Homiliæ Qvadragesimales Reverendissimi D.ni P. F. Hieronymi Baptistæ De Lanvza Venerabilis memoriæ Episcopi Barbastrensis & Albarrazini, Ord. FF. Præd [...] : Ex Hispanico idiomate in latinum perfectè fideliterq[ue] iuxta posteriorem omnium, nouamq[ue] editionem translatæ, & ab innumeris cùm S. Scripturæ, tùm [...] / Opera & labore admodum Venerabilis Patris P. Onesimi De Kien Iprensis Ordinis FF. Minorvm Capvcinorvm Concionatoris Prouinciæ Flandro-Belgicæ. Antverpiæ : Lesteens, 1649 : Tomvs Secvndvs(1649-). 1649
Content
- PDF Tomvs Secvndvs
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Index Homiliarvm Qvæ In Hoc Secvndo Tomo Continentvr.
- PDF 1 Dominica secunda Quadragesimæ: Homilia Dvudecima. De Transfiguratione Domini. Aßumpsit Iesus Petrum & Iacobum & Ioannem fratrem eius & duxit illos in montem excelsum &c. Matth. 17.
- PDF 1 Svmmarivm Homiliæ Dvodecimæ Seqventis.
- PDF 2 Homilia XII. De Transfigvratione Domini.
- PDF 3 §. 1. Transfigurat se Christus primò: in suæ diuinitatis probationem, Mysterium à millenis annis per Dauidem decantatum.
- PDF 6 §. 2. Ostendit hic quòd veram in se contineat diuinitatem: eiusque splendor diuersus fuerit à splendore, quò claruit Moyses.
- PDF 8 §. 3. Secundò: transfigurat se Christus ad omniu[m] nostrum vtilitatem nobis præmium proponens, quod, dum est excellens, alas dat boui.
- PDF 11 §. 4. Hâc gloriâ nos hortatur Dauid, signum est illud, quod Deus eleuauit, vt congreget populum, ad inuadendum cœlum.
- PDF 14 §. 5. Excitat valde pusillanimes, etiam contra fortißimos hostes præostensum præmium.
- PDF 15 §. 6. Assumpsit Iesus. Tale bonum est cœlestis gloria, vt nec desiderari poßit, nisi Deus animam virtutibus roboret supernaturalibus.
- PDF 17 §. 7. In montem excelsum: Mundo Christus suos educit discipulis, vt illis ostendat gloriam suam, nihil enim in eo est, in quo videatur.
- PDF 19 §. 8. Admirandam facit Apostolus gradationem de oculis, autibus & corde, vt huius gloriæ declaret magnitudinem.
- PDF 22 §. 9. Transfiguratus est. Hoc mysterio complet id quod Moysi promiserat, & in se præsignat, quod futurum est in Sanctu.
- PDF 25 §. 10. Transfiguratus est. Sicut in Christo ex vnione diuinæ naturæ cum humana processit animæ gloria, & ex illâ, corporis: ita erit in Sanctis.
- PDF 26 §. 11. Co[n]iungitur Deus singulis animabus in particulari, vnde nascetur animæ gloria quæ eam satiabit.
- PDF 28 §. 12. Ex gloriâ animæ decurrent in corpus ac sensus riui, de quibus propheta Ioël.
- PDF 31 §. 13. Erit Deus omnia in omnibus, & corpora nostra vocabuntur non manu facta, ac in se poßidebunt, quidquid possunt desiderare.
- PDF 33 §. 14. Quotquot hîc co[n]eniunt, sancti sunt & boni, omnes enim in illo statu gloriæ, tales eru[n]t.
- PDF 35 §. 15. Moyses & Elias. Omnes in cœlo erunt sapientes, nullus illuc stultus intrabit. Hoc nostrum moueat desideriu[m], magis quam Socratis.
- PDF 38 §. 16. Apparuerunt Moyses & Elias: In testes persona Christi D[omin]i nostri conuenientes.
- PDF 39 §. 17. Apparent Moyses & Elias in maiestate, loquuntur cum Christo de præcipuis eius mysterijs: simul cum eo sunt. Status gloriæ cœlestis exemplaria.
- PDF 41 §. 18. In illo gloriæ statu omnes erunt magni, quos significant magni illi pisces, quos Apostoli piscati sunt.
- PDF 53 [i.e. 43] §. 19. Bonum est &c. Cognoscunt Apostoli Moysen & Eliam: in illo quoque statu cuncti se mutuo clarè cognoscent.
- PDF 47 Secundo die Lunæ Quadragesimæ: De discessu Christi & morte in peccato. Dixit ergo eis iterùm Iesus, ego vado, & quæretis me, & in peccato vestro moriemini. Ioan. 8.
- PDF 47 Svmmarivm Homiliæ Decimætertiæ Seqventis.
- PDF 48 Homila XIII. De Discessv Christi, Et Morte In Peccato.
- PDF 49 §. 1. Ostendit Deus quàm involuntariè puniat peccatores, cum ipsos præmoneat, vt se emendent.
- PDF 53 §. 2. Minæ sunt hæ terribiles Dei. Ego vado: pro vt Israëlitæ cognouerunt , & Samuel declarauit.
- PDF 55 §. 3. Est Deus vita animæ, quo discedente moritur, nec opera vitæ valet exercere.
- PDF 56 §. 4. Anima per peccatum mortua, opera vitæ non potest exercere: & quæ bona facit, filij sunt producti in seruitute. Patet quoque quod peccatum sit locusta, cruca, bruchus, rubigo, de quibus Ioel.
- PDF 60 §. 5. Vt opera vestra bona sint vitalia, prius viuat anima, deserat peccatum animæ homicidam, illo purgata Deo sua offerat sacrificia.
- PDF 61 §. 6. Hôc velut supremo terriculamento perculit Deus populum suum: Ego vado. Et in historia Samsonis indicauit.
- PDF 63 §. 7. Sicut hæc summa censetur animæ calamitas, si eam deserat Deus; ita summa eius dicenda felicitas, si secum detineat.
- PDF 65 §. 8. Supplicium contra iræ diuinæ prouocatores grauißimum est, Deum eos deferere.
- PDF 66 §. 9. Gentiles, intelligentes se sine Dijs viuere non posse, illos clauis configebant, catenis colligabant, intimisque laribus abscondebant. Quid vero tu ô Christiane?
- PDF 69 §. 10. Lucta Iacob sunt cum lachrymis, & quod petebat hoc erat ne à se discederet.
- PDF 70 §. 11. Præuidit Iacob Iudæorum calamitatem quòd eos Deus desereret, illos deplorat, quòd carerent defensore. Euntibus Cherubinis pariter & templi currus progrediebantur.
- PDF 72 §. 12. Abeunte Deo mansit ille populus, vt spelunca, leone egresso, quam quilibet serpens ingrediatur.
- PDF 74 §. 13. In peccato vestro. Abit Deus: quiæ illum eijciunt: ipse quippe in anima desiderat habitare.
- PDF 77 §. 14. Homo ipse Deum eijcit, ipse sibi maius adfert detrimentum, quàm omnes creaturæ simul vnitæ ei possunt adferre.
- PDF 80 §. 15. Deus proprio motu non occidit hominem, ipse sibi homo per peccatum procurat mortem.
- PDF 83 §. 16. Peccare est sibi mortem acquirere; proprium hoc peccati stipendium, ob quod infeliciter mortui sunt Iudæi.
- PDF 86 §. 17. Mala mors ea tantum dicenda est, quando quis in peccato moritur, vt probant D. August. D. Chrysost. & D. Ambros.
- PDF 87 §. 18. Ea sola mors bona est, quæ est in gratia, quæ autem est in peccato, qualiscumque sit, mala est.
- PDF 89 §. 19. In peccato vestro moriemini. Quisquis peccat, moritimeat in peccato, cùm, quia dum peccat, contra eum fertur sententia, tùm quia valde poßibile est mori, quam primum peccauit.
