Crombecius, Johannes: R. P. Ioan. Crombecii Societatis Iesv Presbyteri De Stvdio Perfectionis Libri Dvo. Mogvntiæ : Rasfeldius ; Mogvntiæ : Volmarus, 1614
Content
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Licentia R. P. Prouincialis in Prouincia Rhenana.
- PDF Admodvm Reverendo Et Religiosissimo In Christo Patri, Domino Christophoro Pilcmanno Præmonstratensis ordinis, in celeberrimo Steinfeldensi Monasterio Abbati vigilantissimo, Domino ac Patrono suo multis nominibus colendissimo.
- PDF D. O. M. Avgvstissimæ Trinitati Patri, Et Filio, Et Spiritvi Sancto.
- PDF Praefatio. Carissimis Fratribvs Stvdivm Perfectionis.
- PDF Index Capitvm
- PDF 1 Liber Primvs
- PDF 1 I. Vnvm Deum omni ex parte esse perfectum.
- PDF 11 II. Deum esse Perfectionis exemplar.
- PDF 21 III. Homines æmulari Perfectiones Dei admirandas; eas vere quæ ad imitationem propositæ sunt, auersari.
- PDF 33 IV. Deum esse Perfectionis auctorem.
- PDF 50 V. Opportunitates Perfectionis adipiscendæ à Deo hominibus plurimas offerri.
- PDF 71 VI. Etsi Dei perfecta sint opera, nihil tamen nasci perfectum, sed omnia acceßione ac profectu indigere.
- PDF 87 VII. Vt omnia imperfecta diuina ordinatione oriantur; ea ipsa tamen ad augmentum Perfectionemq[ue] assurgere, hominique profectum in spiritu suadere
- PDF 95 VIII. Profectus spiritualis suadetur exemplo Iosephi Patriarchæ.
- PDF 102 IX. Idem profectus & accretio suadetur testimoniis sanctorum Patrum.
- PDF 112 X. Plurimum adiumento esse acquirendæ Perfectioni, Temperamenti & Complexionis bonitate[m].
- PDF 123 XI. Valetudinem corporis, animique sanitatem, magno præsidio esse studioso Perfectionis. Quid Temperamentum, & eius partes.
- PDF 141 XII. Mores animi sequi Temperamentum corporis.
- PDF 148 XIII. Deteriorem Complexionem eiusque vitia Perfectioni acquirendæ remoram ac impedimenta plurima obiicere.
- PDF 159 XIV. Paßiones animi à Complexione praua factas immoderatiores, Perfectione quærenda esse impedimento.
- PDF 167 XV. Deum ab hominum Temperie aut Complexione, vt aliquem perficiat, non dependere; sed eius gratia pessimum quemq[ue] optimum posse euadere.
- PDF 176 XVI. Abundanti gratia Complexionem deteriorem restaurari, exemplis declaratur; hominem tamen non omnino passionu[m] oppugnatione liberari.
- PDF 188 XVII. Vulnera ac morbos animi, nisi per gratiam Mediatoris sanentur, Perfectionem excludere. Primum vulnus explicatur.
- PDF 203 XVIII. Ponuntur alia tria animi vulnera.
- PDF 211 XIX. Explicantur vndecim animi morbi.
- PDF 224 XX. Gratia Mediatoris Jesv Christi hominis vulnera morbosq[ue] restaurari, & ipsum Perfectionis studio aptum idoneumq[ue] postliminio reddi.
- PDF 241 XXI. Hominis superiores potantias gratia Mediatoris Iesv Christi ad diuinas operationes restaurari.
- PDF 252 XXII. Animam hominis, tum in ipsa essentia, tum in potentiis, nobilißimis gratiæ ornamentis illustrari.
- PDF 266 XXIII. Inordinationem potentiarum inferiorum auxilio gratiæ Christi reparari.
- PDF 288 XXIV. De quadruplici hominis vita, naturali, peccati, gratiæ, & æterna.
- PDF 299 XXV. Vitam peccati immanem esse tyrannidem.
- PDF 316 XXVI. Vitam spiritualem seu gratiæ & dici & vero moueri debere à spiritu, eodemque ab aliis discerni.
- PDF 339 XXVII. Quæ sit vera vita.
- PDF 356 XXVIII. Eam veram esse vitam, quæ beata est; eandemque in Dei comprehensione consistere, ex qua bona omnia profluunt, quæ animam satient.
- PDF 373 XXIX. Vitam beatam eam demum solam esse, quæ æterna sit: eandemque esse finem vltimum, virtutis ac Perfectionis præmium.
- PDF 387 XXX. Perfectionem non consistere in Dei Inactione animæ nostræ essentiam delapsa, omni humana actione exclusa: amorem etiam concupiscentiæ non esse Perfectionem.
- PDF 411 XXXI. Perfectionem in Caritate consistere.
- PDF 435 XXXII. Caritatem esse beatitudinem, ac proinde Perfectionem: quod itidem allatis octo eiusdem insignibus ac titulis probatur.
- PDF 457 XXXIII. Quæ caritas iueicio sanctorum Patrum sit Perfectio.
- PDF 476 XXXIV. Quibus operib. Perfectio acquiratur.
- PDF 496 XXXV. Solis Caritatis virtutumq[ue] infusarum operibus Perfectionem posse acquiri.
- PDF 517 XXXVI. Singulis bonis operibus in hoc mundo, & quidem illico, reddi à Deo suam mercedem.
- PDF 526 XXXVII. Proponuntur industriæ octo, quibus gratia, virtutes, ipsaque Perfectio egregie augeantur.
- PDF 542 XXXVIII. Quanta merces singulis operibus reddatur, & quot gradibus gratia ac virtutes augeantur.
- PDF [557] Liber Secvndvs
- PDF [557] Title page
- PDF [558] Praefatio. Carissimis Fratribvs Praxim Ac Negotiationem spiritualem.
- PDF 561 I. Devm vbique esse præsentem, intueri omnia, perficere ac operari.
- PDF 570 II. Numinis præsentis considerationem non modo peccatoribus esse necessariam, sed & iustis, ac Perfectionis studiosis.
- PDF 587 III. Præsentia diuinæ conspectum non solum mentis conceptione constare, sed à voluntate, & affectu maxime pendere.
- PDF 594 IV. De septem fructibus eximiis, è diuini Numinis præsentis memoria prodeuntibus, tres explicantur: cognitio sui, Dei clarior notitia, ac lætitia spiritualis.
- PDF 602 V. Proponuntur duo alii fructus quos diuina præsentiæ memoria producit: timor & humilitas.
- PDF 609 VI. Reliqui duo fructus qui ex præsentiæ diuinæ conspectu colliguntur: nempe compositio morum, totiusq[ue] hominis externi; ite[m] vltimus, anonymus.
- PDF 620 VII. Ex trib. generalibus existentia Dei in reb[us], per essentiam, præsentiam, & potentiam, eruuntur alii particulares.
- PDF 625 VIII. Tres modi conceptæ præsentiæ diuinæ per essentiam. Primus est, Deum non esse animam mundi, sed quid nobilius per omnia diffusum. Secundas, esse lumen quoddam immensum, omnia penetrans. Tertius, tanquam Oceano omnia in ipso contineri.
- PDF 645 IX. Quartus modus præsentiæ Dei per essentiam in omnibus rebus existentis: cernendum esse Deum in creaturis operantem.
- PDF 661 X. Adfertur quintus, sextus, & septimus modus præsentia diuinæ; nempe memoria quatuor nouißimorum, timoris Domini & præceptorum eius, ac paßionis Christi.
- PDF 674 XI. Modus octauus, nonus, & decimus conceptæ præsentiæ Dei, per intellectum ex Regio apparatu in cœlis, variis figuris per imagines, viua fide in sacrosancta Eucharistia.
- PDF 686 XII. Modus vndecimus voluntati proprius, quæ intime templum Deo colendo, suæ quieti, tumultibus hostiumq[ue] iniuriis arcendis, construit; sanctis Patribus familiaris.
- PDF 701 XIII. Modus duodecimus, quo nobis in stadio Deum è cœlis pugnæ nostræ Agonothetam proponimus; & decimus tertius, quo diuino Numini omnia opera nostra quasi iugi sacrificio consecramus.
- PDF 713 XIV. Exponitur modus decimus quartus, quo Deus per potentiam præsens conspicitur; addita regula generali, quæ omnibus modis seruiat.
- PDF 721 XV. Quæ iuuent ad memoriam præsentiæ diuinæ conseruandam; ac in primis Aspirationes breues ad id admodum esse idoneas.
- PDF 727 XVI. Aspirationum fontes ponuntur vndecim; adhibitis formulis ex Scriptura sacra, sanctisque Patribus.
- PDF 739 XVII. Orationes Iaculatoriæ ponuntur singulæ singulis operibus opportunæ.
- PDF 746 XIIX [XVIII]. Oratio mane recitanda, constans hisce partibus: oblatione, adoratione, gratiarum actione, protestatione, omniumq[ue] pæne virtutu[m] exercitio.
- PDF 756 XIX. De triplici examine, vno generali. secundo particulari, eoque duplici: quorum altero vitiosæ actiones coercentur, altero praui habitus euelluntur, virtutesque inseruntur.
- PDF 763 XX. Examinis generalis neceßitas, vtilitas, & partes.
- PDF 776 XXI. Examinis particularis nomen, vsus, ac conditiones.
- PDF 785 XXII. Formula examis particularis.
- PDF 792 XXIII. De altero examine particulari, quo vitiosi habitus euelluntur, virtutes vero inseruntur: quod Negotiatio spiritualis appellatur.
- PDF 801 XXIV. De causis Negotiationis spiritualis, & primum quidem de materia eius subiecta.
- PDF 809 XXV. De causa finali Negotiationis spiritualis, nempe spirituali lucro; deque causa eiusdem efficiente: additis aliquot præceptis, quibus feruor & conatus noster excitetur.
- PDF 821 XXVI. Negotiationis spiritualis causa formalis explicatur; cum industria prima quæ est recta intentio, & ab aliis intentionibus duabus distinguitur.
- PDF 839 XXVII. Industria secunda: prauos habitus duplici ratione destrui, virtutes multiplicatis actibus augeri.
- PDF 852 XXVIII. Industria tertia: actus internos ad Negotiationem spiritualem promouendam externis præstare; hos tamen internis subinde plurimum vsui ac subsidio esse.
- PDF 866 XXIX. Industria quarta: actus exteriores Negotiationi spirituali non modo vtiles esse, sed etiam necessarios.
- PDF 876 XXX. Industria quinta: quinque virtutum generibus potißimu[m] prauos habitus ac paßiones exterminari; sed maxime vnius ex illis, caritatis, actibus.
- PDF 885 XXXI. Industria sexta & septima: primum inter alia Negotiationis spiritualis officia locum tenere studium diuinæ gloriæ quærendæ; cui plurimum opitulatur diuinißimæ Eucharistiæ vsus frequentior.
- PDF 896 XXXII. Industria octaua: in Negotiatione spirituali rationem dati & accepti esse exigendam. Additur formula collationis spiritualis, continens Praxim Negotiationis.
- PDF 931 XXXIII. Virtutes Theologicas opportunas admodum esse Negotiationi spirituali, & omnino necessarias; fidem in primis, cuius rationes in Praxi debent humanis præponderare.
- PDF 945 XXXIV. Fidei Praxis, eiusq[ue] neceßitas, sanctoru[m] Patrum auctoritate rationibusque ostenditur.
- PDF 952 XXXV. Spem præclarum instrumentum esse Perfectionis, ad difficultates magnas superandas, arduaque aggredienda.
- PDF 958 XXXVI. Duo esse officia spei: alterum in sui diffidentia, alterum in Dei confidentia consistere: confidentiam vero rerum huius mundi plurimum obesse rebus præclare gerendis.
- PDF 964 XXXVII. Nimiam confidentiam perniciosam admodum esse Negotiationi spirituali; hominesque illius causa grauißima salutis pericula incurrere.
- PDF 971 XXXVIII. Tacitam præsumptionem, multis incognitam, ad res magnas gerendas aditum præcludere. Quæ eius indicia.
- PDF 981 XXXIX. Laus diffidentiæ propriæ, eiusque vtilitates.
- PDF 992 XL. Spem; quæ diffidentiam propriam complectitur, Deique nititur auxilio, difficillima quæque perrumpere; & maxime ardua non modo aggredi sed etiam ad felicem exitum perducere.
- PDF 1001 XLI. Cum spei virtute hominem quandam omnipotentiam induere,
- PDF 1017 XLII. Formula spei exercendæ, ad res maxime difficiles superandas, operaque heroica exercenda.
- PDF 1024 XLIII. Exempla quædam illustria, quibus hominis in Deum confidentis omnipotentia ostenditur.
- PDF Sacræ Scriptvræ Testimonia. Hoc Opere Explicata.
- PDF Index Rervm Qvæ Hoc Opere Continentvr.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
- PDF Vorderschnitt