Cornelii Iansenii Episcopi Iprensis Avgvstinvs. In quo hæreses & mores Pelagij contra naturæ humanæ sanitatem, ægritudinem & medicinam ex S. Augustino recensentur ac refutantur. Lovanii : Zegerus, 1640 : Tomvs Primvs. 1640
Inhalt
- PDF In Qvo Genuina sententia profundißimi Doctoris de Auxilio gratiæ medicinalis Christi Salvatoris, & de prædestinatione hominum & Angelorum proponitur, ac dilucidè ostenditur
- PDF In Qvo Genuina sententia S. Avgvstini de humanæ naturæ stantis, lapsæ, puræ statu & viribus eruitur & explicatur
- PDF In quo hæreses & mores Pelagij contra naturæ humanæ sanitatem, ægritudinem & medicinam ex S. Augustino recensentur ac refutantur
- PDF Vorderdeckel
- PDF Vorsatz
- PDF Kupfertitel
- PDF Titelblatt
- PDF Copia testamenti Perillustris ac Reverendißimi Domini Cornelij Iansenij Episcopi Iprensis ab ipso dictati vix media hora ante mortem.
- PDF Serenissimo Principi Ferdinando, Hispaniarvm Infanti, S. R. E Cardinali, Belgarvm Gvbernatori &c.
- PDF Censvra.
- PDF Censvra
- PDF Summa Privilegij Caesarei.
- PDF Summa Privilegij Regiae Catholicae Majestatis.
- PDF Summa Privilegij ejusdem Regiae Catholicae Majestatis in Concilio Brabantiae.
- PDF Synopsis Vitae Avctoris.
- PDF Praefatio In Pelagivm.
- PDF 1-2 Liber Primvs. Historia de Haeresi Pelagiana.
- PDF 91-92 Liber Secundus.
- PDF 91-92 Cap. 1. De libero arbitrio.
- PDF 97-98 2. In libertate arbitrij imago Dei, ideo inamissibilis. Quaedam de naturali possibilitate boni.
- PDF 101-102 3. De viribus liberi arbitrij quibus omnes motus animi bonos ac malos compesceret suo nutu & moderaretur.
- PDF 103-104 4. Indeliberatos animi motus bonos ac malos, salva manente libertate admittunt Pelagiani.
- PDF 107-108 5. Idem uberius ex principijs Pelagianorum declaratur de motibus bonis.
- PDF 111-112 6. Ad quos effectus se extenderit illa liberi arbitrij possibilitas.
- PDF 111-112 7. Quo gratiae adjutorio fultus fuerit Ada[m]. Et primo de gratia habituali.
- PDF 113-114 8. De scientia primi hominis.
- PDF 115-116 9. An Adamo aliquod actualis gratiae adjutorium datum fuerit.
- PDF 115-116 10. De concupiscentijs animi.
- PDF 117-118 11. De libidine membrorum, & conjugio primorum hominum.
- PDF 119-120 12. De confusione primorum hominum.
- PDF 121-122 13. De corpore primi hominis.
- PDF 121-122 14. De caeteris miserijs humanae naturae.
- PDF 123-124 15. De alijs nonnullis dogmatibus. Redditur ratio ordinis.
- PDF 125-126 Liber Tertius.
- PDF 125-126 Cap. 1. De peccato originali. Variae Scripturarum corruptelae.
- PDF 127-128 2. Rationes quibus peccatum originale oppugnant.
- PDF 129-130 3. Absurda quae ex Originalis peccati fide à Pelagianis inferuntur.
- PDF 133-134 4. Pelagiani praecones & patroni libidinis.
- PDF 135-136 5. Libidinem non esse malam varijs argumentis astruunt & Scripturas solvunt.
- PDF 137-138 6. Admittunt malas consuetudines; eas esse legem in membris. Caput septimum ad Romanos pervertunt. Multasque calumnias in Catholicos co[m]miniscuntur.
- PDF 139-140 7. Bonam esse libidinem multis argumentis probant.
- PDF 143-144 8. De bonitate aliarum cupiditatum.
- PDF 143-144 9. Indagantur causae cur libidines velut naturaliter bonas commendarent.
- PDF 145-146 10. De usu vel fruitione libidinis. Et quid nuptiae.
- PDF 147-148 11. De caeterarum carnalium voluptatum fruitione. Et cujus Philosophicae sectae Iulianus.
- PDF 147-148 12. De ignorantia parvuloru[m] quid senserint?
- PDF 149-150 13. De ignorantia adultorum, invincibili, vincibili.
- PDF 151-152 14. De morte quid senserint?
- PDF 151-152 15. De caeteris miserijs humanae naturae.
- PDF 153-154 16. Synopsis de praedictis defectibus.
- PDF 153-154 17. De statu nascentium. Omne malum ab eo removent.
- PDF 155-156 18. Multis titulis naturam parvulorum ornant, imo felicitatem tribuunt.
- PDF 157-158 19. Parvulis sine baptismo morientibus Pelagiani tribuunt vitam [a]eternam. Quid illa; an beatitudo naturalis? Quid regnum coelorum?
- PDF 163-164 20. Argumenta, quod per vitam aeternam, Pelagiani intelligant beatitudine[m] clarae visionis Dei.
- PDF 167-168 21. Vtrum Pelagiani sententiam suam de vitâ aeternâ parvulis non baptizatis danda, tandem mutaverint.
- PDF 171-172 22. Iisdem argumentis probari potest, Pelagianos parvulis nascentibus supernaturalem innocentiam dare, quibus aliqui probari putant, eos morientibus sine baptismo vitam aeternam supernaturalem promisisse.
- PDF 175-176 23. Solvuntur difficultates ex Augustino motae.
- PDF 179-180 24. De statu adultorum sine fide moraliter bene viventium, post hanc vitam.
- PDF 183-184 Liber Quartus.
- PDF 183-184 Praefatio.
- PDF 183-184 Cap. 1. Quid peccatum.
- PDF 187-188 2. Nulla pecca[n]di infirmitas in homine.
- PDF 189-190 3. Peccandi infirmitas non potest infligi à Deo in poenam praecedentis peccati.
- PDF 189-190 4. Malae consuetudines difficultatem bene vivendi afferunt.
- PDF 191-192 5. Vnum peccatum non est poena alterius, & quomodo Deus tradat hominem desiderijs suis.
- PDF 195-196 6. De virtute & operibus ejus.
- PDF 197-198 7. De seminibus virtutum naturalibus.
- PDF 201-202 8. De laude naturae & fructibus illorum seminum naturalium in infidelibus.
- PDF 201-202 9. Vires naturae ad cognoscendum, diligendum, & colendum Deum.
- PDF 203-204 10. Vires naturae ad exercendas omnes virtutes cardinales.
- PDF 205-206 11. Iusta vita, salus, vita aeterna, & regnum Dei per naturae vires.
- PDF 207-208 12. Vires ad poenitendum & redeundum ad justitiam naturalem, & quid illa sit.
- PDF 209-210 13. Vires ad superandas malas consuetudines & impetus passionum.
- PDF 209-210 14. Quod homo possit per naturam liberi arbitrij esse perfectus, & non peccare si velit.
- PDF 215-216 15. Tollunt orationem fidelium pro obtinenda tentationum victoria, & peccatorum venia.
- PDF 217-218 16. Argumenta nonnulla quibus non peccandi possibilitatem asserunt.
- PDF 219-220 17. Discrimen statuunt inter esse, &, posse esse sine peccato.
- PDF 223-224 18. Non peccandi non modo possibilitatem, sed etiam facilitatem asserunt.
- PDF 225-226 19. Άπάθειαν inducunt. Quid illa sit; & unde hausta. Differentia inter impeccantia[m] & impeccabilitatem: inter sine peccato esse & άναμάϱτ[...]ον.
- PDF 229-230 20. Ecclesia tota ex solis justis & non peccantibus conflatur.
- PDF 229-230 21. Perfecti viri in hac vita aequales beatis & Angelis Dei.
- PDF 231-232 22. Homo per liberum arbitrium fit in hac vita aequalis Deo. De superbia Pelagianorum.
- PDF 233-234 Liber Quintus.
- PDF 233-234 Praefatio.
- PDF 235-236 Cap. 1. Primus Pelagianismi status Ethnicismus: nudam naturam praedicat.
- PDF 237-238 Cap. 2. Secundus Pelagianismi status Semi-Ethnicismus: gratiam naturae extollit.
- PDF 239-240 Cap. 3. Tertius Pelagianismi status Iudaismus: quando inductus.
- PDF 241-242 4. Legis laudes & vires. Effectus ejus justitia, vita aeterna & regnum coelorum.
- PDF 245-246 5. Legis scopus. De tribus statibus generis humani sub natura, sub lege, & sub gratia.
- PDF 247-248 6. In tribus situm est adjutorium gratiae Christi, & primo de remissione peccatorum.
- PDF 249-250 7. Remissio peccati propriè gratia per fidem Christi data: & tribus modis juxta Pelagianos gratuita. Pauca de differentia justitiae hominis, factorum, ex lege & justitia fidei seu ex fide.
- PDF 253-254 8. De alia Christi gratia, doctrina & exemplo Christi. Quae vires & effectus ejus, & quamdiu à Pelagianis asserta.
- PDF 257-258 9. Varijs nominibus gratiam legis & doctrinae praedicant. Vbi de revelatione sapientiae, oculorum apertione, praemij promissione, insidiarum detectione, caelesti illuminatione, suasione, scientia.
- PDF 261-262 10. Negant Pelagiani gratiam Dei & adjutorium ad singulos actus dari: quo tacitè duo Christianae doctrinae capita convellunt.
- PDF 263-264 11. Quid sit adjutorium possibilitatis, & adjutorium voluntatis & actionis: & quatuor utriusque differentiae.
- PDF 269-270 12. Indagantur causae cur adjutorium voluntatis & actionis abhorreant, solo auxilio possibilitatis contenti. Prima, quia tollitur liberum arbitrium cum tale adjutorium homini non datur.
- PDF 273-274 13. Secunda causa, quia tollitur liberum arbitrium, quando tale adjutorium homini datur.
- PDF 277-278 14. De simili errore Monachorum Adrumetinorum & à Pelagiano differentia.
- PDF 279-280 15. Tertia, quarta & quinta causa repudiandi talis adjutorij est coactio, necessitas, fatum.
- PDF 281-282 16. Sexta, septima & octava causa, quia securitatem ignavam adfert, laudem, meritum & praemium tollit.
- PDF 283-284 17. Quale sit illud adjutorium quod tot criminationibus Pelagiani accusant.
- PDF 285-286 18. De adjutorio possibilitatis interno.
- PDF 287-288 19. Etjam in voluntate potest dari auxilium possibilitatis. De concursu generali Dei ad omnes naturas.
- PDF 289-290 20. De concursu generali Dei ad operationes etjam voluntatis.
- PDF 291-292 21. Solvitur objectio ex Epistola Divi Hieronymi ad Ctesiphontem petita.
- PDF 295-296 22. De adjutorio justitiae seu gratiae habitualis Pelagianorum. Sententia declaratur ex virtutibus acquisitis, & remissione peccatorum.
- PDF 301-302 23. Ostenditur eorum de gratia habituali sententia ex effectibus ejus quasi privativis.
- PDF 305-306 24. Eadem latius demonstratur ex effectibus gratiae positivis.
- PDF 311-312 25. Eadem uberius astruitur ex effectibus gratiae relativis.
- PDF 313-314 26. Expenditur locus Divi Chrysostomi, & Synopsis eorum quae pro asserenda gratia habituali Pelagiani dicunt.
- PDF 317-318 27. Solvuntur nonnull[a]e difficultates ex Divo Augustino & Concilio Cathaginensi motae.
- PDF 321-322 28. De adjutorio possibilitatis gratiarum actualium respectu voluntatis: ubi de motibus ejus indeliberatis.
- PDF 323-324 29. Vtrum ullam veram internam & actuale[m] voluntatis gratiam admiserint Pelagiani ante condemnationem haeresios sub Zozymo Papa.
- PDF 327-328 30. Vtrum Pelagius ante condemnationem sub Zozymo opinionem mutaverit, de gratia respectu voluntatis.
- PDF 331-332 Liber Sextus.
- PDF 331-332 Cap. 1. Quartus Pelagianismi status post condemnationem haeresis Pelagianae Semi-Christianismus. De gratia ad perfectionem necessaria.
- PDF 333-334 2. Veram internam gratiam confitentur ad assequendam perfectionem necessariam.
- PDF 337-338 3. Prima gratiae corruptela quod eam tantum necessariam statuunt, ut facilius obtineatur perfectio & salus.
- PDF 339-340 4. Secunda gratiae corruptela meritum humanum. De quo magna contentio post proscriptos Pelagianos.
- PDF 341-342 5. Quaenam sint illa merita gratiae: nempe prima boni cupiditas, seu conversio, fides, oratio.
- PDF 343-344 6. Christum volunt ex meritis liberi arbitrij factum esse Deum. Haustus ille error ex Origene.
- PDF 349-350 7. Transitus ad Praedestinationem. Praemittitur totius haeresis Pelagianae scopus, & generalis ordo dogmatum.
- PDF 353-354 8. Oeconomia divinae voluntatis & gratiae erga salutem humanam. De gratuita vocatione & justificatione: & quo sensu vocatio dicatur secundum propositum.
- PDF 355-356 9. De duplici electione gratiae & meritoru[m]: Et quomodo illae duae simul consista[n]t.
- PDF 359-360 10. Quid praedestinatio Pelagianis. Omnis ex praevisione fidei vel meritorum etja[m] respectu parvulorum. De vasis irae & misericordiae pauca.
- PDF 361-362 11. Statum purae naturae in Ecclesiam introduxerunt Pelagiani.
- PDF 363-364 12. Praecursores Pelagij & Celestij Rufinus Presbyter, Evagrius Monachus, Palladius, Iovinianus, Priscilianus, Manichaei, Euchitae.
- PDF 365-366 13. Haeresis Pelagianae fons Origines. Proponitur sententia ejus de libero arbitrio & naturali ejus possibilitate.
- PDF 369-370 14. Sententia Origenis de lege naturae & Moysis Pelagiana.
- PDF 371-372 15. De gratia & merito ejus ipsissimus error Pelagij & Massiliensium ab Origene traditus. De justitiae perfectione, & άπαθείας.
- PDF 373-374 16. Electionem praedestinationem & vocationem secundum propositum prorsus evertit, sicut Pelagiani & Massilienses.
- PDF 375-376 17. Omnes poene corruptelas Scripturarum de peccato originali & gratia, quibus Pelagiani abutuntur, totumque errorem Pelagianu[m] pr[a]eformavit Origenes.
- PDF 377-378 18. Prima origo totius haeresis Pelagianae, & omnium gratiae interpolatorum, Philosophia.
- PDF 379-380 19. Alia nonnulla dogmata Pelagij in quibus elucet indoles ejus. Transitus ad mores ejus.
- PDF 381-382 20. Immanis superbia proprius Pelagij character & omnium discipulorum ejus.
- PDF 383-384 21. Novitatis, admirationis, famae, gloriae aculeis ad virtutem stimulant. Eorum turpis adulatio.
- PDF 385-386 22. Alia eorum vitia ex eodem fonte, affectatio sanctitatis, jactantia, hypocrisis, venatio divitiarum sub pallio paupertatis, pompa vestiu[m] & saecularis fastus.
- PDF 387-388 23. Tument scientia saeculari & argutijs dialecticis. Simiae Aristotelis, rationem Scripturarum regulam figunt. Sillogismorum jactant acumina. Ab Ecclesiasticis judicibus provocant ad Peripateticorum scholam. Pruritus scribendi multa volumina, & aliorum velut indoctorum contemptus.
- PDF 389-390 24. Ante simulate Sancti, tandem aperte flagitiosi, fallaces in obtrudendo fictos libros, in negando suos, in corrumpendo alienos. Mendaciorum & restrictionum mentalium, Architecti peritissimi.
- PDF 393-394 25. Ambiguis verbis dogmata exprimunt. Sub aliena persona disputant tanqua[m] de quaestionibus praeter fidem. Romanae Ecclesiae reverentiam & in omnibus submissionem simulant.
- PDF 395-396 Liber Septimus.
- PDF 395-396 Cap. 1. De praedestinatione parcè scripsit Augustinus ante motas ab Adrumetinis Monachis & Massiliensibus difficultates, & quare. Ortus Semi-Pelagianorum & ratio nominis.
- PDF 399-400 2. Semi-Pelagiani in plures sectas divisi, etjam statim in initio. Sententia Fausti de viribus naturae & gratia prorsus Pelagiana.
- PDF 401-402 3. Non ex Fausto solo & Cassiano judicandum de statu erroris Semi-Pelagiani, sed ex scriptis Prosperi & Hilarij.
- PDF 403-404 4. Sententiam Semi-Pelagianorum tenuit ante Massilienses Vitalis, & ipse Augustinus.
- PDF 409-410 5. Tota causa erroris Semi-Pelagiani fuit illud propositum divinae vocationis & praedestinationis, quo salvandi à perituris discernuntur secundum Augustinum.
- PDF 411-412 6. Idem uberius ostenditur ex Epistola Hilarij.
- PDF 413-414 7. Idem ostenditur ex scriptis Fausti.
- PDF 415-416 8. Prima ratio abhorrendi popositum praedestinationis, quia est gentilium fatum. Illud duplex, Astrologorum & Stoicorum.
- PDF 417-418 9. Causa triplex, antegressio propositi ante omnem hominis voluntatem, immutabilitas & efficacia.
- PDF 419-420 10. Secunda ratio abhorrendi illud propositum Dei, quia discretionem afferendo interimit liberum arbitrium tam ad bonum quam ad malum.
- PDF 423-424 11. Tertia ratio horroris, quia disputationem affert & ignaviam. Causa desperationis triplex; ignaviae duplex. Pauca de modo quo sentiebant solam gratiam operari.
- PDF 427-428 12. Quarta abhorrendi ratio, eaque quintuplex, quia praeceptum, exhortationem & correptionem interimit.
- PDF 431-432 13. Quinta ratio, quia extinguit orationem.
- PDF 431-432 14. Sexta & septima ratio, quia introducuntur duae partes humani generis, duae naturae, duae massae cum Manichaeis.
- PDF 433-434 15. Octava propositi divini aversandi ratio, quia Deus non haberet seriam voluntatem ut omnes credant & salvi fiant.
- PDF 433-434 16. Nona ratio aversionis, quod in hujusmodi propositi assertione omnia rejectorum peccata asscribantur Deo.
- PDF 435-436 17. Decima horroris ratio, quia sententia nova est & opinioni Patrum co[n]traria.
- PDF 437-438 18. Inferuntur tria corollaria, quibus natura illius propositi & gratiae, quam Massilienses horrent, aliqua ex parte declaratur.
- PDF 443-444 Liber Octavus.
- PDF 443-444 Cap. 1. Alius Pelagianorum, alius Massiliensium scopus. Et generatim in quibus articulis cum Catholicis convenirent.
- PDF 445-446 2. Incipit declarari quibus modis difficultates dissipaverint. Ac primo unum propositum Dei in duo dividunt, quorum altero generali Deus vult omnes homines salvos fieri, altero non omnes. Illud conditionatum, hoc absolutum.
- PDF 447-448 3. Beneficia quoque ex illo proposito generali statuunt generalia; & gratiam sufficientem omnibus hominibus communem.
- PDF 449-450 4. Prima gratia generalis Massiliensium, est doctrina & Euangelij praedicatio: & cur quibusdam subtrahatur à Deo.
- PDF 453-454 5. Secunda gratia generalis, reliqui[a]e qu[a]edam primae integritatis, seu naturalis possibilitas boni.
- PDF 455-456 6. Tertia gratia generalis Massiliensium est actualis interna sufficiens ad credendu[m] non ad operandum. Latè ex principijs Augustini & Massiliensium astruitur: aliqua de natura ejus.
- PDF 465-466 7. Eadem internae inspirationis gratia asseritur ex Gennadio & Cassiano. Volunt esse tantum occasionem voluntati ad fidem & conversionem.
- PDF 473-474 8. Eadem asseritur ex Divi Augustini errore quem ante Episcopatum cum Massiliensibus tenuit.
- PDF 477-478 9. Massilienses non fuisse ex professo hostes gratiae, neque causam ullam habuisse cur talem gratiam reijcerent: quod per eam omnes eorum difficultates facillimè solverentur. Expenditur arrogans vox cujusdam Recentioris.
- PDF 483-484 10. Redditur causa quadruplex cur non saepius mentionem illius gratiae internae faciant Semi-Pelagiani posteriores.
- PDF 495-496 11. Massilienses per illam naturalem possibilitatem, principium salutis ad se revocant, & initium discretionis à se proficisci volunt.
- PDF 499-500 12. Tres actus comprehendit illud principiu[m] salutis, fidem, desiderium sanitatis & orationem.
- PDF 503-504 13. Alij quadruplices actus ad quos hominem sufficere volunt, timor, dolor, diligentia, voluntas bene vivendi. De sententia Cassiani & quid ei semina virtutum inserta naturaliter.
- PDF 505-506 14. Massilienses non totam fidem, sed ejus solum initium & perseverantiam in hominis potestate constituunt: & quid sit fidei initium. Nonnulla de perseverantia.
- PDF 509-510 15. Inferuntur quatuor corollaria, & declaratur quomodo non sine gratia Dei perseverantiam in fide & justitia ad se revocarent. De loco Apostoli, quod Deus vult omnes homines salvos fieri.
- PDF 515-516 16. An Massilienses velint fidem, orationem, & caeteros actus esse merita gratiae.
- PDF 521-522 17. Massilienses multum diminuunt illud meritum gratiae, nec aliud volunt nisi bonum usum liberi arbitrij praecedere gratiam, occasione cujus Deus liberaliter & misericorditer gratia[m] daret.
- PDF 525-526 18. An agnoverint meritum de condigno an de congruo.
- PDF 527-528 19. Veram esse gratiam quam post fidem dari volunt ex Cassiano & praesertim ex Porspero, Hilario, & Augustino latè demonstratur.
- PDF 531-532 20. Non repugnat libertati talis gratia juxta Massilienses. Et quare Recentiores cardinem difficultatum non videntes, multum in multis hallucinantur.
- PDF 535-536 21. Qualis Massiliensium electio & praedestinatio ad vitam aeternam.
- PDF 537-538 22. Quomodo nolint definitum esse electorum numerum.
- PDF 541-542 23. De Praedestinatianis & eorum haeresi. Non esse haeresin, sed calumniam, quâ Massilienses S. Augustini doctrinam infamarunt.
- PDF 550-551 Tomi Primi Elenchvs Librorvm Et Capitvm.
- PDF Index Rervm Et Verborvm Tomi Primi.
- PDF Vorsatz
- PDF Rückdeckel
- PDF Rücken