- PDF 91 §. 20. Tertiò: caue mori in peccato: quia ex eo sine diuina gratia non resurges, quæ iustè quibusdam denegatur.
- PDF 93 §. 21. Quarto: timeat in peccato mori, qui hoc committit: qui enim suo fidit inimico, eius manibus moritur.
- PDF 96 §. 22. Qui peccant, fidentes se pœnitentiam acturos, pereunt, sicut illi qui cum schedula gratiæ suas vendunt posseßiones.
- PDF 98 §. 23. Prænuntiari potest, quod in peccato morietur, qui sicut ille in eo perseuerat & est vt argentum Hieremiæ vel arbor D. Bernardi.
- PDF 99 §. 24. Peruersè confidit de Dei misericordia & propria libertate, qui perseuerat in peccato, quô & illam non meretur, & in hac infirmatur.
- PDF 101 §. 25. Difficillimum est sanare eum, qui in peccato perseuerat, sicut multi temporis dæmonium.
- PDF 102 §. 26. Morietur in peccato, qui in eo perseuerans, infixus hæret, vt ait Dauid, in interitu, quem fecit.
- PDF 104 §. 27. Multu peccatoribus in morte accidit, quod Sisaræ, cuius vox est Echo: perterret visio D. Theresiæ.
- PDF 107 §. 28. In extrema mortis hora multis euenit peccatoribus, quod gubernatori, cuius ænea tormenta clauis obstruuntur.
- PDF 108 §. 29. Perseuerare in peccato, est animæ pedes religare, vt in illo moriatur: Et pluribus de causis taöes vocat Isaias, illusores.
- PDF 111 §. 30. Morietur in peccatis suis, qui ea multiplicat, vt nexus cœcos quos in hora mortis non liceat rescindere, sed dissoluere.
- PDF 113 §. 31. Morietur in peccato, qui illud, vt Pharao mare ingreditur eiusque manibus occidetur, velut Saul Amalecitæ.
- PDF 116 Secundo die Martis Quadragesimæ: Homilia Decimæqvarta. De obedientia Cathedræ & Prælatis. Tunc locutus est Iesus ad turbas & discipulos dicens: Super cathedram Moysi . Math. 18.
- PDF 116 Svmmarivm Homiliæ Decimæqvartæ Seqventis.
- PDF 117 Homilia XIV. De Obedientia Cathedræ Et Prælatis.
- PDF 118 §. 1. Aperiens Christus cisternam præcauet, ne quis in illam incidat, & spinas comburens, seruat triticum secundum legem.
- PDF 119 §. 2. Super Cathedram. Licet omnes nos creauerit Deus quoad naturam æquales, disposuit tamen superiorum, & inferiorum inæqualitatem.
- PDF 121 §. 3. In omnibus lucet ordo superiorum & inferiorum. Sic quoque decretum est, in omnibus legibus, naturali, scripta, & Euangelica.
- PDF 123 §. [4.] Super Cathedram. Necessaria est cathedra, in qua ipse Deus nos docet, vbi vera sapientia.
- PDF 125 §. 5. Ex suauißima Dei prouidentia erigitur in hoc mundo carhedra visibilis, cui nostrum subiecit intellectum.
- PDF 126 §. 6. Secura est doctrina cathedræ Ecclesiæ, quam D. Paulus nominat columnam ac firmamentum veritatis.
- PDF 130 §. 7. Necessaria est vna Cathedra visibilis, quæ nos doceat, & eiusdem visibilies sint præceptores.
- PDF 131 §. 8. In Eunucho Candacis, & Centurione Cæsareæ, ac in D. Paulo, nos docuit Deus subiectionem debitam magisterio prælatorum Ecclesiæ.
- PDF 133 §. 9. Vna est Ecclesiæ Cathedra: quia vna est eius doctrina, licet diabolus velit linguas confundere sicut in turri Babylonica.
- PDF 136 §. 10. Vnitas Cathedræ sumitur ex vnitate capitis, significata in tunica Christi contraposita velo templi.
- PDF 138 §. 11. Similiter sumitur vnitas Cathedræ, ex vnitate doctrinæ: quod Salomon declarat.
- PDF 140 §. 12. Conseruat vnitas doctrinæ, vnitatem idiomatis, in quo errauit Iudas, & hanc Romani ad suæ conseruationem Reipublicæ procurarunt.
- PDF 143 §. 13. Sumitur quoque Cathedræ vnitas, ex vnitate Sacramentorum quæ eadem sunt, licet ministri sint diuersi.
- PDF 145 §. 14. Soli in Cathdra sedere debent superiores & sacerdotes, coram quibus erecti in pedes stare debent Laici, licet quis fit Iosue Princeps, aut Imperatrix Eusebia, imo & ipse D. Hieronymus.
- PDF 147 §. 15. Scribæ & Pharisæi. Licet terreni sint Prælati, potestate tamen pollent ad tractanda cœlestia: quibus & obediendum.
- PDF 149 §. 16. Honorari debet Prælatus, licet malus; iniuriam illi factam Deus sibi censet irrogari, sicut capitis iniuria est qua capillis irrogatur.
- PDF 152 §. 17. Quàm fuerit Samsoni perniciosum, capillos sibi tonderi, in quibus eius consistebat fortitudo. Idem iudica de Ecclesia, dum eius sacerdotes & Prælati tanguntur.
- PDF 153 §. 18. Potestatem habent Prælati absoluendi, leges condendi, excommunicandi, proinde ex æquo iure obtemperandum.
- PDF 155 §. 19. Plurimum licet referat Prædicatoris, Prælatiq[ue] bonitas: porrò si malus sit, quid dicat, non quid faciat, attendendum.
- PDF 158 §. 20. Phylacteria ac fimbrias in propriam ordinabant gloriam, quæ ad Dei erant honorem instituta, ac virtutum instrumenta.
- PDF 161 Tertio die Mercurij Quadragesimæ: Homilia Decimaqvinta. De ascensu Christi in Hierusalem, & filijs Zebedæi. Ascendens Iesus Hierosolymam assumpsit duodecim discipulos suos secreto & ait illis: Ecce ascendimus Hiersolymam &c. Matth. 20.
- PDF 161 Svmmarivm Homiliæ Decimæqvintæ Seqventis.
- PDF 163 Homilia XV. De Ascensv Christi In Hiervsalem, Et Fliis Zebedæi.
- PDF 164 §. 1. Vtilißima est de Christo consideratio, vt myrrhæ fasciculo, quem sponsa cœlestis inter vbera collocat.
- PDF 166 §. 2. Est Christus lapis cœlatus à Deo, à sæuis lapidicidis exsculptus, in quem oculi defigendi.
- PDF 167 §. 3. Multiplices fuere corporis Christi pœnæ, quia multæ fuerunt corporis peccati culpæ.
- PDF 170 §. 4. Cur Christus dixerit mortem suam multis profuturam, cum pro omnibus sit mortuus.
- PDF 171 §. 5. In huius lapidis sculptura, quisque sua inueniet peccata designata.
- PDF 172 §. 6. Est Christi paßio fel piscis Calionymi, qui cæcos illuminet oculos.
- PDF 173 §. 7. Viam, quæ ducit Christum ad gloriam, inseqi debemus: nec enim melior est Domino seruus.
- PDF 176 §. 8. In viam Iacobum & Ioannem reducit per calicem suum, hæc quippe est semita nubium.
- PDF 180 §. 9. Multò valet gloria, multo est labore comparanda, illo Sancti delectantur.
- PDF 186 §. 10. Tam festino gradu procedit Christus, vt mirentur, & timeant Apostoli.
- PDF 187 §. 11. Comsummabuntur omnia. Paucis horis compleuit ea Saluator, quæ quinque mille annis erant delineata, illum namque amor excitabat.
- PDF 189 §. 12. Cunctas sua paßione Christus prophetias viuificauit, & miscuit quasi fermentum; fidei nostræ maximè conueniens.
- PDF 191 §. 13. Christus electrum, in ignem conuersus ambulabat inter animalia, complens vaticinia prophetarum.
- PDF 192 §. 14. De Filio hominis. Quæ de se scripta erant, Christus impleuit, superest, vt tu, quæ te tangunt, impleas sicut Eliscus.
- PDF 194 §. 15. Tradetur. Non signat Christus, quis eum sit traditurus, ob rationes notatu dignißimas.
- PDF 197 §. 16. Ostendit nobis Christus laboribus noui gratiam testamenti, qui cum præmio debent considerari.
- PDF 199 §. 17. Tunc accessit. Errarunt hi duo fratres quoad tempus, sicut Baruth, in eo quoque quod vnam tantum partem attenderint propositionis, tu verò totam assume.
- PDF 202 §. 18. Accessit mater. Sui parentes obliuiscuntur filiorum causâ, quod Salomon execrabatur.
- PDF 204 §. 19. Nescitis &c.. Superbia vitium stultum, homini alienum, vt alæ campanis, Deo execrabile.
- PDF 206 §. 20. Nescitis. Stultitia imputatur, onera petere, ad sedendum, vt ipsa regalis exprimit corona, & propinqua Elimelech.
- PDF 210 §. 21. Prælatura magnum onus, meritò fugiendum, ob ea multa ad quæ obligat, quæ mitra, ac Diui Gregorij dolor significant.
- PDF 218 §. 22. Possumus. Dignitatis amore tument qui respondent Possumus: mendaces filij hominum in stateris; similes elephanti.
- PDF 220 §. 23. Non est meum. Christo non conueuit sedes suas dare superbis, in alios mutentur viros, vt dixit Saüli Samuel.
- PDF 221 §. 24. Indignati sunt. Non hoc te scandalizet, minimos in Dei seruis notare defectus, nullus enim ab his liber viuit.
- PDF 223 Tertio die Iouis Quadragesimæ: Homilia Decimasexta. De diuite Epulone & Lazaro. Homo quidam erat diues, & induebatur purpura & bysso &c. Luc. 16.
- PDF 223 Svmmarivm Homiliæ Decimæsextæ Sequentis.
- PDF 224 Homilia XVI. De Divite Epvlone, Et Pavpere Lazaro.
- PDF 225 §. 1. Tenentur diuites dare eleemosynam ; quod si non dederint, damnabuntur, vt rectè Christus probat hac historia iis, qui suam doctrinam explodebant.
- PDF 228 §. 2. Huius diuitis supplicium sit ipsis exemplo diuitibus, vt pœna Caini.
- PDF 230 §. 3. Vult Deus, vt diues subueniat pauperi, vt cœlum terræ, & stomachus corporis partibus.
- PDF 232 §. 4. Sunt diuitiæ aquæ cisternæ, illis diues vtatur, sed fontes illas faciat pauperibus.
- PDF 234 §. 5. Confundit Deus diuitem, non facientem eleemosynam, vt Dominus suum œconomum.
- PDF 235 §. 6. Argumentum admirabile nobis proponit D. Ioannes, quod diues, qui proximi non miseretur quem videt inopia laborantem, Deum non amet.
- PDF 237 §. 7. Se Deus exhibet in paupere, in quo tuam erga illum possis operibus probare dilectionem.
- PDF 240 §. 8. Homo quidam erat diues. Manifestat Dominus, diuitem illum fuisse cloâcam peccatorum.
- PDF 242 §. 9. Diues. Ex se peccatum non est, eße diuitem, nec quidem diuitias optare moderatas.
- PDF 246 §. 10. Induebatur. Non est de se malum quod quis se vestiat honestè, nec Deo de se placent in vestitu sordes.
- PDF 248 §. 11. Epulabatur. Non vt peccatum arguitur, celebrare conuiuia, imo potest esse meritorium, vt multis patet.
- PDF 250 §. 12. Vocat D. Ioannes diuitias, substantiam huius mundi, sicut D. Paulus, fidem rerum sperandarum substantiam.
- PDF 253 §. 13. Erat quidam mendicus, Tribus articulis huius causa describitur, quòd mundi habuerit substantiam, quòd fratrem viderit neceßitatem habere, & clauserit viscera sua ab eo.
- PDF 255 §. 14. Sed & canes. Inducit Dominus canes, vt testes, quibus euidenter hic probat, sicut asinam contra Balaam.
- PDF 257 §. 15. Mortuus est diues, Dißimiles fuerunt diuitis & pauperis obitus: at in eo quod notat Euangelista, sibi similes.
- PDF 261 §. 16. Factum est vt moreretur mendicus: Sicut moriente Lazaro eius quoque mortuæ est paupertas, ita moriente diuite, periere diuitiæ.
- PDF 263 §. 17. Sepultus est in inferno. Triste sepulchrum quod describit Isaias, & vidit Ezechiel meritò omnibus exhorrendum.
- PDF 266 §. 18. Dum esset in tormentis. Est infernus locus tormentorum, sicut cœlum deliciarum, quæ omnem superant intellectum.
- PDF 269 §. 19. In valle Tophet depingit Isaias infernum.
- PDF 270 §. 20. Hos cruciatus graphicè delineat Angelus D. Ioanni, quorum, ait, consideratio patientiam in Sanctis operatur.
- PDF 272 §. 21. Eleuans oculos. Ex inferno tantùm ea vidit epulo, quæ possent adferre cruciatum, & hæc quoque tantùm videbunt damnati.
- PDF 275 §. 22. Pater Abraham. Mera fuerut deliramenta, quæ diues illi in inferno petiit, nec obtinuit.
- PDF 278 §. 23. Recepisti bona. Ex iustitia procedit Abrahæ sententia, quæ declarat, cur hic peccatores ferientur: iusti verò crucientur.
- PDF 283 Tertio die Veneris Quadragesimæ: Homilia Decimaseptima. De parabola vineæ. Homo erat Paterfamilias qui plantauit vineam & sepem circumdedit &c. Matth. 21.
- PDF 283 Svmmarivm Homiliæ Decimæseptimæ Seqventis.
- PDF 284 Homilia XVII. De Parabola Vineæ.
- PDF 286 §. 1. Siquidem Iudæis hanc Christus proposuit parabolam, nobis tamen loquitur, velut Dauid in morte Saulis.
- PDF 290 §. 2. Iudæos Christus in propria causa iuduces eligit, quos suo capit hamo velut Behemoth.
- PDF 293 §. 3. Velut vrsi, qui rationis parabolæ vi conclusi ac conuicti, contra seipsos tulere sententiam; in Christum insurrexerunt, eius necem machinati.
- PDF 296 §. 4. Homo erat. Plantauit Deum vineam, quam fructum amarum daturam sciebat: quia Pater est.
- PDF 297 §. 5. Plantauit vineam. Dicitur palmes esse Christianus, qui nisi fructum ferat, soli conuenit igni.
- PDF 299 §. 6. Ferre tenetur fructum Christianus cum velut palmes putetur, & colatur.
- PDF 300 §. 7. Plantati sumus in Ecclesia, sicut palmites, ex libera, meraque Dei bonitate, quod indicat oleum Iacob.
- PDF 302 §. 8. Hoc summi beneficij loco ponito, plantatum te in hac vinea, ne tibi succedat, quod Adamo ingratisque, philosophis accidisse nouimus.
- PDF 307 §. 9. Sepem circumdedit ei. Sepes est lex Dei, quæ si cadat, intrant feræ, & vineam demoliuntur.
- PDF 311 §. 10. Ob destructam sepem, destruitur Sichem, & ob eandem in domo sua à Iacob erectam, & ipse quoque conseruatur, hoc quoque postulat Dauid, dum legem Dei vult custodiri nimis.
- PDF 315 §. 11. Fodit in ea torcular. Tam abundanter prouidit Deus vineæ suæ, vt ei dicere liceat: Non plus vltra.
