Œcvmenica Cathedræ Apostolicæ Avthoritas : Ex Occasione Quatuor Cleri Gallicani Propositionum Anno M.DC.XXCII. In Parisiensi Ecclesiastico Conventu Editarum, Asserta Et Vindicata / Ab Authore Inextinctae Sacri Concilii Tridentini Veritatis [Augustin Reding]. [Ort nicht ermittelt] : [Verlag nicht ermittelt], Anno M.DC.LXXXIX.
Content
- PDF Front cover
- PDF Endsheet
- PDF Title page
- PDF Proloquium.
- PDF Index Articulorum Disquisitionum Capitum, Et §.§. Hujus Operis.
- PDF 1 Articulus I. De Romani Pontificis erga Reges ac Principes sæculares authoritate.
- PDF 1 Disquisitio I. Ultrùm, & in quantum ex sacris Litteris demonstrari possit Romani Pontificis erga Reges authoritas Apostolica?
- PDF 1 §. I.
- PDF 3 §. II. Referuntur ac expenduntur Adversariorem argumenta, una cum responsionibus, & conclusione super ijsdem reflexivâ.
- PDF 11 §. III. Nostratis sententiæ argumenta ex Antiqui Fœderis tabulis deducta referuntur ac expenduntur cum conclusione super ijs reflexivâ.
- PDF 16 §. IV. Nostratis sententiæ argumenta ex novi Testamenti sacris textibus desumpta referuntur, ac expenduntur, unà cum conclusione super ijdem reflexivâ.
- PDF 24 §. V. Corollarium finale præsentis promæ disquisitionis.
- PDF 25 Disquisitio II. In quantum secundùm sacrorum Canonum sanctiones supremi Reges Christiani subjiciantur sanctæ Ecclesiæ clavibus, Summiq́ue Pontificis Oecumenicæ potestati?
- PDF 25 §. I.
- PDF 26 §. II. Referuntur adversariorum argumanta.
- PDF 37 §. III. Referuntur argumenta nostratis sententia, petita ex sacris Canonibus, speciatim Cap. Novit. 13. De judicijs, & Cap. Licèt. 6. De votis.
- PDF 44 §. IV. Referuntur nostratis sententiæ argumenta desumpta ex. Cap. Venerabilem. 34. De elect. & ex Clementina unica. De jurejurando.
- PDF 66 §. V. Referuntur Nostratis sententiæ argumenta ex Cap. Per venerabilem. Qui filij sint legitimi. Ex. Cap. Grandi. De supplendâ negligentiâ Prælator. in 6. & Ectravagante unica. Si Fratrum. Ne Sede vacante.
- PDF 71 §. VI. Corollarium finale secunda disquisitionis.
- PDF 72 Disquisitio III. An, & in quantum Pontificia super Reges in causis etiam temporalibus potestas demonstrari possit ex Concilijs præsertim Oecumenicis?
- PDF 72 §. I.
- PDF 74 §. II. Adversariorum argumenta referuntur, ac expenduntur cum responsionibus, & conclusione super ijdem reflexivâ.
- PDF 80 §. III. Nostratis sententiæ argumenta referuntur cum conclusione super ijs reflexivâ.
- PDF 84 §. IV. Corollarium.
- PDF 85 Disquisitio IV. An & in quantum Pontificiæ potestatis super Reges protensio probari possit ex historijs, & exemplis Summorum Pontificum?
- PDF 85 §. I.
- PDF 88 §. II. Referuntur Adversariorum argumenta.
- PDF 94 §. III. Referuntur nostratis sententiæ argumenta.
- PDF 98 Corollarium finale præsentis disquisitionis.
- PDF 99 Disquisitio V. An, & in quantum Pontificia super Reges authoritas probari valeat ex unanimi Ecclesiæ, ac Theologiæ sacrosanctæ Doctorum consensu.
- PDF 99 §. I.
- PDF 102 §. 2. Referuntur Adversariorum sententiæ unà cum responsionibus, & aliquali super eas Reflexione.
- PDF 109 §. III. Referuntur nostratis sententiæ argumenta cum conclusione super ijs reflexivâ.
- PDF 115 §. IV. Corollarium.
- PDF 116 Disquisitio VI. An, & in quantum ex ratione demonstrari possit Summi Pontificis supra Reges etiam in temporalibus authoritas?
- PDF 116 §. I.
- PDF 117 §. II. Referuntur partis adversæ argumenta cum responsionibus, & conclusione super ijs reflexivâ.
- PDF 125 §. III. Referuntur nostratis sententiæ argumenta.
- PDF 130 Corollarium.
- PDF 131 §. IV. Articuli præsentis Corollarium finale.
- PDF 133 Summarium I. Articuli.
- PDF 134 Declaratio Gallicana circa oecumenicam Romani Pontificis Authoritatem.
- PDF 137 Caput I. In quo asseritur Regia potestas esse Iuris Divini, fit́que retorsio argumentorum ex sacris Litteris à parte adversa productorum.
- PDF 140 Caput II. In quo secundæ assertionis fit demonstratio.
- PDF 141 §. I.
- PDF 142 §. II. In quo prætactæ assertiones secundæ fit confirmatio ex Deut. 17.capite. v.8.
- PDF 144 §. III. In quo prætactæ assertiones secundæ probato fit ex Christi Domini verbis Ioannis ultimo pro[la]latis ad Petrum: Pasce oves meas: pasce agnos meos.
- PDF 146 §. IV. In quo Ecclesiasticæ supra Reges authoritatis fit probatio ex 2. Paralip. 26. capite.
- PDF 148 §. V. In quo Pontificiæ super Reges potestatis fit demonstratio ex Matthæi 18. capite V. 15.
- PDF 151 §. VI. Prætacta Summi Pontificis supra Reges authoritas firmatur ex 2. Paralip. 23. & 4. Reg. 11. item Ecclesiastici 48. capite.
- PDF 153 § VII. In quo Regum præminentiæ etiam in temporalibus erga Sedem Apostolicam in casibus publicæ Ecclesiæ necessitatis, subordinatio demonstratur ex 1. Corinth. 6. capite.
- PDF 156 Capvt III. An ex hoc, quòd potestas Ecclesiæ tota spiritualis sit, nullatenus extendi valeat erga temporalia?
- PDF 157 §. I. An ex eo, quòd Christus ceu Ecclesiæ Caput, nullam in temporalia exercuerit potestatem, demonstrari valeat, potestatem Ecclesiæ nullatenus extendi ad temporalia?
- PDF 161 §. II. In quo demonstratur, ex eo, quòd potestas à Christo Ecclesiæ collata tota sit spiritualis, haud evinci, Pontificum authoritatem non protendi supra Reges etiam quod temporalia?
- PDF 162 §. 3. In quo enervatur tertia Elliesij ratio, conantis ostendere, quòd Christus, & Apostoli omnem potestatem, & juridictionem temporalem ab Ecclesia amandent.
- PDF 165 §. IV. In quo examinantur Romanorum Episcoporum, sanctorúmque Patrum testimonia, quibus Adversario videtur effici, quòd Ecclesia in spiritualia tantùm habeat potestatem, non secùs, ac Reges in sola temporalia, ita ut neutra potestas à se invicem dependeat.
- PDF 166 §. V. In quo examinatur, quomodò verum sit, Ecclesiam in temporalia nullam habere authoritatem, eò quòd per vim, gladiumque materialem, homines cogere minimè possit.
- PDF 169 §. VI. Continens Summarium Ecclesiæ Doctorum ac Patrum, Theologorúmque, vel etiam remissivè, saltem Summorum Pontificum, Papæ super Reges authoritatem adstruentium.
- PDF 171 Caput IV. In quo examinatur, quomodò Civilis potestas de se, & ex naturâ suâ sit indipendens à spirituali.
- PDF 171 §. I. Quomodò verificetur, potestatem Regiam esse immediatè à Deo, & ab illius solius potestate pendêre.
- PDF 174 §. II. An Reges à nemine, præterquàm Deo, temporali pœnâ plecti, nec adeò deponi possint?
- PDF 176 §. III. Quid momenti ad Pontificiam supra Reges authoritatem elidendam sit ex hoc argumento, quòd nempe Ecclesia non possit vi & armis resistere Regibus, etiam potestate suâ abutentibus, sed teneatur eos patienterferre.
- PDF 179 §. IV. An Pontifciæ authoritas supra Reges, aliquando Ecclesiæ necessitate exigente, etiam deponendes, sententia meritò arguatur Novitatis.
- PDF 181 Caput V. In quo eliduntur exceptiones Elliesij, quas opponit authoritatibus & rationibus Theologicis pro Pontificiâ supra Reges authoritate afferri solitis.
- PDF 181 §. I. Quantum momenti sit in Veteris Testamenti sacris Litteris, ad probandam Summi in Novo Sacerdotij supra Reges authoritatem.
- PDF 183 §. II. Quantum momenti sit in rationibus Bellarmini, inductis ad probandam Pontificiæ potestatis supra Reges præminentiam?
- PDF 188 Caput VI. Quantum momenti sit in argumentis, ad Pontificiam supra Reges potestatem probandam desumptis ab exemplis, seu factis Summorum Pontificum, seu Oecumenicorum Conciliorum?
- PDF 188 §. I. In quo expenduntur argumenta, petita ex Theodosij Imperatoris excommunicatione, Gregorij Magni uno, alteróve privilegio inferiùs referendo; nec non Gregorij II. excommunicatione adversùs Leonem Isaurum, ac depositione Childerici Galliarum Regis.
- PDF 192 §. II. Quantum momenti sit in argumentis desumi solitis ex Imperij Occidentalis à Græcis ad Francos, indéque ad Germanos translatione, nec non septem Electorum institutione factâ per authoritatem Pontificiam?
- PDF 199 §. III. Quantum momentis sit in argumentis, ad Papæ supra Reges potestatem probandam, peti solitis ex Gregorij VII. in Concilio Romano adversùs Henricum IV. Alexandri III. in Concilio Lateranensi adversùs Fridericum I. nec non Innocentij IV. in Concilio Lugdunensi adversùs Fridericum II. editis sententijs?
- PDF 205 §. IV. Quantum ad præsens institutum momenti sit ex Concilij Lateranensis, Constantiensis, & tandem Tridentini sanctionibus mox. adducendis?
- PDF 208 Articulus II. De Superioritate Papæ supra Concilium, vel econtra.
- PDF 208 Disquisitio I. Utrùm ex natura Concilij Oecumenici, ac vicissim ex essentiâ Oecumenici Papatûs superioritas seu Papæ, seu Concilij demonstrari possit?
- PDF 208 §. I.
- PDF 209 §. II. Referuntur Doctorum sententiæ, & argumenta circa statum præsentis disquisitionis, unà cum aliquali super ijs reflexione.
- PDF 216 Corollarium.
- PDF 217 Disquisitio II. In quo centro versetur præsentis articuli difficultas?
- PDF 217 §. I.
- PDF 218 §. II. Referuntur sententiæ, & argumenta Adversariorum com congruis Doctorum nobiscum sententium ad ea responsionibus, & aliquali super istis reflexione.
- PDF 233 Corollarium.
- PDF 233 Disquisitio III. An superioritas Papæ supra Concilium acephalum demonstrari possit ex sacris Litteris?
- PDF 233 §. I.
- PDF 234 §. II. Referuntur Theologorum super hoc sententiæ.
- PDF 235 §. III. Adversariorum argumenta ex sacrosanctæ Scripturæ verbis petita referuntur cum responsionibus, & aliquali super ijs reflexione.
- PDF 239 §. IV. Nostratis sententiæ argumenta, ex Antiqui Testamenti sacris Litteris petita, cum aliquali super ijs reflexione referuntur.
- PDF 245 §. V. Nostratis sententiæ argumenta expenduntur.
- PDF 251 Corollarium.
- PDF 251 Disquisitio IV. An Papæ supra Concilium acephalicè spectatum superioritas ex ipsimet Oecumenicis Synodis Generalibus, historijsq́ue Ecclesiasticis demonstrari valeat?
- PDF 251 §. I.
- PDF 253 §. II. Referuntur ac expenduntur partis adversæ argumenta per Tostatum, Abulensem Episcopum 2. par. Defensorij cap. 75. & 76. deducta ex illa authoritate: Si peccaverit in te frater tuus, &c. dic Ecclesiæ.
- PDF 258 § III. Nostratis de Papæ supra Concilium superioritas sententiæ argumenta referuntur ac expenduntur.
- PDF 264 §. IV. Corollarium.
- PDF 265 Disquisitio V. Utrùm ex appellatione à Concilio ad Papam, vel econtra à Papa ad universalem Synodum validè demonstretur Summi Pontificis supra Concilium superioritas?
- PDF 265 §. I.
- PDF 266 §. II. Referuntur, ac expenduntur argumenta Adversariorum.
- PDF 269 §. III. Nostratis sententiæ argumenta referuntur ac expeduntur.
- PDF 274 Corollarium.
- PDF 274 Disquisitio VI. An Concilij super Papam superioritas evinci possit ex Concilij Constantiensis decreto Sessione quartâ edito?
- PDF 274 §. I.
- PDF 276 §. II. Referuntur argumenta circa quartæ Sessionis Constantiensis Concilij primum decretum.
- PDF 285 §. III. In quo examinatur Synodi Constantiensis Sessione quartâ editum primum decretum, quòd scilicet de Concilij super Papam superioritate non aliter statuat, nisi sub restrictione as statum Papæ dubij & incerti, ac tempus schismatis.
- PDF 288 §. IV. Corollarium.
- PDF 291 Disquisitio VII. Quantum pro Concilij supra Papam superioritate probanda, valeat, decretum Concilij Constantiensis Sessione V. editum?
- PDF 291 §. I.
- PDF 295 §. II. Referuntur argumenta Maymbourgi cum eorundem responsionibus circa Decreta V. Sessionis.
- PDF 300 §. III. An Patres Constantienses in Sessione V. Ecclesiam Vniversalem sufficienter, aut perfecté repræsentaverint?
- PDF 306 §. IV. Corollarium
- PDF 309 Disquisitio VIII. Utrùm Sessionis IV. & V. Constantiensis Synodi decreta fuerint recepta ab Ecclesia, & confirmata à Martino V. Summo Pontifice?
- PDF 309 §. I.
- PDF 310 §. II. Referuntur ac examinantur argumenta circa susceptionem prætactorum Sessionis V. decretorum.
- PDF 318 §. III. Referuntur ac expenduntur argumenta circa V. Constantiensis Sessionis decretorum confirmationem à Martino V. vel concessam, vel denegatam.
- PDF 322 §. IV. Corollarium præsentis VIII. disquisitionis. In quo ostenditur, Martinum V. confirmando decreta Constantiensia, & declarando, quòd à Romano Pontifice appellare non liceat, positivè propugnâsse superioritatem Pontificiam.
- PDF 326 §. V. Corollarium finale totius præsentis Articuli.
- PDF 327 Summarium II. Articuli.
- PDF 327 De superioritate Papæ supra Concilium, vel econtra.
- PDF 328 Caput I. Præsentis quæsiti centrum eruitur ex naturâ Concilij Oecumenici, & vicissim ex Oecumenici Papatûs essentiâ.
- PDF 328 §. I. Ratio quidditativa Concilij Oecumenici optimè reducitur ad hoc punctum, quòd sit repræsentans universam Ecclesiam.
- PDF 329 §. II. Concilium Oecumenicum rectè definitur Conventus Episcoporum ex toto Christiano orbe convocandorum, in paucissimo licèt numero comparentium, Apostolicâ, Christi Nomen præferente, auctoritate informatus.
- PDF 331 §. 3. Ingressuris centrum præsentis difficultatis, viam nobis aperit Evangelicus Matth. 18. cap. exaratus sacer textus, sub hisce Christi Domini verbis. Si peccaverit in te frater tuus, vade & corripe eum inter te & ipsum solum. Si te audierit, lucratus es fratrem tuum, si autem te non audierit, ad hibe adhuc tecum unum, vel duos. Quòd si non audierit eos, dic Ecclesiæ: si autem Ecclesiam non audierit, sit tibi sicut Ethnicus & publicanus. Amen dico ...
- PDF 335 §. IV. Quantumcunque aliqua specialis prærogativa esset in Concilio Oecumenico, non nisi per characterem Christi Vicarium, atque adeò per Pontificiam auctoritatem subsistere potente, non esset proptereà Synodus etiam quà Oecumenica, dicenda habere præeminentiam alicujus propriè dictæ supra Papam superioritatis.
- PDF 340 §. V. Eo ipso, quòd in judicio Ecclesiæ, secundùm credibilitatis auctoritativam in fidei principia reducibilem evidentiam, habeatur quis pro vero, certo, ac legitimo Papa, nequit ex tunc Ecclesia seu Concilium Generale super ipso ullum strictè ac propriè sumptæsuperioritatis jus exercere.
- PDF 342 Capvt II. An superioritas Papæ supra Concilium acephalum demonstrari possitex sacris Litteris, Concilijs Oecumenicis, Historijs Ecclesiasticis, & usu ac praxi Ecclesiæ.
- PDF 342 §. I. Pro huius disquisitionis solidiori resolutione, expedit, varios distinguere Concilij acephali status.
- PDF 343 §. II. Expenduntur partis adversæ argumenta ex sacræ Scripturæ verbis petita.
- PDF 345 §. III. Papæ supra Concilium præcisivè acephalum superioritas ostenditur ex Deuter. 17. cap.
- PDF 348 §. IV. An ex Regulâ fraternæ correctionis per Christum Matth. 18. institutá evinci valeat Concilij Generalis supra Papam superioritas?
- PDF 352 §. V. Papæ supra Concilium acephalum superioritas demonstratur ex Oecumenicâ & indefinitâ Matth. 16. Petro repromissâ ligandi & solvendi auctoritate.
- PDF 354 §. VI. In quo fit continuatio argumenti proximè deducti ex Ioannis 21. cap. V. 15. 16. & 17.
- PDF 356 §. VII. Superioritas Papæ supra Concilium probatio ex Christi verbis, quibus Matth. 16. Petrus dicebatur Petra, supere quam esset ædificanda Ecclesia.
- PDF 358 §. VII. In quo expenditur jus appellandi vel à Papa ad Concilium; vel ab hoc ad Summum Pontificem.
- PDF 360 Capvt III. Quantum momenti circa auctoritatem Concilij evinci valeat ex Decretis Synodi Constantiensis Sess. IV. & V.
- PDF 462 [i.e. 362] §. I. Ex quibus Verbi Divini fundamentis substitat certitudo Papatûs ad excludendam omnimodam Juris & Facti de Papâ dubietatem?
- PDF 564 [i.e. 364] §. II. Quantum momenti sit in Decreto I. Sess. IV. Concilij Constantiensis ad probandam Concilij super Papa superioritatem?
- PDF 365 §. III. Quantum valeat Decretum Sessionis V. Concilij Constantiensis ad probandan Concilij super Papa superioritatem?
- PDF 368 §. IV. Quænam opponi possint exceptiones adversùs Iv & V. Sessionem Concilij Constantiensis, casu, quo sub earundem Decretis prærtensa fuisset Concilij super vero & indubitato Papâ superioritas & auctoritas, maximè coercitiva?
- PDF 370 §. V. In quo sensu juxta Gallicani Cleri Declarationem præsenti articulo secundo positam, accipienda sint Decreta Sess. IV. & V.. Concilij Constantiensis?
- PDF 373 Caput IV. In quo sit suprema potestas Ecclesiastica.
- PDF 374 §. I. An potestatis Ecclesiasticæ immediatum subjectum sit universa Ecclesia?
- PDF 381 §. II. Utrùm major Concilij Generalis, quàm Romani Pontificis sit Authoritas?
- PDF 391 §. III. An Concilij supra Papam superioritas evincatur ex hoc, quòd Pontifex Romanus teneatur legibus Concilij, nec possit ab ijs sapienter dispensare in eo casu, quo dispensaret Concilium?
- PDF 393 §. IV. An Concilij supra Papam superioritas ex hoc evinci valeat, quòd Pontifex Romanus possit à Synodo judicari & deponi.
- PDF 396 Caput V. Refelluntur Exceptiones Elliesianæ oppositæ nonnullis argumentis, quibus probatur Papæ super Ecclesiam, seu Concilium acephalum superioritas.
- PDF 396 §. I. Eliduntur exceptiones Elliesij oppositæ S. Scripturæ textibus ex Lucæ 12. Ioan. ultimo desumptis.
- PDF 398 §. II. Eliduntur Elliesiane exceptiones oppositæ ulterioribus quibusdam argumentis, super Concilio acephalice sumpto superioritatem ostendentibus.
- PDF 405 Caput VI. Expenduntur exceptiones ab Elliesio productæ ex Pisano, Constantiensi, & Basileensi Synodis, ad probandam Concilij super Papa superioritatem.
- PDF 429 Articulus III. De Pontificiæ potestatis plenitudine, ac universalitate erga sacros Canones, ac leges seu Vniversalis, seu cujusvis Particularis Ecclesiæ.
- PDF 430 Disquisitio I. An, & quid potestatis saltem indirectè conveniat Papæ circa jus Divinum, non equidem formaliter in se spectatum, sed ratione substrati ab hominis arbitrio promanantis, materialiter sumptum?
- PDF 430 §. I.
- PDF 431 §. II. Adversariorum argumenta referuntur ac expenduntur cum suis responsionibus, & conclusione super ijs reflexiva.
- PDF 433 §. III. Corollarium finale.
- PDF 436 Disquisitio II. Quanta sit Papæ authoritas erga sacros Canones, 6 Decreta Conciliorum Oecumenicorum?
- PDF 436 §. I.
- PDF 436 §. II. In quantum Papa obstringatur ad sacrorum Canonum, primævæ præsertim Ecclesiæ, & ab Oecumenicis quatuor primis Concilijs sancitorum onservantiam?
- PDF 440 §. III. An Summi Pontifices in omni lege Canonicâ, à Concilijs etiam Oecumenicis editâ, possint ex justa causa dispensare?
- PDF 444 §. IV. Corollarium.
- PDF 445 Disquisitio III. An non Papæ duntaxat, sed etiam Episcoporum jurisdictio sit immediatè à Christo?
- PDF 445 §. I.
- PDF 447 §. II. Adversariorum argumenta referuntur, ac expenduntur, unà cum conclusione super ijsdem reflexivâ.
- PDF 453 §. III. Vtrùm ex eo, quòd Episcopi non sint immediatè à Christo missi: rectè concludatur, eorum jurisdictionem non esse immediatè à Christo.
- PDF 459 §. IV. Corollarium.
- PDF 460 Disquisitio IV. Quoùsque, salvis Concordatis inter Leonem X. & Francisum I. Galliarum Regem initis, extendi possit Papæ jurisdictio in ordine ad forum contentiosum Ecclesiasticum.
- PDF 460 §. I.
- PDF 460 §. II. An prima præinsinuati Gallici Regni causarum cognitio ad sanctam Sedem, an ad Concilium Provinciale spectet?
- PDF 462 §. III. An Majorum causarum cognitio Iudicibus Delegatis in Regno Galliæ committere teneatur Summus Pontifex, vel utrùm eas possit Roma judicare?
- PDF 464 § IV. Vtrùm Papa in ferendo circa illas causas judicio, teneatur ordinem judiciarum ex integro observare?
- PDF 471 §. V. Corollarium.
- PDF 473 Disquisitio V. De Iure Appellationum ad Romanum Pontificem.
- PDF 473 Præfatio.
- PDF 473 §. I. Quid Iuris circa Appellationes ad Romanum Pontificem statui possit ex quinto Concilij Nicæni Canone?
- PDF 475 §. II. Canonis Nicæni expositio præinfinuata firmatur ex variarum Synodorum decretis.
- PDF 477 §. III. Quid à Concilio Sardicensi de appellationibus ad Apostolicam Romani Pontificis Cathedram interponendis, fuerit sancitum?
- PDF 481 §. IV. Quænam circa appellationis ad Romanum Pontificem Episcoporum recursus, post Sardicensem Synodum sancita fuerit disciplina?
- PDF 485 §. V. Ex sacris Litteris ostenditur Romani Pontificis in quibuscunque causis Ecclesiasticis seu quod primam etiam instantiam, cum Episcopis & Metropolitis, sive Patriarchis, Concilijsq[ue] tum Provinciæ, tum Diœcesos cumulativa; seu in via appellationum præcipuè, supereminens judiciaria auctoritas.
- PDF 485 Disquisitio VI. Quænam in via Facti circa appellationes ad Romanum Pontificem exhiberi queant solidæ probationis argumanta.
- PDF 485 §. I. Examinantur Episcoporum Iudicia ad Sedem Apostolicam devoluta, Synodum Nicænam antecedentia.
- PDF 488 §. II. In quo fit discussio causarum quarto Ecclesiæ sæculo judicatarum.
- PDF 493 §. III. Expenduntur exempla Appellationum, quæ circa causas Africanorum Episcoporum proferri solent.
- PDF 496 §. IV. Nonnulla tum Gallicanorum, tum aliorum Occidentis, imò Orientis Episcoporum exempla examinantur.
- PDF 502 Disquisitio VII. Quid authoritatis habeat Romanus Pontifex circa Beneficia & Bona Ecclesiastica?
- PDF 502 §. I.
- PDF 503 §. II. Quanta ex præjactis fundamentis sit Summo Pontifici potestas in exigendis à Clro Gallicano pro Ecclesiæ universalis nec effitatibus, præcipuè adversùs infideles subsidijs?
- PDF 505 §. III. Quódnam Summo Pontifici jus sit erga beneficia Ecclesiastica intrà Galliam consistentia?
- PDF 507 §. IV. Corollarium.
- PDF 508 Disquisitio VIII. Quid possit Summus Pontifex circa Ecclesiam Gallicanam, ejusque specialia jura & libertates?
- PDF 508 §. I.
- PDF 510 §. II. De authoritate Pontificia ad novas condendas leges pro universo Christiano orbe, ejusque Regnis, ac Provincijs.
- PDF 512 §. III. Quænam promulgatio legis Ecclesiasticæ sit necessaria ad ejus obligationem, in Regno præsertim Gallicano inducendam?
- PDF 517 §. IV. An legum Ecclesiasticarum obligatio pendeat ab acceptatione Regnorum seu Provinciarum?
- PDF 524 §. V. Corollarium.
- PDF 524 Illatio I. In quantum sit laudandus antiquorum Canonum usus. Ex Authore cit. tract. delibert. Eccles. Gallic. lib. 2. cap. 1.
- PDF 525 Illatio II. Ita tenenda est antiquorum Canonum disciplina, ut tamen sit aliquando necessarium per novas leges antiquis derogare. Ex præcitaro Authore ubi supra cap. 2.
- PDF 526 Disquisitio IX. Quanta sit Romani Pontificis authoritas circa Patriarchalia, & Archiepiscopalia, & consequenter Episcopalia jura?
- PDF 526 §. I.
- PDF 528 §. II. Ecclesiarum Patriarchalium dignitas & authoritas ostenditur orta fuisse à B. Petro, ejúsve Successoribus cum debita ac perpetua ab his dependentia.
- PDF 532 §. III. Primatum & Metropolitanorum dignitas in Gallia præsertim, ostenditur orta fuisse à Romano Pontifice cum perpetuâ & debitâ ab hisce dependentiâ.
- PDF 537 §. IV. Corollarium.
- PDF 537 Illatio I. Quibus ex talis Patriarchæ creatione aliquod inferri posset præjudicium?
- PDF 538 Illatio II. A quo creandus esset ejusmodi Patriarcha?
- PDF 538 Illatio III. An possent Episcopi, Curiæ Regiæ id fortè optantis favorem ancupantes, vel indignationem metuentes, sibimet Caput unum imponere, ac suam in id potestatem conferre?
- PDF 541 Disquisitio X. De Ecclesiasticarum Dignitatum gradibus ac præminentijs.
- PDF 541 Præfatio.
- PDF 541 §. I. De Hierarchico Ecclesiæ statu.
- PDF 542 §. II. De præinsinuatis Episcoporum gradibus.
- PDF 542 §. III. De juribus & prærogativis Metropolitanorum, atque Patriarcharum seu Exarchorum.
- PDF 544 §. IV. An Metropolitica, aut Patriarchica dignitatis fuerit à Christo, vel Apostolis instituta?
- PDF 544 §. V. Argumenta Petri de Marcâ circa Metropoliticæ & Patriarchicæ dignitatis ab Apostolis factam institutionem confutantur ab Elliesio.
- PDF 545 §. VI. Quantumvis provinciarum ac Diceseon Ecclesiasticarum dispositio facta esset ad formam politici regiminis: jurium tamen ac prærogativarum seu Patriarchalium institutio in alterioris rationis pricipium foret reducenda.
- PDF 547 §. VII. An Metropolitica & Patriarchica dignitates cum earundem juribus in Christum, vel in Apostolicam faltem à Christo immediatè promanantem auctoritatem, ceu suum principium reducendæ sint?
- PDF 549 Disquisitio XI. Quanta sit Romano Pontifici authoritas erga jura Regia, causas Ecclesiasticas præsertim concernentia?
- PDF 549 §. I.
- PDF 551 §. II. Summarium ex Petri Puteani axiomatibus circa Regni Francici libertates collectum, una cum refutatione eorundem, conclusioneque super ijsdem reflexivâ.
- PDF 577 §. III. Corollarium finale præsentis disquisitionis.
- PDF 579 Disquistitio XII. In quo censu habenda sit Gallicana libertas prætensa adversus jura Ecclesiastica?
- PDF 579 §. I.
- PDF 579 §. II. Summarium ex Petri de Marca axiomatibus circa Regis Franciæ erga causas Ecclesiasticas prætensa jura collectum, unà cum eorundem refutatione, conclusioneque super ijs reflexivâ.
- PDF 602 §. III. Corollarium.
- PDF 603 Disquisitio XIII. De antiquâ excommunicationis infligendæ ratione, ubi agitur contra Elliesium Parisiensum Theologum.
- PDF 603 Præfatio.
- PDF 603 §. I. De modo & causis Excommunicationis.
- PDF 605 §. II. Quomodò Ecclesiæ sese mutuò excommunicârint, & quomodò Romani Pontificis communio semper fuerit necessaria.
- PDF 607 §. III. Quibus de causis ferri possit excommunicatio?
- PDF 608 §. IV. In quos ferri possit, ac debeat excommunicationis censura.
- PDF 611 Corollarium.
- PDF 612 §. V. De effectibus excommunicationis.
- PDF 614 Corollarium I. Si quis excommunicatus intrudat se Ecclesiasticis conventibus, aut depositus Episcopus vi retineat Ecclesiam, quidnam supersit remedij?
- PDF 614 Corollarium II. Vtrùm excommunicatio, v.g. Episcopi, semper inferat depositionem, & an excommunicatio habere possit aliquem internum effectum?
- PDF 614 Disquisitio XIV. Quid sentiendum sit de Appellationibus intrà Galliam ad judices sæculares interponi solitis ab abusu Ecclesiasticæ jurisdictionis?
- PDF 614 §. I.
- PDF 616 §. II. In quo consistat appellatio ab abusu, & quæ sit ejus origo?
- PDF 617 §. III. Referuntur rationes Gallicanorum Authorum, quibus appellationes ab abusu conantur defendere, unà cum responsionibus carundem refutatorijs & conclusione super ijsdem reflexivâ.
- PDF 625 §. IV. Corollarium.
- PDF 626 Disquisitio XV. Ex quibus ulterioribus fundamentis tales ab abusu appellationes, alíæve Gallicanæ libertates, sed frustra, justificentur à Gallicanis Doctoribus?
- PDF 626 §. I. An ex pragmatica sancti Ludovici sanctione prætensis Ecclesiæ Gallicanæ libertatibus favor aliquis accrescat?
- PDF 628 §. II. Referuntur argumenta ex Carolo Fevret de appellationibus ab abusu deducta, unà cum responsionibus, atque conclusione super ijs reflexivâ.
- PDF 635 §. III. Corollarium.
- PDF 637 Disquisitio XVI. Quid de Regalia, ejúsque extensione videatur sentiendum?
- PDF 637 §. I. In quo statu fuerit Regalia, & quibus nixa sit fundamentis sub prima & secunda Regum Francicorum Dynastia.
- PDF 646 §. II. In quo statu fuerit Regalia sub tertia Dynastia seu stirpe Regum Franciæ ante Generale Concilium II. Lugdunense?
- PDF 660 §. III. In quem statum sit reposita Regalia per Concilium Generale Lugdunense II.
- PDF 687 §. IV. Corollarium finale præsentis disquisitionis.
- PDF 691 §. V. Tertij articuli præsentis Corollarium finale.
- PDF 694 Articulus IV. De Infallibilitate Romani Pontificis in decidendis fidei, seu etiam morum quæstionibus.
- PDF 695 Disquisitio I. De Primatu Romani Pontificis.
- PDF 696 §. 1. Vtrùm, & qomodò Primatus S. Petri possit ex Scripturis Divinis demonstrat?
- PDF 703 §. II. Petri Primatus ex veterum testimonijs asseritur, cæterorúmque Apostolorum dignitatis præfertur.
- PDF 707 §. III. Corollarium. An Petri Primatus importârit Monarchiam?
- PDF 708 §. IV. De Romanæ Ecclesiæ Primatu.
- PDF 710 Corollarium.
- PDF 711 Disquisitio II. An, & quanta sit Summi Pontificis antecedenter ad Ecclesiæ consensum infallibilitas in fidei dogmatibus decidendis?
- PDF 711 §. I.
- PDF 714 §. II. Referuntur ac expenduntur fundamenta Adversariorum cm responsionibus, & conclusione super ijs reflexivâ-
- PDF 721 Corollarium.
- PDF 721 Disquisitio III. Utrùm ex sacris Litteris demonstrari queat, Papæ ex Cathedra loquentis judicium esse, irreformabile?
- PDF 721 §. I.
- PDF 723 §. II. Referuntur ac expenduntur Adversariorum argumenta cum responsionibus, & conclusione super ijs reflexivâ.
- PDF 726 §. III. Nostratis sententiæ argumenta referuntur ac expenduntur cum conclusione super ijsdem reflexivâ.
- PDF 731 §. IV. Corollarium finale præsentis disquisitionis.
- PDF 732 Disquisitio IV. Utrùm Papæ ex Cathedra decernentis infallibilitas demonstrari queat ex sacris Canonibus & Concilijs Oecumenicis?
- PDF 732 §. I.
- PDF 734 §. II. Adversariorum argumenta à Launoio præcipuè reproducta, & ab Authore tract. de libert. Ecclesiæ Gallicanæ lib. 7. cap. 15. & 16. discussa referuntur cum suis responsionibus, & conclusione super ijs reflexivâ.
- PDF 749 §. III. Nostratis sententiæ argumenta referuntur ac expenduntur cum conclusione super ijs reflexivâ.
- PDF 754 §. IV. Corollarium.
- PDF 754 Disquisitio V. An ex unanimi Patrum consensu & praxi Ecclesiæ, rationeque Theologica demonstrari possit Papæin rebus fidei omnimoda & irreformabilis infallibilitas?
- PDF 754 §. I. Referuntur Patrum hâc de re sententiæ.
- PDF 756 §. II. Refertur sententia Vniversitatis Parisiensis, ejúsque Doctorum, imò & Senatûs Parisiensis.
- PDF 759 §. III. Referuntur ac refelluntur Adversariorum argumenta cum responsionibus & conclusione super ijsdem reflexiva.
- PDF 766 §. IV. Nostratis sententiæ ex Vniversalis Ecclesiæ praxi desumpta argumenta referuntur, ac expenduntur, unà cum conclusione super ijsdem reflexiva.
- PDF 773 Disquisitio VI. Expenduntur, quæ Ludovicus Ellies du Pin in sua circa antiquam Ecclesiæ disciplinam Dissertatione quinta adfert adversùs Romani Pontificis in rebus Fidei infallibilitatem.
- PDF 774 §. I. Expenduntur Elliesij argumenta contra infallibilitatem Romani Pontificis desumpta ex sacris Litteris, veterisque Ecclesiæ disciplinâ.
- PDF 778 §. II. Elliesianæ probationes à Romanorum Pontificum à fide deviantium, & inter se pugnatium exemplis desumptæ refelluntur.
- PDF 780 §. III. Refelluntur Elliesanæ de Papæ errabilitate probationes desumptæ ex Romanorum Pontificum confeßione, ex Conciliorum Decretis, ex Academiarum & Theologorum doctrinis.
- PDF 782 §. IV. Vindicantur nostratis sententiæ argumenta ex sacris Litteris desumpta.
- PDF 784 §. V. Vindicantur nostratis sententiæ argumenta ab authoritate Patrum.
- PDF 787 §. VI. Vindicantur argumenta deprompta ex authoritate Summorum Pontificum.
- PDF 789 Corollarium finale.
- PDF Index Rerum, Et Verborum Notabilium Hujus Operis.
- PDF Endsheet
- PDF Back cover
- PDF Spine
- PDF Vorderschnitt
