Theologiæ Sacramentalis Scholasticæ Et Moralis Pars ... : Ad Mentem Doctoris Subtilis Ioannis Duns Scoti D. Augustino conformenIn Qua Tractatur De Contractu Et Sacramento Matrimonii / Auctore F. Ioanne Bosco Ordinis Fratrum Minorum in Academia Lovaniensi S. Theologiæ Lectore Jubilato. Lovanii : Nempaeus, 1665- : Pars Quinta. Lovanii : Nempaeus, 1678
Content
- PDF Pars Prima. In qua tractatur de Sacramentis in Genere, & duobus primis in specie
- PDF Pars Secvnda. In quâ tractatur de Augustissimo Eucharistiæ Sacramento, ac Sacrificio Missæ, ...
- PDF Pars Tertia. In qua tractatur de Virtute ac Sacrameto Pœnitentiæ
- PDF Pars Qvarta. In quo tractatur de Ministro Sacramento Pœnitentiæ. Item de Sacramentis Extrema Unctionis, & Ordinis
- PDF In Qua Tractatur De Contractu Et Sacramento Matrimonii
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Schmutztitel
- PDF Title page
- PDF Index Et Ordo Disputationum, Sectionum, Et Conclusionum, Quæ in hac Quinta Parte continentur.
- PDF Facultas Reverendissimi Patris Comissarii Generalis.
- PDF Facultas Reverendi Admodum P. Ministri Provincialis.
- PDF Approbatio Theologorum Ordinis.
- PDF Censura.
- PDF Privilegium Cæsareum.
- PDF Privilegium Regis Hispaniarum.
- PDF 1 Disputatio XI. De Contractu Et Sacramento Matrimomii.
- PDF 2 Sectio Prima. De natura & vi sponsalium.
- PDF 3 Concl. I. Sponsalia sunt mutua promisso futuri Matrimonii. Obligant graviter pro prima opportuniate; nisi certum tempus fuerit præfixum.
- PDF 10 Concl. II. Datur promisso liberalis seu gratuita futuri Matrimonii. Potest obligare sub veniali, vel etiam sub pœna.
- PDF 16 Concl. III. Acceptans gratuitam promissionem Matrimonii, non hoc ipso repromittit.
- PDF 27 Concl. IV. Promissio Matrimonii merè interna, nullam parit obligationem.
- PDF 33 Concl. V. Sponsalia ficta ad nihil obligant, nisi fuerint damnificantia.
- PDF 42 Concl. VI. Ut Sponsalia ad aliquid obligent, requiritur & sufficit deliberatio, sufficiens ad mortale.
- PDF 52 Concl. VII. Sponsalia facta sub conditione, vel indeterminatè alicui plurium personarum, non priùs efficiunt Sponsos, quàm conditio impleatur, aut certa persona eligatur.
- PDF 55 Concl. VIII. Ad Valorem Sponsalium jus positivum exigit septennium, completum die ultimo; malitia tamen supplet ætatem.
- PDF 64 Concl. IX. Valent & licent Sponsalia clandestina.
- PDF 66 Concl. X. In Sponsalibus possunt tradi arrhæ, amittendæ ab eo, qui injustè resilierit.
- PDF 69 Concl. XI. Sponsalia licitè muniuntur pœnis, dandis ab injustè resiliente.
- PDF 77 Concl. XII. Restitutio arrhæ, & insuper duplum aut triplum; prout etiam propriè dicta pœna, apposita Sponsalibus, debetur ante sententiam Judicis. Fortè non ante exigentiam partis.
- PDF 82 Concl. XIII. Invalidè promittit Matrimonium, per se loquendo, qui habet votum simplex castitatis; subindè tamen tenetur Matrimonium contrahere.
- PDF 90 Concl. XIV. Sponsalia secunda obligant prioribus solutis, si hoc intenderint spondentes.
- PDF 94 Concl. XV. Matrimonium impuberum, etiam clandestinum, juris interpretatione habet rationem Sponsalium; forte & Matrimonium clandestinum puberum.
- PDF 99 Concl. XVI. Fornicatio Sponsæ non est propriè adulterium.
- PDF 103 Concl. XVII. Probabile est, fornicationem sponsæ non habere specialem malitiam, in Confessione explicandam.
- PDF 107 Concl. XVIII. Nullum jus oritur ex sponsalibus ad oscula libidinosa, etiam secluso periculo pollutionis.
- PDF 109 Sectio II. De jure dissolvendi sponsalia.
- PDF 109 Concl. I. Puberum Sponsalia, etiam jurata, dissolvuntur mutuo ipsorum consensu; impuberum, non nisi post pubertatem, etiam consensu unius, statim, id, est intrà triduum, reclamantis, non expectatàalterius pubertate.
- PDF 118 Concl. II. Elapso terminopræfixo adimpletioni Sponsalium, aliquando expirat eorum obligatio, aliquando non.
- PDF 122 Concl. III. Solvunt utrimque sponsalia, susceptio Ordinis sacri, & solemnis professio Religionis. Qui juravit, non debet primò contrahere, nisi aliquid aliud obstet.
- PDF 130 Concl. IV. Dissolvere potest Sponsalia, qui notabilem mutationem, aut conditionem certò, deprehendit, quam implicitè in contrahendo exclusit.
- PDF 134 Concl. V. Votum Religionis, ejusque ingressus, tribuunt alteri parti jus resiliendi à sponsalibus, minimè illa dissolvunt ex parte utriusque.
- PDF 138 Concl. VI. Votum Ordinis Sacri, aut castitatis valet, sed sine præjudicio sponsalium præcedentium. Votum castitatis perpetuæ tribuit jus alteri parti resiliendi.
- PDF 145 Concl. VII. Sponsalia posteriora, utì etiam Matrimonium subsequens, tribuunt jus innocenti dissolvendi sponsalia priora; minimè ea solvunt ex parte utriusque.
- PDF 151 Concl. VIII. Fornicatio sponsæ (secùs sponsi) præcedens, & fornicatio tam sponsi quàm sponsæ subsequens, tribuunt parti innocenti jus resiliendi à sponsalibus; non dissolvunt ea ex parte utriusque.
- PDF 154 Concl. IX. Tribuit jus dissolvendi sponsalia transmigratio sponsi in terras longinquas. Item peregrinatio absque spe celeris reditus.
- PDF 157 Concl. X. Tam sponsus, quàm sponsa, potest resilire propter supervenientem notabilem deformitatem corporis, morbum incurabilem aut contagiosum, notabile detrimentum famæ, aut bonorum temporalium.
- PDF 162 Concl. XI. Licita est dissolutio Sponsalium propriâ auctoritate, quando constat de justitia causæ, & abest scandalum, neque satisfaciendum est Ecclesiæ, aliâs sententia Ordinarii expectanda erit.
- PDF 169 Concl. XII. Occultè corrupta, de vitio interrogata, tegere illud potest, & exigere Matrimonium.
- PDF 176 Concl. XIII. Sponsus, conscius sufficientis causæ resiliendi, præfumitur cedere jure suo, si posteà sponsam carnaliter cognoscat.
- PDF 179 Concl. XIV. Qui justè resilit à sponsalibus, non tenetur solvere expensas, & reficere damna alterius partis; secùs, qui injustè.
- PDF 183 Sectio III. De Contractu Matrimonii.
- PDF 183 Concl. I. Contractus Matrimonii est, consensus reciprocus maris & fœminæ, signo externo expressus, quo jus perpetuum tradunt in mutua corpora ad usum conjugalem.
- PDF 196 Concl. II. Contractus Matrimonii institutus est à Deo in primis parentibus, ante peccatum.
- PDF 200 Concl. III. Signum externum, quod requiritur ad contractum Matrimonii, non necessario est vox.
- PDF 204 Concl. IV. Formæ verborum, quibus certò contrahitur Matrimonium, sunt hæ & similes: Te accipio in meam: Ex nunc teneo te pro uxore: Ab hoc tempore servabo tibi fidem ùt uxori. Idem est, si viro dicenti: Accipio te in meam, ipsa respondeat; Placet, aut, Consentio. Dubia forma est: Volo te habere in uxorem. Item: Habebo te in uxorem: Providebo tibi ùt uxori, si non addatur: Ex nunc.
- PDF 213 Concl. V. Signum externum sufficiens ad contractum Matrimonii, potest esse nutus, porrectio manuum, donatio annuli seu subarrhatio, traductio in domum Sponsi; immò, secluso scandalo, copula carnalis.
- PDF 223 Concl. VI. Sufficit ad Matrimonium, & vera sponsalia constituenda, consensus parentum, expressus in præsentia filiorum, eis intelligentibus & tacentibus.
- PDF 227 Concl. VII. Consensus in Matrimonio suppletur à solo Deo.
- PDF 233 Concl. VIII. Vinculum Matrimonii est obligatio justitiæ ad bonum Sacramenti, prolis & fidei.
- PDF 236 Concl. IX. Validè & licitè separatur ab initio Matrimonii, jus proximum usûs corporis, ab ejus dominio, per legem, pactum, vel votum ex mutuo consensus.
- PDF 254 Concl. X. Matrimonium aliud legitimum, aliud ratum. Utrumque consummatur per commixtionem sanguinis, de se aptam ad generationem prolis.
- PDF 257 Sectio IV. De Sacramento Matrimonii.
- PDF 257 Concl. I. Contractui matrimoniali annexuit Christus Sacramentum propriè dictum Matth. 19.
- PDF 273 Concl. II. Materia Sacramenti Matrimonii sunt corpora legitima contrahentium.
- PDF 283 Concl. III. Forma Sacramenti Matrimonii, in qua tota essentia ejus consistit, est consensus legitimus conjugum, externo signo expressus.
- PDF 287 Concl. IV. Ministri Sacramenti Matrimonii, sunt ipsi contrahentes, non autem Sacerdotes benedicentes, vel assistentes.
- PDF 310 Concl. V. Matrimonium potest in uno contrahentium esse Sacramentum, & non in alio.
- PDF 317 Concl. VI. Matrimonium infidelium non eò sit Sacramentum, quòd uterque baptizetur; sed neque quòd prior consensus posteà renovetur.
- PDF 324 Sectio V. De Permissione, & præcepto Matrimonii.
- PDF 325 Concl. I. Jus naturæ permittit Matrimonium, nulli præcipit, nisi quando genus humanum deficeret.
- PDF 335 Concl. II. Licitè contrahitur Matrimonium ob procreandam prolem; item ad evitandam propriam incontinentiam; ob vitam socialem; servandum statum; acquirendum divitias, dignitatem, officium; nisi hæc immoderatè appetantur. Immo fortè ob moderatam voluptatem ex usu conjugii.
- PDF 347 Concl. III. Valet Matrimonium initum sine consensu Parentum; immo licet ex justa causa.
- PDF 360 Concl. IV. Leges civiles, quæ filios, vel filias, nubentes contra justam & rationabilem voluntatem parentum, exhæredari posse à parentibus volunt, justæsunt atque servandæ.
- PDF 367 Concl. V. Parentes tenentur dotare filiam, nubentem ipsis invitis, in casibus, in quibus non possunt eam exhæredare; nisi ita dives foret, ut alimenta haberet.
- PDF 371 Concl. VI. Unus potest successivè cum pluribus contrahere.
- PDF 376 Concl. VII. Nulli hodie licet cum cum pluribus simul contrahere: olim licuit viris.
- PDF 388 Sectio VI. De Matrimonio per procuratorem.
- PDF 389 Concl. I. Matrimonium initum per Procuratorem, vel literas, aut nuntium, valet, ac Sacramentum est, servatis certis conditionibus.
- PDF 393 Concl. II. Ut Matrimonium per Procuratorem valeat, debet procedere ex speciali voluntate mandantis vera, nunquam revocata. Debet etiam Procurator per seipsum contrahere.
- PDF 399 Concl. III. Recipitur Sacramentum, quando contractus perficitur; ejusque minister est dominus mandans, non mandatarius.
- PDF 403 Concl. IV. Nihil interest, an tempore contractus mandans seu scribens vigilet, an dormiat: sanæ mentis sit, an amens.
- PDF 408 Concl. V. Servanda est lex Tridentini de Parocho & testibus, non in confectione instrumenti, sed in ipso contractu.
- PDF 414 Sectio VII. De Matrimonio inito ex errore vel metu.
- PDF 414 Concl. I. Error vel dolus circa substantialia jure naturę invalidat Matrimonium.
- PDF 423 Concl. II. Error seu dolus circa accidentalia non irritat Matrimonium.
- PDF 433 Concl. III. Stat validus consensus matrimonialis cum falsa opinione consanguinitatis.
- PDF 437 Concl. IV. Non vitiatur Matrimonium es metu justè incusso.
- PDF 448 Concl. V. Matrimonium contractum metu, qui posset cadere in vitum constantem, ad eum finem injustè incusso, jus Ecclesiasticum declarat irritum.
- PDF 474 Concl. VI. Gravis metus, injustè incussus ad finem Matrimonii, irritat Matrimonium, sic contractum, jure naturali seu divino.
- PDF 479 Concl. VII. Non vitiatur Matrimonium ex levi metu, injustè incusso.
- PDF 489 Concl. VIII. Qui injustè coëgit ad Matrimonium, posset ante sententiam, altero invito, resilite; nisi intulisset damnum alio modo irreparabile.
- PDF 495 Concl. IX. Matrimonium metu gravi invalidè contractum, non efficitur validum juramento.
- PDF 504 Concl. X. Matrimonium invalidè contractum propter metum, non efficitur validum per copulam, ex eodem metu subsecutam.
- PDF 509 Concl. XI. Sponsalia gravi metu extorta, fortè ipso jure valida, non confirmantur juramento.
- PDF 512 Concl. XII. Illicitè Superiores quempiam ad Matrimonium cogunt, nisi lex naturæ id præcipiat. Domini etiam temporales aut Magistratus (sub quibus Reges non solent comprehendi) minis & pœnis cogentes subditos, aut quosvis alios, ad Matrimonium, excommunicationem incurrunt.
- PDF 517 Sectio VIII. De Matrimonio Conditionato.
- PDF 518 Concl. I. Consensus matrimonialis recipit diem & conditionem.
- PDF 525 Concl. II. Adveniente die, & adimpletâ conditione, perficitur Matrimonium in ratione contractûs & Sacramenti sine nono consensu, nisi prior fuerit revocatus.
- PDF 529 Conc. III. Si pendente conditione, alia absolutè ducatur, primum Matrimonium est invalidum etsi posteà conditio impleatur; secundum est validum, quàmvis illicitum.
- PDF 539 Concl. IV. Si quis contrahat conditionatè cum duabus simul, valet illud Matrimonium, cujus conditio primò impletur: quòd si conditiones simul ponantur, neutrum est validum.
- PDF 545 Concl. V. Non requiritur in contrahentibus cognitio adimpletæ conditionis, nisi ad usum Matrimonii: neque est necesse, Pastorem & testes interesse impletioni conditionis.
- PDF 551 Concl. VI. Matrimonium inter inhabiles, Si Pontifex dispensaverit, valet, cognitâ dispensatione.
- PDF 560 Concl. VII. Quælibet conditio pro futuro, seriò adjecta, suspendit valorem, & invalidat Matrimonium, si non ponatur tempore assignato. Conditio de præsenti & præterito, vel statim vitiat, vel nunquam. Qui pendente conditione se carnaliter cognoscunt, censentur à conditione recedere, & absolutè contrahere.
- PDF 570 Concl. VIII. Conditio impossibilis aut turpis, adjecta Matrimonio, rejicitur.
- PDF 587 Concl. IX. Si conditiones contra substantiam Matrimonii inserantur; putà, si alter dicat alteri: Contraho tecum, si generationem prolis evites: vel, donec inveniam aliam honore vel facultatibus ditiorem: aut, si pro quæstu adulterandam te tradas: Matrimonialis contractus, quantumcunque sit favorabilis, caret effectu.
- PDF 602 Concl. X. Hæc conditio: Si sol cras oriatur, non est suspensiva; secùs ista: Si Petrus transeat per plateas.
- PDF 608 Concl. XI. Modus contrarius substantiæ, aut bonis Matrimonii, illud annullat: impossibilis & turpis, rejicitur: honestus & possibilis non suspendit. Uti nec demonstratio vel causa, per de loquendo.
- PDF 612 Sectio IX. De Matrimonio clandestino.
- PDF 613 Concl. I. Matrimonia clandestina antiquitùs semper fuerunt prohibita; non semper irrita.
- PDF 620 Concl. II. Contrahens hodie Matrimonium absque Parocho & testibus, ubi Trident. est receptum, non incurrit pœnas clandestini, jure antiquo constitutas.
- PDF 624 Concl. III. Novâ lege Concilii Tridentini irritantur Matrimonia aliter contracta, quàm præsente proprio Parocho, vel alio Sacerdote, de ipsius Parochi seu Ordinarii licentia, & duobus vel tribus testibus.
- PDF 632 Concl. IV. Lex Tridentini, irritans, Matrimonia clandestina, obligavit in singulis Parochiis, à trigesima die publicationis ibi factæ, omnes in ea habitantes, etiam ignorantes.
- PDF 636 Concl. V. Lex Tridentini, irritans Matrimonia clandestina, obligat hæreticos, & Catholicos in terris hæreticorum, si ad Ordinarium vel delegatum sit tutus accessus; aliàs validè contrahent coram duobus testibus.
- PDF 646 Concl. VI. Peregrinus validè contrahit sine Parocho & testibus, ubi Concilium non est receptum; nisi fortè peregrinetur in fraudem; invalidè ubi est receptum.
- PDF 655 Concl. VII. Nomine, Ordinarii, intelliguntur omnes illi, qui habent potestatem Episcopalem, vel quasi Epicopalem. Nomine autem, Parochi, omnes illi, qui habent beneficium cum cura animarum, vel per Episcopum præficiuntur toti Parochiæ, ut ejus curam gerant.
- PDF 662 Concl. VIII. Parochus assistens Matrimonio non debet esse Sacerdos; secùs delegatus.
- PDF 669 Concl. IX. Matrimonium contractum coram Parocho excommunicato, suspenso, vel irregulari, non tolerato, est validum.
- PDF 678 Concl. X. Valet Matrimonium, contractum coram Parocho, habente titulum coloratum, cum errore communi.
- PDF 681 Concl. XI. Ut valeat Matrimonium requiritur assistentia proprii Parochi. Proprius autem est, in cuius Parochia contrahentes habent domicilium vel quasi.
- PDF 689 Concl. XII. Proprius Parochus vagorum est Parochus loci, in quo pro tempore morantur.
- PDF 695 Concl. XIII. Valet Matrimonium, contractum coram proprio Parocho unius contrahentium, etiam in aliena Parochia.
- PDF 704 Concl. XIV. Ut valeat Matrimonium, non requiritur præsentia libera Parochi, vel postulata; modo actum percipiat per se, vel per interpretem, ita ut de eo testari possit.
- PDF 717 Concl. XV. Testes in Matrimonio non debent esse omni exceptione Majores. Satìs est, si habeant usum rationis. Oportet sint duo, præter Parochum, physicè simul cum eo præsentes.
- PDF 722 Concl. XVI. Licentia assistendi, non debet esse in scriptis. Includitur in generali commissione administrandiomnia, quæ pertinent ad duram animarum. Valet præsumpta de præterito vel præsenti, secùs de futuro.
- PDF 731 Concl. XVII. Licentia facta sub certa forma, eâ non servatâ; aliquando valet, aliquando non.
- PDF 736 Concl. XVIII. Licentia vi aut metu extorta, valet. Uti & dolo impetrata, nisi esset dolus circa substantiam.
- PDF 741 Concl. XIX. Regulariter non est credendum dicenti, se habere licentiam, ut alienus Sacerdos assistat Matrimonio.
- PDF 743 Concl. XX. Ad valorem Matrimonii nulla requiruntur verba Parochi. Aliqua sunt de necessitate præcepti.
- PDF 748 Sectio X. De Denunciationibus.
- PDF 748 Concl. I. Tridentinum præcipit absque irritatione, ut in posterum antequam Matrimonium contrahatur, ter à proprio Parocho contrahentium, tribus continuis diebus festivis, in Ecclesia, inter Missarum solemnia, publicè denuntietur, inter quos Matrimonium sit contrahendum.
- PDF 750 Concl. II. Omittere omnes denuntiationes, seclusâ debita dispensatione, & justâ causâ, est peccatum mortale; secùs unam.
- PDF 755 Concl. III. Satisfit præcepto Tridentini, si in publico concursu, etiam feriali, per Ædituum, de mandato Parochi, fiant denuntiationes. Utrobique tamen, si sponsi sint ex diversis Parochiis.
- PDF 758 Concl. IV. Omitti possunt omnes denuntiationes, vel aliquæ, si fuerit probabilis suspicio, Matrimonium malitiosè impediri posse. Consuetudo requirit dispensationem Ordinarii, per se loquendo.
- PDF 762 Concl. V. Dispensant in denuntiationibus Episcopus, vel habens jurisdictionem Episcopalem.
- PDF 767 Concl. VI. Ex variis causis dispensat Ordinarius in denuntiationibus. Una ex illis est: Si supponantur partes liberæ ab impedimento.
- PDF 782 Concl. VII. Si Ordinarius neget dispensationem debitam in denuntiationibus, non hoc ipso censetur concessa. Ordinarius alterius contrahentium potest dispensare cum utroque.
- PDF 789 Concl. VIII. Denuntiationes omissę ante contractum Matrimonii, præmittendæ sunt ejus consummationi, nisi Ordinarius planè relinquendas judicet.
- PDF 793 Concl. IX. Conscius alicujus impedimenti, etiam sub secreto naturali, tenetur, per se loquendo, illud revelare, si sperat Matrimonium impediendum.
- PDF 801 Concl. X. Si impedimentum soli Parocho contest extra Confessionem, debet, præmissâ secretâ admonitione, publicè accedentees rejicere, nisi sciat obtentam dispensationem pro foro conscientiæ.
- PDF 815 Concl. XI. Si impedimentum soli Parocho vel Ordinario constet ex Confessione, tenetur regulariter assistere.
- PDF 820 Concl. XII. Ante benedictionem Matrimonium consummare, nullum est peccatum; eam omninò prætermittere, saltem veniale,
- PDF 828 Concl. XIII. Benedictio non adhibetur secundis nuptiis ex parte utriusque, quando uterque in primis nuptiis fuit benedictus.
- PDF 836 Sectio XI. De pœnis Matrimonii clandestini.
- PDF 836 Concl. I. Filii nati ex Matrimonio clandestino, inito in gradu prohibito, etiam ignoranter, sunt illegitimi.
- PDF 846 Concl. II. Matrimonium clandestinum validum legitimat prolem, antea susceptam à parentibus, habilibus ad contrahendum inter se tempore conceptionis, aut nativitatis prolis.
- PDF 850 Concl. III. Clandestinè contrahentes sinè Parocho & testibus, Trid. reddit inhabiles ad sic contrahendum, eosque graviter arbitrio Ordinarii puniri præcipit. Contrahentibus clandestinè non præmissis denuntiationibus, condigna pœnitentia injungatur.
- PDF 856 Concl. IV. Parochus, vel quicumque alius Sacerdos regularis vel secularis, qui Matrimoniis, non præmissa denuntiatione interfuerit per triennium suspendus est ab Officio. Utì etiam Parochus, qui, etsi non interfit, sciens tamen talia Matrimonia non prohibuerit.
- PDF 866 Concl. V. Parochus suspensus ab officio per triennium, eò quòd interfuerit Matrimonio clandestino, non est consequenter suspensus à beneficio. Nequit eum Episcopus absolvere.
- PDF 871 Concl. VI. Potest Pater exhædere clam contrahentem Matrimonium, nullá præmissâ Judicis sententiâ. Pœna illegitimitatis fortè requirit sententiam Judicis. Etiam Judex sæcularis potest infligere pœnas laicis, clam contrahentibus.
- PDF 876 Sectio XII. De Indissolubilitate Matrimonii.
- PDF 876 Concl. I. Obligationem indissolubilem Matrimonii instituit Deus ab initio, non quia omninò necessaria, sed quia maximè consona naturæ rationali.
- PDF 886 Concl. II. In lege veteri licitè solvebatur Matrimonium consummatum per libellum repudii.
- PDF 894 Concl. III. In Lege nova non solvitur Matrimonium fidelium consummatum, nisi per mortem.
- PDF 903 Concl. IV. Matrimonium infidelium, quantumvis consummatum, potest dissolvi, etiam quoad vinculum, si alter conjux ad fidem convertatur; alter autem in infidelitate pertinax, aut omninò cohabitationem respuat, aut cohabitare nolit absque Creatoris contumelia, vel absque eo, quòd conjugem fidelem ad peccatum lethale pertrahat: & tunc integrum est converso ad alias nuptias migrare.
- PDF 917 Concl. V. Matrimonium infidelium consummatum non solvitur quoad vinculum susceptione Baptismi; sed novo Matrimonio partis fidelis.
- PDF 924 Concl. VI. Matrimonium consummatum infidelium non dissolvitur per Professionem religiosam; multò minùs per susceptionem sacrorum Ordinum.
- PDF 933 Concl. VII. Matrimonium ratum sæpiùs ob causam dissolvit Ecclesia.
- PDF 951 Concl. VIII. Matrimonium ratum inter fideles solvitur quoad vinculum per solemnem Professionem Religionis.
- PDF 967 Concl. IX. Incertum est, an per vota simplicia, post biennium emissa in Societate Jesu, dirimatur Matrimonium ratum.
- PDF 974 Concl. X. Matrimonium ratum dissolvitur per Vota Religiosorum tertię Regulę S. Francisci & S. Dominici, qui collegialiter vivunt sub regimine Prælati.
- PDF 983 Concl. XI. Jus concedit conjugibus bimestre, à die contractûs, ad deliberandum de ingressu Religionis.
- PDF 994 Concl. XII. Conjuges tempore, sibi concesso ad deliberandum, non tenentur Matrimonium consummare, etiamsi non deliberent.
- PDF 998 Concl. XIII. Consummatio Matrimonii, per vim aut metum gravem injustè extorta, non præjudicat innocenti. Nocens nequit inire aliud Matrimonium.
- PDF Index Rerum Præcipuarum, Quæ In Hac Quinta Parte Continentur.
- PDF Errata Sic Corrige.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
- PDF Vorderschnitt
- PDF Pars Sexta. In Qua Tractatur De Impedimentis Matrimonii, Usu Et Divortio