Content
PDF Tomvs Secvndvs PDF Front cover PDF Endsheet PDF Title page PDF Index Homiliarvm Qvæ In Hoc Secvndo Tomo Continentvr. PDF Dominica secunda Quadragesimæ: Homilia Dvudecima. De Transfiguratione Domini. Aßumpsit Iesus Petrum & Iacobum & Ioannem fratrem eius & duxit illos in montem excelsum &c. Matth. 17. PDF Svmmarivm Homiliæ Dvodecimæ Seqventis. PDF Homilia XII. De Transfigvratione Domini. PDF §. 1. Transfigurat se Christus primò: in suæ diuinitatis probationem, Mysterium à millenis annis per Dauidem decantatum. PDF §. 2. Ostendit hic quòd veram in se contineat diuinitatem: eiusque splendor diuersus fuerit à splendore, quò claruit Moyses. PDF §. 3. Secundò: transfigurat se Christus ad omniu[m] nostrum vtilitatem nobis præmium proponens, quod, dum est excellens, alas dat boui. PDF §. 4. Hâc gloriâ nos hortatur Dauid, signum est illud, quod Deus eleuauit, vt congreget populum, ad inuadendum cœlum. PDF §. 5. Excitat valde pusillanimes, etiam contra fortißimos hostes præostensum præmium. PDF §. 6. Assumpsit Iesus. Tale bonum est cœlestis gloria, vt nec desiderari poßit, nisi Deus animam virtutibus roboret supernaturalibus. PDF §. 7. In montem excelsum: Mundo Christus suos educit discipulis, vt illis ostendat gloriam suam, nihil enim in eo est, in quo videatur. PDF §. 8. Admirandam facit Apostolus gradationem de oculis, autibus & corde, vt huius gloriæ declaret magnitudinem. PDF §. 9. Transfiguratus est. Hoc mysterio complet id quod Moysi promiserat, & in se præsignat, quod futurum est in Sanctu. PDF §. 10. Transfiguratus est. Sicut in Christo ex vnione diuinæ naturæ cum humana processit animæ gloria, & ex illâ, corporis: ita erit in Sanctis. PDF §. 11. Co[n]iungitur Deus singulis animabus in particulari, vnde nascetur animæ gloria quæ eam satiabit. PDF §. 12. Ex gloriâ animæ decurrent in corpus ac sensus riui, de quibus propheta Ioël. PDF §. 13. Erit Deus omnia in omnibus, & corpora nostra vocabuntur non manu facta, ac in se poßidebunt, quidquid possunt desiderare. PDF §. 14. Quotquot hîc co[n]eniunt, sancti sunt & boni, omnes enim in illo statu gloriæ, tales eru[n]t. PDF §. 15. Moyses & Elias. Omnes in cœlo erunt sapientes, nullus illuc stultus intrabit. Hoc nostrum moueat desideriu[m], magis quam Socratis. PDF §. 16. Apparuerunt Moyses & Elias: In testes persona Christi D[omin]i nostri conuenientes. PDF §. 17. Apparent Moyses & Elias in maiestate, loquuntur cum Christo de præcipuis eius mysterijs: simul cum eo sunt. Status gloriæ cœlestis exemplaria. PDF §. 18. In illo gloriæ statu omnes erunt magni, quos significant magni illi pisces, quos Apostoli piscati sunt. PDF §. 19. Bonum est &c. Cognoscunt Apostoli Moysen & Eliam: in illo quoque statu cuncti se mutuo clarè cognoscent. PDF Secundo die Lunæ Quadragesimæ: De discessu Christi & morte in peccato. Dixit ergo eis iterùm Iesus, ego vado, & quæretis me, & in peccato vestro moriemini. Ioan. 8. PDF Svmmarivm Homiliæ Decimætertiæ Seqventis. PDF Homila XIII. De Discessv Christi, Et Morte In Peccato. PDF §. 1. Ostendit Deus quàm involuntariè puniat peccatores, cum ipsos præmoneat, vt se emendent. PDF §. 2. Minæ sunt hæ terribiles Dei. Ego vado: pro vt Israëlitæ cognouerunt , & Samuel declarauit. PDF §. 3. Est Deus vita animæ, quo discedente moritur, nec opera vitæ valet exercere. PDF §. 4. Anima per peccatum mortua, opera vitæ non potest exercere: & quæ bona facit, filij sunt producti in seruitute. Patet quoque quod peccatum sit locusta, cruca, bruchus, rubigo, de quibus Ioel. PDF §. 5. Vt opera vestra bona sint vitalia, prius viuat anima, deserat peccatum animæ homicidam, illo purgata Deo sua offerat sacrificia. PDF §. 6. Hôc velut supremo terriculamento perculit Deus populum suum: Ego vado. Et in historia Samsonis indicauit. PDF §. 7. Sicut hæc summa censetur animæ calamitas, si eam deserat Deus; ita summa eius dicenda felicitas, si secum detineat. PDF §. 8. Supplicium contra iræ diuinæ prouocatores grauißimum est, Deum eos deferere. PDF §. 9. Gentiles, intelligentes se sine Dijs viuere non posse, illos clauis configebant, catenis colligabant, intimisque laribus abscondebant. Quid vero tu ô Christiane? PDF §. 10. Lucta Iacob sunt cum lachrymis, & quod petebat hoc erat ne à se discederet. PDF §. 11. Præuidit Iacob Iudæorum calamitatem quòd eos Deus desereret, illos deplorat, quòd carerent defensore. Euntibus Cherubinis pariter & templi currus progrediebantur. PDF §. 12. Abeunte Deo mansit ille populus, vt spelunca, leone egresso, quam quilibet serpens ingrediatur. PDF §. 13. In peccato vestro. Abit Deus: quiæ illum eijciunt: ipse quippe in anima desiderat habitare. PDF §. 14. Homo ipse Deum eijcit, ipse sibi maius adfert detrimentum, quàm omnes creaturæ simul vnitæ ei possunt adferre. PDF §. 15. Deus proprio motu non occidit hominem, ipse sibi homo per peccatum procurat mortem. PDF §. 16. Peccare est sibi mortem acquirere; proprium hoc peccati stipendium, ob quod infeliciter mortui sunt Iudæi. PDF §. 17. Mala mors ea tantum dicenda est, quando quis in peccato moritur, vt probant D. August. D. Chrysost. & D. Ambros. PDF §. 18. Ea sola mors bona est, quæ est in gratia, quæ autem est in peccato, qualiscumque sit, mala est. PDF §. 19. In peccato vestro moriemini. Quisquis peccat, moritimeat in peccato, cùm, quia dum peccat, contra eum fertur sententia, tùm quia valde poßibile est mori, quam primum peccauit. PDF §. 20. Tertiò: caue mori in peccato: quia ex eo sine diuina gratia non resurges, quæ iustè quibusdam denegatur. PDF §. 21. Quarto: timeat in peccato mori, qui hoc committit: qui enim suo fidit inimico, eius manibus moritur. PDF §. 22. Qui peccant, fidentes se pœnitentiam acturos, pereunt, sicut illi qui cum schedula gratiæ suas vendunt posseßiones. PDF §. 23. Prænuntiari potest, quod in peccato morietur, qui sicut ille in eo perseuerat & est vt argentum Hieremiæ vel arbor D. Bernardi. PDF §. 24. Peruersè confidit de Dei misericordia & propria libertate, qui perseuerat in peccato, quô & illam non meretur, & in hac infirmatur. PDF §. 25. Difficillimum est sanare eum, qui in peccato perseuerat, sicut multi temporis dæmonium. PDF §. 26. Morietur in peccato, qui in eo perseuerans, infixus hæret, vt ait Dauid, in interitu, quem fecit. PDF §. 27. Multu peccatoribus in morte accidit, quod Sisaræ, cuius vox est Echo: perterret visio D. Theresiæ. PDF §. 28. In extrema mortis hora multis euenit peccatoribus, quod gubernatori, cuius ænea tormenta clauis obstruuntur. PDF §. 29. Perseuerare in peccato, est animæ pedes religare, vt in illo moriatur: Et pluribus de causis taöes vocat Isaias, illusores. PDF §. 30. Morietur in peccatis suis, qui ea multiplicat, vt nexus cœcos quos in hora mortis non liceat rescindere, sed dissoluere. PDF §. 31. Morietur in peccato, qui illud, vt Pharao mare ingreditur eiusque manibus occidetur, velut Saul Amalecitæ. PDF Secundo die Martis Quadragesimæ: Homilia Decimæqvarta. De obedientia Cathedræ & Prælatis. Tunc locutus est Iesus ad turbas & discipulos dicens: Super cathedram Moysi . Math. 18. PDF Svmmarivm Homiliæ Decimæqvartæ Seqventis. PDF Homilia XIV. De Obedientia Cathedræ Et Prælatis. PDF §. 1. Aperiens Christus cisternam præcauet, ne quis in illam incidat, & spinas comburens, seruat triticum secundum legem. PDF §. 2. Super Cathedram. Licet omnes nos creauerit Deus quoad naturam æquales, disposuit tamen superiorum, & inferiorum inæqualitatem. PDF §. 3. In omnibus lucet ordo superiorum & inferiorum. Sic quoque decretum est, in omnibus legibus, naturali, scripta, & Euangelica. PDF §. [4.] Super Cathedram. Necessaria est cathedra, in qua ipse Deus nos docet, vbi vera sapientia. PDF §. 5. Ex suauißima Dei prouidentia erigitur in hoc mundo carhedra visibilis, cui nostrum subiecit intellectum. PDF §. 6. Secura est doctrina cathedræ Ecclesiæ, quam D. Paulus nominat columnam ac firmamentum veritatis. PDF §. 7. Necessaria est vna Cathedra visibilis, quæ nos doceat, & eiusdem visibilies sint præceptores. PDF §. 8. In Eunucho Candacis, & Centurione Cæsareæ, ac in D. Paulo, nos docuit Deus subiectionem debitam magisterio prælatorum Ecclesiæ. PDF §. 9. Vna est Ecclesiæ Cathedra: quia vna est eius doctrina, licet diabolus velit linguas confundere sicut in turri Babylonica. PDF §. 10. Vnitas Cathedræ sumitur ex vnitate capitis, significata in tunica Christi contraposita velo templi. PDF §. 11. Similiter sumitur vnitas Cathedræ, ex vnitate doctrinæ: quod Salomon declarat. PDF §. 12. Conseruat vnitas doctrinæ, vnitatem idiomatis, in quo errauit Iudas, & hanc Romani ad suæ conseruationem Reipublicæ procurarunt. PDF §. 13. Sumitur quoque Cathedræ vnitas, ex vnitate Sacramentorum quæ eadem sunt, licet ministri sint diuersi. PDF §. 14. Soli in Cathdra sedere debent superiores & sacerdotes, coram quibus erecti in pedes stare debent Laici, licet quis fit Iosue Princeps, aut Imperatrix Eusebia, imo & ipse D. Hieronymus. PDF §. 15. Scribæ & Pharisæi. Licet terreni sint Prælati, potestate tamen pollent ad tractanda cœlestia: quibus & obediendum. PDF §. 16. Honorari debet Prælatus, licet malus; iniuriam illi factam Deus sibi censet irrogari, sicut capitis iniuria est qua capillis irrogatur. PDF §. 17. Quàm fuerit Samsoni perniciosum, capillos sibi tonderi, in quibus eius consistebat fortitudo. Idem iudica de Ecclesia, dum eius sacerdotes & Prælati tanguntur. PDF §. 18. Potestatem habent Prælati absoluendi, leges condendi, excommunicandi, proinde ex æquo iure obtemperandum. PDF §. 19. Plurimum licet referat Prædicatoris, Prælatiq[ue] bonitas: porrò si malus sit, quid dicat, non quid faciat, attendendum. PDF §. 20. Phylacteria ac fimbrias in propriam ordinabant gloriam, quæ ad Dei erant honorem instituta, ac virtutum instrumenta. PDF Tertio die Mercurij Quadragesimæ: Homilia Decimaqvinta. De ascensu Christi in Hierusalem, & filijs Zebedæi. Ascendens Iesus Hierosolymam assumpsit duodecim discipulos suos secreto & ait illis: Ecce ascendimus Hiersolymam &c. Matth. 20. PDF Svmmarivm Homiliæ Decimæqvintæ Seqventis. PDF Homilia XV. De Ascensv Christi In Hiervsalem, Et Fliis Zebedæi. PDF §. 1. Vtilißima est de Christo consideratio, vt myrrhæ fasciculo, quem sponsa cœlestis inter vbera collocat. PDF §. 2. Est Christus lapis cœlatus à Deo, à sæuis lapidicidis exsculptus, in quem oculi defigendi. PDF §. 3. Multiplices fuere corporis Christi pœnæ, quia multæ fuerunt corporis peccati culpæ. PDF §. 4. Cur Christus dixerit mortem suam multis profuturam, cum pro omnibus sit mortuus. PDF §. 5. In huius lapidis sculptura, quisque sua inueniet peccata designata. PDF §. 6. Est Christi paßio fel piscis Calionymi, qui cæcos illuminet oculos. PDF §. 7. Viam, quæ ducit Christum ad gloriam, inseqi debemus: nec enim melior est Domino seruus. PDF §. 8. In viam Iacobum & Ioannem reducit per calicem suum, hæc quippe est semita nubium. PDF §. 9. Multò valet gloria, multo est labore comparanda, illo Sancti delectantur. PDF §. 10. Tam festino gradu procedit Christus, vt mirentur, & timeant Apostoli. PDF §. 11. Comsummabuntur omnia. Paucis horis compleuit ea Saluator, quæ quinque mille annis erant delineata, illum namque amor excitabat. PDF §. 12. Cunctas sua paßione Christus prophetias viuificauit, & miscuit quasi fermentum; fidei nostræ maximè conueniens. PDF §. 13. Christus electrum, in ignem conuersus ambulabat inter animalia, complens vaticinia prophetarum. PDF §. 14. De Filio hominis. Quæ de se scripta erant, Christus impleuit, superest, vt tu, quæ te tangunt, impleas sicut Eliscus. PDF §. 15. Tradetur. Non signat Christus, quis eum sit traditurus, ob rationes notatu dignißimas. PDF §. 