Jacobi Usserii Armachani Annales Veteris Et Novi Testamenti : A Prima Mundi Origine Dedcuti Usque Ad Extremum Templi Et Reipublicæ Judaicæ Excidium. Cum Duobus Indicibus Quorum Primus Est Historicus, secundus vero [...] / Cura & studio A. Lubin Geogr. Regii. Lutetiæ Parisiorum : Billaine & Du Puis, 1673
Content
PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Title page
PDF Lectori.
PDF De Philippo Principe Palatino ad Rhenum, Philippi Melanchthonis Narratio.
PDF Index Primus Rerum Et Verborum Utriusque Patris.
PDF Index Secundus Geographicus Sive In Annales Usserianos Tabulæ Et Observationes Geographicæ.
PDF Extrait Du Privilege Du Roi.
PDF Jacobi Usserii Armachani Annalium Pars Prior.
PDF Title page
PDF 1 A Prima Mundi Origine Deducti.
PDF 3 Ætas Mundi II.
PDF 4 Ætas Mundi III.
PDF 12 Ætas Mundi IV.
PDF 32 Ætas mundi V.
PDF 74 Ætas Mundi VI.
PDF 309 Jacobi Usserii Armachani Annlium Pars Posterior.
PDF 309 Title page
PDF 310 Lectori.
PDF 311 Rerum Asiaticarum Et Ægyptiacarum Chronicon. [Ætas Mundi VI.]
PDF 600 Ætas Mundi VII.
PDF Jacobi Usserii Armachani Chronologia Sacra.
PDF Title page
PDF Viro Amplissimo Et Amicissimo Dno Timotheo Tyrrell Equiti Aurato, & (quod majus est) Magni Armachani...
PDF 1 Lectori. Beneuole Lector.
PDF 3 Locorum Sacræ Scripturæ Syllabus.
PDF 6 Nomina Authorum Quorum In Hoc Opere Ufferiano mentio habetur.
PDF 7 Index Capitvm Chronologiæ Sacræ Partis Prioris.
PDF 8 Erratum.
PDF 9 Partis Prioris. De Annis Patriarcharum.
PDF 9 Caput Primum. De Temporis initio.
PDF 9 Cap. II. De temporis progressu, & distinctis ejus Periodis: deque varietate, quæ in duarum primarum Periodorum calculo, inter Iudæorum, Samaritanorum, & Græcoru codices invenitur.
PDF 13 Cap. III. De ætatis Mundi per annos Patriarcharum supputandæ ratione: ubi de ... utrum ad conceptionem an nativitatem liberorum sint referende? Et de annis quibus patres filios genuisse dicuntur; num ineuntes vel completi sint accipiendi? De tempore incepti & finiti Diluvii; in quem annum Mundi & ætatis Noachi inciderit.
PDF 17 Cap. IV. De biennio post diluvium quo Semo natus est Arphaxad: ubi etiam de ordine trium filium Noachi, & cui eorum primogenitura debeatur.
PDF 22 Cap. V. De multiplicatione generis humani post diluvium, & Gentium dispersione ad argumenta ab historia petita, quibus Johannes Morinus Hebraicæ Chronologie veritatem infirmare conatus est.
PDF 26 Cap. VI. De Cainano Arphaxadi filio, in Vulgata editione Græca memorato, & commentitiis illius annis in sacram Chronologiam non admittendis.
PDF 33 Cap. VII. De secundæ, & tertiæ Mundi etatis connexione legitima: ubi Abraham ante mortem patris in Chananæam venisse, ex Mose, Stephano, & aliis ostenditur; & ante annum patris 130. in lucem fuisse editum defenditur.
PDF 38 Cap. VIII. Peregrinationis Hebræorum annos 430. (qui tertiæ Ætatis Mundi spatium constituunt) à prima Abrahami ex Charane in Chananæam profectione, non à Iacobi & filiorum in terram Ægypti descensu, arcescendos esse ostenditur.
PDF 45 Cap. IX. De duplice Abrahami vocatione, ex Vre Chaldæorum & Charane, & temporis spatio inter utramque interposito. A posteriore incipiendos esse annos 430. peregrinationis Hebræorum, quum, 75. fuisset ille annorum, non quum aut 70. aut etiam 76. 85. 99. vel 100.
PDF 54 Cap. X. Annorum 430. peregrinationis Hebræorum, in duas æquales partes distributio; & 215. in Chananæa à Patriarchis peractorum declaratio; in qua Iacobi & posterorum ejus tempora, usque ad descensum in Ægyptum describuntur; & Benjaminem cum decem filiis, Iudam cum duobus nepotibus (Hesrone & Hamule) eo simul descendisse, ostenditur.
PDF 58 Cap. XI. De annis 215. peregrinationis Israelitarum in Ægypto. Argumenta pro diuturniore eorum mora allata solvuntur: in quibus, de B. Iobi & Iobabi Idumæorum regis temporibus, ac Iosuæ genealogia agitur. Anni exodi incerti characteres.
PDF 65 Cap. XII. Quartæ ætatis mundi spatium annorum 479. fuisse ostenditur. Integritas numerorum 480. in lib. Regum & 450. in Actis Apostolorum integritas, & inter se consonantia, asseritur. Libri Iudicum ordo & dispositio proponitur, annorumque quietis terræ supputandorum ratio exponitur. Davidicæ genealogiæ in fine libri Ruthæ a tribusque aliis pariter consentientibus scripturæ locis explicatæ, perfectio defenditur; posteriorum hominum, etiam ad nostra usque tempora, non minore quam horum patrum longævitate...
PDF 70 Cap. XIII. Annorum 479. inter Exodum & Templi Salomonici exordium intercedentium summa in membra sua integrantia dividitur: tempusque peregrinationis in deserto, partitionis Terræ & primi anni Sabbatici, cum annis Iudaicorum & primorum Regum Israëliticorum, speciatim explicantur & confirmatur.
PDF 75 Partis Posterioris, De Annis Regum Israelis Et Judæ.
PDF 84 Thesis I. Initium regni Sedechiæ deducendum est à 10. die 4. mensis; justis undecim annis ante captivitatem ejusdem Sedechiæ, & unico mense Salomonici Templi excidiuum; quod in 10. diem 5. mensis incidit.
PDF 84 Thesis II. Obsidio Hierosolymitana cœpta anno Sedechiæ 9. mensis 10. die 10 & interventu exercitus Pharaonis postea interrupta redintegrata est anno Sedechiæ 10. mensis 3. die 15. & per dies 390. usque ad captam Vrbem continuata: Ita ut ab obsidionis primo principio usque ad captam urbem in fine anni 11. Sedechiæ, mensis 4. die 9. menium 30. usque de eandem incensam mensis 5. die 10. mensium 31. spatium intercesserit.
PDF 84 Thesis III. Circa mensis 4. diem 5. facta est Jechoniæ deportatio 5. circiter ante regni Sadechiæ initium diebus.
PDF 85 Thesis IV. Finis regni Jehojachimi, & initium filii ejus Jehojachinis sive Jechoniæ, circa mensis 12. diem 25. sunt reponenda.
PDF 85 Thesis V. Circa 6. mensis diem 10. Jehojachimus regnum iniit: quod non intergris undecim annis obtinuut, sed annis decem mensibus 6. & diebus 15. circiter. Sub finem vero anni illius tertii, circa 5. mensis diem 15. regnare cœpit Nebuchadnesar; ante templi conflagrationem annis 19. quinque circiter diebus minus.
PDF 86 Thesis VI. Nebuchadnesar, à vivente patre in consortium regni assumptus, anno 43. post mortem illius imperavit solus; in universum vero, annos 44 menses 7. & dies 10. circiter.
PDF 87 Caput Primum. Difficultates nonnullæ, ad Nebuchadnesaris, & regum Iudæ qui sub illius imperio vixerunt, temporæ spectantes explicanicæ, per Ieremiam prædictorum, initium à jugo Babylonico, anno 4. Iehojachimi primum à Iudæis suspecto, non à posteriorum deportationem aliqua deducendum esse ostenditur.
PDF 91 Jacobi Usserii Armachani, De Macedonum Et Asianorum Anno Solari, Dissertatio.
PDF 91 Title page
PDF 93 Index Capitum Tractatus De Macedonum Et Asianorum Anno Solari.
PDF 95 Caput Primum. De mensibus Solaribus à Macedonibus Græcia dominatu jam potitis, Lunarium loco in usum civilem introductis; & iisdem Aisæ imperium posteà obtinentibus, à Syromacedonibus & Asiæ proprié dictæ incolis varié usurpatis.
PDF 98 Cap. II. De communi mensium Macedonicorum & Asianorum, à numeris ordinalibus ductâ, denominatione: ubi & de Epiphaniâ, quinto die Ianuarii celebratâ, Hieronymi; & de Paschalis festivitatis tempore à Montanistis in Phrygiâ observato, Sozomeni locus illustratur.
PDF 101 Cap. III. Tempus, quo passus Polycarpus & comprehensus est Pionius, ex Asiani anni ratione patefactum. Dieimagni & Sabbati magni differentia explicata.
PDF 103 Cap. IV. De Græcorum & Macedonum mensibus varie ab Epiphanio usurpatis. De Cypriorum & Bithyniorum mensibus ad anni Macedonici formam accommodatis. Variorum mensium & inter se & cum Iulianis comparatio.
PDF 105 Cap. V. Mensis cujusque dierum numerus, & in anno Romano sedes declarantur. Ex quatuor sibi invicem succedentium annorum Dominicis Paschalibus cum tempore passionis Polycarpi comparatis, locus Intercalationis, Epocha, & ratio collationis cum Periodi Iulianæ & æræ Christianæ annis, eruitur.
PDF 108 Cap. VI. Anni totius Macedonici & Asiani dispositio atque methodus exponitur. Cycli Solaris & Lunaris, & Christiani Paschatis, in eo indagandi ratio Veterum Parapegmatum ad eundem accommodatio.
PDF 108 I. Dato anno Periodi Iulianæ, vel æræ Christianæ, annum congruentem epochæ Macedoniæ invenire.
PDF 108 II. Dato Macedonici anni mense & die, mensem & diem Iulianum illi respondentem deprehendere.
PDF 109 III. Dato anno Macedonico, Cyclum Solarem invenire.
PDF 109 IV. Dato Cyclo Solari, literam diei Solis sive Dominicam, & per eam ferias hebdomadicas totius anni Macedonici, sive Asiani, invenire.
PDF 109 V. Dato anno Macedonico sive Asiano, Cyclum Lunarem invenire.
PDF 109 VI. In dato anno Macedonico vel Asiano Paschalem Dominicam, & Montanistarum & Alexandrinorum, designare.
PDF 111 Cap. VII. Cœlestium mensium disparilis mensura, in Parapegmatum descriptionibus à Metone, Eudoxo & Chaldæis adhibitia. Ortuum & occasuum stellarum ipsarum, pro variâ temporum & locorum ratione, discrepantia: locorumque & temporum, quibus diversorum authorum Parapegmata sunt adaptatam designatio.
PDF 115 Ephemeris anni Macedonici & Asiani cum Iuliano collati: Additio etiam Stellarum inerrantium ortus & occasu ac tempestatum præsagiis, ex veterum Astronomorum, quæ Aisam, Thraciam, Macedoniam & Græciam spectans, Parapegmatum reliquiis.
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine