Svmma Juris Canonici : Comprehensa Tribus Partibus In Qva Distincte Et Svccincte Explicantur, quæ ad personas, negotia, & iudicia Ecclesiastica ex Canonum præscripto, pertin [...]. Sive Commentarius In Regulas Juris Pontificii, Qvæ In Libro Qvinto, Et Sexto Decretalium Continentvr. Coloniæ Agrippinæ : Kalcovius, 1658 : Pars IV. 1659
Inhalt
- PDF De Personis Ecclesiasticis, Earumque statu, Dignitate, munere, & Immunitate
- PDF Agens De Rebvs Ecclesiæ Sacris, & profanis, earumq́ue usu, acquisitione, conservatione, & alienatione
- PDF Ivrisdictione Ecclesiasticâ, & Iudiciis
- PDF Sive Commentarius In Regulas Juris Pontificii, Qvæ In Libro Qvinto, Et Sexto Decretalium Continentvr
- PDF Vorderdeckel
- PDF Vorsatz
- PDF Titelblatt
- PDF Dedicatoria.
- PDF Censura Ordinarii.
- PDF 1 Commentarivs In T. 41. Libri V. Decretalivm, De Regvlis Ivris. Prologvs.
- PDF 2 Index Regvlarvm Lib V. Decretalivm.
- PDF 3 Index Regvlarvm Lib. VI. Decretalivm.
- PDF 6 Commentarivs In T. 41. Libri V. Decretalivm, De Regvlis Ivris.
- PDF 6 1. Omnis res per quascunque causas nascitur, per easdem dissolvitur.
- PDF 7 2. Estote misericordes, &c. Hoc loco nihil aliud nobis præcipi existimo, nisi ut ea facta, quæ dubium est, quo animo fiant, in meliorem partem interpretemur.
- PDF 9 3. Qui scandalizaverit &c. Vtilus scandalum nasci permittitur, quàm veritas relinquatur.
- PDF 11 4. Quod non es licitum in lege, neceßitas facit licitum. Nam & Sabbantumcustodiri præceptum est: Macchabæit temen sine culpâ in Sabbato pugnabant. Sic & hodie, si quis ieiunium fregerit ægrotus, reus voti non habetur.
- PDF 14 5. Quod latenter, aut per vim, vel aliàs licitè introductum est, nullâ debet stabilitate subsistere.
- PDF 15 6. Cùm incontemplatione &c. In ipso causæ initio non est àquæstionibus inchoandum.
- PDF 17 7. Quæ multoties, &c. Quicquid in sacratis Deo rebus, & Episcopis iniustè agitur, pro Sacrilegio reputatur, quia sacra sunt & à quoquam violari non debent.
- PDF 19 8. Qui ex timore facit præceptum, aliter quàm debeat, facit, & ideo iam non facit.
- PDF 21 9. Defleat peccator, quia offendens in uno, factus est omnium reus.
- PDF 22 10. Quamvis causæ, &c. Non potest esse Pastoris excusatio, si lupusoves comedit, & Pastor nescit.
- PDF 25 11. Indignum es, & à Romanæ Ecclesiæ consuetudine alienum, ut pro spiritualibus facere quis homagium compellatur.
- PDF 27 Regvlis Ivris Pontificii in VI. Decretalivm.
- PDF 27 Benevolo Lectori.
- PDF 28 Regvla I. Beneficium Ecclesiasticum non potest licitè sine institutione Canonicâ obtineri.
- PDF 31 Regvla II. Possessor malæ fidei ullo tempore non præscribit.
- PDF 35 Regvla III. Sine posseßione præscriptio non currit.
- PDF 36 Regvla IV. Peccatum non dimittitur, nisi restituatur ablatum.
- PDF 39 Regvla V. Peccati venia non datur, nisi correcto.
- PDF 43 Regvla VI. Nemo potest ad impoßibile obligari.
- PDF 47 Regvla VII. Privilegium personale personam sequitur, & extinguitur cum persona.
- PDF 50 Regvla VIII. Semel malus semper præsumitur esse malus.
- PDF 53 Regvla IX. Ratum quis habere non potest, quod ipsius nomine gestum non est.
- PDF 56 Regvla X. Ratihabitionem retrotrahi, & mandato non est dubium comparari.
- PDF 60 Regvla XI. Cum sunt partium iura obscura, reo favendum est, potius quàm actori.
- PDF 63 Regvla XII. In iudiciis non est acceptio personarum habenda.
- PDF 64 Regvla XIII. Ignorantia facti, non iuris excusat.
- PDF 66 Regvla XIV. Cùm quis in ius succedit alterius, iustam ignorantiæ causam censetur habere.
- PDF 67 Regvla XV. Odia restringi, favores convenit ampliari.
- PDF 71 Regvla XVI. Decet concessum à principe beneficium esse mansurum.
- PDF 73 Regvla XVII. Indultum à Iure beneficium non est alicui auferendum.
- PDF 75 Regula XVIII. Non firmatur tractu temporis, quod de iure ab initio non subsistit.
- PDF 77 Regvla XIX. Non est sine culpa, qui rei, quæ ad eum non pertinet, se immiscet.
- PDF 80 Regvla XX. Nullus pluribus uti defensionibus prohibetur.
- PDF 82 Regvla XXI. Quod semel placuit, amplius displicere non potest.
- PDF 84 Regvla XXII. Non debet aliquis alterius odio prægravari.
- PDF 86 Regvla XXIII. Sine culpâ, nisi subsit causa, non est aliquis puniendus.
- PDF 89 Regvla XXIV. Quod quis mandato facit Iudicis, dolo facere non videtur cùm habeat parere necesse.
- PDF 91 Regvla XXV. Mora sua cuilibet est nociva.
- PDF 94 Regvla XXVI. Ea, quæ fiunt à Iudice, si ad eius non spectant officium viribus non subsistunt.
- PDF 96 Regvla XXVII. Scienti & consentienti non fit iniuria, neque dolus.
- PDF 99 Regvla XXVIII. Quæ à iure communi exorbitant, nequaquam ad consequentiam sunt trahenda.
- PDF 100 Regvla XXIX. Quod omnes tangit, debet ad omnibus approbari.
- PDF 103 Regvla XXX. In obscuris minimum est sequendum.
- PDF 105 Regvla XXXI. Eum, qui certus est, certiorari ulterius non oportet.
- PDF 107 Regvla XXXII. Non licet actori, quod reo licitum non existit.
- PDF 109 Regvla XXXIII. Mutare quis consilium non potest in alterius detrimentum.
- PDF 111 Regvla XXXIV. Generi per speciem derogatur.
- PDF 113 Regvla XXXV. Plus semper in se continet, quod est minus.
- PDF 114 Regvla XXXVI. Pro possessore habetur, qui dolo desiit poßidere.
- PDF 116 Regvla XXXVII. Vtile non debet per inutile vitiari.
- PDF 118 Regvla XXXVIII. Ex eo non debet quis fructum consequi, quod nisus extitit impugnare.
- PDF 120 RegvlaXXXIX. Cum qui prohibetur, prohibentur omnia, quæ sequuntur ex illo.
- PDF 123 Regvla XL. Pluralis locutio duorum numero est contenta.
- PDF 125 Regvla XLI. Imputari non debet ei, per quem non stat, si non faciat, quod per eum fuerat faciendum.
- PDF 126 Regvla XLII. Accessorium naturam sequi congruit principalis.
- PDF 128 Regvla XLIII. Qui tacet, consentire videtur.
- PDF 132 Regvla XLIV. Is qui tacet, non fatetur, sed nec utique negare videtur.
- PDF 133 Regvla XLV. Inspicimus in obscuris, quod est verosimilius, vel quod plerumque fieri consuevit.
- PDF 135 Regvla XLVI. Is, qui in ius succedit alterius, eo iure, quo ille uti debebit.
- PDF 138 Regvla XLVII. Præsumitur ignorantia, ubi scientia non probatur.
- PDF 140 Regvla XLVIII. Locupletari non debet aliquis alterius iniuria, vel iactura.
- PDF 142 Regvla XLIX. In pœnis benignior est interpretatio facienda.
- PDF 144 Regvla L. Actus legitimi conditionem non recipiunt, neque diem.
- PDF 146 Regvla LI. Semel Deo dicatum non est ad usus humanos ulterius transferendum.
- PDF 149 Regvla LII. Non præstat impedimentum, quod de iure non sortitur effectum.
- PDF 152 Regvla LIII. Cui licet, quod est plus, licet utique quod est minus.
- PDF 155 Regvla LIV. Qui prior est tempore, potior est in iure.
- PDF 158 Regvla LV. Qui sentit onus, sentire debet commodum, & contra.
- PDF 162 Regvla LVI. In re communi potior est conditio prohibitis.
- PDF 164 Regvla LVII. Contra eum, qui legem dicere potuir apertius, est interpretario facienda.
- PDF 166 Regvla LVIII. Non est obligatorium contra bonos mores præstitum iuramentum.
- PDF 167 Regvla LIX. Dolo facit, qui petit, quod restituere oportet eundem.
- PDF 169 Regvla LX. Non est in mora, qui exceptione legitima se potest tueri.
- PDF 171 Regvla LXI. Quod ob gratiam alicuius conceditur, non est in eius dispendium retorquendum.
- PDF 174 Regvla LXII. Nullus ex consilio, dummodo fraudulentum non fuerit, obligatur.
- PDF 177 Regvla LXIII. Exceptionem obiiciens non videtur de intentione adversarii confiteri.
- PDF 179 Regvla LXIV. Quæ contra ius fiunt, debent utiq[ue] pro infectis haberi.
- PDF 181 Regvla LXV. In pari delicto vel causa potior est conditio poßidentis.
- PDF 183 Regvla LXVI. Cum non stat per eum, ad quem pertinet, quò minus conditio impleatur. haberi debet perinde, ac si implecta fuisset.
- PDF 184 Regvla LXVII. Quod alcui suo non licet nomine, nec alieno licebit.
- PDF 186 Regvla LXVIII. Potest quis per alium, quod potest facere per seipsum.
- PDF 188 Regvla LXIX. In malis promissis fidem non expedit observari.
- PDF 190 Regvla LXX. In alternativis debitoris est electio, & sufficit alterum adimpleri.
- PDF 193 Regvla LXXI. Qui ad agendum admittitur, est ad excipiendum multò magis admittendus.
- PDF 195 Regvla LXXII. Qui facit per alium, perinde est, ac si faciat per seipsum.
- PDF 198 Regvla LXXIII. Factum legitimè retractari non debet, licet casus postea eveniat, à quo non potuit inchoari.
- PDF 200 Regvla LXXIV. Quod alicui gratiosè conceditur, trahi non debet ab aliis in exemplum.
- PDF 201 Regvla LXXV. Frustra sibi fidem quis postulat ab eo servari, cui fidem à se præstitum servare recusat.
- PDF 203 Regvla LXXVI. Delictum personæ non debet in detrimentum ecclesiæ redundare.
- PDF 204 Regvla LXXVII. Rationi convenit, ut succedat in onere, qui substituitur in honore.
- PDF 205 Regvla LXXVIII. In argumentum trahi nequeunt, quæ propter neceßitatem aliquando sunt concessa.
- PDF 208 Regvla LXXIX. Nemo potest plus iuris transferre in alium, quàm sibi competere dignoscatur.
- PDF 210 Regvla LXXX. In toto partem non est dubium contineri.
- PDF 211 Regvla LXXXI. In generali conceßione non veniunt ea, quæ quis non esset verisimiliter in specie concessurus.
- PDF 213 Regvla LXXXII. Qui contra iura mercatur, bonam fidem præsumitur non habere.
- PDF 215 Regvla LXXXIII. Bona fides patitur, ut semel exactum iterum exigatur.
- PDF 217 Regvla LXXXIV. Quod una via prohibetur alicui, ad id alia via non debet admitti.
- PDF 219 Regvla LXXXV. Contractus ex conventione legem accipere dignoscuntur.
- PDF 221 Regvla LXXXVI. Damnum, quod quis sua culpa sentit, sibi debet, non aliis imputare.
- PDF 223 Regvla LXXXVII. Infamibus non pateant portæ dignitatum.
- PDF 225 Regvla LXXXVIII. Certum est, quod is committit in legem, qui legis verba complectens contra legis nititur voluntatem.
- PDF Index Rerum, & Verborum memorabilium, quæ in hoc Commentario Regularum juris Libri 5. Decretalium continentur.
- PDF Index Rerum, & Verborum memorabilium, quæ in hoc Commentario Regularum juris Libri sexti Decretalium continentur.
- PDF Vorsatz
- PDF Rückdeckel
- PDF Rücken
- PDF Sive Antinomia Ivris Pontificii Et Cæsarei