16. Ostendit nobis Christus laboribus noui gratiam testamenti, qui cum præmio debent considerari. PDF §. 17. Tunc accessit. Errarunt hi duo fratres quoad tempus, sicut Baruth, in eo quoque quod vnam tantum partem attenderint propositionis, tu verò totam assume. PDF §. 18. Accessit mater. Sui parentes obliuiscuntur filiorum causâ, quod Salomon execrabatur. PDF §. 19. Nescitis &c.. Superbia vitium stultum, homini alienum, vt alæ campanis, Deo execrabile. PDF §. 20. Nescitis. Stultitia imputatur, onera petere, ad sedendum, vt ipsa regalis exprimit corona, & propinqua Elimelech. PDF §. 21. Prælatura magnum onus, meritò fugiendum, ob ea multa ad quæ obligat, quæ mitra, ac Diui Gregorij dolor significant. PDF §. 22. Possumus. Dignitatis amore tument qui respondent Possumus: mendaces filij hominum in stateris; similes elephanti. PDF §. 23. Non est meum. Christo non conueuit sedes suas dare superbis, in alios mutentur viros, vt dixit Saüli Samuel. PDF §. 24. Indignati sunt. Non hoc te scandalizet, minimos in Dei seruis notare defectus, nullus enim ab his liber viuit. PDF Tertio die Iouis Quadragesimæ: Homilia Decimasexta. De diuite Epulone & Lazaro. Homo quidam erat diues, & induebatur purpura & bysso &c. Luc. 16. PDF Svmmarivm Homiliæ Decimæsextæ Sequentis.
PDF Homilia XVI. De Divite Epvlone, Et Pavpere Lazaro. PDF §. 1. Tenentur diuites dare eleemosynam ; quod si non dederint, damnabuntur, vt rectè Christus probat hac historia iis, qui suam doctrinam explodebant. PDF §. 2. Huius diuitis supplicium sit ipsis exemplo diuitibus, vt pœna Caini. PDF §. 3. Vult Deus, vt diues subueniat pauperi, vt cœlum terræ, & stomachus corporis partibus. PDF §. 4. Sunt diuitiæ aquæ cisternæ, illis diues vtatur, sed fontes illas faciat pauperibus. PDF §. 5. Confundit Deus diuitem, non facientem eleemosynam, vt Dominus suum œconomum. PDF §. 6. Argumentum admirabile nobis proponit D. Ioannes, quod diues, qui proximi non miseretur quem videt inopia laborantem, Deum non amet. PDF §. 7. Se Deus exhibet in paupere, in quo tuam erga illum possis operibus probare dilectionem. PDF §. 8. Homo quidam erat diues. Manifestat Dominus, diuitem illum fuisse cloâcam peccatorum. PDF §. 9. Diues. Ex se peccatum non est, eße diuitem, nec quidem diuitias optare moderatas. PDF §. 10. Induebatur. Non est de se malum quod quis se vestiat honestè, nec Deo de se placent in vestitu sordes. PDF §. 11. Epulabatur. Non vt peccatum arguitur, celebrare conuiuia, imo potest esse meritorium, vt multis patet. PDF §. 12. Vocat D. Ioannes diuitias, substantiam huius mundi, sicut D. Paulus, fidem rerum sperandarum substantiam. PDF §. 13. Erat quidam mendicus, Tribus articulis huius causa describitur, quòd mundi habuerit substantiam, quòd fratrem viderit neceßitatem habere, & clauserit viscera sua ab eo. PDF §. 14. Sed & canes. Inducit Dominus canes, vt testes, quibus euidenter hic probat, sicut asinam contra Balaam. PDF §. 15. Mortuus est diues, Dißimiles fuerunt diuitis & pauperis obitus: at in eo quod notat Euangelista, sibi similes. PDF §. 16. Factum est vt moreretur mendicus: Sicut moriente Lazaro eius quoque mortuæ est paupertas, ita moriente diuite, periere diuitiæ. PDF §. 17. Sepultus est in inferno. Triste sepulchrum quod describit Isaias, & vidit Ezechiel meritò omnibus exhorrendum. PDF §. 18. Dum esset in tormentis. Est infernus locus tormentorum, sicut cœlum deliciarum, quæ omnem superant intellectum. PDF §. 19. In valle Tophet depingit Isaias infernum. PDF §. 20. Hos cruciatus graphicè delineat Angelus D. Ioanni, quorum, ait, consideratio patientiam in Sanctis operatur. PDF §. 21. Eleuans oculos. Ex inferno tantùm ea vidit epulo, quæ possent adferre cruciatum, & hæc quoque tantùm videbunt damnati. PDF §. 22. Pater Abraham. Mera fuerut deliramenta, quæ diues illi in inferno petiit, nec obtinuit. PDF §. 23. Recepisti bona. Ex iustitia procedit Abrahæ sententia, quæ declarat, cur hic peccatores ferientur: iusti verò crucientur. PDF Tertio die Veneris Quadragesimæ: Homilia Decimaseptima. De parabola vineæ. Homo erat Paterfamilias qui plantauit vineam & sepem circumdedit &c. Matth. 21. PDF Svmmarivm Homiliæ Decimæseptimæ Seqventis. PDF Homilia XVII. De Parabola Vineæ. PDF §. 1. Siquidem Iudæis hanc Christus proposuit parabolam, nobis tamen loquitur, velut Dauid in morte Saulis. PDF §. 2. Iudæos Christus in propria causa iuduces eligit, quos suo capit hamo velut Behemoth. PDF §. 3. Velut vrsi, qui rationis parabolæ vi conclusi ac conuicti, contra seipsos tulere sententiam; in Christum insurrexerunt, eius necem machinati. PDF §. 4. Homo erat. Plantauit Deum vineam, quam fructum amarum daturam sciebat: quia Pater est. PDF §. 5. Plantauit vineam. Dicitur palmes esse Christianus, qui nisi fructum ferat, soli conuenit igni. PDF §. 6. Ferre tenetur fructum Christianus cum velut palmes putetur, & colatur. PDF §. 7. Plantati sumus in Ecclesia, sicut palmites, ex libera, meraque Dei bonitate, quod indicat oleum Iacob. PDF §. 8. Hoc summi beneficij loco ponito, plantatum te in hac vinea, ne tibi succedat, quod Adamo ingratisque, philosophis accidisse nouimus. PDF §. 9. Sepem circumdedit ei. Sepes est lex Dei, quæ si cadat, intrant feræ, & vineam demoliuntur. PDF §. 10. Ob destructam sepem, destruitur Sichem, & ob eandem in domo sua à Iacob erectam, & ipse quoque conseruatur, hoc quoque postulat Dauid, dum legem Dei vult custodiri nimis. PDF §. 11. Fodit in ea torcular. Tam abundanter prouidit Deus vineæ suæ, vt ei dicere liceat: Non plus vltra. PDF §. 12. Sepem circumdedit. Indicat quoque sepes diuina beneficia, & diabolus esse censetur, qui illa septus, offendit Deum. PDF §. 13. Locauit agricolis. Sunt Prælati agricolæ, & quisque in se, simul & palmes est & agricola. PDF §. 14. Domini est vinea, procurator homo, qui qui fructum adferre tenetur, non Domino, sed sibi ipsi. PDF §. 15. Fructus temporibus suis. Ab omnibus non pares repetit Deus fructus, vt ex decimis declarat, & illos nostro reposcit te[m]pore. PDF §. 16. Peregrè profectus est. Nos liberos permittit Deus, & suum recipiendi fructus ostendit desiderium in eo quod agit. PDF §. 17. Misit alios. Magnam suam Deus ostendit misericordiam, qui tot mittat famulos, ac tandem vnicum filium. PDF §. 18. Malos malè perdet. Christianus non referens fructum multò punietur grauiùs quàm ipsa ficulnea, & Rex Baltaßar. PDF §. 19. Si Iudæi ob non redditos fructus vineâ expelluntur, quid timendum Christiano, qui ne fructum quidem offert vnius Pharisæi. PDF §. 20. Sicut timuere Iudæi videntes eiectos ad littus maris Ægyptios, timeat quoque Christianus, dum Iudæos cernit per omnes dispersos eße nationes. PDF §. 21. Chananæos, quia peccatores, eiecit Deus, & Iudæos substituit, hos vt ingratos exturbauit, & Christianos subrogauit; quod si hi peccatores, quid cum illis agendum? PDF Tertio die Sabbati Quadragesimæ: Homilia Decimaoctava. De filio prodigo. Homo quidam habuit duos filios, & dixit adolescentior ex illis Patri suo: Pater, da mihi portionem &c. Luc. 16. PDF Svmmarivm Homiliæ Decimæoctavæ Seqventis.
PDF Homilia XVIII. De Filio Prodigo. PDF §. 1. Labilem creauit Deus hominem, vt haberet cui peccata misericors dimitteret, de quo maxime gloriatur. PDF §. 2. Tanta est Dei misericordia, vt de illa Sancti, velut Isaias & Ionas, conquesti fuisse videantur. PDF §. 3. Nullum est peccatum inirremissibile, quod non infinities à Dei misericordia superetur, quod ad nostrum solatium multoties ratum facit. PDF §. 4. Præ cæteris maiori studio, Christus, verbis, parabolis, iureiurando, ac operibus hunc fidei docuit articulum: Remissionem peccatorum. PDF §. 5. Homo quidam. Se patrem nominat Deus, vt amoris sui ferat testimonium, ac Christianis peccatoribus sperandam esse doceat indulgentiam. PDF §. 6. Adolescentior. Optima ratione vocatur peccator adolescentior, licet centenarius, vt Cain & Absalon. PDF §. 7. Abiit. Non eijcit somo sua Deus peccatorem, ipse tam impudens est, vt sponte discedat, contra quem Deus protestatur. PDF §. 8. Diuisit substantiam. Non aufert illi Deus libertatem, qui vult abire, eumque deserere, licet sit ille deplorandus. PDF §. 9. In regionem longinquam. Peccatum regio est tam procul distans à Deo, vt dicat eo vsque nec manus suas, nec oculos posse pertingere. PDF §. 10. Quo tendat, non attendit peccator: Ezechielis portento, iumentis Isaiæ, vaseque Zachariæ præsignatus. PDF §. 11. Dissipauit substantiam. Decoxit substantiam suam, effectus luxuriæ per quem illam Iob describit. PDF §. 12. Dissipauit substantiam suam. Est enim meretricis domus, Gigantum somus, vbi molliuntur adamantes etiam purissimi, velut Dauid, Salomon, ac Israelitæ. PDF §. 13. Decoquit luxuria substantiam, vt patet in Samsone: rarus euentus multisque annis prædictus. PDF §. 14. Nihil sic hominem infirmat, ad senium deducit, visum hebetat, & adolescentem eneruat, vt luxuria. PDF §. 15. Facta est fames valida. Fames accenditur, & appetitus sensualis in iis, qui illum sequuntur, minuitur autem in resistentibus. PDF §. 16. Adhæsit vni ciuium. Dilapidans homo virtutes, se totum consecrat diabolo prout dominus Iob affirmat. PDF §. 17. Specialiter ob vitium libidinis, quosdam possidet diabolus, vt patet in quibusdam casibus. PDF §. 18. Adhæsit. Adeo firmiter adhæret diabolo luxuriosus, vt nec flagris eum domo sua eliminet; quo diabolus intumescit. PDF §. 19. Misit in villam. Regna, quæ promittebat diabolus in suilia euanescunt, & caninam famem quibus, qui illi seruit, mulctatur. PDF §. 20. In se reuersus. A se peccator, vt Nabuchodonosor, egreditur, reuertitur autem vt leæna Danilis ad hoc fame coactus. PDF §. 21. Quanti mercenarij. Prior vidit illum Pater, qui aliter non esset reuersurus. PDF §. 22. Abundant. Suam perpendit miseriam & paternæ domus abundantiam, vnde ad illam reuerti proponit, sui accusator. PDF §. 23. Vidit à longe, accurrit. Patris actiones eximiis turgent mysteriis: occurrere, brachiis amplecti, pacis osculo recipere filium. PDF §. 24. Hic diuinæ patet misericordiæ magnitudo, vt de ea quasi de industria Elias conqueratur. PDF Dominica tertia Quadragesimæ: Homilia Decimanona. De dæmonio muto. Erat Iesus eijciens dæmonium & illud erat mutum. Luc. 11. PDF Svmmarivm Homiliæ Decimænonæ Seqventis. PDF Homilia XIX. De Dæmonio Mvto. PDF §. 1. Possedit Diabolus Stagyrium. In controuersiam venit diuina prouidentia; verum indubium est in nostrum illam bonum vigilare. PDF §. 2. Quædam Deus creauit in mundo, quæ quibusdam licet sint nocumento, porro sunt aliis emolumento, vt dæmones. PDF §. 3. Posuit Deus in hoc mundo dæmones, quo nos constringat ad se recurrere; hoc quoque tantum illi possunt, quod illis facere ipse permittit. PDF §. 4. Dæmones dipsadas dicimus, vnde ad Deum recurrendum, vt eorum refrœnes malitiam. PDF §. 5. Erat mutum. Es iis quæ diabolus in corporibus operatur, liquet quid in anima operetur. PDF §. 6. Eques, quem vidit D. Ioannes, mors dictus, diabolus est, Christo contrarius, qui vita nominatur. PDF §. 7. Equus pallidus, cui insidet diabolus, peccatum est, & quocumque illud ingreditur; ingreditur & ille. PDF §. 8. Velut Rex regnum suum; ita animam perambulat diabolus peccatoris: collige qua ratione mortuum sit tractaturus. PDF §. 9. Peius est diabolum animam occupare quàm corpus, in quod aliquoties, nullo mortali præuio ingreditur, quinimo ex Dei beneficio. PDF §. 10. Vocat D. Hieronymus diabolum Dei quæstionarum: vt in Iob & aliis manifeste patuit. PDF §. 11. Cum fortis armatus. Præclarissimis rationibus probat hodie Christus se Regem diabolo fortiorem. PDF §. 12. Erat mutum. Opposita Christus & diabolus obeunt officia, & quisque suo hoc in homine fungebatur. PDF §. 