- PDF 318 §. 12. Sepem circumdedit. Indicat quoque sepes diuina beneficia, & diabolus esse censetur, qui illa septus, offendit Deum.
- PDF 319 §. 13. Locauit agricolis. Sunt Prælati agricolæ, & quisque in se, simul & palmes est & agricola.
- PDF 321 §. 14. Domini est vinea, procurator homo, qui qui fructum adferre tenetur, non Domino, sed sibi ipsi.
- PDF 323 §. 15. Fructus temporibus suis. Ab omnibus non pares repetit Deus fructus, vt ex decimis declarat, & illos nostro reposcit te[m]pore.
- PDF 327 §. 16. Peregrè profectus est. Nos liberos permittit Deus, & suum recipiendi fructus ostendit desiderium in eo quod agit.
- PDF 329 §. 17. Misit alios. Magnam suam Deus ostendit misericordiam, qui tot mittat famulos, ac tandem vnicum filium.
- PDF 331 §. 18. Malos malè perdet. Christianus non referens fructum multò punietur grauiùs quàm ipsa ficulnea, & Rex Baltaßar.
- PDF 333 §. 19. Si Iudæi ob non redditos fructus vineâ expelluntur, quid timendum Christiano, qui ne fructum quidem offert vnius Pharisæi.
- PDF 336 §. 20. Sicut timuere Iudæi videntes eiectos ad littus maris Ægyptios, timeat quoque Christianus, dum Iudæos cernit per omnes dispersos eße nationes.
- PDF 337 §. 21. Chananæos, quia peccatores, eiecit Deus, & Iudæos substituit, hos vt ingratos exturbauit, & Christianos subrogauit; quod si hi peccatores, quid cum illis agendum?
- PDF 340 Tertio die Sabbati Quadragesimæ: Homilia Decimaoctava. De filio prodigo. Homo quidam habuit duos filios, & dixit adolescentior ex illis Patri suo: Pater, da mihi portionem &c. Luc. 16.
- PDF 340 Svmmarivm Homiliæ Decimæoctavæ Seqventis.
- PDF 341 Homilia XVIII. De Filio Prodigo.
- PDF 343 §. 1. Labilem creauit Deus hominem, vt haberet cui peccata misericors dimitteret, de quo maxime gloriatur.
- PDF 345 §. 2. Tanta est Dei misericordia, vt de illa Sancti, velut Isaias & Ionas, conquesti fuisse videantur.
- PDF 348 §. 3. Nullum est peccatum inirremissibile, quod non infinities à Dei misericordia superetur, quod ad nostrum solatium multoties ratum facit.
- PDF 351 §. 4. Præ cæteris maiori studio, Christus, verbis, parabolis, iureiurando, ac operibus hunc fidei docuit articulum: Remissionem peccatorum.
- PDF 353 §. 5. Homo quidam. Se patrem nominat Deus, vt amoris sui ferat testimonium, ac Christianis peccatoribus sperandam esse doceat indulgentiam.
- PDF 354 §. 6. Adolescentior. Optima ratione vocatur peccator adolescentior, licet centenarius, vt Cain & Absalon.
- PDF 357 §. 7. Abiit. Non eijcit somo sua Deus peccatorem, ipse tam impudens est, vt sponte discedat, contra quem Deus protestatur.
- PDF 358 §. 8. Diuisit substantiam. Non aufert illi Deus libertatem, qui vult abire, eumque deserere, licet sit ille deplorandus.
- PDF 361 §. 9. In regionem longinquam. Peccatum regio est tam procul distans à Deo, vt dicat eo vsque nec manus suas, nec oculos posse pertingere.
- PDF 363 §. 10. Quo tendat, non attendit peccator: Ezechielis portento, iumentis Isaiæ, vaseque Zachariæ præsignatus.
- PDF 366 §. 11. Dissipauit substantiam. Decoxit substantiam suam, effectus luxuriæ per quem illam Iob describit.
- PDF 370 §. 12. Dissipauit substantiam suam. Est enim meretricis domus, Gigantum somus, vbi molliuntur adamantes etiam purissimi, velut Dauid, Salomon, ac Israelitæ.
- PDF 371 §. 13. Decoquit luxuria substantiam, vt patet in Samsone: rarus euentus multisque annis prædictus.
- PDF 373 §. 14. Nihil sic hominem infirmat, ad senium deducit, visum hebetat, & adolescentem eneruat, vt luxuria.
- PDF 376 §. 15. Facta est fames valida. Fames accenditur, & appetitus sensualis in iis, qui illum sequuntur, minuitur autem in resistentibus.
- PDF 381 §. 16. Adhæsit vni ciuium. Dilapidans homo virtutes, se totum consecrat diabolo prout dominus Iob affirmat.
- PDF 383 §. 17. Specialiter ob vitium libidinis, quosdam possidet diabolus, vt patet in quibusdam casibus.
- PDF 385 §. 18. Adhæsit. Adeo firmiter adhæret diabolo luxuriosus, vt nec flagris eum domo sua eliminet; quo diabolus intumescit.
- PDF 388 §. 19. Misit in villam. Regna, quæ promittebat diabolus in suilia euanescunt, & caninam famem quibus, qui illi seruit, mulctatur.
- PDF 390 §. 20. In se reuersus. A se peccator, vt Nabuchodonosor, egreditur, reuertitur autem vt leæna Danilis ad hoc fame coactus.
- PDF 392 §. 21. Quanti mercenarij. Prior vidit illum Pater, qui aliter non esset reuersurus.
- PDF 394 §. 22. Abundant. Suam perpendit miseriam & paternæ domus abundantiam, vnde ad illam reuerti proponit, sui accusator.
- PDF 397 §. 23. Vidit à longe, accurrit. Patris actiones eximiis turgent mysteriis: occurrere, brachiis amplecti, pacis osculo recipere filium.
- PDF 399 §. 24. Hic diuinæ patet misericordiæ magnitudo, vt de ea quasi de industria Elias conqueratur.
- PDF 403 Dominica tertia Quadragesimæ: Homilia Decimanona. De dæmonio muto. Erat Iesus eijciens dæmonium & illud erat mutum. Luc. 11.
- PDF 403 Svmmarivm Homiliæ Decimænonæ Seqventis.
- PDF 404 Homilia XIX. De Dæmonio Mvto.
- PDF 408 [i.e.405] §. 1. Possedit Diabolus Stagyrium. In controuersiam venit diuina prouidentia; verum indubium est in nostrum illam bonum vigilare.
- PDF 408 [i.e. 407] §. 2. Quædam Deus creauit in mundo, quæ quibusdam licet sint nocumento, porro sunt aliis emolumento, vt dæmones.
- PDF 408 §. 3. Posuit Deus in hoc mundo dæmones, quo nos constringat ad se recurrere; hoc quoque tantum illi possunt, quod illis facere ipse permittit.
- PDF 410 §. 4. Dæmones dipsadas dicimus, vnde ad Deum recurrendum, vt eorum refrœnes malitiam.
- PDF 413 §. 5. Erat mutum. Es iis quæ diabolus in corporibus operatur, liquet quid in anima operetur.
- PDF 415 §. 6. Eques, quem vidit D. Ioannes, mors dictus, diabolus est, Christo contrarius, qui vita nominatur.
- PDF 417 §. 7. Equus pallidus, cui insidet diabolus, peccatum est, & quocumque illud ingreditur; ingreditur & ille.
- PDF 419 §. 8. Velut Rex regnum suum; ita animam perambulat diabolus peccatoris: collige qua ratione mortuum sit tractaturus.
- PDF 420 §. 9. Peius est diabolum animam occupare quàm corpus, in quod aliquoties, nullo mortali præuio ingreditur, quinimo ex Dei beneficio.
- PDF 422 §. 10. Vocat D. Hieronymus diabolum Dei quæstionarum: vt in Iob & aliis manifeste patuit.
- PDF 425 §. 11. Cum fortis armatus. Præclarissimis rationibus probat hodie Christus se Regem diabolo fortiorem.
- PDF 426 §. 12. Erat mutum. Opposita Christus & diabolus obeunt officia, & quisque suo hoc in homine fungebatur.
- PDF 428 §. 13. Erat eiiciens. Diabolum Christus corporibus expellebat, qui eum venerat animabus expulsurus. Declarat D. Vincentius quæstionem scitu dignißimam.
- PDF 431 §. 14. Erat eiiciens. Insistebat Christus eiectioni dæmonis ex anima, qui cum ipsis muscis sit importunior, vocatur Beelzebub.
- PDF 434 §. 15. Erat mutum. Excœcat diabolus, quo perdidit Dauidem, & senioribus nocuit Ezechielis.
- PDF 437 §. 16. Aures occludit diabolus animæ: paßer est, qui verbum surripit.
- PDF 439 §. 17. Eos qui tacere deberent reddit diabolus loquaces, vt prophetas Regis Achab.
- PDF 440 §. 18. Magno sunt detrimento dæmones loquaces, quibus imperatur, velut Pythonibus, silentium.
- PDF 444 §. 19. Loqui conuenit in confeßione, & mulier lapidatur taciturna.
- PDF 446 §. 20. Oris confeßionem postulat Christus; nec enim cordu sufficit contritio, vbi oris Confeßio est poßibilis.
- PDF 449 §. 21. A principio veluit Deus confeßionem, hanc in lege præcepit, & coram D. Ioanne illam agebant, & licet in absolutam, non tamen inutilem.
- PDF 450 §. 22. Verus illa & S. Præcursoris sine absolutione confeßio nostra demonstrat vt excellentiam, ita & facilitatem.
- PDF 452 §. 23. Non potest salus tua faciliori, quàm verbis tuis, alligari remedio.
- PDF 454 §. 24. Vitulos labiorum postulat Deus, id est claram & inexcusatam peccatorum confessionem.
- PDF 473 [i.e. 457] §. 25. Detractâ confitere laruâ, ne illam Reginæ prophetæ Ahiæ conferas obiectam, sed nec illam Ananiæ, & Saphiræ D. Petro.
- PDF 459 §. 26. Committere peccata, non confiteri, pudeat. Optimus Confeßarius B. Ludouicus Bertrandus.
- PDF 461 §. 27. In Beelzebub eijcit dæmonia. Hoc Iudæorum iudicium, pectoris eorum prodit malitiam. Aspidum ouis comparantur D. Cypriani attexitur argumentum.
- PDF 463 §. 28. Extollens vocem mulier. Conuincit illos D. Cypriani discursus vt efficax, ita & subtilis, mulierisque de turba testimonium.
- PDF 464 Dominica tertia Quadagesimæ: Homilia Vigesima. De edicto fidei. Erat Iesus eiiciens dæmonium, & illud erat mutum. Luc. 11.
- PDF 464 Svmmarivm Homiliæ Vigesimæ Seqventis.
- PDF 466 Homilia XX. De Edicto Fidei.
- PDF 467 §. 1. Christus, & diabolus duo sunt Reges sibi contrarij, distinctaque possident regna.
- PDF 469 §. 2. Regnum Christi est Ecclesia, regnum diaboli sunt hæretici, & infideles.
- PDF 472 §. 3. Tunc de dæmone dicitur, quod perfectè quempiam possideat, quando eum in hæresim & à fide Apostiam impellit.
- PDF 473 §. 4. Diuersos sibique contrarios habent ministros Christus, & diabolus.
- PDF 474 §. 5. Instructione & motu Spiritus S. institutum fuit tribunal S. Officij Inquisitionis, ad Christi regni conseruationem.
- PDF 478 §. 6. Iustissima ratione pollent Inquisitores & auctoritate & potestate ad puniendum hæreticos.
- PDF 479 §. 7. Merito tradit ignibus S. Tribunal Inquisitionis hæreticos, aliisque plectit generibus suppliciorum.
- PDF 485 §. 8. Æquissima ratione piomulgat S. Tribunal Inquisitionis edicta contra hæreticos.
- PDF 494 [i.e. 486] §. 9. Non est cum hæreticis seruanda fraterna correptio, sed illa præteritá, confestim sunt denuntiandi.
- PDF 490 Tertio die Lunæ Quadragesimæ: Homilia Vigesimaprima. De Prophetis in patria. Vtique dicetis mihi hanc similitudinem; medice cura teipsum. Luc. 4.
- PDF 490 Svmmarivm Homiliæ Vigesimæprimæ Seqventis.
- PDF 492 Homilia XXI. De Prophetis In Patria.
- PDF 492 §. 1. Sequuntur sæpe homines hoc dictum (Ladronij voz maiior:) latro & tu peior: cum enim posset Deus conqueri, ipsi Deo conqueruntur.
- PDF 494 §. 2. Vtique dicetis mihi. Strictior incumbit obligatio benefaciendi, quàm peregrinis, & patriæ, quàm exteris regionibus.
- PDF 496 §. 3. Quanta audiuimus. In patriæ suæ beneficium, non in ea Christus cœpit patrare miracula.
- PDF 498 §. 4. Fama miraculorum apud alienigenas patratorum suam voluit Christus præparare ciuitatem, sicut cum populo suo fecerat, cum Asia & Bithynia.
- PDF 501 §. 5. Miris vtitur Christus ceremoniis quoad librum S. Scripturæ.
- PDF 503 §. 6. Veniebat Christus in fiscella scirpea, & patriæ suæ se manifestat maiori beneficio quàm cæteris omnibus.
- PDF 505 §. 7. Sui Christum offenderut patriotæ, eius familiam, vt pauperem despicientes: quod in mundo est frequentissimum.
- PDF 508 §. 8. Iniuriis Christum lacessunt: quia quod illum pauperem notarunt, nihil de illo magni crediderunt, contra statuta medij sicli.
- PDF 511 §. 9. Amen dico vobis. Euidenter probat Christus, quod ipse sit, qui merito de suis possit ciuibus, non illi de ipso conqueri.
- PDF 513 §. 10. Nullam ad Christi miracula habebat Nazareth actionem, quorum acceperat à Patre potestatem.
- PDF 515 §. 11. Fac & hic. Iustorum iudicium æquale est, ex operibus iustitiæ trahendo exemplar.
- PDF 517 §. 12. Fac & hic. Iudicium peccatorum stultum est, iustitiam prætendendo in eo, quod meræ est gratiæ.
- PDF 518 §. 13. Ex diuina dispositione, nulla in mari vestigia reliquerunt Israelitæ, Pharao tamen eiusque exercitus quàm plurima.
- PDF 520 §. 14. Deus vt iustus vult inire rationem, sicut cum Cain, & de facto illam init: cum ait: Quanta audiuimus &c.
- PDF 522 §. 15. Si velis id tecum agat Deus, quod cum altero, idem tu quod alter cum Deo adimple.
- PDF 526 §. 16. Non est propheta sine honore. Honorem Christus prætendebat, non tam sibi, quam in ipsorum hominum beneficium.
- PDF 527 §. 17. Vt Dei ministri opera faciant, debent in honore haberi, ea de causa illis dat faciendi miracula petestatem.
- PDF 529 §. 18. In patria sua. Quia à suis contribulibus homines despiciuntur, vult Deus, vt sui sint ministri, velut extranei.
- PDF 534 §. 19. In patria tua. Quod quisquam à suis non magni fiat contribulibus, oritur cum ex superbia, tum ex iniudia: vnde Christus illis imputat culpam.
- PDF 537 §. 20. Multi prophetæ. Elias tantum à suis fuit despectus contribulibus, quantum ab extraneis, & viduæ, habitus in honore.
- PDF 542 §. 21. Multi leprosi. Eliseus, quantum à sibi cognatis fuit despectus, tantum fuit ab alienigenis, nominatim autem à Naaman amplificatus.
