Unius Necessarii pars ... / A P. Benedicto Rogaccio, è Societate Jesu. Pragae : Collegio Societatis Jesu : Univ. Carolo-Ferdinandeae, 1721
Content
- PDF Ubi agitur De Cognitione Dei
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Zitat
- PDF Michael Angelus Tamburinus Præpositus Generalis Societatis Jesv.
- PDF Imprimatur
- PDF Præfatio.
- PDF Index Capitum.
- PDF 1 Cap. I. Quàm sciendi appetens natura hominum sit: déque quatuor conditionibus, quas præcipuè in rebus noscendis requirit.
- PDF 11 Caput II. Conditiones prædictas in Dei scientia simul omnes, & excellentißimo singulas modo inveniri: quámque ideo hæc appetanda præ cæteris omnibus sit.
- PDF 33 Caput III. Colligitur ex hactenus dictis, quàm ardens, & commune in hominibus esse deceat cognoscendi Dei studium.
- PDF 54 Caput IV. Ostenditur, Dei scientiam nulli non poßibilem, & facilem paratu esse, dummodo idoneis ad eam obtinendam instrumentis utatur: tria hujusmodi instrumenta afferuntur.
- PDF 63 Caput V. De primo divinæ scientiæ instrumento, quod est humilis, enixa, & confidens divini luminis imploratio.
- PDF 82 Caput VI. De secundo instrumento, quod est cordis munditia.
- PDF 105 Caput VII. De tertio instrumento, quod est consideratio: déque duplici considerandi Deum modo, considerandi nempe in rebus creatis, & considerandi in se ipso.
- PDF 118 Caput VIII. Quàm luculenter universæ res creatæ Deum esse suum authorem testentur: quámque promptum unicuique sit, per duo eruta hinc consectaria, ad sublimem illius intelligentiam eniti.
- PDF 129 Caput IX. Declarantur prædicta duo consectaria, & ratio conscendendi per ea ad supremi Conditoris notitiam.
- PDF 140 Caput X. Praxis fructuosa, & cuique facilis, conscendendi à rebus creatis ad earum Procreatoris notitiam, per primum ex duobus consectariis jam dictis.
- PDF 160 Caput XI. Similis alia conscendendi ad Deum praxis, per consectarium secundo loco propositum.
- PDF 177 Caput XII. De consideratione Dei in se ipso, inque excelsißimis naturæ suæ dotibus, ad rationis, & fidei lumen spectatis: quæ materia & in penitiorem divini objecti notiitiam se considerantes inducit: & â nobis deinceps in tota hac nostri operis parte tractabitur. Quam in ea explicanda secuturi viam simus: quémque modum ab unoquoque in ea considerandi oporteat servari.
- PDF 211 Caput XIII. Deum, utpote primam omnium causam, à semet ipso, pérque neceßitatem in natura sua insitam habere, ut sit, atque existat.
- PDF 263 Caput XIV. Deum esse absolutißimè æternum.
- PDF 307 Caput XV. Deum esse in omni perfectionis genere absolutißimè, simplicißiméque infinitum.
- PDF 369 Caput XVI. Deum, ratione infinitatis suæ, creatis quibuslibet mentibus incomprehensibilem esse.
- PDF 424 Caput XVII. Deum esse omnino immutabilem in perfectißimo, simplicißimóque suo esse.
- PDF 472 Caput XVIII. Quàm excellenter commemoratæ hactenus Dei perfectiones singulari comprehendantur eo nomine: Ego sum, qui sum, quod ipsemet sibi attribuit: déque duobus aliis nominibus, quæ & ipsa proprio magis jure eidem conveniunt, nempe Bonum, & Omne.
- PDF 508 Caput XIX. De immensitate Dei, nempe illius intima, & necessaria in quibuscunque poßibilibus locis præsentia.
- PDF 546 Caput XX. De infinita Dei scientia.
- PDF 601 Caput XXI. De infinita Dei virtute, & potentiæ.
- PDF 635 Caput XXII. De amplißimo, & summo dominii jure, quod Deus in omnes creatas res obtinet.
- PDF 688 Caput XXIII. De ineffabili charitate, & beneficentia Dei erga nos, secundùm suam longitudinem, latitudinémque dimensa.
- PDF 728 Caput XXIV. De eadem charitate, & beneficentia Dei erga nos, secundùm reliquas duas dimensiones, altitudinem nimirum, & profunditatem.
- PDF 785 Caput XXV. Demonstrata hactenus divinæ bonitatis immensitas, adversùs nonnullas quà ignorantiæ, qua temeritatis cavillationes, defenditur.
- PDF 829 Caput XXVI. Alia objectio refellitur, ex æternitate infernorum cruciatum desumpta.
- PDF 849 Caput XXVII. Ad planiorem divinæ pulchritudinis intelligentiam, præmittuntur generales quædam de natura pulchri notiones: ultráque pulchritudinem sensibus notam, aliam quoque reperiri merè spiritualem, statuitur.
- PDF 886 Caput XXVIII. Ex eo, quod Deus prima causa, & idea totius pulchri poßibilis sit, éque excellentissimis quatuor divinæ illius pulchritudinis proprietatibus, quàm hæc sit in illo admiranda, singularis, & quamcunque aliam infinitè supergrediens, ostenditur.
- PDF 926 Caput XXIX. Eadem divinæ pulchritudinis excellentia demonstratur ab effectis: ab incomparabili scilicet gaudio, & amore, quo spectatores suos afficit: concluditúrque, quanti momenti sit, altè impressam, & consignatam in mente illius speciem habere.
- PDF 969 Caput XXX. De intima, vivida, & actuosa Dei gognitione, quæ ex prædictis illius perfectionibus rite consideratis in animo provenit. Quàm facilè quilibet hoc pacto illam consequi valeat: quæve sint artes ad eam, postquam comparata fuerit, conservandam, & augendam idoneæ.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
- PDF Ubi agitur De Effectibus
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Bibelzitat
- PDF Michael Angelus Tamburinus Præpositus Generalis Societatis Jesu.
- PDF Imprimatur
- PDF Index Capitum.
- PDF 1 Caput I. De fructu ex Dei notitia decerpendo.
- PDF 11 Cap. II. Deum super omnia æstimandum, imò nihil præter ipsum in magna æstimatione esse habendum.
- PDF 24 Cap. III. De summa æstimatione, in qua haberi debent omnia ad Deum pertinentia, & primò illius servitus.
- PDF 42 Cap. IV. De æstimatione, in qua Dei amicitiam haberi par est.
- PDF 71 Cap. V. Quanti æstimanda sit animæ, in cælesti patria Deum palàm intuentis, eóque ad plenum fruentis felicitas.
- PDF 118 Cap. VI. De altissima veneratione, & reverentia, quæ Deo à nobis debetur.
- PDF 138 Cap. VII. Quàm excellenti modo rerum omnium amabilitatem intrà se colligat, & meritò propterea amandus super omnia sit Deus.
- PDF 165 Cap. VIII. Quàm plenum, & universale super omnem animam sit amoris dominium: quantáque cum facilitate, qui ex toto corde amat Deum, cæteros quosque sui animi affectus, & motus eidem subjiciat.
- PDF 184 Cap. IX. Curandum esse, ut noster erga Deum amor sit jucundus, hilaris, & confidens, qualis solet esse erga amicum, aut patrem.
- PDF 207 Cap. X. Ad prædictam cum Deo agendi rationem opus esse, ut genuina de illo species in mente formetur: nonnulli indè phantasiis, & commentis exclusis, quàm à propria illius benignitate abhorrentibus, tam nostri erga ipsum amoris suavitati contrariis.
- PDF 229 Cap. XI. Quòd nemini certò constet, se Dei gratiâ in præsens potiri, haud satìs causæ esse ad nos revocandos à familiari, & jucunda illius consuetudine.
- PDF 280 Cap. XII. Neque satìs valere, ad perturbandam nostræ cum Deo conjunctionis suavitatem , quòd de perseverantia in eo amando, déque æterna consequenda salute nî omnino certi habeamus.
- PDF 334 Cap. XIII. Diluuntur nonnullæ objectiones contra eam, quam hucusque asseruimus, divini amoris hilaritatem, & fiduciam ex Dei reverentia, ac timore, criminúmque admissorum memoria petitæ.
- PDF 365 Cap. XIV. Respondetur alteri objectioni, ex sanctorum virorum exemplis desumptæ.
- PDF 380 Cap. XV. Ad validiùs confirmandam præcedentem doctrinam ostenditur, quanti referat, cum spiritualis lætitiæ sensu Deo famulari.
- PDF 415 Cap. XVI. De oratione, seu elevatione mentis in Deu[m] alia per totu[m] diem breviter repetita; alia ad certu[m] temporis spatium continenter producta.
- PDF 446 Cap. XVII. De assidua inter promiscuos vitæ actus Dei tanquam præsentis memoria.
- PDF 476 Cap. XVIII. De solitaria, & quieta rerum divinarum commentatione singulis diebus ex professo usurpanda.
- PDF 527 Cap. XIX. De nonnullis capitibus, quæ cuilibet ad perfectam cum Deo conjunctionem, quasi ad unicum suum finem tendenti, perpetua quotidianæ commentationis materia esse possunt.
- PDF 546 Cap. XX. Proprium esse hominis, qui Deum intimè amat, de illo in quibuslibet suis sermonibus loqui.
- PDF 584 Cap. XXI. De ardentibus desideriis Deum palàm in cælesti gloria videndi, quæ illius amor in cordibus suo igne succensis excitare consuevit.
- PDF 612 Cap. XXII. Naturalem mortis horrorem non debere cuiquam impedimento esse, nè illiam desideret, déque adventu illius gaudeat.
- PDF 637 Cap. XXIII. Neque divini Judicis metum justam esse causam, cur fidelibus Dei servis minùs grata esse mors debeat.
- PDF 679 Cap. XXIV. Respondetur illis, qui dicunt, non desiderari à se mortem, vel quòd pœnas post illiam à piis quoque animabus solvendas formident; vel quòd in præsens ad eam satìs parati non sint; vel ut opus aliquod permagni ad divinam gloriam momenti absolvant; vel ut plus temporis ad nova cumulanda meritoru[m] lucra habeant.
- PDF 701 Cap. XXV. De gaudio quod anima Deum amans ex infinita perfectione, ac beatitudine illius percipit.
- PDF 720 Cap. XXVI. De incensa cupidine animæ Deum amantis, ut cœleste suo domino perfectè ab omnibus serviatur, & acri dolore ob injurias, quæ peccando eidem fiunt.
- PDF 742 Cap. XXVII. De summo dolore, quo anima Dei amatrix conficitur, dum sua adversùs illum malefacta recogitat.
- PDF 773 Cap. XXVIII. Quanto odio, & horrore anima Deum amans affici debeat erga quodvis crimen lethale.
- PDF 801 Cap. XXIX. De artibus, & industriis ab anima Dei amante adhibendis, nè illum unquam gravi crimine offendat.
- PDF 850 Cap. XXX. De solicito, & inexplebili ejusdem studio, ut magìs semper, ac magìs Deo placeat.
- PDF 869 Cap. XXXI. De communione omnium bonorum inter Deum, & anima[m] perfecto illi amore conjunctam.
- PDF 897 Cap. XXXII. De alia intimiore communione, imò unione, quam perfectus Dei amor inter nostram, & illius voluntatem constituit. Cujusmodi ea sit, quæque rationes nos ad eam possint impellere.
- PDF 931 Cap. XXXIII. Per quos actus, & quibus in materiis exerceri debeat plenissima hæc nostræ voluntatis cum divina consenso.
- PDF 959 Cap. XXXIV. Diluuntur nonnulla argumenta adversùs omnigenam materiæ amplitudinem, in qua diximus nostræ voluntatis cum divina consensionem versari oportere.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
- PDF Ubi agitur De Amore Dei
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Bibelzitat
- PDF Michael Angelus Tamburinus, Præpositus Generalis Societatis Jesu.
- PDF Imprimatur
- PDF Protestatio Authoris.
- PDF Index Capitum.
- PDF 1 Proœmium.
- PDF 13 Cap. I. Perfectum Dei amorem non solis affectibus debere esse contentum, sed ad omnia se insuper virtutis opera extendere, quibus magìs gratificari Deo possit: déque duabus conditionibus, ad id præstandum ei necessariis: alterâ, ut diversis à se omnibus, nempe humanis, & terrenis amoribus validior sit in anima; alterâ, ut nullum ex hujusmodi aliis amoribus secum commorari in anima patiatur, sed omnes, quantùm potest, indè abigat.
- PDF 41 Cap. II. Deum esse à nobis amandum plùs omnibus aliis rebus, plúsque etiam, quàm nos ipsos amemus.
- PDF 62 Cap. III. In quo posita sit, & quanta esse debeat exuperatio amoris erga Deum, præ amore erga nos ipsos. Tres proponuntur illius gradus: déque primo agitur: qui est, quo vis bono spoliari, & quid vis malorum pati citiùs velle, quàm Deum gravi culpa offendere.
- PDF 80 Cap. IV. De secundo gradu Amoris Dei super omnia, voluntate nimirum, gravissima quævis mala potiùs subeundi, quàm eum vel perlevi ulla culpa offendendi.
- PDF 98 Cap. V. De amando Deo plùs nobismet ipsis, usque ad tertium, eúmque supremum hujusce exuperationis gradum: it à nempe, ut nullius sive boni, sive mali nostri respectu prætermittamus quidquam agere, quod ipsi esse gratius noverimus.
- PDF 118 Cap. VI. Quàm facilè hallucinari nos contingat circa Dei placitum: quantáque idcirco sedulitate certam in quovis nostro actu perspiciendi rationem debeamus scrutari.
- PDF 147 Cap. VII. Obedientiæ virtutem unicam viam esse, qua in omnibus certissimè reperiri voluntas Dei possit.
- PDF 198 Cap. VIII. Repræsentatur in nonnullis exemplis perfectio, quam in obedientia exercenda assequi possumus.
- PDF 213 Cap. IX. Non amari Deum summa, & tota vi ab homine, qui, licèt faciat ejus gratiâ, quidquid potest; non desiderat, plùs ei adhuc gratificari, quàm possit.
- PDF 238 Cap. X. Ad divini amoris perfectionem requiri, ut non modò præcipuus, sed & unicus amor animæ sit.
- PDF 268 Cap. XI. Non excludi à puro, perfectóque unius Dei amore complurium quoque aliarum rerum amores: dummodo hæ non merè propter se ipsas, sed propter Deum potiùs amentur.
- PDF 291 Cap. XII. Amorem sanctissimæ Humanitatis Christi, Deiparæ que Virginis, & reliquorum Cælituum nullo pacto adversari perfectæ charitati erga Deum: imò ex ea veriùs per necessariam derivationem profluere.
- PDF 314 Cap. XIII. Ad perfectum Dei amorem spectare, ut ejus gratiâ universum quoque hominum genus ametur.
- PDF 352 Cap. XIV. Quàm egregia complures Dei famuli prædictæ adversùs proximos charitatis documenta exhibuerint.
- PDF 372 Cap. XV. Amorem divinum exigere, ut inimicos peculiariter diligamus.
- PDF 406 Cap. XVI. Exempla, in quibus prædicta exercitationes charitatis erga inimicos luculentiùs apparent.
- PDF 425 Cap. XVII. Esse aliquem hominis erga se amorem rectum, quèmque perfectus Dei amor non excludat, imò veriùs præscribat.
- PDF 460 Cap. XVIII. Quinam nostri amor sit pravus, & perfecto Dei amori contrarius: déque duplici arte, ad eum in nobis extinguendum idonea.
- PDF 473 Cap. XIX. Explicatur propositarum artium prior, vilis nempe, imò nulla æstimatio honorum præsentium, ad quorum cupidinem à perverso nostri amore incitamur.
- PDF 494 Cap. XX. Exponitur altera pars, prostigando rerum terrenorum amori utilis: perpetuus nempe usus, ubique contra ipsum tendendi, per abdicationem omnium, quæ ipse appetit, & consectationem omnium, quæ ipse aversatur.
- PDF 518 Cap. XXI. Quantum Dei amor ab amore opum terrenarum dissideat: quoque pacto hominem ad has repudiandas impellat.
- PDF 551 Cap. XXII. Incitari ab amore Dei animam, ut, quæcunque corpori amica sunt, fugiat, &, quæcunque invisa consectetur.
- PDF 576 Cap. XXIII. Qualis, & quanta esse debeat hominis, qui perfectè Deum diligit, adversùs suum corpus severitas.
- PDF 594 Cap. XXIV. Ad perfectum Dei amorem necessariò requiri, ut reprimamus voluntatem propriam, imò ut illâ etiam nos omnino abdicemus.
- PDF 632 Cap. XXV. Ad perfectum Dei amorem necessariò requiri, ut mens hominis supervacua omni cupiditate, & delectatione purgetur.
- PDF 659 Cap. XXVI. Volenti Deum perfectè diligere, proscribendam ex animo, ac mente bonam omnem æstimationem sui esse.
- PDF 691 Cap. XXVII. Perfectum Dei amorem exigere, ut non modò vanam omnem nostri æstimationem penitùs à mente ablegemus; sed etiam studeamus quàm abjectissimè de nobis sentire, omniúmque nos mortalium contemptissimos ducere.
- PDF 721 Cap. XXVIII. Proprium esse hominis, qui perfectè Deum amat, ut à nemine amari, & in pretio haberi, sed omnibus potiùs contemptui, & fastidio esse velit.
- PDF 737 Cap. XXIX. Quomodo, & quatenus anima Deum amans, hominum æstimationem, amorémque vitare, & contemptum, atque aspernationem quærere debeat.
- PDF 777 Cap. XXX. Insignia quædam aversi ab humana æstimatione, & gloria animi exempla.
- PDF 801 Cap. XXXI. Num ad summam divini amoris perfectionem attineat, circa interiora etiam bona amori sui ipsius repugnare: fugiendo, quidquid naturæ hominis esto sanctum, ac spirituale arrideat. Et sententia negans statuitur.
- PDF 844 Cap. XXXII. Rationes, quibus eadem sententia superiori capite oppugnata est, diluuntur.
- PDF 862 Cap. XXXIII. Num Dei amor, ubi ad summam perfectionem evasit totam unus occupare animam debeat, omnêmque etiam æternæ beatitudinis, gratiæque sanctificantis, & Christianarum virtutum, & cujuscunque demum boni, quod Deus ipse non est, ab ea amorem excludere.
- PDF 880 Cap. XXXIV. Epilogus, & conclusio totius operis.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
- PDF Appendix Unius Necessarii, Summatim recolligens
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Michael Angelus Tamburinus, Præpositus Genaralis Societ. Jesu.
- PDF Præfatio.
- PDF Index Capitum.
- PDF 1 Appendix Unius Necessarii.
- PDF 1 Caput I. Æquißimum esse, ut unusquisque hominum Deo totum se addicere, penitúsque adhærere, nec nisi ex eo vivere instituat.
- PDF 29 Caput II. Qualisnam esse interior vita hominis debeat, qui Deo totum se addixit, illíque uni vivere in animo habet.
- PDF 62 Caput III. Qualisnam exterior ejusdem vita esse debeat.
- PDF 99 Caput IV. De impedimentis, quæ prædictam vivendi rationem sectantibus se objiciunt: déque illo primitus, quod ab hominibus provenit.
- PDF 131 Caput V. De secundo impedimenti genere, quod occupationes externæ afferunt.
- PDF 157 Caput VI. De tertio impedimenti genere, quod ex corporis invaletudine oritur.
- PDF 187 Caput VII. De instrumentis perfectæ conjunctionis cum Deo: & primùm de omnifaria infectatione sui ipsius.
- PDF 217 Caput VIII. Secundum ejusdem instrumentum proponitur, aßidua nimirum sui ipsius, & totius suæ vitæ observatio.
- PDF 239 Caput IX. De tertio instrumento, quod est, sancta desideria, & semel conceptam Deo penitùs serviendi voluntatem crebrò instaurare.
- PDF 256 Caput X. De aliis quibusdam instrumentis, ad eundem finem consequendum appositis.
- PDF Index Rerum Memorabilium, Quæ in toto Unius Necessarii opere, hoc est, tribus ejus partibus, & Appendice, continentur.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine