Homiliæ Qvadragesimales Reverendissimi D.ni P. F. Hieronymi Baptistæ De Lanvza Venerabilis memoriæ Episcopi Barbastrensis & Albarrazini, Ord. FF. Præd [...] : Ex Hispanico idiomate in latinum perfectè fideliterq[ue] iuxta posteriorem omnium, nouamq[ue] editionem translatæ, & ab innumeris cùm S. Scripturæ, tùm [...] / Opera & labore admodum Venerabilis Patris P. Onesimi De Kien Iprensis Ordinis FF. Minorvm Capvcinorvm Concionatoris Prouinciæ Flandro-Belgicæ. Antverpiæ : Lesteens, 1649 : Tomvs Tertivs(1649-). 1649
Content
- PDF Tomvs Secvndvs
- PDF [1]
- PDF Tomvs Qvartvs
- PDF Tomvs Tertivs
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Index Homiliarvm Qvæ In Hoc Tertio Tomo Continentvr.
- PDF 1 Dominica quarta Quadragesimæ: Homilia Vigesimaseptima. De miraculao quinque panum. Abiit Iesus trans mare Galilææ est Tiberiadis, & sequelatur eum multitude magna. Ioan.6.
- PDF 1 Svmmarivm Homiliæ Vigesimæseptimæ Seqventis.
- PDF 3 Homilia XXVII. De Miracvlo Qvinqve Panvm.
- PDF 4 §.1. Electis suis prouidet Deus ambabus manibus, id est bonis æternis, quæ in monte Thabor ostendit, & temporalibus, quæ hodie in monte Hermon exposuit.
- PDF 6 §.2. Abijt Iesus trans mare Galilææ. Seceßit Dominus in desertum mortem deplangens sui Præcursoris, requiem suis tribuens Apostolis, & dum oculos suos sublivat, nostros componit.
- PDF 9 §.3. Cum subleuastet oculos Iesus, & vidisset &c. Oculos suos subleuauit, demonstrans sollicitudinem in sustendando illos, qui cum sequuntur, & offenditur, si quis de illo dubitet, ut ostendit in Anania, & Seraphia, Moyse & Aaron.
- PDF 15 §.4. Vnde ememus panes? Seruis Dei non deficiet alimentem, quibus & vtiliter & honorificè succurrit, non sicut diabolus, mundus, & caro.
- PDF 18 §.5. Vnde ememus panes? Ad Dei spectat prouidentiam nos alere, seque credit offensum ab eo, qui de illo in suis dissidit angustijs.
- PDF 22 §.6. Vt manducent hi &c. Deus, qui propter bonos creauit mundum, & sustentat malos, & quidquid in eo est: non eos fame sinet interere.
- PDF 26 §.7. Subijt in montem &c. Et cum vidisset quia multitudo maxima, &c. Christus in sublimi illos inuetur, qui sunt in declini. Hoc diues faciat, & miserebitur pauperis, sibique pariet tranquillitatem.
- PDF 29 §.8. Dixit ad Philippum, vnde ememus panes? Quærit Dominum, vt tanto pareat miracilum euidentius, quàm illud aquarum & maris: hoc tibi sit vtilitati.
- PDF 33 §.9. Hoc autem dicebat, tentans eum. Tentat Christus Philippum, vt eius fidei defectus detegatur, ad cuius mensuram ipsius fiunt miracula & omniam suprema fuit illa virginis sanctißima.
- PDF 37 §.10. Fides miraculorum operatoria est ea tam vina, vt securam excitet fiduciam: ob cuius defectum in nobis pauca Deus operatur.
- PDF 40 §.11. Tentans eum. Tentat illum Dominus instar Magistri, & Ducis, qui tumultum fingit: aliquando est flaccida fidet, etiam in tam magnis Sanctis qualis Abraham, vnde de nobis quo ad hoc Deus, sicut de Rege Asa conqueritur.
- PDF 45 §.12. Vnde ememus panes? Non aduertit Philippus quid Christus interroget, nec ille, nec Apostoli ad eius recurrunt potentiam pro eleemosyna, sicut pro vindicta.
- PDF 49 §.13. Ducentorum denariorum, &c. Est puer vnus hic, &c. Quidam pauperi respondent cum Philippo, quòd non sis: alij cum Andrea, quòd tantis non sufficiat: cum eleemsyna crescere debeat tantum, quantum crescum tanti.
- PDF 52 §.14. Præcipit Christus, suis tradantur manibus, vut tribuat comedendum affectus suis: quinque videlicet panes hordeacei, & duo pisces: quia tanquam Deus tantum intendit neceßitatis remedium in victus, quem illis concedit, & non superfluas carnus delicias.
- PDF 55 §.15. Afferte illos huc. Tu aliquid ex parte tua Christi trade manibus, vt crescat: & magnam ostendit eleemosynæ excellentiam, quam facis, ex hoc, quod in tuum habebas alimentum.
- PDF 59 §.16. Facite homines discumbere. Præcipit Christus, vt ordine suo turba resideat, quo factum est, vt esca superfuertit: cuius figura fuit cythara vatis Elisei.
- PDF 63 §.17. Accepit ergo Iesus panes, & cum gratias, &c. Accipiendo panem oculos astolle cum gratiarum actione versus cœlum, & te felicem reputa, qui proprijs poßis seruire manibus pauperibus, quibus Christi & Apostolorum manus deseruiunt.
- PDF 66 §.18. Apposuerunt turbæ, &c. Sicut Apostoli numquam prædicationis intermiserunt officium, sic nec proprijs manibus obsequium præstare pauperibus, vt declarat D. Paulus.
- PDF 69 §.19. Excellentian conuiuij in quantitate declarat ipsum quantum volebant; & in qualitate, ipsum Impleti sunt, licet ex pane hordeaceo & sine potu.
- PDF 72 §.20. Colligitè, quæ superauerunt fragmenta &c. Docet Salvator qualiter tibi nihil pereat de domus tuæ relinquijs, multo mediori forma, quàm Deus Stercutius.
- PDF 73 §.21. Collegerunt duodecim cophinos. Distributus panis crescit: est enim eleemosyna ars lucrandi aptißima: Cum pauperi prouisum est, collige, & non ante.
- PDF 76 §.22. Fecit hoc miraculum Christus, volens illud de SS. Sacramento publicare, vt eßet velut arcus suus, fuitq[ue] verè in tredecim circumstantijs notatu dignißimis.
- PDF 81 Quarto die Lunæ Quadragesimæ: Homilia Vigesima Octava. De profanatoribus templi. Prope erat Pascha Iudæorum, & ascendit Iesus Hierosolymam, & inuenit in Templo vendentes boues & oues &c. Ioan.2.
- PDF 81 Svmmarivm Homiliæ Vigesimæoctavæ Seqventis.
- PDF 83 Homilia XXVIII. De Profanatoribvs Templi.
- PDF 84 §.1. Prodigium est à Christo assumi flagellum, vnde de hoc nobis attentius disputandum.
- PDF 87 §.2. Prope erat Pascha &c. Congruenter incipit Christus cum flagello: fundauit in timore Euangelium suum, est enim omnis boni principium.
- PDF 90 §.3. Status statuta Christus subuertit, nunc autem conseruat atrox inimicorum Dei percußio.
- PDF 92 §.4. Exemplis Iosiæ Moysiq[ue] confirmatur.
- PDF 96 §.5. Inuenit in Templo &c. Magnum piaculum eius qui Deum in domo sua irritat tendit laqueos in Masphat, & retia in Thabor ipsis Lamijs scelestior.
- PDF 100 §.6. Singulari modo Deus est in Templo: quia singulari modo in eo operatur.
- PDF 102 §.7. Est templum locus omni reuerentia dignißimus, est & terribilis ob Angelorum præsentiam.
