Historia Pelagiana Et Dissertatio De Synodo V. Œcumenica In Qua Origenis ac Theodori Mopsuesteni Pelagiani erroris Auctorum justa damnatio exponitur, & [...] / Auctore Eminentissimo D. F. Henrico De Noris Augustiniano Veronensi ... Patavii : Corona, 1708
Content
PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Schmutztitel
PDF Kupferstich
PDF Title page
PDF Sereniss. ac Reverendiss. Principi Francisco Mariæ Mediceo S.R.E. Cardinali.
PDF Vita Eminentissimi Auctoris.
PDF Index Capitum Utriusque Libri.
PDF S. Prosperi Aquitani Adversùs Calumniatorem D. Augustini. Epigramma.
PDF Præfatio Ad Historiam Pelagianam.
PDF 1 Historiæ Pelagianæ Liber Primus.
PDF 1 Cap. 1. Origines Pelagianæ Sectæ Princeps.
PDF 4 Cap. 2. Rufinus Aquilejensis Origenista primus in Occidente Pelagianorum errores docet. Pelagius, ac Cælestus ejusdem in urbe discipuli. Origenes à Theophilo Alexandriæ damnatur. Hieronymus, ac Rufinus mutuis se scriptis lacerant. Anastasius Papa cum Origene Rufinum damnat. Pelagius Rufini operá Romæ in insignium Virorum clientelam irrepit.
PDF 11 Cap. 3. Pelagii patria, professio Monastica, & doctrina. Scribit Romæ commentarios in Epistolas Pauli. Cœlestius Eunuchus Pelagii Acbates. Rufini in Siciliâ obitus. Palinodia ejusdem ex codice Vaticano nunc primùm recitatur.
PDF 15 Cap. 4. Cœlestius in Synodo Carthaginensi ab Aurelio Primate damnatus Ephesum pergens Presbyter consecratur. Pelagius ab Augustino, & Hieronymo scriptis confutatur. Theophilus Alexandrinus moritur.
PDF 18 Cap. 5. Sanctus Flavius Marcellinus Donatistarum, ac Pelagianorum hostis occiditur. Dies martyris ejusdem statuitur.Insigne de illo elogium. Augustinus Carthagine publicè è suggestu in Pelagianos declamat. Pelagius ad Augustinum, & Demetriadem Virginem scribit.
PDF 21 Cap. 6. Liber Pelagii ab ejusdem discipulis proditur, & ab Augustino impugnatur. Sanctus Doctor Cœlestii sophismata dissolvit. Paulus Orosius ex Hispaniâ ad Augustinum venit, indè in Asiam ad Hiernonymum pergit.
PDF 23 Cap. 7. Hieronymus libros Dialogorum contrà Pelagium scribit. Hæreticus Hierosolymnis à Joanne Episcopo examinatur. Iansenii ballucinatio notata. Orosii apologia de libertate arbitrii defenditur.
PDF 25 Cap. 8. Pelagius in Synodo Diospolitaná subdolè absolutionem suffuratus in Hiernoymum scriptis, atque injuriis debacchatur.
PDF 27 Cap. 9. Theodorus Episcopus Mopsuestiæ pro Pelagio contrà Hieronimy dialogus scribit. Ejusdem librorum fragmenta contrà Augustinum pro originalis peccato eliminando ex Codice MS. Vaticano referuntur.
PDF 33 Cap. 10. Synodus Caribaginensis, & Milevitanæ contrà Pelagium, ac Cœlestium celebrantur. De Milevitanis canonibus contrà Pelagianos aliorum sententiæ expenduntur.
PDF 35 Cap. 11. Sanctus Innocentius Papa Pelagianos damnat, paulò post obit, ejusdem mortis tempus aliud à vulgari chronologiâ probatum. Augustinus contra Pelagii sectatores ad Paulinum scribit.
PDF 38 Cap. 12. Pelagiani Zosimo Papæ imponere conantur. De Erote, & Lazaro Pelagii accusatoribus nonnulla adnotantur, ac Fl. Dextri Chronicon redarguitur.
PDF 41 Cap. 13. Pelagianorum dolis per Africanos Patres detectis Zosimus illos damnat. Synodi Africanæ canones contrà eosdem recitantur. Honorius Imperator Pelagium, & Cœlestium proscribit. Præfecti Prætorio edicti promulgatores ex Codice Theodosiano probantur, ac Salmasii de eisdem error castigatur.
PDF 46 Cap. 14. Recitata Pelagianorum damnatio rejectis aliorum Scriptorum sententiis illustratur. Ex Commonitorio Marii Mercatoris ad Theodosium Augustum nonnulla scitu digna adnotantur.
PDF 48 Cap. 15. Augustinus missis Hierosolymam libris Pelagii infidias detegit. Pergit jubente Zosimo in Mauritaniam. Disputat Cæsareæ cum Emerito Donatistarum Episcopo. Hipponem reversus Romam ad Sixtum contrà Pelagianos, dein ad Valerium comitem contrà eosdem scribit.
PDF 50 Cap. 16. Moritur Zosimus, inde schisma inter Eulalium, & Bonifacium conflatur. Placidia soror Honorii ad Augustinum scribit. Quid de schismate Pelagiani publicarent. De legatione Alipii ad Imperatorem contrà Pelagianos Baronii, Jansenii, ac Scriptorum Augustinensium chronologia non probata. Edictum Honorii contrà Pelagii, ac Cœlestii defensores, itemque literæ Aurelii Primatis Carthaginensis contrà eosdem.
PDF 52 Cap. 17. Cogitur Synodus Africana, ac de appellationibus transmarinis agitur. Recitatur codex Conciliorum Africæ, & canones contrà Pelagianos statuti in eadem Synodo leguntur. Marius Mercator Pelagianorum hostis ac Sancti Doctoris Hipponensis amicus laudatur. Bucherii metachronismus castigatur. Sanctus Augustinus à M. Antonii de Dominis calumniâ in causâ de appellationibus vindicatur.
PDF 57 Cap. 18. Julianus Episcopus Eclanensis novus Pelagianus. Ejusdem Patria, Parentes, Nuptiæ, Episcopatus, Hæresis exponuntur.
PDF 60 Cap. 19. De Anniano Pelagiano Baronii, Vossii, ac Jansenii divinationes. Sigeberti, itemque Haberti de eodem dicta corriguntur. Sanctus Eusebius Cremonensis Pelagianos insequitur. Moritur D. Hieronymus. Vincentius Victor ab Augustino impugnatur. Fastidius Episcopus in Britanniâ Pelagianizat.
PDF 63 Cap. 20. Constantius Imperator Pelagianos Româ exturbat. Annus imperii ejusdem contrà vulgarem sententiam ex codice Theodosiano, & Olympiodoro demonstratur. Rufus Thessalonicensis, & Atticus Constantinopolitanus à Pelagianis frustrà tentati. Ea occasione quædam de Vicariatu Thessalonicensi adnotantur. Justiniani Novella castigatur. Vicariatus Corinthiorum à Morino, & Halliero assertus improbatur.
PDF 68 Cap. 21. Alipius in Italiam venit, idemque in Africam revertens Juliani scripta ad Augustinum defert: Eadem Sanctus Doctor pluribus libris statim impugnat.
PDF 70 Cap. 22. Moritur Honorius Imperator, ac posteà Bonifacius Papa. Pelagiani à Cœlestino ex Italiâ ejecti. Julianus cum collegis in Ciliciam ad Theodorum Mopsuestenum navigans eodem Magistro octo contrà Sanctum Augustinum libros ibidem conscribit.
PDF 72 Cap. 23. Monachi Adrumetini in Africâ de gratiâ, & libero arbitrio litigantes acceptis ab Augustino libris in concordiam revocantur. Fuerint-ne iidem Monachi Augustiniani instituti? De Monachatus apud Africam origine Holstenii sententia expenditur. Adrumetini Monasterii insigne privilegium refertur. Leporii Monachi per Augustinum conversio ea occasione hìc recitatur.
