Content
PDF In Qvo Genuina sententia profundißimi Doctoris de Auxilio gratiæ medicinalis Christi Salvatoris, & de prædestinatione hominum & Angelorum proponitur, ac dilucidè ostenditur PDF In Qvo Genuina sententia S. Avgvstini de humanæ naturæ stantis, lapsæ, puræ statu & viribus eruitur & explicatur PDF In quo hæreses & mores Pelagij contra naturæ humanæ sanitatem, ægritudinem & medicinam ex S. Augustino recensentur ac refutantur PDF Front cover PDF Endsheet PDF Engraved titlepage PDF Title page PDF Copia testamenti Perillustris ac Reverendißimi Domini Cornelij Iansenij Episcopi Iprensis ab ipso dictati vix media hora ante mortem. PDF Serenissimo Principi Ferdinando, Hispaniarvm Infanti, S. R. E Cardinali, Belgarvm Gvbernatori &c. PDF Censvra. PDF Censvra PDF Summa Privilegij Caesarei. PDF Summa Privilegij Regiae Catholicae Majestatis. PDF Summa Privilegij ejusdem Regiae Catholicae Majestatis in Concilio Brabantiae. PDF Synopsis Vitae Avctoris. PDF Praefatio In Pelagivm. PDF Liber Primvs. Historia de Haeresi Pelagiana. PDF Liber Secundus. PDF Liber Tertius. PDF Cap. 1. De peccato originali. Variae Scripturarum corruptelae. PDF 2. Rationes quibus peccatum originale oppugnant. PDF 3. Absurda quae ex Originalis peccati fide à Pelagianis inferuntur. PDF 4. Pelagiani praecones & patroni libidinis. PDF 5. Libidinem non esse malam varijs argumentis astruunt & Scripturas solvunt. PDF 6. Admittunt malas consuetudines; eas esse legem in membris. Caput septimum ad Romanos pervertunt. Multasque calumnias in Catholicos co[m]miniscuntur. PDF 7. Bonam esse libidinem multis argumentis probant. PDF 8. De bonitate aliarum cupiditatum. PDF 9. Indagantur causae cur libidines velut naturaliter bonas commendarent. PDF 10. De usu vel fruitione libidinis. Et quid nuptiae. PDF 11. De caeterarum carnalium voluptatum fruitione. Et cujus Philosophicae sectae Iulianus. PDF 12. De ignorantia parvuloru[m] quid senserint? PDF 13. De ignorantia adultorum, invincibili, vincibili. PDF 14. De morte quid senserint? PDF 15. De caeteris miserijs humanae naturae. PDF 16. Synopsis de praedictis defectibus. PDF 17. De statu nascentium. Omne malum ab eo removent. PDF 18. Multis titulis naturam parvulorum ornant, imo felicitatem tribuunt. PDF 19. Parvulis sine baptismo morientibus Pelagiani tribuunt vitam [a]eternam. Quid illa; an beatitudo naturalis? Quid regnum coelorum? PDF 20. Argumenta, quod per vitam aeternam, Pelagiani intelligant beatitudine[m] clarae visionis Dei. PDF 21. Vtrum Pelagiani sententiam suam de vitâ aeternâ parvulis non baptizatis danda, tandem mutaverint. PDF 22. Iisdem argumentis probari potest, Pelagianos parvulis nascentibus supernaturalem innocentiam dare, quibus aliqui probari putant, eos morientibus sine baptismo vitam aeternam supernaturalem promisisse. PDF 23. Solvuntur difficultates ex Augustino motae. PDF 24. De statu adultorum sine fide moraliter bene viventium, post hanc vitam. PDF Liber Quartus. PDF Praefatio. PDF Cap. 1. Quid peccatum. PDF 2. Nulla pecca[n]di infirmitas in homine. PDF 3. Peccandi infirmitas non potest infligi à Deo in poenam praecedentis peccati. PDF 4. Malae consuetudines difficultatem bene vivendi afferunt. PDF 5. Vnum peccatum non est poena alterius, & quomodo Deus tradat hominem desiderijs suis. PDF 6. De virtute & operibus ejus. PDF 7. De seminibus virtutum naturalibus. PDF 8. De laude naturae & fructibus illorum seminum naturalium in infidelibus. PDF 9. Vires naturae ad cognoscendum, diligendum, & colendum Deum. PDF 10. Vires naturae ad exercendas omnes virtutes cardinales. PDF 11. Iusta vita, salus, vita aeterna, & regnum Dei per naturae vires. PDF 12. Vires ad poenitendum & redeundum ad justitiam naturalem, & quid illa sit. PDF 13. Vires ad superandas malas consuetudines & impetus passionum. PDF 14. Quod homo possit per naturam liberi arbitrij esse perfectus, & non peccare si velit. PDF 15. Tollunt orationem fidelium pro obtinenda tentationum victoria, & peccatorum venia. PDF 16. Argumenta nonnulla quibus non peccandi possibilitatem asserunt. PDF 17. Discrimen statuunt inter esse, &, posse esse sine peccato. PDF 18. Non peccandi non modo possibilitatem, sed etiam facilitatem asserunt. PDF 19. Άπάθειαν inducunt. Quid illa sit; & unde hausta. Differentia inter impeccantia[m] & impeccabilitatem: inter sine peccato esse & άναμάϱτ[...]ον. PDF 20. Ecclesia tota ex solis justis & non peccantibus conflatur. PDF 21. Perfecti viri in hac vita aequales beatis & Angelis Dei. PDF 22. Homo per liberum arbitrium fit in hac vita aequalis Deo. De superbia Pelagianorum. PDF Liber Quintus. PDF Praefatio. PDF Cap. 1. Primus Pelagianismi status Ethnicismus: nudam naturam praedicat. PDF Cap. 2. Secundus Pelagianismi status Semi-Ethnicismus: gratiam naturae extollit. PDF Cap. 3. Tertius Pelagianismi status Iudaismus: quando inductus. PDF 4. Legis laudes & vires. Effectus ejus justitia, vita aeterna & regnum coelorum. PDF 5. Legis scopus. De tribus statibus generis humani sub natura, sub lege, & sub gratia. PDF 6. In tribus situm est adjutorium gratiae Christi, & primo de remissione peccatorum. PDF 7. Remissio peccati propriè gratia per fidem Christi data: & tribus modis juxta Pelagianos gratuita. Pauca de differentia justitiae hominis, factorum, ex lege & justitia fidei seu ex fide. PDF 8. De alia Christi gratia, doctrina & exemplo Christi. Quae vires & effectus ejus, & quamdiu à Pelagianis asserta. PDF 9. Varijs nominibus gratiam legis & doctrinae praedicant. Vbi de revelatione sapientiae, oculorum apertione, praemij promissione, insidiarum detectione, caelesti illuminatione, suasione, scientia. PDF 10. Negant Pelagiani gratiam Dei & adjutorium ad singulos actus dari: quo tacitè duo Christianae doctrinae capita convellunt. PDF 11. Quid sit adjutorium possibilitatis, & adjutorium voluntatis & actionis: & quatuor utriusque differentiae. PDF 12. Indagantur causae cur adjutorium voluntatis & actionis abhorreant, solo auxilio possibilitatis contenti. Prima, quia tollitur liberum arbitrium cum tale adjutorium homini non datur. PDF 13. Secunda causa, quia tollitur liberum arbitrium, quando tale adjutorium homini datur. PDF 14. De simili errore Monachorum Adrumetinorum & à Pelagiano differentia. PDF 15. Tertia, quarta & quinta causa repudiandi talis adjutorij est coactio, necessitas, fatum. PDF 16. Sexta, septima & octava causa, quia securitatem ignavam adfert, laudem, meritum & praemium tollit. PDF 17. Quale sit illud adjutorium quod tot criminationibus Pelagiani accusant. PDF 18. De adjutorio possibilitatis interno. PDF 19. Etjam in voluntate potest dari auxilium possibilitatis. De concursu generali Dei ad omnes naturas. PDF 20. De concursu generali Dei ad operationes etjam voluntatis. PDF 21. Solvitur objectio ex Epistola Divi Hieronymi ad Ctesiphontem petita. PDF 22. De adjutorio justitiae seu gratiae habitualis Pelagianorum. Sententia declaratur ex virtutibus acquisitis, & remissione peccatorum. PDF 23. Ostenditur eorum de gratia habituali sententia ex effectibus ejus quasi privativis. PDF 24. Eadem latius demonstratur ex effectibus gratiae positivis. PDF 25. Eadem uberius astruitur ex effectibus gratiae relativis. PDF 26. Expenditur locus Divi Chrysostomi, & Synopsis eorum quae pro asserenda gratia habituali Pelagiani dicunt. PDF 27. Solvuntur nonnull[a]e difficultates ex Divo Augustino & Concilio Cathaginensi motae. PDF 28. De adjutorio possibilitatis gratiarum actualium respectu voluntatis: ubi de motibus ejus indeliberatis. PDF 29. Vtrum ullam veram internam & actuale[m] voluntatis gratiam admiserint Pelagiani ante condemnationem haeresios sub Zozymo Papa. PDF 30. Vtrum Pelagius ante condemnationem sub Zozymo opinionem mutaverit, de gratia respectu voluntatis. PDF Liber Sextus. PDF Cap. 1. Quartus Pelagianismi status post condemnationem haeresis Pelagianae Semi-Christianismus. De gratia ad perfectionem necessaria. PDF 2. Veram internam gratiam confitentur ad assequendam perfectionem necessariam. PDF 3. Prima gratiae corruptela quod eam tantum necessariam statuunt, ut facilius obtineatur perfectio & salus. PDF 4. Secunda gratiae corruptela meritum humanum. De quo magna contentio post proscriptos Pelagianos. PDF 5. Quaenam sint illa merita gratiae: nempe prima boni cupiditas, seu conversio, fides, oratio. PDF 6. Christum volunt ex meritis liberi arbitrij factum esse Deum. Haustus ille error ex Origene. PDF 7. Transitus ad Praedestinationem. Praemittitur totius haeresis Pelagianae scopus, & generalis ordo dogmatum. PDF 8. Oeconomia divinae voluntatis & gratiae erga salutem humanam. De gratuita vocatione & justificatione: & quo sensu vocatio dicatur secundum propositum. PDF 9. De duplici electione gratiae & meritoru[m]: Et quomodo illae duae simul consista[n]t. PDF 10. Quid praedestinatio Pelagianis. Omnis ex praevisione fidei vel meritorum etja[m] respectu parvulorum. De vasis irae & misericordiae pauca. PDF 11. Statum purae naturae in Ecclesiam introduxerunt Pelagiani. PDF 12. Praecursores Pelagij & Celestij Rufinus Presbyter, Evagrius Monachus, Palladius, Iovinianus, Priscilianus, Manichaei, Euchitae. PDF 13. Haeresis Pelagianae fons Origines. Proponitur sententia ejus de libero arbitrio & naturali ejus possibilitate. PDF 14. Sententia Origenis de lege naturae & Moysis Pelagiana. PDF 15. De gratia & merito ejus ipsissimus error Pelagij & Massiliensium ab Origene traditus. De justitiae perfectione, & άπαθείας. PDF 16. Electionem praedestinationem & vocationem secundum propositum prorsus evertit, sicut Pelagiani & Massilienses. PDF 17. Omnes poene corruptelas Scripturarum de peccato originali & gratia, quibus Pelagiani abutuntur, totumque errorem Pelagianu[m] pr[a]eformavit Origenes. PDF 18. Prima origo totius haeresis Pelagianae, & omnium gratiae interpolatorum, Philosophia. PDF 19. Alia nonnulla dogmata Pelagij in quibus elucet indoles ejus. Transitus ad mores ejus. PDF 20. Immanis superbia proprius Pelagij character & omnium discipulorum ejus. PDF 21. Novitatis, admirationis, famae, gloriae aculeis ad virtutem stimulant. Eorum turpis adulatio. PDF 22. Alia eorum vitia ex eodem fonte, affectatio sanctitatis, jactantia, hypocrisis, venatio divitiarum sub pallio paupertatis, pompa vestiu[m] & saecularis fastus. PDF 23. Tument scientia saeculari & argutijs dialecticis. Simiae Aristotelis, rationem Scripturarum regulam figunt. Sillogismorum jactant acumina. Ab Ecclesiasticis judicibus provocant ad Peripateticorum scholam. Pruritus scribendi multa volumina, & aliorum velut indoctorum contemptus. PDF 24. Ante simulate Sancti, tandem aperte flagitiosi, fallaces in obtrudendo fictos libros, in negando suos, in corrumpendo alienos. Mendaciorum & restrictionum mentalium, Architecti peritissimi. PDF 25. Ambiguis verbis dogmata exprimunt. Sub aliena persona disputant tanqua[m] de quaestionibus praeter fidem. Romanae Ecclesiae reverentiam & in omnibus submissionem simulant. PDF Liber Septimus. PDF Cap. 1. De praedestinatione parcè scripsit Augustinus ante motas ab Adrumetinis Monachis & Massiliensibus difficultates, & quare. Ortus Semi-Pelagianorum & ratio nominis. PDF 2. Semi-Pelagiani in plures sectas divisi, etjam statim in initio. Sententia Fausti de viribus naturae & gratia prorsus Pelagiana. PDF 3. Non ex Fausto solo & Cassiano judicandum de statu erroris Semi-Pelagiani, sed ex scriptis Prosperi & Hilarij. PDF 4. Sententiam Semi-Pelagianorum tenuit ante Massilienses Vitalis, & ipse Augustinus. PDF 5. Tota causa erroris Semi-Pelagiani fuit illud propositum divinae vocationis & praedestinationis, quo salvandi à perituris discernuntur secundum Augustinum. PDF 6. Idem uberius ostenditur ex Epistola Hilarij. PDF 7. Idem ostenditur ex scriptis Fausti. PDF 8. Prima ratio abhorrendi popositum praedestinationis, quia est gentilium fatum. Illud duplex, Astrologorum & Stoicorum. PDF 9. Causa triplex, antegressio propositi ante omnem hominis voluntatem, immutabilitas & efficacia. PDF 10. Secunda ratio abhorrendi illud propositum Dei, quia discretionem afferendo interimit liberum arbitrium tam ad bonum quam ad malum. PDF 11. Tertia ratio horroris, quia disputationem affert & ignaviam. Causa desperationis triplex; ignaviae duplex. Pauca de modo quo sentiebant solam gratiam operari. PDF 12. Quarta abhorrendi ratio, eaque quintuplex, quia praeceptum, exhortationem & correptionem interimit. PDF 13. Quinta ratio, quia extinguit orationem. PDF 14. Sexta & septima ratio, quia introducuntur duae partes humani generis, duae naturae, duae massae cum Manichaeis. PDF 15. Octava propositi divini aversandi ratio, quia Deus non haberet seriam voluntatem ut omnes credant & salvi fiant. PDF 16. Nona ratio aversionis, quod in hujusmodi propositi assertione omnia rejectorum peccata asscribantur Deo. PDF 17. Decima horroris ratio, quia sententia nova est & opinioni Patrum co[n]traria. PDF 18. Inferuntur tria corollaria, quibus natura illius propositi & gratiae, quam Massilienses horrent, aliqua ex parte declaratur. PDF Liber Octavus. PDF Cap. 1. Alius Pelagianorum, alius Massiliensium scopus. Et generatim in quibus articulis cum Catholicis convenirent. PDF 2. Incipit declarari quibus modis difficultates dissipaverint. Ac primo unum propositum Dei in duo dividunt, quorum altero generali Deus vult omnes homines salvos fieri, altero non omnes. Illud conditionatum, hoc absolutum. PDF 3. Beneficia quoque ex illo proposito generali statuunt generalia; & gratiam sufficientem omnibus hominibus communem. PDF 4. Prima gratia generalis Massiliensium, est doctrina & Euangelij praedicatio: & cur quibusdam subtrahatur à Deo. PDF 5. Secunda gratia generalis, reliqui[a]e qu[a]edam primae integritatis, seu naturalis possibilitas boni. PDF 6. Tertia gratia generalis Massiliensium est actualis interna sufficiens ad credendu[m] non ad operandum. Latè ex principijs Augustini & Massiliensium astruitur: aliqua de natura ejus. PDF 7. Eadem internae inspirationis gratia asseritur ex Gennadio & Cassiano. Volunt esse tantum occasionem voluntati ad fidem & conversionem. PDF 8. Eadem asseritur ex Divi Augustini errore quem ante Episcopatum cum Massiliensibus tenuit. PDF 9. Massilienses non fuisse ex professo hostes gratiae, neque causam ullam habuisse cur talem gratiam reijcerent: quod per eam omnes eorum difficultates facillimè solverentur. Expenditur arrogans vox cujusdam Recentioris. PDF 10. Redditur causa quadruplex cur non saepius mentionem illius gratiae internae faciant Semi-Pelagiani posteriores. PDF 11. Massilienses per illam naturalem possibilitatem, principium salutis ad se revocant, & initium discretionis à se proficisci volunt. PDF 12. Tres actus comprehendit illud principiu[m] salutis, fidem, desiderium sanitatis & orationem. PDF 13. Alij quadruplices actus ad quos hominem sufficere volunt, timor, dolor, diligentia, voluntas bene vivendi. De sententia Cassiani & quid ei semina virtutum inserta naturaliter. PDF 14. Massilienses non totam fidem, sed ejus solum initium & perseverantiam in hominis potestate constituunt: & quid sit fidei initium. Nonnulla de perseverantia. PDF 15. Inferuntur quatuor corollaria, & declaratur quomodo non sine gratia Dei perseverantiam in fide & justitia ad se revocarent. De loco Apostoli, quod Deus vult omnes homines salvos fieri. PDF 16. An Massilienses velint fidem, orationem, & caeteros actus esse merita gratiae. PDF 17. Massilienses multum diminuunt illud meritum gratiae, nec aliud volunt nisi bonum usum liberi arbitrij praecedere gratiam, occasione cujus Deus liberaliter & misericorditer gratia[m] daret. PDF 18. An agnoverint meritum de condigno an de congruo. PDF 19. Veram esse gratiam quam post fidem dari volunt ex Cassiano & praesertim ex Porspero, Hilario, & Augustino latè demonstratur. PDF 20. Non repugnat libertati talis gratia juxta Massilienses. Et quare Recentiores cardinem difficultatum non videntes, multum in multis hallucinantur. PDF 21. Qualis Massiliensium electio & praedestinatio ad vitam aeternam. PDF 22. Quomodo nolint definitum esse electorum numerum. PDF 23. De Praedestinatianis & eorum haeresi. Non esse haeresin, sed calumniam, quâ Massilienses S. Augustini doctrinam infamarunt. PDF Tomi Primi Elenchvs Librorvm Et Capitvm. PDF Index Rervm Et Verborvm Tomi Primi. PDF Endsheet PDF Back cover PDF Spine 
