Antidecalogvs Theologico-Politicvs Reformatus : Cùm appendice Refutatoriâ Theodori Reinkingk, quondam Daniæ Cancellarij de Regimine Ecclesiastico / Authore Lavrentio à Dript Ord. S. Benedicti Prof. Gladbacensi; pridem in suo, & Imperiali Monasterio Corbeiensi, SS. Theologiae, & Philosophiae Lectore ... Paderbornae : Hessius ; Coloniae, 1672
Content
PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Dedication (hs.)
PDF Engraved titlepage
PDF Title page
PDF Zitat
PDF Reverendissimo Amplissimoq[ue] Domino D. Brvnoni ...
PDF Approbationes Eximiorum Doctorum Almae & Celeberrimae Vnivers. Coloniensis.
PDF Jvdicivm De Libro Novo Anti-Decalogvs Theologico-Politicus inscripto.
PDF Divo Paulo Doctore gentium teste ad Hebraeos ...
PDF Qvàm nervosè monet severus Cato, quàm facundè suadet aureus Orator ...
PDF Antidecalogum Theologico-Politicum, seu Decalogum perniciosis moralistarum ...
PDF Librum (qui inscribitur AntiDecalogus Theologico-Politicus reformatus &c.) eruditè compositum ...
PDF Qvemadmodum olim in lege Mosaica ...
PDF Censura Ordinarii librorum Censoris.
PDF Facultas Reverendissimi & Amplissimi Domini, D. Aegidii, Celeberrimi Monasterij ...
PDF Ad Antidecalogum Theologico-Politicum reformatum ejusq[ue] Authorem Allusio poëtica Theophili Deirami Parochialis Ecclesiae S. Viti in Well Pastoris.
PDF 1 Praefatio, Lectori salutem ab eo qui est vera salus.
PDF 9 Index.
PDF 25 Articvlvs I. Quid Sententia Probabilis, et an eam sequi liceat?
PDF 27 Propositio I. Si liber sit alicujus Iunioris & Moderni, debet opinio censeri probabilis, dum non constet rejectam à Sede Apostolicâ, ut improbabilem.
PDF 37 Propositio II. Vt Actio quaepiam sit peccaminosa, oportet ut procedat ab homine, qui noscit & percipit, quid boni, malivè in ea sit, & antequam id videat aut animum reflectat actio neque bona est, neq[ue] mala.
PDF 37 Propositio III. Cum tibi menti non occurrit illud esse peccatum, nec ullum dubium de indaganda veritate, jam laboras ignorantia invincibili, per oblivionem, seu in advertentiam.
PDF 37 Propositio IV. Omnia pure probabilia, sunt licita.
PDF 37 Propositio V. Omnes opiniones probabiles sunt aeque tutae, & securae.
PDF 38 Propositio VI. Benigniores etsi aliquando sint minus probabiles, peraccidens tamen sunt semper utiliores & securiores.
PDF 40 Regulae probabilitatis quoad se.
PDF 42 Regulae probabilitatis quoad nos.
PDF 49 Articvlvs II. In Ignorantia legis naturalis à peccato excuset, sive an illius detur ignorantia invincibilis?
PDF 56 Articvlvs III. An detur Ignorantia invincibilis Praeceptorum Decalogi?
PDF 66 Articvlvs IV. An in materiâ morum potius sententiae SS. Patrum, an Doctorum Neotericorum standum?
PDF 79 Articvlvs V. Contra primum Decalogi Praeceptum.
PDF 80 I. Deorum pluralitas stando puris principiis naturalibus, defendi potest & propugnari.
PDF 80 2. Prudentia humana viribus naturae derelicta, probabilissimè crederet dari plures Deos.
PDF 82 3. Probabile est, secundum prudentiam humanam sibi relictam non dari Deum.
PDF 82 4. Potest dari ignorantia invincibilis Dei, quoad aliquod tempus saltem breve.
PDF 83 5. Probabile est posse dari hominem bono judicio praeditum, qui invincibiliter totâ vitâ Atheus sit.
PDF 83 6. Probabile est posse dari Rempublicam, quae invincibiliter ignoret Deum.
PDF 89 7. Potest Deus creare homines Exleges, seu nulli legi subjectos.
PDF 91 8. In Praeceptis primae tabulae potest Deus dispensare contradictoriè, in reliquis contradictoriè, & contrariè.
PDF 93 9. In rigore loquendo videtur, quod homo non teneatur unquam tempore vitae suae elicere actum charitatis.
PDF 103 10. Nunquam aliquod praeceptum obligat, nisi sit determinatum.
PDF 107 11. Non tenetur homo totâ vitâ sua elicere actum fidei & spei.
PDF 108 12. Majorem & potiorem cura[m] politiae Civilis & Regionis, quam Religionis oportet habere.
PDF 112 13. Cujus Regio, illius est Religio.
PDF 116 14. Diversas Religiones in Regno, vel principatu permittere expedit.
PDF 128 Appendix Refvtatoria Theodori Reinkingk, de Regimine Ecclesiastico.
PDF 129 1. Princeps summam potestatem habetrerum tam Ecclesiasticarum, quam Civilium.
PDF 130 2. De Jure divino Princeps saecularis habet Ecclesiasticam potestatem, estq[ue] Episcopus.
PDF 141 3. Summus Pontifex in Ecclesiasticis, & saecularibus Imperatori subjectus est.
PDF 152 4. Principi saeculari competit Jus instituendi dies festivos.
PDF 153 5. Principis saecularis est Ministros Ecclesiae vocare, & per se vel alios visitare.
PDF 159 6. Imperatoris, non Summi Pontificis est convocare concilia.
PDF 168 7. Haeretici extremo supplicio nequaquam puniendi.
PDF 172 8. Doctores ponentes, quod aliquis per Censuram Ecclesiasticam emendandus si corrigi noluerit, saeculari judicio est tradendus: pro certo in hoc sequuntur Pontifices, scribas, & Pharisaeos, qui Christum saeculari judicio tradiderunt & tales sunt Homicidae graviores Pilato.
PDF 173 9. Haereticos comburi est contra voluntatem spiritus.
PDF 189 10. Dispositio circa Bona Ecclesiastica est penes Principem Saecularem.
PDF 207 11. Pacta cum Haereticis nequaquam servanda.
PDF 227 12. Princeps Christianus bello impetitus cum Turca & Infidelibus foedus inire, & auxilium petere potest.
PDF 237 13. Princeps saecularis excommunicari ecclesiastica potestate non potest.
PDF 242 14. Sacris litteris repugnat, & institutioni Christi Summum Pontificem habere Dominia temporalia.
PDF 262 De donatione Constantiniana & Dominiis temporalibus sum[m]i Pontif. in particulari.
PDF 301 15. Pontificij continuam summorum Pontificum successionem à S. Petro usq[ue] huc probare nequeunt.
PDF 314 Articvlvs VI. Contra II. Decalogi Praeceptum.
PDF 316 1. Licitum est, tam in judicio, quam extra, jurare cum restrictione mentali non habito respectus ad intentionem juramentum petentis.
PDF 316 2. Qui mediante commendatione, vel munere ad officium promotus est, poterit cum restrictione mentali praestare juramentum, quod à similibus solet exigi, non habito respectu ad intentionem petentis.
PDF 317 3. Si quis solus vel coram alijs, sive interrogatus, sive propriâ sponte, sive recreationis gratiâ, sive quocu[m]q[ue] alio fine juret, se non fecisse aliquid, quod revera fecit, vel etiam die[m] ab eâ in qua fecit, vel quodvis aliud addititium verum, revera non mentitur, nec est perjurus.
PDF 322 4. Licet ambire Magistratum aut officium, sollicitando suffragia Collatorum promissis Symposiis, pecunijs, muneribus per se vel suos, & nihilominus consuetum juramentum cum restrictione mentali facere, quod nihil dederit.
PDF 323 5. Licet in hunc finem pecunias munera per se vel per suos accipere, & tamen jurare se nihil accepisse.
PDF 346 Articvlvs VII. Contra III. Decalogi Praeceptum.
PDF 347 1. Satisfacit Praecepto Ecclesiae de audiendo sacro, qui duas ejus partes, imò quatuor à diversis simul celebrantibus audit.
PDF 348 2. In audiendo missam de praecepto, & recitandis horis Canonicis ex obligatione, satis ext attentio externa.
PDF 352 3. Satisfacit praecepto Ecclesiae, qui non interest consecrationi.
PDF 354 4. Missa omitti potest in die festo ob lucrum, quod tunc cessaret, si quis illi interesset.
PDF 354 5. Licitè quis vadit ad venationem, licet praesciat, se non posse habere missam.
PDF 355 6. Qui legit ea, quae sunt in diurnali satisfacit praecepto divino.
PDF 355 7. Qui caret breviario, non tenetur ex diurnali legere horas.
PDF 359 7. Vnicâ confessione & communione, duorum annorum obligationi satisfieri potest.
PDF 359 8. Vnicâ officij divini Lectione, duorum dierum obligationi satisfieri potest.
PDF 360 9. Qui facit confessionem voluntariè nullam, satisfacit Praecepto Ecclesiae.
PDF 360 10. Licet quotidiè per totum annum legere officium resurrectione Domini.
PDF 361 11. Non peccant puellae diebus festivis in privato nentes & laborantes.
PDF 362 12. Idem possunt Rustici & Mechanici.
PDF 362 13. Licet Pictoribus sine magno apparatu diebus festis pingere.
PDF 363 14. Licet diebus festivis venari, aucupari, piscari.
PDF 365 15. Barbitonsores, Sutores & omnes spe lucri notabilis laborantes diebus festivis non peccant, si non fiat ordinariè.
PDF 366 16. Per duas horas vacare operibus servilibus in Dominicis & festivis, non est mortale.
PDF 367 17.Dominus habens 10. famulos, quorum singulis mandat per duas horas successivè in eadem Dominica laborare serviliter, non peccat mortaliter.
PDF 369 18. Qui dormire nequit, nisi sumptâ vesperi coenâ, non tenetur Jejunare, nec in prandio collationem sumere, & vesperi coenare.
PDF 370 19. Defessus ex labore licito vel illicito v. g. commixtione cum foeminis, liberatur à lege Jejunij.
PDF 370 20. Propter Authoritatem Doctorum probabile est, nullos artifices obligari ad Jejunia.
PDF 370 21. Vsus matrimonij est causa sufficiens ad omittenda Jejunia.
PDF 371 22. Qui in die Jejunij soepius modicum comedit, licet notabile fiat, non frangit Jejunium.
PDF 371 23. Omnes officiales in republica, qui corporalter laborant, sunt excusati à Jejunio, sive labor sit com-sive incompatibilis cum illo.
PDF 371 24. Excusantur à Jejunio, qui iter agunt equitando, etsi necessarium non sit, & unius duntaxat diei iter conficiant.
PDF 374 25. Dare temporale pro spirituali non est Simonia, dum datur non ut pretium, sed solum ut motivum conferendi spirituale, vel ut compensatio gratuita, etiamsi temporale sit principale motivum dandi spirituale, & finis illius rei spiritualis.
PDF 377 Articvlvs VIII. Contra IV. Decalogi Praeceptum.
PDF 380 Probabile ac tutum est filios licitè cum indignis inire matrimonia Patre & matre dissentientibus.
PDF 383 1. Licet absolutè desiderare filio mortem Patris, ut causam Boni sui.
PDF 383 2. Licet Pare[n]tibus optare morte[m] filiae, ut à sollicitudine & cura illius libere[n]tur.
PDF 389 3. In quavis probabilitate orta ex Jure, quilibet Rex licitè bellum gerit, contra alium Regem, etiamsi sit in quieta possessione.
PDF 394 4. Rex quivis ratione probabili nixus, subditos ad militandum, & belli sumptus & incommoda subeunda cogere potest.
PDF 397 5. Probabile est subditum dubitantem de justa Gabellarum impositione teneri illas solvere.
PDF 398 6. Probabile est subditum dubitantem de justa Gabellarum impositione non teneri solvere.
PDF 405 Articvlvs IX. Contra V. Decalogi Praeceptum.
PDF 406 1. Licet occidere calumniosum actorem, Testes, & injustum judicem, ad servandam vitam, vel res familiares.
PDF 407 2. Licet clerico & Religioso calumniatorem gravia Crimina de se vel sua religione spargere minitantem occidere, dum alius defendendi modus non suppetit.
PDF 408 3. Religiosus qui fragilitati cedens foeminam vilem cognovit, quae id sibi honori ducens illum infamat, potest illam licitè occidere.
PDF 409 4. Licet occidere Invasorem etiam fugiente[m] post alapam impactam, aut illatam calumnia[m].
PDF 410 5. Licet acceptare duellum pro defensione honoris & occidere provocantem.
PDF 413 6. Licet occidere invasorem usurpantem rem, quae tantum est valoris unius aurei.
PDF 415 7. Eodem modo non solum licet defendere, quae possidemus, sed etiam ad quae jus inchoatum habemus.
PDF 415 8. Tyrannum quivis privatus, privatâ authoritate occidere potest.
PDF 420 9. Minor est obligatio cavendi suicidium, quam altericidium.
PDF 421 10. Potest Judex reo praecipere, ut sententiam mortis in semetipso exequatur.
PDF 421 11. Justè damnatus, ut fame pereat, potest oblatum cibum respuere.
PDF 422 12. Milites navales licitè ignem inijciunt in pulverem sulphureum se conijciendo in mare, ut acerbiorem mortem evadant, & ne navis in hostium potestatem deveniat.
PDF 429 13. Probabile est foetu necdum animato licere procurare abortum ad vitandum scandalum, aut mortem.
PDF 434 14. Probabile est omnem foetum, quamdiu in utero est, carere animâ rationali.
PDF 437 15. Consentiente[m] filium pater castrare potest, ut voce & cantu Ecclesiae serviat.
PDF 437 16. Ad vitandas carnis tentationes seipsum castrare licet.
PDF 442 17. Certius est posse se castrare propter vitam aeternam, quod legimus fecisse Origenem & multos sanctos attentasse aut desiderasse, quam ob suavitatem vocis.
PDF 444 Articvlvs X. Contra VI. & IX. Decalogi Praeceptum.
PDF 448 1. Licet viro coelibi optare mortem mariti ad assequendam ejus uxorem.
PDF 448 2. Licet uxorato optare mortem uxoris sua ad habendam aliam.
PDF 449 3. Finis solius delectationis in conjugatis, ne quidem veniale peccatum est.
PDF 452 4. Copula cum conjugata consentiente marito, non est adulterium.
PDF 455 5. Osculum praecisè, ut est actus carni delectabilis & remotè disponens ad seminationem, tantum est veniale.
PDF 457 6. Contactus uberu[m] personae sequioris sexus ex levitate aut joco, est solum peccatu[m] veniale.
PDF 462 7. Licet quaerere directè occasionem proximam peccandi, pro bono spirituali, aut temporali nostro, vel proximi.
PDF 462 8. Nemo tenetur vitare occasionem proximam peccati cum magno suo detrimento.
PDF 463 9. Potest absolvi, qui in occasione proxima peccandi versatur, quam potest, & non vult omittere, quin imò directè & ex proposito quaerit.
PDF 465 10. Non peccat frater sorori in domo parentum cohabitans, licet sit illis occasio peccandi.
PDF 466 11. Famuli comitantes Dominum ad domum concubinae, quo sine eius non iret, vel referunt literas internuncias & horam ad peccandum vel excubantes illis peccantibus absolvi possunt, si ob temporale commodum id faciant.
PDF 468 12. Fornicatio secundum se nullam involvit malitiam, sed solum mala est, quia prohibita.
PDF 468 13. Nulla ratione naturali ostendi potest simplicem fornicationem esse malam.
PDF 474 14. Mollities non est ex naturâ suâ mala, sed quia interdicta.
PDF 481 15. Mollities, Sodomia, bestialitas sunt peccata ejusdem speciei infimae.
PDF 487 16. Licet comedere, & bibere usque ad satietatem ob solam voluptatem, modo non obsit valetudini.
PDF 488 17. Non nisi veniale est absque utilitate se cibo & potu usque ad vomitum ingurgitare, nisi ex hujusmodi vomitibus gravia valetudini incommoda oriantur.
PDF 488 18. Gula ex naturâ suâ non est mortale, sed solum veniale peccatum.
PDF 490 19. Licet usque ad vomitum bibere & comedere, etiamsi quis vomat, ut iterum bibere possit.
PDF 492 20. Licitum est inebriare se, ex praecepto Medicorum, si aliter sanitas recuperari non possit.
PDF 492 21. Licitum est inebriare se, si quis cogatur ad hoc intento ense.
PDF 492 22. Licitum est alterum inebriare ad avertendam proditionem urbis.
PDF 492 23. Non est ebrius, nec peccat mortaliter cujus phantasia aliqualiter turbata est, qui evomit, lingua titubat, cujus pedes vacillant, oculi cernunt duplicia, & domus gyrare videtur.
PDF 498 Articvlvs XI. Contra VII. & X. Decalogi Praeceptum.
PDF 501 1. Probabile est omnia bona subditorum spectare ad Reges vel Principes.
PDF 506 2. Dum ex utraque parte sunt rationes aequè probabiles, judex cui mavult parti rem adjudicare potest.
PDF 507 3. Dum causa partis unius probabilior causâ alterius, judex minus probabili causam adjudicare potest.
PDF 521 4.In causa aequali potest judex aliquid ab una partium accipere, ut sententiam in ejus favorem ferat.
PDF 521 5. Licitum est judici pro sententia injusta pretium accipere.
PDF 529 6. Advocatus causam, quae semiplenè probari convinci tamen nequit, licitè defendit.
PDF 530 7. Si causa nequidem semiplenè probari, inceptae tamen patrocinari poterit.
PDF 530 8. Actori nullum jus habenti & accusare volenti, Advocatus patrocinari poterit.
PDF 534 9. Non tenetur quis restituere, quod per minuta furta abstulit, licet sit magna summa totalis.
PDF 534 10. Qui cessit foro potest sibi retinere bona quibus indiget ad sustentationem familiae, ne indecore vivat: licet debita pro quibus cedit sint ex injustitia & delicto contracta.
PDF 535 11. Licitum est furari non solùm in extrema sed etiam gravi necessitate.
PDF 536 12. Famuli & famulae possunt occultè heris surripere ad compensandam suam operam, quam majorem judicant salario quod accipiunt.
PDF 538 13. Qui alium movet aut inducit ad inferendum grave damnum tertio, non tenetur ad retsitutionem damni illati.
PDF 541 14. Vsura non est, quod ultra sortem ex gratitudine & benevolentia exigitur, & non ut ex justitia debitum.
PDF 542 15. Contractus Mohatra licitus est respectu ejusdem personae, & cum contractu reverenditionis praeviè inito ex intentione lucri.
PDF 545 16. Non tenetur dives nequidem de superfluis sui status dare Eleemosynam.
PDF 545 17. Hic actus divitis, nolo erogare de superfluis status Eleemosynam in communibus necessitatibus, non est mortale.
PDF 548 18. Superfluum non est, quod servant homines pro status sui, vel parentum qualitate habità, vel adipiscendà: ideoque vix poterunt inter saeculares inveniri, qui superfluum habeant.
PDF 551 19. Sufficit extremè indigentibus per mutuum subvenire sub conditione, ut tempore lautioris fortunae restituant.
PDF 557 Articvlvs XII. Contra VIII. Decalogi Praeceptum.
PDF 564 1. Suspicio deliberata in re gravi & sine sufficientibus indiciis & temeraria, non est culpa mortalis.
PDF 565 2. Dubium deliberatum de alio in re gravi sine sufficientibus indiciis, adeoq[ue] temeraria, non est peccatum mortale.
PDF 565 3. Opinio deliberata de alio in re gravi, non est peccatum mortale.
PDF 566 4. Raro lethaliter peccatur per temerarium judicium.
PDF 566 5. Judicium temerarium in animo tuo residens non est peccatum, priusquam aliquo modo addo advertas dubites te ex insufficientibus signis judicare.
PDF 571 6. Ad tuendam vitam, vel tormenta gravia vitanda: cuilibet licet proximo falsum crimen affingere.
PDF 576 7. Si reus dubitet, an legitimè interrogetur à judice, non tenetur ad mentem ejus respondere, sed potest verbis aequivocare.
PDF 578 8. Reus legitime interrogatus si subsit periculum vitae, veritatem aequivocatione occultare & negare potest.
PDF 579 9. Ad tormenta damnaq[ue] gravia vitanda potest quilibet sibi falsum crimen imponere, etiamsi mors sit sibi secutura.
PDF 583 10. Quod dictum de periculo mortis evitando, idem dicendum de quocumq[ue] gravi damno, Exilio, Triremium gravis infamiae, &c.
PDF 585 Epilogvs.
PDF 589 Decreta Sanctiss. in Christo Patris Ac D. N. D. Alexandri Papae VII. In Congregationibus Generalibus Sanctae Romanae & Vniversalis Inquisitionis habitis.
PDF Index.
PDF Errata.
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine