Homiliæ Qvadragesimales Reverendissimi D.ni P. F. Hieronymi Baptistæ De Lanvza Venerabilis memoriæ Episcopi Barbastrensis & Albarrazini, Ord. FF. Præd [...] : Ex Hispanico idiomate in latinum perfectè fideliterq[ue] iuxta posteriorem omnium, nouamq[ue] editionem translatæ, & ab innumeris cùm S. Scripturæ, tùm [...] : Tomvs Tertivs / Opera & labore admodum Venerabilis Patris P. Onesimi De Kien Iprensis Ordinis FF. Minorvm Capvcinorvm Concionatoris Prouinciæ Flandro-Belgicæ. Antverpiæ. 1649
Content
PDF Tomvs Secvndvs
PDF [1]
PDF Tomvs Qvartvs
PDF Tomvs Tertivs
PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Title page
PDF Index Homiliarvm Qvæ In Hoc Tertio Tomo Continentvr.
PDF 1 Dominica quarta Quadragesimæ: Homilia Vigesimaseptima. De miraculao quinque panum. Abiit Iesus trans mare Galilææ est Tiberiadis, & sequelatur eum multitude magna. Ioan.6.
PDF 1 Svmmarivm Homiliæ Vigesimæseptimæ Seqventis.
PDF 3 Homilia XXVII. De Miracvlo Qvinqve Panvm.
PDF 4 §.1. Electis suis prouidet Deus ambabus manibus, id est bonis æternis, quæ in monte Thabor ostendit, & temporalibus, quæ hodie in monte Hermon exposuit.
PDF 6 §.2. Abijt Iesus trans mare Galilææ. Seceßit Dominus in desertum mortem deplangens sui Præcursoris, requiem suis tribuens Apostolis, & dum oculos suos sublivat, nostros componit.
PDF 9 §.3. Cum subleuastet oculos Iesus, & vidisset &c. Oculos suos subleuauit, demonstrans sollicitudinem in sustendando illos, qui cum sequuntur, & offenditur, si quis de illo dubitet, ut ostendit in Anania, & Seraphia, Moyse & Aaron.
PDF 15 §.4. Vnde ememus panes? Seruis Dei non deficiet alimentem, quibus & vtiliter & honorificè succurrit, non sicut diabolus, mundus, & caro.
PDF 18 §.5. Vnde ememus panes? Ad Dei spectat prouidentiam nos alere, seque credit offensum ab eo, qui de illo in suis dissidit angustijs.
PDF 22 §.6. Vt manducent hi &c. Deus, qui propter bonos creauit mundum, & sustentat malos, & quidquid in eo est: non eos fame sinet interere.
PDF 26 §.7. Subijt in montem &c. Et cum vidisset quia multitudo maxima, &c. Christus in sublimi illos inuetur, qui sunt in declini. Hoc diues faciat, & miserebitur pauperis, sibique pariet tranquillitatem.
PDF 29 §.8. Dixit ad Philippum, vnde ememus panes? Quærit Dominum, vt tanto pareat miracilum euidentius, quàm illud aquarum & maris: hoc tibi sit vtilitati.
PDF 33 §.9. Hoc autem dicebat, tentans eum. Tentat Christus Philippum, vt eius fidei defectus detegatur, ad cuius mensuram ipsius fiunt miracula & omniam suprema fuit illa virginis sanctißima.
PDF 37 §.10. Fides miraculorum operatoria est ea tam vina, vt securam excitet fiduciam: ob cuius defectum in nobis pauca Deus operatur.
PDF 40 §.11. Tentans eum. Tentat illum Dominus instar Magistri, & Ducis, qui tumultum fingit: aliquando est flaccida fidet, etiam in tam magnis Sanctis qualis Abraham, vnde de nobis quo ad hoc Deus, sicut de Rege Asa conqueritur.
PDF 45 §.12. Vnde ememus panes? Non aduertit Philippus quid Christus interroget, nec ille, nec Apostoli ad eius recurrunt potentiam pro eleemosyna, sicut pro vindicta.
PDF 49 §.13. Ducentorum denariorum, &c. Est puer vnus hic, &c. Quidam pauperi respondent cum Philippo, quòd non sis: alij cum Andrea, quòd tantis non sufficiat: cum eleemsyna crescere debeat tantum, quantum crescum tanti.
PDF 52 §.14. Præcipit Christus, suis tradantur manibus, vut tribuat comedendum affectus suis: quinque videlicet panes hordeacei, & duo pisces: quia tanquam Deus tantum intendit neceßitatis remedium in victus, quem illis concedit, & non superfluas carnus delicias.
PDF 55 §.15. Afferte illos huc. Tu aliquid ex parte tua Christi trade manibus, vt crescat: & magnam ostendit eleemosynæ excellentiam, quam facis, ex hoc, quod in tuum habebas alimentum.
PDF 59 §.16. Facite homines discumbere. Præcipit Christus, vt ordine suo turba resideat, quo factum est, vt esca superfuertit: cuius figura fuit cythara vatis Elisei.
PDF 63 §.17. Accepit ergo Iesus panes, & cum gratias, &c. Accipiendo panem oculos astolle cum gratiarum actione versus cœlum, & te felicem reputa, qui proprijs poßis seruire manibus pauperibus, quibus Christi & Apostolorum manus deseruiunt.
PDF 66 §.18. Apposuerunt turbæ, &c. Sicut Apostoli numquam prædicationis intermiserunt officium, sic nec proprijs manibus obsequium præstare pauperibus, vt declarat D. Paulus.
PDF 69 §.19. Excellentian conuiuij in quantitate declarat ipsum quantum volebant; & in qualitate, ipsum Impleti sunt, licet ex pane hordeaceo & sine potu.
PDF 72 §.20. Colligitè, quæ superauerunt fragmenta &c. Docet Salvator qualiter tibi nihil pereat de domus tuæ relinquijs, multo mediori forma, quàm Deus Stercutius.
PDF 73 §.21. Collegerunt duodecim cophinos. Distributus panis crescit: est enim eleemosyna ars lucrandi aptißima: Cum pauperi prouisum est, collige, & non ante.
PDF 76 §.22. Fecit hoc miraculum Christus, volens illud de SS. Sacramento publicare, vt eßet velut arcus suus, fuitq[ue] verè in tredecim circumstantijs notatu dignißimis.
PDF 81 Quarto die Lunæ Quadragesimæ: Homilia Vigesima Octava. De profanatoribus templi. Prope erat Pascha Iudæorum, & ascendit Iesus Hierosolymam, & inuenit in Templo vendentes boues & oues &c. Ioan.2.
PDF 81 Svmmarivm Homiliæ Vigesimæoctavæ Seqventis.
PDF 83 Homilia XXVIII. De Profanatoribvs Templi.
PDF 84 §.1. Prodigium est à Christo assumi flagellum, vnde de hoc nobis attentius disputandum.
PDF 87 §.2. Prope erat Pascha &c. Congruenter incipit Christus cum flagello: fundauit in timore Euangelium suum, est enim omnis boni principium.
PDF 90 §.3. Status statuta Christus subuertit, nunc autem conseruat atrox inimicorum Dei percußio.
PDF 92 §.4. Exemplis Iosiæ Moysiq[ue] confirmatur.
PDF 96 §.5. Inuenit in Templo &c. Magnum piaculum eius qui Deum in domo sua irritat tendit laqueos in Masphat, & retia in Thabor ipsis Lamijs scelestior.
PDF 100 §.6. Singulari modo Deus est in Templo: quia singulari modo in eo operatur.
PDF 102 §.7. Est templum locus omni reuerentia dignißimus, est & terribilis ob Angelorum præsentiam.
