Schild, Johannes: Ioannis Schildi[i] De Caucis : Nobilißimo Veteris Germaniae Populo Libri Dvo. Lvgd. Batav. : Hackius, 1649
Content
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Bremæ, Principis In Cavcide Civitatis, Consulibus, Syndicis, Senatoribus, Magno Pro Rep. Animo Vere optimatibvs Joannes Schildius Bremensis ...
- PDF Index Autorum.
- PDF 1 Liber Primvs.
- PDF 1 Cap. I. De nomine Caucorum. Id in Germania superesse, audaces ac impavidos notans. Aliarum exempla gentium afferuntur, quae ex suis delegêre nationibus, queîs aut vitii alicujus, aut virtutis, affricarent appellationem. Cauci aliàs Chauci, & Cauchi. Cayci Lucano scribuntur & Claudiano. Rationes ejus scriptionis investigantur. Ad Ebraismi fontes acceditur.
- PDF 4 Cap. II. De originibus Caucorum. Arduum esse, gentium reperire primordia. Tantò magis animos nostros ad indagationis excitari laborem.
- PDF 14 Cap. III. De finibus ac sede Caucorum. Strabonis, Ptolemaei, Taciti finitiones. Mutuus metus interdum pro termino. Albis & Amisia limitatores fluvii. Antiquae Chaucidis ambitus ad nostri temporis faciem accommodatus. Regiones populique modernae Chaucidis. Fatum stemmatis Delmenhorstani, & Archaiopyrgici. Rectè Ptolemaeo Chaucos Majores ad Albim locari, ad Amisiam minores. Responsum viro docto, qui uno atque altero argumento designationem Ptolemaei labefacere conatur. Caulcos Straboni vocari Caucos minores.
- PDF 21 Cap. IV. De terrae indole. Cyri dictum, aspera terrarum laudantis. Vniversa quondam Germania rigoris atque tristitiae filia. Ingenia hominum ad similitudinem coeli solique sui horrere. Chauciae telluris antiquus horror. Politicorum sententia, de urbibus in sterili tenuique struendis. Gallos, Cauconum sedibus infusos, Asiatici soli luxuria fregit. Vultus terrae nostrae, qualem nunc gerit, exhibitus. An vinum ferre queat, anquisitum. Commerciis patet, in Oceanum projecta. Vt alia omnia, sic terram quoque ...
- PDF 28 Cap. V. Vitia priscae Caucorum telluris, quae nondum penitus hodierna consum sit. Etenim paludosa. Moer. Mariscus. Pallio Bremensis comparata dioecesis. Plurimae cultores accepêre paludes. Inter quos, Hollandos vel imprimis. De privilegio, quod animos illis addidit. Commoda, queîs infelicitatem suam uliginosa pensant. Vt, quod hostilium morae sunt atque sufflamina machinationum: unde crevit Romano, circa Visurgium Albimque bellanti, labor. Item, quòd alendo foco materiem praebent. Incerti autoris ...
- PDF 35 Cap. VI. Plinii locus, super maritimis Chaucis, excussus. Insulae, quae Caucis oppositae, non freto, sed aestuariis, à continente secernebantur. Vectis antiquitus eadem facies. Cur à Septentrionibus arenarii nostris obducti colles. Aestuaria mare vadosum Tacito: palus Dioni. Paroceanitidis nostrae faciem Vitelli examussim delineat iter. Tumuli. Tribunalia Zeelandis plura reliqua, quàm Caucis. Quia perpetuis undarum exponebantur injuriis, creditum nonnullis, ultrò, magnitudinis animorum testandae caussa ...
- PDF 42 Cap. VII. De Coloniis Caucorum. Caussae, quae nostros ad deducendas impulêre. Populi frequentia. Metus ab Oceani barbarie. Negata regioni foecunditas. Victoris arbitrium. Tempora deductarum dividuntur in ea, quae purum spectavêre Caucum, & quae mixtum. Tiberius, inter Germaniae dedititios, in Galliam Caucos trajecit. Caussa trajectionis. In Hispania Cauci. Lubenter in nova sedium gentis suae nomen emissi transfundunt. In Hibernia Cauci. Mixtus cetero Franco Caucus irrupit in Romana. Sed absque Caucii ...
- PDF 53 Cap. VIII. De habitationibus Caucorum. Nesciit urbium claustra sibi fidere docta Germania. Civitas pro corpore pagorum. Civitates Transhenanae. Parochia pro diaecesi. Pagus uti portio civitatis, ita pagi vicus. Diu regionis in pagos diribitio Teutonibus adamata. Vadomarii, Alsacensis, VVormatiensis, Chattuariorum, Chamavorum, Holsatia, Emisgoe, VVestfalia, Angeria, pagi. Praesulis Adalberti ambitio. VVimodia pagus, in quo Brema. Vici unde, Burgum, Burgarii. Iuncta frequentium aedificorum seires urbs ...
- PDF 64 Cap. IX. Brema. Sic ab amasio soli nominata frutice. Veluti Braemstede, Horst, Heiden. Brema Ptolemaeo Phabiranum. [...], van Bremen. Bremon, Bremum, Premen, Bremas aliqui scripsere. Romanis legionariis, erudito divinante viro, prima Bremae rudimenta deberi. Magno bella gerente Carolo, non ignobiles exstitisse Bremenses. Duce Bechone, pugnam cum Caroli filio commisisse. Caroli privilegia non dedêre, civitatis jura Bremano, sed auxêre. Clavis insigne. Camera, recessus aut maris, aut terrae Claris urbibus ...
- PDF 70 Cap. X. Emda & Stada. Ad Amisiam vicus, aut castellum Amisia. Inde natales arcessuntur Emdae. Frequenter homonymis oppida lavari fluviis. Viderat Amisum, & Amasiam, in Asia Caucus. Avitarum sedium nomina novis amant imponere coloni. [...] Ptolemaei, vel [...] Stephani, clarissimas inter Germaniae numerata civitates. Incertum, an ea sit Emdanorum. Rerum Emdanarum culmen ante sexaginta plus minus annos. Propugnaculum unitis Emda provinciis. Die, quo nos ista scripsimus in Belgio, Belgae pax & Hispani ...
- PDF 77 Cap. XI. De republica Caucorum. Reges atque principes Germaniae non imperii, sed nominis habuisse dignationem. Quippe ad populum summa relata rerum. Ferme nascentis ad instar Romae. Cui, rege Romulo, libertas & majestatis jura relicta. Pars libertatis eligere. Lacedaemoniorum umbratici reges. Heroicorum temporum monarchae. Quale Cauco regimen arriserit, è vicinorum promitur exemplis. Frisio reges: sed in quantum Germani regnabantur. Cherusco reges. Regni Arminius adfectator. [...] Taciti concilatum. ...
- PDF 88 Cap. XII. De Caucorum moribus ac institutis. Comitia sub dio celebrata. Duplicem ob caussam: necessitatis unam, superstitionis alteram. Dani, Poloni, Franci libero consultationes suas aetheri commisêre. Sic in Chaucide Minore Frisii, ad Vpstallesbonum. Et in Chaucide Majore Bremenses hodiéque, prope Basdaliam. Ruricolis nostris jura sub dio reddi. Quercûs religio. Quae signum numinis. Sanctiva arbor. Staleke quercus.
- PDF 91 Cap. XIII. Eruuntur ad familiam, habitum, victum pertinentia. Servi, colonorum instar, habiti Germano. Cujus in Chaucide deprehendunt indicia moderationis. Liti. Cur liti, colonive, mancipiorum aliquando nomine dehonestentur. Viri proprii. Barbaries eorum, qui servituti naufragos addixêre. Recentioribus, ante quinque secula, cognita Caucis. Sed incognita vetustis. Cauci pellibus amicti. Quas in castris quoque Germanici gestavêre. Cauci cirrigeri. Corymbiorum aestimatores. Emendatus Dousae Petronius. ...
- PDF 101 Liber Secvndvs.
- PDF 101 Cap. I. De religionibus Caucorum. Tripartita gentium Theologia. Mythicae vanitas, indecoris divina fictionibus imminuentis. Politicae imbecillitas, à republica, cui fulcrum ipsa, fulcrum mutuantis. Naturalis aliquantò solidior. Vnicè aestimata Varroni, ceteraeq[ue] sapientum cohorti. Luna, Sol, Ignis, corporum naturalium splendidissima, Deorum, in Germanis, adepta majestatem. Ratione ductis eadem, qua vetustissimi ducebantur Aegyptii. Placatae Cauco Lunae vestigia. Inter agrestes utplurimum oblitteratae ...
- PDF 112 Cap. II. Lunam foeminino Cauci genere profantur, masculino ceteris usurpatam Germanis. Exsculptum ex ea variatione mysterium ridetur. Sol Cauco cultus. Hama. Pueros hodiernus eo vocabulo Caucus objurgat. Nova nominis ejus excogitata ratio. Nemora Deorum Germania nominibus appellat. Ham, nemus, aut lucus. Latinorum Nemorensis.
- PDF 115 Cap. III. Deorum Deus à Caucis, nomine Duth, invocatus. Vnde Ioduth, nota subitaneo pavefactis infortunio formula. Nec à publicis exulare jussa moribus. Gentiles, ab atrociore calamitate deprehensos, ad unius excitatos fuisse mentionem Dei. Ooster Saxonum Dea, solenniter mense Aprili culta, unde Paschatis festum Saxonibus Ooster. Sacris Christianis initiatos, umbras subinde quasdam & inania retinere gentilitatis. Praesertim si qui seriùs exstitêre tales, aut armis adacti. Vt oppugnati à Crucigerulis, ac ...