- PDF 104 §.8. Templum propriè domus esse dicitur, in qua habitat Deus, & domus orationis: illa licet in omni poßit loco exerceri.
- PDF 108 §.9. Templa sunt instituta ad honorem Dei, nostrumque commodum & sic ea reueriti sunt Theodosius & Valentinianus Imperatores.
- PDF 110 §.10. Inuenit ementes & vendentes &c. Exhorret Deus in Templo fieri mercaturam, vbi data munera, etiam gratis, est qui tamen illa despiciat.
- PDF 113 §.11. Nummulariorum effudit æs. Zelo Deus æstuat nec vnquam societatem aliorum admisit Deorum, & eade causa illum Romani non admiserunt.
- PDF 117 §.12. Efffundit &c Pecunia habebatur vt Deus omnium supremus, & quæ grauiorem in Deo prouocat Zelum, eumq[ue] hac in occasione commouit.
- PDF 121 §.13. Fecit flagellum &c. Nulla præmissa verborum correptione, illos Donimus flagellat: est enim auaritiæ laquem indissolubilis.
- PDF 125 §.14. Fecit flagellum de funiculis. Animam auaritia submergit, vt dixit Crates, cuius proprium supplicium sunt flagella: fuerunt hæc permixta misericordia.
- PDF 128 §.15. Proiecit Christus, vt bonus Index pecuniam: non eo proceßit, vt talem puniret pollutionem, qualem nemo in Templo futuram suspicaretur.
- PDF 130 §.16. Fecit quasi flagellum de funiculis. De funiculis eorum fecit flagellum in eorum supplicium, & de funiculis nostrorum criminum, in nostrum: sicut in monte diuisionum & valle Gabaon.
- PDF 136 §.17. Omnes eiecit. Omnes vnico plectit flagello, & meritò mensas eorum euertit, dicendo: Auferte ista hinc: verba nobis maximè ponderanda.
- PDF 140 §.18. Zelus domus tuæ &c. Zelo feruebat Christus, quia amore flagrabat: tu verò zelo non ferues, quia in amore tepuisti.
- PDF 141 §.19. Zelus domus tuæ &c. Hoc Zelo ferueant Principes, & contra prophanos flagellum arripiant.
- PDF 142 §.20. Iusti Zelo inardescunt, & notanda est D. Chrysostomi hyperbole, factumq[ue] Er. Ioannis Hurtadi.
- PDF 145 §.21. Quod signum ostendis nobis, quia hoc facis? Hi flagellati, & non agnoscentes Pharaoni comparantur: nos verò simus Dauidi similes.
- PDF 146 §.22. Soluite Templum hoc, & in tribus diebus excitabo illud. Signum Diuinitatis suæ Christus illis suam aßignat Resurrectionem: in qua mentiti sunt ei inimici eius, vt ait Dauid.
- PDF 150 Quarto die Martis Quadragesimæ: Homilia Vigesima Nona. De doctrina Christi. Iam die festo mediante ascendit Iesus in templum & docebat. Iaon.7.
- PDF 150 Svmmarivm Homiliæ Vigesimænonæ Seqventis.
- PDF 151 Homilia XXIX. De Doctrina Christi.
- PDF 152 §.1. Ad duo reuocantur ea quæ Christi sunt, ad opera & doctrinam, vtraque Iudæi diabolo attribuebant: & vtraque probat Christus eße diuina.
- PDF 154 §.2. Iam die festo mediante: Ascendit Christus, qui omnes spiritus comprehendit intelligibiles: & hoc ita his & alijs expediebat.
- PDF 157 §.3. Ascendit in templum & docebat. Prædicat Dominus in templo, aula tali doctrinæ propria: quam Dauid inscribit separatum, eastam, atque purificatam.
- PDF 159 §.4. In templo docetur doctrina fidei, vbi captiuatur intellectus, sicut Ioseph.
- PDF 161 §.5. Concio fiat in templo, quò Deus & prædicator conueniunt. Sicut in petra Oreb, & declarat Salomon.
- PDF 167 §.6. Concio fiat in templo magni Domini habitaculo, qui solus perfectè potest in voluntate libera operari: licet aliquando congruè in locis publicis concio habeatur.
- PDF 171 §.7. Admirabantur Iudæi. Admirantur Dominum prædicantem, quia debet aliquando prædicator, docente D. Augustino, stylum altius attollere.
- PDF 174 §.8. Admirabantur illi, sed non conuertebantur, sicut Pharao, alijque ex nobis plurimi.
- PDF 176 §.9. Peruersi auditores, qui tantum adferunt intellectum, non autem voluntatem. Vnde licet admirentur non tamen conuertuntur.
- PDF 180 §.10. Eleganter declarat D. Ioannes illo Mirabantur, illud vatis Isaiæ: In vacuum laboraui: quod multi dicere possunt prædicatores.
- PDF 182 §.11. Echum efformat D. Ioannem multò fortiorem, quàm Ægypti echum, ad verba Iudæorum, qua illos conuincit, ex illo ipso quod confitentur.
- PDF 186 §.12. Mea doctrina &c. Dicit hoc secundum quod Deus est, eo modo quo declarat D. Aug. & secundum quod homo, eo modo quo sponsa varijs figuris, & D. Ambros. de tunica inconsutili.
- PDF 190 §.13. Ostendit se Christus Meßiam à Patre cælesti promissum, cum verba sunt, sicut eius legati.
- PDF 192 §.14. Probat Christus se Prophetam eße promissum, in cuius ore Deus verba sua poneret, & ex refractarios castigaret.
- PDF 194 §.15. Mea doctrina non est mea. Prædicatoris doctrina, sit Dei, cuius ipse legatus est & vt talis honorari debet.
- PDF 196 §.16. Mea doctrina non est mea, &c. Illis verbis posternit Dominus Pelagium ac Lutherum, & confeßionem docet de efficacia gratiæ Catholicam.
- PDF 198 §.17. Fatere tua esse peccata: bonum autem de Dei manu prouenire: illam cum Dauid exalta, & non tuam eum Saule.
- PDF 201 §.18. Bene declaravuit Dauid gratiæ efficaciam, at melius Christus, dicendo: Dedisti mihi, vt faciam.
- PDF 205 §.19. Hoc cognoscere, quod Mea doctrina non est mea, est velut oleum, ob cuius defectum quinque virgines stultæ suisse perhibentur.
- PDF 208 §.20. Dei doctrinam intelligit qui suam rectificat voluntatem, quæ male disposita excœcat intellectum.
- PDF 211 §.21. Illuminat Spiritus S. intellectum, purificando voluntatem, qua purificata, fidei doctrinam bene percipit intellectus.
- PDF 214 §.22. Doctrina Christi eiusque fides intellectui conueniet, st voluntas sit bene disposita: est esenim sicut manna.
- PDF 215 §.23. Vt fidei mysteria intelligas, illa creditos fugiens Hymenæi blasphemiam, & primum locum fidei cedens, sicut D. Ioannes D. Petro.
- PDF 218 Quinto die Mercurij Quadragesimæ: Homilia Trigesima. De cæco illuminato. Præterians Iesus vidit hominem cæcum à natiuitate, & interrogauerunt eum discipuli eius: &c Ioan.9.
- PDF 218 Svmmarivm Homiliæ Trigesimæ Seqventis.
- PDF 220 Homilia XXX. De Cæco Illvminato.
- PDF 221 §.1. Declarat probatque D. Ioannes hâc historiâ verba qua priùs dixerat: Lux in tenebris lucet, & tenebræ eam non comprehenderunt.
- PDF 222 §.2. Magnum est hoc opus, quandequidem dicat Christus, quod cœcum illum ad hoc creauerit, vt manifestarentur opera Dei in illo.
- PDF 226 §.3. Et præteriens. Non mouent Christum lapides, vt Moysem, sed nec te mouere deberent, sicut nec aquæ amaræ mulierem viro fidelem.
- PDF 230 §.4. Et præteriens. Christus vt Deus quosdam illuminat, alios in cæcitate præteriens, à quibus transit, sicut de montibus Gelloe plunia.
- PDF 235 §.5. Præteriens. Qui transiens talia confert dona, quid faciet, in quo diu resederit?
- PDF 236 §.6. Vidit hominem cœcum. Homines tantum oculos desigunt vbi sit aliquid concupiscendum; per illos se dèclarabat hominem Antichristus, sicut se Deum Christus per suos.
- PDF 239 §.7. Vidit hominem cœcum. Oculi Christi sunst spiritus vnificantes in eum directi, qui illum non videbat; declaratur opus iustificationis.
- PDF 242 §.8. Vidit hominem cœcum. Perpendei quod cœcus sit homo, quocicatans faciendus quanti resert Isaias.
- PDF 245 §.9. Vidit homine cœcum. Sistit, intuitus pauperem; in quo se Christus statuit, vt illi tribuas, sicut in veni Sacramento, vt ipse tribuat.
- PDF 248 §.10. Ostendit se Christus Deum: declarans huius cœcitatis rationem: hic casus soli Deo reseruatur.
- PDF 253 §.11. Neque hic peccauit: Deus auctor malorum pœnæ aliquando infligit illa ob peccata, aliquando vetro in beneficium, quale æstimauit cæcitatem Democritus.
- PDF 257 §.12. Neque hic peccauit. De tribulationibus tuis hoc iudica, quod ob tua tibi peccata contingant: de alienis verò, nequaquam: de quo præclarè nos monet Iob.
- PDF 261 §.13. Neque hic peccauit. Respondet Dominus, aliena non releuans peccata, docetque quod dum iaces infirmus, aptus sis, vt in te Deus operetur.
- PDF 262 §.14. Diuinam suam virtutem Christus declarat & qua ratione duo sua compleuerit officia; Magistri in vita, & Redemptoris in morte.
- PDF 266 §.15. Me oportet operari: Cuique conuenit sua opera facere, & ei qui communicat expendere illud Domini: Quamdiu sum in mundo.
- PDF 267 §.16. Deum se ostendit, quia per contraria media operatur, tanquam Dominus naturæ, sicut in Mara & in serpente.
- PDF 271 §.17. Fecit lutum. Opus hic declaratur Redemptionis & id quod ait D. Ioannes. Quod factum est ipso, vitæ erat.
- PDF 273 §.18. Manifestentur opera Dei. Declaratur hic opus illuminationis mundi, & Sacramentorum, nec non doctrinæ veritas Euangelicæ.
- PDF 276 §.19. Et liniuit oculos. Dum Dominus oculos linit, itæ demulcet, & afficit, vt impleapleatur illud: Centuplum accipet: vt patuit in Arnulpho.
- PDF 291 §.20. Et liniuit oculos. Applicat Christus medicinam vbi est infirmitas: sic faciunt sortes Israel & sponsa.
- PDF 293 §.21. Natatoria S. loé quod interpretatur missus. Exponit D. Ioannes nomen fontis Christo conueniens, propter septem singulares proprietates.
- PDF 296 §.22. Vade laua &c. Vadit cœlus ad aquas Silioë: non erim sine illus sufficit lutum, & tres ostendit virtutes, bonumque remedium.
- PDF 299 §.23. Adductunt eum ad Pharisæos. Transit D. Ioannes vt ostendat, quòd tenebræ lucem non comprehenderint, imò superatæ sint, & ex processu quem instituunt, eorum conuicta sit pertinacta.
- PDF 302 §.24. Da gloriam Deo &c. Verbis astutis peruertere comantur cœcum: sed eos ipse confundit, mereturque vocari Prote-confessor.
- PDF 305 §.25. Inuenit eum in templo. Christus, qui opus incæpit, ipse perficit, dando illi vellei & perficere, vt ait Apostolus, & profundâ Theologiâ sponsa declarat.
- PDF 307 Quinto die Iouis Quadragesimæ: Homilia Trigesimaprima. De filio viduæ. Ibat Iesus in ciuitatem quæ vocatur Naim &c. Luc.7,
- PDF 307 Svmmarivm Homiliæ Trigesimæprimæ Seqventis.
- PDF 309 Homilia XXXI. De Filio Vidvæ Resvscitato.
- PDF 310 §.1. Eximinio in Traiano laudauit. D. Gregorius erga viduam benignitatem, sed hanc Christi erga præsentem viduam misericordia superauit.
- PDF 312 §.2. Ibat Iesus, Procedit hoc in itinere Dominus sicut sol, & in meridiæ cursum suum cohibet.
- PDF 314 §.3. Cum appropinquaret. Non fuit hoc occursus causalis, sed à Domino præstitutus cui nihil succedit fortuito.
- PDF 317 §.4. Ecce defunctus &c. Proponit Euangelista hunc defunctum ad oculum prædicantem: tanto maiori efficacia, quanto mouet efficacius id quod videtur, quam quod auditur.
- PDF 321 §.5. Ecce defunctus. Verba hæc Recipe continent salutis, quod nobis Lucas medicus diuinus præscribit.
- PDF 324 §.6. Vmbris bonorum & diuitiarum sæculi conatur diabolus hominibus abscondere memoriam horamque mortis, vt eius immemores in peccato perseuerent.
- PDF 328 §.7. Ecce defunctus. Iuuenis erat. VVitam nemo securam habet, primo ex parte Dei: qui eam pro beneplacito largiur, & procedit cum vncino Amos & manu Balthassar.
- PDF 333 §.8. Secundo: parum secura est vita ob materiam, & si pictura fallat, saniora doc et columna, & nauis S. Machabæi.
- PDF 339 §.9. Morti vicinior est iuuenis, quàm senex: videtur hoc paradoxum: Verum hoc adstruit ratio discursu notatu digno.
- PDF 346 §.10. Defunctus efferebatur. Diligentia mortuos efferendi ad sepulchrum nostrorum corporum ostendit miseriam.
- PDF 349 §.11. Defunctus efferebatur. Vt quid pestiferum habeant Gentiles ibi mortuos sepelire, vbi viuentes habitabant: nos autem censemus hoc salutiferum sicut D. Iacobo fuit Anachorita.
- PDF 353 §.12. Ecce defunctus efferebatur. Non malis auibus mortuorum cadauera proijciantur: quibus honestam debemus sepulturam impertiri.
- PDF 348 §.13. Defunctus efferebatur. Ex curta sepeliendi mortuos fidem protestamur resurrectionis, sicut Abraham.
- PDF 351 §.14. Efferebatur. Defunctos in locis sacris sepelimus ad quæ recurrimus pro virtutum exercitio.
- PDF 353 §.15. Efferebatur. Non leuis est fructus in Ecclesijs sepeltri, sed ad multa obligat, vt ostendunt euentus, quos rrefert D. Gregorius.
- PDF 357 §.16. Et turbit ciuitatis multa cum illa. Comitatur turba viduam, non sacerdotes: merito vinci deplorat iacturam sed potiori iure peccator Dei deploret iacturam.
- PDF 362 §.17. Misericordia motus super eam. Pio conuenit cordi moueri misericordi: Deus viduarum miseretur, ob earundem status calamitates, & dignitatem, si tales sint qualeseas esse par est.
- PDF 366 §.18. Ex ratione dicit illi. Noli flere: præsentem enim habet cum, qui filium ad vitam reuocabit; seruit hæc ratio consolationi in morte nostrorum.
- PDF 370 §.19. Noli flere. Non acerbè mors filij lugeatur corporalis, bene quidem spiritualis: Dauide teste.
- PDF 374 §.20. Tetigit loculum. Per hunc feretri contactum, Christus immundus non fuit, quod bene dicitur loculus.
- PDF 377 §.21. Hi qui portabant steterunt. Sistunt portitores, vt vox detur viuifica, & declaratur Christi potentia ex philosophiade sole.
- PDF 381 §.22. Adolescens tibi dico: Surge. Hac voce se Christus Deum ostendit: Efficax fuit illud: Tibi dico. Emphasim habuit hoc miraculum ad gloriam Saluatoris.
- PDF 384 Quinto die Veneris Quadragesimæ: Homilia Trigesimasecvnda. De resurrectione Lazari. Eras quidem languens Lazarus à Bethania de castello Mariæ & Marthæsororum eius & c. Ioan.11.
- PDF 384 Svmmarivm Homiliæ Trigesimæsecvndæ Seqventis.
- PDF 386 Homilia XXXII. De Resvrrectione Lazari.
- PDF 388 §.1. Fuit hoc opus velut amplißimus putens as Isaac effoßus, quem Palæstini obcœcare non potuerunt.
- PDF 391 §.2. Erat quidam languens &c. Maria autem erat &c. Eleganter probat Euangelista Christi diuinitatem ex illo quod in Maria & fratre Lazaro est operatus.
- PDF 392 §.3. Prudenter egerunt Dominæ istæ dum statim ad Deum recurruntur, qui hoc non facientem castigat.
- PDF 397 §.4. Miserunt ad eum. In infirmitate primo recurre ad Deum, & da locum medicos non sicut Rex Asa.
- PDF 400 §.5. Miserunt. Decens etenim est, honestiores mulieres, velus Sara, domi remanere.
- PDF 403 §.6. Ex inani fœminarum cogitatione Deus educit compedes, quibus earum refrænet discursus.
- PDF 405 §.7. Domine, ecce quem amas. Inuito diabolo Athenis mulieres inueniuntur sapientes, quod silentio suo declarant.
- PDF 408 §.8. Domine, ecce quem amas, infirmatur. Illi quem Deus amat, hoc ipso tribulationes immittit, quibus ostendit, se illi bene velle.
- PDF 410 §.9. Maioribus amicis suis grauiores Deus mittit tribulationes, quæ spei portam aperiunt, sicut vallis Achor.
- PDF 414 §.10. Dat Deus spem supra spem, labores mittens supra labores: sunt enim talenta, quæ amicis suis ad negotium partitur.
- PDF 419 §.11. Domine, eece quem amas. Congruè orant hæ Dominæ, suam tantum exponendo neceßitatem: sic & sanctißima Maria Virgo.
- PDF 423 §.12. Domine, ecce quem amas, infirmatur. Dominus suam exponunt neceßitatem, atque in motiuum sumunt, eius amorem, cuius curæ committunt remedium. Tu idem facito.
- PDF 426 §.13. Infirmitas hæc non est ad mortem. Accidunt aduesitates & clades diuina dispositione ad eius gloriam nostrumq[ue] commodum.
- PDF 430 §.14. Non est as mortem. Amicis Dei, mala non sunt ad malum, sicut nec inimicis bona ad bonum.
- PDF 436 §.15. Pro gloria Dei. Vtitur Deum amicorum suorum bonis, ad gloriam suam, sicut illi Dei bonis, iuxta legem optimæ amicitiæ.
- PDF 439 §.16. Vt audiuit &c. Tunc quidem mansit duobus diebus in eodem loco: Tardauit Dominus, morti locum concedens, vt suam ostenderet, sicut in Iordane, potentiam.
- PDF 442 §.17. Tunc dixit: eamus in Iudæam. sicut moram trahit, quando hora non est opportuna, sic diligentes accurrit ad opportunam, vt declarat Abacuc.
- PDF 444 §.18. Venit itaque Iesus &c. inuenit eum &c. in monumento &c. Acceßit Christus: Martha verò modicam fidem ostendit, & insulsam rationem: dicendo: Domine, si fuisses hic.
- PDF 448 §.19. Resurget frater tuus. Ratio est hæc multum efficax, qua nosipsos in morte consolemur. Resurget frater tuuus.
- PDF 453 §.20. Magister adest. Omißis Maria consolatoribus onerosis, ad Christum accurrit: ipse vero tres edidit actus mysteriosos: infremuit, turbauit seipsum, & fleuit.
- PDF 458 §.21. Lachrimatus est Iesus. Mare magnum hæ lachrimæ componunt effusæ, quibus diuina notantur arcana.
- PDF 464 §.22. Plorat, quia Lazarum amicum suum ad hanc vitam erat reuocaturus, talis est illas deinde vt moderatas iustificaret lachrimas.
- PDF 469 §.23. Iesus rursum fremens. Secundo infremuit Christus: iubetque tolli lapidem ad euidentiam miraculi: & doctrinam confessariorum.
- PDF 472 §.24. Iesus autem eleuatis sursum oculis. Magna concludunt mysteria hi Saluatoris actus, eiuq[ue] verba.
- PDF 476 §.25. Statim prodiit, qui fuerat mortuus: Est hoc miraculum miraculorum abyssus, quod eam operatus est euidentiam, quam Theologi dicunt. In attestante.
- PDF 477 Quinto die Sabbati Quadragesimæ: Homilia Trigesimatertia. De Christo luce mundi. Iterum dixit eis Iesus: Ego sum lux mundi &c. Ioan.8.
- PDF 477 Svmmarivm Homiliæ Trigesimætertiæ Seqventis.
- PDF 478 Homilia XXXIII. De Christo Lvce Mvndi.
- PDF 479 §.1. Inter symbolica nomina, quibus se Dominus manifestat, lucis nomen eminet.
- PDF 480 §.2. Ego sum lux. Sub symbolo lucis, primò declarat æternam suam generationem, imo etiam emanationem Spiritus S.
- PDF 483 §.3. Ego sum lux mundi. Secundo declarat quid operetur in mundo in quo velut in nocte tenebrosa, liberremo feræ vagabuntur.
- PDF 488 §.4. Apparente luce, dißipatæ sunt tenebræ, fugeruntq[ue] bestiæ, etiam in ipsa synagoga, idololatriæ, dedita.
- PDF 492 §.5. Lux dicitur mundi: cum non tantum lucem suam extendat ad Iudæos, sed as omnes mundi nationes.
- PDF 495 §.6. Tertio declarat hoc nomen, qua ratione Christus quodlibet in se bonum contineat, & ad quodlibet concurrat.
- PDF 501 §.7. Sicut videri non potest sol sine eius luce: sic nec Christus, nisi nos ipse illuminet, agnosci.
- PDF 506 §.8. Christus velut sol operatur in nobis sine libertatis nostræ decrimento.
- PDF 507 §.9. Ego sum lux mundi. Vltimo declarat quod ipse esset, qui veniret, Iudæorum desideria completurus.
- PDF 510 §.10. Inter falses Deos sol principalis à Gentilibus adorabatur magis autem à Iudæis.
- PDF 515 §.11. Prædicit illis tenebras; in quas corruerent; omnino contrarium ei, quod illis in Ægypto contigit.
- PDF 517 §.12. Hoc lucis symbolo argumentum illis proposuit suæ diuinitatis apertius, quam menander Gentilibus diuinitatis solis.
- PDF 520 §.13. Qui sequitur me. Aduenit Christus nos in cœlum deducturus, velut columna Israelitas in terram promißionis.
- PDF 522 §.14. Est Christus dux ad cœlum securum sicut pseudodij ad infernum.
- PDF 526 §.15. A ratione longiùs aberrarunt hi: quandoquidem lux, altâ quam svâ nos indigeat luce, quâ seipsam manifestet.
- PDF 528 Dominica Passionis. Homilia Trigesimaqvarta. De Christi innocentia. Quis ex vobis arguet me de peccato? Ioan.8.
- PDF 528 Svmmarivm Homiliæ Trigesimæqvartæ Seqventis.
- PDF 530 Homilia XXXIV. De Christi Innocentia.
- PDF 531 §.1. Post præmißam vigiliam orditur Ecclesia Dominicæ Paßionis solemnitatem & primò vtilis crucem imponat, eius probat innocentiam.
- PDF 535 §.2. Non habuit Christus, nec habere potuit peccatum, obid quod Angelum purissimæ Virgini, eiusq[ue] Matri declarauit.
- PDF 538 §.3. Conueniens erat vt Christus nullum haberet peccatum, essetq[ue] sanguis eius ita putus, sicut cognouit Abraham videns diem eius in ariete Sabech.
- PDF 543 §.4. Probare debeat Christus se mundum esse in oculis hominum, licet mundus esset in oculis Dei.
- PDF 545 §.5. Dicebat turbs Iudæorum & Principibus Sacerdotum. Conueniebat vt Christus hanc de sua puritate ratificationem institueret coram principibus & populo iuxta de vacca rufa præscriptum.
- PDF 549 §.6. Similiter expediat eius puritatis confirmationem fieri coram inimicis suis, & ipsi lapidem ante reprobationem suo calculo approbarent.
- PDF 553 §.7. Erat similiter hæc ratificatio necessaria eius vt esset mors gloriosa, cpmplens illud Idica me Deus.
- PDF 559 §.8. Quis ex vobi arguet me &c. Vt Christus illos argueret primo conueniens erat vt ipse argui non poßet: est et enim culpa plumbum ob obstruens.
- PDF 563 §.9. Nos pariter Dominus instruit nostram præuenire mortem ad exemplum Ruth & formicæ.
- PDF 568 §.10. Instituit Christus Rempublicam, vt sint sancti, & talem seipse repræsentat vt eiusdem caput.
- PDF 571 §.11. Quis ex vobis, &c. Licet illi de Christo mala dicerent nos tamen illum potuerunt arguere, non conuincere: parui namque refert illud sine hoc.
- PDF 573 §.12. Supponit Christus quod dicat veritatem tam ex eo, quod ante probauerat quam ex eo quod sequitur ex illo quod modo confirmat.
- PDF 576 §.13. Corruit in mundo veritas, sicut mulier Leuitæ in Gabaa, quam mali Christiani inhonorant.
- PDF 578 §.14. Admiratur in illis incredulitatem cum talibus operibus qualia viderunt, & nostra admirantur opera cum tali credulitate: Simul expenditur miraculum Touet.
- PDF 583 §.15. Qui ex Deo est &c. Ostendunt se Iudæi filios diaboli: illis etenim non quadrat veritas, quæ est velut sursulus.
- PDF 585 §.16. In ciuitate Dei moratur veritas, & mendacium in domo diaboli: ac proteres scatet adulteris: vt ait Hieremias.
- PDF 588 §.17. Insurgunt Principes in eos, qui illos reprehendunt. Ex Paradiso scripsit Elias Regis Ionam. Vrsis comparantur & vuis expreßis.
- PDF 591 §.18. Probant illi se de corpore eße Leuiathan, & ad supremum perneniße malitiæ perillud. Bene dicimus nos &c.
- PDF 594 §.19. Non respondet Christus omnibus illis calumnijs sibi obiectis: Sapientis quippe est dißimulare in quibusdam.
- PDF 597 §.20. Vindicat Deus iniurias filio suo suisque serut illatas. Has Principum horum confundit Samaritana; & merito illos deserit Saluator noster.
- PDF 602 Quinto die Lunæ Quadragesimæ. Homilia Trigesimaqvinta. De missis ministris. Miserunt Prinicpes & Pharisæi ministros vt apprehenderent Iesum &c. Ioan. 7.
- PDF 602 Svmmarivm Homiliæ Trigesimæqvintæ Seqventis.
- PDF 604 Homilia XXXV. De Missis Ministris &c.
- PDF 604 §.1. Illustrior multo fuit victoria, quam hodie Christus refert ab inimicis suis; quam illa famosa Theodosij: eamque Dauid celebrauit.
- PDF 607 §.2. Hanc Christi victoriam eleganter cecinit Abacuc prophetæ, & mirabili celebrauit mysterio.
- PDF 609 §.3. Miserunt Principes. Viua erat Pricipum malitia in Christum: quandoquidem data occasione prosiliat, hinc examina an in te etiam viua sit.
- PDF 616 §.4. Miserunt Principes. Grauis est hæc Principum iniquitas, velle Christum capere: quia benefaciebat: generatio erant hi præpostera.
- PDF 618 §.5. Peruersi Principes: qui cum debuisset laborare, vt à populo Christus reciperetur, huic obsistunt, vt capita draconis.
- PDF 620 §.6. Plectenda Principum malitia: qui namque protectores esse deberent iustitiæ, eius fiunt proditores.
- PDF 622 §.7. Miserunt Principes. Retorquent ipsi contra Deum ipsa arma, quæ Deus eorum tradiderat manibus. Graue facinus illorum, & multorum etiam Christianorum.
- PDF 625 §.8. Miserunt Principes. Principes grauiora committunt scelera; idcirco vidit illos Ezechiel in medio inferni.
- PDF 629 §.9. Principes qui ministros suos efficiunt malos, solemniter infernum intrant, sicut Assur: studere debent vt boni sint.
- PDF 632 §.10. Ministros. Aliquando ministri Principes suos reddunt peruersos: punientur sicut Chaldæi & Menelaus.
- PDF 636 §.11. Dixit illis Iesus &c. Cohibens Christus ministros suam ostendit potentiam, & magis suam misericordiam: sicut dum peccatoribus permittit, vt pro libitu suo faciant, suam demonstrat indignationem.
- PDF 642 §.12. Grande malum, dum peccatori Deus prmittit ire quodlibet; magna misericordia dum eum refrænat, vt ipse per Ezechielem populo suo declarauit.
- PDF 646 §.13. Adhuc modicum tempus vobiscum sum. Dei tribuitur misericordiæ, quod modicum illis tempus permiserit, & multum est illud dare peccatori.
- PDF 648 §.14. Adhuc modicum tempus &c. & vado ad eum &c. Christus vt Dominus temporis, sedem habet super firmamentum: mortuus est, non quando voluerunt inimici, sed cum ipse voluit.
- PDF 651 §.15. Quæctis me &c. Hic ostenditur verbum Dei viuum quod in cordibus operatur, & semper est audiendum.
- PDF 653 §.16. In magno festiuitatis die clamabat Iesus: si quis sitit &c. Tacuit Christus ad sui exonerationem: atque ad nostram vtilitatem altius exclamauit, & quidem adhuc: aquas viuas offerendo.
- PDF 657 Quinto die Martis Quadragesimæ. Homilia Trigesimasexta. De secessu Christi in Galilæam. Ambulabat Iesus in Galilæam: non enim volebat in Iudæam ambulare &c. Ioan.7.
- PDF 657 Svmmarivm. Homiliæ Trigesimæsextæ Seqventis.
- PDF 659 Homilia XXXVI. De Secessv Christi in Galilæam.
- PDF 660 §.1. D. Ioannes vt Angelus ascendit & descendit per Christum, in eo diuinam nunc exponens naturam, nunc autem humanam.
- PDF 663 §.2. Ambulabat Jesus in Galilæam: Assumpsit Dei filius naturam humanam cum timore, & pœnis illius quia sic gloriæ suæ, & honori nostro conueniebat.
- PDF 667 §.3. Assumens Dei filius timores nostros, & pœnas, illas Dei sicauit & sanctificauit in nostrum commodum: vt declarant D. Damasc. & Card. Caietan.
- PDF 671 §.4. Timet Christus, & se subducit, vt veram suam ostenderet humanitatem, & quam verè dolores pœnasq[ue] sentiret.
- PDF 674 §.5. Christus secedit, vt confirmet esse licitum Christiano tempore persecutionis quærere latibulum.
- PDF 676 §.6. Christus pericula formidat, vt nos in illis reddat formidolosos, eaq[ue] fugiamus.
- PDF 679 §.7. Tenetur homo vitare pericula sibique cauere, ne vitæ fiduciâ decipiatur.
- PDF 682 §.8. Qui non fugit occasione tentat Deum secundum doctrinam S. Augustini, nec debet absolui.
- PDF 687 §.9. Confessarius pœnitentem de periculosis educat occasionibus, sicut Moyses populum, vt illum de Pharaonis seruitute liberaret.
- PDF 689 §.10. Prædictum confirmatur historijs notatu dignis SS. Iacobi & Martiniani Anachoritatum.
- PDF 692 §.11. Non volebat in Iudæam ambulare. Fugit Christus: quamuis enim mortem optare, hæc tamen non erit nisi horâ à Pætre præstituta, nos docens, qualiter opera nostra bona factamus.
- PDF 698 §.12. Dixerunt ad eum fratres eius: Vade hinc &c. Nonnulli de Christi parentibus in fide deficiebant, atque de eo credebant, quod hinc esset ambitiosus, & illinc pusillanimis.
- PDF 701 §.13. Voluerunt parentes illi, Christi parentelam ad suum trahere emolumentum: frequens est hoc in mundo.
- PDF 702 §.14. Tempus meum nondum aduenit &c. Fratres illi non intelligebant de Christo, quòd exaltationem suam in Cruce fundaret, sicut serpentis in stipite: Hoc ipsum nos intelligamus.
- PDF 705 §.15. Tempus meum nondum aduenit: tempus autem vestrum &c. Deus vt agat cum hominibus, aliquando tempus exspectat; sed homo potect in omni tempore cum Deo agere, & impudentia est illum detinere exspectantem.
- PDF 708 §.16. Temous vestrum semper est paratum. Tempus tuum modicum est; illud saluti tuæ sollicitus impende: quandoquidem illud diabolum reddat in tui perniciem valde diligentem. Balenæ comparatur.
- PDF 713 §.17. Tempus vestrum &c. Diabolus, quo nos perdat, attendit modicum sibi esse tempus: tu illud quoque considera, quo te salues, & muscipulam, quam vidit Amos reformida.
- PDF 717 §.18. Non potest mundus odisse vos &c. Oderant illi Christum; quia perfectam & arctam proponebat illis veritatem, quam mundus ordinariè perhorrescit.
- PDF 720 §.19. Ascendit Christus ad festum abscondite; & eo modo quandoque ad tuam ingreditur animam.
- PDF 722 Sexto die Mercurij Quadragesimæ. Homilia Trigesimaseptima. De prædestinatis & præscitis. Facta sunt Encænia in Hierosolymis & hyetus erat. &c. Ioan.10.
- PDF 722 Svmmarivm. Homiliæ Trigesimæseptimæ Seqventis.
- PDF 724 Homilia XXXVII. De Prædestinatis Et Præscitis.
- PDF 725 §.1. Solliciti viuere debemus, vtrum prædestinati sumus: horum enim numerus est determinatur, & signatus, sicut piscium in secunda D. Petri piscatione.
- PDF 726 §.2. Ita desideranda est sors prædestinatorum, sicut timenda sors reprobatorum; vnde sancti semper timent.
- PDF 729 §.3. Ne mysteria scruteris prædestinationis, sunt enim capilli nigri, sed attende ad opera, quæ ad tuam reguirit Deus saluationem.
- PDF 731 §.4. Concordia prædestinationis diuinæ cum tua libertate, coma est nigra sponsi: non à te requiritur illam intelligere sed credere, & bene operati.
- PDF 735 §.5. Licet actus æterni prædestinationis, & reprobationis procedant ex mera Dei voluntate: verum dare cœlum, vel infernum, fiet secundum opera nostra.
- PDF 737 §.6. Non attendas, vtrum sis prædestinatus vel reprobatus, sed quomodo viuas, qualis enim tu Deo fueris, talis tibi Deus est futurus.
- PDF 742 §.7. Ambulabat Iesus &c. Describit Euangelista primo personam, quæ prædestinat, Christum expectantem: etenim optimè quadrat illi hæc sententia: Expectat vos Dominus, &c.
- PDF 745 §.8. Ambulabat Iesus. Hæc saluatoris expectatio velut misericordiæ suæ probatio, nostram confundit stultitiam & impudentiam: cum ex illa inhæreamus.
- PDF 749 §.9. Huic Saluatoris nostri figuræ, qua in porticu ambulat optime conuenit illa Thecuitis sententia: Retractat cogitans &c.
- PDF 752 §.10. Circumdederunt ergo eum, &c. oues meæ vocem, &c. Præscitos illi præferunt qui Christum circumdant; & Prædestinatos, oues, quorum primum indicium est, audire vocem eius, illam simpliciter credendo: sicut & illorum illum circumcingere.
- PDF 757 §.11. Oues meæ vocem meam audiunt, Indicium est prædestinati audire vocum Dei, eius seruando legem: sicut reproborum, illam transgredi.
- PDF 760 §.12. Vocem meam audiunt. Indicium est Prædestinationis ad Dei vocem accurere, sicut reprobaationis ad eam, quæ est diaboli sicut exponit Hieremias similitudine perdicum.
- PDF 763 §.13. Vocem meam audiunt. Sicut signum est prædestinari, vocem audire Dei, qui est ipsa veritas, sic est præsciti mendacijs dolisque inhære, prout visio Michaæ declarat.
- PDF 767 §.14. Vocem meam audiunt. Iudicium est prædestinationis interrogare cum simplicitate ad audiendam veritatem: & reprobationis cum fictione quærere tantum ad suum intentum, sicut illi. Optimo corde percunctare, momente te Spiritu S.
- PDF 772 §.15. Hæc simplicitas potißimum quæritur à potentioribus: nec Regem Assuerum, nec hos imitentur.
- PDF 774 §.16. Sequuntur me. Prædestinati signum est, sequi Christum: non autem illum circumdare, nec cum illis se illi opponere.
- PDF 777 §.17. Sequuntur me. Oues Christi ex operibus suis, greßibusque comprobantur. Præsciti, similes sunt virginibus fatuis: quæ oleo lucere volunt alieno.
- PDF 782 §.18. Sequuntur me. Indicium est ouium Christi gressus eius sequi: præsciti, sicut Balaam, cum asini sint, caudam affectant pauonis.
- PDF 785 §.19. Vitam æternam do eis. Illi velut symbolum præscitorum ostendunt se suspensos: illos etenim veritatis Dei constringit laquens, ex quo se multi expedierunt, facti hæretici, ne illo constringentur.
- PDF 789 §.20. Referunt isti præscitos: nam Christo malitiæ suæ culpam adscribunt, vt perfidus ille seruus.
- PDF 792 §.21. Iam illi tormenta patiuntur inferni participatiuè, quibus ex propria torquentur conscientia: sicut Cain, & bene describit D. Chrysost.
- PDF 796 §.22. Ipsa animæ propriæ inordinatio miserum torquet peccatorem. Timeat ne præscitus sit ille, qui bac delectatur, & magis ille, qui illam non sentit.
- PDF 798 §.23. Vitam æternam do eis. Indicium est prædestinatorum iam vitâ gaudere sempiterna, qua[m] hic Christus suis concedit ouibus.
- PDF 801 §.24. Vitam æternam do eis &c. Nunc eâ fruuntur oues lætitia, quæ teste Spiritu S. cordis vita nuncupatur.
- PDF 803 §.25. Vitam æternam do eis. Oues Dei cælum secum deserunt portatile, ob bonæ conscientiæ iucunditatem, atque spem, quæ ex illa oritur, certißimam.
- PDF 806 §.26. Vitam æternam do eis. Exposuit D. August. quod sicut sæuißimum mundi tormentum hoc est quo reprobum mala torquet conscientia: sic solidißima est hilaritas qua bonum bona recreat conscientia.
- PDF 810 §.27. Non peribunt in æternum. Sicut Præscitorum symbolum est, perseuerare in ruina peccati, atque in circuitu cum illis ambulare: sic indicium est Prædestinatorum in illis non perseuerare in æternum.
- PDF 813 §.28. Nemo rapit eas de manu mea. Symbolum ouium Dei hoc est, quod de manu illius non eripiantur; quamuis enim mobiles sint, vt naues, firmæ tamen sunt vt columnæ.
- PDF 816 §.29. Nemo rapiet eas &c. Ostendit se Iob ouem Dei, in eo quod diabolus illum minimè potuerit Dei manibus eripere.
- PDF 818 §.30. Nemo rapiet &c. quod dedit mihi Pater &c. Ego & Pater vnum fumus. Probat Dominus id quod dixerat locutus illis clarè; & si voluerint illum lapidare, nos ipsi illuminamur, & hæreses contra diuinam eius personam confunduntur.
- PDF 822 Sexto die Iouis Quadragesimæ. Homilia Trigesimaoctava. De conuersione Magdalenæ. Rogabat Iesum quidem Pharisæus, vt manducaret cum illo &c. Luc.7.
- PDF 822 Svmmarivm Homiliæ Trigesimæoctavæ Seqventis.
- PDF 825 Homilia XXXVIII. De Conversione Magdalanæ.
- PDF 827 §.1. Docet nos hodie in hac muliere Dominus velut in speculo maris ænei practicam Theoriæ quam heri de ouibis suis protulit.
- PDF 829 §.2. Similiter in hac muliere nobis exponitur in praxit theorica materia De pœnitentia, patetq[ue] illud de Psalterio. Nox nocti indicat scientiam.
- PDF 833 §.3. Rogabat Iesum quidam Pharisæus. Docet vos Pharisæus iustum esse, vt ex parte vestra Dei ministris seruiatis, lauteque eos excipiatis, quibus cum Tobia, vos decet esse gratißimos.
- PDF 836 §.4. Rogabat Iesum. Nos instruit Saluator. ne facilè vestras acceptum epulas, & delicias, & Eliseum ac Danielem imitemur.
- PDF 838 §.5. Ingressus domum Pharisæi discubuit. Licita sunt aliquando conuiuia; quotiescumque illa Dominus admisit, salutem intendit animarum, & hodiernum conuersioni impendit Magdalenæ.
- PDF 841 §.6. Discubuit Discubuit Dominus, qui sumit illud expreßè, quod nobis est proficuum: non sic nos, illud quod ipsius cedit obsequio.
- PDF 842 §.7. Ecce mulier. Non vult Euangelista, vt oculos in fercula conijciamus, quibus Pharisæus Domino seruit, sed in illa, quæ peccatrix adfert Christo placitura.
- PDF 846 §.8. Ecce mulier, quæ erat in ciuitate peccatrix, Hæc peccatrix Maria Magdalenæ, soror Lazari & Marthæ: & quantum nonnulli eius crimina diminuunt. tantum gloriæ gratiæ Dei detrahunt.
- PDF 850 §.9. Similiter ad maiorem Magdalenæ gloriam peccatorum illius grauitas manifestatur.
- PDF 852 §.10. Erat in ciuitate peccatrix. His verbis tria declarat Euangelista: illius peccata fuiße multa, grauia, & firma.
- PDF 855 §.11. Peccatrix in ciuitate. His duobus verbis manifestat Euangelista quod ad summum eius ascenderit malum; elatum vt vas Zachariæ.
- PDF 858 §.12. Per peccata cucurrit quatuor alis, vt Tigris Danielis. Obtulit diabolo magnum illud sacrificium, quod à Gentilibus exquirebat.
- PDF 864 §.13. Vt cognouit, quod Iesus &c. Quàm primum audiuit Magdalena vocem Domini, ad illum accurrit, in se primum ostendens signum, quod heri dixit de ouibus suis.
- PDF 867 §.14. Confestim accurrit ad vocem Pastoris: indicium hoc est prædestinatorum, quod Apostolus in seipso dedit, & declaratur in Noe, sicut reprobatorum est dicere Cras cum Pharaone.
- PDF 872 §.15. Stans retro secus pedes eius. Christi sequelam intendit, vt ouis illius: baiulans sibi crucem pœnitentiæ: per hanc tuam examina.
- PDF 874 §.16. Stans. Pœnitentiam animo suscipit robusto: nec enim ad illam debet esse minor, quam fuit ad culpam; in quo imitata est Hiel de Rethel.
- PDF 878 §.17. Retro. Stat à tergo cognoscens eum vt Pastorem, quem oues sequuntur & ducem quem Milites sequuntur cœlum inuasuri.
- PDF 880 §.18. Retro. Ad humeros confugit, locus hic est opportunus, vbi sua peccatores onera deponant.
- PDF 883 §.19. Retro. Criminum suorum prodit dolorem; quando namquem distinctè cognoscuntur, tantum ingerunt, quantum vidimus in Cain & videbimus in damnatis.
- PDF 886 §.20. Quod es peccatis tuis non confundaris, ratio est quod illa non cognoscas, qui illa cognoscunt, tantum pudore confunduntur, vt cum Dauide velut attoniti terreantur.
- PDF 890 §.21. Lacrymis cœpit, A lacrymis orditur satisfactionem dignioris operis: quam aquarum de Petra, de illis Deus locutus est Iob, & aquis diluuij sunt conseruandæ.
- PDF 893 §.22. Lacrymis cœpit. Oculorum lacrymæ cordis testantur dolorem, fitque Magdalena similis pellicano, nicticoraci, & paßeri solitario.
- PDF 896 §.23. Lacrymis. Sapientes fuere lacrymæ Dauidus, tales fuerunt & huius peccatricis & tales tuas esse oporteret.
- PDF 898 §.24. Has lacrymas à plusquam millenis annis præuidit Dauid, ob quas gloriosam celebrat Christum de diabolo victoriam.
- PDF 902 §.25. In hoc sita fuit triumphi Christi gloria, quod de sanguine pedibus suis balneum effecerit, quo linguam canvm suorum excauit.
- PDF 904 §.26. Lacrymis. Optima pœnitens quæ non loquitur sed plorat, ostendens se culpam suam agnoscere, & viam aperiens petitioni per lacrymas, qua cum harum symbolum sit aqua pura, illam Deus magnifacit.
- PDF 908 §.27. Lacrymis. Lacrymis loquitur, hæc loquela non fallit sicut verborum, estq[ue] erga Deum efficacißima.
- PDF 910 §.28. Lacrymis. Lacrymis cuncta confringit quam aquarum maris rubri.
- PDF 912 §.29. Lacrymis. Efficaces sint lacrymæ, quibus anima fiat Dei thronus & emundetur efficacius quam aquis torrentis Cison.
- PDF 914 §.30. Lacrymis. Bonæ sunt illæ lacrymæ pro peccatis effusæ, illasq[ue] te docebunt effundere Agricolæ, de quibus Amos Propheta.
- PDF 917 §.31. Multis flenibus discere poßumus quod Esdras mulieri: O stulta &c. Optimè Dominus instruxit filias. Hierusalem mortem illius deflentes.
- PDF 918 [i.e. 920] §.32. Capillisi capitis sui tergebat. Capillis suis se pedibus alligat Saluuatoris, vt illam post se trahat, in quos transplantatur, velut in terram cœlestem.
- PDF 923 §.33. Capillis capitis sui. Hos Christus capillos suis prosternens pedibus triumphum de diabolo refert gloriosum, quem Dauid dixit de verticibus. Verticem capidi &c.
- PDF 927 [i.e. 925] §.34. Osculabatur pedes eius. Per oscula se pacem velle protestatur, & animæ suæ sitim exponit, os suum applicans fontibus pedum Christi cœlestibus.
- PDF 930 §.35. Vnguento vngebat. Vnguentum fragrans fætorem dißipans peccatorum, & quod pectus Domini mitigat, vngentum est contritionis compositum vt ait D. Chrysostomus.
- PDF 934 §.36. Excellens pœnitentia, quæ ijs omnibus seruit, quibus Diabolo seruierat, cuius triumphum pædixit Isaias, & cecinit Phropheta Regius.
- PDF 938 §.37. Videns Pharisæus &c. Hic si esset Propheta. Ouem hanc de manu Domini iudicium non euellet Pharisæi: qui contra legem & rationem perperam de Christo iudicat, qui docet Confessarios.
- PDF 943 §.38. Quia peccatrix est. Ignorat Pharisæus virtutem pœnitentiæ: cum peccatricem iudicet eam quæ peripsam mutata est sicut desertum Iacob.
- PDF 948 §.39. Peccatrix est. Perperam dicit Pharisæus: iam illa mulier non sit illa, quæ fuit, sed alia, sicut Ninue, & vas Hieremiæ.
- PDF 951 §.40. Peccatrix est &c. dilexit multum &c. remittuntur ei &c. Adeo contrarium fecit Dominus de hac muliere iudicium, vt Pharisæo illam ad abyßum deprimente flagitiorum, illam statuat intra Seraphinorum altitudinem.
- PDF 955 §.41. Vides hanc mulierem? Ouis est Dei manibus tradita, nec eam Pharisæus eripiet quantumuis latret sicut canis ad lunam.
- PDF 957 §.42. Vides hanc mulierem? Opponit se Christus illi, qui hanc voluerit se illi ouem eripere. Hæc est illa gloria earum quæ sunt eius, de qua Isaias.
- PDF 960 §.43. Remittuntur tibi peccata tua. Velut oui suæ Christus huic mulieri vitam largitur sempiternam.
- PDF 962 §.44. Vade in pace. Pace gaudet anticipata Magdalena sibique Christus bellum assumpsit; ipsa verò benigna mansit & singularis peccatorum aduocatrix.
- PDF 965 Sexto die Veneris Quadragesimæ. Homilia Trigesimanona. De concilio contra Christum. Collegerunt ergo Pontifices & Pharisæ consilium, & dicebant; Quid facimus? &c. Ioan.11.
- PDF 965 Svmmarivm Homiliæ Trigesimænonæ Seqventis.
- PDF 966 Homilia XXXIX. De Concilio Contra Christvm.
- PDF 967 §.1. Ostendit Euangelista completam vnionem summæ malitiæ, summæque pariter iustitiæ, quam Angelus Danieli manifestauit.
- PDF 969 §.2. Collegerunt ergo Pontifices & Pharisæi &c. Pessima nequitia, quæ potuit inueniri, fuit illa, in quam illi delapsi sunt, dum concilium conuocant, quo Deum interficiant.
- PDF 971 §.3. Collegerunt concilium, &c. In hoc concilio tota creata interfuit malitia, nedum hominum, sed etiam dæmonum omnium: ibidem enim adstiterunt.
- PDF 974 §.4. Collegerunt Pontifices & Pharisæi. &c. Optime descripsit Pontifices illos & Pharisæos, Iacob in duobus filijs suis Simeon & Leui: ex quibus illi descendebant.
- PDF 980 §.5. Quid facimus? Quia hic homo &c. Vasa iniquitatus fuerunt hi consiliarij, liuore, auaritia, & ambitione plenißimi.
- PDF 983 §.6. Quid facimus &c. Si dimittimus eum &c. Huius concilij consilarij fuerunt inuidia, auaritia & ambitio.
- PDF 987 §.7. Si dimittimus eum &c. Venient Romani &c. Vnde illi gloria[m] sua[m], honore[m] & opes saluare studuerunt: inde in perpetuu[m] perdideru[n]t.
- PDF 991 §.8. Expedit vt vnus moriatur. Ignis fuit hæc sententia Pharisæorum, qui succendit Hierusalem, vt descripsit Ezechiel.
- PDF 995 §.9. Principum malitia ciuitates euertit, sicut horum perdidit Hierusalem.
- PDF 998 §.10. Hoc autem à semetipso no[n] dixit. Ex hoc malitiæ co[n]cilio, velut per anthlia[m] eduxit Deus decretum suum æternum ad nostram salutem.
- PDF 1002 §.11. Consiliarij cœlestis concilij fuerunt potentia infinita, suprema sapientia, & immensa bonitas.
- PDF 1005 §.12. Caiphas cum esset Pontifex prophetauit. Caiphas medius propheta sententiam promulgauit, quam ori illus Deus imposuit.
- PDF 1008 §.13. Expedit, vt vnus moriatur homo &c. Mors Christi conueniens fuit, non verò eius occisio & bene dixit: Moriatur.
- PDF 1012 §.14. Expedit, vt vnus moriatur homo &c. Expediebat mori Christum, vt misericordiæ & iustitiæ satisfaceret, & legis decretum impleret.
- PDF 1014 §.15. Expenduntur viginti conuenientiæ mortis Christi, quas eleganter fusèq[ue] prosequitur P. F. Ludouicus Granatensis.
- PDF 1020 Sabbate ante Domincam Palmarum. Homilia Qvadradgesima. De cogitationibus Principum Iudæorum. Cogitauerunt autem Principes Sacerdotum vt & Lazarum interficerent &c. Ioan.12.
- PDF 1020 Svmmarivm Homiliæ Qvadragesimæ Seqventis.
- PDF 1021 Homilia XXXX. De Cogitationibus Principvm Ivdæorvm.
- PDF 1021 §1. Maximum Christi miraculum, fuit Lazari resuscitatio: cuius gratiá inimici illius in Lazarum rediuntum insurrexerunt, velut canes in lapidem.
- PDF 1023 §.2. Cogitauerunt Principes, Cum illis cor esset iniquitate plenum, dedebant & eorum capita malis abundare cogitationibus.
- PDF 1025 §.3. Cogitauerunt vt & Lazarum interficerent. Paret in illis, quod vnum peccatum vocet alterum, sicut iniustis vna virtus alteram sibi sociat.
- PDF 1028 §.4. Vocant & sibi mutuo respondent peccata sicut milui & vlulæ.
- PDF 1030 §.5. Lazarum interficerent, quem suscitauit Iesus. Velle occidere Lazarum resuscitatum, ostendit fictum fuisse planctum super mortuum.
- PDF 1031 §.6. Ridiculæ fuerunt horum Lycrymæ in obitu Lazari, sunt etiam eorum pœnitentium, qui hos imitantur.
- PDF 1034 §.7. Cogitauerunt interficere Lazarum quia multi propter illum abibant &c. Lazarum cogitant illi interficere, sicut illæ, qui malæ agit odit lucem.
- PDF 1035 §.8. Bellum inferi Deus peccatoribus per Præsatores, velut per stellas: idcirco illis malum exoptant, sicut hi Lazaro.
- PDF 1038 §.9. Cogitauerunt vt & Lazarum interficerent. Qui per Prædicatores non conuertitur, per mortuos rediuiuos non conuertetur.
- PDF 1040 §.10. Ad vltimum perditionis hi peruenerunt. cœci facti & perditi, sicut Ariel apud Isaiam.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
- PDF Vorderschnitt