Opvs De Ivdiciis Divinis, Qvae Devs In Hoc Mvndo Exercet : Accessit index concionatorius in omnes totius anni dies Dominicos & Festos, ab ipso Auctore confectus / Conscriptum & diuisum in quatuor Tomos A Georgio Stengelio Societatis Iesv Theologo. Ingolstadii : Hænlin, 1651 : Tomvs Tertivs(1651-). 1651
Content
- PDF Tomvs Primvs
- PDF Tomvs Secvndvs
- PDF Tomvs Tertivs
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF 1 Capvt I. Paupertas, ob quas cassas, hominibus odiosa, atq[ue] execrabilis videatur?
- PDF 1 §. 1. Idem apud Deum, pauper & diues: sed non item apud homines.
- PDF 2 2. Quanti diuitias fecerint Poetæ?
- PDF 2 3. Quanti fecerint diuitias Prophetæ & Philosophi?
- PDF 4 4. Paupertas amicis, rebus necessarijs, & ope aliena videtur carere.
- PDF 4 5. Paupertas malæ educationis & vitiorum caussa, virtutumq[ue] ob ex esse videtur.
- PDF 5 6. Bulæ exemplum egestate ad rapinas adacti.
- PDF 6 7. Paupertas extrem[a]e impatienti[a]e caussa.
- PDF 7 8. Paupertas extremæ impatie[n]tiæ caussa.
- PDF 8 Capvt II. Quid sit, & quotuplex paupertas; tresq[ue] pauperum classes.
- PDF 8 §. 1. Pauperum inani querelæ quomodo satisfiat?
- PDF 9 2. In quonam consistat paupertas?
- PDF 10 3. Quotuplex sit paupertas?
- PDF 11 4. Prima classis patienter paupertatem tolerantium.
- PDF 13 5. Altera classis patienter paupertatem tolerantium.
- PDF 13 6. Ad vtrumque parati, & contenti exemplum.
- PDF 15 7. Ad vtramque fortunam parati exemplum aliud.
- PDF 16 8. Tertia classis paupertatem diuitijs anteponentium.
- PDF 17 9. Qui paupertatem putent etiam esse gloriosam?
- PDF 18 10. Miseria eorum, qui ægrè ferunt, sibi aliquid deesse, & Plutum, vt Deum adorant.
- PDF 19 11. Paupertatem & diuitias in vtramq[ue] partem, hoc est, benè & malè posse adhiberi.
- PDF 21 12. Cur quidam voluntariam paupertatem eligant?
- PDF 22 Capvt III. Vel ex Ethnicorum doctrina, paupertatem diuitijs esse anteponendam.
- PDF 22 §. 1. Pauperis ad Saturnum supplicatio de rerum æqualitate inducenda.
- PDF 24 2. Longè meliorem esse pauperu[m], quam diuitum condicionem.
- PDF 26 3. Ex Aristidæ aliorumq[ue] sententia paupertatem diuitijs antistare.
- PDF 27 4. Paupertas liberalitatis socia.
- PDF 27 5. Copia inops & inopia copiosa.
- PDF 28 Capvt IV. Acquisitio, posseßio, amißio diuitiarum, quantis miserijs sit obnoxia?
- PDF 28 §. 1. Nescire eos, quid appetant, qui opes appetunt.
- PDF 30 2. Mentes humanas appetitu cæcari.
- PDF 31 3. Quantus sit labor in diuitijs acquirendis.
- PDF 32 4. Quantis sceleribus oplerumq[ue] diuitiæ acquirantur?
- PDF 33 5. Pessimæ artes, quibus diuitiæ atque nobilitas sæpe sunt quæsitæ.
- PDF 34 6. Cura & solicitudo in diuitijs retinendis.
- PDF 35 7. Quàm miseros faciat pecunia habentes?
- PDF 37 8. In paupertate delicias maiores percipi, quàm in diuitijs.
- PDF 39 9. Miseram esse felicitatem, in possessione diuitiarum.
- PDF 40 10. Diuitiarum amissio luctuosa.
- PDF 41 11. Dolor ex amissione diuitiarum, ab exemplis Dionysij Siracusani, Crassi, & Ioan[n]is Conarij Equitis Poloni.
- PDF 42 Capvt V. Quanta diuitijs & vitijs inter se sit cognatio?
- PDF 42 §. 1. Diuitijs boni benè, mali malè vtuntur.
- PDF 44 2. Diuitiarum pericula & damna.
- PDF 45 3. Superbia è diuitijs.
- PDF 46 4. Diuitiæ, sunt caussa multorum criminum.
- PDF 48 5. Diuitiarum vanitas, ab exemplo Alarici Gothorum Ducis.
- PDF 49 6. Auaritiæ sordes & insatiabilitas, ab exemplo Midæ, Vespasiani, Mich. Paphlagonis, Iustiniani.
- PDF 51 7. Auaritiæ sitis, & theasaurizantium vanitas.
- PDF 53 8. Prodigalitas è diuitijs.
- PDF 56 9. Bella & lites è diuitijs.
- PDF 57 10. Diuitias appeti ob vindictam, ob qua[m] ipsam essent fugiendæ.
- PDF 57 11. Opes, bellorum, & aliorum tam publicorum, quàm priuatorum malorum caussam esse.
- PDF 59 12. Auarus quomodo se ipsum cruciet?
- PDF 59 13. Auaritiam nec mortuis parcere.
- PDF 61 14. Auaritia[m] esse caussam parricidioru[m].
- PDF 62 15. Auaritiam & Ambitionem in fratres sæuijsse.
- PDF 63 16. Auaritiam pecunias Deo anteponere.
- PDF 65 17. Constantini Manassis de auro elogia, quod malè pro Numine colitur.
- PDF 66 Capvt VI. Immodica & stulta diuitiarum cupiditate homines iram, vindictamq[ue] Dei & diuitiarum amißionem promereri: quamquam ex hac amißione nemo de beat judicari.
- PDF 66 §. 1. Parabola de auri cupiditate sapientiam destruente.
- PDF 67 2. Quantis auari stulitijs decipia[n]tur?
- PDF 68 3. Meritò amittere diuitias, qui eis immeritò inhiant.
- PDF 69 4. Hominum exemplo Deum ad auaritiam plectendam inuitari.
- PDF 70 5. Non tamen more hominum dissimulari à Deo hominum auaritiam.
- PDF 71 6. Exempla punitorum ob auaritia[m].
- PDF 73 7. Militiæ auaritia cur, & quomodo à Deo plectatur?
- PDF 74 8. Ecclesiastica bona inuadens auaritia paupertate punita.
- PDF 76 9. Quinam auari Ecclesiastica bona inuadant?
- PDF 77 10. Caussæ complures, ob quas Deus auaros militiæ duces sinit de pauperari.
- PDF 78 11. Dari diuitias, & auferri bonis æquè ac malis.
- PDF 79 Capvt VII. Ipsa vitia diuitijs pariter, & diuitibus obesse: ac proinde vel hinc opes, tamquam spinas & laqueos, habendas, immò abijciendas esse.
- PDF 79 §. 1. Superbia auaritiæ amica, & inimica.
- PDF 80 2. Prodfigalitas auaritiæ aduersa.
- PDF 81 3. Ira, pigritia, auaritia quantum noceat diuitibus?
- PDF 82 4. Inuidia auarum plectens pecuniâ.
- PDF 83 5. Tragicum auaritiæ in se ipsam sæuientis exemplum.
- PDF 86 6. Diuitiarum execratio.
- PDF 87 7. Cur diuitiæ spinis comparentur?
- PDF 88 8. Cur diuitiæ laquei vocentur?
- PDF 89 9. Pecunia iniustè acquisita, vtiliter perdita.
- PDF 90 Capvt VIII. Quanta multis diuitiæ sint occasio æternæ damnationis?
- PDF 90 §. 1. Christi testimonio difficile esse diuitibus saluari.
- PDF 91 2. Auaros ijs miseriores esse qui ad metalla damnantur.
- PDF 93 3. Auari inter opes, miseranda mors.
- PDF 93 4. Vt non sine prodigio Israelitas, per mare ad terram promissionis, ita neque diuites ad cælum peruenire.
- PDF 95 5. Aurerum torquem putans, laqueum à diabolo accipit, diuites, præ pauperibus, auferente.
- PDF 96 6. Diuitiæ, etsi sint beneficium Dei, tamen ob humanam cæcitatem, fiunt exitij caussa.
- PDF 97 7. Diuitias esse occasionem damnationis, quia faciunt immisericordes.
- PDF 98 8. Auari liberalitatem suam retractantis, subita pœna.
- PDF 99 9. Diues, quia immisericors, fuit damnatus.
- PDF 100 10. Diues etiam, quia voluptarius fuit, damnatus est.
- PDF 101 11. Auaritiæ fraudes Acheronticis flammis dignæ.
- PDF 102 12. Hæreditates injustæ, quàm seuerè etiam in hæredibus punitæ.
- PDF 104 13. Diuitis & pauperis mors inter se collata.
- PDF 105 14. Periculosum diuitiarum pondus abijciendum esse.
- PDF 106 Capvt IX. Qualis diuitum, qualis pauperum mors esse soleat?
- PDF 106 §. 1. Pauperum mors pretiosa, diuitum pessima.
- PDF 107 2. Poëticum exemplum diuitis, vitam prolongare cupientis.
- PDF 108 3. Poëticum exemplum pauperis, morte gaudentis.
- PDF 111 4. Historiæ sacræ diuitum, mortem timentium.
- PDF 112 5. Quàm vehementer Antiochus mortem timuerit?
- PDF 113 6. Quàm sit pretiosa mors Sanctorum, Sadoth declarauit.
- PDF 114 7. Pretiosa Blesillæ, & S. Ioannis Eleemosynarij, pauperumq[ue] mors.
- PDF 115 Capvt X. Pauperum diuitias esse regnum cælorum, quod non solùm ipsis promissum, sed etiam alijs per ipsos.
- PDF 115 §. 1. Pauperum eminentia regia, etiam in hac vita.
- PDF 116 2. Pauperum potestas regia, etiam in hac vita.
- PDF 117 3. Regnum cælorum dare, esse pauperum, quia id possunt impetrare orando.
- PDF 119 4. Regnum cælorum à pauperibus aperiri, dum alios ad misericordiam mouent.
- PDF 120 5. Misericordes misericordiam consequi.
- PDF 122 6. Cur prudentes domini pauperes magni faciant
- PDF 122 7. Sicut nos erga pauperes gerimus, ita se erga nos gerit Deus.
- PDF 123 8. Exempla eorum, qui per pauperes, sibi ad c[a]elum aditum fieri vtiliter crediderunt.
- PDF 125 Capvt XI. Pauperum diuitias, esse virtutes.
- PDF 125 §. 1. Pauperum diuitias esse regnum cælorum spe & re.
- PDF 126 2. Regnum cælorum, quod pauperum esse dicitur, variè accipi.
- PDF 127 3. Paupertatem vt virtutum, ita & diuitiarum esse caussam.
- PDF 127 4. Paupertatem esse otij inimicam, laboris patronam.
- PDF 129 5. Paupertas humilitatis mater est, sicut superbia filia diuitiarum.
- PDF 130 6. Amor paupertatis, fons liberalitatis.
- PDF 132 7. Paupertas etiam per miracula fit liberalis.
- PDF 133 8. Paupertas Pacis & Concordiæ mater, sicut auaritia discordiarum.
- PDF 135 9. Paupertas tempetantiæ mater.
- PDF 135 10. Pauperis oratio quàm potens?
- PDF 136 11. Paupertas spe & fiducia, itemq[ue] justitia & fortitudine locuples.
- PDF 137 12. A paupertate virtutum, non criminum occasionem accipiendam esse, docet Lazari exemplum.
- PDF 139 Capvt XII. Æquo animo pauperibus ferendum, si vanis diuitijs spolientur, cùm virtutibus, alijsq[ue] rebus melioribus nolentes spoliari non poßint.
- PDF 139 §. 1. Quomodo S. Augustinus consolatus sit opibus non virtutibus spoliatos?
- PDF 141 2. Par D. Antonij consolatio.
- PDF 142 3. Iaponensis pueri de pretio paupertatis oratio.
- PDF 142 4. Interiora hominis bona, quæ in paupertate elucent, magis æstima[n]da.
- PDF 144 5. Etiam qui inuiti sua bona amiserunt, consolatione non carent.
- PDF 144 6. Quàm bono dolo Macarius diuitem virginem deceperit, vt gauderet de eo, quod inuita amiserat.
- PDF 146 7. Macarij & Ioannis Eleemosynarij, in pauperibus juuandis, quo modo imitandum sit exemplum?
- PDF 147 Capvt XIII. Quantam Deus pauperum suorum curam gerat?
- PDF 147 §. 1. Ad Deum optimum Mundi procuratorem pertinere tam parui, quàm magni mundi vices.
- PDF 148 2. Variæ caussæ, ob quas peculiarem pauperum curam gerit Deus.
- PDF 150 3. Exempla diuinæ erga pauperes curæ.
- PDF 151 4. Cur Deus quosdam pauperes non statim juuet?
- PDF 152 5. Deus suo tempore & pauperibus, & pauperum patronis succurrit.
- PDF 153 6. Recens & luculentum diuin[a]e prouidentiæ & curæ erga pauperes exemplum.
- PDF 156 7. Immisericordis, erga pauperem, vsurarij pœna.
- PDF 157 8. Ludouico Imperatore, erga pauperes, longè liberalior Deus centuplum reddens.
- PDF 158 9. Matre infantem suum curante magis solicitus Deus erga pauperes.
- PDF 159 10. S. Stephanus Hungaroru[m] Rex, quantus, in amandis pauperibus, fuerit Dei imitator?
- PDF 160 11. Ethelouoldi, VVilhelmi, Germani, sanctissimorum Episcoporum erga pauperes cura.
- PDF 161 12. Ex veteri, & nouo testamento exempla feminarum, Eliséum, Christum, & Apostolos curantium.
- PDF 162 13. Alio noui Testamenti pauperes curantium exempla.
- PDF 163 Capvt XIV. Moysis, Eliæ, Ioannis Baptistæ, ipsius Christi & Deiparæ, itemq[ue] Apostolorum, ac primitiuorum Christianorum paupertas voluntaria.
- PDF 163 §. 1. S. Bernardini de diuitijs ac paupertate parabola.
- PDF 164 2. Moysis, Eli[a]e, aliorumq[ue] Prophetarum sancta paupertas.
- PDF 165 3. S. Ioannis Baptistæ maxima paupertatis experimenta.
- PDF 167 4. Christi Domini ac Seruatoris paupertas.
- PDF 169 5. Beatissim[a]e Dei Matris paupertas.
- PDF 171 6. Apostolorum paupertas.
- PDF 173 7. Plurimos in primitiua Ecclesia, sicut & Ananiam, & Saphiram, se voto paupertatis obstrinxisse.
- PDF 174 8. Essenorum paupertas.
- PDF 175 9. Pauperes esse Deo similes.
- PDF 178 Capvt XV. Amicos & fratres Christi Domini, hoc est, pauperes voluntarios, etiam posterioribus sæculis, plurimos extitisse.
- PDF 178 §. 1. Pauperes esse amicos Christi.
- PDF 179 2. Pauperes esse non tantùm amicos, sed etiam fratres & familiares Christi.
- PDF 181 3. Amorem & votum paupertatis in primitiua Ecclesia extitisse.
- PDF 182 4. Gallicani, Alexij, Calybitæ, Paulini, Paulæ, & Pam[m]achij voluntaria paupertas.
- PDF 183 5. S. Ioannis Eleemosynarij excellens paupertas.
- PDF 184 6. Agathonis, Antonij, & aliorum paupertas.
- PDF 185 7. Arsenij, Mæsimæ, Iuliani, & aliorum Anachoretarum paupertas.
- PDF 187 8. Religionum fundatores, quanti fuerint amatores paupertatis?
- PDF 187 9. Sa[n]ctarum feminarum paupertas.
- PDF 189 10. S. Claræ paupertas.
- PDF 191 11. S. Catharinæ fili[a]e S. Brigittæ honorata diuinitus paupertas.
- PDF 192 12. Pueri admirabilis amor paupertatis.
- PDF 195 13. Mechtildis & fratris eius, regiæ sobolis, admiranda studia paupertatis.
- PDF 199 14. Varijs modis homines imitari posse exempla pauperum Christi.
- PDF 200 Capvt XVI. Fuisse etiam, apud Ethnicos, amatores & laudatores paupertatis.
- PDF 200 §. 1. Ad quam paupertatem Ethnici peruenerint?
- PDF 201 2. Maximi virtute apud Romanos, opibus minimi.
- PDF 202 3. Pauperes no[n] solùm diuitibus esse beatiores, sed vitæ huic nostræ omnino necessarios.
- PDF 203 4. Falsò putata felicitas diuitum.
- PDF 205 5. Vera pauperum felicitas.
- PDF 207 6. Regum miseriæ.
- PDF 208 7. Cur præstet, esse pauperem?
- PDF 210 8. Philosophorum de paupertatis pretio judicia.
- PDF 211 9. Variarum virtutum caussa, variorúmque Græcorum heroum decus paupertas.
- PDF 212 10. Romanorum heroum paupertas.
- PDF 214 Capvt XVII. Sancti Bernardini de triplici genere pauperum sententia, & Codri, Crœsiq[ue] exempla.
- PDF 214 §. 1. Tres classes paupertatis, vel pauperum.
- PDF 214 2. Simulata, seu hypocritica paupertas.
- PDF 215 3. Necessaria paupertas.
- PDF 216 4. Ex necessaria paupertate voluntaria[m] esse faciendam.
- PDF 217 5. Diuitis & pauperis fabella è S. Bernardino.
- PDF 218 6. Præcedens fabula, in Lazaro & epulone explicata.
- PDF 219 7. Tertia optimaq[ue] pauperu[m] classis.
- PDF 220 8. Apostolici pauperes, cur suas opes abjecerint ad pedes Apostoloru[m]?
- PDF 221 9. Codri pauperis historia.
- PDF 222 10. Solonis de Crœsi diuitijs ac felicitate judicia.
- PDF 224 11. Crœsi exitus infelix.
- PDF 225 12. Quomodo ijs, qui falsò se cum Crœso felices judicârunt, resipiscendum?
- PDF 226 Capvt XVIII. Quid sit Honor, Laus, Gloria? quantum bonum? & æquè istud bonum improbis, ac probis contingere.
- PDF 226 §. 1. Quid, & vnde Honor, & quomodo à gloria differat?
- PDF 228 2. Quantum bonum sit Honor? eumq[ue] excellentiorem, excellentioribus deberi.
- PDF 229 3. Multos contra Deum murmurare, quòd Honor æquè malis ac bonis detur, vel negetur.
- PDF 231 Capvt XIX. An, & quomodo vel fas, vel vanum sit, Honorem gloriámue appetere?
- PDF 231 §. 1. Agesilaus, & alij cur contempserint honorem?
- PDF 231 2. Cur Christus reprehe[n]derit Pharisæos, Phylacteria dilatata, & fimbrias magnificantes?
- PDF 232 3. An, & quomodo liceat Magistri, vel Patris titulum appetere, vel non appetere? & num virtus humilitatis antiquitus fuerit cognita?
- PDF 233 4. Humilitatis & magnanimitatis, tamquam eiusdem virtutis, esse, honoris appetentiam refrænare.
- PDF 234 5. Quæ sit magnanimi indoles circa honorem?
- PDF 235 6. Magnanimitate[m] non aduersari Christianæ humilitati.
- PDF 235 7. Quatuor modis gloriam appeti; sed non omnibus benè.
- PDF 238 8. Gloriam humanam, nequaquam, vt finem operum nostrorum, esse spectandam.
- PDF 240 9. Quando bonum sit, omnibus velle placere?
- PDF 243 10. Honorem sine alio sine appetere esse vanorum.
- PDF 244 Capvt XX. Nonnulla circa licitum, vel illicitum honoris appetitum quæsita, quando scilicet is rationi conformis sit? quando honor negligi, vel non negligi poßit? & quale in eo sit præmium, vel incitamentum virtutis?
- PDF 244 §. 1. Non omne bonu[m] benè appeti.
- PDF 245 2. Cur bona fama non sit negligenda?
- PDF 246 3. An honor, & quomodo tamquam virtutis præmium possit appeti?
- PDF 247 4. Multos ob honorem magna & bona facere, sed malè, si propter solum honorem.
- PDF 249 5. Propter veram, hoc est, propter æternam gloriam rectè homines operari.
- PDF 250 Capvt XXI. Gloriam Deo debitam, Deo dandam, immò Deum in gloria appetenda imitandum.
- PDF 250 §. 1. Quomodo omnia in gloriam Dei sint facienda?
- PDF 251 2. Cur Deus gloria[m] à nobis expetat?
- PDF 252 3. Quomodo nos, imitatione Dei, possimus gloriam expetere?
- PDF 253 Capvt XXII. Quando vana gloria ab hominibus appetatur? & num liceat desiderare Episcopatum?
- PDF 253 §. 1. Tres vanæ gloriæ classes.
- PDF 255 2. Cur Episcopatus licitè peti possit?
- PDF 257 3. Laborem, non honorem, in Episcopatu esse appetendum.
- PDF 258 4. Qui fugiant, qui ambiant regimen?
- PDF 258 5. Episcopatum qui fugerint?
- PDF 260 Capvt XXIII. Deum justè Beatos, in cælo, gloria & honore, in terris autem gratiâ & justitiâ coronâsse; nec sine magnis caußis hominibus gloriæ appetitum reliquisse.
- PDF 260 §. 1. Quid sit, & quanto facienda gloria cælestis?
- PDF 261 2. Qua in gloria creatus sit homo?
- PDF 262 3. Etiam post Adami lapsum aliquid esse in homine quod honorari possit.
- PDF 263 4. Cur honoris appetitus homini insit?
- PDF 263 5. Vanæ gloriæ atq[ue] honoris caussâ facta aliquando in Dei honorem conuerti.
- PDF 265 6. Et Christi, & magnorum Principum, magnos honores fugientium exemplo, satius esse honoris appetitum domare.
- PDF 266 7. Laudis amore, & metu dedecoris, multa mala vitari, & bona fieri.
- PDF 267 8. Honoribus labores velut melle condiri.
- PDF 268 9. Honoribus homines conciliari.
- PDF 269 Capvt XXIV. Per laudem gloriamq[ue] humanam, multos non solùm ad artes, verùm etiam ad virtutes fuisse excitatos.
- PDF 269 §. 1. Ab honoribus artes, & artifices inuitari.
- PDF 270 2. Quantopere olim Poëtæ sint honorati?
- PDF 272 3. Oratores, historici &c. quantis honoribus sint cumulati?
- PDF 273 4. Honore industriam Castimoniamq[ue] firmari.
- PDF 275 5. Honor cos fortitudinis.
- PDF 277 6. Opera nostra ad Dei honorem referenda, non autem ad propriam famam more Ethnicorum.
- PDF 278 Capvt XXV. Quibusnam honor, & qualis, præsertim Parentibus, Præceptoribus, senioribus debeatur?
- PDF 278 §. 1. Quatuordecim classes eorum, quibus honore[m] debemus exhibere.
- PDF 280 2. Quis honor Pare[n]tibus debeatur?
- PDF 281 3. Laconis, Eliséi, & Theodosij de obseruantia erga Magistros judiciu[m].
- PDF 282 4. Alia illustria exempla eorum, qui Præceptores suos honoraueru[n]t.
- PDF 284 5. Senibus, tamquam Patribus, aut Præceptoribus, aut Magistratui, honorem deberi.
- PDF 285 6. Varij modi, quibus senes possunt, aut solent honorari.
- PDF 289 7. Senes non esse contemnendos.
- PDF 290 Capvt XXVI. Coniugibus, dominis, benefactoribus, rerum peritis, & amicis honorem deberi.
- PDF 290 §. 1. Coniugibus quis honor debeatur?
- PDF 291 2. Seruos dominis suis honorem debere.
- PDF 292 3. Quomodo tractandi sint serui, vt dominos suos honorent?
- PDF 294 4. Cur? & quomodo honorandi sint benefactores?
- PDF 296 5. Rerum, in quacumq[ue] re, periti, quantum sint honorati?
- PDF 297 6. Iuris peritorum, ac præcipuè Christophori Longolij honor.
- PDF 299 7. Theologorum ac SS. Patrum honor.
- PDF 300 8. Quàm fuerint honorati Philosophi?
- PDF 302 9. Pulchrum ab eloquentia nomen, qui sint sortiti?
- PDF 302 10. Amici cur honorandi?
- PDF 303 Capvt XXVII. Viduas quoq[ue] & Magistratus & Sacerdotes, Deoq[ue] consecratos, itemq[ue] Sanctos, & omnes Christianos, præcipuè autem Deum esse summo honore prosequendum.
- PDF 303 §. 1. Viduas honorandas, non lædendas esse.
- PDF 304 2. Cur Magistratus sit honorandus?
- PDF 305 3. Magistratus obedientiâ honorandos.
- PDF 307 4. Alij modi, quibus Magistratus solent honorari.
- PDF 308 5. Tam in veteri, quàm in nouo Testamento Sacerdotes fuisse eximiè honoratos.
- PDF 309 6. Varij Sacerdotum honores.
- PDF 311 7. Hostium erga Sacerdotes reuerentia.
- PDF 312 8. Honor Sanctis debitus & habitus.
- PDF 313 9. Sancti nomine honorati, & alijs modis culti.
- PDF 314 10. Canonizatione culti Sancti.
- PDF 315 11. Varijs modis, sed maximè inuocatione Sanctos honorari.
- PDF 317 12. Contra inuocationem Sanctorum, quàm infirma argumenta afferantur?
- PDF 318 13. Omnes honorandos esse.
- PDF 320 14. Deum ante omnia colendum atque honorandum esse.
- PDF 321 Capvt XXVIII. Cur non solùm malis, sed etiam sæpe bonis honores negari, vel auferri diuina prouidentia patiatur?
- PDF 321 §. 1. Perire honorem, qui indignis tribuitur.
- PDF 322 2. Ob quas caussas honor indignis non sit dandus?
- PDF 324 3. Quas ob caussas bonis honores non conferantur?
- PDF 326 4. Honoratorum pericula & status.
- PDF 327 5. S. Spiridonis patiens humilitas honorata.
- PDF 327 6. Nihil honoris vel acquirendi, vel recupera[n]di caussâ ambitiosè age[n]du[m].
- PDF 328 7. Eosdem esse injuriarum & honorum contemptores.
- PDF 330 8. Hercules Ferrariensis atroci injuria affectus, quàm magna cum laude & vtilitate ignouerit?
- PDF 335 9. Religiosus cetera negligens, ob injurias condonatas, judicium Dei euadit.
- PDF 336 Capvt XXIX. Cur non solùm bonos, sed etiam malos sinat honorari Deus?
- PDF 336 §. 1. Ob quas caussas bonis honor sit exhibendus?
- PDF 337 2. In defere[n]dis honoribus ordinem esse seruandum.
- PDF 339 3. Obedientia Deo magis, quàm hominibus honor deferendus.
- PDF 340 4. Filij Deo voca[n]ti potiùs, quàm parenti reuocanti pareant.
- PDF 341 5. Vel Ethnicos, quæ recta erant, honori sup præposuisse.
- PDF 342 6. Cur ex parte hominum indigni ad honores promoueantur?
- PDF 343 7. Cur ex parte dæmonum, indigni honoribus inescentur?
- PDF 344 8. Cur ex parte Dei, indigni finantur honores capessere?
- PDF 345 9. Ad gloriam omnes, sed non omnes ad veram aspirare.
- PDF 346 10. Quàm vanè quidam nomina sua vibiq[ue] appingant?
- PDF 347 11. Eos, qui laudem suam quærunt, sæpe indignationem mereri.
- PDF 348 12. Gloriam humanam ijs dari sæpe, quibus alia merces, in altera vita, non manet.
- PDF 350 Capvt XXX. Superbos, calumniatores, detractores, & omnes injustos atq[ue] impios, meritò infamari, & aliquando etiam vtiliter rideri.
- PDF 350 §. 1. Malè aliquos dolere, si quid in honore patiantur.
- PDF 351 2. Varij modi, quibus antiqui reos infamiâ notauerunt.
- PDF 352 3. Ex sacra historia superbi humiliati.
- PDF 353 4. Diocletiani superbia itidem à vermibus castigata.
- PDF 353 5. Cosrhoæ Regis superbia humiliata.
- PDF 355 6. Confusio in pœnam.
- PDF 356 7. Confusio in medicinam.
- PDF 357 Capvt XXXI. Hypocritas detectos justißimè, pro quæsita laude, ignominijs omnibus appeti & concîdi.
- PDF 357 §. 1. Quibus similes sint Hypocritæ?
- PDF 358 2. Hypocritas meritò puniri.
- PDF 359 3. Nostro quoque sæculo esse Hypocrytas, qui puniri, ac de decore affici mereantur.
- PDF 361 4. Benè credentes, sed malè fundati, aduersis probantur; & agnoscuntur.
- PDF 362 5. Malitia simulantium pietatem.
- PDF 363 6. Quàm meritò Deus Hypocritas detegat & punitat?
- PDF 365 7. Quàm diuersa sit mors Hypocritaru[m], & simpliciter Deo seruientium?
- PDF 366 8. Quanta sit multitudo Hypocritarum?
- PDF 368 Capvt XXXII. An, & quibus, & quo pœnitentiæ fructu, Deus hominum quorumdam peccata, absque eorum infamia manifestet, ad clementiam suam manifestandam?
- PDF 368 §. 1. Futura contingentia, & secreta cordium, soli Deo nota esse.
- PDF 369 2. Deum Sanctis suis multa occulta reuelare.
- PDF 369 3. Alijs oculis homines à Deo, aljs ab hominibus aspici.
- PDF 371 4. Deum interna hominis videntem, maximè timendum esse.
- PDF 372 5. Non sine caussa paucis à Deo, reuelari internum aliorum hominu[m] statu[m].
- PDF 373 6. Mira peccatoris pœnitentis mutatio.
- PDF 373 7. Pauli Simplicis visio detecta.
- PDF 374 8. Peccatoris malè in templum intrantis, & benè exeuntis conuersio.
- PDF 375 9. Quomodo ad templum eundum & orandum, vt exaudiamur?
- PDF 377 Capvt XXXIII. Quantopere judicia hominum, in aliorum factis censendis errare poßint?
- PDF 377 §. 1. Quis Ordo C[a]elestinarum Annuntiatarum, & quæ illius Fundatrix?
- PDF 377 2. Quæ Mariam Victoriam, ad opera misericordiæ exercenda, meditatio incitârit? & quæ opera ægrotis præstiterit?
- PDF 382 3. Impiè agere visa, quàm piè egerit?
- PDF 383 4. Ad tentationes in morte patiendas, quemque se parare debere, & temerarium judicium cauendum.
- PDF 384 5. Non judicandum esse secundùm externam faciem.
- PDF 385 6. Temearijs judicijs etsi omnia sint plena, tamen ea esse co[n]temnenda.
- PDF 387 Capvt XXXIV. Quantis iniurijs à temere judicantibus, quantis beneficijs à Deo, temerè judicati innocentes afficiantur?
- PDF 387 §. 1. Scripturæ exemplis docetur, sinere Deum infamari innocentes, sed eosdem iterum in honore[m] reponere.
- PDF 387 2. Hospitalitas erga pauperes Christi, quàm Deo grata?
- PDF 388 3. Opiparu[m] & ferale Comitis epulu[m].
- PDF 389 4. Facile esse errare præsertim eos, quos zelotypia decipit.
- PDF 390 5. Temeritas judicij è re nihili, vel qua ipsi facimus, hausti.
- PDF 391 6. Mortui loquentis atque ad vitam excitati, de innocentia, testimoniu[m].
- PDF 393 7. Suspiciones adulterij inter varios innocentes coniuges natæ.
- PDF 394 8. Iudicia temeraria quoties, & quàm iniquè ferantur?
- PDF 395 9. Temerarium judicium, quàm graue sit peccatum, & cur?
- PDF 395 10. Temerariè judicantes Dei summi judicis jurisdictionem inuadere.
- PDF 396 11. Quas ob caussas Deus prohibuerit judicia temeraria?
- PDF 397 12. Optimum contra temeraria judicia remedium, in proprium sinum inspicere, & sua peccata co[n]siderare.
- PDF 398 13. Malorum esse, in se sua mala, in alijs eorum bona non videre.
- PDF 400 14. Multos ita cæcos esse, vt etiam temeraria judicia jactent; quibus tamen tandem suus error quandoq[ue] ostenditur à diuina bonitate.
- PDF 401 Capvt XXXV. Mirabili Dei judicio plus prodesse reprehensiones; quàm laudes adulationesq[ue] humanas.
- PDF 401 §. 1. Adulationes periculosas esse.
- PDF 401 2. Adulatores à sapientibus semper fuisse, tamquam noxias bestias, repulsos.
- PDF 403 3. Reprehensores sapientibus charos, insipientibus exosos esse.
- PDF 405 4. Monica reprehensione ancillæ correcta.
- PDF 407 5. Innocentis reprehensi, & à Deo defensi Religiosi exemplum.
- PDF 407 6. Reprehensionum patienter ferendarum remedia.
- PDF 408 7. Reprehensiones prudentes, ac mansuetas esse oportere.
- PDF 409 8. Mirum amari laudatores, & vitari reprehensores, cùm contrarium fieri oporteret.
- PDF 410 Capvt XXXVI. Deum non deesse innocentibus humiliatis, sed eos in te[m]pore suo tantò gloriosiùs exaltare, idq[ue] per varia miracula.
- PDF 410 §. 1. Deu[m] antè homines humiliare, quàm exaltare.
- PDF 411 2. Christum ipsum multis antè modis humiliatum, quàm exaltatum fuisse.
- PDF 412 3. Eodem modo etiam in alijs hominibus humiliationem ante exaltationem præcessisse.
- PDF 414 4. S. Brooni Episcopo macula per calumniam aspersa, per S. Brigidam prodigiosè abstersa.
- PDF 414 5. Quàm prodigiosè fama castitatis in Britio Episcopo sit defensa?
- PDF 415 6. Quomodo olim innocentia sit per ignes probata?
- PDF 416 7. Porphyria, & S. quidam Abbas ab infamia diuinitus liberati.
- PDF 417 8. Castitatis, & fidei calumnia ignibus purgata.
- PDF 418 9. Lucule[n]ta meretricis calumnia ingenti miraculo refutata.
- PDF 422 10. Alia mulieris impostura in alterius damnum excogitata, mirabili Numinis prouidentiâ detecta.
- PDF 424 Capvt XXXVII. Mirum Dei judicium in agricola Voburgensi, alijsq[ue] duobus per mortem & summam infamiam, ad summam gloriam perductis.
- PDF 424 §. 1. Historiæ sequentis authoritas, & fides.
- PDF 425 2. Rustici Voburgensis sub patibulo sepulti infamia gloriosa.
- PDF 433 3. Mira circa hunc rusticum Dei prouidentia.
- PDF 434 4. Marcadelli fidelitas, & iniustum supplicium, miraculis compensata.
- PDF 435 5. Plurimos, per infamiam, & quidem etia[m] sanctissimos ad gloria[m] duci.
- PDF 437 6. Innocentis iuuenis, suspensi in patibulo miraculosa conseruatio.
- PDF 439 Capvt XXXVIII. Ephræemo iuueni, Diacono, item Ioanni Eremitæ, alijsq[ue] iustè vtiliterq[ue] immissa carceris calamitas, ob aliam tamen caussam, quàm quæ eos capiendi occasio fuit.
- PDF 439 §. 1. Quis qualisuè fuerit S. Ephræm.
- PDF 440 2. Ephræm iuuenis quàm mirabili prouidentia Dei in carcerem sit coniectus?
- PDF 441 3. Duo alterius criminis rei, ob crimen quod non fecerant, in carcerem conjecti sunt.
- PDF 443 4. Ephreæmi pueri, angustia, & idem aliorum trium iustus carcer, quamuis aliam ob caussam, quàm quæ obijciebatur illis.
- PDF 444 5. Ephr[a]em inter angustias votum edit religionis.
- PDF 444 6. Ephr[a]em diuinâ prouidentiâ è carcere liberatur, in quem iustissimè coniectus erat.
- PDF 446 7. Ob eleemosynam pauperibus negatam, tamquam latro damnatur, vir alioqui sanctus.
- PDF 447 8. Iustissima Numinis prouidentia, ob occultas caussas, hominibus similes Ephræemo casus immittit.
- PDF 449 9. Per impatientiam mala non tolli sed multiplicari.
- PDF 450 10. Omnes calamitosos se reos agnoscere debere.
- PDF 451 11. Alius, qui dubitauit, An Deus esset, carcere emendatus.
- PDF 452 Capvt XXXIX. Sapientißimos quosq[ue] tam Ethnicoru[m] quàm Christianorum, Sponte honorem fugisse, aut reliquisse.
- PDF 452 §. 1. Ius ad honorem magni, honorem ipsum parui faciendum.
- PDF 453 2. Ethnicorum in honoribus deponendis, vel etiam contemnendis generositas.
- PDF 454 3. Ambitionis & ambitiosorum contemptus.
- PDF 455 4. Christus exemplo suo docuit honorum fugam.
- PDF 456 5. S. Paulus honorum fugâ clarus.
- PDF 457 6. Quantum S. Hilarion, S. Franciscus, alijq[ue], & quo iure, honorem contempserint?
- PDF 458 7. Mirissimum odium honoris Sanctæ cuiusdam.
- PDF 460 8. Humilitatem esse caussam exaltationis, docetur exemplo eius, qui ob acum Abbas factus est.
- PDF 462 Capvt XL. An, & quam in se esse humilitatis caussam innocentes, viri docti, iusti, pij, sancti, Deipara, & adeò Christus ipse Dei filius, deniq[ue] superiores ratione inferioru[m], iudicare & dicere poßint?
- PDF 462 §. 1. Quanto quisque in terris maior, tanto se debet magis humiliare.
- PDF 463 2. Christus à se humilitate[m] disci volens, an humilitatem simulârit?
- PDF 464 3. Cui[us] rei cognitio humiles efficiat?
- PDF 465 4. Christi aliorumq[ue] summa humilitas, ex summa Nihili sui agnitione.
- PDF 466 5. Christi summa humilitas ex summa exinanitione.
- PDF 467 6. Christi maxima humilitas ex habitatione, operatione, & vestitu agnoscenda.
- PDF 467 7. Christi immensa humilitas in iniurijs, & despectibus perferendis.
- PDF 468 8. Christus, etsi peccare non potuit, tamen vt peccator, immò tamquam latro passus, quantum hominibus peccatoribus dederit exemplum humilitatis?
- PDF 470 9. Præter Christu[m], & eius Matrem, omnes homines tamquam peccatores, sese posse humiliare.
- PDF 471 10. Quanta hominibus à peccato caussa sit se se humiliandi?
- PDF 471 11. Quomodo doctrina excellentes se se humiliare possint?
- PDF 473 12. Omnes mortales posse fieri humiles, si se maioribus comparent.
- PDF 474 13. Quid etiam miraculorum patratores possit humiles facere?
- PDF 475 14. Recordatio peccati, remedium est humilitatis.
- PDF 476 15. S. Pauli exemplo, propria peccata, & aliorum virtutes esse ante oculos ponendas.
- PDF 477 16. Quibus modis possit sibi, qui in aliqua re superior est, inferiorem pro superiore habere?
- PDF 478 17. Optimum humilitatis remedium nosse se ipsum.
- PDF 479 Capvt XLI. Cur inimicis sit ignoscendum? & tamen ob hoc eorum peccata non manere impunita.
- PDF 479 §. 1. Veri honoris lucem, vmbræ honoris longè esse præferendam.
- PDF 480 2. Iniuriarum patientia in heroico exemplo tradita.
- PDF 481 3. Deum esse longè meliorem vindicem nostrarum injuriarum, quàm nos ipsos.
- PDF 482 4. Tertulliani decem rationes, ob quas nos ipsos vlcisci non debemus.
- PDF 482 5. S. Gregorij Nazianzeni in remittendis injurijs insignia duo exe[m]pla.
- PDF 483 6. Deo injuriarum certo Vindici vltionem esse relinquendam.
- PDF 484 Capvt XLII. Quid sit lex, aut pœna talionis, & quàm justa?
- PDF 484 §. 1. Quid sit propriè Talio? quid latè?
- PDF 485 2. Rationes & lepida historia co[n]tra pœnam Talionis.
- PDF 487 3. Sext C[a]ecilius quid responderit ad ea, quæ Taurinus contra legem Talionis objecerat?
- PDF 487 4. Lex Talionis in diuinis litteris sæpiùs repetita, sed cum limitatione.
- PDF 489 5. An Christus sustulerit legem Talionis, quando percutienti jussit maxillam alteram præberi?
- PDF 490 6. An rectè S. Paulus percuti jussus, vicissim percussionem sit imprecatus?
- PDF 491 7. Fructus Talionis.
- PDF 492 Capvt XLIII. Etiam virtutibus & bonis operibus suam esse talionem.
- PDF 492 §. 1. Talio bonorum à Christo promissa.
- PDF 493 2. Historia mirabilis de bonorum operum retaliatione.
- PDF 495 3. Misericordiæ apud Deum retributio.
- PDF 496 4. Veniam dantes homini veniam impetrantes apud Deum.
- PDF 498 5. Misericordiam & liberalitatem misericordiâ & liberalitate co[m]pensari.
- PDF 499 6. S. Catharin[a]e Senensis liberalitas liberalitate Christi compensata.
- PDF 501 7. Misericordiam misericordiâ etiam in alijs pluribus fuisse remunerata[m].
- PDF 503 Capvt XLIV. Cæciæ, nubes in se trahenti similes esse qui malum, quod alijs parant, patiuntur, idq[ue] Poetarum & fabularum exemplis declaratur.
- PDF 503 §. 1. Cæciæ vento similies esse peccatores.
- PDF 503 2. Circino & circum foraneorum pyxidi similes, qui aliorum famam maculant.
- PDF 504 3. Busiris & Phalaris Aenei Tauri opifices suismet inue[n]tis cruciati sunt.
- PDF 505 4. Aruntius Pygmalion, Sciron, ipsi malum, quod alijs dederant, passi.
- PDF 505 5. Ab equis & vinis mala in autores reuersa.
- PDF 506 6. Omnia vitia in se ipsa retorqueri, & de superbia auaritiaq[ue] lepidum exemplum.
- PDF 507 7. Fur, quod alteri conabatur clepere, clepsit sibi.
- PDF 509 Capvt XLV. Varijs S. Scripturæ locis ostenditur, pœnam talionis fuisse indicatam, & jaculatam.
- PDF 509 §. 1. Fouea alijs destinata, fodienti facta.
- PDF 510 3 [i. e. 2]. Lapis in voluentem reuertens.
- PDF 511 3. Quid lapis in altum missus, & lapis offensionis?
- PDF 512 4. Quid fuerit, aut sit lapis oneris?
- PDF 512 5. Quid lapis oneris, & laqueus absconditus significet?
- PDF 513 6. Hortorum custodia serpens.
- PDF 514 7. Serpentes hominum custodes.
- PDF 515 8. Sepem dissipare quàm sit malum?
- PDF 516 9. Aliæ sacræ Scripturæ sententiæ de malis in caput authoris reuertentibus.
- PDF 517 Capvt XLVI. Iudicium temerarium talione punitum, & puniendum.
- PDF 517 §. 1. Malè judicatus Deus, benè judicat malè judicantes.
- PDF 518 2. Christus, & D. Paulus judicium temerarium prohibentes.
- PDF 519 3. Quo judicio vti vel non vti debeamus?
- PDF 520 4. Malum ex lege Christiana, malo non esse reddendum.
- PDF 521 5. Malè judicati ob domos meretricias.
- PDF 522 6. Temerarij judicij cohibendi miranda in Vitalio, & Ioan. Eleemosynario exempla.
- PDF 525 7. Quædam circa recitatam historiam, obseruatu digna.
- PDF 526 8. Ad malos bono fine intrari posse.
- PDF 527 9. Cautio in judicijs adhibenda.
- PDF 528 10. Quo modo justum judicium judicandum?
- PDF 529 Capvt XLVII. Oris, & maledicentiæ talio.
- PDF 529 §. 1. Conuitiantes conuitia passi, quibus rebus similes?
- PDF 530 2. Dicteria dicterijs reposita.
- PDF 531 3. Lepida retractatio in gratiam rixosæ feminæ facta.
- PDF 532 4. Conuitiatores in ranas mutati.
- PDF 533 5. Retorsiones in Adamum, dæmonem malum, & alios à Deo factæ.
- PDF 534 6. Maledicta Deus maledictorum metu impedit.
- PDF 535 Capvt XLVIII. Quid sint consilia mala consulenti ipsi perniciosa?
- PDF 535 §. 1. Vnde ortum prouerbium, Consiliu[m] malum consultori pessimum?
- PDF 536 2. Aruspex alius malu[m] consiliu[m] luit.
- PDF 537 3. Lupus calumnians à vulpe leoni objectus.
- PDF 538 4. Consilia mala Achitophelis, & Themistoclis.
- PDF 539 5. Eutropij Lex Eutropio perniciosa.
- PDF 540 6. Ancill[a]e proditio prodenti noxia.
- PDF 541 7. Consiliarioru[m] consilia consulentibus noxia.
- PDF 542 8. Iudæo imaginum sacrarum hosti co[n]silium proprium quid pepererit?
- PDF 544 Capvt XLIX. Calumniæ in calumniatoris caput reuersæ.
- PDF 544 §. 1. Calumniator cur sibi & alijs perniciosus?
- PDF 544 2. Calumniator de mendacio infamis fidem perdit.
- PDF 545 3. Qui alternum, aut alterius fama[m] mordet, se ipsum mordet.
- PDF 546 4. Mendacium occidit animam mentientis.
- PDF 546 5. Susannæ calumniatores, lapides, quos paranerant, passi.
- PDF 547 6. Calumniæ à Iudæis Christo impactæ & vindicatæ.
- PDF 549 7. Narcisci Episcopi calumniatores suis impetractionibus puniti.
- PDF 549 8. Crispi innocentis mors morte compensatâ.
- PDF 550 9. Hiltegardi calumnia facta, in calumniatorem refusa.
- PDF 556 10. Hiltegardis historiam non temerè pro fabula habenda[m], vel sine vtili doctrina putandam.
- PDF 557 11. Quæ è factis, & narratâ Hiltegardis fortunâ documenta capiantur?
- PDF 558 12. Nottonis calumnia in authorem diuinitus relapsa.
- PDF 559 Capvt L. Aliud valde insignis calumniatoris exemplum & supplicium.
- PDF 559 §. 1. Etiam è fabulis vtilissima trahi documenta.
- PDF 560 2. Lucij mercatoris, & Nuti famuli eius calumniatoris funesta tragœdia.
- PDF 569 3. Multa in narrata historia, sed præcipuè patie[n]tia[m] in calumnijs doceri.
- PDF 570 4. Ex eadem historia disci, qualis vindicta, & quale Dei judiciu[m] calumniatoribus sit metuendum?
- PDF 572 Capvt LI. Non mentis tantùm & sermonis, sed etiam operis injurias suam habere talionem, è sacris litteris ostenditur.
- PDF 572 § 1. De operum talione dicta profanorum.
- PDF 573 2. Dicta sacra, & è sacris prompta de operum talione.
- PDF 574 3. Factorum talio exemplis sacris demonstrata.
- PDF 576 4. Suo gladio pereu[n]tes, inter quos sunt, qui docent Scripturam esse luce meridiana clariorem.
- PDF 577 5. Holofernes suo pugione jugulatus, & Dauid adulter adulterijs punitus.
- PDF 578 6. Ioannis Baptist[a]e caput suo capite luit puella saltatrix.
- PDF 579 7. S. Paulus, an percutienti imprecatus sit, vt vicissim percuteretur?
- PDF 579 8. Parentem malè tractans, à filio vicissim malè tractatus.
- PDF 580 9. In vxorem crudelis crudeli morte multatus.
- PDF 582 10. Machetes, tria ipse passus, quæ in alijs temerè judicauit.
- PDF 583 Capvt LII. Pœnam talionis, in omnibus elementis redditam fuisse, è varijs Scriptoribus sacris demonstratur.
- PDF 583 §. 1. Fulmina, seu alia Tela in authores retorta, & lædere cupientes lædentia.
- PDF 584 2. Gladius stringe[n]ti ipsi perniciosus.
- PDF 585 3. Fur innocentem furti accusans, bis suspenditur.
- PDF 586 4. Igne consumpti, qui tres pueros igni perdere voluerunt.
- PDF 586 5. Calumniator in calcariam mittitur, in quam alium mittere cogitabat.
- PDF 588 6. Alius similis calumniator similia passus.
- PDF 595 7. S. Ignatio Loyolæ ignem impreca[n]tes, vel minitantes, quali igni puniti?
- PDF 597 8. Cineres sacros ride[n]s, qui bacchanalia celebrat, cineribus plectitur.
- PDF 598 9. Maxentius aquis machinatus malum Constantino, aquis perit.
- PDF 599 10. S. Emmeramo, in siti, no[n] præbens potum, sitiens insanit.
- PDF 600 11. S. VVilibrordus pœna talionis afficiens auarum.
- PDF 601 12. Sabinus Episcopus mistum venenum bibit innoxium sibi, noxium miscenti.
- PDF 602 13. Euthymius eodem curru in exilium vehitur, quo S. Ambrosium euehere volebat: Vxor eodem mariti feretro ad sepulchrum.
- PDF 602 14. Claudenti fores & aures, ne pauperes audiat, claudit & Christus suas fores & aures.
- PDF 604 Capvt LIII. Cladem Ierosolymitanæ vrbis, ac Iudæorum, ob Dei Filium tam crudeliter tractatum, illatam, imaginem esse pœnæ talionis, & eorum, quæ etiam in pœnitentes Christiani merentur, dum per quæ quis peccat, per eadem & punitur.
- PDF 604 §. 1. Iudæos fletu dignissima[m], sed æquissimam quoque cladem passos.
- PDF 605 2. Iudæi Christum non agnoscentes, in pœnam nec cladis suæ nuntios agnouerunt.
- PDF 606 3. Iudæi vicissim excepti, sicut ipsi Christum exceperunt.
- PDF 607 4. Iudæi in Paschate Christum crucifixerunt, in Paschate quoque obsideri cœperunt.
- PDF 608 5. Iudæi eodem loco puniti, in quo peccauerunt.
- PDF 610 6. Iudæi carcere conclusi, qui Christum in carcerem conjecerunt.
- PDF 611 7. Iudæi, qui Christo emendo vilissimu[m] pretium constitueru[n]t, vtilissimo pretio venditi sunt & ipsi.
- PDF 612 8. Iudæi Christo illudentes vicissim ludibrium facti.
- PDF 613 9. Iudæi Christum veste spoliantes, spoliati quoque ipsi fuerunt.
- PDF 613 10. Iudæi clamantes: Crucifige, crucifixi.
- PDF 613 11. Iudæi, pro felle & aceto Christo porrecto, quàm dira fame puniti?
- PDF 615 12. Iudæi in vestem Christi, sortem mittentes, quàm grauiter & ipsi sub sortem venientes castigati?
- PDF 615 13. Iudæi Christu[m] expelle[n]tes, expulsi.
- PDF 616 14. Iudæi Christu[m] eradicantes, eradicati.
- PDF 617 15. Iudæi, qui sanguinem Christi emeru[n]t, lachrymas suas emere coacti.
- PDF 618 16. Christiani Iudæis, paria qui perpetrant scelera, paria metuant supplicia.
- PDF 619 17. Verâ pœnitentiâ opus esse, qui verè veniam consequi volunt.
- PDF 620 18. Impia impœnitentium oratio.
- PDF 622 Capvt LIV. Alijs etiam profanorum hominum dictis, & exemplis, & quidem ob varia scelerum genera, demonstratur pœna talionis.
- PDF 622 §. 1. Qui corpore peccant, meritò etiam corpore luunt.
- PDF 622 2. Auari, luxuriosi, sæui talione puniti.
- PDF 623 3. Politici talione luculenta puniti exemplum.
- PDF 629 4. Aulicæ vitæ imaginem, in recensita historia proponi.
- PDF 631 5. Luculentâ talione punita adultera calumniatrix.
- PDF 632 6. Iustitiæ quanta sit vis?
- PDF 633 7. Malorum militum talio.
- PDF 635 8. Duellantium talio.
- PDF 636 Capvt LV. Ingressus, quo belli mala & caussæ perstringuntur.
- PDF 636 §. 1. Senis & mulieris exulantium lepida garrulitas.
- PDF 637 2. Senis de effectu belli peroratio.
- PDF 639 3. S. Asterij de bello querela.
- PDF 640 4. Virgilij & Polybij de bello sententia.
- PDF 641 5. Belli malè ominatum nomen.
- PDF 642 6. Quænam sint caussæ belli?
- PDF 643 7. Deum, homines, d[a]emonem, esse caussam belli.
- PDF 643 Capvt LVI. Magno Dei beneficio cacodæmones prohiberi, ne plura bella suscitent, quæ ne homines quidem, debent tamen suscipere, et si licita sint, quæ justa sunt.
- PDF 643 §. 1. A Deo prohiberi dæmonem; ne plura bella serat.
- PDF 644 2. Homines quoque à bellis deterrendos.
- PDF 645 3. Cur bella non sint facilè suscipienda?
- PDF 646 4. Etsi bellis non solùm inchoandis, sed etiam gerendis magna opus sit, & prudentia & cautela; non tamen omnia damnanda esse.
- PDF 647 5. Nihil contra bella vniuersim probari è Scripturis.
- PDF 648 6. Qualis pax tempore Christi futura prædicta sit?
- PDF 649 7. Bella à Deo iussa, & laudati bellatores.
- PDF 649 8. S. Ioannes Baptista bella non reprehendit, sed tacitè laudauit.
- PDF 650 9. Christus, Apostoli, diuinitus missa auxilia, bellum approbarunt.
- PDF 651 10. Miraculis bella iusta approbata.
- PDF 653 Capvt LVII. Octo caussæ, ob quas bella sapientißimè à iustißimo Mundi Gubernatore Deo esse permittuntur.
- PDF 653 §. 1. Sufficeret scire, bella à Deo esse. Et quid ad bellum iustum & legitimum pertineat?
- PDF 654 2. Penes quos sit legitima authoritas belli faciendIß
- PDF 655 3. Bella non posse esse ex vtraque parte iusta, in se.
- PDF 656 4. Bellorum miserias multis vtilitatibus compensari.
- PDF 657 5. Priuata bellorum incommoda bono publico esse postponenda.
- PDF 658 6. Bella esse Inferni simulachra.
- PDF 659 7. Per bella alijs occisis, alijs fieri in mundo locum.
- PDF 660 8. Per bella multos clarescere.
- PDF 661 9. Per bella multos fieri fortes.
- PDF 662 10. Bellorum occasione, multos fiduciâ Dei armari.
- PDF 663 11. Multa, in Rep. bellorum esse emolumenta.
- PDF 664 12. Bella non ideò in se mala esse, quia multa mala habent adiuncta.
- PDF 666 Capvt LVIII. Cur Deus peccata, quæ non solùm in bello, verùm etiam in toto mundo plurima perpetrantur, permittat?
- PDF 666 §. 1. Summæ sapientiæ esse, quòd Deus nôrit malis bene vti.
- PDF 666 2. Summæ bonitatis, quòd eum creauit, de quo se sciuit offendendum.
- PDF 667 3. Per peccatu[m] occasio data est noscendæ diuinæ misericordiæ.
- PDF 668 4. Mira diuinæ prouidentiæ vis è peccatis elucet.
- PDF 669 5. Nisi libertas in homine esset, merita non essent.
- PDF 669 6. Animi commotiones homini ad virtutes exercendas datas.
- PDF 670 7. Si vitia no[n] essent, multæ virtutes non essent.
- PDF 672 Capvt LIX. Diuinæ iustitiæ notitiam, mundo maximè necessariam, è Bellorum pœna, quam peccata nostra exigunt, elucere.
- PDF 672 §. 1. Quomodo pertineat ad iustitiam, vindicare?
- PDF 673 2. Iustitiam Dei vindicatiuam prodesse hominibus.
- PDF 673 3. Iustitia Dei vindicatiua ordinem vniuersi restaurat, & iniuriam Numini illatam compensat.
- PDF 675 4. A justitia vindicatiua, cuius opus est etiam bellum, metum incuti peccatoribus.
- PDF 675 5. Etiam in hac vita justitiæ vindicatiuæ locum esse, & cur?
- PDF 676 6. In pace multos torpescere, & in delicias diffundi.
- PDF 677 Capvt LX. Ob peccata, non solùm Imperia Ethnicorum, sed etiam, tempore Iudicum, Israëlitas bellis fuisse à Deo castigatos.
- PDF 677 §. 1. Ethnicorum Imperia & monarchias, ob scelera fuisse extincta.
- PDF 678 2. Iudæos post Iosue ab auita pietate deficientes bellis flagellatos.
- PDF 680 3. Mulierum alienigenarum conuersatio, quantum noceat?
- PDF 681 4. Iudæorum post Othonielem à virtute & fortuna defectus.
- PDF 682 5. Eorumem, post mortem Aod, præuaricatio, & castigatio.
- PDF 683 6. Iidem ad Baal declinantes, à Madianitis puniti sunt.
- PDF 685 7. A vera pristinaq[ue] religione non recedendum ijs, qui nolunt puniri.
- PDF 686 8. Inconstantes in Dei cultu constanter plecti.
- PDF 687 9. Quanta sit misericordia Dei, qui toties relapsis ignoscit? item ceremonias sacras non contemnendas, profanas vitandas.
- PDF 688 10. Post Iephte, & tempore Samsonis, quid Iudæis acciderit?
- PDF 690 11. Post Samsonem, sub Heli, quo modo, malè tractata religione, tractati sint Iudæi?
- PDF 691 Capvt LXI. Regum, Principumq[ue] peccata, in sacris historijs, bello punita.
- PDF 691 §. 1. Mala, quæ homines vtiliter exercent, non murmurationem, sed gratiam mereri.
- PDF 692 2. Saul ob inobedientiam, à Samuele verbis, à Deo spoliatione regni castigatus, gladio cecidit.
- PDF 693 3. Dauidis in felicitate peccatum, & pœna bellum.
- PDF 694 4. Impuritates quantu[m] iram Dei prouocent?
- PDF 695 5. Cataclysmus aquis, Sodomitæ flammis, alij alijs modis iram in impuros ostenderunt.
- PDF 695 6. Chaldæi, Babylonij, & alij, ob luxum armis castigati.
- PDF 696 7. Salomonis per luxu[m] deprauatio.
- PDF 697 8. Salomonis exe[m]plo etiam alios, apud feminas periclitari.
- PDF 697 9. Mirabili exemplo docetur, quid mulierum amor & fraus possit.
- PDF 699 10. Fraus diabolica Cingarorum, juuenculas seducentium.
- PDF 701 11. Effectus pessimus pessimæ & futilissimæ artis.
- PDF 702 12. His talibus artibus impunitis bella prouocari.
- PDF 703 13. Ieroboam Politicorum imago, bellorum caussa.
- PDF 704 14. Baasa, Achab, alij reges impij, quantorum malorum caussa fuerint?
- PDF 705 15. Bella passim à Deo adhibita ad scelera regu[m] & populoru[m] plectenda.
- PDF 706 Capvt LXII. Etiam Christianos Reges, Principes, populos, moribus suis caussam dedisse, vt è Terra Sancta, regnis, sedibus suis eijcerentur aut armis castigarentur.
- PDF 706 §. 1. Terra Sancta, quàm sanctè olim à Christianis honorata?
- PDF 707 2. Eadem Terra Sancta à Christianis violata, Christianis erepta.
- PDF 710 3. Idem contingere etiam alijs similia patrantibus.
- PDF 711 4. Co[n]stantij, Valentis, Hunerici VVa[n]dalorum regis, aliorumq[ue] malus exitus.
- PDF 712 5. Vitizæ Hispaniæ regis miseri, miserum fatum.
- PDF 713 6. Carolo Burgundiorum Duci, quàm malè cesserit consilium Politicu[m]?
- PDF 714 7. Quàm infeliciter Galli contra Carolum V. Turcas & Protestantes excitârint?
- PDF 715 8. In Polonia à turbulentis orta tempestas, à Boleslao sedata.
- PDF 716 9. Britanni suâ culpâ, suâ regione pulsi.
- PDF 717 10. Alia complura exempla, eorum, qui religione neglecta pessum ierunt.
- PDF 719 Capvt LXIII. Deum, & Magistratum ciuilem ad vindictam, peccatores autem ad pœnitentiam, ipsâ multitudine, & magnitudine bella merentium, eorumq[ue] præcipuè, quæ venefici, & veneficorum imitato res perpetrant, prouocari.
- PDF 719 §. 1. Pessimus in toto orbe status, à S. Augustino peccatis hominum ascriptus.
- PDF 721 2. Magistratus scelera non puniens, ipse meritò punitur.
- PDF 722 3. Puellæ vagantis seductio, per Italum.
- PDF 723 4. Eiusdem à libidine ad conuentum sagarum tractio.
- PDF 724 5. Eiusdem de vitio in vitium progressio.
- PDF 725 6. Quantus sit diuinitatis [a]emulator diabolus?
- PDF 725 7. Tam grandia scelera non tacenda, aut dissimulanda esse.
- PDF 726 8. Varij tituli compotationum à petulantibus vsurpati.
- PDF 727 9. Pessimus modus compotandi, per irrisionem sacrarum ceremoniaru[m].
- PDF 728 10. Quo modo nimij potatores Tabaci, sint imitatores diaboli?
- PDF 729 11. Quàm simile sit sacrificium potatorum quorumdam sacrificio veneficorum?
- PDF 730 12. Quàm impiè quidam, inter potitandum, genua flectant?
- PDF 730 13. Torques è crinibus puellaru[m], quàm ineptè gestentur?
- PDF 731 14. Contemni ceremonias sacras reipsa, si non intentione etiam, per tales ludos.
- PDF 732 15. Quàm nefanda jactent, in conuentibus suis, venefici se perpetrasse?
- PDF 733 16. Magistratus ad puniendos tales obligari; tales autem non debere desperare, cùm & ipsis adhuc, exemplo puellæ commemoratæ, sit locus pœnitantiæ.
- PDF 735 Capvt LXIV. Non veneficos tantùm, sed & blasphemos, & sibi, vel alijs dirißima quæq[ue] imprecantes, bellorum caussam esse.
- PDF 735 §. 1. Si venefici puniri jussi, non puniantur, bella existere in pœnam.
- PDF 736 2. Quanta sit, etiam hoc tempore, multitudo veneficorum?
- PDF 739 3. Blasphemorum in Deum iniquitas, & Dei in blasphemos ira.
- PDF 740 4. Mirum non esse, si fiat, quod impij sibiipsis imprecantur.
- PDF 741 5. Magistratus tolerans blasphemos, mirari non debet, si bella oriantur.
- PDF 742 6. Blasphemiæ, apud Christianos, crimina sunt pœnis dignissima.
- PDF 743 Capvt LXV. Expositio præsentis Ecclesiarum statûs, ex D. Basilio Cæsareæ Cappadociæ Archi-Episcopo, re & nomine Magno.
- PDF 743 §. 1. Consideratus antiquus Ecclesiæ status ostendit, nihil nunc noui nos pati, de quo tamquam injusto conqueri possimus.
- PDF 744 2. Mirabilis comparatio, & descriptio nostrarum & antiquarum calamitatu[m] statûs.
- PDF 747 Capvt LXVI. Quibusnam modis poßit, ac debeat Victoria, & Pax vera impetrari?
- PDF 747 §. 1. Quantum sit pacis bonum, ex Hæbræoru[m] salutandi more intelligi.
- PDF 748 2. Diuersus galeæ vsus, diuersum belli & pacis statum indicat.
- PDF 748 3. Pacis bona, & belli mala, in compendio, narrantur.
- PDF 749 4. Non sine caussa Pacificos Beatos dictos.
- PDF 751 5. Cum quibus Pax sit facienda?
- PDF 752 6. Cum quibus Pax non sit facienda?
- PDF 753 7. Cum Mundo non esse pacem faciendam.
- PDF 753 8. Quales Duces esse oporteat, vt pax fiat?
- PDF 754 9. Per quales milites pax & victoria possit obtineri?
- PDF 755 10. Deum, cùm satis pœnæ illatum hominibus judicat, per bella, iterum dæmones coërcere, & sedare tempestates Rerum publicarum.
- PDF 757 Jndex Rervm Et Verborvm Tomi Tertii.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
- PDF Tomvs Quartvs