13. Erat eiiciens. Diabolum Christus corporibus expellebat, qui eum venerat animabus expulsurus. Declarat D. Vincentius quæstionem scitu dignißimam. PDF §. 14. Erat eiiciens. Insistebat Christus eiectioni dæmonis ex anima, qui cum ipsis muscis sit importunior, vocatur Beelzebub. PDF §. 15. Erat mutum. Excœcat diabolus, quo perdidit Dauidem, & senioribus nocuit Ezechielis. PDF §. 16. Aures occludit diabolus animæ: paßer est, qui verbum surripit. PDF §. 17. Eos qui tacere deberent reddit diabolus loquaces, vt prophetas Regis Achab. PDF §. 18. Magno sunt detrimento dæmones loquaces, quibus imperatur, velut Pythonibus, silentium. PDF §. 19. Loqui conuenit in confeßione, & mulier lapidatur taciturna. PDF §. 20. Oris confeßionem postulat Christus; nec enim cordu sufficit contritio, vbi oris Confeßio est poßibilis. PDF §. 21. A principio veluit Deus confeßionem, hanc in lege præcepit, & coram D. Ioanne illam agebant, & licet in absolutam, non tamen inutilem. PDF §. 22. Verus illa & S. Præcursoris sine absolutione confeßio nostra demonstrat vt excellentiam, ita & facilitatem. PDF §. 23. Non potest salus tua faciliori, quàm verbis tuis, alligari remedio. PDF §. 24. Vitulos labiorum postulat Deus, id est claram & inexcusatam peccatorum confessionem. PDF §. 25. Detractâ confitere laruâ, ne illam Reginæ prophetæ Ahiæ conferas obiectam, sed nec illam Ananiæ, & Saphiræ D. Petro. PDF §. 26. Committere peccata, non confiteri, pudeat. Optimus Confeßarius B. Ludouicus Bertrandus. PDF §. 27. In Beelzebub eijcit dæmonia. Hoc Iudæorum iudicium, pectoris eorum prodit malitiam. Aspidum ouis comparantur D. Cypriani attexitur argumentum. PDF §. 28. Extollens vocem mulier. Conuincit illos D. Cypriani discursus vt efficax, ita & subtilis, mulierisque de turba testimonium. PDF Dominica tertia Quadagesimæ: Homilia Vigesima. De edicto fidei. Erat Iesus eiiciens dæmonium, & illud erat mutum. Luc. 11. PDF Svmmarivm Homiliæ Vigesimæ Seqventis. PDF Homilia XX. De Edicto Fidei. PDF §. 1. Christus, & diabolus duo sunt Reges sibi contrarij, distinctaque possident regna. PDF §. 2. Regnum Christi est Ecclesia, regnum diaboli sunt hæretici, & infideles. PDF §. 3. Tunc de dæmone dicitur, quod perfectè quempiam possideat, quando eum in hæresim & à fide Apostiam impellit. PDF §. 4. Diuersos sibique contrarios habent ministros Christus, & diabolus. PDF §. 5. Instructione & motu Spiritus S. institutum fuit tribunal S. Officij Inquisitionis, ad Christi regni conseruationem. PDF §. 6. Iustissima ratione pollent Inquisitores & auctoritate & potestate ad puniendum hæreticos. PDF §. 7. Merito tradit ignibus S. Tribunal Inquisitionis hæreticos, aliisque plectit generibus suppliciorum. PDF §. 8. Æquissima ratione piomulgat S. Tribunal Inquisitionis edicta contra hæreticos. PDF §. 9. Non est cum hæreticis seruanda fraterna correptio, sed illa præteritá, confestim sunt denuntiandi. PDF Tertio die Lunæ Quadragesimæ: Homilia Vigesimaprima. De Prophetis in patria. Vtique dicetis mihi hanc similitudinem; medice cura teipsum. Luc. 4. PDF Svmmarivm Homiliæ Vigesimæprimæ Seqventis. PDF Homilia XXI. De Prophetis In Patria. PDF §. 1. Sequuntur sæpe homines hoc dictum (Ladronij voz maiior:) latro & tu peior: cum enim posset Deus conqueri, ipsi Deo conqueruntur. PDF §. 2. Vtique dicetis mihi. Strictior incumbit obligatio benefaciendi, quàm peregrinis, & patriæ, quàm exteris regionibus. PDF §. 3. Quanta audiuimus. In patriæ suæ beneficium, non in ea Christus cœpit patrare miracula. PDF §. 4. Fama miraculorum apud alienigenas patratorum suam voluit Christus præparare ciuitatem, sicut cum populo suo fecerat, cum Asia & Bithynia. PDF §. 5. Miris vtitur Christus ceremoniis quoad librum S. Scripturæ. PDF §. 6. Veniebat Christus in fiscella scirpea, & patriæ suæ se manifestat maiori beneficio quàm cæteris omnibus. PDF §. 7. Sui Christum offenderut patriotæ, eius familiam, vt pauperem despicientes: quod in mundo est frequentissimum. PDF §. 8. Iniuriis Christum lacessunt: quia quod illum pauperem notarunt, nihil de illo magni crediderunt, contra statuta medij sicli. PDF §. 9. Amen dico vobis. Euidenter probat Christus, quod ipse sit, qui merito de suis possit ciuibus, non illi de ipso conqueri. PDF §. 10. Nullam ad Christi miracula habebat Nazareth actionem, quorum acceperat à Patre potestatem. PDF §. 11. Fac & hic. Iustorum iudicium æquale est, ex operibus iustitiæ trahendo exemplar. PDF §. 12. Fac & hic. Iudicium peccatorum stultum est, iustitiam prætendendo in eo, quod meræ est gratiæ. PDF §. 13. Ex diuina dispositione, nulla in mari vestigia reliquerunt Israelitæ, Pharao tamen eiusque exercitus quàm plurima. PDF §. 14. Deus vt iustus vult inire rationem, sicut cum Cain, & de facto illam init: cum ait: Quanta audiuimus &c. PDF §. 15. Si velis id tecum agat Deus, quod cum altero, idem tu quod alter cum Deo adimple. PDF §. 16. Non est propheta sine honore. Honorem Christus prætendebat, non tam sibi, quam in ipsorum hominum beneficium. PDF §. 17. Vt Dei ministri opera faciant, debent in honore haberi, ea de causa illis dat faciendi miracula petestatem. PDF §. 18. In patria sua. Quia à suis contribulibus homines despiciuntur, vult Deus, vt sui sint ministri, velut extranei. PDF §. 19. In patria tua. Quod quisquam à suis non magni fiat contribulibus, oritur cum ex superbia, tum ex iniudia: vnde Christus illis imputat culpam. PDF §. 20. Multi prophetæ. Elias tantum à suis fuit despectus contribulibus, quantum ab extraneis, & viduæ, habitus in honore. PDF §. 21. Multi leprosi. Eliseus, quantum à sibi cognatis fuit despectus, tantum fuit ab alienigenis, nominatim autem à Naaman amplificatus. PDF §. 22. Repleti sunt ira. Pupigit illos, gentilium, quos execrabuntur exemplum, & illos Dominus deseruit: quod supremum omnium est supplicium. PDF §. 23. Ipsis Nazarenis spectantibus se de illorum Christus eripit manibus, dum eum deorsum cogitant præcipitare: cum hoc Deo sit proprium, præclariora sua opera facere in oculis inimicorum, qui nec illa possint impedire. PDF Tertio die Martis Quadragesimæ: Homilia Vigesimasecvnda. De correptione fraterna. Si peccauerit in te frater tuus, vade & corripe eum inter te & ipsum solum &c. Matth. 18. PDF Svmmarivm Homiliæ Vigesimæsecvndæ Seqventis. PDF Homilia XXII. De Correptione Fraterna. PDF §. 1. In schola diaboli sui solius cura docetur, in Dei vierò etiam proximi sollicitudo mandatur. PDF §. 2. Si peccauerit. Ex lege naturali tenetur quisque proximi tueri rationes, ac multò magis in lege charitatis. PDF §. 3. Corripe. Non corripere peccatorem, eius est velle perditionem, & labiorum immunditiâ laborare. PDF §. 4. Vade corripe. Tu ipse peccantem accede: peccato namque detinetur, ne te conueniat. PDF §. 5. Vade. Conuenit, vt tu peccatorem conuenias, vt medicus lethargicum. PDF §. 6. In te. In te est alterius peccatum tibique nocet, vt Saulis, & Achan peccata. PDF §. 7. In te. Vt Dei filius, velut illi proprias, illius reputes offensas: ipse namque tuas, habet sibi proprias. PDF §. 8. In te. Seueriùs tuas Deus castigat iniurias, quàm proprias: hoc ex cane discito Antiocheno. PDF §. 9. Corripe. Nulla faciendas est correptio, vbi nulla speratur emendatio, proinde hæreticos continuo denuntia. PDF §. 10. Non debet particularis publicos corripere peccatores, sed pro illis orare. PDF §. 11. Terret corripere sicut D. Hieronymum; at actus est amoris, & qui illum exhorret, peribit. PDF §. 12. Confide, quandoquidem tibi præcipiat Deus: vade & corripe illum: suum tibi tribuet auxilium. PDF §. 13. Quandoquidem tentet diabolus sanctiores, quo perdat, tu corripe quo lucreris, nequiores. PDF §. 14. Si hac vice fructum non feceris, alterâ facies, & Dei causam iustificabis. PDF §. 15. Corripiendo tempus sectare opportunum, sicut onagri venatores, & Tobias cum pisce. PDF §. 16. Inter te. Ne canis sis odorus, vt peccata secteris aliorum, illorum qua tibi occurrerint, curam suscipe. PDF §. 17. Inter te. Corripe: paßeris occultando sanguinem, & illis circumstantijs, quibus vsus est Eliseus. PDF §. 18. Frater tuus. Moueat te, quod peccator frater tuus sit: sicut animalia & pisces: Ioab & Abisai. PDF §. 19. Frater tuus. Corripe considerans quòd qui peccat, frater tuus est, & homo, tu vero spiritualis. PDF §. 20. Sit correptio cum instructione, & doctrina, & labia tua lilia distillantia myrrham. PDF §. 21. Docuit Deus modum corripiendi peccatorem, suô modò procedendi cum Chananæis, Christusque D. Petro declarauit. PDF §. 22. Lucratus eris. Tale à Deo præmium obtinebit, qui lucratus illi fuerit animam, quale à Rege, qui regnum illi lucratur. PDF §. 23. Seuerè punit illum Dominus, qui vnicam animan perdiderit, vt patet exemplo Samsônis & Amalechitarum. PDF Quarto die Mercurij Quadragesimæ: Homilia Vigesimatertia. De traditionibus reprobatis. Tunc accesserunt ad eum ab Hierosolymis Scribæ & Pharisæi, dicentes; quære discipuli tui transgrediuntur traditiones seniorum? Matth. 15. PDF Svmmarivm Homiliæ Vigesimætertiæ Seqventis. PDF Homilia XXIII. De Traditionibus Reprobatis. PDF §. 1. Deus ignis est ad eum accedentes illi, qui palea erant, exuruntur, ipse verò clarius illustratur. PDF §. 2. Accesserunt ab Ierosolymis. Mordent illi, velut Cerastes, discipulos: discipulorum enim defectus ac filiorum, in Magistrum parentesque deuoluitur. PDF §. 3. Videntur illi apes esse sed vespæ sunt: sæpè namque vitia, virtutes esse videntur. PDF §. 4. Quare discipuli tui. Odium errata extollit. Erratum non erat, de quo carpebant Apostolos, imo potius superstitio erat, quam colebant. PDF §. 5. Procedunt isti in fraterâ dolosâ, in paruis scrupulosi, at non in magnis: conscientiam habeat timidam, non stultam. PDF §. 6. De vanis accidentibus solidam quæru[n]t facere substantiam quod pariter in Christo morte prætenderunt. PDF §. 7. Ab Hierosolymis. In seipsis graues non vident illi iniquitates, quas in aliis minimas vident: hæc conditio peccatorum est, Sanctorum conditioni contraria. PDF §. 8. Carnales corporis, eiusque nitoris sunt solliciti, animæ autem incuriosi, spirituales oppositè. PDF §. 9. Discentes: quare Discipuli tui &c. Optimum linguæ epithetum : animal inquietum, plenum veneno mortifero, comburens vt ignis inferni. PDF §. 10. Linguæ venenum mortiferum est infamatori, infamato, & auditori: ideo laqueus vocatur malus. PDF §. 11. Linguæ laqueus malus est, vt declararunt Magistri à Victoria, Castro, & D. Vincentius Ferrariensis. PDF §. 12. Non lauant manus. Illustriorum reddunt impij illi superbientes Christi & suorum gloriam, quibus velut Esau Iacob, deseruiunt. PDF §. 13. Quare & vos transgredimini &c. Sunt illi fumigrantes Isaiæ titiones, illos Echo perterret Christus, vt olim Ægyptios. PDF §. 14. Traditiones seniorum. Quis harum fuerit auctor traditionum, & quales illa, nominatim autem illa de filiis contra parentes. PDF §. 15. Deus dixit: honora patrem tuum. Infringebant illi præceptum honoris debiti parentibus, ad quod Deus illos volebat obligare, suam paternæ connectens benedictionem in Iacob. PDF §. 16. Honora patrem tuum. Nouem in SS. litteris filio obedienti promittuntur bona, multa verò mala rebelli intentantur, vt Absaloni. PDF §. 17. Vos dicitis: munus &c. Illa Deo sunt acepta sacrificia, de quibus diuina sua lex decernit; vnde illorum Deo non erant accepta. PDF §. 18. Execranda sunt illa, cum præiudicio tertij, sacrificia, & eorum qui ædificant Hierusalem in sanguine. PDF §. 19. Honora patrem &c. Primus licet creditor sit Deus, vult nihilominus priùs Cæsari solnatur, & sicut Leo Valentiæ primum locum cedit catello. PDF §. 20. Hypocritæ benè &c. Illis est os bonum, cor malum, traditiones habent iniquas; Ecclesia sanctas. PDF §. 21. Doctrinas & traditiones hominum. Ecclesiæ ceremoniæ sanctæ sunt, tamque necessariæ, vt idcirco illas impugnent hæretici. PDF §. 22. Non quod intrat per os &c. Ex corde egreditur quod inquinat, est enim propria peccati causa sine quo nec diabolus eßet, nec concupiscentia peccatum. PDF §. 23. Quod ex ore exit. Quod editur non coinquinat, quia per os intrat, bene quidem quod per illud egreditur. PDF Quarto die Iouis Quadragesimæ: Homilia Vigesimaqvarta. De socru Simonis. Egreßus Iesus de synagoga introiuit in domum Simonis. &c. Luc. 4. PDF Svmmarivm Homiliæ Vigesimæqvartæ Seqventis. PDF Homilia XXIV. De Socrv Simonis. PDF §. 1. Discurrit Christus, vt fons hortorum, de quo sponsa, salutis illos rigans fluentis. PDF §. 2. Socrus Simonis. Fuerit licet D. Petrus vxoratus, nostris tamen sacerdotibus, ob sacrficii, quod offerunt, puritatem, vxoratos eße non permittitur. PDF §. 3. Nostris conuenit sacerdotibm esse continentes, vt signatur in neruo Iacob, qui emarcuit, & vndis Iordanis, quæ cursum suum suspenderunt. PDF §. 4. Oportet sacerdotes eße continentes, vt se totos Deo censecrent, vt Hieremias & Ezechiel, nec non Ægyptiorum sacerdotes, & sacerdotissæ. PDF §. 5. Sacerdotes non alios filios habeant, quàm pauperes, qui in illis nidificent, vt cecinit Dauid. PDF §. 6. Inter Apostolos, solus Petrus vxorem habuit, at illam dimisit, sicut alij postmodum, quorum vxores dicebantur Episcopæ & presbyteræ. PDF §. 7. Status matrimonij sanctus est potestque matrimonio iunctus sanctus euadere: vt Enoch, Noë Abraham, Moyses &c. PDF §. 8. Agat coniugatus id quod præcipit Apostolus, videatque quid egerit Noë. PDF §. 9. Egressus de synagoga. Christus egreditur de synagoga, Petrique domum ingreditur, scilicet Ecclesiam, domum salutis. PDF §. 10. Socrus autem Simonis tenebatur. Nulla sine defectibus congregatio, nec scandalizeris ex sanctorum quibusdam defectibus. PDF §. 11. Nulla in terra domus, sicut nec in Ægypto, sine doloribus, qui extimulent, & iustè talem creauit Deus hunc mundum. PDF §. 12. Tenebatur. Infirmitatibus homo detinetur: siue pb [i.e. ob] humilitatem, vt D. Paulus, aut vt suo sistat in itinere, vt Antiochus. PDF §. 13. Tenebatur. Illi, qui te rogat, vt pro febris intercedas libaratione, illud responde. quod Dominus Paulo, & Paulus Timotheo. PDF §. 14. Magnis febribus. Anima tenetur infirma febribus amoris inordinati: hic namque malus est ignis, de quo D. Ioannes. PDF §. 15. Magnis febribus. Quando febres magna sunt, ipsa tenet infirmum, & rabidam excitant sitim, sicut in Theotimo. PDF §. 16. Licet infirmitas peccati talis sit, vt eâ meritum perdatur rogandi Deum pro salute, illam à Domino sancti sua impetrant interceßione. PDF §. 17. Rogauerunt illum. Intercedunt sancti pro parentibus suis, & patria, vt Moyses, Abraham, & Hieremias. PDF §. 18. Rogauerunt illum. Efficax est oratio sanctorum, quæ Deum ligat, vt in Elia patet: & eorum nobis opus est interceßione. PDF §. 19. Præclaris idem probatur exemplis Abraham & Lot, quæ hanc ob causam particulariter à Spriritu S. referuntur. PDF §. 20. Habeto Sanctos particulares, quibus afficiaris, quorum interceßio tibi valeat, velut illa Oniæ Heliodoro, & D. Nicolai Tribubunis. PDF §. 21. Plurimum refert, filias vestras tradere Dei famulis vxores. PDF §. 22. Rogauerunt illum. Magna vi pollet oratio communitatis, vt patet in D. Petro & Paulo. PDF §. 23. Stans super illam. Cum Dei manu, tua quoque in tuam requiritur salutem. PDF §. 24. Apprehensa manu eius. Manus Saluatoris & infirmæ confluunt, vt ipsa resurgat incolumis: vestra namque in tuam requiritur salutem: & quantumlibet boni fecerit, ex illa pendet virtute, quam illi Redemptor contulerit. PDF §. 25. Singulis manus imponens. Imponunt manus suas Confessarij singulis pœnitentibus in particulari illos curaturi. PDF Quarto die Veneris Quadragesimæ. Homilia Vigesimaqvinta. De Samiritana. Venit Iesus in ciuitatem Samariæ, quæ dicitur Sichar, iuxta prædium quod dedit Iacob Ioseph filio suo &c. Ioan. 4. PDF Svmmarivm Homiliæ Vigesimæqvintæ Seqventis. PDF Homilia XXV. De Samaritana. PDF §. 1. Sicut Oseas, sic agit Christus mullierem diligens perditam, & ponit abyssos in thesauris suis. PDF §. 2. Venit in ciuitatem Samariæ, hic Christus se verum ostendit Deum, cui proprium est in cordibus efficaciter operari. PDF §. 3. Probatur diuina Christi potentia, docendo Sichar ciuitatem per mulierem Serpentem fallacem. PDF §. 4. Vtitur Dei sapientia mulieribus ad docendum; cum illis vsus fuerit diabolus ad seducendum. PDF §. 5. Per hanc Christus mulierum restituit honorem: quam creat Archiapostolam, eâque se coronat. PDF §. 6. Venit in ciuitaten Samariæ. In Samaria se Christus effundit velut Nilus in Ægypto, quod si sponsa non aperiat, ad alteram transibit. PDF §. 7. Fatigatus. Quærit Secundus Adam in sudore vultus sui panem, & visitat summus Pontifex suam Diœcesim pedes. PDF §. 8. Fatigatus ex itinere. Lassauit Christum labor itineris: cuius corpus inter omnia creata perfectum aptumque fuit, vt in eo pateretur: ex vaticinio Dauid. PDF §. 9. Fatigatus; Fatigat ibi Christum, & quasi suspendit cor nostrum, quod Hieremias prauum appellat. PDF §. 10. Fatigatus. Fatigat Christum nostri cordis durities sicut & Ezechielem ollæ prauitas. PDF §. 11. Ex itinere. Fatigauit illum nostrorum onus peccatorum adeò graue, quale descripsit Isaias & significauit Hieremias. PDF §. 12. Sedebat sic. Erat sicut Amnon amore languidus, de quo triumphat amor efficacissimus vt illum in te accendat. PDF §. 13. Sedebat sic. Proprius hic est situs amantium: etenim amor inclinat maiestatem, vt patet in Bezace & Herculi. PDF §. 14. Venit mulier. Arentem Christus ostendit sitim huius mulieris amantißimus amasius ad non leue nostrum solatium. PDF §. 15. Vt det nobis Saluator cœlestes, quas petimus aquas donorum. optat vt nos illi cordis aquas offeramus, quod ipse significat sedens & expectans ad puteum. PDF §. 16. Da mihi bibere. Christus ab hac petit muliere vt illi det: hac etenim eius est consuetudo. PDF §. 17. Da mihi. Prius postulat Deus, vt sit perfectè liberalis, in nostrum gloriam. Doctrina est hæc D. Chrysostomi profunda. PDF §. 18. Da mihi. Secundo petit Deus, vt tibi mensuram præscibat eius, quod ipse tibi daturus est: quæ æqualis erit ei, quod illi petemi dederis. PDF §. 19. Petit ac Abraham Deus, vt eâdem illi mensurâ refunderet, quâ dedisset Abraham: historia est vulgaris, sed spectata mysterijs. PDF §. 20. In Dauid, Lot, & alijs ostendit Deus, quòd eâ tibi reddet mensurâ, quâ tu illi dederis: & petijt ab hac muliere potum, sicut Eliezer à Rebecca. PDF §. 21. Da mihi bibere. Magna Deus operatur per aquas, in aquis, & circa aquas, quas etiam petit. PDF §. 22. Quomodo tu &c. Exposcit Christus facilia, vt aquam, nec illi damus, exposcit diabolus grauißima, sed & illa diabolo offerimus. PDF §. 23. O mulier, si scires donum Dei. Duo promittit illi Redemptor, pergrata mulieribus, pariter donum declarat à Deo illi oblatum. PDF §. 24. Donum Dei. Præclarum reputat sponsa donum, quod illi Deus aliquem mittat, cui det: prudentius iudicans quam Oza. PDF §. 25. Puteus altus est. Tres perpendas aqua terrenæ conditiones. Prima quòd haustu sit difficilis, vt experti sunt duo nobiles. PDF §. 26. Bibit ipse & pecora &c. sitiet iterum. Secunda conditio: quod sint iumentis hominibusque communes. Tertia: quod sitim non extinguant, imo prouocent illis quos Iob vidit in hoc mundo meridiantes. PDF §. 27. Aqua, quam ego dabo. Conditiones aquæ Dei perpende. Prima est, quod faciles sint, & gratis dentur, sicut aquæ de petra. PDF §. 28. Secunda conditio, quod propriæ sint hominibus, in quibus Deus residens sit fons. Fiet in eo fons &c. PDF §. 29. Non fitiet in æternum. Tertia conditio, quod satient, & sitim extinguant, quod illæ non valent. PDF §. 30. Voca virum tuum. Illam disponit Christus, vt prudens confessarius, seipsum, quis sit manifestat, & illam sibi per viuam fidem desponsat. PDF §. 31. Ego sum. Sponsam suam noster dotat Oseas, & detestabile lutum in solem conuertit, qualem vidit Nehemias. PDF §. 32. Reliquit hydriam. Aquæ Christi, melius quàm Mandragoræ illam contemnere faciunt terrenas voluptates: illamque disponunt, vt vadat filios progenitura spirituales. PDF Quarto die Sabbati Quadragesimæ: Homilia Vigesimasexta. De adultera. Perrexit Iesus in montem Oliueti & diluculo iterum in templum. Ioan. 8. PDF Svmmarivm Homiliæ Vigesimæsextæ Seqventis. PDF Hommilia XXVI. De Advltera. PDF §. 1. Euodatur hodie dificultas de via colubri super Petram, superat Christus draconem, absorbetq[ue] Iudices. PDF §. 2. Perrexit Iesus in montem, & diluculò venit in templum. Ostendit se Christus mediatorem à Iob desideratum: & prælatis ac prædicatoribus, quòd tales esse debeant; præbet exemplum. PDF §. 3. Perrexit in monten Oliueti. In tribus præsertim occasionibus orauit Christus docens nos in iisdem orare similiter: prima est negotij grauioris occasio. PDF §. 4. Secundo orauit tempore paßionis: est oratio remedium, quo laboribus, pœnisq[ue] liberemur. PDF §. 5. Tertiò Saluator orat, quia Iudex futurus: tales namque decet oratio, vnde dicuntur fortes Israël. PDF §. 6. In montem Oliuieti &c. Adducunt mulierem &c. hæc mulier modò deprehensa est. Vigilat Christus, in orando ipsi in machinando. Mulierem in adulterio deprehendunt: qui namque per terram ambulat impressa relinquit vestigia. PDF §. 7. Deprehensa est in adulterio. Perpendat adulter, quod si illum homines non videant, illum tamen Deus videt, & Moysen imitetur. PDF §. 8. Hæc mulier modò deprehensa est. Quando minus adultera suspicatur, peccatum suum videbit productum in forum, quod ita Deus propalat, sicut bonorum virtutes. PDF §. 9. In adulterio. Adulterium cœcitas est cordis cuius Iob exponit supplicium, & patet in vxoribus Dauid. PDF §. 10. Adulterij damna declarat Iob, quæ patebunt in eo, quod Deus locutus est Abimelech, & ipse Abrahæ. PDF §. 11. Nullum instituit Deus expiando adulterio sacrificium, sed bene contra illud, zelotypiæ sacrificium perpetuo firmatum miraculo. PDF §. 12. Semper se Deus ostendit adulterio grauiter offensum eo quod ipse auctor sit matrimonij. PDF §. 13. Habet adulterium in lege Euangelica aliquid de sacrilegio: quia matrimonium est sacramentum inquo viuendum est vt ait D. Petrus Secundum scientiam. PDF §. 14. Præcipit nobis Moyses lapidare. Fortis est, si velit, mulier & iustum est vt seuerius, si sit inhonesta, puniatur. PDF §. 15. Sequuntur illis iniustam mundi consuetudinem, adulteras, & non adulteros condemnantes. PDF §. 16. Hæc dicebant tentantes eum. Laqueum parauerunt isti Christo Gordianum: fuerunt sicut Rechab & Baana, sed abstulit Christus balenæ laruam. PDF §. 17. Inclinans se Iesus digito scibebat in terra. Multa co[n]tinet mysteria hæc Christi in terra scriptio, & quidem se inclinando: mysterium declaratur Cameli. PDF §. 18. Scribit in terra Dominus adulteram iudicaturus, quò Iudicem præmoneat, vt reum iudicaturus, eius pariter compatiatur infirmitati, propriam agnoscendo. PDF §. 19. Iterum inclinans se, digito scribebat in terra. Scripsit Christus eorum peccata, quô illos confusos eliminauit. PDF §. 20. Se probat Christus verum Deum, dum ad lucem profert accusatorum adulteræ peccata secretißima. PDF §. 21. Qui sine peccato est vestrûm &c. Apprehendit manibus Christus duo extrema Iustitiæ, & misericordiæ, quô fugat impios, pro vt Iob proponit. PDF §. 22. Remansit solus, Iesus &c. vade Sola remansit hæc cum Christo peccatrix, tu quoque in vltimo vitæ spiritu solus remanebis, illam in omnibus foris tanquam Deus & Dominus absolutus absoluit. PDF Endsheet PDF Back cover PDF Spine PDF Vorderschnitt PDF [1] PDF Tomvs Qvartvs PDF Tomvs Tertivs 