PDF 104 §.8. Templum propriè domus esse dicitur, in qua habitat Deus, & domus orationis: illa licet in omni poßit loco exerceri.
PDF 108 §.9. Templa sunt instituta ad honorem Dei, nostrumque commodum & sic ea reueriti sunt Theodosius & Valentinianus Imperatores.
PDF 110 §.10. Inuenit ementes & vendentes &c. Exhorret Deus in Templo fieri mercaturam, vbi data munera, etiam gratis, est qui tamen illa despiciat.
PDF 113 §.11. Nummulariorum effudit æs. Zelo Deus æstuat nec vnquam societatem aliorum admisit Deorum, & eade causa illum Romani non admiserunt.
PDF 117 §.12. Efffundit &c Pecunia habebatur vt Deus omnium supremus, & quæ grauiorem in Deo prouocat Zelum, eumq[ue] hac in occasione commouit.
PDF 121 §.13. Fecit flagellum &c. Nulla præmissa verborum correptione, illos Donimus flagellat: est enim auaritiæ laquem indissolubilis.
PDF 125 §.14. Fecit flagellum de funiculis. Animam auaritia submergit, vt dixit Crates, cuius proprium supplicium sunt flagella: fuerunt hæc permixta misericordia.
PDF 128 §.15. Proiecit Christus, vt bonus Index pecuniam: non eo proceßit, vt talem puniret pollutionem, qualem nemo in Templo futuram suspicaretur.
PDF 130 §.16. Fecit quasi flagellum de funiculis. De funiculis eorum fecit flagellum in eorum supplicium, & de funiculis nostrorum criminum, in nostrum: sicut in monte diuisionum & valle Gabaon.
PDF 136 §.17. Omnes eiecit. Omnes vnico plectit flagello, & meritò mensas eorum euertit, dicendo: Auferte ista hinc: verba nobis maximè ponderanda.
PDF 140 §.18. Zelus domus tuæ &c. Zelo feruebat Christus, quia amore flagrabat: tu verò zelo non ferues, quia in amore tepuisti.
PDF 141 §.19. Zelus domus tuæ &c. Hoc Zelo ferueant Principes, & contra prophanos flagellum arripiant.
PDF 142 §.20. Iusti Zelo inardescunt, & notanda est D. Chrysostomi hyperbole, factumq[ue] Er. Ioannis Hurtadi.
PDF 145 §.21. Quod signum ostendis nobis, quia hoc facis? Hi flagellati, & non agnoscentes Pharaoni comparantur: nos verò simus Dauidi similes.
PDF 146 §.22. Soluite Templum hoc, & in tribus diebus excitabo illud. Signum Diuinitatis suæ Christus illis suam aßignat Resurrectionem: in qua mentiti sunt ei inimici eius, vt ait Dauid.
PDF 150 Quarto die Martis Quadragesimæ: Homilia Vigesima Nona. De doctrina Christi. Iam die festo mediante ascendit Iesus in templum & docebat. Iaon.7.
PDF 150 Svmmarivm Homiliæ Vigesimænonæ Seqventis.
PDF 151 Homilia XXIX. De Doctrina Christi.
PDF 152 §.1. Ad duo reuocantur ea quæ Christi sunt, ad opera & doctrinam, vtraque Iudæi diabolo attribuebant: & vtraque probat Christus eße diuina.
PDF 154 §.2. Iam die festo mediante: Ascendit Christus, qui omnes spiritus comprehendit intelligibiles: & hoc ita his & alijs expediebat.
PDF 157 §.3. Ascendit in templum & docebat. Prædicat Dominus in templo, aula tali doctrinæ propria: quam Dauid inscribit separatum, eastam, atque purificatam.
PDF 159 §.4. In templo docetur doctrina fidei, vbi captiuatur intellectus, sicut Ioseph.
PDF 161 §.5. Concio fiat in templo, quò Deus & prædicator conueniunt. Sicut in petra Oreb, & declarat Salomon.
PDF 167 §.6. Concio fiat in templo magni Domini habitaculo, qui solus perfectè potest in voluntate libera operari: licet aliquando congruè in locis publicis concio habeatur.
PDF 171 §.7. Admirabantur Iudæi. Admirantur Dominum prædicantem, quia debet aliquando prædicator, docente D. Augustino, stylum altius attollere.
PDF 174 §.8. Admirabantur illi, sed non conuertebantur, sicut Pharao, alijque ex nobis plurimi.
PDF 176 §.9. Peruersi auditores, qui tantum adferunt intellectum, non autem voluntatem. Vnde licet admirentur non tamen conuertuntur.
PDF 180 §.10. Eleganter declarat D. Ioannes illo Mirabantur, illud vatis Isaiæ: In vacuum laboraui: quod multi dicere possunt prædicatores.
PDF 182 §.11. Echum efformat D. Ioannem multò fortiorem, quàm Ægypti echum, ad verba Iudæorum, qua illos conuincit, ex illo ipso quod confitentur.
PDF 186 §.12. Mea doctrina &c. Dicit hoc secundum quod Deus est, eo modo quo declarat D. Aug. & secundum quod homo, eo modo quo sponsa varijs figuris, & D. Ambros. de tunica inconsutili.
PDF 190 §.13. Ostendit se Christus Meßiam à Patre cælesti promissum, cum verba sunt, sicut eius legati.
PDF 192 §.14. Probat Christus se Prophetam eße promissum, in cuius ore Deus verba sua poneret, & ex refractarios castigaret.
PDF 194 §.15. Mea doctrina non est mea. Prædicatoris doctrina, sit Dei, cuius ipse legatus est & vt talis honorari debet.
PDF 196 §.16. Mea doctrina non est mea, &c. Illis verbis posternit Dominus Pelagium ac Lutherum, & confeßionem docet de efficacia gratiæ Catholicam.
PDF 198 §.17. Fatere tua esse peccata: bonum autem de Dei manu prouenire: illam cum Dauid exalta, & non tuam eum Saule.
PDF 201 §.18. Bene declaravuit Dauid gratiæ efficaciam, at melius Christus, dicendo: Dedisti mihi, vt faciam.
PDF 205 §.19. Hoc cognoscere, quod Mea doctrina non est mea, est velut oleum, ob cuius defectum quinque virgines stultæ suisse perhibentur.
PDF 208 §.20. Dei doctrinam intelligit qui suam rectificat voluntatem, quæ male disposita excœcat intellectum.
PDF 211 §.21. Illuminat Spiritus S. intellectum, purificando voluntatem, qua purificata, fidei doctrinam bene percipit intellectus.
PDF 214 §.22. Doctrina Christi eiusque fides intellectui conueniet, st voluntas sit bene disposita: est esenim sicut manna.
PDF 215 §.23. Vt fidei mysteria intelligas, illa creditos fugiens Hymenæi blasphemiam, & primum locum fidei cedens, sicut D. Ioannes D. Petro.
PDF 218 Quinto die Mercurij Quadragesimæ: Homilia Trigesima. De cæco illuminato. Præterians Iesus vidit hominem cæcum à natiuitate, & interrogauerunt eum discipuli eius: &c Ioan.9.
PDF 218 Svmmarivm Homiliæ Trigesimæ Seqventis.
PDF 220 Homilia XXX. De Cæco Illvminato.
PDF 221 §.1. Declarat probatque D. Ioannes hâc historiâ verba qua priùs dixerat: Lux in tenebris lucet, & tenebræ eam non comprehenderunt.
PDF 222 §.2. Magnum est hoc opus, quandequidem dicat Christus, quod cœcum illum ad hoc creauerit, vt manifestarentur opera Dei in illo.
