Disputationes|| ROBERTI BELLAR-||MINI E SOCIETATE IESV,|| DE CONTROVERSIIS CHRISTIANAE|| FIDEI, ADVERSVS HVIVS TEM-||poris Hæreticos,|| : Tribus Tomis comprehensæ.|| : PRIMI TOMI|| TERTIA|| CONTROVER-||SIA GENERALIS,||. DE SVMMO PON=||TIFICE,|| QVINQVE LIRBRIS|| EXPLICATA.||. Ingolstadii. [1599]
Content
PDF DE VERBO DEI|| scripto & non scripto,|| QVATVOR LIBRIS|| EXPLICATA.||
PDF DE CHRISTO CAPITE|| TOTIVS ECCLESIAE,|| QVINQVE LIBRIS|| explicata.||
PDF DE SVMMO PON=||TIFICE,|| QVINQVE LIRBRIS|| EXPLICATA.||
PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Title page
PDF 1 Index Librorvm et Capitvm.
PDF 9 Praefatio In Libros De Svmmo Pontifice, Habita In Gymnasio Romano, anno [M]. [D]. LXXVII.
PDF 27 Liber Primvs, De Romani Pontificis Ecclesiastica Hierarchia. Præfatio in Libros de summo Pontifice.
PDF 27 Cap. I. Proponitur quæstio, Quodnam sit optimum regimen?
PDF 29 II. Probatur prima propositio, Quòd Monarchia simplex, simplici Aristocratiæ & Dimocratiæ præstet.
PDF 39 III. Quod Monarchia Aristocratiæ & Dimocratiæ admixta vtilior sit in hac vita, quàm simplex Monarchia.
PDF 41 IV. Quod circumstantiis exclusis, Monarchia simplex absolutè & simpliciter excellat.
PDF 43 V. Proponitur secunda quæstio, Debeat ne Ecclesiasticum regimen esse Monarchicum?
PDF 44 VI. Quod Ecclesiæ gubernatio non sit Dimocratia.
PDF 50 VII. Quod non sit Ecclesiasticum regimen penes Principes seculares.
PDF 57 VIII.Quod non sit Ecclesiasticum regimen præcipuè penes Episcopos.
PDF 62 IX. Quod regimen Ecclesiasticum præcipuè Monarchicum esse debeat.
PDF 81 X. Proponitur tertia quæstio, & probatur Petri Monarchia ex loco Euangelij. Matth.16.
PDF 90 XI. Quid sit super petram ædificari Ecclesiam. Matth. 16.
PDF 93 XII. Quis sit ille cui dicitur; Tibi dabo claues. Matth. 16.
PDF 109 XIII. Quid intelligatur per claues. Matth. 16.
PDF 113 XIV. Soli Petro esse à Christo dictum; Pasceoues meas. Ioan.21.
PDF 116 XV. Quid significet pasce. Ioan.21.
PDF 119 XVI. Quod illis verbis Ioan.21. Oues meas, vniuersa Ecclesia significata sit.
PDF 129 XVII. Explicatur prima prærogatiua S.Petri, ex mutatione nominis.
PDF 131 XVIII. Explicatur secunda prærogatiua ex modo quo ab Euangelistis Apostoli numerantur.
PDF 134 XIX. Explicantur quatuor aliæ prærogatiuæ ex Euangelio S. Matthai.
PDF 136 XX. Explicantur tres aliæ prærogatiua ex Euangelio S. Lucæ.
PDF 138 XXI. Explicantur aliæ duæ ex Euangelio S. Ioannis.
PDF 139 XXII. Explicantur aliæ nouem prærogatiuæ ex Actis Apostolorum, & epistola ad Galatas.
PDF 143 XXIII. Proponuntur aliæ prærogatiuæ ex variis auctoribus.
PDF 148 XXIV. Tres vltimæ prærogatiuæ in medium adferuntur.
PDF 154 XXV. Testimoniis Patrum Græcorum & Latinorum confirmatur primatus Petri.
PDF 161 XXVI. Diluitur argumentum ex comparatione Petri cum Iacobo.
PDF 164 XXVII. De comparatione Petri cum Paulo.
PDF 169 XXVIII. Refellitur obiectio, ex quindecim peccatis sancti Petri à Magdeburgensibus concinnata.
PDF 176 Liber Secvndvs, De summo Pontifice.
PDF 176 Cap. I. Proponitur quæstio, An B. Petrus Romæ fuerit, ibidemq[ue] existens mortuus sit?
PDF 178 II. Quòd Petrus Romæ fuerit.
PDF 184 III. S. Petrum Romæ mortuum esse.
PDF 190 IV. Petrum Romæ vsque ad mortem Episcopum fuisse.
PDF 195 V. Soluitur argumentum primum hæreticorum.
PDF 199 VI. Soluitur secundum argumentum.
PDF 202 VII. Soluuntur alia quinque argumenta.
PDF 205 VIII. Soluuntur alia octo argumenta.
PDF 207 IX. Soluitur decimum sextum argumentum.
PDF 209 X. Soluitur decimum septimum argumentum.
PDF 210 XI. Soluitur vltimum argumentum.
PDF 211 XII. Romanum Pontificem Petro succedere in Ecclesiastica Monarchia; probatur ex diuino iure & ratione successionis.
PDF 220 XIII. Idem probatur ex Conciliis.
PDF 225 XIV. Idem probatur ex testimoniis summorum Pontificum.
PDF 234 XV. Idem probatur ex Patribus Græcis.
PDF 238 XVI. Idem probatur ex Patribus Latinis.
PDF 247 XVII. Idem probatur ex origine & antiquitate primatus.
PDF 259 XVIII. Idem probatur ex auctoritate, quam exercuit Romanus Pontifex in alios Episcopos.
PDF 267 XIX. Idem probatur ex legibus, dispensationibus, & censuris.
PDF 271 XX. Idem probatur ex Vicariis Papæ.
PDF 272 XXI. Idem probatur ex iure appellationum.
PDF 275 XXII. Soluuntur argumenta Nili de iure appellationum.
PDF 277 XXIII. Soluitur argumentum primum Lutheranorum.
PDF 278 XXIV. Soluuntur alia tria argumenta.
PDF 281 XXV. Soluitur argumentum vltimum.
PDF 292 XXVI. Idem probatur ex eo, quòd summus Pontifex à nemine iudicatur.
PDF 296 XXVII. Soluuntur argumenta Nili.
PDF 303 XXVIII. Soluuntur obiectiones Caluini.
PDF 305 XXIX. Soluuntur alia nouem argumenta.
PDF 312 XXX. Soluitur argumentum vltimum, & tractatur quæstio, An Papa hæreticus deponi possit.
PDF 318 XXXI. Idem probatur ex nominibus, quæ Romano Pontifici tribui solent.
PDF 328 Liber Tertivs, De summo Pontifice.
PDF 328 Cap. I. Proponitur Disputatio de Antichristo.
PDF 332 II. Antichristum certum quendam hominem futurum.
PDF 339 III. Ostenditur Antichristum nondum venisse.
PDF 347 IV. Explicatur prima Demonstratio, quòd nondum venerit Antichristus.
PDF 351 V. Explicatur secunda Demonstratio.
PDF 355 VI. Explicatur tertia Demonstratio.
PDF 360 VII. Explicatur quarta Demonstratio.
PDF 363 VIII. Explicatur quinta Demonstratio.
PDF 368 IX. Explicatur sexta Demonstratio.
PDF 370 X. De Nomine Antichristi.
PDF 377 XI. De Charactere Antichristi.
PDF 381 XII. De Generatione Antichristi.
PDF 386 XIII. De Sede Antichristi.
PDF 395 XIV. De Doctrina Antichristi.
PDF 404 XV. De Miraculis Antichristi.
PDF 407 XVI. De Regno & Præliis Antichristi.
PDF 411 XVII. De Gog & Magog.
PDF 418 XVIII. Refelluntur deliramenta hæreticorum, quibus non tam probant, quàm impudenter affirmant, Papam esse Antichristum.
PDF 421 XIX. Refelluntur nugæ Synodi Smalchaldicæ Lutheranorum.
PDF 425 XX. Refelluntur Caluini mendacia.
PDF 427 XXI. Refelluntur mendacia Illyrici.
PDF 438 XXII. Refelluntur ineptiæ Tilemanni.
PDF 441 XXIII. Refelluntur mendacia Chytræi.
PDF 461 XXIV. Refutantur argumenta Caluini & Illyrici, qui probare conantur, Papam non esse amplius Episcopum. vbi etiam refellitur fabula de Ioanne Papa fœmina.
PDF 469 Liber Qvartvs, De potestate spirituale summi Pontificis.
PDF 469 Cap. I. Quòd Papa sit summus Iudex in controuersiis fidei & morum diiudicandis.
PDF 472 II. Proponitur quæstio, Sitne certum Papæ iudicium?
PDF 475 III. Statuitur prima propositio de infallibili iudicio summi Pontificis.
PDF 485 IV. De Romana Ecclesia particulari.
PDF 489 V. De decretis morum.
PDF 491 VI. De Pontifice, vt est particularis quædam persona.
PDF 491 VII. Soluuntur obiectiones ex ratione petitæ.
PDF 496 VIII. De erroribus qui falsò adscribuntur summis Pontificibus, Petro, Lino, Anacleto, Thelesphoro, Victori, Zephyrino, Vrbano, Pontiano, Cornelio & Marcellino, qui non solùm Pontifices, sed etiam Martyres fuerunt.
PDF 503 IX. De iis quæ Liberio & Felici II. obiiciuntur.
PDF 510 X. De Siricio, Innocentio, & aliis septem Pontificibus.
PDF 518 XI. De Honorio I.
PDF 529 XII. De aliis septem Pontificibus.
PDF 535 XIII. De Gregorio VII.
PDF 544 XIV. De ceteris Pontificibus, quibus error in fide falsò tribuitur.
PDF 553 XV. Proponitur quæstio, An summus Pontifex habeat iurisdictionem verè coactiuam, ita vt possit leges condere, quæ obligent in conscientia, & iudicare ac punire transgressores?
PDF 557 XVI. Probatur testimoniis verbi Dei, posse Pontifices veras leges condere.
PDF 572 XVII. Soluuntur argumenta aduersarioru[m] ex Scripturæ testimoniis ducta.
PDF 578 XVIII. Soluitur argumentum ex comparatione legum.
PDF 582 XIX. Soluitur argumentum ductum ab exemplis.
PDF 583 XX. Soluuntur argumenta duo desumpta exratione conscientiæ.
PDF 585 XXI. Soluitur argumentum ex Patribus.
PDF 589 XXII. Proponitur quæstio postrema, An Christus iurisdictionem Ecclesiasticam soli Pontifici summo immediatè contulerit.
PDF 590 XXIII. Apostolos à Christo iurisdictionem omnem accepisse.
PDF 592 XXIV. Episcopos omnes à Papa iurisdictionem accipere.
PDF 595 XXV. Soluuntur argumenta aduersariorum.
PDF 599 Liber Qvintvs, De potestate Pontificis temporali.
PDF 599 Cap. I. Proponitur quæstio de potestate temporali.
PDF 601 II. Papam non esse Dominum totius mundi.
PDF 603 III. Papam non esse Dominum totius orbis Christiani.
PDF 606 IV. Papam non habere vllam temporalem iurisdictionem directè.
PDF 611 V. Soluuntur argumenta contraria.
PDF 619 VI. Papam habere temporalem potestatem indirectè.
PDF 622 VII. Rationibus probatur Theologorum sente[n]tia.
PDF 627 VIII. Idem probatur exemplis.
PDF 634 IX. Non pugnare cum verbo Dei, vt vnus homo sit princeps Ecclesiasticus & Politicus simul.
PDF 638 X. Soluuntur argumenta contraria.
PDF De Translatione Imperii Romani A Græcis Ad Francos, Adversvs Matthiam Flaccivm Illyricvm, Libri Tres.
PDF 643 Svmma Libri Primi. Romanum Imperium à Græcis ad Francos summi Pontificis auctoritate translatum.
PDF 645 Liber Primvs. Argvmentvm Et Partitio Totivs Libri.
PDF 647 Cap. I. Contradictiones duodecim Illyrici detegit.
PDF 654 II. Mendacia viginti eiusdem Illyrici refellit.
PDF 675 III. Prolegomena aduersarij confutat, & eam controuersiam explicat, quæ fuit Hadriano Summo Pontifici cu[m] Friderico Ænobardo Imperatore.
PDF 691 IV. Testimoniis Historicorum supra triginta demonstrat, Imperium Romanum summi Pontificis auctoritate ad Francos à Græcis esse tra[n]slatum.
PDF 702 V. Testimoniis duodecim Principum idem confirmat.
PDF 709 VI. Idem asserit testiminiis septem summorum Pontificum.
PDF 711 VII. Imperium Romanum non esse à Francis acquisitum iure belli.
PDF 726 VIII. Non accepisse Carolum Magnum à Deo immediatè Imperij dignitatem.
PDF 728 IX. Imperium Romanum non esse deuolutum ad Carolum Magnum iure succeßionis hæreditariæ
PDF 743 X. Imperium Romanum non esse delatum ad Francos auctore Senatu Populóue Romano.
PDF 747 XI. Imperium Romanum non fuisse à Græco Imperatore Carolo Magno traditum.
PDF 756 XII. Summum Pontificem iure suo Romanum imperium transferre potuisse, ac reipsa ad Francos transtulisse.
PDF 768 XIII. Obiectiones Illyrici dissoluit, aut iam antè dissolutas demonstrat.
PDF 780 Liber Secvndvs. Svmma. Successionem explicat Caroli Magni.
PDF 780 Cap. I. Succeßionem explicat Caroli Magni.
PDF 782 II. Othonem I. non autem Henricum aut Chunradum, Imperatorem primum ex gente Saxonum fuisse demonstrat.
PDF 786 III. Eunde[m] Othonem à Summo Pontifice Iohanne XII. ad Imperium prouectum ostendit.
PDF 787 IV. Obiectiones Illyrici diluit.
PDF 796 Liber Tertivs. Svmma. Septem Electores Imperij à Romano Pontifice constitutos.
PDF 796 Cap. I. Electores ante Gregorij X. Pontificis & Friderici II. Imperatoris tempora designatos.
PDF 801 II. Obiectiones Onuphrij refellit.
PDF 807 III. Electores Imperij non ab Othone III. Imperatore, sed à Gregorio V. Pontifice Maximo institutos ostendit.
PDF 813 IV. Obiectiones Illyrici dissoluit, ac mendacia plurima auctoris eiusdem detegit, & redarguit.
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine
PDF DE CONCILIIS, ET|| ECCLESIA MILITANTE,|| QVATVOR LIRBRIS|| COMPREHENSA.||
PDF DE MEMBRIS ECCLE-||SIAE MILITANTIS,|| TRIBVS LIBRIS|| EXPLICATA.||
PDF De Ecclesia, Qvæ Est in Pvrgatorio
PDF DE ECCLESIA|| TRIVMPHANTE,|| TRIBVS LIBRIS|| EXPLICATA.||
PDF IN ROBERTI|| BELLARMINI SOCIETA-||TIS IESV, PRIMVM TOMVM|| CONTROVERSIARVM,|| Duplex Index:||
PDF De Sacramentis In Genere
PDF De Baptismo Et Confirmatione
PDF IN ROBERTI|| BELLARMINI SOCIETA-||TIS IESV, SECVNDVM TOMVM|| CONTROVERSIARVM,|| TRIPLEX INDEX:||
PDF DE SACRAMENTO|| POENITENTIAE.|| QVATVOR LIBRIS COM-||REHENSA.||
PDF De|| EXTREMA VNCTIO-||NE, ORDINE, ET MATRI-||MONIO.|| SINGVLIS LIBRIS EX-||PLICATA.||