- PDF 126 Cap. IV. Gentilitatis audentia, coelitibus illustres famâ viros inserentis. Coelum humano genere repletum. Herculem Germanus admirabatur. In ejus nomen adscitum, quidquid ubique magnificum. Herois Arminii sacrata venerationi columna. Ermensul, in Saxonibus. Humanitatis prodigia principes, qui interesse divinitati suae voluêre. Partim id amoliendo mortis horrori repertum, partim augendae majestati. Coli voluit effigie numinum Augustus. Structum Tiberio delubrum. Mario superstiti libatum, Octavióque. ...
- PDF 136 Cap. V. An fluminum affecerit sanctimonia Caucum. Aquarum admiratores, qui corporum nobiliora naturalium placavêre. Semlandi fontes adeunte pollui Christiano putabant. Aquatilium cultor Septentrio daemoniorum. Alveorum vorticibus inspectis exitus rerum fatidicae Germanorum mulieres explorabant. Hesso fontes consecrati, Saxonique. De sacro lucorum horrore. Penetrales Dii, qui in penetralibus emitigati sylvarum. Inibi suspensa, quae praecipuè coelitum dicata cupiebant honori. Vt imagines ferarum, signa ...
- PDF 147 Cap. VI. De Romanorum expeditionibus, in Caucos susceptis. Magnitudo rerum Romanarum amplificata nimis atque producta. Quod, prae ceteris, in Germania tentata verum. Cujus edomandae praecipua flagravêre cupidine. Vnde falsi de subacta triumphi. Et affectatum Germanici cognomentum. Speciatim in appetito vicino nostro deprehensum Cherusco. Tempora Chaucidis agitatae dispescuntur in ea, quae florentem vidêre Romam, quaeq[ue] deficientem. Priora rursus in ea, quae Quintilii fatum aut antegressa sunt, ...
- PDF 160 Cap. VII. Ad ea tempora transitur, quae Vari casum excepêre. Dubium, an, inter puniendos, Caucum populabundus adierit Tiberius. Quippe dubium, an Cauci rebellantem foverint, ope lata, Cheruscum. Fortè justitiae majorem, quàm libertatis, habendam censuêre rationem. Herois Arminii generosa facinora violatae labe fidei depreciari. Legionum vexillarii praesidium in Caucis agitantes. In commilitii decus adscitus à Germanico Caucus. Veris se metiri spatiis operum bellicorum gloria nescit. Inter pompae fercula ...
- PDF 173 Cap. VIII. Cur invaserit Caucum Romanus. Bellatores in armis jus ferre. Praeunte distinctioni Polybio, singulatim pertractantur Obtentus, Affectus animorum, Consilia, quae Romanos in Caucia bella propulêre. Belli ac pacis nomine, veluti nomismate, potentiores utuntur. Penitius armorum introspicere praetextum licuisset, si Livii liber ad nos CXXVIII. pervenisset. Vltionis explendae specie Caeucus impetitus. Princeps, inter Affectus, ambitio Romana pectora possedit: quae gloriam habere cum modo nescivêre. ...
- PDF 181 Cap. IX. Cur vicerit Caucum Romanus. Et in se vincendi caussas habuit, & in hostibus. In se duas, Pervicaciam & Astum. Drusi confidentia, Caucum per ignota petentis undarum. Cui tamen fortuna pop. Rom. subvenit. Artibus in Germanos rem gessit, & cênsuit gerendam, Tiberius. Tria reportandae victoriae pignora reperit in hoste Romanus: Intestinam animorum distractionem, Avaritiam honoris, Bibacitatem. A se Cherusci dissidebant. A Cheruscis Chatti. A Chattis Hermunduri. A Bructeris, horrendum in modum, ...
- PDF 189 Cap. X. Cur reliquerit Caucum Romanus. Relicti caussae vel imperium tetigêre, vel imperantes. Imperio nihil, ultra Rheni fluenta, solidum ac duraturum. Victi Transrhenani, non domiti. Continuis in victorem rebellionibus insurrexêre. Subinde crudelitate rectorum, & avaritiâ proritati. Quòd in rebus pauperculis essent, in solas vinci se contumelias existimavêre. Fortuna belli artem victos quoque docuit. Cotis instar acuit Germani robur atque fortitudinem Romanus. Sicut hujus, cum Samnite Gallus. Genere ...
- PDF 200 Cap. XI. De his qui Cauci nomen consumsêre. Qui Franci, Saxones, Frisii. Saxonum antiqua, trans Albim, sedes. Ad armorum jaciendam aleam, Cimbrorum Francorúmque gloriâ proritati. Saxonicum littus in Gallias usque procurrebat. Quoad famam gentis, celsitudinem corporum, ad bella promtitudinem, equorum aestimationem, comparatus cum Saxone successore Caucus. Vexilla Saxonis equorum nobilitata pullis. Eorundem fremitu futurarum rerum eventus explorati. Clariores saepe gentes nominis ambitu sui populos ...
- PDF 203 Cap. XII. Elogium Caucorum, è Tacito.
- PDF 204 Corrigenda.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine