PDF Front cover
PDF Endsheet
PDF Title page
PDF Præfatio.
PDF Imprimatur
PDF Propositio V. An peccet mortaliter, qui actum dilectionis Dei semel tantum in vita eliceret, condemnare non audemus.
PDF Propositio VI. Probabile est ne singulis quidem rigorosè quinquenniis per se obligare præceptum charitatis erga Deum.
PDF Propositio VII. Tvnc solum obligat quando tenemur justificari, & non habemus aliam viam, qua justificari possumus.
PDF Propositio VIII. Comedere, & bibere usque ad satietatem ob solam voluptatem non est peccatum, modo non obsit valetudini, quia licitè potest appetitus naturalis suis actibus frui.
PDF Propositio IX. Opis conjugii ob solam voluptatem exercitum omni penitus caret culpa, ac defectu veniali.
PDF Propositio X. Non tenemur proximum diligere actu intero & formali.
PDF Propositio XI. Præcepto proximum diligendi satisfacere possumus per solos actus externos.
PDF Propositio XII. Vix in sæcularibus invenies, etiam in Regibus, superfluum statui: & ita vix aliquis tenetur ad eleëmosynam, quando tenetur tantum ex superfluo statui.
PDF Propositio XIII. Si cum debita moderatione facias, potes absque peccato mortali de vita alicujus tristari, & de illius morte naturali gaudere, illam inefficaci affectu petere, & desiderare; non quidem ex dispilicentia personæ, sed ob aliquod temporale emolumentum.
PDF Propositio XIV. Licitum est absoluto desiderio cupere mortem patris, non quidem ut malum Patris, sed ut bonum cupientis; quia nimirum ei obventura est pinguis hæreditas.
PDF Propositio XXV. Cvm causa licitum est jurare sine animo jurandi sive res sit levis gravis.
PDF Propositio XXVI. Si quis vel solus, vel coram aliis, sive interrogatus, sive propriá sponte, sive recreationis causa, sive quocumque alio fine, juret se non fecisse aliquid, quod reverà fecit, intelligendo intra se aliquid aliud quod non fecit, vel aliam diem ab ea in qua fecit, vel quodvis aliud additum verum, reverà non mentitur, nec est perjuris.
PDF Propositio XXVII. Causa justa utendi his amphibologiis est quoties id necessarium, aut utile est ad salutem corporis, honorem, res familiares tuendas, vel ad quemlibet alium virtutis actum, ita ut veritatis occultatio censeatur tunc expediens, & studiosa.
PDF Propositio XXVIII. Qvi mediante commendatione vel munere ad Magistratum, vel Officium publicum promotus est, poterit cum restrictione mental præstare juramentum, quod de mandato Regis à similibus solet exigi, non habito respectu ad intentionem exigentis, quia non tenetnr fateri crimen occultem.
PDF Propositio XXX. Fas est viro honorato occidere invasorem, qui nititur calumniam inferre, si aliter hæc ignominia vitari nequit, idem quoque dicendum, si quis impingat alapam, vel fuste percutiat, & post impactam alapam vel ictum fustis fugiat.
PDF Propositio XXXI. Regulariter occidere possum furem pro conservatione unius aurei.
PDF Propositio XXXII. Non solum licitum est degendere defensione occisiva, quæ actu poßidemus, sed etiam ad quæ jus inchoatum habemus, & quæ nos possessuros speramus.
PDF Propositio XXXIV. Licet procurare abortum ante animationem fœtus, ne puella deprehensa gravida occidatur, aut infametur.
PDF Propositio XXXV. Videtur probabile omnem fœtum, quamdiu in utero est, carere animâ rationali, & tunc primum incipere eandem habere, cum paritur, ac consequenter dicendum erit in nullo abortu homicidium committi.
PDF Propositio XXXVI. Permissum est furari, non solum in extrema neceßitate, sed etiam in gravi.
PDF Propositio XXXVII. Famuli & famulæ domesticæ possunt occultè heris suis surripere ad compensandam operam suam, quam majorem judicant salario, quod recipiunt.
PDF Propositio XXXVIII. Non tenetur quis sub pœna peccati mortalis restituere, quod ablatum est per pauca furta, quantumcunque sit magna summa totalis.
PDF Propositio XXXIX. Qvi alium movet aut inducit ad inferendum grave damnum tertio, non tenetrt ad restitutionem istius damni illati.
PDF Propositio XLIII. Qvid ni non nisi veniale sit detrahentis auctoritatem magnam sibi noxiam falso crimine elidere?
PDF Propositio XLIV. Probabile est non peccare mortaliter, qui imponit falsum crimen alicui, ut suam justitiam, & honorem defendat. Et si hoc non sit probabile, vix ulla erit opinio probabilis in Theologia.
PDF Propositio XLV. Dare temporale pro spirituali non est simonia, quando temporale non datur tanquam pretium, sed dumtaxat tanquam motivum conferendi vel efficiendi spirituale, vel etiam quando temporale sit solum gratuita compensatio pro spirituali, aut è contra.
PDF Propositio XLVI. Et id quidem habet locum etiamsi temporale sit principale motivum dandi spirituale: imo etiamsi sit finis ipsius rei spiritualis, sic ut illud pluris æstimetur, quam res spiritualis.
PDF Propositio XLIX. Mollities jure naturæ prohibita non est. Vnde si Deus eam non interdixisset, sæpe esset bona, & obligatoria sub mortali.
PDF Propositio LI. Famulus, qui submißis humeris scienter adjuvat herum suum ascendere per fenestras ad stuprandram virginem, & multoties ei subservit, deferendo scalam, apierendo januam, aut quid simile coôperando, non peccat mortaliter, si id faciat metu notabilis detrimenti; puta ne à Domino male tractetur, ne torvis oculis aspiciatur, ne Domo expellatur.
PDF Propositio LIII. Satisfacit præcepto Ecclesiæ de audiendo sacro, qui duas ejus partes immò quatuor simul à diversis celebrantibus audit.
PDF Propositio LV. Præcepto Communionis annuæ satisfit per sacrilegam Corporis Domini manducationem.
PDF Propositio LVI. Frequens Confeßio & Communio, etiam in his, qui gentiliter vivunt, est nota prædestinationis.
PDF Propositio LVIII. Non tenemur Confessario interroganti fateri peccati alicujus consuetudinem.
PDF Propositio LIX. Licet Sacramentaliter absoluere dimidiaté tantum Confessos ratione magni concursus pœnitentium, qualis v. g. potest contingere in die magnæ alicujus festivitatis aut indulgentiæ.
PDF Propositio LX. Poenitenti habenti consuetudinem peccandi contra legem Dei, naturæ, aut Ecclesiæ, esti emendationis spes nulla appareat, nec est neganda nec differenda absolutio; dummodo ore proferat, se dolere & proponere emendationem.
PDF Propositio LXI. Potest aliquando absolui, qui in proxima occasione peccanndi versatur, quam potest, & non vult omittere, quin imò directè & ex proposito quærit, aut ei se ingerit.
PDF Propositio LXII. Proxima occasio peccandi non est fugienda, quando causa aliqua utilis, aut honesta non fugiendi occurrit.
PDF Propositio LXIII. Licitum est quærere directè occasionem proximam peccandi pro bono spirituali, vel temporali nostro, vel proximi.
PDF Conclusio.
PDF Endsheet
PDF Back cover
PDF Spine
PDF Vorderschnitt