Content
PDF Front cover PDF Endsheet PDF Title page PDF Licentia R. P. Prouincialis in Prouincia Rhenana. PDF Admodvm Reverendo Et Religiosissimo In Christo Patri, Domino Christophoro Pilcmanno Præmonstratensis ordinis, in celeberrimo Steinfeldensi Monasterio Abbati vigilantissimo, Domino ac Patrono suo multis nominibus colendissimo. PDF D. O. M. Avgvstissimæ Trinitati Patri, Et Filio, Et Spiritvi Sancto. PDF Praefatio. Carissimis Fratribvs Stvdivm Perfectionis. PDF Index Capitvm PDF Liber Primvs PDF I. Vnvm Deum omni ex parte esse perfectum. PDF II. Deum esse Perfectionis exemplar. PDF III. Homines æmulari Perfectiones Dei admirandas; eas vere quæ ad imitationem propositæ sunt, auersari. PDF IV. Deum esse Perfectionis auctorem. PDF V. Opportunitates Perfectionis adipiscendæ à Deo hominibus plurimas offerri. PDF VI. Etsi Dei perfecta sint opera, nihil tamen nasci perfectum, sed omnia acceßione ac profectu indigere. PDF VII. Vt omnia imperfecta diuina ordinatione oriantur; ea ipsa tamen ad augmentum Perfectionemq[ue] assurgere, hominique profectum in spiritu suadere PDF VIII. Profectus spiritualis suadetur exemplo Iosephi Patriarchæ. PDF IX. Idem profectus & accretio suadetur testimoniis sanctorum Patrum. PDF X. Plurimum adiumento esse acquirendæ Perfectioni, Temperamenti & Complexionis bonitate[m]. PDF XI. Valetudinem corporis, animique sanitatem, magno præsidio esse studioso Perfectionis. Quid Temperamentum, & eius partes. PDF XII. Mores animi sequi Temperamentum corporis. PDF XIII. Deteriorem Complexionem eiusque vitia Perfectioni acquirendæ remoram ac impedimenta plurima obiicere. PDF XIV. Paßiones animi à Complexione praua factas immoderatiores, Perfectione quærenda esse impedimento. PDF XV. Deum ab hominum Temperie aut Complexione, vt aliquem perficiat, non dependere; sed eius gratia pessimum quemq[ue] optimum posse euadere. PDF XVI. Abundanti gratia Complexionem deteriorem restaurari, exemplis declaratur; hominem tamen non omnino passionu[m] oppugnatione liberari. PDF XVII. Vulnera ac morbos animi, nisi per gratiam Mediatoris sanentur, Perfectionem excludere. Primum vulnus explicatur. PDF XVIII. Ponuntur alia tria animi vulnera. PDF XIX. Explicantur vndecim animi morbi. PDF XX. Gratia Mediatoris Jesv Christi hominis vulnera morbosq[ue] restaurari, & ipsum Perfectionis studio aptum idoneumq[ue] postliminio reddi. PDF XXI. Hominis superiores potantias gratia Mediatoris Iesv Christi ad diuinas operationes restaurari. PDF XXII. Animam hominis, tum in ipsa essentia, tum in potentiis, nobilißimis gratiæ ornamentis illustrari. PDF XXIII. Inordinationem potentiarum inferiorum auxilio gratiæ Christi reparari. PDF XXIV. De quadruplici hominis vita, naturali, peccati, gratiæ, & æterna. PDF XXV. Vitam peccati immanem esse tyrannidem. PDF XXVI. Vitam spiritualem seu gratiæ & dici & vero moueri debere à spiritu, eodemque ab aliis discerni. PDF XXVII. Quæ sit vera vita. PDF XXVIII. Eam veram esse vitam, quæ beata est; eandemque in Dei comprehensione consistere, ex qua bona omnia profluunt, quæ animam satient. PDF XXIX. Vitam beatam eam demum solam esse, quæ æterna sit: eandemque esse finem vltimum, virtutis ac Perfectionis præmium. PDF XXX. Perfectionem non consistere in Dei Inactione animæ nostræ essentiam delapsa, omni humana actione exclusa: amorem etiam concupiscentiæ non esse Perfectionem. PDF XXXI. Perfectionem in Caritate consistere. PDF XXXII. Caritatem esse beatitudinem, ac proinde Perfectionem: quod itidem allatis octo eiusdem insignibus ac titulis probatur. PDF XXXIII. Quæ caritas iueicio sanctorum Patrum sit Perfectio. PDF XXXIV. Quibus operib. Perfectio acquiratur. PDF XXXV. Solis Caritatis virtutumq[ue] infusarum operibus Perfectionem posse acquiri. PDF XXXVI. Singulis bonis operibus in hoc mundo, & quidem illico, reddi à Deo suam mercedem. PDF XXXVII. Proponuntur industriæ octo, quibus gratia, virtutes, ipsaque Perfectio egregie augeantur. PDF XXXVIII. Quanta merces singulis operibus reddatur, & quot gradibus gratia ac virtutes augeantur. PDF Liber Secvndvs PDF Title page PDF Praefatio. Carissimis Fratribvs Praxim Ac Negotiationem spiritualem. PDF I. Devm vbique esse præsentem, intueri omnia, perficere ac operari. PDF II. Numinis præsentis considerationem non modo peccatoribus esse necessariam, sed & iustis, ac Perfectionis studiosis. PDF III. Præsentia diuinæ conspectum non solum mentis conceptione constare, sed à voluntate, & affectu maxime pendere. PDF IV. De septem fructibus eximiis, è diuini Numinis præsentis memoria prodeuntibus, tres explicantur: cognitio sui, Dei clarior notitia, ac lætitia spiritualis. PDF V. Proponuntur duo alii fructus quos diuina præsentiæ memoria producit: timor & humilitas. PDF VI. Reliqui duo fructus qui ex præsentiæ diuinæ conspectu colliguntur: nempe compositio morum, totiusq[ue] hominis externi; ite[m] vltimus, anonymus. PDF VII. Ex trib. generalibus existentia Dei in reb[us], per essentiam, præsentiam, & potentiam, eruuntur alii particulares. PDF VIII. Tres modi conceptæ præsentiæ diuinæ per essentiam. Primus est, Deum non esse animam mundi, sed quid nobilius per omnia diffusum. Secundas, esse lumen quoddam immensum, omnia penetrans. Tertius, tanquam Oceano omnia in ipso contineri. PDF IX. Quartus modus præsentiæ Dei per essentiam in omnibus rebus existentis: cernendum esse Deum in creaturis operantem. PDF X. Adfertur quintus, sextus, & septimus modus præsentia diuinæ; nempe memoria quatuor nouißimorum, timoris Domini & præceptorum eius, ac paßionis Christi. PDF XI. Modus octauus, nonus, & decimus conceptæ præsentiæ Dei, per intellectum ex Regio apparatu in cœlis, variis figuris per imagines, viua fide in sacrosancta Eucharistia. PDF XII. Modus vndecimus voluntati proprius, quæ intime templum Deo colendo, suæ quieti, tumultibus hostiumq[ue] iniuriis arcendis, construit; sanctis Patribus familiaris. PDF XIII. Modus duodecimus, quo nobis in stadio Deum è cœlis pugnæ nostræ Agonothetam proponimus; & decimus tertius, quo diuino Numini omnia opera nostra quasi iugi sacrificio consecramus. PDF XIV. Exponitur modus decimus quartus, quo Deus per potentiam præsens conspicitur; addita regula generali, quæ omnibus modis seruiat. PDF XV. Quæ iuuent ad memoriam præsentiæ diuinæ conseruandam; ac in primis Aspirationes breues ad id admodum esse idoneas. PDF XVI. Aspirationum fontes ponuntur vndecim; adhibitis formulis ex Scriptura sacra, sanctisque Patribus. PDF XVII. Orationes Iaculatoriæ ponuntur singulæ singulis operibus opportunæ. PDF XIIX [XVIII]. Oratio mane recitanda, constans hisce partibus: oblatione, adoratione, gratiarum actione, protestatione, omniumq[ue] pæne virtutu[m] exercitio. PDF XIX. De triplici examine, vno generali. secundo particulari, eoque duplici: quorum altero vitiosæ actiones coercentur, altero praui habitus euelluntur, virtutesque inseruntur. PDF XX. Examinis generalis neceßitas, vtilitas, & partes. PDF XXI. Examinis particularis nomen, vsus, ac conditiones. PDF XXII. Formula examis particularis. PDF XXIII. De altero examine particulari, quo vitiosi habitus euelluntur, virtutes vero inseruntur: quod Negotiatio spiritualis appellatur. PDF XXIV. De causis Negotiationis spiritualis, & primum quidem de materia eius subiecta. PDF XXV. De causa finali Negotiationis spiritualis, nempe spirituali lucro; deque causa eiusdem efficiente: additis aliquot præceptis, quibus feruor & conatus noster excitetur. PDF XXVI. Negotiationis spiritualis causa formalis explicatur; cum industria prima quæ est recta intentio, & ab aliis intentionibus duabus distinguitur. PDF XXVII. Industria secunda: prauos habitus duplici ratione destrui, virtutes multiplicatis actibus augeri. PDF XXVIII. Industria tertia: actus internos ad Negotiationem spiritualem promouendam externis præstare; hos tamen internis subinde plurimum vsui ac subsidio esse. PDF XXIX. Industria quarta: actus exteriores Negotiationi spirituali non modo vtiles esse, sed etiam necessarios. PDF XXX. Industria quinta: quinque virtutum generibus potißimu[m] prauos habitus ac paßiones exterminari; sed maxime vnius ex illis, caritatis, actibus. PDF XXXI. Industria sexta & septima: primum inter alia Negotiationis spiritualis officia locum tenere studium diuinæ gloriæ quærendæ; cui plurimum opitulatur diuinißimæ Eucharistiæ vsus frequentior. PDF XXXII. Industria octaua: in Negotiatione spirituali rationem dati & accepti esse exigendam. Additur formula collationis spiritualis, continens Praxim Negotiationis. PDF XXXIII. Virtutes Theologicas opportunas admodum esse Negotiationi spirituali, & omnino necessarias; fidem in primis, cuius rationes in Praxi debent humanis præponderare. PDF XXXIV. Fidei Praxis, eiusq[ue] neceßitas, sanctoru[m] Patrum auctoritate rationibusque ostenditur. PDF XXXV. Spem præclarum instrumentum esse Perfectionis, ad difficultates magnas superandas, arduaque aggredienda. PDF XXXVI. Duo esse officia spei: alterum in sui diffidentia, alterum in Dei confidentia consistere: confidentiam vero rerum huius mundi plurimum obesse rebus præclare gerendis. PDF XXXVII. Nimiam confidentiam perniciosam admodum esse Negotiationi spirituali; hominesque illius causa grauißima salutis pericula incurrere. PDF XXXVIII. Tacitam præsumptionem, multis incognitam, ad res magnas gerendas aditum præcludere. Quæ eius indicia. PDF XXXIX. Laus diffidentiæ propriæ, eiusque vtilitates. PDF XL. Spem; quæ diffidentiam propriam complectitur, Deique nititur auxilio, difficillima quæque perrumpere; & maxime ardua non modo aggredi sed etiam ad felicem exitum perducere. PDF XLI. Cum spei virtute hominem quandam omnipotentiam induere, PDF XLII. Formula spei exercendæ, ad res maxime difficiles superandas, operaque heroica exercenda. PDF XLIII. Exempla quædam illustria, quibus hominis in Deum confidentis omnipotentia ostenditur. PDF Sacræ Scriptvræ Testimonia. Hoc Opere Explicata. PDF Index Rervm Qvæ Hoc Opere Continentvr. PDF Endsheet PDF Back cover PDF Spine PDF Vorderschnitt 
