub ipso patibulo, magna quoque hostium commendatione.
- PDF 606 Capvt XVI. Moritur Robertus Personius expeditionis Anglicæ fundator. Opera post se relinquit digna quæ æternum viuant, & viuunt etiam num & fructus suos ferunt, in conuersione animarum, & Catholicæ fidei propugnatione.
- PDF Index Avthorvm, quibus hæc confirmatur Historia.
- PDF Vorsatz
- PDF Rückdeckel
- PDF Rücken