- PDF 537 [i.e 543] §. 22. Repleti sunt ira. Pupigit illos, gentilium, quos execrabuntur exemplum, & illos Dominus deseruit: quod supremum omnium est supplicium.
- PDF 546 §. 23. Ipsis Nazarenis spectantibus se de illorum Christus eripit manibus, dum eum deorsum cogitant præcipitare: cum hoc Deo sit proprium, præclariora sua opera facere in oculis inimicorum, qui nec illa possint impedire.
- PDF 550 Tertio die Martis Quadragesimæ: Homilia Vigesimasecvnda. De correptione fraterna. Si peccauerit in te frater tuus, vade & corripe eum inter te & ipsum solum &c. Matth. 18.
- PDF 550 Svmmarivm Homiliæ Vigesimæsecvndæ Seqventis.
- PDF 551 Homilia XXII. De Correptione Fraterna.
- PDF 552 §. 1. In schola diaboli sui solius cura docetur, in Dei vierò etiam proximi sollicitudo mandatur.
- PDF 560 §. 2. Si peccauerit. Ex lege naturali tenetur quisque proximi tueri rationes, ac multò magis in lege charitatis.
- PDF 562 §. 3. Corripe. Non corripere peccatorem, eius est velle perditionem, & labiorum immunditiâ laborare.
- PDF 364 [i.e. 564] §. 4. Vade corripe. Tu ipse peccantem accede: peccato namque detinetur, ne te conueniat.
- PDF 365 [i.e. 565] §. 5. Vade. Conuenit, vt tu peccatorem conuenias, vt medicus lethargicum.
- PDF 569 §. 6. In te. In te est alterius peccatum tibique nocet, vt Saulis, & Achan peccata.
- PDF 572 §. 7. In te. Vt Dei filius, velut illi proprias, illius reputes offensas: ipse namque tuas, habet sibi proprias.
- PDF 576 §. 8. In te. Seueriùs tuas Deus castigat iniurias, quàm proprias: hoc ex cane discito Antiocheno.
- PDF 580 §. 9. Corripe. Nulla faciendas est correptio, vbi nulla speratur emendatio, proinde hæreticos continuo denuntia.
- PDF 584 §. 10. Non debet particularis publicos corripere peccatores, sed pro illis orare.
- PDF 585 §. 11. Terret corripere sicut D. Hieronymum; at actus est amoris, & qui illum exhorret, peribit.
- PDF 588 §. 12. Confide, quandoquidem tibi præcipiat Deus: vade & corripe illum: suum tibi tribuet auxilium.
- PDF 591 §. 13. Quandoquidem tentet diabolus sanctiores, quo perdat, tu corripe quo lucreris, nequiores.
- PDF 594 §. 14. Si hac vice fructum non feceris, alterâ facies, & Dei causam iustificabis.
- PDF 596 §. 15. Corripiendo tempus sectare opportunum, sicut onagri venatores, & Tobias cum pisce.
- PDF 599 §. 16. Inter te. Ne canis sis odorus, vt peccata secteris aliorum, illorum qua tibi occurrerint, curam suscipe.
- PDF 601 §. 17. Inter te. Corripe: paßeris occultando sanguinem, & illis circumstantijs, quibus vsus est Eliseus.
- PDF 605 §. 18. Frater tuus. Moueat te, quod peccator frater tuus sit: sicut animalia & pisces: Ioab & Abisai.
- PDF 606 §. 19. Frater tuus. Corripe considerans quòd qui peccat, frater tuus est, & homo, tu vero spiritualis.
- PDF 610 §. 20. Sit correptio cum instructione, & doctrina, & labia tua lilia distillantia myrrham.
- PDF 612 §. 21. Docuit Deus modum corripiendi peccatorem, suô modò procedendi cum Chananæis, Christusque D. Petro declarauit.
- PDF 614 §. 22. Lucratus eris. Tale à Deo præmium obtinebit, qui lucratus illi fuerit animam, quale à Rege, qui regnum illi lucratur.
- PDF 616 §. 23. Seuerè punit illum Dominus, qui vnicam animan perdiderit, vt patet exemplo Samsônis & Amalechitarum.
- PDF 618 Quarto die Mercurij Quadragesimæ: Homilia Vigesimatertia. De traditionibus reprobatis. Tunc accesserunt ad eum ab Hierosolymis Scribæ & Pharisæi, dicentes; quære discipuli tui transgrediuntur traditiones seniorum? Matth. 15.
- PDF 618 Svmmarivm Homiliæ Vigesimætertiæ Seqventis.
- PDF 620 Homilia XXIII. De Traditionibus Reprobatis.
- PDF 621 §. 1. Deus ignis est ad eum accedentes illi, qui palea erant, exuruntur, ipse verò clarius illustratur.
- PDF 622 §. 2. Accesserunt ab Ierosolymis. Mordent illi, velut Cerastes, discipulos: discipulorum enim defectus ac filiorum, in Magistrum parentesque deuoluitur.
- PDF 627 §. 3. Videntur illi apes esse sed vespæ sunt: sæpè namque vitia, virtutes esse videntur.
- PDF 630 §. 4. Quare discipuli tui. Odium errata extollit. Erratum non erat, de quo carpebant Apostolos, imo potius superstitio erat, quam colebant.
- PDF 933 [i.e. 633] §. 5. Procedunt isti in fraterâ dolosâ, in paruis scrupulosi, at non in magnis: conscientiam habeat timidam, non stultam.
- PDF 616 [i.e. 636] §. 6. De vanis accidentibus solidam quæru[n]t facere substantiam quod pariter in Christo morte prætenderunt.
- PDF 317 [i.e. 637] §. 7. Ab Hierosolymis. In seipsis graues non vident illi iniquitates, quas in aliis minimas vident: hæc conditio peccatorum est, Sanctorum conditioni contraria.
- PDF 620 [i.e. 640] §. 8. Carnales corporis, eiusque nitoris sunt solliciti, animæ autem incuriosi, spirituales oppositè.
- PDF 642 §. 9. Discentes: quare Discipuli tui &c. Optimum linguæ epithetum : animal inquietum, plenum veneno mortifero, comburens vt ignis inferni.
- PDF 645 §. 10. Linguæ venenum mortiferum est infamatori, infamato, & auditori: ideo laqueus vocatur malus.
- PDF 648 §. 11. Linguæ laqueus malus est, vt declararunt Magistri à Victoria, Castro, & D. Vincentius Ferrariensis.
- PDF 651 §. 12. Non lauant manus. Illustriorum reddunt impij illi superbientes Christi & suorum gloriam, quibus velut Esau Iacob, deseruiunt.
- PDF 655 §. 13. Quare & vos transgredimini &c. Sunt illi fumigrantes Isaiæ titiones, illos Echo perterret Christus, vt olim Ægyptios.
- PDF 657 §. 14. Traditiones seniorum. Quis harum fuerit auctor traditionum, & quales illa, nominatim autem illa de filiis contra parentes.
- PDF 659 §. 15. Deus dixit: honora patrem tuum. Infringebant illi præceptum honoris debiti parentibus, ad quod Deus illos volebat obligare, suam paternæ connectens benedictionem in Iacob.
- PDF 662 §. 16. Honora patrem tuum. Nouem in SS. litteris filio obedienti promittuntur bona, multa verò mala rebelli intentantur, vt Absaloni.
- PDF 665 §. 17. Vos dicitis: munus &c. Illa Deo sunt acepta sacrificia, de quibus diuina sua lex decernit; vnde illorum Deo non erant accepta.
- PDF 667 §. 18. Execranda sunt illa, cum præiudicio tertij, sacrificia, & eorum qui ædificant Hierusalem in sanguine.
- PDF 669 §. 19. Honora patrem &c. Primus licet creditor sit Deus, vult nihilominus priùs Cæsari solnatur, & sicut Leo Valentiæ primum locum cedit catello.
- PDF 672 §. 20. Hypocritæ benè &c. Illis est os bonum, cor malum, traditiones habent iniquas; Ecclesia sanctas.
- PDF 674 §. 21. Doctrinas & traditiones hominum. Ecclesiæ ceremoniæ sanctæ sunt, tamque necessariæ, vt idcirco illas impugnent hæretici.
- PDF 676 §. 22. Non quod intrat per os &c. Ex corde egreditur quod inquinat, est enim propria peccati causa sine quo nec diabolus eßet, nec concupiscentia peccatum.
- PDF 679 §. 23. Quod ex ore exit. Quod editur non coinquinat, quia per os intrat, bene quidem quod per illud egreditur.
- PDF 682 Quarto die Iouis Quadragesimæ: Homilia Vigesimaqvarta. De socru Simonis. Egreßus Iesus de synagoga introiuit in domum Simonis. &c. Luc. 4.
- PDF 682 Svmmarivm Homiliæ Vigesimæqvartæ Seqventis.
- PDF 683 Homilia XXIV. De Socrv Simonis.
- PDF 684 §. 1. Discurrit Christus, vt fons hortorum, de quo sponsa, salutis illos rigans fluentis.
- PDF 685 §. 2. Socrus Simonis. Fuerit licet D. Petrus vxoratus, nostris tamen sacerdotibus, ob sacrficii, quod offerunt, puritatem, vxoratos eße non permittitur.
- PDF 688 §. 3. Nostris conuenit sacerdotibm esse continentes, vt signatur in neruo Iacob, qui emarcuit, & vndis Iordanis, quæ cursum suum suspenderunt.
- PDF 691 §. 4. Oportet sacerdotes eße continentes, vt se totos Deo censecrent, vt Hieremias & Ezechiel, nec non Ægyptiorum sacerdotes, & sacerdotissæ.
- PDF 694 §. 5. Sacerdotes non alios filios habeant, quàm pauperes, qui in illis nidificent, vt cecinit Dauid.
- PDF 696 §. 6. Inter Apostolos, solus Petrus vxorem habuit, at illam dimisit, sicut alij postmodum, quorum vxores dicebantur Episcopæ & presbyteræ.
- PDF 698 §. 7. Status matrimonij sanctus est potestque matrimonio iunctus sanctus euadere: vt Enoch, Noë Abraham, Moyses &c.
- PDF 701 §. 8. Agat coniugatus id quod præcipit Apostolus, videatque quid egerit Noë.
- PDF 703 §. 9. Egressus de synagoga. Christus egreditur de synagoga, Petrique domum ingreditur, scilicet Ecclesiam, domum salutis.
- PDF 704 §. 10. Socrus autem Simonis tenebatur. Nulla sine defectibus congregatio, nec scandalizeris ex sanctorum quibusdam defectibus.
- PDF 707 §. 11. Nulla in terra domus, sicut nec in Ægypto, sine doloribus, qui extimulent, & iustè talem creauit Deus hunc mundum.
- PDF 709 §. 12. Tenebatur. Infirmitatibus homo detinetur: siue pb [i.e. ob] humilitatem, vt D. Paulus, aut vt suo sistat in itinere, vt Antiochus.
- PDF 713 §. 13. Tenebatur. Illi, qui te rogat, vt pro febris intercedas libaratione, illud responde. quod Dominus Paulo, & Paulus Timotheo.
- PDF 715 §. 14. Magnis febribus. Anima tenetur infirma febribus amoris inordinati: hic namque malus est ignis, de quo D. Ioannes.
- PDF 717 §. 15. Magnis febribus. Quando febres magna sunt, ipsa tenet infirmum, & rabidam excitant sitim, sicut in Theotimo.
- PDF 719 §. 16. Licet infirmitas peccati talis sit, vt eâ meritum perdatur rogandi Deum pro salute, illam à Domino sancti sua impetrant interceßione.
- PDF 721 §. 17. Rogauerunt illum. Intercedunt sancti pro parentibus suis, & patria, vt Moyses, Abraham, & Hieremias.
- PDF 723 §. 18. Rogauerunt illum. Efficax est oratio sanctorum, quæ Deum ligat, vt in Elia patet: & eorum nobis opus est interceßione.
- PDF 725 §. 19. Præclaris idem probatur exemplis Abraham & Lot, quæ hanc ob causam particulariter à Spriritu S. referuntur.
- PDF 727 §. 20. Habeto Sanctos particulares, quibus afficiaris, quorum interceßio tibi valeat, velut illa Oniæ Heliodoro, & D. Nicolai Tribubunis.
- PDF 728 §. 21. Plurimum refert, filias vestras tradere Dei famulis vxores.
- PDF 732 §. 22. Rogauerunt illum. Magna vi pollet oratio communitatis, vt patet in D. Petro & Paulo.
- PDF 734 §. 23. Stans super illam. Cum Dei manu, tua quoque in tuam requiritur salutem.
- PDF 736 §. 24. Apprehensa manu eius. Manus Saluatoris & infirmæ confluunt, vt ipsa resurgat incolumis: vestra namque in tuam requiritur salutem: & quantumlibet boni fecerit, ex illa pendet virtute, quam illi Redemptor contulerit.
- PDF 739 §. 25. Singulis manus imponens. Imponunt manus suas Confessarij singulis pœnitentibus in particulari illos curaturi.
- PDF 742 Quarto die Veneris Quadragesimæ. Homilia Vigesimaqvinta. De Samiritana. Venit Iesus in ciuitatem Samariæ, quæ dicitur Sichar, iuxta prædium quod dedit Iacob Ioseph filio suo &c. Ioan. 4.
- PDF 742 Svmmarivm Homiliæ Vigesimæqvintæ Seqventis.
- PDF 644 [i.e. 744] Homilia XXV. De Samaritana.
- PDF 745 §. 1. Sicut Oseas, sic agit Christus mullierem diligens perditam, & ponit abyssos in thesauris suis.
- PDF 747 §. 2. Venit in ciuitatem Samariæ, hic Christus se verum ostendit Deum, cui proprium est in cordibus efficaciter operari.
- PDF 749 §. 3. Probatur diuina Christi potentia, docendo Sichar ciuitatem per mulierem Serpentem fallacem.
- PDF 754 §. 4. Vtitur Dei sapientia mulieribus ad docendum; cum illis vsus fuerit diabolus ad seducendum.
- PDF 757 §. 5. Per hanc Christus mulierum restituit honorem: quam creat Archiapostolam, eâque se coronat.
- PDF 761 §. 6. Venit in ciuitaten Samariæ. In Samaria se Christus effundit velut Nilus in Ægypto, quod si sponsa non aperiat, ad alteram transibit.
- PDF 764 §. 7. Fatigatus. Quærit Secundus Adam in sudore vultus sui panem, & visitat summus Pontifex suam Diœcesim pedes.
- PDF 766 §. 8. Fatigatus ex itinere. Lassauit Christum labor itineris: cuius corpus inter omnia creata perfectum aptumque fuit, vt in eo pateretur: ex vaticinio Dauid.
- PDF 770 §. 9. Fatigatus; Fatigat ibi Christum, & quasi suspendit cor nostrum, quod Hieremias prauum appellat.
- PDF 775 §. 10. Fatigatus. Fatigat Christum nostri cordis durities sicut & Ezechielem ollæ prauitas.
- PDF 778 §. 11. Ex itinere. Fatigauit illum nostrorum onus peccatorum adeò graue, quale descripsit Isaias & significauit Hieremias.
- PDF 782 §. 12. Sedebat sic. Erat sicut Amnon amore languidus, de quo triumphat amor efficacissimus vt illum in te accendat.
- PDF 784 §. 13. Sedebat sic. Proprius hic est situs amantium: etenim amor inclinat maiestatem, vt patet in Bezace & Herculi.
- PDF 786 §. 14. Venit mulier. Arentem Christus ostendit sitim huius mulieris amantißimus amasius ad non leue nostrum solatium.
- PDF 789 §. 15. Vt det nobis Saluator cœlestes, quas petimus aquas donorum. optat vt nos illi cordis aquas offeramus, quod ipse significat sedens & expectans ad puteum.
- PDF 791 §. 16. Da mihi bibere. Christus ab hac petit muliere vt illi det: hac etenim eius est consuetudo.
- PDF 794 §. 17. Da mihi. Prius postulat Deus, vt sit perfectè liberalis, in nostrum gloriam. Doctrina est hæc D. Chrysostomi profunda.
- PDF 788 [i.e. 798] §. 18. Da mihi. Secundo petit Deus, vt tibi mensuram præscibat eius, quod ipse tibi daturus est: quæ æqualis erit ei, quod illi petemi dederis.
- PDF 790 [i.e. 800] §. 19. Petit ac Abraham Deus, vt eâdem illi mensurâ refunderet, quâ dedisset Abraham: historia est vulgaris, sed spectata mysterijs.
- PDF 805 §. 20. In Dauid, Lot, & alijs ostendit Deus, quòd eâ tibi reddet mensurâ, quâ tu illi dederis: & petijt ab hac muliere potum, sicut Eliezer à Rebecca.
- PDF 810 §. 21. Da mihi bibere. Magna Deus operatur per aquas, in aquis, & circa aquas, quas etiam petit.
- PDF 812 §. 22. Quomodo tu &c. Exposcit Christus facilia, vt aquam, nec illi damus, exposcit diabolus grauißima, sed & illa diabolo offerimus.
- PDF 816 §. 23. O mulier, si scires donum Dei. Duo promittit illi Redemptor, pergrata mulieribus, pariter donum declarat à Deo illi oblatum.
- PDF 820 §. 24. Donum Dei. Præclarum reputat sponsa donum, quod illi Deus aliquem mittat, cui det: prudentius iudicans quam Oza.
- PDF 822 §. 25. Puteus altus est. Tres perpendas aqua terrenæ conditiones. Prima quòd haustu sit difficilis, vt experti sunt duo nobiles.
- PDF 825 §. 26. Bibit ipse & pecora &c. sitiet iterum. Secunda conditio: quod sint iumentis hominibusque communes. Tertia: quod sitim non extinguant, imo prouocent illis quos Iob vidit in hoc mundo meridiantes.
- PDF 829 §. 27. Aqua, quam ego dabo. Conditiones aquæ Dei perpende. Prima est, quod faciles sint, & gratis dentur, sicut aquæ de petra.
- PDF 832 §. 28. Secunda conditio, quod propriæ sint hominibus, in quibus Deus residens sit fons. Fiet in eo fons &c.
- PDF 835 §. 29. Non fitiet in æternum. Tertia conditio, quod satient, & sitim extinguant, quod illæ non valent.
- PDF 839 §. 30. Voca virum tuum. Illam disponit Christus, vt prudens confessarius, seipsum, quis sit manifestat, & illam sibi per viuam fidem desponsat.
- PDF 844 §. 31. Ego sum. Sponsam suam noster dotat Oseas, & detestabile lutum in solem conuertit, qualem vidit Nehemias.
- PDF 846 §. 32. Reliquit hydriam. Aquæ Christi, melius quàm Mandragoræ illam contemnere faciunt terrenas voluptates: illamque disponunt, vt vadat filios progenitura spirituales.
- PDF 849 Quarto die Sabbati Quadragesimæ: Homilia Vigesimasexta. De adultera. Perrexit Iesus in montem Oliueti & diluculo iterum in templum. Ioan. 8.
- PDF 849 Svmmarivm Homiliæ Vigesimæsextæ Seqventis.
- PDF 851 Hommilia XXVI. De Advltera.
- PDF 852 §. 1. Euodatur hodie dificultas de via colubri super Petram, superat Christus draconem, absorbetq[ue] Iudices.
- PDF 855 §. 2. Perrexit Iesus in montem, & diluculò venit in templum. Ostendit se Christus mediatorem à Iob desideratum: & prælatis ac prædicatoribus, quòd tales esse debeant; præbet exemplum.
- PDF 858 §. 3. Perrexit in monten Oliueti. In tribus præsertim occasionibus orauit Christus docens nos in iisdem orare similiter: prima est negotij grauioris occasio.
- PDF 852 §. 4. Secundo orauit tempore paßionis: est oratio remedium, quo laboribus, pœnisq[ue] liberemur.
- PDF 853 §. 5. Tertiò Saluator orat, quia Iudex futurus: tales namque decet oratio, vnde dicuntur fortes Israël.
- PDF 858 §. 6. In montem Oliuieti &c. Adducunt mulierem &c. hæc mulier modò deprehensa est. Vigilat Christus, in orando ipsi in machinando. Mulierem in adulterio deprehendunt: qui namque per terram ambulat impressa relinquit vestigia.
- PDF 862 §. 7. Deprehensa est in adulterio. Perpendat adulter, quod si illum homines non videant, illum tamen Deus videt, & Moysen imitetur.
- PDF 866 [i.e. 867] §. 8. Hæc mulier modò deprehensa est. Quando minus adultera suspicatur, peccatum suum videbit productum in forum, quod ita Deus propalat, sicut bonorum virtutes.
- PDF 869 [i.e. 870] §. 9. In adulterio. Adulterium cœcitas est cordis cuius Iob exponit supplicium, & patet in vxoribus Dauid.
- PDF 873 §. 10. Adulterij damna declarat Iob, quæ patebunt in eo, quod Deus locutus est Abimelech, & ipse Abrahæ.
- PDF 876 §. 11. Nullum instituit Deus expiando adulterio sacrificium, sed bene contra illud, zelotypiæ sacrificium perpetuo firmatum miraculo.
- PDF 878 §. 12. Semper se Deus ostendit adulterio grauiter offensum eo quod ipse auctor sit matrimonij.
- PDF 879 §. 13. Habet adulterium in lege Euangelica aliquid de sacrilegio: quia matrimonium est sacramentum inquo viuendum est vt ait D. Petrus Secundum scientiam.
- PDF 884 §. 14. Præcipit nobis Moyses lapidare. Fortis est, si velit, mulier & iustum est vt seuerius, si sit inhonesta, puniatur.
- PDF 887 §. 15. Sequuntur illis iniustam mundi consuetudinem, adulteras, & non adulteros condemnantes.
- PDF 888 [i.e. 892] §. 16. Hæc dicebant tentantes eum. Laqueum parauerunt isti Christo Gordianum: fuerunt sicut Rechab & Baana, sed abstulit Christus balenæ laruam.
- PDF 896 §. 17. Inclinans se Iesus digito scibebat in terra. Multa co[n]tinet mysteria hæc Christi in terra scriptio, & quidem se inclinando: mysterium declaratur Cameli.
- PDF 898 §. 18. Scribit in terra Dominus adulteram iudicaturus, quò Iudicem præmoneat, vt reum iudicaturus, eius pariter compatiatur infirmitati, propriam agnoscendo.
- PDF 902 §. 19. Iterum inclinans se, digito scribebat in terra. Scripsit Christus eorum peccata, quô illos confusos eliminauit.
- PDF 905 §. 20. Se probat Christus verum Deum, dum ad lucem profert accusatorum adulteræ peccata secretißima.
- PDF 906 §. 21. Qui sine peccato est vestrûm &c. Apprehendit manibus Christus duo extrema Iustitiæ, & misericordiæ, quô fugat impios, pro vt Iob proponit.
- PDF 910 §. 22. Remansit solus, Iesus &c. vade Sola remansit hæc cum Christo peccatrix, tu quoque in vltimo vitæ spiritu solus remanebis, illam in omnibus foris tanquam Deus & Dominus absolutus absoluit.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
- PDF Vorderschnitt
- PDF [1]
- PDF Tomvs Qvartvs
- PDF Tomvs Tertivs