PDF 226 §.3. Et præteriens. Non mouent Christum lapides, vt Moysem, sed nec te mouere deberent, sicut nec aquæ amaræ mulierem viro fidelem.
PDF 230 §.4. Et præteriens. Christus vt Deus quosdam illuminat, alios in cæcitate præteriens, à quibus transit, sicut de montibus Gelloe plunia.
PDF 235 §.5. Præteriens. Qui transiens talia confert dona, quid faciet, in quo diu resederit?
PDF 236 §.6. Vidit hominem cœcum. Homines tantum oculos desigunt vbi sit aliquid concupiscendum; per illos se dèclarabat hominem Antichristus, sicut se Deum Christus per suos.
PDF 239 §.7. Vidit hominem cœcum. Oculi Christi sunst spiritus vnificantes in eum directi, qui illum non videbat; declaratur opus iustificationis.
PDF 242 §.8. Vidit hominem cœcum. Perpendei quod cœcus sit homo, quocicatans faciendus quanti resert Isaias.
PDF 245 §.9. Vidit homine cœcum. Sistit, intuitus pauperem; in quo se Christus statuit, vt illi tribuas, sicut in veni Sacramento, vt ipse tribuat.
PDF 248 §.10. Ostendit se Christus Deum: declarans huius cœcitatis rationem: hic casus soli Deo reseruatur.
PDF 253 §.11. Neque hic peccauit: Deus auctor malorum pœnæ aliquando infligit illa ob peccata, aliquando vetro in beneficium, quale æstimauit cæcitatem Democritus.
PDF 257 §.12. Neque hic peccauit. De tribulationibus tuis hoc iudica, quod ob tua tibi peccata contingant: de alienis verò, nequaquam: de quo præclarè nos monet Iob.
PDF 261 §.13. Neque hic peccauit. Respondet Dominus, aliena non releuans peccata, docetque quod dum iaces infirmus, aptus sis, vt in te Deus operetur.
PDF 262 §.14. Diuinam suam virtutem Christus declarat & qua ratione duo sua compleuerit officia; Magistri in vita, & Redemptoris in morte.
PDF 266 §.15. Me oportet operari: Cuique conuenit sua opera facere, & ei qui communicat expendere illud Domini: Quamdiu sum in mundo.
PDF 267 §.16. Deum se ostendit, quia per contraria media operatur, tanquam Dominus naturæ, sicut in Mara & in serpente.
PDF 271 §.17. Fecit lutum. Opus hic declaratur Redemptionis & id quod ait D. Ioannes. Quod factum est ipso, vitæ erat.
PDF 273 §.18. Manifestentur opera Dei. Declaratur hic opus illuminationis mundi, & Sacramentorum, nec non doctrinæ veritas Euangelicæ.
PDF 276 §.19. Et liniuit oculos. Dum Dominus oculos linit, itæ demulcet, & afficit, vt impleapleatur illud: Centuplum accipet: vt patuit in Arnulpho.
PDF 291 §.20. Et liniuit oculos. Applicat Christus medicinam vbi est infirmitas: sic faciunt sortes Israel & sponsa.
PDF 293 §.21. Natatoria S. loé quod interpretatur missus. Exponit D. Ioannes nomen fontis Christo conueniens, propter septem singulares proprietates.
PDF 296 §.22. Vade laua &c. Vadit cœlus ad aquas Silioë: non erim sine illus sufficit lutum, & tres ostendit virtutes, bonumque remedium.
PDF 299 §.23. Adductunt eum ad Pharisæos. Transit D. Ioannes vt ostendat, quòd tenebræ lucem non comprehenderint, imò superatæ sint, & ex processu quem instituunt, eorum conuicta sit pertinacta.
PDF 302 §.24. Da gloriam Deo &c. Verbis astutis peruertere comantur cœcum: sed eos ipse confundit, mereturque vocari Prote-confessor.
PDF 305 §.25. Inuenit eum in templo. Christus, qui opus incæpit, ipse perficit, dando illi vellei & perficere, vt ait Apostolus, & profundâ Theologiâ sponsa declarat.
PDF 307 Quinto die Iouis Quadragesimæ: Homilia Trigesimaprima. De filio viduæ. Ibat Iesus in ciuitatem quæ vocatur Naim &c. Luc.7,
PDF 307 Svmmarivm Homiliæ Trigesimæprimæ Seqventis.
PDF 309 Homilia XXXI. De Filio Vidvæ Resvscitato.
PDF 310 §.1. Eximinio in Traiano laudauit. D. Gregorius erga viduam benignitatem, sed hanc Christi erga præsentem viduam misericordia superauit.
PDF 312 §.2. Ibat Iesus, Procedit hoc in itinere Dominus sicut sol, & in meridiæ cursum suum cohibet.
PDF 314 §.3. Cum appropinquaret. Non fuit hoc occursus causalis, sed à Domino præstitutus cui nihil succedit fortuito.
PDF 317 §.4. Ecce defunctus &c. Proponit Euangelista hunc defunctum ad oculum prædicantem: tanto maiori efficacia, quanto mouet efficacius id quod videtur, quam quod auditur.
PDF 321 §.5. Ecce defunctus. Verba hæc Recipe continent salutis, quod nobis Lucas medicus diuinus præscribit.
PDF 324 §.6. Vmbris bonorum & diuitiarum sæculi conatur diabolus hominibus abscondere memoriam horamque mortis, vt eius immemores in peccato perseuerent.
PDF 328 §.7. Ecce defunctus. Iuuenis erat. VVitam nemo securam habet, primo ex parte Dei: qui eam pro beneplacito largiur, & procedit cum vncino Amos & manu Balthassar.
PDF 333 §.8. Secundo: parum secura est vita ob materiam, & si pictura fallat, saniora doc et columna, & nauis S. Machabæi.
PDF 339 §.9. Morti vicinior est iuuenis, quàm senex: videtur hoc paradoxum: Verum hoc adstruit ratio discursu notatu digno.
PDF 346 §.10. Defunctus efferebatur. Diligentia mortuos efferendi ad sepulchrum nostrorum corporum ostendit miseriam.
PDF 349 §.11. Defunctus efferebatur. Vt quid pestiferum habeant Gentiles ibi mortuos sepelire, vbi viuentes habitabant: nos autem censemus hoc salutiferum sicut D. Iacobo fuit Anachorita.
PDF 353 §.12. Ecce defunctus efferebatur. Non malis auibus mortuorum cadauera proijciantur: quibus honestam debemus sepulturam impertiri.
PDF 348 §.13. Defunctus efferebatur. Ex curta sepeliendi mortuos fidem protestamur resurrectionis, sicut Abraham.
PDF 351 §.14. Efferebatur. Defunctos in locis sacris sepelimus ad quæ recurrimus pro virtutum exercitio.
PDF 353 §.15. Efferebatur. Non leuis est fructus in Ecclesijs sepeltri, sed ad multa obligat, vt ostendunt euentus, quos rrefert D. Gregorius.
PDF 357 §.16. Et turbit ciuitatis multa cum illa. Comitatur turba viduam, non sacerdotes: merito vinci deplorat iacturam sed potiori iure peccator Dei deploret iacturam.
PDF 362 §.17. Misericordia motus super eam. Pio conuenit cordi moueri misericordi: Deus viduarum miseretur, ob earundem status calamitates, & dignitatem, si tales sint qualeseas esse par est.
PDF 366 §.18. Ex ratione dicit illi. Noli flere: præsentem enim habet cum, qui filium ad vitam reuocabit; seruit hæc ratio consolationi in morte nostrorum.
PDF 370 §.19. Noli flere. Non acerbè mors filij lugeatur corporalis, bene quidem spiritualis: Dauide teste.
PDF 374 §.20. Tetigit loculum. Per hunc feretri contactum, Christus immundus non fuit, quod bene dicitur loculus.
PDF 377 §.21. Hi qui portabant steterunt. Sistunt portitores, vt vox detur viuifica, & declaratur Christi potentia ex philosophiade sole.
PDF 381 §.22. Adolescens tibi dico: Surge. Hac voce se Christus Deum ostendit: Efficax fuit illud: Tibi dico. Emphasim habuit hoc miraculum ad gloriam Saluatoris.
PDF 384 Quinto die Veneris Quadragesimæ: Homilia Trigesimasecvnda. De resurrectione Lazari. Eras quidem languens Lazarus à Bethania de castello Mariæ & Marthæsororum eius & c. Ioan.11.
PDF 384 Svmmarivm Homiliæ Trigesimæsecvndæ Seqventis.
PDF 386 Homilia XXXII. De Resvrrectione Lazari.
PDF 388 §.1. Fuit hoc opus velut amplißimus putens as Isaac effoßus, quem Palæstini obcœcare non potuerunt.
PDF 391 §.2. Erat quidam languens &c. Maria autem erat &c. Eleganter probat Euangelista Christi diuinitatem ex illo quod in Maria & fratre Lazaro est operatus.
PDF 392 §.3. Prudenter egerunt Dominæ istæ dum statim ad Deum recurruntur, qui hoc non facientem castigat.
PDF 397 §.4. Miserunt ad eum. In infirmitate primo recurre ad Deum, & da locum medicos non sicut Rex Asa.
PDF 400 §.5. Miserunt. Decens etenim est, honestiores mulieres, velus Sara, domi remanere.
PDF 403 §.6. Ex inani fœminarum cogitatione Deus educit compedes, quibus earum refrænet discursus.
PDF 405 §.7. Domine, ecce quem amas. Inuito diabolo Athenis mulieres inueniuntur sapientes, quod silentio suo declarant.
PDF 408 §.8. Domine, ecce quem amas, infirmatur. Illi quem Deus amat, hoc ipso tribulationes immittit, quibus ostendit, se illi bene velle.
PDF 410 §.9. Maioribus amicis suis grauiores Deus mittit tribulationes, quæ spei portam aperiunt, sicut vallis Achor.
PDF 414 §.10. Dat Deus spem supra spem, labores mittens supra labores: sunt enim talenta, quæ amicis suis ad negotium partitur.
PDF 419 §.11. Domine, eece quem amas. Congruè orant hæ Dominæ, suam tantum exponendo neceßitatem: sic & sanctißima Maria Virgo.
PDF 423 §.12. Domine, ecce quem amas, infirmatur. Dominus suam exponunt neceßitatem, atque in motiuum sumunt, eius amorem, cuius curæ committunt remedium. Tu idem facito.
PDF 426 §.13. Infirmitas hæc non est ad mortem. Accidunt aduesitates & clades diuina dispositione ad eius gloriam nostrumq[ue] commodum.
PDF 430 §.14. Non est as mortem. Amicis Dei, mala non sunt ad malum, sicut nec inimicis bona ad bonum.
PDF 436 §.15. Pro gloria Dei. Vtitur Deum amicorum suorum bonis, ad gloriam suam, sicut illi Dei bonis, iuxta legem optimæ amicitiæ.
PDF 439 §.16. Vt audiuit &c. Tunc quidem mansit duobus diebus in eodem loco: Tardauit Dominus, morti locum concedens, vt suam ostenderet, sicut in Iordane, potentiam.
PDF 442 §.17. Tunc dixit: eamus in Iudæam. sicut moram trahit, quando hora non est opportuna, sic diligentes accurrit ad opportunam, vt declarat Abacuc.
PDF 444 §.18. Venit itaque Iesus &c. inuenit eum &c. in monumento &c. Acceßit Christus: Martha verò modicam fidem ostendit, & insulsam rationem: dicendo: Domine, si fuisses hic.
PDF 448 §.19. Resurget frater tuus. Ratio est hæc multum efficax, qua nosipsos in morte consolemur. Resurget frater tuuus.
PDF 453 §.20. Magister adest. Omißis Maria consolatoribus onerosis, ad Christum accurrit: ipse vero tres edidit actus mysteriosos: infremuit, turbauit seipsum, & fleuit.
PDF 458 §.21. Lachrimatus est Iesus. Mare magnum hæ lachrimæ componunt effusæ, quibus diuina notantur arcana.
PDF 464 §.22. Plorat, quia Lazarum amicum suum ad hanc vitam erat reuocaturus, talis est illas deinde vt moderatas iustificaret lachrimas.
PDF 469 §.23. Iesus rursum fremens. Secundo infremuit Christus: iubetque tolli lapidem ad euidentiam miraculi: & doctrinam confessariorum.
PDF 472 §.24. Iesus autem eleuatis sursum oculis. Magna concludunt mysteria hi Saluatoris actus, eiuq[ue] verba.
PDF 476 §.25. Statim prodiit, qui fuerat mortuus: Est hoc miraculum miraculorum abyssus, quod eam operatus est euidentiam, quam Theologi dicunt. In attestante.
PDF 477 Quinto die Sabbati Quadragesimæ: Homilia Trigesimatertia. De Christo luce mundi. Iterum dixit eis Iesus: Ego sum lux mundi &c. Ioan.8.
PDF 477 Svmmarivm Homiliæ Trigesimætertiæ Seqventis.
PDF 478 Homilia XXXIII. De Christo Lvce Mvndi.
PDF 479 §.1. Inter symbolica nomina, quibus se Dominus manifestat, lucis nomen eminet.
PDF 480 §.2. Ego sum lux. Sub symbolo lucis, primò declarat æternam suam generationem, imo etiam emanationem Spiritus S.
PDF 483 §.3. Ego sum lux mundi. Secundo declarat quid operetur in mundo in quo velut in nocte tenebrosa, liberremo feræ vagabuntur.
PDF 488 §.4. Apparente luce, dißipatæ sunt tenebræ, fugeruntq[ue] bestiæ, etiam in ipsa synagoga, idololatriæ, dedita.
PDF 492 §.5. Lux dicitur mundi: cum non tantum lucem suam extendat ad Iudæos, sed as omnes mundi nationes.
PDF 495 §.6. Tertio declarat hoc nomen, qua ratione Christus quodlibet in se bonum contineat, & ad quodlibet concurrat.
PDF 501 §.7. Sicut videri non potest sol sine eius luce: sic nec Christus, nisi nos ipse illuminet, agnosci.
PDF 506 §.8. Christus velut sol operatur in nobis sine libertatis nostræ decrimento.
PDF 507 §.9. Ego sum lux mundi. Vltimo declarat quod ipse esset, qui veniret, Iudæorum desideria completurus.
PDF 510 §.10. Inter falses Deos sol principalis à Gentilibus adorabatur magis autem à Iudæis.
PDF 515 §.11. Prædicit illis tenebras; in quas corruerent; omnino contrarium ei, quod illis in Ægypto contigit.
PDF 517 §.12. Hoc lucis symbolo argumentum illis proposuit suæ diuinitatis apertius, quam menander Gentilibus diuinitatis solis.
PDF 520 §.13. Qui sequitur me. Aduenit Christus nos in cœlum deducturus, velut columna Israelitas in terram promißionis.
PDF 522 §.14. Est Christus dux ad cœlum securum sicut pseudodij ad infernum.
PDF 526 §.15. A ratione longiùs aberrarunt hi: quandoquidem lux, altâ quam svâ nos indigeat luce, quâ seipsam manifestet.
PDF 528 Dominica Passionis. Homilia Trigesimaqvarta. De Christi innocentia. Quis ex vobis arguet me de peccato? Ioan.8.
PDF 528 Svmmarivm Homiliæ Trigesimæqvartæ Seqventis.
PDF 530 Homilia XXXIV. De Christi Innocentia.
PDF 531 §.1. Post præmißam vigiliam orditur Ecclesia Dominicæ Paßionis solemnitatem & primò vtilis crucem imponat, eius probat innocentiam.
PDF 535 §.2. Non habuit Christus, nec habere potuit peccatum, obid quod Angelum purissimæ Virgini, eiusq[ue] Matri declarauit.
PDF 538 §.3. Conueniens erat vt Christus nullum haberet peccatum, essetq[ue] sanguis eius ita putus, sicut cognouit Abraham videns diem eius in ariete Sabech.
PDF 543 §.4. Probare debeat Christus se mundum esse in oculis hominum, licet mundus esset in oculis Dei.
PDF 545 §.5. Dicebat turbs Iudæorum & Principibus Sacerdotum. Conueniebat vt Christus hanc de sua puritate ratificationem institueret coram principibus & populo iuxta de vacca rufa præscriptum.
PDF 549 §.6. Similiter expediat eius puritatis confirmationem fieri coram inimicis suis, & ipsi lapidem ante reprobationem suo calculo approbarent.
PDF 553 §.7. Erat similiter hæc ratificatio necessaria eius vt esset mors gloriosa, cpmplens illud Idica me Deus.
PDF 559 §.8. Quis ex vobi arguet me &c. Vt Christus illos argueret primo conueniens erat vt ipse argui non poßet: est et enim culpa plumbum ob obstruens.
PDF 563 §.9. Nos pariter Dominus instruit nostram præuenire mortem ad exemplum Ruth & formicæ.
PDF 568 §.10. Instituit Christus Rempublicam, vt sint sancti, & talem seipse repræsentat vt eiusdem caput.
PDF 571 §.11. Quis ex vobis, &c. Licet illi de Christo mala dicerent nos tamen illum potuerunt arguere, non conuincere: parui namque refert illud sine hoc.
PDF 573 §.12. Supponit Christus quod dicat veritatem tam ex eo, quod ante probauerat quam ex eo quod sequitur ex illo quod modo confirmat.
PDF 576 §.13. Corruit in mundo veritas, sicut mulier Leuitæ in Gabaa, quam mali Christiani inhonorant.
PDF 578 §.14. Admiratur in illis incredulitatem cum talibus operibus qualia viderunt, & nostra admirantur opera cum tali credulitate: Simul expenditur miraculum Touet.
PDF 583 §.15. Qui ex Deo est &c. Ostendunt se Iudæi filios diaboli: illis etenim non quadrat veritas, quæ est velut sursulus.
PDF 585 §.16. In ciuitate Dei moratur veritas, & mendacium in domo diaboli: ac proteres scatet adulteris: vt ait Hieremias.
PDF 588 §.17. Insurgunt Principes in eos, qui illos reprehendunt. Ex Paradiso scripsit Elias Regis Ionam. Vrsis comparantur & vuis expreßis.
PDF 591 §.18. Probant illi se de corpore eße Leuiathan, & ad supremum perneniße malitiæ perillud. Bene dicimus nos &c.
PDF 594 §.19. Non respondet Christus omnibus illis calumnijs sibi obiectis: Sapientis quippe est dißimulare in quibusdam.
PDF 597 §.20. Vindicat Deus iniurias filio suo suisque serut illatas. Has Principum horum confundit Samaritana; & merito illos deserit Saluator noster.
PDF 602 Quinto die Lunæ Quadragesimæ. Homilia Trigesimaqvinta. De missis ministris. Miserunt Prinicpes & Pharisæi ministros vt apprehenderent Iesum &c. Ioan. 7.
PDF 602 Svmmarivm Homiliæ Trigesimæqvintæ Seqventis.
PDF 604 Homilia XXXV. De Missis Ministris &c.
PDF 604 §.1. Illustrior multo fuit victoria, quam hodie Christus refert ab inimicis suis; quam illa famosa Theodosij: eamque Dauid celebrauit.
PDF 607 §.2. Hanc Christi victoriam eleganter cecinit Abacuc prophetæ, & mirabili celebrauit mysterio.
PDF 609 §.3. Miserunt Principes. Viua erat Pricipum malitia in Christum: quandoquidem data occasione prosiliat, hinc examina an in te etiam viua sit.
PDF 616 §.4. Miserunt Principes. Grauis est hæc Principum iniquitas, velle Christum capere: quia benefaciebat: generatio erant hi præpostera.
PDF 618 §.5. Peruersi Principes: qui cum debuisset laborare, vt à populo Christus reciperetur, huic obsistunt, vt capita draconis.
PDF 620 §.6. Plectenda Principum malitia: qui namque protectores esse deberent iustitiæ, eius fiunt proditores.
PDF 622 §.7. Miserunt Principes. Retorquent ipsi contra Deum ipsa arma, quæ Deus eorum tradiderat manibus. Graue facinus illorum, & multorum etiam Christianorum.
PDF 625 §.8. Miserunt Principes. Principes grauiora committunt scelera; idcirco vidit illos Ezechiel in medio inferni.
PDF 629 §.9. Principes qui ministros suos efficiunt malos, solemniter infernum intrant, sicut Assur: studere debent vt boni sint.
PDF 632 §.10. Ministros. Aliquando ministri Principes suos reddunt peruersos: punientur sicut Chaldæi & Menelaus.
PDF 636 §.11. Dixit illis Iesus &c. Cohibens Christus ministros suam ostendit potentiam, & magis suam misericordiam: sicut dum peccatoribus permittit, vt pro libitu suo faciant, suam demonstrat indignationem.
PDF 642 §.12. Grande malum, dum peccatori Deus prmittit ire quodlibet; magna misericordia dum eum refrænat, vt ipse per Ezechielem populo suo declarauit.
PDF 646 §.13. Adhuc modicum tempus vobiscum sum. Dei tribuitur misericordiæ, quod modicum illis tempus permiserit, & multum est illud dare peccatori.
PDF 648 §.14. Adhuc modicum tempus &c. & vado ad eum &c. Christus vt Dominus temporis, sedem habet super firmamentum: mortuus est, non quando voluerunt inimici, sed cum ipse voluit.
PDF 651 §.15. Quæctis me &c. Hic ostenditur verbum Dei viuum quod in cordibus operatur, & semper est audiendum.
PDF 653 §.16. In magno festiuitatis die clamabat Iesus: si quis sitit &c. Tacuit Christus ad sui exonerationem: atque ad nostram vtilitatem altius exclamauit, & quidem adhuc: aquas viuas offerendo.
PDF 657 Quinto die Martis Quadragesimæ. Homilia Trigesimasexta. De secessu Christi in Galilæam. Ambulabat Iesus in Galilæam: non enim volebat in Iudæam ambulare &c. Ioan.7.
PDF 657 Svmmarivm. Homiliæ Trigesimæsextæ Seqventis.
PDF 659 Homilia XXXVI. De Secessv Christi in Galilæam.
PDF 660 §.1. D. Ioannes vt Angelus ascendit & descendit per Christum, in eo diuinam nunc exponens naturam, nunc autem humanam.
PDF 663 §.2. Ambulabat Jesus in Galilæam: Assumpsit Dei filius naturam humanam cum timore, & pœnis illius quia sic gloriæ suæ, & honori nostro conueniebat.
PDF 667 §.3. Assumens Dei filius timores nostros, & pœnas, illas Dei sicauit & sanctificauit in nostrum commodum: vt declarant D. Damasc. & Card. Caietan.
PDF 671 §.4. Timet Christus, & se subducit, vt veram suam ostenderet humanitatem, & quam verè dolores pœnasq[ue] sentiret.
PDF 674 §.5. Christus secedit, vt confirmet esse licitum Christiano tempore persecutionis quærere latibulum.
PDF 676 §.6. Christus pericula formidat, vt nos in illis reddat formidolosos, eaq[ue] fugiamus.
PDF 679 §.7. Tenetur homo vitare pericula sibique cauere, ne vitæ fiduciâ decipiatur.
PDF 682 §.8. Qui non fugit occasione tentat Deum secundum doctrinam S. Augustini, nec debet absolui.
PDF 687 §.9. Confessarius pœnitentem de periculosis educat occasionibus, sicut Moyses populum, vt illum de Pharaonis seruitute liberaret.
PDF 689 §.10. Prædictum confirmatur historijs notatu dignis SS. Iacobi & Martiniani Anachoritatum.
PDF 692 §.11. Non volebat in Iudæam ambulare. Fugit Christus: quamuis enim mortem optare, hæc tamen non erit nisi horâ à Pætre præstituta, nos docens, qualiter opera nostra bona factamus.
PDF 698 §.12. Dixerunt ad eum fratres eius: Vade hinc &c. Nonnulli de Christi parentibus in fide deficiebant, atque de eo credebant, quod hinc esset ambitiosus, & illinc pusillanimis.
PDF 701 §.13. Voluerunt parentes illi, Christi parentelam ad suum trahere emolumentum: frequens est hoc in mundo.
PDF 702 §.14. Tempus meum nondum aduenit &c. Fratres illi non intelligebant de Christo, quòd exaltationem suam in Cruce fundaret, sicut serpentis in stipite: Hoc ipsum nos intelligamus.
PDF 705 §.15. Tempus meum nondum aduenit: tempus autem vestrum &c. Deus vt agat cum hominibus, aliquando tempus exspectat; sed homo potect in omni tempore cum Deo agere, & impudentia est illum detinere exspectantem.
PDF 708 §.16. Temous vestrum semper est paratum. Tempus tuum modicum est; illud saluti tuæ sollicitus impende: quandoquidem illud diabolum reddat in tui perniciem valde diligentem. Balenæ comparatur.
PDF 713 §.17. Tempus vestrum &c. Diabolus, quo nos perdat, attendit modicum sibi esse tempus: tu illud quoque considera, quo te salues, & muscipulam, quam vidit Amos reformida.
PDF 717 §.18. Non potest mundus odisse vos &c. Oderant illi Christum; quia perfectam & arctam proponebat illis veritatem, quam mundus ordinariè perhorrescit.
PDF 720 §.19. Ascendit Christus ad festum abscondite; & eo modo quandoque ad tuam ingreditur animam.
PDF 722 Sexto die Mercurij Quadragesimæ. Homilia Trigesimaseptima. De prædestinatis & præscitis. Facta sunt Encænia in Hierosolymis & hyetus erat. &c. Ioan.10.
PDF 722 Svmmarivm. Homiliæ Trigesimæseptimæ Seqventis.
PDF 724 Homilia XXXVII. De Prædestinatis Et Præscitis.
PDF 725 §.1. Solliciti viuere debemus, vtrum prædestinati sumus: horum enim numerus est determinatur, & signatus, sicut piscium in secunda D. Petri piscatione.
PDF 726 §.2. Ita desideranda est sors prædestinatorum, sicut timenda sors reprobatorum; vnde sancti semper timent.
PDF 729 §.3. Ne mysteria scruteris prædestinationis, sunt enim capilli nigri, sed attende ad opera, quæ ad tuam reguirit Deus saluationem.
PDF 731 §.4. Concordia prædestinationis diuinæ cum tua libertate, coma est nigra sponsi: non à te requiritur illam intelligere sed credere, & bene operati.
PDF 735 §.5. Licet actus æterni prædestinationis, & reprobationis procedant ex mera Dei voluntate: verum dare cœlum, vel infernum, fiet secundum opera nostra.
PDF 737 §.6. Non attendas, vtrum sis prædestinatus vel reprobatus, sed quomodo viuas, qualis enim tu Deo fueris, talis tibi Deus est futurus.
PDF 742 §.7. Ambulabat Iesus &c. Describit Euangelista primo personam, quæ prædestinat, Christum expectantem: etenim optimè quadrat illi hæc sententia: Expectat vos Dominus, &c.
PDF 745 §.8. Ambulabat Iesus. Hæc saluatoris expectatio velut misericordiæ suæ probatio, nostram confundit stultitiam & impudentiam: cum ex illa inhæreamus.
PDF 749 §.9. Huic Saluatoris nostri figuræ, qua in porticu ambulat optime conuenit illa Thecuitis sententia: Retractat cogitans &c.
PDF 752 §.10. Circumdederunt ergo eum, &c. oues meæ vocem, &c. Præscitos illi præferunt qui Christum circumdant; & Prædestinatos, oues, quorum primum indicium est, audire vocem eius, illam simpliciter credendo: sicut & illorum illum circumcingere.
PDF 757 §.11. Oues meæ vocem meam audiunt, Indicium est prædestinati audire vocum Dei, eius seruando legem: sicut reproborum, illam transgredi.
PDF 760 §.12. Vocem meam audiunt. Indicium est Prædestinationis ad Dei vocem accurere, sicut reprobaationis ad eam, quæ est diaboli sicut exponit Hieremias similitudine perdicum.
PDF 763 §.13. Vocem meam audiunt. Sicut signum est prædestinari, vocem audire Dei, qui est ipsa veritas, sic est præsciti mendacijs dolisque inhære, prout visio Michaæ declarat.
PDF 767 §.14. Vocem meam audiunt. Iudicium est prædestinationis interrogare cum simplicitate ad audiendam veritatem: & reprobationis cum fictione quærere tantum ad suum intentum, sicut illi. Optimo corde percunctare, momente te Spiritu S.
PDF 772 §.15. Hæc simplicitas potißimum quæritur à potentioribus: nec Regem Assuerum, nec hos imitentur.
PDF 774 §.16. Sequuntur me. Prædestinati signum est, sequi Christum: non autem illum circumdare, nec cum illis se illi opponere.
PDF 777 §.17. Sequuntur me. Oues Christi ex operibus suis, greßibusque comprobantur. Præsciti, similes sunt virginibus fatuis: quæ oleo lucere volunt alieno.
PDF 782 §.18. Sequuntur me. Indicium est ouium Christi gressus eius sequi: præsciti, sicut Balaam, cum asini sint, caudam affectant pauonis.
PDF 785 §.19. Vitam æternam do eis. Illi velut symbolum præscitorum ostendunt se suspensos: illos etenim veritatis Dei constringit laquens, ex quo se multi expedierunt, facti hæretici, ne illo constringentur.
PDF 789 §.20. Referunt isti præscitos: nam Christo malitiæ suæ culpam adscribunt, vt perfidus ille seruus.
PDF 792 §.21. Iam illi tormenta patiuntur inferni participatiuè, quibus ex propria torquentur conscientia: sicut Cain, & bene describit D. Chrysost.
PDF 796 §.22. Ipsa animæ propriæ inordinatio miserum torquet peccatorem. Timeat ne præscitus sit ille, qui bac delectatur, & magis ille, qui illam non sentit.
PDF 798 §.23. Vitam æternam do eis. Indicium est prædestinatorum iam vitâ gaudere sempiterna, qua[m] hic Christus suis concedit ouibus.
PDF 801 §.24. Vitam æternam do eis &c. Nunc eâ fruuntur oues lætitia, quæ teste Spiritu S. cordis vita nuncupatur.
PDF 803 §.25. Vitam æternam do eis. Oues Dei cælum secum deserunt portatile, ob bonæ conscientiæ iucunditatem, atque spem, quæ ex illa oritur, certißimam.
PDF 806 §.26. Vitam æternam do eis. Exposuit D. August. quod sicut sæuißimum mundi tormentum hoc est quo reprobum mala torquet conscientia: sic solidißima est hilaritas qua bonum bona recreat conscientia.
PDF 810 §.27. Non peribunt in æternum. Sicut Præscitorum symbolum est, perseuerare in ruina peccati, atque in circuitu cum illis ambulare: sic indicium est Prædestinatorum in illis non perseuerare in æternum.
PDF 813 §.28. Nemo rapit eas de manu mea. Symbolum ouium Dei hoc est, quod de manu illius non eripiantur; quamuis enim mobiles sint, vt naues, firmæ tamen sunt vt columnæ.
PDF 816 §.29. Nemo rapiet eas &c. Ostendit se Iob ouem Dei, in eo quod diabolus illum minimè potuerit Dei manibus eripere.
PDF 818 §.30. Nemo rapiet &c. quod dedit mihi Pater &c. Ego & Pater vnum fumus. Probat Dominus id quod dixerat locutus illis clarè; & si voluerint illum lapidare, nos ipsi illuminamur, & hæreses contra diuinam eius personam confunduntur.
PDF 822 Sexto die Iouis Quadragesimæ. Homilia Trigesimaoctava. De conuersione Magdalenæ. Rogabat Iesum quidem Pharisæus, vt manducaret cum illo &c. Luc.7.
PDF 822 Svmmarivm Homiliæ Trigesimæoctavæ Seqventis.
PDF 825 Homilia XXXVIII. De Conversione Magdalanæ.
PDF 827 §.1. Docet nos hodie in hac muliere Dominus velut in speculo maris ænei practicam Theoriæ quam heri de ouibis suis protulit.
PDF 829 §.2. Similiter in hac muliere nobis exponitur in praxit theorica materia De pœnitentia, patetq[ue] illud de Psalterio. Nox nocti indicat scientiam.
PDF 833 §.3. Rogabat Iesum quidam Pharisæus. Docet vos Pharisæus iustum esse, vt ex parte vestra Dei ministris seruiatis, lauteque eos excipiatis, quibus cum Tobia, vos decet esse gratißimos.
PDF 836 §.4. Rogabat Iesum. Nos instruit Saluator. ne facilè vestras acceptum epulas, & delicias, & Eliseum ac Danielem imitemur.
PDF 838 §.5. Ingressus domum Pharisæi discubuit. Licita sunt aliquando conuiuia; quotiescumque illa Dominus admisit, salutem intendit animarum, & hodiernum conuersioni impendit Magdalenæ.
PDF 841 §.6. Discubuit Discubuit Dominus, qui sumit illud expreßè, quod nobis est proficuum: non sic nos, illud quod ipsius cedit obsequio.
PDF 842 §.7. Ecce mulier. Non vult Euangelista, vt oculos in fercula conijciamus, quibus Pharisæus Domino seruit, sed in illa, quæ peccatrix adfert Christo placitura.
PDF 846 §.8. Ecce mulier, quæ erat in ciuitate peccatrix, Hæc peccatrix Maria Magdalenæ, soror Lazari & Marthæ: & quantum nonnulli eius crimina diminuunt. tantum gloriæ gratiæ Dei detrahunt.
PDF 850 §.9. Similiter ad maiorem Magdalenæ gloriam peccatorum illius grauitas manifestatur.
PDF 852 §.10. Erat in ciuitate peccatrix. His verbis tria declarat Euangelista: illius peccata fuiße multa, grauia, & firma.
PDF 855 §.11. Peccatrix in ciuitate. His duobus verbis manifestat Euangelista quod ad summum eius ascenderit malum; elatum vt vas Zachariæ.
PDF 858 §.12. Per peccata cucurrit quatuor alis, vt Tigris Danielis. Obtulit diabolo magnum illud sacrificium, quod à Gentilibus exquirebat.
PDF 864 §.13. Vt cognouit, quod Iesus &c. Quàm primum audiuit Magdalena vocem Domini, ad illum accurrit, in se primum ostendens signum, quod heri dixit de ouibus suis.
PDF 867 §.14. Confestim accurrit ad vocem Pastoris: indicium hoc est prædestinatorum, quod Apostolus in seipso dedit, & declaratur in Noe, sicut reprobatorum est dicere Cras cum Pharaone.
PDF 872 §.15. Stans retro secus pedes eius. Christi sequelam intendit, vt ouis illius: baiulans sibi crucem pœnitentiæ: per hanc tuam examina.
PDF 874 §.16. Stans. Pœnitentiam animo suscipit robusto: nec enim ad illam debet esse minor, quam fuit ad culpam; in quo imitata est Hiel de Rethel.
PDF 878 §.17. Retro. Stat à tergo cognoscens eum vt Pastorem, quem oues sequuntur & ducem quem Milites sequuntur cœlum inuasuri.
PDF 880 §.18. Retro. Ad humeros confugit, locus hic est opportunus, vbi sua peccatores onera deponant.
PDF 883 §.19. Retro. Criminum suorum prodit dolorem; quando namquem distinctè cognoscuntur, tantum ingerunt, quantum vidimus in Cain & videbimus in damnatis.
PDF 886 §.20. Quod es peccatis tuis non confundaris, ratio est quod illa non cognoscas, qui illa cognoscunt, tantum pudore confunduntur, vt cum Dauide velut attoniti terreantur.
PDF 890 §.21. Lacrymis cœpit, A lacrymis orditur satisfactionem dignioris operis: quam aquarum de Petra, de illis Deus locutus est Iob, & aquis diluuij sunt conseruandæ.
PDF 893 §.22. Lacrymis cœpit. Oculorum lacrymæ cordis testantur dolorem, fitque Magdalena similis pellicano, nicticoraci, & paßeri solitario.
PDF 896 §.23. Lacrymis. Sapientes fuere lacrymæ Dauidus, tales fuerunt & huius peccatricis & tales tuas esse oporteret.
PDF 898 §.24. Has lacrymas à plusquam millenis annis præuidit Dauid, ob quas gloriosam celebrat Christum de diabolo victoriam.
PDF 902 §.25. In hoc sita fuit triumphi Christi gloria, quod de sanguine pedibus suis balneum effecerit, quo linguam canvm suorum excauit.
PDF 904 §.26. Lacrymis. Optima pœnitens quæ non loquitur sed plorat, ostendens se culpam suam agnoscere, & viam aperiens petitioni per lacrymas, qua cum harum symbolum sit aqua pura, illam Deus magnifacit.
PDF 908 §.27. Lacrymis. Lacrymis loquitur, hæc loquela non fallit sicut verborum, estq[ue] erga Deum efficacißima.
PDF 910 §.28. Lacrymis. Lacrymis cuncta confringit quam aquarum maris rubri.
PDF 912 §.29. Lacrymis. Efficaces sint lacrymæ, quibus anima fiat Dei thronus & emundetur efficacius quam aquis torrentis Cison.
PDF 914 §.30. Lacrymis. Bonæ sunt illæ lacrymæ pro peccatis effusæ, illasq[ue] te docebunt effundere Agricolæ, de quibus Amos Propheta.
PDF 917 §.31. Multis flenibus discere poßumus quod Esdras mulieri: O stulta &c. Optimè Dominus instruxit filias. Hierusalem mortem illius deflentes.
PDF 918 [i.e. 920] §.32. Capillisi capitis sui tergebat. Capillis suis se pedibus alligat Saluuatoris, vt illam post se trahat, in quos transplantatur, velut in terram cœlestem.
PDF 923 §.33. Capillis capitis sui. Hos Christus capillos suis prosternens pedibus triumphum de diabolo refert gloriosum, quem Dauid dixit de verticibus. Verticem capidi &c.
PDF 927 [i.e. 925] §.34. Osculabatur pedes eius. Per oscula se pacem velle protestatur, & animæ suæ sitim exponit, os suum applicans fontibus pedum Christi cœlestibus.
PDF 930 §.35. Vnguento vngebat. Vnguentum fragrans fætorem dißipans peccatorum, & quod pectus Domini mitigat, vngentum est contritionis compositum vt ait D. Chrysostomus.
PDF 934 §.36. Excellens pœnitentia, quæ ijs omnibus seruit, quibus Diabolo seruierat, cuius triumphum pædixit Isaias, & cecinit Phropheta Regius.
PDF 938 §.37. Videns Pharisæus &c. Hic si esset Propheta. Ouem hanc de manu Domini iudicium non euellet Pharisæi: qui contra legem & rationem perperam de Christo iudicat, qui docet Confessarios.
PDF 943 §.38. Quia peccatrix est. Ignorat Pharisæus virtutem pœnitentiæ: cum peccatricem iudicet eam quæ peripsam mutata est sicut desertum Iacob.
PDF 948 §.39. Peccatrix est. Perperam dicit Pharisæus: iam illa mulier non sit illa, quæ fuit, sed alia, sicut Ninue, & vas Hieremiæ.
PDF 951 §.40. Peccatrix est &c. dilexit multum &c. remittuntur ei &c. Adeo contrarium fecit Dominus de hac muliere iudicium, vt Pharisæo illam ad abyßum deprimente flagitiorum, illam statuat intra Seraphinorum altitudinem.
PDF 955 §.41. Vides hanc mulierem? Ouis est Dei manibus tradita, nec eam Pharisæus eripiet quantumuis latret sicut canis ad lunam.
PDF 957 §.42. Vides hanc mulierem? Opponit se Christus illi, qui hanc voluerit se illi ouem eripere. Hæc est illa gloria earum quæ sunt eius, de qua Isaias.
PDF 960 §.43. Remittuntur tibi peccata tua. Velut oui suæ Christus huic mulieri vitam largitur sempiternam.
PDF 962 §.44. Vade in pace. Pace gaudet anticipata Magdalena sibique Christus bellum assumpsit; ipsa verò benigna mansit & singularis peccatorum aduocatrix.
PDF 965 Sexto die Veneris Quadragesimæ. Homilia Trigesimanona. De concilio contra Christum. Collegerunt ergo Pontifices & Pharisæ consilium, & dicebant; Quid facimus? &c. Ioan.11.
PDF 965 Svmmarivm Homiliæ Trigesimænonæ Seqventis.
PDF 966 Homilia XXXIX. De Concilio Contra Christvm.
PDF 967 §.1. Ostendit Euangelista completam vnionem summæ malitiæ, summæque pariter iustitiæ, quam Angelus Danieli manifestauit.
PDF 969 §.2. Collegerunt ergo Pontifices & Pharisæi &c. Pessima nequitia, quæ potuit inueniri, fuit illa, in quam illi delapsi sunt, dum concilium conuocant, quo Deum interficiant.
PDF 971 §.3. Collegerunt concilium, &c. In hoc concilio tota creata interfuit malitia, nedum hominum, sed etiam dæmonum omnium: ibidem enim adstiterunt.
PDF 974 §.4. Collegerunt Pontifices & Pharisæi. &c. Optime descripsit Pontifices illos & Pharisæos, Iacob in duobus filijs suis Simeon & Leui: ex quibus illi descendebant.
PDF 980 §.5. Quid facimus? Quia hic homo &c. Vasa iniquitatus fuerunt hi consiliarij, liuore, auaritia, & ambitione plenißimi.
PDF 983 §.6. Quid facimus &c. Si dimittimus eum &c. Huius concilij consilarij fuerunt inuidia, auaritia & ambitio.
PDF 987 §.7. Si dimittimus eum &c. Venient Romani &c. Vnde illi gloria[m] sua[m], honore[m] & opes saluare studuerunt: inde in perpetuu[m] perdideru[n]t.
PDF 991 §.8. Expedit vt vnus moriatur. Ignis fuit hæc sententia Pharisæorum, qui succendit Hierusalem, vt descripsit Ezechiel.
PDF 995 §.9. Principum malitia ciuitates euertit, sicut horum perdidit Hierusalem.
PDF 998 §.10. Hoc autem à semetipso no[n] dixit. Ex hoc malitiæ co[n]cilio, velut per anthlia[m] eduxit Deus decretum suum æternum ad nostram salutem.
PDF 1002 §.11. Consiliarij cœlestis concilij fuerunt potentia infinita, suprema sapientia, & immensa bonitas.
PDF 1005 §.12. Caiphas cum esset Pontifex prophetauit. Caiphas medius propheta sententiam promulgauit, quam ori illus Deus imposuit.
PDF 1008 §.13. Expedit, vt vnus moriatur homo &c. Mors Christi conueniens fuit, non verò eius occisio & bene dixit: Moriatur.
PDF 1012 §.14. Expedit, vt vnus moriatur homo &c. Expediebat mori Christum, vt misericordiæ & iustitiæ satisfaceret, & legis decretum impleret.
PDF 1014 §.15. Expenduntur viginti conuenientiæ mortis Christi, quas eleganter fusèq[ue] prosequitur P. F. Ludouicus Granatensis.
PDF 1020 Sabbate ante Domincam Palmarum. Homilia Qvadradgesima. De cogitationibus Principum Iudæorum. Cogitauerunt autem Principes Sacerdotum vt & Lazarum interficerent &c. Ioan.12.
PDF 1020 Svmmarivm Homiliæ Qvadragesimæ Seqventis.
PDF 1021 Homilia XXXX. De Cogitationibus Principvm Ivdæorvm.
PDF 1021 §1. Maximum Christi miraculum, fuit Lazari resuscitatio: cuius gratiá inimici illius in Lazarum rediuntum insurrexerunt, velut canes in lapidem.
PDF 1023 §.2. Cogitauerunt Principes, Cum illis cor esset iniquitate plenum, dedebant & eorum capita malis abundare cogitationibus.
PDF 1025 §.3. Cogitauerunt vt & Lazarum interficerent. Paret in illis, quod vnum peccatum vocet alterum, sicut iniustis vna virtus alteram sibi sociat.
PDF 1028 §.4. Vocant & sibi mutuo respondent peccata sicut milui & vlulæ.
PDF 1030 §.5. Lazarum interficerent, quem suscitauit Iesus. Velle occidere Lazarum resuscitatum, ostendit fictum fuisse planctum super mortuum.
PDF 1031 §.6. Ridiculæ fuerunt horum Lycrymæ in obitu Lazari, sunt etiam eorum pœnitentium, qui hos imitantur.
PDF 1034 §.7. Cogitauerunt interficere Lazarum quia multi propter illum abibant &c. Lazarum cogitant illi interficere, sicut illæ, qui malæ agit odit lucem.
PDF 1035 §.8. Bellum inferi Deus peccatoribus per Præsatores, velut per stellas: idcirco illis malum exoptant, sicut hi Lazaro.
PDF 1038 §.9. Cogitauerunt vt & Lazarum interficerent. Qui per Prædicatores non conuertitur, per mortuos rediuiuos non conuertetur.
PDF 1040 §.10. Ad vltimum perditionis hi peruenerunt. cœci facti & perditi, sicut Ariel apud Isaiam.
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine
PDF Vorderschnitt