Content
PDF Tomvs Secvndvs PDF [1] PDF Tomvs Qvartvs PDF Tomvs Tertivs PDF Front cover PDF Endsheet PDF Title page PDF Index Homiliarvm Qvæ In Hoc Tertio Tomo Continentvr. PDF Dominica quarta Quadragesimæ: Homilia Vigesimaseptima. De miraculao quinque panum. Abiit Iesus trans mare Galilææ est Tiberiadis, & sequelatur eum multitude magna. Ioan.6. PDF Svmmarivm Homiliæ Vigesimæseptimæ Seqventis. PDF Homilia XXVII. De Miracvlo Qvinqve Panvm. PDF §.1. Electis suis prouidet Deus ambabus manibus, id est bonis æternis, quæ in monte Thabor ostendit, & temporalibus, quæ hodie in monte Hermon exposuit. PDF §.2. Abijt Iesus trans mare Galilææ. Seceßit Dominus in desertum mortem deplangens sui Præcursoris, requiem suis tribuens Apostolis, & dum oculos suos sublivat, nostros componit. PDF §.3. Cum subleuastet oculos Iesus, & vidisset &c. Oculos suos subleuauit, demonstrans sollicitudinem in sustendando illos, qui cum sequuntur, & offenditur, si quis de illo dubitet, ut ostendit in Anania, & Seraphia, Moyse & Aaron. PDF §.4. Vnde ememus panes? Seruis Dei non deficiet alimentem, quibus & vtiliter & honorificè succurrit, non sicut diabolus, mundus, & caro. PDF §.5. Vnde ememus panes? Ad Dei spectat prouidentiam nos alere, seque credit offensum ab eo, qui de illo in suis dissidit angustijs. PDF §.6. Vt manducent hi &c. Deus, qui propter bonos creauit mundum, & sustentat malos, & quidquid in eo est: non eos fame sinet interere. PDF §.7. Subijt in montem &c. Et cum vidisset quia multitudo maxima, &c. Christus in sublimi illos inuetur, qui sunt in declini. Hoc diues faciat, & miserebitur pauperis, sibique pariet tranquillitatem. PDF §.8. Dixit ad Philippum, vnde ememus panes? Quærit Dominum, vt tanto pareat miracilum euidentius, quàm illud aquarum & maris: hoc tibi sit vtilitati. PDF §.9. Hoc autem dicebat, tentans eum. Tentat Christus Philippum, vt eius fidei defectus detegatur, ad cuius mensuram ipsius fiunt miracula & omniam suprema fuit illa virginis sanctißima. PDF §.10. Fides miraculorum operatoria est ea tam vina, vt securam excitet fiduciam: ob cuius defectum in nobis pauca Deus operatur. PDF §.11. Tentans eum. Tentat illum Dominus instar Magistri, & Ducis, qui tumultum fingit: aliquando est flaccida fidet, etiam in tam magnis Sanctis qualis Abraham, vnde de nobis quo ad hoc Deus, sicut de Rege Asa conqueritur. PDF §.12. Vnde ememus panes? Non aduertit Philippus quid Christus interroget, nec ille, nec Apostoli ad eius recurrunt potentiam pro eleemosyna, sicut pro vindicta. PDF §.13. Ducentorum denariorum, &c. Est puer vnus hic, &c. Quidam pauperi respondent cum Philippo, quòd non sis: alij cum Andrea, quòd tantis non sufficiat: cum eleemsyna crescere debeat tantum, quantum crescum tanti. PDF §.14. Præcipit Christus, suis tradantur manibus, vut tribuat comedendum affectus suis: quinque videlicet panes hordeacei, & duo pisces: quia tanquam Deus tantum intendit neceßitatis remedium in victus, quem illis concedit, & non superfluas carnus delicias. PDF §.15. Afferte illos huc. Tu aliquid ex parte tua Christi trade manibus, vt crescat: & magnam ostendit eleemosynæ excellentiam, quam facis, ex hoc, quod in tuum habebas alimentum. PDF §.16. Facite homines discumbere. Præcipit Christus, vt ordine suo turba resideat, quo factum est, vt esca superfuertit: cuius figura fuit cythara vatis Elisei. PDF §.17. Accepit ergo Iesus panes, & cum gratias, &c. Accipiendo panem oculos astolle cum gratiarum actione versus cœlum, & te felicem reputa, qui proprijs poßis seruire manibus pauperibus, quibus Christi & Apostolorum manus deseruiunt. PDF §.18. Apposuerunt turbæ, &c. Sicut Apostoli numquam prædicationis intermiserunt officium, sic nec proprijs manibus obsequium præstare pauperibus, vt declarat D. Paulus. PDF §.19. Excellentian conuiuij in quantitate declarat ipsum quantum volebant; & in qualitate, ipsum Impleti sunt, licet ex pane hordeaceo & sine potu. PDF §.20. Colligitè, quæ superauerunt fragmenta &c. Docet Salvator qualiter tibi nihil pereat de domus tuæ relinquijs, multo mediori forma, quàm Deus Stercutius. PDF §.21. Collegerunt duodecim cophinos. Distributus panis crescit: est enim eleemosyna ars lucrandi aptißima: Cum pauperi prouisum est, collige, & non ante. PDF §.22. Fecit hoc miraculum Christus, volens illud de SS. Sacramento publicare, vt eßet velut arcus suus, fuitq[ue] verè in tredecim circumstantijs notatu dignißimis. PDF Quarto die Lunæ Quadragesimæ: Homilia Vigesima Octava. De profanatoribus templi. Prope erat Pascha Iudæorum, & ascendit Iesus Hierosolymam, & inuenit in Templo vendentes boues & oues &c. Ioan.2. PDF Svmmarivm Homiliæ Vigesimæoctavæ Seqventis. PDF Homilia XXVIII. De Profanatoribvs Templi. PDF §.1. Prodigium est à Christo assumi flagellum, vnde de hoc nobis attentius disputandum. PDF §.2. Prope erat Pascha &c. Congruenter incipit Christus cum flagello: fundauit in timore Euangelium suum, est enim omnis boni principium. PDF §.3. Status statuta Christus subuertit, nunc autem conseruat atrox inimicorum Dei percußio. PDF §.4. Exemplis Iosiæ Moysiq[ue] confirmatur. PDF §.5. Inuenit in Templo &c. Magnum piaculum eius qui Deum in domo sua irritat tendit laqueos in Masphat, & retia in Thabor ipsis Lamijs scelestior. PDF §.6. Singulari modo Deus est in Templo: quia singulari modo in eo operatur. PDF §.7. Est templum locus omni reuerentia dignißimus, est & terribilis ob Angelorum præsentiam. PDF §.8. Templum propriè domus esse dicitur, in qua habitat Deus, & domus orationis: illa licet in omni poßit loco exerceri. PDF §.9. Templa sunt instituta ad honorem Dei, nostrumque commodum & sic ea reueriti sunt Theodosius & Valentinianus Imperatores. PDF §.10. Inuenit ementes & vendentes &c. Exhorret Deus in Templo fieri mercaturam, vbi data munera, etiam gratis, est qui tamen illa despiciat. PDF §.11. Nummulariorum effudit æs. Zelo Deus æstuat nec vnquam societatem aliorum admisit Deorum, & eade causa illum Romani non admiserunt. PDF §.12. Efffundit &c Pecunia habebatur vt Deus omnium supremus, & quæ grauiorem in Deo prouocat Zelum, eumq[ue] hac in occasione commouit. PDF §.13. Fecit flagellum &c. Nulla præmissa verborum correptione, illos Donimus flagellat: est enim auaritiæ laquem indissolubilis. PDF §.14. Fecit flagellum de funiculis. Animam auaritia submergit, vt dixit Crates, cuius proprium supplicium sunt flagella: fuerunt hæc permixta misericordia. PDF §.15. Proiecit Christus, vt bonus Index pecuniam: non eo proceßit, vt talem puniret pollutionem, qualem nemo in Templo futuram suspicaretur. PDF §.16. Fecit quasi flagellum de funiculis. De funiculis eorum fecit flagellum in eorum supplicium, & de funiculis nostrorum criminum, in nostrum: sicut in monte diuisionum & valle Gabaon. PDF §.17. Omnes eiecit. Omnes vnico plectit flagello, & meritò mensas eorum euertit, dicendo: Auferte ista hinc: verba nobis maximè ponderanda. PDF §.18. Zelus domus tuæ &c. Zelo feruebat Christus, quia amore flagrabat: tu verò zelo non ferues, quia in amore tepuisti. PDF §.19. Zelus domus tuæ &c. Hoc Zelo ferueant Principes, & contra prophanos flagellum arripiant. PDF §.20. Iusti Zelo inardescunt, & notanda est D. Chrysostomi hyperbole, factumq[ue] Er. Ioannis Hurtadi. PDF §.21. Quod signum ostendis nobis, quia hoc facis? Hi flagellati, & non agnoscentes Pharaoni comparantur: nos verò simus Dauidi similes. PDF §.22. Soluite Templum hoc, & in tribus diebus excitabo illud. Signum Diuinitatis suæ Christus illis suam aßignat Resurrectionem: in qua mentiti sunt ei inimici eius, vt ait Dauid. PDF Quarto die Martis Quadragesimæ: Homilia Vigesima Nona. De doctrina Christi. Iam die festo mediante ascendit Iesus in templum & docebat. Iaon.7. PDF Svmmarivm Homiliæ Vigesimænonæ Seqventis. PDF Homilia XXIX. De Doctrina Christi. PDF §.1. Ad duo reuocantur ea quæ Christi sunt, ad opera & doctrinam, vtraque Iudæi diabolo attribuebant: & vtraque probat Christus eße diuina. PDF §.2. Iam die festo mediante: Ascendit Christus, qui omnes spiritus comprehendit intelligibiles: & hoc ita his & alijs expediebat. PDF §.3. Ascendit in templum & docebat. Prædicat Dominus in templo, aula tali doctrinæ propria: quam Dauid inscribit separatum, eastam, atque purificatam. PDF §.4. In templo docetur doctrina fidei, vbi captiuatur intellectus, sicut Ioseph. PDF §.5. Concio fiat in templo, quò Deus & prædicator conueniunt. Sicut in petra Oreb, & declarat Salomon. PDF §.6. Concio fiat in templo magni Domini habitaculo, qui solus perfectè potest in voluntate libera operari: licet aliquando congruè in locis publicis concio habeatur. PDF §.7. Admirabantur Iudæi. Admirantur Dominum prædicantem, quia debet aliquando prædicator, docente D. Augustino, stylum altius attollere. PDF §.8. Admirabantur illi, sed non conuertebantur, sicut Pharao, alijque ex nobis plurimi. PDF §.9. Peruersi auditores, qui tantum adferunt intellectum, non autem voluntatem. Vnde licet admirentur non tamen conuertuntur. PDF §.10. Eleganter declarat D. Ioannes illo Mirabantur, illud vatis Isaiæ: In vacuum laboraui: quod multi dicere possunt prædicatores. PDF §.11. Echum efformat D. Ioannem multò fortiorem, quàm Ægypti echum, ad verba Iudæorum, qua illos conuincit, ex illo ipso quod confitentur. PDF §.12. Mea doctrina &c. Dicit hoc secundum quod Deus est, eo modo quo declarat D. Aug. & secundum quod homo, eo modo quo sponsa varijs figuris, & D. Ambros. de tunica inconsutili. PDF §.13. Ostendit se Christus Meßiam à Patre cælesti promissum, cum verba sunt, sicut eius legati. PDF §.14. Probat Christus se Prophetam eße promissum, in cuius ore Deus verba sua poneret, & ex refractarios castigaret. PDF §.15. Mea doctrina non est mea. Prædicatoris doctrina, sit Dei, cuius ipse legatus est & vt talis honorari debet. PDF §.16. Mea doctrina non est mea, &c. Illis verbis posternit Dominus Pelagium ac Lutherum, & confeßionem docet de efficacia gratiæ Catholicam. PDF §.17. Fatere tua esse peccata: bonum autem de Dei manu prouenire: illam cum Dauid exalta, & non tuam eum Saule. PDF §.18. Bene declaravuit Dauid gratiæ efficaciam, at melius Christus, dicendo: Dedisti mihi, vt faciam. PDF §.19. Hoc cognoscere, quod Mea doctrina non est mea, est velut oleum, ob cuius defectum quinque virgines stultæ suisse perhibentur. PDF §.20. Dei doctrinam intelligit qui suam rectificat voluntatem, quæ male disposita excœcat intellectum. PDF §.21. Illuminat Spiritus S. intellectum, purificando voluntatem, qua purificata, fidei doctrinam bene percipit intellectus. PDF §.22. Doctrina Christi eiusque fides intellectui conueniet, st voluntas sit bene disposita: est esenim sicut manna. PDF §.23. Vt fidei mysteria intelligas, illa creditos fugiens Hymenæi blasphemiam, & primum locum fidei cedens, sicut D. Ioannes D. Petro. PDF Quinto die Mercurij Quadragesimæ: Homilia Trigesima. De cæco illuminato. Præterians Iesus vidit hominem cæcum à natiuitate, & interrogauerunt eum discipuli eius: &c Ioan.9. PDF Svmmarivm Homiliæ Trigesimæ Seqventis. PDF Homilia XXX. De Cæco Illvminato. PDF §.1. Declarat probatque D. Ioannes hâc historiâ verba qua priùs dixerat: Lux in tenebris lucet, & tenebræ eam non comprehenderunt. PDF §.2. Magnum est hoc opus, quandequidem dicat Christus, quod cœcum illum ad hoc creauerit, vt manifestarentur opera Dei in illo. PDF §.3. Et præteriens. Non mouent Christum lapides, vt Moysem, sed nec te mouere deberent, sicut nec aquæ amaræ mulierem viro fidelem. PDF §.4. Et præteriens. Christus vt Deus quosdam illuminat, alios in cæcitate præteriens, à quibus transit, sicut de montibus Gelloe plunia. PDF §.5. Præteriens. Qui transiens talia confert dona, quid faciet, in quo diu resederit? PDF §.6. Vidit hominem cœcum. Homines tantum oculos desigunt vbi sit aliquid concupiscendum; per illos se dèclarabat hominem Antichristus, sicut se Deum Christus per suos. PDF §.7. Vidit hominem cœcum. Oculi Christi sunst spiritus vnificantes in eum directi, qui illum non videbat; declaratur opus iustificationis. PDF §.8. Vidit hominem cœcum. Perpendei quod cœcus sit homo, quocicatans faciendus quanti resert Isaias. PDF §.9. Vidit homine cœcum. Sistit, intuitus pauperem; in quo se Christus statuit, vt illi tribuas, sicut in veni Sacramento, vt ipse tribuat. PDF §.10. Ostendit se Christus Deum: declarans huius cœcitatis rationem: hic casus soli Deo reseruatur. PDF §.11. Neque hic peccauit: Deus auctor malorum pœnæ aliquando infligit illa ob peccata, aliquando vetro in beneficium, quale æstimauit cæcitatem Democritus. PDF §.12. Neque hic peccauit. De tribulationibus tuis hoc iudica, quod ob tua tibi peccata contingant: de alienis verò, nequaquam: de quo præclarè nos monet Iob. PDF §.13. Neque hic peccauit. Respondet Dominus, aliena non releuans peccata, docetque quod dum iaces infirmus, aptus sis, vt in te Deus operetur. PDF §.14. Diuinam suam virtutem Christus declarat & qua ratione duo sua compleuerit officia; Magistri in vita, & Redemptoris in morte. PDF §.15. Me oportet operari: Cuique conuenit sua opera facere, & ei qui communicat expendere illud Domini: Quamdiu sum in mundo. PDF §.16. Deum se ostendit, quia per contraria media operatur, tanquam Dominus naturæ, sicut in Mara & in serpente. PDF §.17. Fecit lutum. Opus hic declaratur Redemptionis & id quod ait D. Ioannes. Quod factum est ipso, vitæ erat. PDF §.18. Manifestentur opera Dei. Declaratur hic opus illuminationis mundi, & Sacramentorum, nec non doctrinæ veritas Euangelicæ. PDF §.19. Et liniuit oculos. Dum Dominus oculos linit, itæ demulcet, & afficit, vt impleapleatur illud: Centuplum accipet: vt patuit in Arnulpho. PDF §.20. Et liniuit oculos. Applicat Christus medicinam vbi est infirmitas: sic faciunt sortes Israel & sponsa. PDF §.21. Natatoria S. loé quod interpretatur missus. Exponit D. Ioannes nomen fontis Christo conueniens, propter septem singulares proprietates. PDF §.22. Vade laua &c. Vadit cœlus ad aquas Silioë: non erim sine illus sufficit lutum, & tres ostendit virtutes, bonumque remedium. PDF §.23. Adductunt eum ad Pharisæos. Transit D. Ioannes vt ostendat, quòd tenebræ lucem non comprehenderint, imò superatæ sint, & ex processu quem instituunt, eorum conuicta sit pertinacta. PDF §.24. Da gloriam Deo &c. Verbis astutis peruertere comantur cœcum: sed eos ipse confundit, mereturque vocari Prote-confessor. PDF §.25. Inuenit eum in templo. Christus, qui opus incæpit, ipse perficit, dando illi vellei & perficere, vt ait Apostolus, & profundâ Theologiâ sponsa declarat. PDF Quinto die Iouis Quadragesimæ: Homilia Trigesimaprima. De filio viduæ. Ibat Iesus in ciuitatem quæ vocatur Naim &c. Luc.7, PDF Svmmarivm Homiliæ Trigesimæprimæ Seqventis. PDF Homilia XXXI. De Filio Vidvæ Resvscitato. PDF §.1. Eximinio in Traiano laudauit. D. Gregorius erga viduam benignitatem, sed hanc Christi erga præsentem viduam misericordia superauit. PDF §.2. Ibat Iesus, Procedit hoc in itinere Dominus sicut sol, & in meridiæ cursum suum cohibet. PDF §.3. Cum appropinquaret. Non fuit hoc occursus causalis, sed à Domino præstitutus cui nihil succedit fortuito. PDF §.4. Ecce defunctus &c. Proponit Euangelista hunc defunctum ad oculum prædicantem: tanto maiori efficacia, quanto mouet efficacius id quod videtur, quam quod auditur. PDF §.5. Ecce defunctus. Verba hæc Recipe continent salutis, quod nobis Lucas medicus diuinus præscribit. PDF §.6. Vmbris bonorum & diuitiarum sæculi conatur diabolus hominibus abscondere memoriam horamque mortis, vt eius immemores in peccato perseuerent. PDF §.7. Ecce defunctus. Iuuenis erat. VVitam nemo securam habet, primo ex parte Dei: qui eam pro beneplacito largiur, & procedit cum vncino Amos & manu Balthassar. PDF §.8. Secundo: parum secura est vita ob materiam, & si pictura fallat, saniora doc et columna, & nauis S. Machabæi. PDF §.9. Morti vicinior est iuuenis, quàm senex: videtur hoc paradoxum: Verum hoc adstruit ratio discursu notatu digno. PDF §.10. Defunctus efferebatur. Diligentia mortuos efferendi ad sepulchrum nostrorum corporum ostendit miseriam. PDF §.11. Defunctus efferebatur. Vt quid pestiferum habeant Gentiles ibi mortuos sepelire, vbi viuentes habitabant: nos autem censemus hoc salutiferum sicut D. Iacobo fuit Anachorita. PDF §.12. Ecce defunctus efferebatur. Non malis auibus mortuorum cadauera proijciantur: quibus honestam debemus sepulturam impertiri. PDF §.13. Defunctus efferebatur. Ex curta sepeliendi mortuos fidem protestamur resurrectionis, sicut Abraham. PDF §.14. Efferebatur. Defunctos in locis sacris sepelimus ad quæ recurrimus pro virtutum exercitio. PDF §.15. Efferebatur. Non leuis est fructus in Ecclesijs sepeltri, sed ad multa obligat, vt ostendunt euentus, quos rrefert D. Gregorius. PDF §.16. Et turbit ciuitatis multa cum illa. Comitatur turba viduam, non sacerdotes: merito vinci deplorat iacturam sed potiori iure peccator Dei deploret iacturam. PDF §.17. Misericordia motus super eam. Pio conuenit cordi moueri misericordi: Deus viduarum miseretur, ob earundem status calamitates, & dignitatem, si tales sint qualeseas esse par est. PDF §.18. Ex ratione dicit illi. Noli flere: præsentem enim habet cum, qui filium ad vitam reuocabit; seruit hæc ratio consolationi in morte nostrorum. PDF §.19. Noli flere. Non acerbè mors filij lugeatur corporalis, bene quidem spiritualis: Dauide teste. PDF §.20. Tetigit loculum. Per hunc feretri contactum, Christus immundus non fuit, quod bene dicitur loculus. PDF §.21. Hi qui portabant steterunt. Sistunt portitores, vt vox detur viuifica, & declaratur Christi potentia ex philosophiade sole. PDF §.22. Adolescens tibi dico: Surge. Hac voce se Christus Deum ostendit: Efficax fuit illud: Tibi dico. Emphasim habuit hoc miraculum ad gloriam Saluatoris. PDF Quinto die Veneris Quadragesimæ: Homilia Trigesimasecvnda. De resurrectione Lazari. Eras quidem languens Lazarus à Bethania de castello Mariæ & Marthæsororum eius & c. Ioan.11. PDF Svmmarivm Homiliæ Trigesimæsecvndæ Seqventis. PDF Homilia XXXII. De Resvrrectione Lazari. PDF §.1. Fuit hoc opus velut amplißimus putens as Isaac effoßus, quem Palæstini obcœcare non potuerunt. PDF §.2. Erat quidam languens &c. Maria autem erat &c. Eleganter probat Euangelista Christi diuinitatem ex illo quod in Maria & fratre Lazaro est operatus. PDF §.3. Prudenter egerunt Dominæ istæ dum statim ad Deum recurruntur, qui hoc non facientem castigat. PDF §.4. Miserunt ad eum. In infirmitate primo recurre ad Deum, & da locum medicos non sicut Rex Asa. PDF §.5. Miserunt. Decens etenim est, honestiores mulieres, velus Sara, domi remanere. PDF §.6. Ex inani fœminarum cogitatione Deus educit compedes, quibus earum refrænet discursus. PDF §.7. Domine, ecce quem amas. Inuito diabolo Athenis mulieres inueniuntur sapientes, quod silentio suo declarant. PDF §.8. Domine, ecce quem amas, infirmatur. Illi quem Deus amat, hoc ipso tribulationes immittit, quibus ostendit, se illi bene velle. PDF §.9. Maioribus amicis suis grauiores Deus mittit tribulationes, quæ spei portam aperiunt, sicut vallis Achor. PDF §.10. Dat Deus spem supra spem, labores mittens supra labores: sunt enim talenta, quæ amicis suis ad negotium partitur. PDF §.11. Domine, eece quem amas. Congruè orant hæ Dominæ, suam tantum exponendo neceßitatem: sic & sanctißima Maria Virgo.
PDF §.12. Domine, ecce quem amas, infirmatur. Dominus suam exponunt neceßitatem, atque in motiuum sumunt, eius amorem, cuius curæ committunt remedium. Tu idem facito. PDF §.13. Infirmitas hæc non est ad mortem. Accidunt aduesitates & clades diuina dispositione ad eius gloriam nostrumq[ue] commodum. PDF §.14. Non est as mortem. Amicis Dei, mala non sunt ad malum, sicut nec inimicis bona ad bonum. PDF §.15. Pro gloria Dei. Vtitur Deum amicorum suorum bonis, ad gloriam suam, sicut illi Dei bonis, iuxta legem optimæ amicitiæ. PDF §.16. Vt audiuit &c. Tunc quidem mansit duobus diebus in eodem loco: Tardauit Dominus, morti locum concedens, vt suam ostenderet, sicut in Iordane, potentiam. PDF §.17. Tunc dixit: eamus in Iudæam. sicut moram trahit, quando hora non est opportuna, sic diligentes accurrit ad opportunam, vt declarat Abacuc. PDF §.18. Venit itaque Iesus &c. inuenit eum &c. in monumento &c. Acceßit Christus: Martha verò modicam fidem ostendit, & insulsam rationem: dicendo: Domine, si fuisses hic. PDF §.19. Resurget frater tuus. Ratio est hæc multum efficax, qua nosipsos in morte consolemur. Resurget frater tuuus. PDF §.20. Magister adest. Omißis Maria consolatoribus onerosis, ad Christum accurrit: ipse vero tres edidit actus mysteriosos: infremuit, turbauit seipsum, & fleuit. PDF §.21. Lachrimatus est Iesus. Mare magnum hæ lachrimæ componunt effusæ, quibus diuina notantur arcana. PDF §.22. Plorat, quia Lazarum amicum suum ad hanc vitam erat reuocaturus, talis est illas deinde vt moderatas iustificaret lachrimas. PDF §.23. Iesus rursum fremens. Secundo infremuit Christus: iubetque tolli lapidem ad euidentiam miraculi: & doctrinam confessariorum. PDF §.24. Iesus autem eleuatis sursum oculis. Magna concludunt mysteria hi Saluatoris actus, eiuq[ue] verba. PDF §.25. Statim prodiit, qui fuerat mortuus: Est hoc miraculum miraculorum abyssus, quod eam operatus est euidentiam, quam Theologi dicunt. In attestante. PDF Quinto die Sabbati Quadragesimæ: Homilia Trigesimatertia. De Christo luce mundi. Iterum dixit eis Iesus: Ego sum lux mundi &c. Ioan.8.
PDF Svmmarivm Homiliæ Trigesimætertiæ Seqventis. PDF Homilia XXXIII. De Christo Lvce Mvndi. PDF §.1. Inter symbolica nomina, quibus se Dominus manifestat, lucis nomen eminet. PDF §.2. Ego sum lux. Sub symbolo lucis, primò declarat æternam suam generationem, imo etiam emanationem Spiritus S. PDF §.3. Ego sum lux mundi. Secundo declarat quid operetur in mundo in quo velut in nocte tenebrosa, liberremo feræ vagabuntur. PDF §.4. Apparente luce, dißipatæ sunt tenebræ, fugeruntq[ue] bestiæ, etiam in ipsa synagoga, idololatriæ, dedita. PDF §.5. Lux dicitur mundi: cum non tantum lucem suam extendat ad Iudæos, sed as omnes mundi nationes. PDF §.6. Tertio declarat hoc nomen, qua ratione Christus quodlibet in se bonum contineat, & ad quodlibet concurrat. PDF §.7. Sicut videri non potest sol sine eius luce: sic nec Christus, nisi nos ipse illuminet, agnosci. PDF §.8. Christus velut sol operatur in nobis sine libertatis nostræ decrimento. PDF §.9. Ego sum lux mundi. Vltimo declarat quod ipse esset, qui veniret, Iudæorum desideria completurus. PDF §.10. Inter falses Deos sol principalis à Gentilibus adorabatur magis autem à Iudæis. PDF §.11. Prædicit illis tenebras; in quas corruerent; omnino contrarium ei, quod illis in Ægypto contigit. PDF §.12. Hoc lucis symbolo argumentum illis proposuit suæ diuinitatis apertius, quam menander Gentilibus diuinitatis solis. PDF §.13. Qui sequitur me. Aduenit Christus nos in cœlum deducturus, velut columna Israelitas in terram promißionis. PDF §.14. Est Christus dux ad cœlum securum sicut pseudodij ad infernum. PDF §.15. A ratione longiùs aberrarunt hi: quandoquidem lux, altâ quam svâ nos indigeat luce, quâ seipsam manifestet. PDF Dominica Passionis. Homilia Trigesimaqvarta. De Christi innocentia. Quis ex vobis arguet me de peccato? Ioan.8. PDF Svmmarivm Homiliæ Trigesimæqvartæ Seqventis. PDF Homilia XXXIV. De Christi Innocentia. PDF §.1. Post præmißam vigiliam orditur Ecclesia Dominicæ Paßionis solemnitatem & primò vtilis crucem imponat, eius probat innocentiam. PDF §.2. Non habuit Christus, nec habere potuit peccatum, obid quod Angelum purissimæ Virgini, eiusq[ue] Matri declarauit. PDF §.3. Conueniens erat vt Christus nullum haberet peccatum, essetq[ue] sanguis eius ita putus, sicut cognouit Abraham videns diem eius in ariete Sabech. PDF §.4. Probare debeat Christus se mundum esse in oculis hominum, licet mundus esset in oculis Dei. PDF §.5. Dicebat turbs Iudæorum & Principibus Sacerdotum. Conueniebat vt Christus hanc de sua puritate ratificationem institueret coram principibus & populo iuxta de vacca rufa præscriptum. PDF §.6. Similiter expediat eius puritatis confirmationem fieri coram inimicis suis, & ipsi lapidem ante reprobationem suo calculo approbarent. PDF §.7. Erat similiter hæc ratificatio necessaria eius vt esset mors gloriosa, cpmplens illud Idica me Deus. PDF §.8. Quis ex vobi arguet me &c. Vt Christus illos argueret primo conueniens erat vt ipse argui non poßet: est et enim culpa plumbum ob obstruens. PDF §.9. Nos pariter Dominus instruit nostram præuenire mortem ad exemplum Ruth & formicæ. PDF §.10. Instituit Christus Rempublicam, vt sint sancti, & talem seipse repræsentat vt eiusdem caput. PDF §.11. Quis ex vobis, &c. Licet illi de Christo mala dicerent nos tamen illum potuerunt arguere, non conuincere: parui namque refert illud sine hoc. PDF §.12. Supponit Christus quod dicat veritatem tam ex eo, quod ante probauerat quam ex eo quod sequitur ex illo quod modo confirmat. PDF §.13. Corruit in mundo veritas, sicut mulier Leuitæ in Gabaa, quam mali Christiani inhonorant. PDF §.14. Admiratur in illis incredulitatem cum talibus operibus qualia viderunt, & nostra admirantur opera cum tali credulitate: Simul expenditur miraculum Touet. PDF §.15. Qui ex Deo est &c. Ostendunt se Iudæi filios diaboli: illis etenim non quadrat veritas, quæ est velut sursulus. PDF §.16. In ciuitate Dei moratur veritas, & mendacium in domo diaboli: ac proteres scatet adulteris: vt ait Hieremias. PDF §.17. Insurgunt Principes in eos, qui illos reprehendunt. Ex Paradiso scripsit Elias Regis Ionam. Vrsis comparantur & vuis expreßis. PDF §.18. Probant illi se de corpore eße Leuiathan, & ad supremum perneniße malitiæ perillud. Bene dicimus nos &c. PDF §.19. Non respondet Christus omnibus illis calumnijs sibi obiectis: Sapientis quippe est dißimulare in quibusdam. PDF §.20. Vindicat Deus iniurias filio suo suisque serut illatas. Has Principum horum confundit Samaritana; & merito illos deserit Saluator noster. PDF Quinto die Lunæ Quadragesimæ. Homilia Trigesimaqvinta. De missis ministris. Miserunt Prinicpes & Pharisæi ministros vt apprehenderent Iesum &c. Ioan. 7. PDF Svmmarivm Homiliæ Trigesimæqvintæ Seqventis. PDF Homilia XXXV. De Missis Ministris &c. PDF §.1. Illustrior multo fuit victoria, quam hodie Christus refert ab inimicis suis; quam illa famosa Theodosij: eamque Dauid celebrauit. PDF §.2. Hanc Christi victoriam eleganter cecinit Abacuc prophetæ, & mirabili celebrauit mysterio. PDF §.3. Miserunt Principes. Viua erat Pricipum malitia in Christum: quandoquidem data occasione prosiliat, hinc examina an in te etiam viua sit. PDF §.4. Miserunt Principes. Grauis est hæc Principum iniquitas, velle Christum capere: quia benefaciebat: generatio erant hi præpostera. PDF §.5. Peruersi Principes: qui cum debuisset laborare, vt à populo Christus reciperetur, huic obsistunt, vt capita draconis. PDF §.6. Plectenda Principum malitia: qui namque protectores esse deberent iustitiæ, eius fiunt proditores. PDF §.7. Miserunt Principes. Retorquent ipsi contra Deum ipsa arma, quæ Deus eorum tradiderat manibus. Graue facinus illorum, & multorum etiam Christianorum. PDF §.8. Miserunt Principes. Principes grauiora committunt scelera; idcirco vidit illos Ezechiel in medio inferni. PDF §.9. Principes qui ministros suos efficiunt malos, solemniter infernum intrant, sicut Assur: studere debent vt boni sint. PDF §.10. Ministros. Aliquando ministri Principes suos reddunt peruersos: punientur sicut Chaldæi & Menelaus. PDF §.11. Dixit illis Iesus &c. Cohibens Christus ministros suam ostendit potentiam, & magis suam misericordiam: sicut dum peccatoribus permittit, vt pro libitu suo faciant, suam demonstrat indignationem. PDF §.12. Grande malum, dum peccatori Deus prmittit ire quodlibet; magna misericordia dum eum refrænat, vt ipse per Ezechielem populo suo declarauit. PDF §.13. Adhuc modicum tempus vobiscum sum. Dei tribuitur misericordiæ, quod modicum illis tempus permiserit, & multum est illud dare peccatori. PDF §.14. Adhuc modicum tempus &c. & vado ad eum &c. Christus vt Dominus temporis, sedem habet super firmamentum: mortuus est, non quando voluerunt inimici, sed cum ipse voluit. PDF §.15. Quæctis me &c. Hic ostenditur verbum Dei viuum quod in cordibus operatur, & semper est audiendum. PDF §.16. In magno festiuitatis die clamabat Iesus: si quis sitit &c. Tacuit Christus ad sui exonerationem: atque ad nostram vtilitatem altius exclamauit, & quidem adhuc: aquas viuas offerendo. PDF Quinto die Martis Quadragesimæ. Homilia Trigesimasexta. De secessu Christi in Galilæam. Ambulabat Iesus in Galilæam: non enim volebat in Iudæam ambulare &c. Ioan.7. PDF Svmmarivm. Homiliæ Trigesimæsextæ Seqventis. PDF Homilia XXXVI. De Secessv Christi in Galilæam. PDF §.1. D. Ioannes vt Angelus ascendit & descendit per Christum, in eo diuinam nunc exponens naturam, nunc autem humanam. PDF §.2. Ambulabat Jesus in Galilæam: Assumpsit Dei filius naturam humanam cum timore, & pœnis illius quia sic gloriæ suæ, & honori nostro conueniebat. PDF §.3. Assumens Dei filius timores nostros, & pœnas, illas Dei sicauit & sanctificauit in nostrum commodum: vt declarant D. Damasc. & Card. Caietan. PDF §.4. Timet Christus, & se subducit, vt veram suam ostenderet humanitatem, & quam verè dolores pœnasq[ue] sentiret. PDF §.5. Christus secedit, vt confirmet esse licitum Christiano tempore persecutionis quærere latibulum. PDF §.6. Christus pericula formidat, vt nos in illis reddat formidolosos, eaq[ue] fugiamus. PDF §.7. Tenetur homo vitare pericula sibique cauere, ne vitæ fiduciâ decipiatur. PDF §.8. Qui non fugit occasione tentat Deum secundum doctrinam S. Augustini, nec debet absolui. PDF §.9. Confessarius pœnitentem de periculosis educat occasionibus, sicut Moyses populum, vt illum de Pharaonis seruitute liberaret. PDF §.10. Prædictum confirmatur historijs notatu dignis SS. Iacobi & Martiniani Anachoritatum. PDF §.11. Non volebat in Iudæam ambulare. Fugit Christus: quamuis enim mortem optare, hæc tamen non erit nisi horâ à Pætre præstituta, nos docens, qualiter opera nostra bona factamus.
PDF §.12. Dixerunt ad eum fratres eius: Vade hinc &c. Nonnulli de Christi parentibus in fide deficiebant, atque de eo credebant, quod hinc esset ambitiosus, & illinc pusillanimis. PDF §.13. Voluerunt parentes illi, Christi parentelam ad suum trahere emolumentum: frequens est hoc in mundo. PDF §.14. Tempus meum nondum aduenit &c. Fratres illi non intelligebant de Christo, quòd exaltationem suam in Cruce fundaret, sicut serpentis in stipite: Hoc ipsum nos intelligamus. PDF §.15. Tempus meum nondum aduenit: tempus autem vestrum &c. Deus vt agat cum hominibus, aliquando tempus exspectat; sed homo potect in omni tempore cum Deo agere, & impudentia est illum detinere exspectantem. PDF §.16. Temous vestrum semper est paratum. Tempus tuum modicum est; illud saluti tuæ sollicitus impende: quandoquidem illud diabolum reddat in tui perniciem valde diligentem. Balenæ comparatur. PDF §.17. Tempus vestrum &c. Diabolus, quo nos perdat, attendit modicum sibi esse tempus: tu illud quoque considera, quo te salues, & muscipulam, quam vidit Amos reformida. PDF §.18. Non potest mundus odisse vos &c. Oderant illi Christum; quia perfectam & arctam proponebat illis veritatem, quam mundus ordinariè perhorrescit. PDF §.19. Ascendit Christus ad festum abscondite; & eo modo quandoque ad tuam ingreditur animam. PDF Sexto die Mercurij Quadragesimæ. Homilia Trigesimaseptima. De prædestinatis & præscitis. Facta sunt Encænia in Hierosolymis & hyetus erat. &c. Ioan.10. PDF Svmmarivm. Homiliæ Trigesimæseptimæ Seqventis. PDF Homilia XXXVII. De Prædestinatis Et Præscitis. PDF §.1. Solliciti viuere debemus, vtrum prædestinati sumus: horum enim numerus est determinatur, & signatus, sicut piscium in secunda D. Petri piscatione. PDF §.2. Ita desideranda est sors prædestinatorum, sicut timenda sors reprobatorum; vnde sancti semper timent. PDF §.3. Ne mysteria scruteris prædestinationis, sunt enim capilli nigri, sed attende ad opera, quæ ad tuam reguirit Deus saluationem. PDF §.4. Concordia prædestinationis diuinæ cum tua libertate, coma est nigra sponsi: non à te requiritur illam intelligere sed credere, & bene operati. PDF §.5. Licet actus æterni prædestinationis, & reprobationis procedant ex mera Dei voluntate: verum dare cœlum, vel infernum, fiet secundum opera nostra. PDF §.6. Non attendas, vtrum sis prædestinatus vel reprobatus, sed quomodo viuas, qualis enim tu Deo fueris, talis tibi Deus est futurus. PDF §.7. Ambulabat Iesus &c. Describit Euangelista primo personam, quæ prædestinat, Christum expectantem: etenim optimè quadrat illi hæc sententia: Expectat vos Dominus, &c. PDF §.8. Ambulabat Iesus. Hæc saluatoris expectatio velut misericordiæ suæ probatio, nostram confundit stultitiam & impudentiam: cum ex illa inhæreamus. PDF §.9. Huic Saluatoris nostri figuræ, qua in porticu ambulat optime conuenit illa Thecuitis sententia: Retractat cogitans &c. PDF §.10. Circumdederunt ergo eum, &c. oues meæ vocem, &c. Præscitos illi præferunt qui Christum circumdant; & Prædestinatos, oues, quorum primum indicium est, audire vocem eius, illam simpliciter credendo: sicut & illorum illum circumcingere. PDF §.11. Oues meæ vocem meam audiunt, Indicium est prædestinati audire vocum Dei, eius seruando legem: sicut reproborum, illam transgredi. PDF §.12. Vocem meam audiunt. Indicium est Prædestinationis ad Dei vocem accurere, sicut reprobaationis ad eam, quæ est diaboli sicut exponit Hieremias similitudine perdicum. PDF §.13. Vocem meam audiunt. Sicut signum est prædestinari, vocem audire Dei, qui est ipsa veritas, sic est præsciti mendacijs dolisque inhære, prout visio Michaæ declarat. PDF §.14. Vocem meam audiunt. Iudicium est prædestinationis interrogare cum simplicitate ad audiendam veritatem: & reprobationis cum fictione quærere tantum ad suum intentum, sicut illi. Optimo corde percunctare, momente te Spiritu S. PDF §.15. Hæc simplicitas potißimum quæritur à potentioribus: nec Regem Assuerum, nec hos imitentur. PDF §.16. Sequuntur me. Prædestinati signum est, sequi Christum: non autem illum circumdare, nec cum illis se illi opponere. PDF §.17. Sequuntur me. Oues Christi ex operibus suis, greßibusque comprobantur. Præsciti, similes sunt virginibus fatuis: quæ oleo lucere volunt alieno. PDF §.18. Sequuntur me. Indicium est ouium Christi gressus eius sequi: præsciti, sicut Balaam, cum asini sint, caudam affectant pauonis. PDF §.19. Vitam æternam do eis. Illi velut symbolum præscitorum ostendunt se suspensos: illos etenim veritatis Dei constringit laquens, ex quo se multi expedierunt, facti hæretici, ne illo constringentur. PDF §.20. Referunt isti præscitos: nam Christo malitiæ suæ culpam adscribunt, vt perfidus ille seruus. PDF §.21. Iam illi tormenta patiuntur inferni participatiuè, quibus ex propria torquentur conscientia: sicut Cain, & bene describit D. Chrysost. PDF §.22. Ipsa animæ propriæ inordinatio miserum torquet peccatorem. Timeat ne præscitus sit ille, qui bac delectatur, & magis ille, qui illam non sentit. PDF §.23. Vitam æternam do eis. Indicium est prædestinatorum iam vitâ gaudere sempiterna, qua[m] hic Christus suis concedit ouibus. PDF §.24. Vitam æternam do eis &c. Nunc eâ fruuntur oues lætitia, quæ teste Spiritu S. cordis vita nuncupatur. PDF §.25. Vitam æternam do eis. Oues Dei cælum secum deserunt portatile, ob bonæ conscientiæ iucunditatem, atque spem, quæ ex illa oritur, certißimam. PDF §.26. Vitam æternam do eis. Exposuit D. August. quod sicut sæuißimum mundi tormentum hoc est quo reprobum mala torquet conscientia: sic solidißima est hilaritas qua bonum bona recreat conscientia. PDF §.27. Non peribunt in æternum. Sicut Præscitorum symbolum est, perseuerare in ruina peccati, atque in circuitu cum illis ambulare: sic indicium est Prædestinatorum in illis non perseuerare in æternum. PDF §.28. Nemo rapit eas de manu mea. Symbolum ouium Dei hoc est, quod de manu illius non eripiantur; quamuis enim mobiles sint, vt naues, firmæ tamen sunt vt columnæ. PDF §.29. Nemo rapiet eas &c. Ostendit se Iob ouem Dei, in eo quod diabolus illum minimè potuerit Dei manibus eripere. PDF §.30. Nemo rapiet &c. quod dedit mihi Pater &c. Ego & Pater vnum fumus. Probat Dominus id quod dixerat locutus illis clarè; & si voluerint illum lapidare, nos ipsi illuminamur, & hæreses contra diuinam eius personam confunduntur. PDF Sexto die Iouis Quadragesimæ. Homilia Trigesimaoctava. De conuersione Magdalenæ. Rogabat Iesum quidem Pharisæus, vt manducaret cum illo &c. Luc.7. PDF Svmmarivm Homiliæ Trigesimæoctavæ Seqventis. PDF Homilia XXXVIII. De Conversione Magdalanæ. PDF §.1. Docet nos hodie in hac muliere Dominus velut in speculo maris ænei practicam Theoriæ quam heri de ouibis suis protulit. PDF §.2. Similiter in hac muliere nobis exponitur in praxit theorica materia De pœnitentia, patetq[ue] illud de Psalterio. Nox nocti indicat scientiam. PDF §.3. Rogabat Iesum quidam Pharisæus. Docet vos Pharisæus iustum esse, vt ex parte vestra Dei ministris seruiatis, lauteque eos excipiatis, quibus cum Tobia, vos decet esse gratißimos. PDF §.4. Rogabat Iesum. Nos instruit Saluator. ne facilè vestras acceptum epulas, & delicias, & Eliseum ac Danielem imitemur. PDF §.5. Ingressus domum Pharisæi discubuit. Licita sunt aliquando conuiuia; quotiescumque illa Dominus admisit, salutem intendit animarum, & hodiernum conuersioni impendit Magdalenæ. PDF §.6. Discubuit Discubuit Dominus, qui sumit illud expreßè, quod nobis est proficuum: non sic nos, illud quod ipsius cedit obsequio. PDF §.7. Ecce mulier. Non vult Euangelista, vt oculos in fercula conijciamus, quibus Pharisæus Domino seruit, sed in illa, quæ peccatrix adfert Christo placitura. PDF §.8. Ecce mulier, quæ erat in ciuitate peccatrix, Hæc peccatrix Maria Magdalenæ, soror Lazari & Marthæ: & quantum nonnulli eius crimina diminuunt. tantum gloriæ gratiæ Dei detrahunt. PDF §.9. Similiter ad maiorem Magdalenæ gloriam peccatorum illius grauitas manifestatur. PDF §.10. Erat in ciuitate peccatrix. His verbis tria declarat Euangelista: illius peccata fuiße multa, grauia, & firma. PDF §.11. Peccatrix in ciuitate. His duobus verbis manifestat Euangelista quod ad summum eius ascenderit malum; elatum vt vas Zachariæ. PDF §.12. Per peccata cucurrit quatuor alis, vt Tigris Danielis. Obtulit diabolo magnum illud sacrificium, quod à Gentilibus exquirebat. PDF §.13. Vt cognouit, quod Iesus &c. Quàm primum audiuit Magdalena vocem Domini, ad illum accurrit, in se primum ostendens signum, quod heri dixit de ouibus suis. PDF §.14. Confestim accurrit ad vocem Pastoris: indicium hoc est prædestinatorum, quod Apostolus in seipso dedit, & declaratur in Noe, sicut reprobatorum est dicere Cras cum Pharaone. PDF §.15. Stans retro secus pedes eius. Christi sequelam intendit, vt ouis illius: baiulans sibi crucem pœnitentiæ: per hanc tuam examina. PDF §.16. Stans. Pœnitentiam animo suscipit robusto: nec enim ad illam debet esse minor, quam fuit ad culpam; in quo imitata est Hiel de Rethel. PDF §.17. Retro. Stat à tergo cognoscens eum vt Pastorem, quem oues sequuntur & ducem quem Milites sequuntur cœlum inuasuri. PDF §.18. Retro. Ad humeros confugit, locus hic est opportunus, vbi sua peccatores onera deponant. PDF §.19. Retro. Criminum suorum prodit dolorem; quando namquem distinctè cognoscuntur, tantum ingerunt, quantum vidimus in Cain & videbimus in damnatis. PDF §.20. Quod es peccatis tuis non confundaris, ratio est quod illa non cognoscas, qui illa cognoscunt, tantum pudore confunduntur, vt cum Dauide velut attoniti terreantur. PDF §.21. Lacrymis cœpit, A lacrymis orditur satisfactionem dignioris operis: quam aquarum de Petra, de illis Deus locutus est Iob, & aquis diluuij sunt conseruandæ. PDF §.22. Lacrymis cœpit. Oculorum lacrymæ cordis testantur dolorem, fitque Magdalena similis pellicano, nicticoraci, & paßeri solitario. PDF §.23. Lacrymis. Sapientes fuere lacrymæ Dauidus, tales fuerunt & huius peccatricis & tales tuas esse oporteret. PDF §.24. Has lacrymas à plusquam millenis annis præuidit Dauid, ob quas gloriosam celebrat Christum de diabolo victoriam. PDF §.25. In hoc sita fuit triumphi Christi gloria, quod de sanguine pedibus suis balneum effecerit, quo linguam canvm suorum excauit. PDF §.26. Lacrymis. Optima pœnitens quæ non loquitur sed plorat, ostendens se culpam suam agnoscere, & viam aperiens petitioni per lacrymas, qua cum harum symbolum sit aqua pura, illam Deus magnifacit. PDF §.27. Lacrymis. Lacrymis loquitur, hæc loquela non fallit sicut verborum, estq[ue] erga Deum efficacißima. PDF §.28. Lacrymis. Lacrymis cuncta confringit quam aquarum maris rubri. PDF §.29. Lacrymis. Efficaces sint lacrymæ, quibus anima fiat Dei thronus & emundetur efficacius quam aquis torrentis Cison. PDF §.30. Lacrymis. Bonæ sunt illæ lacrymæ pro peccatis effusæ, illasq[ue] te docebunt effundere Agricolæ, de quibus Amos Propheta. PDF §.31. Multis flenibus discere poßumus quod Esdras mulieri: O stulta &c. Optimè Dominus instruxit filias. Hierusalem mortem illius deflentes. PDF §.32. Capillisi capitis sui tergebat. Capillis suis se pedibus alligat Saluuatoris, vt illam post se trahat, in quos transplantatur, velut in terram cœlestem. PDF §.33. Capillis capitis sui. Hos Christus capillos suis prosternens pedibus triumphum de diabolo refert gloriosum, quem Dauid dixit de verticibus. Verticem capidi &c. PDF §.34. Osculabatur pedes eius. Per oscula se pacem velle protestatur, & animæ suæ sitim exponit, os suum applicans fontibus pedum Christi cœlestibus. PDF §.35. Vnguento vngebat. Vnguentum fragrans fætorem dißipans peccatorum, & quod pectus Domini mitigat, vngentum est contritionis compositum vt ait D. Chrysostomus. PDF §.36. Excellens pœnitentia, quæ ijs omnibus seruit, quibus Diabolo seruierat, cuius triumphum pædixit Isaias, & cecinit Phropheta Regius. PDF §.37. Videns Pharisæus &c. Hic si esset Propheta. Ouem hanc de manu Domini iudicium non euellet Pharisæi: qui contra legem & rationem perperam de Christo iudicat, qui docet Confessarios. PDF §.38. Quia peccatrix est. Ignorat Pharisæus virtutem pœnitentiæ: cum peccatricem iudicet eam quæ peripsam mutata est sicut desertum Iacob. PDF §.39. Peccatrix est. Perperam dicit Pharisæus: iam illa mulier non sit illa, quæ fuit, sed alia, sicut Ninue, & vas Hieremiæ. PDF §.40. Peccatrix est &c. dilexit multum &c. remittuntur ei &c. Adeo contrarium fecit Dominus de hac muliere iudicium, vt Pharisæo illam ad abyßum deprimente flagitiorum, illam statuat intra Seraphinorum altitudinem. PDF §.41. Vides hanc mulierem? Ouis est Dei manibus tradita, nec eam Pharisæus eripiet quantumuis latret sicut canis ad lunam. PDF §.42. Vides hanc mulierem? Opponit se Christus illi, qui hanc voluerit se illi ouem eripere. Hæc est illa gloria earum quæ sunt eius, de qua Isaias. PDF §.43. Remittuntur tibi peccata tua. Velut oui suæ Christus huic mulieri vitam largitur sempiternam. PDF §.44. Vade in pace. Pace gaudet anticipata Magdalena sibique Christus bellum assumpsit; ipsa verò benigna mansit & singularis peccatorum aduocatrix. PDF Sexto die Veneris Quadragesimæ. Homilia Trigesimanona. De concilio contra Christum. Collegerunt ergo Pontifices & Pharisæ consilium, & dicebant; Quid facimus? &c. Ioan.11. PDF Svmmarivm Homiliæ Trigesimænonæ Seqventis. PDF Homilia XXXIX. De Concilio Contra Christvm. PDF §.1. Ostendit Euangelista completam vnionem summæ malitiæ, summæque pariter iustitiæ, quam Angelus Danieli manifestauit. PDF §.2. Collegerunt ergo Pontifices & Pharisæi &c. Pessima nequitia, quæ potuit inueniri, fuit illa, in quam illi delapsi sunt, dum concilium conuocant, quo Deum interficiant. PDF §.3. Collegerunt concilium, &c. In hoc concilio tota creata interfuit malitia, nedum hominum, sed etiam dæmonum omnium: ibidem enim adstiterunt. PDF §.4. Collegerunt Pontifices & Pharisæi. &c. Optime descripsit Pontifices illos & Pharisæos, Iacob in duobus filijs suis Simeon & Leui: ex quibus illi descendebant. PDF §.5. Quid facimus? Quia hic homo &c. Vasa iniquitatus fuerunt hi consiliarij, liuore, auaritia, & ambitione plenißimi. PDF §.6. Quid facimus &c. Si dimittimus eum &c. Huius concilij consilarij fuerunt inuidia, auaritia & ambitio. PDF §.7. Si dimittimus eum &c. Venient Romani &c. Vnde illi gloria[m] sua[m], honore[m] & opes saluare studuerunt: inde in perpetuu[m] perdideru[n]t. PDF §.8. Expedit vt vnus moriatur. Ignis fuit hæc sententia Pharisæorum, qui succendit Hierusalem, vt descripsit Ezechiel. PDF §.9. Principum malitia ciuitates euertit, sicut horum perdidit Hierusalem. PDF §.10. Hoc autem à semetipso no[n] dixit. Ex hoc malitiæ co[n]cilio, velut per anthlia[m] eduxit Deus decretum suum æternum ad nostram salutem. PDF §.11. Consiliarij cœlestis concilij fuerunt potentia infinita, suprema sapientia, & immensa bonitas. PDF §.12. Caiphas cum esset Pontifex prophetauit. Caiphas medius propheta sententiam promulgauit, quam ori illus Deus imposuit. PDF §.13. Expedit, vt vnus moriatur homo &c. Mors Christi conueniens fuit, non verò eius occisio & bene dixit: Moriatur. PDF §.14. Expedit, vt vnus moriatur homo &c. Expediebat mori Christum, vt misericordiæ & iustitiæ satisfaceret, & legis decretum impleret. PDF §.15. Expenduntur viginti conuenientiæ mortis Christi, quas eleganter fusèq[ue] prosequitur P. F. Ludouicus Granatensis. PDF Sabbate ante Domincam Palmarum. Homilia Qvadradgesima. De cogitationibus Principum Iudæorum. Cogitauerunt autem Principes Sacerdotum vt & Lazarum interficerent &c. Ioan.12. PDF Svmmarivm Homiliæ Qvadragesimæ Seqventis. PDF Homilia XXXX. De Cogitationibus Principvm Ivdæorvm. PDF §1. Maximum Christi miraculum, fuit Lazari resuscitatio: cuius gratiá inimici illius in Lazarum rediuntum insurrexerunt, velut canes in lapidem. PDF §.2. Cogitauerunt Principes, Cum illis cor esset iniquitate plenum, dedebant & eorum capita malis abundare cogitationibus. PDF §.3. Cogitauerunt vt & Lazarum interficerent. Paret in illis, quod vnum peccatum vocet alterum, sicut iniustis vna virtus alteram sibi sociat. PDF §.4. Vocant & sibi mutuo respondent peccata sicut milui & vlulæ. PDF §.5. Lazarum interficerent, quem suscitauit Iesus. Velle occidere Lazarum resuscitatum, ostendit fictum fuisse planctum super mortuum. PDF §.6. Ridiculæ fuerunt horum Lycrymæ in obitu Lazari, sunt etiam eorum pœnitentium, qui hos imitantur. PDF §.7. Cogitauerunt interficere Lazarum quia multi propter illum abibant &c. Lazarum cogitant illi interficere, sicut illæ, qui malæ agit odit lucem. PDF §.8. Bellum inferi Deus peccatoribus per Præsatores, velut per stellas: idcirco illis malum exoptant, sicut hi Lazaro. PDF §.9. Cogitauerunt vt & Lazarum interficerent. Qui per Prædicatores non conuertitur, per mortuos rediuiuos non conuertetur. PDF §.10. Ad vltimum perditionis hi peruenerunt. cœci facti & perditi, sicut Ariel apud Isaiam. PDF Endsheet PDF Back cover PDF Spine PDF Vorderschnitt 
