Content
PDF Tomvs Secvndvs PDF Front cover PDF Endsheet PDF Title page PDF Index Homiliarvm Qvæ In Hoc Secvndo Tomo Continentvr. PDF Dominica secunda Quadragesimæ: Homilia Dvudecima. De Transfiguratione Domini. Aßumpsit Iesus Petrum & Iacobum & Ioannem fratrem eius & duxit illos in montem excelsum &c. Matth. 17. PDF Svmmarivm Homiliæ Dvodecimæ Seqventis. PDF Homilia XII. De Transfigvratione Domini. PDF §. 1. Transfigurat se Christus primò: in suæ diuinitatis probationem, Mysterium à millenis annis per Dauidem decantatum. PDF §. 2. Ostendit hic quòd veram in se contineat diuinitatem: eiusque splendor diuersus fuerit à splendore, quò claruit Moyses. PDF §. 3. Secundò: transfigurat se Christus ad omniu[m] nostrum vtilitatem nobis præmium proponens, quod, dum est excellens, alas dat boui. PDF §. 4. Hâc gloriâ nos hortatur Dauid, signum est illud, quod Deus eleuauit, vt congreget populum, ad inuadendum cœlum. PDF §. 5. Excitat valde pusillanimes, etiam contra fortißimos hostes præostensum præmium. PDF §. 6. Assumpsit Iesus. Tale bonum est cœlestis gloria, vt nec desiderari poßit, nisi Deus animam virtutibus roboret supernaturalibus. PDF §. 7. In montem excelsum: Mundo Christus suos educit discipulis, vt illis ostendat gloriam suam, nihil enim in eo est, in quo videatur. PDF §. 8. Admirandam facit Apostolus gradationem de oculis, autibus & corde, vt huius gloriæ declaret magnitudinem. PDF §. 9. Transfiguratus est. Hoc mysterio complet id quod Moysi promiserat, & in se præsignat, quod futurum est in Sanctu. PDF §. 10. Transfiguratus est. Sicut in Christo ex vnione diuinæ naturæ cum humana processit animæ gloria, & ex illâ, corporis: ita erit in Sanctis. PDF §. 11. Co[n]iungitur Deus singulis animabus in particulari, vnde nascetur animæ gloria quæ eam satiabit. PDF §. 12. Ex gloriâ animæ decurrent in corpus ac sensus riui, de quibus propheta Ioël. PDF §. 13. Erit Deus omnia in omnibus, & corpora nostra vocabuntur non manu facta, ac in se poßidebunt, quidquid possunt desiderare. PDF §. 14. Quotquot hîc co[n]eniunt, sancti sunt & boni, omnes enim in illo statu gloriæ, tales eru[n]t. PDF §. 15. Moyses & Elias. Omnes in cœlo erunt sapientes, nullus illuc stultus intrabit. Hoc nostrum moueat desideriu[m], magis quam Socratis. PDF §. 16. Apparuerunt Moyses & Elias: In testes persona Christi D[omin]i nostri conuenientes. PDF §. 17. Apparent Moyses & Elias in maiestate, loquuntur cum Christo de præcipuis eius mysterijs: simul cum eo sunt. Status gloriæ cœlestis exemplaria. PDF §. 18. In illo gloriæ statu omnes erunt magni, quos significant magni illi pisces, quos Apostoli piscati sunt. PDF §. 19. Bonum est &c. Cognoscunt Apostoli Moysen & Eliam: in illo quoque statu cuncti se mutuo clarè cognoscent. PDF Secundo die Lunæ Quadragesimæ: De discessu Christi & morte in peccato. Dixit ergo eis iterùm Iesus, ego vado, & quæretis me, & in peccato vestro moriemini. Ioan. 8. PDF Svmmarivm Homiliæ Decimætertiæ Seqventis. PDF Homila XIII. De Discessv Christi, Et Morte In Peccato. PDF §. 1. Ostendit Deus quàm involuntariè puniat peccatores, cum ipsos præmoneat, vt se emendent. PDF §. 2. Minæ sunt hæ terribiles Dei. Ego vado: pro vt Israëlitæ cognouerunt , & Samuel declarauit. PDF §. 3. Est Deus vita animæ, quo discedente moritur, nec opera vitæ valet exercere. PDF §. 4. Anima per peccatum mortua, opera vitæ non potest exercere: & quæ bona facit, filij sunt producti in seruitute. Patet quoque quod peccatum sit locusta, cruca, bruchus, rubigo, de quibus Ioel. PDF §. 5. Vt opera vestra bona sint vitalia, prius viuat anima, deserat peccatum animæ homicidam, illo purgata Deo sua offerat sacrificia. PDF §. 6. Hôc velut supremo terriculamento perculit Deus populum suum: Ego vado. Et in historia Samsonis indicauit. PDF §. 7. Sicut hæc summa censetur animæ calamitas, si eam deserat Deus; ita summa eius dicenda felicitas, si secum detineat. PDF §. 8. Supplicium contra iræ diuinæ prouocatores grauißimum est, Deum eos deferere. PDF §. 9. Gentiles, intelligentes se sine Dijs viuere non posse, illos clauis configebant, catenis colligabant, intimisque laribus abscondebant. Quid vero tu ô Christiane? PDF §. 10. Lucta Iacob sunt cum lachrymis, & quod petebat hoc erat ne à se discederet. PDF §. 11. Præuidit Iacob Iudæorum calamitatem quòd eos Deus desereret, illos deplorat, quòd carerent defensore. Euntibus Cherubinis pariter & templi currus progrediebantur. PDF §. 12. Abeunte Deo mansit ille populus, vt spelunca, leone egresso, quam quilibet serpens ingrediatur. PDF §. 13. In peccato vestro. Abit Deus: quiæ illum eijciunt: ipse quippe in anima desiderat habitare. PDF §. 14. Homo ipse Deum eijcit, ipse sibi maius adfert detrimentum, quàm omnes creaturæ simul vnitæ ei possunt adferre. PDF §. 15. Deus proprio motu non occidit hominem, ipse sibi homo per peccatum procurat mortem. PDF §. 16. Peccare est sibi mortem acquirere; proprium hoc peccati stipendium, ob quod infeliciter mortui sunt Iudæi. PDF §. 17. Mala mors ea tantum dicenda est, quando quis in peccato moritur, vt probant D. August. D. Chrysost. & D. Ambros. PDF §. 18. Ea sola mors bona est, quæ est in gratia, quæ autem est in peccato, qualiscumque sit, mala est. PDF §. 19. In peccato vestro moriemini. Quisquis peccat, moritimeat in peccato, cùm, quia dum peccat, contra eum fertur sententia, tùm quia valde poßibile est mori, quam primum peccauit. PDF §. 20. Tertiò: caue mori in peccato: quia ex eo sine diuina gratia non resurges, quæ iustè quibusdam denegatur. PDF §. 21. Quarto: timeat in peccato mori, qui hoc committit: qui enim suo fidit inimico, eius manibus moritur. PDF §. 22. Qui peccant, fidentes se pœnitentiam acturos, pereunt, sicut illi qui cum schedula gratiæ suas vendunt posseßiones. PDF §. 23. Prænuntiari potest, quod in peccato morietur, qui sicut ille in eo perseuerat & est vt argentum Hieremiæ vel arbor D. Bernardi. PDF §. 24. Peruersè confidit de Dei misericordia & propria libertate, qui perseuerat in peccato, quô & illam non meretur, & in hac infirmatur. PDF §. 25. Difficillimum est sanare eum, qui in peccato perseuerat, sicut multi temporis dæmonium. PDF §. 26. Morietur in peccato, qui in eo perseuerans, infixus hæret, vt ait Dauid, in interitu, quem fecit. PDF §. 27. Multu peccatoribus in morte accidit, quod Sisaræ, cuius vox est Echo: perterret visio D. Theresiæ. PDF §. 28. In extrema mortis hora multis euenit peccatoribus, quod gubernatori, cuius ænea tormenta clauis obstruuntur. PDF §. 29. Perseuerare in peccato, est animæ pedes religare, vt in illo moriatur: Et pluribus de causis taöes vocat Isaias, illusores. PDF §. 30. Morietur in peccatis suis, qui ea multiplicat, vt nexus cœcos quos in hora mortis non liceat rescindere, sed dissoluere. PDF §. 31. Morietur in peccato, qui illud, vt Pharao mare ingreditur eiusque manibus occidetur, velut Saul Amalecitæ. PDF Secundo die Martis Quadragesimæ: Homilia Decimæqvarta. De obedientia Cathedræ & Prælatis. Tunc locutus est Iesus ad turbas & discipulos dicens: Super cathedram Moysi . Math. 18. PDF Svmmarivm Homiliæ Decimæqvartæ Seqventis. PDF Homilia XIV. De Obedientia Cathedræ Et Prælatis. PDF §. 1. Aperiens Christus cisternam præcauet, ne quis in illam incidat, & spinas comburens, seruat triticum secundum legem. PDF §. 2. Super Cathedram. Licet omnes nos creauerit Deus quoad naturam æquales, disposuit tamen superiorum, & inferiorum inæqualitatem. PDF §. 3. In omnibus lucet ordo superiorum & inferiorum. Sic quoque decretum est, in omnibus legibus, naturali, scripta, & Euangelica. PDF §. [4.] Super Cathedram. Necessaria est cathedra, in qua ipse Deus nos docet, vbi vera sapientia. PDF §. 5. Ex suauißima Dei prouidentia erigitur in hoc mundo carhedra visibilis, cui nostrum subiecit intellectum. PDF §. 6. Secura est doctrina cathedræ Ecclesiæ, quam D. Paulus nominat columnam ac firmamentum veritatis. PDF §. 7. Necessaria est vna Cathedra visibilis, quæ nos doceat, & eiusdem visibilies sint præceptores. PDF §. 8. In Eunucho Candacis, & Centurione Cæsareæ, ac in D. Paulo, nos docuit Deus subiectionem debitam magisterio prælatorum Ecclesiæ. PDF §. 9. Vna est Ecclesiæ Cathedra: quia vna est eius doctrina, licet diabolus velit linguas confundere sicut in turri Babylonica. PDF §. 10. Vnitas Cathedræ sumitur ex vnitate capitis, significata in tunica Christi contraposita velo templi. PDF §. 11. Similiter sumitur vnitas Cathedræ, ex vnitate doctrinæ: quod Salomon declarat. PDF §. 12. Conseruat vnitas doctrinæ, vnitatem idiomatis, in quo errauit Iudas, & hanc Romani ad suæ conseruationem Reipublicæ procurarunt. PDF §. 13. Sumitur quoque Cathedræ vnitas, ex vnitate Sacramentorum quæ eadem sunt, licet ministri sint diuersi. PDF §. 14. Soli in Cathdra sedere debent superiores & sacerdotes, coram quibus erecti in pedes stare debent Laici, licet quis fit Iosue Princeps, aut Imperatrix Eusebia, imo & ipse D. Hieronymus. PDF §. 15. Scribæ & Pharisæi. Licet terreni sint Prælati, potestate tamen pollent ad tractanda cœlestia: quibus & obediendum. PDF §. 16. Honorari debet Prælatus, licet malus; iniuriam illi factam Deus sibi censet irrogari, sicut capitis iniuria est qua capillis irrogatur. PDF §. 17. Quàm fuerit Samsoni perniciosum, capillos sibi tonderi, in quibus eius consistebat fortitudo. Idem iudica de Ecclesia, dum eius sacerdotes & Prælati tanguntur. PDF §. 18. Potestatem habent Prælati absoluendi, leges condendi, excommunicandi, proinde ex æquo iure obtemperandum. PDF §. 19. Plurimum licet referat Prædicatoris, Prælatiq[ue] bonitas: porrò si malus sit, quid dicat, non quid faciat, attendendum. PDF §. 20. Phylacteria ac fimbrias in propriam ordinabant gloriam, quæ ad Dei erant honorem instituta, ac virtutum instrumenta. PDF Tertio die Mercurij Quadragesimæ: Homilia Decimaqvinta. De ascensu Christi in Hierusalem, & filijs Zebedæi. Ascendens Iesus Hierosolymam assumpsit duodecim discipulos suos secreto & ait illis: Ecce ascendimus Hiersolymam &c. Matth. 20. PDF Svmmarivm Homiliæ Decimæqvintæ Seqventis. PDF Homilia XV. De Ascensv Christi In Hiervsalem, Et Fliis Zebedæi. PDF §. 1. Vtilißima est de Christo consideratio, vt myrrhæ fasciculo, quem sponsa cœlestis inter vbera collocat. PDF §. 2. Est Christus lapis cœlatus à Deo, à sæuis lapidicidis exsculptus, in quem oculi defigendi. PDF §. 3. Multiplices fuere corporis Christi pœnæ, quia multæ fuerunt corporis peccati culpæ. PDF §. 4. Cur Christus dixerit mortem suam multis profuturam, cum pro omnibus sit mortuus. PDF §. 5. In huius lapidis sculptura, quisque sua inueniet peccata designata. PDF §. 6. Est Christi paßio fel piscis Calionymi, qui cæcos illuminet oculos. PDF §. 7. Viam, quæ ducit Christum ad gloriam, inseqi debemus: nec enim melior est Domino seruus. PDF §. 8. In viam Iacobum & Ioannem reducit per calicem suum, hæc quippe est semita nubium. PDF §. 9. Multò valet gloria, multo est labore comparanda, illo Sancti delectantur. PDF §. 10. Tam festino gradu procedit Christus, vt mirentur, & timeant Apostoli. PDF §. 11. Comsummabuntur omnia. Paucis horis compleuit ea Saluator, quæ quinque mille annis erant delineata, illum namque amor excitabat. PDF §. 12. Cunctas sua paßione Christus prophetias viuificauit, & miscuit quasi fermentum; fidei nostræ maximè conueniens. PDF §. 13. Christus electrum, in ignem conuersus ambulabat inter animalia, complens vaticinia prophetarum. PDF §. 14. De Filio hominis. Quæ de se scripta erant, Christus impleuit, superest, vt tu, quæ te tangunt, impleas sicut Eliscus. PDF §. 15. Tradetur. Non signat Christus, quis eum sit traditurus, ob rationes notatu dignißimas. PDF §. 16. Ostendit nobis Christus laboribus noui gratiam testamenti, qui cum præmio debent considerari. PDF §. 17. Tunc accessit. Errarunt hi duo fratres quoad tempus, sicut Baruth, in eo quoque quod vnam tantum partem attenderint propositionis, tu verò totam assume. PDF §. 18. Accessit mater. Sui parentes obliuiscuntur filiorum causâ, quod Salomon execrabatur. PDF §. 19. Nescitis &c.. Superbia vitium stultum, homini alienum, vt alæ campanis, Deo execrabile. PDF §. 20. Nescitis. Stultitia imputatur, onera petere, ad sedendum, vt ipsa regalis exprimit corona, & propinqua Elimelech. PDF §. 21. Prælatura magnum onus, meritò fugiendum, ob ea multa ad quæ obligat, quæ mitra, ac Diui Gregorij dolor significant. PDF §. 22. Possumus. Dignitatis amore tument qui respondent Possumus: mendaces filij hominum in stateris; similes elephanti. PDF §. 23. Non est meum. Christo non conueuit sedes suas dare superbis, in alios mutentur viros, vt dixit Saüli Samuel. PDF §. 24. Indignati sunt. Non hoc te scandalizet, minimos in Dei seruis notare defectus, nullus enim ab his liber viuit. PDF Tertio die Iouis Quadragesimæ: Homilia Decimasexta. De diuite Epulone & Lazaro. Homo quidam erat diues, & induebatur purpura & bysso &c. Luc. 16. PDF Svmmarivm Homiliæ Decimæsextæ Sequentis.
PDF Homilia XVI. De Divite Epvlone, Et Pavpere Lazaro. PDF §. 1. Tenentur diuites dare eleemosynam ; quod si non dederint, damnabuntur, vt rectè Christus probat hac historia iis, qui suam doctrinam explodebant. PDF §. 2. Huius diuitis supplicium sit ipsis exemplo diuitibus, vt pœna Caini. PDF §. 3. Vult Deus, vt diues subueniat pauperi, vt cœlum terræ, & stomachus corporis partibus. PDF §. 4. Sunt diuitiæ aquæ cisternæ, illis diues vtatur, sed fontes illas faciat pauperibus. PDF §. 5. Confundit Deus diuitem, non facientem eleemosynam, vt Dominus suum œconomum. PDF §. 6. Argumentum admirabile nobis proponit D. Ioannes, quod diues, qui proximi non miseretur quem videt inopia laborantem, Deum non amet. PDF §. 7. Se Deus exhibet in paupere, in quo tuam erga illum possis operibus probare dilectionem. PDF §. 8. Homo quidam erat diues. Manifestat Dominus, diuitem illum fuisse cloâcam peccatorum. PDF §. 9. Diues. Ex se peccatum non est, eße diuitem, nec quidem diuitias optare moderatas. PDF §. 10. Induebatur. Non est de se malum quod quis se vestiat honestè, nec Deo de se placent in vestitu sordes. PDF §. 11. Epulabatur. Non vt peccatum arguitur, celebrare conuiuia, imo potest esse meritorium, vt multis patet. PDF §. 12. Vocat D. Ioannes diuitias, substantiam huius mundi, sicut D. Paulus, fidem rerum sperandarum substantiam. PDF §. 13. Erat quidam mendicus, Tribus articulis huius causa describitur, quòd mundi habuerit substantiam, quòd fratrem viderit neceßitatem habere, & clauserit viscera sua ab eo. PDF §. 14. Sed & canes. Inducit Dominus canes, vt testes, quibus euidenter hic probat, sicut asinam contra Balaam. PDF §. 15. Mortuus est diues, Dißimiles fuerunt diuitis & pauperis obitus: at in eo quod notat Euangelista, sibi similes. PDF §. 16. Factum est vt moreretur mendicus: Sicut moriente Lazaro eius quoque mortuæ est paupertas, ita moriente diuite, periere diuitiæ. PDF §. 17. Sepultus est in inferno. Triste sepulchrum quod describit Isaias, & vidit Ezechiel meritò omnibus exhorrendum. PDF §. 18. Dum esset in tormentis. Est infernus locus tormentorum, sicut cœlum deliciarum, quæ omnem superant intellectum. PDF §. 19. In valle Tophet depingit Isaias infernum. PDF §. 20. Hos cruciatus graphicè delineat Angelus D. Ioanni, quorum, ait, consideratio patientiam in Sanctis operatur. PDF §. 21. Eleuans oculos. Ex inferno tantùm ea vidit epulo, quæ possent adferre cruciatum, & hæc quoque tantùm videbunt damnati. PDF §. 22. Pater Abraham. Mera fuerut deliramenta, quæ diues illi in inferno petiit, nec obtinuit. PDF §. 23. Recepisti bona. Ex iustitia procedit Abrahæ sententia, quæ declarat, cur hic peccatores ferientur: iusti verò crucientur. PDF Tertio die Veneris Quadragesimæ: Homilia Decimaseptima. De parabola vineæ. Homo erat Paterfamilias qui plantauit vineam & sepem circumdedit &c. Matth. 21. PDF Svmmarivm Homiliæ Decimæseptimæ Seqventis. PDF Homilia XVII. De Parabola Vineæ. PDF §. 1. Siquidem Iudæis hanc Christus proposuit parabolam, nobis tamen loquitur, velut Dauid in morte Saulis. PDF §. 2. Iudæos Christus in propria causa iuduces eligit, quos suo capit hamo velut Behemoth. PDF §. 3. Velut vrsi, qui rationis parabolæ vi conclusi ac conuicti, contra seipsos tulere sententiam; in Christum insurrexerunt, eius necem machinati. PDF §. 4. Homo erat. Plantauit Deum vineam, quam fructum amarum daturam sciebat: quia Pater est. PDF §. 5. Plantauit vineam. Dicitur palmes esse Christianus, qui nisi fructum ferat, soli conuenit igni. PDF §. 6. Ferre tenetur fructum Christianus cum velut palmes putetur, & colatur. PDF §. 7. Plantati sumus in Ecclesia, sicut palmites, ex libera, meraque Dei bonitate, quod indicat oleum Iacob. PDF §. 8. Hoc summi beneficij loco ponito, plantatum te in hac vinea, ne tibi succedat, quod Adamo ingratisque, philosophis accidisse nouimus. PDF §. 9. Sepem circumdedit ei. Sepes est lex Dei, quæ si cadat, intrant feræ, & vineam demoliuntur. PDF §. 10. Ob destructam sepem, destruitur Sichem, & ob eandem in domo sua à Iacob erectam, & ipse quoque conseruatur, hoc quoque postulat Dauid, dum legem Dei vult custodiri nimis. PDF §. 11. Fodit in ea torcular. Tam abundanter prouidit Deus vineæ suæ, vt ei dicere liceat: Non plus vltra. PDF §. 12. Sepem circumdedit. Indicat quoque sepes diuina beneficia, & diabolus esse censetur, qui illa septus, offendit Deum. PDF §. 13. Locauit agricolis. Sunt Prælati agricolæ, & quisque in se, simul & palmes est & agricola. PDF §. 14. Domini est vinea, procurator homo, qui qui fructum adferre tenetur, non Domino, sed sibi ipsi. PDF §. 15. Fructus temporibus suis. Ab omnibus non pares repetit Deus fructus, vt ex decimis declarat, & illos nostro reposcit te[m]pore. PDF §. 16. Peregrè profectus est. Nos liberos permittit Deus, & suum recipiendi fructus ostendit desiderium in eo quod agit. PDF §. 17. Misit alios. Magnam suam Deus ostendit misericordiam, qui tot mittat famulos, ac tandem vnicum filium. PDF §. 18. Malos malè perdet. Christianus non referens fructum multò punietur grauiùs quàm ipsa ficulnea, & Rex Baltaßar. PDF §. 19. Si Iudæi ob non redditos fructus vineâ expelluntur, quid timendum Christiano, qui ne fructum quidem offert vnius Pharisæi. PDF §. 20. Sicut timuere Iudæi videntes eiectos ad littus maris Ægyptios, timeat quoque Christianus, dum Iudæos cernit per omnes dispersos eße nationes. PDF §. 21. Chananæos, quia peccatores, eiecit Deus, & Iudæos substituit, hos vt ingratos exturbauit, & Christianos subrogauit; quod si hi peccatores, quid cum illis agendum? PDF Tertio die Sabbati Quadragesimæ: Homilia Decimaoctava. De filio prodigo. Homo quidam habuit duos filios, & dixit adolescentior ex illis Patri suo: Pater, da mihi portionem &c. Luc. 16. PDF Svmmarivm Homiliæ Decimæoctavæ Seqventis.
PDF Homilia XVIII. De Filio Prodigo. PDF §. 1. Labilem creauit Deus hominem, vt haberet cui peccata misericors dimitteret, de quo maxime gloriatur. PDF §. 2. Tanta est Dei misericordia, vt de illa Sancti, velut Isaias & Ionas, conquesti fuisse videantur. PDF §. 3. Nullum est peccatum inirremissibile, quod non infinities à Dei misericordia superetur, quod ad nostrum solatium multoties ratum facit. PDF §. 4. Præ cæteris maiori studio, Christus, verbis, parabolis, iureiurando, ac operibus hunc fidei docuit articulum: Remissionem peccatorum. PDF §. 5. Homo quidam. Se patrem nominat Deus, vt amoris sui ferat testimonium, ac Christianis peccatoribus sperandam esse doceat indulgentiam. PDF §. 6. Adolescentior. Optima ratione vocatur peccator adolescentior, licet centenarius, vt Cain & Absalon. PDF §. 7. Abiit. Non eijcit somo sua Deus peccatorem, ipse tam impudens est, vt sponte discedat, contra quem Deus protestatur. PDF §. 8. Diuisit substantiam. Non aufert illi Deus libertatem, qui vult abire, eumque deserere, licet sit ille deplorandus. PDF §. 9. In regionem longinquam. Peccatum regio est tam procul distans à Deo, vt dicat eo vsque nec manus suas, nec oculos posse pertingere. PDF §. 10. Quo tendat, non attendit peccator: Ezechielis portento, iumentis Isaiæ, vaseque Zachariæ præsignatus. PDF §. 11. Dissipauit substantiam. Decoxit substantiam suam, effectus luxuriæ per quem illam Iob describit. PDF §. 12. Dissipauit substantiam suam. Est enim meretricis domus, Gigantum somus, vbi molliuntur adamantes etiam purissimi, velut Dauid, Salomon, ac Israelitæ. PDF §. 13. Decoquit luxuria substantiam, vt patet in Samsone: rarus euentus multisque annis prædictus. PDF §. 14. Nihil sic hominem infirmat, ad senium deducit, visum hebetat, & adolescentem eneruat, vt luxuria. PDF §. 15. Facta est fames valida. Fames accenditur, & appetitus sensualis in iis, qui illum sequuntur, minuitur autem in resistentibus. PDF §. 16. Adhæsit vni ciuium. Dilapidans homo virtutes, se totum consecrat diabolo prout dominus Iob affirmat. PDF §. 17. Specialiter ob vitium libidinis, quosdam possidet diabolus, vt patet in quibusdam casibus. PDF §. 18. Adhæsit. Adeo firmiter adhæret diabolo luxuriosus, vt nec flagris eum domo sua eliminet; quo diabolus intumescit. PDF §. 19. Misit in villam. Regna, quæ promittebat diabolus in suilia euanescunt, & caninam famem quibus, qui illi seruit, mulctatur. PDF §. 20. In se reuersus. A se peccator, vt Nabuchodonosor, egreditur, reuertitur autem vt leæna Danilis ad hoc fame coactus. PDF §. 21. Quanti mercenarij. Prior vidit illum Pater, qui aliter non esset reuersurus. PDF §. 22. Abundant. Suam perpendit miseriam & paternæ domus abundantiam, vnde ad illam reuerti proponit, sui accusator. PDF §. 23. Vidit à longe, accurrit. Patris actiones eximiis turgent mysteriis: occurrere, brachiis amplecti, pacis osculo recipere filium. PDF §. 24. Hic diuinæ patet misericordiæ magnitudo, vt de ea quasi de industria Elias conqueratur. PDF Dominica tertia Quadragesimæ: Homilia Decimanona. De dæmonio muto. Erat Iesus eijciens dæmonium & illud erat mutum. Luc. 11. PDF Svmmarivm Homiliæ Decimænonæ Seqventis. PDF Homilia XIX. De Dæmonio Mvto. PDF §. 1. Possedit Diabolus Stagyrium. In controuersiam venit diuina prouidentia; verum indubium est in nostrum illam bonum vigilare. PDF §. 2. Quædam Deus creauit in mundo, quæ quibusdam licet sint nocumento, porro sunt aliis emolumento, vt dæmones. PDF §. 3. Posuit Deus in hoc mundo dæmones, quo nos constringat ad se recurrere; hoc quoque tantum illi possunt, quod illis facere ipse permittit. PDF §. 4. Dæmones dipsadas dicimus, vnde ad Deum recurrendum, vt eorum refrœnes malitiam. PDF §. 5. Erat mutum. Es iis quæ diabolus in corporibus operatur, liquet quid in anima operetur. PDF §. 6. Eques, quem vidit D. Ioannes, mors dictus, diabolus est, Christo contrarius, qui vita nominatur. PDF §. 7. Equus pallidus, cui insidet diabolus, peccatum est, & quocumque illud ingreditur; ingreditur & ille. PDF §. 8. Velut Rex regnum suum; ita animam perambulat diabolus peccatoris: collige qua ratione mortuum sit tractaturus. PDF §. 9. Peius est diabolum animam occupare quàm corpus, in quod aliquoties, nullo mortali præuio ingreditur, quinimo ex Dei beneficio. PDF §. 10. Vocat D. Hieronymus diabolum Dei quæstionarum: vt in Iob & aliis manifeste patuit. PDF §. 11. Cum fortis armatus. Præclarissimis rationibus probat hodie Christus se Regem diabolo fortiorem. PDF §. 12. Erat mutum. Opposita Christus & diabolus obeunt officia, & quisque suo hoc in homine fungebatur. PDF §. 13. Erat eiiciens. Diabolum Christus corporibus expellebat, qui eum venerat animabus expulsurus. Declarat D. Vincentius quæstionem scitu dignißimam. PDF §. 14. Erat eiiciens. Insistebat Christus eiectioni dæmonis ex anima, qui cum ipsis muscis sit importunior, vocatur Beelzebub. PDF §. 15. Erat mutum. Excœcat diabolus, quo perdidit Dauidem, & senioribus nocuit Ezechielis. PDF §. 16. Aures occludit diabolus animæ: paßer est, qui verbum surripit. PDF §. 17. Eos qui tacere deberent reddit diabolus loquaces, vt prophetas Regis Achab. PDF §. 18. Magno sunt detrimento dæmones loquaces, quibus imperatur, velut Pythonibus, silentium. PDF §. 19. Loqui conuenit in confeßione, & mulier lapidatur taciturna. PDF §. 20. Oris confeßionem postulat Christus; nec enim cordu sufficit contritio, vbi oris Confeßio est poßibilis. PDF §. 21. A principio veluit Deus confeßionem, hanc in lege præcepit, & coram D. Ioanne illam agebant, & licet in absolutam, non tamen inutilem. PDF §. 22. Verus illa & S. Præcursoris sine absolutione confeßio nostra demonstrat vt excellentiam, ita & facilitatem. PDF §. 23. Non potest salus tua faciliori, quàm verbis tuis, alligari remedio. PDF §. 24. Vitulos labiorum postulat Deus, id est claram & inexcusatam peccatorum confessionem. PDF §. 25. Detractâ confitere laruâ, ne illam Reginæ prophetæ Ahiæ conferas obiectam, sed nec illam Ananiæ, & Saphiræ D. Petro. PDF §. 26. Committere peccata, non confiteri, pudeat. Optimus Confeßarius B. Ludouicus Bertrandus. PDF §. 27. In Beelzebub eijcit dæmonia. Hoc Iudæorum iudicium, pectoris eorum prodit malitiam. Aspidum ouis comparantur D. Cypriani attexitur argumentum. PDF §. 28. Extollens vocem mulier. Conuincit illos D. Cypriani discursus vt efficax, ita & subtilis, mulierisque de turba testimonium. PDF Dominica tertia Quadagesimæ: Homilia Vigesima. De edicto fidei. Erat Iesus eiiciens dæmonium, & illud erat mutum. Luc. 11. PDF Svmmarivm Homiliæ Vigesimæ Seqventis. PDF Homilia XX. De Edicto Fidei. PDF §. 1. Christus, & diabolus duo sunt Reges sibi contrarij, distinctaque possident regna. PDF §. 2. Regnum Christi est Ecclesia, regnum diaboli sunt hæretici, & infideles. PDF §. 3. Tunc de dæmone dicitur, quod perfectè quempiam possideat, quando eum in hæresim & à fide Apostiam impellit. PDF §. 4. Diuersos sibique contrarios habent ministros Christus, & diabolus. PDF §. 5. Instructione & motu Spiritus S. institutum fuit tribunal S. Officij Inquisitionis, ad Christi regni conseruationem. PDF §. 6. Iustissima ratione pollent Inquisitores & auctoritate & potestate ad puniendum hæreticos. PDF §. 7. Merito tradit ignibus S. Tribunal Inquisitionis hæreticos, aliisque plectit generibus suppliciorum. PDF §. 8. Æquissima ratione piomulgat S. Tribunal Inquisitionis edicta contra hæreticos. PDF §. 9. Non est cum hæreticis seruanda fraterna correptio, sed illa præteritá, confestim sunt denuntiandi. PDF Tertio die Lunæ Quadragesimæ: Homilia Vigesimaprima. De Prophetis in patria. Vtique dicetis mihi hanc similitudinem; medice cura teipsum. Luc. 4. PDF Svmmarivm Homiliæ Vigesimæprimæ Seqventis. PDF Homilia XXI. De Prophetis In Patria. PDF §. 1. Sequuntur sæpe homines hoc dictum (Ladronij voz maiior:) latro & tu peior: cum enim posset Deus conqueri, ipsi Deo conqueruntur. PDF §. 2. Vtique dicetis mihi. Strictior incumbit obligatio benefaciendi, quàm peregrinis, & patriæ, quàm exteris regionibus. PDF §. 3. Quanta audiuimus. In patriæ suæ beneficium, non in ea Christus cœpit patrare miracula. PDF §. 4. Fama miraculorum apud alienigenas patratorum suam voluit Christus præparare ciuitatem, sicut cum populo suo fecerat, cum Asia & Bithynia. PDF §. 5. Miris vtitur Christus ceremoniis quoad librum S. Scripturæ. PDF §. 6. Veniebat Christus in fiscella scirpea, & patriæ suæ se manifestat maiori beneficio quàm cæteris omnibus. PDF §. 7. Sui Christum offenderut patriotæ, eius familiam, vt pauperem despicientes: quod in mundo est frequentissimum. PDF §. 8. Iniuriis Christum lacessunt: quia quod illum pauperem notarunt, nihil de illo magni crediderunt, contra statuta medij sicli. PDF §. 9. Amen dico vobis. Euidenter probat Christus, quod ipse sit, qui merito de suis possit ciuibus, non illi de ipso conqueri. PDF §. 10. Nullam ad Christi miracula habebat Nazareth actionem, quorum acceperat à Patre potestatem. PDF §. 11. Fac & hic. Iustorum iudicium æquale est, ex operibus iustitiæ trahendo exemplar. PDF §. 12. Fac & hic. Iudicium peccatorum stultum est, iustitiam prætendendo in eo, quod meræ est gratiæ. PDF §. 13. Ex diuina dispositione, nulla in mari vestigia reliquerunt Israelitæ, Pharao tamen eiusque exercitus quàm plurima. PDF §. 14. Deus vt iustus vult inire rationem, sicut cum Cain, & de facto illam init: cum ait: Quanta audiuimus &c. PDF §. 15. Si velis id tecum agat Deus, quod cum altero, idem tu quod alter cum Deo adimple. PDF §. 16. Non est propheta sine honore. Honorem Christus prætendebat, non tam sibi, quam in ipsorum hominum beneficium. PDF §. 17. Vt Dei ministri opera faciant, debent in honore haberi, ea de causa illis dat faciendi miracula petestatem. PDF §. 18. In patria sua. Quia à suis contribulibus homines despiciuntur, vult Deus, vt sui sint ministri, velut extranei. PDF §. 19. In patria tua. Quod quisquam à suis non magni fiat contribulibus, oritur cum ex superbia, tum ex iniudia: vnde Christus illis imputat culpam. PDF §. 20. Multi prophetæ. Elias tantum à suis fuit despectus contribulibus, quantum ab extraneis, & viduæ, habitus in honore. PDF §. 21. Multi leprosi. Eliseus, quantum à sibi cognatis fuit despectus, tantum fuit ab alienigenis, nominatim autem à Naaman amplificatus. PDF §. 22. Repleti sunt ira. Pupigit illos, gentilium, quos execrabuntur exemplum, & illos Dominus deseruit: quod supremum omnium est supplicium. PDF §. 23. Ipsis Nazarenis spectantibus se de illorum Christus eripit manibus, dum eum deorsum cogitant præcipitare: cum hoc Deo sit proprium, præclariora sua opera facere in oculis inimicorum, qui nec illa possint impedire. PDF Tertio die Martis Quadragesimæ: Homilia Vigesimasecvnda. De correptione fraterna. Si peccauerit in te frater tuus, vade & corripe eum inter te & ipsum solum &c. Matth. 18. PDF Svmmarivm Homiliæ Vigesimæsecvndæ Seqventis. PDF Homilia XXII. De Correptione Fraterna. PDF §. 1. In schola diaboli sui solius cura docetur, in Dei vierò etiam proximi sollicitudo mandatur. PDF §. 2. Si peccauerit. Ex lege naturali tenetur quisque proximi tueri rationes, ac multò magis in lege charitatis. PDF §. 3. Corripe. Non corripere peccatorem, eius est velle perditionem, & labiorum immunditiâ laborare. PDF §. 4. Vade corripe. Tu ipse peccantem accede: peccato namque detinetur, ne te conueniat. PDF §. 5. Vade. Conuenit, vt tu peccatorem conuenias, vt medicus lethargicum. PDF §. 6. In te. In te est alterius peccatum tibique nocet, vt Saulis, & Achan peccata. PDF §. 7. In te. Vt Dei filius, velut illi proprias, illius reputes offensas: ipse namque tuas, habet sibi proprias. PDF §. 8. In te. Seueriùs tuas Deus castigat iniurias, quàm proprias: hoc ex cane discito Antiocheno. PDF §. 9. Corripe. Nulla faciendas est correptio, vbi nulla speratur emendatio, proinde hæreticos continuo denuntia. PDF §. 10. Non debet particularis publicos corripere peccatores, sed pro illis orare. PDF §. 11. Terret corripere sicut D. Hieronymum; at actus est amoris, & qui illum exhorret, peribit. PDF §. 12. Confide, quandoquidem tibi præcipiat Deus: vade & corripe illum: suum tibi tribuet auxilium. PDF §. 13. Quandoquidem tentet diabolus sanctiores, quo perdat, tu corripe quo lucreris, nequiores. PDF §. 14. Si hac vice fructum non feceris, alterâ facies, & Dei causam iustificabis. PDF §. 15. Corripiendo tempus sectare opportunum, sicut onagri venatores, & Tobias cum pisce. PDF §. 16. Inter te. Ne canis sis odorus, vt peccata secteris aliorum, illorum qua tibi occurrerint, curam suscipe. PDF §. 17. Inter te. Corripe: paßeris occultando sanguinem, & illis circumstantijs, quibus vsus est Eliseus. PDF §. 18. Frater tuus. Moueat te, quod peccator frater tuus sit: sicut animalia & pisces: Ioab & Abisai. PDF §. 19. Frater tuus. Corripe considerans quòd qui peccat, frater tuus est, & homo, tu vero spiritualis. PDF §. 20. Sit correptio cum instructione, & doctrina, & labia tua lilia distillantia myrrham. PDF §. 21. Docuit Deus modum corripiendi peccatorem, suô modò procedendi cum Chananæis, Christusque D. Petro declarauit. PDF §. 22. Lucratus eris. Tale à Deo præmium obtinebit, qui lucratus illi fuerit animam, quale à Rege, qui regnum illi lucratur. PDF §. 23. Seuerè punit illum Dominus, qui vnicam animan perdiderit, vt patet exemplo Samsônis & Amalechitarum. PDF Quarto die Mercurij Quadragesimæ: Homilia Vigesimatertia. De traditionibus reprobatis. Tunc accesserunt ad eum ab Hierosolymis Scribæ & Pharisæi, dicentes; quære discipuli tui transgrediuntur traditiones seniorum? Matth. 15. PDF Svmmarivm Homiliæ Vigesimætertiæ Seqventis. PDF Homilia XXIII. De Traditionibus Reprobatis. PDF §. 1. Deus ignis est ad eum accedentes illi, qui palea erant, exuruntur, ipse verò clarius illustratur. PDF §. 2. Accesserunt ab Ierosolymis. Mordent illi, velut Cerastes, discipulos: discipulorum enim defectus ac filiorum, in Magistrum parentesque deuoluitur. PDF §. 3. Videntur illi apes esse sed vespæ sunt: sæpè namque vitia, virtutes esse videntur. PDF §. 4. Quare discipuli tui. Odium errata extollit. Erratum non erat, de quo carpebant Apostolos, imo potius superstitio erat, quam colebant. PDF §. 5. Procedunt isti in fraterâ dolosâ, in paruis scrupulosi, at non in magnis: conscientiam habeat timidam, non stultam. PDF §. 6. De vanis accidentibus solidam quæru[n]t facere substantiam quod pariter in Christo morte prætenderunt. PDF §. 7. Ab Hierosolymis. In seipsis graues non vident illi iniquitates, quas in aliis minimas vident: hæc conditio peccatorum est, Sanctorum conditioni contraria. PDF §. 8. Carnales corporis, eiusque nitoris sunt solliciti, animæ autem incuriosi, spirituales oppositè. PDF §. 9. Discentes: quare Discipuli tui &c. Optimum linguæ epithetum : animal inquietum, plenum veneno mortifero, comburens vt ignis inferni. PDF §. 10. Linguæ venenum mortiferum est infamatori, infamato, & auditori: ideo laqueus vocatur malus. PDF §. 11. Linguæ laqueus malus est, vt declararunt Magistri à Victoria, Castro, & D. Vincentius Ferrariensis. PDF §. 12. Non lauant manus. Illustriorum reddunt impij illi superbientes Christi & suorum gloriam, quibus velut Esau Iacob, deseruiunt. PDF §. 13. Quare & vos transgredimini &c. Sunt illi fumigrantes Isaiæ titiones, illos Echo perterret Christus, vt olim Ægyptios. PDF §. 14. Traditiones seniorum. Quis harum fuerit auctor traditionum, & quales illa, nominatim autem illa de filiis contra parentes. PDF §. 15. Deus dixit: honora patrem tuum. Infringebant illi præceptum honoris debiti parentibus, ad quod Deus illos volebat obligare, suam paternæ connectens benedictionem in Iacob. PDF §. 16. Honora patrem tuum. Nouem in SS. litteris filio obedienti promittuntur bona, multa verò mala rebelli intentantur, vt Absaloni. PDF §. 17. Vos dicitis: munus &c. Illa Deo sunt acepta sacrificia, de quibus diuina sua lex decernit; vnde illorum Deo non erant accepta. PDF §. 18. Execranda sunt illa, cum præiudicio tertij, sacrificia, & eorum qui ædificant Hierusalem in sanguine. PDF §. 19. Honora patrem &c. Primus licet creditor sit Deus, vult nihilominus priùs Cæsari solnatur, & sicut Leo Valentiæ primum locum cedit catello. PDF §. 20. Hypocritæ benè &c. Illis est os bonum, cor malum, traditiones habent iniquas; Ecclesia sanctas. PDF §. 21. Doctrinas & traditiones hominum. Ecclesiæ ceremoniæ sanctæ sunt, tamque necessariæ, vt idcirco illas impugnent hæretici. PDF §. 22. Non quod intrat per os &c. Ex corde egreditur quod inquinat, est enim propria peccati causa sine quo nec diabolus eßet, nec concupiscentia peccatum. PDF §. 23. Quod ex ore exit. Quod editur non coinquinat, quia per os intrat, bene quidem quod per illud egreditur. PDF Quarto die Iouis Quadragesimæ: Homilia Vigesimaqvarta. De socru Simonis. Egreßus Iesus de synagoga introiuit in domum Simonis. &c. Luc. 4. PDF Svmmarivm Homiliæ Vigesimæqvartæ Seqventis. PDF Homilia XXIV. De Socrv Simonis. PDF §. 1. Discurrit Christus, vt fons hortorum, de quo sponsa, salutis illos rigans fluentis. PDF §. 2. Socrus Simonis. Fuerit licet D. Petrus vxoratus, nostris tamen sacerdotibus, ob sacrficii, quod offerunt, puritatem, vxoratos eße non permittitur. PDF §. 3. Nostris conuenit sacerdotibm esse continentes, vt signatur in neruo Iacob, qui emarcuit, & vndis Iordanis, quæ cursum suum suspenderunt. PDF §. 4. Oportet sacerdotes eße continentes, vt se totos Deo censecrent, vt Hieremias & Ezechiel, nec non Ægyptiorum sacerdotes, & sacerdotissæ. PDF §. 5. Sacerdotes non alios filios habeant, quàm pauperes, qui in illis nidificent, vt cecinit Dauid. PDF §. 6. Inter Apostolos, solus Petrus vxorem habuit, at illam dimisit, sicut alij postmodum, quorum vxores dicebantur Episcopæ & presbyteræ. PDF §. 7. Status matrimonij sanctus est potestque matrimonio iunctus sanctus euadere: vt Enoch, Noë Abraham, Moyses &c. PDF §. 8. Agat coniugatus id quod præcipit Apostolus, videatque quid egerit Noë. PDF §. 9. Egressus de synagoga. Christus egreditur de synagoga, Petrique domum ingreditur, scilicet Ecclesiam, domum salutis. PDF §. 10. Socrus autem Simonis tenebatur. Nulla sine defectibus congregatio, nec scandalizeris ex sanctorum quibusdam defectibus. PDF §. 11. Nulla in terra domus, sicut nec in Ægypto, sine doloribus, qui extimulent, & iustè talem creauit Deus hunc mundum. PDF §. 12. Tenebatur. Infirmitatibus homo detinetur: siue pb [i.e. ob] humilitatem, vt D. Paulus, aut vt suo sistat in itinere, vt Antiochus. PDF §. 13. Tenebatur. Illi, qui te rogat, vt pro febris intercedas libaratione, illud responde. quod Dominus Paulo, & Paulus Timotheo. PDF §. 14. Magnis febribus. Anima tenetur infirma febribus amoris inordinati: hic namque malus est ignis, de quo D. Ioannes. PDF §. 15. Magnis febribus. Quando febres magna sunt, ipsa tenet infirmum, & rabidam excitant sitim, sicut in Theotimo. PDF §. 16. Licet infirmitas peccati talis sit, vt eâ meritum perdatur rogandi Deum pro salute, illam à Domino sancti sua impetrant interceßione. PDF §. 17. Rogauerunt illum. Intercedunt sancti pro parentibus suis, & patria, vt Moyses, Abraham, & Hieremias. PDF §. 18. Rogauerunt illum. Efficax est oratio sanctorum, quæ Deum ligat, vt in Elia patet: & eorum nobis opus est interceßione. PDF §. 19. Præclaris idem probatur exemplis Abraham & Lot, quæ hanc ob causam particulariter à Spriritu S. referuntur. PDF §. 20. Habeto Sanctos particulares, quibus afficiaris, quorum interceßio tibi valeat, velut illa Oniæ Heliodoro, & D. Nicolai Tribubunis. PDF §. 21. Plurimum refert, filias vestras tradere Dei famulis vxores. PDF §. 22. Rogauerunt illum. Magna vi pollet oratio communitatis, vt patet in D. Petro & Paulo. PDF §. 23. Stans super illam. Cum Dei manu, tua quoque in tuam requiritur salutem. PDF §. 24. Apprehensa manu eius. Manus Saluatoris & infirmæ confluunt, vt ipsa resurgat incolumis: vestra namque in tuam requiritur salutem: & quantumlibet boni fecerit, ex illa pendet virtute, quam illi Redemptor contulerit. PDF §. 25. Singulis manus imponens. Imponunt manus suas Confessarij singulis pœnitentibus in particulari illos curaturi. PDF Quarto die Veneris Quadragesimæ. Homilia Vigesimaqvinta. De Samiritana. Venit Iesus in ciuitatem Samariæ, quæ dicitur Sichar, iuxta prædium quod dedit Iacob Ioseph filio suo &c. Ioan. 4. PDF Svmmarivm Homiliæ Vigesimæqvintæ Seqventis. PDF Homilia XXV. De Samaritana. PDF §. 1. Sicut Oseas, sic agit Christus mullierem diligens perditam, & ponit abyssos in thesauris suis. PDF §. 2. Venit in ciuitatem Samariæ, hic Christus se verum ostendit Deum, cui proprium est in cordibus efficaciter operari. PDF §. 3. Probatur diuina Christi potentia, docendo Sichar ciuitatem per mulierem Serpentem fallacem. PDF §. 4. Vtitur Dei sapientia mulieribus ad docendum; cum illis vsus fuerit diabolus ad seducendum. PDF §. 5. Per hanc Christus mulierum restituit honorem: quam creat Archiapostolam, eâque se coronat. PDF §. 6. Venit in ciuitaten Samariæ. In Samaria se Christus effundit velut Nilus in Ægypto, quod si sponsa non aperiat, ad alteram transibit. PDF §. 7. Fatigatus. Quærit Secundus Adam in sudore vultus sui panem, & visitat summus Pontifex suam Diœcesim pedes. PDF §. 8. Fatigatus ex itinere. Lassauit Christum labor itineris: cuius corpus inter omnia creata perfectum aptumque fuit, vt in eo pateretur: ex vaticinio Dauid. PDF §. 9. Fatigatus; Fatigat ibi Christum, & quasi suspendit cor nostrum, quod Hieremias prauum appellat. PDF §. 10. Fatigatus. Fatigat Christum nostri cordis durities sicut & Ezechielem ollæ prauitas. PDF §. 11. Ex itinere. Fatigauit illum nostrorum onus peccatorum adeò graue, quale descripsit Isaias & significauit Hieremias. PDF §. 12. Sedebat sic. Erat sicut Amnon amore languidus, de quo triumphat amor efficacissimus vt illum in te accendat. PDF §. 13. Sedebat sic. Proprius hic est situs amantium: etenim amor inclinat maiestatem, vt patet in Bezace & Herculi. PDF §. 14. Venit mulier. Arentem Christus ostendit sitim huius mulieris amantißimus amasius ad non leue nostrum solatium. PDF §. 15. Vt det nobis Saluator cœlestes, quas petimus aquas donorum. optat vt nos illi cordis aquas offeramus, quod ipse significat sedens & expectans ad puteum. PDF §. 16. Da mihi bibere. Christus ab hac petit muliere vt illi det: hac etenim eius est consuetudo. PDF §. 17. Da mihi. Prius postulat Deus, vt sit perfectè liberalis, in nostrum gloriam. Doctrina est hæc D. Chrysostomi profunda. PDF §. 18. Da mihi. Secundo petit Deus, vt tibi mensuram præscibat eius, quod ipse tibi daturus est: quæ æqualis erit ei, quod illi petemi dederis. PDF §. 19. Petit ac Abraham Deus, vt eâdem illi mensurâ refunderet, quâ dedisset Abraham: historia est vulgaris, sed spectata mysterijs. PDF §. 20. In Dauid, Lot, & alijs ostendit Deus, quòd eâ tibi reddet mensurâ, quâ tu illi dederis: & petijt ab hac muliere potum, sicut Eliezer à Rebecca. PDF §. 21. Da mihi bibere. Magna Deus operatur per aquas, in aquis, & circa aquas, quas etiam petit. PDF §. 22. Quomodo tu &c. Exposcit Christus facilia, vt aquam, nec illi damus, exposcit diabolus grauißima, sed & illa diabolo offerimus. PDF §. 23. O mulier, si scires donum Dei. Duo promittit illi Redemptor, pergrata mulieribus, pariter donum declarat à Deo illi oblatum. PDF §. 24. Donum Dei. Præclarum reputat sponsa donum, quod illi Deus aliquem mittat, cui det: prudentius iudicans quam Oza. PDF §. 25. Puteus altus est. Tres perpendas aqua terrenæ conditiones. Prima quòd haustu sit difficilis, vt experti sunt duo nobiles. PDF §. 26. Bibit ipse & pecora &c. sitiet iterum. Secunda conditio: quod sint iumentis hominibusque communes. Tertia: quod sitim non extinguant, imo prouocent illis quos Iob vidit in hoc mundo meridiantes. PDF §. 27. Aqua, quam ego dabo. Conditiones aquæ Dei perpende. Prima est, quod faciles sint, & gratis dentur, sicut aquæ de petra. PDF §. 28. Secunda conditio, quod propriæ sint hominibus, in quibus Deus residens sit fons. Fiet in eo fons &c. PDF §. 29. Non fitiet in æternum. Tertia conditio, quod satient, & sitim extinguant, quod illæ non valent. PDF §. 30. Voca virum tuum. Illam disponit Christus, vt prudens confessarius, seipsum, quis sit manifestat, & illam sibi per viuam fidem desponsat. PDF §. 31. Ego sum. Sponsam suam noster dotat Oseas, & detestabile lutum in solem conuertit, qualem vidit Nehemias. PDF §. 32. Reliquit hydriam. Aquæ Christi, melius quàm Mandragoræ illam contemnere faciunt terrenas voluptates: illamque disponunt, vt vadat filios progenitura spirituales. PDF Quarto die Sabbati Quadragesimæ: Homilia Vigesimasexta. De adultera. Perrexit Iesus in montem Oliueti & diluculo iterum in templum. Ioan. 8. PDF Svmmarivm Homiliæ Vigesimæsextæ Seqventis. PDF Hommilia XXVI. De Advltera. PDF §. 1. Euodatur hodie dificultas de via colubri super Petram, superat Christus draconem, absorbetq[ue] Iudices. PDF §. 2. Perrexit Iesus in montem, & diluculò venit in templum. Ostendit se Christus mediatorem à Iob desideratum: & prælatis ac prædicatoribus, quòd tales esse debeant; præbet exemplum. PDF §. 3. Perrexit in monten Oliueti. In tribus præsertim occasionibus orauit Christus docens nos in iisdem orare similiter: prima est negotij grauioris occasio. PDF §. 4. Secundo orauit tempore paßionis: est oratio remedium, quo laboribus, pœnisq[ue] liberemur. PDF §. 5. Tertiò Saluator orat, quia Iudex futurus: tales namque decet oratio, vnde dicuntur fortes Israël. PDF §. 6. In montem Oliuieti &c. Adducunt mulierem &c. hæc mulier modò deprehensa est. Vigilat Christus, in orando ipsi in machinando. Mulierem in adulterio deprehendunt: qui namque per terram ambulat impressa relinquit vestigia. PDF §. 7. Deprehensa est in adulterio. Perpendat adulter, quod si illum homines non videant, illum tamen Deus videt, & Moysen imitetur. PDF §. 8. Hæc mulier modò deprehensa est. Quando minus adultera suspicatur, peccatum suum videbit productum in forum, quod ita Deus propalat, sicut bonorum virtutes. PDF §. 9. In adulterio. Adulterium cœcitas est cordis cuius Iob exponit supplicium, & patet in vxoribus Dauid. PDF §. 10. Adulterij damna declarat Iob, quæ patebunt in eo, quod Deus locutus est Abimelech, & ipse Abrahæ. PDF §. 11. Nullum instituit Deus expiando adulterio sacrificium, sed bene contra illud, zelotypiæ sacrificium perpetuo firmatum miraculo. PDF §. 12. Semper se Deus ostendit adulterio grauiter offensum eo quod ipse auctor sit matrimonij. PDF §. 13. Habet adulterium in lege Euangelica aliquid de sacrilegio: quia matrimonium est sacramentum inquo viuendum est vt ait D. Petrus Secundum scientiam. PDF §. 14. Præcipit nobis Moyses lapidare. Fortis est, si velit, mulier & iustum est vt seuerius, si sit inhonesta, puniatur. PDF §. 15. Sequuntur illis iniustam mundi consuetudinem, adulteras, & non adulteros condemnantes. PDF §. 16. Hæc dicebant tentantes eum. Laqueum parauerunt isti Christo Gordianum: fuerunt sicut Rechab & Baana, sed abstulit Christus balenæ laruam. PDF §. 17. Inclinans se Iesus digito scibebat in terra. Multa co[n]tinet mysteria hæc Christi in terra scriptio, & quidem se inclinando: mysterium declaratur Cameli. PDF §. 18. Scribit in terra Dominus adulteram iudicaturus, quò Iudicem præmoneat, vt reum iudicaturus, eius pariter compatiatur infirmitati, propriam agnoscendo. PDF §. 19. Iterum inclinans se, digito scribebat in terra. Scripsit Christus eorum peccata, quô illos confusos eliminauit. PDF §. 20. Se probat Christus verum Deum, dum ad lucem profert accusatorum adulteræ peccata secretißima. PDF §. 21. Qui sine peccato est vestrûm &c. Apprehendit manibus Christus duo extrema Iustitiæ, & misericordiæ, quô fugat impios, pro vt Iob proponit. PDF §. 22. Remansit solus, Iesus &c. vade Sola remansit hæc cum Christo peccatrix, tu quoque in vltimo vitæ spiritu solus remanebis, illam in omnibus foris tanquam Deus & Dominus absolutus absoluit. PDF Endsheet PDF Back cover PDF Spine PDF Vorderschnitt PDF [1] PDF Front cover PDF Endsheet PDF Schmutztitel
PDF Title page PDF Perillvstri Ac Reverendissimo Domino P. Mario Ambrosio Capello Ex Ordine P. P. Prædicatorvm Iprensivm Episcopo Designato. PDF Præfatio Ad Lectorem.
PDF Admodvm Venerabili Patri F. Onesimo De Kien Reverendissimi Domini P. F. Baptistæ De Lanvza Homilias, Ex Hispanico Idiomate, Latino, Reddenti. PDF Maiestati Catholicæ Regi Et Domino Nostro D. Philippo Cognomine Magno. PDF Censvra Reverendissimi Patris Avgvstini A Castro Societatis Iesv, Regiæ Maiestatis Prædicatoris, Consiliarij Tribunalis S. Generalis Inquisitionis, & Doctoris Cathedratici Politicorum in Regie Maiestatis studijs.
PDF Censvra Del Ervditissimo Señor Doctor Lvys De Casanate Arcipreste De Daroca, en la Santa Igiesi Metropolitana de Zaragoça, de Consejo del Rey nuestro Señor, y su Fiscalen el Supremo de Aragon. PDF Censvra De Los Mvy Reverendos Padres Maestros, Y Lectores De Theologia, De La Orden De Prædicatores A Los Quales cometiò estas Homilias el Ordinatio de Zaragoca.
PDF Licentia Del Ordinario De Zaragoza Para Imprimir Estas Homilias Anandidas. PDF Approbationes Theologorvm Qvi Demandato Ad. M. R. Di P. Generalis Hoc Opvs Perlegervnt. PDF Facvltas AD.M R.Di P. Generalis Nos. F. Innocentvs A Calatayerone Generalis Minister I. I. Vniversi Ord. FF. Minorvm Capvcinorvm S. Fran. PDF Approbatio Ordinarii. PDF Svmma Privilegii. PDF D. Michael Baptista De Lanvza.
PDF Censvræ Qvas Operi Svo Avctor Præfigit.
NACH FÜNFTER S. FEHLT SEITE! PDF Index Discvrsvvm Et Conceptvvm. PDF Colophon PDF Index Homiliarvm Qvadragesimalivm Qvæ Hoc Tomo Primo Continentvr. PDF Primo die Mercurij Quadragesimæ. Homilia Prima. De Ieiunio, Intentione Sancta, Eleemosyna & Cineribus. Cum autem ieiunatis nolite fieri sicut Hypocrita tristes. Matth. 6.
PDF Svmmarivm Homiliæ Primæ Seqventis. PDF Homilia Prima. De Ieivnio, Intentione. PDF §. 1. Homo vt lapis in templo gloriæ, collocandus, ex triplici parte expoliri debet: quod nobis hodie Christus in Euangelio proponit. PDF §. 2. Labor primus in ordine ad nos impenditur cum ieiunio, præscindendo arborem peccati. PDF §. 3. Magno mysterio vocatur tempus quadragesimæ, tempus acceptabile, in quo melius, quàm in festo Expiationis destruitur peccatum, eiusque radix forti ieiunio constringitur, quemadmodum & illa Regis Nabuchodonosor. PDF §. 4. Ostendant nobis Niniuitæ quomodo sit agenda pœnitentia. PDF §. 5. Forte debet esse ieiunium, vt antiquitus, & discretum, vires vestras bene perpendendo secundum Prælati iudicium. PDF §. 6. Primus ieiunij effectus, est compreßio vitiorum, carnem affligendo, vt eorum radicem. PDF §. 7. Secundus ieiunij effectus est, mentem sursum erigere, ad contemplationem autem apprimè necessarium est ieiunium. PDF §. 8. Tertius ieiunij effectus est, dona à Deo consequi: cui molesti sunt, qui hoc formidant, similes Elephanti. PDF §. 9. Secundus labor: Expoliendus est homo in ordine ad Deum, in eum cor suum dirigendo, quod ipse Deus præcæteris intuetur. PDF §. 10. Non tanti Deus opus æstimat, quanti ipsum cor: est autem hoc in magnum bonum nostrum, vt poßimus facere oculorum inuentionem: sic loquitur Salomon. PDF §. 11. Ne vendideris opera tua bona oculis hominum; est enim eorum merces sine fructis vanitas, vt dixit Dauid. PDF §. 12. Prætende pro operibus tuis bonis non minorem mercedem, quam Abraham: & D. Thomas, vt te mulier illa cœlestis informat. PDF §. 13. In abscondito facito opera tua bona, sicut Christus sua, vt integra conseruentur PDF §. 14. Superabis artes, quibus infernalis Pharao conatur perdere opera tua bona, si ea ab oculis hominum abscondas, sicut Amram & Iochabed filium Moysen ab oculis Ægyptiorum. PDF §. 15. Bona opera à præstigiatoribus liberabuntur, si oculos vestros in Deum fixeritis, componentes fructuram, quam Deus statuit candelabri luminum, & Altaris aromatum. PDF §. 16. Imaginare te adstare conspectui Dei, quando teiuras, & in eum tuos desige oculos cum Dauide, & vt sancta Ezechelis animalia. PDF §. 17. Tertius labor. Expoliendus est homo in ordine ad proximum, idq[ue] eleemosynis, quibus in cælo tbesaurizatur. PDF §. 18. Posuit Deus pauperes in vectores diuitibus. Dixit hoc S. Franciscus, quod & Sancti agnouerunt. PDF §. 19. De Cineribus insurgunt in nobis anxiæ sollicitudines, quæ à somno excitent, vt muscæ Ægyptios. PDF §. 20. Omnia mors redigit in cineres, vt lapillus ille onmia metalla statuæ Nabuchodonosor. PDF §. 21. Habeatur amodo vt puluis, qui adhuc viuit, vt mortuus positus in pheretro, sicut Noë conclusus in arca. PDF §. 22. Est homo lutum sed illitum, instar Idoli; ex suorum pedum sonitu dignoscendus, sicut altera Regina uxor Regis Hieroboam. PDF Primo die Iouis Quadragesimæ. Homilia Secunda. De Centurione. Cum introisset Iesus Capharnaum, acceßit ad eum Centurio. Matthai. 8. PDF Svmmarivm Homiliæ Secvndæ Seqventis. PDF Homilia II. De Centvrione. PDF §. 1. Christus lnx vera omnes illuminat, quosdam vt lateres, alios vero velut specula: quorum vnus extitit Centurio. PDF §. 2. Prodit Ecclesia cum milite Gentili, sed sancto, qui negligentiæ vestræ rationes, cur sancti non sitis exscindat. PDF §. 3. Tribus militibus, quorum duo Hispani confundit Euangelista vestras obtentiones: inter hos censetur noster Centurio Hispanus. PDF §. 4. Acceßit Christum Centurio per Iudæorum seniiores, quòd enim per alios agis, hoc agere per te censeris. PDF §. 5. Centurio Christum verum Deum confitetur, dum ad eum accedit per sacerdotes, quales ipsi sunt mundo vniuerso. PDF §. 6. In omnilege, accesserunt laici ad Deum, per sequestros sacerdotes, etiam Balac Rex Idololatra. PDF §. 7. Verius dixeris acceßisse Centurionem ad Christum, licet dißitum, quàm illos quos præmisit medios, & qui propius cum eo sunt locuti. PDF §. 8. Centurioni placidè respondet Christus, Regulo autem asperius: quo nos docet, vt alier Eliseus, non honorare quempiam, eo utulo, quia diues, nec pauperem reiicero quia pauper. PDF §. 9. Christus expertißimus medicus diuersis morbis diuersa præscribit Medicamina: non enim omnia omnibus expediunt. PDF §. 10. A Centurione mißi legati, eiusdem inuerterunt mandatum, quos modica fidei redarguas, sed excellentioris commendes Centurionem, qui palmam eripiat Moysi & Aaroni. PDF §. 11. Conuenienter Centurio Christum appellauit Dominum: nomen Deo ab æterno proprium. PDF §. 12. Euincit Salomonem Centurio: dum indignitatem suam non domui, sed sibi adseribit: nulla enim Deo indigna, nisi quam peccatum reddit indignam. PDF §. 13. Prudentißimè orationem suam ab his verbis inchoat: Domine non sum dignus: aptißimum orationis principium. PDF §. 14. Dum se indignum, accusat, fit Deo dignus: hunc imitantur, qui dignè ad Christi Domini accedunt Sacramentum. PDF §. 15. Opera bona subsidio veniunt Centurioni tempore neceßitatis; mala verò tibi erunt obstaculo vt videre licet in mysterio Christi. PDF §. 16. Credidit Centurio Christum operari quælibet posse, solo suo verbo, vt Deus, cui hoc est proprium. PDF §. 17. Ex eo, quòd ait Centurio, consunditur Iuliani Apostatæ blasphemia; pariter S. Ioannes Euangelista verus B. Virginis filius esse declaratur. PDF §. 18. Virtutem Diuini verbi intellexit Centurio, vt alter Abraham. Optimè rem suam egit recusando, & Zachæus admittendo: nos verò virumque imitemur. PDF §. 19. Admiratione dignus fuit illius argumenti discursus, ex militari obedientia desumptus, in qua ipse viuebat Centurio. PDF §. 20. Admiratur Centurionem Christus: verè enim & realiter hunc assumpsit defectum, ipsâ morte maiorem: vt in eo Centurionem honoraret. PDF §. 21. Quâ ratione verum sit: fidem Centurionis fidei Israelitarum palmam præripere. PDF Primo die Veneris Quadragesimæ. Homilia Tertia. De dilectione Inimicorum. Audistis, quia dictum est antiquis: Diliges proximum tuum, & odio habebis inimicum tuum. Matthai. 5. PDF Svmmarivm Homiliæ Tertiæ Seqventis. PDF Homilia III. De Dilectione Inimicorvm. PDF §. 1. Prædicatores sunt dentes Ecclesiæ, quorum cura est duriores diuinæ legis morsus commanducare, vt poßint deglutiri. PDF §. 2. Est hoc præceptum difficile, & si fieri potuisset iam nunc per contrariam consuetudinem fuisset abrogatum, maximè inter Hispanos. PDF §. 3. Est hæc lex eo delectabilior cum sit Dei lex, quo duriores sunt & curdeliores leges Dæmonis. PDF §. 4. Facile est hoc præceptum, est enim scedula consignationis Dei, ex amore, quo eum diligere obligaris. PDF §. 5. Leue tibi erit inimicum diligere, non eum considerando, sed eum qui tibi hoc præcipit, ne percas vt ceruus, nec te furor occidat. PDF §. 6. Christi nomini obediunt omnia excipio cor hominis, ipso flumine Pado magis refractarium. PDF §. 7. Versatur hæc lex circa bonum honestum: Deus enim tui solicitus est nonoris actus est, offensam remittere. PDF §. 8. Hæc est fortitudo maxima, iniuriarum obliuio: vt pater in Deo & Dauide. PDF §. 9. Hæc lex, lex est Reipublicæ Dei, quocirca honorificum est ei illiam seruare, qui venit in illa. PDF §. 10. Confundit Dauid eos quivindictæ leges sectantur, Iob imitare: coronate hoc libro, & equi collo circumda hinuitum. PDF §. 11. Summo sibi Deus deputat honori, remittere iniurias, quem sancti imitantur. PDF §. 12. Viri Sancti ex remißis iniuriis cudunt sibi scuta armorum ad sui gloriam. PDF §. 13. Lex hæc vtilis est, & vindictam sumere, maius insert damnum vindicati, licet inimicum solo prosternat. PDF §. 14. Medium efficacißimum obtinendi peccatorum remißionem, est calumniarum remißio. PDF §. 15. Oratio tua veritati innitatur, & Christum audi: Quodeumque supererogaueris: & hoc quod D. Paulus Philemoni sorbit. PDF §. 16. Oleum misericordiæ vasis infundè vacuis: velut illa vidua, quo vestra soluentur debita. PDF §. 17. Qui inimico non remittit, ei Diuinæ non proderit misericordia, sicut nec Ioab cornu altaris. PDF §. 18. Huius legis obseruatione, maximum omnium obtinetur donum, quod homini Deus concedere potest, & hoc est, vt in rei veritate sit filius Dei. PDF Primo die Sabbati. Homilia Qvarta. De Apostolis in tempestate. Et cum serò esset, erat nauis in medio mari, & Iesus solus in terra. Marc.6. PDF Svmmarivm Homiliæ Qvartæ Seqventis. PDF Homilia IV. De Apostolis In Temptestate. PDF §. 1. Est hoc miraculum tam celebre, vt à millenis annis Dauid illud decantauerit , sex præclara in eo perpendens. PDF §. 2. Submersit Christus hac tempestate discipulorum ambitionem: effectus hic est tribulationum, notus in Ezechia, & quodam Monacho. PDF §. 3. Euidenti Christus discipulos eripuit periculo, quadam repugnantia commotos: non imputatur peccato illam sentire, modò obedias, sicut vaccæ. PDF §. 4. Mundus mare est, vbi vel minimus ventus demergere valet etiam sanctißimos, sicut declarant columnæ & naues in Modin. PDF §. 5. Quo quis perfectior, eo timidior, pluræ enim poßidet, quæ perdat. PDF §. 6. Vir sanctus magis timet, quia minimus ventus valet eum demergere, adde & exurere flatus vnius Dipsadis. PDF §. 7. Bellum mouet in mundo, sicut in mari merus ventus, vidit hoc Salomon, dixit hoc Dauid. PDF §. 8. Expertus est Aman esse ventum, quidquid turbat hoc mare, & confirmat Isaias bullâ aquæ. PDF §. 9. Breui tempore transeunt Apostoli ex magna Voluptate ad maiores labores. Casus est quotidianus vt dixit Cræso Salon. PDF §. 10. Spectat Christus Apostolos laborantes in remigando: Sunt enim sancti in laboribus suis illi spectaculum periucundum. PDF §. 11. Oculi Dei remigantium spectatores, in aduersitatibus suis animos ministrant & alas, multo felicius, quam intuitus struthionis. PDF §. 12. Cogites te laborantem in remigando, à Deo fixis oculis spectari; hoc quoque Iob requirebat. PDF §. 13. Prauidit Iob adhinc duobus mille annis Christum inambulantem super mare, qui nobis promittit, quod liberaturus accurret, dum nobis expedierit. PDF §. 14. Dum sperant Apostoli remedium, auget illis Christus formidinem, & credunt phantasma esse. Hic est effectus tribulationis. PDF §. 15. Vno Ego sum, illis dat fiduciam. Tenet illam, qui in eius gloriam se tribulationibus exponit, quem in illis Deus non deserit, vt diabolus mundus & caro. PDF Dominica Prima Quadragesimæ. Homilia Qvinta. De Tentatione. Ductus est Iesus in desertum à spiritu, vt tentaretur à diabolo. Matth. 4. PDF Svmmarivm Homiliæ Qvartæ Seqventis. PDF Homilia V. De Tentatione. PDF §. 1. Eo ipso quo quis se ad Dei disponit, obsequium, diadolus accedit, vt eum bello lacessat: instar illius lateris, de quo Dominus ad Ezechielem, & velut alter Pharao Israelitas persequitur. PDF §. 2. Impugnat Satan Sanctos, vt pirat a naues diuitiis onustiores, vaeuas vilesque despiciens. PDF §. 3. Congreditur, Christus, vera Aquila cum serpente, vt eum nobis confringat, proinde eius victoria nostra est, & modo cum sancti non timent. PDF §. 4. Ductus est. Ad tentationes ductus est Christus donis Spiritus S. cuius opera omnibus sunt rationibus superiora, iuxta Theologiæ disciplinam. PDF §. 5. Quicumque se temorariè tentationibus ingeßerit: prosternetur cum Dauide, quem vero Deus adillas adduxerit , victor euadet cum Ioseph. PDF §. 6. A Spiritu. Prima contra diabolum arma defensiua, est Spiritus S. gratia: quâ superantur dracones, sine qua muscæ vincunt. PDF §. 7. Cum ieiunasset. Neceßarium quoque est ieiunium, quod diabolum prosternit, vt Eleazar elephantem. PDF §. 8. Accedens tentator: Sine miraculo, ieiunium multis potest diebus protrahi. Accedit tentator ex suo munere talis, quem Dauid descripsit; & oculos requirimus Ezechelis. PDF §. 9. Accedens tentator. Turbatus diabolus, Christum tentaturus aduolat, vt eum videt fame laborantem: qualitatem attendit, vt aggrediatur. PDF §. 10. Die vt lapides & c. Grauis tentatio, defectus panis: attamen fide Deo, & serpentis attere caput: Eliseum imitare, & cancrum. PDF §. 11. Mitte te deorsum & c. Diabolus doctus est logicus in argumentando; sed eius vis finitur in loquendo & in dicendo, mitte te & c. PDF §. 12. Rursum scriptum est & c. Decipit diabolus, vt Astrologus, qui vnius tantum stellæ ovseruat influxum: tu vero vnam alteri confer. PDF §. 13. Hoc omnia tibi dabo. Tentatio prægnans, at mentitur; promittit enim multa, nec habet, nec dat aliquid. PDF §. 14. Vada Satana. Molesta fuit hæc Christo tentatio: (talibus tu quoque responde: Vade Satana.) de qua Christus, ad magnum Matris suæ Virginis solamen triumphauit. PDF Primo die Lunæ Quadragesimæ. Homilia Sexta. De extremo Iudicio. Cum venerit filius hominis in Maiestate sua, & omnes Angeli ei cum eo; &c. Matth. 25. PDF Svmmarivm Homiliæ Sextæ Seqventis. PDF Homilia VI. De Extremo Ivdicio.
PDF §. 1. Sanat animæ infirmitates extremi iudicij consideratio, sicut aquæ Iodanis lepram Naaman. PDF §. 2. Est hic articulus ab exordio mundi magis explicite propositus: quo Christus finem suæ imposuit prædicationi, quem & singulariter præcepit prædicari. PDF §. 3. Tria principaliter in iudicio sunt attentenda : quæ Christus in Euangelio notat. PDF §. 4. Cum venerit. Primum attende iudicis Maiestatem: etenim nullæ erunt vires, quæ coram illa poßint subsistere. PDF §. 5. Si beatißmi tremiscant Angeli, quid aget peccator? In nihilum reducetur, & triturabitur, inquit Isaias. PDF §. 6. Filius hominis. In illa ipsa humanitate in qua Dominus est iudicatus, veniet iudicaturus, in suiipsius honorem & peccatorum confusionem. PDF §. 7. Filius hominis. Vocatur filius hominis: ex hoc enim testes contra peccatorem producet, quos quidam Sancti timuerunt. PDF §. 8. Congregabuntur ante eum. Secundum: Attende causarum discußionem: quâ se mundo purgabit. Quod Sapiens benè exposuit. PDF §. 9. Congregabuntur ante eum. Deus omnes congregabit, & malos honorum conuincet virtutibus: sicut dixerunt Henoch, Moyses & Dauid. PDF §. 10. Congregabuntur. Ad uniuersalem satisfactionem, omnia bona, omnia mala illic reuelabuntur, quod summum inferet horrorem peccatoribus. PDF §. 11. Omnes gentes. Denudabit diuina sua luce Dominus etiam abstrusißma, & minimas cordium cogitationes, in maximam malorum, nec non dæmoniorum pœnam. PDF §. 12. Omnes gentes. Etiam Sanctorum peccata reuelabuntur, in eorum tamen gloriam, ac triumphum. PDF §. 13. Segregabit oues &c. Mundus finem accipiet, omnes resurgent, diuidet illos Dominus, tristis erit hæc diuisio malis, bonis autem lætißima. PDF §. 14. Venite benedicti. Lætificabit Dominus iustos, dando eis Regnum: illud enim omnium primum creauit. PDF §. 15. Ite maledicti. Prosternet malos illis verbis, quibus eos pœnis æternis damnandos adiudicabit. PDF §. 15 [i.e. 16]. In ignem æternum: Dei particularis carnifex, est ignis æternus, omnesque suas contra malos vires exerent creaturæ. PDF §. 17. In ignem æternum. Habet hic ignis particulares proprietates, illo igne descriptas, quo Deus puniunt Ægyptios. PDF §. 18. Ibunt in supplicium; Desperatam & incurabilem eius credit salutem D. Bafilius, quem prædicta non mouent. Maueant vos. PDF Primo die Martis Quadragesimæ. Homilia Septima. De ingressu in Hierusalem. Cum intrasset Iesus Ierosolymam, commota est uniuersa ciuitas, dicens: Quis est hic? Matth. 21. PDF Svmmarivm Homiliæ Septimæ Seqventis. PDF Homilia VII. De Ingressv in Hiervsalem. PDF §. 1. Impletur hic prophetia, Habacuc, quod lux Christi operit cælos, & illuminat terram. PDF §. 2. Aspernatoria fuit hæc Iudæorum interrogatio. Zoilis enim proprium est quærere. Quis est hic? PDF §. 3. Fornax inuidiæ pectus est diabeli, proinde illam non vidit. D. Ioannes inter ea, quæ sunt in mundo. PDF §. 4. Inuidia peccatum est occultum: Ex duobu cognoscitur effectibus, cordis & linguæ commotione. Quis est hic? PDF §. 5. Videre est in Saul binos hos effectus inuidiæ, quem spiritus nequam exeruciabat. PDF §. 6. Populi dicebant. Perignorantem populum confundis Deus sapientes; & transmutat cælos, & terram. PDF §. 7. Populi dicebant. Conuincit Deus ex ore populi Principes, vt iniquos iudices. Sit autem iudex, vt sponsæ nasus. PDF §. 8. Hic est Iesus, Præmonet Principes ore populi Dominus, quod si Christum perderent, & vitam sua perderent. PDF §. 9. Propheta. In memoriam reuocat Deus his Principibus, ex ore plebis; id quod de Christo per Moysen prædixerat. PDF §. 10. Hoc egit Deus Principibus per os populi, id quod egerat per os asinæ cum Balaam. PDF §. 11. Intrauit in Templum Recta tetendit Christus ad templum, veniebat enim sacrificandus, & doctorus Episcopos, in quo errauit Theophilus Alexandrinus. PDF &. 12. Eiiciebat omnes &c. In Reipublicæ salutem, purgatur templum: hoc enim est corporis huius stromachus. PDF §. 13. Vendentes & ementes. Adductio animalium circa templum, bonum habuit principium: porro de bono educimus malum. PDF §. 14. Speluncam latronum. Latroneserant hi, quos D. Cyprianus vocat honoratos, & Amos vncinos pomorum, sanguisugas, qui perdunt Rempublicam. PDF §. 15. Speluncam latronum. Deum illi sumebant nequitiæ suæ pallium, ipsis peiores Sodomitis: suffulciunt illam virtutis ornamento. PDF §. 16. Sanauit eos. Omnes infirmos curauit Christus in templo: locus enim est omnibus misercordiæ, vt dixit Dauid. PDF §. 17. Numquam legistis: Ex ore infantium &c. Maiorem vim habuit vox infantium; quàm Danielis; quam vt talem expendit propheta rex Dauid. PDF Secundo die Mercurij Quadragesimæ. Homilia Octava. De mala generatione. Tunc responderunt ei quidam de Scribis & Pharisæis, dicentes: Magister volumus, &c. Matth. 12. PDF Svmmarivm Homiliæ Octavæ Seqventis. PDF Homilia VIII. De Mala Generatione.
PDF §. 1. Obstupesce Christum retrogradi, vt olim Sol tempore Ezechiæ retrogressus est, causam inquiramus. PDF §. 2. Non commouetur Christus, eo quod signa petant, quinimo non petentes, fert molestè. PDF §. 3. Non offendit Christum, quod Magistrum vocent, nec quod multiplicata quærant signa. PDF §. 4. Accesserunt tentantes. Tentant hi Christum, vt patres eorum, quia post congestas blasphemias, ab eo requirunt beneficia: Generatio mala. PDF §. 5. Volumus signum. Christi mircula vilipendunt, & vt homines derelictos, eos Oseas deserit, igni reseruantur, vt leprosi vestimentum. PDF §. 6. Præcurrunt illi malitiâ diabolum, sicut alij meritis & sanctitate ipsos Angelos. PDF §. 7. Sicut in illis connectitur malitia stultitiæ, sic ipsum diabolum longè præcurrunt. PDF §. 8. Grauior est Pharisæorum malitia, quàm ipsius dæmonis: hoc autem patet in Iob, & Christi paßione. PDF §. 9. Generatio pratia. Pharisæi generatio præpostera, velut horologij Magister, qui vellet, vt motus solis suo se horologica conformaret. PDF §. 10. Sunt Pharisæi, generatio præpostera, Sanctorum vero recta, & sicut illa est pœnæ scaturigo, ita & hæc gloriæ pricipium. PDF §. 11. Generatio adultera. Sunt Pharisæi generatio adultera, qui sponsum ore celebrant, & amicum corde. Hyenæ Hieremiæ similes. PDF §. 12. Signum quærit. Quater signa de cæle petierunt: quæ erant talia, quæ faciliori ratione poßent adscribi diabolo. PDF §. 13. Signum non dabitur. Signa petebant, quæ admirationem tantummodo mouerent, ab intentione Christi prorsus aliena. PDF §. 14. Petit mundus signum in aëre, cuius vires sunt, sicut tauri, Christo verò sunt vnicornis. PDF §. 15. Signum Ionæ. Detrudit Christus superbos illos in profundum, qui cœlum scandere nitebantur. PDF §. 16. Viri Niniuitæ. Omnes Niniuitiæ, viri suerunt, de quorum pœnitentia, & Reginæ Saba sapientia conscribitur aptum medicinale Recipe. PDF Secundo die Iouis Quadragesimæ. Homilia Nona. De Chananæa. Egressus Iesus seceßit in partes Tyri & Sidonis, &c. Matth. 15. PDF Svmmarivm Homiliæ Nonæ Seqventis. PDF Homilia IX. De Chananæa PDF §. 1. Excitat Dominus cælesti spiritu mulieres, quando virorum deficit feruor spiritus. PDF §. 2. Est oratio, thesaurorum Dei clauis, cuius vsum nos docet mulier Chananæa. PDF §. 3. Eliæ Iudæos deserenti, corui seruierunt, & Christo gentiles, ad quorum vltimam lineam Sol iste radiauit. PDF §. 4. Egressa mulier. Egressus Christi, huius mulieris operabatur egressum, quæ, vt Onager, capta est tribulatione. PDF §. 5. Egressa. Ad faciendam orationem egredere de peccato: quia etiam alienum peccatum impedit orantem Moysen: Cur stantes oremus. PDF §. 6. Miserere. Hinc optime inchoatur oratio, & non sicut Pelagius docet, nec vult Deus virga verbera. PDF §. 7. Mei. Punit Deus parentes in filiis, & aliquando dæmonem suis appetunt filiabus. PDF §. 8. Magna huius mulieris fides, quæ Christum implorat: est enim aduersitas, vt mucro Hieremia. PDF §. 9. Non respondit. Deus nobis non respondet: vel quia illi non respondemus, vel quia dißimulat. PDF §. 10. Est pauperum oratio aroma Deo suaue fragrans, quam vt melius audiat, præcipitur in cælo silentum. PDF §. 11. Verbum. Christus mulieri via verbi non respondit, sed virtutis, vt Dauid ait. PDF §. 12. Accedentes Discipuli. Christus hoc eis negat, quod pro muliere hac requirebant, vt eius ostendat virtutem. PDF §. 13. At illa venit. Orationi necessaria est perseuerantia, licet nobis nullus respondeat. PDF §. 14. Non est bonum. Hac repulsa pouocat Christus huius mulieris fidem, quæ hortus apparet cælestis. PDF §. 15. Etiam Domine. Ex opprobrio retulit mulier misericordiam, sicut Anna & Esther. PDF §. 16. Mittere canibus. Attende, quod melior est canis vinus leone mortuo, & quòd de renebris Deus lucem educit. PDF §. 17. Etiam Domine. Christus amat & cruciat, vt Ioseph, si vero nos tribula ionem voluntarie suscipimus, vt mulier hæc, erit nobis vtilissima. PDF §. 18. Etiam Domine. Fieus simus primi floris, vt mulier hæc. PDF §. 19. Magna est fides tua. Videtur fidem hanc præferre fidei Abrahæ: Talis fides a Deo obtinet, etiam illud, quod ipse dixerat, non eße bonum hoc facere. PDF Secundo die Veneris Quadragesimæ. Holia Decima. De Paralytico apud piscinam. Erat dies festus Iudaorum & ascendit Iesus Hierosolymam. Est autem Hierosolymis probatica piscina, &c. Ioannis 5. PDF Svmmarivm Homiliæ Decimæ Seqventis. PDF Homilia X. De Paralytico Apvd Piscinam.
PDF §. 1. Erexit Dominus Hierosolymam, vt in ea seipsum manifestum redderet vbi & probaticam statuit, in templi subsidium, vt Abisag quæ Dauidem foueret. PDF §. 2. Probatur Christus probaticâ superior, vt olim ipsis cœlis. PDF §. 3. Erat lies festus Iudæorum Operatur Christus hoc miraculum in festo celebriori, quo plures habeat trestes. PDF §. 4. Est Hierosolymis probatica piscina. Nullibi commodius piscina quàm circa templum, & pauperes ad eius valuas, in nostrum beneficium. PDF §. 5. Multitudo languentium. Piscina symbolum est pœnitentiæ, & tria genera infirmorum, tria sunt genera peccatorum. PDF §. 6. Qui prior & c. Diligenter accurrendum, vt Dauid, quando Angeli mouebant pijrorum cacumina. PDF §. 7. Sanabatur vnus. Angustum remedium, saluti corporis non prouidet sicut animalibus. PDF §. 8. Erat homo & c. Corpus non sanabatur, si cui erat anima infirma; nec mare sedabatur, Iona naui non eiecto. PDF §. 9. D. Ephrem ostendit Deus, quòd labores inimittit ob peccata vel oblita vel non notata sicut huic. PDF §. 10. Triginta & octo annos. Ad trigintæ & octo annorum paralysim, leuiora sufficiunt delicta. PDF §. 11. Hunc cum vidisset. Pauperculum vidit: hoc enim ei proprium est, & miseri, qua ratione & cuius vult. PDF §. 12. Vis sanus fieri. Si tunolueris, non te sanabit Deus, qui dicitur ludere cum hominibus. PDF §. 13. Non sanaris: quia non vis absoluta voluntate, vt mulier prægnans, de qua Ezechias. PDF §. 14. Hominem non habeo. Qui confidit in homine, non sanatur: pauperem enim fugit, vt aues, & animalia ex arbore deuolant concidente. PDF §. 15. Magnus hominum, defectus, multos vocat Deus mulieres, & de hoc conqueritur Amos, & admiratur Hieremias. PDF §. 16. Surge, tolle, & c. Hic Christi elucet potestas, & quem ille eurat, securus est, quando eris & tu talis? PDF §. 17. Sanat Christus hunc paralyticum illo verbo: Surge, tolle & c. Idem quoque tibi præcipit in tuam salutem. PDF §. 18. Noli amplius & c. Caue peccati recidiuam, ne tibi quid peius conting at, vt Ozæ, & illis, de quibus loquuntur D. Bonauentura; & D. Gregorius. PDF §. 19. Ne deterius & c. Aptè declarat Hieremias deterius illis aliquid contingere, qui ad peccata semel à Deo remißa, reuertuntur. PDF Secundo die Sabbati Qudragesimæ. Homilia Vndecima. De Transfiguratione Domini. Assumpsit Iesus Petrum & Iacobum & Ioannem fratrem eius & duxit montem excelsum, &c. Matth. 17. PDF Svmmarivm Homiliæ Vndecimæ Seqventis. PDF Homolia XI. De Transfigvratione Domini.
PDF §. 1. Vtilis est cœlestis gloriæ prædicatio, sicut Apostolis retis mißio, ad dexteram, Abisag Dauidi, & regni somnia Ioseph. PDF §. 2. Assumpsit Iesus & c. Ostendit Apostostolis gloriam suam, sicut Ezechieli templum, vt populum excitet ad pœnitentiam. PDF §. 3. Valde proficuam ordinauit Deus, Dauidi cælestis gloriæ contemplationem, & hanc nobis defiderat D. Paulus Apostolus. PDF §. 4. In baptismo cælorum efficimur candidati: quod Abbas Moyes docuit poni nostrarum fundamentum actionum. PDF §. 5. In montem excelsum & c. Vt bonis cælestibusiperfruaris secede, & similis esto piscibus, qui pennulas habent, quos Deus vt mundos habet. PDF §. 6. Tranfiguratus est & c. In oratione, Christus transfiguratur, hæc tibi figuram præstabit meliorem. PDF §. 7. Christus se transfigurat, suarum demonstrans radium diuitiarum, sed sub humanitate absonditarum. PDF §. 8. Resplenduit & c. Conceßit Christus in carnem suam defluere Diuinitatis suæ splendorem, quasi qui cortinas arcæ contraheret. PDF §. 9. Tranfiguratus est. Transfigurauit se Christus transiens de figura matris ad figuram Patris. PDF §. 10. Conceßit, vt animæ gloria deflueret in corpus, sicut aquæ Iordanis. PDF §. 11. Gloriæ nobis breuiter speciem ostendit, qua in cæloæ perfruemur, conuiuium de quo Isaias. PDF §. 12. Cæli gaudia breuiter Propheta declarauit illa tamen non nominans. PDF §. 13. Magnitudinem cæli Empyreinos docet hæc siderum cælorumque magnitudo, vt quasi fidem excedat, quod de ea dicunt Astrologi. PDF §. 14. Gloriæ cælestis bona satiant appetitum quem terrana magis accendunt. PDF §. 15. Illic erit gaudium impermixtum, quale hic nullum reperitur, sed pænis permixtum. PDF §. 16. Tantum est cæli gaudium vt melius dicatur, quod homo intret in illud, quam ipsum in hominem. PDF §. 17. Dessoluetur vinculum, de quo Prophepheta grauitatis carnis, quæ quatuor dotibus præfulgebit, quas numerat Apostolus. PDF §. 18. Habebit corpus dotem claritatis, quam Apostolus dicit gloriam, & alias tres dotes, impaßibilitatis, subtilitatis, & agilitatis. PDF §. 19. Præcipitabitur mors in infernum, occidendo nec occidens. PDF §. 20. Bonum est. Quia illam gloriam non meditaris, illam non desideras, illam recogita, vt Iacob patriam suam. PDF Colophon PDF Endsheet PDF Back cover PDF Spine PDF Vorderschnitt PDF Tomvs Qvartvs PDF Front cover PDF Endsheet PDF Title page PDF Index Homiliarvm Qvæ In Hoc Qvarto Tomo Continentvr. PDF Dominica Palmarum: Homilia Qvadragesimaprima. De solemni & festiuo ingressu Christi in Hierusalem. Cum appropinquaßet lesus Hierofolymis & venisset Bethphage ad montem oliueti &c. Matth. 21. PDF Svmmarivm Homiliæ XLI. Seqventis. PDF Homilia XLI. De Solemni, Et Festivo In. Gressv Christi In Hiervsalem. PDF §. 1. Vocatur hæc Hebdomada magna, maior quàm prima mundi, & orditur, sicut illa, in Dominica, in quæ lux creat a perhibetur. PDF §. 2. Inchoatur hebdomada Passionis Christi à die gloriæ, quam illi mundus attribuit, nos in seipso erudiens, talem esse ipsam. PDF §. 3. Similiter hæc hebdomada dat principium maioribus Christi mysterijs, cùm illa contineat adeo præclara, vt voluerit Dauid, quatenus oculos in illam conijciamus, sicut in vnum corum in quo se Deum Regemque omnium maximè declarauit. PDF §. 4. Huius ingressus eminentiam declarauit Iacob in filio suo Iuda: & Spiritus S. in sponsa cælesti: & Deus in obscuro quod proposuit Iob ænigmate. PDF §. 5. Cum appropinquasset Iesus Hierosolymis.Hoc ingressu it a gloriosa sua[m] Christus inchoat morte voluntariam: & apprositè it er suum incipit à Betphage. cui merit ò can- Hier.Bapt.de Lanuza Tom.IV. tant Hosanna, & ræmis illii comitantur. PDF §. 6. Ite in castellum &c. Inuenietis asina[m] &c. siquis vobis aliquid dixerit, &c. Vt Dominus oste[n]dat quod probvia spo[n]te te[n]dat ad morte[m] diuinæ[m] patefacit potestate[m] in eo, quòd duobus suis Apostolis præcipit & ordinat. PDF §. 7. Cum appropinquasset &c. Ipse moriturus venit suo motus amore, velut electrum Ezechielis: actus moltò praclarior illô, de quo filia Iephte celebratur. PDF §. 8. Imposueru[n]t vestime[n]ta sua. &c. sternebant in via: cædeba[n]t ramos, &c.: Mysterio no[n] vacant hæc duo animalia, & vestimenta, quibus populus illi occurrit, sicut in facto Iehu. PDF §. 9. Hoc totu[m] factu[m] est, vt adimplerétur scripturæ. Optimè descripsic Propheta hunc ingressum Christi, & declarat eum ad gloria[m], illius, nostrumque cesiße emolumentum. PDF §. 10. Exulta, iubila, &c. Ecce Rex tuus venit tibi. Inillis quæ scribit Euangelista huic interuenisse ingressui, declaratur totum hunc nobis profuisse. PDF §. 11. Hoc totu[m] factu[m] est. Præcipit Deus Prophetias scribi in buxo, & libris vr ilias suo tep[m]ore depromant Euangelistæ, sicut modo D. Matth. & coniunctio fiat septem Pleiadum. PDF §. 12. Exulta satis filia Sion: Iubila Hierusalem. Magis timere poterat Hierusalem quàm Sodoma: illi tamen dicit Propheta, vt exultet, designans Christi Spiritum talem esse, qualem Iacobo & Ioanni declarauit. PDF §. 13. Exulta satis, &c. Deteguntur hic Dei retributiones, quæ sunt contra iuris ordinem, retrogradient es sicut Sem & Iaphet. PDF §. 14. Exulta iubila. timore ac tremore Prophetæ ciuitates percutiebant, ad quas mittebantur. Christus autem exhilarat, ipso Sa. muele magis pacificus. PDF §. 15. Ecce. Prima ratio hilaritatis est illud Ecce: qui a iam oculis tuis præsentem habes desideratum ab exordio mundi. PDF §. 16. Ecce. Antiquorum omnia desideria in Christo terminabantur, illudque testati sunt ipsa dispositione sepulturæ suæ; & nunc cunct a complentur. PDF §. 17. Rex tuus, exulta. Rege[m] tuu[m] cernens naturale[m] ia[m] se manifest ante[m] velut germe[n] de quo Hierem. & lapis que[m] vidit Nabuchodonoser. PDF §. 28.[i.e. 18] Rex tuus. Hic Rex tuus est, ne derisores admittas, de quibus Esther ait, quod esse non habeant. & Isaias voiat pilosos. PDF §. 19. Venit tibi. Secunda lætitiæ ratio est, quòd veniat tibi, Regibus, terræ præcelsior, quorum thrones, & alas manus sustinent subditorum. PDF §. 20.Venit tibi. Christus Deus est, & thronus illius Règalis, sicut sol, ac regnum illius velut Dei: solu[m] & totaliter in nostru[m] commodum. PDF §. 21. Venit tibi. Cum tibi totus veniat, dicit tamen: Dominus his opus habet quia illud ipsum quod accipit, tibi proficit, vt declarat linteum declarat linteum de cœlo descendens. PDF §. 22. Quidquid à nobis sumpsit, nobis reddit multò perfectiùs, id agens quod mulier cum fermento. PDF §. 23. Ipse pauper, & mansuetus. Tertia lætitiæ ratio est, quòd pauper veniat: talem enim eum iusti optârunt, talisque nostræ conueniebat Redemptioni. PDF §. 24. Ipse pauper Conueniebat vt Deus laruatus veniret, sicut dixit Moysi: larua autem secretior erat paupertas. PDF §. 25. Ipse pauper, &c. Tu quoque in sanguine testamenti. Terrenis opibus inops venit Christus sed cœlestibus sic diues, vt nouumillius probat testamentum veteri superius, quod animalium sanguine firmabatur. PDF §. 26. Ipse pauper. Tu quoque in sanguine testamenti. Perpende quàm diues sit legatisnoui sui testamenti omnibus promulgati, quod sanguine suo & morte confirmauit. PDF §. 27. Venit tibi mansuetus. Ostendit Regem esse promißum ipsa mansuetudo, qua venit mitissimus: non sicut Monarchæ in vemis furiosis, & bestijs designati crudelibus. PDF §. 28. Mansuetus. Cum Mansuetudine venit: etenim illa mundum sibi subij iet, est que vermis ligni tenerrimus. PDF §. 29. Mansuetus. Mansuetudo arma sunt quibus suos vestit milites, quos Propheta Michæas vocal septem Pastores, & octo Christos. PDF §. 30. Mansuetus. Ostendit Zacharias Hierumsalem Prophet am promissum mansuetum, Moysi simitem, & Supplicium tacitè innuit nisiillum recipiant. PDF §. 31. Mansuetus Tibivenit mansuetus si illum recipias, quàm rigurosus eris silacesseris eu[m] iniurijs, & crucifixeris, vt ait Apostolus. PDF §. 32. Qui præcedebant, & qui sequeba[n]t, dicebant: Hosanna. Triumphum hunc gloriosum offecerunt populi cantica, canticis similia transitus colummæ per mare rubrum. PDF §. 33. Ex ore infantium & lactentium perfecisti laudem, &c. Vltimam laudibus Christi perfectionem infantes addiderunt loquendo, quibus initium dederant etiam infantes, at moriendo. PDF Feria II. Hebdomadæ sanctæ: Homilia Qvadragesimasecvnda. De oratione in horto, & agonia, ac sudore sanguineo. Factus in agonia prolixius or abat, & factus est sudor eius ficut gutta sanguinis decurrentis in terram. Luc. 22. PDF Svmmarivm Homiliæ XLII. Seqventis. PDF Homilia XLII. De Oratione In Horto, Et Agonia, Ac Svdore Sangvineo. PDF §. 1. Consideranda mors est Redemptoris, vt tolerata pro te ita in particulari, sicut ea vituli pro reconciliatione Prodigi. PDF §. 2. Celebratur Christi passio cum lacrymis, & non Martyrum: horum etenim vt transacta, illius verò vt præsens attenditur. PDF §. 3. Mortem Christus pro te pertulit in particulari; vt autem illam pro te in singulari offerret, seceßit in hortum oraturus. PDF §. 4. Operetur in te Christi mors primò æcerbiorem multò luctum, quàm filiæ Iephte & Iosiæ: quandoquidem præterquam quòd molestior fuerit, tibi etiam tota cefferit ad salutem. PDF §. 5. Perpende secundò ex hac Christi morte malitiæ peccati grauit atem: est etenim balæna, cuius nunc larua detegitur. PDF §. 6. Mors hæc aperit debiti grauit atem, infirmitatem poudusque peccati, sicut templum Ezechielis. Illam eo modo, quo sponsa, applica. PDF §. 7. Si propter peccatum pro quo Dei filius venit satisfacturus, cum illi proprium non sit necesse posit, erga illum tantum Deus ostendat iustuiæ rigorem, licet filius suus sit: quid erit in hominibus, qui per proprium peccatum quod contra diuinam committunt Maiestatem eius se redunt inimicos? PDF §. 8. Tertiò nostram roborat fiduciam: cum nobis Christus hæc omnia concedat merita, muliò efficaciùs quàm Bercellai sua Chamaam filio suo consignauit. PDF §. 9. In hac passione Thymiama reperitur, quod nobis reliquit miro artifico confectum quo pectus Patris aterni mitigetur. PDF §. 10. Tandem adesto gratus, sitque tibi Christus crucifixus liber memorialis, illo dignior, quem Persæ circumferebant. PDF §. 11. Hymno dicto exierunt. Absolutâ cœnâ cecinit Christus magnum Alleluya: actio fuit hac ita insolita, vt nobu est mysteriosa. PDF §. 12. Hymno dicto. Christus principium passioni sua dedit, cantando: in amoris sui significatioem, & mysterium illud operatur profundum quod D. Bernardus exposuit. PDF §. 13. Egressus est Iesus trans torrentem Cedron. Dum Christus egreditur de Hierusalem liberam permittit ludæis facultatem peruersa sua exequendi desideria, quibus in suam lapsi sunt perditionem. PDF §. 14. Transtorrentem Cedron. Mysterium in ipso nomine continet hic torrens, quo declaratur grissuum Saluatoris obscuritas. PDF §. 15. Trans torrentem Cedron. Torens hic Christus præfigurat, transijt illum, sicut Dauid: quamuis non ficut ille fugiens, sed ostendens à sapientia vinci malitiam. PDF §. 16. Cœpit pauere, & tædere, & mœstus esse. Ingressus est Christus bortum, in quo fructus collegit pomorum, pauorem, tædium & mastitiam. Hos admiremur affectus. PDF §. 17. Cœpit pauere, &c. Voluntariè Dominus hos suscepit affectus, ipsosque excitauit maiori veritate, quàm ventos Æolus. PDF §. 18. Tristis est anima mea vsque ad mortem. Mortalem Christo tristitiam attulerunt peccata & perditio ludæ, suique populi nostra ex se illum contristant, vt declarat D. Hieron. PDF §. 19. Tristis est anima mea, &c. Contristauit Dominum populi sui Iudæque perditio, sicut Absalonis Dauid. Netu illum contristaueris. PDF §. 20. Tristis est anima mea, &c. Tristitiam assumpsit Christus in pœnarum suarum augmentum, quas it a desiderabat vt ad illarum passionem maius effecerit miraculum, quàm illud Iordanis. PDF §. 21. Assumpsit Christus quod illi poßet augere cruciatus: ad hoc in cruce bibit acetum, non vero vinum myrrhatum. PDF §. 22. Quia mors timore cruciat, illum Christus in summo gradu aßumpsit: illam ille præcedebat sicut armiger Goliath. PDF §. 23. Iob vt vates illustratus in seipso timoris præmisit symbolum , quo Christus hic angustatur. PDF §. 24. Tristis est anima mea. Timorem hunc & mortis tristitiam Christus assumpsit, vt illam nobis auferret: ostendens se unicornem de quo Dauid. PDF §. 25. Messait Dominus in horto tristitiam, & timorem, quem seminauit Adam, quo nos ab illis reddidit immunes sicut in Maltha seu insula Melitensi à viperis, & patet in D. Andrea & alijs Sanctis. PDF §. 26. Pater si posibile est, &c. Postulans Christus non bibere calicem, quem optauerat, ostendit quanta eius erat amaritudo.
PDF §. 27. Orani-. Christus tristitiâ absorptus recurrens ad orationem, docet nos illam mœroris & tristitiæ esse remedium, quo sibi Dauid & Iob subsidio fuerunt. PDF §. 28. Multi Sancti & Sanctæ laboribus & mœstitià pusillanimes ad orationem pro remedio recurrerunt, quam composit am nobis tradiderunt. PDF §. 29. Et ipse auulfus est ab eis. Ab alijs Christus oraturus secessit, docens ad orationem requiri solitudinem, passeres fugando sacrificium Abrahæ perturbantes. PDF §. 30. Ad solitudinem se recipit sponsa Dei orationi vacatura, secundum insignem doctrinam, dignamque spiritu D. Bernardi. PDF §. 31. Positis gentibus procidit in faciem suam. Pronus & genuflexus orat Redemptor noster, licer Dauid sedens orauerit, & sacerdotes stantes deprecentur manibus eleuatis, quod mysterio non vacat. PDF §. 32. Ita Christus Patrem in oratione reueritus est, vt sicut dicit D. Chrysostomus meruerit, vt Pater illum similiter reuereretur. PDF §. 33. Pater mi: Abba pater. Orat, Deum appellans Patrem vt fiduciam in nostris excitet orationibus; & cum lacrymis, quæ illam adaugent: mysticum est illud: Abba pater. PDF §. 34. Fiat voluntas tua. Tuam in orando resigna voluntatem: est enim sacrificium gratum hoc & molestum, in quo, teste D. Hieronymo, vera curuantur genua. PDF §. 35. Venit ad Discipulos suos, &c. Et iterum abijt & orauit. Exurgens Christus aboratione, & veniens ad discipulos suos, instruit Patros familias; & rediens ad orationem; docet necessariam in ea esse perseuer antiam. PDF §. 36. Perseuera in oratione percutiens cum Eliseo Iordanem, eamque quam suadet Christus, adhibe violentiam, & quam D. Ambros. in Chananæa perpendit. PDF §. 37. Iterum orauit eunden sermonem dicens. Iisdem verbis orauit Dominus: Non necesse est illa variare, sed exemplo Anne orare, & cicadam Dauid imitari. PDF §. 38. Apparuit ei Angelus confortans eum. Mittitur à Patre Angelus confortans: etenim oratio semper habet effectum: vt in D. Paulo considerat D. Chrystost. PDF §. 39. Consortans eum. Ostium Dominus in se conclusit solatio partis inferioris: vnde misit illi Pater Angelum consortatorem. Mysterium latet hic profundißimæ Theologiæ. PDF §. 40. Consortauit Angelus Saluatorem, sicut Ionathas Dauidem, & impletur Moysi vaticinium. PDF §. 41. Factus in agonia prolixius orabat, & factus est sudor eius sicut guttæ sa[n]guinis. Agonia[m] passus est Dominus: primò ex concideratione scelerum in se irruentium impetu grautori, quàm saxa præcelsæturris, velrupes montis altißimi. PDF §. 42. Secundo: agoniam sudoremque sanguineum contritio cordis eius excitauit: mare dixeris, in quo demersasunt peccata, sicut in Ægypto locustæ. PDF §. 43. Tertio: processit hæc agonia sudorque sanguineus ex verecundiæ de peccatis, quibus se cernebat grauatum, que probatur ipso præcedente timore efficacior: notate mysterium. PDF §. 44. Tandem hanc agoniam sudoremque prouocauit sanguineum cordis robur, quod inuictus ille dux declarauit: illud amoru ignis vt ceram, de qua Dauid, liquefecit, & quasi in terebintho, de qua Sapiens, operatus est. PDF Feria III. Hebdomadæ sanctæ: Homilia Qvadragesimatertia. De negatione & lacrymis D. Petri. Et conuersus Dominus respexit Petrum: & recordatus est Petrus verbi Domini &c. & egressus foras fleuit amare. Luc. 22. PDF Svmmarivm Homiliæ XLIII. Seqventi. PDF Homilia XLIII. De Negatione Et Lacrymis D. Petri. PDF §. 1. Mala permittit Deus ad multorum frugem bonorum, messemque colligit de femente diaboli: nunc benè dicimus, quòd de petra oleum eduxerit. PDF §. 2. Posuit Christus D. Petrum & Paulum sicut Salomon comumnas Lacbin & Booz, quibus in peccatoribus spem excitet indulgentiæ. PDF §. 3. Duo Summi Pontifices Aaron & Petrus graues fuerunt peccatores: vt eorum magnitudo miseriarum, blandos eos redderet & misericordes. PDF §. 4. Passus est Dominus cadere Petrum, vt Zelum eius mitigaret, & alios eadem mensurâ metiretur, quâ ipse mensus fuerat. PDF §. 5. Fuge occasiones, in quibus nec ipse Petrus Pontifex vniuersalis, nec ipse Dauid Magister generalis firmi permanserunt. PDF §. 6. Perseuerantia in bono donum est Dei, & turpiùs cades, quàm D. Petrus, si ille manum sustollat. PDF §. 7. Meritò timent sancti tantationes: vigilate & orate, vt non intretis inillas. PDF §. 8. Hanc attendas historiam, vt ex pœnitentia D. Petri tuam addiscas cum qua désponsandus, sicut Dauid cum Abisag. PDF §. 9. Tecum paratus sum & in carcerem & in mortem ire. Animan meam pro te ponam, &c. Et si omnes scandalizati fuerint in te, &c. Triplicauit sua promissa Petrus: sed his omnibus contradixit Christus, & clarè patet, quomodo nobisipsis mentiamur. PDF §. 10. Etsi omnes scandalizati fuerint in te, &c. Indicarunt primò Euangelistæ causam lapsus Petri: fiduciam scilicet ammam dese, & quòd ceteros antecelleret. PDF §. 11. Quantò quis distinctius naturalem suam agnoscit infirmitatem, tantò se fortiùs ad gratiam disponit, & reipsa est dispositus, quando se claudum videt, vt Iacob. PDF §. 12. Sequebatur Petrus à longè. Eo ipso quo se Petrus à Domino elongat, deseruet eius animus, intratque paupertas, quam Deus dixit esse ceti præcursorem. PDF §. 13. A longe. Timuit Petrus, & lapsus est, vt miles pusillanimis, & tu quoque corrues, si rimori cedas. PDF §. 14. Stabat Petrus foris, &c. & dixit atius discipulus anciliæ ostiariæ & introduxit Petrum. Secundò: declarant Euangelistæ lapsum Petri trina negatione in palatio contigisse Caiphæ, loco proprio ad negandam veritatem. PDF §. 15. Dixit Petro ancilla ostiaria, &c. Prima negatio fúit in ipso ingressu ad simplex ancillæ verbum. Time tu tentationem, quamuis leuis videatur. PDF §. 16. Sedebat Petrus ad prunas. Negatio secunda fuit eum interrogantibus ministris inter quos Petrus in atrio Sedebat: indignus tanto Prælato locus. PDF §. 17. Rursum qui adstabant, &c. Interuallo facto quasi horæ vnus, &c. & vnius ex seruis Pontificis: Nonne ego te vidi, &c. Tertia negatio facta est in eudem atrio, tantòque grauior, quia iuramento & anathematismis confirmabatur. PDF §. 18. Negauit: Non sum: Nescio hominem istum, &c Licet peccatum illud circumstantias habe at diminuriuas suit tamen in sua specie, & in multiplicatione grauissimum: nam ad trium ancillarum inquisitionem, tertiò negauit. PDF §. 19. Negauit cum iuramento, &c. Cœpit anathematizare, & iurare, &c. Negationem periuris & execrationibus aggrauauit, ex quo Christus eandem pœnam pertulit, quam Iob de suo Præside, potuitque de illo, sicut de Cyro, conqueri. PDF §. 20. Contristârunt Christum hæ neagtiones vsque ad mortem & videtur de Petro timeri potuisse; quod Daniel de Rege Nabuchodonosor. PDF §. 21. Conuersus Dominus respexit Petrum: Tertium declaratur; qualiter Petrum in se reuersus sit es secundo galli cantu; & conceptu Domini illum intuentis. PDF §. 22. Respexit Petrum. Respexit Dominus Petrum spiritualiter & corporaliter operatus est id quod sol in luna passa Eclypsim, & anigma à Salomone propositum. PDF §. 23. Recordatus est Petrus, &c. Etat Petrus it a obliuiosus, qualem illum describit Spiritus S. in nauclero vi tempestaris deiecto. PDF §. 24. Et egressus Petrus foras, fleuit amare. Illæ lacrymæ verius fluunt de oculis Christi, quam Petri, qui creant in illo Arcturum & Oriona. PDF §. 25. Fleuit amarè. Ecce qualiter Deus aquas vocet maris superfascicalum suum, & time ne hoc in te non operetur, sicut timuit Petrus de Simône Mago. PDF §. 26. Egressus foras Petrus. Attende in Petro exemplar pœnitentiæ: fuerunt eius lacrymæ aquæ Iordanis, & gallus id quod anseres Romæ. PDF §. 27. Cœpit flere. Non destitit Petrus à ploratu vt faciunt peccatores: similes canibus, & loti denuo cadauer contingunt. PDF §. 28. Quod aduertimus in Christo moriente, & resurgente quo humanam prodit infirmitatem; & virtutem testatur diuinam: idem in D. Petro insigni mysterio considerandum. PDF Feria IV. Hebdomadæ sanctæ: Homilia Qvadragesimaqvarta. De conuersione boni Latronis. Dicebat ad Iesum: Domine, memento mei &c. Hodie mecum eris in paradiso. Luc. 23. PDF Svmmarivm Homiliæ Qvadrag. Qvartæ Seqventis. PDF Homilia XLIV. De Conversione Boni Latronis. PDF §. 1. Ostendit se Christus in hoc actu, Dominum esse scientiarum: quia propriis inimicorum machinis ipsos superat. PDF §. 2. Primò intenderunt Iudæi Christi nominis ignominiam: vt inter latrones crucifixm, & ipse latro censeretur. PDF §. 3. Secundo suum in Christum iustificare conatisunt facinus coram oculis totius vniuersi. PDF §. 4. Tertio: nisi sunt Christum scommatibus & opprobriis affligere; post tot illata vulnera: sicut Iob contigit & Tobiæ. PDF §. 5. Vnus autem de his, qui pendebant latronibus. Superauit Christus diabolum propriâ illius Lancea, sicut Banaias Ægyptium virtutem suam ostendens diuinam. PDF §. 6. Vnus autem. Prouidet Dominus vnum contra vnum cuisidiabolus Iudam eriquerit, ipse diabolo latronem eripit. PDF §. 7. Vnus autem de his. Substituit Christus hunc latronem in locum Petri majori veritate, quam dij locustam in locum primæ fidei quæ rupta fuerat. PDF §. 8. Latro fungitur officio D. Petri, fratrem suum confirmans, illi proponens quod vates Abdias Edom. PDF §. 9. Discernit latro in paritate pœnæ, disparitatem causæ, ad eximiam Christi gloriam. PDF §. 10. Hic vero nihil mali gessit. Modò Deus educit de tenebris lucem, sicut in principio mundi, vt cum illuminet. PDF §. 11. Memento mei, Domine, dum veneris. Magna est huius latronis pœnitentia, docet que nos talem agere, nostras pœnas fatentes esse egitimas. PDF §. 12. Memento mei Domine. Tam excellens est huius Latronis fides, vt in aliquo vincat Patriarcharum imo & Abrahæ fidem. PDF §. 13. Spes eius perfecta est, quæ promißum meretur multò nobilius, quàm quod Dominus spopondit Phinees. PDF §. 14. Tam ardens fuit eius charitas, vt velut Phœnix exarserit, fuitque humilitas eius profunda. PDF §. 15. Amen dico tibi: Hodie mecum eris in paradiso. Ostendit se Christus Deum ex eo quo probat solem non esse Deum & verbum Isaiæ abbreuiatum, & ab Apostolo prædicatum. PDF §. 16. Hodie mecum eris in paradiso. Hoc præstat Dominus latroni beneficinm quod Dauid Berzellai: non illud attendas velim, quo pœnitentiam in vlimum vitæ diem procrastines. PDF Feria V. Hebdomadæ sanctæ: Homilia Qvadragesimaqvinta. In die Cœnæ Domini. Ante diem festum Paschæ. sciens Iesus, quia venit bora eius, vt transeat ex hoc mundo ad Patrem, cum dilexisset suos &c. Ioan.13. PDF Svmmarivm Hom. Qvadragesimæ Qvintæ Seqve. PDF Homilia XLV. De Lotione Pedvm. Et Institvtione V. Sacramenti. PDF §. 1. Hodie Deus perfecte formam assumpsit serui pedes lauans & instituens venerabile Sacramentum, vt nobis omnia sua bona communicaret. PDF §. 2. Ante diem festum Paschæ &c. Misit aquam in peluim, & cœpit lauare &c. Admiratur D. Petrus Dominum in forma serui, & malaciam patitur in pelui aquarum, magis quam in mari nauigautes. PDF §. 3. Quod ego facio, tu nescis modo &c. Sunt opera Christi capilli quos sponsa dixie excelsos, quales sunt elatæ palmarum, & nigros quasi coruus. PDF §. 4. Cœpit lauare pedes discipulorum. Lotio pedum actus fuit humilitatis, quo superbia deprimeretur, sicut arca colles sublimes: per hoc facit ventis pondus. PDF §. 5. Cœpit lauare pedes &c. Lotio pedum actus fuit etiam amoris, quo pedibus hominum ommes suas prostrauit diuitias illos magis obligans, quam losephum Putifar. PDF §. 6. Instituens SS. Sacramentum contraiis satisfecit duobus amoris affectibus: egreßum suum ex hoc mundo ingreßui suo conformans. PDF §. 7. Secundo: Sumpsit Dominus formam serui instituens SS. Sacramentum, vt in nobis omnia sua bona exmaniret, melius quam Isaac in Iacob. PDF §. 8. Hic se Deus contrahit & extendit, vt dixit Osee, & inuitat rusticos, & peregrinos, & nobiles omnes simul, melius quam Ioseph. PDF §. 9. Domine, tu mihi lauas &c. Hæc duo Christi opera prædixit Isaias tam admirabili musterio, vt magis Evangelista, quam Propheta esse videatur. PDF §. 10. Scitis quid fecerim vobis? Duæs ædificaturus virtutes humilitatem, & charitatem statuit Christus hæc duo opera, velut fundamentum. PDF §. 11. Accessit amor ad vltimum, pedes lauando Iudæ, illique SS. tribuendo Sacramentum, insigniori miraculo, quam vnio fucritignis & glaciei Ægypto. PDF In die Parasceues: Homilia Qvadragesimasexta. De passione & morte Domini. Egressus est Iesus trans torrentem Cedron. Ioan. 18. PDF Svmmarivm Homiliæ Qvadrag. Sextæ Seqventis. PDF Homilia XLVI. De Passione Et Morte Domini. PDF §. 1. In Passione Dei appendit Deus imaiorem partem beneficiorum, quæ bominibus contulit: quæ quia talis est semper habita fuit à multis eorum vt mysterium creditu difficile, & eius intelligentia fidelibus tantum reseruata perfectioribus, vt iat D. Paulus. PDF §. 2. Probatur eße maximum beneficiorum Dei. mysterium Passionis eius, ex amore, quo feruens se ad illam obtulit, quia hic reuelatur latitudo, longitudo, sublimitas & profundum eiusdem, quod ex solis obscuratione, quo tempore patiebatur, asserebatur. PDF §. 3. Effecit amor Christi, vt beneficium commune moriendi pro omnibus, proprium esset singulis bominibus: & ita per omnes transist pænas singulis debitas eorum peccatis. Vt autem tibi proficiat, illam considera, tanquam pro te solo toleratam. PDF §. 4. Sentite vt proprios, quos Christus perpeßus est, dolores pro peccatis vestris, & ita colligetis vt ilitatem ex Paßionis Christi meditatione. PDF §. 5. Vt Paßionis illius meditatione afficiaris, posuit in illa Dominus sub acerbitate cius & doloribus dulce salutis nostræ remedium: materia hæc ea est, in qua multum potest noster proficere intellectus, & voluntas allectari. PDF §. 6. Ne in superficie moreris historiæ Passonis mortisque Christi, sed illam considera vt Evangelium, at que on illa reperies magnalia virtutis Dei, quæ tuum excitabunt intellectum, sanctosque in voluntate elicient affectus. PDF §. 7. Quia Dei virtus manifestatura erat meritum adeo sublime in opere nostræ Redemptionis, formam accipiendo serui paßus est, vt quatenus Paßioni suæ daretur principium, eum Iudas venderet, sicut fratres Ioseph eum vendiderunt pretio viliori. PDF §. 8. Cantando Christus nostram incipit redemptionem, quia opus est amoris, pergit ad montem Oliueti; quia illam misericordia motus operatus est, & angustauit seipsum in horto Gethsemani (transiens torrentem Cedron): quia sacrificari debebat ad diuinæ iustitiæ satisfactionem. PDF §. 9. Ad impletionem oraculi Zachariæ permisit Deus Apostolorum scandalum circa Passionem mortemque Christi: & ille hortum ascendens, illud ipsis proponit quo præmoneat illos, & Ressurrectionis suæ promißione confirmet. PDF §. 10. In oratione qua Dominus æternum suum rogauit Patrem iam Passionem suam ingressus, omnium statuum hominibus ostendit ipsam esse medium abtenendi à Deo dona ad victoriam de omnigenis referendam tentationibus. PDF §. 11. Laxauit Christus timori mortis suæ frœna quantum possibile fuit quando illam sibi in oratione proponebat: quia elegit eam pati eo modo, qui sibi erat acerbior vt declarat D. Augustinis. PDF §. 12. Inea forma orationis, quam Christus obtulit Patri, nulla fuit oppositio sapientiæ: quam intellectus illius habebat de suæ mortis infallibilitate, nec quoad affectus, quibus eam voluntas appetebat: sed modum declarauit quo diabolum confudit circa diuinæ suæ personæ cognitionem. PDF §. 13. In coniunctione familiæ ministrorum Pontificum & cohortis Imperatoris Romani ad capiendum Christum, ordinauit Spiritus S. omnipotentiæ eius confessionem & redemptionis meritum, quod omnibus cederet in beneficium, Iudæis & gentilibus: quia vt dixit Apostolus, nulla futura erat inter Græcos Iudæosque distinclio. PDF §. 14. Osculo salutat Iudas Dominum, aitque illi. Aue: quia in hoc verbo principium accepit hominum cum Deo reconciliatio. Et ita principio nostræ redemptionis finis correspondent, tametsi modis diversis. PDF §. 15. Vt certius milites Christum agnoscerent, ipse prodit obuiam illis capere quærentibus, & voce illa ego sum, omnes pro sternit in terram, sicut Samson Philistæos mandibula, & armigero suo Ionathas. PDF §. 16. Deiecit milites in terram metus quem de Christo perceperunt: processit hic ex lucis radiis de oculis eius Diuinis elucentibus, & efficacia verbi Ego sum, licet summa prolati suauitate. PDF §. 17. In tribus patefecit Dominus suam omnipotentiam, postquam militibus vires ad surgendum tribuisset: in cæcitate, qua illum licet sibi præsentem, non agnoscunt: in confessione qua Saluatorem illum fatentur, vocantes eum Iesum: atque in eo quod obediant, liberos, permittentes abire discipulos, sicut illis præceperat. PDF §. 18. Hora vocatur Domini in qua traditus fuit in mortem: quia mors eius subiecta fuit eius sapientiæ, voluntati & potentiæ, & hor a similiter fuit militum & ministrorum: omnium profutura erat saluti, & quia in ipsa dedit illis potestatem, vt mortem eius executioni mandarent. PDF §. 19. Cum facultatem Christus ministris dedisset vt eum caperent dicens. Hæc est hora vestra; omnes discipuli relicto eo fugerunt etiam ipsi maxime familiares; quiæ nostræ redemptionis: opus erat soli Domino reseruatum qui teste Propheta, Torcular solus ipse calcaret. PDF §. 20. Quamuis Christus potuerit infinita sua præualere potentia, vt akias fecit, nunc quando capitur potestatem concessit vt euus ligarent, quo nos ab illis eriperet laqueis quos Adam nobis promeruit. PDF §. 21. Ostendit se Christus verum Deum in patientia qua pertulit alapam sibi â milite inflictam in domo Pontificis. PDF §. 22. Præclarius opus fuit quod conuenire non potuerint testimonia testium contra cum productorum, quam quod Deus linguas eorum confuderit, qui Turrim Babelerigere conabantur. PDF §. 22. [i.e. 23] Vt animos ministrorum prouoraret ad opprobria, quibus Christum in domo Potificis Caipha affecerunt, illum hic vt blasphemum accusat, zelumique præfert honoris Dei, propria scindens vestimenta. Per hoc finem sus præsignauit Pontificatus. PDF §. 24. Serio Pilatus Christi causam indagauit quatenus constaret quod nullam ipse morti suæ dedisset, sed vt per eam Regnum fundaret omnino cœleste, sicut lamina præfigurauit hyacinthina in Mitra summi Sacerdotis. PDF §. 25. In omnibus tribunalibus Caiphæ Pilati & Herodis, ad quæ Deus Christum trahi voluit, eius declaratur innocentia, vt patebit in eorum singulis cuentibus. PDF §. 26. Mors Christi sacrisicium fuit pro cunctis mundi sceleribus: idcirco permisit Deus vt Pilatus legis transgrederetur limites in verberibus quibus iussit Christum flagellari, & quod capiti eius imponi mandaucrit coronam septuaginta duabus spinis horridam eumque in conspectum populi foras produxerit, exclamans: Ecce homo. PDF Sabbato Sancto: Homilia Qvadrasimaseptima. De martyrio & doloribus SS. Virginis & Matris Mariæ, Stabat iuxta crucem Iesu mater eius Maria. Ioan.19. PDF Svmmarivm Homil. Qvadragesimæ Septime Seqvent. PDF Homilia XLVII. De Martyrio Et Doloribvs SS. Virginis Et Materis Mariæ. PDF §. 1. Ne Virgini SS. donum deesset Martyrij, quod est eminentißimum quod Deus electis suis concedit, illud ipsi concessit, & conprebendit in doloribus quos vidit filium patientem in SS. Passione sua ac morte. PDF §. 2. Dolor quem sensit in corde suo Virgo, dum vidit Christum extremis adeo cruciatibus morientem, reddidit Martyrium eins ceterorum Martyrum Martyrio excellentius. PDF §. 3. Cum esset adeo sublimisea cognitio, quam habuit Virgo SS. de Passione & morte Christi, & amor adeo intensus quo illum diligebat, eundem in animasua dolorem sensit, quem in suo Christus corpore tolerauit. PDF §. 4. Ex vinuer sali omnium creaturarum tristitia in morte Christi, collige quanta fuerit asstictio cordis SS. Matris eins: quæ non plorans, acerbius eam quam omnes illæ persensir. PDF §. 5. Locum non cesit D. Virgo delliquio animi, quando Christum vidit in cruce quatenus sensibus maners exitatis dolore sentiret tantò fæniorem. PDF §. 6. Maximum est argumentum sanctitatis B. Virginis, quod tot inter tribulationes ac pœnas, quibus cor eius affligebatur perseueraret & in earu[m] staret toleratione constantissima. PDF §. 7. Luctantur in corde Virginis amor quo fertur in Christum vt viuat, & conformitas voluntatis suæ cum æterni Pætris volumtate, vt moriatur: & hæc cor eius lucta configit iisdem doloribus quos Christus in horto patiebatur. PDF §. 8. Intolerabilem excitat parentibus dolorem videre filios suos morientes: vt autem B. Virgini hic non subtraheretur dolor, disponit Deus vt Christus in cruce, ipsa spectante, moriatur. PDF 
