Opvs De Ivdiciis Divinis, Qvae Devs In Hoc Mvndo Exercet : Accessit index concionatorius in omnes totius anni dies Dominicos & Festos, ab ipso Auctore confectus : Tomvs Tertivs / Conscriptum & diuisum in quatuor Tomos A Georgio Stengelio Societatis Iesv Theologo. Ingolstadii. 1651
Content
PDF Tomvs Primvs
PDF Tomvs Secvndvs
PDF Tomvs Tertivs
PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Title page
PDF 1 Capvt I. Paupertas, ob quas cassas, hominibus odiosa, atq[ue] execrabilis videatur?
PDF 1 §. 1. Idem apud Deum, pauper & diues: sed non item apud homines.
PDF 2 2. Quanti diuitias fecerint Poetæ?
PDF 2 3. Quanti fecerint diuitias Prophetæ & Philosophi?
PDF 4 4. Paupertas amicis, rebus necessarijs, & ope aliena videtur carere.
PDF 4 5. Paupertas malæ educationis & vitiorum caussa, virtutumq[ue] ob ex esse videtur.
PDF 5 6. Bulæ exemplum egestate ad rapinas adacti.
PDF 6 7. Paupertas extrem[a]e impatienti[a]e caussa.
PDF 7 8. Paupertas extremæ impatie[n]tiæ caussa.
PDF 8 Capvt II. Quid sit, & quotuplex paupertas; tresq[ue] pauperum classes.
PDF 8 §. 1. Pauperum inani querelæ quomodo satisfiat?
PDF 9 2. In quonam consistat paupertas?
PDF 10 3. Quotuplex sit paupertas?
PDF 11 4. Prima classis patienter paupertatem tolerantium.
PDF 13 5. Altera classis patienter paupertatem tolerantium.
PDF 13 6. Ad vtrumque parati, & contenti exemplum.
PDF 15 7. Ad vtramque fortunam parati exemplum aliud.
PDF 16 8. Tertia classis paupertatem diuitijs anteponentium.
PDF 17 9. Qui paupertatem putent etiam esse gloriosam?
PDF 18 10. Miseria eorum, qui ægrè ferunt, sibi aliquid deesse, & Plutum, vt Deum adorant.
PDF 19 11. Paupertatem & diuitias in vtramq[ue] partem, hoc est, benè & malè posse adhiberi.
PDF 21 12. Cur quidam voluntariam paupertatem eligant?
PDF 22 Capvt III. Vel ex Ethnicorum doctrina, paupertatem diuitijs esse anteponendam.
PDF 22 §. 1. Pauperis ad Saturnum supplicatio de rerum æqualitate inducenda.
PDF 24 2. Longè meliorem esse pauperu[m], quam diuitum condicionem.
PDF 26 3. Ex Aristidæ aliorumq[ue] sententia paupertatem diuitijs antistare.
PDF 27 4. Paupertas liberalitatis socia.
PDF 27 5. Copia inops & inopia copiosa.
PDF 28 Capvt IV. Acquisitio, posseßio, amißio diuitiarum, quantis miserijs sit obnoxia?
PDF 28 §. 1. Nescire eos, quid appetant, qui opes appetunt.
PDF 30 2. Mentes humanas appetitu cæcari.
PDF 31 3. Quantus sit labor in diuitijs acquirendis.
PDF 32 4. Quantis sceleribus oplerumq[ue] diuitiæ acquirantur?
PDF 33 5. Pessimæ artes, quibus diuitiæ atque nobilitas sæpe sunt quæsitæ.
PDF 34 6. Cura & solicitudo in diuitijs retinendis.
PDF 35 7. Quàm miseros faciat pecunia habentes?
PDF 37 8. In paupertate delicias maiores percipi, quàm in diuitijs.
PDF 39 9. Miseram esse felicitatem, in possessione diuitiarum.
PDF 40 10. Diuitiarum amissio luctuosa.
PDF 41 11. Dolor ex amissione diuitiarum, ab exemplis Dionysij Siracusani, Crassi, & Ioan[n]is Conarij Equitis Poloni.
PDF 42 Capvt V. Quanta diuitijs & vitijs inter se sit cognatio?
PDF 42 §. 1. Diuitijs boni benè, mali malè vtuntur.
PDF 44 2. Diuitiarum pericula & damna.
PDF 45 3. Superbia è diuitijs.
PDF 46 4. Diuitiæ, sunt caussa multorum criminum.
PDF 48 5. Diuitiarum vanitas, ab exemplo Alarici Gothorum Ducis.
PDF 49 6. Auaritiæ sordes & insatiabilitas, ab exemplo Midæ, Vespasiani, Mich. Paphlagonis, Iustiniani.
PDF 51 7. Auaritiæ sitis, & theasaurizantium vanitas.
PDF 53 8. Prodigalitas è diuitijs.
PDF 56 9. Bella & lites è diuitijs.
PDF 57 10. Diuitias appeti ob vindictam, ob qua[m] ipsam essent fugiendæ.
PDF 57 11. Opes, bellorum, & aliorum tam publicorum, quàm priuatorum malorum caussam esse.
PDF 59 12. Auarus quomodo se ipsum cruciet?
PDF 59 13. Auaritiam nec mortuis parcere.
PDF 61 14. Auaritia[m] esse caussam parricidioru[m].
PDF 62 15. Auaritiam & Ambitionem in fratres sæuijsse.
PDF 63 16. Auaritiam pecunias Deo anteponere.
PDF 65 17. Constantini Manassis de auro elogia, quod malè pro Numine colitur.
PDF 66 Capvt VI. Immodica & stulta diuitiarum cupiditate homines iram, vindictamq[ue] Dei & diuitiarum amißionem promereri: quamquam ex hac amißione nemo de beat judicari.
PDF 66 §. 1. Parabola de auri cupiditate sapientiam destruente.
PDF 67 2. Quantis auari stulitijs decipia[n]tur?
PDF 68 3. Meritò amittere diuitias, qui eis immeritò inhiant.
PDF 69 4. Hominum exemplo Deum ad auaritiam plectendam inuitari.
PDF 70 5. Non tamen more hominum dissimulari à Deo hominum auaritiam.
PDF 71 6. Exempla punitorum ob auaritia[m].
PDF 73 7. Militiæ auaritia cur, & quomodo à Deo plectatur?
PDF 74 8. Ecclesiastica bona inuadens auaritia paupertate punita.
PDF 76 9. Quinam auari Ecclesiastica bona inuadant?
PDF 77 10. Caussæ complures, ob quas Deus auaros militiæ duces sinit de pauperari.
PDF 78 11. Dari diuitias, & auferri bonis æquè ac malis.
PDF 79 Capvt VII. Ipsa vitia diuitijs pariter, & diuitibus obesse: ac proinde vel hinc opes, tamquam spinas & laqueos, habendas, immò abijciendas esse.
PDF 79 §. 1. Superbia auaritiæ amica, & inimica.
PDF 80 2. Prodfigalitas auaritiæ aduersa.
PDF 81 3. Ira, pigritia, auaritia quantum noceat diuitibus?
PDF 82 4. Inuidia auarum plectens pecuniâ.
PDF 83 5. Tragicum auaritiæ in se ipsam sæuientis exemplum.
PDF 86 6. Diuitiarum execratio.
PDF 87 7. Cur diuitiæ spinis comparentur?
PDF 88 8. Cur diuitiæ laquei vocentur?
PDF 89 9. Pecunia iniustè acquisita, vtiliter perdita.
PDF 90 Capvt VIII. Quanta multis diuitiæ sint occasio æternæ damnationis?
PDF 90 §. 1. Christi testimonio difficile esse diuitibus saluari.
PDF 91 2. Auaros ijs miseriores esse qui ad metalla damnantur.
PDF 93 3. Auari inter opes, miseranda mors.
PDF 93 4. Vt non sine prodigio Israelitas, per mare ad terram promissionis, ita neque diuites ad cælum peruenire.
PDF 95 5. Aurerum torquem putans, laqueum à diabolo accipit, diuites, præ pauperibus, auferente.
PDF 96 6. Diuitiæ, etsi sint beneficium Dei, tamen ob humanam cæcitatem, fiunt exitij caussa.
PDF 97 7. Diuitias esse occasionem damnationis, quia faciunt immisericordes.
PDF 98 8. Auari liberalitatem suam retractantis, subita pœna.
PDF 99 9. Diues, quia immisericors, fuit damnatus.
PDF 100 10. Diues etiam, quia voluptarius fuit, damnatus est.
PDF 101 11. Auaritiæ fraudes Acheronticis flammis dignæ.
PDF 102 12. Hæreditates injustæ, quàm seuerè etiam in hæredibus punitæ.
PDF 104 13. Diuitis & pauperis mors inter se collata.
PDF 105 14. Periculosum diuitiarum pondus abijciendum esse.
PDF 106 Capvt IX. Qualis diuitum, qualis pauperum mors esse soleat?
PDF 106 §. 1. Pauperum mors pretiosa, diuitum pessima.
PDF 107 2. Poëticum exemplum diuitis, vitam prolongare cupientis.
PDF 108 3. Poëticum exemplum pauperis, morte gaudentis.
PDF 111 4. Historiæ sacræ diuitum, mortem timentium.
PDF 112 5. Quàm vehementer Antiochus mortem timuerit?
PDF 113 6. Quàm sit pretiosa mors Sanctorum, Sadoth declarauit.
PDF 114 7. Pretiosa Blesillæ, & S. Ioannis Eleemosynarij, pauperumq[ue] mors.
PDF 115 Capvt X. Pauperum diuitias esse regnum cælorum, quod non solùm ipsis promissum, sed etiam alijs per ipsos.
PDF 115 §. 1. Pauperum eminentia regia, etiam in hac vita.
PDF 116 2. Pauperum potestas regia, etiam in hac vita.
PDF 117 3. Regnum cælorum dare, esse pauperum, quia id possunt impetrare orando.
PDF 119 4. Regnum cælorum à pauperibus aperiri, dum alios ad misericordiam mouent.
PDF 120 5. Misericordes misericordiam consequi.
PDF 122 6. Cur prudentes domini pauperes magni faciant
PDF 122 7. Sicut nos erga pauperes gerimus, ita se erga nos gerit Deus.
PDF 123 8. Exempla eorum, qui per pauperes, sibi ad c[a]elum aditum fieri vtiliter crediderunt.
PDF 125 Capvt XI. Pauperum diuitias, esse virtutes.
PDF 125 §. 1. Pauperum diuitias esse regnum cælorum spe & re.
PDF 126 2. Regnum cælorum, quod pauperum esse dicitur, variè accipi.
PDF 127 3. Paupertatem vt virtutum, ita & diuitiarum esse caussam.
PDF 127 4. Paupertatem esse otij inimicam, laboris patronam.
PDF 129 5. Paupertas humilitatis mater est, sicut superbia filia diuitiarum.
PDF 130 6. Amor paupertatis, fons liberalitatis.
PDF 132 7. Paupertas etiam per miracula fit liberalis.
PDF 133 8. Paupertas Pacis & Concordiæ mater, sicut auaritia discordiarum.
PDF 135 9. Paupertas tempetantiæ mater.
PDF 135 10. Pauperis oratio quàm potens?
PDF 136 11. Paupertas spe & fiducia, itemq[ue] justitia & fortitudine locuples.
PDF 137 12. A paupertate virtutum, non criminum occasionem accipiendam esse, docet Lazari exemplum.
PDF 139 Capvt XII. Æquo animo pauperibus ferendum, si vanis diuitijs spolientur, cùm virtutibus, alijsq[ue] rebus melioribus nolentes spoliari non poßint.
PDF 139 §. 1. Quomodo S. Augustinus consolatus sit opibus non virtutibus spoliatos?
PDF 141 2. Par D. Antonij consolatio.
PDF 142 3. Iaponensis pueri de pretio paupertatis oratio.
PDF 142 4. Interiora hominis bona, quæ in paupertate elucent, magis æstima[n]da.
PDF 144 5. Etiam qui inuiti sua bona amiserunt, consolatione non carent.
PDF 144 6. Quàm bono dolo Macarius diuitem virginem deceperit, vt gauderet de eo, quod inuita amiserat.
PDF 146 7. Macarij & Ioannis Eleemosynarij, in pauperibus juuandis, quo modo imitandum sit exemplum?
PDF 147 Capvt XIII. Quantam Deus pauperum suorum curam gerat?
PDF 147 §. 1. Ad Deum optimum Mundi procuratorem pertinere tam parui, quàm magni mundi vices.
PDF 148 2. Variæ caussæ, ob quas peculiarem pauperum curam gerit Deus.
PDF 150 3. Exempla diuinæ erga pauperes curæ.
PDF 151 4. Cur Deus quosdam pauperes non statim juuet?
PDF 152 5. Deus suo tempore & pauperibus, & pauperum patronis succurrit.
PDF 153 6. Recens & luculentum diuin[a]e prouidentiæ & curæ erga pauperes exemplum.
PDF 156 7. Immisericordis, erga pauperem, vsurarij pœna.
PDF 157 8. Ludouico Imperatore, erga pauperes, longè liberalior Deus centuplum reddens.
PDF 158 9. Matre infantem suum curante magis solicitus Deus erga pauperes.
PDF 159 10. S. Stephanus Hungaroru[m] Rex, quantus, in amandis pauperibus, fuerit Dei imitator?
PDF 160 11. Ethelouoldi, VVilhelmi, Germani, sanctissimorum Episcoporum erga pauperes cura.
PDF 161 12. Ex veteri, & nouo testamento exempla feminarum, Eliséum, Christum, & Apostolos curantium.
PDF 162 13. Alio noui Testamenti pauperes curantium exempla.
PDF 163 Capvt XIV. Moysis, Eliæ, Ioannis Baptistæ, ipsius Christi & Deiparæ, itemq[ue] Apostolorum, ac primitiuorum Christianorum paupertas voluntaria.
PDF 163 §. 1. S. Bernardini de diuitijs ac paupertate parabola.
PDF 164 2. Moysis, Eli[a]e, aliorumq[ue] Prophetarum sancta paupertas.
PDF 165 3. S. Ioannis Baptistæ maxima paupertatis experimenta.
PDF 167 4. Christi Domini ac Seruatoris paupertas.
PDF 169 5. Beatissim[a]e Dei Matris paupertas.
PDF 171 6. Apostolorum paupertas.
PDF 173 7. Plurimos in primitiua Ecclesia, sicut & Ananiam, & Saphiram, se voto paupertatis obstrinxisse.
PDF 174 8. Essenorum paupertas.
PDF 175 9. Pauperes esse Deo similes.
PDF 178 Capvt XV. Amicos & fratres Christi Domini, hoc est, pauperes voluntarios, etiam posterioribus sæculis, plurimos extitisse.
PDF 178 §. 1. Pauperes esse amicos Christi.
PDF 179 2. Pauperes esse non tantùm amicos, sed etiam fratres & familiares Christi.
PDF 181 3. Amorem & votum paupertatis in primitiua Ecclesia extitisse.
PDF 182 4. Gallicani, Alexij, Calybitæ, Paulini, Paulæ, & Pam[m]achij voluntaria paupertas.
PDF 183 5. S. Ioannis Eleemosynarij excellens paupertas.
PDF 184 6. Agathonis, Antonij, & aliorum paupertas.
PDF 185 7. Arsenij, Mæsimæ, Iuliani, & aliorum Anachoretarum paupertas.
PDF 187 8. Religionum fundatores, quanti fuerint amatores paupertatis?
PDF 187 9. Sa[n]ctarum feminarum paupertas.
PDF 189 10. S. Claræ paupertas.
PDF 191 11. S. Catharinæ fili[a]e S. Brigittæ honorata diuinitus paupertas.
PDF 192 12. Pueri admirabilis amor paupertatis.
PDF 195 13. Mechtildis & fratris eius, regiæ sobolis, admiranda studia paupertatis.
PDF 199 14. Varijs modis homines imitari posse exempla pauperum Christi.
PDF 200 Capvt XVI. Fuisse etiam, apud Ethnicos, amatores & laudatores paupertatis.
PDF 200 §. 1. Ad quam paupertatem Ethnici peruenerint?
PDF 201 2. Maximi virtute apud Romanos, opibus minimi.
PDF 202 3. Pauperes no[n] solùm diuitibus esse beatiores, sed vitæ huic nostræ omnino necessarios.
PDF 203 4. Falsò putata felicitas diuitum.
PDF 205 5. Vera pauperum felicitas.
PDF 207 6. Regum miseriæ.
PDF 208 7. Cur præstet, esse pauperem?
PDF 210 8. Philosophorum de paupertatis pretio judicia.
PDF 211 9. Variarum virtutum caussa, variorúmque Græcorum heroum decus paupertas.
PDF 212 10. Romanorum heroum paupertas.
PDF 214 Capvt XVII. Sancti Bernardini de triplici genere pauperum sententia, & Codri, Crœsiq[ue] exempla.
PDF 214 §. 1. Tres classes paupertatis, vel pauperum.
PDF 214 2. Simulata, seu hypocritica paupertas.
PDF 215 3. Necessaria paupertas.
PDF 216 4. Ex necessaria paupertate voluntaria[m] esse faciendam.
PDF 217 5. Diuitis & pauperis fabella è S. Bernardino.
PDF 218 6. Præcedens fabula, in Lazaro & epulone explicata.
PDF 219 7. Tertia optimaq[ue] pauperu[m] classis.
PDF 220 8. Apostolici pauperes, cur suas opes abjecerint ad pedes Apostoloru[m]?
PDF 221 9. Codri pauperis historia.
PDF 222 10. Solonis de Crœsi diuitijs ac felicitate judicia.
PDF 224 11. Crœsi exitus infelix.
PDF 225 12. Quomodo ijs, qui falsò se cum Crœso felices judicârunt, resipiscendum?
PDF 226 Capvt XVIII. Quid sit Honor, Laus, Gloria? quantum bonum? & æquè istud bonum improbis, ac probis contingere.
PDF 226 §. 1. Quid, & vnde Honor, & quomodo à gloria differat?
PDF 228 2. Quantum bonum sit Honor? eumq[ue] excellentiorem, excellentioribus deberi.
PDF 229 3. Multos contra Deum murmurare, quòd Honor æquè malis ac bonis detur, vel negetur.
PDF 231 Capvt XIX. An, & quomodo vel fas, vel vanum sit, Honorem gloriámue appetere?
PDF 231 §. 1. Agesilaus, & alij cur contempserint honorem?
PDF 231 2. Cur Christus reprehe[n]derit Pharisæos, Phylacteria dilatata, & fimbrias magnificantes?
PDF 232 3. An, & quomodo liceat Magistri, vel Patris titulum appetere, vel non appetere? & num virtus humilitatis antiquitus fuerit cognita?
PDF 233 4. Humilitatis & magnanimitatis, tamquam eiusdem virtutis, esse, honoris appetentiam refrænare.
PDF 234 5. Quæ sit magnanimi indoles circa honorem?
PDF 235 6. Magnanimitate[m] non aduersari Christianæ humilitati.
PDF 235 7. Quatuor modis gloriam appeti; sed non omnibus benè.
PDF 238 8. Gloriam humanam, nequaquam, vt finem operum nostrorum, esse spectandam.
PDF 240 9. Quando bonum sit, omnibus velle placere?
PDF 243 10. Honorem sine alio sine appetere esse vanorum.
PDF 244 Capvt XX. Nonnulla circa licitum, vel illicitum honoris appetitum quæsita, quando scilicet is rationi conformis sit? quando honor negligi, vel non negligi poßit? & quale in eo sit præmium, vel incitamentum virtutis?
PDF 244 §. 1. Non omne bonu[m] benè appeti.
PDF 245 2. Cur bona fama non sit negligenda?
PDF 246 3. An honor, & quomodo tamquam virtutis præmium possit appeti?
PDF 247 4. Multos ob honorem magna & bona facere, sed malè, si propter solum honorem.
PDF 249 5. Propter veram, hoc est, propter æternam gloriam rectè homines operari.
PDF 250 Capvt XXI. Gloriam Deo debitam, Deo dandam, immò Deum in gloria appetenda imitandum.
PDF 250 §. 1. Quomodo omnia in gloriam Dei sint facienda?
PDF 251 2. Cur Deus gloria[m] à nobis expetat?
PDF 252 3. Quomodo nos, imitatione Dei, possimus gloriam expetere?
PDF 253 Capvt XXII. Quando vana gloria ab hominibus appetatur? & num liceat desiderare Episcopatum?
PDF 253 §. 1. Tres vanæ gloriæ classes.
PDF 255 2. Cur Episcopatus licitè peti possit?
PDF 257 3. Laborem, non honorem, in Episcopatu esse appetendum.
PDF 258 4. Qui fugiant, qui ambiant regimen?
PDF 258 5. Episcopatum qui fugerint?
PDF 260 Capvt XXIII. Deum justè Beatos, in cælo, gloria & honore, in terris autem gratiâ & justitiâ coronâsse; nec sine magnis caußis hominibus gloriæ appetitum reliquisse.
PDF 260 §. 1. Quid sit, & quanto facienda gloria cælestis?
PDF 261 2. Qua in gloria creatus sit homo?
PDF 262 3. Etiam post Adami lapsum aliquid esse in homine quod honorari possit.
PDF 263 4. Cur honoris appetitus homini insit?
PDF 263 5. Vanæ gloriæ atq[ue] honoris caussâ facta aliquando in Dei honorem conuerti.
PDF 265 6. Et Christi, & magnorum Principum, magnos honores fugientium exemplo, satius esse honoris appetitum domare.
PDF 266 7. Laudis amore, & metu dedecoris, multa mala vitari, & bona fieri.
PDF 267 8. Honoribus labores velut melle condiri.
PDF 268 9. Honoribus homines conciliari.
PDF 269 Capvt XXIV. Per laudem gloriamq[ue] humanam, multos non solùm ad artes, verùm etiam ad virtutes fuisse excitatos.
PDF 269 §. 1. Ab honoribus artes, & artifices inuitari.
PDF 270 2. Quantopere olim Poëtæ sint honorati?
PDF 272 3. Oratores, historici &c. quantis honoribus sint cumulati?
PDF 273 4. Honore industriam Castimoniamq[ue] firmari.
PDF 275 5. Honor cos fortitudinis.
PDF 277 6. Opera nostra ad Dei honorem referenda, non autem ad propriam famam more Ethnicorum.
PDF 278 Capvt XXV. Quibusnam honor, & qualis, præsertim Parentibus, Præceptoribus, senioribus debeatur?
PDF 278 §. 1. Quatuordecim classes eorum, quibus honore[m] debemus exhibere.
PDF 280 2. Quis honor Pare[n]tibus debeatur?
PDF 281 3. Laconis, Eliséi, & Theodosij de obseruantia erga Magistros judiciu[m].
PDF 282 4. Alia illustria exempla eorum, qui Præceptores suos honoraueru[n]t.
PDF 284 5. Senibus, tamquam Patribus, aut Præceptoribus, aut Magistratui, honorem deberi.
PDF 285 6. Varij modi, quibus senes possunt, aut solent honorari.
PDF 289 7. Senes non esse contemnendos.
PDF 290 Capvt XXVI. Coniugibus, dominis, benefactoribus, rerum peritis, & amicis honorem deberi.
PDF 290 §. 1. Coniugibus quis honor debeatur?
PDF 291 2. Seruos dominis suis honorem debere.
PDF 292 3. Quomodo tractandi sint serui, vt dominos suos honorent?
PDF 294 4. Cur? & quomodo honorandi sint benefactores?
PDF 296 5. Rerum, in quacumq[ue] re, periti, quantum sint honorati?
PDF 297 6. Iuris peritorum, ac præcipuè Christophori Longolij honor.
PDF 299 7. Theologorum ac SS. Patrum honor.
PDF 300 8. Quàm fuerint honorati Philosophi?
PDF 302 9. Pulchrum ab eloquentia nomen, qui sint sortiti?
PDF 302 10. Amici cur honorandi?
PDF 303 Capvt XXVII. Viduas quoq[ue] & Magistratus & Sacerdotes, Deoq[ue] consecratos, itemq[ue] Sanctos, & omnes Christianos, præcipuè autem Deum esse summo honore prosequendum.
PDF 303 §. 1. Viduas honorandas, non lædendas esse.
PDF 304 2. Cur Magistratus sit honorandus?
PDF 305 3. Magistratus obedientiâ honorandos.
PDF 307 4. Alij modi, quibus Magistratus solent honorari.
PDF 308 5. Tam in veteri, quàm in nouo Testamento Sacerdotes fuisse eximiè honoratos.
PDF 309 6. Varij Sacerdotum honores.
PDF 311 7. Hostium erga Sacerdotes reuerentia.
PDF 312 8. Honor Sanctis debitus & habitus.
PDF 313 9. Sancti nomine honorati, & alijs modis culti.
PDF 314 10. Canonizatione culti Sancti.
PDF 315 11. Varijs modis, sed maximè inuocatione Sanctos honorari.
PDF 317 12. Contra inuocationem Sanctorum, quàm infirma argumenta afferantur?
PDF 318 13. Omnes honorandos esse.
PDF 320 14. Deum ante omnia colendum atque honorandum esse.
PDF 321 Capvt XXVIII. Cur non solùm malis, sed etiam sæpe bonis honores negari, vel auferri diuina prouidentia patiatur?
PDF 321 §. 1. Perire honorem, qui indignis tribuitur.
PDF 322 2. Ob quas caussas honor indignis non sit dandus?
PDF 324 3. Quas ob caussas bonis honores non conferantur?
PDF 326 4. Honoratorum pericula & status.
PDF 327 5. S. Spiridonis patiens humilitas honorata.
PDF 327 6. Nihil honoris vel acquirendi, vel recupera[n]di caussâ ambitiosè age[n]du[m].
PDF 328 7. Eosdem esse injuriarum & honorum contemptores.
PDF 330 8. Hercules Ferrariensis atroci injuria affectus, quàm magna cum laude & vtilitate ignouerit?
PDF 335 9. Religiosus cetera negligens, ob injurias condonatas, judicium Dei euadit.
PDF 336 Capvt XXIX. Cur non solùm bonos, sed etiam malos sinat honorari Deus?
PDF 336 §. 1. Ob quas caussas bonis honor sit exhibendus?
PDF 337 2. In defere[n]dis honoribus ordinem esse seruandum.
PDF 339 3. Obedientia Deo magis, quàm hominibus honor deferendus.
PDF 340 4. Filij Deo voca[n]ti potiùs, quàm parenti reuocanti pareant.
PDF 341 5. Vel Ethnicos, quæ recta erant, honori sup præposuisse.
PDF 342 6. Cur ex parte hominum indigni ad honores promoueantur?
PDF 343 7. Cur ex parte dæmonum, indigni honoribus inescentur?
PDF 344 8. Cur ex parte Dei, indigni finantur honores capessere?
PDF 345 9. Ad gloriam omnes, sed non omnes ad veram aspirare.
PDF 346 10. Quàm vanè quidam nomina sua vibiq[ue] appingant?
PDF 347 11. Eos, qui laudem suam quærunt, sæpe indignationem mereri.
PDF 348 12. Gloriam humanam ijs dari sæpe, quibus alia merces, in altera vita, non manet.
PDF 350 Capvt XXX. Superbos, calumniatores, detractores, & omnes injustos atq[ue] impios, meritò infamari, & aliquando etiam vtiliter rideri.
PDF 350 §. 1. Malè aliquos dolere, si quid in honore patiantur.
PDF 351 2. Varij modi, quibus antiqui reos infamiâ notauerunt.
PDF 352 3. Ex sacra historia superbi humiliati.
PDF 353 4. Diocletiani superbia itidem à vermibus castigata.
PDF 353 5. Cosrhoæ Regis superbia humiliata.
PDF 355 6. Confusio in pœnam.
PDF 356 7. Confusio in medicinam.
PDF 357 Capvt XXXI. Hypocritas detectos justißimè, pro quæsita laude, ignominijs omnibus appeti & concîdi.
PDF 357 §. 1. Quibus similes sint Hypocritæ?
PDF 358 2. Hypocritas meritò puniri.
PDF 359 3. Nostro quoque sæculo esse Hypocrytas, qui puniri, ac de decore affici mereantur.
PDF 361 4. Benè credentes, sed malè fundati, aduersis probantur; & agnoscuntur.
PDF 362 5. Malitia simulantium pietatem.
PDF 363 6. Quàm meritò Deus Hypocritas detegat & punitat?
PDF 365 7. Quàm diuersa sit mors Hypocritaru[m], & simpliciter Deo seruientium?
PDF 366 8. Quanta sit multitudo Hypocritarum?
PDF 368 Capvt XXXII. An, & quibus, & quo pœnitentiæ fructu, Deus hominum quorumdam peccata, absque eorum infamia manifestet, ad clementiam suam manifestandam?
PDF 368 §. 1. Futura contingentia, & secreta cordium, soli Deo nota esse.
PDF 369 2. Deum Sanctis suis multa occulta reuelare.
PDF 369 3. Alijs oculis homines à Deo, aljs ab hominibus aspici.
PDF 371 4. Deum interna hominis videntem, maximè timendum esse.
PDF 372 5. Non sine caussa paucis à Deo, reuelari internum aliorum hominu[m] statu[m].
PDF 373 6. Mira peccatoris pœnitentis mutatio.
PDF 373 7. Pauli Simplicis visio detecta.
PDF 374 8. Peccatoris malè in templum intrantis, & benè exeuntis conuersio.
PDF 375 9. Quomodo ad templum eundum & orandum, vt exaudiamur?
PDF 377 Capvt XXXIII. Quantopere judicia hominum, in aliorum factis censendis errare poßint?
PDF 377 §. 1. Quis Ordo C[a]elestinarum Annuntiatarum, & quæ illius Fundatrix?
PDF 377 2. Quæ Mariam Victoriam, ad opera misericordiæ exercenda, meditatio incitârit? & quæ opera ægrotis præstiterit?
PDF 382 3. Impiè agere visa, quàm piè egerit?
PDF 383 4. Ad tentationes in morte patiendas, quemque se parare debere, & temerarium judicium cauendum.
PDF 384 5. Non judicandum esse secundùm externam faciem.
PDF 385 6. Temearijs judicijs etsi omnia sint plena, tamen ea esse co[n]temnenda.
PDF 387 Capvt XXXIV. Quantis iniurijs à temere judicantibus, quantis beneficijs à Deo, temerè judicati innocentes afficiantur?
PDF 387 §. 1. Scripturæ exemplis docetur, sinere Deum infamari innocentes, sed eosdem iterum in honore[m] reponere.
PDF 387 2. Hospitalitas erga pauperes Christi, quàm Deo grata?
PDF 388 3. Opiparu[m] & ferale Comitis epulu[m].
PDF 389 4. Facile esse errare præsertim eos, quos zelotypia decipit.
PDF 390 5. Temeritas judicij è re nihili, vel qua ipsi facimus, hausti.
PDF 391 6. Mortui loquentis atque ad vitam excitati, de innocentia, testimoniu[m].
PDF 393 7. Suspiciones adulterij inter varios innocentes coniuges natæ.
PDF 394 8. Iudicia temeraria quoties, & quàm iniquè ferantur?
PDF 395 9. Temerarium judicium, quàm graue sit peccatum, & cur?
PDF 395 10. Temerariè judicantes Dei summi judicis jurisdictionem inuadere.
PDF 396 11. Quas ob caussas Deus prohibuerit judicia temeraria?
PDF 397 12. Optimum contra temeraria judicia remedium, in proprium sinum inspicere, & sua peccata co[n]siderare.
PDF 398 13. Malorum esse, in se sua mala, in alijs eorum bona non videre.
PDF 400 14. Multos ita cæcos esse, vt etiam temeraria judicia jactent; quibus tamen tandem suus error quandoq[ue] ostenditur à diuina bonitate.
PDF 401 Capvt XXXV. Mirabili Dei judicio plus prodesse reprehensiones; quàm laudes adulationesq[ue] humanas.
PDF 401 §. 1. Adulationes periculosas esse.
PDF 401 2. Adulatores à sapientibus semper fuisse, tamquam noxias bestias, repulsos.
PDF 403 3. Reprehensores sapientibus charos, insipientibus exosos esse.
PDF 405 4. Monica reprehensione ancillæ correcta.
PDF 407 5. Innocentis reprehensi, & à Deo defensi Religiosi exemplum.
PDF 407 6. Reprehensionum patienter ferendarum remedia.
PDF 408 7. Reprehensiones prudentes, ac mansuetas esse oportere.
PDF 409 8. Mirum amari laudatores, & vitari reprehensores, cùm contrarium fieri oporteret.
PDF 410 Capvt XXXVI. Deum non deesse innocentibus humiliatis, sed eos in te[m]pore suo tantò gloriosiùs exaltare, idq[ue] per varia miracula.
PDF 410 §. 1. Deu[m] antè homines humiliare, quàm exaltare.
PDF 411 2. Christum ipsum multis antè modis humiliatum, quàm exaltatum fuisse.
PDF 412 3. Eodem modo etiam in alijs hominibus humiliationem ante exaltationem præcessisse.
PDF 414 4. S. Brooni Episcopo macula per calumniam aspersa, per S. Brigidam prodigiosè abstersa.
PDF 414 5. Quàm prodigiosè fama castitatis in Britio Episcopo sit defensa?
PDF 415 6. Quomodo olim innocentia sit per ignes probata?
PDF 416 7. Porphyria, & S. quidam Abbas ab infamia diuinitus liberati.
PDF 417 8. Castitatis, & fidei calumnia ignibus purgata.
PDF 418 9. Lucule[n]ta meretricis calumnia ingenti miraculo refutata.
PDF 422 10. Alia mulieris impostura in alterius damnum excogitata, mirabili Numinis prouidentiâ detecta.
PDF 424 Capvt XXXVII. Mirum Dei judicium in agricola Voburgensi, alijsq[ue] duobus per mortem & summam infamiam, ad summam gloriam perductis.
PDF 424 §. 1. Historiæ sequentis authoritas, & fides.
PDF 425 2. Rustici Voburgensis sub patibulo sepulti infamia gloriosa.
PDF 433 3. Mira circa hunc rusticum Dei prouidentia.
PDF 434 4. Marcadelli fidelitas, & iniustum supplicium, miraculis compensata.
PDF 435 5. Plurimos, per infamiam, & quidem etia[m] sanctissimos ad gloria[m] duci.
PDF 437 6. Innocentis iuuenis, suspensi in patibulo miraculosa conseruatio.
PDF 439 Capvt XXXVIII. Ephræemo iuueni, Diacono, item Ioanni Eremitæ, alijsq[ue] iustè vtiliterq[ue] immissa carceris calamitas, ob aliam tamen caussam, quàm quæ eos capiendi occasio fuit.
PDF 439 §. 1. Quis qualisuè fuerit S. Ephræm.
PDF 440 2. Ephræm iuuenis quàm mirabili prouidentia Dei in carcerem sit coniectus?
PDF 441 3. Duo alterius criminis rei, ob crimen quod non fecerant, in carcerem conjecti sunt.
PDF 443 4. Ephreæmi pueri, angustia, & idem aliorum trium iustus carcer, quamuis aliam ob caussam, quàm quæ obijciebatur illis.
PDF 444 5. Ephr[a]em inter angustias votum edit religionis.
PDF 444 6. Ephr[a]em diuinâ prouidentiâ è carcere liberatur, in quem iustissimè coniectus erat.
PDF 446 7. Ob eleemosynam pauperibus negatam, tamquam latro damnatur, vir alioqui sanctus.
PDF 447 8. Iustissima Numinis prouidentia, ob occultas caussas, hominibus similes Ephræemo casus immittit.
PDF 449 9. Per impatientiam mala non tolli sed multiplicari.
PDF 450 10. Omnes calamitosos se reos agnoscere debere.
PDF 451 11. Alius, qui dubitauit, An Deus esset, carcere emendatus.
PDF 452 Capvt XXXIX. Sapientißimos quosq[ue] tam Ethnicoru[m] quàm Christianorum, Sponte honorem fugisse, aut reliquisse.
PDF 452 §. 1. Ius ad honorem magni, honorem ipsum parui faciendum.
PDF 453 2. Ethnicorum in honoribus deponendis, vel etiam contemnendis generositas.
PDF 454 3. Ambitionis & ambitiosorum contemptus.
PDF 455 4. Christus exemplo suo docuit honorum fugam.
PDF 456 5. S. Paulus honorum fugâ clarus.
PDF 457 6. Quantum S. Hilarion, S. Franciscus, alijq[ue], & quo iure, honorem contempserint?
PDF 458 7. Mirissimum odium honoris Sanctæ cuiusdam.
PDF 460 8. Humilitatem esse caussam exaltationis, docetur exemplo eius, qui ob acum Abbas factus est.
PDF 462 Capvt XL. An, & quam in se esse humilitatis caussam innocentes, viri docti, iusti, pij, sancti, Deipara, & adeò Christus ipse Dei filius, deniq[ue] superiores ratione inferioru[m], iudicare & dicere poßint?
PDF 462 §. 1. Quanto quisque in terris maior, tanto se debet magis humiliare.
PDF 463 2. Christus à se humilitate[m] disci volens, an humilitatem simulârit?
PDF 464 3. Cui[us] rei cognitio humiles efficiat?
PDF 465 4. Christi aliorumq[ue] summa humilitas, ex summa Nihili sui agnitione.
PDF 466 5. Christi summa humilitas ex summa exinanitione.
PDF 467 6. Christi maxima humilitas ex habitatione, operatione, & vestitu agnoscenda.
PDF 467 7. Christi immensa humilitas in iniurijs, & despectibus perferendis.
PDF 468 8. Christus, etsi peccare non potuit, tamen vt peccator, immò tamquam latro passus, quantum hominibus peccatoribus dederit exemplum humilitatis?
PDF 470 9. Præter Christu[m], & eius Matrem, omnes homines tamquam peccatores, sese posse humiliare.
PDF 471 10. Quanta hominibus à peccato caussa sit se se humiliandi?
PDF 471 11. Quomodo doctrina excellentes se se humiliare possint?
PDF 473 12. Omnes mortales posse fieri humiles, si se maioribus comparent.
PDF 474 13. Quid etiam miraculorum patratores possit humiles facere?
PDF 475 14. Recordatio peccati, remedium est humilitatis.
PDF 476 15. S. Pauli exemplo, propria peccata, & aliorum virtutes esse ante oculos ponendas.
PDF 477 16. Quibus modis possit sibi, qui in aliqua re superior est, inferiorem pro superiore habere?
PDF 478 17. Optimum humilitatis remedium nosse se ipsum.
PDF 479 Capvt XLI. Cur inimicis sit ignoscendum? & tamen ob hoc eorum peccata non manere impunita.
PDF 479 §. 1. Veri honoris lucem, vmbræ honoris longè esse præferendam.
PDF 480 2. Iniuriarum patientia in heroico exemplo tradita.
PDF 481 3. Deum esse longè meliorem vindicem nostrarum injuriarum, quàm nos ipsos.
PDF 482 4. Tertulliani decem rationes, ob quas nos ipsos vlcisci non debemus.
PDF 482 5. S. Gregorij Nazianzeni in remittendis injurijs insignia duo exe[m]pla.
PDF 483 6. Deo injuriarum certo Vindici vltionem esse relinquendam.
PDF 484 Capvt XLII. Quid sit lex, aut pœna talionis, & quàm justa?
PDF 484 §. 1. Quid sit propriè Talio? quid latè?
PDF 485 2. Rationes & lepida historia co[n]tra pœnam Talionis.
PDF 487 3. Sext C[a]ecilius quid responderit ad ea, quæ Taurinus contra legem Talionis objecerat?
PDF 487 4. Lex Talionis in diuinis litteris sæpiùs repetita, sed cum limitatione.
PDF 489 5. An Christus sustulerit legem Talionis, quando percutienti jussit maxillam alteram præberi?
PDF 490 6. An rectè S. Paulus percuti jussus, vicissim percussionem sit imprecatus?
PDF 491 7. Fructus Talionis.
PDF 492 Capvt XLIII. Etiam virtutibus & bonis operibus suam esse talionem.
PDF 492 §. 1. Talio bonorum à Christo promissa.
PDF 493 2. Historia mirabilis de bonorum operum retaliatione.
PDF 495 3. Misericordiæ apud Deum retributio.
PDF 496 4. Veniam dantes homini veniam impetrantes apud Deum.
PDF 498 5. Misericordiam & liberalitatem misericordiâ & liberalitate co[m]pensari.
PDF 499 6. S. Catharin[a]e Senensis liberalitas liberalitate Christi compensata.
PDF 501 7. Misericordiam misericordiâ etiam in alijs pluribus fuisse remunerata[m].
PDF 503 Capvt XLIV. Cæciæ, nubes in se trahenti similes esse qui malum, quod alijs parant, patiuntur, idq[ue] Poetarum & fabularum exemplis declaratur.
PDF 503 §. 1. Cæciæ vento similies esse peccatores.
PDF 503 2. Circino & circum foraneorum pyxidi similes, qui aliorum famam maculant.
PDF 504 3. Busiris & Phalaris Aenei Tauri opifices suismet inue[n]tis cruciati sunt.
PDF 505 4. Aruntius Pygmalion, Sciron, ipsi malum, quod alijs dederant, passi.
PDF 505 5. Ab equis & vinis mala in autores reuersa.
PDF 506 6. Omnia vitia in se ipsa retorqueri, & de superbia auaritiaq[ue] lepidum exemplum.
PDF 507 7. Fur, quod alteri conabatur clepere, clepsit sibi.
PDF 509 Capvt XLV. Varijs S. Scripturæ locis ostenditur, pœnam talionis fuisse indicatam, & jaculatam.
PDF 509 §. 1. Fouea alijs destinata, fodienti facta.
PDF 510 3 [i. e. 2]. Lapis in voluentem reuertens.
PDF 511 3. Quid lapis in altum missus, & lapis offensionis?
PDF 512 4. Quid fuerit, aut sit lapis oneris?
PDF 512 5. Quid lapis oneris, & laqueus absconditus significet?
PDF 513 6. Hortorum custodia serpens.
PDF 514 7. Serpentes hominum custodes.
PDF 515 8. Sepem dissipare quàm sit malum?
PDF 516 9. Aliæ sacræ Scripturæ sententiæ de malis in caput authoris reuertentibus.
PDF 517 Capvt XLVI. Iudicium temerarium talione punitum, & puniendum.
PDF 517 §. 1. Malè judicatus Deus, benè judicat malè judicantes.
PDF 518 2. Christus, & D. Paulus judicium temerarium prohibentes.
PDF 519 3. Quo judicio vti vel non vti debeamus?
PDF 520 4. Malum ex lege Christiana, malo non esse reddendum.
PDF 521 5. Malè judicati ob domos meretricias.
PDF 522 6. Temerarij judicij cohibendi miranda in Vitalio, & Ioan. Eleemosynario exempla.
PDF 525 7. Quædam circa recitatam historiam, obseruatu digna.
PDF 526 8. Ad malos bono fine intrari posse.
PDF 527 9. Cautio in judicijs adhibenda.
PDF 528 10. Quo modo justum judicium judicandum?
PDF 529 Capvt XLVII. Oris, & maledicentiæ talio.
PDF 529 §. 1. Conuitiantes conuitia passi, quibus rebus similes?
PDF 530 2. Dicteria dicterijs reposita.
PDF 531 3. Lepida retractatio in gratiam rixosæ feminæ facta.
PDF 532 4. Conuitiatores in ranas mutati.
PDF 533 5. Retorsiones in Adamum, dæmonem malum, & alios à Deo factæ.
PDF 534 6. Maledicta Deus maledictorum metu impedit.
PDF 535 Capvt XLVIII. Quid sint consilia mala consulenti ipsi perniciosa?
PDF 535 §. 1. Vnde ortum prouerbium, Consiliu[m] malum consultori pessimum?
PDF 536 2. Aruspex alius malu[m] consiliu[m] luit.
PDF 537 3. Lupus calumnians à vulpe leoni objectus.
PDF 538 4. Consilia mala Achitophelis, & Themistoclis.
PDF 539 5. Eutropij Lex Eutropio perniciosa.
PDF 540 6. Ancill[a]e proditio prodenti noxia.
PDF 541 7. Consiliarioru[m] consilia consulentibus noxia.
PDF 542 8. Iudæo imaginum sacrarum hosti co[n]silium proprium quid pepererit?
PDF 544 Capvt XLIX. Calumniæ in calumniatoris caput reuersæ.
PDF 544 §. 1. Calumniator cur sibi & alijs perniciosus?
PDF 544 2. Calumniator de mendacio infamis fidem perdit.
PDF 545 3. Qui alternum, aut alterius fama[m] mordet, se ipsum mordet.
PDF 546 4. Mendacium occidit animam mentientis.
PDF 546 5. Susannæ calumniatores, lapides, quos paranerant, passi.
PDF 547 6. Calumniæ à Iudæis Christo impactæ & vindicatæ.
PDF 549 7. Narcisci Episcopi calumniatores suis impetractionibus puniti.
PDF 549 8. Crispi innocentis mors morte compensatâ.
PDF 550 9. Hiltegardi calumnia facta, in calumniatorem refusa.
PDF 556 10. Hiltegardis historiam non temerè pro fabula habenda[m], vel sine vtili doctrina putandam.
PDF 557 11. Quæ è factis, & narratâ Hiltegardis fortunâ documenta capiantur?
PDF 558 12. Nottonis calumnia in authorem diuinitus relapsa.
PDF 559 Capvt L. Aliud valde insignis calumniatoris exemplum & supplicium.
PDF 559 §. 1. Etiam è fabulis vtilissima trahi documenta.
PDF 560 2. Lucij mercatoris, & Nuti famuli eius calumniatoris funesta tragœdia.
PDF 569 3. Multa in narrata historia, sed præcipuè patie[n]tia[m] in calumnijs doceri.
PDF 570 4. Ex eadem historia disci, qualis vindicta, & quale Dei judiciu[m] calumniatoribus sit metuendum?
PDF 572 Capvt LI. Non mentis tantùm & sermonis, sed etiam operis injurias suam habere talionem, è sacris litteris ostenditur.
PDF 572 § 1. De operum talione dicta profanorum.
PDF 573 2. Dicta sacra, & è sacris prompta de operum talione.
PDF 574 3. Factorum talio exemplis sacris demonstrata.
PDF 576 4. Suo gladio pereu[n]tes, inter quos sunt, qui docent Scripturam esse luce meridiana clariorem.
PDF 577 5. Holofernes suo pugione jugulatus, & Dauid adulter adulterijs punitus.
PDF 578 6. Ioannis Baptist[a]e caput suo capite luit puella saltatrix.
PDF 579 7. S. Paulus, an percutienti imprecatus sit, vt vicissim percuteretur?
PDF 579 8. Parentem malè tractans, à filio vicissim malè tractatus.
PDF 580 9. In vxorem crudelis crudeli morte multatus.
PDF 582 10. Machetes, tria ipse passus, quæ in alijs temerè judicauit.
PDF 583 Capvt LII. Pœnam talionis, in omnibus elementis redditam fuisse, è varijs Scriptoribus sacris demonstratur.
PDF 583 §. 1. Fulmina, seu alia Tela in authores retorta, & lædere cupientes lædentia.
PDF 584 2. Gladius stringe[n]ti ipsi perniciosus.
PDF 585 3. Fur innocentem furti accusans, bis suspenditur.
PDF 586 4. Igne consumpti, qui tres pueros igni perdere voluerunt.
PDF 586 5. Calumniator in calcariam mittitur, in quam alium mittere cogitabat.
PDF 588 6. Alius similis calumniator similia passus.
PDF 595 7. S. Ignatio Loyolæ ignem impreca[n]tes, vel minitantes, quali igni puniti?
PDF 597 8. Cineres sacros ride[n]s, qui bacchanalia celebrat, cineribus plectitur.
PDF 598 9. Maxentius aquis machinatus malum Constantino, aquis perit.
PDF 599 10. S. Emmeramo, in siti, no[n] præbens potum, sitiens insanit.
PDF 600 11. S. VVilibrordus pœna talionis afficiens auarum.
PDF 601 12. Sabinus Episcopus mistum venenum bibit innoxium sibi, noxium miscenti.
PDF 602 13. Euthymius eodem curru in exilium vehitur, quo S. Ambrosium euehere volebat: Vxor eodem mariti feretro ad sepulchrum.
PDF 602 14. Claudenti fores & aures, ne pauperes audiat, claudit & Christus suas fores & aures.
PDF 604 Capvt LIII. Cladem Ierosolymitanæ vrbis, ac Iudæorum, ob Dei Filium tam crudeliter tractatum, illatam, imaginem esse pœnæ talionis, & eorum, quæ etiam in pœnitentes Christiani merentur, dum per quæ quis peccat, per eadem & punitur.
PDF 604 §. 1. Iudæos fletu dignissima[m], sed æquissimam quoque cladem passos.
PDF 605 2. Iudæi Christum non agnoscentes, in pœnam nec cladis suæ nuntios agnouerunt.
PDF 606 3. Iudæi vicissim excepti, sicut ipsi Christum exceperunt.
PDF 607 4. Iudæi in Paschate Christum crucifixerunt, in Paschate quoque obsideri cœperunt.
PDF 608 5. Iudæi eodem loco puniti, in quo peccauerunt.
PDF 610 6. Iudæi carcere conclusi, qui Christum in carcerem conjecerunt.
PDF 611 7. Iudæi, qui Christo emendo vilissimu[m] pretium constitueru[n]t, vtilissimo pretio venditi sunt & ipsi.
PDF 612 8. Iudæi Christo illudentes vicissim ludibrium facti.
PDF 613 9. Iudæi Christum veste spoliantes, spoliati quoque ipsi fuerunt.
PDF 613 10. Iudæi clamantes: Crucifige, crucifixi.
PDF 613 11. Iudæi, pro felle & aceto Christo porrecto, quàm dira fame puniti?
PDF 615 12. Iudæi in vestem Christi, sortem mittentes, quàm grauiter & ipsi sub sortem venientes castigati?
PDF 615 13. Iudæi Christu[m] expelle[n]tes, expulsi.
PDF 616 14. Iudæi Christu[m] eradicantes, eradicati.
PDF 617 15. Iudæi, qui sanguinem Christi emeru[n]t, lachrymas suas emere coacti.
PDF 618 16. Christiani Iudæis, paria qui perpetrant scelera, paria metuant supplicia.
PDF 619 17. Verâ pœnitentiâ opus esse, qui verè veniam consequi volunt.
PDF 620 18. Impia impœnitentium oratio.
PDF 622 Capvt LIV. Alijs etiam profanorum hominum dictis, & exemplis, & quidem ob varia scelerum genera, demonstratur pœna talionis.
PDF 622 §. 1. Qui corpore peccant, meritò etiam corpore luunt.
PDF 622 2. Auari, luxuriosi, sæui talione puniti.
PDF 623 3. Politici talione luculenta puniti exemplum.
PDF 629 4. Aulicæ vitæ imaginem, in recensita historia proponi.
PDF 631 5. Luculentâ talione punita adultera calumniatrix.
PDF 632 6. Iustitiæ quanta sit vis?
PDF 633 7. Malorum militum talio.
PDF 635 8. Duellantium talio.
PDF 636 Capvt LV. Ingressus, quo belli mala & caussæ perstringuntur.
PDF 636 §. 1. Senis & mulieris exulantium lepida garrulitas.
PDF 637 2. Senis de effectu belli peroratio.
PDF 639 3. S. Asterij de bello querela.
PDF 640 4. Virgilij & Polybij de bello sententia.
PDF 641 5. Belli malè ominatum nomen.
PDF 642 6. Quænam sint caussæ belli?
PDF 643 7. Deum, homines, d[a]emonem, esse caussam belli.
PDF 643 Capvt LVI. Magno Dei beneficio cacodæmones prohiberi, ne plura bella suscitent, quæ ne homines quidem, debent tamen suscipere, et si licita sint, quæ justa sunt.
PDF 643 §. 1. A Deo prohiberi dæmonem; ne plura bella serat.
PDF 644 2. Homines quoque à bellis deterrendos.
PDF 645 3. Cur bella non sint facilè suscipienda?
PDF 646 4. Etsi bellis non solùm inchoandis, sed etiam gerendis magna opus sit, & prudentia & cautela; non tamen omnia damnanda esse.
PDF 647 5. Nihil contra bella vniuersim probari è Scripturis.
PDF 648 6. Qualis pax tempore Christi futura prædicta sit?
PDF 649 7. Bella à Deo iussa, & laudati bellatores.
PDF 649 8. S. Ioannes Baptista bella non reprehendit, sed tacitè laudauit.
PDF 650 9. Christus, Apostoli, diuinitus missa auxilia, bellum approbarunt.
PDF 651 10. Miraculis bella iusta approbata.
PDF 653 Capvt LVII. Octo caussæ, ob quas bella sapientißimè à iustißimo Mundi Gubernatore Deo esse permittuntur.
PDF 653 §. 1. Sufficeret scire, bella à Deo esse. Et quid ad bellum iustum & legitimum pertineat?
PDF 654 2. Penes quos sit legitima authoritas belli faciendIß
PDF 655 3. Bella non posse esse ex vtraque parte iusta, in se.
PDF 656 4. Bellorum miserias multis vtilitatibus compensari.
PDF 657 5. Priuata bellorum incommoda bono publico esse postponenda.
PDF 658 6. Bella esse Inferni simulachra.
PDF 659 7. Per bella alijs occisis, alijs fieri in mundo locum.
PDF 660 8. Per bella multos clarescere.
PDF 661 9. Per bella multos fieri fortes.
PDF 662 10. Bellorum occasione, multos fiduciâ Dei armari.
PDF 663 11. Multa, in Rep. bellorum esse emolumenta.
PDF 664 12. Bella non ideò in se mala esse, quia multa mala habent adiuncta.
PDF 666 Capvt LVIII. Cur Deus peccata, quæ non solùm in bello, verùm etiam in toto mundo plurima perpetrantur, permittat?
PDF 666 §. 1. Summæ sapientiæ esse, quòd Deus nôrit malis bene vti.
PDF 666 2. Summæ bonitatis, quòd eum creauit, de quo se sciuit offendendum.
PDF 667 3. Per peccatu[m] occasio data est noscendæ diuinæ misericordiæ.
PDF 668 4. Mira diuinæ prouidentiæ vis è peccatis elucet.
PDF 669 5. Nisi libertas in homine esset, merita non essent.
PDF 669 6. Animi commotiones homini ad virtutes exercendas datas.
PDF 670 7. Si vitia no[n] essent, multæ virtutes non essent.
PDF 672 Capvt LIX. Diuinæ iustitiæ notitiam, mundo maximè necessariam, è Bellorum pœna, quam peccata nostra exigunt, elucere.
PDF 672 §. 1. Quomodo pertineat ad iustitiam, vindicare?
PDF 673 2. Iustitiam Dei vindicatiuam prodesse hominibus.
PDF 673 3. Iustitia Dei vindicatiua ordinem vniuersi restaurat, & iniuriam Numini illatam compensat.
PDF 675 4. A justitia vindicatiua, cuius opus est etiam bellum, metum incuti peccatoribus.
PDF 675 5. Etiam in hac vita justitiæ vindicatiuæ locum esse, & cur?
PDF 676 6. In pace multos torpescere, & in delicias diffundi.
PDF 677 Capvt LX. Ob peccata, non solùm Imperia Ethnicorum, sed etiam, tempore Iudicum, Israëlitas bellis fuisse à Deo castigatos.
PDF 677 §. 1. Ethnicorum Imperia & monarchias, ob scelera fuisse extincta.
PDF 678 2. Iudæos post Iosue ab auita pietate deficientes bellis flagellatos.
PDF 680 3. Mulierum alienigenarum conuersatio, quantum noceat?
PDF 681 4. Iudæorum post Othonielem à virtute & fortuna defectus.
PDF 682 5. Eorumem, post mortem Aod, præuaricatio, & castigatio.
PDF 683 6. Iidem ad Baal declinantes, à Madianitis puniti sunt.
PDF 685 7. A vera pristinaq[ue] religione non recedendum ijs, qui nolunt puniri.
PDF 686 8. Inconstantes in Dei cultu constanter plecti.
PDF 687 9. Quanta sit misericordia Dei, qui toties relapsis ignoscit? item ceremonias sacras non contemnendas, profanas vitandas.
PDF 688 10. Post Iephte, & tempore Samsonis, quid Iudæis acciderit?
PDF 690 11. Post Samsonem, sub Heli, quo modo, malè tractata religione, tractati sint Iudæi?
PDF 691 Capvt LXI. Regum, Principumq[ue] peccata, in sacris historijs, bello punita.
PDF 691 §. 1. Mala, quæ homines vtiliter exercent, non murmurationem, sed gratiam mereri.
PDF 692 2. Saul ob inobedientiam, à Samuele verbis, à Deo spoliatione regni castigatus, gladio cecidit.
PDF 693 3. Dauidis in felicitate peccatum, & pœna bellum.
PDF 694 4. Impuritates quantu[m] iram Dei prouocent?
PDF 695 5. Cataclysmus aquis, Sodomitæ flammis, alij alijs modis iram in impuros ostenderunt.
PDF 695 6. Chaldæi, Babylonij, & alij, ob luxum armis castigati.
PDF 696 7. Salomonis per luxu[m] deprauatio.
PDF 697 8. Salomonis exe[m]plo etiam alios, apud feminas periclitari.
PDF 697 9. Mirabili exemplo docetur, quid mulierum amor & fraus possit.
PDF 699 10. Fraus diabolica Cingarorum, juuenculas seducentium.
PDF 701 11. Effectus pessimus pessimæ & futilissimæ artis.
PDF 702 12. His talibus artibus impunitis bella prouocari.
PDF 703 13. Ieroboam Politicorum imago, bellorum caussa.
PDF 704 14. Baasa, Achab, alij reges impij, quantorum malorum caussa fuerint?
PDF 705 15. Bella passim à Deo adhibita ad scelera regu[m] & populoru[m] plectenda.
PDF 706 Capvt LXII. Etiam Christianos Reges, Principes, populos, moribus suis caussam dedisse, vt è Terra Sancta, regnis, sedibus suis eijcerentur aut armis castigarentur.
PDF 706 §. 1. Terra Sancta, quàm sanctè olim à Christianis honorata?
PDF 707 2. Eadem Terra Sancta à Christianis violata, Christianis erepta.
PDF 710 3. Idem contingere etiam alijs similia patrantibus.
PDF 711 4. Co[n]stantij, Valentis, Hunerici VVa[n]dalorum regis, aliorumq[ue] malus exitus.
PDF 712 5. Vitizæ Hispaniæ regis miseri, miserum fatum.
PDF 713 6. Carolo Burgundiorum Duci, quàm malè cesserit consilium Politicu[m]?
PDF 714 7. Quàm infeliciter Galli contra Carolum V. Turcas & Protestantes excitârint?
PDF 715 8. In Polonia à turbulentis orta tempestas, à Boleslao sedata.
PDF 716 9. Britanni suâ culpâ, suâ regione pulsi.
PDF 717 10. Alia complura exempla, eorum, qui religione neglecta pessum ierunt.
PDF 719 Capvt LXIII. Deum, & Magistratum ciuilem ad vindictam, peccatores autem ad pœnitentiam, ipsâ multitudine, & magnitudine bella merentium, eorumq[ue] præcipuè, quæ venefici, & veneficorum imitato res perpetrant, prouocari.
PDF 719 §. 1. Pessimus in toto orbe status, à S. Augustino peccatis hominum ascriptus.
PDF 721 2. Magistratus scelera non puniens, ipse meritò punitur.
PDF 722 3. Puellæ vagantis seductio, per Italum.
PDF 723 4. Eiusdem à libidine ad conuentum sagarum tractio.
PDF 724 5. Eiusdem de vitio in vitium progressio.
PDF 725 6. Quantus sit diuinitatis [a]emulator diabolus?
PDF 725 7. Tam grandia scelera non tacenda, aut dissimulanda esse.
PDF 726 8. Varij tituli compotationum à petulantibus vsurpati.
PDF 727 9. Pessimus modus compotandi, per irrisionem sacrarum ceremoniaru[m].
PDF 728 10. Quo modo nimij potatores Tabaci, sint imitatores diaboli?
PDF 729 11. Quàm simile sit sacrificium potatorum quorumdam sacrificio veneficorum?
PDF 730 12. Quàm impiè quidam, inter potitandum, genua flectant?
PDF 730 13. Torques è crinibus puellaru[m], quàm ineptè gestentur?
PDF 731 14. Contemni ceremonias sacras reipsa, si non intentione etiam, per tales ludos.
PDF 732 15. Quàm nefanda jactent, in conuentibus suis, venefici se perpetrasse?
PDF 733 16. Magistratus ad puniendos tales obligari; tales autem non debere desperare, cùm & ipsis adhuc, exemplo puellæ commemoratæ, sit locus pœnitantiæ.
PDF 735 Capvt LXIV. Non veneficos tantùm, sed & blasphemos, & sibi, vel alijs dirißima quæq[ue] imprecantes, bellorum caussam esse.
PDF 735 §. 1. Si venefici puniri jussi, non puniantur, bella existere in pœnam.
PDF 736 2. Quanta sit, etiam hoc tempore, multitudo veneficorum?
PDF 739 3. Blasphemorum in Deum iniquitas, & Dei in blasphemos ira.
PDF 740 4. Mirum non esse, si fiat, quod impij sibiipsis imprecantur.
PDF 741 5. Magistratus tolerans blasphemos, mirari non debet, si bella oriantur.
PDF 742 6. Blasphemiæ, apud Christianos, crimina sunt pœnis dignissima.
PDF 743 Capvt LXV. Expositio præsentis Ecclesiarum statûs, ex D. Basilio Cæsareæ Cappadociæ Archi-Episcopo, re & nomine Magno.
PDF 743 §. 1. Consideratus antiquus Ecclesiæ status ostendit, nihil nunc noui nos pati, de quo tamquam injusto conqueri possimus.
PDF 744 2. Mirabilis comparatio, & descriptio nostrarum & antiquarum calamitatu[m] statûs.
PDF 747 Capvt LXVI. Quibusnam modis poßit, ac debeat Victoria, & Pax vera impetrari?
PDF 747 §. 1. Quantum sit pacis bonum, ex Hæbræoru[m] salutandi more intelligi.
PDF 748 2. Diuersus galeæ vsus, diuersum belli & pacis statum indicat.
PDF 748 3. Pacis bona, & belli mala, in compendio, narrantur.
PDF 749 4. Non sine caussa Pacificos Beatos dictos.
PDF 751 5. Cum quibus Pax sit facienda?
PDF 752 6. Cum quibus Pax non sit facienda?
PDF 753 7. Cum Mundo non esse pacem faciendam.
PDF 753 8. Quales Duces esse oporteat, vt pax fiat?
PDF 754 9. Per quales milites pax & victoria possit obtineri?
PDF 755 10. Deum, cùm satis pœnæ illatum hominibus judicat, per bella, iterum dæmones coërcere, & sedare tempestates Rerum publicarum.
PDF 757 Jndex Rervm Et Verborvm Tomi Tertii.
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine
PDF Tomvs Quartvs