PDF 76 Cap. 24. Pelagiani Joanne Tyranno in Occidente imperante tumultuant. Valentinianus occiso Joanne legem in Pelagianos promulgat. Sanctus Augustinus libros Retractationum scribens eosdem Hæreticos confutat, & novis Juliani libris respondet.
PDF 81 Historiæ Pelagianæ Liber Secundus.
PDF 81 Cap. 1. Cassianus apud Massiliam Semipelagianismi Auctor. De Cassiani patriâ Holstenii sententia laudata. Plura Guesnay de Cassiano dicta confutantur.
PDF 85 Cap. 2. Lerinenses Monachi Cassiano contrà Sanctum Augustinum adhærent. De Hilario Episcopo Arelatensi id præsertim contrà vulgarem sententiam evidenter ostenditur.
PDF 87 Cap. 3. Lerinenses Monachi fuerint ne Augustiniani? Illorum initia eâ occastione indagata, ac de variis Monasteriorum Galliæ regulis usque ad Pontificatum Sancti Gregorii Magni plura adnotata. Agaunenses, itemque Iurenses in Galliâ Monachos Augustinianos fuisse ex eorundem Regulâ demonstratur.
PDF 94 Cap. 4. Theodori Patriarchæ Antiocheni, ac Theodori Mopsuesteni obitus. De Theodori Synodo conrà Pelagianos. Praylus Antistes Pelagium Hierosolymâ exturbat. Nestorius novus Antistes Constantinopolitanus.
PDF 96 Cap. 5. Semipelagiani ab Augustino, & Prospero confutati. Quàm honorificè uterque de eisdem loquatur. Germanus Antisiodorensis, ac Lupus Trecensis à Synodo Gallicanâ in Britanniam contrà Pelagianos delegantur.
PDF 99 Cap. 6. Julianus, ac collegæ Ex-Episcopi Pelagiani Theodosii Imperatoris, ac Cleri Constantinopolitani patrocinium implorant. Marius Mercator Commonitorium Principi, ac Clero contrà eosdem offert. Idem Commonitorium ex codice Vaticano recitatur, ex quo tempus damnati apud Constantinopolim ab Attico Cœlesti exactius traditur, ac pleraque alia scitu digna colliguntur.
PDF 103 Cap. 7. Nestorius pro Juliano, ac collegis apud Cœlestinum intercedens ab eodem Pontifice increpatur. Pelagiani Ex-episcopi à Theodosio Imperatore Constantinopoli expelluntur. Augustinus contrà Julianum scribens moritur. De eodem elogium, atque epinicia.
PDF 106 Cap. 8. Alipius Tagastenjis Numidiæ Primas. Civilis, ac Ecclesiastica Provinciarum Africæ divisio præmittitur, ubi de Arzugitanâ provincia nonnulla adnotantur. De Numidiæ Primatum vivente Augustino successione Cardinalis Baronii sententia ab objectis à Christiano Lupo erroribus vindicatur. Scriptorum Augustinensium de Profuturo Episcopo narratio expenditur. De Primatiali Numidarum sede Salmasii opinio rejecta. Caroli à Sancto Paulo, ac Holstenii tabulæ Numidiæ suppletæ. Gregorii Magni textus restituitur...
PDF 115 Cap. 9. Pelagiam in Synodo Epbesinâ cum Nestorio damnati. Episcopos Schismaticos nullum canonem in favorem Pelagianorum statuisse monstratur.
PDF 120 Cap. 10. Cœlestinus Pontifex S. Augustini reprebensores compescit, ac Pelagianos damnat. Mors ejusdem. Cassianus à S. Prospero confutatur. Semipelagiani ab eodem descriptio.
PDF 123 Cap. 11. Faustus Abbas Lerinensis, & Vincentius Monachus ambo Semipelagiani. De Vincentio Lerinense id pluribus contrà vulgarem opinionem ostenditur.
PDF 129 Cap. 12. De legatione Episcoporum Galliæ ad Britannos, ac Synodo Rejensi Baronii sententiæ expensæ. Julianus à Sexto Papa repulsus. Annus mortis Cyrilli statuitur. Pelagiani à Leone Magno apud Venetos repressi, & à Germano ex Brtianniâ expulsi. Mors Germani, ac Adonis de eodem historia confutata. De anno obitus Cassiani, aliaque de eodem Guesnay dicta rejecta.
PDF 134 Cap. 13. Eucherii Lugdunensis, & Hilarii Arelatensis mors. Prosper ab epistolis Leoni Papæ. Celebratur Synodus Calchedonensis. Valentinianus Imperator occiditur. Juliani Pelagiani mors recitatur.
PDF 137 Cap. 14. Faustus Rejorum Episcopus. Prosperi obitus, de cujus Episcopatu sententia profertur. Plures libri eidem falsò adscripti. Joannis Flaminii errores notati.
PDF 140 Cap. 15. Faustus Rejensis magni nominis Episcopus sub prætextu Prædestinatiani erroris ex decreto Synodi Arelatensis, ac Lugdunensis confutandi Sancti Augustini doctrinam impugnat. Ubi plura de Prædestinatianis, de epistolâ Fausti ad Lucidum, atque de utraque Synodo disquiruntur.
PDF 149 Cap. 16. Gennadius Massiliensis Semipelagianus. Moritur Faustus Rejorum Episcopus, de quo aliorum judicia expenduntur.
PDF 151 Cap. 17. Faustis Rejensis, atque Cassiani libri à Gelasio Papa in Romanâ Synodo damnati. Sancti Augustini nomen, ac doctrina contrà Pelagianos ab eodem Pontifice defensa.
PDF 153 Cap. 18. Joannes Maxentius, ac Scythæ Monachi pro Sancto Augustino Constantinopoli contrà Faustum insurgunt. Idem Faustus ab Africanis Episcopis, & ab Hormisda Papa reprobatur.
PDF 157 Cap. 19. Vitalianus Consul Fausti hostis, ac Monachorum Scytharum Patronus occiditur. Hormisdas Papa Fausti libros rejicit. De Jo: Maxentio Usserii hallucinatio.
PDF 160 Cap. 20. Maxentius, ac Monachi Scythæ Sancti Augustini contrà Faustum Rejensem defensores ab Eutychianæ hæreseos notâ vindicati.
PDF 162 Cap. 21. Faustus Rejensis septem libris à Sancto Fulgentio confutatur. Ejusdem libri tanquam hæretici ab Africanis Episcopis condemnantur. Vandalorum in Africâ Regum chronologia exactùs tradita.
PDF 166 Cap. 22. Sanctus Cæsarius Arelatensis Faustum scriptis impugnat. Aliorum de Cæsario Chronologiæ rejectæ.
PDF 167 Cap. 23. Felix IV. Arausicana Synodus, & Bonifacius II. Semipelagianos damnant. Annus Syynodi, & utriusque Pontificis statuitur.
PDF 171 Cap. 24. Mors Fulgentii, ac Cæsarii, & utriusque comparatio.
PDF 173 Index Rerum Notabilium.
PDF 180 Errata Corrige
PDF Dissertatio Historica De Synodo Quinta Œcumenica In Qua Origenis ac Theodori Mopsuesteni Pelagiani erroris Auctorum justa damnatio exponitur, Et Aquilejense Schisma Describitur.
PDF Title page
PDF Index Capitum Dissertationis Historicæ de Synodo V.
PDF Præfatio. Occasio, atque argumentum universi operis.
PDF 3 Cap. 1. Novi in Palæstina Origines defensores. Justinianus imperator Originem damnari curat à Vigilio, aliisque Patriarchis. Quo tempore ista contigerint, curiosiùs indagatur.
PDF 7 Cap. 2. Justinianus ab Halloix objectionibus assertus. Illius in Theologicis disciplinis eruditio contrà vulgarem sententiam demonstratur. Svidæ textus restitutus, ac reprebensus. Origines jam olim ante Justiniani tempora ab Ecclesia damnatus, præsertim ab Heracla Alexandrino perperàm hoc adversario pernegante.
PDF 11 Cap. 3. Origenistæ trium Capitulorum proscriptionem moliuntur. Scribit contrà eadem edictum Justinianus, & obortis dissidiis Synodum Constantinopoli indicendam curat. Pergit eò Vigilius Papa.
PDF 15 Cap. 4. Vigilius Papa Judicatum contà tria capitula scribit. Africani, atque Illyrii acerrimè Judicato adversantur.
PDF 19 Cap. 5. Theodorus Mopsuestiæ Pelagianus è sacris Diptychis expunctus. Nonnulla de eisdem diptychis adnotantur, & Diptychion Mopsuestenum illustratur. Justinianus publicat edictum contrà tria Capitula, ac Vigilium, & Africanos episcopos eidem resistentes sæviùs affligit. Moritur Mennas Patriarcha C.-P.
PDF 27 Cap. 6. Eutychius eligitur Patriarcha Constantinopolitanus. Annus obitus Sancti Datii Mediolanensis statuitur, eaque occasione Procopii de annis belli Gothici anacronismus demonstratur. Origenes Pelagianorum Amasius in Synodo V. Oecumenica damnatur. Halloix ubique falsi convictus.
PDF 33 Cap. 7. Synodus V. contrà tria capitula celebratur. De anno Synodi singularis opinio Christiani Lupi V.C. confutatur. Vigilius Papa Concilii acta scripto Constituto reprobat. Evagrius, ac Didymus Origenistæ in eadem Synodo damnantur, Halloix perperàm negante.
PDF 38 Cap. 8. Vigilius Synodum V. approbat. Ejusdem exilium improbatur. De anno obitus Vigilii Tunnonenses, Sirmondi, aliorumque opiniones rejectæ. Halloix ubique falsitatis convictus.
PDF 41 Cap. 9. Romanos Pontifices Vigilii successores Synodum V. approbasse contrà Halloix ostenditur, & Aquilejensium Schisma describitur.
PDF 41 §. 1. De Pelagio Primo.
PDF 44 §. 2. Joannes Tertius Synodum V. approbat. Justinianus Imperator moritur. De anno obitus ejusdem disseritur. Panvinii, ac plurium Scriptorum fasti corrguntur. Justinus successor contrà schismaticos mitiùs agit. Hispani defendunt tria Capitula.
PDF 46 §. 3. Justinus Narsetem ex Italia revocat. Schismatici Italiæ sub Longobardis obstinatores contrà Syndoum V. Benedictus Papa pro Synodo pugnat. Justino mortuo succedit Tiberius. De tempore imperii Justini, Tiberii, ac Mauricii, itemque Præturæ Urbanæ, & Monachatus Sancti Gregorii Papæ disputatur.
PDF 50 §. 4. Schismaticorum Episcoporum Synodus apud Gradum cogitur. Pelagius II. literis, dein per Smaragdum Exarchum eosdem compescere conatur. Plurium Scriptorum de Patriarchis Aquilejensibus Schismaticis dicta corriguntur. Pelagium Vigilii Constitutum novisse contrà Halloix demonstratur.
PDF 56 §. 5. Sanctus Gregorius Magnus Synodum V. approbat, ac Schismaticos Episcopos Istriæ compescit.
PDF 61 §. 6. Aquilejensis Ecclesia Quintam denique Synodum recipit.
PDF 62 Cap. 10. Utrùm ex Schismate ortum traxerit Patriarchatus Aquilejensis. Ecclesiasticæ Hierarchiæ divisio præmittitur. Salmasii opinio rejicitur. Patriarcharum nomen unde, & quinam antiquitus fuerint. De primatu Ecclesiæ Aquilejensis, Mediolanensis, ac Ravennatis disputatur. Aquilejensis Metropolitæ antiquitas defenditur. Variæ Baronii, Sirmondi, ac Salmasii sententiæ examinantur.
PDF 73 Cap. 11. Theodorum Mopsuestenum Pelagianum, Ibam, ac Theodoretum Theodori laudatores contrà Synodum V. ex Concilii Calchedonensis statutis Halloix perperàm defendit.
PDF 79 Cap. 12. Origenem de divina gratia rectè sensisse quidam Recentiores falsò docuere.
PDF 81 Cap. 13. Rufinus Origenistarum, ac Pelagianorum Coryphæus, itemque Eusebius Cæsareensis Arianus ab Halloix perperàm defenduntur.
PDF 87 Appendix.
PDF 87 Cap. 1. Probatur, Sanctum Augustinum satisfecisse argumentis Juliani. Sex libri contrà eundem Julianum recèns inventi Sancto Augustino auctori à Synodis attributi. Egregium de iisdem Marii Mercatoris testimonium.
PDF 90 Cap. 2. Cassianus à Semipelagianismo infeliciter à nonnullis vindicatus. Massilienses Semipelagiani à quibusdam injustè excusati.
PDF 94 Cap. 3. Faustus alter Semi-Pelagianorum Princeps defenditur à Recentioribus. Sancti Patres Fausti damnatores ab eisdem improbati, & hæreseos falsò accusati.
PDF 96 Cap. 4. Gennadius Massiliensis Semi-Pelagianus à Recentioribus excusatur.
PDF 98 Index Rerum Memorabilium quæ continentur in dissertatione de Synodo V.
PDF Errata Corrige
PDF Vindiciæ Augustinianæ Quibus Sancti Doctoris scripta adversùs Pelaginos, ac Semipelagianos à Recentiorum censuris afferuntur.
PDF Title page
PDF Index Capitum Vndiciarum Augustinensium.
PDF Præfatio
PDF 1 Cap. 1. Refelluntur argumenta, quibus nonnulli contendunt, doctrinam Sancti Augustini de prædestinatione, & gratiâ esse difficilem, & obscuram. Sanctissima Clementis X. Pont. Opt. Max. pro Sancto Doctore sententia.
PDF 6 Cap. 2. Recentiores accusant eandem Sancti Augustini doctrinam antilogiæ. Rejiciuntur.
PDF 8 Cap. 3. Recentiores Sancti Augustini doctrinam contà Pelagianos excessus insimulant.
PDF 9 §. 1. Quid nomine excessûs Recentiores intelligant inquiritur. Sanctorum Thomæ, ac Bonaventuræ testimonia eidem non suffragari. Excessus perperam Augustino objici.
PDF 12 §. 2. An Sanctus Augustinus excesserit scribens, concupiscentiam rationi contrariam esse malam, & defectum naturæ humanæ ex peccato originali ortum, neutiquam verò bonum naturale illius.
PDF 18 §. 3. Utrùm Sanctus Augustinus excesserit, deducens peccati originalis reatum ex innumeris humanæ vitæ miseriis. Insigne Divi Thomæ pro Augustinianâ sententiâ testimonium.
PDF 20 §. 4. An Sanctus Augustinus disputans de virtutibus infidelium excesserit.
PDF 24 §. 5. An Sanctus Augustinus asserens, parvulos puniri mitissimâ pœnâ sensus in inferis per excessum locutus sit.
PDF 41 §. 6. An Augustinus differens de lege veteri contrà Pelagianos excesserit.
PDF 45 §. 7. An sententia Sancti Augustini de prædestinatione ad gloriam ante omnem meritorum prævisionem sit per excessum prolata.
PDF 46 §. 8. An Sanctus Augustinus excesserit, docens copulam conjugalem solius voluptatis gratiâ esse peccatum veniale.
PDF 47 Cap. 4. Recentiores Sancto Augustino plures errores perperam objiciunt.
PDF 47 §. 1. An Sanctus Augustinus erraverit, putans animas rationales,, & Angelos esse corporeos.
PDF 48 §. 2. An Sanctus Doctor asseruerit Solem, & astra esse animata.
PDF 50 §. 3. Augustinus de origine animæ dubitans perperam erroris arguitur. Ostenditur, Sanctos Patres eâ in dubitatione Augustino per plura sæcula adbæsisse.
PDF 54 §. 4. An fuerit sententia Sancti Augustini, pueros baptizatos sine reali Eucharistiæ sumptione non posse salvari.
PDF 56 §. 5. Non errasse Sanctum Doctorem exponentem illud Apostoli Rom. 14. Omne, quod non est ex fide, peccatum est. Ecclesia Catholica, Romani Pontifices, ac Patres Sancti Augustini interpretationem apporbant.
PDF 58 §. 6. Sanctus Augustinus nunquam censuit, cogitationes morosas esse dumtaxat peccatum veniale, ut Recentiores eidem falsò imponunt.
PDF 59 §. 7. An Augustinus putaverit, baptismum datum sine intentione esse validum.
PDF 61 §. 8. Utrùm Augustinus dixerit, tellurem non esse rotundam, nullosque dari Antipodas.
PDF 62 §. 9. An sententia Sancti Augustini de simultaneâ rerum creatione sit erronea.
PDF 63 §. 10. Sanctus Augustinus non erravit asserendo, peccatum originale esse causam reprobationis.
PDF 68 §. 11. An erraverit Augustinus docens, occisionem grassatoris mortem intentantis non esse licitam.
PDF 72 §. 12. Sanctus Augustinus in libris Retractationum nihil abs se de divinâ gratiâ assertum in libris contrà Pelagianos scriptis expunxit.
PDF 72 Cap. 5. Recentiores XXXV. Doctorum testimonia, nempè Pontificum, Cardinalium, Episcoporum, aliorumque contrà Sanctum Augustinum producunt, quorum fides expenditur.
PDF 73 §. 1. Baronii, ac Sadoleti testimonia expena. Ludovici Donii pro Sadoleto contrà Sanctum Augustinum dicta refelluntur.
PDF 76 §. 2. Sancti Bonaventuræ, & Cajetani dicta examinantur.
PDF 76 §. 3. Cardinales Perronius, Valerius, ac Sanctus Carolus Borromæus minùs rectè contrà Sanctum Augustinum adducti.
PDF 77 §. 4. Falli eos, qui Sanctum Augustinum interdum iniquiorem libero arbitrio fuisse calumniantur.
PDF 78 §. 5. Falli item eos, qui dicunt, Sanctum Augustinum contrà Arium disputantem ad Sabellium, & contrà Sabellium ad Arium declinasse.
PDF 79 §. 6. Expenduntur illorum testimonia, qui S. Augustinum novitatis accusant.
PDF 80 §. 7. Testimonia Driedonis, Taperi, Medinæ, & Vallosilli, contrà Sanctum Augustinum producta falsata esse, nec fideliter recensita.
PDF 81 §. 8. Viguerii, Soti, Fabri, Horantii testimonia discussa.
PDF 82 §. 9. Joannis à Bononiâ, Arborei, Aragonii, Pennoti, Estii, Vegæ, & Tostati testimonia examinata.
PDF 84 §. 10. Dominici Bannez testimonium altiùs contrà Augustinum exaggeratum discutitur.
PDF 88 §. 11. Sanctus Bernardus perperam contrà Augustinum ab Annato adductus.
PDF 89 §. 12. Sanctum Augustinum contrà Augustinum poducunt.
PDF 91 Cap. 6. Elogia à Summis Pontificibus, Augustinianæ doctrinæ contrà Pelagianos delata à sinistris Recentiorum interpretationibus vindicantur.
PDF 98 Cap. 7. Augustinianæ doctrinæ contrà Pelagianos per Sedem Apostolicam approbatio à Recentiorum pravis interpretamentis defenditur.
PDF 103 Cap. 8. Recentiores ex Epistolâ Sancti Cœlestini Papæ Divi Augustini auctoritatem limitant. Refelluntur.
PDF 109 Cap. ult. Centum ac triginta quinque Recentiorum contrà Divum Augustinum convicia, dicteria, ac censuræ ab eodem Sancto Doctore, & Sanctis Patribus repulsæ.
PDF 110 [Censores. Sanctus Augustinus.]
PDF 137 S.P.N. Augustinus.
PDF Errata Corrige
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine